และตอนนั้น ผมก้อไเดินไปเรื่อยๆ ตามทางเพื่อที่จะเข้าห้องเรียน แต่ระหว่างที่เดินนั้น ก้อนั่งคิดว่า ทำไมไอเมล กะ แจ็คยังไม่มาซักทีวะ ทำอารายอยู่วะ ผมก้อบ่นพึมพำ แล้วก้อมีเสียงโผล่ขึ้นมาว่า
" บ่นอารายกะกูอีกวะมึง " แจ็คครับ มันมาแล้ว
" ก้อปรกติมึงมาเช้านี่หว่า แล้ววันนี้มึงก้อทั้งกูอยู่คนเดียวนะ เช้านี้อ่ะ มึงจำไว้นะ ทิ้งกู " ผมบ่น แล้วก้อโกด
" เป็นอารายไปวะเนี่ย แค่เปลี่ยนที่กินข้าวเอง "
" นั้นล่ะ ปล่อยให้กูนั้นกินข้าวคนเดียวจำไว้นะมึง "
" เอออออออออออ คราฟฟฟฟฟฟฟฟขอโทดคราฟฟฟฟ ทีหลังไปไหนจะมาบอกแล้วกันนะครับ เพื่อนเลิฟ "
" เอออออออออออ ไม่โกดแล้วววววววววว ว่าแต่ว่า ไอ้เมลอ่ะ มันไปไหนเหรอ "
" อ่อเมื่อกี้เจอมันด้วย มันบอกว่ามันไปซื้อของอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าไปซื้อของให้ใคร "แจ็คบอก
" เหรอ งั้นเด๋วมันคงเข้ามาล่ะมั้ง งั้นเรา 2 คนไปเรียนกันดีกว่านะ " ผมบอกมัน
" เออ ก้อดีเหมือนกัน เพราะว่าใกล้ถึงเวลาที่จะเข้าเรียนแล้ว "
ผมกะมันกำลังจะเดินไปเรียน เมลมันก้อมาพอดี ถือของมาเยอะมากเลยล่ะครับ ผมอยากรู้จังเลยว่าจะให้ใครอ่ะ
" รอกูด้วยยยยยยยยย ไออั้ม ไอแจ็ค "
" เร็วๆดิวะ"
" แฮ่ก ๆๆๆๆๆ แมร่งไม่รอเลยนะ "
" ก้อนี่ไงล่ะ รออยู่นี่ไง แล้วซื้อมาของตั้งเยอะ ซื้อให้ใครเหรอ " ( อยากรู้มากเลยรู้ม่ะ บอกมาเถอะน่ะ อิอิ )
" ซื้อของให้คนที่เรารักน่ะสิถามมาได้ ไม่งั้นไม่ทุ่มทุนหรอกนะ "( แล้วใครอ่ะ บอกมา บอกมา )
" น้อง มดน่ะเหรอ แหมมึงไวจิงนะ " ไอแจ็คพูด
" มดไหนเหรอวะมึง ไม่เห็นมีใครบอกกูเลยอ่ะ " ผมโวยแล้วล่ะครับ
" ก้อมดที่ไอ้เมลตามจีบน่ะสิ ตามจีบมาตั้งนานแล้วล่ะอั้ม ไม่รุเรื่องเลยเหรอ " แจ็คบอกผม
หน้าผมที่ยิ้มๆ อยู่ดีดี ไม่รู้ว่าเกิดอารายขึ้นกะผม รอยยิ้มทีผมมีนั้น กลับหายไป ในใจของผมนั้นไม่รู้ว่าเป็นอารายไป พอได้ยินว่า เมลนั้นมีแฟนคนนึง ผมเลยหน้าเศร้าๆขึ้น จนผิดปรกติ จนแจ็คมันถามผมมาว่า
" หน้าบูดเหมือนตูดแมวเลยนะมึง ไออั้ม ทำไมวะ เมลเป็นผัวมึงไงวะ ถึงมานั่งทำตีหน้าเศร้าอ่ะ " ( แหมว่ากูตรงเกินไปอ่ะป่ะวะ แต่ก้อแทงใจดำดีอ่ะครับ อิอิ )
" เปล่านะไอบ้า คิดเชี่ยอารายเนี่ย " ผมทำหน้าไม่พอใจใส่ แต่แล้วคนที่มามองหน้าผมคนต่อไปนั้นก้อคือ เมลครับ เค้าหันมามองที่หน้าผม แล้วก้อกำลังจะพูดอารายบางอย่างแต่ผม กลับบอกไปว่า
" เรียนเหอะว่ะ อาจารยืกำลังสอน อย่าพูดมากเลยว่ะ เด๋วไม่รู้เรื่อง "
" แหมเปลี่ยนเรื่องเลยนะแก ไออั้ม ทำไม เราพูดถูกใจดำแกมากเหรอไงวะ " ดูสิครับ ดูมันนะครับ ปากปีจอมากอ่ะครับ
" สาดดดดด อารายวะ กูจะเรียนไงล่ะมึง ถามมาได้ " ผมบอกมันไปทั้งๆที่ผมนั้นก้อไม่ได้เรียนหรอกครับ แต่ก้อไม่รุว่าเพราะอารายนะครับ ตอนที่มันนั้นยังไม่มีใคร ผมก้อไม่ได้สนใจมัน แต่พอมันมีใครแล้วนั้น ผมรุ้สึกไม่ค่อยดี อย่างงี้เขาเรียกว่าหึงช่ะม่ะครับ หรือว่าอารายเหรอครับ อาการที่เป็นแบบนี้อ่ะครับ
ผมก้อยังนั่งคิด คิด คิด เรื่องของเมลอยู่ว่าผมนั้นเป็นอารายไปแล้ว เป็นอารายไปเหรอเราเนี่ย ( เป็นเกย์ไงล่ะครับ อิอิ ) ตอนนั้นเรียนทั้งหมด มี 4 คาบ แต่ผมนั้นใช้เวลาใน 4 คาบ นั้น ทำใจ คิดซะว่าเรายังปรกติ เหมือนเดิม ไม่มีอารายเกิดขึ้น แต่มันก้อเกิดขึ้นมาอีกครั้งก้อต่อเมื่อ ตอนที่ลงมาทานข้างกลางวัน
ผมเห็นเมลนั้นนั่งป้อนข้าวน้องมดอยู่ มันยิ่งทำให้ในใจของผมนั้นแปลกๆๆ อยากที่จะเข้าไปห้ามแต่ก้อไม่รุ้ว่าทำไม ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไปได้อ่ะ ลืมไปแล้วเหรอว่าเรานั้นไม่สามารถที่จะชอบเพื่อนของเราได้เอง เพราะยังไงซะ มันก้อยังเป็น " เพื่อน " ของเราอยู่วันยังค่ำ และที่สำคันนั้นมันมองมาที่ผม แล้วก้อยิ้มๆ ท่าทางสะใจมันมากที่ได้ทำแบบนี้
ผมเห็นภาพนั้น ผมเลยวิ่งหนีไปทางห้องน้ำ ซึ่งคิดว่าตอนนั้นจะเป็นที่ทำใจได้ดีที่สุด แต่ก้อ
" เป็นไงล่ะ เห็นอยู่กับตาแล้วนิว่ามันนั้นน่ะ ชอบผู้หญิง ที่ไม่ใช่ผู้ชายอย่างนาย เห็นหรือยังล่ะ ตาของแกนั้นจะได้สว่างเสียที " เสียงนั้น เป็นเสียงของวิทย์ ผมก้อไม่รู้นะครับ ว่ามันมาตอนไหน แต่ที่รู้ตอนนี้นั้น เขามาอยู่ข้างหน้าผมแล้ว
" ทำไม จะมาซ้ำเติมเหรอไงล่ะ ทั้งๆที่เราเป็นอย่างงี้เนี่ยนะ " ผมเดินผลักประตูห้องน้ำออกไป พร้อมกับเอามือมาเช็ดน้ำตาที่ตัวผมเอง ทันไดนั้น วิทย์มันก้อดึงผมเข้าไปกอด ผมพยายามที่จะผลักให้เค้านั้นออกไปแต่ ไม่รู้สิครับ ไม่มีแรงขึ้นมาซะเฉยเลย แล้วเขาพูดว่า
" เราไม่ได้จะมาซ้ำเติมนะ เราไม่อยากให้อั้มต้องมาตาบอดเพราะมันน่ะ ที่เราพูดแบบนี้ เราอยากให้อั้มนั้น ตาสว่างขึ้นมาซักทีนะ "
" เราไม่รู้อ่ะ เราไม่รู้อ่ะว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ เพราะอารายไรเหรอ บอกเราได้มั้ย " ผมพูดไปพลางร้องไห้ไป
" เพราะอั้มมีความรู้สึกที่ดีมากกว่าคำว่าเพื่อนสำหรับเมลไงล่ะ ก้อเหมือนกับวิทย์ที่มีให้อั้มไงล่ะ แล้วทีนี่รู้ยังว่าพอรู้ตัวแล้วมันทรมานแค่ไหนน่ะที่เรามีความรู้สึกที่ดีต่อเขาแต่เขานั้นไม่มีให้เราเลยแม้ซักนิดเดียว เหมือนที่อั้มนั้นเคยทำกับวิทย์ไว้ไงล่ะ "
" มันเป็นเรื่องเพียงแค่นี้เองเหรอ ที่ทำให้เรานั้น เปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้ เราไม่เข้าใจตัวเองเลยจิงๆอ่ะ " ผมก้อยังร้องไห้ต่อไป
" ใช่ แล้วทีนี้รู้แล้ว ว่าแต่ตอนนี้นายหยุดร้องไห้ได้แล้วล่ะนะ "
" อืมๆ "
" ดีแล้ว แล้วทีนี้ทำใจให้สบายนะคนดี "
" วิทย์เราขอโทดนายนะ ที่เรา ที่เรา..... "
" ไม่เป็นไรหรอกนะ มันเป็นอดีต เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว แล้วที่สำคันนะ เป็นเรื่องที่มันนั้นไม่สามารถที่จะแก้ไขอารายได้อีกแล้ว เพราะฉะนั้นลืมมันไปซะเถอะนะคนดี " มันพูดคราวนี้ ผมร้องไห้โหขึ้นกว่าเดิมเลยครับแล้วกอดมันแน่นกว่าเดิมอีกครั้งนึง มันก้อเอามือมาลูบหัวผม แล้วบอกว่า
" ไม่เป็นไรนะ ถึงอั้มนั้นอาจจะไม่ชอบวิทย์ แต่ยังไง ไม่ว่าอารายจะเกิดขึ้นนั้น จำไว้นะ จะมีคนคนนี้ อยู่ข้างกายนายเสมอ ยังไงซะ หยุดร้องไห้ได้แล้ว พอเถอะนะ วิทย์เห็นแล้วใจไม่ดีนะ รู้มั้ย "
" อืม " ผมทำอารายไม่ถูกแล้วล่ะครับ
แล้ววิทย์นั้น ก้อพาผมไปนั่งในห้องพยาบาล เพื่อพักผ่อน ระหว่างที่เจ้าหน้าที่ของห้องพยาบาลนั้นออกไปข้างนอกวิทย์ก้อพูดกับผมว่า
" อั้ม อย่ามองว่าเรานั้นเป็นผู้ที่ฉวยโอกาสนะ เราอยากถามอั้มอ่ะว่า อั้มยังจะมองเราอีกมั้ยถ้าเรานั้นจะถามคำถามเดิม ที่เคยถามไว้แล้วนั้นน่ะ "
" คือ.....เอ.อออออ..........คือว่าเรา "
" ไม่เป็นไรครับอั้ม เรารู้ตัวดีพอน่ะ ว่าไม่คู่ควรกะนายหรอก " มันยังไม่หายนะครับ ขี้น้อยใจอ่ะ
" เปล่าเราไม่ได้จะพูดอย่างงั้นนะ เราจะบอกว่าเราจะขอใช้เวลาดูนายและพิสูดตัวของนายก่อนน่ะ ว่านายน่ะทำได้จิงอย่างที่พูดหรือเปล่า เท่านั้นน่ะ หรือว่า จะให้เราเป็นเหมือนเดิมล่ะ ทีไม่เคยสนใจนายซักนิดเลย เอาม่ะ " ได้ทีเลยครับ อิอิ
" จิงป่ะครับอั้ม เย้ ไชโยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ในที่สุดหมาวัดตาดำๆนั้นก้อมีสิทกะเขาซักทีเเล้ววววววววววววววว เย้ " ดูมันเปรียบผมกะมันสิครับ
" พอได้แล้วน่ะ อายคนเค้านะ "
" แต่เราไม่อายนิ อิอิ "
" แล้วแต่นะ "
" อั้มวันนี้ตอนเย็นน่ะ ว่างม่ะล่ะครับ "
" ทำไมเหรอ "
" ไปทานข้าวเป็นเพื่อนวิทย์หน่อยสิครับ "
" ช่ายแล้วววววววววววววว เพิ่งนึกได้เลยนะว่า พี่ต้องเค้านัดเราไว้อ่ะ "
" เหรอครับ งั้นไว้วันอื่นก้อได้นะ " วิทย์ทำหน้าเจื่อนๆแล้วล่ะสิครับ ไม่ได้สิครับเขาพร้อมที่จะพิสูดให้เรานั้นเห็นเเล้วล่ะครับว่าเขานั้นดีแค่ไหน ยังไงซะผมก้อต้องไปกะเขาให้ได้
" ไม่ได้ต้องวันนี้ เด๋วอั้มไปบอกพี่ต้องเองนะ ไม่ต้องห่วง ยังไงวันนี้เราก้อจะไปกะวิทย์ให้ได้ นายรับปากเราแล้วนิว่าจะพิสูดให้เราเห็นน่ะ ว่าแต่นายล่ะพร้อมยัง "
" สำหรับอั้มอ่ะ วิทย์น่ะ พร้อมแล้วครับ " ทำท่าตะเบ๊ะให้ผมด้วย อิอิ ( เริ่มเห็นเค้านั้นน่ารักแล้วล่ะสิ )
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
