คืนนี้พวกเรามาแคมป์กันที่ทะเล
ก็มีแต่หน้าเดิมๆทั้งนั้นแหละครับที่มาด้วยกันคืนนี้
ปาล์ม เป้ เสก เจน แฟนผม และก็ผมไง
ไม่ได้ตั้งใจจะมาเป็นคู่ๆนะ....แต่มันบังเอิญแบบจงใจอ่ะ...
" เป้....นั่งห่างๆจูนหน่อยได้มั๊ย...อีกนิดเดียวเธอจะขึ้นไปนั่งบนตักมันแล้วนะ...." ไอ้ปาล์มมองผมตาเขียวปั๊ดเลยครับ...ก็เป้น่ารักซะขนาดนี้ใครจะปฏิเสธลงละครับ ถึงจะเป็นแฟนเพื่อนก็เหอะ
"หึงรึไงไอ้ปาล์ม...เป้...ถ้าสนใจเราตอนนี้ยังทันนะ...สนใจป่าว?...."
"ก็น่าสนอยู่นะ...ไอ้คุณปาล์มไม่เห้นจะมีดีอะไรเลย...นอกจากขี้บ่น...บ่นจนหูเราจะบอดแล้ว...." เป้เธอเล่นกับผมด้วยนะ
"ใครสนใคร กูไม่ว่า...แต่อย่ามาสนเจนของกูเป็นพอ..." แซวกันทั้งวงเลยครับทีนี้
"แต่เจนว่า....จูนก็น่าสนใช่ย่อยนะ...หรือว่าเป้กับเราต้องมาแย่งจูนกันซะแล้ว..." เห็นฤทธิ์เจนรึยะงครับ ไอ้เสกถึงกับหน้าหงอไปเลย...สองสาวนี่เล่นเอาซะผมเขินเลย
"แล้วสองสาวไม่คิดจะถามแฟนจูนเค้าหน่อยเหรอว่า...ยอมรึเปล่า..." ไอ้ตัวร้ายมันเริ่มอ้าปากแล้วครับ
"หืม....จุนมีแฟนแล้วเหรอ..."
"ใครอ่ะ...ทำไมเราไม่เคยรู้...ปิดเงียบเลยนะจูน..." สองสาวรุมผมใหญ่เลยครับ ส่วนไอ้บ้านี่ก็หัวเราะหึหึหึอยู่ได้
"ทำไม จูนมันจะมีแฟนต้องรายงานเธอด้วยรึไงเป้..."
"หุบปากไปให้สนิทเลยนะไอ้คุณปาล์ม....แล้วแฟนจูน...ใครละ...?"
"อยากรู้ก็ถามมันเองดิ...."
"พึ่งพาไม่ได้เลย.....จูน...แล้วแฟนจูนใครอะ...เป้รู้จักรึเปล่า..."
"อืม...คือ...อืม....เป้รู้จัก เจนก็รู้จัก ไอ้เสกไอ้ปาล์มก็รู้จัก...." ไอ้โจ๊กมันหัวเราะผมอีกแล้ว....
"ใครน้า...สวยสู้เป้ได้มั๊ย...แล้วเก่งเฉียบสู้เจนได้เปล่า...?..." นี่แหละครับคำถามที่ผมกลัวมาตลอด...
"ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะยายเป้...ชมตัวเองว่าสวยก็เป็น....โธ่...."
"หรือนายว่าฉันไม่สวยห๊ะไอ้คุณปาล์ม..."
"ก็ไม่ได้บอกว่าไม่สวยซะหน่อย...." ไอ้ปาล์มมันพูดเสียงอ่อย
"โห่...ฮิ้ว..." พวกเราพร้อมใจกันโห่ในความกล้าของไอ้ปาล์มครับ....โธ่..นึกว่ามันจะแน่...ที่แท้ก็กลัวแฟน...ชิส์
แซวกันพอให้ลิ้นลื่นไหล..เป้ก็หันมาให้ความสนใจผมต่อ
"จูนบอกว่าทุกคนรู้จักแฟนของจูน...แล้วโจ๊กไม่รู้จักเหรอ...ไม่เห้นจูนเอ่ยชื่อโจ๊กเลยเมื่อกี้..." เธอจะมาช่างสังเกตอะไรตอนนี้กันละเป้....ก็มันแหละแฟนเรา...จะไม่ให้รู้จักได้ไง...
"หึหึหึ...." มันหัวเราะผมอีกแล้ว
"ดูโจ๊กจะอารมณ์ดีนะ..เจนเห้นหัวเราะบ่อยจัง...." อีกคนแล้วมั๊ยละ
"ก็เราอารมณ์ดีจริงๆ....หรือว่าอยากเห็นเราร้องไห้ละเจน..."
"ทุกคนหยุด....จูนบอกมาแฟนนายเป็นใคร...ถ้านายไม่บอกเราคืนนี้อย่าหวังว่าจะรอดจากเงื้อมมือเราเด็ดขาด...."
"คือ....คือ..." ผมอึกอักๆ...ไม่ได้อายที่จะบอกว่ามันคือแฟนผม....เพียงแต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน...แค่นั้นเองครับ ผมภูมิใจจะตายที่มีมันเป็นแฟน จริงๆนะ
"เป้...โจ๊กเองก็มีแฟนนะ....ไม่อยากรู้บ้างเหรอบ้างเหรอว่าแฟนเราเป็นใคร..." มันโพล่งออกมาเบนความสนใจของเป้จากผม
"จริงเหรอ!!!!!...แล้วมีตั้งแต่เมื่อไร...เค้าเป็นใคร...เป้รู้จักมั๊ย...น่ารักป่าว นิสัยดีมั๊ย...เป้เคยเจอรึเปล่า....แล้ว....."
"หายใจบ้างเถอะเป้....เดี๋ยวก็ช๊อคกันพอดี...."
"ก็คนมันตื่นเต้นนี่นา....นี่นายกล้านอกใจเราเหรอโจ๊ก....บอกมานะคนนั้นเป็นใคร...ถ้าไม่ดีจริงเราจะแย่งนายคืน..." ผมสะอึกเลยครับ...ถึงแม้ผมจะรู้ว่าเป้เธอแค่ล้อเล่น
"เป้....."
"หุบปากก่อนไอ้คุณปาล์ม....ชั้นแค่หวงว่าที่แฟนเก่าฉันเฉยๆ....ส่วนปัจจุบันนายคือตัวจริง...เข้าใจ๊...."
"ครับ...." ดูไอ้ปาล์มมันรับคำครับ.....น่ารักกันจริงๆ
"ว่ามาโจ๊ก....ส่วนจูน...เตรียมคำตอบไว้ด้วย..."
ไม่ใช่แค่เป้คนเดียวที่ตังใจฟัง แต่ทุกคนรอฟังคำตอบจากมัน รวมทั้งผมด้วย ผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะบอกกับทุกคนยังไงถึงความสัมพันธ์ระหว่างเรา
"งั้นโจ๊กจะตอบเรียงคำถามที่เป้ถามนะ....แฟนเราคนนี้เป้รู้จักและทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็รูจักด้วย....โจ๊กชอบเค้ามานานแล้ว...นานจนไม่รู้ว่าเริ่มชอบเค้าตั้งแต่ตอนไหน...พอรู้ตัวก็ไม่มีใจอยู่กับตัวแล้ว...."
"อ้วก....แหวะ...." เสียงทุกคนยกเว้นผม....ก็ผมมัวแต่เขินอยู่นี่ครับ
"จะฟังต่อมั๊ย..."
"อืม....."
"เราทำใจอยู่นานมากกว่าจะกล้าบอกเค้า....พอบอกเค้่ไปแล้ว...เค้าก็ขอเวลา...แต่ในที่สุดเค้าก็ยอมตกลงคบกับเราเมื่อไม่นานมานี้เอง.....เค้าเป็นคนน่ารัก....ใจดี...แต่บางทีก็ใจร้อน...ขี้กลัว...ปากเสียด้วยนะ...แต่ก็ยังน่ารัก....แคร์ทุกคนที่อยู่รอบข้าง...เค้าเป็นตัวไม่เล็กไม่ใหญ่...พอดีๆ...ผิวขาว...ผมสวยแล้วก็หอมด้วย ตาโต คิ้วเข้ม.ปากแดง แก้มป่อง ปากเจ่อพอน่ารัก...เขินที่ไรก็ชอบพูดชิส์...โมโหหรือโกรธก็ชิส์...ประชดก็ชิส์....เค้าไม่ใช่คนดีอะไรมากมายที่จะเพียบพร้อมไปทุกอย่างหรอก แต่ก็มากพอแล้วที่โจ๊กจะรัก...."
"อู๋ย...น่ารักจัง...เป้อยากเจอแฟนโจ๊กแล้วสิ...พามาเจอหน่อยสิ..."
"ได้...เดี๋ยวโทรเรีกให้มาเจอตอนนี้เลย..."
"บ้า...เค้าจะมาได้เหรอ...นี่เราอยู่ที่ทะเลกันนะ..."
"ได้สิ....เราอยู่ด้วยกันตลอดเวลาแหละ...."
"นายคงรักเค้ามากสิท่า...พูดทีงี้ตาเป็นประกายเชียว..."
"นี่มันยังน้อยไปนะเป้...พวกมันนะชอบทำหวานใส่หน้าเรากับไอ้ปาล์มด้วย..." เสกว่าเข้าให้...ส่วนผมแทบจะมุดทรายหนีอยู๋แล้ว
"ใครน้า..ที่ทำให้นายโจ๊กเป็นได้ขนาดนี้...."
"จูน...แล้วแฟนจูนละใคร...เจนอยากรู้...." ทุกสายเลยเล็งมาที่ผมแทน...
"แฟนเราเหรอ....นิสัยไม่ดี ใจร้อนวู่วาม ปากเสีย ชอบแกล้ง ชอบว่าเราสารพัด....ชอบด่าว่าเราโง่ด้วย...ชอบทำให้เราเจ็บตัว....ชอบทำให้เราเขินด้วย....มีเรื่องกับคนอื่นก็บ่อย...."
"นิสัยแย่ขนาดนี้...นายคบเข้าไปได้ไงจูน...."
"แค่กๆๆๆๆ...." ไอ้โจ๊กถึงกับสำลักครับ
" แต่ทุกครั้งที่เค้าทำเราเจ็บ...เค้าก็จะทำแผลให้เราอย่างเบามือ....ทุกครั้งที่เค้าทำเราเสียใจ...เค้าก็จะมาขอโทษและปลอบใจ ทุกครั้งที่เค้าแกล้งเรา...เค้่าก็จะให้เราเอาคืนเป้นสองเท่า...ทุกครั้งที่เราห่างกัน เค้าจะห่วงเรามากๆ....ทุกครั้งที่เค้าด่าเรา....เค้าจะยิ้มด้วยสายตาที่เราโกรธไม่ลง....ไม่ว่าเค้าจะแกล้งเราแค่ไหน ก็ไม่มีครั้งไหนเลยที่เราจะโกรธเค้าลง...เพราะเราไม่อยากอยู่ห่างจากเค้า.....เค้าก็คนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบ...มีทั้งดีและไม่ไดี...แต่เราก็เลือกที่จะรักเค้า....เพราะเค้าพอดีสำหรับเรา...."
"ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆ........" เขินนะครับ ไม่ใช่ไม่เขิน...ก็มันเล่นมองตาผมตลอด....
"แฟนจูนน่ารักจัง....นิสัยเหมือนโจ๊กเปี๊ยบเลย....แข็งนอก นุ่มใน...น่ากินจริงๆ.....เอ๊ะ!!!!!!!!"
"เป้...เจน...อยากเจอแฟนเราไม่ใช่เหรอ....เดี๋ยวเราโทรหาเค้าเลยนะ...." มันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
แนบหู รอสาย...ทุกลุ้นจดจ่อ....ใจผมเต้นตึกตักๆๆๆๆๆๆ...มันจะทิ่มอกจนทะลุมั๊ยเนี่ย
"ครืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......" โทรศัพท์ผมสั่น.....ทุกสายตาจึงเบนมาที่ผม
เอาวะ....เป็นไงเป็นกัน...อยากไปรักมันทำไมละ....รักแล้วก็ต้องกล้าสิ
"ว่าไง..." ผมรับสาย...เจนกับเป้ดูจะงงๆนะ
"เพื่อนโจ๊กอยากเจอแฟนโจ๊ก....." เสียงมันสายพูดทั้งที่เรานั่งใกล้กันแค่นี้...เจนกับเป้มองผมกับมันไปมาๆ
"เพื่อนของจูน..ก็อยากเจอแฟนของจูนเหมือนกัน...."
"'งั้นเราจะไปพบเพื่อนของใครก่อนดีละ......"
"พบพร้อมกันเลยดีมั๊ย...."
"ได้...."
ผมกับมันวางสายลงพร้อมกัน
พร้อมกับที่เจนกับเป้ปากอ้าตาค้างไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว....
ผมไม่รู้ว่าเพื่อนสองคนนี้เค้าจะคิดยังไง...
"กร๊ีดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...." แล้วสองสาวก็ตั้งใจปล่อยเสียงแปดปรอมออกมาพร้อมกัน พวกผมทั้งสี่คนเอามือปิดหูแทบไม่ทัน....
"เจนเป็นอะไร...." เสกถลาเข้าไปถามเจนและเขย่าตัวเธอเบาๆ
"เป้...ช๊อคขนาดนี้เลยเหรอ..." ไอ้ปาลืมก็ไปดูแลเป้เหมือนกัน....ส่วนผมกับมันก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม...เพียงแต่ขยับให้ไอ้ปาล์มแทรกผมระหว่างเป้เท่านั้น...มันกระชับมือผมเบาๆ...มันรู้ว่าผมกำลังกลัว...
"น่ารักมากเลย...น่ารักสุดๆ...กรี๊ดๆๆๆๆ......"
"ใช่...โรแมนติคมาก....รักเค้าหวานซะ....แม่เจ้า..." ตกลงสองคนนี้เค้าเป้นอะไรครับ พวกผมสี่คนมองหน้ากันไปมา....
"เป้....เจน...." ผมเรียกเธอสองคนเบาๆ
"โจ๊กกับจูนรักกัน..."
"โจ๊กกับจูนเป็นแฟนกัน..."
"ใช่..."
"แม่เจ้า....น่ารักมากเลยจูน....โจ๊กนายน่ารักขนาดนั้นเลยเหรอ...นายน่ารักเหมือนที่จูนเล่าจริงๆเหรอ...เป้ไม่เห็นว่านายจะเป็นแบบนั้นได้เลยนะ..." นี่สรุปว่า
"เจนว่าแล้ว...ทำไมโจ๊กชอบหวงจูนแปลกๆ...ชอบมองแปลกๆ...ดูแลตลอด...มิน่าละ...ปิดบังกันได้นะ...." เจนเธอว่าแบบงอนๆ
"นี่สรุปเจนกับเป้ไม่ได้....."
"น่ารักจะตาย...เป้รับได้อยู่แล้ว...รับไม่ได้ก็ไอ้ตรงที่ไม่ยอมบอกมาตั้งนานแล้วนี่แหละ...ปล่อยให้เราปล่อยไก่อยู่ได้...โธ่..."
"เจนก็หมือนกัน...รักยังไงก้คือรัก...มันบังคับกันได้เมื่อไรละ...."
"เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...."
เพื่อนทุกคนเข้าใจผม....
พวกเราไม่ได้นอนกันในเต้นท์ที่เช่ามาหรอกครับ ก็นอนมันตรงพื้นทรายนั่นแหละ
พวกเรานอนเรียงกัน โจ๊ก...ผม...เป้...ปาล์ม...เจน...เสก....แต่นอนห่างกันนะครับ ไม่ได้นอนติดกัน...เพราะยังไงสองสาวก็เป็นผู้หญิง..เดี๋ยวจะไม่งาม...
"อ่อน...กูรักมึงนะ...." มันหันหน้ามาบอกผมเบาๆ
"รู้แล้วว่ารักครับ...ก้รักเหมือนกันนิ....เป้....ไอ้ปาล์มฝากมาบอกว่า...มันชอบเป้มากนะ..." ผมหันไปคุยกับเป้...
"เหรอ....งั้น...ปาล์ม...จูนบอกว่า...นายฝากมาบอกว่าชอบเรามากเหรอ...."
"อืม....เราชอบเธอมากนะ....."
"งั้นเมื่อกี้เป้ฝากบอกเจนไปว่า....เป้ก็ชอบปาล์มมากเหมือนกันนะ...."
"หึหึหึ.....(แล้วไอ้ปาล์มก็หันไปคุยกับเจน...) เจน...เมื่อกี้ไอ้เสก...ฝากมาบอกเราว่า...มันจะรอคำตอบจากเจนนะ....มันจะรออย่างดีที่สุด...ในระหว่างที่รอ มันจะทำให้เจนเชื่อมั่นในตัวมันให้ได้...."
"จ๊ะ......โจ๊ก..(เจนเรียกชื่อโจ๊ก...แต่กลับหันหน้าไปคุยกับเสกซะงั้น)ฝากบอกเสกด้วยนะ....อย่าทำให้เราคอยเก้อละ...เรามีคำตอบให้แน่นอน...เพียงแต่...เราทั้งสองคนจะไปถึงวันนั้นกันรึเปล่า...แต่ในระหว่างนี้...เราจะค่อยๆสร้างความเชื่อมั่นกันนะ...."
"ไอ้โจ๊ก...(ทีนี้ไอ้เสกตะโกนซะดังเลยครับ....) จูนฝากบอกกูว่า....มันขาดมึงไม่ได้แล้วนะ...ต้องรับผิดชอบตลอดชีวิตด้วย...มึงทำให้มันเสียใจวันไหน...ตาย...."
ผมมีความสุขจังครับ....
หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58 (อ่าน 1112511 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก