-- นั้นมันน้องกรู เพื่อนกรู --ทางเลือก และ มิตรภาพ 04/08/2557
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: -- นั้นมันน้องกรู เพื่อนกรู --ทางเลือก และ มิตรภาพ 04/08/2557  (อ่าน 334516 ครั้ง)

MCMLXXIX

  • บุคคลทั่วไป
อืม ถึงจุดเปลี่ยนแล้วสินะ เหมือนเป็นโชคดีในความโชคร้ายของมิ๊ก ถ้าเรื่องที่ต้องเจ็บตัวคราวนี้ ทำให้โอห์มกลับมาคืนดี

ปล สงสารโน๊ตว่ะ  :เฮ้อ:

clubzaaateam

  • บุคคลทั่วไป
กอดโอม แรงๆ  :-[ :-[

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16

คนอื่นเม้นท์..พูดถึงมิ๊ก กับ โอห์ม กันเยอะแล้ว


งั้นผมเม้นท์..พูดถึงโน๊ตดีกว่า อิอิ

ผู้ชายอบอุ่น..ดูสบาย

รู้สึกผ่อนคลาย..เมื่ออยู่ใกล้

เต็มไปด้วยน้ำจิต..และน้ำใจ

เหมือนน้ำฝนใสใส..ไหลรดมา


 :กอด1:โน๊ต..คนดีดี ที่ผมรัก


 :L2: ขอบคุณครับ โอห์ม

cascada

  • บุคคลทั่วไป
มาให้กำลังใจโอมนะครับ เรื่องมันผ่านมานานแล้วก็จริง แต่ก็ขอให้ทุกวันข้างหน้ามีแต่ความสุขนะ

MM.Dog

  • บุคคลทั่วไป
อ่านตอนนี้แล้วตกใจ
เหมือนว่ามิ๊กจะเป็นอะไรไปแล้ว
แต่คิดว่าคงจะไม่ล่ะมั้ง  เพราะเท่าที่อ่านมาตั้งแต่ต้น  ไม่เหมือนว่ามิ๊กจะเป็นอะไรนะ

nine-poo

  • บุคคลทั่วไป
ตอนนี้คงไม่พูดถึงความรักของหนุ่มๆล่ะนะ
สงสารคนที่เป็นพ่อเป็นแม่มากมาเจอเหตุการณ์แบบนี้กับลูกตัวเองก็เหมือนหัวอกจะแตกสลาย
ขอให้มิ๊กหายและดีขึ้นเร็วๆ ล่ะกัน หายก็หายปกติอย่าเอ๋ออย่าเป็นภาระกับพ่อแม่

ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นๆ




ออฟไลน์ ~NeMeSiS_PURE~

  • 행 복 하 길 바 래 ...
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2009
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +196/-2
สอบเสร็จจแล้วว เวรกำ มาเจอดราม่าเลยย

ตอนสุดท้ายทิ้งไว้ได้เยี่ยมเลยโอมห์ แล้วเมื่อไหร่จะได้อ่านอ่าาา

เรื่องที่เล่าตอนนี้มันผ่านไปแล้วว หวังว่าปัจจุบันคงมีความสุขกันทุกคนนะคับบ

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ขอเชียร์โน๊ตละกัน


มิ๊กก็สมแล้วหาเรื่องเอง  ไปชอบคนแบบอิเอิทเอง

enhumto

  • บุคคลทั่วไป
ชอบคนในนี้จริงๆเลยครับ เดาเรื่องกันไปเรื่อยจริงๆเลยครับ ถ้าบุคคลที่เกี่ยวห้องได้มีโอกาสมาเห็นคงจะดีใจไม่น้อย  เรื่องคนล้างส้วมก็คือคนล้างส้วม
อย่าไปใส่ใจนะครับสุดท้ายเดี๋ยวก็บอกเองว่าใคร รูปมิ๊กอยู่ในดิส แล้วนะครับ คนนี้คือมิ๊ก สำหรับโฯ๊ต ค่อยว่ากันอีกทีนะครับ ว่าจะมีใครสนใจรึเปล่า
เรื่องส่วนนี้ อาจจะไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่ผมไม่อยากทำให้อะไรมันขาดหายไป ส่วยหน้าคือตอนที่หน้ากลัวแล้วครับ
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงที่ผมเห็นมาตลอดชีวิตของผมเหมือนกัน จะมีความร้ายอยู่ในตัวได้มากถึงขนาดนี้
เรื่องบ้างเรื่อง เงินไม่สามารถซื้อได้  
เกิดมาเป็นคนจนต้องทำใจ อีกมุมหนึ่งของความเป็นแม่
เมื่อวานเที่ยวไม่สนุกเลยครับ เพื่อนผมคนนี้ไม่ไหวจริงๆ คงจะได้เจอกับเรื่องของมันท้ายๆเรื่องนี้แน่นอน
มีความสุขกับวันศุกษ์ของทุกๆคนนะครับ                          
สวัสดีความรัก
ปล.ระดับความพึ่งพอใจในหน้าตามัน ขอดูเป็น ไอ้ที่ชอบ + + กันละกันนะครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“แล้วตามเข้าไปนะโน๊ต ” ผมรีบวิ่งเข้าไปยังตึกที่ผมเพิ่งจากมาเมื่อตอนเย็น ระหว่างทาง โรงพยาบาลเงียบมากๆ คนที่ วุ่นวายในตอนเช้า หายกันไปหมดแล้ว ยังมีคนบ้างกลุ่มที่ปูเสือ นั่งกินข้าว กันบริเวณทางไปตึก บ้างกลุ่มผมก้เคยเห็นมาแล้วเมื่อตอนเช้า มาถึงที่ตึกไม่มีใครที่ผมรู้จักอยู่เลย
ที่หน้าห้อแงฉุกเฉิน มีแม่มิ๊กยืนร้องไห้ โดยมีพ่อมิ๊กยืนประคองอยู่ข้างๆ ผมเลยรีบเดินเข้าไปถามทันที
“แม่ครับ มีอะไรรึเปล่าครับ”
“โอมห์ โอมห์ลูก” ................................. แม่เอามือมาจับหน้าผม
“ครับ ... ”
“มิ๊กได้ผ่าแล้วนะลูก ” แล้วจะร้องไห้ทำไมฟ่ะเนี่ยทำไมไม่บอกดีๆละครับว่ามิ๊กได้ผ่าแล้ว
“ครับ อ้าวแล้วแม่ ”
“อ๋อ พอดีเขาเอามิ๊กออมาพอดีละลูก แม่ขอโทษนะทำตกอกตกใจไปหมด” เอากับเขาสิครับ โทรมาเล่นเอาเราตกใจหมด
“แล้วทำไมถึงได้ผ่าแล้วละครับแม่ ตอนบ่ายบอกว่ามิ๊กต้องรอคิว”
“ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ เหมือนหมอยอมผ่ามิ๊กก่อน แม่ก็ไม่รุ้เหมือนกัน เพราะพ่อก็ไม่ได้ไปคุยอะไร”
“อ้าว แล้วพ่อไม่คุย แม่ไม่คุย แล้วใครคุยละครับ ”
“ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ แม่ก็นึกว่า โอมห์ไปขอใครมาสะอีก เห็นไหมลูกคุณพระคุณเจ้าคุมครองมิ๊กแล้ว”
“ครับๆ แม่ก็เลิกร้องไห้ได้แล้วนะครับ มิ๊กถึงมือหมอแล้วครับ แล้วกินอะไรรึยังครับ” แม่มิ๊กส่ายหน้า แต่ก็ทำท่าเหมือนไม่หิว
“ดีเลยโอมห์ พาน้าเขาไปหาอะไรกินหน่อย เดี๋ยวตรงนี้ น้ายืนรอเอง” พ่อมิ๊กบอกให้ผมพาแม่มิ๊กไปกินข้าว พอดีว่าโน๊ตก็เดินมาถึงพอดี
“เห้ย โอมห์ เป็นไงบ้างว่ะเมิง” โน๊ตไม่ได้เดิขึ้นมาคนเดียวครับ มีน้องวินกับญาติเขามาด้วย ผู้ใหญ่ก็ทักทายกันไป ส่วนเพื่อนๆก็แยกออกมาคุย
“ไม่รู้ดิ ยังไม่รู้เรื่องเลย รู้แต่ว่า มันโดนตีน แถวๆบ้านแกนั้นละ”
“ใครว่ะ มาตีไอ้มิ๊กได้ แล้วอยู่ไหนแล้วละมิ๊ก ”
“เข้าห้องผ่าตัดแล้ว”
“ดวงดีว่ะ พ่อกรูบอกว่าหมอที่นี้เก่งนะเมิง แต่ต้องรอคิว ดีจริงๆเลยที่ได้มาแล้วก็ผ่าเลย” ผมก็ยิ้ม แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆมิ๊กถึงได้เลื่อนคิวมาผ่าได้ดั่งใจแบบนี้
“กินอะไรมารึยังไงเมิง”
“กินแล้ว ไปกินนมกับโน๊ตมา” ผมมองไปที่โน๊ตที่ยืนเล่นโทรสับอยู่
“แล้วจะกลับวันไหนละเมิง”
“เมิงถามใครละ โน๊ตรึว่ากรู”
“ก็ทั้งคู่เมิงนั้นละ”
“โรงเรียนเปิดก็กลับแล้ว”
“อ้าวแล้วมิ๊กละว่ะ”
“มิ๊กก็มิ๊กดิ ก็ดูแลกันไป ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังไง”
“โน๊ต ยืนส่งข้อความหาใครอยู่ละค่ะ กิ๊กรึไงค่ะ ” โน๊ตยิ้ม แล้วก็ก้มหน้าลงไปกดมือถือต่อ
“พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านกรูนะ โน๊ตด้วย พ่อกับแม่อยากคุยด้วย” วินออกปากชวนพวกผมสองคน
“อืม จะให้ไปตอนไหนก็โทรบอกแล้วกัน” ผมไม่รู้ว่ามิ๊กออกจากห้องผ่าตัดเมื่อไร แต่พ่อกับแม่มิ๊กไม่อยากให้ผมอยู่รอเพราะว่าเกรงใจโน๊ต จริงๆแล้วผมก็อยากอยู่นะครับ แต่ ถ้าอยู่มันก็ดูผิดปรกติอีก แถมก็กลัวว่าจะทำให้โน๊ตลำบากใจ ระหว่างทางกลับบ้าน ผมก็ชี้บ้านหลังโน้นหลังนี้ให้โน๊ตดูไปเรื่อยจนถึงบ้านผมพอดี

ข้างบนครับ วันนี้ทำไมถึงเป็นวันที่โครตหนักหนาสำหรับผมเลยครับ ชีวิตผมต้องมีเรื่องเยอะขนาดนี้เลยรึไงครับ ทำไมเวลาดีๆถึงมีน้อยหนัก ไอ้ช่วงร้ายๆ อะไรที่เลวร้าย ทำไมต้องมีกับผมเยอะจังเลย เห็นชีวิตผมเป็นบทละครรึไงครับ ผมไม่ได้อยากเป็นพระเอกหรือว่านางเอกที่มีทุกอย่างเพรียบพร้อม แล้วจะต้องมาผ่านการพิสูทธ์รักแท้ ผมแค่คนธรรมดา ที่มีความคิดแบบคนธรรมดา แต่ถ้าอยากจะลิขิตให้มันเป็นละครแล้ว ก็ขอให้มิ๊ก มันไม่เป็นอะไรด้วยนะครับ อาเมน

ผมเอามือกุมภาวนา รึเบ่นกับตัวเองไม่รู้ แต่ก็ได้แต่บ่นน้อยใจ กับเรื่องที่เราเจอ ก่อนที่ทุกอย่างรอบตัวจะมืดดับอีกครั้ง แอร์ในห้องเย็นเสียเหลือเกิน พอๆกับจิตใจผมในตอนนี้ มันไม่พร้อมจะดับหรือว่าสงบในคืนนี้ ใช่แล้วครับใจผมมันอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดอยากจะรู้ว่าเป็นยังไง ผลออกมาเป็นยังไง มิ๊กจะปลอดภัยไหม
“นอนไม่หลับใช่ไหมโอมห์” มือมืออุ่นๆมาจับที่หน้าผากผม
“รู้ได้ไง”
“ก็ไม่รู้ดิ เหมือนรู้สึกว่าคนข้างๆตัวผมไม่สงบ ยังคิดเรื่องอะไรไม่รู้มากมายไปหมด ”
“เป็นหมอดูรึไงโน๊ต รึว่ามีญาณวิเศษ เราขอหวยเลยได้ไหม”
“โอมห์ อยากร้องไห้ไหม ร้องมาเหอะไม่ต้องอายโน๊ตหรอก ร้องมาให้เต็มที่เลย ” โน๊ตดึงหัวผมให้ไปหนุนที่แขนของมัน
น้ำตาก็ไหลออกมาเอง เหมือนภาพที่ถูกย้อนกลับเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็ว  คำพูดของมิ๊กมันอยู่ในใจเราตลอด ที่เราบอกว่าลืมนั้นไม่เคยมีสักครั้งเลยที่เราจะลืมลง
“โน๊ตยอมเป็นมิ๊กให้ 1 คืนก็ได้นะ” เป็นคำพูดที่โน๊ตทำให้ผมรู้สึกผิดมากๆ
“ไม่ต้องหรอกโน๊ต โน๊ตก็คือโน๊ต มิ๊กก็คือมิ๊ก เราไม่เอาใครมาแทนที่ใครหรอกนะ”
“โห่ เราดีสู้มิ๊กมันไม่ได้เลยอ๋อ โอมห์ถึงไม่ยอมให้เรามาแทน”
“ป่าว แค่โน๊ตไม่เคยทำให้เราเสียใจ อยู่กับโน๊ตมีแต่เรื่องดีๆไง”
“อ้าว แล้วถ้างั้นร้องไห้ทำไมละ” กวนตีนกรูสะละ
“แล้วใครบอกให้เราร้องว่ะตะกี้” ผมดึงหัวหนีจะกลับมานอนหมอนตัวเอง
“ไปไหน นอนเนี่ยละ ไม่รู้ว่าจะได้นอนด้วยกันแบบนี้บ่อยๆรึเปล่า”
“ทำไมพูดงั้นอะ”
“อ้าว ก็มิ๊กมันป่วย ใครจะดูมันละถ้าไม่ใช่โอมห์ เพื่อนกันไม่ใช่รึ”
“นะ ใช่ว่ามิ๊กจะออกมาเดินได้วันนี้พรุ่งนี้ โน๊ตนิก็แปลกว่ะ เอ๋อโน๊ตมีเรียนวันไหน”
“ไม่รู้กลับวันไหนก็ได้ตามใจโอมห์ แต่ต้อวเพื่อแวะบ้านเราด้วยนะ”
“ก็ได้ งั้นไว้ดูอาการมิ๊กอีกทีนะ”โน๊ตเอามือมาลูบหัวอีกครั้ง แล้วก็ร้องเพลง HOME ให้ผมฟังเบาๆ คล้ายกับว่าจะกล่อมให้ผมนอนสะงั้น ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่ผมก็หลับ หลับไปแบบในหัวยังคิดว่าจะทำยังไงกับเรื่องที่จะได้เจอพรุ่งนี้ดี

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“แม่ มิ๊กเป็นไงบ้าง แม่มิ๊กโทรมารึยัง”  ทันทีที่ลืมตาขึ้นมาผมก็รีบวิ่งออกไปถามคุณนายที่นั่งกินกาแฟอยูถ่หน้าบ้านทันที
“อ้าวทำไมวันนี้ตื่นสะเช้าเลยละคุณชาย”
“โทรมารึยังแม่”
“อืม”
“แล้ว”
“ก็เรียบร้อยดี รอแต่ให้มิ๊กฝื้นแล้วละ ไปกับแม่ไหมละ เดี๋ยวจะไปบ้านโน้นสักหน่อย”  
“ไม่เอาอะ แม่ก็ไปกวนเขา เหมือนคืนน้าๆเขากลับกี่โมงไม่รู้ ”
“เดี๋ยวของฉัน ก็ 10 โมงโน้นละไอ้โอมห์ ไปนอนเลยไป ตื่นมาก็กวนแต่เช้าเลย”  สรุปผมผิดใช่ไหมเนี่ย แต่ไหนๆก็ตื่นแล้ว ผมลืมที่จะเข้าหาศาสนามาตั้งนานแล้ว ไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจให้ผมเดินเข้าโบสถ์ ว่าแล้วก็ไม่รอเช้า อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปเลยครับ เหมือนกับว่าใจกำลังต้องการที่พึ่ง

ที่โบสถ์ยังแทบจะเหมือนเดิมทุกอย่าง มีคนเก่าๆที่พาคนใหม่เข้ามาที่โบทถ์ แนะนำให้รู้จักกับพระเจ้า หลายคนที่ไม่รู้แล้วมาในครั้งแรกก็คงจะงง ว่าทำไมคนพวกนี้ต้องแต่งตัวสะเท่  แถมมายืนร้องเพลง ทำท่าทางแปลกๆ +กับพูดภาษาแปลกๆใส่กัน แต่ผมไม่แล้วละครับ เข้ามานับถือได้จะ 10 ปีแล้ว
“สวัสดีครับ น้อง” ผู้ชายหน้าคุ้นๆ เข้ามาทักทายอย่างดูเป็นกันเอง
“ครับ” คำตอบใส่ๆที่ได้จากผม
“มาคนเดียวรึเปล่าครับ” ผมผยักหน้า แล้วก็ปล่อยให้พี่คนนี้พาไปนั่ง จริงๆแล้วผมจำได้ว่าพี่คนนี้คือใคร แต่พี่เขาคงจะจับผมไม่ได้ บทเพลงนมัสการเริ่มขึ้น เป็นเรื่องของพิธีที่ผมคิดว่าผมทำแล้วมีความสุข ตลอดเวลาผมหวัง แล้วก็บอกกับพระเจ้าถึงสิ่งที่ผมทำแล้วก็กำลังเจออยู่ในตอนนี้ ที่เหลือก็หวังแค่มันจะดีขึ้นกว่าที่มันกำลังเป็นอยู่ จนเวลาล่วงเลยมาจนเสร็จ
“น้องครับ เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันนะครับ เดี๋ยวพี่จะแนะนำพี่คนอื่นให้รู้จัก เอ๋อแล้วน้องชื่ออะไรครับ”
“นิพี่จำผมไม่ได้จริงอ่อครับ” ผมมองหน้าพี่คนนั้น แล้วก็ทำท่ายิ่มๆ
“ฮืม เราเคยรู้จักกันด้วยอ่อครับ”
“เคยสิพี่ พี่ยังมานั่งดูหนังโป๊ที่บ้านผมอยู่เลย”
“เห้ย น้องจำคนผิดแล้วมั้งครับ”
“พี่ใช่พี่ จั๋บที่บ้านอยู่เชียงใหม่ จบม.ปายมาจากโรงเรียน พ.ศ. รึเปล่าละครับ ถ้าไม่ใช่ผมคงจำผิด”
“เห้ย ใครว่ะเนี่ย” ขึ้นว่ะขึ้นมาทันทีเลยละเมิง
“โอมห์ไงพี่ ”
“โอมห์ไหน “
“โอ๊ะ อายุเนี่ยนะ มันทำให้คนเปลี่ยนไปจริงๆเลยว่ะ” ผมหยิบบัตรประชาชนให้พี่จั๋บดู
“อ๋อ  เรานิเอง หายไปไหนมาว่ะ พี่ไม่เห็นเจอเอ๊งเลย”
“เรียนดิพี่”
“เรียนที่ไหนว่ะ ที่ไหนมันรับเด็กอย่างแกเรียนว่ะ ”
“เด็กอย่างผมนิมันยังไงว่ะ วิดวะเรียนตีนดอย เชียงใหม่”
“เห้ยจริงดิ ” ผมผยักหน้ารับ
“พี่จั๋บเดี๋ยวผมต้องไปโรงบาลแล้ว พอดีเพื่อนเข้าโรงบาล ขอเบอร์หน่อยดิ” ผมแรงว่ะขอเบอร์ก่อนเลย
“เอาดิ แต่พี่จำเบอร์ไม่ได้ว่ะ เอาเบอร์เรามาเดี๋ยวพี่ยิงไป” พอได้เบอร์เสร็จผมก็กลับไปที่บ้านเลย เพราะต้องไปหาโน๊ตแล้วไปที่โรงบาลต่อ
......................... พระเจ้าคุ้มครองนะครับ น้องโอมห์ ดีใจที่ได้เจอ..................
                           พี่จั๋บ..........................................
บอกอะไรให้เอาไหมครับ พี่จั๋บเนี่ยผมเคยแอบชอบสมัยตอนที่ยังเด็กๆอยู่ ตอนที่มาเข้าโบสถ์แรกๆเลยครับ เพราะพี่เขาค่อยดูแลผมตลอดเลย คุยด้วยเล่นด้วย สอนผมร้องเพลง เล่นกีตาร์ สอนหนังสือ แล้วก็อีกเยอะอะครับ แต่ก็ไม่ได้คบกันหรอกนะครับ เพราะตอนนั้นผมเด็กอยู่ไม่รู้ว่าการคบผู้ชายเป็นแฟนเป็นยังไง มันเป็นแต่ความทรงจำ นี้รึเปล่าที่อยู่ๆดีๆก็มีอะไรมาดลใจให้ผมอยากมาที่นี้ขึ้นมา ถึงบ้านโน๊ตอาบน้ำแต่งตัวรออยู่แล้ว นั่งทำคุยกับพ่อแม่อยู่ที่หน้าบ้าน
“ไปไหนมาละเรา ปล่อยให้เพื่อนอยู่บ้านคนเดียว” พ่อผมด่ารึเปล่าแบบนี้ เขาเรียกว่าด่ารึเปล่า
“โบสถ์ ”
“กรูนึกว่าเมิงเป็นพุทธแล้วสะอีก แบบนี้กรูจะได้เกาะชายผ้าเหลืองไหมเนี่ย” กลับมาเรื่องนี้อีกแล้ว
“เอาน่า เรื่องนี้ เดี๋ยวลูกชายจัดการได้ ไม่ต้องห่วง”
“ไปคุณ ไปกันได้ละ โอมห์จะทำอะไรไหม เดี๋ยวออกไปข้างนอกกัน”
“ไปไหนแม่”
“ขึ้นๆมาเถอะ ถามมาก” นั้นมาอารมณ์เสียใส่เราอีก  4 คนขึ้นรถ แล้วล้อก็หมุนมาที่โรงพยาบาล อันที่จริงผมหน้าจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้วนะเนี่ย แม่ก็คุยอะไรไปเรื่อยหมด ส่วนโน๊ตก็นั่งเล่นมือถืออีกเหมือนเดิม ไม่ได้คุยอะไร คงเป็นเพราะจะเกร๊งพ่อกับแม่แน่ๆ แต่เมื่อก้ก็เห็นคุยกันดีตอนที่ผมเข้ามาที่บ้าน  พอรถถึงโณงบาลพ่อให้พวกผมขึ้นไปหามิ๊กก่อน เพราะจะหาที่จอดรถ
“เธอเป็นยังไงบ้าง เจ้ามิ๊กนะ”
“เรียบร้อย แล้ว รอแต่ให้ฟื้นนั้นละ” แม่มิ๊กยืนรออยู่แล้ว
“แม่ เข้าไปดูมิ๊กนะ” วันนี้มีชุดให้ใส่ด้วยวุ้ย เท่ไปอีกแบบ  พอเข้ามาก็เจอเพื่อนผมคนเดิมอีกแล้วครับ ได้ทีถามเรื่องราวของการผ่าพอดี
“อ้าว มานานรึยังปิง”
“อืม ก็แต่เช้าแล้วละ เดี๋ยวจะไปพักแล้ว เอ๋อิเพื่อนแกอะ เรียบร้อยแล้วนะ”  มันทำท่าจดอะไรสักอย่างแล้วกำลังจะเดินหนี
“ เอ๋อ เดี๋ยวปิง ถามไรหน่อยดิ”
“เรื่องผ่าใช่ไหม”
“อืม”
“ จำป้าที่ห้องฉุกเฉินได้ไหม เขาเป็นเมียหมอที่ผ่าหัวให้เพื่อแกอะ  ป้าเขามาถามว่าแกอะมาทำไมที่โรงบาล เราก็เลยเล่าให้เขาฟังว่าเพื่อนแกไปโดนอะไรมา”
“แล้วยังไง”
“ก็ไม่แล้วไง เขาคงไปคุยกันมั้ง เลยได้ผ่า” ขอบคุณพระเจ้าเป็นเพราะสิ่งที่มิ๊กเคยได้ทำไว้นี้เองนะ ผมคิดในใจ แล้วก็หันออกไปยิ้มให้ผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง
“มิ๊ก เรามาแล้วนะ” ผมเอื้อมมือไปเจ็บที่มือมัน วันนี้หน้าตามันก็ดูไม่ดีขึ้นเลย รอยเขียวเริ่มจะกลายเป็นสีดำ แผลที่เท้ามีร่องรอยของการรักษาแล้ว ที่หัวที่ผ้าก๊อกเปิดอยู่ ร่างกายสั่นตลอดเวลา สรุปตาแดงอีกแล้ว น้ำตามันมาอ๋อกันที่ตาอีกแล้ว
“ทำไมมันต้องทำเมิงถึงขนาดนี้ด้วย เมิงทำอะไรให้มันโกรธขนาดนั้นเลยรึไง” ผมค่อยๆเอามือลูบไปที่หน้าอกที่บวมขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
“เจ็บไหมมิ๊ก กรูเจ็บมากกว่าเมิงอีก ทุกคนที่รู้จักเมิงเจ็บมากกว่าเมิงหลายเท่า แล้วจะเจ็บมากกว่านี้ถ้าเมิงเป็นอะไรไป”
“เมิงต้องตื่นขึ้นมาทะเลาะกับกรูอีกนะ เมิง” มือมิ๊กกำแน่เหมือนจะรู้สึกตัว แล้วทำทีจะดีดตัวขึ้นมา หัวมันหันมาทางผมแล้วก็น้ำตาไหล ออกมาแล้วผมละ จะทำยังไง ผมรีบถอยตัวออกมา แล้วเอามือปาดน้ำตาทันที  เพื่อนผมรีบวิ่งเข้ามาดู
“เห้ย ไอ้ตี๋ เมิงอย่าดิ้นสิว่ะ เดี๋ยวก็ยิ่งเจ็บไปใหญ่” เพื่อผมกดตัวมิ๊กให้นอนลงอีกครั้ง
“โห่ แข็งเลยว่ะ” มันทำหน้าทะลึ่งใส่ผม แล้วเอามือไปกดที่ท้องน้อย
“อะไรว่ะปิง”
“ท้องน้อยมันอะดิ กรูต้องสวนออกว่ะ มันไม่ฉี่เอง เดี๋ยวไตจะพัง” ผมไม่รู้ว่ามันหมายความว่าไง แต่ก็ยืนดูว่ามันจะทำอะไร
“เมิงจะดูไหม นี้เอกสิทธิ์นะ ช่วยกรูจับเพื่อนเมิงด้วย”
“เห้ยอะไรว่ะ”
“เอาน่ามาๆ” มันเอามือไปดึงม่านมาปิด แล้วเอาเครื่องทออกมา มีสายยาง ท่อเล็กๆมั้งครับจำไม่ได้ละ เควาย แล้วก็ถุง
“เมิงจะทำอะไรว่ะ ปิดม่นทำไมเนี่ย”
“ไอ้ตี๋เนี่ยเวลาปรกติมันก็หล่อยใช่ย่อยเลยนะเนี่ย” ปิงมันพูดไปแล้วก็ปลดกางเกงที่มีกใส่อยู่ กางเกงในไม่ต้อพูดถึง ไม่มีอยู่แล้วครับ สวนขนาดก็เหมือนกัน เห็นแล้วต้องตะลึง
“เล็กว่ะ หดเข้าในเลยเนี่ย คิดว่าจะใหญ่”
“เมิงจะทำอะไรว่ะปิง ”
“ก็คนไม่เหยี่ยวจะทำอะไรละว่ะ จับมันไว้” ผมเอามือไปกดที่ไหล่มิ๊กไว้เพราะผมคิดว่าถ้ากดหน้าอกมันต้องเจ็บแน่ๆ
“กรูจะทำแล้วนะ ” ผมผยักหน้าแล้วมองดูสิ่งที่มันทำอย่างไม่กระพริบเลย ท่อเล็กๆถูกสวนเข้าไปในรูฉี่ ลึกไม่เท่าไม่รู้หรอกครับ เพราะมิ๊กมันดิ้นเหมือนตัวเองจะรู้สึกตัว
“นิดเดี๋ยวไอ้ตี๋ ทนหน่อยสิว่ะ ไอ้ตี๋ จะเสร็จแล้ว” แล้วปิงก็หยุดที่น้องชายมิ๊ก เอามือมากดท้องน้อยแทน ผลรับที่ได้ มีฉี่ไหลออกมาจริงๆด้วยครับ  มันไม่ได้หลอกดูกระจู๋ไอ้มิ๊ก แล้วไป งานนี้
“ถ้ากรูไม่อยู่ฝากดูมันด้วยนะปิง”
“อ้าวเมิงจะไปไหนว่ะ”
“เรียนสิว่ะ ไว้กรูจะโทรมาถามเมิงบ่อยๆว่าเมิงหลวมลามเพื่อนกรูรึเปล่า”
“เมิงจะบ้าป่าว กรูไม่ใช่พวกผิดเพศ สัด”
“แน่รึ” ผมทำท่าเหมือนเชื่อ แล้วมันก็ขอตัวไปกินข้าว ส่วนตัวผมก็ยืนดูมิ๊กที่ข้างเตียงอีกสักพัก
“มิ๊ก โอมห์กลับก่อนนะ พักผ่อนเยอะๆนะไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้นนะ” ผมเอามือมาจับแก้มที่ปูดๆของมัน แล้วก็เอามือมาปาดน้ำตาตัวเองด้วย


“อ้าวโน๊ต แม่หายไปไหนละ”
“คนไหนละ”
“ทั้งคู่ละ”
“เห็นว่า จับคนที่ทำได้แล้วมั๋ง แล้วไปโรงพักกัน ” อ้าวไปไม่บอกเลย ผมเลยรีบกดโทรสับไปหาแม่ทันทันเลยครับ แต่เหมือนเดิมอีกแล้วไม่รับโทรสับ แต่ไม่ได้ผมเองก็อยากรู้เรื่องเหมือนกัน มาทำไอ้มิ๊ก
“โอมห์ เราก็ไปที่โรงพักกันดิ”
“ไปไงละ มากับแม่นะ” โน๊ตหยิบกุญแจรถออกมา
“อ้าวแล้วเขาไปกันยังไงละ”
“พี่ผู้หญิงอะ เขาเข้ามาตะกี้ บอกว่าขอออกไปซื้อกาแฟแป๊บหนึ่ง เดี๋ยยวก็เข้ามา” สรุปผมได้รีบไปที่โรงพักทันทีด้วยรถของแม่มิ๊ก มีพี่อ้อมาเปลี่ยคิวเฝ้ามิ๊กแทนแล้ว



มุมหนึ่งของ ผู้เป็นแม่
“สำหรับฉันมันไม่พอหรอกติดคุก คุกมันเอาไว้ขังหมา” ผมกำลังเดินขึ้นไปบนโรงพักพอดี ได้ยินเสียงแม่มิ๊กดังลั่นโรงพัก
“ฉันจะทำให้พ่อแม่พวกแกมา กราบตีน ขอชีวิตพวกแกกับฉัน จำคำพูดฉันไว้”

SamSam

  • บุคคลทั่วไป
หุหุ เจ้ามิ๊ก หน้าตากวนได้ใจมากเลย แต่ผมชอบคนแบบนี้นะ  :laugh:
ก็เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อ เป็นแม่นะ
แต่เชื่อว่ายังไงแล้ว เรื่องร้ายๆก็จะผ่านพ้นไป
ปล.เห็นมิ๊กแล้วก็อยากจะเห็นโน๊ตต่อในบัดดล 555+
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-08-2010 21:54:37 โดย SamSam »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BossZa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
   หน้ามิ๊กอย่างหลอนอ่ะ....

   :m20: :m20:

  ดีแล้วที่ไม่เป็นไร

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
กรีดดดดดดดดดดดดดดดดด รูปมิ๊ก่อน


เดี๋ยวไปตามเรื่องทีหลัง 


อิอิ

ออฟไลน์ TON1974

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-2
Re: -- นั้นมันน้องกร&
«ตอบ #942 เมื่อ06-08-2010 21:55:35 »

รู้สึกโล่งใจครับที่มิกซ์ปลอดภัย...ต้องยอมรับครับว่าตอนนั้นโอร์มกำลังใจ

ดีมากเลยครับขนาดเกิดเรื่องมากมายยังคุมสติได้อยู่...ยังไงจะคอยเป็น

กำลังใจให้นะครับ..กดให้ครับ +1เป็นกำลังใจ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-08-2010 22:48:15 โดย TON1974 »

ออฟไลน์ wan_sugi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-2
มิกซ์ดู Bad Boy ได้ใจดีเหลือเกิน

แต่เรื่องตอนช่วงนั้นมันโหดร้ายจริงๆ กับทุกคนเลย อ่านแล้วมันหดหู่น่าดู :เฮ้อ:

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
มารอตอนต่อไปดีกว่า


ตอนนี้อ่านแล้วดีขึ้นมาหน่อย  หวังว่ามิ๊กคงปลอดภัยแล้ว


เป็นกำลังใจให้นะคับ


ปล รักโอห์มจังเลย

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
ดีน่ะที่เข้ามาอ่านเรื่อง..วันนี้
เลยได้เห็นรูปมิ๊ก..โฮะ โฮะ :m11:

หน้าตามิ๊ก อย่างบ่งบอกเลยว่า...หื่นนนนนนนนนนนน
ชัดเจนมากกกกก

ยังงี้ ทำให้พอเข้าใจมิ๊กมากขึ้นล่ะ ว่าทำไมมิ๊กถึงแอบไปลักลอบเอาไอ่เอิท
ก็ไอ่เอิทมันตอบสนองอารมณ์ความใคร่ของมิ๊กได้ ทุกครั้งที่มิ๊กต้องการ(มั้ง) หุหุ

แต่คนที่มิ๊กรัก มีคนเดียว..โอห์มไงล่ะ

ส่วนตอนหน้า โอห์มโปรยหัวเรื่องไว้แล้วว่า...
ความรักของแม่ที่มีต่อลูก จะมีพลังทำลายล้างรุนแรง
สามารถทำให้คนที่มาทำร้ายลูกของตน สะท้านสะเทือน สาหัสเพียงใด

 :L1: ความรักของแม่..ยิ่งใหญ่เสมอ

 :กอด1:ขอบคุณครับ โอห์ม +1 ให้กับรูปมิ๊กครับ

ป้อล่อ...ขอดูรูปโน๊ต มั่งดิ นะ..นะ.นะคร้าบบบบบ

salemon

  • บุคคลทั่วไป
เอิ่ม..
เชียร์โน้ตๆ

ให้กำลังใจพี่โอมห์ค่า

โจ๊กกุ้ง

  • บุคคลทั่วไป
มิกซ์ดูกวนteenมากอ่ะ คนที่ซ้อมมิกซ์นี่พวกอีเอิทป่าวนี่ หึ่มๆ มันต้องโดนๆไอ้พวกนี้เอาให้หนัก :angry2:

ออฟไลน์ polartotty

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
น้องมิคขาวเวอร์อ่ะ เชื่อแล้วว่าตี๋จิงๆ 555+ กวนดีนะ หน้าคล้ายวีเจภูมิ channel V เลย
อยากเห็นรูปโน้ตด้วยอ่ะค่ะ นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
ส่วนคนที่ล้างส้วม ช่วยใบ้หน่อยไม่ได้หรอคะ อยากรู้อ่ะ ใบ้นิดนึงน้าาาาาา

enhumto

  • บุคคลทั่วไป
ปล่อยมันไปเถอะครับ คนล้างส้วมอะ
 - -

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






Y2Y

  • บุคคลทั่วไป
บวกหนึ่ง  สำหรับคะแนนที่ 84 ให้นู๋มิ๊กซ์ หุหุ

มิ๊กซ์เอ๊ย  ไม่หล่อ (เอ๊ะรึหล่อหว่า)แต่เร้าใจ  55

ขอบคุณสำหรับรูปนะค่ะ


คนล้างส้วม ปล่อยๆไปก็ได้

แต่ก็คาใจไอ้คนที่อยู่ข้างๆ

ใครรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร  หนอ

 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-08-2010 23:56:17 โดย Aphrodite »

i3igM

  • บุคคลทั่วไป
>_<" กรรม คือ ผลจากการกระทำ

แล้วกรรมดีที่เคยช่วยเด็กน้อยคนนั้นไว้...

...เห็นผลไวทันใจจริงๆ ขอบคุณคุณป้าเมียหมอด้วยนะคับ

...คนดีต้องส่งเสริม เพื่อให้เค้ามีกำลังใจที่จะทำความดีต่อไป...

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

sky-cafe

  • บุคคลทั่วไป
มิ๊กนี้ตี๋จริงๆ ลุคดูแล้วแบดบอยน่าดูนะคะ  ฮ่าๆๆๆ

ส่วนตอนนี้ก็ดีไปที่มิ๊กได้ผ่าเพราะถ้าไว้นานกว่านี้ไม่ใช่เรื่องดีแน่
อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ถือซะว่าฟาดเคราะห์

โน๊ต..ตอนนี้ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆ

ออฟไลน์ arty136

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 346
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
มาให้กำลังใจต่อ
คิดถึงโอห์มเสมอ

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป

KriT_SuN

  • บุคคลทั่วไป

1kabb

  • บุคคลทั่วไป
แม่มิกซ์ แรงงงงงง


เป็นกำลังใจให้ค๊าบบ

ออฟไลน์ BlackClover

  • ◥≡Pe'un≡◤
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-3
Re: -- นั้นมันน้องกร&
«ตอบ #957 เมื่อ07-08-2010 02:25:32 »

ในดิสนั้น รูป มิ๊กเหรอ??

ขอตกใจหน่อยนะ ทำไมมันรู้สึกว่า หัวกับตัวมันไม่สมประกอบกัน  มีรูปที่ปกติกว่านี้ไหม =[]=

เอาใส่เสื้อผ้าก็ได้ ๕๕๕๕
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-08-2010 02:51:09 โดย pattra_13 »

MCMLXXIX

  • บุคคลทั่วไป
เอ่อ ขอรูปที่มันดูเหมือนคนธรรมดาหน่อยได้ไหมครับน้องโอห์ม รูปนี้ ท่านี้มันดูหลอนๆ อ่ะ เห็นแล้วนึกถึง โจ๊กเกอร์ ในแบทแมนภาคล่าสุดเลย  o22

ออฟไลน์ หัวเเม่มือ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 804
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-1
หน้าเหมือนเรียกบาทา(ล่อเล่นนะคะ)(แต่รู้สึกงั้นจิงๆๆ)

น่ารักแบบเถื่อนๆๆงงวะ(เขียนเองงเอง)

อื้มเม้นๆๆก่อน(ยังไม่ได้ไม่ว่ากันนะ)

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด