หัวข้อ: สาป...รากไทร พิเศษในเล่ม [แย้มๆ ๒๖ ๐๙ ๕๗]

[Zitraphat]

อั๊ย  หมอ เป็นเมีย    แม่เจ้า หมอเป็นเมียภัทร    ปกติเป็นเมียหรอ  หรือผลัดกันฟะ  

V
คำตอบอยู่ที่สภาวะร่างกายเน้อ ....เมื่อก่อน จากเพื่อนสนิทมาเป็นคู่นอน แต่หลังจากได้ร่างนี้มา...ภัทร มันจะขยับให้หมอไปเป็น ศรีภรรยาแล้ว

  เป็นเมียยยยย อัยย่ะ 

V
เน้อ เมีย จริงๆเน้อ

     สรุปพี่หมอที่แสนดีกลายเป็นรับไปจริงๆแล้วใช่ไหมเนี่ย -*-     เลยไม่รู้จะว่าภัทรเปลี่ยนไปหรือพี่หมอเปลี่ยนไปดี     แต่พี่หมอนี่ขี้ใจน้อยกว่าที่คิดแฮะ     แค่โดนผีหลอกนิดหน่อยมานั่งซึมท่าเด็กมีปัญหา ไม่พูดไม่จาซะงั้น เฮ้อ. . . 

V
ภัทรมันก็เหมือนเดิม...ถึงอยู่ในร่างผู้หญิงมันก็รุกหมอเหมือนเดิม ทีนี้พออยู่ในร่างผู้ชาย ...ไม่ต้องคิดคำตอบ.... เรื่องขี้ใจน้อย เพราะหมอมันเก็บอย่างเดียวไม่ค่อยพูด...เรื่องกลัวผีไม่กลัวเพราะทำให้คนเป็นผี กับเห็นพวกผีจนเคยชิน แต่ที่นอยด์ เป็นเพราะ ภัทร พูดถึง [น้องที่เคย 'รัก']

  อยากรู้วิธีง้อหมอ ของภัทรแบบละเอียดๆๆๆๆจัง    แหมก็คนมันรัก ทำไงได้ ก็นะ ลองคิดภาพให้ไอ้คุณตรินทร์นอนรอให้ไอ้คุณบัพ..   มันก็ไม่ช่ายยยยยยยยยยย  แถมร่างดันมา feat. กับเจ๊ภัทรเวอร์ชั่นภัทรพลำ งานนี้ก็ต้องตำแหน่งศูนย์หน้าอย่างเดียวเท่านั้นนน!!!!  แล้วอีกอย่าง หมิงน้อยก้ทั้งรักทั้งเกรง (กลัวด้วยป่าวไม่รู้) เวอร์ชั่นภัทรพลำจะตาย มีเรอะจะกล้าหือ  ก้คงต้อง "เพราะรักจึงยอมทุกอย่าง"  ใช่ป่ะ หมิงน้อย    

V
อยากเขียนแต่กลัวไม่ผ่านเซ็นต์เซอร์ เพราะรัก ยอมยกธงจริงๆ

      หมอสัตรา เป็นรับ ห๊า  แถมขี้น้อยใจสะด้วย ภัทรจะง้อไงน้อ 

V
ง้อด้วยร่างกายและวิธีการ.....เห้อออออ

  ภัทรคือพี่ชาย ของเพชรอะไรนั่นงั้นหรือ แล้วทำไมภัทรถึงเป็นแบบนี้ เพชรไปไหน หนามเตยด้วย พวกกรทำอะไรหนามเตยกันแน่ แล้วทำไมพวกกรถึงคิดว่าหนามเตยคนนั้นกับคนนี้คือคนเดียวกัน 

V
สปอยก่อนเลยเพราะคงมีหลายคนที่ไม่ได้อ่านอีกเรื่อง เรื่องมันเลยซ้อน ภัทร ไม่ใช่พี่ชายของหนามเตยและเพชร แต่เป็น แฟน เพชร เน้อ  จำเด็กสาวที่ตกลงมาได้ไหม เด็กคนนั้นคือ เพชร ที่โดดตึกที่โรงพยาบาล เพชร เสียชีวิตเน้อ ...ส่วน พี่จ๋า คือภัทร ของหมอสัตรา ...ภัทร เป็น ผู้หญิง มาก่อนที่จะเป็นผู้ชาย ในตอนนี้ [ขอโทษสำหรับคนที่ไม่รู้ด้วยเน้อ ] ที่พวกกรคิดว่า ภัทร คือหนามเตย เพราะ หมอสัตรา เห็น วิญญาณ เพชรที่อยู่ข้างๆภัทร บอกให้ คืนหนามเตยมา หมอสัตราเลย เรียก ภัทรว่าหนามเตย ส่วนที่ภัทร สมอ้างเป้นหนามเตยเพราะคิดว่า มันคงมีอะไรที่เกี่ยวกับ หมอกร ด้วยความที่อยากได้ที่ผืนนั้น...แต่ไม่คิดว่า จะเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเสียก่อน ภัทร มัน ทำได้ทุกวิถีทางถ้าจะให้ได้ของที่ต้องการ ที่เหลือเรื่องของหนามเตย รอให้ดินมาเฉลยดีกว่าเน้อ...

  หลอนนนน สรุป มันเป็นตัวอารายเนี่ยยยยย   

V
เป็น 'ตะบองพลำ'  เป็นสายพันธุ์ที่สาปสูญของผืนป่าเน้อ ....นั้นหล่ะสิ่งที่ ภัทร เป็นเน้อ  +เป็ด+1 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเน้อ

อ๊าาาา  นี่มันตอนก่อนหน้าที่ภัทรจะไปฉลองในผับ ในเรื่อง 29g ปะ คนเขียนสุดยอดดอ่า อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว

V
อ้า!!!! แฟนพันธุ์แท้เลยเน้อ จำได้ด้วย ถูกต้องเน้อออออออ!!!!! บวก 1 บวกเป็ด เลย เก่งๆๆๆ

[mumamayza]

  ภัทร  รอๆ....รอเเล้วรอเล่าเธอก็มา สวดยวดมาก นุกดีค่ะ

 

[Zitraphat]

จะจบแล้ว ๆ เรื่องที่สองที่จะจบ 5555+ ไม่ต้องรอ ไม่ต้องขอ ก่อนจบขอถวายของเซ่นพิเศษให้ก่อนแล้วกัน คู่นี้เขาคู่ รักหวานๆแต่ไอ้คนทำมันบอกเป็นคำพูดไม่เป็น...กับอีกคนที่รักมากมาย ทำทุกอย่างให้ได้ แต่ ไม่รับรู้อะไรกับสิ่งที่อีกคนทำ....เรื่องบางเรื่อง หมิงน้อย โง่ไปจริงๆ เสียชื่อสมิงเจ้าเล่ห์หมด ถ้าอยู่ต่อหน้า พลำ
ใครที่รอหมอกร ....รอไปก่อนนะ Dark แน่สำหรับฉากนั้นของหมอกร กับ หนามเตย [??!!!]

*********พิเศษใส่ไข่...  ข้อเสนอของ...สัตว์ประหลาด....*********



"หมอ..."

เรียกคำแรกไอ้หมอมันเงยหน้าขึ้นมามองผมนิดนึง...แล้วก้มหน้าซุกเข่าลงไปใหม่...

"หมอ..."

คำที่สอง ผมเรียกมันแล้วใช้มือปัดผมที่หน้าผากมันออก จูบเบาๆย้ำลงไปที่หน้าผากกว้าง...ไอ้หมอมีสะดุ้งเล็กน้อย...

"หมอ..."

คำที่สาม มันเงยหน้าขึ้นมามองผมอีกครั้ง ดวงตาสีเงินวาวสว่างเพียงชั่วครู่แล้วกลายเป็นสีน้ำตาลเข้มเหมือนเดิม....ริมฝีปากหนาเม้มเข้าหากัน....เหมือนเด็กที่ทำผิดแล้วรอการลงโทษ....ผมไม่รอถามมันแล้วว่า เป็นอะไร? งอนอะไร? ลองเข้าโหมดนี้ ถามไปก็แค่นั้น ริมฝีปากหนาของไอ้หมอไม่มีทางเอ่ยอะไรออกมาหรอก... ถ้าจะให้ปากนี้ส่งเสียงออกมา...สู้ให้ส่งเสียงครางยังเพราะกว่า....
....
.
******************************************************************



"หมอ..."

เหมือนแรงดึงดูด เสียงเรียกครั้งที่สี่ดังเบาๆ ตรงหน้าผม ภัทร ค่อยๆ โน้มหน้าเข้ามาใกล้ ลมหายใจที่มีกลิ่นไอเลือดทำเอาผมชะงัก ...

. ผมกำลังพลาด...

การจ้องตา ภัทร ตรงๆ ทำให้ผมนิ่งด้วยความหวาดกลัว....ดวงตาที่มองมา ถึงจะรู้ดีกว่าข้างหน้าคือคนที่ผมรัก คือคนที่ผมรอคอย คือคนที่ผมตายแทนได้ ...แต่พอเจอแววตาคู่นี้จ้องมาตรงๆ...ผมก็ไม่สามารถควบคุมแรงกระตุ้นจากสัญชาตญาณในตัวเองได้ สัญชาตญาณมันกำลังกลบทุกสิ่ง...ความกลัวมันเหมือนโซ่ที่ค่อยๆล่ามพันธนาการร่างกายผมไว้....
ริมฝีปากเย็น แนบทาบเข้ามา พร้อมลิ้นที่รุกเลีย ...ร่างกายผมสั่นเทาด้วยความเกรงกลัว ...รสชาติของเลือดที่ได้กลิ่น มันกำลังถูกถ่ายเทสู่การรับรู้...

ผมกลัวจนไม่กล้าเอ่ยปากถามว่า กลิ่นและรสชาติของเลือดที่ผมสัมผัสได้เป็นของใคร ....ที่ผมทำได้แค่ปล่อยให้ ลิ้นนั้นเกี่ยวตวัดในโพรงปาก .....ลากส่งอารมณ์กลัวให้เป็น..
. อารมณ์หวาม.....

จูบเบาๆ ย้ำซ้ำๆที่ริมฝีปากผม ....แววตาสีแปลกสะกดให้ผมนิ่ง....เข่าของผมที่ชันขึ้นติดแผ่นอก ถูก ภัทร กดให้ ทอดวางลงไปกับพื้น ภัทร ขึ้นมาคร่อมทับช่วงหน้าขาผม ปลายนิ้วเย็น ของภัทร ไล่ปลดกระดุมเสื้อที่เปียกน้ำของผมออก .....แล้วก้มลงมาบดสะโพกกับช่วงกลางตัว....

"หมอน่ารัก...อยู่นิ่งๆนะ.."

หัวใจมันเย็นวาบที่ได้ยินเสียงกระซิบพร่า....ปลายนิ้วเย็น ลูบผ่านไปมาที่หน้าอก อายตัวเองว่าทั้งๆที่กลัว แต่ หัวนมมันกลับชูชันสู้มือของคนข้างบน...จูบเบาๆ เริ่มกลายเป็น แรงบดที่เบียดให้ ริมฝีปากชิดแน่นการจูบเบา....ค่อยๆเปลี่ยนเป็นการรุกไล่ ภัทร กำลังดูดดุนทุกอย่าง ทั้งลิ้นผมทั้งริมฝีปาก....เสียงรุกจูบดังสลับกับเสียงลมหายใจ...หน้าอกที่ชุชันมันทำให้ผมเริ่มบังคับจังหว่ะการหายใจของตัวเองไม่ได้....ภัทร ก้มลากลิ้นเย็น ลงไปที่ช่วงไหล่ผม ดูดเม้มและค่อยๆลากลิ้นเลีย .... ผมกระตุกวูบทั้งตัวทันทีที่ริมฝีปากเย็นครอบลงบนหน้าอกที่แข็งเป็นไต ...ลิ้นเย็นๆที่ตวัดเลีย เร่งอารมณ์แปลกๆให้ค่อยๆก่อตัว...ผมอายตัวเองทุกครั้งที่ เงยหน้าขึ้นมาเห็น ภัทรใช้ริมฝีปากอิ่มครอบพร้อมส่งลิ้นสีสดดูดเลียเนินอกที่แข็งสู้ของลิ้นของผม...

เสียงครางมันหลุดออกมาจากปาก ตอนที่ภัทร งับเข้ากับเนินหน้าอก เสียงลิ้นที่ตวัดเลียกับเสียงครางของผม ทำให้ภัทร ยิ่งดูดเลียแรงขึ้น.... ผมอดรู้สึกไม่ได้ว่า ภัทร กำลังจะชิม ผิวเนื้อของผม ..

.มืออีกข้างของภัทร ละออกจากเนินอกผมที่ยังว่าง ไล้ลูบลงไปที่ช่วงกระดุมกางเกง...ผมไม่รู้ว่า ภัทร ปลดกระดุมผมตอนไหน รู้ตัวอีกที สัมผัสทั้งเบาทั้งแรงก็ค่อยๆ ลูบช่วงกลางลำตัวผมผ่านเนื้อผ้าบางๆของบ๊อกเซอร์แล้ว..
...
......
.
....
.
.
.

"หมอ....จะเอาไงต่อหล่ะ....? ....หมอจะเข้ามาในตัวภัทรไหม? ....ถ้าหมอไม่พูด....ภัทร จะใส่ของภัทร เข้าไปในตัวหมอนะ...."
...
.
.
....
.
.
เสียงกระซิบพร่า ดังเบาๆข้างหูผมตามมาด้วยริมฝีปากเย็นที่ เม้มกัดเข้าติ่งหู...
.....
..
.
แววตาสีแปลกจ้องผมเสียจนใกล้..
..
.ใกล้เสียจนปลายจมูกเราชนกัน.......

..
.
.
.
ถ้าคุณเป็นผม...คุณจะทำยังไง?...

...
.
.
.ตัวเลือกที่ ภัทร เสนอ....คุณว่าผมจะเลือกอะไรดี???




 

[Zitraphat]

สงสัยกันจังว่า หมอสัตราเป็นรับให้ ภัทร จริงเหรอ?? งั้นคนเขียนถามตรงๆแบบแฟร์ๆ คนอ่านว่าไง?
สถานการณ์สั่นคลอนเน้อ อิมเมจ ภาพหมอกับภัทรให้ก่อนแล้วกัน เผื่อการตัดสินใจ

หมอสัตรา  นิสัยเย็นชา แต่อารมณ์จะร้อนขึ้นมาถ้าเป็นเรื่องของภัทร เป็นสัตวแพทย์ฝีมือดี มีกลุ่มลูกค้าประจำของตัวเอง หมอแมนมากในการวางตัวไม่มีหรอกไอ้ประเภทผิวขาวอมชมพู หมอแกจากหน้าตาอายุประมาณ 30ผิวสีแทน สูงหนา แววตาสีเงินวาว ถ้าไม่สังเกตุ เกือบลืม หมอ ถนัดฆ่าพอๆกับถนัดรักษา

ภัทร เด็กหนุ่มรักสนุก จากหน้าตาอายุ 21-22 สูงโปรง ขี้เล่น รักสนุกอยากได้อะไรต้องได้และจะทำทุกวิธีให้ได้มา...ฉลาดในการวางแผนอย่างหาตัวจับยาก..ปกติใช้ยาของหมอกดประสาทตัวเองไว้ไม่ให้สัญชาตญาณตัวเองออกมา การใช้ยามีผลกระทบหลายอย่าง จนสุดท้ายเจ้าตัวตัดสินใจหยุดยา จนทำให้เกิดการลอกคราบขึ้น ภัทร ตอนนี้ ผิวสีนวลน้ำผึ้ง แววตาวาวน้ำตาลเจือเขียว ยิ้มเก่งช่างเจรจา....แต่พอบทโหดขึ้นมา หมอยังกลัว....

จากอิมเมจเหมือน เคะเราจะแก่ซึน เลยถามคนอ่านเลยแล้วกัน คู่นี้

"....จะเอาไงต่อหล่ะ....? ....หมอจะเข้ามาในตัวภัทรไหม? ....หรือจะให้....ภัทร ใส่ของภัทร เข้าไปในตัวหมอ??...." 
 

ฮิ้ววววววววววววววววววววว

[entirom]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หมออ่ะต้องเป็นเมียเท่าน่านนนนนนนนนน

คะ  คะ  ค้างสุดๆๆ

ปล.  เป้าหมาย ต้องตามเก็บทั้งสามเรื่อง ให้หมด
 แว๊บบบบบ  ไปกาลกีรติ ต่อ 
ไม่รุเรื่องไหนก่อนหลัง ตามอย่างเดียว

[fuku]

 :laugh:ขอทำตัวน่าเกลียดรอจบแล้วอ่านทีเดียวนะคะ

ที่จริงอ่านทุกเรื่องยกเว้น 29G เพราะมันซับซ้อนอยากอ่านยาวๆมากกว่า
อ่านทีละตอนแล้วทุรนทุรายรอไม่ไหวค่ะ

[Tiamo_jamsai]

 :pighaun:สำรักประโยคเด็ดนั้น. เข้าเลยๆๆๆๆๆๆ. ใครก้อได้ทั้งนั้นเลยรึจะผลัดกันก้อได้นะ

[kakaris]

อ๊าย 

ภัทรอ่ะถามไรหมิงน้อยอย่างง้าน

หมิงน้อยหัวใจวายตาย 

แค่เนี้ยก็กลัวจะแย่แล้ว

งานนี้โดนชัวส์     

[sunshadow]

    เหอๆๆ ถามงี้เลยเหรอ
    แล้วพี่หมอตอนนี้จะมีแรงกายแรงใจพอจะทำอะไรภัทรไหมละเนี่ย




   

[Lovecartoon1996]

ฮิ้ววววววววววววววววววววตาม

[Heladasless]

หมอเข้าๆ   เข้าๆภัทร หนึ่ง สอง สาม ฮูเล่ ปริ๊ด ปรี๊ ปริ๊ด   

[maru]

แล้วสัตราจะตอบยังไงนะเนี่ย ภัทรเป็นผู้หญิงมาก่อนงั้นหรอ อ่านคำอธิบายแล้วเริ่มเข้าใจมากขึ้น แต่ยังคงสงสัยเรื่องหนามเตยอยู่ดี และก็สงสัยเรื่องภัทรด้วย ทำไมภัทรกลายเป็นแบบนี้

[tewava]

เอ๊า เราเข้าใจว่า ช่วงนี้ คือช่วงที่ภัทรอยู่ในร่างของตรินทร์ ที่ใช้ชื่อว่าภินทร์ซะอีก ใช่ไหมนี่ อ่านจนจะจบนี่เราเข้าใจผิดเหรอ โฮ โฮ

[Zitraphat]

เอ๊า เราเข้าใจว่า ช่วงนี้ คือช่วงที่ภัทรอยู่ในร่างของตรินทร์ ที่ใช้ชื่อว่าภินทร์ซะอีก ใช่ไหมนี่ อ่านจนจะจบนี่เราเข้าใจผิดเหรอ โฮ โฮ

V
ช่วงนี้เป็น ภัทร[พลำของหมอ] ที่อยู่ในร่างตรินทร์  จริงๆ ส่วน ภินทร์[ภัทรของอะตรอม] ยังหลับสนิทไม่มีวี่แววตื่นในทะเลน้ำตา พลำและภัทร[หญิง-ภินทร์] ใช้ความทรงจำเดียวกัน แต่การกระทำต่างกัน ภัทร [หญิง-ภินทร์] ไม่รับรู้เรื่องการมีอยู่ของพลำ เหมือนที่ไอเดียร์ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในร่างกายตัวเอง

[kimmy-g]

พออ่านถึงบรรทัดสุดท้ายแล้วในหัวมันเหมือนได้ยินเสียง   เอี๊ยดดดดดด เบรกแทบไม่ทันอะ ฮื้มมมมม  สำหรับเรานะไม่ว่าจะอยู่ร่างไหน ภัทรก็เป็น active  อะ ไม่ใช่ passive  รุกรับยังไง ก็ยังรู้สึกได้ว่าเป็นคน นำ อะ  แต่ถ้าเอาเฉพาะตอนนี้นะ อยากเห็นหมอ โดนกดอะ ก็หมอ น่ารัก มากเลย ตอนนี้ อั้ยย่ะ

[Zitraphat]

..
.
.
.
ถ้าคุณเป็นผม...คุณจะทำยังไง?...

...
.
.
.ตัวเลือกที่ ภัทร เสนอ....คุณว่าผมจะเลือกอะไรดี???
....
.
.
.
.
ไม่ต้องเลือกหรอก......
...
.
..
.คำตอบมันไม่มีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว .....
..
.
.
สิ่งที่ภัทรทำ....ทุกอย่างมันแค่การหยอกให้ผมเปิดปาก....และกลับมาใช้สติ.....
..
.
.
เพื่อรับสัมผัสที่ไม่อาจขัดขืน ....
...
..ผมยังสวมบ็อกเซอร์อยู่ .....และเหมือนกัน..ภัทรก็ยังไม่ยอมถอดกางเกงยีนส์ออก....แก่นเนื้อของภัทร แค่โผล่พ้นออกมาจาก ช่องกระดุมที่ถูกปลดออก ....ทั้งๆที่แก่นเนื้อเย็นๆมันกำลังค่อยๆดันแทรกตัวผมเข้ามาทีละนิด....ภัทร ก็ยังไม่ยอมให้ถอดบ็อกเซอร์ตัวที่สวม ...เหมือนกับทุกครั้งที่ภัทร คอยแกล้งผม...

แก่นเนื้อของภัทร แทรกเข้ามาจากรอยแหวกของบ็อกเซอร์และช่วงเม็ดกระดุมกางเกง...มันยิ่งทำให้เจ็บจนบอกไม่ถูก ....ผมค่อยๆ สวมตัวเองลงบนแก่นเนื้อภัทร มันคับแน่นและเย็นวาบ.....ครั้งก่อนที่เคยมีอะไรกัน ภัทร มักจะใช้ ป๊อบกับผม แต่ครั้งนี้....ไม่...เราไม่ได้เตรียมอะไรกันมาขนาดนั้น .....ผมค่อยๆผ่อนลมหายใจยาว ในทุกครั้งที่ แก่นเนื้อค่อยๆแทรกเข้าไปในร่างกาย .....
...
.
ริมฝีปากเย็นไล้เลียตุ่มเนื้อเนินอกผมที่ชูชันเป็นไต  ภัทร กึ่งนั่งกึ่งนอน... แล้วปล่อยให้ผมทำเองทั้งหมด ....เหมือน เพชรฆาตยื่นดาบให้ นักโทษประหาร ตัดหัวตัวเอง .....แววตากับรอยยิ้มที่เพชรฆาตส่งมา....ทำให้ผมไม่มีทางปฏิเสธ.....

เกือบอึดใจแล้วที่ผมค้างตัวเองอยู่กลางทาง ....ช่องทางของผมเหมือนจะฉีกขาด มันเจ็บจนบีบรัดแก่นเนื้อภัทรแน่น มันแน่นจนผมรู้สึกถึงแรงตอดของตัวเอง.... ภัทร นิ่งมองผมที่เก้ๆกังๆ สองมือภัทร จับ เอวผม แล้วสวนกระแทกตัวเอง ขึ้นมา! สิ่งที่ผมทำได้ ตอนนี้คือกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้กรีดร้อง ...ภัทรดันตัวเองให้ลุกขึ้นมา แต่สองมือยังจับเอวผมกดไว้แน่น แท่งเนื้อที่แทรกเข้ามา มันลึกจนสุดโคน ...ผมได้แต่โอบรอบลำคอภัทรเพื่อผ่อนแรง แต่มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย...ผมเจ็บจนขยับไม่ได้  น้ำตามันไหลลงมาโดนไม่รู้ตัว ..... รอยยิ้มบางๆถูกส่งมาให้ผม ก่อนลิ้นชื้นๆจะรุกแทรกเข้ามาในโพรงปาก รสชาติของเลือดยังไม่หายไป ...... แรงของมือกดให้ตัวผมบดลึกลงไปกับแกนเนื้อ ....ภัทร ถอนลิ้นออกมาจากริมฝีปาก....เสียงกระซิบเบาข้างหู....มันชัดเจนทุกประโยค...

"ร้องออกมาได้ไหมหมอ ....ถ้าร้องให้ภัทรได้ยิน ...ภัทรจะไม่แกล้งหมอ"

สำหรับภัทร คำขอมันเหมือนเป็นคำสั่งบังคับ ยิ่งผมกลั้นเสียงไว้ด้วยความอาย แรงกระแทกทุ้งจากด้านล่างยิ่งมีมากขึ้น ....จากความเจ็บค่อยๆเปลี่ยนเป็นความชา....จุดกระสันที่อยู่ด้านในถูกภัทร ค่อยๆขยับกระทุ้งซ้ำๆ  แก่นกลางผมที่เคยสงบในบ็อกเซอร์ เริ่มค่อยๆโป่งนูนออกมา  จนน้ำหล่อลื่นมันเยิ้มเปียกบ็อกเซอร์ที่สวมอยู่ ....จากที่เคยถอยตัวหนี...ผมเริ่มเพิ่มแรงกดลงมาให้ตัวเองสัมผัสภัทร มากขึ้น อารมณ์มันพุ่งจวนจะระเบิด  มือข้างหนึ่งของภัทร ปล่อยออกจากช่วงเอวผม มาไล้ลูบ แกนแท่งผมผ่านเนื้อผ้า...อารมณ์ผมหลุดไปแล้ว ตอนนี้ที่ผมทำคือ กัดปากตัวเองแน่น พร้อมๆกับขย่ม บดให้แก่นของภัทร ที่ค้างอยู่ในตัวผม รูดดันเข้าออกในช่องทาง....มันเจ็บจนจุกเจ็บจนเรียกอารมณ์กระสันอยาก....
.........
...ผมโหมแรงเร่งยกสะโพกตัวเองเพื่อตะกายตัวให้ถึงฝั่ง .....เหงื่อเม็ดใหญ่ของผมหยดลง ช่วงเอวภัทรเม็ดแล้วเม็ดเล่า ......รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของภัทรส่งมาพร้อมกับ แรงของมือสองข้างที่ตรึงช่วงเอวผมไว้ไม่ให้ขยับ ......
เสียง เหมือนจุกฝาน้ำหลุดออก.....ตอน...ภัทร ขยับดึงให้แกนเนื้อออกมาจากตัวผม..........
...ทั้งๆที่ผมยังไม่ถึงฝั่ง....
.
. 

"...หมอยังไม่ได้คราง...ขอร้องเลย....จะเสร็จแล้วหรอ?...ต้องการ ภัทรหรือเปล่าหมอ??? หืม....."

........
...ภัทร จ้องหน้าผม ....ในขณะที่ปลายนิ้วลูบไล้จนมาหยุดบีบคลึงที่ตุ่มบนหน้าอกผม....

. "บอกภัทร ทีสิ...ว่าหมอต้องการให้ภัทร เข้าไปในตัวหมอ??? หืม....ไม่อยากหรอหมอ????"

...มือของภัทร ข้างหนึ่งบีบบี้ที่หน้าอกผม ส่วนอีกข้างค่อยๆลากขึ้น ผ่านแผงอก เรื่อยมาที่ลำคอ ปลายนิ้วเย็น เกลี่ยไล้ริมฝีปากผม แล้วค่อยๆดันปลายนิ้วนั่นเข้ามา

"เลียให้ทีสิ....."

นิ้วสองนิ้วถูกยัดเข้ามาในปากผม...มันกดลงบนลิ้นผม แล้วดันเข้าออกอยู่อย่างนั้น ..ดันให้ผมค่อยๆเรียนรู้ว่าต้องอมและดูดปลายนิ้วที่ ดันสวนเข้าสวนออก .....

....อารมณ์ที่คุกรุ่นเหมือนโดนโหมให้กระพือขึ้นมาอีก...น้ำลายลื่นๆของผมเริ่มไหลออกมาจากมุมปาก ทั้งเสียงดูดปลายนิ้วทั้งเสียงครางในลำคอมันกำลังปั่นสติให้เตลิด จากที่นั่งทับภัทรไว้ ผมเริ่ม ขยับ สะโพกตัวเองให้บดสีกับ แกนเนื้อที่ภัทร เพิ่งถอนออกไป.....จนสุดท้าย ผมทั้งดูดทั้งเลียปลายนิ้วภัทร อย่างหยุดตัวเองไม่ได้ .....
...
"...ภัทร...."
.
ผมพยายามเรียกสติตัวเองให้กลับมา แต่มันก็ไร้ประโยชน์...เสียงผมครางกระเส่าตอนเรียกชื่อคนที่อยู่ตรงหน้า ....ผมจับปลายนิ้วภัทรให้ดันลึกเข้าไปในลำคอถอนจะดึงถอนนิ้วนั้นออกมาจากปากอย่างเสียดาย ...น้ำลายลื่นไหลเยิ้มออกมาจนเลอะไปทั้งมือภัทร  ผมเลียน้ำลายนั่นจนหมดแล้วค่อยๆรวมความกล้าของตัวเอง...เพื่อร้องขอ....
....
.
"....ภัทร ....ช่วยเราที....ไม่ไหวแล้ว....... "   
.
.
.
.ภัทร อมยิ้มล้อๆแล้วเอียงคอมองผม....ริมฝีปากเราแนบกันเนิ่นนาน .......แล้วค่อยๆห่างออกจากกัน ...ตัวผมสั่นระริกไปด้วยความต้องการ เมื่อภัทร เหมือนแกล้งทำทุกอย่างให้ช้าลง ปลายนิ้วภัทร อ้อยอิ่งลูบเกี่ยวถอดบ็อกเซอร์ผมออก เหลือแต่ตัวภัทร ที่ยังสวมกางเกงยีนส์อยู่  มันช้าไปหมด ช้าจนผมอยากจะยัดตัวเองให้กลืนแท่งเนื้อของภัทรเสียเอง.....ภัทรกำลังแกล้งผมชัดๆ ....
ปลายนิ้วที่เคยสอดใส่เข้ามาในปากผม ค่อยๆ ถอดกางเกงยีนส์ออกอย่างช้าๆ มันช้าเกินไป .....จนผมต้องหันมารูดแกนเนื้อของตัวเอง .....

เสียงครางของผม ค่อยๆหลุดออกมา ภัทร หัวเราะในลำคอ...แล้วดันผมให้ผลิกตัวหันหลัง....ในท่าคลาน...ผมเผลอครางออกมาเมื่อรู้สึกถึงปลายลิ้นเย็นที่เลียรอบๆ ช่องทางของผมและเริ่มจะเลียหนักๆที่ลูกบอลทั้งสอง ผมเกร็งตัวแน่นตอนที่บอลทั้งสองลูกถูกดูดเบาๆเข้าปากภัทรแล้วถูกสัมผัสย้ำด้วยลิ้นและน้ำลาย ....

มันกระสันอยากจนผมเผลอหลุดส่งเสียงคราง...อย่างควบคุมไม่อยู่....ผมอยากได้มากกว่านี้ มือผมเกร็งกำแน่นกับผ้าปูเตียง สะโพกยกสูงให้ ภัทร แนบหน้าเข้ามาใช้ลิ้นและริมปากดูดเลียหนักๆ ....น้ำลายลื่นๆของภัทร เยิ้มฉ่ำไปทั่วช่องทาง....เมือกลื่นที่ภัทรคายออกมาถูกรูดช่วยให้นิ้วของภัทร แทรกนำเข้ามาในตัวผม ...จากหนึ่งเป็นสอง ...ที่ดันเข้ามาจนสุด ภัทร กดย้ำนิ้วสองนิ้วเข้าออกในตัวผม ช้าๆ แล้วดึงออกมาจนมีเสียง....

......เมือกลื่นถูกใช้ชโลมแกนเนื้อของภัทร อีกครั้ง เพื่อให้มันลดแรงเสียดที่จะแทรกผ่าน ตัวผม ......ความคับแน่นของแท่งเนื้อค่อยๆดันเข้ามา ดันเข้าแล้ว ถอนออก...ช้าๆ แล้วดันเข้ามาอีกจนสุดโคน ...ที่ผมสัมผัสได้ถึง เนื้อบอล ที่ กระทบแก้มก้นผมทุกครั้งที่ภัทร เร่งแรงกระแทกบดเข้ามา ......

"อะ...อ้า!! อ่ะ....อื้อออออออ!!! ภัทร!!! ภัทร!! เร็ว...เร็ว...อื้อออออ!! "

ผมร้องขอให้มันมากกว่านี้ ให้มันยิ่งกว่านี้ ...เหมือนกำลังกินของเผ็ดร้อน ทั้งๆที่แกนเนื้อของภัทร มันเย็นเฉียบ...แก่นเนื้อที่กระทุ้งเข้าออกในตัวผม อร่อยจนผมอดสวนกระแทกสะโพกของตัวเองให้ รับสัมผัสที่ภัทรส่งมาไม่ได้ .....
ภัทร กด คอผมให้ก้มแนบหน้าลงกับพื้นเตียง...ก่อนจะอัดแรงกระแทกซ้ำถี่ เสียงคราง....ของผมขาดหายไปตามจังหวะแรงกระแทกกระทัน ....
...
จะเกือบถึงจุด...ภัทรกลับถอนแกนเนื้อที่ผมกำลังอร่อยกับมันออก....ภัทร แนบริมฝีปากเข้ามาแล้ว สั่งผมเบาๆ

"กลิ่นเลือดในปาก....หมอทำให้มันมีตัวตนทีสิ....ช่วยภัทรหน่อยนะหมอ....เร็ว...จะได้สนุกกันต่อ...."

ผมเลียริมฝีปากตัวเองพื่อลิ้มรสชาติของเศษเลือดที่ติดอยู่ ความรู้สึกบางอย่างค่อยๆไหลซึมเข้ามา.......ความรู้สึกและรสชาติของ ผู้ชายที่เรียกตัวเองว่า....
'เวย์'

"ภัทร ลอกคราบ....แล้วก็กินเข้าไปแล้ว......หมอช่วยภัทรหน่อยสิ...ภัทร ต้องใช้คุณเวย์...."

ผมยังไม่ทันทำอะไร ภัทรก็ลุกออกจากเตียงไป.....แล้วกลับมาใหม่พร้อมมือถือของใครสักคน ภัทรวางมือถือนั่นลงข้างๆ เตียง แล้วหันมาหาผม...

ริมฝีปาก ปิดสนิทกับริมฝีปากผม .....ภัทรก้าวลงเตียงไปแล้วดึงให้ผมตามลงไปด้วย


"เล่นขอบเตียงดีกว่าหมอ....ภัทรตัวเล็กกว่าหมอ ...เล่นข้างหลังไม่ถนัดเลย...."
   
แผ่นหลังผมแนบกับเตียงผ้า แต่ตั้งแต่ช่วงเอวลงไป เลยออกไปนอกเตียง ภัทร ยืนอยู่ปลายเท้าผมแล้วค่อยๆ จับขาผมอ้าออก ตัวผมเริ่มสั่นเมื่อต้องมารับรู้ภาพที่มันฟ้องว่าแกนเนื้อของภัทร ค่อยๆ แทรกเข้ามาในตัวผมร่างกายผมมันตอดรัดมากกว่าทุกครั้ง ภัทร ดันมันเข้ามา แล้วโยกออก... ก่อนจะดันเข้ามาใหม่ จนทุกอย่างเริ่มลื่นไหล เสียงครางของผมถึงได้ผสมกับเสียงของเนื้อที่กระทบกัน  ภาพที่แกนเนื้อของภัทร ผลุบเข้าออกในช่องทางผม...ภาพนั่นทำเอาผมโคตรอายตัวเอง...

"เห็นรึเปล่าหมอ....หมอกำลังกลืนภัทรเข้าไปหล่ะ.....สุดยอดเลยหมอ ตอดมากว่านี้อีกสิ....อืมส์...หมอโคตรน่ารักเลย...อ้า!!"

...................
..............................'ครืนนนนนนนน!!!!'.............

เสียงสั่นของโทรศัพท์ดังขึ้น ในขณะที่ ภัทร ยังโยกกระแทกบดเข้ากับสะโพกผม ......รอยยิ้มเย็นปรากฏออกมาทันทีที่ ภัทร เอื้อมมือหยิบโทรศัพท์นั้นมาดูโดนไม่ยอมหยุดขยับสะโพก....แรงโหมยิ่งแรงขึ้น....

"ปลา....กำลังตอดเหยื่อแล้วหมอ.....หมอเรียกคุณเวย์ขึ้นมาหน่อยสิ.....แต่อย่าให้หลุดนะ....."

โทรศัพท์เครื่องเล็กถูกยื่นให้ผม ภัทร ก้มลงมากอดผมไว้แล้วเพิ่มแรงกระแทกกระทันที่ยิ่งถี่ขึ้นอีกกับช่องทางของผม...

"รับสายแล้วคุยหมอ.....หมอรู้ดีกว่าหมอต้องทำอะไร..."

ผมหายใจเยาวเข้าปอด และเริ่มตั้งสมาธิเพื่อรับสาย รับสายทั้งๆที่ภัทร กำลังสนุกกับร่างกายผมอยู่ ...
เสียงที่โทรมาเป็นเสียงของหมอกร.....ผมคุยกับหมอกรในน้ำเสียงของ คนที่ชื่อเวย์ ...และแทบจะหลุดครางทุกครั้ง ที่ ภัทร กระแทกตรงจุดบางจุดในตัวผม ซ้ำๆ ....ผมกำลังกล่อมให้หมอกรลงมาเซ็นเอกสารวันนี้ และถ้าฟังไม่ผิดหมอกรพาเพื่อนมาด้วย....เรานัดเจอกันในร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวเมืองราชบุรี ....สติผมเริ่มจะหายไปแล้วเมื่อภัทร เพิ่มแรงกระแทกเร็วและแรงขึ้น...ผมขอตัววางสายก่อนจะครางเสียงดังเมื่อภัทร กระแทกและควานแกนเนื้อในตัวผม.....เงยหน้ามาเจอภัทร ที่ยิ้มเจ้าเล่ห์...แต่ช่วงเอวไม่ได้หยุดขยับเลยแม้แต่น้อย....

"สัตว์ประหลาด...."

ผมบ่นว่ากับคนที่กระทำชำเราร่างกายผมอย่างไม่ปรานี ....ภัทร ยิ้มและดึงมือผมทั้งสองข้างให้ลุกขึ้นมา..
...โอบกอด....แน่น...

"งั้นเรามา..ทำรัก...กันแบบสัตว์ประหลาดไหม...เสือน้อย...."
....
.. ..
.
.
.
.
รสชาติของเลือดถูกป้อนเข้าริมฝีปากผม ผสมกับเมือกลื่น ........ผมนั่งทับและขย่มตัวอยู่บน ตัวภัทร ที่เอนพิงหัวเตียง เมือกลื่นที่ภัทร สำลอกออกมาเลอะไปทั้งหน้าอก มันเป็นเมือกใส ไม่ใช่ เมือกสีเขียวที่ผมเคยเห็นในครั้งแรก...ตอนนี้ ผมได้แต่ไล่รุกจูบพร้อมดูดกลืนลิ้นที่ส่งมาให้อย่างกระสันอยาก คมเขี้ยวผมกัดขย้ำฝังเข้ากับช่วงไหล่ภัทร...เลือดสีสดทะลักออกมาไม่ทันทีผมจะดูดกลืน...รสชาติของเนื้อหวานที่ผมละเลียดชิม....นานเท่าไหร่แล้วที่ผมไม่ได้รับรู้ถึงรสหวานของเนื้อหนัง......ภัทร ส่งเสียงคราง ในลำคออย่างสบอารมณ์เมื่อผมขย่มขยับเอง....เราเริ่มตักตวงร่างกายของกันและกัน....ความชาวาบมันเข้ามาที่ลำคอผมเมื่อภัทร กัดฝังเขี้ยวลงมา ความกระสันอยากมันเกินจะทนแล้ว ผมเร่งตัวเองให้แรงบดของสะโพก รูดรัดกับแกนของภัทร ..ครั้งนี้ไม่ใช่ผมที่ไม่พอ...ภัทร ผลักผมลงไปกับเตียง แล้ว ถอดแกนตัวเองออก ก่อนจะเสียบสวนเข้ามาทีเดียวมิดด้าม ....แกนกายผมกระตุกวูบ จนน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มผสมน้ำคาว....ที่มันไหลกระเซ็นออกมาทุกครั้งที่ภัทร กระทุ้งแทกเร็วและแรงกว่าทุกครั้ง ....

"ภัทร..!!...ภัทร !!! เร็ว..เร็ว ...ฮื้ออออออ..เร็ว!! เร็วกว่านี้ ..อะอะอะ!อ้า!!."   

สมองผมสว่างโล่ง...แต่เสียงกรีดร้องกับดังจนผมอายตัวเอง กลื่นคาวเลือดหวาน ...ที่ดูดเลียได้จากตัวภัทร มันทำให้ผมเริ่มหมดสติ จุดบางจุดในตัวผม ภัทร กระแทกอัดได้อย่างไม่ต้องร้องขอ ...ร่างกายผมเป็นของ ภัทร เป็นของ ภัทรทั้งหมด.....

"ไม่พอใช่ไหมหมอ??...ขึ้นมาเล่นเองเถอะน่า....ทำเวลาหน่อย...มีนัดกับหมอกร"

ภัทร รวบตัวผมขึ้นมาแล้วกอดไว้แน่น เราแนบชิดกันจน แกนกลางของผมดันชนกับ ช่วงท้องของภัทร  ภัทรเอนตัวนอนลงให้ผมเป็นฝ่ายอยู่ข้างบน  มือข้างหนึ่งจับเอวผมนำให้รู้จังหว่ะในการตอดรัดและขึ้นขย่ม...ส่วนอีกข้าง ภัทร ค่อยๆ จับ และขยับรูดแกนกลางของผม ผมเอนตัวยกสะโพกตัวเองโดยเท้าแขนทั้งสองข้างไปข้างหลัง เงยหน้าสูดลมหายใจเข้าไป ก่อนจะ ยกขย่ม...ตามความต้องการของใจตัวเองแรงขึ้นเร็วขึ้น รัวกระแทกจน ทั้งตัวผมสั่น......ผมเร่งแรงจนตัวเองร้องเสียงหลงเมื่อแกนกลางของผมในมือภัทร มันเกินจะอดกลั้นน้ำกาม ที่พุ่งกระฉอกเลอะไปทั้งแผงอกภัทร....ผมหมดแรงนอนราบลง ทั้งๆที่ของๆภัทร ยังคาอยู่ในตัว ... สิ่งที่ผมทำแค่การปลุกอารมณ์ของสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง ...ภัทรค่อยๆ ลุกขึ้นมา แล้ว ดันมันเข้ากับ ช่องทางผมอีกครั้ง

"ของจริงหล่ะนะหมอ...."   

เสียงพร่ากระซิบเข้าซอกหู .....แรงของคมเขี้ยวงับตรึงล็อกผมไว้กับที่ โดยไม่ให้ขยับหนี......แรงหนักๆกระแทกเข้ากับช่องทางผมก่อนมันจะค่อยๆโหมแรงขึ้น จนผมจุก...แกนกลางผมตั้งชันขึ้นอีกครั้งเมื่อสัมผัสดิบมันค่อยๆก่อตัวเสียงหวีดร้องของผมหลุดออกมาจากปาก เมื่อภัทรใช้สองมือจับล็อกเอวผมไว้แล้วดันสวนกดแรงทั้งตัวกระแทกย้ำซ้ำๆถี่ จนของเหลวที่มาจากแกนเนื้อนั่นพุ่งฉีดเข้ามาในตัวผม.............ภัทร ขยับ มันออกแล้วบดเข้ามาใหม่ และอีกครั้งที่ภัทร เริ่มขยับเข้าออกจากเบาเป็นแรง ......ผมไม่เคยลืม....คนอย่างภัทร..ไม่เคยพอจนกว่าจะถึงเวลา.....
....
.ผมปรือตามองนาฬิกาเรือนใหญ่..ตอนนี้ บ่ายโมง....อีกกี่ชั่วโมงกันนะที่จะถึงเวลาที่ ภัทร นัดหมอกรไว้ ....
......."หมอ....น่ารัก....ภัทร ...อยากกินหมอเข้าไปทั้งตัวเลย...."
..
.เสียงกระซิบของภัทร พร่าเลือนอยู่ข้างๆหู ผมหมดแรงจนแทบจะขยับตัวไม่ได้ แต่ภัทร ยังไม่หยุดที่จะโหมแรงสอดใส่รุกเข้ามาในตัวผม.....
..
.
......นี้ผมคิดดีแล้วใช่ไหม? ที่ยอมรับข้อเสนอของ ภัทร .....   

[sunshadow]

     แอบสงสารพี่หมออ่า โดนใช้งานซะคุ้มเชียว เฮ้อ. . .

[Tiamo_jamsai]

    พี่หมอ โดนหนักเลย   



อยากรู้ว่าตอนหน้า หมอกรมา จะเกิดอะไรขึ้นนะ    รอนะค่ะ

[RainyMooD]

..........................................................

เฮือกก....
พี่เสือของเรากลายเป็นแมวน้อยเชื่องๆไปเลยอ่ะ  >///<

"งั้นเรามา..ทำรัก...กันแบบสัตว์ประหลาดไหม...เสือน้อย...." ไม่รู้เป็นบ้าอะไรอ่านประโยคนี้จบปุ๊บ แอบกรี๊ดดังๆในใจ ฟินได้อีก
กว่าจะอ่านจบ อ่านไปซับเลือดไป  แหมๆเสือน้อยนี่เวลาเครื่องติดแล้วก็ไม่ใช่เล่นเลยนะจ๊ะตัว

อา...บทอัศจรรย์ของสัตว์ประหลาด มันช่างร้อนแรงยิ่งนัก




.เหมือน เพชรฆาตรยื่นดาปให้ นักโทษประหาร ตัดหัวตัวเอง .....แววตากับรอยยิ้มที่เพชรฆาตร>>>เพชรฆาต    ดาบ
น้ำตามันไหลลงมาโดนไม่รู้ตัว>>>โดย(รึป่าวอ่ะ)
เหมือนจุกผาน้ำหลุด>>>ฝา
ในลำคอถอนจะดึงถอนนิ้ว>>>?
ริมฝีปากเราแนบกันเนินนาน>>>เนิ่น
แล้วดันผมให้ผลิกตัวหันหลัง.>>>พลิก
ที่ลุกบอล>>>ลูก
ของผมขาดหายไปตามจังหว่ะแรงกระแทกกระทัน ...>>>จังหวะ   กระทั้น
ผมเลียริมฝีปากตัวเองพื่อ
เมื่อต้องมารับรุ้
หยิบโทรศัพท์นั้นมาดูโดนไม่ยอมหยุด
เพิ่มแรงกระแทกกระทัน
ผมหายใจเยาว
เซ็นต์เอกสารวันนี้>>>เซ็น
อย่างไม่ปราณี>>>ปรานี
สำลอกออกมา>>>สำรอก
เสียงกรีดร้องกับดัง>>>กลับ
ให้รู้จังหว่ะ>>>จังหวะ
ตั้งชั้น>>>ชัน

[numay]

พี่หมอแย่แล้ว

[entirom]

แอบสยองนิดๆ กับสัตว์ประหลาด

แต่หมอโดนหนักอ่ะ

[deathless-monter]

งานนี้พี่หมอ รับไปเต็มๆ

[kakaris]

กรี๊ด... 

เสือน้อยโดนจัดหนักอ่ะ   

[mellowshroom]

รักแบบสัตว์ประหลาด

ก็ดีไปอีกแบบนะ ..

ชอบหมอ น่ารัก

[BeeRY]

ความเข้าใจมันยังมาไม่หมด ถ้าจะให้มาหมดเราต้องตามไปอ่านอีกสองเรื่องใช่มะนี่ 
กำลังตามอยู่ แต่ก็เยอะหลือเกิน ต้องค่อยๆอ่านไปทีละนิด จบแล้วค่อยกลับมาอ่านเรื่องนี้ใหม่อีกรอบ
แต่หมอสัตราอะ ไม่ใช่แบบที่คิดเลยนะเนี่ย

[kimmy-g]

 ::สารภาพว่าอ่านตอนพิเศษนี้ไปหลายรอบมาก  อรั้ยย แบบว่าฟินอะ  รุนแรงแต่ก็สมยอม  สัตว์ประหลาดแล้วไง ก็รักใช่ปะหล่ะเสือน้อยย  ฮึฮึ  หลังจากนี้พอได้เจอหมอกรกะเพื่อนแล้วเรื่องก็จะจบแล้วใช่มะ หลงรักเรื่องสั้นนี้จริงๆนะ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปลุ้นเรื่องอื่นต่อก็ได้  คนเขียน  สู้ๆ

[Maize]

เพชร  diamond
เพชฌฆาต  executioner,killer

[arun]

[เรื่องสั้น วรรคที่ ๑๑-๑๔....สาป....รากไทร...# ๑๑]

.
เป็นผมนี้ ลำบากจริงๆลอกคราบแต่ละที แสนยากลำบาก...และที่ลำบากกว่านั้น....ก็ตรงที่....มี 'เมีย' เป็น 'สมิง' ขี้ใจน้อย....นี่หล่ะ.....ลำบากที่สุด

V
V
V
  ลำบากที่ต้องงอนด้วย  หรอภัทร

อ่านแล้วชอบมากค่ะ ยิ่งตอนหลังที่ภัทรงอนแล้ว หมอน่ารักน่า... ...มากค่ะ

ใกล้จบแล้ว  แต่เรื่องอื่นก็ยังมีต่อใช้ไหมค่ะ รอตอนจบของเรื่องนี้นะค่ะ

รักคนเขียนมากๆๆค่ะ  มาไวๆๆนะค่ะ

[fay_13]

ม....หมอเป็นเคะเหรอเนี่ย 

คิดว่าหมอเป็นเมะนะนี่ แต่เป็นเคะก็น่ารักไปอีกแบบ อ่านแล้วลุ้นมากๆเลยค่ะ รอตามต่อไปนะคะ 

[tewava]

ภัทรนี่ ใช้งานเสือน้อยคุ้มไปเปล่าเนี่ย รอคอยหมอกรกะ ดินมา อยากรู้จริงว่าสองคนนี่จะมีจุดจบอย่างไร