มาแบบเงียบเชียบบบบบบ(อีแร้ววว)
เพิ่งกลับมาจากเที่ยว นอนไม่หลับเลยเข้ามาหานิยายอ่านดีฟ่า อิอิ
******************************************
Chapter 18..เหมือนไม่สนใจเวลาว่าจะผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน พีมยังคงพรั่งพรูคำพูดทุกคำ ประโยคต่อประโยค ถึงเรื่องราวต่างๆของเขากับจีจี้ แบบไม่ปิด ไม่ซ่อนเร้นใดๆ เหตุผลที่เขาคิดว่าน้ำเชี่ยวน่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก ว่าเหตุใดเขาถึงยังปล่อยบางเรื่องให้คาราคาซัง และยังรู้สึกห่วงความรู้สึกบางอย่างของหญิงสาวคนสำคัญอยู่จนทุกวันนี้ ..แค่เพียงน้ำเชี่ยวจะเข้าใจเธอและให้เวลากับเธอบ้าง
“พี่ขอบคุณน้ำเชี่ยวมากนะ ที่เข้าใจ” พีมกระชับกอดร่างของน้ำเชี่ยวไว้แน่น
“อืม..แล้วถ้าจะบอกว่าไม่เข้าใจ แล้วพี่จะทำไง จะตามใจน้ำป่าวล่ะ” เด็กหนุ่มพูดพลางดึงเอามือพีมมาพลิกไปมาดึงนิ้วยาวเรียวเล่นที่ละนิ้ว ..มือใครก็ไม่รู้ทั้งนิ่ม ทั้งสวย น่ากินจัง หุหุ
“ไม่รู้ แต่ก็ไม่อยากตามใจเท่าไหร่อ่ะ” อ่าว..ไอ้พี่บ้านี่ เพิ่งสุขสมอารมณ์หมาย จะตามใจเราซักหน่อยไม่ได้เลยรึไง งอนนะโว้ยยย
“เออ..งั้นน้ำไม่เข้าใจแระนะ ไม่อยากเข้าใจอะไรทั้งนั้นอ่ะ เรื่องตั้งนานแล้ว พี่นั่นแหละที่ใจอ่อน ไม่เด็ดขาด เอาเปรียบกันชิบเป๋งเลยว่ะ” เด็กหนุ่มไม่พูดเปล่า ทำท่าสะบัด ทิ้งมือที่เล่นอยู่โดยพลัน อิอิ..อยู่ๆก็เกิดอยากจะแกล้งงอนขึ้นมาซะงั้น หึหึ จะดูดิว่าจะทำยังไง
“โห..ย น้ำ เอาจริงเหรอเนี่ย ไม่เอาน่า นะครับ นะ หันมาหาพี่หน่อยสิ น้ำ” ไรว้าเนี่ยยยย.. เจ้าเด็กนี่เริ่มจะงอนเราอีกซะละ ทำไงอ่ะ ไม่อยากทะเลาะกันตอนนี้นะว้อยย เดี๋ยวจับกดอีกซักรอบซะเลยนี่ ยั่วนัก
..
.
“น่า.. นะครับ อย่ามาโกรธกันเลยนะ หืม~” ง้อไปง้อมา จนร่างกายเริ่มแนบชิดขนาดนี้ อะไรๆก็ดูเหมือนจะสปาร์คเข้าง่ายๆ ไปๆมาๆพีมก็เริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอเนียนอีกครั้ง ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่สูดเอากลิ่นหอมอ่อนๆตามไรผมไล่ไปจนถึงใบหูหนา
“พี่..ทำไรอ่ะ อา..” อย่าบอกนะว่าจะทำอีกน่ะ ว่า..
อ๊ะ! เฮ้ยยย อะไรมันแปลกๆอยู่ข้างหลังว่ะเนี่ยยยย
“อะ อย่าสิพี่ อืม~” แทบไม่ต้องเอ่ยปากถามหาคำตอบ ก็ไอ้..
ไอ้นั่น มันขยายตัวแข็งขืนขึ้นมาแล้วสิ โอยย..จะเอาอีกเหรอ มันเจ็บน๊า.. ครั้งแรกของกระผมนะคร้าบบบบบ
ไอ้พี่บ้า!! ทำไมไม่ทำท่าตายด้านแบบที่เคยล่ะ
ว้อยยย!! โอ๊ะๆ..อาาาา~ เสียวโว้ยยยย“อืม.. น้ำเชี่ยว ขออีก นะครับ” ริมฝีปากบางบางดูดเม้มไปตามบ่าเนียน ลิ้นเล็กโลมเลียไปทุกพื้นที่ว่างของแผ่นหลัง ขณะที่มือเรียวก็ลูบไล้ไปตามเนินอกพร้อมเข้าปลุกเร้ายอดอกจนตั้งชู ไม่เว้นแม้แต่กล้ามท้องแน่น ลงไปจนถึงพื้นที่สงวนที่ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง
“อา~” โอยยยยังทำมาเป็นขออีกเหรอ รุกมาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้หนีไปไหนก็คงไม่รอดแล้วล่ะเนี่ย ดูดิมือตัวเองก็ขยำน้องชายเค้าซะแน่นเลยอ่า ไอ้พี่บ้า..กาม เหอๆ~
“พลิกตัวหน่อยนะ ระวัง ค่อยๆนะครับ” พีมพยามจัดท่าให้อีกคนนอนหงายอย่างระมัดระวัง ขณะที่ส่วนเชื่อมต่อร่างกายทั้งสองดูเหมือนจะขยายใหญ่จนคับช่องทางแคบแล้ว สังเกตุได้จากสีหน้าจุกๆและออกจะเจ็บปวดนิดๆของน้ำเชี่ยว ทำให้พีมต้องโน้มตัวลงไปกดจูบตรงระหว่างคิ้วหนาที่ขมวดจนติดกัน เค้าพรมจูบไปทั่วหน้าผากกว้าง สองมือลูบไล้ใบหน้าคมเข้ม คลึงเน้นๆบริเวณหัวคิ้วไปจนถึงปลาย คงพอทำให้อีกฝ่ายผ่อนคลายลงได้บ้าง
ดวงตาเรียวบนใบหน้าหวานๆจ้องมองเข้าไปนัยน์ตาโตคู่หวานฉ่ำ พวกเขาปล่อยเวลาให้ดวงตาสองคู่สบกันเนิ่นนาน ราวกับว่ามันกำลังสื่อสารกันอยู่
“เป็นไง..ดีขึ้นมั้ย” กระทั่งยิ้มหวานของคนข้างบนเรียกเอารอยยิ้มน่ารักของคนข้างล่างออกมาได้
“อือ~..ดี” น้ำเชี่ยวตอบพลางใช้นิ้วยาวไล้ไปตามรอนเล็กของกล้ามเนื้อที่หน้าท้องขาวๆของพีม ขึ้นมาจนถึงเนินอกแน่น แล้วบดขยี้เล่นกับติ่งไตบนยอดอกของแกร่งก่อนที่จะใช้ปากหนาบดจูบดูดดุนทั้งสองข้าง เป็นสัณญาณว่าเขาก็พร้อมแล้วสำหรับบทรักรอบที่สองที่กำลังเกิดขึ้น
“อาา..” ชายหนุ่มออกสตารท์ช้าๆเข้าออกอย่างนุ่มนวลจะให้รุนแรงมากคงยังไม่ได้ เพราะนี่คือครั้งที่สอง เค้าต้องถนอมไว้อย่างดีที่สุด.. บทเพลงแห่งรักดำเนินไปอบอุ่น นุ่มนวล แสนหวาน ทั้งสองสอดสร้อยเสียงประสานร่วมกันรวมเป็นหนึ่ง แทบไม่ต้องใช้ภาษาเป็นตัวสื่อ เพราะสัมผัสทางกายทดแทนได้แทบทุกสิ่ง
“อืม~..พี่พีม อา..ที่รัก น้ำรักพี่
อา..” ดวงตาคู่หวานเหลือบมองร่างกายสมส่วน ผิวขาวนวลเนียน กล้ามแขนสวยได้รูป เนินอกแน่นและยอดอกสีชมพูระเรื่อ เม็ดเหงื่อที่ซึมออกมาตามผิวหนัง ท่วงท่าและลีลารักที่กำลังทำกับเขา โดยเฉพาะหน้าท้องแกร่งและระนาดซิกแพ็คที่จะถูกเกร็งจนขึ้นเป็นลูกทุกครั้งที่เขาแกล้งเกร็งกระชับช่องทางด้านหลังให้มากขึ้น
“น้ำ โอย~..รัดพี่แน่น แน่นมาก อา~” อารมณ์พุ่งจนแทบล้นทะลักเต็มที เมื่อช่องทางรักตอดรัดเขาถี่และหนักขึ้นเรื่อย พีมบดขยี้สะโพกเน้นๆหนักๆเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านให้ตัวเอง ใจนึงก็ไม่อยากให้จบเร็ว
..นี่เจ้าเด็กแสบนี่มันกำลังแกล้งเขาอยู่รึเปล่าเนี่ย ตรงนั้นช่องทางนั้น..อา มันรัดเขาแน่นเกินไปแล้ว บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้เกร็ง ไอ้แก่แดดนี่.. เดี๋ยวเถอะ
..ไม่นานบทรักเนิบนาบก็เริ่มมีจังหวะใหม่เข้ามาผสม สองมือเรียวจับกระชับต้นขาแน่น เริ่มออกแรงถี่ขึ้น เร็วขึ้น กระแทกกระทั้นให้ลึกสุด พอให้ได้ฟังเสียงครางกังวานของเจ้าตัวแสบบ้าง แล้วค่อยลดระดับลงกลับมาเนิบอีกที กลับไปกระแทกอีกครั้ง สลับไปมา จนคนข้างล่างเริ่มหมดแรง
"อา.. อาา
าาา"
“อื้อ~..พี่ น้ำไกล้แล้ว..” เมื่อขอมาก็จัดไป พีมขยับสะโพกกระแทกแรงขึ้น ถอนตัวยาวจนเกือบหมดแล้วอัดแรงสุด
"
อ๊ะ.. อา าา
าาา!!" ไม่กี่ครั้งน้ำรักของอีกคนก็พวยพุ่ง และดูเหมือนว่าเค้ากำลังจะตามมาติดๆ เพราะฤทธิ์แรงบีบของช่องทางนั้น
“อื้ม~ เจ้าแสบรีบไปไหนอ่ะ แกล้งพี่ไม่สนุกเหรอไงหืม? อา~ ดูซิจะทนได้แค่ไหน
อาา..” รู้ดีว่าคนข้างล่างถึงที่หมายไปแล้ว เวลาแบบนี้ถ้าลองเขากระเน้นๆสักหน่อย คงจะเจ็บและเสียวที่สุด ถ้าเขาไม่หยุด จะเป็นยังไงนะ? อา~
อา าา ขอสักทีเถอะ.. ชายหนุ่มตั้งใจกระแทกเน้นๆถี่ๆแม้จะรู้สึกได้ถึงน้ำเหนียวเขรอะของเจ้าตัวแสบที่พุ่งเปรอะหน้าอกของเขาก็ตาม อยากมาแกล้งกันบนเตียงดีนักเจ้าตัวดี
..พีมฟังเสียงโอดครวญของอีกคน แล้วใส่แรงสวนยาวๆสามสี่ครั้งก่อนปิดบัญชีให้ตัวเองได้สำเร็จ
..พรุ่งนี้เจ้ากบจะเป็นไงเนี่ย คงระบมน่าดู
อิอิ
.
.
.
ภายในห้องเงียบ อุณหภูมิเย็นเฉียบจากเครื่องปรับอากาศ แสงแดดข้างนอกดูท่าจะแรงเพราะห้องนี้ด้านหนึ่งเป็นกระจกล้วนๆแม้ผ้าม่านขาวจะถูกปิดลงมาจนมิด แต่แดดภายนอนที่ลอดผ่านเนื้อผ้าก็บ่งบอกว่าคงใกล้เที่ยงเต็มที ร่างโปร่งนั่งอยู่กับพื้นข้างเตียง ดวงตาคู่โตหวานจ้องมองพินิจพิจราณาคนผิวขาวหน้าตาน่ารักในชุดกางเกงวอร์มหลวมๆกับเสื้อกล้ามพอดีตัว หัวยุ่งๆ ดวงตาคู่เรียวที่กำลังปิดสนิท หน้าอกแน่นๆที่กระเพื่อมลมหายใจยาวเข้าออกสม่ำเสมอ บางทีที่เจ้าตัวเก๊กขรึมๆก็ดูเท่ดี แต่ส่วนตัวของเขาชอบตอนที่พี่พีมเผลอปล่อยตัวให้เป็นธรรมชาติมากกว่า เพราะว่าเวลานั้นพี่พีมจะดู น่ารักมาก.. ไม่น่าเชื่อว่าลูกเสือน้อยน่ารักบนเตียงจะทำเรื่อง.. เอิ่ม.. เรื่องอย่างว่า อย่างเมื่อคืนได้ขนาดนั้น เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนะ
“อืม.. อ้าว.. น้ำ ไปนั่งตรงนั้นทำไม เป็นอะไร?” พีมงัวเงียตื่นมา ก็พบกับน้ำเชี่ยวที่นั่งจุ้มปุกหน้าแป้นอยู่ที่พื้นจ้องมองเขาอย่างไม่วางตา
“ ^ ^ น้ำเชี่ยวหิวน้ำอ่ะ ว่าจะไปกินน้ำ แต่.. แต่ไปไม่ไหวอ่ะ มะ..มัน สงสัยมันจะเจ็บตรงนั้นอ่ะ แฮะๆ ^ ^’”
ยังจะมาถามอีกอายเป็นเหมือนกันน่ะวุ้ย.. อูยย~ ปวดจี๊ดๆตรงนั้นเป็นบ้าเลย ไม่อยากไปไหนแล้วขออยู่ตรงนี้ทั้งวันเลยดีกว่า
“มา..พี่พาไป” เห็นสภาพคนตรงหน้าทำเอาพีมหน้าแดงขึ้นมาทันที รีบไปพยุงน้ำเชี่ยวออกไปนั่งที่โซฟาข้างนอก ก่อนจะไปจัดแจงหาน้ำ นม แล้วก็ขนมอีกสามสี่อย่างมาวางไว้ให้จนเต็มโต๊ะ
“เมื่อคืนพี่เมารึเปล่า..” อยู่ๆน้ำเชี่ยวก็อดที่จะนึกถึงเรื่องครั้งแรกตอนที่พี่พีมเมาขึ้นมาไม่ได้ และครั้งนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนถ้ามันเป็นเพราะว่าพี่พีมเมา เขาก็กลัวว่าคนตรงหน้าจะตื่นขึ้นมาแล้วลืมทุกสิ่งที่ทำไปจนหมด
“ทำไมเหรอ เมาทำไมแล้ว มันจะมีไรอะ” พีมดูจะงงๆกับคำถาม เลยตอบส่งๆไป ขณะที่กำลังเดินไปเปิดทีวี หารีโมทมาวางไว้ให้เจ้าตัวแสบ
-
--เคล้ง!!!---
ทางด้านน้ำเชี่ยวพอได้ยินดังนั้นก็ถึงกับกระแทกแก้วน้ำลงกับโต๊ะข้างหน้าอย่างแรง เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนโดนฟาดแสกหน้าจนแทบฟิวส์ขาด ..มันอะไรกันว่ะเนี่ย? ถ้าเมาแล้วเรื่องเมื่อคืน ที่ทำไปเพราะเมาด้วยหรือเปล่า ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวนะ ที่เขาอดทนให้ไอ้พี่บ้านี่มันเสร็จในตัวเขาถึงสองรอบติด! แล้วพอตื่นเช้ามายังมีหน้าจะมาพูดอย่างนี้อีกเหรอ หมายความว่ายังไงว่ะ
น้ำใสๆรื้นขึ้นที่ดวงตาคู่หวาน แต่ก็พยามสะกดกลั้นเอาไว้ ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอ
“น้ำ..เป็นอะไรไปน่ะ” พีมตกใจกับอาการของน้ำเชี่ยว นี่เค้าพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า
“น้ำถามพี่หน่อย เมื่อคืนเราทำอะไรกัน แล้วพี่เมาหรือเปล่า
พี่จำเรื่องเมื่อคืนได้มั้ยห๊ะ!! บอกมาเดี๋ยวนี้!!”
ไม่องไม่อายมันแล้ว! ยังไงก็ต้องรู้ให้ได้ ถ้าทำกับเราเพราะเมาล่ะก็ แม..ร่งจะจับฆ่าหมกไว้ใต้พื้นบ้านนี้เลย คอยดูสิเฟร้ย
“อ๋อๆ..จะ จำได้สิ เมื่อวานน้ำมารอพี่หน้าบ้าน เอาของกินมาเต็มเลย แล้วเราก็กินข้าว ไวน์อร่อยมาก แล้วน้ำก็ล้างจาน พี่กินเค้ก แต่น้ำไม่ยอมให้พี่กินช็อคโกแลต แล้ว.. แล้วเอ่อ..
ก็เราก็.. มีอะไรๆกัน แล้วน้ำเชี่ยวก็หลับไปก่อน ปล่อยให้พี่พูดอยู่คนเดียว ตอนเช้าพอพี่ตื่นมาก็เห็นน้ำนั่งแหมะอยู่ที่ข้างเตียงไง.."
" ^_^ ทำไม? น้ำคิดว่าพี่เมาแล้วจะจำไม่ได้เหรอ จำได้สิพี่จำได้ พี่ไม่ได้เมาสักหน่อยแค่มึนๆเองนะ คิดมากน่า เมื่อกี้ที่พูดไปพี่ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย”
“ขอโทษนะครับ ยิ้มหน่อยสิ..”
โธ่เอ้ย..เจ้าเด็กบ้านึกว่าอะไร ไวน์ขวดเดียวจะเมาได้ไงกัน แค่นี้ถึงกับทำหน้ายักษ์ใส่เราเลยเหรอ นี่ถ้าเราจำไม่ได้จริงๆ มันจะจับเราโยนออกไปนอกโลกเลยมั้ยเนี่ย น่ากลัวแฮะ - -‘
“รู้มั้ยเมื่อคืนพี่มีความสุขที่สุด น้ำทำให้พี่มีความสุขมาก รู้ตัวมั้ย แล้วน้ำล่ะ? รู้สึกเหมือนพี่บ้างหรือเปล่า”
“รู้สึกสิ มากๆด้วย น้ำรักพี่มาก ไม่ว่าพี่จะเป็นยังไง พี่ต้องจำไว้นะ ท่องคำนี้ให้ขึ้นใจไว้เลย น้ำเชี่ยวรักพี่ น้ำรักพี่พีม” เออ..เว้ย เจ้าเคโระเปลี่ยนโหมด เร็วยิ่งกว่าBTSรวมขบวนกันกับSubwayซะอีก
“
คร้าบบ..พี่จะท่องทุกวันเลย แล้วทีหลังถ้าอยากรู้อะไรก็ถามก่อนโวยวายนะ พี่กลัว ^_^” พีมพูดพลางยกมือชูสามนิ้วแทนการสัญญาก่อนจะดึงตัวเจ้าเด็กหน้าบึ้งมากอดไว้แล้วกดจูบไปที่หว่างคิ้วหนาอีกหลายๆทีนอกจากคำพูดว่ารักของน้ำเชี่ยวที่ฟังดูหนักแน่นจริงจัง แววตาจากดวงตาคู่โตนี้ยังทำเอาพีมตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก แรกๆเขาคิดว่าน้ำเชี่ยวคงจะเป็นเด็กผู้ชายเจ้าชู้ทั่วๆไปที่เข้ามาขายขนมจีบเขาไม่นานก็คงจะเลิกราไปเอง กระทั่งวันที่น้ำเชี่ยวสารภาพว่าเกิดความรู้สึกพิเศษกับเขาเข้าแล้ว แม้จะไม่รู้สึกแปลกมากนักเพราะปกติก็มักจะมีผู้ชายมาคอยเกาะแกะเขาอยู่เรื่อยๆ ..แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปเด็กน้ำเชี่ยวคนนี้ก็ยังเป็นน้ำเชี่ยวคนนั้นคนเดิม ยังเป็นเด็กผู้ชายห้าวๆปากดี ที่มีนิสัยแบบผู้ชายทั่วไปเหมือนวันแรก แต่กลับยอมให้เขา เป็นฝ่ายทำ นั่นเป็นเพราะคำว่ารักอย่างที่น้ำเชี่ยวพูดจริงๆอย่างนั้นใช่มั้ย
‘ครับ พี่จะท่องไว้ทุกวันเลยว่า น้ำเชี่ยวรักพี่’ .
.
.
“กรี๊ดดดดดด! ว้ายยยยยย!”“เอ้ยยย! ใครอ่ะ?? มาได้ไง... พี่พีมมมม เพ่..ช่วยด้วย! เอ้ยยยยย~ แง๊งงๆๆ!@#% เพ่!” และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อคล้อยหลังจากที่พีมขอตัวไปทำธุระล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำ อยู่ๆเจ้าหนูมาลีก็เดินถือไม่กวาดและอุปกรณ์ทำความสะอาดต่างๆพรวดพราดเข้ามาแบบไม่บอกไม่กล่าว แล้วก็เกิดจ๊ะเอ๋เข้ากับน้ำเชี่ยวที่นั่งเปลือยท่อนบนมีเพียงกางเกงวอร์มตัวเดียวอยู่ที่โซฟาที่โซนรับแขกของบ้าน
“น..
น้ำเชี่ยว!อะไรๆ! มีอะไร
น้ำ!” หลังจากที่ซูเปอร์สตาร์หนุ่มได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนของใครสักคนหรือสองคน เขาก็รีบวิ่งหน้าตั้งออกมา พบกับน้ำเชี่ยวและหนูมาลีที่กำลังประจันหน้ากันอยู่ ดูเหมือนทั้งคู่ต่างฝ่ายจะต่างตกใจและอยู่ในอาการอึ้งไม่ต่างกัน น้ำเชี่ยวหน้าเหรอหราคว้าเอาตุ๊กตาสติชท์ตัวใหญ่ใกล้ๆมากอดไว้เพื่อปิดบังท่อนบนที่โป้อยู่ ส่วนทางหนูมาลีก็ได้แต่ยืนเอ๋อหน้าเหวอปล่อยข้าวของตกกระจายเกลื่อนเต็มพื้นไปหมด
“พี่พีมเสื้ออ่ะ! เอาเสื้อมาให้น้ำหน่อย เร็วเพ่! ยัยนี่เห็นหมดแล้ว” พีมที่กำลังยืนอึ้งไม่ต่างจากทั้งคู่ ได้ยินดังนั้นจึงรีบหันรีหันขวาง พอนึกได้ว่าตัวเองเพิ่งจับเสื้อของเจ้าเด็กบ้านี้โยนลงถึงซักไปเมื่อกี้ ครั้นพอจะก้าวเท้าวิ่งกลับไปที่ห้องก็ยิ่งได้ยินเสียงโวยวายของคนขี้อายดังขึ้นหนักว่าเดิม สุดท้ายนักร้องหนุ่มจึงรีบถอดเสื้อกล้ามที่ตัวเองใส่อยู่ เอาไปสวมให้น้ำเชี่ยวโดยเร็ว
“กรี๊ดดด!@#$% นี่น้องน้ำเชี่ยว น้องน้ำเชี่ยวใช่มั้ยค๊า กรี๊ดดดด!! กรี๊ดๆๆๆ~ ตัวจริงน่ารักจังเลย หล่อมากกกเรยยค่า” พอหนูมาลีเรียกสติกลับมาได้ หลังจากยืนอึ้งอยู่นานที่อยู่ๆก็ได้เจอะเข้ากับนักร้องในดวงใจของเธอ เด็กสาวก็รีบถลาเข้ามาเกาะแข้งเกาะขาเจ้าร็อคเกอร์หนุ่มสุดหล่อทันที
“
เฮ้ยยยย!! อะไรเนี่ย? อย่างเพิ่งมาเกาะ ออกไปก่อน เฮ้อยยย.. พี่พีมมม ..เพ่!! ไม่อาววว ตัวนี้มันไม่มีแขน
ไปหาตัวใหม่มาเร็วพี่! เร็วๆดี๊ พี่..ง่า~!!”
..ไรว้าาาเนี่ย? ก็แค่เสื้อกล้าม หนูมาลีมันเห็นเราถอดเสื้อถอดกางเกงประจำมันไม่เห็นเป็นไรเลย เหวยๆๆ เอาใหม่ก็ใหม่ว่ะ เอาแต่ใจชิบเป๋งเลย เด็กบ้า
ฮึ้ยย!!“
กรี๊ดดดดด น้องน้ำเชี่ยวค๊า.. น้องน้ำเชี่ยวสุดหล่อของหนูมาลี
กรี๊ดดดดด” หนูมาลียังคงถลาเข้าไกล้เข้าไปอีก พินิจพิเคราะห์ใบหน้าหล่อๆ และหุ่นล่ำๆอย่างไม่ลดละสายตา นักร้องรูปหล่อตาหวานที่เธอแอบปลื้มถึงขนาดมีภาพและโปสเตอร์ติดหลาอยู่เต็มห้องนอน ไม่อยากจะเชื่อสายตา ไม่รู้วันนี้มันเป็นวันอะไร อยู่ๆน้ำเชี่ยวตัวเป็นๆก็มานั่งอยู่ข้างหน้าอย่างนี้ ต้องขอสัมผัสซะหน่อย
กรี๊ดดดดดดด 
“หนูมาลี! ทำอะไร หันหน้าไปทางอื่นก่อน หันไปเร็ว.. เอาน้ำเชี่ยว! เอาใส่เข้า” ไม่นานพีมก็รีบวิ่งออกมาเอาเสื้อใส่ให้น้ำเชี่ยวทันที
.
.
เมื่อหนูมาลีสาวใช้ร่างเล็กที่มีผมบ็อบม้าเต่อเป็นเอกลักษณ์ ได้สงบสติระงับอาการของตนเองลงได้ซักหน่อยเธอจึงเพิ่งสังเกตเห็นแววตาดุๆที่เจ้านายหนุ่มถลึงมา ทำให้เธอจึงต้องล่าถอยตัวออกไปนั่งเอียงอายบิดไปบิดมาข้างล่างโซฟาหน้าโต๊ะแทน จะมีก็เพียงสายตาวิบวับที่ยังคงจับจ้องไปที่น้ำเชี่ยวอย่างไม่ยอมลดละ
“พี่พีม..ใครอ่ะ น่ากลัวจัง” น้ำเชี่ยวยังคงงงๆกับอาการของหนูมาลี ถึงกับขนลุกผวาจนต้องกระแซะตัวเองเข้าหาแฟนหนุ่ม แล้วกระซิบถามพีมที่นั่งกุมขมับอยู่ข้างๆ
“หนูมาลีไง จำไม่ได้เหรอ ในรูปที่เคยเอาไปให้เซ็นอ่ะ บ้านพี่ที่เราว่าสะอาด ก็ยัยนี่แหละเป็นคนทำ”
“คุณพีมคะ..ทะ ทำไมน้องน้ำเชี่ยวสุดหล่อของหนูมาลีถึงมานั่งโป้อยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ”
แง๊งๆๆๆ โป้! เห็นเราโป้แล้วด้วย แง๊งๆๆๆ ไอ้พี่พีมมมมบ้า เป็นเพราะพี่คนเดียวเลย ไม่รู้จักล็อคบ้านล็อคช่องให้ดี ง่าๆๆ T_T 
“หา...
หะ หรือว่า! โอ้ววววม่ายยยย รอยแดงๆนั่น เมื่อกี้ หนูมาลีเห็นนะ เต็มไปหมดเลย ที่บนตัวน้องน้ำเชี่ยวน่ะ.. โอ้ว~มายกอด ..
ม่ายยยยจริงงง.. ช่ายม๊ายยยย ทำไมคุณพีมต้องทำกับน้องน้ำเชี่ยวของหนูมาลีด้วย
โอ้ว ม่ายยย ฮือๆๆ~” ยิ่งหนูมาลีโวยวายพูดมากขึ้นเท่าไร น้ำเชี่ยวก็ยิ่งอดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้ เด็กหนุ่มก้มลงมองสำรวจรอยแดงตามร่างกายตัวเอง สองมือหนาก็รีกยกขึ้นมาปิดลอบลำคอของตัวเองไว้ เป็นพลันวันพลางหันหน้าไปเบ้ปากหน้าบูดใส่พีมที่นั่งกุมขมับอยู่ข้างๆ ..อายๆก็อาย ทั้งเสียหน้าเสียตัวเสียทุกอย่าง แล้วนี่ยังต้องมานั่งแป้นเป็นหลิงปิงให้ยัยชาวแม้วชาวดอยนี่ดูอีก โฮ~
“
พอก่อน! พอได้แล้วหนูมาลี มันไม่ได้มีอะไรอย่างที่เธอเพ้อเจ้อหรอก น้ำเชี่ยวกับเราทำงานด้วยกันเมื่อวาน ล..แล้วเค้าก็แค่มาฉลองปีใหม่กับเราเฉยๆ” เมื่อเห็นว่าสาวใช้จอมกวนผู้ช่างจินตนาการลึกล้ำเริ่มจะคิดฟุ้งซ่านไปกันใหญ่ พีมจึงรีบแก้ตัวเป็นในทันใด..
“
ไม่ใช่!!!”
!!@%&@! 
ดูเหมือนซุเปอร์สตาร์หนุ่มจะพูดอะไรไม่เข้าหูเจ้าเด็กบ้าข้างๆเข้าอีกแล้ว
“
ใครบอก!!? น้ำเชี่ยวตั้งใจมาหาพี่ต่างหาก แล้วน้ำก็เป็นแฟนพี่พีมมาตั้งนานแล้วด้วย แล้วเมื่อคืนเราก็..
อุบ!!@&!# เอื้อ..อืน..เอา..อ้อ..ออน..อ้วย..อัน..แอ้ว..อ้วย อื้อๆ ... แฮ่กๆ”
เฮ้ยยยย อะไรว่ะเนี่ย เรื่องแค่นี้ต้องโพนทะนาให้ชาวบ้านชาวช่องเค้ารู้ด้วยเหรอ
โอ้ย! ปวดหัวชิบเป๋งเลย! พีมแทบจะกระโจนเอามืออุดปากเจ้าเด็กแสบแทบไม่ทัน.. จบประโยคอู้อี้ของเจ้ากบ ก็ทำเอาหนูมาลีกับพีมออกอาการเลื่อนลอยไร้สติ เข้าสู่โหมดเซ็งตัวเองและคนรอบข้าง ได้แต่นั่งอึ้งอ้าปากค้างแววตาเลื่อนลอยอย่างกู่ไม่กลับ ทิ้งให้น้ำเชี่ยวแสนซื่อนั่งจัดการกับนมและขนมมากมายที่กองอยู่ข้างหน้าเพียงลำพัง
.
.
“พี่พีม.. น้ำหิวแล้วอ่ะ”
“อ้อ..เออ เที่ยงกว่าแล้วนิเนอะ อยากกินอะไรอ่ะ”
“กินพี่ได้ป่ะ” หึ..เจ้ากบแสบ อย่ามา อย่ามาทำเป็นเก่งแถวนี้ เล่นมาแฉเรื่องของเราขนาดนี้ ยางอายไม่มงไม่มีก็ได้เฟร้ย
“
โอเค ไป! พี่ก็อยากหมือนกัน
มา! เข้าห้อง” เมื่อกล้าท้ามา พีมก็ยินดีจะสนอง รีบฉุดแขนเจ้าเด็กพิการให้ลุกขึ้นพร้อมกับส่งสายตาหื่นๆไปให้ทันที
“
เอ้ยยย..ล้อเล่นๆ ไม่อาววไม่ไหวแล้ว จากินข้าวๆๆ!!” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจะเอาจริงน้ำเชี่ยวถึงกับเสียวสันหลังวาบ แค่นี้ก็ปวดร้าวไปทั้งก้นทั้งขาและตรงนั้น จนจะเดินไปไหนไม่ได้แล้ว ถ้าอีกสักครั้งมีหวังง่อยกินแน่ๆ
“หึ ก็แค่นั้นแหละ ทีหลังอย่ามาลองดี จำไว้” ชิๆ มาหลอกให้อยากนี่หว่า รมณ์เสีย
“หนูมาลี บ้านนู้นทำอะไรกิน ไปเอามาให้เราหน่อยดิ.. เออ แล้วเรื่องของเรากับน้ำเชี่ยว ห้ามเอาไปบอกใครเด็ดขาด ห้ามเอาไปเม้าท์เวลาไปตลาด ห้ามพูดให้ใครได้ยิน โดยเฉพาะพี่พัด ไม่งั้นเรา เอ่อ.. ไม่งั้นเราจะหนีไปอยู่ที่อื่น เข้าจั้ย”
พีมหันไปสั่งหนูมาลีที่ยืนปัดกวาดเช็ดถูไปตาก็หันมามองจับจ้องน้ำเชี่ยวไป เด็กสาวมองน้ำเชี่ยวครั้งนึงแล้วถอนหายใจยาวๆครั้งนึง แล้วก็มองมาที่พีมครั้งนึง แล้วถอนหายใจอีกครั้งนึง อยู่อย่างนั้น จนเจ้านายหนุ่มต้องเดินมาดีดหน้าผากเหน่งๆสักที แล้วทวนคำสั่งให้สาวใช้ฟังอีกรอบ หนูมาลีถึงจะได้สติแล้วรีบกุลีกุจอวิ่งไปหากับข้าว อาหารจากบ้านใหญ่มาได้
“อร่อยมั้ยคะ น้องน้ำเชี่ยว ถ้าชอบก็มาที่นี่บ่อยๆนะ เดี๋ยวหนูมาลีจะทำให้กินอีก น้องน้ำเชี่ยวชอบกินอะไรอีกบ้างคะ”
“อืมอร่อย..
น้ำเชี่ยวชอบกินหมูทอด ไก่ทอด กุ้งทอด เนื้อทอด ข้าวผัดใส่ใข่เยอะๆ แกงจืดหมูสับใส่เต้าหู้ใข่เยอะๆ ไม่กินเผ็ดไม่กินมะเขือเทศแล้วก็ไม่กิน กบ.. ทำจริงๆนะ เดี๋ยวน้ำเชี่ยวจะมาทุกวันเลย” ^_^
เด็กหนุ่มทำหน้าลั้นล๊าตาเป็นประกายวิ้งๆมาก เมื่อหนูมาลีบอกให้มาอีกและจะทำอาหารให้กินบ่อยๆ มันช่างตรงกับใจเขาเสียจริง ที่ไม่ต้องมานั่งคิดหาเหตุผลเยอะแยะไว้คอยมาเป็นข้ออ้างที่จะมาหาพี่พีมที่บ้านหลังนี้อีก ฮ่าๆๆๆ หุหุ
“อะไร หนูมาลี ทีเราไม่เห็นเคยถาม ไม่เห็นเอาใจ..
นี่ก็อีกคน! ใครบอกจะให้มาบ่อยๆ ไม่มีงานทำ หนังสือหนังหาไม่มีเรียนรึไง ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว พี่รู้นะ มีเวลาต้องเอาไปอ่านหนังสือสิ ไม่ใช่เอาแต่เถลไถล” พีมนึกหมั่นไส้สองคนที่ดูเหมือนจะเริ่มเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย จึงทำหน้าดุออกปากปรามซะบ้าง
“โหยย พี่พีมมมมม น้ำเชี่ยวอยากมาอ่ะ หนังสือน่ะอยู่ที่ไหนก็อ่านได้ เอามาอ่านที่นี่ก็ได้.. หรือว่าพี่ไม่อยากให้น้ำเชี่ยวมา เพราะ..”
“
เน่! หรือว่าพี่นอนกับน้ำแล้วก็จะทิ้งกันเลยใช่มั้ย
ห๊ะ..!! น้ำไม่ยอมหรอกนะ คอยดูเด่ น้ำจะอาละวาด แฉมันทุกหนังสือพิมพ์เลย พี่ไม่ได้อยู่เป็นสุขแน่ในวงการนี้อ่ะ คอยดู!!” เจ้ากบตัวแสบตบโต๊ะผ่าง อาละวาดเสียงดังยกใหญ่ ลุกขึ้นกระฟัดกระเฟียดหน้าบูดบึ้ง
ไอ่..ไอ้เด็กบ้าเอ้ยย พูดอะไรออกมาไม่รู้จักอายคนอื่นเค้ามั่งรึไง เฮ้อ..
ซุเปอร์สตาร์หนุ่มเห็นที่ท่าทางโวยวายอาละวาดครั้งที่สามของวันเข้าให้ ก็อดจะละเหี่ยใจ ขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงกับเจ้าเด็กบ้าอีกต่อไปแล้ว ได้แต่หนีออกไปนั่งกุมขมับอยู่ที่มุมข้างๆตู้เย็น เอาไว้รอให้ทั้งตัวเขาเองและน้ำเชี่ยวอยู่ในอารมณ์ที่ปกติกว่านี้ก็แล้วกัน ค่อยมาพูดจากันดีๆ เพราะตอนนี้เขาไม่ไหวแล้วทั้งเหนื่อยทั้งปวดหัวเหลือเกิน ส่วนหนูมาลีก็สังสัยจะช็อคกับสิ่งที่ได้ยินเลยได้แต่นั่งเอ๋อ ตาเลื่อนตาลอยไปหลุดวงโคจรไปอีกครั้ง
“
นี่.. แล้วมีแรงเดินได้แล้วเหรอ” พีมพูดแซวคนขี้โวยวาย เมื่อเหลือบไปเห็นน้ำเชี่ยวพยามกระดึ๊บๆตัวเองจะเข้าห้องนอนไป
“ยุ่ง!!” เอ๋า..โดนด่าอีกเรา หึหึ จะไปกันรอดมั้ยเนี่ยตรู.. ดูๆแล้วก็ขำกับอาการเอาแต่ใจเหมือนเด็กของน้ำเชี่ยว ไม่ใช่ว่าพีมจะไม่อยากให้น้ำเชี่ยวมาที่นี่ แต่กลัวตัวเองห้ามใจไม่ไหวต่างหาก อีกเรื่องที่ได้ยินจากไมค์มาว่า พักนี้น้ำเชี่ยวการเรียนน้ำเชี่ยวตกลงมาก ขาดเรียนบ่อยเพราะต้องทำงาน.. สำหรับพีมแล้วรู้สึกว่าอายุขนาดน้ำเชี่ยวสิ่งที่ต้องให้ความสนใจเป็นอันดับหนึ่งก็คือการเรียน งานในวงการเป็นอะไรที่ไม่แน่นอน คงต้องหาเวลาคุยกับน้ำเชี่ยวให้เป็นจริงเป็นจังสำหรับเรื่องนี้ซะแล้ว บางทีน้ำเชี่ยวอาจจะยังเด็กไปสำหรับการแบ่งเวลาการแยกแยะเรื่องงานและเรื่องอื่นๆที่สำคัญและต้องทำในชีวิต
.
.
“ไง ยังไม่หายงอนพี่อีกเหรอ อย่ามางอนกันเลยน่า หน้าบูดแล้ว ไม่หล่อเลยนะ” พีมนั่งลงข้างๆคนงอนที่นอนคลุมโปงอยู่บนเตียง
“....” เรื่องอะไร ไม่พูดด้วยหรอก ชิ
“นี่.. อยากจะมาก็มาก็ได้ ยอมล่ะๆ โผ่ลหน้ามาคุยกันก่อนเร็ว”
จะมีผู้ชายสักกี่คนที่เวลางอนแล้วดูน่ารักขนาดนี้ พีมโถมตัวลงทับคนงอนที่ซุกตัวใต้ผ้าห่มหนา สองแขนพยามคลำหาหัวฟูของเจ้าตัวดีใต้ผ้าห่ม
“....” น้ำเชี่ยวค่อยๆร่นผ้าห่มผืนหนาลง เผยให้เห็นแววตาหวานฉ่ำและใบหน้ายิ้มแป้นแล้น ดูยังไงก็เหมือนกบ..จริงจริ๊งงง
“แต่มีเรื่องนึง พี่ขอเป็นข้อแลกเปลี่ยน ระหว่างนี้ถ้าเราจะมาต้องบอกพี่ก่อน แต่ถ้าเทอมนี้เราทำเกรดได้ถึงสาม พี่จะให้กุญแจบ้านกับรีโมทประตูใหญ่ไว้เลยจะมาเมื่อไหร่ก็ได้... ว่าไง”
“
เอา! ทำได้ๆ สัญญาแล้วนะ ห้ามคืนคำ.. ส่วนน้ำเชี่ยว ไม่มีข้อแม้ไม่มีอะไรทั้งนั้น น้ำให้กุญแจคอนโดน้ำ กุญแจรถ กุญแจเซฟ ให้หมดเลย เอาไปเลย แต่พี่ต้องมาหาน้ำนะ มาเมื่อไหร่ก็ได้พร้อมต้อนรับเสมอ ^_^” น้ำเชี่ยวรับคำแล้วโผเข้ากอดพีมเอาไว้แน่นพร้อมกับแจกหอมหลายฟอดไปตามใบหน้าขาวใสจนทั่ว ก่อนจะออดอ้อนคนใจดีหน้าตาน่ารักพาไปอาบน้ำล้างหน้าเสียที
**********************************************
To be con ครับ
B a l l o o n
หัวข้อ: จังหวะรัก..จังหวะร็อค((My Sexy Darling))~จบseason1~ มาแจ้งข่าวจองFicหน้า56คับ (อ่าน 479703 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก