กับดักพิศวาส
ตอนที่19
“กว่าขนมจะยอมออกมาเจอพี่ ถ้าพี่ไม่บอกว่าจะบุกไปถึงบ้านคงไม่มาเจอใช่มั้ย” ดินพูดขึ้นพลางเคาะนิ้วลงบนพวงมาลัยรถอย่างอารมณ์ดี
ตลอดสองวันที่ผ่านมาตั้งแต่วันนั้นเขาพยายามติดต่อขนมแต่อีกฝ่ายแทบบจะไม่ตอบไลน์ ขอเบอร์ก็ไม่ยอมให้ จนเขาต้องขู่ว่าจะมาหาอีกฝ่ายที่บ้านถึงจะยอมออกมาเจอเขา
“ก็ขนมไม่ว่างนิครับ” ขนมตอบด้วยรอยยิ้ม แต่ในใจกลับเหนื่อย สองวันที่ผ่านมเขาแทบกระดิกตัวไปไหนไม่ได้เพราะแดนไทมาหาทุกวัน เฝ้าเขาตลอดเวลาจะแทบจะไม่มีเวลาส่วนตัว
“ไม่ว่างหรือมีเจ้าของแล้ว” ดินถามขึ้นด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ชีวิตเขาไม่เคยต้องวิ่งตามใครขนาดนี้ ไม่เคยมีใครไม่ยอมให้เบอร์โทรศัพท์เขา ไม่มีใครยอมตอบไลน์เขา หรือปฏิเสธเขาเวลาอยากเจอ
“คงเรียกว่าเจ้าของได้ไม่เต็มปาก” ขนมตอบด้วยรอยยิ้มหวานแต่สายตากลับท้าทายอีกฝ่าย
ดินหันมาสนใจคนข้างๆก่อนจะกระตุกยิ้มถูกใจ
“ถ้ายังไม่มีเจ้าของพี่ก็ไม่สนใจ”
คนอย่างดิน ไม่เคยต้องไปแย่งกับใคร แต่บางครั้งลองทำอะไรแบบนี้บ้างก็สนุกไปอีกแบบ
“ฮ่าๆ คนอย่างพี่ดินสนใจขนมเหรอครับ” ขนมถามขึ้นพร้อมหัวเราะเบาๆ
“ทำไมละ” ดินขมวดคิ้ว
“ก็ผู้บริหารสุดหล่อ ไฟแรง เจ้าของธุรกิจพันล้านแบบพี่ดินไม่น่าจะมาสนใจเด็กกะโปโลอย่างขนม”
“บางทีพี่ก็อยากลองอะไรที่มันธรรมดาๆบ้าง พี่เจอแต่คริสตัลแสนสวยในตู้โชว์มาเยอะ พี่ก็เบื่อบ้าง”
“แบบนี้สักวันพี่ดินก็ต้องเบื่อขนมสิ” ขนมเอียงคอตอบพร้อมยกยิ้ม
“มันอยู่ที่ขนมแล้วละ” ดินตอบด้วยรอยยิ้มมุมปาก
ขนมไม่ตอบอะไรต่อได้แต่มองรถที่พุ่งไปเรื่อยๆอย่างไม่สนใจจะถามว่าอีกฝ่ายจะพาไปไหน
“พัทยา” ขนมถามขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังเลี้ยวเข้าสู่หาด
ดินยิ้มน้อยๆก่อนจะพูดขึ้น “พี่อยากมาพักผ่อน”
“แต่ขนมไม่ได้บอกคนที่บ้านนะครับ”
“ก็ไม่ต้องค้าง เดี๋ยวดึกๆก็กลับ” ดินตอบพร้อมหันมามองอีกฝ่ายที่ไม่ได้ดูตื่นตกใจ
เขามองไว้ไม่มี ขนมไม่ได้ใสหรอก ดูฉลาดและทันเกมส์ไม่น้อย แบบนี้สิเขาชอบ
ดินเลี้ยวเข้าโรงแรมชื่อดังริมหาด เดินเข้าไปเปิดห้องสวีมรูมที่มีสระว่ายน้ำส่วนตัวเห็นวิวแสนสวยของทะเล
“ไม่ค้างละเปิดห้องทำไมครับ” ขนมถามขึ้นพลางเดินตามอีกฝ่าย
ดินชัดเจนว่าต้องการอะไรจากเขา แบบนี้ก็ดี เขาจะยั่วให้อกแตกตายเลย
“ตอนนี้ร้อน ฉันอยากจะพักสักหน่อย” ดินตอบพร้อมทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มๆก่อนจะหันไปมองขนม เขามองขนมที่มาในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนสีเข้ม กับกางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีขาวโชว์เรียวขาขาวสวย
“งั้นพี่ดินพักแล้วกัน ขนมขอตัวไปเดินเล่น” ขนมพูดจบจะเดินออกจากห้องไปกลับถูกดินรั้งไว้ซะก่อน
“มานอนด้วยกันสิ ตอนนี้ร้อนค่อยออกไป”
ขนมเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าเป็นปกติแล้วหันหลังกลับไปประจันหน้าอีกฝ่าย
“นอนเฉยๆเหรอครับ” ขนมเอียงคอมองอีกฝ่าย แต่สายตากลับไม่ดูใสซื่อเหมือนท่าทาง
“แล้วขนมอยากทำอะไรนอกจากนอนละ” ดินมองประสานสายตาอีกฝ่ายก่อนจะยิ้มน้อยๆ
ขนมคลี่ยิ้มหวานตอบอีกฝ่ายก่อนจะพูดขึ้น “นอนเฉยๆสิครับ จะทำอะไรละ”
ขนมพูดจบล้มตัวลงนอนข้างๆดินโดยที่อีกฝ่ายมองการกระทำของขนมอย่างไม่ละสายตา
ขนมไม่สนใจดินที่นอนเอียงมองเขาอยู่จนดินต้องเอ่ยปากขึ้น
“นอนก็นอนเลยเหรอ ไม่สนใจกันเลย” ดินพูดยั่วเย้าอีกฝ่าย เขารู้ว่าขนมไม่ได้ใส แต่การแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องก็สนุกดี
“ก็พี่ดินบอกว่านอนเฉยๆไง” ขนมเอียงตัวเข้าหาอีกฝ่าย ทั้งสองสบตากันอย่างไม่มีใครละสายตา ดินยกมือไล้ไปตามโครงหน้าของอีกฝ่าย ที่เขาชอบที่สุดคงเป็นดวงตา ดวงตาที่กลมโตสวย แต่เหมือนซ่อยความลึกลับอะไรบางอย่างไว้มากมาย
“แต๊ะอั๋งขนมเหรอ” ขนมพูดขึ้นพร้อมหัวเราะเบาๆ
“แค่นี้ฉันไม่เรียกว่าแต๊ะอั๋งหรอกนะ”
“แล้วต้องทำยังไงละถึงจะเรียกว่าแต๊ะอั๋ง” ขนมจ้องสายตาดินอย่างไม่ลดละ
ดินทนความยั่วเย้าของอีกฝ่ายไม่ไหวจับหน้าอีกฝ่ายเข้ามาใกล้จนจมูกชนกันจนขนมต้องยันอกอีกฝ่ายไว้
“ใจเย็นสิครับ” ขนมห้ามเสียงสั่นเครือแต่แววตากลับท้าทาย
“ขนมยั่วพี่ทำไม” ดินตอบด้วยเสียงสั่นเครือไม่แพ้กัน
“ขนมไม่...”ยังไม่ทันที่ขนมจะพูดจบก็โดนดินบดจูบริมฝีปากนุ่มอย่างร้อนแรง
มือที่เคยดันห้ามตอนแรกตอนนี้กลับลูบไล้อกดินอย่างยั่วเย้า
ขนมจูบตอบดินอย่างไม่ยอมแพ้ ทั้งสองกำลังขับเคลื่อนอารมณ์ที่ค่อยๆพุ่งสูงไปเรื่อยๆ
ขนมถอนหน้าออกจากอีกฝ่ายและยกมือห้ามทันทีที่ดินจะเข้ามาบดจูบต่อ
“พอเถอะครับ”
“ทำไมละ” ดินกระซิบข้างหูขนมเสียงกระเส่าเต็มไปด้วยอารมณ์
“แค่ชิมก็พอครับ อย่าเพิ่งกินเลย” ขนมตอบด้วยรอยยิ้มยั่ว ดินไล้แก้มขาวขนมไปมา
“แต่ตอนนี้พี่หิว อยากกิน”
“ขนมชิ้นนี้ต้องค่อยๆละเลียดกินครับ ค่อยๆชิมแล้วจะอร่อย” ขนมตอบพร้อมลุกขึ้นออกจากเตียงทันที
ดินแม้จะรู้สึกไม่พอใจนิดหน่อย แต่ถ้านึกในอีกมุมก็สนุกไปอีกแบบ
“ขนมหิวแล้ว ขอตัวไปหาอะไรกินก่อนนะครับ ถ้าพี่ดินอยากจะพักผ่อนในห้องก็ตามสบาย”
ขนมพูดจบไม่รอให้อีกฝ่ายรั้งไว้เขาเดินออกจากห้องมาทันที
ดินมองขนมเดินออกจากห้องไปพร้อมกระตุกยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ ขนมชิ้นนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด แบบนี้สิ สนุกแน่ อยากรู้นัก จะหลบหลีกเขาไปได้อีกนานแค่ไหน
ขนมเดินลงมาหาอะไรกิน เขาถอนหายใจเบาๆถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ อีกเหตุผลนึงที่เขาออกมาก็เพราะสายเรียกเข้าจากแดนไทที่เยอะมากจนเขาแอบตกใจ ดีที่เขาปิดเสียงไว้
“ฮัลโหลพี่แดน”
“อยู่ไหน ทำไมไม่รับโทรศัพท์”
“ขนมออกมาดูหนังกับเพื่อนครับ กลับดึกๆเลยไม่ได้รับโทรศัพท์” ขนมแถไปเรื่อย
“ไปกับเพื่อนที่ไหน” แดนไทถามด้วยน้ำเสียงจับผิด
ขนมแอบเบื่อไม่น้อยถึงความหวงของอีกฝ่าย แต่นั้นก็ดีมันก็เป็นเครื่องการันตีว่าอีกฝ่ายรู้สึกกับเขามากขึ้นทุกวัน
“เพื่อนที่มอนะครับ”
“ใคร” แดนไทยังเสียงเข้มไม่หยุด
“บอกไปพี่แดนก็ไม่รู้จักหรอกครับ อย่าลืมสิครับ เราสองคนไม่เคยเปิดเผยความสัมพันธ์ของเราสองคน” ขนมย้อนหลับไปทำเอาแดนไทเงียบไปแปปนึง
“แค่นี้นะครับ ขนมจะไปดูหนังต่อ”
“กลับกี่โมง ให้ไปรับมั้ย”
“ไม่ต้องครับ”
ขนมพูดจบวางสายทันที เขารู้สึกสะใจที่ได้ย้อนให้แดนไทสะอึกไปบ้าง ทำเป็นตั้งกฎเกณฑ์อะไรมากมาย สุดท้ายตัวเองจะก้าวข้ามทุกอย่าง
“แอบมาคุยโทรศัพท์ตรงนี่เอง”
ขนมชะงักไปทันที ก่อนจะปั้นยิ้มหวานหันไปสบตาอีกฝ่าย
“พี่ดินไม่พักผ่อนแล้วเหรอครับ”
“หึ ฉันก็หิวนิดหน่อย จะกินขนมก็ไม่ได้กิน” ดินพูดพร้อมจ้องขนมอย่างมีความนัย
ขนมยิ้มน้อยๆก่อนจะช้อนตามองอีกฝ่าย “ก็บอกแล้วไงครับ ขนมชิ้นนี้ต้องค่อยๆชิม”
ขนมพูดจบดินหัวเราะออกมาทันที
“ฮ่าๆ โอเค ไปหาอะไรกินกันเถอะ”
ดินจับมือขนมเดินไปที่ร้านอาหารทะเลที่ไม่ไกลจากโรงแรมนัก
ทั้งสองคนนั่งกินอาหารทะเลกันไปจนอิ่มระหว่างที่จะเดินออกจากร้านนั้นก็มีเสียงดังทักขึ้น
“พี่ดิน!!”
ดินชะงักหันกลับไปมองก็เห็นน้องชายเขายืนอยู่
น้องชายคนรอง
“ว่าไงดอน มาเที่ยวเหรอ” ดินถามขึ้น ไม่คิดว่าจะเจอน้องชายคนรองที่นี่
“ใช่ครับ ผมมาถ่ายรูปนะ” ดอนตอบดินแต่สายตากลับจ้องขนมอย่างไม่วางตา
ดินรู้สึกได้จึงแนะนำตัวขนม
“นี่ขนม น้องที่รู้จัก ขนมนี่ดอน น้องชายพี่เอง”
ขนมยิ้มหวานให้ดอนตาแบบฉบับ แม้ว่าภายในจะร้อนรุ่มไปหมด ดอนเจอเขาอีกแล้ว รอบที่แล้วเจออยู่กับแดนไท รอบนี้เจออยู่กับดิน!!
“สวัสดีครับน้องขนม เจอกันอีกแล้วนะครับ” ดอนยิ้มให้ขนม แต่สายตากำลังจับผิดขนม
“สวัสดีครับพี่ดอน” ขนมตอบดอนด้วยรอยยิ้มหวาน ไม่สนใจสายตาของอีกฝ่าย
“เจอกันอีกแล้ว ยังไงวะ แกเคยเจอขนมเหรอ” ดินถามขึ้นอย่างสงสัย เขามองน้องชายของตนกับขนมไปมา
“ก็เคยเจอครับ” ดอนตอบพร้อมยิ้มน้อยๆแต่สายตากำลังท้าทายขนม
ดินหันมาหาขนมอย่างอยากได้คำตอบจนทำให้ขนมต้องเอ่ยปากขึ้น
“เคยเจอที่ห้างครั้งนึงครับ ขนมมากับรุ่นพี่ที่รู้จัก พี่ดอนบังเอิญรู้จักรุ่นพี่คนนั้น” ขนมตอบเสียงนิ่ง ยิ้มหวาน แม้ว่าภายในใจเขากำลังร้อนเป็นไฟ
“รุ่นพี่ แค่รุ่นพี่เหรอ” ดอนถามเสียงสูงอย่างกวนๆ
“ใช่ครับ แค่รุ่นพี่จะเป็นอะไรมากกว่านั้นเหรอครับ”
ดินที่ไม่เข้าใจทั้งสองคนนักขมวดคิ้วกว่าเดิม
“ขนมขอตัวนะครับ” ขนมพูดจบรีบเดินเลี่ยงออกมาทันทีโดยพยายามไม่สนใจสายตาของดอนที่กำลังจับผิดเขา
ดินเห็นขนมเดินไปก็หันมาพูดกับน้องชาย
“ไปก่อน เจอกัน”
“เดี๋ยวพี่” ดอนรั้งไว้ เขารู้สึกได้ถึงความแปลกของขนม วันนั้นควงน้องชายเขา วันนี้มาควงพี่ชายเขา อีกฝ่ายต้องการอะไรกัน
“อะไรวะ”
“ระวังเด็กคนนั้นไว้หน่อยก็ดีนะพี่”
“ขนมนะเหรอ ทำไมวะ”
“ผมเคยเห็นน้อง....” ยังไม่ทันที่ดอนจะพูดจบเสียงขนมก็ตะโกนดังขึ้น
“พี่ดินครับมานี่หน่อย!!”
ดินหันไปหาอีกฝายก่อนจะพยักหน้าและหันมาหาน้องชาย “ไว้คุยกันที่บ้าน”
ดินเดินไปหาขนมทันทีโดยไม่สนใจดอนที่ยืมอยู่
ขนมเดินเคียงข้างดินที่เดินตามมาทันก่อนจะหันไปหดอนที่กำลังจ้องเขาเขม็ง
ขนมมองดอนด้วยสายตาไม่เป็นมิตรและเป็นครั้งแรกที่ดอนรับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของขนม
สายตาที่จ้องมองมาที่ดอนเหมือนเป็นส่วนที่อยู่ก้นบึงจริงๆของอีกฝ่ายที่กำลังจะค่อยๆเปิดเผยออกมา
“ขนมเรียกพี่มีอะไรครับ” ดินถามขึ้นเมื่อเดินออกมาได้สักพัก
ขนมนิ่งไปแปปนึงก่อนจะปั้นยิ้มให้ดิน
“ขนมอยากเล่นน้ำ”
“สระที่ห้องมั้ย พี่ชอบความส่วนตัว” ดินก้มลงมามองขนมอย่างเจ้าเล่ห์
“ได้สิครับ” ขนมตอบด้วยรอยยิ้มหวานให้อีกฝ่ายก่อนจะหันหน้ากลับมามองข้างหน้า
สายตาจะกลับมานิ่งดั่งเดิม เขากำลังคิดถึงเรื่องเมื่อกี้ ดอนเกือบจะบอกดินเรื่องแดนไท เขาจะไม่ยอมให้ทุกอย่างพังเพราะดอนเด็ดขาด!!
__________________________________________________
มาต่อแล้วครับ ขอโทษที่หายไปนาน
ใครที่อยากให้ขนมกินหมดทั้งสามคนต้องรอลุ้น พี่ดินดูต้องการชัดเจนส่วนพี่ดอนนี่จะออกมาแนวไหนละ 5555555
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและคอมเม้นต์ครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
