หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[due]

ชีนอยากบอก


ไอ้บ้านี่ก็แมนใช้ได้นี่หว่า
นึกว่ามีดีแค่หน้ากับปากมอมๆของมัน...ถ้าผมจะไม่เกลียดขี้หน้ามัน...ยอมรับครับว่ามันดูดีมาก
หรือว่ามันมั่นใจกันแน่ว่าจูนจะไม่มีทางสนใจผมแน่นอน...
"มึง...มีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ...กูง่วงแล้ว.." ปากจูนมันเริ่มทำงานแล้วครับ ผมว่าที่จูนมันปากแรงได้ขนาดนี้เพราะไอ้โจ๊กแน่เลย...เพราะตอนแรกที่ผมเจอกับจูน...ปากมันไม่ได้เป็นอย่างนี้นะ...แต่ยังไงก็ยังน่ารักอยู่
"นึกว่าใบ้แดกไปซะแล้วนะมึง...เห็นเงียบอยู่ได้ตั้งนาน..."
"ถ้ายังกวนไม่เลิก...กูกลับ..."
"งั้นถ้ากูถาม...มึงต้องตอบนะ..."
"จะถามไรมึงละ?...เอาว่่ามา...ถ้ากูตอบได้กูจะตอบ..." ผมดูแล้วมันก็ออกจะเกร็งๆเหมือนกันนะครับ ไม่ผ่อนคลายเหมือนทุกครั้งที่เราคุยกัน...แต่ผมก็เข้าใจมันนะ
" มึงชอบคนแบบไหนเหรอ?..."
"คนแบบไหนก็ได้...ที่จะไม่ทำให้กูเสียใจ..."
"แล้วคนอย่างกู...ไปทำอะไรให้มึงเสียใจละ...มึงถึงชอบกูไม่ได้..."
".........." มันเงียบครับ...ดีมั๊ยครับผม...ถามเพื่อให้ตัวเองเจ็บ...เจ็บมากๆเข้ามันก็จะชาชินจนวันหนึ่งมันจะชินชาไปเองและจะไม่รู้สึกอะไรเลย...นั่นแหละครับที่ผมต้องการ
"เพราะกูไม่ใช่ไอ้โจ๊กใช่มั๊ย?...." พูดตอกย้ำตัวเข้าไป...มันจะได้ชินชาเร็วขึ้น
"ชีน..ไม่ใช่มึงไม่ดี...เพียงแต่กูคิดอย่างนั้นกับมึงไม่ได้...ถ้าถามว่าทำไม....กูเองก็ตอบไม่ได้...มึงคือเพื่อนของกูนะ..."
"งั้นกูตอบให้...เพราะกูไม่ใช่ไอ้โจ๊กไง..." มันถึงกับถอนหายใจเลยครับ...ผมรู้มันไม่อยากให้ผมเสียใจ...แต่ผมชักจะเริ่มชินกับความรู้สึกแบบนี้แล้วสิ...
"ใช่...เพราะมึงไม่ใช่ไอ้โจ๊ก...มึงก็คือมึง..มันก็คือมัน...มันคนละคนกัน...มันเปรียบกันไม่ได้หรอก...ที่จะวัดกันว่า...มึงดีกว่ามัน...หรือมันด้อยกว่ามึง...กูก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้มึงเข้าใจนะ...แต่กูอยากบอกว่า...คนๆหนึ่งอาจจะเหมาะกับสถานะหนึ่ง...แต่อีกคนหนึ่งก็อาจจะเหมาะกับอีกสถานะหนึ่ง...แต่ความสำคัญของสถานะมันเท่ากัน...แค่ต่างกันที่สถานะเท่านั้น...กูอยากให้มึงรู้..."
"เอ้อ....เข้าใจได้...เพียงแต่ไม่อยากเข้าใจเท่านั้นเอง..."
"ตามใจมึงนะ....แล้วมึงละ...มึงชอบคนแบบไหน?..." โง่นะมึง
"แบบมึงไง....ถามไรไม่คิด..."
"เอาแบบที่ไม่ใช่กูสิ..."
"ก็บอกแล้วไงว่าแบบมึง...แล้วจะให้กูตอบอะไรอีก..."
"เอ๊ยมึง...กูถามดีดี...แล้วทำไมต้องมาขึ้นเสียงกันด้วยละ...เป็นเชี่ยไรมึงอีกนี่?..."
"มึงอยากจะรู้ให้ได้เลยใช่มั๊ย?....ได้...กูจะบอกให้หมดใจกูเลย...มึงจะได้เข้าใจกูจริงๆซะที..."
"ไม่อยากรู้...ไม่อยากฟัง...ไม่อยากเข้าใจ"
"ฟังนะ...กูให้มึงฟัง..ไม่ได้ให้มึงมารักกู...มึงไม่เห็นบ้างเหรอว่ากูเจ็บ...ว่ากูอึดอัดมากแค่ไหน?...มึงช่วยกูหน่อยนะ..มึงแค่ช่วยรับรู้ความรู้สึกของกูเท่านั้นพอ...มึงไม่ต้องมารับความรู้สึกของกูหรอก...แค่มึงรับรู้....และอย่าผลักไสกู...ด้วยการทำเป็นไม่รู้....เพราะความเจ็บของกู...คือ...ความเมินเฉยของมึง...และความรู้สึกของกู...ส่งไปไม่ถึงมึง...มึงช่วยกูได้มั๊ย?...."
"ถ้ามันจะช่วยมึงได้จริงๆ....กูจะฟัง..." มันใจดีเสมอครับไม่ว่าใครจะร้ายกับมันแค่ไหน
"วันแรกที่กูเห็นมึง...มึงเดินเซื่องๆอยู่คนเดียวแล้วหายเข้าห้องน้ำไปเลย...กูก็รอ...แต่มึงก็ไม่ออกมาซักที สรุปวันนั้น...กูเลยต้องโดดแถวด้วย..."
"ชิส์...กูไม่เกี่ยว...มึงนิสัยไม่ดีเอง..."
"แล้ววันต่อๆมากูก็มีมึงในสายตาตลอด...มึงคงรู้สึกแหละว่ามีคนคอยมองมึงบ่อยๆ...กูเห็นมึงคอยมองว่าคนนั้นคือใคร...แต่มึงก็ไม่เคยเห็นซะที...จนวันนั้นที่บันได...กูก็ได้คุยกับมึง..."
"อ๋อ...ที่บันได...มึงชนกู..."
"ใช่...ก็กูไม่รู้จะทำไงนิ...แล้วกูก็พยายามหาเรื่องคุยกับมึงตลอด..."
"ไม่ใช่หาเรื่องคุย...แต่หาเรื่องให้กูต่างหาก...ไม่เว้นแต่ละวัน...ชิส์..."
"หึหึหึ...กูกับมึงเพิ่งรู้จักกันไม่นานก็จริง...แต่มึงรู้มั๊ย....ว่ามึงคือคนที่ทำให้กูอยากยิ้ม...อยากหัวเราะอยากพูดคุย...อยากมาโรงเรียนทุกวัน...และก็มึงอีกนั้นแหละที่กูอยากทำให้ยิ้ม อยากให้หัวเราะ มันอาจจะฟังดูโง่...ไร้สาระ...เหมือนวัยรุ่นทั่วๆไปที่ตกหลุมรักกันง่ายๆ...แต่มันไม่ใช่สำหรับกู..."
"สำหรับมึง...มันคืออะไรละ?"
"มึงมีค่ามากกว่านั้นมาก...มึงรู้ไหมตั้งแต่กูรู้จักมึง...ตั้งแต่กูมีมึงเข้ามาในชีวิต...ถึงแม้กูจะไม่เคยเข้าไปในชีวิตของมึงเลยก็ตาม.."
"ใครบอกล่ะ...มึงก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของกูนะ..."
"เหรอ?...มึงทำให้กูเชื่อในสิ่งที่กูไม่เคยเชื่อ...กูไม่เคยเชื่อว่าความรักจะมีจริง...จริงเหรอที่คนๆหนึ่งจะห่วงใครอีกคนหนึ่งจนแทบบ้า....คิดถึงจนแทบคลั่ง...อยากเจอจนต้องทำทุกวิถีทาง...กูไม่เคยเชื่อว่า...คนๆหนึ่งจะรักคนๆหนึ่งได้เท่าชีวิติของตัวเองหรือมากกว่าด้วยซ้ำ...แต่มึงรู้ไหม...มึงเป็นคำตอบให้กูทุกอย่าง...มึงทำลายความเชื่อของกูจนหมด..."
"กูเก่งขนาดนั้นเชียว?..."
"เมื่อกูเจอมึงตอนแรกๆ...กูสับสนเอามากๆ...คนแข็งๆอย่างกูถึงกับต้องถามตัวเองทุกวันว่า..'คนๆนี้เป็นเรื่องจริงใช่มั๊ย?...' 'มึงมีอยู่จริงใช่มั๊ย?...' 'กูไม่ได้ฝันไปใช่มั๊ย?...บนโลกกลมๆเลวๆใบนี้....มีคนอย่างมึงจริงๆด้วยเหรอ?...'"
"มึงมองกูดีเกินไป...กูมันก็ไม่ได้ดีเด่กว่าใครหรอก...ยิ่งมึงบอกว่ากูดีเท่าไร...กูกลับรู้สึกว่าตัวเองเลวเท่านั้น..."
"กูแค่มองในสิ่งที่มึงเป็น...มึงคือคนที่ใช่สำหรับกูนะ...แต่น่าเสียดาย...มึงคงไม่ได้คิดแบบเดียวกับกู...สำหรับมึง...กูคงไม่ใช่..และคงไม่มีวันใช่..."
"ขอโทษ"
"ไม่ต้องหรอก...กูเข้าใจมึง...การที่มึงไม่เลือกกูไม่ใช่เรื่องผิด..มันไม่ใช่ความผิดของมึงเลย...คนเราไม่สามารถบังคับความรู้สึกกันได้หรอก...ถ้ากูเป็นมึง...กูก็คงทำได้เท่านี้เหมือนกัน...หรืออาจจะน้อยกว่าที่มึงทำด้วยซ้ำ..."
"ชีน...กูขอโทษ..." พร้อมกับดึงตัวผมเข้าไปกอด...
"จูน...แต่อย่างน้อย...กูก็รู้ว่ามึงมีอยู่จริง..." มันร้องไห้
"ฮึก...ฮึก...กูขอโทษ....กูไม่อยากให้มึงเสียใจนะ...อย่ามาเสียใจ..ฮึก...เพราะกูเลย..." มันยังคงกอดผมอยู่...แต่ผมไม่ได้กอดมันตอบ...ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน...อาจเป็นเพราะความรู้สึกที่มันกอดผมอาจจะต่างจากความรู้สึกของผมที่อยากจะกอดมันก็ได้...
ผมค่อยๆดันตัวมันออก....และเช็ดน้ำตาให้มัน
"อย่าสงสารกู...กูไม่ต้องการ..."
"ก็ไม่ได้สงสารซะหน่อยนิ..."
"อย่ามาทำหน้าหมาเหนื่อยกูไม่ชอบ...มึงไม่เหมาะกับน้ำตาหรอก"
"กูไม่ได้ทำหน้าอย่างนั้นซะหน่อย..."
"จูน...ทั้งหมดกูแค่อยากบอกมึง...อย่าโทษตัวเอง...อย่าว่าตัวเอง...กูพอใจในสิ่งที่กูทำ...และกูก็เป็นคนเลือกที่จะทำเอง..."
"มึงจะเป็นเพื่อนกูตลอดไปใช่มั๊ย?...."
"นี่คือคำตัดสินของมึง...กูยอมรับทั้งหมด...พรุ่งนี้กูจะกลับไปเป็นไอ้ชีนคนเดิม...คนที่จะเป็นเพื่อนกับมึงตลอดไป..."
"ขอบใจ...ขอบใจจริงๆ..."

[hotladyanyavee]

อันนี้เลดี้ขอบอกได้คำเดียวว่า อย่างที่โจ๊กมันคิด ก็ถูก เพราะว่าควรเปิดโอกาสให้จูนเป็นคนเคลียร์

[N.T.❁]

กอดชีน...

[aeecd]

เช็ดน้ำตา+กอดปลอบชีน

[Safina_safe]

ลิขิตคู่ให้น้องชีนทีสิจ้ะ

[kp]

โค-ตะ-ระ
ชอบเลยอ่ะ
โจ๊ก!!!นายแน่มาก
ที่กล้าให้เขาอยู่ด้วยกัน
กล้าที่จะเป็นตัวเลือกสำหรับเขา
สุดยอดว่ะ....รัก(ซีน)จัง
จูนมั่นคงมากมาย
 

[Bejae]

ตอนไอ้โจ๊กเล่า ห๊า าา ?? สั้นเว่อ ค้างได้อีก
แต่พอถึงตอนชีนอยากบอก โห หหหหหหหหหหห
ดีแล้วที่ให้สองคนนี้เคลียกันดีดีไป
ไอ้ชีนมันพระเอกมาก กกกก หึ้ย ย

ง่า าาาา ชีนจ๋า าา มามะเค้าว่างอยู่  

[kokikung]

  สงสารชีนแต่นะเขามีโจ๊กอยู่แล้ว

หัวใจและความรักบังคับกันมะได้

ชีนอ่า อยากให้ชีนมีคู่

[naiin]

ขอบใจจริงๆ มีน้ำใจอย่างมากผู้ชายคนนี้ มาช้าไปหนึ่งก้าวเลยแห้ว

[DeJavu~ ★]

ชีนโครตพระเอกเลยอ่า


แล้วก้อ


สงสารชีนมากด้วย


พี่ดิวหาคู่ให้ชีนคนหนึ่งดิ

[Killua]

อยากเป็นคนซับน้ำตาให้ซีน............

[Rafael]

ตอนนี้ยกนิ้วให้ชีนเลย
น่ารักมากกก

[lasom]

แม้นแมนเนอะหนุ่มๆเรื่องนี้

[hotladyanyavee]

แต่อยากบอกคำเดียวฉันสงสารชีน ทำไมชีนมาช้า
แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร แค่ได้พูด แค่นี้สำหรับชีนคงดีแล้ว
แต่ก็สงสารอะ แต่โจ๊กกับจูนก็เหมาะกัน คนเขียน ช่วยหาคู่ให้ชีนที

[roseen]

 :เฮ้อ:ยอมรับความจริงซะที นะชินว่าเป็นได้แค่เพื่อน

[takara]

สงสารชีนอะ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

นับว่าจูนโชคดีอ่ะ เอาจริงๆ
ที่ได้คนแมนๆ สองคนมาชอบ
ไม่ใช่ทำตัวเหมือนเด็ก
ประทับใจสองคนนี้จริงๆ
ดีแล้วที่ให้จูนเลือก เพราะว่าทั้งสองคนก็มีโอกาสเลือกไปแล้วคือเลือกจูน
มันก็ถึงตาจูนแล้ว ที่จะได้เลือกบ้าง ว่าจะชอบใคร

[yayee2]

โจ๊ก แมนจ้ะ

[win200]

เดี๋ยวนายก็ได้เจอคนที่ใช่น่าชิน

[mumumama55]

บอกซีนไว้..เจ็บจากครั้งนี้เมื่อไหร่

จะได้เจอกับรักแท้..ที่เป็นของตัวเองจริงๆเมื่อนั้น

 :กอด1:โจ๊กกะจูน

 

[nopkar]

บางคนพยายามจนสุดแรง..แต่ถ้ามันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่...
(พูดง่ายแต่ทำโคตรยากกกเลย...เห้ออ)

[Yunatsu]

เห้อออ 

โคตรเท่เลยซีนนนน

จูนไม่รักไม่เปนไรนะ เค้ารักจ้าาาา

[OHmeza019]

สงสารชีน
พระเอกตัวจริงมากๆๆ

[nemesis]

 

[ลูกลิงแสดงตัว]

โจ๊ก แมนมาก ...เค้ารักเธอนะตัว
ชีน...เลิกรักจูนแล้วมารักเค้าดีกว่า
จูน...ชิส์ อิจฉา
  ดิว  :กอด1:ดิว  ให้ดิว

[kingphai]

จูนกอดซีน
หวังว่าโจ๊กคงเข้าใจนะ....

[Cupcake]

เธอไม่ผิด แต่เธอไม่ใช่
ฉันต้องบอกว่าเสียใจ แต่รักเธอไม่ได้จริง~

[dragonnine]

สงสารชีนอ่ะ 

รักทั้งสองคนเลยได้มั้ยอ่ะ

[StillLoveThem]

...อยู่ในตำแหน่งที่สมควรอยู่ ความทุกข์มันก็น้อยลง
...ทุกคนในเรื่องตัดสินใจได้ถูกต้องที่สุดแล้ว

[kp]

ฉลาดมากโจ๊ก
ยืมไปใช้ได้ป่ะ
ไม่สงวนสิทธิ์น่ะ