วุ่นนัก รุมรักสถาปนิกหนุ่ม -
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: วุ่นนัก รุมรักสถาปนิกหนุ่ม -  (อ่าน 374285 ครั้ง)

ออฟไลน์ MIkz_hotaru

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +106/-4
คุณภูวนัย หึงซะแล้ว

ยังไม่เปนไรกันเลย

จัดการเลย มีโอกาสแล้ว   :laugh:

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
อีกคนก็ดื้อ อีกคนก็ร้ายลึก พาขึ้นคอนโด  :-[

แต่ว่าไม คนแต่งถึงบอกว่า
V
V
''ใครเ็ป็นพระเอกเดี๋ยวได้รู้กัน......มีคนเชียร์ให้สองคนนี้นั่นกันจังเลยนะ ระวังผิดหวังกันเน๊อ''

 แล้วตกลงใครเป็นพระเอก :z3: :z3: :z3:

YO DEA

  • บุคคลทั่วไป


ขึ้นคอนโดแล้วชิมิ

แล้วไงต่อน้า...

 :z1:

ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
หึงแล้วววววววว ชอบบบบ 5555 หลงรักคนเสน่ห์แรงก็งี้ อิอิ แทนอย่าดื้ออย่าซนน้า เดวโดนปราบพยศสไตล์หนังไทย

katawoot

  • บุคคลทั่วไป
อีกคนก็ดื้อ อีกคนก็ร้ายลึก พาขึ้นคอนโด  แต่ว่าไม คนแต่งถึงบอกว่า
''ใครเ็ป็นพระเอกเดี๋ยวได้รู้กัน......มีคนเชียร์ให้สองคนนี้นั่นกันจังเลยนะ ระวังผิดหวังกันเน๊อ''
 แล้วตกลงใครเป็นพระเอก :z3: :z3: :z3:
คนเขียนเป็นพระเอก อิ อิ
มันก็ไหลไปตามเรื่องราวอ่ะครับ อ่านไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็รู้คร้าบ แต่อย่าลืมนะ ภูวนัยก็มีแฟนแล้วนะ นางแบบสาวสวยเชียว มันยังไงๆ อยู่นา กำลังพยายามหาทางออกให้ตัวละครอยู่
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะครับ
ผมจะพยายามมาโพสยาวๆ ถี่ๆ ครับ จะได้จุใจ แต่โพสยาวก็เสร็จเร็วนะครับ พอเรื่องจบก็ไม่มีอะไรอ่านต่อนา จาบอกให้ เอาแบบสั้นๆ นานๆ ดีกว่าเนอะ  :mc4:

ใครปรารถนาจะเมตตากรุณาอุดหนุนหนังสือ คดีรัก ภาคหนึ่งซักเล่ม พร้อมรับคำสั่งซื้อแล้วนะครับ PM มานะครับ ไม่ก็ส่งเมล์ไปหาผู้กองอธิคมล่ะ เขาจะบอกวิธีการสั่งซื้อ
ที่บอร์ดห้ามบอกอีเมล์กัน ก็ PM มาแล้วกันนะครับ แต่ใครอยากเล่นสนุกกับการเดาอีเมล์ ก็ขึ้นต้นด้วยยศของผู้กอง มีจุดคั่น แล้วตามด้วยชื่อ เครื่องหมายตัวเอมีวงรอบๆ แล้วตามด้วยภาษาอังกฤษที่แปลว่าฉันที่เป็นสรรนามที่เป็นกรรม แล้วตามด้วยจุดหนึ่งจุด ตามด้วยดอทคอม (เอ จะถูกแบนไหมเนี่ย)  :z1:

ออฟไลน์ ben~ya

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-0
ช่างคาดเดาพระเอกยากจริงๆ
แบบว่าชอบหมดเลย ขอเหมาได้ไหม

three

  • บุคคลทั่วไป
จะโดนคุณภูวนัยจับปล้ำป่ะเนี้ย :z2:

ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
เรื่องนี้มีลุ้นได้อีกแล้ว คราวนี้ใครจะชนะกันแน่เนี่ย

dear1127

  • บุคคลทั่วไป
อ๊ากกกกกกกกกกกกก   ภูวนัยแรงมากกกก อิอิ

 :pig4: รอตอนต่อไป  :call:

ออฟไลน์ pummy09

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
ว๊า  หยั่งงี้ก็ต้องเดากันต่อไปล่ะสิ

แต่จำได้นา ว่าภูวนัย ไม่ได้ชอบแฟนสาวซักหน่อย

แค่คบเพราะอะไรซักอย่างนี่นา

เอาเหอะ ยังไงก็เชียร์คู่นี้อยู่ดีแหละ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






katawoot

  • บุคคลทั่วไป
ก่อนกลับบ้านครับ

บทที่ 20

อาทิตย์ 14 กุมภาพันธ์ - 20.25 น.

ภูวนัยแปลกใจ...เขาเลี้ยวรถเข้าคอนโดที่พักของเขา แต่สถาปนิกหนุ่มนั่งนิ่งไม่ไหวติง
...ผิดคาด...นึกว่าจะโวยวาย...จะมาไม้ไหนกันละนี่...
"คุณจะบังคับให้ผมนอนที่นี่หรือครับ" แทนถามเสียงเย็น
ภูวนัยยิ้มงงๆ สมองเริ่มคิดหาวิธีรับมือกับชายหนุ่มหน้าขาวเนียนที่กำลังนั่งทำหน้านิ่งเรียบ
...พยายามทำหน้าดุ...หน้ากลัวจริงๆ เลยคุณแทน...ภูวนัยอมยิ้ม
"คุณไม่ยอมบอกผมนี่นาว่าให้จอดส่งที่ไหน"
"บอกแล้วไงว่าหน้าซิตี้แบงค์ ไม่รู้จักหรือครับ ธนาคารที่เก็บดอกเบี้ยโหดๆ น่ะ"
"นั่นธนาคาร ไม่ใช่บ้าน"
"ผมจะลงหน้าซิตี้แบงค์ ต่อแท็กซี่" แทนพูดเสียงเรียบ "ถ้าไม่ได้ลงหน้าซิตี้แบงค์ ผมก็จะนั่งอยู่ที่นี่ ไม่ไปไหน"
...อย่างนี้นี่เอง...นี่หรือวิธีการที่คนดื้อรั้นตั้งใจจะทำ...
ภูวนัยพยักหน้าช้าๆ คิดอยู่ในใจว่า...เป็นไงเป็นกัน...คืนนี้เป็นคืนแรกที่เขาจะมีเรื่องแปลกๆ ที่จะต้องจัดการ...ไม่เคยนึกเลยว่าจะต้องมาเถียงกับใครเรื่องลงรถหรือไม่ลง...
"คุณแทนครับ อะไรกันนักหนา ผมแค่จะจอดรถส่งคุณหน้าบ้าน"
"ผมก็แค่จะลงรถหน้าซิตี้แบงค์"
ภูวนัยเลิกตอแย ขับรถขึ้นถึงลานจอดรถชั้นของเขา ถอยรถเข้าจอดช่องจอดรถประจำข้างๆ รถเก๋งคันสีดำที่จอดอยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มดับเครื่อง หันหน้ามามองคนที่นั่งทำหน้านิ่งเงียบ
"อย่าบอกนะว่าจะนอนในรถ"
"..."
"ผมไปก่อนนะ ถ้าคุณจะลงแล้วเดินไปหน้าซิตี้แบงค์ก็โทรไปบอกผม จะได้มาล๊อครถ" ภูวนัยหยิบปากกาขึ้นมาเขียนเบอร์โทรศัพท์ลงบนกระดาษแผ่นเล็กๆ แล้ววางไว้ข้างเกียร์ ลงจากรถแล้วเดินช้าๆ ตรงไปยังทางเข้าอาคาร เหลือบหันไปมองที่รถ แทนยังนั่งนิ่งไม่ไหวติง
ชายหนุ่มเข้าไปในอาคาร หยุดยืนอยู่หน้าลิฟท์ มือที่เอื้อมไปกดเรียกลิฟท์ค้าง หดมือกลับ ถอนหายใจแรงๆ
...ในที่สุดเขาก็ทนไม่ได้...ภูวนัยหันหลังกลับ แล้วเดินเอื่อยๆ กลับไปยังรถคันใหญ่ของเขาที่เพิ่งถอยเข้าจอด ไม่เข้าใจตัวเองที่ยอมแพ้ต่อความดื้อรั้นของสถาปนิกหนุ่มโดยเร็ว
...บ้าจริง...ตั้งใจว่าจะใจแข็งแกล้งคนหัวดื้อซะหน่อย...กลับใจอ่อนเสียนี่...ชายหนุ่มต่อว่าตัวเองอยู่ในใจ
เดินมาถึงรถ จึงเห็นว่าแทนเอนเบาะนอนหลับตาพริ้ม เขาเดินอ้อมไปด้านคนขับ เปิดประตูขึ้นไปนั่งประจำที่ เสียบกุญแจแล้วบิดสตาร์ทรถ เคลื่อนรถออกจากช่องจอดช้าๆ แวบหนึ่งที่ปรายตาไปมองคนที่แกล้งนอนหลับสบายอยู่ข้างๆ เขาคิดว่าเห็นรอยยิ้มบางๆ ของชายหนุ่ม
ภูวนัยอมยิ้ม...บอกไม่ถูกว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรในตอนนี้...ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมจึงทำอะไรที่ดูเหมือนไร้สาระ...
ประธานบริษัทโทรคมนาคมอย่างเขามาทำอะไรเหมือนเด็ก ไม่มีเหตุไม่มีผล...
"สาธรซอย 21 ครับ สวัสดีอพาร์ทเมนท์ สุดซอยซ้ายมือ" เสียงของชายหนุ่มผู้ดื้อรั้นดังขึ้นเบาๆ เมื่อใกล้ถึงซิตี้แบงค์ ภูวนัยอยากแกล้งชายหนุ่มเหลือเกิน ด้วยการจอดรถหน้าธนาคารแล้วบอกว่าตัวเองทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ครั้นนึกถึงแผลที่เท้าและอาการไข้ตัวร้อนของแทนก็ทำให้เขาอดเป็นห่วงไม่ได้...
"บอกตั้งแต่แรก ป่านนี้ก็ถึงบ้านอาบน้ำนอนแล้วกันทั้งสองคน" ภูวนัยบ่น
แทนพลิกตัวนอนตะแคง หันหน้าเข้าหาประตูรถ ลืมตาขึ้นมา ริมฝีปากยิ้มขันๆ ดีใจและภูมิใจที่เอาชนะภูวนัยได้
...ดื้อเงียบใช้ได้เสมอ...ใช้ได้กับสงคราม...ใช้ได้กับบุริณทร์...ใช้ได้กับภูวนัย...แล้วกฤษณะล่ะ?...อืม...กฤษณะไม่น่าจะมีปัญหา ท่าทางไม่ดุเหมือนภูวนัย...แทนนึกในใจอย่างมีความสุข...
...อย่างน้อย วันวาเลนไทน์ของเขาปีนี้ก็ไม่น่าเบื่ออย่างทุกๆ ปี...

เวลา 22.24 น.
แทนกลับถึงบ้าน อาบน้ำอุ่นแล้วทำแผลที่เท้า คว้ายาแก้ปวดมาทานสองเม็ดแล้วเตรียมตัวเข้านอน ตั้งใจว่าคืนนี้ไม่โทรไปคุยกับสงครามก่อนนอนเหมือนเคย ชายหนุ่มนึกฉุนเพื่อนรัก มีความสุขวันวาเลนไทน์อยู่คนเดียวจนไม่ยอมโทรหาเขาเมื่อช่วงค่ำ..ของอนเพื่อนซักวันเถอะ...
ชายหนุ่มนั่งลงขอบเตียง มองผนังนิ่งอยู่ชั่วครู่ นึกถึงผู้ชายสามคนที่เข้ามาในชีวิต...บุริณทร์...กฤษณะ..และผู้ชายหน้าเคร่งคนนี้ ซึ่งตอนนี้เฉลยตัวออกมาแล้วว่าคือภูวนัย...
นึกไปเขาก็ชอบทั้งสามคน...แต่จะให้รัก...จะรักใครดี?...
ตอนนี้แทนรู้สึกว้าวุ่นใจอยู่ไม่น้อย ทั้งสามคนมีอะไรที่ทำให้หัวใจของเขาหวั่นไหวเกือบจะพอๆ กัน...
ชายหนุ่มจำได้ว่าเคยฟังเพลงที่บอกว่า อยากเก็บแฟนไว้ทั้งสองคน เพราะเลือกไม่ได้ ตัดสินใจไม่ถูก...เขายังเคยนึกอยู่ว่าเป็นไปได้อย่างไร...
...เจอเข้ากับตัว...หนักกว่าที่เคยได้ยินในเพลง...
...ชอบทีเดียวพร้อมกันสามคนนี่ปวดหัวไม่เบา...
ความคิดของชายหนุ่มหยุดชะงักลงเมื่อเสียโทรศัพท์ดังลั่น เสียงเรียกเข้าเป็นเพลงร๊อควงโอเอซิส ชายหนุ่มสะดุ้ง หันซ้ายหันขวามองหาโทรศัพท์ แต่ก่อนเป็นเพลงโปรด แต่คราวนี้กลับรู้สึกรกหู
แทนเดินไปหยิบโทรศัพท์ พลางคิดว่าคงต้องเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าเสียใหม่ เป็นเพลงเพราะๆ นุ่มๆ จะได้ไม่ตกใจเวลาใครโทรเข้ามาตอนที่เขากำลังอยู่เงียบๆ ชายหนุ่มรู้สึกว่าพักหลังๆ ตัวเองชอบฟังเพลงเบาๆ นุ่มๆ เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้
สถาปนิกหนุ่มก้มลมมองเบอร์บนหน้าจอโทรศัพท์ สงสัยว่าเป็นเบอร์แปลกตา ใจไม่อยากรับ แต่ใจหนึ่งก็อยากรู้ว่าเป็นใคร
...บางทีอาจเป็นภูวนัย...
...แล้วทำไมต้องคิดว่าจะเป็นภูวนัย...แปลกจริงๆ...
"นึกแล้วว่าคุณยังไม่นอน"
...ภูวนัยจริงๆ ด้วย...โทรมาเรื่องอะไร...
"ถ้านอนแล้วจะรับโทรศัพท์ได้หรือครับ" แทนอดกวนไม่ได้
"ผมแค่โทรมาถามว่าอาการเป็นยังไงบ้าง...เป็นห่วง..." ภูวนัยเสียงนุ่มกว่าที่เคย แทนพยายามนึกว่าใบหน้าของภูวนัยจะเป็นอย่างไรขณะที่พูดอะไรแบบนี้...ด้วยน้ำเสียงแบบนี้...เวลาแบบนี้...
แต่ชายหนุ่มนึกภาพไม่ออก...เพราะภูวนัยควบคุมสีหน้าตัวเองได้เก่ง
"ก็ดีครับ ขอบคุณที่โทรมาถาม"
"พรุ่งนี้ไปหาหมอนะครับ"
"ผมไม่ได้เป็นอะไร" แทนตอบทันควันที่โดน 'สั่ง'
ภูวนัยนิ่ง...นึกเอาไว้อยู่แล้วว่าจะได้รับคำตอบทำนองนี้ เขาเงียบไปชั่วครู่...พยายามคิดว่าจะทำอย่างไรดีกับคนดื้อ
"อืม...ไม่เป็นไรก็ดีครับ ถ้าอย่างนั้น...พรุ่งนี้ผมขอเชิญประชุมเรื่องคอนโดและเรื่องสปา แล้วก็เชิญเจ้านายคุณด้วย ที่บริษัทผม เวลา..."
"ไม่ได้นะ" แทนเผลออุทาน "ผมไม่ว่าง"
"ไม่ว่างหรือไม่อยากไป" ภูวนัยรู้ทัน
"..."
"ถ้างั้นก็อีกสักสองสามวัน ให้แผลดีขึ้น ผมอยากให้คุณไปหาหมอที่โรงพยาบาลบีเอ็นเอช พบคุณหมอพีรพงษ์"
"ทำไมต้องเป็นหมอพีรพงษ์ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องตะปูตำเท้าหรือไง...บีเอ็นเอชแพง" แทนประท้วง
"หมอพีรพงษ์เป็นเพื่อนผม แล้วประกันก็เป็นคนจ่ายค่ารักษาพยาบาลพนักงานไม่ใช่หรือครับ"
...รู้ได้ยังไง...ไม่เข้าใจจริงๆ...อ่านใจออกและรู้ข้อมูลอะไรต่างๆ ด้วย...โอ๊ย คนอะไร รู้ไปหมด...
แทนจำใจต้องรับปากว่าจะไปหาหมอ กลัวว่าภูวนัยจะเรียกประชุมจริงตามที่ขู่...กลัวว่าบุริณทร์จะเลื่อนเวลาให้ไปทำงานที่กระบี่...
...คราวนี้ต้องยอมภูวนัยไปก่อน...เขาถือไพ่เหนือกว่า...อดเจ็บใจไม่ได้ นึกว่าตัวเองชนะไปแล้วเมื่อชั่วโมงกว่าๆ ที่ผ่านมาตอนที่ดื้อเงียบนอนบนรถ...
...เอาเถอะ...ถือเสียว่าชนะไปคนละยก...
แทนกำลังจะเอนตัวนอน พลันต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ" เสียงทุ้มๆ ของกฤษณะอยู่ในสาย ชายหนุ่มนึกภาพใบหน้ายิ้มแย้มนั้นได้ นัยน์ตาพราวระยับของกฤษณะติดตาเขาไม่เคยจาง
"เช่นกันครับ" แทนตอบเบาๆ "คุณกฤษณะทำไมยังไม่นอนอีก ดึกมากแล้ว" ชายหนุ่มรู้ว่าเวลาที่ญี่ปุ่นเร็วกว่าเมืองไทยหลายชั่วโมง หากตอนนี้กรุงเทพฯ เป็นเวลาสี่ทุ่มครึ่ง ที่โตเกียวก็ต้องเป็นเวลาเที่ยงคืนครึ่ง
"ผมอยากคุยกับคุณก่อนนอนนี่ครับ อยากได้ยินเสียง โทรมาแล้วตอนค่ำๆ แต่คุณไม่ได้รับสาย แล้วไม่เห็นโทรกลับ ผมก็เลยโทรมาอีก"
แทนบอกว่าไม่เห็นมีเบอร์ที่ไม่ได้รับสายซักเบอร์
"อืม...ถ้ายังงั้นผมคงต้องโวยวายซะแล้ว ทำงานอยู่บริษัทโทรคมนาคม แต่ระบบทำงานผิดพลาด ผมว่าคุณเปลี่ยนมาใช้สัญญาณค่ายเราดีกว่าครับ"
"ถ้าให้ใช้ฟรีก็จะเปลี่ยน"
"ได้เลย เบอร์ใหม่ฟรี พร้อมโทรศัพท์เครื่องใหม่ด้วย" กฤษณะอมยิ้ม ก้มมองของฝากในมือที่เตรียมไว้ให้ชายหนุ่ม
"อย่าท้านะ กล้าให้ผมก็กล้ารับ" แทนหัวเราะร่าเริง ทั้งที่ตัวเองชักจะง่วงเต็มทน
กฤษณะนิ่งไปเพียงอึดใจแล้วกล่าวเสียงนุ่มว่า "คุณแทนครับ ผมกลับกรุงเทพพรุ่งนี้สายๆ ตอนเย็นไปทานข้าวกันนะครับ"
แทนยังไม่ทันจะตอบ พลันมีสัญญาณสายเรียกซ้อน ชายหนุ่มคิดว่าดึกขนาดนี้แล้วอาจเป็นสงครามโทรมา
"ได้ครับ แต่ว่าพรุ่งนี้ผมทานมากไม่ได้ วันจันทร์เป็นวันทานสลัด"
กฤษณะหัวเราะ รับรองว่าจะพาไปทานอาหารเพื่อสุขภาพ แล้วบอกว่าจะไปรับที่บริษัท เพราะร้านที่พาไปทานนั้นอยู่ไกลและเดินทางลำบาก
"ทำไมต้องไปหาที่ทานยากขนาดนั้น" แทนทักท้วง
"โอกาสพิเศษ ที่ก็ต้องพิเศษ"
แทนขมวดคิ้ว...ชักสงสัยว่าพิเศษอย่างไร...
...อย่าบอกนะว่าจะขอแต่งงาน...นั่งทานอาหารใต้แสงเทียน แล้วขอแต่งงานหรือ...
...บ้าน่า...เป็นผู้ชายขอแต่งงานกันได้ยังไง...อีกเสียงหนึ่งในหัวของชายหนุ่มเถียง
...ถ้างั้นก็ขอ?...
...ตายล่ะหว่า...ขอความรักหรือ...แทนชักว้าวุ่น เมื่อนึกว่ากฤษณะอาจจะทำอย่างที่เขากำลังคิด...
...ทำยังไงดี...
"เอ่อ...คุณกฤษณะครับ พรุ่งนี้ทานอาหารธรรมดาๆ นะครับ อย่ามีเซอร์ไพรซ์อะไรนะครับ ผมกลัวหัวใจวาย" แทนพูดกลั้วหัวเราะ ทำให้อีกฝ่ายหัวเราะตามเพราะรู้ทัน
กฤษณะไม่อยากจะวางสาย แต่ก็ต้องจบการสนทนาเพราะรู้ว่าดึกมากแล้ว และถึงเวลานอน

แทนยังอึ้งอยู่หลังจากกฤษณะวางสายไปแล้ว คำพูดสุดท้ายของกฤษณะยังดังก้อง คืนนี้กฤษณะรุกมากกว่าเดิม ตรงไปตรงมาจนเขานึกไม่ถึง
"คิดถึงนะครับ"
...คำพูดสั้นๆ ออกมาจากปากของกฤษณะ แต่น้ำเสียงจริงจังมาก จนทำให้เขารู้สึกเหมือนกับว่ากฤษณะมานั่งพูดอยู่ตรงหน้าก็ไม่ปาน
แทนก้มลงมองโทรศัพท์ ในใจว้าวุ่น เหมือนมองเห็นหน้ากฤษณะอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์...หน้าจอที่มีข้อความเตือนว่าไม่ได้รับสายเรียกซ้อนเมื่อสักครู่...บุริณทร์...
...โอย...จะแย่แล้ว...ทำไมอยู่ๆ ก็โผล่เข้ามาพร้อมๆ กันสามคน เรียงแถวกันโทรหาเขาอย่างนี้ เมื่อไหร่จะได้หลับได้นอน...
...ปิดโทรศัพท์เสียเลยดีไหม...
...ไม่ได้หรอก ถ้าปิด บุริณทร์ก็ต้องโทรเข้าเบอร์บ้านอยู่ดี...เดี๋ยวก็โดนว่า...
ไม่ทันจะคิดต่อ แทนก็สะดุ้ง เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้นทันที
...บุริณทร์...เขาแน่ๆ...
แทนเดินไปรับโทรศัพท์ ไม่ทันให้คนที่โทรมาพูดก่อน ชายหนุ่มกรอกเสียงลงไปทันที "พี่ริณทร์ ผมง่วงแล้ว จะคุยอะไรอีก"
"พี่รู้แล้ว แต่ถ้าไม่ได้ยินเสียงแทนก่อนนอน พี่คงนอนไม่หลับ" บุริณทร์ส่งเสียงหวานมาตามสาย
"ทุกที คืนอื่นๆ ก็เคยนอนได้"
"ก็ทุกที คืนอื่นๆ ไม่ใช่คืนวันแห่งความรักนี่นา"
"มาหวานอะไรดึกดื่น"
"แล้วไม่ชอบหรือ" บุริณทร์หัวเราะเบาๆ ก่อนพูดต่อว่า "แทน...วันนี้เราน่าจะได้อยู่ด้วยกัน แทนน่าจะไปเมืองกาญจน์กับพี่" เสียงบุริณทร์ราบเรียบ
"พี่ไปกับผู้ปกครองนี่" แทนตอบเสียงดัง "จะบ้าหรือพี่บุ บอกแล้วไง ให้ผมไปด้วย เดี๋ยวพ่อกับแม่พี่จะช๊อคซีเนม่า"
"ก็บอกว่าเป็นเพื่อน"
"คงเชื่อหรอก ผมว่าผู้ใหญ่เขามีเซ็นซ์มองออกนะ"
"ไม่ก็นัดเจอกัน พี่ก็ปลีกตัวมาหาแทนได้ แทนไปรอพี่ที่ร้านค้าริมน้ำ แล้วพี่ก็ไปหา กินข้าวด้วยกัน"
"นี่จะมาฉายหนังซ้ำรอบสองทำไมเนี่ย" แทนเงียบไปชั่วอึดใจก่อนพูดว่า "ยุ่งยากตายเลยพี่บุ...นี่จะโทรมาแค่นี้ใช่ไหม แทนจะนอนแล้ว"
"เดี๋ยวสิ" บุริณทร์รีบท้วง เงียบไปชั่วครู่เช่นกันก่อนจะพูดว่า "พี่โทรมาจะบอกแทนว่า..." บุริณทร์เงียบไปอีก
แทนกลั้นหายใจ...รู้ทั้งรู้ว่าบุริณทร์จะพูดอะไร
...จะบอกว่ารักเขาสุดหัวใจเหมือนเคยล่ะสิ...
...แต่ทำไมเขารู้สึกว่า ประโยคเดิมๆ ที่บุริณทร์เคยพูดบ่อยๆ ณ เวลานี้ ดูเหมือนจะแปลกไปจากที่เคยรู้สึก...
"...บอกว่ารักแทนสุดหัวใจ" ในที่สุด บุริณทร์ก็เอ่ยออกมา...ประโยคเดิมๆ ที่เคยพูดแบบที่เขาเดาไว้ไม่ผิด แต่คราวนี้ น้ำเสียงแตกต่างปากเดิม...น้ำเสียงหนักแน่น ราบเรียบ จริงจัง ไม่มีความทะเล้นแฝงอยู่
แทนอึ้งไปชั่วครู่...กลืนน้ำลายลงคอ...
...ภูวนัยบอกว่าเป็นห่วง...
...กฤษณะบอกว่าคิดถึง...
...บุริณทร์บอกว่ารักสุดหัวใจ...
...ทำอย่างไรดี?...
"รู้แล้ว" แทนอุบอิบ "แล้วนี่ให้แทนไปนอนได้หรือยัง ยิ่งรู้สึกไม่ค่อยสบาย แทนลางานสองวันเลยนะ"
"จ้า" บุริณทร์หัวเราะ ปรับเสียงให้รื่นเริง ถามอาการชายหนุ่ม แต่แทนบอกว่าไม่เป็นอะไรมากเพียงแค่รุ้สึกปวดหัว บุริณทร์จึงบอกให้ชายหนุ่มรีบเข้านอน
"ฝันถึงพี่นะ" บุริณทร์ทิ้งท้ายแล้ววางสายไป ทิ้งให้แทนยืนนิ่งอยู่ข้างโทรศัพท์ชั่วครู่ ก่อนเดินช้าๆ ไปยังเตียงนอน
ชายหนุ่มมองภาพในกรอบรูปบนโต๊ะข้างเตียง เขากับสงครามและบุริณทร์ถอดเสื้อ ใส่กางเกงขาสั้น แช่น้ำอยู่เกือบครึ่งตัว ฉากหลังเป็นท้องฟ้าสีคราม น้ำทะเลเกาะมันนอกสงบนิ่ง สามหนุ่มกอดคอกัน ยิ้มกว้างทั้งสามคน
แทนถอนหายใจ...จะว่าไป เขาก็ชอบบุริณทร์อยู่พอสมควร สนิทกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย บุริณทร์ดีกับเขามาตลอด ห่วงใย ดูแลและใส่ใจไม่เคยขาดตกบกพร่อง แต่เขาไม่เคยคิดจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ไม่เคยคิดจะลงหลักปักฐานกับใคร บุริณทร์เองก็เหมือนกัน ความสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนทำให้ล้อเล่นเรื่องรักๆ ใคร่ๆ กันมาตลอด
...คราวนี้บุริณทร์พูดเหมือนเอาจริง ทำให้อดถามตัวเองไม่ได้ว่า...หากบุริณทร์เอาจริง เขาจะพร้อมเอาจริงเหมือนกันหรือเปล่า?...
แล้วกฤษณะล่ะ...เขารู้สึกสดชื่น สบายใจ และมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับกฤษณะ ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์ อบอุ่น ทำให้เขารู้สึกเป็นคนพิเศษ เวลาที่กฤษณะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ทำตาวาบหวาม เขารู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่บนอากาศ
แล้วภูวนัยเล่า...ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน เขารู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูก ผู้ชายหน้าดุคนนั้นทำให้ใจเขาเต้นแรงทุกครั้งที่โดนจ้องมอง และสัมผัสครั้งสุดท้ายที่ได้รับภูวนัย...ทำให้ตัวเขาเหมือนจะละลาย...
แทนยอมรับว่าเริ่มแอบชอบโปรกอล์ฟจำเป็นคนนั้นเข้าแล้ว ทุกครั้งที่นึกถึงเขา และผู้หญิงของเขา ทำให้แทนรู้สึกหึงหวงอยู่ไม่น้อย
...นี่เรียกว่าความรักหรือเปล่า...หรือความหลง?...
...แล้วความรักล่ะ...มันต้องรู้สึกยังไง...ใครก็ได้ช่วยบอกที...
...ถามสงครามสิ...
...บ้าหรือ...ถามเรื่องความรักจากสงครามคงได้เรื่อง...ถามเรื่องความเสียวล่ะไม่ว่า...
...ถามอินทิรา...อินทิรากำลังจะแต่งงาน...
...ถามจากปกรณ์ดีกว่า...ว่าทำไมรักอินทิรา อยากแต่งงานใช้ชีวิตด้วยกัน...คราวนี้เราจะได้ล่วงรู้ความคิดของชายหนุ่มทั้งสามคน...
แทนหาบทสรุปให้ตัวเองได้ ตั้งใจว่าจะชวนปกรณ์ออกไปทานข้าวด้วยกัน และจะถือโอกาส 'ปรับโฉม' ปกรณ์เสียใหม่ตามที่สัญญากับอินทิราเอาไว้ว่าจะต้องทำให้ปกรณ์หายเชยก่อนงานหมั้นและพร้อมกับเป็นเจ้าบ่าวหล่อเท่สำหรับการแต่งงาน
...ว้า...แล้วนี่เมื่อไหร่จะได้ไปทำงานที่กระบี่...
แทนสะบัดหัว บอกตัวเองว่าพอกันทีกับความคิดฟุ้งซ่าน ชายหนุ่มล้มตัวลงนอน หากเหม่อมองเพดานอยู่ครู่หนึ่งจึงเอื้อมมือไปปิดไฟ หลับตาสนิท แต่ความคิดภายในยังตื่น...ล่องลอยไปเรื่อยเปื่อย...
ใบหน้าของชายหนุ่มสามคนผลัดกันวนเวียนโผล่ขึ้นมาในห้วงคำนึงไม่ยอมหยุด เหมือนใครบางคนกำลังฉายภาพสไลด์ในหัวเขาซ้ำไปซ้ำมา...
...บุริณทร์...กฤษณะ...ภูวนัย...
...กฤษณะ...ภูวนัย...บุริณทร์...
...ภูวนัย...บุริณทร์...กฤษณะ...
...สงคราม...
...เฮ่ย...ไม่เอาสงคราม...ไปไกลๆ...โผล่เข้ามาทำหน้าทะเล้นได้ยังไง
...บุริณทร์...
...ภูวนัย...
...กฤษณะ...
...เมื่อไหร่จะหลับเสียที...
...เฮ้อ...เกิดมาเป็นแทนช่างลำบากจริงๆ...
*********

โทษทีนะที่แทนไม่โดนปล้ำ พอดีเรื่องนี้มันเรท PG ครับผม

ออฟไลน์ ลูกหมีน้ำแดง

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
เย้ คนแรก   :z13: ก่อนเดี๋ยวค่อยอ่าน

ออฟไลน์ in_blu

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-0
Who u gonna choose is khun tan?   Many choices  o13

ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
เปลี่ยนเรทเถอะจากPG เป็นNC เดี๋ยวเรทติ้งตกนะ หึหึ

yoshiki

  • บุคคลทั่วไป
คนแรกกกกก   เลยยยยยยยยยยยยยยย

mecon

  • บุคคลทั่วไป
การี๊ดดดดดอกคุณแป้นจะแตก

คุณแทนงานเข้าสามรายซ้อน

..ภูวนัยบอกว่าเป็นห่วง...
...กฤษณะบอกว่าคิดถึง...
...บุริณทร์บอกว่ารักสุดหัวใจ...


แต่ละคนรุกด้วยวิธีเจนจัดกันทั้งนั้น พี่บุริณออกแนวหวานแล้วหวานอีก น้องมันไม่อยากคิดอะไรก็ต้องคิดว่า การบอกครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ

ส่วนคุณกฤษณะ ก็รุกแบบจู่โจมกันเลยทีเดียว ในดวงตาเหมือนมีดวงเป็นล้านๆดวงแข่งกันส่องประกายวิบวับจับไปที่หัวใจของแทน ย๊ากกกกกกกกก

ส่วนคุณภู ค่อยๆกระดืบๆๆ ชอบบังคับแทนซะจริงๆ ที่คิดไว้หมดกันนึกว่าจะอุ้มขึ้นห้องไป แล้วทำหน้าที่เป็นบุรุษพยาบาลเอง แต่ที่ไหนได้ โทรมาขู่จรรโชกให้ไปหาหมอแล้วยังบังคับโดยการเอางานมาอ้างอีก เด็กดื้ออย่างแทนก็แพ้ซะราบคาบ  แย่แล้วๆ คุณภูวนัยไปเคลียร์เรื่องสาวๆให้เสร็จนะคะ แทนจะได้ไม่เข้าใจอะไรผิดๆอีก เสียแต้มเปล่าๆ

 :กอด1: :กอด1:คุณคนแต่ง

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :กอด1: :กอด1: กอดด้วยคนไรขยันขนาดนี้
เขียนตุนไว้เยอะละสิเนี่ย
อ่านแล้วโดนใจในทุกราบละเอียดอิๆ
บอกตรงๆชอบเรื่องนี้พอสมควรเลยนะ
กระนั้นก็จะขอไม่เม้นยาวละ
เพราะถ้าเม้นจริงๆกลัวจะเขียนมะไหวอิๆคงยาวมากกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ Achoiceofhissho

  • Sexuality is not a big deal
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 93
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
 :man1:  เสน่ห์แรงจริงจริ๊งงง พ่อยอดชายนายแทน
ดื้อก็มาก ขี้งอนก็เท่านั้น แถมเจ้าคิดเจ้าแค้นอีกตะหาก

ทีนี้ดูซิจะตัดสินใจยังไง?

...บุริณทร์...กฤษณะ...ภูวนัย...
...กฤษณะ...ภูวนัย...บุริณทร์...
...ภูวนัย...บุริณทร์...กฤษณะ...



......คฑาวุธ.......???   :z2:

a_lex

  • บุคคลทั่วไป
อยากรู้สุดท้ายใครจะเป็นพระเอก

อิจฉาจัง ทำไมเราไม่มีใครเลย


แล้วก้อ +1 ครับ


ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
แบ่งมาสักคนจะเป็นไรป่าวอ่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






OhhO16

  • บุคคลทั่วไป
แทนมีทีละ 3 


ผมยังไม่มีใครเลย จะวาเลนไทน์แระ 55555



เอาหมดทั้ง 3 คนหน่ะแระครับ  อย่าคิดมาก คนละ 2 วัน

ที่เหลืออีกวันก้ให้สงครามไป 55555

ออฟไลน์ pummy09

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
ใครจะเข้าวินน๊า :z2:

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3
จะเลือกใครดีล่ะจ๊ะพ่อแทนคนเสน่ห์แรง

เราเชียคุณภูวนัยละ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
เป็นกำลังใจให้ครับ

kom-kamol

  • บุคคลทั่วไป
กำลังสนุกเชียวววววว  o13

deedo

  • บุคคลทั่วไป
มีพระเอกสามคนได้ป่าวคะ

ตื่นเต้นดี...อิอิ

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
อิจฉาคนเสน่ห์แรงอย่างแทนจริง ๆ ที่มีคนมาให้เลือกถึงสามคน
แต่ก็เหนื่อยใจ แทนเหมือนกัน ที่ไม่รู้ว่าจะเลือกคนไหน  :laugh:

ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
เก็บไว้ 3 คนเลยได้ไหม  :serius2:

ไม่งั้นก็เหมือนเดิม เชียร์ภูวนัย แล้วให้พี่บุกับกฤษณะจับคุ่กันเอง  :z1:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
น้องแทน ขอสามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้ม่ะ 555

MonsterP

  • บุคคลทั่วไป
เสียใจจัง ที่ไม่มีเยี่ยงนั้นเกิดขึ้น  ห้า ห้า ห้า  แทนรอดปลอดภัยรึเนี่ย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด