Chapter 16 พื้นที่ว่างบนลานกว้างของห้างหรูกลางกรุงถูกเปลี่ยนบรรยายกาศเป็นงานแถลงข่าวเปิดตัวรถยนต์นำเข้าสองสัญชาติสุดหรูและโฉบเฉี่ยว โดยพื้นที่ถูกแบ่งออกเป็นสองโซนคือโซนเวทีที่จะใช้สำหรับเปิดตัวพรีเซนเตอร์และมินิคอนเสิรต์ อีกโซนสำหรับโชว์ตัวรถยนต์และโปรเจคเตอร์ยักษ์สำหรับเปิดตัวโฆษณาในวันนี้ การเปิดตัวครั้งแรกของ2พรีเซนเตอร์สุดฮ็อทอันดับต้นๆของประเทศ นับเป็นงานใหญ่ส่งท้ายปีที่รวมเอาบรรดานักข่าวจากทุกสถาบัน รวมไปถึงเซเลบิตี้ไฮโซและดาราดังทั้งหลายเอาไว้ด้วย ซึ่งบรรยากาศรอบๆ และพื้นที่นั่งหน้าเวทีเต็มไปด้วยเสียงอึกกระทึกอื้ออึงสลับกับเสียงเชียร์และกรี๊ดเป็นระยะมาจากเหล่าบรรดาแฟนคลับกองเชียร์ทั้งของน้ำเชี่ยวและพีม ไม่ต่างอะไรกับงานกีฬาสีที่มีกองเชียร์ส่งเสียงโต้กันไปโต้กันมา
“โฮ..พี่ดูดิ คนเพียบเลย”
น้ำเชี่ยวที่แต่งตัวเพิ่งเสร็จ จึงเริ่มจะอยู่ไม่สุขเดินไปเดินมาแอบไปด่อมๆมองๆออกไปนอกเวที ที่มีเหล่าบรรดาแฟนมาคอยเชียร์ชูป้ายมากมายสีเขียวแทนตัวของเค้าและสีฟ้าคงเป็นสีที่พี่พีมชอบ เห็นได้ชัดว่าส่วนใหญ่แฟนคลับของเค้าจะเป็นพวกเด็กนักเรียนวัยรุ่นนักศึกษาสาวๆ ส่วนแฟนคลับของพี่พีมจะมีตั้งแต่เด็กๆ สาวๆ ไปจนถึงรุ่นเดอะ
แต่..เอ๊ะ!นั่นมันทะแม่..งๆอ่ะ
“
เพ่..ทำไมแฟนคลับพี่ต้องมีพวกผู้ชายเยอะจังอ่ะ แล้วยังเป็นแบบ..แบบ..แบบนั้นอ่ะ เต็มไปหมดเลย ทำไมอ่ะ”น้ำเชี่ยวที่เดินหน้าบูดมาที่ห้องแต่งตัวก็หัวเสียใส่พีมทันที ก็มันอดไม่ได้อ่ะผู้ชายพวกนั้นบางคนหน้าตาดี ขาวตี๋ ดูดีกว่าเค้าก็มีตั้งเยอะ
“แหมๆน้องน้ำเชี่ยวค๊า นี่ไม่รู้เหรอค๊า พี่พีมเค้าน่ะเป็นขวัญใจสาวน้อยสาวใหญ่ ผู้ชาย ผู้ฉิง เอ้ย!ผู้หญิง ไม่เว้นแม้กระทั่งชาวสีม่วง สีรุ้ง เกย์เด็กเกย์แก่นี่ล่ะ อู้หูอู้หากันทั่วบ้านทั่วเมือง ที่เห็นๆนั่นน่ะแอ๊บกันมาทั้งนั้น ลองถ้าซูเปอร์สตาร์สุดฮ็อตของเราถอดเสื้อโชว์สักนิดนี่สิ รับรองโป๊ะแตกน้ำลายหยดกันเป็นแถวๆ ฮิๆๆ” เจ็ไก่ช่างทำผมปากตะไกเกิดคันปากอยากเม้าท์ขึ้นมา ทำเอาน้ำเชี่ยวที่หน้าบูดอยู่แล้วหูพึ่ง หันควับมาค้อนตาเขียวปั้ดใส่พีมหนักเข้าไปอีก
“..นี่ๆพี่มีความลับจะบอกให้ด้วยนะ ว่า..มีพระเอกหนังในวงการมาส่งขนมจีบพี่พีมเค้าด้วยล่ะ พี่นี่ล่ะเสียด๊ายยเสียดาย เล่นหนังเล่นละครก็ออกจะดูแม๊นแมน แต่ดั้นนนมาจีบผู้ชายด้วยกันเองซะงั้น” แต่เจ๊ไก่เจ้าเก่าจะยังไม่รู้เหนือรู้ใต้ ขยับปากได้ก็เม้าท์แตกต่อไป จนเผลอโผล่งประโยคก็อสสิปออกมา ทำเอาน้ำเชี่ยวได้ควันออกหูแทบจะพ่นลาวาล้นทะลักห้องแต่งตัว
“เอ่อ..เอ่อ..พี่ไก่ครับ นั้นมันก็แค่ข่าวน่ะครับ ไม่จริงหรอกครับ” พีมเห็นน้ำเชี่ยวหน้าแดงกร่ำคงเพราะโกรธ เด็กหนุ่มเหมือนน็อตจะหลุดได้แต่ยืนเกร็งกำมือแน่นส่งสายตาพิฆาตไปที่อีกคนอย่างไม่ลดล่ะ ทำให้พีมต้องขอเบรคการเม้าท์ของเจ๊ไก่สักหน่อยก่อนที่อะไรๆมันจะเลยเถิดไป
“
พี่พีมมมมม!..เรื่องเมื่อกี้ที่เค้าพูดน่ะ หมายความว่าไงอ่ะพี่!” พอเจ๊ไก่เก็บของออกไป เจ้าเด็กขี้หึงก็แหววแว๊ดใส่พีมทันที
“น้ำเชี่ยว.. พี่ไก่เค้าก็พูดเว่อร์ไปอย่างนั้นเอง ใจเย็นๆหน่อยได้มั้ย อย่าเป็นอย่างนี้เลย นะครับ ใครจะเป็นยังไง พี่จะไปบังคับเค้าได้ไง” พีมพยามพูดกล่อมคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล ขณะที่มือเรียวก็สาละวนเอื้อมจัดปกเสื้อสูทกึ่งลำลองเท่ๆสีดำบนตัวเจ้าเด็กหน้าบึ้ง หวังให้อารมณ์ที่กำลังจะปะทุ ได้เย็นลงทันเวลาที่เขาทั้งสองคนจะต้องออกไปพบกับบรรดาแฟนคลับและสื่อมวลชนข้างนอก
“งั้นก็เรื่องจริงๆอ่ะดิ ใช่มั้ยพี่ ล..แล้ว น้ำอ่ะ” อาจเพราะไม่เคยได้คาดการณ์ไว้ว่าอยู่ๆจะมีใครสักคนโผล่ขึ้นมาเพื่อเป็นคู่แข่งทางใจของเขา คนๆนั้นจะเป็นใครและจะเป็นอย่างไร แล้วถ้าเป็นคนในวงการเหมือนกัน เขาจะสู้ได้มั้ย.. น้ำเชี่ยวจ้องมองคนข้างหน้าด้วยแววตาสั่นไหว บ่งบอกว่าไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองลึกๆ วันนี้พี่พีมดูหล่อ น่ารัก ดูดีมากๆ หน้าขาวใส จมูกโด่งแหลม คิ้วได้รูปและริมฝีปากบางอมชมพูนั้น เหมาะกับชุดสูทกึ่งลำลองสีขาวทั้งตัวอย่างนี้จัง คงไม่ใช่เรื่องยากที่ใครๆเมื่อเห็นแล้วก็ต้องถูกใจ แล้วตัวเราล่ะเป็นไอ้เด็กเมื่อวานซืนที่เพิ่งโผล่เข้ามาในวงการในแค่ปีสองปีอย่างนี้ จะไปสู้ใครเขาได้ แล้วพี่พีมจะรักเราจริงๆเหรอ
...แต่จะว่าไปพี่พีมก็ยังไม่เคยบอกกับเราจริงๆซักทีว่ารัก ไอ้เสียงแว่วๆตอนนั้นที่โรงพยาบาลเราฝันไปหรือเปล่าก็ไม่รู้
“......” เด็กหนุ่มร่างโปร่ง แต่หัวไหล่กลับห่อลู่ลง ใบหน้าหล่อๆ งอหงอ ยคอตกลงจนดูน่าสงสาร พีมพอจะจับความรู้สึกบางอย่างจากแววตาคู่นั้นของน้ำเชี่ยวได้
“น้ำเชี่ยวอย่าคิดมากน่า พี่อยู่ตรงนี้แล้วไง.. เชื่อพี่นะครับคนดี เราอยู่ด้วยกันตรงนี้ หืม” ประโยคเพราะๆจากน้ำเสียงหวาน และรอยยิ้มอบอุ่นที่ส่งมา ช่างเติมเชื้อเพลิงและกำลังใจให้กับคนฟังได้ดีเหลือเกิน คงไม่มีอะไรที่เขาพอจะให้กำลังใจเด็กขี้วิตกคนนี้ได้เท่า จูบเบาๆที่ปากหยัก ที่ออกจะย้อยนิดๆเวลาเจ้าตัวเผลอทำหน้าบึ้งหรือลืมตัว
.
.
http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=10986231-593...ในโลกที่มี ความวกวน
ในโลกที่ทุกคนต้องดิ้นรน
ที่สับสน ร้อนรนจนใจ นั้นแสนเหนื่อย
ในโลกที่ความทุกข์ท้อใจ
ได้เดินผ่านเข้ามาเรื่อยๆ
จนบางครั้งไม่รู้จะข้ามไปเช่นไร
แต่ยิ่งชีวิต ยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบ ยิ่งเจอ
กลับทำให้ฉันยิ่งคิด ในใจ
ฉันดีใจทีมีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ
ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบ อะไร
และฉันรู้และฉันอุ่นใจ
ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้
ในอุปสรรค ที่มากมาย
ในความหวาดหวั่น ที่วุ่นวาย
และอนาคต ในปัจจุบัน และอดีต
ในความเป็นจริงที่ต้องเจอ
แต่ยิ่งชีวิต ยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบ ยิ่งเจอ
กลับทำให้ฉันยิ่งคิด ในใจ
ฉันดีใจที่มีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ
ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบ อะไร
แต่ฉันรู้ และฉันอุ่นใจ
ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้
แต่ยิ่งชีวิต ยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบ ยิ่งเจอ
กลับทำให้ฉันยิ่งคิด แน่ใจ
ฉันดีใจทีมีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ
ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะไม่เหลือใครๆ
แต่ฉันก็รู้ และฉันอุ่นใจ
ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้
ฉันก็รู้ และฉันอุ่นใจ
ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่กับฉัน… งานแถลงข่าวและมินิคอนเสิร์ตดำเนินไปได้อย่างราบรื่น คึกคัก มีแฟนๆและบรรดาสื่อ ทั้งนสพ. นิตยสาร รายการทีวี และรายการข่าว ให้ความสนใจมากมาย และเป็นที่ฮือฮาจากกองทัพแฟนคลับของทั้งคู่มากเมื่อโฆษณาได้ออนแอร์เป็นครั้งแรกในงาน ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทั้งคู่ดูหล่อและเท่แบบกินกันไม่ลงจริงๆ เพลงที่ใช้ประกอบโฆษณาที่ร้องร่วมกันก็เพราะและฟังติดหูดีทีเดียว
“ไงจ๊ะ..พีม น้ำเชี่ยว เหนื่อยกันไหม สุดยอดมากเลยนะวันนี้ นักข่าวชมกันทุกคนเลย” พี่ฝนที่เดินเข้ามาดูความเรียบร้อยระหว่างที่ทั้งคู่เปลี่ยนชุดกำลังเตรียมตัวกลับ
“เดี๋ยวพีมมีงานต่อนี่ใช่มั้ย เห็นยีนส์บอกพี่เมื่อกี้ ส่วนน้ำเชี่ยวกลับกับพี่ก็ได้ ไปเอารถที่บริษัทใช่มั้ย คืนนี้ไปเคาท์ดาวน์กับพวกเพื่อนล่ะสิ อย่าเถลไถลนะรู้มั้ย ถึงจะได้หยุดปีใหม่หลายวันก็ต้องอ่านหนังสือนะจ๊ะเห็นไมค์บอกว่ามีสอบหลังปีใหม่ด้วย”
“คร๊าบบบบ นี่แม่น้ำเชี่ยวเพิ่งกลับเชียงใหม่ไปเมื่อวาน ใครเอาแม่คนใหม่มาอีกแล้วอ่า” น้ำเชี่ยวยียวนกวนพี่ฝนกลับตามสไตล์
“ปากดีนะเจ้ากบตัวเนี้ย เดี๋ยวเหอะ”
พีมอดขำไม่ได้กับลีลาการกัดกันระหว่างเออาร์สุดเซี้ยวกับเจ้าเด็กสุดแสบที่มัวแต่กัดกันแบบไม่มีใครยอมใคร แต่ก็ต้องหันไปชะงักงันกับหญิงสาวที่เพิ่งเดินเข้ามา
“สวัสดีคะทุกคน.. พีมหวัดดี เป็นไงบ้าง จีเอาดอกไม้มายินดีน่ะ เป็นไงเหนื่อยมั้ยคะ” เพียงไม่นานที่สาวผิวขาวร่างเล็กหน้าสวยคล้ายตุ๊กตาผมยาวหยักโศกจนถึงเอวดูจะเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งเดินเข้ามา ห้องทั้งห้องก็ราวกับถูกหยุดเวลาไว้เพียงเท่านั้น ด้วยหลากหลายอารมณ์ของแต่ล่ะคนที่แตกต่างกันออกไป โดยเฉพาะน้ำเชี่ยวที่ดูเหมือนจะช็อคที่สุดเมื่อหันไปพบกับนิสัยเคยชินของคนส่งดอกไม้ ที่จำเป็นต้องมีจุ๊บเบาๆที่แก้มของพีมตามมาด้วยทุกครั้งไป ทำเอาน้ำเชี่ยวได้แต่นิ่งอึ้งกับภาพตรงหน้า ชาไปทั้งตัวจนทำอะไรไม่ถูก ทางด้านพีมเองก็สติเกือบหลุด ได้แต่ยืนมึนไปไม่เป็นเหมือนกัน
“ไงจีจี้ เจอกี่ทีก็สวยขึ้นนะเรา แล้วเห็นโฆษณาของพระเอกเรารึยัง เป็นไงพอจะสู้ของบริษัทจีทำได้มั้ย”
“เยี่ยมเลยค่ะทำออกมาดีมาก ไว้คราวหน้าจีคงต้องมาขอใช้บริการพีรเซนเตอร์2คนนี้บ้างแล้วค่ะ” นอกจากจีจี้จะชอบวาดรูปเป็นงานหลักแล้ว งานรองของเธอคือเป็นเจ้าของบริษัทโฆษณาอีกทางหนึ่ง ซึ่งที่จริงแล้วมันควรจะเป็นงานหลักมากกว่า แต่ด้วยนิสัยคุณหนูที่มีทุกอย่างพร้อมอยู่แล้วทำให้เธอเลือกที่จะจริงจังกับการทำงานศิลป์มากกว่าเข้าบริษัทเพื่อนั่งตำแหน่งประธาน
“จ๊ะ ต้องการตัวพรีเซนเตอร์เราเมื่อไหร่บอกได้เลยนะ.. เออ แล้วนี่จะมารับพีมไปไหนหรือเปล่า ..เอ๊ะ แต่เดี๋ยวพีมมีงานต่อหนิ”
“อ๋อ..จีทราบค่ะ งานนั่นเป็นของบริษัทคุณลุงจีเอง วันนี้จีเลยอาสามารับพีมน่ะค่ะ” สาวร่างเล็กพูดพลางเข้าไปเกาะแขนกุมมือของพีมเอาไว้อย่างคุ้นเคย น้ำเชี่ยวแทบจะปฏิเสธสายตาตัวเองไม่ได้ว่าภาพตรงหน้าช่างดูเหมาะสมกันเหลือเกิน ช่างดูเหมาะกันจริงๆ
“เอ่อ..แต่รถของบริษัทมาแล้ว และพี่ยีนส์อีกล่ะจี พีมไปเองสะดวกกว่านะครับ” พีมละล่ำละลักตอบ สายตาพลางเหลือบไปมองเจ้าเด็กน้อยที่เอานั่งก้มหน้าก้มตาอยู่ที่โซฟาเพียงลำพัง
“ไม่เป็นไรพีม เมื่อกี้จีจี้บอกพี่แล้ว พี่เลยว่าจะไม่ไป พีมแค่ร้องเพลงตามที่เตรียมไว้ จากนั้นจะอยู่ฉลองกับจีเค้าก็ตามสบายเลย” พี่ยีนส์ที่เพิ่งเดินเข้ามาสำทับเข้าอีก
“นี่ก็จะได้เวลาแล้วนะพีมไปกันเถอะคะ เผื่อรถติด”
“ครับๆ” โอ้ย..จะเอาไงดีล่ะว่ะเนี่ย ทางนั้นก็เงียบ พูดอะไรมากก็ไม่ได้ เฮ้ออออ.. น้ำเชี่ยวเข้าใจพี่หน่อยนะ..โธ่ อย่าทำหน้าอย่านั้นสิ น้ำ!
น้ำ!“บาย นะคะพี่ยีนส์ พี่ฝน น้องน้ำเชี่ยว”
“ไปแล้วนะครับพี่ยีนส์พี่ฝน..น้ำเชี่ยวพี่ไปก่อนนะ เที่ยวให้สนุกนะครับ” ..น้ำเชี่ยวเดี๋ยวพี่โทรมา อย่าคิดมากนะ โธ่น้ำเชี่ยวมองหน้าพี่หน่อยสิ
น้ำ!.
.
วันส่งท้ายปีเก่าขึ้นปีใหม่ยามค่ำคืนคงเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนจะฉลองกับคนในครอบครัวและคนที่ตัวเองรัก แต่สำหรับร็อคเกอร์หนุ่มมาดกวนในคืนนี้คงเป็นคืนที่ปวดใจและทรมานที่สุด มองออกไปตามถนนที่คลาคล่ำไปด้วยรถราการจราจรดูเหมือนจะติดขัดกว่าทุกวัน ตามตึกสูงถูกตกแต่ประดับประดาไปด้วยไฟหลากสีสัน หลายคนดูแล้วคงจะรู้สึกคึกคักมีความสุข แต่คงไม่ใช่สำหรับเขา ร่างโปร่งที่ดูเหมือนจะสลบเหมือดเพราะเหนื่อยอ่อนจากงานแถลงข่าวที่ผ่านมาทั้งวัน น้ำเชี่ยวเอนเบาะลงนอนภายในรถตู้ฟิลม์มืดคันหรู ค่อยๆปิดเปลือกตาลงไล่หยดน้ำที่คลออยู่ให้ไหลลงมาช้าๆ มือซ้ายปัดป่ายไปทางเบาะตัวข้างๆที่เคยมีร่างของใครบางคนเคียงคู่มาด้วยกันเมื่อเช้า แต่เวลานี้กลับเหลือเขาเพียงแค่ลำพัง เด็กหนุ่มสูดหายใจลึกๆบอกกับตัวเองว่า อีกไม่นานวันร้ายๆก็คงต้องผ่านไป
---ครืดๆๆ
ครืดๆๆๆๆ---
“.....”
‘น้ำ..น้ำเชี่ยวพูดกับพี่หน่อยสิ เป็นอะไรหรือเปล่า อยู่ที่ไหนอ่ะ อยู่กับพวกไมค์หรือเปล่า’
“.....”
‘น้ำ..พูดกับพี่สักคำนะน้ำเชี่ยว พี่ขอร้องล่ะ...อย่าเงียบแบบนี้สิ’
“ผมอยู่ในรถ กำลังจะไปหาพวกไมค์ พี่ไปทำงานเถอะ”
‘น้ำ..เรื่องพี่กับจีจี้น่ะ น้ำอย่าคิด...’
“
พี่ ผมไม่อยากฟังเรื่องนี้ พี่ไปทำงานของพี่เถอะ แล้วก็..สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้านะครับ แค่นี้ก่อนนะครับ ผมขับรถอยู่”
‘
น้ำ! น้ำเชี่ยว...’ มือหนากดวางสายโดยไม่สนใจว่าปลายสายจะพูดอะไรต่อ จะบอกว่าไม่โกรธคงจะโกหก แต่ในเวลานี้เขาไม่อยากฟังคำพูดคำอธิบายอะไรทั้งนั้น ถึงฟังไป คนอย่างเขาก็คงไม่เข้าใจอยู่ดี
เหนื่อย.. เหนื่อยเหลือเกิน ทำไมนะ มันถึงได้ยากนัก กับการรักใครสักคน บอกตัวเองได้แค่ว่า ถ้าตอนนี้รู้สึกเพียงแค่ 'ชอบ'เจ้าของเสียงปลายสายคนนั้น ตัวเขาก็คงตัดใจเลิกไปนานแล้ว.. แต่มันไม่ใช่ เพราะเขารักเข้าไปแล้วนี่สิ
.. ให้หยุดรักเขาคนนั้นซะตอนนี้ นายจะทำได้มั้ย น้ำเชี่ยว..
.
.
“
เอ้ย! น้ำเชี่ยวอย่าคิดมากไปเลยว่ะเพื่อน มะ ดื่มกะข้าดีกว่า”
“....”
“
เอ้ยย..ไอ้น้ำเยี่ยวว เชื่อข้า ปัญหาทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ อย่าเครียดๆ หาทางออกไม่เจอ ก็ออกมันทางเข้านั่นแหละ เชื่อข้า มา..ดื่มเพื่อน หมดแก้วๆๆ”
“....” ไร้การตอบสนองใดๆจากซี้หนุ่ม จนไมค์เองก็อ่อนอกอ่อนใจกับอาการสามวันดีสี่วันไข้ของเพื่อนสนิท
“น้ำเชี่ยว ข้าถามเอ็งจริงๆเหอะ ทำไมเอ็งถึงรักเค้านัก ทำไมเอ็งไม่รักผู้หญิงคนอื่นแบบนี้มั่งว่ะ” เพื่อนหน้าลิงอดที่จะถามเพื่อนขึ้นมาไม่ได้ เมื่อเห็นปฏิกิริยาซังกะตายของอีกคน ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีไหนหลอกล่อก็ตาม
“....” ยังคงเงียบ
“เอ่อ..เอ็งรู้ตัวเมื่อไหร่ว่ะ... ว่า.. ว่าชอบแบบนั้นน่ะ” ไม่อยากจะถาม แต่ก็อยากจะรู้เลยขอซะหน่อย มันอดไม่ได้จริงๆ อยากรู้นักว่าแค่การไปรักเพศเดียวกันแค่คนเดียวจะทำให้เพื่อนเขาเป็นได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ
“มันไม่เกี่ยวว่าเค้าจะเป็นผู้ชายหรือเป็นผู้หญิง ต่อให้เค้าเป็นทอมหรือเป็นกระเทยข้าก็จะรัก เพราะข้ารัก.. ข้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย เค้าเป็นคนแรก ข้ารักเค้าว่ะเพื่อน รักมากจริงๆ” สองมือหนายกขึ้นมาบดบังดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำใสๆ ยังไงเขาก็ไม่อยากอ่อนแอในเรื่องแบบนี้ให้กับเพื่อนเห็น... แม้จะรู้ว่าอย่างไรก็คงไม่สามารถปิดบังสายตาที่ซอกซอนของเจ้าเพื่อนจอมสอดรู้ไปได้ ไมค์พยามคิดหาวิธีที่จะทำให้เพื่อนเค้าคนนี้คลายความทุกข์ไปให้ได้
.
.
ในที่สุดไมกี้ก็อดรนทนไม่ได้ เด็กหนุ่มคิดถึงแผนการณ์บางอย่างที่ อะไรก็ได้ที่จะช่วยให้เพื่อนซี้ของเขาได้ไกล้ชิดใช้เวลาสำคัญๆอย่างนี้กับคนที่มันรัก ..แต่ว่า อยู่ๆจะดุ่มๆโผล่ไปเลยก็คงน่าเกียจ น่าจะมีอะไรติดไม่ติดมือไปบ้าง ดีมั้ยนะ..
“เฮ้ย น้ำเชี่ยวมากับข้านี่”
*************************************
เจอกันตอนหน้าครับทุกคน
B a l l o o n
หัวข้อ: จังหวะรัก..จังหวะร็อค((My Sexy Darling))~จบseason1~ มาแจ้งข่าวจองFicหน้า56คับ (อ่าน 435244 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก