[เรื่องสั้น วรรคที่ ๑๑-๑๔....สาป....รากไทร...# ๕.๒]
'ตาพร่าไปหมดแล้ว.... แสงแดดยามเย็นมันร้อนจนทำให้ผิวแทบจะไหม้ .....เมื่อไหร่ถึงจะมา? หมอ....มาเร็วๆสิ..มาสักที...ไอ้หมอบ้า!!!!'
เหมือนกำลังจะตาย เด็กหนุ่มก้มหน้านิ่งบนม้านั่ง ปวดหัวจนน้ำตามันไหลหยดลงยอดหญ้า ....ซ้ำยังไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา ...เพราะกลัวคนอื่นจะเห็น...ได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามาใกล้ .....ทำให้ความอดทนมันทะลักทลาย...ภาพที่เห็นจากมุมมอง มีเพียงแค่ชายเสื้อกราวน์และรองเท้าหนังสีดำ หน้าอายที่จะร้องไห้ต่อหน้าไอ้หมอ....ที่ทำได้เลยมีแค่ก้มหน้านิ่งอยู่อย่างนั้น ......
"ไอ้หมอบ้า....ทำไมเพิ่งมา? "
เด็กหนุ่มบ่นพลางปาดเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นใบหน้า...และคงจะยังไม่พอจนต้องดึงชายเสื้อกราวน์ของคนตรงหน้ามาเช็ดด้วยอีกแรง... จนมือใหญ่ ส่งผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กให้ถึงได้คว้ามา ...ปิดหน้าซับน้ำตาที่ยังไหลไม่ยอมหยุด....
"หมอเอายามาหรือเปล่า? "
พูดในขณะที่ เงยหน้าขึ้น แต่ผ้าเช็ดหน้านั้นยังปิดอยู่ .....ไม่มีคำตอบออกมาจากเจ้าของผ้าเช็ดหน้า .... เงียบจนทำให้เด็กหนุ่มค่อยๆดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากหน้าตัวเอง......
.....................
.............................................
"แอม.......หมอสัตราออกมารึยัง ?"
"ไม่เห็นค่ะ.....น่าจะออกไปแล้วค่ะหมอกร ....มีอะไรหรือคะ?"
"...ผมไม่เจอ หนามเตยที่สวนสาธารณะ....สงสัยว่าหมอสัตราออกมารับไปแล้วมั้งครับ.... "
"งั้นหรอคะ....แต่ว่าหมอสัตราน่าจะเพิ่งออกจากห้องไม่นาน...อืมส์...น่าจะโทรหากันแล้วมั้งคะ...แล้วนี้หมอกรจะเข้ามาที่คลินิกอีกไหมคะ?"
"วันนี้คงไม่หล่ะครับ....ผมเพิ่งได้ของสะสมมา.....อยากอยู่กับของที่ได้มาใหม่นานๆก่อน....แอมบางทีพรุ่งนี้ผมอาจลานะ ..."
"จะอยู่เห่อของใหม่หรือคะ? ท่าจะถูกใจของชิ้นนี้มากสิคะ"
"หึหึหึ..ถูกใจมากเลยครับ แอม....."
คุณหมอวางสาย.......แล้วเอื้อมมือไปลูบใบหน้าเด็กหนุ่มที่นอนนิ่งบนเตียงนอน...... คราบน้ำตายังติดอยู่ที่ใบหน้า .....ถูกใจที่สุดกับ 'ของ'ชิ้นนี้ ถูกใจจนอยากได้เป็น 'ของสะสมส่วนตัว' ของสะสมที่ อยากแยกทุกชิ้นส่วนมาเก็บไว้ ....
............
...
อยากเก็บไว้คนเดียว
....
..............แต่นั่น............หลังจาก ได้ตักตวงทุกสิ่งจากของสะสม จนเบื่อนะ.......
.....................
.....................................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
