อ๊าย~~ อ่านทันแล้วเจ้าค่า~~~
อยากบอกว่าช่วงแรกเนี่ย มันทั้งกดดัน! อึดอัด! คลุมเคลือ! แล้วก็โคตรจะเครียดสุดๆเลย!
แต่พอโจ๊กกับจูนยอมง้างปากบอกความรู้สึกจริงๆกันได้หลังจากอ้อมจักรวาลกันมา 365 รอบ
คนอ่านก็โคตรจะเปรมปรีดา ฮิฮิ
หวานกันแซระ~~~ อิ๊งอ๊าง~~
น้ำตาลขึ้นสูง ความดันทะลุจุดปลอดภัย เป็นอันตรายกับหัวใจอิเจ๊คนนี้ยิ่งนัก!!
แต่เรื่องที่ยังคล่องใจไม่หายก็เรื่องของอิคุณสองนี่แหละ เมื่อก่อนมันเกิดอะไรขึ้นกันนะ สองมันทำอะไรเลวร้ายขนาดโจ๊กไม่อยากพูดถึงเลยหรอ โคตรจะอยากรู้เลยอ่ะ แต่มันไม่มีใครยอมเล่า หนูจูนก็ตัดสินใจจะไม่ถามแล้วด้วย โอ้ยยยยยยยย แล้วอิเจ๊จะได้รู้เรื่องม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านเรื่องนี้ชอบตัวละครทุกตัวเลยค่ะ แต่ละคนมีมิติ จนอิเจ๊คิดว่าตัวเองเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆด้วยเลยอ่ะ
โดยเฉพาะ ชีน...ชอบผู้ชายแบบนี้นะ กับคนอื่นจะดูเหมือนร้าย แต่ถ้าเป็นคนที่ตัวเองชอบเนี่ยแบบว่าดีใจหายอ่ะ
อีกคนที่ชอบมากๆ ก็เสก นายคนนี้เป็นคนที่ละเอียดอ่อนมากๆ แบบไม่น่าเชื่อ แถมยังเตรียมต่อแถวเข้าเป็นลัทธิบูชาเมียซะล่วย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เสก..... เอ็งน่ารักว่ะค่ะ ฮิฮิ
แต่ยังไงก็เชียร์ โจ๊ก - จูน อยู่ดี มันเป็นพรมลิขิตแน่ๆ ฮิฮิ แม้แต่ชื่อยังขึ้นตั้นด้วยตัวเจเหมือนกันเลย แบบนี้ถ้าห้อยสร้อยเป็นตัวอักษรนำหน้าชื่อ ก็จะเป็นตัว J เหมือนกัน อ้ายยยยยยยยยยยยย โรมานซ์~~~
แต่มีหนึ่งหนุ่มที่นอกจากจะเห็นแววแห้วตั้งกะเริ่มแล้ว ยังไม่มีแม้แต่โอกาสจะจีบน้องจูนเขาเลย เหอๆ ขอยืนไว้อาลัยให้กับนายว่านเด็กมหาลัยตรงข้ามโรงเรียนจูนหน่อยซิ
และสุดท้าย ถ้าถามว่าผู้ชายคนไหนในเรื่องที่น่ารัก น่ากอดที่สุดก็คงไม่พ้น...ครูพัฒน์!! ขอตั้งแฝนคลับให้ครูได้มั้ยเนี่ย อิ้งอ๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
และท้ายที่สุดนี้....คุณดิวขา ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้ค่ะ
ทีนึง
ปล. อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ