มาแล้วนะ.....ตามสัญญา.......ตอนแรกกะจะลงฉลองวันเกิด(วันที่ 17) แต่ก็งานเข้า ไม่สามารถแต่งตอนต่อไปได้
เพิ่งเสร็จสด ๆ ร้อน ๆ
ไปอ่านกันค๊า...
ตอน : ตุ๊กตาพี่ชาย
เหตุการณ์ต่อจากวันเดท
บิ๊กเล่า ;
หลังจากโดนน้องลากตัวออกมาจากวงล้อมแห่งความอึดอัดในฐานะ 'แฟนเฉาะหน้า' (อันนี้ผมก็ยังมึน ๆ งง ๆ อยู่แต่ก็...^^) ผมก็มาขลุกอยู่ในห้องของน้องอยู่พักใหญ่ มาอยู่คุยเป็นเพื่อนเด็กมีปัญหา ฟังน้องพูดถึงไอ้ห่าเคราดกนั่นกับแฟนเก่า.........จนเวลาผ่านไป ดูเวลาอีกทีก็เกือบ ๆ จะสี่ทุม ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่ายังไม่ได้ให้อาหารสัตว์เลี้ยงที่ห้องเลย(ถึงแม้ว่าผมจะซื้ออาหารแช่แข็งมาตุนเอาไว้ให้มันแล้วก็เหอะ)......หึ.......ไอ้มาร!!!
ผมตัดอกตัดใจบอกราตรีสวัสดิ์ไอ้เด็กน่ารัก....(รักไปแล้วด้วย) ตอนแรกน้องทำท่าว่าจะขอตามไปเยี่ยมไอ้เชี่ยบู้ด้วย(เพราะน้องนิสัยดีแบบนี้ไง.....ผมถึงได้ชอบน้อง) ผมเลยบอกว่าไอ้หมาต้องพักผ่อนเยอะ ๆ น้องเองก็ควรจะพักผ่อนเหมือนกันเพราะพรุ่งนี้มีเรียนเช้า(รู้ตารางเรียนเค้าอีกแน่ะ) อีกอย่างคือไอ้หมามันก็ไม่ค่อยจะชอบขี้หน้าน้องซักเท่าไหร่นัก(ทำไมฟร่ะ!!!!) ซึ่งอันหลังผมไม่ได้บอกน้องไปหรอก แต่ผมคิดว่าน้องคงจะพอรู้อยู่ น้องก็เลยเปลี่ยนเป็นฝากคำอวยพรให้ไอ้หมาหายเร็ว ๆ แทน(ฟู่......โล่งอกไปทีที่เด็กคนนี้มันว่าง่าย!!!!).......ผมใช้วงเล็บเยอะไปมั้ยเนี่ย แบบว่าความในใจมานเย๊อะ........
แกร๊ก!!!!!
ทันทีที่ไขกุญแจเข้าไป ผมก็ต้องพบกับสภาพอันน่าอนาถของห้องจนแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ด้วยว่ามันแตกต่างจากเมื่อเช้านี้อย่างลิบลับ
แสดงว่าไอ้หมามันแอบขัดคำสั่งผม แอบออกจากห้องจนได้สิน่า
ทำไมถึงรู้น่ะเหรอ.......
ซากถุงขนมที่กองเกลื่อนพื้นพวกนั้นคือหลักฐาน บางถุงปลิวว่อนด้วยแรงจากพัดลมตั้งพื้น ทั้งเทสโต้ซองสีชมพูรสซอลต์แอนด์ซาวด์ของโปรดของไอ้หมาเอย ทาโร่รสปลาหมึก เปลือกลูกอมอีกนับไม่ถ้วน รวมทั้งเจเล่ไลท์อีกเกือบสิบถ้วย.....เฮือก!!!!!!! สยอง
หลังจากที่หายตกตะลึงกลับสภาพห้อง ผมก็มีอันต้องช็อคอีกรอบเมื่อเท้าดันไปเหยียบโดนอะไรยุ่น ๆ ตรงตำแหน่งที่น่าจะเป็นพรมเช็ดเท้า............ปรากฏว่าเป็นไอ้หมาที่นอนหงายทอดร่างขวางทางเข้าอยู่นี่เอง
เฮ้ยยยยยย!!!!!
“เฮ้ยยยยยยย!!!!! พี่ มานอนทำอะไรตรงนี้” ผมเอาตีนเขี่ยไอ้เชี่ยบู้ที่นอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน นิ่งมาก............นิ่งซะจนไม่มีแม้แต่การขยับเป็นจังหวะจากการหายใจ
พี่ไม่ได้กำลังหลับ.......นั่นทำให้ผมใจหายวูบ
อย่าบอกนะ
ว่าพี่....
ตายแล้ว!!!!
ผมก้าวข้ามร่างนั่น พร้อมกับจัดการปิดประตูห้องกดล๊อค-ลงกลอนอย่างแน่นหนาถึงสามชั้น ก่อนที่จะค่อย ๆก้มตัวลงดูไอ้หมา เอานิ้วจ่อที่รูจมูกเล็ก ๆ ของมัน
บ๊ะ!!!!
บ๊ะแล้วโฮ่!!!!!
พี่ชายผมไม่หายใจ
ไม่หายใจแล้วยังนอนตัวแข็งทื่อราวกับศพบนเตียงผ่าตัดในห้องดับจิต ยังไงยังงั้น สิ่งแรกที่แว่บเข้ามาในหัวผมเลยคือ......พ่อ
พ่อฆ่ากูแน่ โทษฐานที่ออกไปเดท(กับเด็กผู้ชาย) แล้วปล่อยให้คุณพี่ชายนอนตายอยู่ในห้อง(ใช่เวลามาคล้องจองมั้ย!!!) ภาพต่าง ๆ ไหลเข้ามาเป็นสเตป พ่อตบหน้าผมพร้อมกับกร่นด่า โดยมีไอ้เชี่ยเบียร์ น้องชายต่างแม่ที่บูชาไอ้หมาซะเหลือเกินปรี่เข้ามาร่วมวง และถัดไปข้าง ๆ พ่อเป็นเมียใหม่พ่อที่ทำท่าทางเอ็นดูไอ้บู้ซะจนน่าหมั่นไส้ ยืนเช็ดน้ำตาที่ไหลเป็นเผาเต่า(ทั้งบ้านไม่มีใครรักผมเลย......คิงคองเศร้า)
เอายังไงดี
จะจัดการยังไงดี เอาศพพี่ไปซ่อนไว้ในตู้เย็น แช่มันเอาไว้จนกว่าผมจะเรียนจบ บอกพ่อไปว่าไอ้หมามันติดหญิงจนไม่มีเวลากลับไปเยี่ยมบ้าน แล้วค่าใช้จ่ายส่วนของไอ้หมาก็จะกลายเป็นของผม......ไม่......ไม่ดี งั้นเอาเป็นไอ้หมาแอบไปมีลูกมีเมียจนตอนนี้ต้องลาออกจากมหาวิทยาลัย พ่อคงโกรธแล้วตัดหางปล่อยวัดมัน.....
อ๊ากกกกกกกกก ห่าเอ๊ย ไอ้สมองระยำนี่กำลังคิดบ้าบออะไรอยู่ฟะ!!!!
“แฮร่!!!!!!!!”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
สัดหมาเอ๊ย ใจกูตกลงไปอยู่ตาตุ่ม ไอ้หมาบู้หัวเราะคิก ๆ(กวนตีนแล้วมึงอ่ะ) ดูท่าทางมันจะชอบใจที่สามารถหลอกผมได้สำเร็จ......แต่ว่าจนแล้วจนรอดมันก็ยังไม่ยอมลุก เอาแต่จ้องผมตาแป๋ว
.........ตาแป๋วในแบบฉบับของไอ้หมามันนั่นแหละ.........
“ไอ้พี่บ้าเอ๊ย เล่นอะไรไม่เข้าท่า น้องตกใจหมดเห็นมั้ย คิดว่าพี่ตายไปแล้วจริง ๆ”
“ไม่เอาน่า.......ตุ๊ดอ่ะบุ๊กบิ๊ก......ร้องซะยังกับผู้หญิงเลย ครึครึ”
เชี่ยนี่......ก็คนมันตกใจ
แค่กูชอบผู้ชาย.....โอเค.....แล้วกูก็เคยเผลอตัวไปหลับนอนกับ................ผู้ชาย แต่ไม่ได้หมายความว่าความเป็นผู้ชายในตัวกูมันจะเหือดแห้งไปหมดนะเวียเฮ้ย!!!!
“พี่ท้องอืดอ่ะบุ๊กบิ๊ก บุกเต็มท้อง ลุกไม่ไหว ฮึบบบบบ!!!!”
“สม......ก็ข้าวปลาไม่กิน เล่นเจเล่ท์เข้าไปซะขนาดนั้น ข้าวกล่องแช่แข้งในช่องฟรีซทำไมไม่เอามาอุ่นกิน...หืม?”
“พี่ใช้เวฟไม่เป็น......บิ๊กก็รู้”
“ปล่อยให้นอนอืดอยู่ตรงนี้ดีมั้ยเนี่ย”
“พาเค้าไปอาบน้ำหน่อยจิ......อุ้มเค้าไปหน่อย บุ๊กบิ๊กคร๊าบบบบบบบบ”
เกลียดนักเชียว ไอ้หมากำลังอ้อน เหมือนที่มันเคยทำ.................อ๊าก เห็นแล้วอยากขยำไอ้เชี่ยนี่ให้เป็นก้อน จากนั้นก็เตะโด่งขึ้นไปให้ตรงใจกลางดวงอาทิตย์ ฟึ่บบบบ!!!! หายวับ.......
แต่เดี๋ยวนะ........
ผมมองมันอย่างชั่งใจ
จริงสินะ ที่ผมไม่ทำแบบนั้น จุดประสงค์ที่กลับไปเป็นเหมือนเดิมกับพี่ ลงทุนเล่นละครตบตานั่นก็เพื่อจะใช้ร่างกายของมันเป็นคู่ซ้อม........
สงสารมันก็อีกเรื่องนึง
แต่จะใจอ่อน..............ยอมล้มเลิกแผนการตอนนี้ไม่ได้เป็นอันขาด
ในเมื่อพี่เลือกที่จะเชื่อผม เพราะฉะนั้นพี่ก็อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน..........
…………………………………………………
บรรยาย ;
ในอ่างอาบน้ำ
พี่ชายกำลังตีฟองสบู่ในอ่างเล่นอย่างไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง ขณะที่น้องชายกำลังจ้องมองแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่ดูลื่นเป็นมันด้วยน้ำสบู่อย่างหักห้ามใจ.......
ส่วนล่างของคนตัวโต ผงาดขึ้นอย่างไม่อาจสะกดไหว เมื่อจินตนาการว่าคนตรงหน้าคือเด็กหนุ่มรุ่นน้องที่ตัวเองรู้สึกชอบ
‘ร่างกายของน้องเปาคงไม่ต่างกับของพี่ซักเท่าไรนัก’.........ร่างสูงบอกกับตัวเองให้พยายามซ้อนทับร่างเปลือยเปล่าของคนที่ตัวเองชอบในจินตนาการซ้อนกับร่างกายของพี่ แต่ว่ามันก็ช่างยากเสียเหลือเกิน
'ผิวของไอ้ตัวเล็กขาวเนียนอมชมพู ไม่ใช่ขาวซีด ๆ เหมือนหินอ่อนที่ดูไร้ชีวิตจิตใจแบบนี้........'
ไม่ได้....ยังไงก็ไม่ได้......ยิ่งมอง ร่างกายที่คุ้นเคยก็ยิ่งเด่นชัด ชายหนุ่มผิวแทนไม่อาจสะกดกลั้นอารมณ์ปรารถนาที่กำลังลุกโชนได้อีกต่อไป
แผลของพี่ชายคงจะหายสนิทดีแล้ว ส่วนรอยจ้ำก็ดูจางลงไปจนเกือบจะหมด บิ๊กกลับรู้สึกว่าแผ่นหลังขาว ๆ นั้นดูโล่งราวกับผ้าใบ........ ‘นี่กูหลงร่างกายของไอ้หมาขนาดนี้เลยเหรอ’......
มือหนาคว้าตัวพี่ชายมากอดรัดเอาไว้ บู้ตกใจจนเกือบจะกระโจนหนีออกจากอ่าง แต่สัมผัสที่ไม่ได้รุนแรงเท่ากับที่เคยโดนกลับทำให้พี่ชายตัวเล็กรู้สึกแปลก ๆ
“บิ๊กหมั่นเขี้ยวพี่เหรอเนี่ย.....ตกใจหมดเลยเนอะ” หันไปพยักเพยิดขอความเห็น แต่กลับได้รับการประทับจูบที่ซอกคอขาว ๆ แทนคำตอบ
“อื้อ........................เล่นไรเนี่ยบุ๊กบุ๊ก มันจั๊กกะจี๋นา ไม่เอา”
มือหนาลูบไล้ร่างกายด้านหน้าอย่างแผ่วเบา สายตาคมสังเกตปฏิกิริยาตอบรับของพี่ชายจากการสัมผัส นิ้วเขี่ยวนตรงยอดอกสีชมพูซีด
ตรงไหนที่พี่รู้สึก...‘ดี’ หน้าของพี่จะแดง ลมหายใจของพี่จะถี่กระชั้น
“ไปเล่นนมตัวเองเด้ ไอ้ยักษ์ มันกึ๋ย ๆ เว้ยเฮ้ย”
“พี่เสียวตังหาก.....หึ ชอบใช่มั้ย พี่ชอบให้เค้าสัมผัสมันใช่มั้ย”
ละจากส่วนบน อุ้งมือมารก็ลูบต่ำลงไปสัมผัสกับอวัยวะส่วนล่างที่ตั้งตะหง่านไม่แพ้คนเป็นน้อง.......ขนาดกำลังพอดีมือ น้องชายแกล้งบีบแรง ๆ ทีนึง ทำเอาคนเป็นพี่แทบขาดใจ
“พี่ซาดิซต์นี่หว่า....หืม.....ชอบให้ทำแรง ๆ หน่อยใช่มั้ยครับ”
“อ๊ะ.................อื้อ”
มือที่กอบกุมเอาไว้จนแน่นขยับขึ้นลงอย่างช้า....แต่หนักแน่น จนน้ำในอ่างกระเพื่อม พี่ชายหดตัวเกร็งสลับกับครางกระเส่าเมื่อร่างสูงค่อย ๆ เร่งความเร็วและความแรงขึ้นไปเรื่อย ๆ....จนกระทั่งถึงจุดที่น้ำรักถูกรีดออกมาจากตัวผอมบางในไม่กี่อึดใจ
“อ๊าาาาาาาา”
เบาหวิวดีชะมัด...........สบายตัวอย่างบอกไม่ถูก
ปุด!!!!!! น้ำรักของพี่ชายลอยขึ้นมาปะปนกับฟองสบู่ในอ่างอาบน้ำ.....ร่างสูงก้มหน้าลงไปกระซิบที่ข้างใบหู
“หึ.....เสร็จเร็วชะมัด ไอ้เด็กอ่อนหัดเอ๊ย”
“บิ๊ก.............ขึ้นกันเหอะ พี่ไม่อยากแช่แล้ว”
“แหงล่ะสิ ก็พี่น่ะเสร็จไปก่อนแล้วนี่ แต่จู๋ของเค้ามันยังเต้นตุบ ๆอยู่เลย”
“ละ.................แล้วไงฟะ”
“ก็............................เราสองคน...................ก็ไปต่อกันที่เตียงดีมั้ย หืม?”
“ต่ออะไร บุ๊กบิ๊ก ไม่เอา!!!!!”
“ลุกขึ้นไปล้างเนื้อล้างตัวกันดีกว่า.............เอ...............หรือว่าพี่อยากจะให้เค้า................ทำ...............ตรงนี้"
"บิ๊กสัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทำร้ายพี่น่ะ"
"เค้าก็ไม่ได้ทำร้าย.......เค้าแค่อยากเล่นด้วยก็เท่านั้นเอง.......พี่ไม่รักเค้าแล้วงั้นเหรอ"
น้องชายทำเสียงออดอ้อน จนพี่ชายใจอ่อน
"รักดิ.....รักบุ๊กบิ๊กที่สุดเลยรู้ป่ะ"
"งั้นก็ทำเพื่อเค้านะพี่......ถ้าพี่อยากให้เค้าอยู่กับพี่ ไม่ไปไหน พี่ต้องยอมเชื่อฟังเค้า.......หรือจะให้เค้าไปเล่นแบบนี้กับคนอื่น....หืม"
.
...
......
.................
บนเตียงนุ่ม......ที่ที่คนสองคนใช้เวลาในยามค่ำคืนร่วมกัน..............เตียงที่คุ้นเคย....
ร่างสูงกระแทกตัวพร้อมกับกัดฟันกรอด......
มือลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียน
พี่ชายนอนคว่ำหน้า.......ร่างกายรู้สึกร้อนรุ่มอย่างทรมาน ความรู้สึกแปลก ๆ ผสมปนเปกับความเจ็บปวด มือขยุ้มหมอนและผ้าปูที่นอนแน่น
'พี่..................คือตุ๊กตาของผม..........ตุ๊กตาหินอ่อน
ผมไม่ใช่......ของ ๆ พี่อีกต่อไป
พี่ต่างหากที่คือของ ๆ ผม'
"ตรงนั้นของพี่รัดแน่นจังเลย....."
"รักพี่ได้มั้ย......"
คนถูกกระทำส่งเสียงเบาหวิวจนอีกคนไม่สามารถได้ยิน
"ซี๊ดดดดดดดดดด สุดยอดเลยครับพี่......พี่ก็รู้สึก..................อา..................รู้สึกดีใช่มั้ย"
'รักพี่.....................แค่เศษเสี้ยวนึง.............พี่ยอมแลกทุกอย่าง..........ทุกอย่างที่พี่สามารถทำให้ได้...........ทุกอย่าง'
น้ำรักสีขาวขุ่นและร้อนถูกฉีดรดบนหลังขาว ๆอย่างมากมายมหาศาล บิ๊กทิ้งตัวลงนอนหอบหายใจถี่...
"พี่อย่าเพิ่งนอนหงายนะ เค้าขี้เกียจซักผ้าปู นอนอย่างนั้นไปก่อน เดี๋ยวเค้าเช็ดให้"
"อื้อ"
"บิ๊ก......"
"อะไร"
"บิ๊กจีบน้องเค้าแล้วเหรอ"
"ก็........................อืม"
"แย่งมาให้ได้นะบิ๊ก.......................เด็กคนนั้น.....................บิ๊กต้องแย่งมาให้ได้นะ................"
"พี่.........."
ร่างสูงยิ้มอย่างมีความสุข......'พี่ยอมรับแล้วสินะ..............ขอแค่ทำดีกับไอ้หมา.........แค่ทำดีกับมันไปต่อไป....................แล้วทุกอย่างที่ทำ.....มันจะไม่สูญเปล่า'
"ถึงเค้าจะชอบน้องเปา แต่เค้าก็รักพี่ที่สุดนะ เชื่อเค้าใช่มั้ย"
"อื้อ......"
บิ๊กบรรจงเช็ดแผ่นหลังที่เปรอะเปื้อนจนสะอาด.......พี่ชายพลิกตัวนอนหงาย ร่างเล็กกระเถิบตัวเข้าหาความอบอุ่น
"กอดหน่อยดิ"
"ได้..............อ้อนจังนะเราน่ะ"
"ลูบหัวด้วย"
"ได้สิ"
แค่ยืดเวลาไปได้อีกระยะนึง......ซื้อเวลาแห่งความสุขด้วยความเจ็บปวดที่มหาศาล....
ร่างสูงกระชับวงแขน ขาใหญ่ ๆ พาดทับ.......หมอนข้างที่มีชีวิต ก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน
To Be Con.........
ตอนนี้ไม่รู้จะสนุกมั้ยเนี่ย.....เพราะแก้หลายรอบมาก แล้วลบเดี๋ยวพิมพ์......คิดว่าดีแล้ว....แต่มันก็ยังไม่พอ......คนแต่งของกำลังใจอีกเช่นเคย
หัวข้อ: [~Twincest~]น้องบิ๊กกับพี่บู้ : ถึงเวลาต้องเอ่ยคำลา (อ่าน 389880 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก