มาต่อแล้วคะ ขอโทษทีนะที่เมื่อวานไม่ได้มาต่อ
ส่วนเรื่องต่อไปจะมาต่อวันจันทร์นะจ๊ะ เพราะต้องไปต่างจังหวัด หวังว่าคงไม่ทิ้งกันไปซะก่อนน๊า
----------------------------------------------------------------------------------------ผมตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุด เพื่อนผมไปเรียนเรียบร้อยล่ะครับ ส่วนผม ไม่อยู่ในสภาพจะไปเจอใครได้
ง่า .....ตาบวมๆนี้ ทำให้หน้าแย่ๆของผมแย่เข้าไปอีก
ผมลืมตามาดูเบอร์โทรเข้า ไอ้ป่านครับ คงโทรมาจิกผมตามเคย ผมเลยจัดการปิดเครื่องมันซะเลย
ก่อนปิดแอบดูนิดนึง อ่านะ 43 สายไม่ได้รับ โห ขยันโทรน่าดู
ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำอาบท่า
อยากให้สภาพดีขึ้นมาหน่อย แต่ดูจะไม่ดีขึ้นเลย อยู่ๆก็มีคนมาเคาะห้องดังปังๆแบบไม่เกรงใจชาวบ้าน
ใครว่ะ
ผมเดินไปเปิดเพราะกลัวเป็นเพื่อน แต่เพื่อนผมน่าจะมีกุญแจนะ อะไรของมัน
แล้วก็เพื่อนผมจริงๆครับ มันยืนหน้าจ๋อย พร้อมแฟนมันที่ยืนทำหน้าเข้มอยู่ข้างๆ
ง่า คงไม่ได้หึงผมหรอกนะ ผมทำหน้าเหลอหลาไม่เข้าใจ แล้วไอ้ป่านก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ครับ ดึงมือผมมออกมาเลย
รองทงรองเท้าไม่ทันได้ใส่กะเค้าหรอก
"เฮ้ย....ทำไรว่ะ ปล่อยนะ"
ผมสะบัดแขน อย่างแรง แต่ดูสภาพผมกะมันแล้ว ถ้าดึงหลุดก็เก่งล่ะครับ มันจับผมยัดใส่รถมันแล้วออกรถทันที
เจ็บนะเนี่ย แล้วดูมันขับรถดิ จะรีบไปไหนไม่รู้ หอก็ไม่ไกลสักหน่อย ขับรถมาไม่พอ ยังขับซะเร็วอีก แล้วไปกินรังแตนที่ไหนมาเนี่ย พอมาถึงมันก็ลากผมขึ้นมาบนห้องเลยครับ
อะไรของมันไม่รู้
ลากผมผ่านประตู ห้องนั่งเล่น ห้องครัว
เฮ้ย
ข้างหน้ามัน ห้องนอนนี่หว่า
มันเปิดประตู้แล้วเหวี่ยง ขอย้ำว่าเหวี่ยงผมลงบนเตียงอย่างแรง
สงสัยมันจะคิดว่าตัวเองเล่นหนังพิศาลอยู่รึเปล่านะ
"เมิงตั้งใจทำไรของเมิง"
มันมองหน้าผมโกรธๆ แล้วตั้งตำถาม
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่มันถามน่ะ เรื่องอะไร
"หายไปได้นะทั้งคืน ทำไมไม่บอกกูซักคำ"
แมร่งผมต้องรายงานมันทุกเรื่องรึไง ผมไม่ตอบครับ มองเตียงแล้วนึกถึงภาพเมื่อคืน
ผมเลยลุกขึ้นทันที
ขยะแขยง รังเกียจอ่ะครับ พูดตามตรง
"เมิงจะไปไหน"
พอผมลุกมันก็ผลักผลล้มลงอีกครับ
"กลับห้อง"
"เข้าได้เรอะเมิง"
มันว่า พร้อมชูกุญแจห้องผมขึ้น
"กวนนะเมิง ไปนอนห้องผู้ชายซะด้วย"
-*- ผมล่ะงง ไม่นอนห้องผู้ชายสิแปลก
ผมขยับลุกขึ้นจะไปเอากุญแจ แต่มันก็ปาทิ้งไปมุมห้องซะแล้ว
ผมมองตามกุญแจไป พอหันกลับมา ไอ้ป่านมันก็ถึงตัวผมแล้วครับ
"ทำอะไรน่ะ"
มันกดผมลงกับเตียง จะทำอะไรของมันเนี่ย
"นี่เมิงไร้เดียงสาหรือโง่ว่ะ"
มันว่าพลางก้มหน้าลงมา
"ก็....."
ผมไม่ทันพูดอะไร ป่านมันก็ชิงปิดปากผมก่อน ง่ะด้วยปากมันอ่ะครับ
"อือ....ฮือ"
นั่นเสียงผมรึเปล่านะ ผมรู้สึกตัวลอยๆ เบลอๆ เหมือนหายใจไม่ออกด้วยล่ะ
"ควายจิง หายใจทางจมูกสิว่ะ"
มันด่าผมที่นอนหอบหายใจอยู่ ดูมันจะขำๆกับท่าทางของผม ผมได้แต่ค้อน อยากเถียงกับมันใจจะขาด
ก็ใครจะไปเชี่ยวเหมือนมันเล่า
"เฮ้ย อย่า"
มันล้วงมือเข้ามาใต้เสื้อผมครับ
"ไม่มีอะไรให้จับเหมือนผู้หญิงหรอกน่า"
มันขำอีกล่ะครับ แถมถอดเสื้อผมออกเฉยเลย
"อือ ...โอ๊ย"
ไอ้บ้า มันกัดที่ต้นคอผม แรงเชียว
"นี่ที่เมิงทำให้กูเป็นห่วง"
มันเลียรอบๆรอยฟัน แล้วขบย้ำเบาๆอีกที จนแดงเป็นจ้ำๆ
"นี่ที่เมิงไปนอนห้องผู้ชายคนอื่น"
"เดี๋ยว"
ผมพยายามผลักมันที่ไม่สะดุ้งสะเทือนออก มันไล่ลงต่ำมาที่ ไหล่ แล้วกัดอีกที
"นี่ที่เมิงทำให้กูไม่ได้นอน เพราะตามหาเมิงทั้งคืน"
"แล้วก็นี่ ที่เสือกทำหน้าน่ารักใส่กูตอนนี้"
"เดี๋ยว มันเป็นเป็นรอยนะ"
ผมพยายามพูดให้มันได้คิด แต่มันกลับเงยหน้าขึ้นมาทำรอยที่คอผมแทน สูงเชียวครับทีนี้
"อือ....บอกว่าอย่า"
"จะได้รู้ว่าเมิงเป็นของใคร"
มันพูดพร้อมกับถอดกางเกงผม
"ของกู จำไว้ เมิงน่ะ ของกู"
มันพูดพลางทำรอยลงไปเรื่อย ตั้งแต่คอถึงหน้าท้อง
"เมื่อคืน ผู้หญิงคนนั้น"
ผมถามที่ข้องใจออกมาทันที เพราะเอะใจได้ว่า เมื่อคืนมันบอกว่าหาผมทั้งคืน
"ไม่มีอะไรมากว่าที่เมิงเห็นหรอกน่า"
ป่านมันว่าพร้อมกับถอดกางเกงและบ๊อกเซอร์ของผม
เฮ้ย
กางเกง กะบ๊อกเซอร์
งั้นผมก็โป๊อ่ะดิ
ผมยังคิดไม่ทันตก ป่านก็ก้มลงใช้ปากครอบครองส่วนอ่อนไหวที่เริ่มแข็งขืนของผมไว้
ทำให้ผมคิดอะไรไม่ออก
ได้แต่สนองไปตามอารมณ์
"อือ...........อึกเจ็บ"
ผมร้องออกมาเมื่อ มันใช้นิ้วมือสอดใส่ยังช่องทางด้านหลัง
"อย่าเกร็งนะ"
ป่านแช่มือไว้สักพัก และเมื่อผมผ่อนคลาย ก็ขยับมือเข้าออก และเพิ่มจากหนึ่งเป็นสองและสองเป็นสามนิ้ว
"อา..........พอเถอะ"
สติที่มีน้อยนิด บอกให้ผมต่อต้าน
แต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อต้านอยู่ดี
"น่ารักจัง เมิงนี้"
ป่านว่า พร้อมๆกับที่ดันเอาความแข็งขืนของตัวเองเข้ามาในตัวผม
"เจ็บ.............อย่า"
ถึงแม้จะเตรียมความพร้อมมาแล้ว แต่ว่าก็ยังเจ็บมากอยู่ดี
"อย่าเกร็งนะ คนดี"
ป่านพยายามนุ่มนวลอย่างมาก และเมื่อผมไม่เกร็งป่านก็เริ่มขยับ
"อึก.....อือ"
"น่ารักจริงๆน้า ทิมของป่าน"
ไอ้ป่านว่าพลางหอมแก้มผมไปและขยับตัวไป
"พอเหอะ ไม่ไหวแล้ว"
ผมเริ่มจะไม่ไหว ป่านเลยเร่งจังหวะ ไม่นานผมก็ปลดปล่อยความต้องการออกมา
พร้อมๆกับที่ป่านมันปล่อยออกมาภายในตัวผม แล้วทรุดตัวทับผมไว้
"จะท้องไหมเนี่ย"
ไอ้ป่านมันว่ายิ้มๆ แล้วหอมแก้มผมอีกหนึ่งที
"อย่าให้รู้เชียวนะว่าเมิงไปนอนห้องผู้ชายอีก คราวหน้า ตายแน่"
ผมนิ่งเงียบ ไม่เข้าใจ ว่าเกิดอะไรขึ้น ยังงงๆอยู่
"เข้าใจไหม"
ไอ้ป่านมันถามเสียงดัง ผมเลยรีบพยักหน้าตอบกลับ
ดีมาก
มันว่าพลางลูบหัวผมอย่างเอ็นดู
"กูมันเลวๆแบบนี้แหละ แต่กูก็รักเมิงนะทิม"
อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมาอ่ะครับ
"เมื่อก่อนกูขอให้น้องเมิงช่วยเรื่องเมิง จะให้ได้ใกล้เมิง แต่ว่าอยู่ๆน้องเมิงดันไปมีแฟน กูเลยต้องรุกคนเดียว แต่กูไม่อยากหลอกเมิงแล้ว เลยเผยธาตุแท้หมด เมิงรับได้ไหมเนี่ย กูพูดไม่เพราะ นิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ เมิงรับได้ไหม"
ผมยังเงียบอยู่ครับ
"น้องเมิงบอกว่าเมิงชอบกู จิงป่ะ"
เอ้า ถามซะงั้น เพิ่งมาถามเนี่ยนะ
"ว่าไง .........แต่ถึงเมิงไม่รัก เมิงก็เป็นของกู ถึงเมิงรับไม่ได้เมิงก็เป็นของกู จำไว้ หนีไงก็ไม่พ้น"
"อือ....ป่าน ทำอะไรน่ะ"
ผมถามเพราะว่ามือป่านเริ่มลูบไล้ไปทั่วตัวผม และช่องทางด้านหลังที่ป่านยังไม่ถอนตัวออกไปก็รับรู้ถึงการขยายตัวขึ้นอีกครั้ง
"รักไหม หึ"
ไอ้ป่านถามย้ำ
แล้วซุกไซร้ที่ซอกคอผม ให้ตายเหอะ อยากได้คำตอบจิงป่ะเนี่ย
"อือ.........ป่าน"
"กูรักเมิงนะ"
ป่านย้ำอีกที
ผมก็อยากบอกมันเหลือเกินนะ ว่าผมรักมัน แต่เอาไว้ก่อนล่ะกัน
ส่วนพวกคุณ พอล่ะนะ ผมอาย ออกไปได้แล้วน่า
"นั่นดิ ออกไปซักทีดิ กูรำคาญแล้วนะ"
แหะๆ เห็นป่ะ เฮ้ย! ไอ้ป่าน เมิ่งได้ยินเรอะเนี่ย
"เออ ตั้งแต่เริ่มเรื่องล่ะเมิง ควายจริงเมียกู"
-*-
จบดีกว่าครับ จบ
มันเป็นเรื่องสั้นค่ะ ^0^ -------------------------------------------------------------
เรื่องหน้าเป็นของป.ปลาคนรอง
"รักแบบปอ" นะจ๊ะ 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
