หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[bigeye]

ลุ้นเด็กทั้งสองจนตัวโก่ง
ยังไม่มีความคืบหน้า.....ความเร่งเป็นศูนย์....
ก็เรื่องของเด็กเค้านิเนาะ...ถึงเวลาก็โตเอง....(รีบๆโตซะล่ะ...ผู้ใหญ่หลายคนแถวนี้รออยู่..อิอิ)

[♥a2k♥]

น่ารักๆๆๆ
เด็กๆนี่มันน่ารักจริงๆ ฮ่าๆ
เมื่อไรจะรักกันอย่างเปิดเผยนะ
โจ๊กอย่าลืมว่ามีน้องม.5อยู่อีกคน
จะทำอะไรก็รีบทำซะ

[hahn]

  แล้วเมื่อไหร่จะบอกรักกันซะทีอ่ะ สับสนเหลือเกิน nc ไม่ก้อไม่เป็นไร ขอแค่ จุ๊บ ๆ ให้คนอ่านหายเหนื่อย จาก

การลุ้น บางก้อดีนะ 

[Classical]

ลุ้นกันจนแก่ไปข้างนึงเลย

[u-only-one]

 
 
 

[kohler]

ลุ้นเหนื่อยปล่าวหรือเนี่ย เฮ้อ!

[bixzz]

อ่านเรื่องนี้แล้วได้มีลุ้นทุกตอนสิน่า...
+1 ให้กำลังใจดิวแล้วนะครับ...รออ่านตอนต่อไป

[iiดาวพระสุขლii]

กรี๊ดดดดดดดดดดด
ใสๆ 

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

เอาหน่าๆ ให้มันมีเรื่องอะไรแบบนี้บ้างอ่ะนะ
ที่ไม่ใช่เข้าห้องแล้วก้อมีอะไรกันอ่ะ

[RomeO_C_Leng]

่อ่อ่ออออ

นึกว่ามาหาซะดึก ๆ แล้วจะมีอะไร 555+


เมื่อไรจะได้กันละเนี๊ยยยยยยยยยยยยยยย


อิอิ


ขอบคุณนะครับบ

[beautyless]

ลุ้นโว้ยๆๆ

[Cupcake]

ค้นใจกันต่อไป

[OHmeza019]

อื้มมมมมมมมม

[Jesale]

รักเด็กๆ แต่แสดงออกก็ได้นะ
อยากได้ยินคำบอกรักจัง น่านะ

[lomekung]

 

[สุขาพาเพลิน]

อิเด็กบ้าที่ไหนมามันห่วงกันซะขนาดนี้ เล่นเอาเราน้ำตาซึม   แว๊กกกกกกกกกกกกกกกก

[kp]

โอ้ย!!! จะแม่นสูเน๊าะ
รักกันซะขนาดนั้น
ยังทำเป็นไม่รู้เรื่องอยู่ได้
แสดงความเป็นเจ้าของไปเลย
โจ๊กจัดการจูนซ่ะ
ก่อนที่คนอื่นจะมาเอาไป
 

[beambeam]

  ดีมากมายน้องจูนและนายโจ๊ก เป็นแค่นี้แหล่ะ ต่างคนต่างห่วงกันในฐานะเพื่อนกันก็พอ อย่าให้มากกว่านี้เลย สุดยอดที่สุดแล้ว 

[aeecd]

งงเป็นเพื่อนโจ๊กกะจูนคะ

[due]

วันจันทร์ผมต้องไปโรงเรียนคนเดียว...ต้องอยู่คนเดียวทั้งวัน
เพราะวันนี้...เป็นวันที่ไอ้โจ๊กต้องรับโทษเป็นวันแรก
เหงาๆพิลึก
เรียนช่วงเช้าก็ไม่มีไรมาก
รู้สึกว่าชีวิตมันกลวงๆๆ..ว่างๆๆ
ผมแทบจะไม่อ้าปากพูดกับใครเลย
ไม่ใช่ไม่อยากคุย แต่ไม่รู้จะคุยอะไรมากกว่า...
แต่ทำไมกับไอ้โจ๊ก...ผมช่างสรรหาเรื่องมาพูดกับมันได้มากมาย ไม่เคยเบื่อ
ตอนเที่ยง...ผมไปกินข้าวกับไอ้เสก ไอ้ปาล์ม...ผมทานข้าวเสร็จก่อนคนแรก
ผมเผลอมองโทรศัพท์ตั้งแต่ตอนไหนว่ะ
"มึงคอยโทรศัพท์ของใครอยู่เหรอจูน..." เสกมันถาม ผมเพิ่งรู้สึกตัว...ก็มันบอกเองว่า ตอนเที่ยงจะโทรมา...โกหก...ชิส์
"เปล่า...."
"เหงาเหรอ?...ไม่มีไอ้โจ๊กไปซักคน..."
"หืม?..." เหงาเหรอ?...ไม่รู้สิ..แค่รู้ว่า...ทำไมไม่อยากหัวเราะก็ไม่รู้

.
.
.
.
"อะไรมึงนี่...เอามือออกไปเลย..."
"กูเมื่อยแขน ขอวางบนอกมึงหน่อยไม่ได้เหรอ?..."
"อย่ามาเนียนเลยมึง...เอาออกไปเลย หนักจะตาย..." ผมพยายามจะผลักตัวมันอกไป ก็มันนะสิครับที่นอนตั้งกว้างจะมาเบียดทำไมก็ไม่รู้...จะนอนทับตัวผมอยู่แล้ว
ไม่ใช่แค่นั้น...มันยังมากอดผมอีก แต่มันกลับบอกหน้าตาเฉยว่าแค่เอามือมันมาวางบนอกผม...
"กูเมื่อยจริงๆนะ....นะนะนะนะนะ...."
"แต่กูหนัก...." เมื่อมันไม่ยอมปล่อย...ผมก็เลยหันหลังให้มันซะเลย
"อ่อน?"
"ไรอีก?...จะนอนแล้ว..."
"มึงรู้สึกยังไงบ้างที่มีกูนอนข้างๆ...ที่กูกำลังกอดมึงอยู่อย่างนี้?..."
"ร้อน..อึดอัด...รำคาญ...หนัก..." แต่ที่ไม่ได้บอกมันไปอีกอย่าง....ใจกูโคตรเต้นแรงเลยว่ะ
"แค่นั้นเหรอ?..."
"ก็...ก็...ใจมันสั่นๆอ่ะ..." เขินเว้ย
"แต่กู...ใจโคตรเต้นแรงเลยว่ะ..."
"พูดมาก...หลับได้แล้ว..."
"งั้นขอกูกอดมึงอย่างนี้นะ..."
"กูห้ามแล้วมึงฟังกูป่าวล่ะ?..."
"แค่มึงบอกว่าไม่....กูจะนอนอีกฝั่งของเตียงในทันที..."
"........." ไอ้บ้า...มึงจะให้กูบอกว่า...โจ๊กนอนกอดกูเถอะ....บ้าไปแล้วมึง
"งั้น....." มันยกมือจากอกผมช้าๆ.....
"อย่าขยับได้ไหม....เตียงมันสั่น...กูจะนอน..."
"หึหึหึหึหึ..." แล้วมันก็กอดผมไว้เหมือนเดิม...แต่คราวนี้หลวมดีครับ
กูมาทำไรที่นี่...แล้วตอนนี้กูกำลังทำไรอยู่
"อ่อน?..."
"........."
"ถ้ามึงตัดทุกอย่างออกไป....มึงจะกอดกูมั๊ย?..."
"...." อะไรของมึงอีก
"ถ้าตัดไปว่ากูไม่ใช่เพื่อนมึง....เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง...มึงจะกอดกูมั๊ย?..."
"นอนได้แล้ว...เพ้ออยู่ได้...." ไม่รู้สิ...ข้อนี้สำหรับกูยังไม่มีคำตอบว่ะ







.
.
.
.
"จูน...ไอ้จูน....ไอ้จูนเว้ย...."
"เอ๊ย...ไรของมึงไอ้เสก...หูกูนะเว้ย" ก็ไอ้บ้านี่สิครับ ตะโกนใส่หูมาได้
"กูเรียกมึงสิบจูนได้แล้วมั้ง...แต่ก็เห็นนั่งเหม่อ...คิดเรื่องไรอยู่ว่ะ...หรือคิดถึงใคร?..."
"เปล่าซะหน่อย..." กูก็แค่คิดไรเรื่อยเปื่อย แต่ดันไปโผล่เรื่องคืนนั้นได้ยังไงก็ไม่รู้...ตัวไม่มา ยังส่งมารความคิดมาหลอกหลอนกูอีกนะมึง ไอ้โจ๊ก...
"พวกมึงสองคนอย่าเงียบกันมากได้ไหม...ไอ้ปาล์มก็เงียบไปคนหนึ่งแล้ว....นี่มาเพิ่มมึงอีกคน...ตายกันพอดีเลยกู.."
"กูไม่ได้เป็นไรนะเว้ยเสก...แค่ไม่รู้จะพูดไรเท่านั้นเอง...อย่าคิดมากสิมึง..."

ระหว่างทางเดินไปแถวซุ้มม้านั่ง
ผมเดินสวนกับอ้อย
เธอหลบหน้าผม ...แล้วจะหลบทำไม
ผมพยายามจะพูดจะมองหน้าเธอ...แต่เธอรีบเดินไปไกลเลยครับ
คิดๆดู..กูมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ
"จูน....ไอ้โจ๊กมันเลิกกับอ้อยแล้วใช้มั๊ย?..." เป็นคำพูดแรกของไอ้ปาล์มในวันนี้ครับ...แต่ถึงกับทำให้ผมกับเสกสะอึกไปเลย
"กูว่ามึงไปคุยกับไอ้โจ๊กมันเองดีกว่า..." ผมไม่อยากเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของพวกมัน...ไม่อยากเข้าไปยุ่ง ทั้งที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรเลย
.
.
นั่งๆกันอยู่..ไอ้ปาล์มลุกพรวดไปเลยครับ
ไอ้เสกเลยตามไปดูด้วย...


ด้วยความเคยชินของผม
ผมเลยเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างสนามบอลเหมือนในทุกๆวัน
นั่งไปเรื่อยเปื่อย ไม่ไมีไรในหัว
สมองมันว่างไปซะเฉยๆ...นั่งรอเวลาเข้าเรียน
"ไอ้โจ๊กไม่มา....ก็ยังมานั่งคนเดียวอีกนะครับ..."
"มึง!!!!!!!"
"ครับ....หน้าตาแย่แล้วยังพูดไม่เพราะอีกนะครับ...แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ..."
"เรื่องของกู...อย่ามาเจ๋อ..."
"งั้นตามใจมึงล่ะกัน...แล้วมึงเห็นกระดาษที่กูฝากให้รึยัง?"
"ไม่เห็น...."
"ไม่เชื่อ..."
"เรื่องของมึง...หลีกไป...กูจะขึ้นห้องเรียนแล้ว.."
"กูขอโทษ....แต่มึงช่วยเรียกชื่อกูหน่ออยได้มั๊ย?...ช่วยทำให้กูรู้สึกว่ากูมีตัวตนในสายตามึงหน่อยได้มั๊ย ช่วยทำให้กูอยู่ในความทรงจำมึงหน่อยได้มั๊ย...แค่เรียกชื่อกู....แค่ชื่อกูเท่านั้น..." ทำไม?
"กูไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องทำอย่างนั้น"
"มึงนี่เห็นหน้าอ่อนๆ...ใจร้ายใช่เล่นเลยนะ..." มันพูดแบบยิ้มหยัน
"นั่นมันความคิดมึง...เพราะกูไม่เคยใส่ใจอยู่แล้ว...หลีก..."
"ดี...แล้วมึงจะรู้ว่าคนอย่างกู...ทำได้มากกว่าที่มึงคิด..."
"อย่ามายุ่งกับเพื่อนกู....."
"ครูพัฒน์เรียกมึงไปพบที่ห้องตอนนี้..." แล้วมันก็เดินไปเลยครับ เหวเอ๊ย แล้วเพิ่งมาบอกเอาป่านนี้...ครูพัฒน์ไม่สวดยับไปแล้วเหรอป่านนี้
.
.
ใครโทรมาอีกล่ะ...ยิ่งรีบๆอยู่
"ไอ้ชีน...มาวุ่นวายกับมึงรึเปล่า?" ในที่สุดมันก็โทรมา....ยิ้มได้แล้วกู
"มันแกล้งกู...มันมาก่อกวนกู...มัน..."
"ไหนๆๆๆมันทำไรมึงบ้าง...บอกกูมา...กูจะไปกระทืบมันตอนนี้เลย..."
"เอ๊ยๆๆๆ...กูล้อเล่น...มันไม่ได้มาวุ่นวายไรกับกูเลย " เดี๋ยวมันบ้าขึ้นมาจริงๆ....ไม่น่าไปหลอกมันเลย
"จริงๆนะ?" คริคริ...มันห่วงกู
"กินไรยังมึง?."
" อิ่มแล้ว....มึงล่ะ?"
"ยังเลย...ไม่อยากกินคนเดียว..."
 "แลวตอนนี้มึงอยู่ไหน?..."
"อยู่บ้าน..นอนเล่นกับกี้อยู่..กี้บอกว่าคิดดถึงมึงมั่กๆๆๆๆๆ" เหรอ?
"ไปหาไรกินซะ...เดี๋ยวก็ได้ปวดท้องกันหรอก..."
"ห่วงเหรอ?..."
"ถ้าบอกว่า...ไม่...มึงจะเชื่อมั๊ย..."
"ไม่..."
"นั่นแหละคำตอบกู..."
"มึงนี่เลี่ยงได้เลี่ยงดี...ยิ่งกว่าถนน18เลนส์ซะอีก..."
"ชิส์...ไปหาไรกินซะ...หาเผื่อกี้ด้วย...มึงแค่นี้นะ..ครูพัฒน์เรียกพบ..."
"ตอนเย็นกูไปรับ....
"อืม..."...ตอนเย็นเจอกันนะ....

.
.
.
.
.
เอาไงดีหว่า
เอาเป็นว่า...ในอาทิตย์นี้...ความรู้สึกเปิดเผยแน่นอน
แต่ของใครดีนะ...
โจ๊กหรือจูนหรือชีนหรือสอง....
ใครดีครับ?

[2542]

 :z13:จิ้มไว้ก่อน

[2542]

รีบมีคำตอบได้แล้ว

[win200]

อ่อนยังอ่อนเหมือนเคย

[lasom]

โหวตจูนได้มั้ยอ่ะ ถ้าความรู้สึกจูนเปิดเผยนะอะไรๆก็คงจะง่ายกว่านี้
เพราะโจ๊กก็ทำตามความรู้สึกตัวเองมาตั้งนานล่ะ จะบอกรึยังก็ไม่เป็นไร
อิอิ ขอหวานกว่านี้ได้ม่ะ

p.s ทานข้าวให้อร่อยแล้วก็นอนหลับฝันดีจ้า

[win200]

อยากรู้ความรู้สึกของ

v
v
v

โจ๊ก ชิน จูน ส่วน สองไว้หลังสุดอ่ะครับ

[Classical]

เอาความรู้สึกจูนอ่า  อยากรู้เป็นที่ชู้ดดดดดดดดดดดด

[หลงไหลในม่านหมอก]

ยังไงก็เชียร์ชีน

(ถึงลางๆว่าเป็นไปไม่ได้ ฉันก็ยังแอบหวัง คิคิ)

[hotladyanyavee]

เลดี้ขอเป็นอันดับแรกคือ ขอความลับของจูนและโจ๊คก่อน ถึงว่าใจด้านมารจะบอกเลดี้ว่าเหมาทุกคนอะนะ
แค่อ่านตอนนี้ก็สัมผัสได้ถึงใจของสองตนนี้อะ มันพัฒนาไปเรื่อยๆๆๆอะดีแล้ว และน้องจูนไม่มีโจ๊ก ก็เริ่มเข้าใจความเหงาแปลกในใจมากขึ้น
มารอตอนต่อไปและต่อไป
+1ไปโลด

[sayajang]

โอ๊ย....อึดอัดจริง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จับมัดเข้าถ้ำเลยดีกว่ามั้ย

[SPSJ]

เปิดซักทีใครก็ได้
แต่อยากรู้เรื่องโจ๊กกับสองจังว่าสองคนนี้มีอะไรกัน
มีลับลมคมในยังไงไม่รู้ ทั้งเสกและปาล์มรู้เรื่องกันหมด
ก็มีแต่คนอ่านและจูนที่ไม่รู้เหอะ ๆๆๆ