ตอนที่ 48 บทสนทนาบนโซฟา (4) ย้ายมาที่เตียงแระ 555+
“งะ.....” ผมพูดไม่ออกบอกไม่ถูก.....มึงยังจะทำต่ออีกเรอะ.....-*-
ผมรู้สึกถึงความเหนียวเหนอะหนะบริเวณบั้นท้าย....ก็คงงั้นล่ะ ผมยังไม่ได้ลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ดูเหมือนไอ่แจ๊คมันจะขอทำความสะอาดผมต่อซะงั้น เหอๆ.....
มันคร่อมผมอยู่ตอนนี้แหล่ะ ไซร้คอแล้วก็จูบๆกัดๆไปเรื่อย ผมมองไปเห็นขวัญมันกลางหัว ตลกดี เหมือนขนหมาเลย....แขนผมสองข้างที่มันยึดไว้ พอผมผ่อนแรงลง มันก็ไม่ได้ตรึงไว้....
“ไม่ขัดขืนแล้วเหรอ?” มันเงยหน้ามาแซวยิ้มๆ ผมพยักหน้าอย่างเหนื่อยใจ....
“อย่างกับมึงจะฟัง.....” ผมส่ายหัวนิดหน่อย มันเองก็หัวเราะ แล้วก้มลงไปไซร้ต่อ...ไอ่ผมก็อยู่ว่างๆอะนะ มือไม้เลยเลื้อยมั่ง อิอิ มันก็ดูเหมือนจะตกใจนิดหน่อยที่ผมลวนลามมันกลับ (ฮา~)
ผมอาศัยจังหวะที่มันกำลังเผลอ.......พลิกตัวมันให้มาอยู่ข้างล่างผมบ้าง….
“เฮ้ย!” มันร้องเสียงหลงเลยอะ ขำว่ะ เอิ๊กกกก
“จะร้องทำไมละคร๊าบบบบบ~~” ผมแซวขำๆ ก็มันทำหน้าแบบตกใจมากอะ ผมเห็นอย่างนั้นก็ก้มลงไปจูบมันมั่ง ปกติมึงคุมเกมส์ใช่มะ.....ไหนๆก็ไหนๆ โดนมาเยอะแระ... ขอลองดูมั่งละกัน 555
ผมเลื่อนตัวลงไปจูบปากมันอย่างดูดดื่ม แน่นอนว่าตอนนี้ผ้าเช็ดตัวน่ะหลุดไปนานแล้วแหล่ะ แต่ไอ่ถึกที่ตอนนี้อยู่ใต้ตัวผมน่ะใส่ครบชุด ผมก็เลยก้มลงไปถอดให้มันจนหมดนั่นล่ะ มันมองตามผมอย่างไม่เชื่อสายตา คงงงว่าไหงอยู่ๆผมหน้าด้านล่ะมั้ง จนถอดเสร็จผมก็ยิ้มกวนๆให้มันทีนึง ไอ่บ้านี่หน้าซีดเชียว จนผมหลุดขำออกมาจนได้
“โอ๊ยยยย~ เชี่ยแจ๊ค มึงทำหน้าโคตรฮาอะ 5555+” ผมนั่งแหมะลงบนตัวมันนั่นล่ะ
“ก็....”
“มึงคิดว่ากูจะรุกมึงรึไง?” ผมขำจนน้ำตาไหล ไอ่บ้านี่ก็พยักหน้าเร็วๆแล้วทำหน้าหวาดระแวงสุดฤทธิ์ 55555+
“ไม่ทำหรอกน่า....” ผมก้มลงไปบอกมันยิ้มๆ ผมตวัดขาที่นั่งทับมันอยู่ เปลี่ยนเป็นคร่อมมันไว้ทั้งตัว แล้วเลื่อนตัวลงไปข้างล่าง.....ต่ำเรื่อยๆ....เรื่อยๆ.......
“แต่ไหนๆก็ไหนๆ........จะจัดให้เลยแล้วกัน......”…………………………………………………………….
ผมนั่งเล่นเกมอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ไอ่แจ๊คนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ของมันอยู่ บนโต๊ะเต็มไปด้วยซากของอาหารกลางวันที่กินทิ้งไว้ ทีแรกผมจะเดินไปเก็บ ไอ่แจ๊คมันก็บอกว่าจะเก็บให้ ผมก็เลยมาลงเอยที่คอมนี่ล่ะ......
ตาดูหน้าจอ ใจผมก็คิดไปเรื่อยแหล่ะ สายตาผมกวาดไปทั่วห้องจนหยุดอยู่ที่เตียงที่เพิ่งเสร็จกิจกรรมไปเมื่อครู่.....ถามว่าอายมั้ย......มันก็อายนะครับ....แต่ไม่รู้ดิ ไหนๆก็ไหนๆ....
มันก็อินโทรให้ผมซะขนาดนั้น.....ผมก็แค่คิดว่าน่าจะลองบริการมันบ้าง....ก็ฮาดี....แปลกๆไปอีกแบบ แหะๆ....
ไอ่แจ๊คมันเป็นประเภทชอบคุมเกมส์ครับ แล้วสิ่งที่ผมเรียนรู้จากตัวมันอีกอย่างนะ.....
มันซาดิสต์....555+ นิดๆอะ ผมว่า แบบว่าชอบแกล้ง ชอบคุมเกมส์ เห็นผมทรมานน่ะ ชอบจั๊งงงง~
ผมแอบคิดได้ซักพักละครับ ว่าจะลองแกล้งมันกลับบ้าง ก็เพิ่งได้โอกาสวันนี้แหล่ะ เหอๆ.... มันเอ๋อไปเลยอะ และขอบอกว่ามันเสร็จเร็วกว่าปกติครับ!!!!! 5555555+++
วันหลังลองใหม่ > “ <
“เอาไรมั้ย?” สะดุ้ง!!! 555+ ไอ่แจ๊คครับ เดินมาใกล้ๆผม มาเก็บกองอาหารแหล่ะ ผมก็ส่ายหน้าว่าไม่เอาอะไร มันยิ้มให้ผมแบบเจ้าเล่ห์นิดๆ ผมก็ยิ้มตอบมัน ยักคิ้วแถมอีกหนึ่งที ฮ่า~
มึงเจ้าเล่ห์นักนะ.......อย่าคิดว่ากรูทำไม่ได้นะ 555+
........................................................
ผมเดินหอบจานอาหารมาที่ห้องครัว ใจก็คิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น.....
มันอะไรกันเนี่ย......จากคนขี้อาย กลายเป็นนางแมวย่อมๆเลยนะนั่น.......
ไม่ใช่ไม่ชอบนะครับ......บอกตรงๆ เอ๊กซ์ดี......ไม่ค่อยได้เห็นบทบาทแบบนี้บ่อยๆ.....
แบบนี้สิ ถึงจะมีสีสัน ฮึๆ.......
สุดยอดจริงๆแฟนผม......
“ยิ้มหื่นเชียวนะมึงงงงงง~” ไอ่แนนครับ มันนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องครัวกับน้องเม
“ก็นะ.......” ผมไม่รู้จะตอบว่าอะไร... เลยเดินไปล้างจานชาม พอล้างเสร็จก็ลงมานั่งกับไอ่แนนและน้องเม
“เพลาๆหน่อยดิ....” ไอ่แนนขำใหญ่ น้องเมนั่งกระพริบตาปริบๆ แล้วชี้มาที่คอผม ผมก็พอจะเดาได้ว่าเจ้าหญิงคงทิ้งรอยไว้ล่ะมั้ง.....เดี๋ยวนี้ร้าย......ฮึๆ.....
“ก็นะ.........ก็เก็บเกี่ยวประสบการณ์........เดี๋ยวกลับบ้านกันแล้วนี่”
“แหม.....มึง ทำกันที่เมืองไทยมันไม่สนุกเรอะ?”
“ก็ที่ระลึกน่า.....ฮึๆ....” ผมบอกไปแค่นั้น น้องเมนั่งหน้าแดงใหญ่ ไม่รู้คิดอะไรไปถึงไหนๆ ไอ่แนนนี่ก็ขำอย่างเดียวล่ะครับ จนกลุ่มอื่นๆที่เขามานั่งในห้องครัวกัน หันมามองเลยล่ะ แต่ไม่มีใครว่าอะไรน่ะนะครับ สงสัยจะกลัวไอ่แนนมันมั้ง
“งั้นกูกลับห้องนะ...” ว่าแล้วผมก็ลุกออกมา โบกมือไล่หลังกับเสียงแซวไม่ขาดปากของไอ่แนน แซวไปเถอะ......ฮึๆ....
ผมเปิดประตูเข้าไป เชนทร์ก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม คือหน้าจอคอมพิวเตอร์ ผมเดินเข้าไปใกล้ แล้วหอมหลังคอไปทีนึง เจ้าตัวย่นคอหนีแล้วหัวเราะ คงจะจั๊กจี้ล่ะ
“เฮ้ย....ไม่เอาๆ” ผมถอนริมฝีปากออกแล้วเอามือไปขยี้เส้นผมนิ่มๆนั่นแรงๆ หมั่นเขี้ยวอะครับ มันก็นั่งให้ผมทึ้งหัวมันนะ พอผมปล่อยก็หันมาถามอีกว่าพอใจรึยัง.....อย่างที่บอกครับ เดี๋ยวนี้ร้ายใช้ได้เลย......แต่ผมก็ชอบนะ ฮึๆ.....
*ตื่อดือดึ๊ง~~~“เฮ้ย.....แจ๊ค.....มานี่ๆ” ผมเดินกลับเข้าไปหามันอีกรอบ หน้าจอตอนนี้เป็นมาเรียที่ทักเอ็มตอบผมมา เพราะเชนทร์มันออนชื่อผมทิ้งไว้
“คุยป่าว?” มันหันมาถามแบบขอความเห็น ไหนๆวันนี้ก็ว่างน่ะนะ.....แทนคำพูด ผมโอบตัวมันให้ลุกขึ้นยืน ผมนั่งลงที่โซฟาแทนแล้วก็ฉุดตัวมันให้ลงมานั่งตักผมอีกรอบ มันก็ทำตามอย่างงงๆนั่นล่ะ
เส้นผมนิ่มๆของมันคลอเคลียอยู่แถวจมูกของผม ผมก็ก้มลงดมๆกลิ่นแชมพูของมันไปเรื่อย มือก็พิมพ์ตอบมาเรียไป แต่ก็เป็นบทสนทนาทั่วๆไปล่ะครับ และคงเป็นเพราะมันเป็นเอมเอสเอ็น การสนทนาที่ไม่เห็นสีหน้า ทำให้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาเรียจริงจังกับการคุยแค่ไหน....
แต่ต่อให้จริงจัง.....ยังไงผมก็รักคนที่นั่งอยู่บนตักผมตอนนี้มากกว่าอยู่ดีนั่นแหล่ะ.....
“นี่.....” อยู่ๆตัวแสบที่นั่งตักผมอยู่ก็พูดขึ้นมาครับ หลังจากเงียบไปซักพักแล้ว
“หืม?”
“ถ้ากลับบ้านแล้ว มึงยังจะคบกับกรูอยู่ป่าวอะ” หา??????
“ทำไมถามอย่างนั้น?”
“ไม่รู้ดิ.......เฮ้อ.......”
“เดี๋ยวๆ เคลียร์ก่อน....อยู่ๆไหงคิดอะๆไรแบบนี้” ผมเลื่อนคอมให้ออกห่างตัว แล้วจับร่างคนที่อยู่บนตักผมให้หันมา
“เครียดอะไร?” มือผมรวบเอวบางๆของร่างตรงหน้าไว้
“เปล่า.......ก็ แบบว่า......อืม......” อีกฝ่ายทำหน้าเหมือนคิดอะไรซักอย่าง คงกำลังเรียบเรียงคำพูดล่ะมั้ง
“มึงรู้ปะ.....กูเคยแอบคิดว่า มึงจีบกูเพราะมึงเหงา.....”
“..............”
“แล้วถ้ากลับไปแล้ว.....มึงก็มีเพื่อนมึง.....มึงคงไม่เหงาแล้ว แล้วกูจะทำยังไง.....แบบว่ากูจะอยู่ตรงไหนของชีวิตมึง.....อะไรแบบนั้น......” ใบหน้าที่อยู่ห่างจากผมแค่คืบ เป็นใบหน้าที่ยิ้มฝืนๆ....
“ถามเหมือนไม่ไว้ใจกันเลยนะ.....”
“เปล่า ไม่ได้ไม่ไว้ใจ....มันแบบกลัวๆ....ไรงั้น....” อีกฝ่ายหัวเราะแห้งๆ แต่มันไม่ใช่เรื่องน่าขำเลยนะครับ
“อยากรู้มั้ย....ทำไมแจ๊คจีบเชนทร์....” มันพยักหน้าหงึกงัก สายตาดูหวังอะไรลึกๆ
“แพ้คนน่ารัก......ฮึๆ....” หน้ามันมุ่ยเลยครับ แต่แก้มแดงเชียว ฮึๆ
“โฮ่.....มึง แค่นี้อะนะ” มันตั้งท่าจะลุกออกจากตักผม ผมก็รีบคว้าเอวบางๆของมันไว้ แล้วก็ประชิดตัวมัน.....กระซิบที่ข้างหู.....
“อยู่ใกล้ๆแล้วหวั่นไหว.....อยากกอด เกิดมาไม่เคยเป็นกับใครทั้งนั้น.....เพิ่งมาเป็นกับเรานี่ล่ะ.....เหตุผลเท่านี้พอมั้ย......”จบตอนที่ 48 บทสนทนาบนโซฟา (4) ย้ายมาที่เตียงแระ 555+
*********************************************************
เมา....เมา เมา และเมา มาววววววว
แก้เซ็ง โปรเจ็คโดนแก้กระจาย....
ถ้าใครอยู่เชียงใหม่ ร้านแฟชั่น เมื่อคืนวาน......จะเห็นไอ่บ้าหนึ่งตัว นั่งพิงเสาพร้อมขวดเบียร์ในมือ ตาดูชะนีโต๊ะอื่นเต้นอย่างเอาเป็นเอาตาย
นั่งแดรกคนเดียว ตอนเดินเข้าร้าน มีแต่คนมองคงนึกว่ากรูอกหัก เหอๆ เซ็งเรื่องงานหรอก.....
บ่นให้ฟัง 5555+
เดี๋ยวมา + ให้ ทุกคอมเมนท์
ขอขอบคุณท่านที่ยังติดตาม
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
