โจ๊กอยากเล่า
ปิดเทอมมาได้หลายวันแล้วครับ
และวันนี้...ผมก็นัดอ่อนกับเพื่อนๆไปเที่ยวทะเลกัน
จริงๆก็อยากไปกันสองคนนี่แหละครับ...
แต่อ่อนมันไม่ยอม...มันบอกว่าปีนี้ก็ปีสุดท้ายแล้วที่จะได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้...พอเรียนจบกันไป..ต่างคนก็ต่างมีเส้นทางของตัวเอง
พวกเรากำลังจะเข้าสู่วัยใหม่....วัยที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น....เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น...
ต่อไปชีววิตของพวกเราไม่ได้มีไว้เพื่อแค่ตัวเราเอง...แต่เราต้องรู้จักอยู่เพื่อคนอื่นด้วย
ไปรถยนต์บ้านไอ้เสกกันครับ...ไอ้เสกมันขับรถได้
มันก็เที่ยวตระเวนไปรับเพื่อนๆจนทั่ว
แต่ผมมันฉลาดครับ...ชวนอ่อนมันมารอที่บ้านผม...ให้เหตุผลมันว่า...ไอ้เสกจะได้ไม่ต้องไปวนรับมันอีก
"เป็นไร...นั่งยิ้มบ้าไร...คิดไรชั่วๆอีกแล้วใช่มั๊ย?..."
"กำลังคิดว่า....มึงน่ารักขึ้นทุกวันเลยนะ..."
"อย่ามามึง...กูไม่เชื่อหน้ามึงหรอก..." แต่กูเห็นมึงเขินนะ...
"มึงจะไม่บอกกูจริงเหรอ...ว่าวันนั้นไอ้ชีนคุยไรกับมึงบ้าง?..." มันไม่ยอมบอกผมเลยครับ ว่าเกิดไรขึ้นบ้าง...ผมรู้เพียงแต่ว่า...ไอ้ชีนมันกอดอ่อนของผม...คิดแล้วอยากทืบมันนัก...
"กูบอกแล้วไง...ว่าเราจะไม่คุยเรื่องนี้กันอีก....แล้วนี่ไอ้เสกไปรับกันถึงไหนแล้วนะ...ทำไมป่านนี้ยังมาไม่ถึงเราอีก?..."
"มันไปรับเพื่อนหลายคน...คงมาช้าหน่อยแหละ..." ผมนั่งจ้องหน้ามัน....จ้องนะครับ...ไม่ใช่มอง
"จ้องหน้ากูทำไม?....รักกูมากเหรอ....หึ๊...?"
"ทำไมคนอย่างกู...ถึงมารักคนอย่างมึงได้นะ..."
"นั่นสิ...ทำไมถึงรัก?...ทำไมต้องเป็นกู?...ทำไมละ?"
"คงเพราะ...คิ้วมึงเป็นแบบนี้.... ตามึงเป็นแบบนี้...แก้มมึงเป็นแบบนี้...หูมึงเป็นแบบนี้...ปากมึงเป็นแบบนี้...ผมมึงเป็นแบนี้....มือมึงเป็นแบบนี้...และใจมึงเป็นแบบนี้มั้ง...กูเลยรักมึง..."
ผมพูดถึงตรงไหน...ก็สัมผัสตรงนั้น...สัมผัสที่ผมคิดว่ามันนุ่มนวลที่สุดเท่าที่ผู้ชายแข็งๆคนหนึ่งจะมอบให้กับคนที่เค้ารักได้...สรุปผมรักทุกอย่างที่ทำให้มันเป็นมัน...
"โจ๊ก....." มันยิ้มพร้อมกับโอบกอดผมเบาๆ...กอดมันอุ่นครับ...ผมก็กอดมันตอบเหมือนกัน
"กอดมึงนุ่มมึง...จูน..."
"ขอบคุณ...ขอบคุณที่ทำให้กู...ยิ้มได้...หัวเราะได้...มีความสุขได้โดยไม่มีเหตุผล..."
"ขอบคุณมึงเหมือนกัน....ที่ทำให้กูรู้จักรักใครเป็นซะที...." ผมโยกตัวมันเบาๆ...ภายในอ้อมกอดผม...
"ฮะแฮ่ม....พวกมึงจะกอดกันอีกนานมั๊ยครับ...กูจะได้ออกไปรอข้างนอกก่อน...ทีนี้เอากันให้เต็มที่กันไปเลย...เพื่อนรอได้..." ไอ้เสกมันเข้าถึงก็ใส่เลยครับ
อ่อนมันรีบผละจากผม..แก้มแดงใหญ่แล้ว...แต่ดีหน่อยที่เป้นไอ้เสก...ไม่ต้องมานั่งอธิบายให้วุ่นวาย
"เข้ามาทำไมไม่ส่งเสียงหน่อยละ?...ถ้าเกิดกูทำรกันมากกว่านี้ละ...มึงจะทำไง?....โอ๊ย...เจ็บนะ..." ก็ไอ้คนที่นั่งก้มหน้างุดอยู่ใกล้ผมนี่แหละหยิกสีข้างผมซะแสบเลย
"พูดมาก...ปากหมา..." แถมคำด่าที่สุดแสนจะน่ารักด้วย
"ก็ดีสิ...ได้ดูหนังสดๆแถมยังรูจักตัวเอกด้วย...น่าหนุกนะกูว่า...."
"มึงก็พอเลยไอ้เสก....ไปบ้าตามไอ้โจ๊กอยู่ได้...กูไม่หน้ามืดขนาดนั้นหรอก..."
"ดีนะที่กูเข้ามาคนเดียว....ไม่งั้นพวกมึงเอ๊ย....เตรียมหาคำอธิบายไม่ทันแน่...."
"ไปกันได้แล้ว....เพื่อนๆรออยู่..."
เพื่อนๆที่ไปกันก็มีแต่เพื่อนสนิทเท่านั้นครับ
ก็มี ผม... อ่อน...
เสก... เจน
ปาล์ม...เป้
เกต... แพม
ผู้หญิงเป็นตุ๊กตาหน้ารถกันครับ
ส่วนผู้ชายอย่างเราๆ...ก็ต้องนั่งด้านหลังกันละ
แต่แพมมานั่งด้านหลังกับพวกเราด้วยครับ...เธอช่างแมนมาก
"อากาศร้อนวะ..."
"นั่สิโจ๊ก...นี่แพมดำหมดแล้วนะ..."
"พูดอย่างกะก่อนหน้านี้เธอขาวตายละแพม..."
"หุบปากไปเลยมึงไอ้ปาล์ม...นี่ถ้าหล่อน้อยกว่านี้หน่อยนะ....แม่จะจับถีบให้ตกรถเลย..." เรียกเสียงฮากันนะครับ
"จูน...มานั่งหลบข้างกูสิ...แจ็กเก็ตกูตัวใหญ่...หลบได้สบายเลยสองคน...กูกลัวแพมถีบตกรถวะ" เอ๊ยๆๆๆ...ไอ้ปาล์มนั่นมันว่าที่แฟนกู...แฟนเพื่อนมึงนะเว้ย....อ้าวเอ๊ย...ไอ้นี่ก็ใจง่าย...ขยับเข้าไปหาเค้าเฉยเลย...แต่...
"ทำไม...กูร้อน..." ผมดึงชายเสื้อมันไว้...
"กูหวง..." ผมพูดเบาๆ
"ประสาท..." มันตีมือผมให้ปล่อย
"คุยไรกันพวกมึง...มีกันสี่คนนะเว้ย...ไม่ใช่มีแค่พวกมึงสองคน..."
"ไอ้คุณปาล์ม...หุบปากไปเลย...เรื่องของเค้า...เอามานี่เลยเสื้อมึงใหญ่นักใช่มั๊ย...เอาโจ๊กรับ..." เจ๋งมาแพม ก็เธอแย่งเสื้อไอ้ปาล์มมาให้ผมนี่ครับ....
"เอ๊ยแพม..กูก็ร้อนนะ..."
"งั้นมึงเอาของกูไปละกัน..." ผมโยนเสื้อผมให้มัน
"ขอบใจ...แพมกูง่วง...หนุนตักหน่อย..."
"ไม่เปลี่ยนเลยนะมึง....นอนมา..." แล้วพวกมันก็สงบศึกกัน แถมสงบปากกันด้วย เพราะต่างคนต่างคงกำลังจะหลับกัน
แต่ทำไมไอ้ต้วข้างผมดิ้นได้ดิ้นดีจังแฮะ
"จะดิ้นทำไม....?..."
"ก็มึงโอบกูทำไม...ร้อน..."
"ร้อนใจหรือร้อนอากาศ?..." แก้มแดงอีกแล้ว หึหึหึ
"ทั้งหมดนั่นแหละ...ชิส์..." น่ารักจริงเว้ย...เดี๋ยวจับปล้ำซะเลยนิ....ผ่านศึกนี้ไปได้...ผมคงบรรลุชัวร์...เอ้อ...
"งั้นนอนมั๊ย?...เดี๋ยวกูพัดให้..."
"ไม่ต้อง...มึงก้ร้อนเหมือนกันนั่นแหละ..."
"รักเค้าแล้วละซิ...ถึงห่วงเค้าด้วย..."
"คนอะไร..เข้าข้างตัวเองก็เป็น..."
"หึหึหึ..."
"งั้นขอนอนหนุนตักนะ..."
"ครับผม..."
"โจ๊ก?..." มันมองผมตาแป๋วเลยครับ...มันนอนหนุนตักผม...ผมเลยต้องก้มมองหน้ามัน...ยิ่งใกล้ยิ่งรู้สึกรัก
"ว่าไงครับ?..."
"อยากรู้มั๊ย....ว่าทำไมคนเราจึงต้องมีความรัก?..."
"เพราะรักจะเติมเต็มส่วนที่ขาด...รักจะช่วยลดส่วนที่เกิน...รักจะทำให้อดทน...รักจะทำให้ซื่อสัตย์...รักจะทำให้มีความสุขไงละ..."
"ใช่...รักจะทำให้เราเป็นคนเต็มคน...แต่ทำไมกูยังรักไม่ได้อย่างที่กูหวังละ...ทำไมละ?...แต่ค่อยๆรักแล้วนะ..."
"เพราะจูนกลัวไงครับ....แต่ความกลัวก็ดีนะ...กลัวช่วยให้เราระมัดระวังมากขึ้น...มีสติก่อนที่จะคิดทำอะไร...ใช้เหตุใช้ผลในการตัดสินใจ...และเมื่อเราได้สิ่งนั้นมา...เราจะรักษามันไว้อย่างดีที่สุด...เพราะเรากลัวจะเสียมันไปไง..."
"แต่ถ้าความกลัวนี้มีมากเกินไป...มันก็จะกลายเป็นความงี่เง่า...เห็นแก่ตัว...หวาดระแววง...ไม่เชื่อใจใคร...แล้วคนที่เจ็บทรมานที่สุด..ก็คือคนที่กลัวเองนั่นแหละ"
"แต่ความกลัวของจูนก้ลดลงแล้วนิ...."
"'ใช่...ลดลงเพราะมึง....จนจะหมดไม่เหลือแล้ว...กูเก่งมั๊ย?"
"เก่งสิ...แต่อย่าให้ความกลัวมันหมดไปทั้งหมดนะ....ให้เหลือไว้บ้าง...เหลือไว้เพื่อเตือนตัวเองไง...ว่าเราต้องรักกัน...ดูแลกัน...เข้าใจกัน...เชื่อใจกัน...ไม่งั้นเราอาจจะทำไรโดยไม่คิด ไม่ไตร่ตรอง ไม่ระวัง...ใช่มั๊ย?..."
"มึงกลัวด้วยเหรอ?....นึกว่ากูกลัวคนเดียวซะอีก...ไม่คิดว่าคนอย่างมึงจะกลัวเป็นด้วย..."
"กลัวสิ...กลัวจนแทบบ้า...กลัวจนมันกลายเป็นความกล้า...กล้าที่จะรักมึง...กล้าที่จะบอกว่ารักมึงไง..."
"งั้นมึงก็เก็บความกลัวไว้ซะหน่อยแล้วกัน...มึงจะได้ไม่ทำให้กูเสียใจในวันข้างหน้านะ...."
"ครับผม..หลับซะ...ถึงแล้วจะปลุก..."
กลัวสิครับ
ทำไมผมจะไม่รู้จักความรู้สึกนี้...
จนตอนนี้ผมก็กลัวนะ...กลัวใจมัน...กลัวใจตัวเองที่จะห้ามไม่ไหวเข้าสักวัน
.
.
แต่ก็ดีใจที่มันบอกว่า....ความกลัวของมันจะหมดแล้ว
วันนั้นมาถึงจริง...ผมคงจะเรียกมันว่า....แฟน...แทน...ว่าที่แฟน..ซะที
มันคงไม่นานแล้วใช่มั๊ยครับ....เจ้าความรักของผม
หมั่นเขี้ยวเลยแอบจุ๊บปากมันไปเบาๆทีหนึ่ง...แนะยังมีหน้ามายิ้มให้กูอีก
(ึหึหึหึ..มาเที่ยวกันตั้งหลายคน...ดันมีแค่เรื่องมันกับเรื่องผมซะงั้น...ทำไงได้ละครับ ก็ในสมองของผมมีแต่เรื่องมันนิ...เข้าใจกันใช่มั๊ยครับ.....หึหึหึ)
หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58 (อ่าน 1112642 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก