หัวข้อ: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 29/04/58 ## P.1 หนังสือส่งให้แล้วนะคะ

[Hummer]

รอติดตามครับ ยังไงก็เชื่อยี่ห้อคุณลักษ์ นิยายจบไม่ค้างคา
รอมาอัพนะครับ 

[fay 13]

 

[t2007]

อยากจระเข้ฟาดหางคุณนิล

[punthipha]

เปลวยอดมากจัดการคุณนิลก่อน   สงสารหนิม คอยดูฝีมือเปลวก่อน

[aoihimeko]

บอกตรงๆว่าตอนนี้ไม่ปลื้มนิลมาก...เรื่องยังไม่เกิดก็คิดไปไกล


แล้วตัดไฟด้วยการทำร้ายสนิมนี่นะ...เชื่อเลย


เปลวเยี่ยมมากต้องได้แบบนี้สิ.....จัดการขั้นเด็ดขาดไปเลยนะ



สนิมก็อย่าคิดมากนะ.....

[luxilove]

Part 17




“ว่าไงจ๊ะ เปลวมีอะไรจะปรึกษาพี่มุกเอ่ย”
หญิงมุกเปิดสนทนา หลังทุกคนเลือกเครื่องดื่มตามความชอบ กินดื่มกันไปสักพักใหญ่

“เปลวรบกวนพี่หญิงมุก แนะนำคลินิกเวชสำอางดูแลเกี่ยวกับผิวพรรณ
รวมถึงศัลยกรรมใบหน้า..ให้เปลวหน่อยน่ะครับ” คำพูดเปลว ไม่เพียงแต่หญิงมุกจะแปลกใจ
คุณชายเพชรซึ่งถือจานรองกับถ้วยกาแฟไว้ในมือถึงกับชะงัก จ้องเปลวอย่างนึกสงสัยเช่นเดียวกัน

“เปลวจะไปทำศัลยกรรมงั้นหรือจ๊ะ” หญิงมุกเป็นคนถาม

“เปล่าครับ เปลวจะพาหนิมไปรักษาสิว” เปลวตอบสั้นๆ สนิมกลับเป็นฝ่ายหน้าแดง ด้วยรู้สึกเขินขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“อ้อ..พี่เข้าใจแล้ว ได้สิพี่มีเพื่อนจบทางด้านนี้โดยตรง เดี๋ยวจะลองถามเขาให้
นอกจากเรื่องนี้..เปลวมีอะไรอีกหรือเปล่า” คุณหญิงมุก หันไปยิ้มระบายมองสนิมด้วยความเอ็นดู
ก่อนจะถามเปลวเผื่อมีอะไรเพิ่มเติม

“เปลวว่าจะไปช้อปของใช้ส่วนตัว ไม่แน่ใจพี่หญิงมุกทูลเด็จย่าไปหรือยัง
เรื่องที่เปลวกับหนิมจะไม่ไปฝึกกับพระองค์ท่าน แต่จะให้พี่หญิงหาครูมาสอนส่วนตัวภายในวังนี้แทน”
เปลวเลือกที่จะย้อนไปเอ่ยถึงเรื่องที่ได้ไหว้วานหญิงมุก รับเป็นธุระทูลหม่อมเจ้าธิฆัมพรให้ด้วยตัวเอง

“พี่ทูลเรียนเด็จย่าท่านแล้วจ๊ะ บอกเหตุผลให้ทรงทราบเรียบร้อยไม่ต้องกังวลเรื่องนี้แล้วนะ
เด็จย่าทรงฝากดำรัสมาด้วย เปลวว่างก็แวะเข้าไปเฝ้าท่านได้เสมอ”

“ขอบคุณพี่หญิงมากครับ ไว้เราค่อยไปกราบเฝ้าท่านกันนะครับ”

“จ๊ะ” ตลอดการสนทนา คุณชายเพชรไม่มีส่วนแสดงความเห็นหรือมีส่วนร่วมในการสนทนา
กระทั่งเปลวกับหญิงมุกคุยเสร็จ คุณชายจึงหันไปถามสนิมใช้น้ำเสียงทุ้มนุ่ม

“เป็นยังไงครับหนิม สบายใจหรือยัง”
คำพูดบวกแววตาอ่อนโยนที่ทอดส่งมาให้ สนิมรู้สึกตื้นตันใจเป็นอย่างมาก

“ครับพี่ชาย..เมื่อวานหนิมต้องขอโทษด้วยที่เสียมารยาท”

“ไม่เป็นไรพี่เข้าใจ ถึงกับอยากไปจากวังคงหนักหนาไม่น้อยสินะ
พี่อยากให้หนิมรู้ไว้ หนิมไม่ได้ตัวคนเดียว ยังมีพี่ ชายเปลว พี่หญิงมุกอีกนะ
พวกเราคือครอบครัวของหนิม เราไม่สามารถห้ามความคิดและการกระทำของผู้อื่นได้
แต่สามารถทำให้พวกเขาหันมายอมรับเราได้นี่ครับ ขึ้นอยู่กับว่าหนิมอยากให้เป็นแบบไหน
ถ้าขอความเห็นจากพี่หวังให้หนิมเผชิญหน้ากับปัญหาไม่ท้อกับแรงกดดัน ฟังดูเหมือนไม่ง่าย
ตราบใดที่หนิมยืนอยู่ในสังคมนี้ ย่อมเกิดคำถามตามมาไม่ขาด สิ่งเหล่านี้จะหมดไป
ก็ต่อเมื่อหนิมเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเองขึ้นมา สร้างที่ยืนในสังคมนี้ให้ดูไม่ด้อยกว่าพวกเขา
ถึงจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงชาติกำเนิด ให้เทียบเท่าพวกเขาได้ แต่หนิมสามารถทำให้พวกเขายอมรับหนิมได้
อาศัยการศึกษาบวกกับความสามารถและการทำตัวให้มีคุณค่า สังคมทุกชนชั้น..ย่อมมีคนคิดบวกคิดลบ
ไม่ว่าเราจะมีพร้อมทั้งชาติตระกูลและชื่อเสียง คนรักชื่นชมย่อมมี ในทางกลับกันคนอิจฉาจ้องทำลายก็มีเช่นกัน
พี่พูดให้หนิมเก็บเอาไปคิดดู มีอะไรอึดอัดลำบากใจ หนิมขอคำปรึกษาพวกพี่ได้เสมอนะครับ”
สิ่งที่สนิมได้ฟังจากปากคุณชายเพชร ทำเอาเด็กหนุ่มซึ่งคิดว่าตนเองไม่มีอะไรดีพอที่จะให้คนอื่นสนใจ
ถึงกับน้ำตาซึมเมื่อรู้ว่า นอกจากเปลวแล้วยังมีอยู่อีกตั้งสองคนที่พร้อมจะดูแลให้กำลังใจ
คือคุณชายเพชรกับคุณหญิงมุกดา ที่ผ่านมาสองพี่น้องราชนิกุลได้แสดงให้เห็นแล้ว
ทั้งคำพูดและการกระทำไม่เคยพลั้งเผลอหรือทำให้สนิมกดดัน กระทบกับปมด้อยในใจมาก่อน

“ขอบคุณมากนะครับพี่ชายเพชร พี่หญิงมุก” สนิมยกมือกระพุ่มไหว้พร้อมกับขอบคุณด้วยน้ำเสียงติดสั่นนิดๆ
กำลังใจและความตื้นตันที่ก่อตัวขึ้นใหม่เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี ในเมื่อประมุขของวังแห่งนี้ให้ความเมตตาตนเองมากมายขนาดนี้
หลังจากเช้าตรู่ตีห้ากว่า เปลวก็ไปเคาะประตูและเข้าไปพูดคุยเรียกกำลังใจให้สนิมกลับคืนมาแล้วครั้ง
จึงทำให้กล้าที่จะลงมาเผชิญหน้าทุกคน และเลิกคิดที่จะกลับไปอยู่พัทยา
เพราะเปลวย้ำกับคำสัญญาที่ทั้งคู่มีให้กันไว้ว่า ‘เปลวกับสนิมจะไม่มีวันทอดทิ้งกันเป็นอันขาด’




“หนิม..อย่าเพิ่งไปสิครับ” คุณนิลพุ่งประชิดตัวสนิม ถือวิสาสะจับแขนรั้งเอาไว้
เพียงสนิมเห็นอีกฝ่ายโผล่เข้ามาในระยะสายตา ก็ตั้งท่าเดินหนีเลยทันที ไม่คิดจะเผชิญหน้าด้วยเช่นกัน
สนิมปลีกตัวมาเดินเล่นในสวน ส่วนเปลว คุณชายเพชร หญิงมุกติดธุระสำคัญกับทนายประจำตระกูล
ซึ่งมาพบคุณชายตามนัดเกี่ยวกับพินัยกรรมและเอกสารในส่วนของเปลว สนิมถือว่าเรื่องนี้ตนเป็นคนนอก
ไม่สมควรเป็นอย่างยิ่งที่จะร่วมรับรู้ แม้เปลวจะไม่ได้ห้าม หรือพี่ชายเพชรกับพี่หญิงมุกไม่มีใครพูดก็ตามเถอะ
แต่สนิมก็พอจะรู้ด้วยตัวเอง เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของคนในวังมณีรมย์เท่านั้น กระทั่งหม่อมรำไพ
หม่อมทับทิมก็ไม่มีใครได้รับเชิญให้เข้าร่วมเช่นกัน สนิมจึงเลือกขอตัวมาเดินเล่นในสวน
ฆ่าเวลาไปพลางๆ จนบังเอิญเจอคุณนิลอย่างที่เห็น

“กรุณาปล่อยแขนผมด้วยครับ หม่อมหลวงนิลกาฬ”
น้ำเสียงสนิมที่เอ่ยกับคุณนิลช่างห่างเหิน เหมือนเป็นคนแปลกหน้าต่อกันไปเสียแล้ว

“หนิม..ทำไมพูดกับพี่แบบนี้..หืม” คุณนิลหน้าเสีย ไม่คิดว่าที่นอนไม่หลับมาทั้งคืนจนขอบตาคล้ำ
เพราะคิดมากจนไม่เป็นอันหลับนอนเลย  กลับถึงตำหนักหม่อมทับทิมรอซักฟอกอย่างที่คิดไม่ผิด
จนปะทะหม่อมแม่ เมื่ออีกฝ่ายพูดแรงถึงขั้นปรามาสบุตรชาย ใฝ่ต่ำไม่รักดีเลือกคบคนชั้นต่ำไม่มีหัวนอนปลายเท้า
ให้ไปจีบชายเปลวดันไปคว้าสนิม ซึ่งคุณนิลเหลืออด เถียงหม่อมเธอไม่ลดละ
ทั้งที่คุณนิลกับสนิมยังไม่ได้มีอะไรเกินเลย จนต้องหยิบเอามาประชดแดกดัน
แต่หม่อมก็ไม่หยุดดูถูกดูแคลน ทั้งด่าคุณนิล ทั้งพาดพิงไปถึงสนิม กล่าวหาถ้าไม่มัวไปทำอะไรกันอยู่
จะกลับเสียดึกดื่นค่ำมืดแบบนี้ได้ยังไง ไปกันแค่สองต่อสอง..หม่อมเธอไม่เชื่อว่าจะไม่มีอะไร
คนอย่างสนิมมีอะไรดี ถึงต้องให้ติดรถหายไปด้วย ถ้าไม่ได้ไปทำเรื่องต่ำๆ
นี่จึงเป็นเหตุให้สองแม่ลูกทะเลาะกันเสียยกใหญ่ คุณนิลพลอยหลับไม่ลงไปโดยปริยาย
เริ่มเห็นเค้าลางของปัญหาที่จะมีมาถึงสนิมด้วยเช่นกัน

หม่อมเธอออกปากจะกำจัดสนิมให้พ้นไปจากวัง เหมือนคราวได้จัดการพี่กล้าจนหายหน้าไปกว่า 2 ปี
ทั้งที่คุณนิลพยายามอธิบายให้หม่อมเข้าใจ สนิมกับคุณนิลไม่ได้ไปทำอะไรอย่างที่หม่อมคิด
แต่หม่อมก็ยืนยันหัวชนฝา ครั้งนี้ไม่มีแต่ครั้งหน้าก็ไม่แน่ สู้ตัดไฟเสียต้นลมไม่ต้องหวาดระแวง
หม่อมรู้จักนิสัยลูกชายดี ลองมีใครมาเสนอก็คงไม่พ้นสนองเข้าให้สักวัน สำคัญคนไม่มีหัวนอนปลายเท้า
ต้องหวังจะได้คนรักมีชื่อเสียงชาติตระกูล ทำไมจะไม่ตะครุบ สุดท้ายคุยกันไม่จบวกกลับมาลงที่สนิมจนได้
คุณนิลหัวเสียอย่างหนัก กับปัญหาที่รุมเร้าไม่หยุดหย่อน ภายในวันเดียวก็เป็นเรื่องเป็นราวลามปามไปใหญ่
จึงเป็นสาเหตุให้นอนไม่หลับ ขบคิดมาทั้งคืน ก่อนจะตัดสินใจมาพบสนิม จนมาเจอเข้าที่สวนโดยบังเอิญ

“ผมพูดอะไรผิดหรือครับหม่อมหลวงนิลกาฬ ถ้าผมใช้คำพูดไม่เหมาะสมฐานะของคุณ
โปรดอภัยให้คนชั้นต่ำไร้สกุลอย่างกระผมด้วยครับ ผมคนต้อยต่ำไร้การศึกษา
จะให้ดีระหว่างคุณกับผมเราไม่ควรมาข้องแวะเสวนาทักทายเป็นการดีที่สุด
อีกอย่างผมกับคุณไม่ใช่เพื่อนกันสักหน่อย  ไม่มีความจำเป็นอันใดที่ต้องพูดคุยด้วย
ต่างคนต่างอยู่จะดีกว่า คุณจะได้ไม่ต้องตกต่ำพลอยเปื้อนมลทินไปกับผมอีกคน”
สนิมขืนตัวรั้งแขนให้หลุดจากมือแกร่งที่จับแน่น ยิ่งมาเจอคำพูดแดกดันจนคนฟังปวดแปลบเข้าถึงกระดูก
ไม่คิดว่าผ่านไปเพียงค่ำคืนเดียว น้องหนิมคนเดิมที่คุณนิลรู้จัก พูดคุยด้วยแล้วสบายใจ..หายไปไม่เหลือเค้า
หนุ่มน้อยคนนั้นให้เห็นอีก มีแต่ความหมางเมินเย็นชาให้กันแทนเสียแล้ว

ไม่รู้ทำไมสนิมทำตัวแบบนี้ คุณนิลรู้สึกสะเทือนใจจนพูดไม่ออก แววตาคมอ่อนล้าเป็นทุน
ผลจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ แปรเปลี่ยนเป็นผิดหวังตัดพ้อให้เห็น อยากมาปรับความเข้าใจ
ต้องการมาขอโทษที่ทำให้ร้องไห้เสียใจเมื่อวาน และอยากเตือนให้ระวัง
เกรงจะโดนหม่อมทับทิมเธอหาวิธีเล่นงาน แต่กลับเจอคำพูดตัดรอนไร้เยื่อใย
สำคัญถ้าไม่ใช่คนที่ผ่านประสบการณ์มาโชกโชน ทำไมจะดูไม่รู้ว่าสนิมคิดกับตนยังไง
เพียงค่ำคืน สนิมกลับไม่เหลือไมตรีให้ กระทั่งจะพูดคุยกันดีๆ ยังไม่คิดจะทำ
ถ้าเป็นคนอื่นคุณนิลคงเดินหนีไม่ต่อแย แต่สนิมคุณนิลกลับไม่ยอมปล่อยมือซะงั้น

“โอ้ยย..ผมเจ็บนะ คุณจะมาบีบต้นแขนผมทำไม” สนิมเผลอร้องเมื่อรู้สึกเจ็บ
อารมณ์ลืมตัว..คุณนิลเผลอออกแรงบีบไม่ได้เจตนา

“ขอโทษครับ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ..ไหนพี่ดูสิเจ็บมากไหมครับ”สนิมชะงักนิ่งไม่ขืนหนี
เมื่อเห็นแววตาที่ฉายให้เห็น ไม่ใช่การเสแสร้งสักนิด กลับเป็นความรู้สึกผิด และแสดงอาการห่วงใยจนสัมผัสได้

“ไม่เป็นไรครับ เจ็บนิดหน่อย” สนิมลดน้ำเสียงแข็งกร้าวที่เย็นชา กลับมาเป็นปกติ
พร้อมหัวใจซึ่งอ่อนยวบ คนเรายากจะหาคำตอบให้ตัวเอง การเผลอมีใจให้ใครไปนั้น
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลาเป็นองค์ประกอบ เพียงพบหน้าครั้งแรก
สนิมก็ไม่อาจละสายตาจากใบหน้าคมคร้ามหล่อเหลาของคุณนิลไปได้
ยิ่งได้รู้จักใกล้ชิดก็ทำให้หัวใจหวั่นไหว เผลอไผลสนใจไปแล้ว
สำคัญการใกล้ชิดถึงเนื้อถึงตัว เพียงจูบที่ไม่ได้ลึกซึ้งก็ทำให้หัวใจดวงนี้เปิดรับเขาเข้ามาเก็บกักเรียบร้อย
ทั้งที่รู้ดีว่าเขาอยู่สูงเกินเอื้อมเมื่อนำมาเทียบกับตนเองต่างกันราวฟ้ากับเหว
เขาไม่ผิดที่ห้ามไม่ให้คิดไปไกล แค่เป็นการปลอบใจ ดันเอาไปคิดแล้วก็ผิดหวังเสียใจยกใหญ่จนขาดสติ
ก็คนไม่เคยรู้จักความรัก ไม่เคยได้ใกล้ชิดชายหนุ่มที่ถูกตาต้องใจขั้นถึงเนื้อถึงตัวมาก่อน
อย่าว่าแต่นั่นคือจูบแรก ที่ผ่านมาก็เพราะรู้ตัวเองดี ไม่ใช่คนหน้าตาดีจนใครจะมาสนใจ
จึงเจียมเนื้อเจียมตัวตลอด แต่คุณนิล กลับไม่เห็นสายตาเมินใส่นี่สิ
ซ้ำยังพูดจาชวนทะเลาะเล่นหัวเย้าแหย่กันอีก ใบหน้าหล่อยิ้มร่าดูมีความสุขสนุกสนาน
เป็นเหมือนกับดักล่อให้สนิมตกหลุมลึกของความรัก จนปีนกลับขึ้นไปลำบาก
หลังตัดสินใจจะไปจากวัง ฝืนทนสภาพแอบรักแอบชอบเขาไม่ได้ ถ้าต้องเจอหน้ากันอยู่ร่ำไป
หัวใจพานเจ็บปวดเสียเปล่าๆ อีกทั้งสายตาดูถูกเหยียดหยามที่คนรอบข้างมองอีก
คือสาเหตุให้ตัดใจที่สนิมคิดกลับไปอยู่พัทยา ไปเป็นพ่อค้าขายเสื้อผ้าเหมือนเดิม
แต่ความคิดนี้ก็มีอันพับเก็บ เมื่อเปลวจุดประกายความหวังและให้กำลังใจกันใหม่
เรามีกันสองคนไม่เคยห่างกันมาก่อน ไม่ว่าจะพบเจอปัญหาน้อยใหญ่หนักหนาแค่ไหน
ก็ฟันฝ่ากันมาสองคนกับเปลว   เปลวขอให้สู้ไม่ให้ทิ้งกัน เปลวจะพาไปรักษาสิว
จะทำหน้าให้ด้วย แม้จะคัดค้านและปฏิเสธไปแล้ว แต่เปลวก็ให้เหตุผล
การสร้างความมั่นใจ ก็ต้องแก้ไขจุดด้อยที่ทำให้รู้สึกเป็นปมปัญหา
หน้าตาคือส่วนสำคัญที่สนิมไม่เคยภาคภูมิใจตนเองเลย เพราะรู้สึกว่าตนเองหน้าตาไม่ดี
ดึงดูดให้คนหันมามองเหมือนเปลวไม่ได้ เปลวจึงหยิบเอาเรื่องนี้มาเป็นเหตุผล

เวลานี้เปลวไม่ลำบาก ได้ชื่อเป็นเศรษฐีมีกะตังค์ เปลวจะพาสนิมไปรักษาสิว
ดูแลเสริมแต่งให้เป็นคนมีหน้าตาดีบุคลิกดี ไม่ให้น้อยหน้าใคร
เราจะเรียนด้วยกันไปไหนด้วยกัน จะเป็นคู่หูเช่นเดิมไม่มีการเปลี่ยนแปลง
เปลวจะไม่ให้ใครมาดูถูกสนิม ไม่ให้ใครมองสนิมต่ำต้อยเด็ดขาด
ในเมื่อสิ่งที่เปลวมีสนิมก็ต้องมีด้วย เพียงแต่ขอไว้แค่เรื่องเดียวที่เปลวให้ไม่ได้คือยศถาบรรดาศักดิ์
เกินความสามารถที่จะให้สนิมเป็นราชนิกุลได้ นอกเหนือจากนั้น
รูปร่างหน้าตาไปจนถึงเงินทองของใช้ เปลวจะสรรหาให้สนิมมีไม่แตกต่างกับเปลวแน่นอน

ทั้งหมดที่เปลวหยิบยื่นให้ ไม่ใช่ประเด็นที่ทำให้สนิมเปลี่ยนใจที่จะอยู่วังมณีรมย์ต่อ
แต่เป็นเพราะสนิมรู้สึกผิด ที่ทำเหมือนจะทิ้งเปลวแล้วให้อยู่ที่นี่เพียงลำพัง
สนิมได้สติขบคิดจนเข้าใจได้ถ่องแท้ เปลวกับสนิมต่างโตมาด้วยกันในสภาพแวดล้อมเดียวกัน
ที่นี่ต่างหากคือสถานที่ใหม่ที่ผิดแผกไปจากวิถีชีวิตความเป็นอยู่
การที่เปลวมาอยู่ที่นี่ใช่ว่าเปลวจะไม่อึดอัดหรือปรับตัวจนคุ้นชินกับสังคมเหล่านี้ เพราะเปลวกับหนิมมาจากที่เดียวกัน

หมายความว่า สนิมปรับตัวเปลวเองก็ปรับ สนิมถูกกดดันดูถูกมีหรือที่เปลวจะไม่โดน
เพียงแต่เปลวมีบรรดาศักดิ์รองรับให้คนเหล่านั้นหันมาเล่นงานสนิมแทน
ซึ่งก็เท่ากับตบหน้าเปลวไม่ต่างกัน เพราะเปลวยืนยันที่จะให้สนิมอยู่ในฐานะพี่ชาย
ยกระดับของสนิมให้เทียบเท่าความเป็นอยู่ของตนเอง เปลวกำลังพยายามทำทุกอย่างให้เราสองคน
โดยไม่สนว่าใครจะคิดยังไง เมื่อไม่เหมาะไม่ควรหรือดูแล้วไม่เหมาะสม
เปลวก็ยอมถอยแต่ไม่ได้เป็นการถอยโดยทิ้งสนิม เปลวยอมถอยออกมายืนในจุดเดียวกับหนิม
เหมือนการไม่เข้าอบรมกับเด็จย่า แต่เลือกที่จะให้ครูพิเศษมาอบรมที่วังนี้
เรียนรู้ไปพร้อมกับหนิม ถ้าเปลวไม่คิดถึงหนิมแล้วล่ะก็ คงเลือกที่จะเฝ้าพระองค์ท่านเพียงลำพังไปแล้ว
โดยจัดการหาครูพิเศษมาสอนให้สนิมเป็นการส่วนตัวแทน

แต่เปลวกลับไม่ทำแบบนั้น กลับยืนกรานไม่เข้าเฝ้าพระองค์ท่าน
ไม่ต้องการให้หนิมถูกครหาว่าไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง เลือกที่จะถอยมาอยู่ในจุดเดียวกับสนิมเสียเอง
เปลวไม่ได้ขอคำปรึกษาบอกรายละเอียดให้สนิมรับรู้ในสิ่งที่คิดในใจ
แต่หนิมคือเพื่อนคือพี่น้องครอบครัวของเปลว ซึ่งเติบโตมาด้วยกัน
สิ่งที่เปลวคิดทำไมหนิมจะไม่รู้ ไม่แตกต่างความกดดันที่หนิมได้รับ
เปลวก็รับรู้ถึงความกดดันและเจ็บไปด้วยเช่นกัน จึงไม่ลังเลที่จะหาวิธีทำให้หนิมในทุกเรื่องที่ยกมาข้างต้น
หนิมไม่ปฏิเสธความหวังดีของเปลวอีก เพราะเปลวทำเพื่อหนิมแล้ว ถึงเวลาที่หนิมก็ต้องช่วยตัวเองด้วยเช่นกัน


“พี่ขอโทษนะครับ แดงเลยดูสิยังเจ็บอยู่ไหม” คุณนิลสีหน้าแววตาบ่งบอกรู้สึกผิด
ที่ทำต้นแขนของสนิมเป็นรอยแดงรูปนิ้วมือ จากการลืมตัวเผลอบีบลงน้ำหนักมากไป

“ช่างมันเถอะครับ คุณนิลปล่อยแขนผมได้หรือยังครับ”
สนิมถึงจะอ่อนลงให้คุณนิล แต่ไม่ได้อยากจะอยู่ใกล้คนผู้นี้ ตัดใจเสียเดี๋ยวนี้ ไม่เอาใจไปผูกติดกับเขาอีกต่อไป

“ทำไมถึงหมางเมินใส่พี่ครับ ยังไม่หายโกรธเรื่องเมื่อวานนี้ใช่ไหม พี่ขอโทษที่ทำให้หนิมเสียใจ”
คุณนิลเชยคางมนของเด็กหน้าสิวขึ้นสบตา เพราะคู่สนทนาเอาแต่ก้มหลบมองต่ำ
ไม่คิดจะจ้องตอบกันเลยแม้แต่น้อย สนิมพยายามขืนหน้าหนีแต่ก็ใม่เป็นผล
จนดวงตากลมประสานลูกตาคมที่จ้องมองละห้อย ไม่เหลือแววตาทะเล้นขี้เล่นที่คุ้นชินแต่อย่างใด
ซ้ำยังเจือไปด้วยความอิดโรย ใต้ขอบตาคล้ำเขียวเหมือนคนอดนอนอย่างเห็นได้ชัด

“อย่าไปพูดถึงมันอีกเลยครับ” สนิมตัดบท พยายามรั้งใบหน้าขืนหนีให้เป็นอิสระ
แต่คุณนิลไม่ปล่อย หม่อมหลวงหนุ่มรู้สึกสับสนเหมือนกับความรู้สึกบางอย่างคล้ายกำลังจะสูญเสีย
ซึ่งเกิดขึ้นมาโดยไม่มีคำอธิบาย  เขารู้สึกมึนคิดมากเคร่งเครียดกับปัญหาที่รุมเร้า
มาดหนุ่มเจ้าสำราญซึ่งมีรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์ไม่หลงเหลือเช่นกัน

“หนิม..หนิมไม่ไปจากวังใช่ไหม ไม่กลับพัทยาอย่างที่พูดใช่ไหม”
คุณนิลถามย้ำจนดูผิดปกติ แปลกไปจากที่สนิมรู้จัก
ลูกตากลมโตฉายแวววิตกกังวลไปกับท่าทางแปลกประหลาดของคู่สนทนา 

“เปล่า..ผมไม่ได้ไปไหนแล้ว คุณนิลเป็นอะไร..ไม่สบายหรือเปล่า สีหน้าคุณดูไม่ดีเลยนะครับ”
สนิมพูดไม่ทันขาดคำ เสียงถอนหายใจโล่งดังเข้าหู ก่อนร่างสูงใหญ่จะโงนเงน แล้วทรุดฮวบล้มลงไปไม่มีปี่มีขลุ่ย

“คุณนิล..คุณเป็นอะไรครับ ใครก็ได้ช่วยที ช่วยด้วย..คุณนิลๆๆๆ”
สนิมแหกปากเรียกคนทิ้งตัวดิ่ง ตาหลับพริ้มไม่รู้สึกตัวไปแล้ว
ดีที่สนิมถลาเข้ารับร่างสูงใหญ่ไว้ได้ทัน แต่ก็กินแรงถึงกับทรุดตามไปด้วย
โชคดีระวังตัวเอาไว้ก่อนจึงไม่มีการบาดเจ็บ ใบหน้าซีดเผือดของคนที่ตะโกนเรียกชื่ออยู่
พลิกหงายหนุนอยู่บนหน้าขาสนิม ทิ้งร่างนอนราบไม่มีสติไปเสียแล้ว

“เกิดอะไรขึ้นครับคุณหนิม” เสียงพี่กล้าคือที่พึ่งซึ่งมาได้ถูกจังหวะ สนิมรีบบอกพี่กล้าหน้าตาตื่น

“พี่กล้า ช่วยหน่อยคุณนิลเป็นอะไรไม่รู้ครับ อยู่ๆ ก็ล้มลงหมดสติ”
สนิมไม่รู้สาเหตุ แม้จะเห็นว่าคุณนิลนอนหลับหายใจสม่ำเสมอ
แต่หน้าก็ดูซีดเซียวจนรู้สึกเป็นห่วง หัวใจเต้นระส่ำระส่าย

“ไหนขอผมดูหน่อย” พูดจบพี่กล้ารีบตรวจจับชีพจรอย่างชำนาญ
สีหน้าเคร่งเครียดดูกังวลในตอนแรก ค่อยผ่อนคลายลงพอสมควร

“เหมือนคุณนิลเธอหลับครับ ยังไงคุณหนิมช่วยผมพยุงเข้าไปนอนในตำหนักดีกว่า
ค่อยตามหมอมาตรวจอาการดูอีกที” สนิมคิดอะไรไม่ออก พยักหน้ารัวใหญ่ พี่กล้าว่ายังไงก็ต้องว่ากันไปตามนั้น
สองหนุ่มรูปร่างต่างกัน ช่วยกันพยุงหม่อมหลวงร่างโตเข้าตำหนัก ยังดีไม่ทุลักทุเลมากนัก
อาศัยพี่กล้าเป็นกำลังหลักแบกรับน้ำหนักคุณนิล  โดยมีสนิมช่วยพยุงอย่างเก้ๆ กังๆ สภาพรูปร่างแตกต่างกันลิบลับ


“ผมตรวจอาการดูแล้ว ม่านตาที่ปิดเพราะกินยานอนหลับเข้าไป
คงกินเยอะพอสมควรถึงได้ออกฤทธิ์จนหมดสติแบบนี้ ก่อนหน้าไม่รู้ทำไมยาถึงไม่ออกฤทธิ์
อาจมีส่วนผู้ที่กินประสาทแข็งเพราะมีเรื่องเครียดให้คิด เป็นเหตุให้กังวลจนนอนไม่หลับ
ถึงอาศัยพึ่งยาเป็นตัวช่วยให้ข่มตาหลับ แต่ฤทธิ์ยาคงไม่ได้ผล ฝืนทนต้านจนหลับลงไป
ในลักษณะปิดสวิทซ์ชัตดาวน์ไปเลย คงเป็นเพราะเหตุนี้การทำงานของระบบประสาท
จึงได้ปิดตัวอย่างที่เห็น จากนี้คงต้องรอให้ร่างกายฟื้นตัวตื่นเองนั่นล่ะครับ ไม่มีอะไรน่าวิตก
ปล่อยร่างกายพักผ่อนเต็มที่ ฤทธิ์ยาหมดก็จะตื่นเองครับ” หมอประจำตระกูลของวังมณีรมย์
รายงานคุณชายเพชรรัตน์  โดยข้างกันมีหม่อมทับทิม กับคนที่เหลือยืนอยู่ด้วย
คุณหญิงมุก เปลว สนิม รวมพี่กล้าซึ่งยืนสำรวมห่างออกไปไม่มากนัก

“ขอบคุณครับหมอ กล้าไปส่งคุณหมอแทนผมที” คุณชายสั่งกล้าให้ช่วยรับหน้าที่ไปส่งคุณหมอ
เป็นอันรับรู้อาการคุณนิลกันแล้ว คล้อยหลังคุณหมอ หม่อมทับทิมสีหน้าเคร่งเครียด ถึงได้เอ่ยปากพูดขึ้นเป็นคนแรก

“เป็นบ้าอะไรของเขานะตานิล หาเรื่องให้แม่ปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันเลยเจ้าลูกคนนี้
ชายเพชรน้าฝากน้องด้วยนะ น้าคงขอตัวกลับตำหนัก ขอไปพักหายใจหายคอก่อนเถอะ”
คำพูดของหม่อม ส่งผลให้สนิมรู้สึกเห็นใจคนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว เพราะคนฟังรับรู้ชัดถึงความรักที่ผู้เป็นแม่มีให้ลูก



ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  2  -




“ครับ..ผมจะจัดคนดูแลนิลเอง หม่อมน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ”
คุณชายรับปาก หม่อมทับทิมจึงตั้งท่าเดินออกจากห้องพัก ซึ่งยกให้คุณนิลนอนอยู่เวลานี้
แต่หางตาหม่อมก็ยังไม่วายจิกกัดสนิม แต่ก็ต้องรีบหันกลับ
เมื่อเปลวจ้องตาวาววับตวัดใส่ไม่มียอมเช่นกัน มีแต่สนิมที่ก้มหน้างุดดูท่าไม่กล้าเงยมองตอบหม่อม
ตั้งแต่มีคนไปแจ้งข่าวกับหม่อมเธอ มาถึงก็เริ่มจิกตาใส่สนิม เหมือนเห็นเป็นตัวก่อเหตุให้ลูกชายเสียเช่นนั้น

“อย่าไปใส่ใจเลย..หนิม” เปลวกระซิบแผ่วให้ได้ยินแค่สองคน

“อืม” สนิมขานตอบเบาๆ

“หนิมครับเรื่องราวเป็นมายังไง พี่ขอฟังรายละเอียดหน่อยสิครับ”
คุณชายเมื่อสบโอกาส เห็นว่าอยู่เฉพาะคนในตำหนัก จึงได้เอ่ยปากบอกให้สนิมเล่าถึงเหตุการณ์
ที่คุณนิลมาล้มฟุบในสวน จนสนิมกับพี่กล้าต้องพากันพยุงกึ่งแบกเข้ามาในตำหนักใหญ่

“ครับพี่ชายเพชร..บลาๆๆ” แล้วสนิมก็เล่าให้ฟังอีกครั้ง

“นิลคงเครียดเรื่องของหนิม ถึงได้ลากสังขารซึ่งไม่พร้อมบุกมาถึงตำหนักเพื่อจะมาพบ
เขาคงตั้งใจมาขอโทษ ไม่อยากค้างคาใจที่หนิมเอ่ยปากบอกจะขอออกจากวัง นิลคงคิดว่าเขาเป็นต้นเหตุ”
คุณชายวิเคราะห์พร้อมรวบรัดตัดบทสรุปเสียเอง โดยยกอ้างอย่างมีน้ำหนักฟังสมเหตุผล

“แล้วทำไมถึงกินยานอนหลับ แต่ไม่ยอมพัก” หญิงมุกถามพี่ชาย

“เรื่องนี้ต้องรอฟังจากปากเจ้าตัวเขาเอง พี่ว่าพวกเราปล่อยให้เขาพักผ่อนให้เต็มที่ตื่นมาคงมีคำตอบ
ทำไมกินยาแล้วไม่ยอมนอนที่ตำหนัก” คุณชายพูดจบ พยักหน้าชวนทุกคนออกจากห้อง
ปล่อยคุณนิลพักผ่อนให้เพียงพอ ไม่มีใครถามอะไรอีก สนิมเดินรั้งท้ายก่อนพ้นประตู
ยังหันกลับมามองคุณนิลที่หลับตาพริ้ม ด้วยความรู้สึกห่วงใยกังวลฉายชัดในดวงตากลม 
คำถามเกิดขึ้นในหัวตีกันยุ่งเหยิงไปหมด ไม่คิดว่าคุณนิลจะฝืนสังขารมาพบตนถึงที่นี่
เป็นเพราะสนิมไม่รู้ คุณนิลเครียดและคิดไม่ตกกับเรื่องสนิม
>
>
“หนิม..เดี๋ยวพี่หญิงมุกจะพาเราไปข้างนอก”
เปลวเป็นคนเอ่ยปาก แต่รู้สึกสนิมเหมือนจะไม่ได้ฟัง มัวแต่ใจลอยคิดถึงแต่คนที่นอนหลับอยู่

“หนิม..หนิม” เปลวต้องเรียกซ้ำ สนิมถึงค่อยรู้ตัว

“ห๊ะ!..ว่าไงหรือเปลว” เปลวกับพี่หญิงมุก กระทั่งคุณชายเองก็ยังลอบสบตากัน
เมื่อเห็นว่าจิตใจของสนิมไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“เปลวพูดว่า พี่หญิงมุกจะพาเราสองคนออกไปทำธุระข้างนอกไง”
ต้องย้ำกันอีกรอบ สนิมถึงพยักหน้าให้

“หนิม..พร้อมจะไปหรือยัง” เปลวอดไม่ได้ จึงเป็นคนถามสนิมเอง
หากพาออกไปในสภาพนี้ ไม่วายสนิมคงใจลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตลอดทาง

“ไปสิ..ไม่มีอะไรต้องทำนี่” หนิมตอบพาซื่อ ทั้งทีสีหน้าแววตายังแฝงแววกังวลจนเห็นได้ชัด
เปลวจึงเลี่ยงที่จะทัก หันไปค้นกระเป๋าตังค์แล้วหยิบเอาบัตรเครดิตออกมายื่นให้แทน

“บัตรเครดิตสำรองของเปลว บัตรหลักเปลวไว้ใช้
ส่วนใบนี้หนิมเอาไปใช้นะ วงเงินสูงสุดใช้ได้ 5 แสน” เปลวอธิบายช้าๆ

“ห๊ะ! 5 แสน ไม่เอาหรอกทำไมมันเยอะขนาดนั้นล่ะ” สนิมรีบส่ายหัวพรืด
ถือเป็นเงินก้อนโตมากมายมหาศาลในชีวิตเลยก็ว่าได้
ที่ผ่านมาไม่เคยมีหรอกที่สนิมจะมีเงินก้อนขนาดนี้ผ่านมือ
ถึงตอนนี้จะเป็นเพียงแค่บัตรเครดิตก็เถอะ แต่ฟังวงเงินในบัตรที่สนิมสามารถรูดใช้ได้ มันดูมากโข

“หนิม..มันไม่มากหรอก ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงใช่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใช่นะ
เราอยู่ในสังคมแบบนี้ เงินคือปัจจัยสำคัญที่ทำให้เราดูดีขึ้นได้
ที่จะไปคือพาหนิมไปรักษาสิว ปรึกษาคุณหมอเรื่องที่เราคุยกันด้วย
จากนั้นค่อยหาซื้อเสื้อผ้าใหม่ พี่หญิงมุกจะพาเราไป เข้าใจแล้วใช่ไหม
เลิกคิดเรื่องอื่นก่อน คุยกันแล้วนี่ว่าหนิมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ไม่ใช่เพื่อใครเพื่อหนิมและก็เพื่อเปลวด้วยยังไงล่ะ..เข้าใจใช่ไหม..หนิม”
น้ำเสียงบวกแววตาของเปลวทอดมองสนิมนั้นเต็มไปด้วยความห่วงใย
และความมุ่งมั่นตั้งใจ เปลวจะทำให้สนิมคนที่ไม่สะดุดสายตาใคร
คนที่ใครๆ พากันมองไม่เห็นหัว กลับมามีตัวตนในสายตาผู้คนในเร็ววัน
ในเมื่อตอนนี้เงินทองเปลวมีมากเกินพอที่จะ นำไปใช้เพื่อการนี้
ไม่ต้องกังวลด้วยซ้ำว่าจะติดขัด บัตรที่เปลวให้สนิมเป็นบัตรสำรอง
ส่วนบัตรหลักของเปลววงเงิน 10 ล้าน ได้รับจากกองมรดกตามพินัยกรรม 1 ใน 4
ของทรัพย์สินตระกูลมณีรมย์ มูลค่ากว่าแสนล้านซึ่งได้นำมาแบ่งให้ทายาท
ตามลำดับที่ระบุไว้ในพินัยกรรม เปลวตอนนี้ไม่ใช่คนที่มีอาชีพนางโชว์อีกต่อไป
แต่เป็นหม่อมราชวงศ์ ทองเปลว มณีรมย์ ทายาทแสนล้านมีผลประโยชน์ในกองมรดกนับหมื่นล้าน
กับเรื่องแค่นี้มีหรือที่จะทำให้เปลวขัดสนลำบาก สนิมยังไม่รู้ว่าเปลวได้ไหว้วานให้ทนายตระกูล
รับเป็นธุระจัดสรรทรัพย์สินที่เป็นเงินสด ไม่เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นหุ้น
ฝากเข้าบัญชีให้สนิมร่วมกว่าพันล้านบาท

ความประสงค์ของเปลว ทั้งคุณชายเพชรและคุณหญิงมุกที่อยู่ร่วมเป็นสักขีพยานรับรู้ลงนาม
ไม่มีใครคัดค้านแม้แต่น้อย เนื่องจากเงินในส่วนนี้คือส่วนของเปลว
พอใจจะแบ่งให้ใครย่อมเป็นสิทธิ์ของเปลวอยู่แล้ว โดยเฉพาะคนที่เปลวเลือกให้เงินจำนวนนี้
ไม่ใช่คนอื่นไกล คือพี่น้องซึ่งนับเป็นครอบครัวของเปลวนั่นเอง
ถ้าหากคุณมัลลิกาไม่ได้แม่ของสนิมยื่นมือช่วยเหลือ ไม่แน่เปลวอาจจะไม่มีโอกาสลืมตามาดูโลกด้วยซ้ำ
นั่นยังไม่เท่ากับว่า สนิมและเปลวแต่เล็กจนโตเลี้ยงดูมาด้วยกัน
มีอะไรแบ่งปันกันดุจพี่น้องในสายเลือด แม่ของพวกเขาอบรมสั่งสอนให้รักใคร่ช่วยเหลือกัน
เมื่อเปลวมีโอกาสในวันนี้ จึงไม่แปลกที่สนิมจะได้รับโอกาสนี้ด้วยเช่นกัน

“อืม..เข้าใจแล้ว” สนิมขานตอบเปลว แววตาที่มองมาเต็มไปด้วยความตื้นตันในหัวใจ
 เปลวได้ทำตามคำสัญญาทุกอย่าง ทั้งที่รับปากแม่ไว้ ว่าพวกเขาสองคนในวันข้างหน้า
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะไม่มีวันทอดทิ้งกัน

“ถ้างั้นลงไปกันเถอะ เราหายมากันนานแล้ว ป่านนี้พี่หญิงมุกเธอคงรออยู่ข้างล่างแล้วล่ะ”

“แวะไปดูเออ” สนิมกลับไม่กล้าพูด

“เฮ้อ!..รักเขาขนาดนี้ เอาเถอะไปแวะหน่อยก็ได้ แค่แวะนะไม่ให้อยู่นานเดี๋ยวจะเสียเวลา
พี่ชายเขาให้ป้าแจ่มคอยดูแลอยู่แล้ว หนิมไม่ต้องไปห่วงเขานักหรอก
อย่างที่เปลวบอก..ถ้าหนิมอยากให้เขาสนใจจริงล่ะก็ หนิมก็ต้องดิ้นรนให้ตัวเองดูคู่ควรกับเขา”
คำพูดเปลวเป็นแรงบันดาลใจที่ดี ทำให้สนิมเกิดฮึดสู้ขึ้นมา ยิ้มกว้างจึงเผยให้เห็นเป็นครั้งแรกของวันก็ว่าได้

“ตกลง..เมื่ออยากให้เขาเห็นเรามีตัวตน ก็ต้องทำตัวให้คู่ควรและเหมาะสมใช่ไหม
 ว่าไงว่าตามกันลุยโลดเลยเปลว แต่ขอไปแวะดูเขานิดนะ”
เปลวเห็นสนิมกลับมาร่าเริงยิ้มกว้างได้เต็มหน้าอีกครั้ง ก็รู้สึกโล่งใจเสียที
 คืนที่ผ่านมา..หลังจากกลับขึ้นไปก็ดึกโขแล้ว แอบแวะเข้าไปดูสนิมยังนอนร้องไห้น้ำตาไหลอยู่เลย
ต้องใช้เวลาเปิดอกคุยกัน กว่าจะได้บทสรุปออกมาอย่างที่เห็น เพราะเปลวดูแล้วสนิมเสียใจมาก
เพื่อนรักไม่ได้แค่หลงใหลในตัวคุณนิลเพราะรูปหล่อหน้าตาดี แต่สนิมกับคุณนิลมีบางอย่างที่คล้ายกัน
สิ่งที่สองคนนี้คล้ายกันคือ สนิมเป็นคนมีปมด้อยไม่เคยเห็นคุณค่าในตัวเองว่ามีดียังไง
จึงกดดันขาดความเชื่อมั่นไปมาก ส่วนคุณนิลถึงแม้จะดูดีมีมาครบ ความจริงแล้วคุณนิลอ้างว้างโดดเดี่ยว
 เพราะไม่ได้รับความรักความเข้าใจจากหม่อมทับทิม ต่างจากคุณมรกตที่หม่อมเธอดูรักชื่นชมจนออกนอกหน้า
คนสองคนมีปมชีวิตขาดๆ เกินๆ บังเอิญโชคชะตานำพาให้มาเจอกัน ย่อมทำให้พวกเขาเกิดไมตรีเป็นพิเศษ
เพียงแต่คุณนิลกับสนิมมีเส้นแบ่งของชนชั้น และความเท่าเทียมเป็นอุปสรรคใหญ่ทำให้ความเป็นไปได้ของสองคนนี้
ที่จะมาลงเอยคบหากันในแบบคนรัก มองไม่เห็นหนทาง ยกเว้นสนิมจะเป็นฝ่ายเปลี่ยนแปลงตัวเองเพิ่มคุณค่า
ยืนข้างคุณนิลได้อย่างไม่อายใครเลยนั่นแหละ..อุปสรรคที่มีก็จะเบาบางลงไปในที่สุด

“ไปกันเลยไหมจ๊ะ” พอลงจากชั้นบน คุณหญิงมุกดาก็ถามทันที

“ครับ..เปลวกับหนิมเราพร้อมแล้ว” เปลวเป็นคนตอบ

“ถ้างั้นมุกพาน้องๆ ไปช็อปนะคะพี่ชายเพชร ฉลองฤกษ์ชายเปลวเปิดกรุสมบัติวันแรก”
หญิงมุกยิ้มร่า หันไปขยิบตาให้คุณชายเพชรรัตน์ ซึ่งนั่งท่วงท่าดูสบายๆ
ถือหนังสือพิมพ์ในมือข้าง คุณชายยิ้มขำคำพูดน้องสาว

“ฤกษ์ชายเปลวเปิดกรุ หรือว่าฤกษ์ของมุกอยากแหกกระเป๋าตังค์”
คุณชายมีหยอกน้องสาว เปลวกับสนิมพลอยขำกับการโดนแซวไปด้วย

“แหมพี่ชายก็..ผู้หญิงเราเรื่องช็อปปิ้งมันเป็นเอกลักษณ์นะคะ”

“ครับๆ..ถ้าอย่างนั้นผู้ชายอย่างพี่ก็สมควรไปประชุมใช่ไหมคะ”

“อ้าว..อ้าว” เปลวกับสนิมร้องอ้าวพร้อมกัน แปลว่าทั้งคู่ก็ไม่ต่างกับผู้หญิงที่กำลังจะไปช็อป

“คริ..คริ..ไม่ต้องไปฟังพี่ชายหรอกหนิม..ชายเปลว พี่ชายเขาเป็นพวกบ้างาน
ทำมาอ้างว่าผู้ชายทำงาน ผู้หญิงช็อปปิ้ง เอาเถอะความจริงก็มีส่วนถูกอยู่ล่ะนะ
เพราะชายเปลวกับสนิมไม่ใช่ทั้งชายทั้งหญิงนี่เนอะ”

“เฮ้ย!!..พี่หญิงมุก” เปลวกับสนิมพร้อมใจร้องเสียงหลงกันทีเดียว

“หึหึ!..” คุณชายใช้กำปั้นอุดปาก นั่งขำในลำคอหน้าดำหน้าแดง
ส่วนหญิงมุกยกไหล่แบมือแทนการขอโทษ สองหนุ่มพอเห็นแบบนั้น
ได้แต่ส่ายหัวปลงกับความทะเล้นของหญิงมุก
แต่ก็แอบเขินคุณชายที่นั่งขำกับคำพูดวิจารณ์พาให้คิด ว่าเปลวกับสนิมไม่ใช่ชายและหญิง..
>
>
   “เป็นไงบ้าง เจ็บมากไหมหน้าแดงเชียว” หญิงมุกถามสนิม
ตอนนี้นั่งเอาเจลเย็นประคบหน้า มีคุณหมอซึ่งเป็นเพื่อนคุณหญิงมุก
เปิดคลินิกศัลยกรรมเกี่ยวกับผิวพรรณความงาม เป็นคนรักษาดูแลการกดสิว
และยิงเลเซอร์กระชับรูขุมขน รวมถึงกำจัดรอยสิวด่างดำใบหน้า
จึงได้มีรอยแดงเถือกเต็มไปหมด เปลวเองเห็นเรื่องนี้มาบ่อยจากพวกนางโชว์ที่ไปรักษากัน
จึงไม่ได้วิตกกังวล ถึงแม้สีหน้าของสนิมจะดูแดงจนน่ากลัวไปแล้วก็เถอะ
หมอให้ประคบเจลเย็นไว้สักพักใหญ่ค่อยกลับ มีนัดมาทำสัปดาห์ล่ะครั้ง
พร้อมวางแผนผ่าตัดเสริมจมูก ตัดปีกจมูก ขลิบริมฝีปากตกแต่งให้ได้รูป รวมถึงเหลากรามให้ดูเป็นวีเชฟ

   จากภาพแสกนกราฟฟิคตัวอย่างทุกคนพึงพอใจ รูปหน้าของสนิมได้รับการผ่าตัดตกแต่งเสร็จ
 ก็จะออกมาหล่อดูดีได้อย่างน่าทึ่งน่ามองคนหนึ่งเลยทีเดียว ค่าใช้จ่ายอาจจะมากสำหรับคนทั่วไป
แต่เปลวในเวลานี้ ไม่มีผลกระทบแม้แต่น้อย

   “เปลว..หนิมไม่ไปช็อปต่อได้ไหม รู้สึกแสบๆ หมอไม่ให้ถูกแดดกับแสงจ้าแรงๆ
ช่วงนี้ผิวหน้าอ่อนแอมาก ให้ระวังอยู่ในที่ร่มเสียด้วยสิ”
   สนิมยื่นเงื่อนไขไม่ไปซื้อเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ซึ่งเป็นโปรแกรมต่อ
โดยอ้างใบหน้าที่เพิ่งรักษายิงเลเซอร์มา ไม่พร้อมที่จะไปเดินซื้อของต่างๆ
เปลวหันมองหน้าคุณหญิงมุกเพื่อขอความเห็น

   “ตกลงจ้ะ ถ้าอย่างนั้นน้องหนิมกลับไปกับพี่กล้า ให้พี่กล้าไปส่งวังมณีรมย์เลย
 แต่คงต้องแวะส่งพี่มุกกับชายเปลวก่อน จะติดไปลงห้างxxx
ส่วนขากลับค่อยให้พี่กล้ามารับพี่มุกอีกที ตกลงตามนี้นะคะ”

   “ครับๆ ขอบคุณมากครับพี่หญิงมุก” สนิมรีบพยักหน้ารัวรับทันที
เปลวชำเลืองมองเพื่อน ก่อนจะลอบถอนหายใจเบาๆ


   ทำไมเปลวจะดูไม่ออก ส่วนหนึ่งที่สนิมอยากจะกลับวังไปก่อนนั้น
 สาเหตุมาจากห่วงใครบางคน คงอยากกลับไปดูแลเขามากกว่า
 นี่คือสิ่งที่เปลวมองเพื่อนรักทะลุถึงก้นบึ้งของหัวใจ แต่เปลวก็ไม่คิดจะห้าม
 สนิมไม่เคยรักใครมาก่อน พอลองชอบเขาถึงขั้นจนสนใจได้ขนาดนี้
ก็คงยากที่จะห้ามปรามบอกให้หยุดคิด นอกเสียจากช่วยทำให้สนิมได้สมรัก
ไม่ว่าต้องใช้วิธีไหนเปลวก็จะทำให้คุณนิลรับรักสนิมให้ได้

   การเป็นนางโชว์ รู้เห็นพฤติกรรมของบรรดานางโชว์มาไม่น้อยในอารมณ์อยากครอบครอง
อยากเป็นเจ้าของหนุ่มในดวงใจ แต่ละนางมักมีกลวิธีมากมายหลากหลายมาเล่าสู่กันฟัง
เปลวเองก็ใช่จะเป็นพวกอ่อนหัด เรื่องราวเหล่านี้รู้เห็นจนชินตา
ถ้าจะให้สนิมสมรักในตัวคุณนิลก็ต้องเริ่มที่จะทำให้สนิมดูดีมีคุณค่าน่าสนใจ ที่เหลือก็คงรอติดตามผลใกล้ชิด

ซึ่งไม่ใช่มีเพียงสนิม เปลวเองก็ไม่คิดจะปล่อยให้ตัวเองผิดหวังกับรักครั้งใหม่เช่นกัน
เพียงแต่ระหว่างคุณนิลกับพี่ชายเพชร ความยากง่ายมันต่างกันตรงนี้ล่ะ
พี่ชายเพชรจะมาใช้มารยาทำตัวรุกไล่เข้าหาไม่ได้เด็ดขาด จะแสดงออกมากก็ไม่เหมาะ
ต้องมีจริตจะก้านพองาม สร้างความสนใจให้คุณชายสะสมเพิ่มพูนไปทีละนิด
แต่ก็ช้ามากไม่ได้เช่นกัน ดูแล้วไม่ว่าจะเป็นเปลวหรือสนิม ปัญหาที่มีอยู่คือเรื่องของหัวใจเป็นตัวหลัก
 ประเด็นอื่นก็ต้องรอดูกันไป เปลวรู้สึกได้ว่าทุกฝีก้าวมีสายตาลึกลับ คอยตามสอดส่อง
เว้นเสียแต่อยู่ในตำหนักใหญ่ ไม่สัมผัสถึงการมีใครตามเหมือนอยู่ข้างนอก หันซ้ายขวาก็ไม่เห็นพิรุธ
พอจะบ่งบอกได้ใครสะกดรอยตามมาหรือเปล่า แต่สัญชาตญาณคงไม่หลอกแน่

   เปลวรู้สึกได้ว่าตกเป็นเป้าสายตาอยู่ ซึ่งบอกไม่ได้ว่าใครกันที่ตาม พยายามจะคิดว่าระแวงไปเอง
ก็ไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึกนี้จางหายได้ ความรู้สึกที่รับรู้นี้ เหมือนเป็นการเตือนภัยให้ระมัดระวังตัว
   ออกจากคลินิกจุดหมายต่อไปก็เป็นห้างดัง ย่านเศรษฐีเดินช็อปฯ เพื่อไปซื้อเสื้อผ้าของใช้แบรนด์เนม
เมื่อสนิมขอตัวไม่มาเดินเลือก ก็ยกให้เป็นหน้าที่เปลวที่จะจัดการซื้อไปให้สนิม
 ความจริงไซส์ของสนิมเปลวรู้ดี ซื้อได้ไม่ผิดแน่ ส่วนรสนิยมเลือกของเปลวเหนือล้ำกว่าสนิมจนเทียบไม่ติด
ดังนั้นถ้าเปลวจะเลือกให้ก็คงไม่เป็นปัญหา ต่อให้สนิมมาเองก็ต้องอาศัยถามความเห็นของเปลวอยู่ดี
เป็นเพราะสนิมไม่เคยเชื่อมั่นในตัวเอง จึงไม่มั่นใจที่จะเลือกแล้วคิดว่าใส่ไปจะดูดี
นอกเสียจากเปลวยืนยัน สนิมจึงจะมั่นใจ เมื่อเป็นแบบนี้ก็ไม่ยุ่งยาก
เปลวตั้งใจจัดเองเลือกเองหาให้เองทุกชิ้น เพื่อให้สนิมได้ยืนหยัดอยู่ในสังคมนี้ ไม่ต่างกับพวกชนขั้นสูงเช่นเดียวกัน...



ขอบคุณทุกเม้นท์ ที่ยังตามให้กำลังใจกันนะคะ
 

[GlassesgirL]

หนิมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว สู้ๆนะหนิม
แต่ก็ต้องระวังตัวจากหม่อมแม่ของคุณนิลไว้ด้วยนะ
เปลวก็ด้วยไม่รู้ว่ามีใครตามอยู่
ทั้งสองคนเจอปัญหารอบด้านเลยตอนนี้ เอาใจช่วยเปลวกับหนิมนะ
 

[mutyamania]

คุณลักษณ์มิได้เปลี่ยนวันที่ง่ะ

[MiSS-U]

นิลส่อแววละ สนิมคงไม่ผิดหวังหรอก แต่คงต้องผ่านอุปสรรคอีกเยอะ
โดยเฉพาะหม่อมออกปากแล้วด้วยว่าจะกำจัดสนิม 

ส่วนเปลวน่ากลัวว่าไอ้เสี่ยจะตามรังควานไม่เลิกแน่ๆ
ไหนจะมือมืดปริศนาอีก ฆาตกรตัวจริงที่จ้องชิงสมบัติ

ลุ้นทุกตอนเลยค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ

บวกเป็ด

    

[karashi]

หนิมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วจะได้ดูดีขึ้นแล้ว   แต่หนิมจะทำหน้าใหม่ก็ตกใจเหมือนกัน ส่วนตัวชอบหนิมตอนแบบนี้มากกว่าดูเป็นหนิมดี คิดว่าหนิมแค่รักษาสิวรักษาผิวหน้า เปลี่ยนการแต่งตัว วางตัวดี ก็น่าจะดูดีขึ้นแล้ว    คุณนิลน่าจะชอบหนิมแบบที่เป็นหนิมนะ พอหนิมเหลากรามทำจะจมูกใหม่คุณนิลจะว่ายังไงหล่ะเนี่ย  ลุ้นเหมือนกันแฮะ ดูท่าทางรักกับคุณนิลยังต้องฝ่าไปอีกเยอะสู้ๆนะหนิม   

[double9JH]

สนิมเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ววว รอดูๆ 

[fay 13]

 

[mutyamania]

ไม่อยากให้หนิมทำหน้าเหมือนกัน  ไม่รู้ดิ  มันคงดูดีมาก ๆ ๆ ๆ ๆ แต่ก็ขาดเสน่ห์ในแบบของหนิมที่คุณนิลเคยประทับใจไป

เหมือนรีบน คืออยากให้รักษาสิว แต่งตัว อะไรแค่นั้นดีกว่า

[Yunatsu]

ต้มน้ำรอมาม่าเลยดีฟ่า
ดูท่าแล้ว จะมีอีกหลายยก
หนิมสู้ๆนะ

[mystery Y]

อยากเห็นสนิมนิวลุคเร็วๆจัง...

[noy]

 

[takara]

รอดูว่า หนิมจะออกมาเป็นงัย

[B52]

สู้ๆละกัน

[rmlab]

รักคือการวางแผนอย่างมีระบบใช่ไหมเปลว 5555

[t2007]

หนิมทำ วีเชป. โอ้ว ไม่อยากให้ทำ แต่ต้องทำให้ตัวเองมีคุณค่าคู่ควรกับสังคมใหม่. นะ ให้อภัย

[KuMaY]

สู้ สู้นะหนิม
ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้สำเร็จ เพื่อตัวเองและคนที่รัก

ใครกันที่ตามสะกดรอยชายเปลวนะ อย่าเกิดเรื่องร้ายแรงเลย

[Yara]

งานนี้คุณนิลคงได้ตะลึงกันล่ะ

[ycrazy]

สนิมสู้ๆ เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ได้

[IaminLove]

งานนี้คุณนิลไปไหนไม่รอดอ่ะ เค้าเล่นพร้อมใจช่วยกันทั้งตำหนักใหญ่ขนาดนี้ ฮ่าๆๆๆ

อยากอ่านตอนหวานๆ ของคุณชายเพชรกับเปลวเร็วๆ จังงงง

[sanri]

ว๊ายๆ น้องหนิมของหมู่เฮาจิใกล้สวยแว้ว 

[shikyu3211]

หนิมสู้ๆ ว่าแต่จะมีใครมาทำอะไรเปลวอีกมั้ยนะ

[punthipha]

หนิมสู้ๆ   หนิมโชคดีที่มีเปลว เปลวระวังตัวด้วนะ

[mild-dy]

น้องหนิมสู้ๆนะ เดี๋ยวก็หล่อแล้วววว

[the_pupae]

ทำหน้าให้สวยเลิศเลยนะหนิม