หัวข้อ: Miracle [Last Chapter][23/02/11] ~♪♪

[JJHJJH]

จิ้มบวกไร้ท์เตอร์ สงสารนาโอะ สงสารได้อีกๆๆๆๆๆ

[iforgive]

อ้าว  ทำไมนาโอะรู้จักไดยะด้วยล่ะ
เอ๊  เราก็ไม่ได้อ่านพลาดตอนไหนนี่หว่า
สงสารนาโอะมากกกกกก  เซจิจะรู้ตัวรึยังนะว่ารักนาโอะเข้าให้แล้วน่ะ

[cipher]

สงสารนาโอะ
หวังว่าคงไม่เป็นอะไรมากนะ
ส่วนเซย์จิ :z6:สักทีเถอะ
ไดยะนี่เป็นหมอที่รักษานาโอะ
ตอนที่หนีออกมาครั้งแรกใช่ป่ะ

[pattybluet]

อ้าววววว... หึงผิดคนซะแล้วเซย์จิ 
อ่านแล้วสงสารนาโอะเลยอ่ะ
ยิ่งอ่านแล้วยิ่งสงสัยว่านาโอะจะรักเซย์จิได้ยังไง ดูๆแล้วพฤติกรรมไม่ผ่านนะเนี่ย 555+

รอตอนหน้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ ^ ^

[Laxxeez]

แกทำร้ายคนที่แกรัก คนที่แกห่วงถึงขนาดนี้เลยหรอ...ไอ้เซย์จิ ถ้านาโอะต้องเสียสติ ต้องเป็นบ้า ต้องตายไปคงสมใจแกซินะ ผมก็หวังให้นาโอะกับเทะซึจังพ้นเวรพ้นกรรมจากเรื่องร้าย ๆ คราวนี้ไป ทั้งสองคนจะได้หมดเวรหมดกรรมกับคนอย่างแกซะทีไอ้เซย์จิ แกจะได้เจ็บปวดอยู่กับความผิดครั้งนี้ไปจนตาย...อย่างตายทั้งเป็นไปทั้งชีวิต

[Na_RimKLonG]

ใจร้ายยย

[Phelyra]

ไอ้เชี่ยเซย์จิ...นาโอะเค้าอยู่อย่างหวาดกลัว หวาดผวา ทุรนทุราย มาตลอดตั้งแต่ตอนเด็กที่โดนแกข่มขืนครั้งแรกจวบจนถึงวันนี้ต่างหากล่ะ ไอ้สัด นึกว่านาโอะอยู่ข้างนอกอย่างสุขกายสบายใจหรือไง ต้องอยู่อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไม่เคยนอนหลับได้สนิทเลยสักคืน อดีตอันเลวร้ายมันคอยตามหลอกตามหลอนนาโอะมาตลอดแทบทุกคืน อดีตอันเลวร้ายทุกอย่างที่แกเป็นคนหยิบยื่นให้ ไอ้เชี่ยเซย์จิ พอมีเทะซึจัง นาโอะก็ยิ่งหวาดระแวงยิ่งกว่าเก่า กลัวแทนเทะซึจังไปเสียทุกอย่าง อยากให้เทะซึจังเจอแต่อนาคตที่ดี ๆ ไม่ต้องประสบพบเจอเรื่องราวอันเลวร้ายอย่างที่นาโอะเองต้องเจอและต้องทน แต่แก...แกก็เป็นคนไปกระชากนาโอะให้กลับมาลงนรกบนดินอีกครั้ง แถมยังพ่วงเทะซึจังเข้ามาร่วมด้วย แก้วตาดวงใจหนึ่งเดียวที่นาโอะยอมปกป้อง ยอมแลกด้วยชีวิตของตัวเอง ทุกครั้งที่แกทำร้ายนาโอะกับเทะซึจัง ความเจ็บปวดมันจะซึมเข้ามาในร่างกายและจิตใจแกทีละนิด มันจะค่อย ๆ กัดกร่อนหัวใจของแกให้ค่อย ๆ แหลกสลายลงไปพร้อมกับความเจ็บปวดที่จะเพิ่มมากขึ้น ๆ แล้ววันนึงความทรงจำและการกระทำอย่างสัตว์ที่แกทำกับนาโอะและเทซึจัง มันจะย้อนกลับมาทำร้ายทำลายชีวิตและความรู้สึกของตัวแกเอง ให้แกทนอยู่กับความเจ็บปวดนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ไปจนตาย

[vvivy]

เซย์จิเป็นพวกเเสดงความรู้สึกไม่เป็น...แถมยังควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยจะได้ กว่าคู่นี้จะรักกัน นาโอะจะพิการไปก่อนป่าวคะ

เอ๊ะ หรือจริงๆเเล้วนาโอะกะเซย์จิไม่ได้คู่กัน

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ว่าไว้แล้ววววววว
บอกแล้วว่านาโอะอ่ะรู้จักไดยะแน่ๆ
เพราะว่าไดยะน่าจะเป็นคนทำคลอดเท็ตซึจังออกมา
และไดยะก็น่าจะเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าของร้าน smile
แต่ก็นะ รอตอนหน้าคอนเฟิร์มอีกที

ส่วนเซย์จิก้อ... หลายรอบแระ
ไม่ไหวจะเคลียร์
เมิงอยากทำอะไรก้อทำไปแล้วกัน
นาโอะมันคงไม่ช้ำไปกว่านี้และ
หวังว่าจะคิดได้เร็วๆ นี้แล้วกัน
ท่าทางดูน่าจะใกล้วันนั้นแล้ว

ส่วนฮิโรกิ... จะรอดมั้ยวะ??

ปอลอ Hades คือเทพกรีก เป็นเทพแห่งความตายไงครับ
วีรกรรมเด็ดของพี่แกก็คือ
ไปแย่งตัวเทพ Persephone เทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิมาไว้เป็นภรรเมียที่ยมโลก
จะเปรียบเทียบว่า ต้องให้เซย์จิไปเอานาโอะมาเป็นภรรยาเลยมั้ย
แบบว่าฉุดไปแต่งเลย ไม่สนว่านาโอะจะยอมรึป่าว อารมณ์นั้นครับ ^^

[jasmin]

ไดยะพ่อเทวดา?มาแล้ว
เซงอิตาซาตานเซย์จิแล้วอ่ะ
ก็เข้าใจว่ารักมากก็ต้องหึงมาก
แต่มากมายขนาดนี้ไม่ไหวนะเฟ้ย 

[hpsky]

เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้คุณเคืองขุ่น ปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อนักบุญแท้จริงคุณคือคนบาป   ........ออกแนวโสรยา 555+

[viky_mama]

อ้าวนาโอะกับไดยะไปรู้จักกันตอนไหนเนี่ย เรื่องเริ่มซับซ้อนขึ้นแล้วนะเนี่ย

นาโอะนี่ก็น่าสงสารจริงๆ ไอ้เซย์จิแกจะโรคจิตไปไหน

ปล เซย์จิเริ่มรักลูกแล้วใช่มั้ย >O< อยากเห็นภาพครอบครัวหรรสาอ่ะ จะมีวันนั้นมั้ยเนี่ย

[BeeRY]

อ้าว ไดยะกับนาโอะมี something wrong กันเหรอ O_O?
แต่นาโอะน่าสงสารไม่ไหวแล้ว เซย์จิอ่อนโยนหน่อยได้มะ
+1 ขอบคุณค่ะรออ่านตอนต่อไป ชักเข้มข้นขึ้นทุกที คิคิ

[anajulia]

ไดยะขี่ม้าขาวมาช่วยแล้วววววววววววววววววว
 :กอด1:ไดยะซัง

(ไม่พูดถึงเซย์จิ ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น โหดเกิ๊นนนนนนนนนนนนน)

[zatamare]

ก๊ากกกก ไดยะ นาโอะกับไดยะ ยังไงกันสองคนเน้

[different]

ไดยะคือคุณหมอที่ทำคลอดเทะซึจังใช่มั้ย ? (เดาล้วน ๆ 55)

เซย์จิก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว ว่านาโอะร่างกายอ่อนแอขนาดไหน

นอกจากอีคิวจะต่ำแล้วไอคิวยังต่ำอีกนะคุณน่ะ

[Red_sister]

ดีคะ มาใหม่ยังก็ฝากตัวด้วยนะคะ 

ฮึ่ยใช้ความรุนแรงกันจริงๆ เมื่อไรจะเลิกองค์กรอ่ะ สุดๆเลย

ทำนาโอะได้ลงคอโหดร้ายที่สุด  ต้องโดน  และ  ฮึ่ยๆ

บอกไปเร็วเดะว่าชอบเค้าอ่ะ เดี๋นวนาโอะช้ำตายกันพอดี

ปล. +1  เป็นกำลังใจให้น้า

[dahlia]

โอ๊ยยยย ตูอยากฆ่าพระเอกเรื่องนี้ทิ้งอะ   

[mousou]

Miracle 14


    ..การรอคอยมักยาวนานดั่งนิจนิรันดร์..

    เจ้าของบ้านหลังงามกระสับกระส่ายจนนั่งไม่ติดที่ หลังถูกเพื่อนสนิทไล่ออกมาจากห้องนอนของนาโอะพร้อมทีมแพทย์ ความสงสัยมากมายเข้าเกาะกุมจิตใจ แต่ผู้ที่ไขข้อสงสัยทั้งหมดได้ยังอยู่ในห้อง และห้ามผู้ใดเข้าไปก็ยิ่งให้กระวนกระวาย จึงทำได้เพียงเฝ้าคอยอยู่หน้าห้องเป็นนานสองนาน แววตาเอาจริงเอาจังผิดกับไดยะที่รู้จักมาตลอดทำให้เซย์จิไม่กล้าขัดคำสั่งเพื่อน

    บานประตูห้องเปิดออกพร้อมร่างของไดยะเดินออกมา สีหน้าตึงเครียดอย่างน่ากลัว ดวงตาสีดำสนิทมองร่างบนเตียงผ่านประตูที่เปิดอ้าอยู่ นาโอะหลับสนิท ได้รับการเปลี่ยนเสื้อผ้าทำความสะอาดร่างกายกับบาดแผลเป็นที่เรียบร้อย ที่แขนข้างหนึ่งมีสายน้ำเกลือเจาะอยู่ เซย์จิถึงเพิ่งรู้ว่าไดยะประกอบอาชีพหมอเป็นครั้งแรก ดูท่านาโอะคงปลอดภัยแล้ว

    " ไม่เห็นนายเคยบอกเลยว่าเป็นหมอ " เซย์จิค่อยคลายความกังวลได้แล้วถามออกไป ทว่าไดยะกลับยังมีท่าทีเคร่งเครียด

    " เพราะนายมันไม่เคยสนใจอะไรเลยไงล่ะ ไม่เคยสนใจด้วยซ้ำว่าทำร้ายนาโอะไปตั้งเท่าไหร่แล้ว " ถ้อยคำต่อว่าเป็นดั่งจุดสิ้นสุดความอดทน กำปั้นหลุน ๆ ตรงเข้าทำร้ายเจ้าของบ้านจนเสียหลักล้มลงไปกับพื้น

    " ทำบ้าอะไรของนาย " หลังหยัดกายลุกขึ้นได้เซย์จิก็ขึ้นเสียงใส่ แทนคำตอบชายหนุ่มถูกเพื่อนสนิทชกอย่างไม่ออมแรงอีกครั้ง
    " ที่ต้องถามน่าจะเป็นฉันมากกว่าว่านายทำอะไรนาโอะ ไม่สิ ต้องเปลี่ยนเป็นคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำร้ายนาโอะซ้ำแล้วซ้ำเล่าต่างหาก "
    " นายก็รู้มาตลอดว่าฉันทำอะไรอยู่ แล้วทำไมเพิ่งมาถามเอาตอนนี้ " เมื่อถูกสาดอารมณ์ใส่ เซย์จิก็ไม่ยอมแพ้ตอบกลับไปด้วยโทนเสียงห้วนกระชากในระดับเดียวกัน

    " เพราะฉันให้โอกาสนายมาตลอดไงล่ะ แต่นายกลับไม่เคยเห็นค่าของมันเลย " ไดยะสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน แล้วพร่างพรูความลับที่เก็บงำไว้ตลอดออกมา

    " นายรู้มั้ยฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง เพื่อนคนนี้ของฉันเป็นมนุษย์ที่แข็งกระด้าง ไม่เคยได้สัมผัสความรักเลยสักครั้ง น่าสมเพชมากเลยใช่มั้ยล่ะ ฉันเลยตั้งใจจะสอนให้รู้จักเอง ถึงได้ยุยงให้ใช้น้ำเชื้อของเขาในการทดลองให้กำเนิดมนุษย์ โดยหวังว่าหากมีสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับใครสักคนเขาคงอ่อนโยนขึ้นบ้าง นายรู้ใช่มั้ยว่าฉันหมายถึงใคร "

    ไม่ต้องถามเซย์จิก็รู้ได้ตั้งแต่ประโยคแรก เบื้องหลังรอยยิ้มและอารมณ์ขันมากมายแท้ที่จริงกลับวางแผนอะไรบางอย่างเอาไว้อย่างคาดไม่ถึง ไดยะเห็นเจ้าของบ้านนิ่งเงียบจึงเริ่มเล่าต่อ

    " ตอนที่รู้่ว่านาโอะ สำหรับนายคงเรียกว่าหมายเลข 23 สินะหนีไป ฉันก็ทำใจไว้แล้วว่าคงหมดหนทางเยียวยา แต่ไม่น่าเชื่อนะว่าโลกเราจะกลมขนาดนี้ วันหนึ่งเพื่อนสนิทตอนเด็กสมัยยังไม่ย้ายมาโตเกียวโทรขอความช่วยเหลือกับหมออย่างฉันว่าอยากให้ไปดูอาการของคนรู้จัก และขอให้เก็บเป็นความลับไม่ให้ใครรู้ ฉันดีใจแทบตายตอนรู้ว่าคนไข้คนนั้นคือนาโอะ แล้วคืนนั้นฉันก็ได้ผ่าคลอดเทะซึโอะด้วยมือของตัวเองในห้องเล็ก ๆ แคบ ๆ โอกาสผ่าตัดสำเร็จต่ำมาก แต่ทั้งนาโอะทั้งเทะซึโอะกลับรอดมาได้ "

    ปลายเสียงถูกกดให้ต่ำขณะปรายตามองเซย์จิซึ่งตั้งใจฟังเรื่องที่กำลังเล่าทุกคำไม่มีตกหล่น รวมไปถึงถ้อยคำประชดประชันด้วย

    ไดยะยังจำคืนวันเกิดเทะซึโอะได้ไม่รู้ลืม ทุกอย่างเป็นความลับ จึงไม่มีทางเลือกต้องผ่าตัดใหญ่ในสถานที่ซึ่งไม่เหมาะเลยแม้แต่น้อย ไม่สะอาดพอ ไม่มีแม้แต่ผู้ช่วยนอกจากฮาจิเมะที่ไม่มีความรู้ทางการแพทย์เลย ยิ่งไปกว่านั้นนาโอะยังสุขภาพย่ำแย่เต็มทน และนี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้วันนี้ไดยะชังหน้าเซย์จิจนสุดขั้วหัวใจ นาโอะที่อ่อนแอถูกรังแกอย่างทารุณเมื่อคืน โดยคนทำคือเพื่อนสนิทของเขาคนนี้

    " หลังการผ่าตัดเทะซึโอะปลอดภัยดี แต่นาโอะสภาพแย่มาก นายคงไม่รู้หรอกว่ายาที่พวกนักวิทยาศาสตร์ใช้มันแรงขนาดไหน พอเอาผลการทดลองออกจากร่าง ผลข้างเคียงของยาก็เล่นงานนาโอะทันที เขาอาเจียนเป็นเลือดเกือบทุกวัน ลุกไม่ขึ้นอยู่หลายเดือนจนฉันต้องหัวปั่นหาทางรักษาให้วุ่นวายไปหมด ถึงตอนนี้จะดีขึ้นมากแต่ภูมิต้านทานในตัวนาโอะก็ยังต่ำกว่าคนปกติอยู่ดี
    ในระหว่างนั้นฉันก็คิดนะทำไมคนธรรมดาไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรอย่างนาโอะ อย่างหนูทดลองคนอื่น ๆ ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ นายคิดว่าเพราะอะไรล่ะเซย์จิ "

    เจ้าของเรือนผมกัดสีหันไปมองใบหน้าไร้สีของเซย์จิ ความรู้สึกผิดมากมายกำลังเข้ากัดกุมจิตใจ เซย์จิรู้ดีทุกอย่างเป็นเพราะตัวเขาเองทีุ่ลุ่มหลงในเงินตรา ที่ไม่เคยให้ความสำคัญในชีวิตผู้ใดเลย เพียงคิดไปถึงอาการเสี่ยงตายของนาโอะในตอนนั้นก็แทบขาดใจตาย ถ้าตอนนี้นาโอะไม่อยู่บนโลกใบนี้ ถ้าสิ่งที่เจอหลังตามไล่ล่ามานานปีคือเถ้ากระดูก เขาคงไม่รู้สึกสาแก่ใจอย่างที่คิดว่าจะเป็นหรอก แต่เป็นทุกข์ทรมานจนแทบกระอักเลือดต่างหาก

    ..เพิ่งมารู้ตัวเอาก็เมื่อสายไปว่าเขารักนาโอะมากเพียงใด..

    นาโอะคือตัวตนที่เป็นดั่งอากาศสำหรับเซย์จิมาตลอด
    ต้องให้สูญเสีย ต้องให้ถูกพรากไปต่อหน้าต่อตาถึงจะเห็นค่า

    เมล็ดพันธุ์เล็ก ๆ ถูกหว่านลงในจิตใจอันแห้งแล้งของเซย์จิ เมื่อสิบปีก่อนในวินาทีที่ได้เจอนาโอะเป็นครั้งแรก เพราะความลุ่มหลงในรูปกายภายนอก เด็กชายอ่อนวัยกว่าจึงน่าสนใจสำหรับเซย์จิมาก และยิ่งถูกใจกว่าเดิมเมื่อนาโอะไม่เคยประจบเอาใจเหมือนที่ใครคนอื่นมักทำทันทีที่เซย์จิแนะนำตัวเองเสร็จ สำหรับเซย์จิในวัยคะนองตามภาษาวัยรุ่นปฏิกิริยาที่แตกต่างจากผู้อื่น เป็นเพียงความตื่นเต้นท้าทายหมายจะสยบให้จงได้เท่านั้น ทว่าสองปีผ่านไปเมื่อรู้ัตัวอีกทีก็ถลำลึกจนยากจะถอนได้แล้ว กระนั้นเงินตรากลับสำคัญกว่าสุดท้ายนาโอะจึงมีชะตากรรมไม่ต่างกับหนูทดลองตัวอื่น

    รายงานที่ว่านาโอะคือผลการทดลองที่ประสบความสำเร็จทำให้ชายหนุ่มยินดีเป็นอย่างมาก เพียงเท่านี้นาโอะจะได้อยู่กับเขาไปตราบนานเท่านานในฐานะคนโปรดที่ถูกใจเป็นพิเศษ ปุ๋ยที่หว่านใส่ต้นอ่อนครั้งแรกในตอนนั้นคือความรู้สึกผูกมัดเป็นเจ้าของ หาใช่การสารภาพรักอย่างที่ควร

    เมื่อหนูทดลองตัวน้อยหลบหนี เพราะสำนึกความเป็นเจ้าของที่ฝังรากลึกลงไป ทุกอารมณ์ความรู้สึกทั้งมวลจึงเปลี่ยนรูปเป็นความโกรธแค้น ประหนึ่งนาโอะได้หักหลังทรยศไปก็ไม่ปาน นับจากนั้นสิ่งที่หล่อเลี้ยงต้นอ่อนมาตลอดคือความคับแค้นใจ จากต้นอ่อนเติบโตเป็นไม้ใหญ่ ทว่าใบของมันหาใช่สีเขียว หากแต่เป็นสีดำหม่นหมอง

    ผลของต้นไม้แห่งความรู้สึกที่เพาะบ่มมานานปีปรากฏรูปร่างให้เห็นแล้ว มันคือความรักที่บิดเบี้ยว เพราะผู้ปลูกไม่รู้จักวิธีดูแลรักษา คอยแต่ใส่ความแค้น ความชิงชังลงไปแทนการดูแลเอาใจใส่และทะนุถนอม

    เพราะชิงชังถึงได้ทำร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งที่ความจริงเพียงแค่อยากครอบครองเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว
    เพราะเคียดแค้นถึงได้ใช้เพลิงแค้นนั้นทำลายล้างทุกอย่าง ทั้งที่ความจริงก็แค่หึงหวงไม่ต้องการให้ผู้ใดเข้าใกล้
    เพราะยิ่งรักมากหวงแหนมากจึงยิ่งเกลียดมาก

    ..จนเมื่อรู้ตัวก็ได้ทำร้ายนาโอะอย่างแสนสาหัสเข้าให้แล้ว..

    ที่ผ่านมาสำหรับเซย์ิจิยิ่งทำร้ายนาโอะรุนแรงมากเท่าไหร่ ยิ่งหมายถึงพิษรักที่ฝังรากลึกมากเท่านั้น เพราะจัดการกับต้นอ่อนของความรู้สึกผิดวิธี เจ้าต้นไม้น้อยถึงได้สาปแช่งให้เขาทำร้ายผู้ที่ตนรักมากที่สุดด้วยความไม่รู้ มาตอนนี้เขารู้แล้วว่าได้ทำเรื่องผิดมหันต์ลงไปเพียงใด

    นาโอะจะรับความรักที่บิดเบี้ยวผิดรูปร่างอันนี้หรือเปล่านะ ?..


    " ฉันถามว่านายคิดว่าทั้งหมดเป็นเพราะอะไรไง "  ไดยะตวาดเสียงดัง

    " เพราะ..ฉันเอง....."
    เซย์จิกล่าวเสียงแผ่วเบาราวกับกำลังสารภาพบาปอยู่ ความผิดนี้หนักหนายิ่งกว่าจะยืดอกยอมรับได้เหมือนผู้สำนึกผิดแล้วคนอื่น เงินจำนวนมากไม่อาจซื้อสิ่งที่หนูทดลองทุกคนสูญเสียไปได้ ไม่อาจเรียกความรู้สึกของนาโอะกลับมาได้ และยิ่งไม่สามารถย้อนอดีตกลับไปแก้ไขเรื่องผิดพลาดได้เช่นกัน

    ความสุขอันตั้งอยู่บนความละโมบไม่รู้จักจบสิ้นในยามนี้ดูไร้สาระไร้ค่า ความสุขของเซย์จิในตอนนี้คือนาโอะที่เขาเพิ่งตระหนักได้ว่ามีค่าเพียงใด แต่กลับเป็นผู้ทำลายความสุขด้วยมือของตัวเองลงอย่างสมบูรณ์เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

    " ฉันมันโง่เองที่ให้โอกาสตั้งหลายครั้ง ฉันยอมให้รูปและข้อมูลนาโอะกับสายสืบ เพื่อที่นายจะได้ตามหาตัวหนูทดลองเจอสักที แต่นายกลับทำร้ายเขา ทำร้ายสิ่งสำคัญของเขา ฉันยอมพาฮิโรกิเข้ามาหานาโอะตอนที่รู้ว่านายบ้าเลือดอาการหนักถึงขนาดล่ามนาโอะเอาไว้ เผื่อคนโง่บางคนจะฉลาดรู้ความรู้สึกของตัวเองสักที แต่นาโอะก็ยังถูกทำร้ายอีก ทั้งที่...ทั้งที่สภาพร่างกายของนาโอะตอนนี้อ่อนแอขนาดนั้น "

    ไดยะกำหมัดแน่นคล้ายกำลังห้ามตัวเองไม่ให้เผลอตัวทำร้ายเซย์จิเข้าให้อีก

    ในตอนที่หลอกล่อขอดูที่อยู่ของทั้งนาโอะและเทะซึโอะ เขาก็อุ่นใจได้ในระดับหนึ่งว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อย ข้อสันนิษฐานที่ว่าเซย์ิจิอาจรักนาโอะเข้าก็ได้คงจะเป็นจริง จากการที่ไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่ปีก็ยังคงตามหาไม่เลิกราเสียที เพราะไดยะรู้ว่าเซย์ิจิเป็นคนยังไงจึงไม่แปลกใจที่เพื่อนสนิทพร่ำบอกว่าโกรธแค้นหนูเจ้าเล่ห์อยู่ตลอด ทั้งที่ในใจปรารถนาอยากได้กลับคืนมายิ่งกว่าสิ่งใด แต่กลับไม่เคยรู้ใจจริงของตัวเองเสียที

    แต่จากนี้ไปไดยะจะไม่ให้โอกาสเซย์จิอีก หากใครต้องการโอกาสก็ไปไขว่คว้าหาเอาเองแล้วกัน..

    เมื่อเช้าตรู่ที่ผ่านมา ถ้าฮาจิเมะไม่โทรมาบอกว่าฮิโรกิกลับร้านมาในสภาพบอบช้ำถูกทำร้ายอย่างหนัก ไดยะคงไม่เอะใจแล้วรีบเอาอุปกรณ์การแพทย์เท่าที่จะถือมาได้ติดมือมาหาเซย์จิ ป่านนี้นาโอะคงถูกอดีตอันโหดร้ายกัดกร่อนจิตใจยิ่งกว่านี้เป็นแน่

    " ฉันขอโทษ.."
    " เก็บคำขอโทษของนายไว้บอกกับคนที่ควรบอกเถอะ ฉันจะอยู่ที่นี่ดูอาการนาโอะสักพักไปจัดห้องให้ด้วย "

    ..เซย์จิสาบานกับตนเองนับจากนี้ไปเขาจะทำดีกับนาโอะให้มาก ชดเชยความผิดพลาดที่ผ่านมา
เพื่อที่สักวันนาโอะจะยอมรับผลของความรู้สึกที่ผิดเพี้ยนนี้ไป และมอบผลที่สุกปลั่งสวยงามของนาโอะตอบแทนกลับมา...

------------------

    ในตอนสายของวันเดียวกันนาโอะที่ยังไม่ได้สติถูกย้ายไปอยู่ห้องอื่นในชั้นเดียวกัน ด้วยเหตุผลที่ว่าเตียงนอนเปื้อนเลือดถ้าจะเปลี่ยนทำความสะอาดคงไม่พ้นไปรบกวนผู้ป่วยเข้า อีกเหตุผลหนึ่งที่สำคัญ คือเซย์จิกลัวนาโอะตื่นมาแล้วยังอยู่ในห้องเดิมที่ถูกขืนใจอย่างหนัก อาจจะหลอนขึ้นมาอย่างตอนที่เห็นเสื้อกราวนด์ของหมอเข้าก็ได้

    ห้องใหม่ของนาโอะกว้างกว่าห้องเดิมมาก มีแสงส่องลอดเข้ามาให้ความสว่างอยู่เสมอ ผู้เตรียมการทั้งหมดได้แต่หวังว่าสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้นจะช่วยให้ผู้ป่วยแข็งแรงขึ้นโดยเร็ว

    ทว่ากลับมีสิ่งหนึ่งที่ห้องนี้ไม่เหมือนห้องอื่น นั่นคือกล้องวงจรปิดขนาดเล็กที่เซย์จิสั่งให้คนมาติดตั้งไว้ก่อนย้ายนาโอะเข้ามา เซย์จิต้องการเฝ้าดูคนรักตลอดเวลาแม้กระทั่งเวลาที่ตนไม่อยู่บ้าน เพื่อจะแน่ใจได้ว่านาโอะปลอดภัยดี

    ..และเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ถูกทิ้งไปอีก..

    ตอนนี้เจ้าของบ้านกำลังนั่งกุมฝ่ามือซูบซีดของคนป่วยอยู่ข้างเตียง หนึ่งวันเต็มที่นาโอะยังไม่ได้สติเซย์จิจึงไม่ไปทำงาน แล้วมานั่งเฝ้าด้วยตัวเองทั้งวัน

    " นาโอะฉันขอโทษ.. " น้ำเสียงทุ้มแผ่วเบาราวกับสายลมจนแทบไม่ได้ยิน

    ..นายจะยังให้อภัยฉันได้หรือเปล่า ?..


    การเรียกชื่อเปรียบเหมือนก้าวแรกในการสานสัมพันธ์
    ทว่าก้าวแรกสำหรับเขาและนาโอะ ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเหมือนเทะซึโอะแน่นอน

TBC

ตอนละนิดละหน่อยเช่นเคยค่า
JJHJJH => ขอบคุณที่จิ้มบวกค่า >.<
iforgive => ไม่ได้อ่านพลาดหรอกค่ะ แต่ต้องอ่านตอนนี้ต่างหากถึงจะรู้
CipheR => บิงโก ทายถูกค่าา ไดยะเป็นหมอน่ะเอง
pattybluet => ให้โอกาสเซย์จิปรับปรุงตัวหน่อยนะคะ~ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ!
Laxxeez => อ่านตอนนี้แล้วยังเกลียดเซย์จิขนาดนั้นอยู่มั้ยคะ คนแต่งซีดแทนเซย์จิเลย
atom_big => เซย์จิใจร้ายใ่ช่มั้ยคะ ไม่ใช่คนแต่งเนอะ แหะๆ
Phelyra => อ่านเม้นแล้วรู้สึกเหมือนถูกว่าแทนเซย์ิจิอยู่เลยค่ะ orz
vvivy => กว่าจะรักกันคงไม่พิการหรอกค่ะ เซย์จิเขากลับใจแล้วน้าา
F[ i ]sH[ O ] => ตรงตามที่เม้นไว้ทุกอย่างเลยล่ะค่ะ ส่วนเรื่องเทพของกรีกน่าสนนะคะแต่แค่นี้ก็เหมือนจะฉุดมาโดยปริยายแล้วก็เถอะค่ะ XD
jasmin => ไดยะเป็นเทวดาจริงๆด้วยค่ะ แต่งไปแล้วรู้สึกเหมือนมาเพื่อจัดการเซย์จิโดยเฉพาะเลยล่ะค่ะ
hpsky => เราไม่เคยดูเรื่องนี้นะคะ! =3=
viky_mama => มีครอบครัวหรรษาแน่นอนค่ะ! แต่คงอีกสักพัก
BeeRY => จากนี้ไปเซย์จิจะอ่อนโยนค่ะ พระเอกของเราจะไม่โหดแล้ว! XD
anajulia => เกลียดเซย์จิจนต้องเมินกันเลยเหรอค้าา
zatamare => อ่านตอนนี้แล้วจะเข้าใจค่าา
different => ถูกต้องนะค้าา ไดยะเป็นหมอที่ผ่าคลอดเทะซึโอะนั่นเอง~!
Red_sister => ยินดีต้อนรับค่า ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่า
dahlia => ฆ่าไม่ได้นะคะเดี๋ยวเทะซึจังกำพร้าพ่อ ฮาา
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ! ^^

[Lunaeve]

 

[Phelyra]

ถ้ารู้ตัวว่าผิดและคิดที่จะกลับใจจริง ๆ ก็น่าให้โอกาสนะค่ะ อย่างน้อยเซย์จิก็รู้ใจตัวเองแล้วว่าต้องการอะไร แต่คงต้องดูพฤติกรรมของเซย์จิไปก่อนว่าจะบ้าขึ้นมาอีกมั๊ย ถ้าอยากให้นาโอะฟื้นและหายเร็ว ๆ ยาที่ดีที่สุดสำหรับนาโอะก็คือ เทะซึจัง ดวงใจหนึ่งเดียวของนาโอะ ไปพาเทะซึจังมาหานาโอะซะค่ะ หายเร็ว ๆ นะค่ะนาโอะ

[BeeRY]

สำนึกได้ซะทีนะยะเซย์จิ =_=
แต่กว่าจะเป็นผู้เป็นคนกับเค้านี่นาโอะแทบบ้าไปแระ
ยุให้นาโอะแก้แค้นคืนดีมั้ยนะ อยากเห็นเซย์จิหงอ เป็นโรคเกลียมัวอะไรอย่างนี้ 55
ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา

[Laxxeez]

ไดยะเนี่ยเจ้าแผนการจังคับ หายเร็ว ๆ นะคับนาโอะ คิดถึงความฉลาด น่ารัก ขี้อ้อนของเทะซึจัง

[Na_RimKLonG]

แง่วๆๆ

เซย์จิ  ตายยยยยยยย ย๊ากกกกกกกก  

[pattybluet]

ไดยะจ๋าาา ...สมกับเป็นฮีโร่ของเราจริงๆ หุหุ  
ในที่สุดก้อได้เห็นเซย์จิจ๋อย ฮ่าๆๆ ทั้งโดนด่า ทั้งโดนต่อย แบบว่า... เราแอบสมน้ำหน้าด้วยแหละ กร๊ากกกก
ต่อไปนี้หวังว่าคงได้เห็นเซย์จิเวอร์ชั่นใหม่ซะทีน๊าาา..

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[cipher]

อยากให้นาโอะหายเร็ว ๆ ก็ต้องพาเทะซึงจังมาหา
แต่ว่านาโอะจะยอมให้อภัยง่าย ๆ เหรอ 
น่าจะมีการลงโทษซะบ้าง
เดี๋ยวเซย์จิจะได้ใจ 

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

เอาหล่ะ
แค่เริ่มก็ยากแล้ว...
เซย์จิสู้เค้าแล้วกัน
ทำความรักให้มันเป็นในแบบที่ควรจะเป็น
แต่ไอ้คำว่า "ควรจะเป็น" นี่มันเป็นแบบไหน อาจจะตอบยาก
แต่คงไม่ใช่แบบที่ผ่านมาแน่ๆ
ขอให้ไดยะกันนาโอะมากๆ ด้วยเหอะ
ให้เซย์จิได้อะไรมายากๆ ซะบ้าง

[zatamare]

ก๊ากกกๆๆๆๆๆๆ  ซะใจโว้ย เอาอีกๆ

[viky_mama]

อ่านแล้วเครียด นาโอะกับเซย์จิมันจะรักกันได้ยังไงเนี่ย นายเอกเราโดนเล่นมาสารพัด มันยากที่จะให้อภัยนะ

ปล น้องเทะซึโอจะรู้มั้ยว่าจริงๆ นาโอะเป็น 'แม่' แล้วเซย์จิเป็น 'พ่อ' อยากอ่าน >O<

[vvivy]

ใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจความรู้สึกตัวเอง...เซย์จิคงต้องใช้เวลานานพอกันที่จะทำให้นาโอะรู้สึกดีๆด้วย

ปล.นาโอะรู้มั๊ยอ่ะคะว่าเทะซึเป็นลูกตัวเองๆ????

ปล2.รอติดตามค่า เป็นกำลังใจน๊า