หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)

[BeeRY]

โอ๊ยยย สู้ขาดใจเลยพี่ต้าน น้องอิฐยั่วสุดพลัง อ๊ากกก

[foyer]

75
#

ตอนนี้อิฐเหลือแค่ กกน. สีดำตัวเล็ก มันล้วงมือเข้าไปเล่นกับของตัวเองสักพักก็ถอดออก เหลือแต่ร่างเปลือย
กูกลืนน้ำลายเอื๊อก หายใจติดๆ ขัดๆ ตอนเห็นมันก้มหน้าจับของตัวเองรูดขึ้นลงเบาๆ อิฐกัดริมฝีปากล่างขยับมือจนส่วนที่อ่อนตัวเริ่มจะแข็งขืนขึ้นมา

“ขอทาเจลได้ไหมอ่ะ อยากให้มันลื่นๆ” อิฐพูด กูนั่งอึ้งรีบพยักหน้าให้
....จะทำอะไรก็ทำเลยครับ!

อิฐเดินไปค้นลิ้นชักในตู้ พอเจอของที่ต้องการก็ลงมือเทชโลมลงฝ่ามือ กูนั่งใจสั่นเผลอยกมือขึ้นปิดปาก ตอนเห็นมันพิงตู้แล้วตั้งหน้าตั้งตาขยับมือรูดของตัวเองแบบหน้าตาโคตรได้อารมณ์

....อ๊าก ช่วยกูด้วย! ร่วมกตัญญูด่วนเลย หัวใจวายตายเฉียบพลันแน่กรู



“อา...พี่ต้าน...น..” เฮ้ยๆๆ อย่าๆๆ ใครก็ได้เอาโซ่มาล่ามขากูไว้ที อย่าเรียกกูด้วยหน้าตา ท่าทางอย่างน้าน......... กูทนดูไม่ได้

“พี่ต้าน อืออ พี่ต้านครับ ไม่อยากได้อิฐเหรอ....?" อยากจะตายห้าอยู่แล้วคร้าบ.... เผลอก้มหน้ายกมือกุมขมับเลยกรู กลัวตบะแตก

"อะ...อา พี่ต้านมองอิฐ ดิ่” แค่เสียงก็แทบฆ่ากรูได้แล้ว... จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว อยากเห็น
กูเลยเงยหน้ามามองภาพอีโรติคอีกครั้ง

เห็นอิฐอ้าปากหอบเบาๆ หน้าแดงก่ำ ส่วนกึ่งกลางลำตัวขยายเต็มที่.....

“คุณสามีครับ ช่วยพาอิฐไปที....” เหมือนได้ยินเส้นประสาทที่ตึงเขม็งของตัวเองขาดดังเปรี๊ยะ
ไวกว่าความคิด กูพุ่งเข้าไปคว้าเอวอิฐมากอดไว้แน่นจนตัวแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียว จากนั้นก็ก้มลงประกบปากเล็กอย่างรวดเร็ว กูจูบบดเบียดริมฝีปากและปลายลิ้นเข้ากับปากอิฐอย่างหื่นกระหาย

“อึ อื้ออ” เสียงที่ดังขึ้นเบาๆ ทำให้กูยิ่งจูบหนักจนอิฐแทบจะหงายหลังล้มลงไป
กูจบไซร้ทั่วทั้งหน้าทั้งคอ หน้าอก ใบหู... จากนั้นก็อุ้มสะโพกมันไปที่เตียง โดยที่ไม่ลืมคว้าเจลติดมือมาด้วย

“จะบ้าตายอยู่แล้วรู้ไหม” กูพูดเสียงรอดไรฟัน พลางดึงกางเกงออกคาไว้แค่สะโพก แล้วจับน้องชายที่แข็งรออยู่นานแล้วทาหล่อลื่นจนทั่ว
“ไม่มีความอดทน” อิฐมันยิ้มยั่วกู..... แถมลุกขึ้นมากอดคอกูแนบแก้มกับแก้มแล้วพูดเบาๆ ว่า
“แค่เบสิคพี่ต้านก็ทนไม่ไหวแล้วเหรอ” เบสิคเหรอวะ!

ถ้าขั้นเทพกูไม่เลือดทะลักออกจมูกตายเลยเหรอ

“อือ...ทาข้างหลังเยอะๆ เลยนะ วันนี้จะเอาให้ถึงเช้าเลย” กูบอกอิฐเสียงพร่า


...เดี๋ยวได้รู้ว่าใครจะทนไม่ไหวกันแน่


#



“อ๊ะ....อา ฮ้า..พ....พอ ก่อน....อ๊า ๆ”
“อาส์ อืม...เพิ่งจะตีสอง...เอง”
“ฮื่ออ อิฐ.....ไม่ อ๊ะ ไม่..ไหวแล้ว อ๊า อย่าทำแรง”
“เหรอ...อา..ซ..นึกว่าแรงไม่พอ เห็นครางไม่หยุดเลย”
“อื้อ.....อื้อ” อิฐคว้าผ้าห่มมากัดกลั้นเสียงไว้ แต่กูดึงออกเขวี้ยงไปให้พ้นๆ พร้อมกระแทกกายเข้าออกแรงขึ้นๆ

“ร้องอีกดิ ดังๆ เลย พี่ชอบ”
“ฮ้ะ อ๊า... โรคจิต อ๊ะๆ” กูสอดมือไปที่หลังคออิฐแล้วกดหน้ามันซบอยู่ที่ไหล่
กูฝังจมูกตัวเองลงในผมนิ่มของมันแล้วเร่งเครื่องต่อจนทั้งอิฐและกูน้ำแตกกันรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้



“อีกป่ะ?” กูถามหอบๆ พลางจูบผิวตรงลักยิ้มอิฐแล้วดูดเบาๆ
“ไม่....ฮื่อ ไม่เอา” อิฐน้ำตาไหลเพราะความเสียวสะท้านที่ล้นปรี่ กูจูบคออิฐจนรอยแดงมีอยู่ทั่ว.....ทั้งคอ ท้ายทอย ไหล่ อก ต้นแขน หน้าท้อง ซอกขา
เห็นแล้วอึ้งเหมือนกัน กรูมาร์คไว้เยอะเกินป่าววะเนี่ย

“อย่าเพิ่งยอมแพ้ดิ ยังไม่เช้าเลย....” พูดแล้วก็บดริมฝีปากบวมเจ่อนั้นอีก
“อืออ” อิฐนอนนิ่งให้กูดูดลิ้นมันจนพอใจ
กูเริ่มขยับกายท่อนล่างเนิบช้าอีกครั้ง... รู้สึกว่ามีมือมาทาบไว้ตรงอกสักพักก็อ่อนแรงทิ้งลงข้างตัวตามเดิม

โทษทีนะที่รัก... ก็อิฐพูดเองว่าให้พี่ต้านพาอิฐไป....
นี่พี่ก็กำลังพาอิฐขึ้นสวรรค์อยู่

เพราะงั้น....ใครจะมาหาว่ากูหื่นไม่ได้นะเว้ย!


#
  
ตื่นมาอีกทีก็บ่ายแล้วว่ะ.... แถมอยู่ในสภาพที่ของกูยังเสียบคาประตูหลังอิฐอยู่ด้วย เหอะๆ ทำไงของกูวะ หลับกลางอากาศเลย
กูค่อยๆ ดึงตัวออกมา.....อื้อหือ.....น้ำไหลล้นออกมาจนแฉะเลยว่ะ
หันไปมองหน้าอิฐ... เมื่อคืนเจอศึกหนักท่าทางจะเหนื่อยสุดๆ กูลูบผมมันแล้วจูบที่หน้าผากเบาๆ ก่อนลุกไปอาบน้ำแล้วหาผ้ามาเช็ดตัวเช็ดคราบสงครามเมื่อคืนจนสะอาด เหอะๆ กูเริ่มจะสงสารคนซักผ้าปูที่นอนให้ซะแล้วว่ะ... เปลี่ยนบ่อยโคตร

กว่าอิฐจะตื่นก็อีกชั่วโมงถัดมา... มันทำหน้างงๆ เบลอๆ สักพัก พอเห็นกูนั่งยิ้มมองมันอยู่ นี่เลยเจอหมอนฟาดหน้าไปเต็มๆ

“เดินไม่ไหวเลย...ไอ้บ้า” พอขาแตะพื้นก็ทรุดฮวบเลยแฟนกู
“เดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำ” กูเดินไปช้อนตัวอิฐมาอุ้มไว้ แล้วก้มลงจูบแก้มมัน
“ฮื่ออ ไม่ต้องเลย อย่า” อิฐยกมือมาปิดหน้าตัวเอง กูขำปนเอ็นดูมันว่ะ
 
“เมื่อคืนเกือบเรียกฮุกมาแล้วรู้ป่ะ” กูบอกอิฐ
"เรียกมาทำไม?"
"มาเก็บศพคนหล่อหัวใจวาย เพราะเจอเด็กยั่ว"
“ชิ ก็พี่ต้านให้ทำเองนี่” อิฐทำปากยื่น มันน่า...จับดูดซักทีสองทีจริงๆ เหอะๆ


กูวางอิฐลงบนเค้าท์เตอร์อ่างล้างหน้า บีบยาสีฟันใส่แปรง
“ยิงฟัน เดี๋ยวแปรงให้”
“เวอร์!” อิฐจะหยิบแปรงจากมือกู แต่กูยกหนี
“เร็ว” พอมันยอมทำตาม กูก็จัดการแปรงให้เรียบร้อย เกิดมาเพิ่งเคยแปรงฟันให้คนอื่นก็วันนี้ล่ะวะ

“ไหนดูสิ สะอาดยัง?” กูจับปลายคางอิฐตั้งขึ้นแล้วสอดลิ้นเข้าไปในปากเลียรอบๆ ฟันมัน
“อืออ พอ...” อิฐหน้าแดง เอานิ้วจิ้มหน้าผากกูให้ออกห่างจากหน้ามัน
แถมยังชี้หน้าขู่บอกให้หยุดทำอะไรมันได้แล้ว

ฮะๆ ขำว่ะ...

จากนั้นกูก็ล้างหน้า สระผม อาบน้ำให้อิฐ เรียกว่าทุกขั้นตอน มันไม่ต้องทำอะไรเลย
ใส่เสื้อผ้า โปะแป้งเสร็จ ต้องดึงผ้าปูที่นอนที่กรำศึกหนักออกมาก่อน แล้วพาอิฐไปนอนที่โซฟาเบด ข้างระเบียง
“นอนรออยู่นี่แหล่ะ เดี๋ยวเอาข้าวมาให้กิน”
“อิฐเป็นง่อยเพราะพี่ต้านเลย ไอ้โรคจิต หื่นกาม”  
“แล้วอยากเจอไอ้โรคจิตทะลวงโกลอีกไหม” กูโน้มตัวลงท้าวมือกับขอบโซฟา พลางยิ้มทำหน้าหื่นใส่มัน
“ไม่ต้องเลย! อื้ออ หยุด” กูจูบปากมันแต่โดนตบหน้าไปทีนึง ไม่แรงหรอก ถึงตบแรงก็ไม่โกรธ ฮะๆๆ
“ขอโทษ” กูผละออกมา ขยี้หัวมันยิ้มๆ
“ไม่รู้สึกผิดไม่ต้องพูด ก็-ได้!” โห... คราวนี้งอนหนักว่ะ แต่ทำเยอะไปจริงนั่นแหล่ะ น้ำแทบผลิตไม่ทันเลยกรู

“ขอโทษจริงๆ ทีหลังจะทำเบาๆ นะ” ได้หรือป่าววะ
“พูดงี้ทุกที เบาไม่พอ ลดจำนวนด้วย” เหอๆ
“ครับๆ เดี๋ยวไปหาไรให้กินนะ รอแป้บ”

พอเอาข้าวมาให้อิฐกินเสร็จ มันก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้น เลี้ยงง่ายจังวะ เมียใครเนี่ย
“อยากไปไหนป่ะ เดี๋ยวพาไป” กูถาม
อิฐมันชี้ไปที่จอทีวี... เรากำลังดูรายการ extreme game กันอยู่
“ที่ไหนวะ?”
“grand prix ที่ mt. bachelor พาไปได้ป่ะ” อิฐมันยักคิ้วถามแบบท้าทาย เหอๆๆ มันกวน...

“อยู่ไหนล่ะครับ?” ไอ้เม้าเท่น เบชเล่อเนี่ย ...???
“พี่ต้านก็ดูให้หน่อยดี้ แปลไม่ออก” ลำบากกรูฟังอีก
“จะไปจริงดิ อยู่อเมริกา...” รัฐโอเรก้อน ฟังแล้วแปลได้ว่าอย่างนั้น...
“โอ...ว..ชิท”
“มีวีซ่าป่าวล่ะ จะพาไป” วีซ่าอเมริกาขอยากสราด
“จะมีได้ไง ล้อเล่น พาไปนี่หน่อยดิ เนชั่นแนล มิวเซียม” พิพิธภัณฑ์ตรงข้างสนามหลวงคับพี่น้อง  
“เดินไหวไง?” เรียนอย่างเราๆ นี่ต้องเข้ามิวเซียมบ่อย ที่หนึ่งไปปีละหลายครั้ง แล้วที่ที่อิฐจะไปนี่มันกว้างมีหลายอาคาร จะไปแม่งไม่ดูสังขารตัวเอง
“ถ้าเดินไม่ไหว พี่ต้านให้อิฐขี่หลังดิ่ จะไปดูเก๊าเจ้อ”
“โอเค แต่พรุ่งนี้นะ วันนี้มิวเซียมมันใกล้ปิดแล้ว” ไม่ตามใจเมียให้ตามใจแมวที่ไหนล่ะวะ

“ไปเอชวันกันป่ะ นั่งชิว” กูชวน... H1 คือ... เค้าเรียกว่าอะไรดีวะ...วิลล่าขนาดเล็กสาดๆ ที่นึงละกัน
“ชิวอีกแล้ว”
“สวยนะ”
“ไป” ว่ากรูง่าย มันก็ง่าย เหอะๆ แล้วจะทำให้มันยากทำไมวะ

แต่งตัวกันเสร็จ กูให้อิฐขี่หลังไปขึ้นรถ จริงๆ ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่อยากให้มันขี่กูอ่ะ ฮ่าๆ
“จะกินก่อนหรือจะเดินเล่นก่อน”
“มีไรให้เดิน?” มันมองงงๆ เพราะ... ไม่มีอะไรให้เดินจริง
“นั่นไง ร้านขายของ ดูป่ะ?” มีอยู่ร้านนึง เป็นของ hand made ที่สำคัญ แพงสาดๆ
ปราศจากผู้คน วันนึงมีคนหลงเข้ามา ดีใจตายห้าแล้วมั้งคนขาย

อิฐเดินดูของ เหมือนจะสนใจ แต่มันแอบกระซิบกู
“แพงๆ ไม่ไหว”
“อยากได้ป่าวล่ะ พี่ซื้อให้”
“แหะๆ อยาก” ทำท่าเหมือนจะเกรงใจกู แต่ก็ตอบตรงเชรด
อิฐมันหยิบจานสี ดีไซน์ประหลาดๆ ให้กูดู
“อันนี้?”
“อืม”
จานสีห่าอะไรวะ ราคาห้าร้อยเก้าเก้า... แต่ไม่เป็นไร ของแค่นี้ขนหน้าแข้งกรูไม่ร่วงหรอก (บ้าน)กูรวย......... ถุย

ร้านมันมีอะไรน่าสนใจเยอะ อิฐมันนั่งๆ นอนๆ ดูของสักพักเราก็กลับลงมากินข้าว ข้างล่างมีร้านอาหาร/บาร์ อยู่ร้านนึง
บอกแล้วว่ามันเล็กมาก ไม่ค่อยมีอะไร เลยไม่ค่อยมีคน แต่กูชอบ... มันส่วนตัวดี

“พี่ต้านเดี๋ยวขากลับขอถ่ายรูปตรงนี้หน่อยนะ” ตรงนี้ที่ว่าคือ.... คอร์ท มีโต๊ะเก้าอี้วางเรียงๆ กันนิดหน่อย แต่พอดีมันสวยเพราะโคมไฟห้อยลงมาจากต้นไม้เป็นก้อนกลมๆ สะท้อนกับกระจกจากตึกรอบๆ ทำให้ดูเหมือนว่าแสงไฟตรงนี้มันมีเยอะเป็นจุดๆๆ

อืม...ก็ดูโรแมนติกดี

ส่วนร้านอาหาร ชื่อแมร่งดูยิ่งใหญ่โคตร แปลเป็นไทยได้ว่า ‘สำคัญพอที่จะพลีชีพให้’
ขนาดนั้น....? บรรยากาศมันได้อยู่ รสชาติก็โอ ไม่ชอบอยู่อย่าง เก้าอี้นอนได้... กินแล้วมานอน ไม่ไหวว่ะ

แต่เมียกูไถไปแล้วเรียบร้อย อิฐมันเป็นคนกินได้เรื่อยๆ แต่ไม่อ้วน เวลาอยู่กับกู มันจะรอกูสั่งให้มันไปออกกำลังกาย แต่พอไม่อยู่กับกู มันฟิตยิ่งกว่าจะไปทีมชาติอีกมึง เห็นน้องชิคเล่าให้ฟังตอนอยู่คณะ อิฐมันชอบแอบหนีงานมาเตะบอล บางวันก็เห็นเสื้อมันมอมแมมโคตร ทั้งฝุ่น ทั้งสี มันไม่ค่อยระวังอะไรเลยจริงๆ

กินเสร็จได้เวลาอันสมควร เราก็เดินออกไปคอร์ทไฟที่ว่า... อิฐจัดแจงให้กูไปนั่งโพสท่าให้มันถ่ายรูป เออ ถ่ายไปเหอะ ดูท่าจะชอบ กูไม่หวงตัวกับแฟนหรอกว่ะ
แต่กับคนอื่น มาถ่ายรูปกูมีเก็บตังค์
    
“พี่ต้าน เวลาเครียดๆ พี่ทำไงกับชีวิตอ่ะ?” อยู่ๆ อิฐก็ถามขึ้นมา
“เซ็กซ์!” คำเดียว พอน้ำออกความเครียดหายเป็นปลิดทิ้ง สมองโลดแล่น งาน A ทุกโปรเจค กูพิสูจน์มาแล้ว
“อ่านะ...อย่างอื่นล่ะ?” สายตาเริ่มจะเอือมกับคำตอบกู

“อิฐเครียดไรครับ พี่ช่วยได้นะ”
“เอ้ย ไม่ต้องเลย!” อิฐรีบกระโดดหลบ อาไร กูแค่ขยับตัวหน่อยเดียว
“หึหึ” ขำว่ะ...มันเดินหนีไปนั่งเก้าอี้ ของโต๊ะอีกตัวถัดไป
“อะไรจะกลัวกันขนาดนั้น” กูว่า
“ใครจะไม่กลัวคนแก่หื่นกามอ่ะ” โห ว่าซะเสีย กูเพิ่งยี่สิบสาม แก่ตรงไหน
“อ่ะ ตอบดีๆ ละ เครียดก็นอนดิ ง่ายตายชัก”
“แล้วถ้านอนไม่หลับล่ะ?”
“นอนๆ ไป มันก็หลับเองแหล่ะ”
“......................” หน้าบึ้งเลย
“ดูดบุหรี่” อีกหนึ่งตัวเลือกที่ไม่ค่อยเหมาะกับเยาวชน แต่กูก็คลายเครียดแบบนี้ประจำว่ะ ตอนเรียน ถ้าหนักกว่านั้นก็ drug ลองมาหมดแล้วกู

“......................” หน้าอิฐยังไม่เปลี่ยนจากเดิม ไม่พอใจคำตอบกูเรอะ
“ออกกำลังกายเป็นประจำทุกวัน ดื่มน้ำวันละ 7-8 แก้ว กินอาหารให้ครบห้าหมู่” พอใจไหม
“อืม.......” แล้วมันจะถามทำไมวะ

“สรุปเครียดไร?”
“เรื่องน้องนิว”
“..................” มันยังอยู่ มันยังไม่ตาย สราด..
“ผมบอกว่า...แฟนไม่ให้คุยโทรศัพท์บ่อยๆ นิวเลยไม่กล้าโทรหา แต่ส่งเมสเซจมาแทน”
“เอามาดู” กูลุกเดินไปขอมือถือจากอิฐ

พอมันยื่นให้รีบเข้า inbox อย่างด่วนๆ

เนื้อหาไม่มีอะไรมาก นอกจากชวนให้ออกไปเจอ......มันเครียดมากเรื่องพ่อมัน อยากปรึกษาอิฐ ประมาณนั้น...
“ทำไมเพิ่งบอก” กูส่งมือถือคืนแบบไม่ค่อยพอใจ
“ก็.....ไม่ได้จะไป เลยไม่บอก”
“ตอนนี้อยากไป เลยเพิ่งมาบอก? งั้นดิ?”
“ก็.........ใช่ครับ” เอาวะ ยังดีกว่าไม่บอกกูเลย

“แล้วจะเอาไง?” กูถาม
“ขอไปเจอได้ไหมอ่ะ นิวบอกว่าไม่มีใครพอที่จะคุยด้วยได้เลย น้องเค้าไม่มีใครอ่ะ”
“มันสตออ่ะดิ!”
“สตออะไร อิฐเคยเห็นรอยแผลตามแขนตามขานิวด้วยนะพี่ต้าน น้องเค้าน่าสงสารจะตาย”
“สเปเชี่ยวเอฟเฟคอ่ะดิ” ยิ่งเรียนพวกวาดรูป ระบายสีแบบนี้... แม่งโคตรจะเนียนเลยเหอะ
“โห พี่ต้านไม่เชื่ออิฐเลยอ่ะ”
“เชื่ออิฐดิ แต่ไม่เชื่อมัน ระวังๆ มันไว้ ไอ้เชี้ยนี่อ่ะ”
“.....................” อิฐหน้างอ + หงอย ไม่รู้เพราะกูด่าน้องมันหรือว่าเพราะอยากจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์มาก แต่มันก็...ไม่น่าไว้ใจนี่หว่า
“โอเค อยากไปก็ไป” คิดว่ากูจะยอมง่ายๆ ใช่ไหม เปล่าหรอก

“แต่พี่จะไปด้วย”


H
tbc!
nc บรรยายเยอะมันเลี่ยน ขอฆ่าตัดตอนเท่านี้ละกัน เอิ๊กๆ  

ปล. ขอบคุณ คุณ ดาวพระศุกร์ สำหรับคำตอบนะจ้ะ  

[heavenly**yaoi]

พูดได้คำเดียว สะใจ^^*
ไรท์เตอร์สุดยอกจริงๆคะ ปรบมือๆ

[wisa]

 

[cartoons]

  เพิ่มเลือดด่วนนนนนนนนนนนนนนน ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




น่ารักได้อีกอ่ะคู่นี้



ไรท์เตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[DexTunG]

 

[BeeRY]

รู้สึกว่าพักนี้พี่ต้านน่ารักอะ...ไม่ๆ เค้าน่ารัก(?)มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว น้องอิฐบอก
พี่ต้านไปด้วย น้องนิวมันก็ไม่กล้าพูดไรหรอก แต่กลัวพี่ต้านจะฟิวส์ขาด แล้วมาทะเลาะกะอิฐอีกอะ
เรียกต้านว่าพี่ แต่อายุเท่ากันว่ะเฮ้ย

[Little Devil]

คู่นี้เค้าแรงตลอด
เรื่องน้องนิวของจริงของปลอม
อยากรู้ ถ้าจริง ก้อน่าสงสาร

[andaseen]

 

น้องนิวพาให้เครียดอีกแน่..

[kongkilmania]

       
                   
สมกับเป็น'หื่นตัวพ่อ" จริงๆว่ะ 
  เีพ่ต้านซู๊ดดดดยอดดดดดด
แต่แทนที่พี่จะสงสารคนซักผ้าปูที่นอน เจ๊ว่าพี่สมควรสงสารน้องอิฐให้เยอะๆดีกว่านะ
กลัวน้องช้ำในตายเพราะทนความหื่นพี่ไม่ไหวแล้วเนี่ย ชิส์ๆๆ (แต่ตรูชอบอ่ะ 555++)

หวังว่าน้องอิิฐคงดูคนไม่ผิดนะ ขอให้พี่ต้านมองน้องนิวผิดละกัน
ไม่อยากให้น้องอิฐงานเข้่า
น้องจิตใจดี  ถึงจะเข้าใจยาก แต่น่าร๊ากกกกกกกกกก จุ๊บๆน้องอิฐ2ที

[iiดาวพระสุขლii]

มีเมียเ็กต้องหมั่นตรวจเช๊ค ร่างกายนะต้าน  กร๊ากกกก
ไม่งั้นตอนแก่อาจไม่มีแรง...เตะปี๊บเหมือนตอนนี้   555

[EunJin]

“พี่ต้าน เวลาเครียดๆ พี่ทำไงกับชีวิตอ่ะ?” อยู่ๆ อิฐก็ถามขึ้นมา
“เซ็กซ์!” คำเดียว พอน้ำออกความเครียดหายเป็นปลิดทิ้ง สมองโลดแล่น งาน A ทุกโปรเจค กูพิสูจน์มาแล้ว

ไม่ค่อยอ่ะต้าน.....ที่สุดของความหื่นดีจริงๆๆๆ
ว่าแต่ ถ้าใครได้น้องอิฐเป็นเมีย ก็คงมีความรู้สึกแบบเดียวกันเนอะ
อูยยยยยยยยยยยยย >////<

[ordkrub]

ขอให้รักยืนยง!!!!!!
อย่ามีอุปสรรคอีกนะ

[sin]

พี่ต้าน หื่นจริงจังอ่ะ

จนเช้าจริงดิ น้องอิฐช้ำในตาย ห้องเครื่องพังแน่ ฮ่าๆๆ

ไอ้นิวนี่จะเอาไรนักหนา เฮ่อ หวานได้ไม่เท่าไหร่ มีเรื่องเครียดให้พี่ต้านตลอด

[fungfung]

พี่ต้านหื่นตลอดอะแต่อิฐก็แบบยังรับได้คับผม 
ส่วนพวกส่วนเกินทั้งหลายต้องกำจัดให้หมด
เพราะชั่งหน้ารำคาญที่สุดเกาะแกะตลอดมันน่า 

[sky-cafe]

คู่นี้นิ "ตลอด" จริงเชียว *nosebleed*
เล่นทำจนตัวเองหลับไปเลยนะคะพี่ต้าน ไปเอาแรงมาจากไหนเนี้ยยย

[salapaw]

  น้องอิฐเป็นเหมือนสายลม ต้านเป็นเหมือนสายน้ำ


นองอิฐเรามีมุมให้เราเห็นด้านเดียวเองเนอะ ว่าไหมต้าน

[sukie_moo]

สงสารอิฐจัง ถึงกะเดินไม่เป็นกันเลยทีเดียว ลดๆความหื่นลงมั่งก็ได้ต้าน น้องช้ำในตายพอดี

จัดการอินังแทนให้เด็ดขาดทีดิ  อินี่แสล๋นไม่เลิก

[P★RiTŸ]

บอกแล้วว่ามันทนได้ไม่นานหร๊อก
แต่...เอิ่มมมมมมม
ต้านมึงจะฟิตให้ติดทีมชาติเลยรึไงว่ะ ไม่มีนะโว้ยนัก...ทีมชาติอ่ะ
เพิ่งจะเข้าใจคำว่าขึ้นสวรรค์จากต้านก็วันนี้แหละ
ไม่ใช่สุขจนขึ้นสวรรค์นะ แต่แม่งน่าจะเหนื่อยจนตายขึ้นสวรรค์มากกว่าว่ะ

[warin]

 

[foyer]

ตอนพิเศษ (โคตรๆ)
ความว่า... ต้านxอิฐ ย้อนอดีต (ภาค 1)

#

ขอระลึกชาติกลับไปตอนที่กูเพิ่งรู้จักกับน้องอิฐใหม่ๆ ตอนนั้นกูกำลังเซ็งเป็ด เซ็งห่านได้ที่ หึ เซ็งมันเนี่ยแหล่ะ
อิฐมันขยันมาหากูได้บ่อยอย่างเหลือเชื่อ เด็กมัธยมก็งี้ล่ะวะ มีเวลาว่างเยอะกว่าเด็กมหาลัย (หรือว่าคณะกูมันยุ่งเองวะ)
ที่จริง ว่างอ่ะไม่ว่า แต่ทำไมต้องมาระรานกู ไม่เข้าใจ

ที่ไม่เข้าใจอีกข้อ คือ ทำไมกูถึงต้องยอมให้มันมาระรานกูเนี่ยแหล่ะ

"โห หอบของอะไรมาเยอะแยะ?" อิฐมันถามกูในเย็นวันหนึ่ง กูเพิ่งกลับจากมหาลัย และซื้อของพะรุงพะรังกลับมาเพื่อตัดโมเดล
ทุกท่านคงรู้แล้วว่ากูเรียนถาปัด งานสัด นรก เยอะสุดๆ

อิฐมันนั่งคุยกับพี่อีฟ หญิง(ไม่)สาวประจำเค้าเตอร์คอนโดอยู่ พอมันเห็นกูก็เดินเข้ามาทักยังกับกูเป็นเพื่อนมันมานานสักสิบปี อิฐมันช่วยกูถือของจนกูแทบไม่เหลืออะไรให้หอบหิ้ว เออ แม่งยังกะเบ๊ ดีเหมือนกัน กูขี้เกียจ

จนกระทั่งมาถึงหน้าห้อง และในห้อง อิฐมันก็ยังอยู่
 
เออ อย่าถามว่าทำไมมันถึงเสนอหน้ามายืนอยู่ในห้องกูได้ มันหน้าด้านมา กูก็หน้าด้านให้มันเข้าเหมือนกัน เหตุผลฟังดูส้นตรีนนิดๆ แต่มันมาทำของกินให้กูรับประทานทุกครั้งที่มา ฝีมือมันก็นะ....อร่อยใช้ได้ 

อย่าหาว่ากูเห็นแก่กิน (เหมือนมัน) นะ แค่รู้สึกคุยกับมันแล้วแปลกๆ ดี
ก็เลยคุยมาเรื่อยๆ เรื่องไอ้ขิงเมื่อรู้ความจริงแล้ว ก็ไม่รู้จะโกรธอิฐไปทำไม
มันอยากทำอะไรก็เรื่องของมันละกัน มันจะมีผัวไหมก็เรื่องของมัน แต่ถ้ากูรำคาญเมื่อไหร่ กูถีบ


"งานเยอะ โคตรน่าสนุกเลยเนอะ" อิฐว่า... "เรียนที่มหาลัยยังไม่พอ ยังต้องกลับมาทำงานที่ห้องอีก" ตกลงที่มันพูดนี่เห็นใจหรือสมน้ำหน้ากูวะ
"แล้วเกี่ยวไรกับมึง"
"ไม่เกี่ยวอ่ะ แค่รู้สึกว่าน่าสนุกเกินไป ดีนะที่วันนี้ผมมีเรียนนิดเดียว" ฟังโดยสรุป กูตีความได้ว่ามันสมน้ำหน้ากู

เออ มีเรื่องนึงที่กูสงสัย ไอ้น้องอิฐอ่ะ มันใส่ชุดพละบ่อยเชรด แม่งเรียนพละทุกวันเลยรึไงวะ กูเลยถาม

"วันๆ มึงเรียนไรบ้างวะไอ้น้องอิฐ ทำไมกูเห็นมึงใส่เสื้อพละตลอด" ซักบ้างรึเปล่าก็ไม่รู้ เหอะๆ
"อ๋ออ ผมเรียนปิงปอง"
"ทุกวัน?"
"ป่าว วันเดียว แต่มีเสื้อพละหลายตัว เสื้อขาวมันหมอง เลยไม่อยากใส่" ยังจะเรื่องมากอีกนะมึง
"คนอื่นเสื้อขาว แล้วมึงก็นั่งสีสันอยู่คนเดียวเนี่ยนะ" อะไรของมัน
"ผมเป็นคนดังไงพี่ เลยต้องมีสีสันนิดนึง" ถุย

"แล้วพี่อ่ะ เรียนไรบ้างวันนี้?"
"กูเรียนคอน พวกโครงสร้างอ่ะ พูดไปมึงก็ไม่รู้เรื่องหรอก"
"หนุกป่ะคับ?"
"หึ น่าเบื่อว่ะ เรียนไปนานๆ ฟังไปนานๆ แม่งเหมือนฟังแม่ชีเทศน์" กูก็บ่นไป

"ฮ่าๆ เหมือนผมเลย นี่กำลังคิดว่าจะลงวิชาเลือกอะไรดี? เพื่อนเกือบทั้งห้องลงสุขศึกษาหมดเลย"
"แล้วไง มึงจะไม่ลงว่างั้น?"
"ป่าวครับ กะจะเรียนอย่างอื่น ยังไม่รู้เลยว่าจะลงอะไร แต่รู้ว่าสุขภาพดีแล้ว" เหอะๆ

ชอบทำตัวแปลกแยกกับชาวบ้านเค้าซะจริง
 
#

ช่วงนั้นกูรู้สึกว่าตัวเองสถุนใส่มันแหลกเลยว่ะ แต่อิฐมันชอบขำที่กูด่ามัน แม่งเพี้ยนเห๊อะไอ้เนี้ย อยู่ดีๆ ชอบให้คนด่า
แถมฟังไปฟังมา ดูเหมือนมันจะมีงานอดิเรก และความชอบคล้ายกูหลายอย่าง แต่ติดอยู่อย่างเดียว แม่งกวนตรีนชิบหาย...

"พี่ต้านเล่นเกมส์มะ ผมมีของใหม่ๆ มาเพียบ" เลิกเรียน ชีวิตประจำวันกูกับมัน ก็ทำนองนี้ มันเข้ามาเล่นในห้องกูตอนดึกๆ ก็กลับ ไม่รู้กลับไปไหนด้วย เพราะมันไม่บอก
"มีไรมั่ง?" กูถาม อิฐคุ้ยกระเป๋าแล้วหยิบแผ่นซีดีออกมาหลายแผ่น
"ก็ motogp, dinner dash, bio, onimusha, มหาหมอดู, ขำกลิ้งลิงกับหมา" กูฟังแล้วก็งงๆ ว่ะ มหาหมอดูนี่มันเป็นเกมส์ตรงไหน

แต่กูสนใจอันนี้มากกว่า 'ขำกลิ้งลิงกับหมา' มันทำเป็นเกมส์ด้วยเหรอวะ จำได้ว่าฉายอยู่ช่องเก้า ฮิตขนาดทำเป็นเกมส์นี่กูอึ้ง

"เออ ปังกับเจมส์ เป็นไงวะ?" กูบ้าจี้ไปกับมัน ณ ตอนนั้น
"อ๋อ ตอนตะลุยน้ำตกอ่ะพี่ ภาค 1 ชัดๆ" เริ่มคุยไม่รู้เรื่องละ
"เฮ้ย ไอ้น้องอิฐ ที่มึงพูดมันเป็นเกมส์ป่าววะเนี่ย" กูมึน!
"ไม่ใช่พี่ ช่องเก้าอ่ะ" พูดพลางยื่น ซีดีหน้าลิงกับหน้าหมามาให้กู

สาดดด มึงจะชวนกูเล่นเกมส์แล้วพูดเรื่องอื่นเป็นคอมโบ เซต เพื่อ?

กูขอ dinner dash มันมาลง (เกมเสิร์ฟอาหาร ฮ่าๆ)
ขณะนั้นอิฐก็ชวนคุยต่อ.... แรกๆ มันฟุ้งมาก อาจจะยังเป็นช่วงโปรโมชั่นของมันอ่ะ ฟิตเหี้ยๆ แถมกวนตรีนสาดๆ

"ก่อนผมมาพี่้ต้านทำไรอยู่อ่ะ แข่งรถเหรอ?" ช่วงนั้นกูติด NFS ภาค most wanted โคตร พวกไอ้ด้าชวนเล่นเกือบทุกคืน พออิฐมามันก็เลยขอแจมมั่ง ตามความเสือกกระสันของมันนั่นแหล่ะ แต่ห้องกูมีคอมหลายเครื่องก็แลนด้วยกันได้ หนุกหนานดีเหมือนกัน

"นอนว่ะ เหนื่อยสาด" กูตอบ ก็งานมันเยอะ
"โธ่ นึกว่าแข่งรถกัน กะแจม"
"มึงจะแจมกับใคร วันนี้ไอ้ด้าไม่อยู่" คือไอ้ด้าแม่งเป็นตัวเซิร์ฟเวอร์ แล้วก็คนรวบรวมพล มันไม่อยู่ ไม่มีใครประสาน สนามร้างว่ะวันนี้

แต่บางทีกูแม่งก็โคตรจะรำคาญมัน คือพวกกูมีเครือข่าย Hamachi อยู่ไว้ต่อแลนเล่นเกมส์กัน และพอกูออน ไอ้ด้าก็จะมาตื๊อให้กูไปเล่น พอเน็ตตัด ออนใหม่ มันก็จะมาบอกว่า เอาอีกๆๆ แม่งตื๊อโคตรๆ company นี่แม่งตื๊อทุกวัน (ค่อนข้างบ้าเกมส์มากช่วงนั้น)

#

จากนั้น อิฐมันก็ขอกูใช้คอม ไอ้นี่คำว่าเกรงใจไม่เคยมีฝังอยู่ในสารบบ
ตอนแรกกูก็นึกว่ามันทำรายงาน แต่มันเล่นเนตอยู่

"พี่ต้านเคยฟัง slur ป่ะ?" กูเงยหน้าจากแบบชะโงกไปดูที่มอนิเตอร์ โต๊ะทำงานกูอยู่ข้างโต๊ะคอมมัน เอ้ย คอมกูดิ เห็นมันเปิดโปรแกรมฟังเพลงอยู่
"แนวไหนวะ?" ตอนนั้น slur เพิ่งดัง และกูงานยุ่ง ไม่มีเวลาทำเชี้ยอะไรทั้งนั้น เลยยังไม่รู้จัก
"ไทยเรียก อินดี้ ฝรั่งเรียก alternative rock" ไอ้นี่่เรื่องดนตรี ปึ้กมาก

"มันคือร๊อค แบบมี อะมีโนโอเค" เอาละ มันเล่นศัพท์เด็กแนวอีกแล้ว กูจะไปเข้าใจกับมึงไหมเนี่ย
"จังหวะมันจะวิ่งๆ โดดๆ อ่ะพี่ต้าน เหมือนมีสารที่ใส่ในอะมีโน" พูดจบมีซาวน์ ตึ โต๊ะตึ โต๊ะ ตึตึตึ ประกอบ
".......อะไรของมึ๊ง?" ตรูล่ะหน่าย

"ป่าวพี่ แค่จะบอกว่า indy กับ alternative มันไม่เหมือนกัน"
"........"
"ถ้าอินดี้ฝรั่งมันจะร้องยานๆ ส่วนดนตรีก็ประมาณสวนจตุจักร ฟังดูหลอนๆ เหมือนปาล์มมี่ เพลงติ๊กต่อก"     
"กูรู้ละ" ที่จริงรู้อยู่ แต่อยากฟังว่าอิฐจะพูดอะไร กูก็ฟังหลายแนวนะ แยกแยะได้ โตแล้ว

ในความคิดกู alternative กูว่าใส่สารอะมีโนเยอะกว่า อินดี้ว่ะ ฮ่าๆๆ


"แหะๆ โทษทีพี่ วันนี้คงใช้สมองมากไปหน่อย มีเรียนฟิสิกส์ง่ะ อาจารย์โหดมาก"
"เออ เจอดีซะบ้างมึง"
"นั่งเรียน เหมือนนั่งลุ้นสลากกินแบ่งอ่ะ จะถูกรางวัลงวดไหนก็ไม่รู้"
"......ฮ่าๆๆ" มุขนี้แมร่งได้ว่ะ 

บางทีอิฐมันชอบปล่อยหมัดเด็ดใส่กู ซึ่งกูพอมองออกว่ามันพยายามพูดให้กูคลายเครียดจากงาน
ถึงบางทีมันจะปล่อย ง. งู หลายตัวมาให้ แต่บางทีก็เล่นกูขำค้างได้เหมือนกัน

#

วันหนึ่งกูบ่นๆ กับอิฐ ว่าเบื่อ อยากไปเที่ยวทะเล แต่งานล้นสาด... พยายามหาเวลาไป แต่ความหวังดูจะริบหรี่

"พี่ต้านอยากไปไหนอ่ะ?" อิฐถาม
"ภูเก็ต" กูมีญาติอยู่ที่นั่น ทำรีสอร์ทติดทะเล บรรยากาศดีเชรี้ย.... ถ้าท่านจำได้ คนผู้นั้นคือพี่ธัน บุคคลอันตรายแห่งยุค
"โห ท่าทางต้องเก็บตังค์อีกนาน ภูเก็ตแพงอ่ะ" มึงจะซื้อทั้งเกาะว่างั้น
"ไม่แพงหรอก ....กูอยากไปว่ะ แต่งานแม่งเยอะสัด หาเพื่อนไปก็ไม่ได้อีก"
"....ทำไมจะไม่ได้ พี่ต้านหันมาที่สามนาฬิกาดิ" เหอะ กูไม่หันโว้ย เพราะมึงนั่งอยู่ตรงนั้น

"อ่านะ...ทำหยิ่ง แล้วงี้จะหาเพื่อนไปได้ไหมเนี่ย"
"มึงจะไปเป็นเพื่อนกูว่างั้น เอาดิ" กูเงยหน้าจากงาน หันไปยักคิ้วท้ามัน
 
"พูดเป็นเล่น เดี๋ยวผมไปจริงขึ้นมาจะหาว่าไม่เตือน" โดนยักคิ้วกลับมาอีก สราด... เดี๋ยวต่อยคิ้วแตกเลยมึง
"หึ มึงหาเงินเองให้ได้ก่อนเหอะ ค่อยมาเตือนกู" ตอนนั้นยังไม่รู้ว่ามันก็หาเงินเองอยู่ แถมหาด้วยวิธีเป็นอีหนูให้ไอ้หน้าตี๋ลูกเจ้าของโรงแรมใจกลางเมือง

"โอ้ะ ผมอ่ะ แค่ค่ารถก็อยู่ได้แล้ว" อิฐว่า
"มึงจะไม่แดกอะไรเลยว่างั้น"
"อืม เดี๋ยวคนแถวนี้คงเลี้ยงได้อ่ะ" ไม่ใช่กูแน่นอน เด็กเวร...

"ที่พูดอ่ะ ไปเป็นแล้วรึไง?"
"เป็นดิฮะ ก็ไปสายใต้ นั่งรถวันเดียวถึง"
"นั่งรถ? แค่คิดก็สยองแล้วว่ะ" ไม่ใช่กูแน่นอน.... ไม่งั้นจะมีเครื่องบินไว้ทำไมจริงป่ะ?
"สยองกว่า ถ้ารถไฟไหม้" อิฐพูดต่อ
"อ้าว มึงไม่ได้จะนั่งรถทัวร์เหรอวะ?" เห็นพูดว่าสายใต้
"ป่าวครับ ไปรถทัวร์ไฟอ่ะ ฮาร์ดคอร์เชี้ยๆ"

ใครเข้าใจที่มันพูดบ้างวะ?


กูบอกแล้วว่าไอ้นี่มันเพี้ยน ตอนแรกกูนึกว่ามันเพิ่งหลุดออกจากโรงบาลบ้า คุยกับมันไม่ค่อยรู้เรื่อง
แต่จริงๆ มันพยายามเล่นมุข และพอดีมุขมันเหนือจินตนาการไปหน่อย กูเลยจะบ้าตามมันไปอีกคน


H
haha มีความรู้สึกว่าสองคนนี้คุยกันแบบงงๆ
แต่ที่จริงมันคือ...
มุขค่อยๆ เนียนจีบพี่ต้านของน้องอิฐ

เอามาลงคั่นดราม่า
จะได้รู้ว่าทำไมพี่ต้านถึงต้องเผลอรอน้องอิฐที่ห้องทุกวัน 

ปล. ตอนพิเศษนี้มีหลายภาคนะตัวเธอว์


ตัวอย่างเพลงอินดี้ที่ใส่สารอะมิโนโอเค TOE!

http://www.youtube.com/v/ITBrjXEQQXo

[Akamei]

พี่ต้านน้องอิฐ แหม..........
ย้อนอดีตไปซะนานเลย

คึคึ

แต่ก็ได้เห็นอะไรอีกมุม ๕๕๕๕๕๕๕๕

มุขอิฐบางทีคนอ่านก็ไม่เข้าใจ ต้องรอพี่ต้านมาช่วยแปลอยู่เรื่อยเลย  ย

#สนุกมากๆเลยค่ะ เราติดงอมเเวมเลย  ยย

[ordkrub]

อ่านแล้วมึนๆจริงๆด้วยแหะ5555

[P★RiTŸ]

ไม่น่าเชื่อเนอะ
ว่าความรู้สึกที่ต้านมีต่ออิฐ
แม่งจะเปลี่ยนไปจากหลังตีนเป็นหน้ามือขนาดนี้

[fungfung]

ถ้าจะพูดให้ถูกนะพี่ต้านต้องบอกว่าบ้าและเพี้ยนทั้งคู่นั้นแหละ
ไม่งั้นทั้งพี่ต้านกับอิฐจะคบกันเป็นแฟนมาจนถึงปัจจุบันหรือไง

[Little Devil]

ย้อนอดีต กับปัจจุบันคนละโลกเลย

[m_pop91]

มึน ดี จัง

[EunJin]

มึนด้วยคน... เหอๆๆๆๆ

[SoYiLovE]

บอกแล้วว่าน้องอิฐน่าร๊ากกกกกก

[4life]

อิฐน่ารัก หุหุ