วิ้ง วิ้ง มาแย้วววว อิอิ ตามเชียร์น้องญี่ปุ่นอยู่อ่ะเปล่า อิอิ
(จูบ?)
ญี่ปุ่นวิ่งขึ้นไปเอาเสื้อผ้าบนชมรม แต่ระหว่างทางเห็นร้านไอติมกำลังจะปิดร้านจึงแถเข้าไปอ้อนต่อรองราคา
"น้า พี่น้า เนี่ยญี่ปุ่นเป็นลูกค้าประจำน้า ลดให้หน่อยน้า"
ญี่ปุ่นไปยืน เกาะประตูที่เขากำลังจะปิดร้าน
"ไม่ได้หรอกน้อง พี่ลดราคาพี่ก็ขาดทุนสิ ซื้อมานะไม่ได้ขอมา"
"อ่า นะพี่น้า พี่หล๊อหล่อ เห็นแก่เด็กตาดำๆน้า เนี่ยอยากกินมาก เงินเหลืออยู่นิดเดียวเอง ถ้าไม่ได้กินเค้านอนไม่หลับแน่ๆเลย อ่า พี่อย่าใจร้ายน้าพี่น้า"
ญี่ปุ่น ไม่ยอมแพ้ง่ายๆเข้าไปดึงแขนคนขาย ซึ่งได้แต่ส่ายหน้ายอมลดราคาให้ญี่ปุ่นครึ่งราคา ญี่ปุ่นเดินลั่นล้ากลับไปที่ชมรม พอเดินเข้าไปก็ผงะจะหันหลังกลับ เพราะหมีขาวยืนตัวเบ่อเร่อขวางอยู่
"มึงจะไปไหน ไอ้ตัวดี"
เสียงขู่เข้มดังลั่น
"หวาย จะกลับบ้านแล้ว"
"กลับไม่ได้ กวนตีนนักนะมึงมานี่เลย"
หมีขาวดึงคอเสื้อญี่ปุ่นลากไปที่โต๊ะ
"โอ๊ย หายใจมะออก ปล๊อย"
"มึงตายแน่ไอ้เปี๊ยก"
เฟียตยังขู่เสียง ดังลั่น ลากญี่ปุ่นให้ไปนั่งลงเก้าอี้แล้วเขาขาพาดกันไว้ ญี่ปุ่นเลียกินไอติมต่อ แม้ปากจะร้องว่าอย่า ว่ากลัวอยู่
"เอามานี่ ซิ"
"อ่า เอาคืนม๊า ของเค้าน้า"
"ไอ้เตี้ยนี่ มึงไม่กลัวกูเลยเหรอ หา"
เฟียตตวาดเสียงดังกว่าเดิม ญี่ปุ่นผงะ แต่สายตายังจ้องอยู่ที่มือของเฟียตที่ถือไอติมไว้ในมือ
"กลัวอ่า แต่อยากกินติม เอามาๆ"
"โป๊กๆๆ นี่แน่ะ"
"โอ๊ย หมีขาวอ่า เขกหัวไมอ่า"
"มึงนี่เหลือเกินจริงๆ จะตายอยู่แล้วยังห่วงแดกอยู่ได้"
"เอ๋ ทำไมตาย ไม่เอายังไม่ตาย เอาติมเค้าม๊า หวายหยดแล้วอ่า"
ญี่ปุ่นดันตัวลุกขึ้นจะไปเลียไอติ มที่กำลังไหลราดมือเฟียต
"แหวะ ไอ้ทุเรศ"
เฟียตปาไอติมไปให้ พ้นมือ ญี่ปุ่นหน้าบึ้งทันที
"อ่า ทิ้งทำไม ทิ้งของเค้าทำไม ไอ้บ้า ไอ้หมีขาวบ้า เค้าอุตส่าห์ขอต่อราคาเค้า"
ญี่ปุ่นตีหน้าอกกัดแขน เฟียตทันที
"เอ้ย ไอ้เปี๊ยก"
เฟียตพยายามผลักญี่ปุ่นออกจาก ตัวแต่ดูเหมือนญี่ปุ่นจะโวยวายดังกว่าเดิม
"คนใจร้าย ปาติมเค้าทิ้งทำไม ไอ้บ้า"
"มึงจะหยุดหรือไม่หยุด ไอ้เปี๊ยก"
เฟียตจับบ่าของญี่ปุ่นแรงกว่าเดิม กดตัวญี่ปุ่นให้นั่งลง
"จะตีเค้าก็ได้ ไม่เคยว่าสักคำ มาทิ้งติมเค้าทำไม ไอ้บ้า คนไม่มีหัวใจ"
ญี่ปุ่น ร้องไห้ออกมา เพราะไอติม เฟียตอึ้ง อันนี้เป็นน้ำตาจริงไม่ได้แสดงละครเหมือนที่ผ่านมา ญี่ปุ่นต่อยท้องเฟียตไม่ยอมหยุดดิ้นพรวดพราดหนักกว่าเดิม
"เฮ้ย ไอ้เปี๊ยก"
เฟียตได้แต่อุทาน พูดอะไรไม่ออก
"ฮือๆๆๆ ไอ้บ้าๆ"
ญี่ปุ่น ดิ้นเหมือนเด็กข่วนตามแขนตามขาของเฟียตจนแดงไปทั้งตัว
"เอ่อ กูขอโทษ กูซื้อให้ใหม่ก็ได้"
เฟียตพูดออกไปเพราะตกใจไม่เคยเห็นญี่ปุ่น ร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้มาก่อน
"ฮึกๆๆ เลี้ยง ทุกวันน้า ฮึกๆๆ"
หยุดร้องไห้เกือบทันที
"โห มึงห่วงแดกเหลือเกินนะ"
เฟียตโล่งใจ มองญี่ปุ่นอย่างเอือมระอา
"เสียดายจัง ไปเลยพาไปซื้อหน้าโรงเรียนเลย เค้าจะเอาหางเสือ อิอิ"
ญี่ปุ่นเอาแว่นตาหนาออกจาหน้าแล้วปาดน้ำตา ดึงแขนเฟียต
"ไอ้นี่ นี่กูจะมาล้างแค้นมึงนะเนี่ย ตกลงกูมาทำไรวะ"
"มา เลี้ยงติมเค้างาย หมีขาวน่าร้าก ปะๆ หิวๆๆ"
ลืมเรื่องเมื่อครู่ไปหมด แล้วกลับมาลั่นล้าเดินจูงแขนเฟียตออกนอกชมรมไป เฟียตได้แต่เกาหัวแกรกๆ
"เอา อันนั้นอ่า หมีขาว"
"เฮ้ย แพงโว้ย แดกที่มันถูกๆหน่อยดิ"
"เอ๋ จะไม่รับผิดชอบเหรอ ไม่รู้ล่ะ จะเอาอันนั้น พี่เอาอันนั้นคร้าบ"
ญี่ปุ่นชี้เอาไอติมโคนที่ดูแพงที่สุดในตู้แช่ เฟียตต้องควักเงินออกมาจ่าย พอได้ไอติมมาก็ตวัดลิ้นเลียทั่วหน้าไอติมโคน
"กินป่ะหมีขาว"
"ไอ้ทุเรศ แดกๆไปเถอะ ดูมึงเลีย ใครจะแดกลง"
"อิอิ ชวนไปงั้นล่ะ ไปตรงนั้นดีกว่า"
ญี่ปุ่นเดินนำหน้าไปนั่งตรงเก้าอี้ เฟียตเดินตามไป เด็กนักเรียนที่นั่งจับกลุ่มกันมองดูญี่ปุ่นกับเฟียตใหญ่ คนตัวใหญ่เขินเดินแทบไม่ออก แต่ญี่ปุ่นยิ้มร่าเริงไม่สนใจใคร
"หมี ขาวๆ มานี่ มานั่งก่อนเดี๋ยวค่อยพาเค้าไปกินข้าว"
"เฮ้ย มึงเบาๆหน่อยคนอยู่เต็มร้าน"
เฟียตเดินเข้าไปกระซิบกระซาบ
"เอ๋ อายใครอ่า ไม่ได้ทำไรผิดซะหน่อย เร็วๆนั่ง"
ญี่ปุ่นตบเก้าอี้ข้างๆ ตัวให้เฟียตนั่งลง เด็กนักเรียนซุบซิบกันใหญ่ เฟียตทนไม่ไหวจึงดึงแขนญี่ปุ่นออกจากร้านไป ญี่ปุ่นงงแต่ก็เดินตามออกไป
"รีบออกมาไมอ่ะ กำลังตากแอร์เย็นๆเชียว"
"ไอ้บ้า คนเขานินทาอยู่น่ะเห็นไหม"
"เอ๋ เขานินทาหมีขาวเหรอ อิอิ เดี๋ยวไปถามดีกว่าว่าพูดอะไร"
"เฮ้ย ไอ้เปี๊ยก ไม่ต้องไป"
ดึงแขนไว้เกือบไม่ทัน ญี่ปุ่นหันหลังกลับจะเดินเข้าร้านไป ทำหน้าอยากรู้อยากเห็นเต็มที่
"อ้าว ก็ไปถามไงจะต้องไม่ได้มาสงสัย เอ๋ หมีขาวนี่ยังไง"
"ไม่ต้องโว้ย ไปๆ ไปกินข้าว ไอ้นี่"
เฟียตไม่รู้จะว่าอะไรดี ได้แต่เดินจูงแขนคนตัวเล็กที่สายตายังมองเข้าไปในร้านไอติม ทำหน้าย่นใส่เด็กนักเรียนที่มองตาม เฟียตเดินนำหน้าญี่ปุ่นเข้าไปในร้านอาหารตามสั่ง
"กินไรไอ้เปี๊ยก เร็วๆ ก็อยากอาบน้ำ"
"เอ๋ กินก่อนดิ เวลากินเขาไม่ให้เร่งน้า มันบาป"
ญี่ปุ่นทำหน้าเอ๋อเดินไปสั่งข้าวผัดไก่ แล้วไปนั่งกระดิกเท้ารอที่โต๊ะ
"หมีขาวกินกะเพราปลาหมึกดิ ไข่ดาวด้วย"
"ทำไม กูจะกินคะน้าหมูกรอบ"
"อ่า นะนะ เค้าอยากกิน"
"อ้าวอยากกินมึงไม่สั่งล่ะ"
"เอ๋ สั่งเยอะหมีขาวก็เปลืองตังค์ดิ ช่วยประหยัดนะเนี่ย"
"อ้อ จะมากินของกูด้วยว่างั้น ขี้โกงนะมึง"
"แหะๆ ขี้โกงอารายอ่า เป็นพี่ต้องแบ่งน้องกินสิ อิอิ"
ญี่ปุ่นพูดหน้าตาเฉย เฟียตกัดฟันกรอดแต่ก็นิ่งอยู่ พอกินข้าวเสร็จก็เดินกลับหอ เฟียตเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้
"ไอ้เปี๊ยกไปเล่นห้องกูไหม"
"เอ๋ มีอะไรให้เล่นอ่า ไม่เอาจะกลับไปอ่านอิ๊กคิวซัง"
ญี่ปุ่นไม่ได้สนใจในคำชวนเลย
"มีขนมนะมึง กูให้เล่นหุ่นยนต์กูด้วย ไปไหม"
แววตาดูพิกลมีความในแอบแฝง ญี่ปุ่นยิ้มร่า
"อิอิ ไปๆ ยืมมาเล่นที่หอด้วยน้า"
เฟียตทำท่าคิดเพราะหวงหุ่นยนต์มาก ในใจก็คิด หึหึ เสร็จกูแน่ไอ้เปี้ยก วันนี้มึงโดนยัดเยียดความเป็นชายให้แน่ๆ ฝ่ายญี่ปุ่น อิอิ รู้จักญี่ปุ่นน้อยไปเดี๋ยวเอามาครอบครองเลย หุ่นยนต์จ๋า อิอิ เดินตามเฟียตไปอย่างร่าเริง วันนี้พวกรุ่นพี่ยังซ้อมแบดฯกันอยู่จึงไม่มีใครแซว ทางปลอดโปร่งเฟียตยิ้มแสยะที่มุมปาก
"ไหนอ่า หนมอ่ะ"
เข้าห้องได้ก็ถามหาขนมทันที แล้วไปคว้าเอาหุ่นยนต์บนชั้นมากอดบนเตียงทันที
"เดี๋ยวไปซื้อ มึงจะเอาอะไร"
"อิอิ"
ญี่ปุ่นบอกไปเกือบสิบอย่าง เฟียตกัดฟันกรอด แต่ก็ยอมเดินลงไปซื้อขนมให้ ต้องยอมเพื่อแผนจะได้ลุล่วงไปได้ด้วยดี พอเฟียตเดินออกจากห้องไป ญี่ปุ่นก็นอนคว่ำดีดขาไปมาเล่นกับหุ่นยนต์
"เอ้า เอาไปแดกให้หมดนะมึง"
เฟียตโยนถุงขนมใส่ตัวญี่ปุ่น รายนั้นก็ลุกมาคว้าถุงขนมไปกอดทันที
"อิอิ น่าร้ากที่ซู๊ด อิอิ"
เปิดถุงขนมกินทันที
"เฮ้ย ไมมึงกินบนเตียงเดี๋ยวมดก็ขึ้นพอดี ลุกไปนั่งกินดีๆ ไอ้เปี๊ยก"
เฟียตลากขาญี่ปุ่นให้ลุกจากเตียง คราวนี้ญี่ปุ่นไม่เถียง ทำหน้าย่นยอมลุกจากเตียงสองมือก็หอบทั้งถุงขนมกับหุ่นยนต์เดินไปที่โต๊ะ เขียนหนังสือ ปากเคี้ยวขนมกรุบกรับ เฟียตนั่งมองอย่างเพลินตา กินไปกินมาขนมเกือบหมดญี่ปุ่นอิ่มเดินหาน้ำกิน แล้วก็กระโดดลงเตียง
"อ่า อิ่มมากมาย อิอิ หุ่นยนต์ๆ"
นอนคว่ำดีดขาเหมือนเดิม เฟียตเห็นจึงคร่อมมือรอบเอวญี่ปุ่น
"ทำไรไอ้เปี๊ยก"
แกล้งถามเอาหน้าไปใกล้ ตัวเบียดกับญี่ปุ่นแล้ว
"อ่า ไรอ่า มาเบียดทำไมอ่ะ ร้อนน้า"
ญี่ปุ่นดิ้นไปมาเฟียตก็กอดแน่นขึ้น
"ทำไมกูกอดมึงไม่ได้เหรอ"
"เอ๋ ทำไมกอด ทีเค้ายังไม่อยากกอดหมีขาวเลยอ่า"
ญี่ปุ่นพูดหน้าตาเฉยเล่นหุ่นยนต์ต่อ
"ไอ้เปี๊ยก แกเคยจูบป่ะ"
เฟียตพูดออกไปเสียงติดๆขัดๆ ใจเต้นตุบตับหน้าแดง
"หือ จูบอารายอ่า เหมือนในหนังอ่ะเหรอ"
"อืม เคยป่ะ"
ญี่ปุ่นส่ายหน้า
"มึงอยากลองไหม"
เฟียตใจเต้นแรงจะเด้งออกมาข้างนอก กว่าจะพูดออกไปได้
"ฮื่อ ไม่เอาอ่า ยังเด็ก ไม่จูบหรอก โตแล้วค่อยจูบ"
"แค่ลองนี่หว่า จะได้รู้"
เฟียตยังไม่ยอมแพ้ พยายามหลอกล่อ
"ทำไมเหรอ หมีขาวเคยจูบหรา อิอิ"
ญี่ปุ่นหัวเราะคิกคัก เฟียตเอาหน้าเข้าไปใกล้จนลมหายใจร้อนเป่าหน้าญี่ปุ่น
"อึ๋ย จั๊กจี๋อ่า เอาหน้าออกไปดิ"
ญี่ปุ่นย่นคอ
"มาลองกับกูนี่มา"
เฟียตจับหน้าญี่ปุ่นมาใกล้
"เอ๋ ทำมายอ่า ไม่อยากจูบนิ"
ญี่ปุ่นเบือนหน้าหนี
"นะนะ ลองหน่อย"
"เอ๋ ผู้ชายจูบผู้ชายได้หรา"
ญี่ปุ่นยังสงสัย
"ได้สิ มาๆ มาลอง"
เฟียตใจเต้นแรงหน้าแดง
"อ่ะ ก็ได้ แป๊บเดียวน้า จะเล่นหุ่นยนต์"
ญี่ปุ่นหันหน้ามาจ้องเฟียตอย่างจัง ตามองปริบๆ เฟียตเอื้อมมาถอดแว่นตาออก ญี่ปุ่นยิ่งหลับตากระพริบถี่ๆเพราะมองไม่ค่อยสะดวก เฟียตจับหน้าญี่ปุ่นมาใกล้ๆ ค่อยๆทาบริมฝีปากลงไป ญี่ปุ่นทำปากยื่นพอปากกระทบกันก็สะดุ้งเพราะไม่เคย หัวเราะอยู่ในลำคอ
"อ้าปากหน่อยสิมึง"
เฟียตบอกทั้งที่ปากยังทาบกันอยู่
"เอ๋ หมีขาวเอาลิ้นเข้ามาทำมายอ่า แหวะ น้ำลาย ยี้ๆ"
ญี่ปุ่นผงะหน้าออก เอามือขึ้นเช็ดปากทันที
"ไอ้บ้า เขาก็ทำกันแบบนี้ล่ะ"
"ไม่เอาอ่า แฉะ"
ญี่ปุ่นจะหันหน้าหนี แต่เฟียตจับหน้าไว้แล้วประกบปากต่อ
"คิกๆ จั๊กจี๋อ่า ตลกๆ"
ญี่ปุ่นดิ้นพรวดพราดไม่ได้เคลิบเคลิ้มไปด้วยเลย
"ไม่เอาดีกว่า หมีขาวไปอาบน้ำดิ เหม็นจั๊กแร้"
"อ้าวไอ้นี่ กูใช้โรลออนโว้ย"
เฟียตใจอ่อนคงบังคับให้ญี่ปุ่นทำตามอย่างที่ใจคิดไม่ได้ง่ายๆ ยอมลุกออกไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จมึงโดนแน่ๆไอ้เปี๊ยก
"มึงมาอาบน้ำด้วยกันไหม"
เฟียตยังไม่สิ้นความพยายาม
"ยังไม่อยากอาบอ่า จะเล่นน้องหุ่นยนต์"
"มาอาบ ถ้าไม่อาบกูไม่ให้เล่นแล้วนะ"
เฟียตขู่เล่นๆ แต่ญี่ปุ่นทำหน้าย่น
"ก็ได้ๆ อาบเสร็จให้เอากลับหอด้วยน้า"
ญี่ปุ่นลุกจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไป
"ถอดเสื้อผ้าสิมึง"
เฟียตใจเต้นแรงกว่าเดิม หน้าแดง ญี่ปุ่นถอดเสื้อผ้าออกทันทีเหลือเพียงตัวล่อนจ้อน เฟียตเริ่มสั่นทำอะไรไม่ถูก
"อ้าว แล้วหมีขาวไม่ถอดอ่ะ จะอาบน้ำทั้งชุดนักเรียนหรา อิอิ"
ญี่ปุ่นเดินไปเปิดน้ำฝักบัวราดตัวทันที เฟียตรีบถอดเสื้อผ้าออกทันที น้องชายสู้เต็มกำลังแล้ว
"อิอิ ทำไมน้องชายหมีขาวโด่อย่างนั้นอ่ะ อิอิ ไหน ดูหน่อย"
ญี่ปุ่นไม่ได้รู้สึกอายหรือเขินแต่อย่างใด เดินมาก้มดู แล้วเอานิ้วเขี่ยเล่น คนตัวใหญ่ใจจะขาดตาย
"ขนเย๊อะ เยอะ อิอิ ทำไมหมีขาวตัวขาวๆ แล้วน้องชายด๊ำดำเนอะ อิอิ"
"กูใช้งานบ่อยโว้ย ไหนของมึง"
ญี่ปุ่นกระเด้งตัวชึ้นมา
"ทำไมน้องมึงนอนนิ่งวะ"
"ก็มันเป็นแบบนี้อ่า แล้วทำไมน้องชายของหมีขาวตื่นอ่า อิอิ คิดอะไรกับเค้าอ่ะเปล่า"
ญี่ปุ่นพูดแล้วก็หันไปเล่นน้ำฝักบัวทันที ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด
"เอ๋ มากอดทำไมอ่า อิอิ ไม่เอ๊า จั๊กจี๋"
"ไอ้เปี๊ยก กูไม่ไหวแล้ว"
เสียงสั่นพยายามถูก้นญี่ปุ่น
"ไม่สบายหรา หมีขาวเป็นอาราย"
ญี่ปุ่นหันหน้ามาถาม ทำหน้างง เอ๋อใส่
"กู กู อยากมีอะไรกับมึง"
"อิอิ มีอารายอ่า"
ญี่ปุ่นยังทำหน้าไม่เข้าใจความปรารถนาของคนตัวใหญ่
"เอากันไง ไอ้เปี๊ยก"
"เอากัน ยังไงอ่า อิอิ"
ญี่ปุ่นหัวเราะคิกคัก เอามือจับน้องชายของเฟียตเล่น
"ทำไม หย๊ายหย่าย อิอิ แข็งด้วยอ่า"
ญี่ปุ่นบีบเล่นคนตัวใหญ่หน้าบูดเบี้ยว แต่ญี่ปุ่นกลับสนุกสนานกับการจับเล่น เพราะของตัวเองเล็กกว่าของเขา
"อาบน้ำดีกว่า เบื่อแระ ไม่ยอมลงซะที"
ญี่ปุ่นหันไปเล่นสบู่เอามาฟอกตัวจนเป็นฟอง
"มึงยกขาขึ้นหน่อย ไอ้เปี๊ยก"
เฟียตเสียงกระเส่า
"เอ๋ ไม่เอาอ่า เดี๋ยวล้ม เอ้ย หมีขาวทำอะไร๊"
เฟียตไม่ฟังเสียงแล้ว จับขาญี่ปุ่นยกขึ้นทันที พยายามจะเอาน้องชายถูกเข้าร่องก้น
"อิอิ จั๊กจี๋อ่า ไม่เอ๊า ไม่เอา"
ญี่ปุ่นหัวเราะคิกคัก
"อยู่เฉยๆดิ มึง"
"หมีขาวทำอารายอ่า ตลกอ่ะ"
ญี่ปุ่นยังหัวเราะอยู่คิกคักเห็นเป็นเรื่องสนุกไปเสีย
"ก้นมึงขาวว่ะ ไอ้เปี๊ยก มันน่า"
"ขาวดิ เค้าผิวดีนิ อิอิ ไม่เอาอ่ะ ปล่อยน้า เค้าจะสระผม"
"กูเอามึงหน่อยดิ นะ ไอ้เปี๊ยก"
"เอ๋ เอาอาราย ไม่ให้หรอก เค้าจะสระผม นี่แน่ะ"
ญี่ปุ่นดีดนิ้วไปที่น้องชายของเฟียตเต็มแรง
"โอ๊ย!!!!!"
"อิอิ บอกไม่ฟังน้า อิอิ"
เฟียตนั่งลงตัวงอ น้องชายหดตัวลงทันที
"ไอ้เปี๊ยก มึง"
เฟียตขู่ ญี่ปุ่นเอายาสระผมราดใส่หัวของเฟียตทันที ขยี้ๆจนฟองฟ่อนเต็มไปหมด เสียงหัวเราะของญี่ปุ่นผสมกับเสียงครางของเฟียต กว่าจะอาบน้ำเสร็จเฟียตถึงกับหน้าเขียวเลยทีเดียว
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 997461 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก