(เรื่องสั้น) MSS Season 2 - 6 เชิญอ่านได้ตามอัธยาศัยเลยครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องสั้น) MSS Season 2 - 6 เชิญอ่านได้ตามอัธยาศัยเลยครับ  (อ่าน 60801 ครั้ง)

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
ห่างไกลได้ไง ไม่เอานะ ไม่ยอมๆๆๆ
ต้องสมหวังสิ แม้จะนานนิด รอหน่อยก็ไม่เป็นไร
บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะ รออ่านต่อนะจ๊ะ

here

  • บุคคลทั่วไป
ปล. ขออภัยที่ให้รอนานครับผม ยอมรับผิด จะทุบตียังไงก็ได้คร้าบ  :z10:

จัดให้ค่ะ:

 :beat: 1 ที

 :z6: 2 ครั้ง

 :z13: ...ไม่จำกัด

...

...

สงสารพี่ภนต์ ...ฮืออออออออออออ น้องเดียร์เลยไม่กล้าพูดเลย

จะพระเอกไปมั้ยแก ?  o12

...

...

คุณมีนาของผม ...ถ้าคู่นี้จบ 5 ตอนไม่สมหวัง ...ต้องมีภาค 2 นะ ...เค้าขอประท้วง  :m16:

Donpopper

  • บุคคลทั่วไป
อ่านชื่อตอนต่อไป

แล้วรู้สึกแปลกอ่ะ

ออฟไลน์ kungyung

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3
ปล. ขออภัยที่ให้รอนานครับผม ยอมรับผิด จะทุบตียังไงก็ได้คร้าบ  :z10:
[/quote]
^
^
เราไม่ชอบใช้กำลัง แต่เราชอบแช่งมากกว่า :laugh3: :laugh3:(อย่างบ้าคลั่ง)


patz

  • บุคคลทั่วไป
ถ้ายอมรับความจริงของหัวใจ ระยะทางไม่ใช่ปัญหาหรอก

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
ยังไม่ทันจะสานความรู้สึกต่อเลย  ชื่อตอนหน้าก็ทำ แป่ววววววววว แล้วอะ  :serius2:

ออฟไลน์ โมกข์มีนา

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
MyMarch Short Story : Season 6
My Dear
Part 5 :: ห่าง..ไกล

--------------------------------------------------
เช้าวันรุ่งขึ้น
             หลังจากการถ่ายทำเสร็จสิ้น สิ่งของทุกอย่างในร้าน LikeLover Café ตอนนี้ก็กลับสู่ที่ที่เคยอยู่ โต๊ะเก้าอี้ ที่เคยถูกจัดให้อยู่ในมุมบริเวณสวนหลังร้าน ก็กลับมาอยู่ที่เดิม
หรือแม้แต่ถ้วยกาแฟทรงสวย ที่เจ้าของเคยชงกาแฟ และยื่นให้คนอีกคน ตอนนี้ก็ได้กลับไปอยู่ในตู้โชว์ตามเดิม ซึ่งต่างจากตัวเจ้าของเอง ที่ก่อนหน้านี้เคยมีใบหน้ายิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา
แต่ตอนนี้กลับ... ไม่เหมือนเดิม
             ..
             .
             ----------------------------------------------------------------------------------
             / โอ๊ย!!! / เด็กหนุ่มร้องเสียงหลง เมื่อสำลีถูกแตะลงบนบาดแผล
             - ไม่เจ็บนะ ไม่เจ็บๆ - ฟู่วๆ.... หนุ่มเจ้าของร้านพูดปลอบคนตรงหน้า ก่อนที่จะโน้มหน้าตนเอง เข้าไป
             เพราะสัมผัสจากคนตรงหน้าที่ทำราวกับว่า กำลังแตะต้องสิ่งของล้ำค่านั้นยังคงอ่อนโยน ประกอบกับใบหน้าขาวใสของคนอีกคน ที่แดงระเรื่อก็น่าดูยิ่งกว่าที่เคย
อีกทั้งริมฝีปากสีชมพูนิดๆ นั้นก็เหมือนเชิญชวนให้คนอีกคนแตะต้อง คนที่สูงใหญ่กว่า ค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปใกล้ ใบหน้าของอีกฝ่าย ทีละนิด แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ลืมตาขึ้นมา
แต่คนทั้งคู่ต่างก็รับสัมผัสของลมหายใจของแต่ละฝ่ายได้อย่างชัดเจนมากขึ้น เรื่อยๆ... เรื่อยๆ
            
            แต่สุดท้าย หนุ่มเจ้าของร้านกลับหยุดการกระทำไว้แค่นั้น เพราะเผลอนึกถึงใบหน้าของใครบางคนเข้ามาเสียก่อน ใบหน้าของ "กรณ์"
             -------------------------------------------------------------------------------------            
             .
             ..
             - ถ้าความรู้สึกที่มี ไม่ได้เกิดขึ้น เพราะว่ารูปร่างหน้าตาของนายคล้ายกับ กรณ์ จริงๆก็คงจะดี -









1 เดือนหลังจากนั้น
            ' ไม่ทราบว่า มีความรู้สึกยังไงบ้างคะ ที่ถูกส่งชื่อเข้าชิงรางวัล ดาราหน้าใหม่ยอดเยี่ยม ปีนี้น่ะค่ะ'
             / ก็ ดีใจครับ แล้วก็ไม่คิดว่าจะมีคนให้การสนับสนุนมากมายขนาดนี้ /
            ' แล้วจากที่มีแหล่งข่าวบอกว่า เดียร์กำลังถูกอุ้ม สุกัญญา ตามจีบอยู่นี่เรื่องจริงรึเปล่าคะ'
             / อุ้ย.. เอาข่าวมาจากไหนครับ ไม่ใช่เลย อีกอย่างถ้าจะมีคนจีบ น่าจะเป็นผมมากกว่า เพราะอุ้มเขาเป็นผู้หญิง / หนุ่มหน้าใสตอบคำถามนักข่าว ขณะเตรียมตัว
เข้าร่วมพิธีมอบรางวัลทางด้านโทรทัศน์ แม้ว่าบางเรื่องจะเป็นเรื่องจริง แต่สำหรับหนุ่มหน้าใสแล้ว การที่จะให้ฝ่ายผู้หญิงเสียหาย มันก็มากเกินไปจริงๆ
            ' อีกคำถามค่ะ แล้วที่แหล่งข่าววงในบอกว่า เดียร์มีคนที่ชอบอยู่แล้วนี่จริงรึเปล่าคะ'
             / เอ่อ คือ.../
             + ขอโทษนะคะ ขอโทษนะคะคุณนักข่าว เดี๋ยวงานก็เริ่มแล้ว ตอนนี้ขอพาตัวน้องเดียร์ไปพักผ่อนก่อนนะคะ เดี๋ยวงานจบค่อยสัมภาษณ์ก็ยังทันค่ะ ขอโทษนะคะ +
หน่อย ผู้จัดการส่วนตัว พูดตัดบทแล้วรีบพาเด็กหนุ่มในสังกัด ออกมาจากวงล้อมนักข่าว เมื่อเห็นท่าทีว่า ชายหนุ่มเริ่มตอบคำถามติดขัด จนมาถึงห้องรับรองของงานประกาศผลรางวัล
             .
             ..
             + น้องพงศ์ เอ้ย น้องเดียร์ เฮ้อ..... เรียกยังไงก็ไม่ชินสักที นี่..ทำไมไม่ตอบไปเลย มัวแต่อึกอักอึกอัก ไม่ว่าเราจะตอบจริงหรือไม่จริง เขาก็ไม่เชื่ออยู่ดี
             / ขอโทษครับพี่ แต่ตอนนั้นไม่นึกว่าเขาจะถามเรื่องส่วนตัวเข้ามาเรื่อยๆ ตอนแรกก็ถามเรื่องงานอยู่ /
             + อย่างนี้แหละ ต่อไปจะยิ่งกว่านี้อีก ยิ่งมีคนรักมาก ก็ยิ่งมีคนอยากทำลายมาก บางคนก็ใช่ว่าจะอยากทำลายเรา แต่เพราะเรื่องแบบนี้น่ะ ไม่ว่าจะจริงหรือเฟค มันก็ขายได้ทั้งนั้น +
             / ครับพี่ /
             + นี่ว่าแต่ เรื่องที่เขาถามน่ะ จริงใช่ไหมล่ะ ที่ว่ามีคนที่ชอบอยู่น่ะ +
             / อะ... เอ่อ / เด็กหนุ่มเริ่มติดขัดอีกครั้ง เมื่อไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไร
             + แปลว่าจริง  ว่าแล้วเชียว เพราะว่า 3 อาทิตย์ ไม่สิ น่าจะสักเดือนนึงได้แล้วที่เรา ดูเหม่อ ดูเหมือนคิดอะไรตลอดเวลา ทำไมงานเยอะจนไม่มีเวลาคุยกับแฟนเหรอไงเรา ^_^ +
แม้ว่าบางทีหน่อยจะเข้มงวดไปบ้าง แต่สำหรับเรื่องส่วนตัว ก็คือเรื่องส่วนตัว หากมันไม่มีผลกระทบอะไรกับงานมากนัก ผู้จัดการอย่างเธอ ก็เลือกที่จะคอยดูแล อยู่ห่างๆ
             / ไม่ใช่แฟนหรอกครับ เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ สงสัย ผมคงจะชอบเขาข้างเดียว /
             + จริงอะ นี่ใครกันน้า ที่กล้าเมินกับน้องพี่คนนี้ สาวคนไหนเขาก็ต้องชอบเราทั้งนั้นแหละ เคยบอกเขารึยังล่ะ +
             / หึหึ นั่นสินะครับ สาวๆที่ไหนก็ชอบผมทั้งนั้น เอ่อ พี่หน่อยครับ ผมขอถามอะไรอย่างสิครับ /
             + จ้ะ ว่ามา + ผู้จัดการส่วนตัวตอบคำถาม หนุ่มหน้าใสมีท่าทีกังวลใจมากขึ้น อย่างเห็นได้ชัด
             / ถ้ามีใครถามอีก หรืออะไรก็ตาม เรื่องว่าผมชอบใครอยู่ไหม ถ้าผมจะตอบไปตรงๆ พี่จะว่าอะไรไหมครับ  / หนุ่มหน้าใสถามคำถาม แม้ว่าโอกาสที่คำตอบ
จะเป็นอย่างที่เขาต้องการนั้นมีน้อยเต็มที แต่อย่างน้อยก็ถือว่า เขาเองยังเคยลงมือทำในสิ่งที่หัวใจต้องการ  แล้วเดียร์ก็ถึงกับยิ้มออก เพราะสิ่งที่ได้รับกลับมา คือรอยยิ้มจากผู้จัดการ
             + พี่คิดว่าพี่รู้ ว่าเดียร์อยากจะทำอะไร เอาเป็นว่า สำหรับพี่นะ ถ้าพี่คิดว่ามันจะดีสำหรับพี่ พี่ก็จะทำ แต่เรื่องนี้ไม่แน่ทางผู้ใหญ่อาจจะมีปัญหาก็ได้ + หน่อย ตอบคำถาม
โดยเว้นวรรคนิดหน่อยเพื่อให้เด็กหนุ่มได้ใช้เวลาคิดบ้าง
             + แต่ถ้าเกิดมีปัญหาอะไร พี่รับผิดชอบเอง ^_^ +
             / ขะ..ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ ^_^ /
             .
             ..
             …
             ..
             .
วันเดียวกัน @ LikeLover Café
             " อู้เหรอ อู้จริงๆด้วย " หนุ่มนักกีฬาแหย่สาวสวยประจำร้าน ที่ใช้เวลาในช่วงที่ว่าง อัพเดทข่าวดาราอยู่ที่โซนอินเตอร์เน็ท
             * เปล่าซักหน่อย มาถึงก็หาเรื่องเลย อย่าคิดว่าเป็นน้องพี่ภนต์แล้วจะไม่กล้านะ ชิส์ * สาวสวยส่งสายตาค้อนให้กับ วา น้องชายเพียงคนเดียวของนภนต์
             " โถ่ แค่นี้ก็งอน ล้อเล่นน่า แต่ทำอะไรให้กินหน่อยสิครับ หิวอะ "
             * ทีอย่างนี้ละพูดเพราะ พี่ภนต์ พี่ภนต์คะ เจอแล้วค่ะ * พนักงานสาวร้องเรียกหนุ่มเจ้าของร้าน ด้วยท่าทางตื่นเต้น
             - เจออะไรล่ะเรา - หนุ่มหล่อตั้งคำถามด้วยความสงสัย เพราะจำได้ว่าไม่เคยสั่งให้โฟร์ทไปหาอะไรเลย
             * เจอคนอู้ไงคะ นี่ไง กลางวันก็ไม่ช่วยทำ กลับไปเตะบอล พอเตะเสร็จก็จะมาให้ทำอะไรให้กินอีก *
             " โห พอเลยๆ หาเองก็ได้ " หนุ่มนักกีฬา รีบเดินไปยังโซนทำอาหาร เมื่อดูสถานการณ์แล้ว ถ้าอยู่ต่อ มีงานเข้าแน่ๆ
             - โถ่ พี่ก็นึกว่ามีอะไร -
            .
            ..
             * อืม...พี่ภนต์คะ ปิดร้านดีไหมคะวันนี้ ดูคนดิไม่มีเลยอะ *
             สาวสวยประจำร้านบ่นเล็กน้อย เมื่อมองไปทั่วร้าน ก็มีลูกค้านั่งอยู่ ไม่ถึง 5 คน  แม้ว่าวันนี้จะเป็นคืนวันศุกร์ที่ ตามปกติแม้ว่าจะเกือบเที่ยงคืนก็ยังมีคนเข้ามาเรื่อยๆ ก็ตาม
             - เอาน่ะเรา ก็วันนี้ตรงกับวันหยุดพอดี คนก็เลยน้อยหน่อย แล้วผับบาร์ก็ปิด คนก็เลยยิ่งน้อยเข้าไปใหญ่ แต่ยังไงก็ต้องปิดตรงเวลา เพราะถ้าลูกค้าตั้งใจมา
แล้วร้านปิดทั้งๆที่ยังไม่ถึงเวลา เขาก็จะเสียความรู้สึก -
             * ก็ได้ ก็ได้ *
             "เฮ้!! นี่ของใครอะ กินนะ " วา ตะโกนเสียงดังจากทางเคาท์เตอร์ ในมือชูสิ่งของสีแดงชิ้นเล็กที่ถูกห่อไว้ด้วยกระดาษใสอย่างดี
             - ไอ้วา อย่านะ เฮ้ย - ทันทีที่หนุ่มเจ้าของร้านรู้ว่า สิ่งของที่อยู่ในมือนั้นคืออะไร ก็ตะโกนห้าม แต่ มันก็ช้าเกินไปเพราะเวลาที่คำถามจบลง มันก็คือเวลาเดียวกันกับ
ที่ลูกอมสีแดงสดใส ถูกหย่อนลงไปในปากของ วา พอดี
             * อะ..เอ่อ พี่ภนต์ ดูนี่ดีกว่านะคะ * โฟร์ทเบี่ยงเบนความสนใจด้วยความระมัดระวังที่สุด เพราะตั้งแต่ 1 เดือนที่ผ่านมา นภนต์มักจะนั่งคิดอะไร และทำอะไรเงียบๆ
แต่กับของชิ้นเล็กๆแค่นั้น กลับทำให้ชายหนุ่มโวยวายออกมาได้ขนาดนี้
             ..
             'ค่ะ และรายการต่อไป เป็นงานประกาศผลรางวัล TV Award จากห้อง Grand Diamond Room โรงแรมเดอะไฮน์ สำหรับวันนี้ ราตรีสวัสค่ะ'
             - ดูไปเถอะเรา พี่ไม่ชอบดู - หนุ่มเจ้าของร้านทำท่าจะปฏิเสธ และเดินกลับไป หากแต่ ก็ถูกเรียกไว้ด้วยเหตุบางอย่างเสียก่อน
             * พี่ภนต์น่ะ ดูด้วยกันนะๆ เมื่อกี๊นี้โฟร์ทเปิดเน็ท เขาบอก เดียร์ได้รับส่งชื่อเข้าชิงด้วยแหละ *

             ..
             .
             ...
             .
            ' เอาล่ะค่ะ และต่อไป เป็นรางวัล ดาราหน้าใหม่ยอดเยี่ยม ที่หลายท่านรอคอยกันแล้วนะคะ'
            ' ใช่ครับ และสำหรับ ผู้ที่มีรายชื่อเข้าชิง มีดังต่อไปนี้'
             ..
             .
            ' และสุดท้าย พงศกร  ธนานุรักษ์ จากมิวสิควีดีโอ Love Begin'
             .
            ' และสำหรับ รางวัลดาราหน้าใหม่ยอดเยี่ยมประจำปีนี้ ได้แก่.... พงศกร  ธนานุรักษ์ จากมิวสิควีดีโอ Love Begin ค่ะ'
            เสียงปรบมือดังกึกก้อง ทั่วห้องประกาศผลรางวัล เมื่อรายชื่อของเดียร์ถูกประกาศขึ้น
            ' ขอเชิญคุณพงศกร กล่าวอะไรสักหน่อยค่ะ ' หนุ่มหน้าใส เจ้าของรางวัลดาราหน้าใหม่ ขึ้นไปยืนยังโพเดียมกลางเวทีประกาศผลรางวัล หลังจากแสดงความขอบคุณ
ให้กับพิธิกรสาว
            .
            ..
            / ครับ และสำหรับรางวัลชิ้นนี้ ผมขอขอบคุณ ทีมงานทุกคน ขอบคุณท่านผู้ใหญ่หลายๆท่าน ที่ให้โอกาส ขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่คอยสนับสนุนผมมาเสมอ............
และสุดท้าย ขอบคุณ คนที่สอนผม ถึงแม้ว่าคนๆนั้น จะไม่ได้สอนในเรื่องของบทบาทการแสดง แต่เขาก็สอนผม ในเรื่องของอารมณ์ ความรู้สึก และสอนผมให้รู้จัก "รัก" ใครสักคน
และไม่ว่าตอนนี้ คนที่อยู่ห่างไกลคนนั้น จะได้นั่งดูอยู่หรือไม่ ผมก็อยากจะบอกกับคนๆนั้น ว่า ผมขอบคุณสำหรับความห่วงใย และความอบอุ่น ที่ถึงแม้ว่าไม่ต้องบอกแต่ผมก็ รู้สึกได้
ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆครับ /
            ................  .............  ............  ........  ....  ... .
            ตั้งแต่ 1 นาทีแรกที่ เดียร์เริ่มพูดจนถึงวินาทีสุดท้ายที่พูดจบ บรรยากาศในห้องประชุมก็เงียบสนิด จนเมื่อผู้ที่อยู่ในห้องประชุมตั้งสติได้ เสียงปรบมือ จึงค่อยๆดังขึ้นเรื่อย
จนถึงตอนนี้เสียงปรบมือก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลดลงเลย
            ..            
            .
            ...
            .
            * ตายแล้ว... นี่.. นี่เดียร์เขากำลังบอกรักใครอยู่รึเปล่าเนี่ย ถ้าเป็นโฟร์ทนะ โฟร์ทคงจะลงไปนอนชักๆๆๆ ตายคาที่แน่ๆเลย จริงไหมคะพี่ภะ... อ้าว *
            พนักงานสาว พูดกับคนที่อยู่ใกล้ๆ ด้วยท่าทางเพ้อฝัน แต่เมื่อหันมาอีกครั้ง คู่สนทนา กลับเหลืออยู่แค่ วาที่กำลังนั่งกินแซนวิชอยู่คนเดียว
            * วา พี่ภนต์อยู่ที่ไหนอะ *
            " ม่ายอู้ดิ เห็นเอินออกไป  อะ แค่ก แค่ก............. สตาร์ทรถออกไปไหนไม่รู้ "
            * เอ๊า อะไรของเขานะ *
             .
            ..
            ....
            .
            ..
            - ทำไมเพิ่งรู้นะไอ้โง่เอ๊ย....... เดียร์ รอก่อนนะ จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ -

                                                                                                     TBC..
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Next :





MyMarch Short Story : Season 6
My Dear
Part End :: (ไม่บอกหรอก!!!)

--------------------------------------------------
ขออนุญาตตัดไปอีกบทหนึ่งเน่อ เดี๋ยวจะหลากอารมณ์เกินไป ( Season 6 เลยมี 6 Parts เลย )
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-10-2009 23:39:20 โดย MyMarch »

lime

  • บุคคลทั่วไป
อ่านแล้วน่าติดตามทุกเรื่องเลยครับ

ขอ part 6 ต่อเลยได้มั้ยครับ

here

  • บุคคลทั่วไป

 :m3: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เรารักคุณ มีนาของผม มาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


...

ขอ  :กอด1:  ที

...

หุ หุ หุ ...ต้องตามดูตอนที่ 6 ของภาค 6 ต่อไป  :m4:

...

ว่าแต่ พี่ภนต์นี่ ...ไม่ใจเล้ยยยยยย ให้อีกคนเริ่มก่อนตลอดอ่ะ  :m12:

ออฟไลน์ ปี้ปี้ปี้~PalmY

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2427
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +273/-1
ดีๆ

ไม่สปอยล์ PArt หน้า  :laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






patz

  • บุคคลทั่วไป
แหมๆๆ บอกรักผ่านรายการสดเลยนะเนี่ย อิอิ

น่ารักอ่า...  :L1:

kuraki

  • บุคคลทั่วไป
 :-[  รอ part หน้าอย่างจดจ่อ

ออฟไลน์ kungyung

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3
อยากอ่าน part6 เร็วๆแล้วอ่ะ :o8: :o8:

ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6
ยิ้มปากฉีก..

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
 :m1: พี่ภนต์ให้ไวเลยนะ น้องเดียร์บอกรักเองแล้วอ้ะแบบนี้
รอตอนหน้า รอๆๆๆๆ
บวก 1 แต้มให้ MyMarch จ้า จุ๊บๆๆ

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
สงสัยตอนเป่าแผล พี่ภนต์แอบเสกคาถารักใส่น้องเดียร์ด้วยแน่เลย  :-[

ออฟไลน์ lune

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 688
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-2
รักจริง ผ่านจอ ค่ะงานนี้  :-[

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7
 :o8:ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบมากกกกกกกกกกกกกกกก  รอค่ะๆๆๆๆๆๆ o13

ออฟไลน์ โมกข์มีนา

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
MyMarch Short Story : Season 6
My Dear
Part 6 :: ลูกอม

--------------------------------------------------
ความเดิม
            / ครับ และสำหรับรางวัลชิ้นนี้ ผมขอขอบคุณ ทีมงานทุกคน ขอบคุณท่านผู้ใหญ่หลายๆท่าน ที่ให้โอกาส ขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่คอยสนับสนุนผมมาเสมอ
และสุดท้าย ขอบคุณ คนที่สอนผม ถึงแม้ว่าคนๆนั้น จะไม่ได้สอนในเรื่องของบทบาทการแสดง แต่เขาก็สอนผม ในเรื่องของอารมณ์ ความรู้สึก และสอนผมให้รู้จัก "รัก"
ใครสักคน และไม่ว่าตอนนี้ คนที่อยู่ห่างไกลคนนั้น จะได้นั่งดูอยู่หรือไม่ ผมก็อยากจะบอกกับคนๆนั้น ว่า ผมขอบคุณสำหรับความห่วงใย และความอบอุ่น ที่ถึงแม้ว่าไม่ต้องบอก
แต่ผมก็ รู้สึกได้ ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆครับ /


            - ทำไมเพิ่งรู้นะไอ้โง่เอ๊ย....... เดียร์ รอก่อนนะ จะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ -
            ----------------------------------------------------------------------------------------------------------

            เอี๊ยด.... เสียงเบรคที่ดังจากรถมอเตอร์ไซค์ฟีโน่สีแดงดึงขึ้นบริเวณหน้าสถานที่จัดงานประกาศผลรางวัล ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับ ที่เหล่าดารา และนักแสดง
เริ่มทยอยเดินออกมาจากสถานที่จัดงาน เจ้าของรถพยายามใช้ความสามารถทั้งหมดที่มี มองหา คนๆเดียว ที่อยากเจอที่สุด เด็กหนุ่มในชุดสูทสีขาวที่ไว้ผมทรงเกาหลีตามสมัยนิยม
คนที่เคยต่อปากต่อคำกันและกัน คนที่ตัวเองเพิ่งจะรู้ว่า เป็นคนที่ตัวเองรอคอยตลอดมา
            = พี่ภนต์ พี่ภนต์ใช่รึเปล่าครับ = หนุ่มน้อยเจ้าของฉายาเจ้าพ่อโฆษณา กล่าวทักทายเมื่อพบว่า นภนต์ ผู้ที่เคยช่วยให้ความรักของเขาสมหวัง ยืนอยู่ไม่ไกล
            - อ้าว เลิฟ สบายดีเหรอเรา -
            = ก็ดีครับ แล้วพี่ภนต์อะ ช่วงนี้ไม่เห็นไปเที่ยวกับพวกผมเลยนะ =
            - ก็เพื่อนพี่มันห้ามไว้... ล้อเล่นนะครับ พอดีพี่ติดงานน่ะ อีกอย่าง ช่วงนั้นต้องคอยอยู่คุมร้านด้วย กองถ่ายเขามาขอใช้สถานที่น่ะ -
            = จริงๆด้วย ผมก็ว่าแล้ว ว่าร้านกาแฟใน MV ตัวที่ได้รางวัลนั่นทำไมคล้ายร้าน LokeLover จังเลย นี่เขาได้ 2 รางวัลเลยนะครับ ทั้งพวกองค์ประกอบสถานที่
อะไรพวกนี้ แถมยังไงของดาราหน้าใหม่หรือ ดาวรุ่งอะไรนั่นด้วย โอ้ย = เลิฟอุทาน พร้อมกับส่งสายตาไม่พอใจเล็กๆ ไปที่นักข่าวคนหนึ่งที่สนใจแต่จะสัมภาษณ์จน
เดินมาชนกับเขาจนเซ แต่กลับไม่สนใจที่จะขอโทษสักนิด
            = โห นิสัย อ้อ ว่าแต่พี่ภนต์มาทำอะไรที่นี่อะครับ หรือว่าจะมาขอลายเซ็นต์ใครอะ =
            - มา เอ่อ มาคุยกับคุณหน่อย ผู้จัดการส่วนตัวของเดียร์ คนที่ได้รางวัลที่ว่านั่นน่ะแหละ -
            = เหรอครับ ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวผมไปดูให้แล้วกัน จะได้ไม่เสียเวลา ขืนให้มองหาแล้วคนเยอะขนาดนี้ คงยาก พี่รอตรงนี้แล้วกันนะครับ =
            - ขอบใจนะ -
            .
            ..
            ...
ขณะเดียวกัน
            เด็กหนุ่มในชุดสูทสีขาว เดินฝ่ากองทับนักข่าวนับสิบที่รุมล้อม เพื่อขอสัมภาษณ์เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ยังดีที่ผู้จัดการส่วนตัว ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างดี
อีกทั้งยังมีทีมงานที่ช่วยเปิดทางเดินให้กับเด็กหนุ่ม จนมาถึงรถยนต์คันงามที่ใช้เป็นพาหนะในการเดินทางกลับ จนนักข่าวบางคนอดบ่นไม่ได้ เพราะทั้งที่มีโอกาสได้ข่าวดีๆ
แต่กลับไม่ได้อะไรกลับไปเลย
            + อีกแล้ว โอ๊ยจะโทรอะไรกันนักหนานะ + หน่อย ผู้จัดการส่วนตัวของเด็กหนุ่มที่วันพรุ่งนี้จะกลายเป็นข่าวฮ็อตที่สุดเอ่ยปาก เมื่อพบว่าหน้าจอ แสดงรายชื่อ
เจ้าของสังกัดของเด็กหนุ่ม เป็นครั้งที่ 42
            / ขอโทษนะครับ พี่หน่อย ผมก็ไม่น่าสร้างเรื่องเลย /
            + ไม่เป็นไรหรอกเดียร์ พี่บอกแล้วไง ว่าเดี๋ยวพี่จัดการเรื่องนี้เอง ^_^ +
            / ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับ ^_^ / เด็กหนุ่มกล่าวขอบคุณอีกครั้ง กับความเข้าใจที่ผู้จัดการส่วนตัวของเขามีให้ตั้งแต่เริ่มทำงานร่วมกัน
            + จ้ะ ไม่เป็นไรจ้ะ พี่เข้าใจ ออกรถเถอะค่ะ คุณลุง +
            รถยนต์ BMW สีดำรุ่นล่าสุด เคลื่อนตัวออกจากสถานที่จอดรถของสถานที่จัดงาน อย่างช้าๆ เพราะกองทัพนักข่าว ที่ยังรุมล้อมอยู่ด้านนอกตัวรถ แม้ว่าเดียร์
จะได้พูดความในใจออกไปจนหมด แต่ถึงกระนั้น ก็ยังไม่สามารถที่จะสะกดกั้นความรู้สึกที่มีได้อยู่ดี
            / นั่นมัน... / เด็กหนุ่มร้องทักเมื่อเห็นรถมอเตอร์ไซค์สีแดง ที่คุ้นตาจอดอยู่ริมถนน หน้าบริเวณทางเข้าอาคารประกาศผลรางวัล
            + มีอะไรเหรอ +
            / ปะ เปล่าครับ  คงไม่ใช่ อืม ไม่มีอะไรหรอกครับ / เด็กหนุ่มตอบปฏิเสธ เพราะถึงแม้รถที่เห็นจะคุ้นตาขนาดไหน แต่มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้อยู่ดี
            ...
            ..
            .
            พี่ภนต์ ข้างในเขาบอกออกมาแล้ว สงสัยจะกลับไปแล้วด้วยนะ โทรไปก็ไม่มีใครรับ
            - เหรอ - หนุ่มหล่อครุ่นคิดนิดหน่อย ก่อนที่จะบอกลาหนุ่มรุ่นน้อง แล้วขี่รถมอเตอร์ไซค์ของตนออกไปจากสถานที่จัดงาน
            .
            ..
            โคมไฟที่รายล้อมสนามฟุตบอลฝั่งตรงข้าม LikeLover Café ค่อยๆดับลงทีละดวง ทีละดวง ซึ่งสามารถใช้บอกเวลาได้อย่างคร่าวๆ ว่าอย่างน้อย เวลานี้
น่าจะราวๆ เที่ยงคืนกว่าเห็นจะได้ เด็กหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ละสายตาจากดวงไฟเหล่านั้น หลังจากที่ทอดกายลงนั่ง บริเวณบรรไดทางขึ้นหน้าร้านกาแฟที่ตนเองเป็นเจ้าของ
เมื่อต้องกลับมากับความว่างเปล่า
            กรุ๊งกริ๊ง....
            - ดึกแล้ว ทำไมยังไม่กลับอีกล่ะ - หนุ่มหล่อกล่าวเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู ดังมาจากทางด้านหลัง
            / ติดใจกาแฟมั้ง /
            - เดียร์ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ - หนุ่มเจ้าของร้าน อึ้งไปชั่วครู่ เมื่อหันมาพบว่าคนที่ตัวเองพูดด้วย คือคนที่ตอนนี้อยากพบเจอมากที่สุด
            / ก็.. ไม่นานหรอก นึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้ว ยังดีที่เจอเอ่อ วา.. ใช่ วา  ก็เลยขอเข้ามารอที่นี่ /
            - เหรอ อืม... - นภนต์พูดได้เพียงแค่นี้ จากนั้นต่างฝ่ายต่างก็เงียบไป
            ..
            จ๊อก.... เสียงที่ดังมาจากหนุ่มหน้าใส ทำให้คนตรงหน้าถึงกับอดยิ้มไม่ได้
            / ไม่หิวบ้างให้รู้ไป /
            - ครับผม เข้าไปในร้านดีกว่า เดี๋ยวหาอะไรให้กิน - นถนต์บอกกับเด็กหนุ่มตรงหน้า แต่เดียร์กลับยืนนิ่ง
            / หา อะไรให้กิน นี่คนนะ / หนุ่มหน้าใสโวยวาย พร้อมทำแก้มป่อง ทำให้คนที่มองขำมากขึ้นไปอีก
            - เอ้า ก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น มาเถอะน่า -
            ..
            .
            / โหย จับซะแน่นเลย / หนุ่มหน้าใสพูดเบาๆ หลังจากที่อีกคนยอมปล่อยมือที่จูงมือของตนเข้ามาภายในร้านได้สำเร็จ
            - ถ้าไม่จับไว้ให้แน่นๆ เดี๋ยวนายก็จะหายไปอีก - แม้ว่าจะเป็นคำพูดธรรมดาๆ แต่คนฟังก็ถึงกับหน้าแดงได้เหมือนกัน
            / ก็.. ไม่ได้หายไปไหนซะหน่อย / เด็กหนุ่มพูดกับคนตรงหน้า แต่สายตากลับมองไปที่อื่นซะอย่างนั้น
            - เสร็จแล้ว กาแฟสูตรพิเศษ - นภนต์ พูดก่อนยื่นแก้วกาแฟให้กับ เดียร์
            / ไม่เห็นพิเศษตรงไหน ก็แค่กาแฟใส่กลิ่นวานิลลา แค่เนี๊ยะ /
            - พิเศษสิ -
            / ยังไง? ล่ะ ก็ยังไม่เห็นว่าจะพิเศษตรงไหนจริงๆ /
             - ตรงที่.. เจ้าของร้านเป็นคนทำเอง -
            / เยอะแยะไป /
            - อีกอย่าง ก็ตรงที่.. กาแฟสูตรนี้ ไม่ได้ชงให้ใครอีกเลย นับตั้งแต่ครั้งแรก วันนั้น -  หนุ่มเจ้าของร้านตอบ แต่นัยย์ตาแฝงไว้ด้วยความหมาย
            / ก็.. แล้วไง ก็ออกจะปกติ มีแก้วที่ 1 เดี๋ยวก็มีแก้วที่ 2 ที่ 3 ตามมา / เดียร์ให้เหตุผล แต่ถึงกระนั้นก็แอบยิ้ม เล็กๆ
            - ยังมีอีกข้อ -
            / ว่ามาซิ /
            - สุดท้าย ที่มันพิเศษก็เพราะ... -
            / เพราะอะไรเล่า ลีลาจริงๆ /
            - เพราะว่า.. กาแฟแก้วนี้ คนทำ ทำด้วยใจ และทำให้เฉพาะคนพิเศษ คนนี้.. ไง - หนุ่มเจ้าของร้านพูด และจับมืออีกข้างของคนตรงหน้าขึ้นมากุมไว้
            ....
            - เดียร์ ขอโทษนะ -
            / ขอโทษ? /      
            - ขอโทษ... ที่ปล่อยให้รอ -  นภนต์กล่าวติดขัด แต่จริงใจ  - ขอโทษ... ที่ปล่อยให้คิดอะไรอยู่คนเดียว… คงไม่ช้าไปใช่ไหม ถ้าจะบอกว่า เดียร์ ก็เป็นคนที่ทำให้
รู้จักกับคำว่า รัก อีกครั้ง -
            หนุ่มหน้าใสยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของคนตรงหน้า ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองแล้วหลบสายตา พร้อมกับสายหัวเล็กน้อย
            - ถ้าอย่างนั้น ขอ.. ขอกอด ได้ไหม - นภนต์กล่าวน้ำเสียงหนักแน่น แต่ก็ดูเคอะเขินเต็มที่ และคำตอบของคนตรงหน้า ก็มีเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยเท่านั้น
            - จะกอดเอาไว้ แบบนี้ ไม่ยอมให้หายไปไหนเป็นเดือนแบบนี้อีกแล้วนะ เดียร์ -
            
            แก้วกาแฟใบสวย ถูกวางลงบนโต๊ะข้างๆ เมื่อร่างกายของผู้ที่ถือมัน ถูกโอบกอดไว้ด้วยอ้อมแขนอันแสบอบอุ่นของคนตรงหน้า ก่อนที่เจ้าตัวจะตอบสนองอ้อมแขนนั้น
ด้วยการทำแบบเดียวกัน แม้ว่าจะไม่มีคำพูดใดๆ ออกมาจากคนทั้งคู่ แต่ความรู้สึกที่ส่งผ่านซึ่งกันและกัน นั้นสามารถบอกได้ ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวใจของทั้งสองคนได้เป็นอย่างดี
ยังดีที่คนทั้งคู่รู้ และ เข้าใจ เสียงเรียกร้องจากหัวใจของตัวเอง คนนึงรู้และทำตามความต้องการของหัวใจ อีกคนเข้าใจและก้าวไปตามทางที่หัวใจบอกให้ก้าวเดิน




            ในบางครั้ง ความรัก ต้องมาพร้อมกับความเข้าใจ หลายคนพยายามค้นหา และเร่งรีบเพื่อให้ได้ความรักมา แต่เมื่อถึงระยะเวลาหนึ่ง ความรักเพียงอย่างเดียว
อาจไม่สามารถช่วยให้อะไรดีขึ้น ในทางกลับกัน หลายคน ต้องการที่จะเข้าใจในความรัก แต่กว่าจะถึงเวลานั้น เราอาจต้องเสียคนที่เรารักไปแล้วก็ได้
            ขอให้ทุกท่าน มีความรักและเข้าใจ ให้แก่กัน แล้วพบกันใหม่ Season หน้า (อีกนานเลยละ)
                                                                                                            
            ….
            ..
            .
            ..            
            …..
            ….
            ..
            .
            ..            
            …..
            ….
            ..
            .
            ..            
            …..
            - อะ.. - นภนต์คลายอ้อมกอดออกมาหลวมๆ เมื่อรู้สึกว่า มีอะไรบางอย่าง กดมาที่หน้าอกของตน
            ลูกอมสีแดงสดใส ในห่อพลาสติก ถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าเสื้อของคนในอ้อมแขน ก่อนที่เจ้าของลูกอมนั้นจะพูดอะไรบางอย่าง
            / ที่ให้ไปกินไปรึยัง อร่อยดีนะ / เดียร์พูดกับคนตรงหน้า เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดเรื่องอะไรดี
            - ยังเลย โดนเจ้าวาขโมยไปแล้วอะ ถ้างั้น อันนี้ขอแล้วกันนะ -
            หนุ่มเจ้าของร้านแบมือ ส่งให้กับเดียร์ ที่กำลังแกะห่อลูกอมอยู่ แต่หนุ่มหน้าใสกลับ หยิบลูกอมเข้าปากตัวเองไปซะก่อน
            - ช่วยไม่ได้ อยากไม่รักษาเอง สมน้ำหน้า อดกิน - เดียร์พูดเยาะ คนที่ตัวสูงกว่า แต่ก่อนที่จะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้....
            / งั้นเหรอ / หนุ่มร่างสูง ยื่นมือไปจับแก้มของคนตรงหน้าก่อนที่จะค่อยๆ ยกมือขึ้น ทำให้ใบหน้าของเดียร์เงยขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะค่อยๆก้มหน้าของตัวเองลงไป
            
            อะ.. อื้อ อื้มม.............................................

            - อืม หวานจริงๆ ด้วยแฮะ ^_^ - นภนต์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เมื่อได้ลูกอมเม็ดนั้นมาครอบครอง
            / ยังจะมาพูดอีก กลับบ้านแล้ว / เดียร์หน้าแดงจัด เพราะนึกไม่ถึงว่าจะถูกแย่งลูกอมไปด้วยวิธีนี้
            - เดี๋ยว.. เดียร์ - นภนต์ รั้งข้อมือของคนที่ตัวเล็กกว่าไว้ พร้อมตีหน้าเศร้า แต่ก็ทำได้ไม่นานนัก
            - มาเอาคืนไปก่อนสิ - นภนต์พูดพร้อมแลบลิ้น เผยให้เห็นลูกอมเม็ดสีแดงสดใส
            / โอ๊ย พอเถอะ แค่นี้ก็เขินจะแย่อยู่แล้ว /
            - นะๆๆๆๆๆ -
            / ไม่อาววววววว /            
            ท่ามกลางความเงียบสงบ กลางดึกของคืนวันศุกร์ ยังคงมีอีกหนึ่งสถานที่ ที่ยังคงสว่างไสวไปด้วยความรู้สึก ของคนสองคน ร้านกาแฟที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น
            ..
            .
            ร้านกาแฟ LikeLover Café


                                                                             ด้วยรัก และอยากให้ทุกท่าน มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่าน
                                                                                                       MyMarch
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2010 21:06:49 โดย โมกข์มีนา »

ออฟไลน์ ปี้ปี้ปี้~PalmY

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2427
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +273/-1
 :-[

อ๊าากก

เขินน

น่ารัก

อ๊ากกก

(เป็นเอามาก)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






lime

  • บุคคลทั่วไป
มีความสุขทุกครั้งที่อ่าน
รอ season ต่อไปคร้าบ

here

  • บุคคลทั่วไป
                                                                             ด้วยรัก และอยากให้ทุกท่าน มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่าน
                                                                                                       MyMarch

...

มีค้าบ

สองคนนี้น่ารักชะมัดเลยแฮะ ตอนแรกแอบนึกว่า จะเกิด scene ที่ที่ประกาศรางวัล

แต่แบบนี้ดีแล้วแหละ  o13

...

...ขอบคุณมาก ๆ สำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ ดี ๆ ที่เขียนมาแบ่งปันกันนะคะ :กอด1:

...

ช่วงนี้คุณ มีนาของผม คงยุ่งจังเนอะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

...

เมื่อไหร่ที่ว่างก็แวะมาทักทายกันเน้อ :จุ๊บๆ:

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7
 :-[น่ารักกกกกกกกก o13

Lollipop_pop

  • บุคคลทั่วไป
Season หน้า
ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอนะค่ะ


ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
นับแต่นี้ต่อไปสงสัยร้านนี้ มีแต่กาแฟหวานนนนนนนนนนนนน แน่ๆ เลย เจ้าของร้านอินเลิฟขนาดนี้  :o8:

ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6
คนเราจะเห็นค่าของผู้อื่นก็ต่อเมื่อมี..ความรัก

ออฟไลน์ kungyung

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3

ออฟไลน์ lune

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 688
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-2


มีความสุขที่ได้อ่านทุก season จริงๆ ค่ะ
 :L2:
 :pig4:

kuraki

  • บุคคลทั่วไป

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
                               ด้วยรัก และอยากให้ทุกท่าน มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่าน
                                                                                                       MyMarch
ความตั้งใจของ MyMarch สำเร็จแล้วจ้า
ตอนนี้น่ารักไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว
จบแบบนี้ สำลักความหวานเลยอ้ะ

บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะจ๊ะ และสุขสันต์วันลอยกระทงด้วยจ้า  :call:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด