หัวข้อ: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12

[Tassanee]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************

บทที่ 11  แค่..............รัก  (ตอนที่ 1)


ผมตื่นอีกที 3 ทุ่มครึ่งยังมึนกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น
สายตาผมเพ่งไปที่เพดานห้องนอนภายใต้ความมืดมิดก่อนคำถามมากมาย
จะก่อตัวขึ้น เชี่ยเป้มันรู้ได้ยังไงว่าจุดอ่อนผมอยู่ที่หลัง  หรือว่าผมคิดไปเองนะ
ที่มันบังเอิญรู้ จริง ๆ แล้วอาจจะแค่มันเห็นรอยฟันที่ปางทิ้งไว้บนร่างกายผม
และพอผมถูกมันสัมผัสก็แสดงอาการจนแม่งรู้  อืม ๆๆ ดูดีมีเหตุผล
แล้วทำไมแม่งเข้ามาตอนผมไม่ไหววะ แม่งแค่เรียกในใจเสือกมา
มันบอกว่าไปพบเพื่อนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเร็วจังวะ
มันยืมมือถือผมไป ...  เพราะแม่งจะนัดกันในที่ ๆ เจอกันยากไม่ใช่เหรอ
ถ้ามันต้องไปที่ไกล ๆ ขนาดนั้นแล้วมันจะมาช่วยผมทันได้ไง
นั่นสิ หรือมันแอบฟันอยู่ที่ประตู  หึหึ  ...ประสาท ต่อให้ฟังยังไงก็คงไม่ได้ยิน
ถ้าไม่ได้ติดเครื่องดักฟัง  เอ๊าหรือมันติดเครื่องดักฟังว่ะ แต่เอ๋มันจะมาติดตอนไหนหล่ะวะ
ผมอยู่ที่ห้องกับมันตลอด  แล้วเรื่องกุญแจห้องอีกผมไม่เคยให้มันเลย
แล้วมันไปเอามาจากไหน  แล้วทำไมมันต้องพกกุญแจห้องผม
ปกติผมเป็นคนพกกุญแจอยู่แล้ว มันก้อรู้ว่าวันนี้ผมไม่ไปไหน
ผมหันไปมองไอ้เป้ที่นอนหลับปุ๋ย
“มึงแอบเลี้ยงกุมารทองในห้องกุป่ะวะ” ผมถาม  แล้วคุณคิดว่ามันจะตอบมั้ย
เหอ ๆ กุบ้าป่ะเนี่ย  เสือกถามคนหลับ ไอ้บ้านี่ก็ยิ้มอยู่ได้
แม่งหลับขนาดนี้ ...เหนื่อยละซี้    ไอ้ปลวกรอบเดียวไม่เคยพอนะมึง
จะขยันไปไหน สาดดดดดดดดดดด  กุเหนื่อยเหมือนกันนะโว้ย
ผมคิดวกไปวนมาหาคำตอบไม่ได้สักที จนในที่สุดไอ้ตัวดีก็ตื่น
เพื่อมาไขข้อสงสัย  ... 
“อืออ   ตื่นแล้วเหรอคับ” มันขยี้ตาเบา ๆ หันมายิ้มตาตี่ ๆ ให้ผม
“หิวมั้ยครับ กินไรมั้ย เดี๋ยวเป้ไปซึ้อให้”  มันว่า ทั้งที่หลับตาปี๋ยิ้มอยุ่อย่างนั้น
“หิว  มึงรีบอาบน้ำเถอะเดี๋ยวไปกินด้วยกัน” ผมบอก
“คราบบบบบ รอแป๊บเดียว” ไอ้ตาตี่เด้งตัวขึ้นออกจากเตียงตรงไปอาบน้ำทันที
ไม่เกิน 10 นาทีจริง ๆ ครับ ไอ้ตาตี่ที่ว่าทำตาใสเดินออกมาจากห้องน้ำ
ยิ้มหวานส่งให้ผมอีกที  หน้ามันนี่ฮาจริง ๆ ครับ ยิ้มสองครั้งช่างแตกต่างกัน
ราวฟ้ากะเหว ตอนแรกเหมือนกับเป็นอาตี๋ บ่มีไก๋ แต่ครั้งที่สองราวกับเทพบุตร
สุดเท่ห์ก็ไม่ปาน ผมอมยิ้มนิดๆ  เตรียมตัวไปอาบน้ำ ไอ้เป้คว้าเอวผมไว้
“ยังไม่อาบ ไมไม่บอกอ่ะ”
“เอ๊าก็ไม่เห็นเป็นไรนี่  ให้อาบก่อนไม่ได้ไง” ผมว่า
“ป่าวววววววววว  แค่จะได้อาบด้วยกันไง”
“มะเหงก  อาบกะมึงคงได้ไปกินข้าวหรอกมั้ง จะมึงกินมากกว่า” ผมว่า
ไอ้เป้หัวเราะคิกคักที่รู้ทันมัน
“หึหึ เกลียดจริง ๆคนรู้ทันเนี่ย  ฟอดดดดดดดดด” ไอ้หล่อก้มลงหอมแก้ม
ผมเบา ๆ  ก่อนจะปล่อยผมให้เป็นอิสระ (เพราะผมดิ้น นะสิ)
ผมรีบตรงไปที่ห้องน้ำ  ชิ่งหนีไอ้หล่อก่อนที่มันจะอ้อล้อมากไปกว่านี้
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จประมาณ 20 นาที โดยมีไอ้หล่อมองผมตาเป็นมัน
ตลอดเวลา
“กินไรดีครับ”  ไอ้หล่อเอ่ยถาม
“แล้วมึงอ่ะอยากกินไร กุไรก้อได้อ่ะ” ผมตอบ
“ไป CTW มั้ย กินข้าเสร็จจะได้ไปดูหนังต่ออ่ะ” มันว่า
“แต่มันดึกแล้วอ่ะมึง” 
“เอ๊า...กลังไรอ่ะผู้ชายทั้งคู่เถอะ”
“อืม ๆ แล้วแต่มึงแล้วกัน  แต่กูเป็นคนเลือกหนังที่จะดูเองนะ”
“คราบบบบบบบ ที่รัก” ผมยิ้มนิด ๆ ที่ถูกตามใจ รู้สึกเขินขึ้นมาดื้อ ๆ
“ห่า.....อย่าหวานมากได้มั้ยกูเขิน” ผมด่าให้  รีบเดินหนีมันไปที่รถ
ไอ้หล่อเดินตามอย่างอารมณ์ดี ระหว่างทางผมก็เริ่มปฏิบัติการณ์ล้วงลับไอ้เป้
“เป้..กูถามไรหน่อยดิ” ผมเอ่ยขึ้นขณะที่มันกำลังทำหน้าที่พลขับให้ผม
“อืม ..ถามไรอ่ะ” มันตอบไม่ได้หันมาทางผม
“ทำไมเมื่อวานมึงกลับเร็วอ่ะ...เอ่อทำไมมึงเข้ามาตอนที่กูกะปางกำ..”
“กำลังมีอะไรกันใช่มั้ย”  ไอ้เป้มันพูดแทรกขึ้นอย่างอารมณ์ดี
(ไม แม่งอารมณ์ดีจังว่ะ ตอนนั้นกุกำลังถูกคุกคามนะ เชี่ยนี่)
“อืม  แล้วเรื่องไอ้กุญแจห้องอีก ไหนจะเรื่องที่หลังกุอีก” มึงบอกมานะ
“มึง ....มึง เลี้ยงลูกกอกใช่มั้ย เชี่ยเป้” ผมเริ่มเดาเรื่อง
(ห่า กุกลัวผีนะเว้ย  แม่งเลิกกับมันดีมั้ยครับ =.=)
“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกก”  แต่กลายเป็นว่าเชี่ยเป้หัวเราะดังลั่น
ทั้งที่ผมไม่ได้คำตอบอะไร มันยังคงหัวเราะจนตัวสั่น ท้องขดท้องแข็ง
จนต้องจอดรถข้างทาง  มือด้านหนึ่งตีที่พวงมาลัยรถ อีกมือกุมท้อง
เหมือนมันหัวเราะจนใจจะขาด ส่วนเท้าสองข้างเหยียบกระแทก
พื้นรถกุ (เหี้ย.........แม่งตลกไรนักหนาวะ สัสนี่ เซ็งเลยกุ =.=)
“คิดได้ไงวะ ...เตี้ยยยยยยยยยยย” มันหันมาถาม
หลังจากที่แม่งหยุดหัวเราะได้แล้ว
(ผมเราะฟันมันออกจากปากแม่งซะดีมั้ยครับ มึงเน้ยเตี้ยทำแปะไร)
“กุจะไปรู้ได้ไง  แล้วไมมึงเสือกเข้ามาได้เวลายังกะรู้” ผมแก้ตัวเซ็ง ๆ
“ก้อรู้...อ่ะดิ” มันว่า ส่งยิ้มมาให้ผม แถมยักคิ้วกวนตีน อีกที
“มึงเล่ามา  ...อย่ามากวนรมย์กุ สัส” แม่งโมโหมันอ่ะครับ
“คร๊าบบบบบบ  ที่รัก” มันว่า ผมโบกหัวแม่งที
“เพี๊ยะ.......เจ็บมั้ยมึง  หึหึ” ผมว่า ไอ้หล่อหัวเราะคิกคัก
“มึงจำที่กุยืมมือถือมึงได้มั้ย” มันว่า
“อืม แล้วไง ...เกี่ยวไร”
“กูแกล้งบอกว่ามือถือกูแบตหมด เพื่อที่จะได้เอาไปวางชาร์ต
ที่ห้องรับแขกใกล้ ๆ มึงกะปางไง เก็ตมั้ย” มันถาม
“อืม  แล้วไง กุก็ไม่เห็นจะเกี่ยวไรเลย”
“เอ๊า ....มึงนิโง่นะที่รัก” มันด่าครับ
“เพี๊ยะ ..เพี๊ยะ  แล้วเจ็บมั้ยครับที่รัก” ผมโบกหัวมันไปสองทีแรงๆ
ไอ้เป้ลูบป้อย ๆ ที่หัว สีหน้าไม่มีเจ็บปวดใด ๆ ทั้งสิ้น มันยิ้มกริ่ม
(ควายยย   แม่งเจ็บเป็นมั้ยเชี่ยนี่)
“ไม่อ่ะ  เค้าว่าเมียตีเพราะเมียรัก หึหึ มึงเคยได้ยินป่ะ
รักเมียให้ผูก  รักผัวให้ตี 
ถ้าเมียรักดี  ผัวขอสองทีคืนนี้” มันท่องสุภาษิตมาจากไหนวะ
กูไม่เคยได้ยิน เคยได้ยินแต่ รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี เว่ยเชี่ยยยยยย
ผมส่ายหน้าระอา กับการอ้อล้อของเชี่ยเป้ วันนี้กุจะรู้เรื่องมั้ยยยย
“ห่า เล่ามาได้แล้ว สรุปกุจะรู้เรื่องป่ะ” ผมด่าให้
“เออ ๆ กุก้อเอาเบอร์กุที่ชาร์ตอยู่โทรหาเบอร์มึงดิ
โทรศัพท์สองเครื่องนี้อ่ะ กุชาร์ตไว้แล้ว กุมานั่งรอที่รถมึงอ่ะ
แล้วก็ชาร์ต เครื่องมึงที่รถด้วย ส่วนกุญแจห้องมึง
กูเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว  ตอนที่มึงหลับอ่ะ 
มึงไม่สงสัยเหรอ ทำไมตอนชาร์ตกุเอาจอหันเข้าฝา
เป็นไงกุฉลาดป่ะหล่ะ หึหึ”  มันว่า หันมายิ้มกวนตีนผม
แม่งยักคิ้วหลิ่วตาอีก เชี่ยยยยยยยยยเป้
“งั้น...งั้น มึงก็ได้ยินที่กุพูดกะปางดิ” ผมถาม
“อืม  ชัดเจนทุกประโยคอ่ะ” มันตอบ
“ที่มึงรู้จุดอ่อนที่หลังกุ..” ผมถามไม่ทันจบประโยค
“อืม  กุได้ยินบทรักมึงตั้งแต่ต้นด้วย ตอนแรก
กุคิดว่ามึงคงห้ามปางได้  แต่ฟังเสียงครางแล้ว
หึหึ  กุว่าไม่รอด เลยขึ้นมา หึ ๆ  มึงอ่ะ อ่อนว่ะ”  มันหัวเราะขำๆ
โอ๊ยยยยยยย กุจะบ้า ไอ้บ้านี่มันบ้าจริง ๆ อ่ะ ใครจะเกินมัน
ผมว่าไม่มี แล้วนี่ที่มันบอกว่าไว้ใจผม มันอยู่ตรงไหน
แถมยังมาแอบฟังบทรักของผมกะปางอีก  โอยยยย กุอาย
คิดแล้วโมโห ผมยกกำปั้นทุบที่ไหล่ไอ้เป้แรงๆ หลายที
ตอนนี้หน้าแดงเพราะความอ๊ายยยยยย อาย  กุจะเอาหน้าไปไว้ไหน
“ห่า” ผมด่า แม่งไม่อยากมองหน้ามันครับ
“เออ ปิงปอง กุถามหน่อย ไมมึงไม่ผลักปางออกอ่ะ” มันถาม
(แม่ง...เมื่อไหร่จะจบประเด็นนี้  ฮือ ๆ กุอาย)
“ปาง..เอาเข่าทับมือกุไว้สองข้างเลยนะสิ แม่ง
ขยับไม่ได้ แถมโดนเล้าโลมแต่ละจุด กุจะละลาย
กลายเป็นน้ำมัน  เพราะว่าปางเป็นไฟ  ฮ่า ๆ” พูดประชดแม่งเลย
กวนตีนกูดีนักใช่มั้ย เชี่ยเป้  จริง ๆ ก้อแทบละลายครับ
“เหรอ   หึหึ แต่สุดท้ายมึงก้อมาละลายเพราะไฟอย่างกุอ่ะ ฮ่าๆ ”
แม่งไอ้เป้มันสวนมาดอกนี้จุกเลยครับ
“สัส.........มึงจะไปมั้ยกินข้าวอ่ะ กุหิว” ผมด่า  เปลี่ยนเรื่องแม่งเลย
(กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก  ฉลาดอีกแล้วกุ)
“คร๊าบบบบบบบ  ฮ่า ๆ”  ไอ้เป้รับอย่างอารมณ์ แล้วมันก็ขับออกไป
.
.
.
วันนี้เรากลับถึงบ้านเกือบๆ ตีหนึ่งครึ่งครับ ต่างคนต่างเหนื่อยอ่ะ
ผมกับมัน(เชี่ยเป้) อาบน้ำด้วยกัน มันลวนลามผมนิสสสสสสนึง
แต่เราไม่ได้มีอะไรกัน เหตุผลเพราะผมหมั่นไส้แม่งตั้งแต่ตอบคำถาม
เรื่องปางแล้ว  อดไปมึงวันนี้  หึหึ ฮ่า ๆๆๆ  ในที่สุดผมก็เป็นผู้กำชัยชนะ
(กร๊ากกกกกกกกกก  หัวเราะต้อนรับปี 2555)
------------------------------------------

[ขนมหวาน]

เออ เป้มันฉลาดจริง ๆ นะเนี่ย
ไม่งั้นปิงปองเสร็จน้องปางแน่นอน

ปล.ตามมาอ่านค่ะ ปิงปองน่ารักดี

[วายร้ายหน้าหวาน]

อ่า ฉลาดมากอ่าจบยังครับเนี่ย (อยากอ่านต่อ)

[Tassanee]

ยังค่ะ  ตอนจบน่าจะมี 2-3 ตอนค่ะ
ถ้าจบในตอน 2 ได้ ก็จะจบ

[sirikanda28]

น่ารักจังเลย

[หมูกระต่าย]

พี่เป้การหวงแฟนของพี่นี่จัดอยู่ในระดับเทพอ่ะ ปล.นักเขียนค่ะไม่ต้องรีบจบเรื่องนะคะ กรุณาต่อเรื่องไปยาวๆ

[nightsza]

เป้ อะ แผนสูงนะเรา อิอิ

[•♀NoM!_KunG♀•]

ร้ายกาจม๊วกกก..........ให้มานได้แบบนี้สิ๊ ><

มารอต่อไป อิอิ

[piride]

วิธีนี้น่าลองเอาไปใช้มั่งนะ 
ว่าแต่คนเขียนจะรีบจบไปไหนอ่ะ เค้าอยากอ่านต่อเยอะๆ

[Tassanee]

เอ่อ มิตรรักแฟนเพลงที่รักคะ (มาในมาดพี่เป้า)
ถ้าต่ออีกมันจะผิดคอนเซ็ป เรื่องสั้น ทั้งหลายคน
สงสัยมานานว่ามัน "สั้น" จริงป่ะเนี่ย
555  (ฮาเอาฤกษ์เอาชัย) 

[Tassanee]

ยังไม่จบนะคะน่าจะอีกตอน หรือ สองตอนค่ะ
^_______^ 
ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ


บทที่ 11  แค่......รัก  (ตอนที่ 2)


อาทิตย์สุดท้ายก่อนจะเปิดเทอม พวกเราทั้งสี่กุมาร เอ๊ย
4 คน (ผม ไอ้เป้ ไอ้เอก ไอ้นัย) ตกลงจะเดินทางไปปีนเขา
และภูที่เราเลือกไปปีนครั้งนี้คือ “ภูกระดึง” เพราะมีหนึ่งใน
ไอ้คุณชายกะไอ้คุณหนูคับ
(ยังจำกันได้มั้ยครับว่าใครเป็นคุณหนูและใคร
เป็นคุณชายถ้าจำไม่ได้ไปอ่านบทที่  5 เอาเองนะครับ
กร๊ากกกกกกกกก  แอบใจร้าย ฮ่า ๆๆ)
 แม่งไปเห็นสโลแกนที่ชาวบ้าน
เค้าไปเที่ยวภูกระดึงที่ว่านี้แล้วอยากถ่ายรูปนี้บ้าง
(ดูมีสาระม๊ากกกกกกกกก)
ซึ่งไอ้สโลแกนที่ว่าก็คือ
“ครั้งหนึ่งในชีวิตข้าฯคือผู้พิชิตภูกระดึง”
(เอ่อ ...ถ้ามึงอยากได้แค่นี้กุถ่ายภาพมึงไปแปะ
แบ็คกราวด์ที่มีอีป้ายนี้ก็ได้นะ โดยที่มึงไม่ต้องถ่อไปปืน = =’)

อ้อ ขอท้าวความนิดนึงนะครับ  ไอ้สองตัว “ไอ้เอกกะไอ้นัย”
มันรู้ว่าผมกะไอ้เป้ดีกัน เพราะไอ้สองตัวนี้หลังกลับจากบ้านที่ ตจว.
แม่งคิดถึงผมแบบมิได้นัดหมาย
 (เอ๋หรือมันอาจจะนัดวะ แม่งมาเวลาเดียวกันเป๊ะ ๆ
นัดชัวร์ครับ แต่แม่งบอกบังเอิญกัน)
เลยมาหาผมที่ห้องครับ  ลองคิดดูสิครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น
.
.
.
ไอ้เป้เดินถอดเสื้อไปเปิดประตูครับ  โดยที่ผมอาบน้ำ
อยู่ในห้องน้ำในส่วนของห้องนอน ดีที่เชี่ยเป้มันปิดประตู
ห้องนอนไว้ ไม่งั้นผมคงไม่กล้าออกจากห้องน้ำ ก็แม่ง
ไอ้หล่อเล่นคิสมาร์คผมซะทั่วทั้งตัว ฮ่าๆ  ออกไปตอนนี้
แม่งรู้หมดสิครับ  (กร๊ากกกกกก ผมเขินอ่ะ)
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมา เห็นเหล่าไอ้หล่อ ไอ้คุณหนู ไอ้คุณชาย
กำลังเทของกินอย่างมันมือ ผมก็พุ่งตรงไปที่โต๊ะอาหารทันที
(วันนี้เป็นวันให้อาหารสัตว์สินะ พวกมึงถึงเอาอาหารมา
ประเคนกุแบบนี้ หึหึ แต่กุก็กินอ่ะ )

“ไง ไอ้ตัวดี  ดีกันนี่ไม่คิดจะบอกพวกกุเลยไง
ทีตอนทะเลากันนี่ อยากจะหลบมันหล่ะก้อ
ขอร้องพวกกุเชียว กุโทรหาก้อไม่ยอมรับนะครับมึง” ไอ้เอกครับ
ด่ากุไม่พอแถมชี้มือท่าทางคาดโทษมาที่ผม
ท่าทางแบบนั้น ซวยแล้วครับ โดนแกล้งแหง ๆครับ

“ใช๊... ไอ้ปิงปอง  ชิส์..แม่งทำกุกลุ้มแทบแย่
กุกะไอ้เอกคิดกันแทบตายว่าจะทำไงให้พวกมึงคืนดีกัน
กลับมายั๊ง..ไม่ได้ใช้แผนการที่วางไว้เลย
แม่งงงง เสือกคืนดีกันแล๊ะ” ไอ้นัยว่า จิ๊ปากอย่างขัดใจ
ว่าแต่เสียงมึงแหลมได้อีกครับพี่น้อง
สมกับเป็นไอ้คุณหนูเอาแต่ใจจริง ๆ หึหึ
แล้วมาถึงพวกมึงก็ใส่กุเป็นชุดไม่ให้กุได้ตั้งตัวกันเลยทีเดียว
ไอ้หล่อก็เอาแต่ยิ้มหวาน ขำคิกๆ คิดจะช่วยกุม้าย
ผมหันไปส่งสายตาคาดโทษใส่มัน
มันทำปากพยักเพยิด
 “กุโดนแล้วตามึง”
“เชี่ย ชิ่งเลยนะมึง” ผมทำปากด่าตอบ
แล้วหันไปสนใจไอ้สองตัวแทน
“เออ ๆ กุขอโทษ พอดีมีเรื่องยุ่งว่ะ  เลยไม่ได้รับ
โทรศัพท์พวกมึง โทษทีว่ะ  พอดีพึ่งเคลียร์กับปางจบ”
ผมตอบเบี่ยงประเด็นให้พวกมันสนใจเรื่องผมกะปางแทน
(กร๊ากกกกกกกกก กุฉลาดอีกแล้ว  ฮ่า ๆ )
“เห้ย  จริงอ๊ะ” ไอ้เอกครับ
“ชิส์  จริงดิ” คนที่คุณก้อรู้ว่าใคร ไอ้นัยครับ
“อืม   ปางมาขอคืนดีอ่ะ เลยเรียกมาเคลียร์กัน
 แต่กุปฏิเสธไปแล้ว” ผมเล่าจบ
ไอ้หล่อที่นั่งอยู่ข้างหลังไอ้เอก ไอ้นัย หันมาทำปากบอกผม
“เหรออออออ มึงปฏิเสธเค้าเองเลยหรออ  หึหึ” ไอ้เป้มันว่า
เชี่ยนี่อยากจะทำร้ายแม่งจริง ๆ ครับ ผมจะด่าตอบมันก้อไม่ได้
เพราะไอ้เพื่อนสองตัวกำลังมองมาที่ผม  ตีหน้าเศร้าไว้ก่อนกุ หุหุ
“เออ..มึงไม่เป็นไร ๆ อย่างมึงอ่ะ หาใหม่ไม่อยากหรอกปิงปอง”
ไอ้เอกปลอบเอื้อมมือมากอดคอผม
“เอ๊อ ..กุก้อว่างั้นแหล่ะ เตี้ย ๆอย่างมึง หาไม่ยากหรอก ฮ่า ๆ”
ไอ้นัยครับ ปากมึงเนี่ยนะ  มันว่าแล้วขยี้หัวผมซะผมที่พึ่งเซ็ทมา
เสียทรง
 (อ๊ากกกกกกกกกก กุโกรธตรงนี้ ขยี้ผมกุไม
ไม่ได้โกรธที่เค้าด่าว่าเตี้ยใช่มั้ย = =’)
“ป๊ะ...กินข้าวได้แล้ว  เดี๋ยวไม่สูงนะเว่ย กร๊ากกก”
ไอ้นัยครับ ปากมึงจะดีไปไหน แถมเอามือมาลูบหัวกุอีก
เดี๊ยะ  ๆ  โดนนนนนนนนน
“ห่า.....” ผมด่าไปที จริง ๆ ทำได้แค่นี้แหล่ะครับ ฮ่า ๆ
.
.
พวกเราทั้งหมดไปที่โต๊ะกินข้าว กินกันไป
คุยกันไป เรื่องปิดเทอม เรื่องมหาลัย ทั้งหลายแหล่
รวมไปถึงทริปนี้ที่ตั้งใจจะให้เกิด แต่ผมกะไอ้เป้ดัน
มาดีกันซะก่อน  เหมือนทริปจะล่มแต่....
“กุว่าอ่ะ ...ยังไงกุกะไอ้เอกก็เตรียมของกันแล้ว
อย่าให้เสียเที่ยวดีกว่า” ไอ้คุณหนูจอมเอาแต่ใจเสนอ
“แล้วมึงจะไปไหนอ่ะ” ผมถามขึ้น แม่งเชี่ยเป้วางแผน
ให้เพื่อนมาเซอร์ไพร์  ไปฮันนีมูนกะกุป่ะว่ะ 
ไอ้นี่มันยิ่งเจ้าแผนการอยู่  แต่ดูจากหนังหน้าที่ไม่รู้เรื่องของมัน
คงเป็นแผนของไอ้คุณชายกะไอ้คุณหนูนี่แหล่ะคับ
“พวกกุแพลนว่าจะไปปีนเขาอ่ะ” ไอ้เอกว่า
“ที่ไหนล่ะ” ไอ้หล่อขอแจมด้วย
“ภูกระดึง” ไอ้คุณหนูฟันธง
“ทำไมต้องภูกระดึงอ่ะ”  ผมถาม
“เพราะกุอยากถ่ายรูปกะป้าย
ครั้งหนึ่งในชีวิตข้าฯคือผู้พิชิตภูกระดึง” ไอ้นัยว่า
พวกผมอึ้งแดกสิครับเงียบสักพัก 
แล้วปล่อยฮากันท้องขดท้องแข็ง
แม่งคิดมาได้  กร๊ากกกกกก ขำต่อ
“ไมอ่ะ  กุเห็นเค้าถ่ายลงเฟชบุคอ่ะ กุอยากถ่ายมั่ง”
ไอ้คุณหนูหน้าบูดไปแล้วครับ งอนได้ตลอด
หลังจากหยุดขำเพราะไอ้คุณหนูหน้างอ
“กุที่ไหนก็ได้อ่ะ  เพราะไม่ได้มีแพลนอะไร มึงอ่ะ” ผมว่า
“อืม  กุเหมือนกันอ่ะ”ไอ้เป้ตอบ
“งั้นดี ไปภูกระดึงกัน” ไอ้เอกสรุป
“หึ๋ยจริงดิ งั้นกุไปเตรียมของก่อนนะ” ไอ้นัย ยิ้มหน้าบาน
ใครจะไปกล้าขัดมึงหน้างอขนาดนั้น หึหึ
“เออ ...งั้นกุกลับด้วยจะได้ไปเตรียมของเหมือนกัน
งั้นพรุ่งนี้เจอกัน 9 โมงนะ เดี๋ยวกุโทรเป็นเช็คก่อน
ว่าคนขึ้นเต็มรึยัง ตอนเย็นโทรมาบอก
เอารถกุไปแล้วกัน” ไอ้เอกสรุป
“อืม เจอกัน” ผมกับไอ้เป้พูดพร้อมกัน
ส่วนไอ้สองคนนั้น โน่นๆ  เดินริ่ว ๆกลับไปแล้ว
สมใจไอ้คุณหนูที่หน้าบานเป็นจานเชิง
ร้องเพลงลั้นลา อย่างคนอารมณ์ดี ไปแล้วครับ
ผมกับไอ้เป้ก็เริ่มเตรียมอุปกรณ์การเดินทาง
อย่างเร่งรีบ  กว่าจะเตรียมของเสร็จก็เย็นแล้ว
ไอ้เอกโทรมาบอกว่าจองที่ที่ภูกระดึงได้แล้ว
มันบอกให้เอาเต็นท์ไปด้วย ซึ่งพวกผมก็เตรียมไว้แล้ว
หลังจากกินข้าวอาบน้ำเสร็จก็ได้เวลานอนเอาแรง
สำหรับเดินทางพรุ่งนี้
ขณะที่ผมล้มตัวลงนอน เชี่ยเป้ก็ล้มตัวนอนตามมาติด ๆ
เอื้อมมือมาดึงผมไปกอด กดจูบหวานมาที่ซอกคอผม
“ปิงปอง  ขอกินนะครับคืนนี้”  มันว่า
“หืนอีกแล้วนะมึงอ่ะ  ไม่เอาพรุ่งนี้ต้องเดินทางเดี๋ยวเหนื่อยอ่ะ”
“ไปค้างบนนู้นตั้งหลายวันอ่ะ กุทำไรไม่ได้อ่ะดิ น๊ะ นะ”
มันอ้อน ไม่ได้รอความเห็นชอบจากผมหรอกครับ
ทั้งมือ ทั้งปากลามไปทั่ว หึหึ  แล้วถามเพื่อ
“อืมมม เป้ อย่า... อ่ะ..” ไปแล้วครับ แค่ไอ้เป้ลากปากหวาน ๆ
ของมันมาดูดกลืนปากผม ทุกอย่างก็เหมือนอยู่ใต้อำนาจมัน
“อืมมมม  ขอนะครับที่รัก” มันพูดเสียงแหบพล่า
“อ๊ะเป้..อย่า..อย่ากัด ..อ่าสสสสส์ ซีสสสส” ผมครางกระเส่า
แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่มันควรจะเป็น หึหึ

[•♀NoM!_KunG♀•]

แล้วจะไปเที่ยวกานไหวมั้ยละนั้น 55555555 ><

[Poes]

ไม่ต้องลงกฏ ก่อนลงนิยายทุกตอนนะ กฏลงแค่รีแรกของกระทู้ก็พอจ้า ลงครั้งเดียว ต่อไปก็ลงแต่เนื้อหาได้ตามปกติค่ะ

[หมูกระต่าย]

พี่เป้นี่แรงดีจริงๆ ปล.เรื่องสั้นมันราวๆ5000ตัวอักษรนะคะถ้าจำไม่ผิด แต่ถ้ากรณีขอพี่เป้นี่ต้องราวๆ50000 - 1000000 ตัวอักษรค่ะ

[Tassanee]

ขอบคุณค่ะ
 

[วายร้ายหน้าหวาน]

อ้ากๆ เป้แกแรงมาก

[JA(e)jung]

หึหึ
คู่นี้เค้าน่ารักกันตลอดดดดดดดดดดดดดด

[Huasia]

อีโรติครับปีใหม่

[ladymoon_yy]

จะไหวมั้ย ฮ่าาาา

[Mura_saki]

รบกวนมาต่อด่วนเลยค่ะ พี่เป้.....เริ่ดอ่ะ

[yeyong]

ปิงปองจะปีนถึงยอดภูกะดึงไหม

[look_new]

เกือบเป็นเรื่อง==
 ดีแหละที่เป้มาก่อน

[Nus@nT@R@]

เป้นี่ หื่นได้ตลอดเวลาจริงๆ

[thearboo]

เอือก....
อรั๊ยยยย น่ารักมว๊ากกกกก

[Rouk_Uknow]

เพิ่งได้มาอ่าน
ชอบเรื่องนี้ครับ สนุกดี

[penda]

จะขึ้นภูกันไหวไหมน่ะ ฮ้าๆๆ

ปล.อยากให้ใส่วันที่ กับหน้า ที่อัปใหม่ด้วยนะ  จะได้รู้ว่ามาอัปรึยังแล้วก็อยู่หน้าไหน  จะได้หาได้ง่ายๆนะ

 

[Tassanee]

แล้วก็ยังไม่จบในตอนนี้รอตอนถัดไปนะคะ
ประมาณว่าจบไม่ลงอ่ะ ค่ะ
จบบทที่ 11 ยังมี บทที่ 12 นะคะ


บทที่ 11  แค่....รัก  (ตอนที่ 3)

9โมงเป๊ะ ๆ  ผมกับไอ้เป้ ก็หอบหิ้วสัมภาระที่เตรียมไว้ลงมาไว้ข้างล่าง
รอไอ้คุณชายกะไอ้คุณหนูมาตามนัด  แต่รอไม่นานเท่าไหร่
รถฟอร์จูนเนอร์สีดำของไอ้เอกก็มาจอดใต้คอนโดเป็นที่เรียบร้อย
ภายในรถได้บรรจุไอ้นัยที่ยิ้มแป้นหน้าบานมาด้วยอีกคน
ผมโบกมือเป็นสัญญาณ “ว่ากุอยู่ตรงนี้”  ให้ไอ้คุณชายมองเห็น
มันก็ขับรถตรงมาหาผมทันท่วงที   
(หึหึ  ถึงกุจะเตี้ยแต่กุก็มีประสิทธิภาพครับ  หมายถึงยังไหวอยู่
คือเรื่องเมื่อคืนใช่มั้ยครับ หลังจากผมโดนไอ้หล่อถูไถไปรอบนึง
แล้วมันไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ผมเลยยื่นคำขาดว่าถ้า มึงไม่หยุด
ไม่ต้องมานอนคอนโดกุ 1 อาทิตย์ นั่นแปลว่ามันจะต้องอด
1 อาทิตย์เช่นกัน  โอยกว่ามันจะฟัง ก็ไม่ใช่ง่าย ๆ วน ๆ เวียนๆ
ตามเนื้อตัวผมอีกสักพัก จนต้องตบกระโหลกหนา ๆ ให้
คำพูดตะกี้ซึมเข้าหัวมันบ้าง ถึงได้ยอมหยุด  หุหุ เหนื่อยใช่เล่นครับ)
พอไอ้เอกจอดรถเสร็จ ผมกับไอ้เป้ก็ขนของขึ้นรถทันที
แล้วค่อยขึ้นไปนั่งส่วนของผู้โดยสารปล่อยให้ไอ้เจ้าของรถ กะไอ้คุณหนู
เป็นสารถีในการนำเที่ยวครั้งนี้  เนื่องจากว่ามันนิสที่จะไปเอง ฮ่า ๆ
รถออกเดินทางจากกรุงเทพฯได้ไม่นาน บวกกับเพลงที่เปิดในรถ
เป็นแนวฟังง่ายๆ  สบาย ๆ เลยทำให้ผมก็รู้สึกง่วงจนทนไม่ไหว
(สาเหตุที่แท้จริงเนื่องจากว่า   อ่า...เป็นที่รู้กันครับ หึหึ ไม่ขอพูดนะ..เค้าเขินอ่ะ)
หัวเริ่มโงนเงน เอียงไปมาตามแรงเหวี่ยงของรถ ไอ้เป้เห็นมันคงรำคาญ
เลยจับหัวผมให้หนุนไหล่มัน เมื่อหัวไม่โยกคลอนผมเคลิ้มกำลังจะหลับ
ก็รู้สึกได้ว่าไอ้เป้มันก้มลงมาจูบหัวผมเบา ๆ
ผมปรือตาที่แทบจะลืมไม่ขึ้นมองหน้าไอ้เป้ ทำหน้ายู่ใส่มัน
แสดงอาการไม่พอใจ เพราะผมกลัวไอ้สองตัวหน้ามันจะเห็นเข้า
ไอ้เป้ยิ้มน้อย ๆ ทำปากพยักเพยิดบอก
“พวกมันไม่เห็นหรอก”  ก้มลงมาจะหอมแก้มผมอีกที
ผมสะบัดหัวหลบไอ้หล่อ  ทำหน้าบึ้ง แล้วพ่นลมหายใจแรง ๆ
ใส่มันไปอีกที  อย่างรำคาญ ไอ้หล่อยิ้มขำกับอาการขัดขืนของผม
เอื้อมมือมาตีหน้าผากผมเบา ๆ อย่างหมั่นไส้
“หึหึ  ..นอนไปเตี้ย  ไม่กวนแล้ว” มันว่า
เท่านั้นแหล่ะครับ ผมก็เข้าเฝ้าพระอินทร์ทันที กะว่างวดนี้ขอ 3 ตัว ฮ่า ๆ
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้  รู้แค่ว่าไอ้หล่อถูกไอ้หล่อ
แอบกอด แอบหอม แอบจูบบ้างเป็นระยะ 
(ชิส์ ...ไอ้โรคจิต กุยิ่งกลัว ๆ ว่าเพื่อนจะเห็น  = =’)
ผ่านไปหลายชั่วโมงเกือบ ๆ จะถึงโคราช ก็ได้ยินเสียงหล่อปลุกผม
“ปิงปองตื่น ..ตื่นครับ เตี้ย...เตี้ยตื่น” มันเขย่าตัวผมเบา ๆ
ผมค่อยลืมตาอย่างงัวเงีย กระพริบตาปริบ ๆ สมองยังไม่ทำงาน
“กินข้าวกัน” ไอ้หล่อว่า
“ร้านไหนดีอ่ะ” เสียงไอ้เอกตะโกนถาม
“เออ  แล้วแต่มึงอ่ะ กุร้านไหนก็ได้” ไอ้หล่อว่า
แต่ผมก็ยังกระพริบตาปริบ ๆ ไม่ตอบสนองใด ๆ
ไอ้หล่อชะโงกหน้าไปมองที่คนขับนิดนึง
เอื้อมมือมาจับหน้าผมให้เงยขึ้น ก่อนจะก้มลงกดจูบแรงลงที่ปากผม
สอดลิ้นหวานดูดกลืนลิ้นผมอย่างเร่าร้อน ผมตกใจแทบช็อค
ใช้มือดันไอ้เป้อย่างแรงให้ปล่อย แต่แรงมันเยอะกว่า
ยังดูดกลืนลิ้นหวานของผมอย่างเมามันส์
“กูว่ากินร้านนี้แหล่ะ  ...หิวแล้ว มึงจอดเลยไอ้เอก” เสียงไอ้คุณหนูสั่ง
“คร๊าบบบบบบบบบ ทราบแล้วครับคุณหนู” ไอ้เอกเอ่ยแซวขำ
เคลื่อนรถไปยังที่จอดหน้าร้านที่ว่าเตรียมจะจอด
ผมรัวกำปั้นทุบอกไอ้เป้ให้มันหยุด  ไอ้หล่อละปากกลืนน้ำลายลงคอหนัก
ไล้นิ้วมาเช็ดปากตัวเอง มองมายังผมด้วยสายตาหื่นกระหาย
“ห่า” ผมด่า แม่งทันที ตาสว่างเลยครับงานนี้ รีบเช็คปากตัวเอง
พยายามทำตัวให้เป็นปกติ (โอ๊ยยย...กุจะหัวใจวายตาย =.=)
“หึหึ ..ก้อมึงไม่ตื่นอ่ะ” มันอ้าง ยิ้มนิด ๆ ที่มุมปาง ยักคิ้วกวนตีนอีกสองทีให้ผม
“ปัง...ปัง” เสียงไอ้สองคนข้างหน้าปิดประตูลงจากรถเรียบร้อยแล้ว
“แกร๊กกกก” ไอ้นัย เปิดประตูแล้วยื่นหน้าเข้ามามองพวกผมตาเขียว
“คุยกันอยู่นั่นแหล่ะ จะแดกมั๊ย ข้าวอ่ะ เร็ว ๆ เลยกุหิว” ไอ้คุณหนู
อาละวาดอีกแล้วครับ ฮ่า ๆ ผมสองคนเลยรีบเผ่นลงรถ
ไปหาอะไรกินกันสำหรับมื้อเที่ยงตอน 11 โมงนิด ๆ ก่อนที่ไอ้ตัวดีจะหน้างอ
หลังจากที่ทุกคนกินอิ่มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“เห๊ย..กุว่าเราแวะไปเที่ยวังน้ำเขียวกันห่าง จากโคราชแค่ 90 โลเองอ่ะ
ยังไงเราก็ต้องปีภูกระดึงพรุ่งนี้ใช่ป่ะ” ไอ้คุณหนูเอ่ย
นี่เป็นคำถามหรือเป็นแค่แจ้งให้ทราบว่ะ ไม่เห็นจะมีคำว่า “มั้ย” เลย
แต่มันพูดขนาดนี้แสดงว่าไอ้คุณหนูมันได้ศึกษา
สถานที่ท่องเที่ยวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกผมมองหน้ากันยิ้ม ๆ
“อือ..ก็ไปดิ มากันขนาดนี้แล้วก็ต้องแวะเที่ยวหน่อย” ไอ้เอกครับ
ไม่รู้เป็นไรแม่งตามใจไอ้นัยตลอดอ่ะ ไม่เคยขัด
ส่วนผมเหรอครับจะกล้ามีปัญหา  ยังไงก็ได้อยู่แล้ว
(เพราะกุนั่งเฉย ๆ พวกมึงเป็นสารถีพากุเที่ยว  หึหึ)
“อืม  ก็ว่ากุดีอ่ะ มึงขับนะไอ้นัย” ผมสนับสนุนทันที
ส่วนไอ้เป้ก็แค่ทำหน้าพยักเพยิดเห็นด้วยไม่ออกความคิดเห็นใดๆ
“ได้อยู่แล้วว  สบายมาก ๆ คร๊าบเพื่อนๆ ฮ่า ๆ” ไอ้คุณหนูยิ้มอารมณ์ดี
“แต่มึงต้องช่วยกุขับนะถ้ากุเหนื่อย”มันหันไปสั่งไอ้คุณชาย
เป็นคุณชายซะเปล่าอยุ่ใต้อาณัติไอ้คุณหนูตลอด  ฮ่าๆ
นี่หล่ะข้อดีของการตามใจไอ้คุณหนู คือ พวกผมนั่งเฉย ๆรอแค่
มันพาไปนี่แหล่ะ สบ๊ายสบาย 
จากนั้นพวกเราก็ขับรถไปโคราช แค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึง
เพราะเคยมากันครั้งหนึ่งตอนอยู่ปี 1 ก็ 2 ปีที่แล้วอ่ะ  คิดถึงเหมือนกันคับ
เราตะเวนเที่ยวไร่องุ่น โรงเพาะเห็ด อุทยาน ฟาร์มกล้วยไม้
ทุ่งทานตะวัน ร้านกาแฟ Cup of Love จิมทอมป์สันฟาร์ม
จบทริปวังน้ำเขียว พวกเราก็ถ่ายภาพที่ระลึก และระทึก
กันไว้มากมาย ทั้งฮา ทั้งหล่อ และแบบน่ารัก ๆอย่างผม
(หึหึ ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยกุ ^___^ )
ประมาณ 4 โมงเย็น พวกผมก็เดินทางมาถึงชัยภูมิ
เลยแวะไปถ่ายภาพร่วมกับมอหินขาว ส่วนดอกกระเจียว
ไอ้คุณหนูมันบอกไม่แน่ใจว่าบานเมื่อไหร่ไปดูหินกันดีกว่า
(มันว่างั้นแหล่ะครับ เพราะก็ค่อนข้างเย็นพอสมควร = =)
พวกเราเดินทางต่อไปถึงจังหวัดเลย ประมาณ 6โมงครึ่ง
แวะหาข้าวเย็นทานเสร็จ ก็ขับรถตรงไปมาถึงที่พักตอน 2 ทุ่มครึ่ง
เราเลือกพักที่เป็นสไตร์แบบบ้าน ๆก็ได้ที่นี่ครับ
Baan Rai Jit Thaboon มีแค่ 8 หลัง แต่ไอ้เอกมันจองไว้
2 หลัง มึงเทพไปป่ะเอก  ...จองได้ทัน ได้ไงวะ
(จริง ๆ แล้วเหลือสองหลังสุดท้ายตะหาก เพราะมีคนยกเลิก ฮ่า ๆ)
แน่นอนผมกะไอ้เป้พักด้วยกัน ส่วนไอ้นัยกะไอ้เอกก็แยกไปพักอีกหลัง
ผมขนเป้สะพายหลังไปวางไว้ในห้อง ก่อนจะตรงไปอาบน้ำทันที
“เดี๋ยวดิ รอกุด้วยปิงปอง” ไอ้เป้ครับ มันหยิบรีบผ้าเช็ดตัว แล้ว
วิ่งตามเข้าห้องน้ำอย่างไว  ผมรีบอาบน้ำอยากจะรีบนอนเพราะต้อง
เก็บแรงไว้ไปปีนภูกระดึงพรุ่งนี้เช้า  แต่ไอ้นี่มันหื่นอันลิมิตจริง ๆ ครับ
“มา เดี๋ยวถูสบู่ให้” มันว่า ยิ้มหวานให้ผม แววตานี่นะ 
แพรวพราวไปถึงไหน ว่าแล้วมันก็เริ่มบรรเลงเพลงสบู่
ถูน่ะ ถูให้จริงคับ แต่มือมันซนอ่ะ เดี๋ยวจับนั่นจับนี่
เค้นตรงนั้น เค้นตรงนี้ โดยแฉพาะจุดอ่อนไหว ตอนนี้มัน
เข้ามาประกบหลังผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซุกตัวถูไถกับตัวผมไปมา จมูกเอย ปากเอยไซร้ต้นคอผม
สองแขนแทรกมาด้านหน้าตัวผม มือหนึ่งนวดเฟ้น
เม็ดสีจนแข็งตึง อีกมือไล่วนอยู่หน้าท้องจนผมเผลอเกร็ง
“ไม่เอา เป้ พรุ่งนี้ปีภู” ผมปรามมัน ไม่รู้จะฟังมั้ย
“อืมม กุก็ไม่ได้ทำไรนี่ ......ถ้ามึงไม่เต็มใจอ่ะ” ไอ้หล่อโยกโย้ครับ
ผมปัดมือมันออก แต่แม่งเป็นปลาหมึกมาเกิดครับ
ปัดเท่าไหร่ก็ไม่หมด เหมือนมีสักสิบมือ แต่ผมก็รักษาชัยภูมิของผม
ได้จนอาบน้ำเสร็จ รีบชิ่งหนีออกจากห้องน้ำ ไอ้เป้เดินตามออกมา
หน้ามุ่ยเล็ก ๆ ผมรีบแต่งตัวแล้วไปนอนครับ
ไอ้เป้มันแต่งตัวบ้าง ทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ หันหลังให้ผม
(หึหึ  สงสัยจะงอน ............กร๊ากกกก น่ารัก เชียวนะมึง)
ผ่านไปสักพักมันก็ยังไม่ยอมกอดผมอย่างที่เคยกอด นอนหันหลัง
ไม่สนใจผมเลย (อ๊ะ.........ง้อนิดนึงก็ได้ วะ)
ผมพลิกตัวตะแคง เอื้อมมือไปกอดไอ้เป้จากด้านหลัง
มันเอามือมาจับแขนผมออกเบา ๆ แล้วนอนต่อ
ผมเอื้อมมือไปกอดมันใหม่ แล้วมันก็เอาออกอีก
ผมดึงตัวมันให้หันมาหาผม
“ไรเนี่ย  งอนไรหนักหนาวะ” ผมว่า
มันหันมามองผมด้วยหางตานิดนึง ก่อนจะทำท่าพลิกตัวกลับ
แต่ผมเอาตัวทับมันไว้  แม่งไม่ยอมหันมามองผมเลยครับ
“งอนไรอ่ะ มึงอ่ะ  ...เป้มองกุก่อน” ผมเอามือดันคางมันให้หันมามองผม
“ป่าว  ....กุง่วง นอนเถอะ” มันว่า หน้าตาไม่ยิ้มแย้ม แถมบึ้งตึง
ไอ้หล่อทำท่าจะพลิกตัวกลับอีก มันเอื้อมมือมาดันมือผมที่จับคางมันไว้
เห้ออออ ผมอยากจะถอนหายใจยาว ๆ ครับ
เพราะไอ้หล่อมันไม่เคยโกรธผมเลย แล้วผมจะง้อยังไงเนี่ย
(ปกติ กุโกรธอยู่คนเดียวนะ  มึงลืมไปป่ะ)
และเท่าที่สมองอันน้อยนิดของผมจะคิดได้ ผมกดจูบเบา ๆ
ลงที่ปากไอ้เป้ มันยังไม่สนใจเฉตาไปทางอื่น
คราวนี้ผมกดจูบหนัก ๆ ลงบนปากมันอีกครั้ง แทรกลิ้นหวาน
ไปชิมลิ้นสาก ๆ มันมองหน้าผมนิ่ง ๆไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
ผมหยุดมองหน้าเชี่ยเป้ ที่ยังคงนิ่งเริ่มโมโห
(ไอ้ห่านี่...นิ เดี๊ยะ ๆ เจอกุ นึกด่าแม่งในใจครับ)
ผมกดจูบลงไปใหม่ทั้งเร่าร้อนและดูดดื่ม
วาดมือไล้ตามตัวไอ้เป้ นวดเฟ้นเม็ดสีอย่างมันมือ
“อืมมมม” ไอ้เป้ครางเสียงหวาน  (หึหึ นึกว่าจะแน่)
ผมยิ้มกริ่มอยู่ในใจ ละจากปากหวาน ๆ ของมัน
ไล่ขบติ่งหู ลิ้นร้อน ๆ ระไปตามใบหูไอ้เป้
“อ่า...ปิง..ปอง”  ไอ้เป้ครางน้ำเสียงขาดช่วง
มือมันเริ่มไล้ไปตามตัวผม ผมซุกไซร้ไปตามซอกคอหอม ๆ
ของมัน กลิ่นสบู่อ่อน ๆ ลอยอบอวน จนชวนสูดดม
“อืมมมม” ไอ้เป้ครางหวาน พลิกตัวทีเดียว
ก็กลายเป็นผมที่อยุ่ใต้ตัวมัน มันกดจูบเร่าร้อน และหื่นกระหาย
บดริมฝีปากสาก ๆ ขยี้ริมฝีปากผมอย่างรุนแรง สอดลิ้นร้อน ๆ
ควานหาลิ้นหวาน ๆ ในปากผม ชิมไปทั่วทั้งปาก
“อืมมมมมมมม อ่า เป้” กลายเป็นผมที่ครางกระเส่า ลมหายใจขาดช่วง
ไอ้เป้ละปาก ใช้จมูกซุกไซร้ซอกคอหอม ทั้งรุนแรง และรวดเร็ว
สองมือของมันลูบคลำไปทั่วไล่ถอดเสื้อผ้าผมและของตัวเอง
อย่างเร่งรีบ เหมือนไม่ทันใจ จนเราทั้งคู่เปลือย เปล่า
ริมฝีปากสาก ๆ ไล่กดจูบไปทั่วตัวผม ก่อนจะลากลิ้นหวาน ๆ ของมัน
ดูดกลืนเม็ดสีที่แข็งตึงของผม
“อ่าเป้...  อืมม   อย่า  พรุ่งนี้ อืมมมม” ผมห้าม แต่ไอ้เป้กดจูบเร่าร้อน
ของมัน เพื่อปิดปากผม
“อ๊ะ .........เปปปปปปป้” ผมครางเสียววว เสียการควบคุมทั้งหมดที่มีอยู่
เมื่อไอ้หล่อคลอบปาก ชิมไอ้ติมแท่งร้อนที่ตื่นเต็มตัว ลิ้นสาก ๆ ไล้เลีย
เพิ่มความร้อนให้ไอติมแท่งที่ว่า ปากหนาดูดกลืน ไอ้ติมร้อน
จนผมเกร็งกระตุก
“อ๊ะ..... อ๊ะ.......อือออออออ”  ผมปล่อยน้ำรักให้ไอ้เป้ได้ชิม
ริมฝีปากสาก คลอบไอ้ติมร้อนทั้งแท่งก่อนจะดูดแรงๆ ค้างไว้
ค่อย ๆ ลากถอนปากออก
“อ่า......เป้  ซีสสสส” ไอติมร้อนที่พึ่งพ่นพิษเสียวสะท้าน
จนผมเผลอจิกไอ้เป้อย่างลืมตัว ผมนอนหอบหายใจหมดแรง
มองดูไอ้หล่อเดินไปที่กระเป๋าเพื่อหยิบอะไรบางอย่าง
ผมหลับตาอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะสัมผัสได้ถึงเจลเย็น ๆ
ที่ป้ายลงมาตรงด้านหลัง ไอ้เป้นวดคลึงอยู่สักพัก
ก่อนจะสอดแท่งร้อน ๆ ของมันเข้ามา
“อ๊ะ..อ่า” ผมกะไอ้เป้ครางพร้อมกัน ผมสะดุ้ง แต่มันเสียวครับ
“อืมมมมมม ปิงปองคร๊าบ” ไอ้เป้พูดเสียงแหบพล่า
ด้านล่างขยับไวจนแทบหายใจไม่ทัน
“อ๊ะ...เป้ .. ปะ ..เป้” ผมร้องเสียงหลง
“อืมมมม  อ๊ะ ปิง..” ไอ้เป้กัดปากตัวเองแน่น กระแทกแรง ๆ สองสามที
ก้มลงมาจูบผม เกร็งกระตุก ก่อนจะพ่นพิษเข้ามาในตัวผม
มันค่อย ๆ ถอนแท่งร้อนออกจากตัวผม ทิ้งตัวลงมานอนหอบข้าง ๆ
ก่อนจะดึงผมไปกอด  กดจูบลงที่แก้มผมอีกครั้ง
ผมมองไอ้หล่อที่หน้าแดงเพราะเลือดที่ฉีดพล่านไปทั่วร่าง
อยู่นานจนมันสงสัย
“มองไรครับ ...ที่รัก”  มันว่า พลางกดจูบเบา ๆมาที่ปากผม
“ทำไมมึงต้อง ทำบ่อย ๆขนาดนี้ด้วยวะ” ผมถามด้วยความสงสัย
เพราะแทบทุกวัน  เอ่อ จริง ๆ แล้วน่าจะทุกโอกาสที่ทำได้มากกว่า
ไอ้หล่อจะแสดงความต้องการของมันออกมาอย่างชัดเจน
ตลอดเวลา จนผมหล่ะหาเรื่องเลี่ยงแทบไม่ทัน 
(ฮ่า ๆ  กุเหนื่อยบ้าง ไรบ้างดิวะ  เชี่ยนี่)
มันหันมามองตอบผมยิ้ม ๆ  ลูบไล้ที่แก้มผมบาง ๆ
“หึหึ ก็ไม่มีไรนิกุก็แค่...รักมึงอ่ะ” มันว่านัยตาหวานหยาดเยิ้มส่งมาที่ผม
ผมได้แต่ก้มหน้างุด อายยไปตามระเบียบ แอบเขินเวลามันมองมา
(หึหึ ทำไมหัวใจต้องแอบพองโตด้วยวะ  แค่มันพูดแค่นี้
กร๊ากกกก  ตูต้องบ้าไปแล้นนนนนน)
ไอ้หล่อหัวเราะเบา ๆ ดึงผมไปกอด
“ป่ะไปล้างตัวกัน” มันว่า ผมเดินตามไปอย่างว่าง่าย
ไม่มองหน้าหรือสบตามัน ก้มหน้าอันแดงเถือก
งุด ๆ ตามเดิมมันไป ไอ้เป้มันล้างตัวเองเสร็จก็มาล้างให้ผม
ริมฝีปากมันยกยิ้มอยุ่ตลอดเวลา เรากลับมานอนที่เตียง
ไอ้หล่อรั้งตัวผมไปกอดแน่น ๆ หอมเข้าที่ซอกคอ
“ป่ะนอนได้แล้วครับที่รัก เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรงนะ” มันว่ายิ้ม ๆ
ผมหันไปส่งสายตามองมันค้อน ๆ
“เพราะใครหล่ะ” ผมว่า  มันหัวเราะชอบใจ
“เพราะเป้คร๊าบบบบบบบบบ”
---------------------------------------------------------

[วายร้ายหน้าหวาน]

เอ่อ นะ    น่ารักดมากอ่ะ เป้ได้ใจเราไปเต็มๆเลยนาย อิอิ

[from_mars]

หืมมม ทุกเวลาจริงนะคุณพี่คะ
อย่ามากนักนะ เืพื่อนจะขึ้นภูไม่ไหว อิอิ

[หมูกระต่าย]

สุดยอด ท่านพี่เป้ร้อนแรงสุดๆ ปล.อย่ารีบจบนะคะ