หัวข้อ: [ พี่เลี้ยงสุดซ่าส์ ... ป๊ะป๋าสุดเฮี๊ยว ] หนังสือมาแล้วนะ ได้กันหรือยัง ?

[ChiOln]

โหะ ๆ ได้เสีย ๆ 

[A-J.seiya*]

นั่นๆๆ
เมาแล้วมันต้องอะไรซักอย่าง เห็นมั๊ยยยยย
><

ทางนั้นคุณเวย์ คงจัดการได้นะ ??
เป็นห่วงอยู่เหมือนกัน
แต่ทางนี้ก็กำลังระทึก !!!!!

[สมุนไพร]

หาคำตอบให้ได้ไวไวนะพ่อเท่ห์ ... ไปจูบเขาแล้วน่ะ

[RAKDEK_KA]

ฉากพวกนี้มันต้อง ค่อยๆ เขียนไปเรื่อยนๆ เดี๋ยวมันก็ดีเอง
หรือถ้าไม่แน่ใจ ก็ลองเอามาลงแล้วให้นักอ่านทั้งหลายลอง
เสนอแนะข้อคิดเห็นก็ได้อาจได้อีกหลายมุม 

[numtan]

อือหือ คุณเท่ห์ พ่อคุณผ่านร้อนผ่านหนาวจนมีเจเจมาเป็นลูกแล้ว
แค่ที่ยัยคุณเกดพูดมานี่ทำไมไม่เข้าใจทำเป็นเหมือนเด็กหนุ่มอายุ 16 ไม่เคยมีความรักไปได้ 
ยิ่งอ่านยิ่งเกลียดยัยคุณเกดนี่แหะ พูดให้ร้ายคนอื่น ยกย่อตัวเองให้สูงขึ้น (ไม่ชอบคนนิสัยแบบนี้เป็นการส่วนตัว)

ตอนที่เจเจปฏิเสธยัยคุณเกดยอมรับว่า 'สะใจ' มากคะ อยู่มานานนะคะคุณเกดแต่ยังซื้อใจเจเจไม่ได้น่าจะพิจราณาตัวเองได้แล้วแหละว่าตัวเองเป็นยังไง

[pooinfinity]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก และแล้วก็ได้คุณเท่ห์

[Mercy]

อร๊ายยยยย...เค้าจูบกันแล้ว...


ในที่สุดก็รู้ใจตัวเองจนได้ชิมิคะ คุณป้อเท่ห์...


แต่อยากตบนังเกดมากที่สุดค่ะ

[YBlood]

จูบแล้ววววววววววววว
ไม่ใช่มีแต่ป้อเท่ห์ที่แอบหึงเพ่เต้
แต่เพ่เต้ก็แอบหึงป้อเท่ห์
อ๊ายย. น่ารัก น้องเจเจยิ่งโคตรน่ารักเพราะไม่ตามมาเป็นก้าง
ไม่งั้นถ้าเจเจตามมาฉากจูบจะไม่เกิด ขอบคุณคร้าบเจเจ อิอิ

[cartoons]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด




  จูบแล้วววววววววววววววววว




รอต่อไป

[bakanishi1]

เจเจ ... ช่วยเอายายเกดแก่ ๆ  ๆ  นี่ออกไปไกล ๆ ๆ

ให้หลุดออกจากวงโคจรเลยได้เปล่า ...

ทำเป็นคนดี ..

[Wins_Sha]

อ้ายยยยยย

จูบกันแล้วววววว
หวานมั๊ยคุนเท่ห์

แถมยังรุ้ใจตัวเองอีกต่างหาก

แล้วเต้ล่ะเมื่อไหร่จารุ้ใจตัวเอง

ส่วนน..งเกดอ่ะ
เมื่อไหร่มานจาไปจากชีวิตคุนเท่ห์ซักที

คุนเท่ห์ก็ซื่อบื้อเหลือเกินนน
ยังไม่รุ้อีกว่าน..งเกดอยากได้อารายย

ปล.จับกดไปเลยคุนเท่ห์
หนับหนุน

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

จัดไปเฮียเท่ห์อย่าให้เสีย เพราะมันต้องได้เสียสิ

โอกาสมาถึงแล้ว ตื่นเช้ามาก็โบ้ยให้น้องเต้เลยว่า น้องเต้บังคับพี่

มาให้เร็วเลยนะวันนี้อ่ะ

[Shock_n2n]

ชอบจังเลยอ่ะ ครึ่งหลังเนี่ย

เป็นอะไรที่ ...

อิอิ

 

[lungkhao]

อ่านจบอย่าเพิ่งด่า...


........................................

ตอนที่ 25


เหตุการณ์เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้างนะ ... ผมจำได้ว่าที่รีสอร์ทมีปาร์ตี้ที่ริมสระ สนุกมากๆเลย แล้วคุณเวย์ยังเอาคอกเทลสูตรเด็ดของรีสอร์ทมาให้ดื่มอีก ผมกินไปหลายแก้วเลย หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร หรือว่าผมจะเมานะ

“อ้าว น้องเต้ มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวครับ” คุณเวย์เดินเข้ามาทักผมซึ่งนั่งเล่นในสวน รอคนอื่นเตรียมพร้อมออกเดินทางกลับ

“ก็นั่งรอคนๆอื่นนะครับ เอ๊ะ คุณเวย์ หน้าคุณเวย์ไปโดนหมาที่ไหนฟัดมาครับ เขียวปื้ดเชียว” ผมมองหน้าคุณเวย์ที่เหมือนจะมีเรื่องอะไรมา มีแผลช้ำๆที่มุมปาก แล้วก็ข้างๆตานิดหน่อย

“นี่น้องเต้จำไม่ได้เหรอครับ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง” คุณเวย์ทำหน้าสงสัยมา ... ผมก็ทำหน้างสงสัยกลับ

“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ ผมจำไม่ได้แล้ว สงสัยผมคงเมามากเลยสินะครับนี่ อดดูฉากเด็ดเลย” พลาดไปแล้วจริงๆสิเรา

“ก็น้องเต้เมา แล้วโดนลูกค้าคนอื่นๆแซว แล้วพวกมันปากหมา พี่ก็เลยต่อยกับพวกมันหมัด สองหมัด เลยได้แผลอย่างที่เห็นนี่แหละครับ” คุณเวย์เล่าเหตุการณ์ให้ผมฟัง

“อ๋อๆๆ ผมนึกออกแล้วครับ ใช่ๆ ไอ้พวกนั้นมันมาว่าผมก่อน ที่จริงนะ ถ้าผมไม่เมาผมจะต่อยให้พวกมันกลิ้งเลย” ยังไงผมว่าตอนที่ผมไม่เมา ผมก็คงจะสู้รบปรบมือกับพวกมันได้ บังอาจมาว่าผมหนิม

“ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่เวย์เต็มใจช่วยน้องเต้ นี่ถ้าไม่ได้เจเจตะโกนบอกว่า ตำรวจมา ตำรวจมา ไม่แน่พี่อาจจะต้องโดนพวกมันตื้บตับแตกก็ได้นะเนี่ย” คุณเวย์เล่าเหตุการณ์สุดระทึกให้ผมฟัง

“โอ้โห สุดท้ายฮีโร่ของงานนี้ก็ไม่คุณเวย์สินะ กลับเป็นเจเจซะงั้น” ยังไงก็ขอแซวคุณเวย์หน่อยแล้วกันครับ

“โห อะไรกันนี่ พี่เวย์ไม่ได้คะแนนสงสารจากน้องเต้เลยเหรอ น้อยใจแล้วนะ” ฮ่าๆๆ คุณเวย์งอนครับ ถ้าทำตอนหน้าตาหล่อๆกว่านี้คงจะน่ารัก แต่ตอนนี้หน้าเละหมดแล้ว ผมรับสภาพไม่ได้เลย

“โอ๋ๆๆ ไม่เอานะค๊าบบ ไม่งอนนะค๊าบบ ขอบคุณคุณเวย์มากนะครับ นี่ถ้าไม่มีคุณเวย์ แล้วผมโดนต่อยแบบนั้น หน้าผมคงเสียโฉมหมดหล่อกันแน่ๆ” ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ คนที่ต่อยผมคงตายกันไปข้างนึงแหละครับ บังอาจมาทำหน้าหล่อๆ

“เพ่เต้ อยู่นี่นี่เอง เจเจหาตั้งนานแหนะ” เจเจวิ่งมาแต่ไกลเลยครับ

“ว่าไงครับ พ่อฮีโร่ของพี่เต้” ขอเหน็บคนที่นั่งข้างๆหน่อยเถอะครับ

“โห น้องเต้อ่า พี่เวย์ต่างหาก เป็นฮีโร่ของน้องเต้ พูดแบบนี้พี่งอนแล้วนะ” น่ารักตายเลย ผู้ชายตัวโตๆ กล้ามใหญ่ๆ มานั่งงอนทำแก้มป๋องอยู่

“อาเวย์เป็นอะไรเหรอครับ แก้มป๋องยังกับปาปักเป้า นี่แหนะๆ” เจเจพูดไปก็เอามือตบแก้มของคุณเวย์ไป

“ไปกันเถอะครับ พ่อกับอาเกดรออยู่ที่ล็อบบี้แล้ว” อ๋อ เจเจมาตามพวกเราเองเหรอครับนี่ เจเจพูดเสร็จ ก็วิ่งกลับไปก่อนแล้วครับ

“เสียดายจังที่วันนี้ต้องรีบกลับ ผมยังไม่ได้เล่นน้ำทะเลเลย” ผมแอบบ่นนิดหน่อยครับ เพราะเราต้องเปลี่ยนแผนรีบกลับกรุงเทพ เพราะคุณเท่ห์มีเอกสารต้องเซนต์ด่วน งานยุ่งจริงๆนะ

“เดี๋ยวน้องเต้มานั่งรถคันเดียวกับพี่นะครับ มาดูแลคนเจ็บหน่อยนะครับ” วันนี้คุณเวย์มาหลายอารมณ์จริงครับ เมื่อกี้ก็งอน ตอนนี้ก็อ้อนอีก ให้ตายเถอะผู้ชายคนนี้ กะล่อนจริงๆ

“เอายังไงดีน้า.... เดี๋ยวผมคิดดูก่อนนะครับ” ผมพูดเสร็จก็เดินออกมา อันที่จริงผมก็คิดกลับกับคุณเวย์เหมือนกันนั่นแหละครับ เพราะแค่คิดว่าจะต้องเจอหน้าคุณเท่ห์ ผมยังกลัวๆเลย ไม่รู้ว่าเมื่อคืนผมทำอะไรไปบ้าง คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก

“มากันแล้วเหรอคะ แอบไปสวีทกันแถวไหนมา” คุณเกดทักขึ้นทันที เมื่อเราเดินเข้าไปในล็อบบี้ ไม่รู้สิ ผมรู้สึกเบื่อหน้าผู้หญิงคนนี้ยังไงก็ไม่รู้

“ทำไมต้องแอบละครับ คนมันบริสุทธิ์ใจ จะทำอะไรก็เปิดเผย ผมไม่เก็บซ่อนเล็บไว้รอตะคุบเหมือนคนบางคนหรอกครับ” ขอผมเหน็บบ้างนะครับ ไม่ถนัดจริงด่าผู้หญิงแบบนี้เลย

“น้องเต้หมายถึงใครเหรอครับ ซ่อนนิ้ว ซ่อนเล็บ” คุณเวย์คงงงสินะครับ แต่ไม่เป็นไรครับ เห็นคุณเกดหน้าจ๋อยไป ผมก็สะใจแล้ว

“เดี๋ยวผมไปห้องน้ำก่อนนะครับ เดี๋ยวเผื่อเดินทางจะปวดกลางคัน” ไม่อยากอยู่เห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ครับ แต่ยังไงผมก็ต้องทนสินะ นั่นเป็นทั้งเพื่อนคุณเท่ห์เจ้านายผม แล้วยังเป็นเพื่อนคุณเวย์อีก ผมต้องให้เกียรติสองคนนี้

“ต่างคนต่างอยู่นะครับคุณเกด คุณจะยุ่งกับคุณเท่ห์ คุณเวย์ผมไม่สน แต่ถ้ามายุ่งกับเจเจละก้อ ผมไม่ปล่อยแน่” ผมบอกกับตัวเองในกระจกห้องน้ำ ยังไงซะหน้าที่ของผมคือดูแลเจเจ ส่วนคุณเกดจะจับคุณเท่ห์ยังไง มันก็คงเป็นสิทธิ์ของเค้า แต่ทำไมแค่คิด ใจมันก็เต้นแปล๊บๆแล้ววะ






“เดี๋ยว !!!! ชั้นขอคุยอะไรหน่อย”  นั่นไงครับ เค้าบอกว่ายิ่งอยากหนี ก็ยิ่งต้องเจอ

“ว่าไงครับ คุณเกด” ยังไงผมก็ต้องปั้นหน้าทนสินะครับ

“พอดีว่าชั้นจะมาเตือนเธอหน่อย ว่าเมื่อคืนนี่ไม่เบาเลยนะ แย่งซีนชั้นหมดเลย ชั้นรู้สึกว่าเธอคงเป็นพี่เลี้ยงได้อีกไม่นาน” คำพูดคำจาของเธอแต่ละคำ เป็นสิ่งที่ผมไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ยินจริงๆ ยังมีหน้ามาขู่อีก

“ผมทำขนาดนั้นเลยเหรอครับ ถ้าทำอะไรให้คุณเกดลำบากใจผมก็ต้องขอโทษคุณเกดด้วยแล้วกันนะครับ” ยังไงผมก็เป็นผู้ชาย จะไปต่อปากต่อคำอะไรกับเค้า มันคงดูไม่เหมาะ

“พูดง่ายๆแบบนี้ก็ดี ชั้นจะมาบอกเธอว่า เดี๋ยวชั้นจะไปกับคุณเท่ห์ เธอคงรู้นะว่าต้องทำอะไรยังไง” รู้สิครับ ในเมื่อคุณอยากไปกับคุณเท่ห์ ผมก็จะ....

“โอเคครับ ... ไปกันเถอะครับ” ยังไงซะ ถ้าผมมัวแต่เถียงไปมากับเธอ มันคงเป็นเหมือนผู้หญิงเค้าแย่งผู้ชายกัน ซึ่งนั่นมันไม่ใช่ผม








“ไปกันครับ เดี๋ยวผมจะไปกับเจเจแล้วก็คุณเท่ห์นะครับ ส่วนคุณเวย์ก็รบกวนไปกับคุณเกดนะครับ” ผมมาถึงก็จัดการแบ่งรถให้กับแต่ละคน บอกแล้วผมไม่พูด แต่ผมทำเลย ผมจะปล่อยให้คุณลอยหน้าลอยตาอยู่กับเจเจได้อย่างไร ในเมื่อคุณประสงค์ร้ายแบบนั้น

“น้องเต้ ไม่ไปกับพี่เหรอครับ” คุณเวย์ครับ ชายหนุ่มผู้น่าสงสาร ผมต้องขอโทษคุณเวย์ด้วยจริงๆ

“งั้นเราไปกันเถอะครับ ไปเจเจ ไปขึ้นรถ” คุณเท่ห์ที่ออกอาการหน้าบึ้งตอนที่พบตอนแรก ตอนนี้ยิ้มออกมาแล้วครับ จะดีใจอะไร แค่ผมไปด้วย

“คุณเวย์ครับ เดี๋ยวผมค่อยเลี้ยงข้าวตอบแทนเรื่องเมื่อคืนนะครับ แต่ตอนนี้ผมต้องทำหน้าที่พี่เลี้ยงก่อน หวังว่าคุณเวย์คงเข้าใจนะครับ” ยังไงซะ คุณเวย์ก็ได้ช่วยผมไว้เมือคืน ผมไม่ลืมง่ายๆหรอกครับ

“จริงนะครับ น้องเต้ เดี๋ยวกลับไปกรุงเทพ เราไปดินเนอร์กันนะครับ” เมื่อกี้ผมพูดแค่ว่าไปเลี้ยงข้าวไม่ใช่เหรอครับ แล้วดินเนอร์ ..... เอ่อ มันคงไม่ต่างกันมั้งครับ ผมว่า..



ตอนนี้คุณเทห์ เจเจ และคุณเวย์ก็เดินไปขึ้นรถกันหมดแล้ว ผมเลยไปหยิบเป้ของตัวเองมาเพื่อจะเอาไปใส่ท้ายรถ

“นี่เธอจะประกาศการเป็นศัตรูกับชั้นใช่มั๊ย แล้วเธอจะได้เห็นดีกัน” ยังมีอีกคนที่ยังไม่ได้เดินไป นั่นคือคุณเกด นึกแล้ว ว่าเธอคงอยากพูดอะไรส่งท้าย ผมไม่ได้ประกาศตัวเป็นศัตรูนะครับ แค่อยากอยู่คนละฝั่งกับคุณเกดเค้า ... ก็เท่านั้นเอง







ผมขึ้นรถมาก็เห็นคุณเท่ห์ยิ้มอยู่แล้วครับ ผมว่ามันแปลกๆจริงๆ เมื่อคืนต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ แต่ทำไมผมถึงนึกไม่ออกนะ

“ยิ้มอะไรของคุณ” ก็เห็นมองผมแล้วยิ้ม มองผมแล้วยิ้ม ผมก็สงสัยสิครับ มีอะไรผิดปกติหรือเปล่านะ

“นายไม่โกรธชั้นเลยเหรอ” โกรธ ... เรื่องอะไร ...

“แล้วคุณทำอะไรให้ผมโกรธอีกละ ...???” นี่นึกเรื่องไม่ออกนะ ถ้านึกออกแล้วจะโกรธย้อนหลัง คอยดูนะ

“นี่นายจำไม่ได้เหรอว่าเมื่อคืนชั้น.....” จะค้างอยู่ทำไม คุณเท่ห์หันไปมองเจเจ ผมก็หันตามไปมองเหมือนกัน เห็นเจเจเอาหมอนมารองคล้ายๆจะนอนต่อ ก็เมื่อคืนเล่นนอนซะดึก แถมยังตื่นเช้าอีก หรือว่าจะเกี่ยวกับเจเจด้วย ... เรื่องไรวะเนี่ย งงไปหมดแล้ว

“คุณเท่ห์ จะบอกก็บอกมา อย่ามาทำให้ผมอยากรู้แบบนี้” มันทรมาร ... ผมคงนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย






“ก็เมื่อคืนที่ชั้น.....จูบ....ปาก....นายไง” ปรี๊ดดดดครับ เลือดทุกส่วนในร่างกายเหมือนมารวมอยู่ที่บนใบหน้าของผมหมดแล้ว  เมื่อคืนมัน.....



.



.





.






“เอ้าลงไป และหุบปากซะ” ตอนนั้นคุณเท่ห์โยนผมลงบนเตียง ช่างโหดร้ายกับผู้ชายตัวบางๆยิ่งนัก

“คุณเท่ห์ใจร้าย ผมจะไปช่วยคุณเวย์ คุณเท่ห์อย่ามาห้ามผม เดี๋ยวคุณเวย์โดนรุมนะครับ ปล่อยผม” นี่ที่พูดไปเพราะเมา หรือเพราะเป็นห่วงคุณเวย์นะ น่าจะเป็นทั้งสอง

“นายเต้ ชั้นบอกว่าอย่าไป เดี๋ยวไอ้เวย์มันก็เคลียร์เอง นายไปก็เป็นตัวถ่วงเปล่า” ที่มันหน้าเจ็บใจคือตอนที่คุณเท่ห์บอว่าผมเป็นตัวถ่วงนี่แหละครับ

“คุณว่าผมเป็นตัวถ่วงได้ไง ผมจะไปช่วยคุณเวย์ ปล่อยผมนะ ปล่อยผมมมมม คุณจะมายุ่งอะไรกับผม เชิญคุณไปดูแลคุณเกดของคุณเลยไป ผมจะไช่วยคุณเวย์ ” คิดแล้วตอนนั้นผมคงเมาจริง เหวี่ยงมั่วไปหมด ไปลงที่คุณเกดด้วย คุณเท่ห์จะคิดยังไงของเค้ากันเนี่ย

“นายเป็นอะไร ทำไมต้องลากคุณเกดเข้ามาอีก แล้วไอ้เวย์นี่เหมือนกัน ห่วงนักใช่มั๊ย ถ้าห่วงแล้วทำไมต้องก่อเรื่องด้วย ถ้าไม่กินให้เมาตั้งแต่แรกจะมีเรื่องมั๊ย” ผมกลายเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเหรอนี่ ...

“ใช่สิ ผมมันไม่ดี ผมมันก็แค่พี่เลี้ยง คุณจะดุ จะด่า จะว่าผมยังไงก็ได้ คุณมันก็ใจร้ายเหมือนเดิม คุณ.....” นี่คงเป็นประโยคสุดท้ายที่ผมได้พูด แม้ว่าจะพูดไม่จบก็ตาม ... หลังจากนั้นคุณเท่ห์ก็จูบลงมาที่ปากผม

ตอนนั้นผมตกใจมาก ทำอะไรก็ทำไม่ถูก สายตาของคุณเท่ห์ที่เคยดุร้าย และเอาแต่วีนใส่ผม



ตอนนั้นมันดูอบอุ่นเหลือเกิน



ปากที่ประกบกับปากผม อาจไม่มีเหตุผลของการกระทำ



อาจต้องการหยุดอารมณ์โวยวาย



หรือแค่อยากได้รส อยากลิ้มลอง



ผมไม่อยากจะพยายามหาความหมายของมัน



คุณเท่ห์ปล่อยมือที่จับผมอยู่ แล้วเอามาเกาะเอวทั้งสองข้าง




ความรู้สึกตอนนั้น มันกระอักกระอวนไปหมด
   



แล้วก็เป็นอย่างที่คุณคิด





   “คุณเท่ห์....” ผมผลักคุณเท่ห์ออก แล้วก็อ้วกออกมา เต็มตัวคุณเท่ห์ไปหมด




   “นายเต้ นายเอาอีกแล้วนะ ... ปั๊ดโถ่เว๊ยยย”



.



.





.





.






   นี่ผมจำอะไรไม่ได้เลยเหรอนี่ ... ไม่สิ ตอนนี้ผมจำได้แล้ว ผมจะมองหน้าคุณเท่ห์ยังไงดี ไม่ ไม่ เราต้องไม่มอง ไม่คุย

“นี่นาย จำได้แล้วเหรอ หน้าแดงแป๊ดเชียว” อะไร ยังมาแซวอีก

“อะไร ใครหน้าแดง ผม ผม ผมแพ้แดด ... คุณขับไปเลย ผมไม่คุยกับคุณแล้ว” ไอ้คนขี้โกง คิดว่าได้จูบเราไปแล้ว เราจะยอมเรอะ ... ว่าแต่เราจะยอมอะไรละ ...

“ฮ่า ๆๆ นายนี่นะ ร้ายจริง” คุณเท่ห์พูดไป ขำไป ทำปากจู๋ อย่างกับตอนจูบไป เห็นแล้วหมั่นไส่จริงๆ

“นายไม่โกรธใช่มั๊ย ... แล้วนายชอบรึเปล่า” อ๊ากกกก ถามอะไรออกมานี่ ชอบอะไร ชอบคุณ หรือจูบ เอ๊ยย ถามกำกวมอีกแล้ว

“ไม่โกรธ แล้วก็ไม่ชอบ ฝากไว้ก่อนไอ้คนฉวยโอกาส” ไอ้ประโยคแรกกับประโยคสองพูดออกไปแบบดังๆ แต่ประโยคหลังนี่ ขอแอบบ่นคนเดียว

“อะไรนะ นายบ่นอะไรชั้นไม่ได้ยิน” เชื่อเลยครับ ว่าหูดี แต่เรื่องไรผมจะบอกละ

“นายพูดว่าอะไรนะ” อะไรกันนี่ มีจอดรถกระพริบไฟข้างทางด้วย แล้วนั่นหน้าจะเข้าใกล้ผมมาทำไม เอาออกไปเลย




หน้าแบบนี้สินะที่เจอเมื่อคืน แต่ไม่ใช่หน้าหื่นแบบนี้ ไอ้คุณเท่ห์บ้า....





“เป็นอะไร หลับตาทำไม” นี่ผมหลับตาลงตั้งแต่ตอนไหน อ่าว ลืมตาขึ้นมา หน้าคุณเท่ห์ก็หายไปแล้ว

“คุณเท่ห์!!!! ขับรถไปเลย ทำไมชอบแกล้งผมจังเลย” อะไรกันนี่ แกล้งผมแล้วมีความสุขนักเหรอ

“ถ้านายไม่ชอบให้ชั้นแกล้ง     ชั้นจะทำจริงๆก็ได้นะ จะเอาแบบไหนละ” อึ๋ยยยย ทำไมวันนี้คุณเท่ห์น่ากลัวอย่างนี้นะ ดูหน้านั่นอีก เจ้าเล่ห์จริงๆ
 
“ยิ้มอะไรของคุณ” มันอดไม่ได้ที่จะต้องถาม

“ทำไม???  ก็ชั้นมีความสุข” เหอะๆ มีความสุขเหรอ .... ดีจัง ผมชอบรอยยิ้มของคุณ มันดีกว่าหน้าบึ้งๆ

“แล้วนายละ ยิ้มทำไม” นี่ผมยิ้มด้วยเหรอ ไม่มั้ง

“เปล่านิ ... เห็นคนแก่มีความสุข ผมก็มีความสุข” ยังไงผมก็หนุ่มกว่า ฮ่าๆๆๆ

“ใครแก่ ... ว่าชั้นแก่ใช่มั๊ย กลับห้องไปเดี๋ยวเจอดี” แหนะ มีขู่ กลัวตายแล้วเจ้านายคนนี้ ว่าไปขอแลบลิ้นให้ซักหน่อย

“แบร่ๆๆ” ตอนนี้ทั้งคุณเท่ห์และก็ผมยิ้มกันเต็มปากเลยครับ ไม่เข้าใจเหมือนกัน เวลาอยู่กับคุณเวย์ คุณเวย์ก็อารมณ์ขัน แถมชอบทำตัวตลกอีก แต่ผมกลับไม่เคยยิ้ม หรือหัวเราะได้เต็มปาก ยิ้มได้อิ่มเท่ากับยิ้มกับคุณเท่ห์เลย อาจเพราะ ผมไม่ค่อยเห็นรอยยิ้มจากหน้าดุๆนี่ก็ได้ เมื่อผมเห็นมัน มันจึงทำให้ผมชอบ...





ชอบรอยยิ้มนี้จัง







“อัลโหล สวัสดีครับ” ในขณะที่ผมกำลังยิ้มหัวเราะอยู่กับคุณเท่ห์ ก็มีสายเข้าโทรศัพท์ผม เบอร์แปลกซะด้วย คุณเท่ห์มองใหญ่ ทำหน้าสงสัยด้วย ไม่บอกหรอกว่าใคร



“อัลโหลไอ้ไข่เขียว ... อยู่ไหนวะ” เสียงนี้ ... คนที่เรียกชื่อผมแบบนี้ ... ผมหยิบมือถือมาดูเบอร์ ว่าเป็นเบอร์โทรทางไกลหรือเปล่า ไม่ใช่ มันเบอร์ในประเทศ ... ตอนนี้น้ำตาของผมที่พยายามกลั้นตั้งแต่ได้ยินเสียงนี้ มันไหลลงมาแล้วครับ





“มึงกลับมาแล้วเหรอ มึงกลับมาแล้วจริงๆใช่มั๊ย”







พักชมโฆษณาซักครู่ !!!!





ขอไปกินข้าวแป๊บนะครับ ... ตอน 2 ดึกๆ

[JJHJJH]

^
ขอจิ้มระยะประชิด

ใครกลับมาอ่ะ อย่าบอกนะ ว่าคนที่เต้รอ

[posshiza]

เข้ามารอตอนต่อไปคะ
เป็นกำลังใจให้น้องเต้นะคะ

[LalaBam]

เฮ้ยยยยยยยยย
ไอ้คนนั้นหรอ
มันมาทำไมว๊าาาาาาาาาาาาา

ไม่ต้องมายุ่งกับเต้ของชั้นนนนนนนน

[pimkihae]

ว้า กลับมาแล้วหรอ ..คนที่เต้รออ่ะ (ใช่ป่าวหว่า)
โหย แล้วงี้ พี่เท่ห์ทำไงละเนี่ย
เพิ่งจะรู้ใจตัวเองไปไม่นาน
ดันมาเจอคู่แข่งน่ากลัวซะแระ
รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ ^^

[bbyuqin]

ใช่คน คนนั้น ที่น้องเต้รอหรือปล่าวหว่า

แต่คุณเท่ห์เจ้าเล่ห์แบบนี้ก็มีเสน่ห์ดีอ่ะ คิกคิก...


คุณเกด...ชะนีแรด

[PandP]

ค้างจริงๆด้วยค่ะ 555

ปล.
 

“ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่เวย์เต็มใจช่วยน้องเวย์ นี่ถ้าไม่ได้เจเจตะโกนบอกว่า ตำรวจมา ตำรวจมา ไม่แน่พี่อาจจะต้องโดนพวกมันตื้บตับแตกก็ได้นะเนี่ย” คุณเวย์เล่าเหตุการณ์สุดระทึกให้ผมฟัง

ต้องเป็น พี่เวย์เต็มใจช่วยน้องเต้ ใช่มั้ยเอ่ย?

[Rockstar]

ค้างจริงๆอ่ะ
เอาแล้วไงปัญหาเรื่องรักรุมเร้า

[wisa]

มีคู่แข่งเพิ่มอีกแล้ว ไหนจะต้องคู่กันคุณเกด

งานนี้ 

รอตอนต่อไป

[♠DekDoy♠]

ขอร้องอย่าเพิ่งมาดรามา่าตอนเน้ได้ม้ายยยยยยย    


ขอเวลาทำใจแล้วค่อยกลับมาอ่านหลายๆตอนทีเดียวได้ป่ะ ......

[nine-poo]

อ้าวกะลังจะสวีทมีมารมาอีกซะล่ะ เซ้ง

 

[จันทร์ผา]

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆแต่คืนนี้มากี่โมงก็จะรอ

[♥a2k♥]

กลับมาทำไมม!!!
เรื่องกำลังไปได้ดีแล้วเชียว โฮๆๆ

[A-J.seiya*]

ไอ่คนที่กลับมา คือ กายป้ะ ??
โฮๆๆๆ

กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้วววว

[kaporzung]

ว้าว คุณเท่ห์จะมีคู่แข่งเพิ่มอีกคนแร้ว 555+

[Phelyra]

กายกลับมาแล้ว กลับมาทำไมป่านนี้...ไอ้คนจัยร้ายยย เรื่องระหว่างคุณเท่ห์กับเต้กำลังเริ่มต้นไปด้วยดี เต้กำลังพยายามลืม แล้วกายจะกลับมาตอกย้ำความรู้สึกของเต้ทำไม

[Nabee]

เฮ้ยยยยยยยยยยย...จะรีบกลับมาทำม๊ายยยยยยยยยยยย

ตอนนี้น้องเต้กะลังจะรู้ใจตัวเองแล้วอ่ะ...อ๊ากกกกกกกกกกกก

แล้วแบบนี้พ่อเทห์จะทำยังไงล่ะทีนี้...คู่แข่งที่น่ากลัวปรากฏตัวเสียแล้ว

โหยยยยยยยยยย...เค้ากะลังหวานกันได้ที่เลย...ดันมีคนมาขวางซะง้าน


รออ่านที่เหลือนะฮะ XD