จิตป่วยกันหมดรึไงนะ อะไรที่ทำให้ลุ่มหลงกันได้ขนาดนี้
V
V
พวกที่เริ่ม มาจากความคะนองที่ขาดความยับยั้งช่างใจ แต่คนที่จบ จบลงด้วยสัญชาตญาณที่ มาจากความบังเอิญที่เหมือนเลือกคนและเวลาเน้อ...บอกแล้วมันเป็นคำสาปที่ รอเวลา ทวงคืน...
แอร๊ยยยยยย.. น่ากลัวสุดพลัง! ><//
V
V
ยังไม่น่ากลัวเน้อ ไว้รอตอนจบดีกว่า
แง๊ว. . . ที่แท้อาเจ๊ก็เหนื่อยเพราะถึงเวลาลอกคราบนี่เอง เพิ่งได้อ่านตอนลอกคราบจะๆนะเนี่ย เหมือนเจ๊จะเชี่ยวเรื่องลอกคราบซะแล้วนะ แต่เหยื่อนี่ก็ดีนะ ถวายตัวถึงที่เชียว ไม่รู้ว่าเหยื่ออีกคนจะมาขึ้นเขียงก่อนหรือพี่หมอจะมาก่อนง่ะ แล้วถ้าหมอมาจะรอดไหมละเนี่ย
V
V
ยังไม่จะจะเน้อซันชา เพราะตอนนี้อยู่ในมุมมองของเจ้ ไม่ใช่ คนที่เห็นภาพจริงๆ เจ้มันไม่เห็นตัวเองเวลาลอกคราบ...งานนี้เชี่ยวแล้วเคยลอกไปครั้งนึงแล้วหนินา...ถึงตอนนั้น คนที่หามาประเคนให้จะเป็นหมอก็เถอะ ... ส่วนอีก สองคนที่เหลือ ...ดิน คือตัวไขเรื่องทั้งหมด... รอดินนะ ภาวนาให้หมอสัตรามาช้าที่สุด ...กลัวหมอโดนหางเลขไปด้วย...หมอยิ่งแพ้เจ้เวอร์ชั่นนี้อยู่
ตกลงเป็นตัวอะไรกันนี่ พยายามจินตนาการเต็มที่ แต่ก็ยังงง
V
V
ยังจินตนาการไม่ได้หรอกเน้อ เพราะเป็นมุมมองของคนที่เริ่มกลาย ไม่ใช่มุมมองของคนที่เห็น ....เดี๋ยวเรามา รับรุ้ในมุมมองของคนที่เห็น กันบ้างดีกว่า ...ว่าที่เจอ...จนอยากจะตาย...แต่ตายไม่ได้ อะ เขาเจอกับ ตัวอะไร ...