สาป...รากไทร พิเศษในเล่ม [แย้มๆ ๒๖ ๐๙ ๕๗]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

เริ่มสองจิตสองใจแล้วเน้อสำหรับสาป...รากไทร เอาไงดี  ? TT___TT

เป็นเรื่องสั้นตามเดิม...ไม่เกิน 10 ตอน ทิ้งรายละเอียดไว้ให้สงสัยกันนิดนึง
12 (8.8%)
ยาวแบบหลอนๆกันไป...ตอบจบเคลียร์ซะจะได้เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
125 (91.2%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 98

ผู้เขียน หัวข้อ: สาป...รากไทร พิเศษในเล่ม [แย้มๆ ๒๖ ๐๙ ๕๗]  (อ่าน 151454 ครั้ง)

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็น เวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

*****************************************************************
             
                                   

ชื่อหนังสือ :: ซี่รีย์ สาปสนธยา ๑ (สาปรากไทร)

แนวเรื่อง :: ดราม่า-NC.SM.-ลี้ลับ ท้ายเรื่องเบรคอารมณ์มามุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง โชตะราชินี และไตเติ้ล ซี่รีย์ สาปสนธยา ๒ (เรือนหฤทัย+เพรงพรายนที)

ผู้เขียน : Zitraphat   
                                                                                                                                             
แบบหนังสือ : หนังสือ Pocket Book รูปเล่ม A5 // ปก อาร์ตการ์ด 260 แกรม// เนื้อใน ถนอมสายตา 75 แกรม  เข้าเล่มสันไสกาวจำนวนหน้า : 300 +

ราคา : 480++ บาท (ราคารวมค่าจัดส่งภายในประเทศจะแจ้งให้ผู้สั่งจองโอนจำนวนเงินเป็นรหัสตจุดทศนิยม เพื่อทำการตรวจสอบสะดวกจ๊ะ)

ของแถม : ที่คั่นหนังสือ ภาพปลากรอบ, ตอนพิเศษที่ไม่เคยลงในเล้าฯ, ไตเติ้ลตอนพิเศษเรื่องใหม่จบในตอนของ สาปสนธยา (เรือนหฤทัย) **พิเศษ ตามคำเรียกร้อง เม็ดไทรแพ็คในถุงพร้อมแนบวิธีปลูกทุกเล่ม!!!

อ่านเรื่อง  ::  http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33508.msg2020068#msg2020068

รายละเอียดการส่งหนังสือ 
เปิดการจองและโอนเงินภายใน 15 กรกฎาคม 2557- 31 สิงหาคม 2557 
ปิดจองและโอนเงิน  :: 31  สิงหาคม 2557  สรุปยอดเวลา 23.59 น. ****เลื่อนมาเป็นวันที่ 15 กันยายน 2557 ค่ะ****

วิธีการโอนเงินโอนเงินชำระค่าหนังสือ
กรุณาโอนเงินเข้าบัญชี
นายสุเนตร์ จันทนผะลิน (Sunet Chantanalhalin)
ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขา บางกรวย
เลขที่บัญชี 148-220-879-1
**ประกาศหลังจากสรุปยอดหนังสือและรายชื่อคนชำระค่าหนังสือ หลังจากปิดจองและโอนเงิน รบกวนแจ้งหลักฐานการชำระทางอีเมลทีมงาน เมื่อทำการจองและชำระเงินเสร็จสิ้นจองเสร็จแล้วจะมีเมล์ตอบกลับทุกคน ถ้ายังไม่ได้รับเกิน 3 วันให้ติดต่อกลับมาด่วนทางอีเมลที่แจ้งทางทีมงานจะแจ้งความคืบหน้าอีกครั้งหลังจากเสร็จสิ้นขบานการดำเนินงานแล้วโดยประมาณ หนังสือจะจัดส่งในช่วงเดือนกันยายน  2557 

รายละเอียดการยืนยันการชำระเงิน  - วัน, เวลา, จำนวนเงินที่โอน ส่งเมลมาที่ ::
Teacafeteamแอดhotmail.com

สำหรับ Email ให้กรอกอีเมลที่สามารถติดต่อได้จริง หรือสะดวกที่สุด

ส่วนสำคัญ กรุณาแจ้ง  ::

   *ชื่อ-นามสกุล ……………………………………………...

   *นามแฝง (ชื่อเล่นก็ได้) ........................................

   *ที่อยู่ในการจัดส่ง ...............................................(อย่าลืมกรอกให้ครบ เลขไปรษณีย์สำคัญมาก)

   *เบอร์โทร ........................................................

   *อีเมลติดต่อกลับ .........................................................

   *จำนวนหนังสือ ………………………………ชุด
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-09-2014 15:58:35 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
[เรื่องสั้น ....สาปรากไทร....]

เสียง จากริมฝีปาก กระซิบข้างหู...ถามฉันว่ายังรักเธออยู่หรือเปล่า ?
ดวงตา...จ้องมองทะลุถึงความเหงา ....สัมผัสที่แสนเฉียบ....เย็น
....บรรจง....บรรจง....กดมืดตัดตรง หัวใจ …..
....บรรจง....บรรจง ....ฝังลงดินจมลงไป ……
เธอจะอยู่ในใจของ ฉันตลอดไป...
........
ทุกคืน....ทุกคืน...
ฉันรู้สายตาเธอจ้องมอง   ฉันรู้เสียงเธอตามหลอกหลอน ...
ก่อนนอน....ก่อนฉันนอน ....
ฉันเห็น .....
เธอบรรจง.....ก้มลงบอกรักอย่างแผ่วเบา ....
.......................
......ทั้งที่เธอตายไปแล้วตั้งนาน .......
................
..จะลาก....จะขัง....จะฝัง....
....ฉันไว้กับเธอ.....
………………….
..
......ทั้งที่เธอตายไปแล้วตั้งนาน .......
…………………………………………………..
…………………………………….
...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-06-2012 15:56:30 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ bytoey

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 865
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +197/-3

Tiamo_jamsai

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
ดำมืดมาเลย รออ่านค่ะ :a5:

ออฟไลน์ pandorads

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
ทำไมขึ้นต้นมาก็หลอนขนาดนี้ล่ะคะ !!! -[]-

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
รอจ้ารอ รอตอนต่อไปนะ :call:

ออฟไลน์ ratnalin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
*กรีดร้อง* น่าสนใจมาก  :impress2:

รอตอนหน้าค่า ^^

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
กาลกิระตี                                         พื้นปฐพีแห่งแสงวัน
กระแสสินธุ์ อุดมอัน                          เป็นมารดา แลบิดร
ทั้งข้าและปวงเจ้า                             ต่างร่วมเผ่าใต้นภาภรณ์
สถิตคู่ทินกร                                    ลืมหรือ...ข้ายังรัตติกาล
ลางโผผินกลางแสงจันทร์                ลางหลับฝันใต้พงไพร
ลางซ่อนร่างในรูปเหยื่อ                   ลางเผยเนื้อล่อให้หาย(นะ)
ลางบางคืนคืบคลานคลาย              ขย้อนหยอกแล้วกัด(กิน)กลืน



รวมเรื่องสั้น   ๑   หนึ่งในซี่รีย์  'กาลกีรตี'  วรรคที่   ๑๑-๑๔


[เรื่องสั้น วรรคที่ ๑๑-๑๔....สาป.....รากไทร....#๑]




"พี่กร.......หนามเตย.....รักพี่กรนะ.....รัก.....รักมากที่สุด.....รักมากที่สุดเลย....... "


.........................................
..............

"อื้อออออออ!!!!????  "

แววตาวิงวอนของ ...ดวงตากลมใส ที่เคยมองตามผมมาตลอด.....กลายเป็น สีแดงกล่ำไปแล้ว.....
...........................
..................สมองผมมันมึนๆ .....ภาพความทรมานของร่างเล็กที่ดิ้นพล่านคลานหนี...เบื้องหน้าผม....กลายเป็นเรื่องสนุก...เด็กน้อยร่างเล็กที่โดนเพื่อนสนิทสองตัวอย่างไอ้เวย์กับไอ้ดินชำเรา..จนแทบไม่เหลือสภาพ.....ถูกพวกผมมองเป็นเรื่องสนุก .....
.....มันสนุกจริงๆ ...
.......เหมือนกระต่ายตัวน้อยๆที่สั่นกลัว ....ร่างบางเล็กๆตรงหน้าผมสั่นกระตุกตามแรงกระแทกของ ไอ้เวย์ ....ผิวเนื้อที่เคยขาวนวลกลายเป็นสีแดงช้ำทั่วตัว ....ตามแรงจาบจวงของผมกับไอ้เพื่อนอีกสองตัวที่ยังไม่หยุดความกระสันอยาก....
พื้นที่ใต้ต้นไทร ริมน้ำตอนเย็น สายลมเอื่อยๆกับกลิ่นหอมของกอเตย.......... ทำให้ที่ตรงนี้มันสวยจริงๆ แต่สิ่งที่ทำให้มันสวยงามยิ่งกว่า ก็ ร่างบางของ เด็กน้อยที่อยู่ใต้ร่างพวกผมนี้หล่ะ ....มันเร่งอารมณ์อยากให้เกินขอบเขต ....

"เด็ดโคตรๆ เลย ไอ้กร ....ซี๊ด ...เด็กมึงนี่...สุดๆเลยหว๊ะ....ฮาๆๆๆ...ตอดกูเหี้ยๆเลย "

ไอ้เวย์เพื่อนผมซี๊ดปากไป เร่งโหมแรงกระแทกลงสะโพกไป  ผมละสายตาแววตาสีแดง แล้วจ้องมอง แท่งเนื้อใหญ่ของไอ้เวย์ ที่กระแทกรูดกับรูเนื้อ.....สนุกหว๊ะ..... ยิ่งไอ้เวย์ ถอนแท่งมันออกมาแล้ว อัดแรงกระแทกเข้าไปใหม่ ภาพนั้นยิ่งทำให้ผมอยากมีส่วนร่วมอีกครั้ง ...... 

"ไม่เล่นแล้วหรอว๊ะ ไอ้กร ..... เด็กมันยังไหวอยู่น่า มึงดูนี่...."

ไอ้ดินเรียกผมให้ดูมันดูดเลียยอดอกสีสวย  มันดูดเลียจนได้ยินเสียงลิ้นกับน้ำลาย แล้วหัวเราะตามเมื่อมือมันบี้บด ยอดอกที่แข็งเป็นไต ของ ร่างบางแรงๆ แล้วก้มลงไปกัดจนเห็นเป็นรอยฟัน ....ร่างบางที่ไอ้เวย์กำลังกระแทกตัวใส่ สะดุ้งเฮือกดิ้นร้นไปมา...... แต่ก็ทำได้แค่นั้น..... เพราะพวกผม มัดมือเล็กๆนั้นเอาไว้ทั้งสองข้าง.....เรื่องสนุกที่เพิ่งคิดขึ้นมาได้หลังจาก พวกผมเทคยาผสมกัญชาเข้าไป........
.........
..เสียงกรี๊ดร้องผ่านแววตาที่เอ่อไปด้วยน้ำตา ร่างเล็กจ้องมองผมเหมือนวิงวอน ...เสียงกรี๊ดร้อง ไม่มีออกมาจากริมฝีปากอิ่ม เพราะผมใช้เสื้อของตัวเอง อุดยัดปิดปากนั่นไว้ .....
...ภาพปากอิ่มๆที่ถูกเสื้อผมยัดไว้ มันซ้อนทับภาพอีกภาพ ......
...

"หึหึหึ...พี่จะเอาผ้าออกให้ ....แต่หนามอย่าร้องนะครับ....."

ผมต่อรองด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา  ร่างบางตรงหน้า ยังกระตุกสั่นตามแรงไอ้เวย์ที่ไม่ยอมหยุดขยับ ....หนามเตย พยักหน้าแรงๆ คงจะพยักหน้าหล่ะมั้งเพราะผมไม่รู้ว่า... หน้าที่ผยักขึ้นลงนั่นเพราะหนามเตยตกลงหรือเพราะไอ้เวย์มันกระแทกน้องเข้าไม่ยั้ง ...ผมค่อยๆ ดึงเสื้อของผมออกจากปากหนามเตย ....

"พี่กร ช่วยด้วย !!!!!!"

'เพี้ย!!!'

เสียงร้องเรียกชื่อผมดังขึ้นทันที่ที่เสื้อหลุดออกจากปากหนามเตย  ช่วยเสี้ยวนาทีอีกเช่นกันที่ผมฟาดผ่ามือใหญ่ของตัวเองลงไปที่ ใบหน้าเนียนจนหน้านั้นหันไปตามแรงมือ.....   
เสียงกรี๊ดร้องนั้นหยุดลงทันที...หนามเตย จ้องหน้าผมเหมือนหาคำตอบ ....สั่นกลัว และยั่วยวน ...ไม่รู้สิผมรู้สึกเหมือน พวกผมเองเป็นเสือ ที่กำลัง จะไล่ต้อนกินลูกกวางตัวน้อย .....
.....เรื่องสนุก...ที่เรียกความเสียวได้สุดยอด.....

"พี่บอกว่าอย่าร้องไง? ........เด็กดี....ช่วยพี่หน่อยนะ ....พี่ทนไม่ไหวแล้วนะครับ"

ผมใช้นิ้วตัวเองสอดเข้าไปในปากอิ่มแล้ว ง้างปากเล็กๆที่เคยออดอ้อนผมนั่นให้อ้าออก.... ก่อนจะดันแท่งเนื้อของผมเข้าไปในปากแทนเสื้อของผมที่เคยยัดอุดปากหนามเตยไว้ ... ถึงหนามเตยจะเบือนหน้าหนี แต่ผมก็ใช้อุ้งมืออีกข้างจับใบหน้าเล็กบีบปากให้หันมาจนได้ ลองใส่แท่งเนื้อของผมลงไปแต่มันก็ยังไม่ใช่ท่าที่ถนัด

"เฮ้ย! ไอ้เวย์เปลี่ยนท่าดีกว่าหว๊ะ ....มึงเอาออกมาก่อน ไอ้เหี้ยดินมึงก็หยุดด้วย ดูดเก่ง เลียเก่งนักนะมึง...ชอบก็ไม่บอก..ฮาๆๆๆ"

ไอ้เวย์มันถอนแกนแท่งมันออกมาจากตัวหนามเตย เสียงเหมือนจุกก๊อกหลุด ทำเอาพวกผมหยุดหัวเราะไม่ได้  ... น้ำขาวขุ่มที่เยิ้มไหลลงไปตามร่องเนื้อยิ่งทำให้พวกผมอยาก...ผมจับ หนามเตยผลิกตัวเป็นท่าคลาน แล้วให้ไอ้ดินลงไปนอนข้างล่างใต้ตัวน้องเขา เหมือนรู้งาน ไอ้ดินครอบปากมันอมแท่งเนื้อสีชมพู ที่อยู่เหนือหน้ามัน แล้ว ใช้มือช่วยไล้ลูบลูกบอลทั้งสองใบของหนามเตย เสียงร้องครางแผ่วๆ เหมือนจะจุกอยู่ที่ลำคอขาว ผมใช้มือจับเชยคางหนามเตยขึ้นมา ดวงตาสีช้ำแดงจากคราบน้ำตา ริมฝีปากที่กัดข่มเสียงไว้เพราะผมห้าม ...ไม่ให้ร้อง ผมไม่รู้เลยว่าเด็กตัวน้อยที่คอยตามติดผมมาตลอด จะนำความกระสันอยากมามากขนาดนี้....สนุกชิบหาย!!!

ผมง้างปากหนามเตยออกแล้วจ่อยัดแท่งเนื้อของตัวเองเข้าไป มันครูดกับฟันคมๆนิดหน่อย แต่ไม่แรงมาก ปากเล็กๆ คับไปด้วยแท่งเนื้อของผม ตอนนี้หนามเตยคงไม่มีแรงอะไรแล้ว ที่ยังพยุงตัวอยู่ได้ก็น่าจะเพราะผมจับไหล่เล็กๆนั่นไว้ ส่วน ไอ้เวย์ก็โอบสะโพกไว้อีกทาง ....ผมค่อยๆ ขยับ ปรับให้อะไรมันเข้าที่เข้าทาง แล้ว ค่อยๆ ขยับสะโพกเข้าออกช่องทางทางปากอิ่มนั้น ...

"เฮ้ยเวย์ มึงใส่มาสักทีดิ ...จ่ออยู่นั้นหล่ะ..อ่อนจนยัดไม่เข้าหรือไงว๊ะ? ฮาๆๆๆ"

สิ้นคำผม ไอ้เวย์มันก็แทงแท่งเนื้อมันเข้าอีกทางจนมิดด้าม  หนามเตยสะดุ้งเฮือกแต่ไม่ได้กัดลงมาที่เนื้อของผม เพราะมันคับปากเล็กๆ นั้นจนไม่เหลือพื้นที่ ....

 แรงกระแทกของไอ้เวย์ส่งมายังผม ...ยิ่งมันกระแทกแรงปากหนามเตยก็ยิ่ง ดูดอมรูดแกนเนื้อของผม...

"เหี้ยเวย์!!! กระแทกอีก...เอาอีกแรงๆ ....ของกูจวนจะได้ที่แล้ว.... "

เหมือนพวกเรากำลังเล่นชักกะเย่อกัน แค่มันสนุกกว่ามันกว่าเสียวกว่า!!!
ผมร้องครางแล้วจับ ประคองหน้าหนามเตยให้ เป็นไปตามจังหวะแรงกระแทกของไอ้เวย์ สุดท้ายก็กระทุ้งแก่นเนื้อของผมเข้าคอหนามเตยไปจนสุดลำ แล้วกระชากออกมา ปลดปล่อย น้ำเหนียวสีขาวขุ่น ให้มือช่วยอีกนิดหน่อย น้ำสีขุ่นก็ไหล เปรอะเต็มใบหน้าหนามเตย ....

ไอ้เวย์เองก็กระแทกแท่งใหญ่ของมันเข้ากับร่างหนามเตยอีกสามสี่ทีก่อนจะ ใส่แรงอัดเข้าไปอีกครั้ง พร้อมเสียงครางของมันที่ลากยาว เหลือแต่ไอ้ดินที่ยัง อมๆเลียๆ อะไรของมันไปเรื่อย ....
......................
..........
...ผมกับไอ้เวย์สลับกันเล่นทั้งปากทั้งช่องกระสัน ของหนามเตยจนหมดแรง ทิ้งตัวลงไปนอน กลิ้งที่ พื้นหญ้า...เหนื่อย สนุก อารมณ์ดี มองไปทางไหนมันก็ดีไปหมด  ขนาดมองรากไทรที่ย้อยลงมาระริมน้ำผมกับไอ้เวย์ยังหัวเราะลั่น
.....
....หันไปมองไอ้ดิน ตอนนี้ไอ้ดินมันกำลังขย้ำ หนามเตยแล้ว หลังจากที่เคยอมๆเลียๆ อะไรของมันไปเรื่อย ....
ผมสะกิดไอ้เวย์ให้หันไปนอนมอง....

.....ไอ้ดินเอาแท่งของมันมาถูไถ้ที่หน้าหนามเตยที่ สลบไม่ได้สติ ก่อนจะบีบปากหนามเตยให้อ้าออกแล้วกระทุ้งแกนเนื้อมันเข้าไป...มันจับหน้าหนามเตยให้เงยขึ้นมาแล้ว กระแทกสะโพกเข้าใส่รัวๆ ผมกับไอ้เวย์มัวแต่หัวเราะที่มันไม่สนใจเลยว่า เจ้าของร่างเล็กนั้นไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ... หลังจากนั้นมันก็ก้มลงมาซอกคอและก้มดูดหัวนมสีแดงกล่ำที่มันเคยดูดละเลงน้ำลายไว้ก่อน ...ทำเอาผมขนลุกตาม ตอนเห็นมันตวัดเลียลิ้น แล้วกัดเม้มจนหัวนมเป็นสีแดงสด  หลังจากนั้นมันก็จับน้องเขาพลิกคว่ำแล้วบีบขยำสะโพกแรงๆ ก่อนจะจับขาหนามเตยให้อ้าออก มันใช้น้ำลายมันละเลงทั้งของมันและช่องทางของหนามเตย ก่อนจะดันแท่งเนื้อของมันเข้าไปแรงๆ ตัวหนามเตยกระตุ๊กเฮือก...แล้วดวงตาช้ำแดงก็มองมาทางผม......เสียงครางของไอ้ดินดังเป็นจังหวะตามแรงที่มันกระแทก

"สุดยอด....อร่อยเหี้ยๆเลย .....ครางอีกนิดสิ ร้องดังๆก็ได้ ..แม่ง!!! สะใจเหี้ยเลย !!! ร้องดังๆ ดิว๊ะ!!!!"

ไอ้ดินมันซี๊ดปากร้อง แล้วกระแทกสุดแรงหลายๆครั้งเร่งให้ หนามเตยกรีดร้อง ให้ได้ดั่งใจมัน... กระแทกไม่ยั้ง มันโหมสะโพกแรงขึ้นและถี่ขึ้น  จนหนามเตยร้องไห้ตัวโยน ...นั่นยิ่งทำให้พวกผมหัวเราะได้ใจ .... ในตอนนั้นไม่มีใครสนใจเลยว่า หนามเตยเป็นยังไง ....
ไอ้ดินมันกระแทกเข้าไปจนสุดแล้วดึงออก แล้วดันพรวดเข้าไปจนมิดอีกครั้ง ทำอย่างนี้อยู่หลายรอบ ก่อนจะยึดสะโพกหนามเตยไว้แล้ว โหมแรงถี่ขึ้นจนได้ยินเสียงเนื้อกับเนื้อกระทบกันดังถี่...

"อ้า.....อีกนิด อีกนิด......จะออกแล้ว เหี้ยเฮ้ย รัดได้รัดดีจริงๆ..."

มันซี๊ดซ๊าดร้องครางอีกครั้ง แล้วอัดแรงเข้าสะโพกจนสุดลำมัน  ผมเห็นกระทั่งสันกรามของมันที่กระตุกเกร็ง .....มันฟุบตัวทิ้งลงไปที่หลังของ หนามเตย แล้วนอนหมดแรง ....
.................................
................
แสงแดดเริ่มอ่อนลงแล้ว แต่ พวกผมยังไม่หยุด ไอ้ดินคลานไปหยิบยาในกระเป๋าเป้ออกมาแล้วแบ่งกับพวกผมคนละ ห้าเม็ด พวกเรามัวแต่หัวเราะกันอยู่.....ที่มันดันมียาเหลืออีก เจ็ด-แปด เม็ด  ไอ้เวย์กระดกยาลงกลืน ไอ้ดินก็ทำเหมือนกัน  เหลือแต่ผมที่ เอายาในมือตัวเอง ยัดใส่ปากหนามเตยที่ดิ้นหนี แต่แรงของร่างนั้นไม่มากเท่าไหร่ ผมบีบปากให้ หนามเตยกลืนยานั่นลงไปให้หมด  ส่วนยาที่เหลือในมือไอ้ดินผมขอมาแดกเอง.....
............
...สักพักอารมณ์ของพวกเราก็ ลุกขึ้นมาใหม่ พร้อมสายฝนที่เริ่มจะตกลงมาเม็ดหนา ...

"เหี้ย...เปียกอีกแม่ง!!"

"กลัวปียกหรือว๊ะ? เหี้ยเวย์ มึงเปียกก่อนใครเพื่อนตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอ เปียกเต็มตัวน้องมันเลย...ฮาๆๆๆ"

"เฮ้ย...กร....กูอยากเอาในน้ำหว๊ะ....ไหนๆก็เปียกแล้ว ....กูอยากลองในน้ำอะ พวกมึงว่าไง? "

ไอ้ดินยิ้มจนตาเยิ้ม...กับสิ่งที่ไอ้เวย์เสนอ ส่วนผม ไม่ว่าอะไร นอกจากพยุงตัว เองให้ลุกขึ้นเดินไปหาร่างบางที่ร้องไห้สั่นกลัวจนตัวสะท้าน ผมลากแขนเล็กๆของหนามเตยให้ลงตามมาในตำแหน่ง  ริมน้ำที่ปกคุ้มไปด้วยรากไทรที่ย้อยเลี่ยลงริมน้ำ
ลงมาได้ก็จับ พยุง หนามเตยไว้ในท่าอุ้มโดยอาศัยแรงน้ำเข้าช่วยพยุงอีกแรง ก่อนผมจะกระทุ้ง แท่งเนื้อของผมเข้าในตัว หนามเตย จนมิดด้าม....ผมกระทุ้งกระแทก แรงๆจนน้ำรอบตัวกระเพื่อม ....ก่อนจะหันไปเรียก ไอ้ควายสองตัวที่ตามเกมส์ไม่ทัน

"ซี๊ด....กูล่วงหน้าไปก่อนนะ ....ถ้าพวกมึงไม่มาเล่นด้วยกัน"

ไม่ต้องเรียกซ้ำ ไอ้เวย์กับไอ้ดินรีบลนลานคลานตามลงมาในน้ำ... ...แล้วเสียงกรี๊ดร้องของ หนามเตยก็ดังขึ้นอีก...
.................................
..............




....  ....
...
.


...   ....
 ..

...
..

.

................   ....
........
..

"พี่กร.......หนามเตย.....รักพี่กรนะ.....รัก.....รักมากที่สุด.....รักมากที่สุดเลย....... "





เสียงกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู..ทำเอาผมผมสะดุ้งเฮือกตื่นจากความฝัน........... ฝัน....ถึงเรื่องที่ผ่านไปนานแล้ว ....
...
.............
...เรื่องที่น่าจะลืมไปได้ตั้งนานแล้ว ......
.........................
............
..เรื่องของหนามเตย......
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-06-2012 21:27:14 โดย Zitraphat »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






catwander

  • บุคคลทั่วไป
ผีมาหลอกแน่ๆ รอตอนต่อไปจ้า

Peppermint

  • บุคคลทั่วไป
รอตอนต่อไปค่ะ เดาตอนต่อไปไม่ถูกเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ ณยฎา

  • ขอเพียงมีเธออยู่คู่ฉัน แม้นหลับก็มิฝันถึงสิ่งใด
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 496
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-3
ไอ่ชั่ว ข่มขืนไม่พอ พาเพื่อนมารุมโทรมอีกแม่ง สันดานจริงๆ

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป



   ง่า. . . แอบโหดอ่า




ออฟไลน์ eern

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-5
โคตรชั่วเลยเลว :angry2:ระยำมากถ้าพระเอกร้ายอย่างงี้รับไม่ใด้

ออฟไลน์ กฤษณ์

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 649
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
หลอนเลย..
เรื่องที่มีกลอนมาด้วยเนี่ย..
มีเสน่ห์จัง..

kisz

  • บุคคลทั่วไป
น้องหนามเตยอย่ารักเล๊ยยยยย คนแบบพี่กรเนี่ยะ - -"
ว่าแต่ น้องหนามเตยตายไปแล้วหรอ?

ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 976
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1


สงสารหนามเตยอ่ะ ...ฮือออออ  :o12:

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
[เรื่องสั้น วรรคที่ ๑๑-๑๔....สาปรากไทร....#๒]





"ไหวไหมคะหมอ?....เมื่อคืนบินกลับมาดึกหรือคะ? ถ้าไม่ไหว ไปพักก่อนก็ได้คะ...เดี๋ยวหมอสัตราก็มาแล้ว ...ไม่ต้องอยู่แทนก็ได้ค่ะ "

เสียงแอม พยาบาลผู้ช่วย แซวผมเบาๆ หลังจากยกกาแฟ แก้วที่สี่มาให้ ...

.....จะบอกยังไงดี เรื่องที่นอนไม่หลับ ...อยู่ๆก็ฝันถึงเรื่องที่ผ่านไปนานแล้ว เรื่องในวัยคะนองที่ผมเคยทำในสมัยก่อน ...ตอนนั้น... ยังไม่จบม.ปลาย ด้วยซ้ำ ...เทคยา ยำเนื้อ[กัญชา] สนุกกับชีวิตจนมั่วไปหมด.....
....ความสนุกที่ยังสัมผัสได้ ......
......เสียงกรีดร้องที่กระตุ้นความกระสันอยากทุกครั้งที่ คิดถึง.......

เด็กนั่นชื่ออะไรนะ...เด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่มักจะคอยวิ่งตามพวกผม เสมอ ...ใต้ต้นไทร...ฐานทัพลับของผมกับเพื่อน ...ผมเหมือนลืมอะไรไปรึเปล่า?

"เอ่อ.....ขอโทษครับ ...หมอสัตรา.....อยู่ที่นี่หรือเปล่าครับ?"

ร่างสมส่วนที่อยู่ๆก็โผล่เข้ามา  โครงหน้าคมตัดกับแววตาสีแปลกรับกับจมูกเชิดอย่างลงตัว.... ริมฝีปากอิ่มที่ เผยอเล็กน้อย ....ซ้อนทับภาพของเด็กตัวเล็กๆที่ ผม ลืมไปแล้ว.......
   
' หนามเตย????!!! '

รอยยิ้มเก้อๆ ส่งมาให้ผม หลังจากนั้นสีหน้าแปลกๆของเด็กหนุ่มก็ส่งมา ...

"เหวอ!!!  หมอ!! หมอกาแฟหกแล้วครับ !!!"

เด็กหนุ่มตรงหน้าผม ทำหน้าเหวอ แล้วปรี่เข้ามา ประชิดตัว  มือข้างหนึ่งของเขาคว้าถ้วยกาแฟในมือผมไปวางไว้ ที่โต๊ะ ความรู้สึกผมมันชาไปหมดแล้ว ....ดวงตาสีแปลกที่ช้อนมองขึ้นมา...ดูดึงดูดอย่างบอกไม่ถูก 

"คุณแอม.....ช่วยทางนี่หน่อยครับ..."

เด็กหนุ่มนั้น หน้าซีดลงแล้วตะโกนเรียก แอม อย่างคนกันเอง .... ทำให้ผมพาลคิดไปว่า ที่ผมไม่อยู่ ช่วงสองอาทิตย์มานี้ผมพลาดอะไรหรือเปล่า?

" ตายแล้ว!!! หมอกร ร้อนไหมคะนั่น!!??? ฝืนจนได้เรื่อง..."

หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว เหมือนทุกอย่างของผมหยุดอยู่ที่ เด็กหนุ่มคนนั้น  สายตาผมสำรวจคนตรงหน้าตั้งแต่เส้นผมลงไปปลายเท้า .... ความรู้สึกแปลกที่เกิดขึ้นยิ่งทำให้หัวใจเต้นแรง ...

[ I said te amo, would somebody tell me what she said? Don't it mean I love you.Think it means I love you.Don't it mean I love you.Think it means i love you,Te Amo Te Amo Don't It means I Love You ]

เสียงโทรศัพท์ ของเด็กหนุ่มเหมือนจะดึงสติผมกลับมา  เขายิ้มเจือนๆผละจากผมไป แล้วล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อ ขึ้นมารับ.... หูผมไม่ได้ฟังหรอกว่าเขาคุยกับปลายสายว่าอะไร....ผมมองแค่ริมฝีปากอิ่มที่ขยับเจรจา กับปลายสาย .....สมองมันมึนไปหมด....

.......
...
............. อยาก...




......อยากได้.....




...อยากได้ยินเสียงกรีดร้องของ ....เจ้าของริมฝีปากอิ่ม.....
.....
...............
....


....ผม.....
...
..............



...อยาก....ไล่ล่าอีกครั้ง ......
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-06-2012 13:04:23 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
กรทำอะไรลงไปคิดถึงจิตใจหนามเตยหรือเปล่าว่าจะรู้สึกยังไง ทำแบบนั้นได้ลงคอได้ยังไง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






Loveyoujung

  • บุคคลทั่วไป
ทำไมนิสัย???? แก้ไม่หายเหรอ?......
โอยยยยยยยยยย ค้างอีกแล้ว....ทำไมสั้นจังเอ่ยยยย

ออฟไลน์ ratnalin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
สันดานชั่วแก้ไม่หายหรือหมอ
เดี๋ยวให้น้องเตยมาหลอกซะนี่

รอตอนหน้าค่า  o13

catwander

  • บุคคลทั่วไป
ยังโรคจิตไม่หาย คงติดใจ

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
เหอะ ไอ้พี่กร โตมาได้เป็นหมอเลยเหรอ รักษาสุขภาพจิตตัวเองก่อนดีไหม
ทำไมต้องทำเรื่องโหดร้ายกับน้องหนามเตยด้วย แล้วน้องคนใหม่นี่จะปลอดภัยไหมนะ :z3:

ออฟไลน์ Yuthaiz2

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
Zitraphat แต่งได้น่าติดตามทุกเรื่องเลย  :กอด1:

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
กรเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย แล้วหนามเตยในตอนนั้นเป็นยังไง แล้วอีกคนเนี่ยเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้หรือเปล่า

YAYANORITZ

  • บุคคลทั่วไป
ชอบๆๆๆ หุหุหุ  :haun4:

ออฟไลน์ miwmiwjung

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
โห๊ะ ยังไม่สำนึกนะ

ออฟไลน์ witchhound

  • เบื่อ เบื่ออ เบื่อออ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
ปลุกสันดานดิบในตัวคุณ :z3:

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
แนวโรคจิตหรือนี่น่าติดตาม

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด