ตอนที่ 43 เมื่อนังหนูมันชวน....(NC)
“เป็นไร...?” งงสิครับ.....อยู่ดีๆมาจ้องหน้า.....?
“อ่า....ก็...........แหะๆ” เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ย?
“มีอะไรรึเปล่า..?” ผมวางหนังสือพิมพ์ที่หยิบฟรีมาจากที่ทำงานลงบนโต๊ะแล้วหันไปถามอีกฝ่ายจริงๆจังๆ.....ก็อยู่ๆเดินมานั่งข้างๆแล้วจ้องหน้า.......คิดอะไรขึ้นมาล่ะนี่
“เอ่อ.....แจ๊ค......คือ....มึง ง่า”
“หืมม์?”
“มึง.....อยากให้กูช่วยบ้าง....เอ่อ.....รึเปล่า?”
“?????????????”
.............................................................................................
ย้อนกลับมาในตอนเช้าของวันนี้ครับ...
ไอ่แนนตื่นมาหน้าบูด....ไม่รู้เป็นอะไรของมัน ถามไถ่จากน้องเม ได้ความว่ามันฝันร้าย แต่ถามยังไงมันก็ไม่ยอมเล่าว่ามันฝันว่าอะไร แถมหน้าบูดเป็นตูดตั้งแต่เช้า ผมเดินไปแซวมันก็หน้าหงิกหนักกว่าเดิมอีก แถมมือแม่งไว คว้าบุหรี่ผมไปหมดทั้งซอง แล้วพูดกับผมคำเดียวว่า ‘ค่าความฝันกรู...’ งงๆนะ แต่ขี้เกียจถาม ผมก็ปล่อยให้มันหยิบไปแหล่ะ ไม่เป็นไรครับ ในกระเป๋ายังมีอีก
ไอ่แนนเดินไปคว้าไหล่ไอ่เชนทร์ แล้วลากมันเดินไปด้วยกัน ผมก็ปล่อยมันไปแหล่ะ คงมีเรื่องคุยกันล่ะมั้ง เช้านั้นผมก็เดินข้างๆน้องเมไปล่ะครับ รู้สึกเหมือนมีน้องสาวตัวเล็กๆน่ะ
พอถึงที่ทำงานก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปตามซุ้มของตัวเอง ผมก็ทำหน้าที่ตามปกติ เงยหน้ามาอีกทีก็หันไปมองที่ซุ้มไอ่เชนทร์โดยอัตโนมัติ เห็นมันยืนเหม่อๆ หน้าแดงๆ ผมก็สงสัยว่ามันเป็นอะไรรึเปล่า แต่ก็เดาเอาว่าอาจจะเพราะเดินตากแดดมาเมื่อเช้า (เมื่อเช้าแดดดีครับ) ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร ก็ดูห่างๆแหล่ะครับ เพราะถ้ามันเป็นลม หรืออะไรขึ้นมา ผมก็วิ่งไปดูมันอยู่แล้วล่ะ แต่เท่าที่ดูๆก็ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก แต่ดูจะติดเหม่อไปหน่อยเท่านั้น
วันนี้ผมได้พักเที่ยงกับมันครับ ผมก็เดินไปเรียกเหมือนทุกที แล้วก็แบกเป้ใส่หลังที่เต็มไปด้วยอาหารเที่ยงมาด้วย ก็เป็นกับข้าวที่มันทำนั่นแหล่ะ
“เป็นไรดูเงียบๆ...” ผมอดทักไม่ได้ เมื่อเช้าดูยังปกติอยู่นี่นา หรือไอ่แนนมันไปแซวอะไรให้มันคิดมากอีกรึเปล่า.....แต่ผมว่าไม่น่าจะใช่ เพราะถ้ามันจะคิด คงคิดนานแล้วล่ะ -*-
“เปล่า....” ปากบอกว่าเปล่า แต่มือนี่เขี่ยช้อนไปมาในกล่องข้าวนั่นล่ะครับ อาหารแตะไปนิดเดียว จากที่ปกติมันกินน้อยอยู่แล้ววันนี้ก็ดูเหมือนแทบไม่ได้กิน ทำงานก็ค่อนข้างหนัก ผมก็ดุให้มันกินข้าวเยอะๆบ้างนะ พอบ่นหนักๆเข้าก็เถียงผมอีก แล้วรู้มั้ยครับว่ามันเถียงว่าอะไร?
‘ถ้าผอมไปก็ไปหาคนอื่นที่มันหุ่นดีกว่านี้เด้!!!’ ดูครับ เถียงอย่างกับเด็กน่ะ ผมเริ่มสังเกตว่าหลังๆมานี่มันงอแงเยอะขึ้น เอาแต่ใจมากขึ้น ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ ใจจริงชอบด้วยซ้ำ ก็มันดูน่ารักดีนี่นา แต่ไอ่ที่มันพูดมาผมก็ปรี๊ดหน่อยหนึ่งนะ ที่ผมบ่น ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ชอบที่มันผอม แต่ผมไม่อยากให้มันร่างกายอ่อนแอต่างหาก แต่ก็นะ รายนี้ล่ะครับ.....ดื้อ.....
คืนนั้นเลยจัดไปซะ.........
‘จะหุ่นแบบไหนก็รักทั้งนั้นแหล่ะ.....แต่อยากให้กินข้าวเยอะๆ....จะได้แข็งแรงพอที่จะ...’ จะอะไรก็...ไปคิดกันเอาเองล่ะครับ ที่แน่ๆคือคืนนั้นผมไม่ให้มันเถียงกลับได้ซักที มันเถียงปุ๊บ ผมจูบ....ซ้ำๆอย่างนั้นแหล่ะ สุดท้ายก็หุบปากเงียบไปเลยครับ จนเช้า เหอะๆ...
กลับมาที่เดิมก่อนละกัน ผมเลื่อนมือไปที่กล่องข้าวของมันให้ไปใกล้ๆเจ้าตัวมากขึ้น ส่งสายตาดุๆไปให้ก็เป็นที่รู้กันล่ะครับว่าต้องกิน ระหว่างการกินก็เงยหน้ามามองหน้าผมเป็นระยะๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นนะ เห็นครับ... สงสัยด้วยว่ามันเป็นอะไรรึเปล่า พอกะว่าจะถามก็พอดีมีเพื่อนที่ทำงานเดินเข้ามาทักพอดี เลยไม่ได้คุยกับมันเรื่องนี้จนเย็น จนกลับห้องนั่นล่ะ มื้อเย็นไอ่แนนก็หัวเราะคิกๆคักๆ ไม่รู้ขำอะไรมากมายของมัน กินเสร็จก็แยกย้ายกลับห้องล่ะครับ....
เอาล่ะ.....แล้วผมจะตอบคำถามล่อแหลมโคตรๆนี่ยังไงดีล่ะนี่....
“นี่.....ตอบมาดิ อยากให้...เอ่อ.....ช่วย รึเปล่า....” นัยน์ตามุ่งมั่นมากครับ.....แฟนผมเป็นอะไรไปเนี่ย!
“ก็นะ......” ผมขยับขาตัวเองให้กว้างออก แล้วตบที่หน้าตักตัวเองเบาๆ อีกฝ่ายก็เคลื่อนตัวเข้ามาในวงแขนโดยอัตโนมัติ... กลิ่นหอมๆของแชมพูจากขวดเดียวกัน แต่พอคนใช้เป็นไอ่เชนทร์ กลิ่นมันก็แปลกๆไป ไม่รู้สิครับ......แต่ผมชอบนะ
“แล้วอยู่ดีๆถามทำไม?” ผมถามกลับอีกฝ่ายโดยไม่ตอบคำถามมัน มันก็หันขวับมาเลยครับ
“อีกแล้ว....เวลาถาม ชอบถามกลับโดยที่ไม่ตอบ......เนียนเก่งนักนะมึงงะ” มันพูดยักคิ้วแบบกวนประสาทนิดๆ ผมถึงกับหลุดขำออกมา แรกๆมันตามผมไม่ทันนะเนี่ย แต่ช่วงนี้ดีขึ้นเยอะครับ ตามเล่ห์ผมทันหลายเรื่องแล้วนะนี่ สงสัยผมต้องพัฒนาเล่ห์เหลี่ยมให้อีกฝ่ายตามไม่ทันซะล่ะมั้ง...
“โอเคๆ” ผมยกมือขึ้นสองข้างเป็นท่ายอมแพ้ มันเห็นดังนั้นก็หมุนตัวเองจากที่นั่งเอาหลังพิงอกผมก็เป็นหันหน้ามาแล้วเอาขาสองข้างเกาะเอวผมไว้แทน ตาก็จ้องมาที่ผมเขม็งเชียว แต่ผมว่ามันก็มีประกายตาแห่งความกลัวปนๆอยู่นะ ฮึๆ....
“อะ บอกมา”
“ก็........มันก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะว่าอยาก” ผมตอบยิ้มๆ อีกฝ่ายทำหน้าประมาณว่า ‘กูว่าแล้ว’ อะไรแบบนั้น ผมมองหน้ามันที่อยู่นิ่งในความคิดของตัวเอง แต่ตัวมันน่ะ นั่งอยู่บนตักผมอยู่นะ สองสิ่งนี้มันดูไม่น่าจะเข้ากันได้เลยน่ะสิ
อย่าเข้าใจผิดนะครับ มันเป็นคนขี้อายแหล่ะ แต่ตลอดสองเดือนที่ผ่านมาผมก็สอนอะไรมันไปเยอะน่ะนะ บางอย่างคุณๆก็ไม่ได้อ่านกัน เพราะคนแต่งมันขี้เกียจพิมพ์... (อ่าวไอ่แจ๊ค ปากงี้ เดี๋ยวคนอ่านมากระทืบกรูนะ....)
สรุปง่ายๆ....ผมว่า...มันชินกับเรื่องอย่างว่าขึ้นเยอะ....ซึ่งก็คงจะเพราะผม...แหล่ะ
“แล้วยังไง.....มาถามนี่คิดจะทำให้เหรอ?” ผมพูดขึ้นมา มันก็สะดุ้งโหยงเลยครับ ท่าทางจะหลุดไปอยู่ในความคิดตัวเองนานไปหน่อย อีกฝ่ายยิ้มแห้งๆให้ผม เรียวขาเนียนๆสองข้างของมันขยับยุกยิกเล็กน้อย เหมือนจะลงจากตักผม ผมเห็นดังนั้นก็คว้าเอวมันไว้แหล่ะ ตามสัญชาตญาณ ฮึๆ...
“ก็....มัน แหะๆ” เกาหัวเก้อๆแล้วเอามือมาแกะมือผมออกจากเอวมันครับ กล้าแค่ช่วงแรกๆอย่างนี้ไม่ไหวมั้ง....
“เดี๋ยวๆ ตอบก่อน อยู่ดีๆความคิดนี้มาจากไหน?” พูดไป มือผมก็เลื่อนไปใต้สาบเสื้อมันล่ะ ให้มันรู้ไปว่าถ้าไม่ตอบ มันจะไปลึกกว่านี้แน่ๆ มันนิ่วหน้าเล็กน้อยจนผมขำออกมา
“กะ ก็.....ไอ่แนน ไอ่แนนงะ...” หือ? ไอ่แนนมันทำไม?
“ก็มัน.....ง่า มันบอกว่า...มันมาบอกว่าลิซ่าแผนกคุมเครื่องเล่นงะชอบมึง....” อ่อ.....รู้นานแล้วครับ ปฏิเสธไปแล้วด้วย....
“แล้ว แล้วไอ่แนนมันบอกว่า ลิซ่าอะเก่ง....” หืออออออ????
“มัน....มันถามกุว่า กุเคยทำให้มึงมั้ย.....ก็บอกว่า เอ่อ...ก็เคยบ้าง....แต่...คือ มันบอกว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็ชอบให้ทำให้อะ แล้วมันก็บอกว่า ถ้าไม่อยากให้มึงโดนแย่ง ก็ต้องทำให้มึง...แบบว่า บ่อยๆ....งะ” ห๊ะ??
“ฮึๆ.....ฮะๆๆ” ผมขำขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้.....โอ๊ย ให้ตายเหอะ.......นี่จะเรียกว่าซื่อหรือบื้อดีล่ะ.
อ่อ....ลืมไปว่ามันเอ๋อนิดหน่อยนี่นะ.......ฮึๆๆๆๆๆ
“ง่า....แล้วมันต้องทำบ่อยแค่ไหน.....อะ...แบบว่าทำเหมือนที่มึงทำให้กู....อะนะ แบบว่า ทุกครั้งเลย.....อะนะ......” ยิ่งพูดมันก็ยิ่งหน้าแดงของมันอยู่คนเดียว เอาจริงๆนะครับ....ตอนนี้ผมขำอะ ตลกโคตรๆ....โอย ให้ตายเหอะ แบบนี้ก็มีแฮะคนเรา....
“ขำไรนักหนาเนี่ย~!!!!”
“โอเค....ไม่ขำละ.....ฮึๆ....” ผมจับคางมันมาแล้วประกบจูบทันที อีกฝ่ายมีทีท่าจะขัดขืนนิดหน่อย แต่ก็ผ่อนคลายตัวเองลงในเสี้ยววินาทีถัดมา....
จะว่าไปก็เข้ามาถามเองเลยนะนี่.....ไม่ทำก็บ้าแล้วครับคุณ....
“อะ....อืมมมม” ผมคว้าข้อมืออีกฝ่ายให้ตามมาที่เตียง ผมจับเอวมันให้นั่งที่ขอบเตียงแล้วก็รูดรั้งกางเกงนอนตัวยาวนั่นทีเดียวหลุดออกมาทั้งชั้นนอกชั้นใน อีกฝ่ายดูตื่นตระหนกมากมาย มือไม้คว้าผ้าห่มจะเอามาปิดร่างกายตัวเอง แต่ก็โดนผมรั้งมือไว้ก่อน
“อะ...นี่!! ไหนว่าจะให้ทำให้ไง!!!!”
“เดี๋ยวทำให้ดูก่อน แล้วก็ทำไปตามนี้...เดี๋ยวทำแบบที่ชอบให้ดู แล้วก็...ช่วยจำด้วยล่ะ ฮึๆ” พูดจบผมก็ถลกชายเสื้อนอนมันทีเดียวขึ้นไปกองถึงคอ ริมฝีปากผมไซร้ไปมาที่ยอดอกสองข้าง แล้วก็ไซร้ต่ำลงไปเรื่อยๆ มันที่ปกติจะอ่อนระทวยไปกับพื้นเตียง ก็พยายามฝืนร่างตัวเองให้โงหัวขึ้นมาดูการกระทำของผม พอมองสิ่งที่ตัวเองกำลังโดนทำได้ซักแป๊บก็มีอันต้องทิ้งตัวเองลงกับพื้นเตียงแล้วครางอย่างไม่เป็นศัพท์ ยิ่งผมเห็นอย่างนั้น ผมยิ่งอยากให้อีกฝ่ายได้เห็นว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง....
ก็เป็นการ ‘เรียนรู้’ นี่ครับ.....ฮึๆ
“อะ อ๊า....อึก...อื๊อออออ~~~” เสียงแม่งเหมือนใน AV เลยว่ะ.....ผมชอบนะ เสียงสั่นๆเหมือนโดนรังแก.....กว่าจะรู้ตัวเองอีกที ผมก็กำข้อมือข้างที่อีกฝ่ายเพียรพยายามมาปัดมือผมออก จนเป็นรอยแดง รอยจูบที่ทิ้งไว้ตามที่ต่างๆที่เรียวลิ้นลากผ่านมีประปราย ผมช้อนสายตาขึ้นไปมองหน้าของมัน ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่มันมองว่าผมทำอะไรมันอยู่บ้าง เห็นดังนั้น ผมก็ยิ้มให้ แล้วก็....ลงลิ้นแบบสุดๆ.....ขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกกว้างตามสัญชาตญาณ …
“อะ เจ็บ....เดี๋ยว สิ....อา” แหะๆ ลืมตัวครับ มือมันไปเองอะ นิ้วผมสอดเข้าไปยังช่องทางด้านหลังแสนฟิตนี่อย่างเคย จนได้ยินเสียงท้วงติงจากคนถูกกระทำนี่ล่ะว่ามัน ‘ยังไม่ถึงเวลา’
ผมไล้ปลายนิ้วออกจากช่องทางอุ่นร้อนนั้น แล้วเลื่อนมาขยำเนินเนื้อสองข้างของอีกฝ่ายแทนด้วยความหมั่นเขี้ยว เรียวลิ้นผมยังคงทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน จนผ้าปูที่นอนบริเวณนั้นเปียกฉ่ำ....
“อย่า แจ๊ค มัน....อื๊อ~ จะ.....ออกกก.....อ๊า~~~~” อีกฝ่ายปลดปล่อยออกมา ผมไล้เลียจนหมด เรียกว่ารีดจนหมดจริงๆเลยล่ะ เพราะผมรู้น่ะสิว่ามันรู้สึกเสียวแค่ไหน.....กับการไล้เล็มที่ส่วนหัวของมันในช่วงเวลาที่ตัวกระตุกสั่นด้วยความหฤหรรษ์....
“อา~~....” อีกฝ่ายทิ้งตัวนอนลงกับพื้นเตียงอย่างกับคนหมดแรง ผมขึ้นไปคร่อมอีกฝ่ายไว้ทั้งตัวแล้วจูบเบาๆที่หน้าผาก
“ไง....ยังไหวพอที่จะมาทำให้มั้ย....” น้ำเสียงผมยั่วเย้าอยู่ในที อีกฝ่ายกระพริบตาปริบๆแล้วหน้าแดงเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ในค่ำคืนนี้
“ลุกไปสิ.....” เสียงแหบแห้งจากการครวญครางเมื่อครู่เปล่งออกมา ผมหัวเราะน้อยๆแล้วพลิกตัวมานอนเคียงข้าง มองแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงด้วยความเหนื่อยอ่อน สายตาผมไล่ไปตามส่วนต่างๆของร่างกายอีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ.....
“พอเลย....” ฮึๆ....อีกฝ่ายยกมือขึ้นมาปิดที่ตาผมลวกๆครับ คงจะรู้อะนะว่าผมมองอยู่...
“ฮู่วววว~~......เฮอออ.....” ร่างเล็กที่นอนอยู่ข้างตัวผมถอนหายใจขึ้นมายาวๆแล้วก็ตั้งท่าลุก ผมเห็นดังนั้นก็ลุกตามแล้วประคองไหล่อีกฝ่ายไว้จนนั่งกับพื้นเตียงได้สำเร็จ
“ไง...ไหวมั้ย” เจตนาที่ผมถามอันนี้คือ ถามว่าสภาพร่างกายมันน่ะไหวมั้ยนะครับ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเข้าใจไปเป็นอย่างอื่น เพราะตอนนี้มันหันมานัยน์ตาวาวโรจน์ด้วยความมุ่งมั่น... (เว่อร์ไป -..-) ผมชักจะเริ่มสงสัยแล้วนะนี่ว่ามันคงไม่ได้คิดว่าการที่จะทำให้ผมคือมันจะได้รุกหรอกนะ ไม่อยากให้รุกเท่าไหร่....เคยยอมไปแล้วครั้งนึง.....เข็ดครับ ยอมรับ
“มานั่งปลายเตียงดิ....” มันลงไปคุกเข่ากับพื้นพรมครับ ผมก็ขยับไปตามที่มันบอกล่ะ มือเล็กๆของมันค่อยๆเลื่อนมาจับส่วนกลางลำตัวผมอย่างอ่อนโยน ก็จับแบบกล้าๆกลัวๆแหล่ะครับ ดูก็รู้....
สายตามันมองช้อนขึ้นมาเล็กน้อย การกระทำดูจะพยายามถอดแบบที่ผมสอนเมื่อกี๊แบบเป๊ะๆ....จะไม่เหมือนกันก็ตรงที่ว่าตอนนี้ผมเป็นฝ่ายได้รับการปรนเปรอ.....
ปากเล็กๆของมันไม่สามารถดูดกลืนไปจนสุดโคนได้ เรื่องนี้มันรู้ดีครับ และเจ้าตัวก็ใช้วิธีที่ผมก็ไม่ได้สอน ก็คงเดาๆเอาล่ะ แต่ไอ่การลองผิดลองถูกแบบนี้นี่เล่นเอาผมคลั่งได้ง่ายๆเลยนะ....
“อะ....ซืดดดดดด~~~” เรียวลิ้นที่ขยับอยู่ภายใน กับการรูดรั้งด้วยฝ่ามือนุ่มๆภายนอกมันให้ความรู้สึกที่ดีไม่หยอก.....เรียนรู้เร็วดีครับ....ฮึๆ.....
ผมหลุดเสียงครางไปเป็นระยะ และดูเหมือนเสียงครางต่ำๆของผมจะเป็นชนวนให้ร่างเล็กตรงหน้าตั้งอกตั้งใจทำให้ผมซะเหลือเกิน
แต่จะให้ผมเสร็จคามือมันน่ะนะ.....ยาก.....
ผมเลื่อนแขนสองข้างไปคว้าแขนอีกฝ่ายมาให้ตามขึ้นมาบนเตียง มันดูงงๆแต่ก็ตามผมขึ้นมาแต่โดยดี พอขึ้นมาบนเตียงปุ๊บ มือเล็กๆก็เลื่อนไปที่ส่วนกลางลำตัวของผมอีกรอบ แต่คราวนี้ มันจะไม่เหมือนเดิมล่ะ....
ผมเลื่อนตัวไปประกบจูบแลกลิ้นกับมัน ซึ่งก็ดูจะหลงลมไปแล้ว เพราะตอบสนองได้ดีเหลือหลาย มือผมโอบไปรอบตัวอีกฝ่าย เลื่อนเข้าหาช่องทางอุ่นร้อนนั่นทันที
“อ๊ะ!!” เหมือนจะรู้แล้วล่ะครับว่าโดนรุกกลับ ใบหน้านั้นมุ่ยไปถนัดตา แต่มือที่ยังกำอยู่รอบของๆผมก็ยังคงรูดรั้งเร่งจังหวะอยู่อย่างนั้น ต่างคนต่างไล้ฝ่ามือไปมาทั่วร่างกายอีกฝ่ายให้มากที่สุด ผมสอดเรียวนิ้วเข้าไป แล้วเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆตามจังหวะที่ร่างกายเล็กๆนี่กระตุกสั่น มือเลื่อนคว้าที่ข้อมือผมไว้เป็นทำนองว่าจะห้าม แต่เจอแบบนี้เป็นที่รู้กันครับว่า ‘อย่าหยุด’ เท่านั้นแหล่ะ...
“อะ....อ๊า....อื้อออ!!!” กว่าที่อีกฝ่ายจะทันรู้ตัว.....ก็ขึ้นมาอยู่บนตัวผมเรียบร้อยแล้วล่ะครับ......
เสียงครางสอดประสาน ฝ่ามือของพวกผมสองคนสอดประสานกันแน่นในจังหวะแห่งความลึกล้ำ ทุกสิ่งดำเนินเรียบเรื่อยไปตามครรลอง......
“อะ.....อา........” “อืออออออ....” สิ่งที่ผมชอบอีกอย่างหนึ่งคือในจังหวะที่ปลดปล่อย.......ทุกครั้งที่ผมกับมันมีอะไรกัน.......ทั้งผมและมันจะมองหน้ากันและกันโดยอัตโนมัติ......
มันเหมือนเป็นจุดพีคอีกจุดหนึ่งของกิจกรรมนี้นะผมว่า....
“เอาออกเถอะ.....นะ” เสียงแหบแห้งในลำคอเอ่ยบอกผมอีกครั้ง ผมค่อยๆเลื่อนตัวออกมาอย่างแผ่วเบา เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายเจ็บ แต่มันก็เรียกสีหน้าแห่งความเจ็บปวดออกมาได้อยู่ดี....
แต่มันดันมีสิ่งตามมาด้วยน่ะสิ.....
ของเหลวบางอย่างไหลตามออกมาจนเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอน.....
“แจ๊ค มึง.....อะ.....” ขนาดจะบ่นผมยังไม่มีแรงน่ะครับ........นี่ดีนะที่ผมทำมันหมดแรงแล้ว ไม่งั้นคงบ่นยาว........
“โทษที......อารมณ์มันไปเอง” ผมเอ่ยขอโทษมันยิ้มๆ ซึ่งมันก็เหมือนจะรู้ว่าผมขอโทษไปงั้นแหล่ะ ฮึๆ.....สุดท้ายคืนนั้นผมก็อุ้มมันเข้าห้องน้ำไปจัดการอาบน้ำอาบท่า แล้วก็อุ้มมันออกมาไปนอนที่เตียงของผมแทน......
ส่วนเตียงมันน่ะเหรอ....ก็คงต้องซักนิดหน่อยน่ะ.....ฮึๆ....
จบตอนที่ 43 เมื่อนังหนูมันชวน....(NC)
****************************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
