ดวงใจถวิลรัก [ภาคสอง ตอนที่ 13 สิงห์ & จีน อวสาน P.30 (11/09/61)]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

คุณอยากให้วีร์คู่กับใครมากที่สุด (กรุณาบอกเหตุผลที่เลือกด้วย)

สิงห์
82 (44.6%)
เสือ
85 (46.2%)
จีน
17 (9.2%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 175

โพลล์

ตัวละครใดที่ท่านชอบมากที่สุดในเรื่อง

วีร์ กมล
73 (56.6%)
สิงห์ สีหราช
21 (16.3%)
จีน จารุกร
8 (6.2%)
วิน วินภัทร
1 (0.8%)
อิฐ อิฐภพ
1 (0.8%)
เสือ พยัคฆ์
18 (14%)
เฟย จิ้ง
2 (1.6%)
ไป่ เต๋า
1 (0.8%)
ราตรี ตระกูลหงส์
0 (0%)
กระต่าย
0 (0%)
แม่ข้าว (แม่ของวีร์)
0 (0%)
โทนี่ (พ่อของวีร์)
0 (0%)
บันนี่ (ลูกของกระต่ายกับเหยี่ยว)
0 (0%)
แรบบิท (ลูกของกระต่ายกับเหยี่ยว)
1 (0.8%)
เหยี่ยว
0 (0%)
ลีโอ
0 (0%)
กล้า
1 (0.8%)
คมกฤษ (หมอคม)
1 (0.8%)
Sneaker Lucas
1 (0.8%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 122

ผู้เขียน หัวข้อ: ดวงใจถวิลรัก [ภาคสอง ตอนที่ 13 สิงห์ & จีน อวสาน P.30 (11/09/61)]  (อ่าน 159699 ครั้ง)

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0


มีแค่นี้เอง

ไม่นะ...........

ลุ้นกว่าเดิม


ออฟไลน์ morningflower

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
อย่าทำอะไรวีร์นะ  :sad4:

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
 :katai1:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวววววววว

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
สปอยล์ตอนต่อไป (คืนนี้เจอกันจ้า)

....................................

เฮือก!!

ผมสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นมา แต่ก็ขยับตัวไม่ได้เพราะมีอะไรบางอย่างมารัดกอดผมไว้เสียแน่น ภาพเบื้องหน้าที่ดูมืดมัวก็ค่อยชัดเจนขึ้น จนกระทั่งเห็นใบหน้าของลูกชายและหลานๆทุกคนที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างละนิดอย่างละหน่อยกำลังนั่งบนเก้าอี้โซฟาอยู่เบื้องหน้า และพอหันไปมองรอบๆข้างถึงกับมุ่นคิ้วทันทีที่เห็นผู้ชายแปลกหน้ากับคุณแม่กำลังนั่งอมยิ้มส่งมาให้ผม

แม่ข้าวส่งยิ้มให้?

...............................

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
วีร์…

วีร์ตื่นสิ…


เฮือก!!

ผมสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นมา แต่ก็ขยับตัวไม่ได้เพราะมีอะไรบางอย่างมารัดกอดผมไว้เสียแน่น ภาพเบื้องหน้าที่ดูมืดมัวก็ค่อยชัดเจนขึ้น จนกระทั่งเห็นใบหน้าของลูกชายและหลานๆทุกคนที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างละนิดอย่างละหน่อยกำลังนั่งบนเก้าอี้โซฟาอยู่เบื้องหน้า และพอหันไปมองรอบๆข้างถึงกับมุ่นคิ้วทันทีที่เห็นผู้ชายแปลกหน้ากับคุณแม่กำลังนั่งอมยิ้มส่งมาให้ผม

แม่ข้าวส่งยิ้มให้?

“คุณแม่!” ผมร้องเรียกท่านด้วยความดีใจ ครั้นจะขยับตัวไปหาแต่ก็ขยับไม่ได้

เอ๊ะ? ทำไมขยับไม่ได้ล่ะ…

ครั้นก้มมองดูก็พบว่าเป็นแขนของคน พอเงยหน้าขึ้นมองก็ยังเห็นคุณแม่กับชายแปลกหน้าส่งยิ้มมาให้ผมอยู่ดี จึงทำให้ผมนึกสงสัยก่อนจะหันกลับไปมอง เท่านั้นแหละใบหน้าผมถึงกับร้อนฉ่าขึ้นมาทันที

“ไฟ!!”

“ครับที่รัก ไฟอยู่นี่แล้วครับ” ที่แท้ก็เป็นไฟที่มากอดรัดผมเสียแนบแน่น แถมยังกอดโดยมีผ้าขนหนูผืนใหญ่คลุมกายอยู่บนเก้าอี้โซฟาต่อหน้าทุกคนอีกด้วย “รู้หรือเปล่าว่าไฟเป็นห่วงวีร์มากแค่ไหน ทีหลังอย่าได้ออกมาข้างนอกคนเดียวอีกนะครับรู้ไหม”

“อะ...อืมรู้แล้วน่า ปล่อยวีร์ซะทีเถอะไฟ วีร์อายพวกเขา” ผมบอกพลางขยับตัวดิ้น แต่ไฟไม่ยอมปล่อยเลยครับ ทำให้ผมต้องยอมปล่อยให้เขากอดอยู่อย่างนั้นแหละ

“เลิกอายเถอะตาหนู เพราะแม่กับพ่อและทุกคนเห็นกันมาตั้งนานแล้ว” แม่ข้าวพูดหัวเราะคิกคัก

เอ๋? พ่อ...งั้นเหรอ?

ผมครุ่นคิดทบทวนคำพูดของแม่ข้าวก่อนจะหันไปมองชายแปลกหน้า ซึ่งอีกฝ่ายเป็นชายร่างสูง ใบหน้าคมเข้มผิวขาวตัดกับดวงตาสีทอง สวมเสื้อสีดำกางเกงยีนส์สีเข้มนั่งอยู่ข้างกายแม่ข้าว

นั่นนะหรือ...

คุณพ่อคนใหม่ของเรา...


ผมครุ่นคิดในใจ พ่อของผมในชาตินี้กับชาติก่อนจะมีลักษณะนิสัยที่คล้ายกัน จะต่างกันตรงที่เชื้อชาติเท่านั้นเอง แต่ผมไม่ค่อยสนใจเรื่องพ่อใหม่ของตัวเองเท่าไหร่นัก เพราะเล่นทิ้งผมกับแม่ข้าวไปเสียนาน แถมกลับมาครั้งนี้เล่นอะไรก็ไม่รู้ ทำเอาผมเกือบจะไม่ได้เจอกับแม่ข้าวเสียแล้วด้วยซ้ำไป

“ว่าแต่คุณแม่หายดีแล้วเหรอครับ ถึงได้ลุกขึ้นมานั่งอยู่ตรงนี้ได้น่ะ” ผมถามเป็นชุด เพราะเห็นแม่ข้าวนั่งได้เหมือนคนปกติ แถมสีหน้าก็แลดูมีสุขภาพดี ต่างกับตอนที่หลับเป็นเจ้าหญิงนิทราลิบลับ ส่วนแม่ข้าวพอได้ยินที่ผมถาม ก็พลันยกมือขึ้นปิดปากหัวเราะเบาๆ

“หายดีแล้วจ้ะ พอดีแม่ฟื้นตั้งแต่ตอนที่พ่อของเราลักพาตัวแม่มาแล้วน่ะ”

“เหรอฮะ แล้วไงต่อ”

“แล้วแม่ก็ได้พ่อเราช่วยทำกายภาพบำบัดจนหายดีเป็นปกติ ถึงแม้ตอนนี้จะยังต้องใช้ไม้เท้าช่วยเดินก็เถอะ” แม่ข้าวยิ้มตอบกลับมา ก่อนจะหันไปมองคนที่นั่งข้างกายตัวเอง “พูดเข้าเรื่องเลยดีไหมคะที่รัก เพราะดูตาหนูจะยังงงกับสถานการณ์ตอนนี้อยู่”

“อืม ก็ดีเหมือนกัน” พ่อตอบกลับมา ก่อนจะหันมาทางผมด้วยสีหน้าปกติ ซึ่งผมเองก็อยากจะรับรู้อยู่เหมือนกัน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองกำลังเดินเข้าบ้านแต่ไฉนถึงได้เป็นลมล้มพับไม่ได้สติไป ก่อนจะตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวผมเองโดนไฟนั่งกอดอยู่ตรงนี้แล้ว “ฟังให้ดีนะตาหนู เพราะพ่อจะเล่าให้ฟังแค่ครั้งเดียวนะโอเค?”

“ตาหนู?” จู่ๆไฟพูดถามขึ้นแทรกอย่างสงสัย รวมถึงทุกคนที่หันไปมองแม่ข้าวเพื่อทวงคำตอบ

“อ้อ ตาหนูเป็นชื่อเล่นชื่อแรกของวีร์ที่แม่กับพ่อเป็นคนเรียกตั้งแต่เกิดแล้วน่ะจ้ะ” คำตอบของคุณแม่ทำเอาผมแทบอยากจะกุมขมับด้วยความกลัดกลุ้ม “แต่ตาหนูไม่ยอมท่าเดียว เห็นบอกว่าอยากจะใช้ชื่อวีร์ แม่ก็เลยไม่ห้าม ทีแรกแม่ก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมต้องเปลี่ยน อ้อจริงสิ พวกเธอทุกคนคงรู้แล้วใช่ไหมว่า...”

“...ชาติก่อนวีร์เกิดเป็นใคร คุณจะพูดแบบนั้นอยู่ใช่ไหมครับคุณแม่”

!!!!!!

“คิกๆ จ้าพ่อลูกเขยสุดหล่อ แหมนอกจากจะหล่อแล้วยังฉลาดอีกด้วย” เอ่อ ระหว่างที่สลบไป นี่ผมพลาดอะไรไปหรือเปล่าครับเนี่ย “ทุกคนในที่นี้คงจะรู้หมดแล้วสินะ ดีเลย จะได้คุยกันง่ายหน่อย จริงไหมคะคุณ”

“จริงจ้ะที่รัก” พ่อใหม่ของผมยิ้มตอบแม่ข้าวที่กอดแขนพ่อไปด้วย ซึ่งผิดกับผมที่ได้แต่อึ้งกับอึ้ง

มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ผมสลบไปกันแน่เนี่ย!!

........................

 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-01-2015 00:29:16 โดย dragon123 »

ออฟไลน์ inspirer_bear

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-5
สรุปแล้วเกิดอะไรขึ้นนิ
เริ่มงงแหละ

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
เอิ่ม..........
ตื่นมาแบบนี้เดี๊ยนก็งงฮ่ะ o22
รอตอนต่อไปปปปป :really2:

ออฟไลน์ jaokhwan

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 425
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :a5:
.
.
 o22

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0


ไม่ใช่หนูวีร์หรอกขอรับที่งง

ข้าเจ้าก็งงคือกัน

อิอิ


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4

ออฟไลน์ Inwoสูs

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1214
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
งงนะ แต่ไม่เป็นไร คู่ใหญ่เค้าหวานกันแหละ พ่อแม่วีร์คลาวนี้น่ารักอะ  :-[

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
สปอยล์ ตอนที่ 24 (คืนนี้เจอกันจ้า)

.........................

“เล่นละครเหรอครับคุณแม่?”

“ใช่แล้วจ้ะ เล่นละคร” คุณแม่ข้าวยิ้มตอบ ในขณะที่เหลือบมองลูกชายของเธอกำลังมองหน้าเธอสลับกับล้างแผลบนใบหน้าให้กับเขาอยู่ด้วยพร้อมกัน “และเพื่อความสมจริง แม่จึงต้องให้ตาหนูสลบไปก่อน ไม่งั้นละครมันจะไม่สมบูรณ์แบบ”

คงจะยอมอยู่หรอกนะ ก็เล่นเหมือนจริงซะจนพวกเราเกือบตายกันไปข้าง

.....................

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
ตอนที่ 24

...............

“เล่นละครเหรอครับคุณแม่?”

“ใช่แล้วจ้ะ เล่นละคร” คุณแม่ข้าวยิ้มตอบ ในขณะที่เหลือบมองลูกชายของเธอกำลังมองหน้าเธอสลับกับล้างแผลบนใบหน้าให้กับเขาอยู่ด้วยพร้อมกัน “และเพื่อความสมจริง แม่จึงต้องให้ตาหนูสลบไปก่อน ไม่งั้นละครมันจะไม่สมบูรณ์แบบ”

คงจะยอมอยู่หรอกนะ ก็เล่นเหมือนจริงซะจนพวกเราเกือบตายกันไปข้าง

ทุกคนในห้องนี้ยกเว้นวีร์ต่างครุ่นคิดในใจพร้อมกัน พลางนึกย้อนไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วก่อนหน้าที่วีร์จะฟื้นขึ้นมา ณ วินาทีที่เข้าห้องเจอกับวีร์ที่ถูกคนแปลกหน้าซึ่งก็คือพ่อของวีร์จับเป็นตัวประกัน ไหนจะแม่ข้าวที่ถูกมัดกลางอากาศอีก ทำเอาพวกเขาหวาดหวั่นว่าจะช่วยทั้งคู่ไม่ได้ แน่นอนว่าตอนนั้นพ่อของวีร์ได้ยื่นคำขาดว่าถ้าอยากจะช่วยวีร์ ต้องฆ่ากันเอง ใครรอดก็เอาวีร์ไปได้เลย ซึ่ง ณ ตอนนั้นพวกเขาต่างมองหน้ากันด้วยความหวาดหวั่น เพราะไม่มีใครอยากจะฆ่ากันเอง

“แล้วทำไมทุกคนถึงมีแผลเยอะขนาดนี้ล่ะ” วีร์ยังคงถามต่อด้วยความสงสัย ก่อนจะหันไปมองวินที่มีบาดแผลเยอะพอสมควร “แกก็อีกคนเจ้าวิน ทำไมมีแผลเยอะขนาดนั้น วิชาที่ฉันสอนทำไมไม่รู้จักเอาออกมาใช้ล่ะ”

วินฝืนยิ้มในขณะที่ยื่นแขนให้กับอิฐทำแผลให้ก่อนจะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอ่อยว่า

“ขอโทษครับคุณพ่อ พอดีตอนนั้นผมมัวแต่ห่วงคุณพ่อก็เลยลืมใช้น่ะครับ”

“ลืมเนี่ยนะ?!”

“ครับคุณพ่อ ผมลืม” วินพยักหน้าตอบก่อนจะพูดต่อ “ตอนนั้นพวกเราไม่ได้ใช้ปืน แต่ใช้หมัดสู้กันตามคำสั่งของคุณพ่อของพ่อยังไงล่ะครับ มันชุลมุนก็เลยทำให้ต้องเจ็บตัวถึงขนาดนี้”

คำตอบของวินทำเอาวีร์ถึงกับกุมขมับ

“แล้วเรื่องมันจบอีตอนไหนล่ะนั่น”

“ก็ตอนที่เหลือแฟนของลูกยังไงล่ะตาหนู” คุณพ่อของวีร์ตอบในขณะที่มือถือถ้วยชายกขึ้นจิบแก้กระหาย “คนที่รอดจากการชกต่อย ก็มีแต่คุณพยัคฆ์เท่านั้น”

“แล้วทำไมคุณถึงหน้าบวมขนาดนั้นล่ะ” ดูท่าวีร์ยังคงไม่ชอบขี้หน้าพ่อใหม่ของตัวเองที่ทอดทิ้งพวกเขาไปเป็นนับสิบปี จึงไม่ยอมเรียกอีกฝ่ายว่าพ่อเลยซักคำเดียว

“ก็โดนแฟนของลูกต่อยเอายังไงล่ะตาหนู” พ่อของวีร์ยิ้มตอบก่อนจะจับแก้มของตัวเองที่บวมเขียวม่วงด้วยฝีมือของเขาเอง “อูย หมัดหนักใช่ย่อยเลยนะคุณพยัคฆ์ ทำเอาผมเกือบน็อกเลยล่ะ”

เขายิ้มรับกับคำชมของพ่อวีร์ ก็ตอนนั้นเหลือเขาแค่คนเดียว คนอื่นสลบไปกันหมดแล้ว เขาก็เลยถลาเข้าไปต่อยพ่อของวีร์เพื่อที่จะช่วยคนรักให้จงได้ ซึ่งอีกฝ่ายไม่ทันระวังจึงโดนลูกหมัดของเขาไปเต็มๆ

“งั้นคุณลักพาตัวแม่ข้าวมาทำไม” วีร์ถามพ่อของตัวเองต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แววตากลับทอประกายความไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด จนเขาต้องรีบบีบมือคนรักว่าให้ใจเย็นๆ ส่วนพ่อของวีร์ก็หันมาตอบคำถามกับลูกชายว่า

“เพื่อทดสอบไอคิวของลูกยังไงล่ะตาหนู”

“ทดสอบไอคิว?”

“ใช่ ทดสอบไอคิว” พ่อของวีร์ตอบก่อนจะพูดต่อ “จากที่พ่อจับตาดูเรามาโดยตลอด นับตั้งแต่เกิดจนโต ลูกเก่งกาจเกินเด็กทั่วไป จนกระทั่งมีอยู่มาวันหนึ่ง ลูกเดินเข้าตระกูลสิงห์ ไปขอทำงานกับคุณวิน ซึ่งปกติที่นั่นไม่มีใครรับเด็กอย่างลูกเข้าทำงานกันง่ายๆหรอกถ้าไม่มีเส้นสายหรือมีฝีมือพอ…”

“ที่คุณรู้แสดงว่าที่นั่นมีหนอนบ่อนไส้สินะ” วีร์พูดแทรกขึ้นมาทันที ซึ่งพ่อวีร์พยักหน้าตอบ

“งั้นผมขอเดา คนที่เป็นหนอนบ่อนไส้ให้คุณก็คือไอ้กล้าที่เป็นเด็กสวนในบ้านของวิน”

!!!!!!

ทั้งเขาทั้งวินรวมถึงทุกคนยกเว้นแม่ข้าวที่นั่งฟังถึงกับตกตะลึง เพราะไม่คิดว่าเด็กสวนบ้านวินจะเป็นหนอนบ่อนไส้ ซึ่งเขาไปที่บ้านของตระกูลสิงห์แทบทุกวัน เคยเห็นเด็กคนนั้นก็จริง แต่ไม่นึกเลยว่าจะเป็นสายลับสองหน้าได้

“แล้วลูกรู้ได้ยังไงว่าเด็กคนนั้นเป็นสายลับของพ่อน่ะ”

“ทีแรกไม่รู้หรอก เพราะกล้าแสดงละครเป็นคนอ่อนแอได้เก่งมาก” วีร์หยุดมือที่ทำแผลให้เขาแล้วหันไปตอบคำถามกับพ่อตัวเอง “ถึงกล้าจะแสดงละครเก่ง แต่ก็มีจุดอ่อนเผยออกมาโดยที่เจ้าตัวเองก็ลืมไป เพราะตอนที่กล้าตัดกิ่งไม้ต้นไม้ มือของคนที่เป็นคนสวนมักจะหยาบกร้านและต้องมีรอยมีดบาดจากของมีคมบนนิ้วมือด้วย แต่นี่กลับไม่มีเลยซักนิด แถมวิธีการจับก็ไม่ใช่จับแบบคนสวน แต่เป็นการจับมีดแบบนักฆ่าต่างหากล่ะ”

!!!!!!

แล้ววีร์ก็หันไปทางกระต่ายก่อนจะพูดบางอย่างที่ทำเอาทุกคนถึงกับตกตะลึง

“เลิกปลอมตัวได้แล้วไอ้กล้า เพราะหลานสาวฉันไม่ได้หน้าอกเล็กแบนเป็นแผ่นกระดานนะเว้ย!”

!!!!!!

...................

ปล.พอดีว่าง เลยลงตอนนี้ (ไม่รอถึงกลางคืนแล้วล่ะ)  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

......................

สปอยล์ (พรุ่งนี้เจอกัน)

“พูดอะไรของเธอน่ะวีร์ ฉันกระต่ายนะ”

นั่นคือคำพูดของไอ้กล้าที่ริอาจปลอมตัวเป็นหลานสาวของผมเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ก่อนจะโดนผมซัดด้วยวิชาของตระกูลก็คือดรรชนีเป็นตาย ทำให้มันถึงกับหน้าซีดหน้าเซียวจนวินมุ่นคิ้วถามด้วยความสงสัย

“เป็นอะไรหรือกระ...”

ลูกชายผมยังถามไม่ทันจบ เจ้าตัวถึงกับวิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ผมได้แต่ยืนกุมหัวท้องหัวเราะอยู่อย่างนั้น จนไฟที่ห้ามผมไม่ทันได้แต่ส่ายหน้าเพียงอย่างเดียว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-01-2015 22:02:48 โดย dragon123 »

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
“พูดอะไรของเธอน่ะวีร์ ฉันกระต่ายนะ”

นั่นคือคำพูดของไอ้กล้าที่ริอาจปลอมตัวเป็นหลานสาวของผมเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ก่อนจะโดนผมซัดด้วยวิชาของตระกูลก็คือดรรชนีเป็นตาย ทำให้มันถึงกับหน้าซีดหน้าเซียวจนวินมุ่นคิ้วถามด้วยความสงสัย

“เป็นอะไรหรือกระ...” ลูกชายผมยังถามไม่ทันจบ เจ้าตัวถึงกับวิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ผมได้แต่ยืนกุมท้องหัวเราะอยู่อย่างนั้น จนไฟที่ห้ามผมไม่ทันได้แต่ส่ายหน้าเพียงอย่างเดียว “…คุณพ่อใช้วิชาทำไมเหรอครับ”

“ก็มันไม่ยอมเผยตัว…พ่อก็ต้องใช้วิชาแกล้งมันคืนสิ” สรุปสุดท้ายกล้าก็ยอมเผยตัวกลับมาเป็นมันเหมือนเดิม แถมยังต้องมานั่งคุกเข่าทำหน้าสำนึกผิดต่อหน้าผมเพื่อขอขมาที่กล้าปลอมตัวเป็นหลานสาวของผมแบบผิดๆ

“คุณกระต่ายตอนนี้น่าจะฟื้นแล้วครับ เพราะผมทำคุณกระต่ายสลบอยู่ที่ห้องทำงาน”

“งั้นวินก็โทรไปบอกเหยี่ยวซะ ให้ไปดูแลกระต่ายที่ห้องทำงานหน่อย” ผมหันไปบอกวิน ซึ่งลูกชายพยักหน้าก่อนจะโทรไปบอกเหยี่ยวตามที่ผมสั่ง “ส่วนแกเจ้ากล้า รู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร”

กล้าสะดุ้งเฮือกก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นว่า

“คะ…ครับ คุณคือลูกชายของเจ้านาย”

“แค่นั้น?” ผมถามต่อ

“ครับ แค่นั้น” โอเค แสดงว่ามันไม่รู้เรื่องที่ชาติก่อนผมคือวีรวัฒน์กลับชาติมาเกิด

“ดี งั้นก็ไปนั่งสำนึกที่หน้าห้องซะ” แล้วผมก็หันไปหาแม่ข้าวต่อ ในขณะที่ไอ้กล้าเดินออกไปข้างนอกห้องตามคำสั่งของผม “คุณแม่ได้บอกเรื่องการกลับชาติมาเกิดให้เขาฟังแล้วใช่ไหมครับ”

คุณแม่ยิ้มก่อนจะพยักหน้าตอบว่า

“ใช่แล้วจ้า แม่เพิ่งจะบอกเขาหลังจากแม่ฟื้นได้ไม่นานนี้เอง ทีแรกพ่อไม่ยอมเชื่อแม่ว่าลูกคือวีรวัฒน์กลับชาติมาเกิด เพราะมันฟังดูน่าเหลือเชื่อที่จะเกิดเรื่องขึ้นแบบนั้นมาได้ ประกอบกับพ่อของลูกอยากจะทดสอบไอคิวลูกด้วย แม่ก็เลยให้พ่อเขาส่งข้อความลับไปให้ เผื่อว่าลูกจะไขปริศนาออก”

“แต่ลูกกลับใช้เวลานานจนเกินไป แถมเอาแต่ฝึกงานกับเอาอกเอาใจพวกคุณสิงห์จนพ่อต้องให้ไอ้กล้าปลอมตัวเข้าไปที่บริษัทตามสะกดรอยลูกและส่งข้อความภาพไปให้ลูกอีกครั้ง” มิน่า ภาพนั้นถึงถูกส่งผ่านทางลิฟต์ส่งของ ที่แท้ก็เป็นฝีมือของไอ้กล้านี่เอง “ซึ่งไอ้กล้าก็ทำหน้าที่ได้ดีเกินเหตุ ถ่ายภาพลูกทุกช็อตกระทั่งตอนที่ลูกกับคุณพยัคฆ์…เอ่อ แอบมีอะไรกันในห้องน้ำในที่ทำงานด้วย”

!!!!!!

ทุกคนถึงกับหันมามองผมกับไฟพร้อมกันเป็นตาเดียว ส่วนผมนะหรือครับ เดือดผุดจนอยากจะลุกขึ้นไปฆ่าไอ้ตากล้องจำเป็นอย่างไอ้กล้าอยู่รอมร่อ แต่ติดที่ไฟจับมือผมไว้ไม่ยอมให้ลุกขึ้นไปไหน

“พูดต่อไปเลยครับ ผมกับวีร์ฟังอยู่” ไฟบอกเสียงเรียบ แต่ดวงตาของไฟกลับลุกโชนจนน่ากลัวว่าถ้าเรื่องนี้เสร็จเมื่อไหร่ ไอ้กล้าได้ตายหยังเขียดแน่ครับ

“แม่ของลูกเห็นว่าลูกมีแฟนแล้ว ก็เลยวางแผนว่าจะดูฝีมือของว่าที่ลูกเขยด้วย จนกระทั่งลูกมาเหยียบที่บ้านหลังนี้ พ่อก็เลยจัดการลูกให้สลบไปก่อน และเริ่มลงมือตามแผนการที่แม่ของลูกคิดเอาไว้ แต่ไม่นึกเลยว่าคุณพยัคฆ์จะเป็นห่วงลูกมากจนถึงขั้น…”

“เกือบฆ่าพ่อของลูกตาย เพราะด้วยเหตุนี้แม่ก็เลยรีบยุติแผนนี้ซะ แล้วแฟนของลูกก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อแม่ฟัง” แม่ข้าวพูดต่อแทนคุณพ่อ

“สรุปว่าคุณเชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดของผมกับไฟแล้วใช่ไหม”

“ใช่ พ่อเชื่อแล้ว” คุณพ่อพยักหน้าตอบ “เพราะแฟนของลูกได้บอกเรื่องทั้งหมดให้พ่อแม่ฟังแล้ว แต่พ่อขอบอกไว้ก่อนนะว่า พ่อไม่ได้เป็นคนฆ่าคุณไฟเลยแม้แต่นิดเดียว”

!!!!!!

“ว่ายังไงนะ ถ้าไม่ใช่คุณแล้วจะเป็นใคร” ไฟแทบจะลุกขึ้นมาเค้นคอถามเลยทีเดียว เพราะเฟยจิ้งเป็นคนบอกพวกเราแท้ๆว่าคุณพ่อเป็นคนฆ่าไฟเองกับมือ แต่ไฉนพ่อกลับบอกว่าตัวเองไม่ใช่เป็นคนฆ่า

“คุณเฟยจิ้งคงจะบอกคุณสินะว่าผมเป็นคนฆ่าคุณ”

“ใช่”

“สมควรแล้วล่ะที่เขาเข้าใจผิด เพราะโดนหลอกมาโดยตลอด” คุณพ่อพูดไปพยักหน้าไปพลาง

“แล้วใครกันล่ะที่หลอกคุณเฟยจิ้ง” ผมถามกลับไปบ้าง ซึ่งคำตอบของคุณพ่อทำเอาทุกคนถึงกับตกตะลึง

“คนที่หลอกคุณเฟยจิ้งกับปลอมตัวเป็นพ่อไปลอบยิงคุณไฟจนตายก็คือไป่เต๋ายังไงล่ะ”

!!!!!!

.............................

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0


เรื่องมันซักจะยุ่งขึ้นมาก

ไป่เต๋า

คนนี้น่ากลัวจริง อะไรจริง

จะมีอะไรให้แปลกใจอีกไหมนะ

รอต่อ หุหุ


ออฟไลน์ inspirer_bear

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-5
ไป๋เต๋า ตายยากแหะ เฮ้อออ เรื่องเริ่มคลี่คลายแล้วว

ออฟไลน์ morningflower

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ไป่เต๋า แกอีกแล้วเร๊อะ  :m31:  :katai1:  :katai4:  :fire:

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
เนื่องจากไป่เต๋าตายไปแล้ว แถมเขาก็ไม่ได้คิดแค้นอะไรกับอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย จึงได้แต่ขออโหสิกรรมไป่เต๋าไปว่าขอให้มันจบแต่เพียงชาตินี้ แล้วเขาจะทำบุญกรวดน้ำไปให้ในภายหลัง

“ไฟเป็นอะไรไปเหรอ หน้านิ่วคิ้วขมวดใหญ่เชียว” เสียงวีร์ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ซึ่งทำให้ไฟชะงักความคิดก่อนจะหันมายิ้มให้กับคนรัก ตอนนี้พวกเขานั่งร่วมรับประทานอาหารอยู่ที่บ้านหลังเก่าของวีร์ แม้มันจะเล็กแต่ก็ดูอบอุ่นไม่ใช่น้อย ทุกคนกำลังนั่งทานข้าวไปสลับกับนั่งคุยสนทนาเรื่องเก่า ซึ่งไม่พ้นเรื่องของวีร์ตอนเล็กที่แม่ข้าวขยันแฉลูกชายตัวเอง จะเรียกว่านินทาต่อหน้าเลยก็ว่าได้ “ปวดแผลหรือเปล่า วีร์จะได้เอายาแก้อักเสบแก้ปวดมาให้ไฟทาน”

เขายิ้มกับความเป็นห่วงของวีร์ ที่มักจะเป็นห่วงเขาเสมอตลอดเวลา

“ไม่ได้ปวดแผลครับ ไฟแค่คิดอะไรในใจเฉยๆ”

“แล้วคิดอะไรล่ะ” วีร์เอียงคอถามต่ออย่างสงสัย

“แค่กำลังคิดว่าจะขออโหสิกรรมให้กับไป่เต๋าน่ะครับ ไม่มีอะไรมากนักหรอก” เขายิ้มตอบพลางบีบมือบางคนรักเบาๆไปด้วยพร้อมกัน “ไว้ว่างๆเราสองคนไปทำบุญที่วัดกันดีไหม หรือจะชวนพวกลูกหลานไปด้วยก็ได้”

วีร์เลิกคิ้วครุ่นคิดก่อนจะพยักหน้าตอบตกลง

“ก็ดีสิ ไปด้วยกันจะได้ทำบุญพร้อมกัน แต่วีร์ไม่รู้นะว่าพวกเด็กๆจะยอมไปตามที่วีร์บอกหรือเปล่า”

“ต้องไปสิ ทำไมวีร์คิดแบบนั้นล่ะครับ หรือว่าวีร์กลัวพวกเขาไม่เชื่อฟังที่วีร์พูด”

“อืมใช่ เพราะแค่บอกว่าจะให้ย้ายกลับไปอยู่บ้านใหญ่วีร์ก็ยังไม่กล้าเลย” วีร์ตอบเสียงเบา ทำให้เขาหันไปมองทุกคนที่บัดนี้กำลังมองมาที่พวกเขาสองคนแล้ว แต่พวกเขาไม่ได้ยินที่พวกเราพูด เพราะเราสองคนพูดเสียงกระซิบใส่กัน “วีร์กลัวพวกสิงห์จะโกรธที่วีร์ใช้อำนาจพวกเขาสั่งให้กลับไปอยู่บ้านน่ะ”

เขาบีบมือคนรักเบาๆอีกครั้งก่อนจะพูดให้กำลังใจไปว่า

“ไม่ต้องกลัว ไฟเชื่อว่าสิ่งที่วีร์ทำไปกับพวกหลานต้องไม่เสียเปล่า เชื่อไฟสิครับ”

เชื่อว่าพวกสิงห์จะต้องยอมรับฟังคำขอจากวีร์โดยไม่แย้งอย่างแน่นอน

........................

 :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0

น้อยจัง

แต่ก็อ่าน

หวังว่าคงไม่มีอะไรพลิกล็อคนะขอรับ

แบบว่ากลัวเศร้าอ่ะ


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ดวงใจถวิลรัก [ตอนที่ 24 up 60% P.24 (29/01/58)]
« ตอบ #709 เมื่อ: 29-01-2015 11:09:45 »





ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44
 :mew1:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
ในที่สุดดดดด เหลือเรื่องหลานๆสินะ

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
หลังจากวันนั้นแล้วเรื่องทุกอย่างเคลียร์หมด คุณพ่อคุณแม่ก็ได้กล่าวขอโทษทุกคนที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวาย ส่วนคุณเฟยจิ้งนั้นก็ได้ชักชวนคุณพ่อกลับไปทำงานที่เดิม ไปเป็นมือขวาให้กับเขา แต่คุณพ่อบอกปฏิเสธไปว่าอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับครอบครัว ซึ่งทำให้คุณเฟยจิ้งได้แต่ยอม

“คุณแม่ไม่คิดจะไปอยู่กับผมที่บ้านของไฟหรือฮะ” ผมเอ่ยปากชวนโดยไม่สนใจคุณพ่อที่ถูกลืม

“ไม่ล่ะจ้ะ แม่จะอยู่ที่นี่กับพ่อ ต่อให้เป็นบ้านหลังเก่าเล็กก็เถอะ” แม่ข้าวยิ้มตอบก่อนจะหันไปมองบ้านหลังเล็กที่บัดนี้กลายเป็นบ้านของพวกเราอย่างเต็มตัว ไม่ใช่บ้านเช่าอีกต่อไป “มันเป็นความทรงจำที่แม่กับพ่อเคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ถึงจะสั้นก็ตาม แล้วแม่ก็ไม่คิดจะกลับไปบ้านตระกูลมังกรอีก ข้าวต้องขอโทษพี่จิ้งด้วยนะคะ ที่ข้าวไม่สามารถกลับไปที่นั่นได้อีก”

แม่ข้าวหันไปพูดขอโทษกับคุณเฟยจิ้ง ซึ่งอีกฝ่ายยิ้มตอบกลับมาว่า

“ไม่เป็นไร พี่ขอแค่น้องข้าวกับโทนี่กลับไปนอนค้างเยี่ยมเยียนที่บ้านตระกูลมังกรบ้างเป็นบางครั้ง คงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม”

“ไม่เป็นไรค่ะพี่จิ้ง ถ้าแค่นั้นข้าวทำให้ได้อยู่แล้วค่ะ” แม่ข้าวตอบก่อนจะหันมาทางผมกับไฟที่นั่งอยู่ “แล้วตาหนูล่ะ วันนี้จะอยู่นอนค้างกับพ่อแม่หรือเปล่าล่ะจ้ะ”

พอคุณแม่ถามจบ ซึ่งผมยังไม่ทันตอบ ไฟก็คว้าไหล่ผมเข้าไปประชิดตัวเองก่อนจะตอบกลับไปว่า

“ขอโทษด้วยครับที่ทำตามคำขอของคุณแม่ไม่ได้ เพราะวีร์ก็ต้องอยู่กับผมเท่านั้น”

!!!!!!

เพราะด้วยเหตุนี้คุณแม่ถึงกับกรี๊ดจนสลบไปอีกรอบ พอฟื้นขึ้นมาก็บอกว่าจะจัดงานแต่งงานให้ผมกับไฟอีกด้วย แต่ผมกับไฟแย้งกลับไปว่าไม่จำเป็นต้องจัด เพราะมันสิ้นเปลืองมากครับ

“ทำไมล่ะตาหนู ไม่ดีหรือที่แต่งงานกันน่ะ”

“ไม่ใช่ว่าไม่ดีครับ” ไฟแย้งตอบโดยที่ผมยังไม่ทันได้พูดอะไร “เพราะอีกเดี๋ยวประเทศไทยก็มีกฎหมายให้คนเพศเดียวกันสามารถจดทะเบียนสมรสได้แล้ว ดังนั้นไว้ถึงตอนนั้นผมกับวีร์จะไปจดทะเบียนสมรสด้วยกันน่ะครับคุณแม่”

!!!!!!


และวันนี้ผมก็มาทำงานที่บริษัทของตัวเองอีกครั้ง แต่คาดว่าคงจะเป็นวันสุดท้าย เพราะวันนี้ผมตัดสินใจแล้วว่าจะพูดชวนพวกสิงห์ให้กลับไปนอนที่บ้านตัวเองอีกครั้ง ซึ่งวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ผมก็เอาใจลูกหลานตามปกติ ส่วนวินกับอิฐก็พอรู้อยู่เหมือนกันว่าผมเตรียมตัวที่จะพูดในวันนี้

“ถ้าไม่สำเร็จเดี๋ยวผมจะช่วยคุณพ่อพูดเอง”

“ใช่ครับคุณวีร์ ถ้าพวกสิงห์ไม่ยอม พวกผมสองคนจะช่วยพูดให้” อิฐพูดเสริมต่อจากวิน

“ขอบใจนะที่คิดจะช่วย” ผมยิ้มตอบก่อนจะพูดต่อ “แต่ฉันจะลองดูด้วยตัวของฉันเอง”

ตกเย็นผมก็รีบกลับไปที่บ้านตระกูลสิงห์โดยมีไฟขับรถไปรับไปส่งผมเหมือนเช่นเคย

“ไม่ต้องคิดมากนะครับที่รัก ไฟเชื่อว่าพวกเขาต้องรับฟังที่วีร์พูดอย่างแน่นอน”

“อืม” พอผมไปถึงก็รีบเข้าครัวเหมือนเดิมทันที แต่ครั้งนี้ผมสั่งให้ไอ้กล้าเข้ามาช่วยเหลือในครั้งนี้ด้วย เพราะโทษครั้งก่อนผมยังไม่หายแค้น ก็เลยแกล้งมันให้เข้ามาช่วยทำกับข้าวในครัว ซึ่งมันก็ทำอาหารไปเกร็งจนผมเห็นแล้วอดขำไม่ได้ที่จะแกล้งมัน “ทำดีๆ อย่าให้ฉันต้องจี้จุดสกัดวิ่งเข้าห้องน้ำอีกนะไอ้กล้า”

ไอ้กล้าสะดุ้งเฮือกทันที

“คะ…ครับคุณวีร์”

“เฮ้อ วีร์ก็นะ ไปแกล้งเด็กอยู่นั่นแหละ” ไฟที่ยืนดูเหตุการณ์ก็ได้แต่ส่ายหน้าพูดด้วยความเอือม

“หึ ก็วีร์หมั่นไส้นี่” ผมยิ้มบอกก่อนจะลงมือทำอาหารต่อไป

......................

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ s.mosis

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-4
มาอย่างล่ะหน่อย แต่ก็ยังมา

มาต่อไว ไวเน้อ

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0

มาน้อยยังดีกว่าไม่มี

ต่อไปคงจะหวานแล้วใช่ไหมขอรับ


ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
แซวตอนที่ 24

....................

กล้า : ผมเข้าห้องน้ำตั้งหลายรอบเพราะโดนคุณวีร์แกล้ง คุณวินช่วยขึ้นเงินเดือนให้ผมด้วย! (จับขาวินทำตาแวววาว)  :impress2:

   วิน : ไม่ขึ้นเว้ย เอ็งสมควรโดนละ อยากปลอมเป็นลูกสาวฉันว่าหน้าอกแบนเอง ไม่โดนยัยกระต่ายตื๊บก็บุญหัวมึงแล้วไอ้กล้า! (ขยับขาจะถีบกล้าแต่ถีบไม่ได้)  :m16:

   อิฐ : คุณวินอย่าครับ เดี๋ยวความดันขึ้น! (ดึงแขนวินไว้)  :try2:

   วีร์ : พวกนี้เล่นอะไรกัน แก่แล้วยังจะเล่นแบบเด็กๆอีก (ถอนหายใจ)  :onion_asleep:

   ทุกคน : ก็เพราะใครกันเล่าทำให้เป็นแบบนี้!! (คิดในใจ)  o7

........................

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ dragon123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
“วันนี้จะกลับบ้านพร้อมกันเลยหรือเปล่าครับพี่สิงห์”

“อืม แล้วมีใครกลับตามบ้างล่ะ” สิงห์ถามกลับเพราะวันนี้พวกเขาไม่มีรถประจำของตัวเอง เนื่องจากเอาเข้าอู่เพื่อตรวจสภาพพร้อมๆกัน ทำให้ตอนนี้ต้องอาศัยรถคันเดียวกันเพื่อกลับบ้าน (แน่นอนว่ามีลูกน้องขับรถตามมาเป็นขบวนด้วย)

“ก็มีกระต่าย เหยี่ยว และบันนี่กับแรบบิท” ลีโอตอบก่อนจะพูดต่อ “อ้อ วันนี้คุณพ่อบอกให้พวกเราแวะรับคุณพ่อคุณแม่ของวีร์ด้วย เห็นว่าพวกเขาอยากจะไปเยี่ยมบ้านของพวกเรา”

“อ้อ แล้วคุณพ่อล่ะ ไม่กลับพร้อมกันเหรอ” สิงห์ถามต่อด้วยความสงสัย เพราะเล่นแห่ขึ้นรถมากันหมด คงจะไม่พอให้คุณพ่อกับลุงอิฐนั่งอย่างแน่นอน

“คุณพ่อกับอิฐนั่งรถล่วงหน้าไปพร้อมกับคุณไฟเมื่อตอนเที่ยงแล้วล่ะพี่สิงห์” พอพูดถึงไฟ ทำให้สิงห์หงุดหงิดใจไม่ใช่น้อย เพราะอีกฝ่ายเป็นคนรักของวีร์นั่นเอง ถึงแม้คุณพ่อจะสั่งให้เขาเลิกรักวีร์ แต่ในเมื่อคนมันรักไปแล้ว คงห้ามยากจะตัดใจได้เร็ววัน

ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา...

แต่วีร์เล่นโผล่หน้าให้เขาเห็นอยู่ทุกวัน ซึ่งทำให้สิงห์ได้แต่เจ็บปวดรวดร้าวจนอยากจะหนีไปต่างประเทศให้เสียรู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำไม่ได้เพราะต้องอยู่ช่วยงานของตระกูลตัวเอง

“เอ๊ะ เมื่อกี้นายพูดว่ายังไงนะ คุณพ่อกับลุงอิฐไปพร้อมกับไฟเมื่อตอนเที่ยงงั้นหรือ?” สิงห์ถามอย่างเพิ่งนึกขึ้นได้ ซึ่งลีโอได้ยินก็พยักหน้าตอบกลับไป

“ใช่ครับพี่สิงห์ พอดีคุณพ่อกับลุงอิฐบอกว่ามีธุระจำเป็นต้องกลับบ้านไปก่อน ก็เลยขอให้คุณไฟช่วยขับรถไปส่งถึงบ้านให้น่ะ แต่ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าปกติคุณพ่อกับลุงอิฐไม่เคยกลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานซักครั้ง แต่มาวันนี้นึกครึ้มยังไงถึงกลับก่อนด้วยก็ไม่รู้”

“หึ แก่แล้วยังไม่ยอมแก่ ฉันพอรู้แล้วล่ะว่าพวกคุณพ่อรีบกลับไปทำไม” เขาพูดสรุปความอย่างไม่ยากเย็น “นี่ถ้าลุงอิฐเป็นผู้หญิงล่ะก็ คงจะท้องมีลูกเป็นโหลไปแล้วจริงไหมลีโอ”

คำพูดของสิงห์ทำเอาลีโอถึงกับส่ายหน้าทันที เพราะต่างรู้ดีว่าคุณพ่อของตัวเองเป็นเช่นไร

“ว่าแต่แกเถอะ เมื่อไหร่จะมีแฟนซักทีล่ะ” สิงห์ถามต่อ เพราะเห็นน้องชายตัวเองไม่ยอมมีแฟนเป็นตัวเป็นตน เอาแต่นั่งทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นนอต กระทั่งคุณพ่อเคยยื่นเสนอผู้หญิงดีๆจากที่อื่นมาให้ก็ไม่เอา เลยปล่อยเลยให้ลีโอโสดสนิทแบบนี้ต่อไป

“ถ้าจะมีจริงเดี๋ยวถึงเวลาก็มีเองนั่นแหละพี่สิงห์” ลีโอพูดตัดความรำคาญ เพราะสิงห์เคยพูดกับลีโออยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่มากเท่ากับกระต่าย รายนั้นชอบนำภาพผู้ชายและผู้หญิงมาให้เขาดูอยู่เสมอ ซึ่งลีโอยังไม่ทันจะได้เดินกลับไปห้องทำงานของตัวเองเพื่อเก็บข้าวของเตรียมจะกลับบ้าน หากแต่เสียงโทรศัพท์ห้องทำงานของสิงห์ดังขึ้นเสียก่อน ทำให้ลีโอที่อยู่ใกล้โทรศัพท์ ถึงกับหยิบขึ้นมารับสายทันที “มีอะไรก็ว่า...”

“ตอนนี้ผู้นำตระกูลสิงห์รุ่นที่สามอยู่ในมือเรา ถ้าอยากได้คืนก็ให้มาที่บ้านตระกูลสิงห์เดี๋ยวนี้ ห้ามโทรแจ้งตำรวจด้วย ไม่งั้นตัวประกันตาย!”

!!!!!!


..................

 o22 o22 o22 o22 o22 o22

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

ออฟไลน์ morningflower

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ห้ะ มีเรื่องอีกแล้ว ?  o22 :a5:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
รายการล้อกันเล่นรึเปล่านี่?

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด