..
..
..
เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาแล้ว!! ผมหลับตาปี๋
...เขาบอกแล้วไงว่ารักมรึงมาก จะเริ่มชีวิตใหม่กับมรึงเชียวนะ ออกไปเจอเขาสิจะได้แฮปปี้เอนดิ้งไง...
...ที่เขารักคือเด็กขายน้ำชื่อต้น ไม่ใช่นักเรียนม.4 ชื่อต้นคนนี้ ถ้าเขารับไม่ได้จะทำไง...
เขาใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว!!!
"เฮ้ยป่วยหนักก็บอกนะจะรีบตามครูมาช่วย" ตายห่าแล้วๆๆ อย่าเข้ามาๆๆ
"ทั้งๆที่แฟนนายเป็นผู้ชายอะนะ?" ......เสียงใครน่ะ!! ก็ในห้องนี้มีแค่กริชกับผม
หัวที่กำลังจะหายปวดกลับแทบระเบิด ห้องพยาบาลโรงเรียนตรูมีผีเหรอ!?
แล้วกริชจะตอบว่ายังไง!?
ตรูจะกลัวเรื่องอะไรก่อนดีวะ?
ผีดิ น่ากลัวโคตร!
ตรูว่าคำตอบของกริชน่ากลัวกว่า!!
.........ทั้งห้องมีแต่ความเงียบที่หนักอึ้ง..........
"ใช่ แฟนเราเป็นผู้ชาย"
"สังคมไม่ยอมรับนะ"
"แล้วไง เราไม่แคร์"
กริชเอ็งคุยกะผีนี่ไม่กลัวเลยเหรอ! ตรูขนลุกซู่แล้วเนี่ย! เดี๋ยวก่อน...ผมคิดถึงประโยคที่ครูดวงแก้วพูด
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ทำไมวันนี้...."
"อะไรเหรอครับครู?"
"เปล่าร้อกหนุ่มขี้เมา"
"สวัสดีครับคุณครูดวงแก้ว"
"สวัสดีจ๊ะ อืม...เมื่อคืนมีเทศกาลเบียร์ฟรีที่ไหนจ๊ะ?"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ในห้องนี้มีสามคน! ไม่ใช่แค่ผมกับกริช ไอ้คนๆนั้นก็เมาเมื่อคืนเหมือนผม คนที่กริชพล่ามด้วยมาตลอดไม่ใช่ผม
แต่ผีหรือคนวะ? ทำไมตอนผมเข้ามาถึงไม่รู้สึกว่ามีคนอยู่ก่อน ผีแหงๆ นั่นผีนะโว้ยกริช!
"ถามหน่อยเถอะควงเล่นๆ หรือรักจริงๆ?"
"มรึงพูดแบบนี้อีกทีกรูต่อยแน่!" กริชฟึดฟัดเดินมาใกล้เตียงผมแต่คนละฟาก
"ถามจริงๆ แบบลูกผู้ชาย"
..
..
"เรารักจริง จะไม่ให้เขาหายไปไหนอีกแล้ว จะอยู่ด้วยกันตลอดไป"
"........"
"ข้องใจอีกไหม?"
"แล้วทำไมตอนกลางวันไม่เจอกันล่ะ?"
"มรึงว่าไรนะ!?"
..
..
"ไม่มีอะไร ขอให้รักกันนานๆนะเรายินดีด้วย"
"ขอบใจ....แล้วนายไม่สบายมากมั้ย? จะเรียกครูให้"
"ไม่ต้องหรอก ขอบใจนายเหมือนกัน ไปเถอะเรานอนอีกแปบนึงก็จะไปแล้ว"
..
..
เสียงเปิดประตู กริชกำลังจะออกไปแล้วเหรอ?
"ไม่ต้องห่วง เราไม่บอกใครหรอก" เสียงผีพูดอีก
"ขอบใจมากนะ"
เอี๊ยด....ปึง.....
กริชรักผมจริงๆ รักที่เขาพร้อมมอบให้ผมได้ในโลกปกติ ไม่ใช่แค่เฉพาะในโลกมืดยามค่ำคืน
น้ำตาผมไหลไม่หยุด กริช ผม...ผม.......
แค่เอื้อมมือเท่านั้น แค่ความกล้าอีกนิดเดียวผมจะทำความรักของเขาให้เต็มได้ ทำไมผมทำไม่ได้
ไอ้ผีบ้าทำไมมรึงไม่ถามวะว่าถ้าเด็กขายน้ำกับนักเรียนคนนี้เป็นคนเดียวกันเขาจะทำยังไง ถ้ากริชตอบผมจะได้ไม่ต้องปวดหัวแบบนี้
เอี๊ยด! เสียงเตียงลั่น ผีลุกขึ้นมาแล้ว!!! กรูจะซึ้งหรือจะกลัวก่อนดีวะ!? ทำอารมณ์ไม่ถูกโว้ยย!!!
ผมหลิ่วตาซ้ายดู ม่านมันกันแสงเห็นแค่ภาพลางๆ แต่คงไม่ใช่ผี ดูเหมือนนักเรียนนี่แหละ ผีนักเรียนไง!! แว๊ก!!!
ตายห่าละมันจะเดินมาบีบคอตรูที่เตียงไหมเนี่ย!!?
..
..
"ปั๊ดโธ่เว้ย!!!" เงาลางๆ สบถดังลั่นแล้วเดินเปิดประตูออกไปเหมือนไม่รู้ว่าผมอยู่ในห้องด้วยซ้ำ
เออ....อย่างน้อยมันคงไม่ใช่ผี ผีคงไม่เปิดประตู
งั้นก็เป็นคน ค่อยยังชั่ว....เฮ้ย!ไม่สิ คนๆนั้นรู้แล้วว่ากริชชอบผู้ชาย
แต่มันสัญญากับกริชว่าจะไม่บอกใคร...เชื่อได้ไหมวะ....
คำพูดของกริชวนกลับมาในหัวอีก กริชรักผมจริงๆ ผมก็รักเขาจริงๆ แล้วทำไมมันไม่มาบรรจบกัน ผมต้องหาทางให้ได้
....ผมนอนก่ายหน้าผากอยู่นาน หยิบนาฬิกาออกมาดู 11:54 จะพักเที่ยงแล้วไปดีกว่า ผมเดินไปที่ประตู
บนโต๊ะนั่น ใบลงชื่อ...จริงด้วย! ใบลงชื่ออยู่ไหน? แค่ดูก็รู้ชื่อจริงของกริชแล้วยังรู้ชื่อของไอ้อีกคนนั่นด้วย
"หายปวดหัวแล้วเหรอคะ?"
"ครับ ครับๆๆ หายแล้วครับ" ครูดวงแก้วกลับมาได้จังหวะจ๊าง!
"ทานมื้อเที่ยงด้วยล่ะ ท้องอิ่มจะได้ไม่แฮ้งค์อีก"
อดดูเลย เซ็ง!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------