หัวข้อ: ที่ผูกพัน...ของสองใจ [ตอน 24: 21-09-53] รวมรูปหน้าแรกครับ

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

ไงล่ะติน ไปไล่เค้าอ่ะ เค้างอนเลยเห็นมะ
อย่า
มา
แอบ
กิน
เพื่อน
นะ
ติน

[manami1155]

ว้ายๆๆ หนูไผ่ชักจะเริ่มงอนแล้ว
ตินก็ทำหน้าที่พระเอกได้เยี่ยมมาก มีง้อด้วยอ่ะ
 

ส่วนเจกับกุ้งนี้เค้าตำราเลย
ตอนแรกกัดกันแต่ตอนรักก็เลิฟๆ อิอิ

[namtaan]

คู่ตินกะไผ่ น่ารักน่าทะนุถนอม กำลังเพิ่มเติมความหวานในแบบที่ยังไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ส่วนคู่เจกะกุ้ง น่ารักน่าชัง ฮ่าๆๆๆ ออกแนวตบจูบมั้ย กุ้งตบ เจจูบ
แต่ต้องรออีกสักพักเหมือนกัน ยังไม่รู้ตัวกันอีกแน่ๆเลย

ขอบคุณบีบีนะจ๊ะ บวก 1 แต้มให้จ้า

[yomaster]

สงสัยจะใช่แน่ๆ คุณเจ ชอบเจ๊กุ้ง แหงมแหงม

[DexTunG]

 

[YongaMO]

   เข้ามาดัน อึ๊บ ๆๆ -_-:;

[Zepher]

รออยู่น๊า

[LiTTlE [A]]

กุ้งกับเจ นี่มันยังงัย ๆ อยู่นะ..
แอบคิดอะไรกับกุ้งอ่ะเปล่า.. 
.............................................................
นายตินถ้าครั้งหน้ายังพูดไม่ดีกับไผ่นะ..
ถูก :z6:แน่...
ดีนะที่ยังไหวตัวทัน ขอโทษไผ่..ไม่งั้นนะ เจอชุดใหญ่แน่...  
..............................................................
 

[sadness]

[10]

   “ถามจริงนะ เงินที่ได้จากที่ร้านนายพอใช้หรือเปล่า” ผมมองหน้าไอ้ไผ่ที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ ส่วนผมก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เพราะผมสงสัยว่าเงินจากร้านก็ไม่ได้เยอะมาก ค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนก็ไม่รู้จะพอไหม แล้วมันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าเทอมหละ
   “พอสิ...เราไม่ใช้อะไรมากอยู่แล้ว” มันตอบมาทั้งที่มือก็จัดการเช็ดอุปกรณ์ต่างๆอยู่
   “พอเพราะกินแต่มาม่านะสิ” มาวางคางเกยไว้กับพื้น แล้วแหงนหน้ามองมัน ผมไม่ได้คิดจะดูถูกมัน แต่ผมไม่อยากให้มันต้องอด
   “แต่มันก็...” มันวางมือจากงานที่ทำ แล้วหันมาพูดกับผมเรียบๆ แต่คราวนี้ผมไม่รอให้มันพูดจบก็ตัดบทเสียก่อน
   “ไม่ทำให้อดตาย...ใช่ไหมหละ” ผมต่อประโยคมันให้จบ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปนั่งที่เก้าอี้ประจำของผมที่ตั้งอยู่นอกร้าน

   “เป็นไรไปอีก” พี่ป่านเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามกับผม พร้อมกับยกแก้วกาแฟร้อนของตัวเองขึ้นดื่ม เหมือนไม่ได้สนใจในคำตอบของผมเท่าไหร่นัก
   “ผมอยากช่วยไอ้ไผ่นะพี่ป่าน แต่มันไม่เต็มใจอยากให้ผมช่วยเลย” ผมจับแขนพี่ป่านเขย่า พร้อมกับระบายในใจที่ผมคิดไว้
   “เดี๋ยวๆๆ.....ช่วยอะไรหละ” พี่ป่านพยายามวางแก้วกาแฟของตัวเองลงบนโต๊ะ เพราะถ้ายังถือไว้ แรงเขย่าของผมคงทำให้กาแฟหกเป็นแน่
   “ก็พี่ลองคิดดูสิ มันกินแต่มาม่าทุกวัน พอผมพาไปกินข้าวมันก็ไม่อยากให้ผมเลี้ยงอีก พอว่ามันเรื่องนี้มันก็บอกว่าดีกว่าอดตาย ผมหละไม่เข้าใจมันจริงๆ ก้ผมบอกว่าจะพาไปเลี้ยงมันยังไม่พอใจอะไรอีก” ผมทำหน้าเบื่อหน่าย เพราะไม่รู้ว่าไอ้ไผ่มันจะกินมาม่าไปทำไมในเมื่อผมบอกแล้วว่าจะพาไปเลี้ยงข้าวเอง
   “ไผ่เป็นเด็กดีไหม” พี่ป่านจ้องหน้าผมยิ้มๆ
   “ก็ดีสิ” ผมตอบอย่างเต็มปากเต็มคำ เพราะคนอย่างไอ้ไผ่ถ้าไม่เรียกว่าคนดีก็ไม่รู้จะเรียกผมกับไอ้เจว่าอะไรกันดี
   “แล้วการพยายามต่อสู้ด้วยตัวเอง ไม่งอมืองอเท้าเนี่ยเป็นสิ่งที่ดีไหม” พี่ป่านยังส่งยิ้มแล้วถามผมต่อ ทำให้ผมเข้าใจในสิ่งที่พี่ป่านกำลังจะบอก
   “พี่หมายถึงไอ้ไผ่ใช่ไหม” ผมอ่อนลงทันทีเมื่อคิดถึงคำพูดของพี่ป่าน ไอ้ไผ่มันยอมสู้ด้วยตัวเองแม้ตัวเองจะลำบาก แต่ก็ดีกว่าที่จะให้มันอยู่อย่างสบายแล้วงอมืองอเท้าให้คนอื่นมาช่วย
   “แต่ยังไงผมก็อยากช่วยให้มันมีรายได้เพิ่มขึ้นอีกนี่นา” ผมเอนหลังพิงกับพนัก แล้วพูดด้วยเสียงอ่อยๆจนดูเหมือนผมบ่นกับตัวเอง
   “นี่....ไผ่ทำคุ้กกี้เป็นไหมหละ” พี่ป่านถามผมเรียบๆ พร้อมกับยกแก้วกาแฟดื่มเช่นเคย
   “ไม่รู้สิ....ทำไมหรือพี่” ผมเริ่มเห็นแววที่พี่ป่านจะช่วยไอ้ไผ่แล้วสิ
   “ก็ถ้าไผ่ทำได้ พี่จะได้รับซื้อมาเสริฟลูกค้าที่ร้านพร้อมกาแฟ” พี่ป่านยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ทำให้ผมอยากเข้าไปกอดพี่ชายที่แสนดีของผมจริงๆ
   “จริงหรือพี่ งั้นดีเลยเดี๋ยวผมไปคุยกับมันก่อนนะ” ผมยิ้มพร้อมกับเขย่าแขนพี่ป่านเบาๆ พี่ป่านไม่ได้ตอบอะไรผม เพียงแต่ยิ้มให้ผมเท่านั้น ผมจึงลุกไปหาไอ้ไผ่ทันที

   “ไผ่ทำคุ้กกี้เป็นไหม” ผมกลับมาใบหน้าที่บานจนไอ้ไผ่แปลกใจ
   “ก็พอทำเป็น...” มันตอบแบบตะกุกตะกัก คงเพราะไม่แน่ใจว่าผมคิดจะทำอะไรกันแน่
   “งั้นดีเลย พรุ่งนี้ทำมาขายพี่ป่านที่ร้านเลย พี่ป่านอยากได้คุ้กกี้มาให้ลูกค้า” ผมตบบ่ามันเบาๆ เพราะเท่านี้ไอ้ไผ่ก็ได้รายได้เพิ่มแล้ว
   “เดี๋ยวสิ....ทำคุ้กกี้ไม่ใช่อยากทำก็ทำได้นะ” ไอ้ไผ่ค้านผมขึ้นมา ทำให้หน้าผมหุบยิ้มทันที แล้วหันไปจ้องหน้ามัน
   “อะไรอีกหละ ไม่อยากได้เงินเพิ่มหรือไง” ผมจ้องมันพร้อมกับขมวดคิ้วสงสัยในความเรื่องมากของมัน
   “อยากนะอยากได้ แต่เราจะเอาอุปกรณ์ที่ไหน วัตถุดิบอีก ที่สำคัญเตาอบอีกหละ” ไอ้ไผ่สาธยายมาแต่ละอย่าง ผมไม่ทันได้คิดถึงสิ่งพวกนี้เลย
   “เดี๋ยวนะ” หลังจากอึ้งไปสักพัก ผมจึงขอตัวแยกออกไปหาพี่ป่านที่นอกร้าน อย่างที่ไอ้ไผ่ว่ามันก็จริงนั่นหละ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ

   “พี่ป่านผมจะทำไงดีหละ” ผมเดินออกไปโวยวายกับพี่ป่านนอกร้าน ซึ่งพี่ป่านก้หันมามองผมอย่างงงๆ
   “ทำอะไรหละ” พี่ป่านถามด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการว่าโมโหอะไรผม
   “ก็ไอ้ไผ่นะมันทำคุ้กกี้เป็นนะสิ” ผมเอาศอกเทินบนโต๊ะ ก่อนจะยื่นหน้าไปหาพี่ป่าน แสดงออกด้วยสีหน้าว่าผมเป็นกังวล
   “อ้าวก็ไม่ดีหรือไง” พี่ป่านถามเพราะไม่เข้าใจในสีหน้าของผม
   “แต่มันไม่มีอุปกรณ์ ไม่มีเตาอบนี่สิ...โอ๊ย” ผมเอาสองมือมากุมขมับไว้ เพราะเห็นวิธีจะช่วยมันแล้ว แต่ก็ดันมีอะไรมาขวางเสียนี่
   “เรื่องแค่นี้ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้” พี่ป่านดีดหน้าผากผมเบาๆ ก่อนจะเอนหลังอ่านหนังสือในมือต่อ
   “แล้วมันยังไงหละพี่ป่าน” ผมเร่งเร้าถามพี่ป่าน เพราะพี่ท่านเล่นพูดทิ้งไว้แค่นั้น โดยไม่คิดจะขยายความเพิ่มเติมให้ ทั้งที่ผมนะอยากรู้ใจจะขาดแล้ว
   “ไผ่ไม่มี....แต่นายมี” พี่ป่านยื่นหน้ามาบอกผมใกล้ๆ
   “มีตรงไหนหละ” ผมทำหน้าสงสัย เพราะจะว่าที่ห้องผมมีเตาอบก็ไม่ใช่ ที่บ้านหรือก็ไม่น่ามี แล้วผมมีได้ยังไงหละ
   “ที่ห้าง” พี่ป่านบอกพร้อมกับยักคิ้วให้ผม
   “พี่จะให้ผมซื้อเตาอบให้มันนี่นะ...มันคงจะยอมรับหรอก” ผมบอกในสิ่งที่ผมมั่นใจ เพราะถ้าผมบอกว่าจะซื้อเตาอบให้มัน มันคงยอมรับง่ายๆอยู่หรอกนะ
   “แล้วจะบอกทำไมว่าซื้อมาใหม่” พี่ป่านแบมือสองข้างพร้อมกับเอนตัวพิงพนักด้านหลัง
   “ผมเข้าใจละ...พี่ชายผมนี่เก่งสุดยอด” ผมยิ้มออกมากับความคิดของพี่ป่าน และพี่ป่านก็ยิ้มตอบกลับมาให้ผมเช่นกัน แบบนี้ไอ้ไผ่ก็ไม่มีทางปฏิเสธผมได้แล้วสิ.....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

   “พรุ่งนี้นายไปซื้อของกับไอ้เจนะ เดี๋ยวเรากลับไปเอาเตาอบที่บ้านมาให้” ผมบอกไอ้ไผ่ตอนที่พามันมาส่งบ้าน เพราะว่าพรุ่งนี้พวกผมไม่มีเรียน
   “ไม่เป็นไรเราไปคนเดียวได้” สีหน้าไอ้ไผ่บ่งบอกได้ว่ามันเกรงใจอยู่ไม่ใช่น้อย
   “ไปกับไอ้เจ.....เพื่อนกันจะทิ้งนายไปคนเดียวได้ไง” ผมหันไปจ้องหน้ามัน
   “ก็ได้” ไอ้ไผ่ตอบผมกลับมาเบาๆ
   “แค่นั้นหละ คืนนี้ฝันดีนะ” ผมหันไปยิ้มให้มัน ก่อนที่มันจะเปิดประตูรถออกไป ผมนั่งมองมันอยู่สักพัก ก่อนจะเปิดกระจกแล้วตะโกนเรียกมัน
   “ไอ้ไผ่...”
   “มีอะไรอีก” มันหันมาทำหน้าสงสัย
   “พรุ่งนี้ไม่ต้องไปกับไอ้เจแล้ว เดี๋ยวเรามารับ 9 โมงเจอกันที่นี่นะ” ผมตะโกนบอกมัน เพราะผมคิดว่าผมไปช่วยมันซื้อของจะดีกว่า เพราะเผื่อเหลือเผื่อขาดอะไรจะได้ช่วยมันได้ อีกอย่างถ้ารอหวังพึ่งไอ้เจมีหวังไอ้ไผ่ได้ไปซื้อของตอนบ่ายแน่ๆ ผมไม่รอให้ไอ้ไผ่มันตอบกลับ แต่ขับรถออกมาเลยเพราะถ้ารอ เดี๋ยวไอ้ไผ่ก็จะเกรงใจผมอีก สู้ไม่ฟังซะเลยดีกว่า
   คืนนี้ผมคิดว่าจะกลับไปเอาเตาอบที่บ้านเพราะให้คนที่บ้านไปซื้อเตรียมไว้ให้แล้ว ถ้าจะให้ผมไปเลือกเองก็เลือกไม่เป็นแน่ๆ เพราะงั้นเลยต้องรบกวนให้พี่สะใภ้กับคนขับรถที่บ้านไปซื้อให้ ซึ่งพี่สะใภ้แสนใจดีก็ไม่ว่าอะไรผมสักคำ เพราะแบบนี้หละ ผมถึงรักพี่ป่านกับพี่สะใภ้ผมมากๆเลย


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+1 ครับผม

[N.T.❁]

นี่ตินรู้ตัวหรือยังเนี่ยว่าชอบไผ่ไปเต็มๆแล้ว ><
พี่ป่านก็แสนดีจริงๆเลย...รู้ใจน้องไปหมด ฮ่าๆ
+1 คืนจ้าา น่ารักมากๆ 

[silverspoon]

แหมพระเอกเราทุ่มทุนมาก น่ารักจริง

[PEENAT1972]

เจ้าบุญทุ่ม 555

[anajulia]

หลงรักติน กรี๊ด แสนดี เอาใจใส่ >/////////<

นี่แหละ พระเอกในอุดมคติ (ยิ่งถ้ารู้ใจตัวเองเร็วๆจะยิ่งอุดมคตินะคะ คริคริ)

[warin]

แต่ยังไงผมก็อยากช่วยให้มันมีรายดายเพิ่มขึ้นอีกนี่นา = รายได้

พี่ป่านน่ารักซะ  เป็นที่ปรึกษาที่ของน้อง 

[Classical]

หลงรักติน กรี๊ด แสนดี เอาใจใส่ >/////////<

นี่แหละ พระเอกในอุดมคติ (ยิ่งถ้ารู้ใจตัวเองเร็วๆจะยิ่งอุดมคตินะคะ คริคริ)

เอาพี่ฟ้ามาแลกกับตินดิป้านุ่น 


นุ้งตินน่ารักได้อีกง่ะ

[Nabee]

รู้สึกว่าพี่ป่านจะรู้แล้วนะ ว่าตินคิดยังไงกับไผ่อ่ะ...คริคริ

แล้วเมื่อไหร่ที่ตินจะรู้ใจตัวเองสักทีหล่ะเนี่ย...อยากอ่านฉากหวีด ๆ ของคู่นี้อ่ะ...อิอิ



+1 ให้คุณบีด้วยนะฮะ ^^~*

[nolirin]

พระเอกเราเจ้าบุณทุ่มโว้ย
แต่ชอบอ่ะ ทุ่มแบบมีเหตุให้ทุ่ม อิอิ

[jasmin]

พ่อบุญทุ้มจริง พระเอกเรื่องนี้
แต่ก็นะ อยากช่วยเค้านี้เนาะ
ชอบพี่ป่านด้วยอ่ะ เป็นที่ปรึกษาที่ดีของน้องตลอดเลย
อยากให้ตินรู้ใจตัวเองเร็วๆจัง อยากอ่านแบบหวานบ้างอะไรบ้าง

[sukie_moo]

ทุ่มเทสุดๆ

[Solar cell]

+1 ให้กับความใจดีของเจ้าไผ่
คนอาไร้ใจป๋า(กับเพื่อน)สุด ๆ

[namtaan]

น่ารักทั้งพี่และน้องเลย

พี่ป่านน่ารัก อบอุ่น เข้าใจน้องชาย
ตินก็ดูแล เอาใจใส่ไผ่มากมาย รักเขาไม่รู้ตัวแล้วสิ

บวก 1 แต้ม ขอบคุณบีบีมากค่ะ

[didi]

รักคนแต่ง

[DexTunG]

+1

[jokirito]

555+  ทุ่มทุนสร้างจริงๆนะงานนี้  น่ารักจริงจริ๊งงงงเพื่อนคนนี้เนี่ย

[bbyuqin]

น้องไผ่ยังกินแต่มาม่าอีกเหรอเนี่ย ดีแล้วที่ตินยื่นมือมาช่วย ตินน่ารักชะมัดเลย พี่ป่านก็ใจดี..

 

[wan]

มีกองหนุนเพียบแบบนี้ เห็นทางสว่างเลย ถูกมัดมือชก มีหรือทางปฎิเสธ 555......
มาช่วยลุ้นให้ไผ่เข้าใจอะไร ๆ ง่าย ๆ กว่านี้ดีกว่า
+1 เป็นกำลังใจให้ บีบี

[hotladyanyavee]

เข้ามาอ่านไม่ทันสองตอน มาอ่านทันแล้วอะนะ พอดีอยากบอกว่าตอนนี้พี่ป่านคงมองออก
ว่าน้องชายอย่างตินคงมีอะไรที่คิดในใจมากกว่าเพื่อน แต่เพราะกลัวว่าไผ่จะไม่ยอม
หรืออาจเป็นเพราะว่าตินเองยังไม่รู้ว่าความห่วงใยนี้มีมาก จนคนบางคนกลับไม่เข้าใจ
ยังไงก็ต้องรอลุ้น

[hotladyanyavee]

บวกหนึ่ง+1ให้กำลังใจ

[teerasak]

  เอาใจช่วยนะ แอบลุ้นอยู่นะเนี่ย 

[roseen]

เอาใจจังเลยนะนายตินชอบไผ่ละสิ