หัวข้อ: (เรื่องสั้น8){น้องจ๋า..น้องน่ารัก}p19 02-02-54 END(ช่วยย้ายห้องด้วยครับ

[MiSS-U]

ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะชอบเรื่องสั้นค่ะเพราะกระชับและมั่นใจว่าจบแน่ๆ555
แต่จักรกับปันในความเห็นของคุณroseen ว่ามันมีอะไรมากกว่าเรื่องสั้น3-4ตอนจบ
ก็ยาวอีกสักหน่อยก็ดีค่ะ เพราะก็ตามอ่านอยู่แล้ว
แต่ขอไม่ยาวมากได้มั้ยค่ะไม่น่าเกินสัก7-10ตอนอ่ะค่ะ
ปล.ผลเป็นไงก็อ่านค่ะ

[love2y]

ไม่ดราม่า+มาลงสม่ำเสมอก็จะติดตามอ่านอย่างเหนียวแน่น

อิอิ แอบเห็นด้วยค่า

[พี่วันเสาร์]

เป็นเรื่องยาวอีกนิดก็ดีคะเพราะเรื่องนี้สนุกมากๆ

[wan]

เพิ่งเข้ามาอ่าน บอกได้คำเดียวว่า " สนุกมากครับ "
+1 ให้เป็นกำลังใจ รอตอนจบของเรื่องที่ 3 อย่างใจจดจ่อ

[roseen]

 

[Keniji Teruyama]

หนับหนุนๆ  เขียนต่อไปอีกครับ roseen
อย่าดราม่าเยอะนะ  ปวดใจ

[roseen]

 

[love2y]

แอบตามเข้ามา นึกว่าจะมาอัพเรื่องนี้ด้วย >_<

[punchnaja]

ชอบเรื่องสั้นเหมือนกัน แต่บางเรื่องที่สนุกก็อยากให้ทำเป็นเรื่องยาวนะ555

ส่วนพี่จักรกะน้องปัน ถ้ายาวก็ยาวจ้า อ่านได้ๆ
ปล.ติดตามตอนต่อไปจ๊ะ

ปล.เรื่อฃแรกน้ำกะฟ้าอ่ะ ชอบเขียนสลบตัวละครกันนะ ถ้าจะรีไรท์ลองเช็คดูเด้อ

[roseen]

ตอนที่5



ภูมิ


ตอนนี้ผมคบกับน้องป่านประมาณเดือนนึงแล้วครับ ความรักของเราทั้งสองคนก็เป็นไปแบบเรื่อยๆ
ไม่ได้มีอะไรหวือหวามากนัก เพราะต่างคนก็มือใหม่ด้วยกันทั้งคู่ เลยคบกันอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียนรู้นิสัยซึ่งกันและกันมากกว่า  ส่วนน้องเขาก็น่ารักดีเข้ามาที่ร้านเกือบทุกวัน
บางวันก็เข้ามาช่วยงานเสิร์ฟที่ร้าน พนักงานที่ร้านเขาก็รู้กันดีว่าคนๆนี้เป็นแฟนของผม
ไมมีใครแสดงท่าทีรังเกียจที่ผมมีแฟนเป็นผู้ชาย ส่วนสาวๆที่เข้ามาสนใจผมเมื่อก่อน พอรู้ว่าผมชอบผู้ชายด้วยก็แสดงอาการเสียดาย
ว่าไม่น่าเป็นเกย์เลย แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะคนที่ทำให้ผมเข้าใจความรักระหว่างชายกับชาย
คือคนที่ผมชอบเขารักเขา แล้วน้องป่านเองก็รักผมมาก ผมไม่แคร์ใครแล้วละตอนนี้นอกจากคนที่ผมรัก
ก็คือน้องป่าน และเพื่อนๆของผม ผมขอให้คนเหล่านี้เข้าใจผมและความรักของผมก็พอ
ส่วนทางบ้านยังไม่มีใครรู้ว่าผมมีแฟนเป็นผู้ชาย ถ้าเกิดว่ารู้เข้าผมเองก็ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่จะรับได้หรือเปล่า
ตอนนี้ผมเองก็พยายามเลียบๆเคียงๆสอบถามที่บ้านอยู่เหมือนกันกับเรื่องนี้ เลยบอกเรื่องสมมุติไปว่าถ้าเกิดผมมีแฟนเป็นผู้ชายพ่อกับแม่จะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า
ส่วนคำก็คือมี แต่ไม่รู้ว่าจะมากแค่ไหน ผมก็ได้บอกน้องป่านเขาไปแล้วแต่น้องเขาก็ไม่ได้มีปัญหา
น้องเขาเองก็เข้าใจว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากให้ลูกตัวเองเป็นเกย์กันทั้งนั้น
แต่เรื่องแบบนี้มันห้ามจิตใจกันได้ที่ไหน บางคนมีลูกมีเมียแล้วยังเป็นก็มี มันฝังลึกอยู่ในจิตใจของคนที่เป็น
ส่วนผมไม่รู้ว่ามันฝังในตัวผมมาตั้งแต่ตอนไหน ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ


''ดีครับพี่ภูมิ''
''ดีครับน้องป่าน เป็นไงบ้างเรียนเหนื่อยมั้ย''
''ก็ไม่เหนื่อยหรอกพี่ สบายๆมากกว่า''
''มาคนเดียวเหรอวันนี้ แล้วน้องปันละหายไปไหน''
''ไม่รู้เหมือนกันพี่ เห็นเลิกเรียนแล้วมันรีบออกไปบอกวามีธุระ''
''เหรอครับ นี่ไอ้จักรก็หายหัวไปไหนก็ไม่รู้''
''พี่เขาไปไหนเหรอ''
''พี่เองก็ไม่รู้เหมือนกัน หายไปนานแล้วละ''
''แล้วพี่กรละ อยู่มั้ย''
''อยู่ครับ เดี๋ยวให้พี่กรอยู่คนเดียวก็ได้คงไม่เป็นไรหรอก''
''จะดีเหรอพี่ภูมิให้พี่เขาทำคนเดียวแล้วเราไปเที่ยว เกรงใจพี่เขา''
''เอาน่า วันเดียวไม่เห็นเป็นไร เดี๋ยวไอ้จักรก็คงเข้ามา''
''แล้วแต่พี่ภูมิผมได้ทั้งนั้น''
''ไอ้กร มึงทำคนเดียวได้นะ''
''เออๆได้อยู่แล้วใช่ว่ากูอยู่คนเดียวซะที่ไหน น้องๆเขาก็อยู่กันตั้งหลายคน''
''ไอ้จักร มันหายไปไหนของมันก็ไม่รู้กูบอกมันล่วงหน้าแล้วยังหายหัวไปอีก''
''เอาน่า เดี๋ยวมันก็เข้ามา ''
''กูรู้สึกว่าช่วงนี้มันหายไปบ่อยเหลือเกิน มันไปไหนของมันว่ะไอ้กร''
''กูไม่รู้ว่ะไอ้ภูมิมันเองก็ไม่ได้บอกอะไรกู''
''หายไปไหนก็ไม่บอก ปล่อยให้คนอื่นเขาเป็นห่วง''
''แล้วพี่ไม่โทรไปถามดูละว่าพี่จักรเขาอยู่ที่ไหน''
''พี่โทรไปแล้วน้องป่านแต่มันไม่รับสาย''
''กูว่าพวกมึงไปกันก่อนดีกว่าอย่าไปเป็นห่วงมันเลยมันโตแล้วไม่ใช่เด็กๆที่ต้องมาค่อยเป็นห่วงอยู่ตลอดเวลา''
''ก็เพื่อนกันไอ้กร ไม่ให้กูเป็นห่วงพวกมึงแล้วจะให้กูเป็นห่วงใครว่ะ''
''เออๆกุขอบใจที่มึงเป็ห่วง แต่ตอนนี้กูว่ามึงพาน้องเขาไปเที่ยวก่อนดีกว่า เดี๋ยวไม่ทันดูหนังหรอกมึง''
''เออๆงั้นกูไปก่อนนะเว้ย''
''เที่ยวให้สนุกนะน้องป่าน''
''ครับพี่กร เสียดายพี่ไม่ได้ไปด้วยกัน''
''วันข้างหน้ายังมีครับ ไม่ได้มีวันนี้วันเดียวซะหน่อย หึๆๆ''




แล้วเราสองคนก็ออกจากร้านไปที่ห้างเพื่อจะไปดุหนัง ก่อนที่จะเข้าไปในโรงหนัง
ผมพาน้องเขาเข้าไปทานข้าวก่อน พอเข้าในร้านมีสายตาหลายคู่มองมาที่เราสองคน
ผมมองตามสายตาที่คนเหล่านั้นมองก็มาหยุดทีมือของผมกุมมือน้องป่านอยู่
อ่อ..เรื่องนี้นี่เองที่พวกเขามองเราสองคน มันคงเป็นความเคยชินของผมแล้วละเวลาไปไหนผมจะจับมือน้องเขา
เดินไปพร้อมกันเสมอ แรกๆน้องเขาก็อาย ผมเองก็อายแต่จะให้ทำไงได้ มันต้องมีครั้งแรกกันทั้งนั้น
ถ้าไม่เริ่มตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มตอนไหน ก็เลยตัดปัญหาเรื่องอายออกไป ไม่นานก็ชินครับแต่คนที่เห็นเขายังไม่ชิน
ที่เห็นผู้ชายด้วยกันเดินจับมือถือแขน ผมเองถ้าไปจับกับคนอื่นผมก็ไม่เอาเหมือนกัน แต่นี่เป็นแฟนของผมเอง
ก็ไม่เห็นจะน่าอายตรงไหน ดีเสียอีกคนอื่นๆที่เห็นเขาจะได้รู้ว่าน้องเขามีแฟนแล้วจะได้ไม่ต้องเข้ามายุ่ง
กับแฟนของผม ผมรักของผมจึงกล้าทำให้คนอื่นๆรู้ ผมหวงผมจึงทำแบบนี้
น้องเขาเองก็รู้ว่าผมทั้งรักทั้งหวงเขา  เลยไม่ว่าอะไรเห็นยิ้มดีใจด้วยซ้ำ
เราทั้งสองมองหน้ากันผมจึงปล่อยมือน้องเขา เมื่อพนักงานเข้าถามว่าต้องการอะไรบ้าง
เราสองคนก็สั่งอาหารมาทาน สักครู่พนักงานก็เข้ามาบอกว่ามีคนฝากของมาให้น้องป่านเขา
น้องป่านเขาหยิบกระดาษขึ้นมาดูแล้วก็ส่งมาให้ผมอ่านดู  ผมอ่านแล้วก็ถามว่าของโต๊ะไหนฝากมาให้
พนักงานก็ชี้ไปที่โต๊ะนึง ที่มีผู้ชายนั่งอยู่สามคนหน้าตาดีๆกันทั้งนั้นคงเป็นพนักงานบริษัท
ข้อความในกระดาษที่ส่งมา บอกว่าชอบน้องป่าน แล้วขอเบอร์โทรติดต่อบอกว่าสนใจน้องเขามาก อยากได้เป็นแฟน
มันทำให้ผมเคืองอย่างมาก ขนาดผมที่เดินจูงมือกันเข้ามามันยังกล้าขอกันแบบนี้ ต้องให้มันรู้ซะบ้างว่าของใคร
ใครก็ต้องหวงกันทั้งนั้น เดี๋ยวได้รู้และอายกันทั้งร้านแน่ ไอ้พวกเจ้าชู้ไม่ดูตาม้าตาเรือ เดี๋ยวได้หมุดดินหนีแน่ๆมึง


''ว่าไงครับน้องป่านชอบหรือเปล่า หน้าตาดีๆทั้ง''
''พี่พูดอะไรของพี่ ผมไม่ได้ชอบคนง่ายๆซะหน่อย แค่พี่คนเดียวก็พอเหอะ''
''พูดเองนะ งั้นที่เหลือพี่จัดการเอง ไอ้พวกที่ชอบยุ่งกับแฟนชาวบ้านเขา''
''พี่จะทำอะไหรอพี่ภูมิ''
''เดี๋ยวน้องป่านอยู่เฉยๆก็แล้วกัน ''
''ครับ''
''งั้นเรียกพนักงานมาคิดเงินเลยครับ''



น้องป่านเขาเรียกพนักงานมาคิดเงินค่าอาหาร เสร็จแล้วผมก็เดินจูงมือน้องป่านเข้าไปที่โต๊ะที่พนักงานชี้ให้ดูเมื่อกี้
พอเดินเข้าไปถึงพวกหนุ่มๆเหล่านั้นมองดูเราสองคนอยู่ก่อนแล้ว ผมเองก็ไม่ได้กลัวหรือว่าอายอะไร
ส่วนน้องป่านเองก็พยายามดึงผมกลับ คงกลัวว่าทำจะทำอะไรพวกคนเหล่านั้นมั้ง
แต่ผมไม่ได้คิดจะทำอะไรมากมายไม่กว่า การที่จะบอกให้คนเหล่านั้นรู้ว่านี่คือแฟนของผม อย่าเข้ามายุ่งกับคนของผมก็แค่นั้น



''ไม่ทราบว่าใครที่เป็นคนส่งกระดาษแผ่นนี้ไปครับ''ผมส่งกระดาษให้พวกเขาดู มีอยู่คนนึงยื่นมือมารับไป
''ครับ ผมเองครับที่เป็นคนส่ง แล้วให้พนักงานเอาไปให้น้องเขา แล้วไม่ทราบว่าพี่มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ''
''อ่อ!มีแน่ครับ เพราะคนที่คุณกำลังจีบอยู่เขาเป็นแฟนของผม''มันมองหน้าผมแล้วยิ้มยั่ว
''ผมจีบน้องเขาไม่ได้จะจีบคุณซะหน่อย แล้วอีกอย่างน้องเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร คุณจะเดือดร้อนทำไม่''
''หึๆๆๆเป็นคุณไม่เดือดร้อนเหรอ ที่แฟนคุณกำลังโดนคนอื่นจีบอยู่ แล้วคนอย่างคุณไม่มีปัญหาแฟนเองหรือไง
  ถึงคิดจะแย่งแฟนคนอื่นทั้งที่เขาบอกอยู่ว่าเป็นแฟนกัน ทุกๆคนดูไว้นะครับว่าไอ้คนๆนี้มันคิดจะจีบและแย่งแฟนผม
  ทั้งที่รู้แล้วว่าน้องเขาเองก็เป็นแฟนผมอยู่ แต่มันก็ยังคิดจะแย่งอีก''

สีหน้าของพวกมันตอนนี้ทั้งโกรธและอายเลยครับที่ผมไปยืนต่อหน้าของพวกมันแล้วก็พูดเสียงดังประกาศให้คนในร้าน
รู้ว่าอะไรเป็นอะไร เสียงเซ็งแซ่ที่ดังขึ้นทั้งร้านที่พูดกัน ได้ต่อว่าไอ้พวกเจ้าชู้ที่คิดจะแย่งแฟนของคนอื่น
น้องป่านเดินออกไปยืนอยู่ข้างหน้าพวกมัน แต่ผมดึงมือไว้ แต่น้องเขาหันมายิ้มให้ผมบอกว่าไม่เป็นไร



''ขอบคุณพี่ที่บอกว่าชอบผม แต่ผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว แล้วผมเองก็รักคนๆนี้มาก และไม่อยากที่จะคิดรักใครอีกแล้วนอกจากพี่เขา
 แต่ที่พี่พูดมาว่าผมไม่ได้ว่าอะไร ผมคิดว่าพี่เข้าใจกับสิ่งที่แฟนของผมบอกแล้ว แต่เมื่อพี่ไม่เข้าใจผมก็จะบอกให้พี่ฟังเองก็ได้ว่า
 อย่าว่าทุกคนง่ายเสมอไป อย่าคิดว่าทุกคนสนุกกับสิ่งที่พี่พูด ผมรักพี่เขาเพราะผมคิดจะรัก ไม่ได้คิดว่าสนุก
 ผมรักพี่เขาจริงๆแบบที่คิดจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ไม่ได้คิดแค่จะรักกันไปวันๆ
 ถ้าพี่คิดจะแย่งของๆใครก็คิดให้ดี ว่าเขารักกันดีหรือเปล่า ถ้าเขายังรักกันดีอยู่แล้วพี่ไปแย่งเขามา ถ้าเป็นพี่ๆจะรู้สึกอย่างไร
 ผมไม่รู้นะว่าพี่คิดอะไรอยู่ แต่ผมขอบอกไว้ว่าถ้าผมคิดจะเลิกกับคนๆนี้ ผมเองก็คงไม่เอาพี่เป็นแฟนหรอก
 เพราะผมไม่รู้ว่าพี่เข้าใจคำว่ารักมั้ย แค่เห็นเขารักกันพี่ก็ยังคิดที่จะแย่งเขาอีก ถ้าเกิดว่าผมเป็นแฟนกับพี่แล้วพี่ไม่ทิ้งผมเหรอ
 เมื่อพี่เจอคนที่ถูกใจแล้วไปแย่งของคนอื่นๆมาอีก ผมขอพูดให้พี่เข้าใจเพียงแค่นี้ และขอเจอพี่เพียงวันนี้วันเดียว ต่อไปอย่าได้เจอกัน
 ถึงเจอก็อย่าได้ทักกันอีกเลย''



น้องป่านพูดจบแล้วเดินจากมาไอ้พวกสามคนนั้นไม่ได้พูดอะไรเลยครับ พวกมันยืนหน้าเสียอยู่ตรงนั้นคงจะอายมากเพราะคนในร้านพูดกัน
บอกตรงๆครับว่าสะใจอย่างมากกับสิ่งที่ได้ยิน แล้วก็ดีใจมากที่น้องเขาพูดว่ารักผมคนเดียวจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
ต่อหน้าคนอื่นๆอีกมากมายโดยที่ไม่คิดจะอายกับสิ่งที่พูดออกไป
ผมเดินจูงมือน้องป่านออกไปจากร้านด้วยหัวใจที่พองโต สิ่งที่ได้ยินกับการกระทำไม่ว่าที่ผ่านมา
หรือว่าตอนนี้ผมได้คำตอบให้กับหัวของตัวเองแล้วครับว่าผมตัดสินใจไม่ผิดเลยสักนิด ที่ตอบรับน้องเขาไปในวันนั้น
จนมาวันนี้หลายสิ่งหลายอย่างได้พิสูจน์แล้วว่า เราสองคนรักกัน




''ขอบคุณมากนะครับน้องป่านที่เลือกพี่'' ผมบีบมือน้องเขาให้กระชับมากยิ่งขึ้น
''ครับ ผมเองก็ขอบคุณพี่ภูมิมากที่พี่ตอบรับรักของป่านในวันนั้น''
''พี่ดีใจมากรู้มั้ยที่น้องพูดเมื่อกี้ มันทำให้พี่รู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้นในสายตาของน้องป่าน''
''พี่มีค่าสำหรับป่านเสมอไม่ว่าวันนี้หรือว่าวันต่อไป''
''น้องป่านก็เช่นกันครับ''



เราสองคนจูงมือกันไปที่รถไม่ได้เข้าไปดูหนังอย่างที่ตั้งใจไว้ เพราะสิ่งที่ได้รับรู้ในวันนี้มันเป็นการยืนยัน
เรื่องรักของเราทั้งสองคน อารมณ์ที่ไม่ดีอยู่เมื่อกี้ไม่ได้ทำให้เราสองคนมีปัญหากัน แต่มันได้เพิ่มความรู้สึกดีๆ
ให้เรามากรักกันมากยิ่งขึ้นไปอีก เข้าไปในรถแล้วเราสองคนกุมมือกันและกัน
และบอกรักกันและกัน เหมือนกับทุกวันที่เราบอกกันอยู่เสมอ


''พี่รักป่าน''
''ป่านก็รักพี่ครับ''



















จบแล้วครับสำหรับคู่นี้ พี่ภูมิ กับน้องป่าน






ส่วนพี่จักร กับน้องปัน รอก่อนนะครับจะทำเป็นเรื่องยาว อดใจรอกันนิดนึง
ลองเขียนแล้วแต่มันไม่จบในตอน เลยคิดจะทำเรื่องยาวซะเลย




ผิดพลาดประการใดเตือนด้วยนะครับ  เพราะเล่นกันสดๆไม่มีเวลามาร่างเรื่องก่อน
หุๆๆๆๆมันเลยมาหลายวันแล้ว              :pig4:ที่เข้ามาติดตามอ่านกันนะครับ




 

[yeyong]

เนื่องจากคู่นี้เริ่มต้นดี การขมวดปมจบคงทำได้ง่าย
แต่อีกคู่มันเริ่มต้นไว้ร้าย กว่าจะลงตัวคงต้องใช้เวลา สู้ๆนะคนเขียน

[พี่วันเสาร์]

พี่ภูมิน้องป่านรักกันหวานชื่น

[MiSS-U]

รักแท้จริงๆ รอจักรกะปั่น

[love2y]

แฮปปี้กันไปอีกคู่นึง อิอิ
แล้วก็ไปรอลุ้นอีกคู่นึง

[donutnoi]

 

รอจักรกับน้องปัน 

[wan]

พี่ภูมิกับน้องป่าน 
+1 ให้เป็นกำลังใจ
ปล.รอเรื่องยาวอยู่นะครับ ท่าทางคู่นี้ .... แรงทั้งคู่ 

[roseen]

 

[hahn]

 

[roseen]

เรื่องที่4    หอมกลิ่นกายเธอxxx



ยามค่ำคืนหลังจากเลิกงานมันก็เป็นเวลาพักผ่อนของคนทำงานอย่างผมและเพื่อนก็พากันไป
นั่งกินและดื่มกันเพื่อผ่อนคลายหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจาการทำงานกันมาทั้งวัน
เพื่อนๆมันก็นั่งพูดคุยกับสาวๆที่เข้ามาคลอเคลียกันอยู่ ส่วนตัวผมเองก็นั่งดู อะไรไปเรื่อยเปื่อย
อยากจะนั่งมองอะไรสวยๆงามมากกว่าพวกเราดื่มกินกันจนดึกดื่น
เรื่องเมาไม่ต้องพูดถึงแต่ละคนเมามากมายแต่ยังครองสติกันอยู่
เพราะต้องขับรถกลับบ้านเองทั้งนั้น ขืนเมามากไปกว่านี้ อาจไปนอนข้างทางแทนบ้านก็ได้
จนใกล้ถึงเวลาที่จะต้องกลับบ้าน
ผมบอกเพื่อนๆว่าจะไปเข้าห้องน้ำซะหน่อย เพราะอีกไม่นานก็จะกลับที่พักของแต่ละคนแล้ว


''เฮ้ย..กูไปห้องน้ำก่อนนะเว้ย''
''เออๆ..''


บอกเสร็จก็เดินเข้าไปที่ห้องน้ำที่อยู่ภายในร้าน พอเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนร้องขอความช่วยเหลืออยู่
ผมเลยเดินเข้าไปที่ห้องน้ำอีกห้องหนึ่งที่เสียงดังออกมา



''ปังๆๆๆๆๆ''ผมทุบประตูจู่ๆก็มีคนเปิดประตูออกมา หน้าตามันดูไม่พอใจเอามากๆ
''มึงมีปัญหาอะไรว่ะที่มาเคาะตู''ไอ้คนที่เปิดประตูออกมามันถาม แต่เสียงร้องยังดังออกมา
''ผมได้ยินเสียงคนร้องให้ช่วย มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า''
''อย่าเสือกไม่ใช่เรื่องของมึง''
''ชะ..ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย''มันหันหน้าเข้าไปดูตามเสียงร้องที่ดังมาจากในห้องน้ำ เดินเข้าไปดูก็เห็นเด็กผู้ชายนั่งอยู่ที่พื้นห้องน้ำ
 เสื้อผ้าฉีกขาด จนเห็นผิวกายขาวๆของเด็กผู้ชายคนนั้น
''อย่างนี้ต้องให้ตำรวจเข้ามาช่วยแล้วละมั้ง''ผมขู่มัน มันทำหน้าตาตกใจ
''มันเรื่องของกู มึงอย่าเสือกเรื่องของคนเป็นแฟนกัน มึงอย่ามายุ่งจะดีกว่า''
''ผะ..ผมไม่ได้เป็นอะไรกับมัน มันทำร้ายผม''เสียงที่ร้องบอกออกมา มันเบามากพร้อมกับเสียงร้องไห้
 ผมเองไม่ชอบคนที่ทำร้ายคนอื่นที่อ่อนแอกว่า เลยซัดเข้าให้ที่หน้าของมัน
 จนมันทรุดลงกับที่เลยตามเข้ามาซ้ำมันอีกจนมันนอนนิ่ง คงสลบไปแล้ว
 ผมเลยเดินเข้าไปประคองเด็กคนนั้นให้ลุกขึ้น ดูท่าทางของน้องเขาเองก็ดูมึนๆอยู่ สงสัยคงเมามากเหมือนกัน
 


''เป็นอะไรมากมั้ยน้อง''ดูแล้วหน้าตาของน้องเขาคงจะโดนไอ้เชรี่ยนี่ปล้ำเอาแน่ๆก็น่ารักแบบนี้
 ขนาดผมเองยังเห็นว่าน้องเขาน่ารักเลยถึงจะเป็นผู้ชายก็เถอะ แต่ตอนนี้ผมว่าอาการน้องเขาแปลกๆอยู่นะ


''ร้อนจังเลยครับพี่ ชะ.. ช่วยผมหน่อย''
''ช่วยอะไรครับ''มือของน้องเขาพยายามลูบไล้ตามตัวของผม อาการแบบนี้ถ้าเดาไม่ผิดผมว่าน้องเขาโดนวางยาแน่ๆ
 แถมเป็นยาปลุกเซ็กซะด้วย แล้วจะทำยังไงดีว่ะเนี้ย ผมลากน้องเขาออกจากห้องน้ำแล้วออกทางด้านหลังของร้าน
 ไอ้เด็กนี้ก็ดิ้นไม่หยุด ปากก็ร้องให้ช่วยแต่น้ำตาก็ไม่หยุดไหล สงสารก็สงสารแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง
 เอาว่ะเป็นไงเป็นกันแต่ต้องช่วยไอ้เด็กนี่ก่อน ผมพาน้องมันไปที่รถปากก็บอกว่าเดี๋ยวพี่ช่วย
 แต่ตอนนี้ให้อดทนไปก่อน


''ผมทนไม่ไหวแล้วพี่ช่วยผมหน่อย มันร้อนเหลือเกิน อื่อออๆ''เฮ้ยยย อย่าครางสิว่ะ
''ทนหน่อยนะน้องเดี๋ยวพี่จะพาไปส่งที่บ้าน บอกมาว่าบ้านอยู่ที่ไหน''
''ไม่รู้ อื่อออช่วยผมหน่อย''
''อ้าว?น้องไม่รู้แล้วพี่จะไปส่งได้ไงละ''ยุ่งฉิบ จะไปส่งมันก็บอกไม่รู้ว่าบ้านอยู่ที่ไหนซะงั้น
''เฮ้ย?พวกมึงกูกลับก่อนนะ เออๆกูไมไหวแล้วว่ะขอกลับก่อนแล้วกัน แค่นี้นะ บาย''
 ผมโทรไปบอกเพื่อนว่าขอกลับก่อน พวกมันก็ไม่ว่าอะไร แต่ตอนนี้ผมมีปัญหาใหญ่ที่ต้องจัดการ
 ก็คือไอ้เด็กคนนี้ ผมรีบพามันไปขึ้นรถ แล้วจับมันมัดเอาไว้อย่าให้มันดิ้นตอนที่ผมขับรถอยู่
 เพราะว่าไอ้เด็กคนนี้มันมาลวนลามผมตลอด เข้ามากอดมาจะจูบผมให้ได้
 ก็เลยต้องจับมันมัดเอาไว้อย่าให้มันดิ้น ไม่งั้นได้นอนกันข้างทางแน่ มันดิ้นร้องครวญครางของมันไป
 มาถึงคอนโดที่ผมพัก แก้มัดแล้วรีบพามันขึ้นลิฟฟ์ ไปที่ชั้นที่ผมพัก แล้วรีบพาน้องเขาเข้าห้องน้ำ
 เปิดน้ำลงอ่างจับน้องเขาแช่น้ำเพื่อให้รางกายเย็นลงหน่อย ถอดเสื้อก็แล้วแช่น้ำก็แล้ว
 แต่ไอ้เด็กคนนี้ยังไม่หยุดดิ้น ยังร้องให้ช่วยตลอดเวลา มือของมันก็คว้ามือของผมไว้
 มันมองหน้าของผมร้องขอความช่วยเหลือ ด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม เสียงที่ครางกระเส่า
 ทำให้ผมเองที่พยายามช่วยน้องเขาอยู่ยังอดใจไม่ไหวที่จะหันกลับไปดูเรือนร่างที่ขาวสะอาดตา
 ผิวเนียนกว่าผู้หญิงเสียอีก น่าดูกว่าผู้ชายด้วยกันที่เห็นอยู่ทั่วไป
 แล้วท่าทางที่ยั่วยวนนั้นอีก คงโดนยาปลุกชนิดที่แรงเข้าให้ อาการเลยดูรุนแรงเอาการ
 ถึงว่าไอ้ห่านั่นมันถึงจะเอาทำเมีย แต่ตอนนี้ผมว่าผมต้องช่วยน้องเขาก่อนแล้วละ




''อื่อออช่วยผมหน่อยนะครับ ผมไม่ไหวแล้วพี่ ไม่งั้นผมคงตายแน่ๆ''
''แน่ใจนะที่จะให้พี่ช่วย''
''ครับ รีบเถอะพี่ผมไม่ไหว มันจะขาดใจอยู่แล้ว''จะรีบไปไหนว่ะ น้องเขาหันมาจับผมจูบปากกันทันที
''อื่อออ''เสียงน้องเขาครางออกมาเมื่อเราจูบกันลูบไล้ร่างกายของกันและกัน
''อื่อออ ไม่ไหวแล้วพี่ช่วยผมด้วย อ่าซ์ๆ''น้องเขาครางเบาๆออกมาเมื่อผมถอดกางเกงออก
 แล้วจับแก่นกายของน้องเขาแล้วลูบเบาๆด้วยมือของผม เจ้าตัวบิดเร่าร่างกายด้วยความเสียว
 น้องเขาเองก็เอามือมาจับแก่นชายของผมแล้วรูดแรงๆด้วยความหื่นที่โดนปลุกด้วยความแรงของยาที่กินเข้าไป
 ปากของสองเราที่จูบกันก็ไม่ได้แยกออกจากกันจูบกันอยู่อย่านั้น แต่มือของเราสองคนก็ทำหน้าที่ได้ดีอย่างไม่มีที่ติ
 ต่างคนก็ต่างลูบไล้ร่างกายให้กันและกัน มือก็รูดแก่นกายเพิ่มความเสียวของกันและกันตลอดเวลา
 เสียงที่ดังออกมาจากปากของเราไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเสียงของใครที่ดังกว่ากัน
 มือของผมเองมันก็ทำหน้าที่ได้ดียิ่งกว่าลูบไล้ร่างกายน้องเขาที่บิดเร่าด้วยความเสียว
 มันเป็นไปเองโดยธรรมชาติ ผมเลื่อนมือไปที่ด้านหลังสะโพก
 แล้วเลื่อนนิ้วเข้าไปที่ช่องทางเข้าเพื่อเตรียมความพร้อมของร่างกาย
 แค่นิ้วเดียวน้องเขายังเกร็ง คงเป็นครั้งแรกของน้องเขาแน่ๆเพราะมันรัดแน่นเหลือเกิน
 มันตอดรัดนิ้วของผมแน่นมาก ปากของผมก็ยังทำหน้าที่ ลิ้นของเราที่พันกันตลอดเวลามันเพิ่มเสียว
 เสียงของน้องเขาที่ครางออกมา เมื่อผมเพิ่มนิ้วเข้าไปเป็นสองและสามในเวลาต่อมา
 เสียงครางที่ดังขึ้นมันเพิ่มอารมณ์หื่นให้กับผมได้อย่างมาก


''ไม่ไหวแล้วพี่ ผมเสียวเหลือเกิน ผมจะออกแล้ว อะ อ่าซ์ซ''
''อย่าเพิ่งสิครับต้องไปพร้อมกันนะครับคนเก่ง ทนอีกนิดนึง''
''แต่ผมไม่ไหวแล้ว อื่อออ''
''งั้นไปที่เตียงกันดีกว่านะครับ''
''อื่อๆ''เสียงหวานๆที่ครางกระเส่ายั่วอารมณ์หื่นได้เป็นอย่างดี
 ถึงเตียงผมก็จับน้องเขานอนหงายแล้วเอาหมอนมารองสะโพกน้องเขาไว้ แล้วแยกขาของน้องออก
 จับแก่นกายของตัวเองจ่อที่ปากทางเข้าที่ผมได้เบิกร่องทางเอาไว้แล้วแต่มันก็ดันไม่เข้า พราะช่องทางที่เล็กนิดเดียว
 แต่ของผมที่ดูจะใหญ่เกินไปสำหรับรูเล็กๆสีชมพูของน้องเขา เมื่อผมดันน้องเขาร้องโอ๊ยดังลั่นออกมาทันที่


''เจ็บๆๆอื่ออออมันเจ็บ เอาออกไปๆ''
''ทนอีกนิดนะครับ เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว''
''แต่มันเจ็บ ''ปากก็บอกว่าเจ็บแต่สีหน้าก็ดูเจ็บปวด จากอาการที่โดนยาปลุกเซ็กซ์มันก็ยังมีอารมณ์ที่อยากจะปลดปล่อย
 ผมเองก็ไม่รู้จะทำไง ตัวเองก็อยากเพราะโดนปลุกอารมณ์มาถึงขั้นนี้แล้วจะให้ผมหยุดก็คงไม่ได้
 มาฆ่าให้ตายยังดีกว่ามาบอกให้หยุด ผมเลยเดินไปหยิบโลชั่นมาทาที่ช่องทางเข้าอีกครั้ง
 ทาแล้วก็ลูบไล้มันเบาๆแล้วใช่นิ้วดันเข้าออก ตอนนี้เสียงครางกลับมาดังลั่นอีกครั้ง
 เมื่อเสียงกระเส่าดังขึ้นอีกครั้ง ผมขึ้นคร่อมบนร่างกายของน้องแล้วจับน้องชายของผม
 ดันเข้าไปอีก จากส่วนปลายที่เข้าไปที่ละนิดจนส่วนหัวเข้าไปจนหมด เสียงครางที่บอกว่าเจ็บก็โดนผมปิดด้วยปาก
 มีแต่เสียงที่ดังอื้ออึงอยู่ในปาก ส่วนที่สะโพกของเราสองสองคนน้องชายของผมก็ดันเข้าไปจนสุด
 ปลายทางของมัน จากความเจ็บเริ่มกลับเป็นความเสียว เสียงดังปัปๆๆของสะโพกที่กระทบกัน
 ครั้งแล้วครับเล่า มันดังถี่เพิ่มอารมณ์หื่นยิ่งเข้าไปอีก เสียงที่บอกว่าแรงอีกๆจากปากน้องเขา
 เหมือนเป็นการยั่วยุให้ผม ให้ผมกระชับร่างกายของสองเราให้แบบแน่นมากกว่าเดิม


"อื่อๆๆแรงอีกครับพี่''
''อ่าซ์ อื่ออ ครับ''
''พี่ๆๆแรงอีก ผมจะถึงแล้วครับ อ่า..''
''เรียกพี่ธีสิครับ เดี๋ยวพี่ช่วย''
''พี่ธี ช่วยน้องหวานด้วย น้องหวานไม่ไหวแล้ว''
''ได้เลยครับน้องหวาน เดี๋ยวพี่ธีจัดให้เต็มที น้องต้องการท่าไหนบอกพี่มาเลยครับ''
''อื่ออ เต็มที่เข้ามาเลยครับ อ่าๆ'' ทั้งมือทั้งปากของน้องเขามันทำงานได้เต็มที่เลยครับ
 เสียวไม่รู้ว่าจะบอกยังไง ปากก็จับผมจูบ มือก็ทั้งลูบทั้งคลำ แล้วยังรั้งสะโพกของผมเข้าไปหาตัวเองให้แนบแน่น
 เข้าไปอีก ผมเองตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีเซ็กซ์กับใครที่มันส์ถึงใจอย่างนี้มาก่อน ขนาดว่าน้องเขาเป็นผู้ชาย
 ถึงว่าเพื่อนที่มันเคยพูดกันเล่นๆให้ได้ยิน ว่าผู้ชายคนไหนที่ลองเอาผู้ชายด้วยกันแล้วจะลืมเซ็กซ์กับผู้หญิงไปเลย
 ดูท่าจะจริงอย่างที่เขาพูดกันแล้วละ เพรามาถึงตรงนี้ผมเองก็ปฎิเสธไม่ได้แล้วว่ามันไม่จริง ว่าชายฟันชายคือยอดชาย
 เสียงที่ดังกระเส่า ลีลารักที่ผมช่วยน้องเขาจากที่โดยปลุกมาด้วยยามาถึงตอนนี้เราสองคนโดนปลุกด้วย ลีลาของเราเอง
 ลีลาบทเพลงรักที่เร่าร้อนของเราสองคนยังดังไปเรื่อยๆบทแล้วบทแล้ว ยกแล้วยกเล่าจนน้องเขาสลบคาอกของผม
 ผมเองก็ไม่รู้ว่าน้องเขาปลดปล่อยไปกี่ครั้ง เพราะบางครั้งก็ช่วยน้องแต่บางครั้งยังไม่ทันได้จับน้องเขาก็ปลดปล่อยไปเอง
 โดยไม่ได้จับได้ต้องด้วยซ้ำ
 เมื่อน้องเขาหมดแรงหลับไปผมเลยเดินเข้าไปที่ห้องน้ำ จัดการเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอากร่างกายของน้องเขา
 ที่โดนผมทำร่องรอยต่างๆเอาไว้บนร่างกายที่ตอนนี้ดูเป็นจ้ำๆแดงไปทั่วทั้งตัว
 เมื่อเช็ดเสร็จ เปลื่ยนเสื้อผ้าให้ใส่ของผมไปก่อน ผมเองก็สอดตัวเองเข้าไปใต้ผ้าห่ม
 กลิ่นกายที่หอมอ่อนจากผิวกายของเด็กผู้ชายคนนี้ ที่เพิ่งเป็นเมียของผมไปหมาดมันหอมเย้ายวนใจเหลือเกิน
 จนผมต้องกดจมูกที่แก้มอีกหลายๆครั้ง จนเจ้าตัวต้องครางเบาๆออกมาอย่างรำคาญเมื่อมีคนกวนใจตอนนอนหลับ
 ผมยิ้มแล้วหัวเราะให้กับตัวเอง มีความสุขมากเลยครับ สุขกายที่ได้ช่วยน้องเขาและปลดปล่อยไปด้วยกัน
 สุขใจเมื่อได้นอนกอดกับความรู้สึกเมื่อมีความสุข แม้ไม่รู้ว่าคนที่ผมกอดอยู่ตอนนี้คือใคร




รู้เพียงแค่ชื่อของน้องเขาว่าชื่อ   น้องหวาน


และมันเป็นเรื่องจริง น้องเขาหวานเหมือนชื่อเพราะผมชิมมาแล้วครับ
หวานทั้งสายตา หวานทั้งร่างกาย  น้ำก็หวานครับเพราะผมชิมมาแล้ว


เชื่อผมสิ ผมไม่ได้โกหกคุณหรอก      


ผมไม่ได้หื่นนะแต่วันนี้ผมมีของหวานที่ชื่อน้ำหวานให้กินก่อนนอน


แล้วคุณละกินอะไรก่อนนอนครับ



















มาอีกเรื่องนึงครับ สำหรับเรื่องสั้นที่หื่นxxxในอารมณ์







ช่วนเตือนเรื่องคำผิดด้วยนะครับ



บวก+1ให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านแล้วนะครับ

 

[MiSS-U]

 
พี่ธีกะน้องน้ำหวาน เลือดหมดตัวเลย555
เหมือนว่าเรื่องนี้ชดเชยคู่ของภูมิกะป่านไงไม่รู้เพราะคู่นั้น no nc 
ปล.คู่นี้ยังมีต่อใช่มั้ยคะ เพราะอยากรู้ว่าหวานเป็นไงมาไงเนี่ย

[yayee2]

พี่ภูมิกะน้องป่านน่ารัก น่าอิจฉาจ้ะ
พี่ธีกะน้องหวาน หวานจริงๆเหรอ

[yeyong]

แร็งงงงงซ์

แบบว่าผิดกับตอนที่ผ่านๆมาเลยอ่ะ
ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ


แต่



ชอบมากกกกกกก

[tawan]

น่ารักกันทุกคู่เลย

 

[donutnoi]

ออกตัวแรงกว่าทุกคู่จริงๆ  ชอบบบบบบบบบบ 

 

[love2y]

  น้องหวานกะพี่ธี ...... เช้ามาจะเกิดอะไรขึ้นหนอ????

ฝากคุณ roseen
ขนาดผมเองยังเห็นว่าน้องเขาน่ารักเลยถึงจะเป็ผู้ชายก็เถอะ

[roseen]

คุณlove2y



แก้ไขแล้วครับ  

[พี่วันเสาร์]

พี่ธีหื่นกว่าน้องหวานที่โดนยาปลุกเซ็กนะนั้น
+1รอพีธีน้องหวานตอนต่อไปจ้า

[roseen]

 

[nongrak]

มาอ่านเรื่องแรกทำเราน้ำตาตกเลย เศร้ามากสงสารน้ำกับฟ้า แต่สุดท้ายก็สมหวัง
เรื่องที่ 2  หมั่นไส้แมนมาก แต่โดนวินซ้อมขนาดนี้ก็ยังรักพอหยวนได้
เรื่องที่ 3  ชอบภูิมิกับน้องป่านน่ารัก ยิ่งตอนที่ว่าหนุ่มสามคนนั่นยิ่งชอบ รอคู่จักรกับปัน
เรื่องที่ 4  ธีคนไม่โดนยาหื่นมากกว่าน้องหวานอีก

[roseen]