หัวข้อ: Ooo๐...นางในไดอารี่...๐ooO ...นิวกุ้ยเฟย...

[Greenkub]

Yes

เฮียแทน 

[namtaan]

แทนคิดป่าวไม่รู้
แต่ว่าคนคิดมากน่าจะเป็นพี่ณุกะเอนั่นหละ
   แอบสงสารเอ ส่วนพี่ณุ ไม่รู้สินะ
ที่แน่ๆ อยากตบอิคุณพี่ศรัณย์มาก อยากเจิมหน้ามันมาตั้งแต่เรื่องเล่าแล้วหละ เหอะๆๆๆ (หลุดเลยตู)
น้องนิวเอ๋ยว่างแล้วมาเล่าต่อนะค้าบ บวก 1 แต้มให้น้องรัก 

[kunkai]

o13เฮียแทน

[ltahset]

พี่แทนได้อีกอะ

^^
สู้ๆพี่นิว

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ที่หอพัก

ผมพาแทนกลับมาที่หอ แล้วเอาอุปกรณ์ทำแผลเข้าไปทำแผลที่ห้องเค้า เพราะห้องผมคนอยู่กันเต็มแต่ห้องของเค้าไม่มีคนอยู่
"เออนี่คุณ ตะกี้ที่ผมพูดอ่ะ ผมขอโทษนะ ผมไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่มันอดไมได้เลยข่มมันไปงั้น" เค้าพูดแล้วทำท่าแสบปาก
"นายบอกฉันทำไม" ผมหยุดใส่ยาให้เค้าแล้วถามด้วยสีหน้าจริงจัง
"ผมกลัวคุณโกรธที่ผมพูดออกไปแบบนั้น ผมรู้ว่ายังไงซะคุณก็คงไม่อยากให้ผมแสดงตัวว่าเป็นแฟนคุณหรอกใช่มั้ย" แทนหยิบสำลีจากมือผมไปซับเอง
"รู้ก็ดีแล้ว" ผมหันไปเก็บอุปกรณ์ต่างๆลงกล่องพยาบาล
"อืม ผมเลยต้องบอกให้คุณสบายใจว่าผมไม่ได้คิดอะไรหรอกนะ คุณไม่จำเป้นต้องทำตัวห่างเหินกลัวว่าผมจะคิดอะไรด้วย" แทนพูดเก๊กๆเหมือนเคย
"โอ๊ย ฉันก็ไม่คิดว่านายจะมาคิดอะไรกับฉันหรอก แล้วฉันก็ไม่ได้ปลาบปลื้มอะไรนักหนากับคำพูดพล่อยๆของนาย" ผมรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาซะงั้น
"ผมขอโทษ" แทนฉวยข้อมือผมไว้พูดย้ำชัด
"ขอโทษอะไร" ผมหันไปถาม
"ไม่รุ้ดิ ผมแค่อยากบอกว่าขอโทษ" แทนบีบมือผมแน่น
"เฮ้ย อย่าคิดมากเลย เรื่องมันจบลงแค่คืนนี้ วันพรุ่งนี้ทุกอย่างก็เหมือนเดิม นายก็กับฉันก็เป็นหัวหน้าลุกน้องกันเหมือนที่เป้นมา" ผมหันหน้าหนี
"เหมือนเดิมเหรอ แค่หัวหน้าลุกน้องสินะ ผมเข้าใจแล้ว" แทนค่อยๆปล่อยมือผม
"นายต้องเข้าใจให้ได้ เพราะนายเป็นคนบอกเองว่านายไมได้คิดอะไรอย่างที่นายพูดทั้งนั้น ฉันเองก้เหมือนกัน ไม่มีวันจะรักนาย" ผมเดินออกไปทันที

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ชีวิตคือการทำงาน

เดือนที่ผ่านมาผมแทบไม่ได้หยุดเลยครับ พอปลายเดือนผมจึงเพิ่งจะเริ่มมีโอกาสได้ลาพักผ่อนกับเค้าบ้าง ซึ่งผมได้ส่งใบลาไปแล้ว
คือลาปลายเดือนพ.ค.ถึงต้นเดือนมิ.ย. รวมๆแล้วก็เป้นเวลา1สัปดาห์ แต่พอเอาเข้าจริงได้พักแค่2วันเท่านั้นผมก็ต้องกลับไปทำงาน
ป้าศรีโทร.หาผมคืนวันเสาร์บอกว่าให้ผมไปทำงานแทนในวันนี้ ซึ่งก็ต้องไปเข้าเช้าซึ่งผมก็โอเค และนี่ก็เป็นโอกาสให้ผมได้เจอกับ โจ
กุ๊กคนใหม่ที่มาสัมภาษณ์เมื่อคราวก่อน จำได้มั้ยครับที่ผมบอกว่า โจ มีลักษณะเกย์อยู่ในตัวเค้าค่อนข้างชัด วันนี้ผมได้เจอกับเค้าแล้วครับ

"หวัดดีครับพี่" โจทักทายผมก่อนตอนรอรถด้วยกัน
"ครับ มาทำงานวันที่สองก็เข้าเช้าเลยเหรอ ง่วงมั้ยเนี่ย" ผมถามกลับ
"ใครๆก็ต้องเข้าเช้าทั้งนั้นอ่ะ" แทนที่รอรถด้วยกันพูดขัดคอ
"อ่ะครับ" โจ ทำหน้าเอ่อๆ

พอขึ้นรถแล้วผมก็ย้ายไปนั่งอีกฝั่งนึง โจก็เดินตามมาติดๆบอกว่า "ผมนั่งด้วยนะครับ" ผมก็ขยับให้เค้านั่งด้วย
ตลอดทั้งวัน ผมจะมีโจมาป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ แต่เค้าไมได้มาสร้างความรำคาญหรือกวนประสาทผมเหมือนสมัยที่แทนมาแรกๆ
ทำให้ผมนึกเอ็นดูน้องใหม่คนนี้อยู่มากเลยครับ แล้วปรากฏว่าวันนี้ผมเพิ่งทราบว่าน้องเค้ากำลังจะย้ายมาอยู่หอ(ตอนเย็นจะย้ายของมา)
แล้วทางฝ่ายบัญชี สโตร์ เค้าก็ถูกจับแยกไปอยู่ของเค้าต่างหากที่บ้านเช่าสำหรับแผนกเค้า พี่รุมเมทผมคนนึงก็เลยต้องย้ายออกไป
พี่ไท หัวหน้าดูแลหอพักพนักงานเลยจัดให้ โจ เข้าพักที่ห้องเดียวกับผมเพราะเห็นว่าไหนๆก็อยู่แผนกเดียวกันอ่ะครับ

"ผมโชคดีจังได้อยุ่ห้องเดียวกับพี่นิว" โจ บอกตอนเราไปนั่งทานมื้อเที่ยงด้วยกัน
"ไม่แน่หรอกอยู่ๆไปอาจจะคิดว่าโขคร้ายก็ได้" ผมพุดขำๆ หลังจากครึ่งวันเช้าเราพุดคุยกันหลายเรื่องจนเริ่มสนิทกันอย่างรวดเร็ว
"ไมอ่ะคัรบ ผมไม่สนิทกับใครเลย เพิ่งมีวันนี้แหล่ะที่ผมมีพี่มากินข้าวด้วย มาอยุ่เป้นเพื่อนผม" โจพูดแล้วลุกไปกดน้ำมาให้ผม
"อ้าว แล้วเมื่อวานนี้ล่ะ" ผมรับแก้วน้ำมาดื่มก่อนจะถามกลับไป
"ก็มีพี่ๆเค้ามาคุยกับผมบ้างครับ แต่ผมไม่สนิทเหมือนคุยกับพี่วันนี้" โจ พูดแล้วยิ้มแก้มแดงให้ผม
"เอาเหอะ อย่าเพิ่งยกยอกันเลย อยู่ด้วยกันไปก่อน ถ้าดีจริงค่อยชมพี่ทีหลังก็ได้ครับ" ผมสรุปแล้วก็กิน้าวต่อ ระหว่างนั้นก้พุดคุยกันไปหลายๆเรื่อง

ตอนกลับบ้าน ผมเดินนำโจขึ้นมาบนรถพนักงาน แล้วบอกว่าให้มานั่งด้านที่ผมนั่งอยุ่เพระไม่โดนแดด ระหว่างที่โจกำลังนั่งลง แทนก็เดินขึ้นมา
"นายๆขยับไปหน่อย" แทนยืนจังก้าโบกมือไล่ให้โจถอยไป
"เอ้อ ครับ" โจรับคำแต่ยังไม่ถอย
"ตรงนี้ที่พี่นั่งอ่ะน้อง ที่ประจำด้วย" แทนยังคงไม่ยอม
"อะไรเนี่ยที่นั่งอีกตั้งมาก" ผมชักสีหน้าใส่แทนอย่างไม่พอใจ
"ผมขอนั่งใกล้ๆคุณน่ะ ได้มั้ย" แทนหันมาทำหน้ากวนประสาทใส่ผม
"ไม่ได้" ผมแหวใส่ แต่แทนไม่สนใจนั่งลงเบียดจนโจต้องขยับถอยให้
"โทษทีนะน้อง พี่มานั่งตรงนี้ก่อนน้องอ่ะ มันนั่งบ่อยจนชินแล้ว น้องอย่าว่ากันนะ" แทนหันไปยักคิ้วให้โจ
"ครับพี่" โจยิ้มให้บางๆ

ผมเองทั้งโมโห ทั้งหมั่นไส้แทน ก็เลยชวนโจคุยข้ามหัวแทนไปตลอดเส้นทางจนกระทั่งมาถึงหอ
"พี่นิวไปซื้อของใช้เป็นเพื่อนผมหน่อยได้มั้ยครับ" โจมผมตอนเดินเข้าหอพัก
"ได้ แต่ขออาบน้ำก่อนนะ แล้วขนของมาตอนไหนอ่ะ" ผมถามพลางไขกุญแจ
"เนี่ยครับ เดี๋ยวผมจะไปช่วยพี่เค้าย้ายจากห้องคนขับรถมาที่ห้องพี่ ตอนนี้ แล้วเย็นๆกว่านี้ค่อยไปซื้อของหัน" โจบอกลำดับแผนการ
"คุณ ผมไปด้วย" แทนเดินวกกลับมาที่ห้องผม
"ไปทำไม เกะกะ" ผมถามแล้วเชิดใส่
"ผมก็มีของที่จะซื้อใช้เหมือนกันนี่ ไมได้มีแต่เด้กของคุณที่มีเงินซื้อของใช้" แทนยังกวนต่อเนื่อง
"นายจะไปก็ไปเองดิ ไม่เห้นต้องไปกับเราเลย" ผมท้าวสะเอวฉอดๆใส่แทน
"ผมก้ไมได้จะไปพร้อมคุณนี่นา แต่บอกไว้เผื่อเจอกันที่ไหนจะได้รุ้ว่าผมไมได้ตามคุณไป" ทนพุดแล้วเดินยักไหล่กลับไปห้องเค้า
ระหว่างที่ผมเดินซื้อของกับโจ แหม....กำลังเพลินๆกับน้องใหม่ หน้าใส สูง ขาว ตี๋ จู่ๆนายแทนตัวดำก็โผล่มาทำลายบรรยากาศ!

 

[Greenkub]

เซ็ง เป็ด

เฮียแทนไม่ใจเลย ถ้าชอบเค้าก็บอกไปเลยดิว้า

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

^

^

ไม่จริงหรอกครับ แทนไมได้ชอบหรอก ผมว่าแต่ไหนแต่ไรเค้าก็แค่อยากกวนประสาทผมมากกว่า หรือไม่ก็แค่เรียกร้องความสนใจอ่ะครับ

[Greenkub]

^
^
^

เฮียแทนชอบพี่นิว ชัวร์ ฟันธง

คนปากหนักก็อย่างงี้ครับพี่

ออ ผมว่านะ พี่นิวไม่ได้บังเอิญเจอเฮียแทนหรอก เฮียแทนตามพี่นิวไปชัวร์ 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

อืม พี่ก็รู้แหล่ะว่าเค้าตามพี่ไป แต่เรือ่งปากหนัก ปากเบา พี่ไม่สนใจเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่ใช่เสปคพี่ พี่ไม่ชอบแนวสูง ล่ำ ดำ ถึก คล้ำ คม เข้ม ไม่ใช่แนวอ่ะ

[Greenkub]

หง่ะ เฮีย แทน โผมมม

แห้ว แดรก

[koo_jarm]

เพิ่งมาอ่านจร้า ยังอ่านมะจบ
แต่มาเม้นให้ก่อน
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยอะเพราะตอนฝึกงานก็โดนแบบนี้อะ
ขนาดยืนล้างผักยังมายืนดูวิธีการล้างอีก คนแบบนี้มีเยอะจริงๆ

ปล.แอบคิดถึงสมัยฝึกงานนะเนี้ยะ

เป็นกำลังใจจร้า 

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

แบ่งภาค

วันพรุ่งนี้เหมือนจะเป็นวันโดนรุมเลยครับ เริ่มจาก

1.ตอนเช้าต้องไปทำงานกับแทนตลอดทั้งวัน
2.ตอนสายตอ้งเข้าประชุมฝ่ายร่วมกับพี่ณุ
3.ตอนบ่ายต้องอบรมเรื่อง5ส.ร่วมกับพี่อัม
4.ตอนเย็นต้องไปซื้อของกับโจ
5.ตอนค่ำต้องไปรับปาล์มที่ขนส่งมาหาที่พัก
6.ตอนดึกต้องไปทานข้าวกับเอ

การเป็นที่รักของประชาชน และเป็นคนที่ใครๆก็อากจะขอเวลาจากเราเนี่ย มันเหนื่อยมากจริงๆเนอะ
เอ่อ.... ผมไมได้เจ้าชู้ ผมไม่ได้หลายใจ และ ผมไม่ได้มั่ว แต่ทั่วถึงเท่านั้นเองนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ

[nuttykung]

ตามเข้ามาให้กำลังใจพี่นิวนะคับ

จิงๆเรื่องวันมหาโหดของพีนิวเนี่ย

ไม่ได้น่ากลัวในเรือ่งการสับรางนะคับ

แต่น่ากลัวพี่แทนจะตามไปป่วนนัดท้ายๆนี่ดิคับ

ไงก็โชดดีนะคับพี่แทน

แถม +1 ให้ึคับ อิอิ

[namtaan]

แบ่งภาค

วันพรุ่งนี้เหมือนจะเป็นวันโดนรุมเลยครับ เริ่มจาก

1.ตอนเช้าต้องไปทำงานกับแทนตลอดทั้งวัน
2.ตอนสายตอ้งเข้าประชุมฝ่ายร่วมกับพี่ณุ
3.ตอนบ่ายต้องอบรมเรื่อง5ส.ร่วมกับพี่อัม
4.ตอนเย็นต้องไปซื้อของกับโจ
5.ตอนค่ำต้องไปรับปาล์มที่ขนส่งมาหาที่พัก
6.ตอนดึกต้องไปทานข้าวกับเอ

การเป็นที่รักของประชาชน และเป็นคนที่ใครๆก็อากจะขอเวลาจากเราเนี่ย มันเหนื่อยมากจริงๆเนอะ
เอ่อ.... ผมไมได้เจ้าชู้ ผมไม่ได้หลายใจ และ ผมไม่ได้มั่ว แต่ทั่วถึงเท่านั้นเองนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ

^
^
ทั่วถึงจริงๆ เอิ้กซซซซซซซซซซซซ
น้องเรามากมาย มากมาย
แล้วปาล์มไปทำไมอีกเนี่ย อาไรกานนนนนนนนน

[Greenkub]

[Abracadabra]

ไม่มีอะไรมากครับ แค่แวะเข้ามา  พี่นิว

[ltahset]

ทั่วถึงจริงด้วย

555

^^
สู้ๆนะพี่นิว

[koki]

เพิ่งเข้ามาอ่านทู้นี้ค่ะ

ติดตาม และตามติด

จะบอกว่า ปวดตามากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เคยนั่งสูบภาพอยู่ประมาณ50หน้า ยังไม่เท่าอ่านเรื่องยาวๆ8หน้าเลย-*-

เอิกๆๆ แต่ทนได้เพราะอยากติดตามค่ะ

อยากเห็นพี่นิวจังนิ

[van]

แอบอ่านเรื่องราวของน้องนิวมาได้ซักพักแล้วค่ะ
เข้ามาให้กำลังใจน้องนะคะ .... ทั้งการทำงานและการใช้ชีวิต
อยากบอกน้องนิวว่า "เกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นนะคะ"  สู้ ๆ จ้าาาาาา   

[thaithai00]

เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค๊าบบบบ ^^ 

[bakabong]

 

พี่นิวทั่วถึงดีจังเอิ้กส์ๆ

ไม่ค่อยเจอพี่นิวเลย เอ้ะ แต่ก็ออนเจอกันบ่อยเอ้ะ กูงง 

[namtaan]

แวะมาส่งกำลังใจให้น้องนิวจ้า 

ช่วงนี้งานหนักแน่เลย สู้ๆๆนะจ๊ะ
ว่างแล้วมาต่อด้วยเด้อ รออ่านจ้า

[ltahset]

 

^^
คิดถึงพี่นิวววววววววววววววว

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

ช่วงที่ผ่านมามีเรื่องราว หลากหลายมากมาย เกิดขึ้นกับตัวเองและคนรอบข้าง หายไปตั้งสติอยู่ครับ ตอนนี้พร้อมจะเล่าแล้ว

[nuttykung]

หนังจะฉายแล้ว

ขอแว้บไปหยิบป๊อบคอร์นมานั่งแถวหน้ารอฟังฮับ

อิอิอิอิ

  คิดถึงพี่นิวจัง หายไปหลายวันละ

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ผมทำงานตอนเช้าเหมือนเดิม ระหว่างที่ผมกำลังเอาของในตู้เย็นมาทำความสะอาดและจัดเรียงใหม่
พนักงานเสิร์ฟก็เดินมาบอกให้กุ๊กไปยืนทอดไข่ให้แขกด้วย ตอนนั้นโจไม่ว่างเลยบอกให้ผมไปแทนเค้าก่อน ผมก็โอเคเพราะเคยทำ
ระหว่างก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ ก็ได้ยินเสียงคุ้นหูทักทายภาษาไทยขึ้นมาว่า "สวัสดี ทำไข่ดาวให้ที่นึงสิ"
พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหล่ะ มือผมแทบหมดแรงรุ้สึกได้ถึงกระแสความป่วนที่น่าจะมาเยือนเร็วๆนี้พร้อมความซวยเพราะนั่นคือเสียงพี่ศรัณย์
เค้าเห็นผมก็ยิ้มๆ ผมรีบทำไข่ดาวให้เค้าอย่างไว หลังจากนั้นเค้าก็กลับไปนั่งที่โต๊ะกับเพื่อนๆฝรั่งของเค้าอีก2คน พอดีโจออกมาผมก็เข้าไป
แต่ด้วยความที่วันนี้คนน้อย แต่ละครัวมีแค่คนเดียว เราต้องช่วยๆกัน ดังนั้นเมื่อโจมาทำอาหารด้านใน ผมก็ต้องไปยืนทอดไข่แทนอีกจนได้

"ทำงานหลายอย่างนะ" พี่ศรัณย์ย้อนกลับมาตรงที่ผมยืนทอดไข่ ซึ่งตอนนี้ไม่มีใคร
"อืม" ผมหันหน้าไปอีกทาง
"ทำออมเลตให้เพื่อนพี่หน่อยดิ" พี่ศรัณย์ตัดบทด้วยการสั่งออเดอร์ แล้วเดินกลับไปนั่งรอ
ผมกำลังจะลงมือทำ โจก็มาถึงพอดี ผมเลยให้โจทำออมเลตของพี่ศรัณย์ ส่วนผมจะกลับไปด้านใน แต่มีแขกมาอีก2คนผมก็เลยต้องอยู่ตรงนั้นต่อ
หลังจากพี่ศรัณย์ได้ออมเลตตามที่สั่งไปให้เพื่อนเค้าแล้ว เค้าก็โวยวายว่ามีเปลือกไข่ปนอยุ่ด้วย ผมและโจต่างก็ตกใจ พากันไปดูรวมทั้งเด็กเสริฟด้วย
แต่ถึงมีพนักงานเสิร์ฟไปช่วยดู ก็ไม่มีเศษเปลือกไข่อย่างที่พี่ศรัณย์บอก พี่ศรัณย์กลับหาว่าพวกเด็กเสิร์ฟเอาออกไปแล้ว
"พวกเดียวกันทั้งนั้นป่านนี้ก็คงหยิบออกไปแล้วอ่ะดิ แล้วบอกไม่มี ตะกี้ผมกับเพื่อนยังเห็นอยุ่เลยว่ามีเปลือกไข่ปนด้วย"
ต้องบอกก่อนว่าในระหว่างนี้ ทั้งผมและพี่ศรัณย์ไม่ได้แสดงตัว่าเรารุ้จักกันแต่อย่างใด สุดท้ายแล้วพี่ศรัณย์ก็แกล้งทำเป้นใจดีบอกว่า
"เอาล่ะๆ ไม่เห็นก็ไม่เห็น เอาเป็นว่าเมือ่กี้ผมเห้นแล้วกัน จานต่อไปก็ระวังหน่อยนะ ผมอ่ะไม่เรื่องมากหรอกแต่แขกคนอื่นสิคงไม่ยอมง่ายๆ"
ผมรุ้สึกอึดอัดมาก เพราะรู้ว่าพี่ศรัณย์แกล้งแน่ๆ และที่เค้าทำแบบนี้เพราะต้องการหาเรื่องป่วนผม แต่ทำให้คนอื่นวุ่นวายกันไปหมด

[รอยยิ้มอาบยาพิษ]

เรื่องยังไม่จบแค่นั้นครับ ทีเกิดเมื่อช่วงแรกแค่เป็นเรื่องป่วนๆ เรื่องซวยๆเนี่ยกำลังจะเกิดขึ้นครับ
ตอนที่ผมและพนักงานคนอื่นๆ ออกไปเก็บบุฟเฟท์ตอนเช้า ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรแล้ว และคิดว่าพี่ศรัณย์คงกลับห้องไปแล้ว
แต่กลายเป็นว่าเค้าให้น้องพนักงานเสิร์ฟเดินมาบอกผมว่า แขกจะถามเกี่ยวกับอาหารเช้าสักหน่อย ผมก็เลยต้องเดินไปหาพี่ศรัณย์ที่โต๊ะ

"รับหลายงานเนอะ คืนนี้มารับอีกสักงานได้ป่ะ เพื่อนพี่เค้าสนใจนิวอ่ะ" พี่ศรัณย์พุดเบาๆได้ยินแค่เฉพาะเรา
"ทุเรศ" ผมตอบไปเบาๆเช่นกัน
"ลีลา โก่งค่าตัวเหรอ" พี่ศรัณย์ยังไม่หยุดกวน
"ไม่มีอะไร ขอตัวนะ" ผมเลี่ยงแล้วหันหลังเดินออกมา
"ตูดสวยนะ" พี่ศรัณย์พูดเสียงดังมากแล้วจับก้นผมบีบอย่างแรง ทุกคนในที่นั้นเห็นกันหมดอ่ะครับ
ผมทั้งโกรธทั้งอายจนน้ำตาคลอ แต่ก็หันไปดูหน้าคนใจชั่วคนนั้น ยิ่งเห็นเค้าทำสีหน้าสะใจ ผมยิ่งแค้นจนน้ำตาเกือบไหล
แต่ก็ยังทำหน้านิ่งๆและยิ้มเหมือนกับว่า เค้าเป็นแขกชั้นเยี่ยมที่ต้องให้บริการทุกอย่างโดยไม่ขัดข้อง แล้วผมก็เชิดหน้าเดินไป
ทีแรกกะว่าจะหลบไปร้องไห้ในห้องน้ำระบายความรู้สึกอัดอั้นออกมาซะบ้าง แต่พอดีสวนกับเปี๊ยกที่ถือถาดแกงจืดร้อนๆกลับมา
"เดี๋ยวเปี๊ยก" ผมเรียกไว้ และคว้าถาดนั้นไว้พร้อมผ้าที่เปี๊ยกถือมาจับไว้เอง จากนั้นก็ราดลงไปที่เป้ากางเกงไอ้หื่นนั่นเต็มๆ
ผลจากการกระทำของผมทำให้ผมถูกหัวหร้าคือพี่ไพรัชที่เป็นซุเชฟเรียกเข้าไปตักเตือน โดยมีพี่ศรัณย์ยืนอยุ่ข้างๆคอยขู่ว่าจะแจ้งความ
สุดท้ายก็ตกลงกันได้ว่า พี่ศรัณย์จะไม่แจ้งความแต่ผมต้องไหว้ขอโทษเค้าต่อหน้าพนักงานทุกคน และผมต้องได้รับการลงโทษขั้นเด็ดขาด

"พี่รัช นิวไม่ผิดนะ" ผมยังร้องไห้ไม่หยุด ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว พี่ศรัณย์ก็ยอมออกไปหลังจากผมไหว้ขอโทษเค้าแล้ว
"พี่จำเป็น ก็นิวเอาแกงร้อนๆไปราดเค้าแบบนั้น แทนที่จะมาบอกพี่ว่าโดนเค้าแกล้ง" พี่ไพรัชอธิบาย
"แต่เค้าจับก้นนิวแบบนั้น เค้าก็คงเห็นเป็นเรื่องล้อเล่น ไม่เหมือนเค้าทำกับผู้หญิงนี่จะได้ฟ้องเอาเรื่องเค้าได้ นิวเสียเปรียบเห็นๆ" ผมคัดค้าน
"เอาเหอะๆ ถึงยังไงก็ไม่มีทางเลือกมากกว่านี้แล้วอ่ะนิว พี่เองก็จำใจ" พี่ไพรัชสีหน้าไม่สู้ดีเช่นกัน
"แล้วตกลงนิวโดนวอร์นนิ่งใช่ป่ะ" ผมปาดน้ำตาแล้วถามอีกครั้ง
"อืม" พี่ไพรัชยังคงก้มหน้านิ่ง
"แล้วต้องตัดเซอร์วิชด้วยใช่มั้ย" ผมถามเสียงแข็ง
"อืม" พี่ไพรัชเงยหน้าขึ้นมาแววตาแดงก่ำ
"ได้ นิวไปละนะ ฝากเก็บบุฟเฟ่ท์แทนก่อน" ผมกำมือแน่น
"ไปไหนอ่ะ" พี่ไพรัชถาม
"ไปร้องไห้ เดี๋ยวจะกลับมาทำอหารให้ผู้บริหาร ถึงยังไงนิวก็แยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้" ผมเชิดหน้าเดินไปบิดลูกบิดประตูกไน่น
"พี่ขอโทษ" เสียงพี่ไพรัชแผ่วๆตามมาด้านหลัง
แล้วผมก็วิ่งภลาไปห้องน้ำล๊อกเกอร์ ร้องห่มร้องไห้จนแทบจะไม่อยากออกไปเจอหน้าใครเลย แม้แต่กับพี่นุ้ยหรือป้าพรผมก็ไมได้เล่าให้ฟังในตอนนั้น

[namtaan]

ไอ่นี่มันจะตามจองล้างจองผลาญไปถึงไหนกันเนี่ย
แล้วจนถึงวัันนี้เกิดอะไรขึ้นอีกบ้างนะ ท่าทางมันจะเล่นไม่เลิก
น้องนิวสู้ๆ  อดทนๆนะน้อง มีโอกาสเชือดมันกลับเลย แบบนี้อภัยไม่ได้แล้ว

[nuttykung]

ไปทำบุญเหอะพี่นิว

โดนเจ้ากรรมนายเวรจองล้างจองผลาญถึงที่เลยอ่ะ

ตอนนั้นว่าเจอที่ผับก็พูดกันอยู่

ว่ากลัวเค้าจะตามมาเจออีก

สุดท้ายก็มาเจอจนได้

เหอๆๆ

ไงก็สู้ๆนะคับพี่นิว