ในที่สุดก็อ่านจบจนได้ หลังจากแปะเอาไว้มานาน(อาศัยเวลาว่างฤกษ์งามยามดี วันแม่นี่แหละนะ 55)
จริงๆ ตั้งใจว่าจะอ่านตั้งแต่ได้อ่านเรื่องสั้นจบแล้ว
แต่ด้วยความที่ภาระทับตัวบวกกับตามนิยายในเล้าหลายเรื่องมาก
เลยตั้งใจเว้นช่วง รอให้ลงให้จบทีเดียวเลยดีกว่า..จะได้ไม่ค้างคา
ถ้าอ่านไปรอคุณnolirinมาโพสต์ด้วย สติกระเจิงแน่..
นั่งอ่านตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ๆ ไม่ได้ลุกไปไหนเลย
สนุกมาก ติดหนึบหนับ นั่งดูคอนเสิร์ต คุยเอ็มกับเพื่อนอยู่ เลิกหมดเลย ขออ่านนิยายก่อน
อยากอ่านของจอมไตรคนอื่นๆด้วย
คู่นี้ความรู้สึกเค้าสวนกันไปมาอยู่เรื่อย กว่าจะรับรู้ตรงกันได้นะ..
คนอ่านลุ้นแทบไม่หายใจ..
ไม้ก็แสดงออกสวนทางกับความรู้สึก ส่วนกลอนก็รู้สึกทุกอย่างแต่ไม่ยอมพูดอะไรซักอย่าง
มีช่วงหลังๆ เริ่มรู้สึกได้ว่าไม้น่ารัก (แถมยังขี้หึงมากด้วย)

แต่ดูแล้วท่าทางจะขี้น้อยใจทั้งคู่
ถ้าจะเอาจอมไตรคู่ต่อไปมาลง คราวหน้าจะตามอ่านแต่ต้นเลย
ขอบคุณ คุณnorilinมากนะคะที่เอานิยายสนุกแบบนี้มาลงให้อ่าน
ขอบคุณถึงคนแต่งด้วยนะคะ แต่งเก่งมากๆเลย เรื่องดำเนินไปง่ายๆ น่าตามอ่าน
แต่ในความไม่ซับซ้อนของเรื่องมันมีปมที่อึมครึมชวนให้ตามต่อตลอดเลย..
ขอบคุณมากๆค่ะ
