ตอนที่ 41 คืนดี... (ด้วยอะไรวะ 55+)
รักเหรอ?
พูดง่ายไปมั้ง....?
“รักเหรอ......เออ ไม่ปฏิเสธ....กูก็รัก....รักมึงมากด้วย.....” ผมพูดด้วยความฟิวส์ขาด สภาพตอนนี้มันคงจะทุเรศน่าดู ผมทั้งโวยวายทั้งอาละวาดน้ำหูน้ำตาไหลเปรอะเปื้อนเป็นสาย เสื้อผ้าเลื่อนหลุดไปไหนมั่งแล้วก็ไม่รู้เพราะไอ่เหี้ยแจ๊คตัวแสบมันปลดด้วยความเร็วสูงไปเมื่อกี๊
อยู่ๆมันก็มา อยู่ๆมันก็ไป นึกจะพูดก็พูด นึกจะไม่พูดก็ไม่พูดงั้นเหรอ.....มันจะง่ายไปหน่อยล่ะมั้ง
ผมกัดริมฝีปากตัวเอง จ้องหน้ามันเขม็ง มันเองก็ดูจะอึ้งไปไม่น้อยกับคำพูดที่ผมสวนมันไปเมื่อกี๊ และในสภาพนี้ที่มันยังคงอึ้งอยู่นี่แหล่ะ....
*ผั๊วะ!!!!!!!! (อีกดอก -*-)
ผมต่อยมันเต็มๆ....เต็มๆจริงๆครับ หมัดนี้เพื่อ(มึง)เธอ 5555+
“อะ ...เชนทร์” มันพูดขึ้นเบาๆหลังจากที่โดนผมต่อยไปเต็มกราม สายตามันเต็มไปด้วยคำถาม ก็คงจะประมาณว่าต่อยมันทำไมนั่นล่ะ ผมเลื่อนมือตัวเองไปจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง กางเกงนอนที่ใส่อยู่ มันก็ร่นไปจนจะหลุด ไอ่บ้านี่มือไวชิบ -*-
ผมกับมันนั่งจ้องหน้ากันนิ่งไปเกือบนาที ไม่หลบสายตากันด้วยนะครับ แต่มันจ้องมาที่ผมแบบงงๆผมน่ะจ้องแบบจะเอาเลือดหัวมันออกเลยล่ะ
“กูรู้ว่ามึงเป็นคนพูดไม่เก่ง........” ผมเปิดบทสนทนาอีกครั้ง ไอ่แจ๊คพยักหน้านิดนึง ผมเลยพูดต่อ
“แต่มึงจะช่วยพูดกับกูตรงๆได้มั้ย.......” จนถึงท่อนนี้กลับเป็นผมเองที่น้ำตาคลอหน่วยขึ้นอีกครั้งหลังจากที่มันหยุดไปนาน....
“มึงไปไหน มึงทำอะไร มึงคุยกับใคร.....มึงบอกกูได้มั้ย......” ไหลพรากแล้วครับ....ท่อนนี้.....
“แล้วก็ขอทีเถอะ.....สื่อสารกับกูด้วยสายตาน่ะ.....ขอเหอะแจ๊ค......” ผมก้มลงปาดแขนตัวเองให้น้ำตาที่มันไหลนองหน้านี้น้อยลงไปบ้าง ซักนิดก็ยังดี
“กูยังเชื่อใจมึงอยู่นะ........”
“อะ....” ไอ่แจ๊คมันตั้งท่าจะพูดอะไรครับ แต่ผมสวนขึ้นมาก่อน
“ความสัมพันธ์ของกูกับมึงมันก็ยากอยู่แล้ว.....มึงอย่าทำให้มันยาก.....ฮึก.....กว่านี้เลย.....” หมดท่อนนี้ผมร้องหนักกว่าเก่าอีกครับ ในหัวมันมีแต่ภาพที่ผมกับมันอยู่ด้วยกัน ถึงมันจะเพิ่งผ่านไปได้แค่สองเดือน แต่มันก็มีแต่ความทรงจำที่มีค่าสำหรับผมทั้งนั้น....
ไอ่แจ๊คมันตรงเข้ามากอดผมไว้ทั้งตัว ผมก็ปล่อยตัวเองให้ผ่อนคลายในอ้อมแขนของมัน ต่างคนต่างนั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้นท่ามกลางความเงียบ....
“ขอโทษนะ...” ไอ่แจ๊คพูดขึ้นหลังจากที่ให้ผมบ่นบ้าอยู่คนเดียวเป็นนาน
“จะพยายามนะ....ขอบคุณที่ยังเชื่อใจกัน....” มันผละออกมา แล้วเชยคางผมขึ้นเบาๆให้ไปสบตากับมันตรงๆ (เมื่อกี๊ซบบ่ามันอยู่ครับ)
“อยากฟังมั้ย.....ว่าคิดยังไง.....” ผมพยักหน้าเร็วๆแล้วทำหน้ามุ่ย มันยังจะมีหน้ามาถามว่าอยากฟังมั้ย ไม่งั้นกูจะวีนแตกอย่างเมื่อกี๊เรอะ -*-
“เบลล์มาบอกว่าชอบแจ๊ค....” ผมตาโตเป็นไข่ห่านเลย น่านนนนนไง กูว่าแล้วไง.....คิ้วผมขมวดเป็นปมโดยอัตโนมัติเลยล่ะ (อาการนี้เขาเรียกหึงว่ะนังหนู)
“ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว.........ปฏิเสธไป เค้าก็บอกว่างั้นเป็นเพื่อนกัน.....ก็ตอบตกลง.....”
“อืม......”
“อ้อ........บอกเบลล์ไปแล้วนะว่าเราเป็นอะไรกัน” พอถึงประโยคนี้ไอ่แจ๊คยิ้มแฉ่งเลยครับ หน้ามันอย่างฮา เพราะที่ผมตบและต่อยมันไปเมื่อกี๊ก็เป็นรอยช้ำๆที่มุมปากกับสันกรามมันอะนะ ขนาดเต็มแรงแล้วนะนั่น หน้ามันดูเหมือนไม่ค่อยจะเป็นอะไรมากเท่าไหร่ (คงหนา เอิ๊กกกกก)
“ห๊า~~~~~” ผมผละออกจากมันอย่างรวดเร็ว ไอ่บ้านี่ก็หัวเราะหน่อยๆแล้วดึงผมเข้าไปคลุกวงในกับมันต่อ ผมก็ยื้อไปยื้อมากับมันนั่นแหล่ะ
“บอก บอกอะไร บอกไปว่าไง ห๊า~~~”
“ก็บอกไปตอนว่าคงตอบรับไม่ได้นั่นแหล่ะ บอกไปว่ามีแฟนแล้ว เค้าก็ถามว่าคนไหนก็เลยบอกไปเลย....” เวร.....เวรแล้ว ง่า~~~
“มึงไปบอกงั้นได้ไงวะ โอ๊ย เหี้ยแจ๊ค มึงงงงงง!!!” ผมเอะอะโวยวายใหญ่ มันก็หัวเราะนิดหน่อย แต่ไม่กี่วินาทีถัดมา มันก็หน้าถมึงทึงขึ้นมาทันที กูเริ่มตามอารมณ์มึงไม่ถูกละนะ -*-
“แล้วทำไมบอกไม่ได้.....เออ นี่ ไหนๆก็จะคุยแล้ว เล่นแต่แจ๊คนะเราน่ะ.....บอกมาเลยว่าวันแรกน่ะ คุยอะไรกันมากมาย” เสียงเหี้ยมมากมาย มึงจะมาข่มกูคืนเหรอวะ สาดดดดดดด ไม่มีทางซะหรอกมึง (แน่ใจนะ?)
“อย่าๆ มึงอย่ามาทางกู มึงอะแสบกว่ากู งี่เง่าห่าไรอยู่ก็ไม่รู้ ให้ไอ่แนนมาคุยทางนั้นที ทางนี้ที กูเครียดจะตายห่าไม่เห็นมึงจะมาอะไร” ขึ้นเสียงกลับครับ เดี๋ยวมันขึ้นมาเป็นต่อ 555+
“ที่งี่เง่าก็เพราะใครซักคนนี่ล่ะ.......” มันพูดเสียงนิ่งเลยครับ จ้องตาซะน่ากลัว แง้~
“ที่เครียดก็เพราะใครบางคนไปคุยกับคนอื่นนี่ล่ะ.....ท่าทางสนิทสนมซะด้วยสิ เลยเครียด.....ฮึๆ” มันพูดแล้วก็เอาปลายนิ้วมาป้ายตามคราบน้ำตาผมเบาๆ มือน่ะอ่อนโยน....แต่สายตานี่เอาเรื่องมากมาย
“เออๆๆๆ ไม่มีไรหรอกน่า.....ก็แค่.....เบลล์เคยเป็นรักแรกของกู....ก็แค่นั้น” พูดจบผมก็พุ่งตัวออกจากอ้อมแขนมันทันที แต่ก็......ไปได้แค่ครึ่งเตียง พ่อแก้วแม่แก้ว.....ลูกช้างเห็นชะตากรรมรางๆ ก็ไอ่บ้านี่สายตามันโคตรโหดอะ
“ว่าแล้ว......” มันส่ายหัวไปมา ผมก็ยิ้มแห้งๆให้มัน เอาล่ะสิ เอาแล้วไง งานเข้าแล้วไง เฮ้ยยยยยย แต่กูไม่ได้คิดอะไรน้า~~
“ว่าแล้วไรล่ะ....กูไม่ได้อะไรซักอย่าง มึงอย่ามาบ้าน่ะ เรื่องแม่งก็ตั้งนานมาแล้ว ตั้งแต่กูอยู่ ม.ต้นละเหอะ” ผมเอามือผลักหัวมันที่เริ่มจะขยับเข้ามาใกล้จนเกินงาม ระหว่างที่เถียงๆกันอยู่นี่ก็ยังนั่งอยู่บนเตียงอยู่นะครับ เมื่อกี๊ผมกระโจนออกไปแล้วมันไม่พ้น เหอๆ
“ก็แค่รู้สึก....ไม่ชอบ.....เวลาเห็นเชนทร์อยู่กับใคร.......” มันพูดนิ่งๆแล้วจ้องตาผมเนิ่นนาน ฮือ....คนนะมึงไม่ใช่พระอิฐพระปูน จ้องเอาๆ คือผมว่าถ้าเทียบกับเมื่อก่อนที่มันไม่ค่อยพูดเนี่ย ผมก็จะไม่ค่อยเผชิญหน้ากับมันมากนัก แต่พอเป็นแบบนี้แล้วมันแม่งงงง พูดแล้วจ้องๆๆๆๆๆ แล้วสายตามันนี่นะ ผมแพ้สายตามันอะ โอ๊ยยยยยยย~
ผมแอบคิดนะนี่ ว่าถ้าบอกให้มันพูดมากแล้วมันพูดด้วยจ้องด้วยแบบนี้นี่ มึงกลับไปเป่าสากเหมือนเดิมอาจจะดีกว่า T^T
“ยิ่งเห็นเวลาอยู่กับผู้หญิงแล้วมัน.......” ไอ่แจ๊คมันพูดแล้วเงียบไปครับ มันก้มหน้าลง หางเสียงมันก็เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
“......กูก็คิดเหมือนกัน.......” ผมพูดเบาๆ มันเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมแล้วยิ้มบางๆ ผมก็ยิ้มตอบมัน.....
“เฮ้ย....แต่เวลากูอยู่กับไอ่แนน ไม่เห็นมึงว่าอะไรนี่หว่า 555+” บรรยากาศรอบๆระหว่างผมกับมันดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดครับ แหม่ งงตัวเองเหมือนกันนะนี่ เมื่อกี๊ยังจะต่อยกันแทบตาย ตอนนี้นั่งหัวเราะด้วยกันซะแระ (เอ็งต่อยเขาฝ่ายเดียวเหอะนังหนู)
“แล้วไอ่แนนมันเป็นผู้หญิงมั้ยล่ะ...” ไอ่แจ๊คเลิกคิ้วอย่างกวนๆ แล้วมันกับผมก็ระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นมาพร้อมๆกัน มันก็แหงล่ะครับ ผมก็ไม่เคยคิดจะหึงเหมือนกันแหล่ะ เวลาเห็นไอ่แจ๊คอยู่กับไอ่แนน....และผมว่ามันก็คงคิดเหมือนกัน จริงๆก็ไม่ใช่แค่ไอ่แนนหรอกครับ กับน้องเมผมก็ไม่คิด...ก็นะ คิดก็บ้าแล้วครับพี่น้อง เอิ๊กกกก
“แล้วไง มีอะไรจะถามอีกมั้ยครับ เจ้าหญิง?” มันมองหน้าผมแล้วสบตาปิ๊งๆ น่ารักตายล่ะมึง ผมหยิบหมอนใบเล็กที่วางอยู่ข้างๆฟาดใส่หน้ามันดัง พุ๊บ!!! เจ้าหญงเจ้าหญิงไรวะ ไอ่นี่ท่าจะบ้า -*-
“เจ้าหญิงห่าไรล่ะ เออ....ไม่มีแล้ว แต่ต่อไปนี้ก็มีอะไรช่วยมาคุยกันตรงๆละกัน อย่ามองหน้ากูแล้วหวังให้กู transfer เข้าสมองเอาเอง คนนะว้อยไม่ใช่หุ่นยนต์....” ผมด่ามันอีกรอบ แล้วก็ตั้งท่าจะลุกออกจากตัวมันแต่ก็ลุกไม่ได้.....มันล๊อกไว้....ง่ะ
“ไม่โกรธเหรอ.....?”
“โกรธไร....ไม่โกรธแล้ว มึงไม่ได้รับรักเบลล์นี่” ผมตอบมันอย่างหวาดๆ รู้สึกแปลกๆวุ้ย
“ไม่ใช่เรื่องนั้น ไม่รับอยู่แล้วล่ะ ผมมีแฟนแล้วนี่” มันว่าแล้วก็ยิ้มๆตามสไตล์มันต่อ แล้วอะไรล่ะวุ้ยยย
“เปล่า....ก็เรื่องเมื่อกี๊ไง......” เมื่อพิจารณาจากสายตากรุ้มกริ่มของมันแล้วก็เอ่อ.... *โป๊ะ!! เสียงหน้าแดง (555+ เสียงห่าไรวะ / ก็อยากให้มันมีเสียงงี้อะ)
“เชี่ยยยยยย ถอยเลยมึงอะ” ผมถอยกรูดออกจากตัวมันทันที มันก็...เอิ่มมมม... คว้าข้อเท้าผมไว้แล้วลากเข้ามา จังหวะเดียวกันกับที่มันเข้ามาประชิดตัว...แล้วก็ยิ้ม....ยิ้มอีก ยิ้มเข้าปายยยยยยย
“ไม่โกรธเหรอ....”
“เปล่า.....เอ่อ จริงๆก็นิดนึง...” ทีแรกจะตอบว่าเปล่าครับ ลืมตัว นึกขึ้นได้ว่าเพิ่งบอกมันไปว่ามีอะไรให้บอก จะเผลอทำเองก็กระไรอยู่
“เอ่อ....ก็อยู่ๆก็จะทำ ไม่พูดไม่จาอะไรซักอย่าง คนนะเว้ย ไม่ใช่ตุ๊กตายาง” ผมพูดจบมันก็ยิ้มใหญ่เลยครับ ยิ้มไรของมันนักหนาฟะ (แจ๊ค / คนมันมีความสุข...)
“ก็แค่คิดว่าอยากจูบด้วยความรักซักที ที่ไหนได้ โดนต่อยกลับมาซะงั้น....” พูดจบมันก็คว้าตัวผมไปประกบจูบทันที เหมือนอีตอนที่แล้วเด๊ะเลยยยยยยย -*-
“อื้อ...พอแล้วน่ะ พรุ่งนี้ทำงาน” ผมผละออกจากมัน ผละออกมาก็สบตากันแวบหนึ่ง รู้สึกเหมือนเห็นความอยากในประกายตาของมันยังไงก็ไม่รู้ เสร็จ.....คืนนี้กู....ไม่เหลือ.....T^T
มันคว้าตัวผมเข้าไปจูบอีกรอบ ไอ่บ้านี่ไม่รู้เป็นอะไรชอบจูบซ้ำๆ แล้วตอนนี้มือมันนะ ยุ่มย่ามไปหมดแระ เสื้อผม กางเกงนอนผม มือไวสาดดดด
“.....ยอมให้ต่อยตั้งหลายที หมัดก็หนัก....ถ้าวันนี้หนักมือไปหน่อยก็อย่าเคืองกันนะครับ....ฮึๆ” พูดจบมันก็ไซร้ต่อ แล้วขอบอกเลยนะว่าวันนี้แม่งเหมือนแกล้งอะ ไม่รู้มันจะทำความเร็วทำบ้าอะไร ทุกทีมันจะช้าๆหน่อย อ่อนโยนกับผมหน่อย ตอนนี้นี่เหมือนวิ่งร้อยเมตรอะครับ ถอดได้ถอดเอา จับได้จับ ลูบได้ลูบ สัมผัสตอนนี้เหมือนมันเป็นทศกัณฑ์อะ สิบมือ เออ....แต่แถมมาอีกอย่าง ไอ่บ้านี่ท่าจะมีสิบปากด้วย มันแตะๆไซร้ๆเล็มๆอยู่นั่นล่ะ ฮืออออออ~~~ กูจะบ้า T^T
“ขอเอาคืนหน่อยเถอะ...” มันว่ายิ้มๆแล้วก็ใส่มาเต็มสตรีม หลังการเล้าโลมยาวนานประมาณชาติเศษของมัน ที่ทำเอาผมแทบจะระทวยไปกับพื้นเตียง มันช้อนตัวผมขึ้นมา จัดการเอาหมอนที่กองระเกะระกะมาหนุนเอวผมไว้ ผมเงยหน้าขึ้นมอง แล้วก็ต้องทิ้งตัวลงไปอีกรอบด้วยความอาย
.....จะกี่ทีก็ไม่ชินซักทีสิน่า.....
“อึ๊!!!! อ๊ะ...ซื๊ดดดด” เจ็บงะ T^T ไอ่เชี่ยนี่กระแทกเอากระแทกเอา หัวสั่นหัวคลอน มือมันก็ป้วนเปี้ยนอยู่กับไอ่ส่วนกลางลำตัวของผมที่เหมือนจะกลายเป็นของเล่นของมันไปแล้ว เห็นจับๆลูบๆอยู่ได้ -///-
มันเอื้อมมือมาช้อนตัวผมขึ้นไปสู่ท่าอีกท่าที่มันบอกว่าชอบนักชอบหนา (กูเห็นมึงก็ชอบทุกท่า) ใบหน้ามันอยู่ระดับอกผม มันก็จูบๆกัดๆไปบ้าง เจ็บครับ ไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ขอบอกว่าข้างล่างเจ็บกว่า...ครั้งนี้มันเจ็บๆจี๊ดๆไงไม่รู้
“ฮึ๊....อะ อื๊อออออ~~ เจ็บ อ๊ะ....อา....อะ” ผมส่งเสียงออกมาอย่างเสียมิได้ มันเจ็บนิดๆจริงๆนะ ไอ่แจ๊คก็หันหน้ามากระซิบข้างหูผม
“เจ็บหน่อยนะ....ขนาดแจ๊คยังรู้สึกเลยว่าวันนี้มันขยายตัวเป็นพิเศษ........สงสัยจะเพราะหมัดของเราแน่ๆ.....ฮึ” อะ ไอ่บ้านี่!!!! ผมกำลังจะอ้าปากด่ามันต่อ แต่มันก็อาศัยจังหวะที่กำลังยกตัวผมขึ้นนั้นมาประกบปากผมอีกรอบ สงสัยจะรู้มั้งว่าจะด่า แหะๆ
หลังจากนั้นก็....อย่าถามเลยครับ เอาเป็นว่า......ผมว่ามันไม่ต่ำกว่า 9 ท่า....คอนเฟิร์ม!!! T^T
………………………………………
จิ๊บๆๆๆ (เสียงนกร้อง –ว่าแต่แถวนั้นมีเรอะ / กรูก็ไม่รู้เหมือนกัน กร๊ากกกก)
“อื้อ........โอยยยยยย” แงะครับแงะ....ใช้คำว่าแงะเลยล่ะ ออกจากอ้อมแขนของมันที่ยังคงนอนยิ้มอย่างมีความสุข มุมปากของมันเป็นสีม่วงช้ำ รวมทั้งตรงสันกรามด้วย แหะๆ ดูเหมือนไอ่นี่จะฝีมือผม....แต่ไอ่รอยแดงๆช้ำๆทั่วตัวผมนี่ก็....ฝีมือมันอะ T^T
ตกลงนี่มันปล้ำผมแก้แค้นรึเปล่าเนี่ย.....เวรกรรมจริงกรู......
ผมลากสังขารตัวเองเข้าห้องน้ำไปจนได้ พอออกมาก็ยังพบว่ามันยังคงนอนที่เดิม...และท่าเดิม.....คนที่ควรจะหมดแรงคือกรูนะ มึงอะโดนต่อยทีสองทีทำเป็นสลบ กูโดนหนักกว่ามึงอีกอะ กูยังต้องตื่นมาทำข้าวเช้าให้มึงเลยยยยยยยยยยยย T^T
ผมลากสังขารตัวเองเดินไปห้องครัวจนได้ พอเปิดประตูไปก็พบไอ่แนนและน้องเมนั่งกินข้าวกันอยู่ บรรดาสาวหมวยหนุ่มตี๋ทั้งหลายยังไม่ตื่นกัน เพราะเขายังไม่เริ่มทำงานครับ
“ไงมึง....ดีกันยัง” ไอ่แนนเงยหน้ามาถามทั้งๆที่ปากเคี้ยวขนมปังจนแก้มตุ่ย ผมกำลังจะอ้าปากบอก...
“ดีแล้ว.....” เป็นไอ่เหี้ยแจ๊ค.....โผล่มาจากไหนล่ะนี่ แหม่....นินทาไม่ได้เลยนะมึ๊งงงงงง
“เออ ดีละ แล้วปากมึงโดนไรมา...อ๊ะๆ อย่าบอกนะว่า....” ไอ่แนนกลืนขนมปังดังเอื๊อกแล้วมองสลับไปมาระหว่างผมกับไอ่แจ๊ค น้องเมก็เดินกลับมายิ้มให้ เพราะเมื่อกี๊น้องเค้าไปปิ้งขนมปังเผื่อผมกับไอ่แจ๊คมาน่ะครับ
“อย่างที่มึงคิดแหล่ะ ฮึๆ...” ไอ่คู่หูบรรลัยยยยยยยย ไอ่แจ๊คเดินไปนั่งข้างไอ่แนนแล้วยิ้มหื่นๆกันทั้งคู่....เฮ้อออออออออ
เออ แซวไปเหอะ.....
แต่ขอล่ะ ไม่เอาละนะทะเลาะกันที แล้วคืนดีแบบนี้นี่ก็ไม่ไหวนะ เหนื่อย -*-
จบตอนที่ 41 คืนดี... (ด้วยอะไรวะ 55+)
**************************************
ทีแรกก็ว่าจะให้มันโกรธกันต่อซัก 2-3 ตอน...
แต่ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวผิดคอนเซ็บต์ เรื่องนี้อะให้แบบว่าอ่านสบายๆ ไม่เครียด ไม่นอยด์
ง่วงเน้อ ไปละ
ขอขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตาม
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
