-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
----------------------------------------------------
หวัดดีงับทุกท่าน ได้ฤกษ์เอาเรื่องใหม่มาลง ขอความกรุณาจากทุกท่านเช่นเคยจ้า
รักคนอ่าน แต่ถ้าอ่านแล้วเม้นท์จะรักม๊ากกกกกกๆ :-[
อันนี้ลิงค์เรื่องที่เขาเอาลงเรื่องแรกนะ ว่างๆก็เข้าไปอ่านกันมีอยู่ 5-6 ตอนเองมั้ง จบเรียบร้อยแระ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9740.40
เรื่องนี้น่าจะยาวหน่อย แต่ตอนนี้ยังแต่งไม่จบจ้า มีในสต๊อคอยู่พอสมควร จะลงต่อเมื่อมีเม้นท์ตามสมควร :laugh:
(ล้อเล่นๆ จริงๆก็มาลงตามที่คนแต่งสะดวกแหล่ะ)
ฝากเนื้อฝากตัวอีกครั้ง :pig4:
..............................................................
ตอนที่ 1 “จุดเริ่มของ...”
ทุกท่านรู้จักคำว่า Work & Travel ไหมครับ?
สาเหตุที่ผมมายืนอยู่ที่นี่ มันก็เริ่มจากเมื่อปีที่แล้วครับ ไอ่เพื่อนตัวดีผมมันไปกัน แล้วกลับมาก็คุยยกใหญ่ว่าสนุกอย่างนั้น มันส์อย่างนี้ แหม่มแจ่มๆเต็มไปหมด ไอ่ผมฟังมันโม้ก็เกิดอาการอยากไปบ้าง จัดการติดต่อหาบริษัทเอง ทุกอย่างเองหมดเลย ไปคนเดียวอีกต่างหาก ก็กะจะไปหาเพื่อนเอาข้างหน้าแหล่ะครับ แต่ไปๆมาๆ ผมได้อย่างอื่นกลับมาแทนแฮะ.....
กลุ่มที่ผมไปกันมี 4 คนครับ ชาย 2 หญิง 2 ทุกคนต่างที่ต่างถิ่นกันหมดมารู้จักพวกมันกันดีกว่าครับ
ไอ่แจ๊ค ไอ่นี่เรียนนิเทศน์ มหาลัยเอกชนชื่อดังในกรุงเทพ มันเป็นลูกเสี้ยวเยอรมันครับ หน้าตามันเลยจะเนียนๆกับคนแถวนี้หน่อย และเจ้าชู้โดยสันดาน กร๊ากกกก
เม น้องสาวคนสวยที่อ่อนที่สุดในกลุ่ม น้องคนนี้เรียนมหาลัยเดียวกับผมครับ แต่เรียนภาษา เธอคนนี้เลยค่อนข้างเป็นที่พึ่งทางภาษาของกลุ่มเลยทีเดียว
แนน ห้าวเกินหญิง มันเรียนศิลปะที่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในภาคเหนือ กวนตีนโดยสันดาน แต่พึ่งได้ครับ
สุดท้ายก็กระผม ไอ่เชนทร์ เรียนสถาปัตย์ที่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ หน้าตาหล่อเหลา กร๊ากกกกกก
แนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว ก็มาพูดถึงตอนที่ผมเดินทางกันดีกว่า
วันแรกที่ผมเดินทางมาถึง ณ สนามบิน JFK กะเหรี่ยงสี่ตัวนี้มึนอย่างแรงครับ หลังจากผ่านต.มกันแล้วทีนี้ปัญหาก็คือจะไปที่พักกันยังไงนี่ดิ แต่อาศัยความรู้เก่าที่ติดตัวมาโดยให้ไอ่แจ๊คมันนำ ด้วยความที่หน้าตามันให้สุดและดูแก่ที่สุดแล้วฮึๆๆๆๆ
“อ่าว ไหงเป็นเราอ่า” ไอ่แจ๊คครับ ตอนแรกๆยังไม่สนิทกัน พูดซะเพราะ ตอนนี้พูดกันทีสัตว์สงวนวิ่งกันให้ว่อน
“อ่านะๆ ก็ไม่เคยมากันหมดทุกคน หน้าตานายให้สุดแล้วอะ” ผมครับ บิวท์มันสุดฤทธิ์
“งั้นเดี๋ยวเดินไปคุยพร้อมเมเลยละกันค่ะ เมจะช่วยพูด เนาะ” น้องสาวคนสวยเอ่ยด้วยเสียงขี้อ้อนที่เป็นมาแต่กำเนิด ไอ่แจ๊คหน้าหม้อเลยยินดีทุกกกกอย่าง
“อ่า....นายชื่อเชนทร์ใช่ป่ะ....งั้นเราเอารถเข็นไปคืนกันมั้ย ให้น้องเมกับแจ๊คไปตกลงกับแท๊กซี่ แล้วเดี๋ยวจะได้ไปเลย” ไอ่แนนกะไอ่แจ๊คนี่ปากหมาพอๆกัน แต่แรกๆน่ะครับ สุภาพไว้ก่อน กระผมเองก็ด้วย กร๊ากกก
“อืมๆ”
หลังจากปล่อยให้เป็นหน้าที่ของน้องเม และไอ่แจ๊ค ตอนนี้พวกผมทั้งสี่คนก็ได้ขึ้นแท็กซี่คันหนึ่งครับ อารมณ์เดียวกับแท็กซี่ป้ายดำบ้านเราแหงๆ แกเป็นคนเกาหลีอะครับ ชื่อลุงคิม โอ้วววว แม่เจ้า แกทำทุกอย่างที่เขาน่าจะห้ามทำอะครับ ขับปีนฟุทบาท ฝ่าไฟแดง คุยโทรศัพท์ขณะขับรถ พวกผมสี่คนนั่งตัวแข็งทื่ออออ จากแรกๆที่ง่วงๆนี่แทบจะตื่นตาสว่างกันทุกคน กลัวว้อยยยยย ยังไม่อยากมีปัญหาในต่างแดน ขับไปก็เม้าท์กับพวกผมไป ไทยแลนด์ๆ อะไรไม่รู้ของลุงแก จากที่นั่งกันแรกๆกลัว นั่งไปซักพักเหมือนพวกผมจะมันส์ไปกับลุงแกซะงั้น 55+
นั่งไปซักพักก็ถึงที่หมาย แลกเบอร์โทรศัพท์กับลุงเรียบร้อย ด้วยความที่ผมเองก็แอบหวังว่าคงไม่ได้เจอกันอีก (อ้าววว) ก็แหม ไม่รู้สิครับ ผมรู้สึกว่ามันน่าจะเจอกันอีกได้ยากน่ะ เหอๆ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC05845.jpg)
คนแรกที่ออกมาต้อนรับพวกผมคือ Human Resources เธอชื่อโรสครับ (ซึ่งภายหลังเราเรียกเธอว่า “ป้ารส” 55+) หลังจากคุยและส่งเอกสารกันพอเป็นพิธี เราก็ได้เจอผู้ดูแลอีกคนหนึ่งครับ รายนี้เป็นผู้ชาย หน้าที่ของเขาคือดูแลนักศึกษาต่างชาตินี่ล่ะ มีชื่อว่าเจย์ ครั้งแรกที่ผมเห็น ว๊ากกก ตัวสูงชะมัด น่าอิจฉาฝรั่งจริงๆ T^T ไอ่แจ๊คที่ว่าสูงแล้วยังเตี้ยกว่าซะอีกอะ
เจย์พาพวกผมไปห้องพักครับ ซึ่งพวกเราได้ 2 ห้อง สรุปง่ายๆก็แบ่งชายหญิงกันนั่นแหล่ะ ตอนนี้อพาร์ทเมนท์หลังโตก็มีแค่พวกผม 4 คนเท่านั้น เห็นเจย์มันบอกว่า ตอนนี้มีแค่พวกผม อีกซักเดือนกว่าๆจะมีจากจีน เกาหลี อะไรเทือกๆนั้นมาสมทบ....
หลังจากจัดของพอประมาณ ไอ่ผมกับแจ๊คก็ผู้ชายอะนะ ของเขิง ก็ปล่อยกองๆไปก่อน เอาออกมาแค่ของสำคัญ คว้าโค๊ท หมวก ถุงมือ (มันค่อนข้างหนาวครับ) กะจะออกไปเดินเล่นเลย ไม่ค่อยตื่นเต้นหรอก เหอๆ
ซักพักสองสาวก็ออกมาจากห้องพร้อมจะไปเดินเล่นสำรวจบ้านเมืองกัน อ่าใช่ จำได้ว่าเจย์มันแนะนำห้างไว้นี่ พวกผมเลยเดินไปเรื่อยๆ ตามทางที่เจย์บอกไว้ เดินไปก็ชมบ้านเมืองไปพร้อมกับถ่ายรูปไปด้วย สวยมากมายครับ พี่น้อง ^ ^
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06134.jpg)
ซักพักก็ถึง แอ่น แอ๊น~ WAL-MART ห้างสรรพสินค้าอารมณ์ประมาณโลตัส คาร์ฟูร์บ้านเราอะครับ มีทุกอย่างให้เลือกสรร พวกผมก็หลั่นล้ากันสุดฤทธิ์ ทีแรกก็เดินด้วยกันหมด หลังๆเริ่มอยากไปนู่นมานี่ เลยตกลงกันว่า แยกเป็น 2 กลุ่ม แล้วเดินมาเจอกันตามเวลานัดหมาย
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/wal-mart-liberal-BZ02-vl-vertical.jpg)
ผมก็เดินกับไอ่แจ๊คครับ ของบางอย่างที่ใช้ร่วมกันได้ ก็หารกันซื้อ จะได้ประหยัด เพราะข้าวของไม่ได้ถูกๆเลย แต่ถ้ามัวแต่ซื้อไป คูณ5ไปก็ไม่ต้องกินกันล่ะครับ แต่บางอย่างผมว่าราคาพอกับบ้านเรานะ
“เชนทร์ๆ ดูนี่ดิๆๆ”
“ไหนๆ”
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก เห็นแล้วผมสองคนหลุดขำกันเลยอะ อย่างฮา ก็ภาพตรงหน้ามันคือ...อะไรละเนี่ย บวบละมั้ง หรือผักหัวอะไรซักอย่างครับที่รูปร่างมัน...เอ่อ...เหมือนไอ่นั่นอะ นั่นน่ะแหล่ะ ไอ่เอี้ยแจ๊ค เรียกกูดูไรวะเนี่ยยย โอ๊ยยยยย ขำ ทรงมันเหมือนมากๆอะครับ หลังจากหัวเราะกันซักพัก ผมก็รู้สึกว่าควรจะทำความคุ้นเคยมากกว่านี้แล้วล่ะ
“เออ...แจ๊ค...จริงๆนายไม่ต้องพูดสุภาพก็ได้นะ เอาจริงๆเลยนะเว้ย แม่งไม่เข้าอย่างแรงว่ะ 555555”
“โอ้โหวววว....อะไรว้า คนเราก็อุตส่าห์จะพูดเพราะๆ อ่านะ เออออ งั้นขึ้นมึง-กูเลยได้ป่ะล่ะ” มันยิ้มกวนตีนมาครับ ฮะๆๆๆ เออ อย่างนี้แหล่ะ แม่งได้ฟีลกว่ากันเยอะเลย
“จัดไปว่ะ เพื่อนฝูง...” ผมก็พูดไป ยักคิ้วกวนๆไปให้มัน มันก็ขำใหญ่ แล้วเข้ามากอดคอผมครับ
“เออ...ได้เลยไอ่น้อง” พูดจบเอามือมายีหัวผมซะงั้น เอออออ สาด เห็นกุเตี้ยกว่าเอาใหญ่นะมึง
“เอ้าๆ ไม่ทันไร ได้กันแล้วเหรอ” ไอ่แนน กวนตีน สาดดดดดด (เสียงในใจครับ 55+)
“ได้เหี้ยไรล่ะ....อุ๊บบบบ...เอ่อ คือ แหะๆ” ผมผละออกจากไอ่แจ๊ค เกาหัวแกรกๆ เวรแล้วไงดันหลุดปาก
“กร๊ากกกกกกกก.....พอๆ เรารู้ละว่าพวกนายดูฝืนๆ จะสถุลแค่ไหนจัดมาว่ะ” เอออออ ให้มันได้อย่างนี้...ดูเหมือนมิตรภาพระหว่างพวกผมในต่างแดนมันเริ่มต้นได้สวยเลยล่ะครับ ^ ^
“55+ อย่าคิดมากจ้ะ ตามสะดวกเลย เมไม่ถือหรอก” นางฟ้าประจำกลุ่มครับ เฮ้อออ ผมรู้สึกดีมากๆเลยล่ะตอนนี้...
จบตอน 1
...............................................................................
ฝากเรื่องใหม่ไว้นะ
คนแต่งจะทยอยเข้ามาตอบเม้นท์เรื่อยๆ เพราะเขาชอบตอบเม้นท์ม๊ากกกกกมากกกกก :-[
รูปที่ลงประกอบ จะมีแค่รูป wal-mart ที่หาจากในเนท (ดันลืมถ่ายที่ของจริงที่ไปมา) นอกนั้นคนแต่งไปถ่ายด้วยตัวเองจ้า :z2:
-
:กอด1:
เข้ามาอ่านแล้วน้าคร้าบบบ
ภาพสวยดี
มาเป็นกำลังใจให้ด้วย
-
มาเจิมเรื่องใหม่จ้า :mc4:
-
:mc4: :mc4:
ฉลองเรื่องใหม่
มาต่อเร็วๆเน้อออ
:L2:
-
เห็นชื่อเรื่องแล้วรีบเข้ามาเลย
อยากไปมั่งๆ
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
มาเจิมเรื่องใหม่ อิๆ +1 ให้เลยคราบ
อ่านแล้วเรื่องดูน่าติดตามดี ชอบวิว กับบรรยากาศในเรื่องด้วยไม่ใช่ไรหรอก :impress2:
อยากอ่านต่อ แล้วจะรออ่านนะคราบ
-
มาเจิมเรื่องใหม่ด้วย :mc4:
+1 เป็นกำลังใจให้ :L2:
-
มาให้กำลังใจ และมาฝากตัวอ่านนิยาย ด้วยคนครับ
ฝากด้วยนะครับ
โจ้คับ
-
มีรูปให้ดูด้วย ดีค่ะ :m4:
รอตอนต่อไปนะคะ
-
อยากรู้ขั้นตอนการขอไป work & travel จังครับ :z2:
-
เข้ามาเจิมเรื่องใหม่ด้วยคนครับ
น่าสนุกๆ มีภาพประกอบด้วย :L2:
-
อ่านด้วยคนครับ
หลังจากซุ่มอ่านตั้งนาน
เพิ่งจะได้สมัครสมาชิกนี่แหละ
^^
-
ติดตามต่อ...อิอิ
-
ตอบเม้นท์เฮฮา 1
YO DEA --- ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า
mist --- :กอด1:
Mint --- มาต่อเร็วๆแน่นอนจ้า
FaKeR ---- ชื่อเรื่องเป็นอะไรที่คิดนานมากกกกกก จนมาลงเอยที่ชื่อนี้ ถ้าชอบก็ดีใจมากมายเลย :กอด1:
newykung ---- ภาพประกอบ จะมีลงให้ทั้งเรื่องตามแต่สมควรจ้ะ ป.ล เรื่องถามชื่อ แหะๆ เรียก MeloS เลยก็ได้นะ :L2:
imageriz --- ขอบคุณมากมายสำหรับบวกจ้า แต่ตอนนี้เค้าบวกคืนให้ไม่ได้.... ขอเป็นจะเอานิยายมาลงบ่อยๆ และต่อเนื่องที่สุดเท่าที่จะทำได้นะ
jaideejung007 ---- ขอบใจจ้า
dahlia ---- รูปมันทำให้อ่านง่ายขึ้นมั้ย? จะพยายามเอามาลงจ้า
MRpongrapee ---- เอาตอนที่เราไปนะ เป็นแบบไอ่เชนทร์เลย 555+ คือเห็นชาวบ้านไป เลยอยากไปบ้าง ก็ติดต่อบริษัทอะจ้ะ ดูทางอินเตอร์เนท คีย์คำว่า Work&Travel ลงไป แล้วก็ตัดสินใจเลือกเลย แต่ตอนนี้บริษัทที่ให้บริการเรื่องนี้มีเยอะมาก ต้องเลือกดีๆจ้ะ และถ้าจะให้ดี ควรเลือกบริษัทที่เราสามารถไปติดต่อได้ด้วยตัวเองจะสะดวกกว่าในเรื่องของเอกสาร ซึ่งค่อนข้างสำคัญในการเดินทางจ้ะ พอเลือกบริษัทที่ถูกใจได้แล้วก็จัดการส่งใบสมัคร ซึ่งโดยทั่วไปมักจะสมัครกันราวๆเดือน กันยา-สิงหา-ตุลา ราวๆนี้ แล้วเราก็ทำตามเงื่อนไขของบริษัทเลยจ้า ไม่ยากหรอก ในเมื่อใจอยากจะไป o13
patz ---- ขอบคุณจ้า จำไอดีได้ เคยมาเม้นท์ให้เรา รักตายเลยยยยยยยยย :กอด1:
เพื่อนรักรักเืพ -----ซุ่มอ่านซะงั้น ตอนซุ่มอ่านเค้าก็รักตัวแล้ววววว แต่อ่านแล้วเม้นท์ เค้ายิ่งรักตัวมากกว่าเดิมมมมมมมมม :กอด1:
dui12342537 ---- ขอบคุณจ้า ที่มาติดตาม
ohmpresto ------ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า
.............................................................................
ตอนนี้อัพให้ไม่ได้เพราะอยู่ที่ร้านเนท แล้วดันไม่ได้เซพไฟล์มา สะเพร่าไปหน่อย นึกว่าจะไม่ลากยาว วันอาทิตย์เย็นๆดึกๆ เค้าจะมาอัพตอนที่ 2 ให้
เนื้อเรื่องตอนนี้แต่งเรื่อยๆ และเกลาเรื่อยๆจ้ะ
ส่วนรูป เห็นหลายๆคนชอบกัน เป็นรูปที่คนแต่งมีโอกาศได้ไปถ่ายสถานที่จริง ถ้ามีรูปไหนหาจากอินเตอร์เนทก็จะลงบอกไว้จ้า
สำหรับเรื่องการไป work คนแต่งมีโอกาศไปมา 1 ครั้ง ถ้ามีอะไรสงสัยอยากจะถาม (และเราตอบได้) ก็ pm มาหลังไมค์ได้เลยน้า ยินดีช่วยคนอ่านที่น่ารักของเค้า :กอด1:
มีอะไรคับข้องใจ หรืออ่านตรงไหนแล้วไม่ลื่น ติเตียนกันได้เรยนะ เค้าอยากได้คอมเม้นท์เพื่อมาปรับปรุงการเขียน จะได้เขียนให้อ่านลื่นๆกว่านี้
สุดท้ายขอขอบคุณทุกๆคนที่อ่าน และขอบคุณยิ่งๆขึ้นไปสำหรับคนที่เม้นท์
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้า :L2:
-
ต้อนรับเรื่องใหม่จ้าา :L2:
สนุกๆ o13
อยากไปจัง เด๋วหาโอกาสไปมั่ง
เผื่อมีรักกะเค้าบ้าง :laugh:
-
ชอบอ่าาา สนุกมากจ้า อ่านไปยิ้มไป ฮ่าๆ
คาแรคเเตอร์ตัวเอกน่ารักดี ฮ่าาาาา
:mc4:
-
อยากไปเหมือนกันนะครับ
โครงการเนี๊ยะ
แต่สงสัยคงต้องอาศัยทุน พ.ม. อิอิ
มาต่อเร็วๆนะคับ
อยากอ่านเรื่องต่างถิ่นแบบนี้บ้าง ชอบๆ
-
มาต่อแล้วววววววววววววววววว ขออภัยที่ให้รอ (มีคนรอป่าวอ่า :a5:)
พอดีไปธุระ ช่วยเพื่อนย้ายหอทั้งวันเรย
......................
ตอน 2 พิซซ่าทำพิษ...
หลังจากวันแรกที่ไปซื้อของด้วยกัน พวกเราก็สนิทกันมากขึ้นตามลำดับครับ ก็นะ ทั้งเมืองพูดภาษาเดียวกันอยู่ 4 คนนี่นา มันก็ต้องสนิทกันเป็นธรรมดาล่ะ (ที่จริงเมืองนี้มีคนไทยอยู่ แต่ตอนนี้ยังไม่เจอครับ)
วันนี้เป็นวันที่พวกผมต้องไป Orientation เพื่อจะได้รับทราบหลายๆเรื่องที่ควรรู้ครับ พร้อมกับรับเครื่องแบบ เครื่องแบบผมเป็นกางเกงสีกากี กับเสื้อโปโลสีเขียวและผ้ากันเปื้อนที่มีตราของสวนสนุก พวกเราทั้ง 4 คนบรรจุอยู่ในแผนก Food & Beverage แต่ขายต่างกันไป ผมอยู่ตรง HOT DOG ไอ่แจ๊คอยู่ตรงบาร์เบียร์ซึ่งเข้ากับหน้าตาขี้เหล้าของมันมาก 555+ ส่วนสองสาวอยู่โซนไอศกรีมครับ
ข่าวดีคือพวกผมทุกคนเข้าเล่นได้ฟรี 555+ พวกผมเลยวางแผนเล่นกันทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มงานด้วยซ้ำไป
อีก 2 วันครับจะเป็นวันเริ่มงานวันแรก ระหว่างนี้พวกผมก็เปิดแผนที่เที่ยวกันเลยล่ะ สองสาวเจอเอ้าท์เลท เห็นกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ที่จริงผมเองก็ชอบนะครับ แหะๆ วันนี้พวกผมเลยตกลงจะไปเอ้าท์เลทกัน
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5310104.jpg)
เรียกแท็กซี่ไปตกหารคนละ 2 เหรียญ ก็ถือว่าโอเคครับ รู้สึกว่าตั้งกะผมมาเนี่ย...เรื่องเงินๆทองมันสำคัญขึ้นมากเลยทีเดียว
ชีวิตในต่างแดน ไม่ได้มีพ่อกับแม่คอยดูแลและช่วยเหลือ เงินที่ใช้ก็มาจากน้ำพักน้ำแรง ผมว่ามันเป็นเรื่องที่น่าสนุกสำหรับผมนะ...
พอไปถึงสองสาวก็เดินเที่ยวกันใหญ่ ผมเองเห็นสาวๆในบรรยากาศสนุกสนานแบบนั้นก็อดคึกไปด้วยไม่ได้ หลังจากเดินเข้าออกร้านหลายร้านสองสาวก็หยุดอยู่ที่ร้านเสื้อผ้าผู้หญิงร้านหนึ่งครับ ทีแรกผมกับไอ่แจ๊คไม่ค่อยอยากเข้าไปเพราะมีแต่เสื้อผ้าผู้หญิง แต่พอชะเง้อเข้าไปมองเห็นว่าลูกค้าผู้ชายก็เยอะอยู่ สงสัยมาหาซื้อให้แฟนมั้ง (หรือใส่เองหว่า - -*) ผมกับไอ่แจ๊คเลยตัดสินใจเดินเข้าไปตามคำรบเร้าของสองสาว
“นี่ๆตัวนี้เป็นไงคะ” น้องเมครับ เอาเสื้อสายเดี่ยวสีหวานตัวหนึ่งทาบบนตัว น่ารักชะมัดน้องคนนี้ อิอิ
“ว้ายยยยย น่ารักๆเซลล์ด้วยอ่า ซื้อเลยๆ” ไอ่แนนเชียร์เต็มที่ในขณะที่มือมันถือกางเกงทหารตัวใหญ่....นี่มึงจะแมนไปไหนวะ???
“โห...ท่าทางสนุกนะ” ไอ่แจ๊คแซวสาวๆ หารู้ไม่ว่าเดี๋ยวก็โดนไอ่แนนมันกระโดดก้านคอเอาหรอก - -*
“อ่าว แหงดิ แล้วพวกมึงไม่ดูไรไปเหรอ ดูให้เมียที่บ้านดิ 55555”
“โอ้โห สาดดดดด ยังไม่มีเว้ย เมียอะ มึงสนใจลองปะล่ะแนน เหอะๆ”
“......เอากับมึงกูไปเอาไอ่เชนทร์ดีกว่า กุไม่เป๊คพวกล่ำๆว่ะ กุชอบแบบเพรียวๆ กร๊ากกก” อ่าวไหงมาทางกู มีการมากระแซะกูอีก อย่าแนน กุยังไม่อยากเป็นเมียมึงนะ
“ช้าไปว่ะ...ไอ่เชนทร์เสร็จกุตั้งแต่คืนแรกแล้ว...ใช่มะที่รัก” เห็นกุเป็นตัวไรวะเนี่ยลากไปลากมา สภาพผมตอนนี้คืออยู่กึ่งกลางระหว่างไอ่แนนกับไอ่แจ๊ค โอ้โห...ถ้าเป็นน้องเมหรือแหม่มสวยๆซักคนมาแย่งอย่างนี้กุจะไม่ว่าซักคำ
“พวกมึงนี่....ปัญญาอ่อนว่ะ” ผมแกะมือไอ่สองตัวนี่ สายตาหันไปปะทะกับน้องเมที่ยืนหน้าแดงอยู่ เป็นไรหว่า??
“ง่า....เอ่อ เชนทร์กับ เอ่อ แจ๊ค...เป็นไรกัน เหรอ???” บิดไปม้วนไปถามผมไป ว่าแต่........อะไรนะ!?! กรรม เอาไรคิดเนี่ยยยยย
“เมครับ....ไอ่แจ๊คมันอำ....โห่ พี่เสียใจนะนี่เมคิดงี้” ผมก็แกล้งอ้อนๆไป เล่นเอาไอ่แนนเดินมาตบหลังดังอั้ก! ไอ่นี่หนิ ตกลงมึงเป็นผู้หญิงแน่นะ เจ็บชิบ
“สาดดดด ทำมาเป็นอ้อนนะมึง ไปอ้อนผัวมึงนู่น ชิ่วๆๆ” หันไปไอ่แจ๊คเสือกเล่นด้วยกับไอ่แนนอีก กางมือพร้อมบอก ‘มาเลยที่รัก’.....ถุยยยย กูจะอ๊วกกกก
“โว๊ยๆ พอๆพวกมึงนี่นะ กุหิวว่ะ ไปหาไรกินกัน” หิวจริงๆนะผมอะ
“แกล้งเปลี่ยนเรื่องนะมึง แต่ก็หิวจริงๆว่ะ ไปกินกันมะ แล้วค่อยมาเดินต่อ” ไอ่แนนว่า
“งั้นจะไปไหนอะ กูคิดไม่ออก”
“...นี่ๆ กิน Domino กันมั้ย พิซซ่าอะรู้สึกว่าแถวนี้มีอยู่ร้านนึง” น้องเมครับ ทำการบ้านมาดีจริงๆเลยเชียว
“เอ้อออออ นั่นละ ไปกันๆ”
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/dominos.jpg)
พอไปถึงร้านพวกผมก็สั่งกันครับ นั่งรอประมาณ 20 นาที เหมือนจะนานแต่แค่นั่งกัดกันเองเวลาก็เดินไปอย่างไวแล้วล่ะครับฮ่าๆๆ ซักพักพิซซ่าก็มาเสิร์ฟ...ให้ตายเหอะ อร่อยเป็นบ้า มันให้ความรู้สึกสดใหม่มากอะครับ ก็แหงล่ะ เพิ่งออกจากเตาเลยนี่หว่า พวกผมก็กินแกล้มโค๊กไป คุยกันไปพร้อมเล่นสงครามชีสบิน 555+
‘แปะ!’ เต็มหน้าไอ่แจ๊คเลย กร๊ากกกก ไอ่แนนแม่งแม่นชิบ ไอ่เอี้ยแจ๊คก็บ่นไปสิ แต่จะให้ทำคืนมันก็ไม่ทำอะนะ ไอ่แนนได้ใจเล่นใหญ่ ผมกับน้องเมก็ขำกันท้องคัดท้องแข็ง ไอ่แนนนี่ตัวแสบเลย หลังจากสงครามชีสบินของมัน มันก็บอกเบื่อแล้วคิดเกมใหม่ขึ้นมา
“กล้าป่าว พวกมึงกล้าป่าว” มันท้าใหญ่ สงสัยมันคงจะเบื่อสงครามชีสบินมั้ง เลยชวนเล่นอย่างอื่น…
“กะแค่ส่งปากต่อปาก พวกมึงสองตัวกลัวไรวะ แม่งอ่อน 555” โอ้โห กุไม่ได้อยากเกรงใจมึงหรอก ยังไงมึงก็ผู้หญิงนะว้อย ถึงจะมีความเป็นผู้หญิงเหลือน้อยแล้วก็เหอะ อีกอย่าง แล้วน้องเมอะว่าไง แต่เหมือนเมจะรู้ครับ ชิงพูดเลย
“เมว่าน่าสนุกนะ 55+” เอาสิ สาวน้อยชวนงี้พวกผมคงขัดไม่ได้แล้วล่ะ หุหุ จริงๆพวกผมไม่ได้คิดไรกันหรอกครับ ก็เพื่อนกันหมดอะ กับน้องเมถึงผมจะชมว่าน้องเขาน่ารักบ่อยๆ แต่มันก็เป็นความน่าเอ็นดูแบบน้องสาวอะครับ
“เริ่มที่มึงเลย ไอ่แจ๊ค อย่าๆๆๆๆๆ ชิ้นนั้นน่ะ อย่าเพิ่งกัดหมด เออ นั่นล่ะๆ ส่งต่อไปทางไอ่เชนทร์” น้องเมหัวเราะกิ๊กเชียว ขำไรนักหนาครับเนี่ย
“อ่าว ไหงไม่ให้กุส่งไปทางมึงก่อนวะ” ไอ่แจ๊คเถียงทั้งๆที่พิซซ่าครึ่งชิ้นอยู่ในปากมัน
“เออ น่าทางไหนก็เหมือนกันล่ะวะ วนตามเข็มนาฬิกาว้อย จัดไปๆ”
“เออ...เล่นกับแม่งซะหน่อย” ไอ่แจ๊คบ่นอุบอิบของมันก่อนจะยื่นหน้ามาใกล้ๆผมเพื่อทำตามเกมประหลาดของไอ่แนน
ใบหน้าของมันที่เลื่อนเข้ามาใกล้ ยังไม่วายยักคิ้วแบบกวนตีนๆใส่ผมทำเอาผมหมั่นไส้ ไหนๆก็ไหนๆผมไม่ได้คิดอะไรและปกติเพื่อนผมก็เล่นถึงเนื้อถึงตัวกันอยู่แล้ว ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆจ้องตามันตรงๆ มันเองก็จ้องผมกลับแต่มิวายส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาอีก...ไอ่เหี้ยนี่ เจ้าชู้โดยสันดานจริงๆ อยู่ดีๆผมก็รู้สึกหน้าร้อนๆ ให้ตาย นี่กูเขินมันเหรอเนี่ยยยยยยย โอ้ ม่ายยยยยยยยยไอ่เชนทร์ตั้งสติๆ ผู้ชายนะมึง แถมเป็นไอ่เอี้ยแจ๊คด้วย สติๆๆๆกลับมาๆๆๆ...
‘หงับ!’ ในที่สุดผมก็รับพิซซ่าจากปากไอ่แจ๊คสำเร็จ พร้อมกับท่องคาถาใจเย็นไปมาในหัว (คาถาไรของมันวะ)
“วี๊ดดดดดวิ้ว ขอบใจนะพวกมึงสองตัว ที่ให้กูดูฉากหวานๆแบบนี้ 5 5 5+” ไอ่แนน มึงนะมึง
“น่ารักมากเลยอ่าพี่แจ๊ค พี่เชนทร์ อิอิอิ” เมก็เป็นไปอีกคน - -* ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆไอ่แนน มันก็ยังขำไม่เลิก กลั้นหัวเราะไป รับพิซซ่าจากปากผมไป ให้ตาย แนนมันไม่เขินเลยรึไงวะนี่ เห็นมันกลั้นขำอยู่ได้ พอมันรับจากผมเสร็จก็ส่งชิ้นเล็กสุดให้เมต่อ น้องเมหัวเราะคิกคักแต่ก็รับไป จนพิซซ่าเจ้ากรรมชิ้นนั้นหมดซักที เฮ้ออออ
“พอๆ กูไม่เล่นละนะ สาดดดด” เสียงผมนี่ล่ะ ไม่รู้ดิ ถ้าให้ผมทำแบบนั้นอีกรอบล่ะก็ ผมว่าผมท่องคาถาไม่อยู่แหงเลย
“เขินอะดิ แหมๆๆๆๆๆ” ไอ่แนนมึงนะมึงงงงงงง ซักวันกูจะแก้แค้น แม่งงงงง
“เขินเหี้ยไรล่ะ มึงอะแจ๊ค พิซซ่ามึงกัดซะเปื่อย แดกไม่อร่อย” แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆเลยผม แถไว้ แถเข้าไว้
“อ่านะ.....” มันพูดแล้วยิ้มน้อยๆ หมายความว่าไงวะ สาดดดดดดด
สรุปมื้อนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ หลังจากนั้นพวกเราสี่คนก็ไปเดินเล่นกันต่อ ร้านรวงเยอะแยะมากมาย ทั้งร้านขนม ร้านอุปกรณ์ครัว ร้านของเล่นก็มี เดินสำรวจกันทั่วเลยล่ะครับ สรุปวันนี้ก็ยังไม่ได้ซื้ออะไรมากมาย ถือซะว่ามาดูที่ทางไว้ก่อน ยังไงก็ได้อยู่แถวนี้อีกตั้ง 2 เดือนกว่าๆ ไม่ต้องรีบครับ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5310089.jpg)
พูดถึง...อีก 2 เดือนกว่าๆงั้นเหรอ ผมว่าผมต้องขจัดไอ้ความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นแล้วล่ะ หวั่นไหวอะไรเนี่ยกู เฮ้อออออ เซ็งชีวิต....
จบตอน 2
..............................
เป็นไงกันบ้าง :monkeysad: หวังว่าจะชอบกันนะ
ส่วนตอนนี้ เรื่องรูปเนี่ย มีรูปโดมิโน พิซซ่าที่เดียวที่หาจากอินเตอร์เนท ตอนไปกินเองไม่ได้ถ่ายไว้ ห่วงกินเกิ๊นนนน :z3:
ตอนต่อไปก็....เดวดูก่อน ขอปรับเรื่อง+เลือกรูปนิดหน่อย อาจจะวันสองวันนะ
แต่ส่วนตัวตั้งใจว่าจะอัพวันเว้นวัน
จะเข้ามาตอบเม้นท์เรื่อยๆจ้า
เป็นกำลังใจให้เขาด้วยนะ
อ่าอีกเรื่องหนึ่ง คนแต่งมีเรื่องจะถาม.... คือว่าภาษาที่ใช้ในเรื่องนี้คำหยาบคายมันค่อนข้างเยอะ ควรจะลดลงมั้ย หรือยังไง ถ้ามีคำแนะนำก็ดีอะจ้า
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ทุกคนจ้า :กอด1:
-
เหอ ๆ เพิ่งมาได้แป๊บเดียวก็หวั่นไหวซะแล้ว งี้อีก 2 เดือนที่เหลืออยู่ก็คง :z1:
ป.ล. เรื่องภาษารู้สึกว่าปกตินะจ้ะ บางเรื่องยิ่งกว่านี้อีก
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
สองเดือนเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็คิดความสำคัญได้มากอยู่
ในตอนนี้พิชซ่า ทำพิษ พิษ อะไรหว่า อิๆ
ส่วนในเรื่องของการใช้ภาษายังอยู่ในเกณฑ์ดีอยู่ไม่ได้หยาบคายอะไรมาก
โดยรวมยังดูแล้วโออยู่ไม่ได้ไปเน้นในส่วนนั้นมาก
จริงๆก็ไม่ต้องไปกังวลกับภาษามากก็ได้
เพราะมันเป็นบุคลิกของตัวละครที่เราต้องการจะสื่อออกมา
เราก็ควรจะเอาตามที่เราคิดไปเลย ไม่มีใครรู้จักตัวละครดีเท่าเราอยู่แล้ว
อยากอ่านต่อจัง แล้วจะรออ่านน๊า
-
อ่านชื่อตอน นึกว่ากินพิซซ่าแล้วปวดท้องหรือไม่สบาย แล้วต้องดูแลกันซะอีก แหะๆ
ว่าแต่ ตอนส่งพิซซ่าปากต่อปากกันนี่ โต๊ะอื่นเค้าไม่มองมาแล้ววี้ดวิ้วบ้างเหรอครับเนี่ย แค่คิดก็เขินแทนแล้วอ่ะ :-[
ปล.เรื่องภาษาผมก็ว่า ok อยู่นะครับ ไม่ได้หยาบอะไรมากมายเลย แบบนี้เป็นธรรมชาติดีออกครับ
ปล2.ดีใจจังเลย จำ login ผมได้ด้วย :L1:
-
ฮิ้ววววววว พิซซ่าสื่อรัก ป่ะเนี่ย แนน สุดยอดอะ เข้าใจคิดจริงๆๆ
ชอบภาพสุดท้าย ตุ๊กตาตัวใหญ่นะนั่น :o8:
ภาษาก็โอเคนะคะ กู มึง ..... มันก็ธรรมดา แล้วความหมายมันก็ไม่ได้สื่อไปในทางหยาบคายอะไร
-
มาฝากตัวอ่านนิยายด้วยคน
รับพิจารณาด้วยนะ
+1 ให้กำลังใจคับ
โจ้เอง
-
มาจองที่นั่ง
แนนขอบุ๊คหนึ่งทีนะคะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาหมอนเอาขนมมานั่งอ่านด้วย อิอิ
:L2:เอาดอกไม้มาให้กำลังใจคนแต่ง
-
ตอบเม้นท์เฮฮา 2
mist --- เชนทร์มันพวกไฮเปอร์ + ความรู้สึกไว :z1: อีก 2 เดือนที่เหลือก็....หุหุหุหุ
newykung --- พิซซ่าทำพิษรัก... :-[ เกมนี้คนแต่งก็เล่นบ่อยๆ ทดสอบความด้านกับเพื่อนทุกๆเพศ(ย้ำว่าทุกเพศทั้งเพศที่ 3-4-5-6) รู้เลยใครแน่ไม่แน่ :jul3:
patz --- ตอนที่ทำ มีคนมองมั้ย ??? งืม ตอนทำเองอะมีคนมองแบบว่าหนวกหู แต่ตอนไอ่เชนทร์ทำกับไอ่แจ๊คนี่....อาจจะมองเพราะอย่างอื่น :impress2: ป.ล เขาจำไอดีได้แทบทุกคน เพราะคนที่เม้นท์อะ น่าร๊ากกกกกกก :กอด1:
dahlia --- ตุ๊กตาตัวใหญ่มากกกกกก เสียดายเค้าไม่ให้ปีนแล้วถ่าย ส่วนไอ่แนนนี่เป็นตัวแปรสำคัญของตัวเอกเลย มันจะได้กันก้เพราะลูกยุของอีนี่แหล่ะ กร๊ากกกกกก
jaideejung007 --- ไปอ่านแล้วนะเรื่องนู้น สนุกมากมาย เม้นท์ไปหลายแล้ว อย่าแปลกใจถ้าไม่เห็น หุหุ
nana lon€ly™ --- คุณคนโพสคนสวยของคุณเทน ขอกอดที :กอด1:
--------------------------
ขอขอบคุณทุกคำแนะนำในเรื่องของภาษาจ้ะ ถึงมันจะไม่ค่อยสุภาพเท่าไหร่ แต่ก็คงต้องยอมรับกันว่าใช้กันเป็นปกติธรรมดาไปแล้วอะเนาะ
ตอนที่ 3 น่าจะเป็นพรุ่งนี้เย็นๆ ไม่ก็ดึกๆ ดูก่อนว่าจะเมาค้างอ๊ะป่าว :really2:
สุดท้ายขอขอบคุณทุกท่านที่แอบอ่าน และขอบคุณทุกท่านที่เม้นท์แนะนำทุกเม้นท์ มันมีค่ามากมายเลยนะ :monkeysad:
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้า :L2:
-
ตามมาอ่านจนได้ กะว่าจะรอให้อัพหลายๆตอนค่อยเข้ามาอ่าน แต่อดใจไม่ไหว
เทียบกะเรื่องก่อน เรื่องนี้อ่านลื่นไหลไม่มีติดขัด ชอบๆ
อยากไปบ้างจังเลย
-
อ่านทันแว้วววววววว
น่ารักอ่ะ อยากไปบ้างจัง
แต่หมดวัยแล้วอ่ะ
รอตอนต่อไปอยู่น๊า
เง้อออ สวยสู้เจ้าของเรื่องไม่ได้อ่ะ
กอดคนแต่งทีน๊า :กอด1:
-
แอบตกใจ หากระทู้ไม่เจอ ไม่มีใครใจดีดันให้เค้าบ้างเหรอ :monkeysad:
หุหุ อ่านกันเพลินๆเนาะ
ตอน 3 หวั่นไหวและ...แตกตื่น
หลังจากที่พวกผมสี่คนกลับมาจากการสำรวจเอ้าท์เล็ท ก็รวมตัวกันในห้องครัวเพื่อทำอาหารเย็นกันครับ หลังจากที่กินมาม่ากันมา 2 วันแล้ว เย็นนี้เลยตกลงกันว่าทำอาหารที่มันเป็นมื้อซักมื้อดีกว่า ต้องยกความดีความชอบให้น้องเมที่รอบคอบมาก เพราะเธอเตรียมผงปรุง พริกป่น น้ำปลาขนาดย่อมๆมา ซึ่งมีประโยชน์กับพวกเราอย่างมากมายมหาศาลครับ เธอบอกว่าก่อนมามีรุ่นพี่เตือนไว้ว่าให้เอามาเพื่อแก้เลี่ยน ซึ่งผมว่าผมพลาดอย่างแรง น่าจะเอามาบ้างนะกู
ผม ไอ่แจ๊ค ไอ่แนนนี่เอามาพอกันเลยครับ ผมติดมาม่ามาสองแพค ไอ่แจ๊คเอามาม่ามาสองแพคกับปลากระป๋อง ข้าวสารถุงเล็กๆอีกถุงหนึ่ง ไอ่แนนนี่แล้วใหญ่ มันเอามาม่ามาแค่ 10 ห่อ พร้อมเสื้อผ้าอีก 6-7 ตัว มึงแมนกว่ากูอีกนะเนี่ยแนน - -* ‘เอาไรมานักหนาวะ’ ดูมันพูด สรุปตอนท้ายผมก็เห็นมันพึ่งพริกป่นของน้องเมแทบตลอด กรรมจริง
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC05882.jpg)
“แล้วมีใครทำกับข้าวเป็นบ้างคะ” น้องเมที่น่าจะมีทักษะการครัวที่สุดแล้วเอ่ยขึ้นครับ
“....” “.............” ไอ่แจ๊ค กับไอ่แนนนั่งทำหน้าเหรอหรา ดูก็รู้ว่ามันสองตัวไม่เป็นแน่นอน
“เดี๋ยวพี่ช่วย....ให้ไอ่แนนกับไอ่แจ๊คทำชาติหน้าก็ไม่ได้แดก…” ผมหันไปยิ้มกวนตีนใส่มันสองตัว แต่ไม่ยักกะเถียงแฮะ สงสัยแม่งจะจริง 55+
“มึงทำเป็นเหรอ”
“อะ...แน่นอนทำเป็นดิ อยู่บ้านกูก็ทำแดกเองบ่อยๆ...นั่งเฉยๆเป็นลูกมือให้พี่ละกันน้องแจ๊ค”
“อ่านะ....เออๆ” ไอ่เหี้ยนี่จะยิ้มไรนักหนาวะ ญาติมึงเป็นตลกหรือไง…
“โห....มึงนี่แม่บ้านกว่าที่กูคิดนะนี่....แจ๊ค มึงนี่โชคดีนะได้เมียแม่บ้านแม่เรือน” ไอ่แนนหันไปพยักเพยิดกับไอ่แจ๊ค แม่ง เอาอีกแระไอ่แนน ซักวันกูจะแก้แค้นมึงงงงง แซวกุอยู่ได้ หวั่นไหวนะเว้ย T^T
“ปากงี้ เดี๋ยวไม่ได้แดกอะมึงไอ่แนน....พอๆๆๆ พวกมึงสองตัวเป็นลูกมือเลย แนน...มึงเอาผักในตู้เย็นมาล้างกูจะทำผัดผัก...แจ๊คมึงไปล้างกระทะ กับเตรียมเนื้อช่วยน้องเม...ไม่งั้นคืนนี้กว่าจะได้แดก หิวตายห่าพอดี”
หลังจากฟาดฝีปากกันพอประมาณในที่สุดพวกผมก็ทำอาการเสร็จซะที อาหารไทยมื้อแรกในอเมริกา ผัดผัก ต้มยำ(ใช้ผงเครื่องปรุงของน้องเม) และไข่เจียว ส่วนข้าวพวกผมใช้วิธีหารกันซื้อครับ เป็นข้าวของบราซิลมั้ง เม็ดโตๆสีครีมๆหน่อย แต่พอแก้ขัดไปได้แหล่ะ ใช้วิธีต้มแล้วเคี่ยวจนกว่ามันจะแห้งเพราะว่าไม่มีหม้อหุงข้าว เหมือนทำยากแต่ง่ายกว่าที่คิดครับ จริงๆมีหลายอย่างที่พวกผมซื้อเอามาแทนกัน ซอสหอยนางรมก็มีขายแต่แพง มีสินค้าจากเอเชียหลายตัวนะครับแต่ส่วนใหญ่จะมาจากจีนน่ะครับ
“โอย...อิ่ม เฮ้ออออออออ” แดกเสร็จนั่งตีพุงแปะๆ ไอ่แนนมึงหัดเป็นผู้หญิงหน่อยดิว้า
“ทำอาหารกันเองก็สนุกดีเนาะ เมว่าเรามาจัดวันทำกันมั้ยแบบว่าซัก 2-3 วันทำด้วยกันทีนึง นอกจากนั้นเราก็ต่างคนต่างทำกินเอง เพราะถ้าเปิดงานเมื่อไหร่ เมว่าเราคงไม่ได้มานั่งทำเองแบบประดิดประดอยแบบนี้แน่ๆเลยอะ”
“อืมๆพี่ก็ว่างั้นแหล่ะ เอองั้นล้างจานกันเลยมั้ย ชักเหนื่อยแล้ว จะได้ไปพักผ่อนกันซะที” และแน่นอนว่าการล้างจากก็ยกให้เป็นหน้าที่ของไอ่แจ๊คครับ ทีแรกไอ่แนนมันก็จะช่วยด้วย เพราะมันบอกมันก็ไม่ได้ช่วยทำอาหาร แต่ไอ่แจ๊คบอกเดี๋ยวกูทำเอง ไอ่แนนเลยแซวใหญ่
“น้ำหน้าอย่างมึงก็สุภาพบุรุษเหมือนกันนะเนี่ย เหมือนกูต้องมองมึงใหม่แล้วสิ”
“ไม่ต้องมองกูใหม่หรอก แค่มึงยอมเป็นเมียกูซักคืนได้มั้ยล่ะ?” ขนาดล้างจานมันยังแขวะกันเองได้นะคนเรา
“โอ๊ยยยยย อย่ามาทางกูดีกว่า นู่นไปทางไอ่เชนทร์นู่น กูว่ามึงสองตัวน่าจะเหมาะกันมากกว่า 55555”
“ไหนๆไอ่แนนมันก็บิวท์มาทั้งวัน ฉลองศรัทธามันหน่อยมั้ยไอ่น้อง” หันมาทำตาเชื่อมใส่กูอีก แม่งเอ้ยยยย ผมรู้แล้ว! ผมแค่แพ้สายตามันแน่ๆเลย ผมหวังว่ามันน่าจะแค่นั้น...นะ
“กูว่ามึงหุบปากแล้วล้างต่อไปเหอะ จานน่ะก่อนที่มึงจะต้องล้างตีนกูแทน” ทำหน้าเซ็งๆไปก่อนล่ะผม ข้างในนี่เต้นเป็นงิ้วแล้ว กูเป็นเหี้ยไรเนี่ย เพิ่งมาถึงได้ 2-3 วันดันหวั่นไหวกับไอ่แจ๊ค ซึ่งผมต้องอยู่กับมันอีก 2 เดือนกว่าๆเนี่ยนะ ไม่ดีแน่
ผมมีเพื่อนที่เป็นไบเยอะ ดังนั้นผมค่อนข้างเฉยๆนะเวลาเห็นผู้ชายรักกัน ไม่รู้สิ รอบตัวผมมันมักจะเป็นแบบว่า ‘กูก็ไม่รู้ อยู่ดีๆกูก็เผลอรักมันไปแล้ว แต่มันดันเป็นเพศเดียวกันแค่นั้นแหล่ะ’ หรือ ‘กูไม่ได้มองว่ามันเพศอะไรนี่หว่า ไม่รู้ดิกูรักที่มันเป็นมัน’ ทั้งชายทั้งหญิงเลยครับ ผมมีเพื่อนครบแทบทุกเพศแหล่ะ แต่ที่ผมไม่เคยเจอก็คือตัวเองเวลาหวั่นไหวกับคนอื่นต่างหากล่ะ นึกแล้วผมก็กลัวตัวเองขึ้นมาตงิดๆแฮะ
‘มึงอะเชนทร์ มึงพวกแพ้ทางคนเจ้าชู้ รู้ตัวไว้เลย ระวังไว้เถอะมึง อยู่ดีๆจะมีผัวไม่รู้ตัว’ คำพูดของเพื่อนที่เป็นโปรเฟซฯสุดๆด้านความรักของกลุ่ม อยู่ๆก็ดังขึ้นมาในหัว ชิบหายแล้วกู คืนนี้มึงต้องคุยกับกูด่วนเลยไอ่เหี้ยทิน!!!
สรุปพวกผมก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอนครับ ที่จริงพรุ่งนี้ยังไม่เริ่มงานนะ เป็นวันมะรืนน่ะครับ แต่เหนื่อยๆกันเลยแยกย้าย ไอ่แจ๊คก็เล่นเนทอยู่ผมเลยปลีกตัวออกมาพร้อมบัตรโทรศัพท์ในมือ ออกไปโทรหาไอ่ทิน...
พวกผมสี่คนเอาแล๊บท๊อบมากันหมดอะครับ มีไวร์เลสให้ใช้ เลยค่อนข้างสบายกับการติดต่อสื่อสารไปที่บ้าน แต่อารมณ์ผมตอนนี้มาคุยเอมนี่ ไม่ได้แน่ ต้องคุยกันทางโทรศัพท์เท่านั้นล่ะ...
“....หืม....ฮ้าวว วว ใครครับ...” เสียงงัวเงียเชียว ตอนนี้ที่นู่นก็ 10 โมงเช้าแล้วนี่หว่า
“ไอ่เหี้ยทิน กูเองเชนทร์...รีบแหกขี้ตาแล้วคุยกับกูเดี๋ยวนี้เลยนะมึง ด่วนว้อยยยยย” ตะโกนมันเข้าไปล่ะผม
“โอ๊ยยยยย เบาๆก็ได้สัดมึงมีไรวะ ขนาดอยู่ตั้งไกลมึงยังกวนประสาทกูได้อีกนะแม่ง ฮ้าววววว”
“แม่งด่วนมึง กุเครียดนะ กุเครียดดดดดด”
“เออ....อะๆๆๆๆ มีไรจัดมา ฮ้าววว”
“มึงจำที่มึงเคยพูดกับกูได้มั้ย อะไรที่ว่ากูแพ้ทางคนเจ้าชู้อะ เหี้ยแล้วมึง ทำไงดีวะ”
“อ่า...มาแนวนี้นี่มีฝรั่งมาจีบมึงรึไง”
“สัตว์ เป็นฝรั่งก็ดีดิ กูจะได้คุยกับแม่งไม่ค่อยรู้เรื่อง นี่มันเมทกูว้อย แล้วกูต้องนอนกับแม่งอีก 2 เดือนกว่าๆอะมึง แม่งมาถึงได้ 2 วันกุเสือกหวั่นไหว แล้วกูจะอยู่ต่อได้ไงว้า~~”
“อ่าวเวร แล้วมันไปไงมาไงมึงไปหวั่นไหวล่ะวะ ที่มึงบอกเมทมึงแสดงว่า...ผู้ชายใช่มะ”
“เป็นผู้หญิงกูคงไม่โทรมาหามึงหรอก โอ๊ยยยยยย”
“ฮึๆๆๆๆ กูว่าแล้ววววว มันคงมาแนวหยอดๆใส่มึง เจ้าชู้ๆเล่นๆใช่มะ”
“สมเป็นมึง เออดิ มาแนวนั้นเลย ทำไงดีวะ”
“................มึงนี่นะ กูบอกว่ามึงแพ้ทางคนเจ้าชู้ก็จริง แต่ตอนมึงอยู่ที่นี่ก็ไม่เห็นมึงจะหลุดขนาดนี้นี่หว่า”
“จะให้กูหลุดห่าไรล่ะ ก็เพื่อนกันทั้งนั้นนี่หว่า”
“บางคนมันก็ไม่ได้คิดกับมึงอย่างเพื่อน.....”
“หะ....ไรนะ?”
“เออๆ ช่างแม่งเหอะ เป็นกรรมของไอ่แมนจริงๆเฮ้ออออออ”
“แล้วไอ่แมนมาเกี่ยวไรด้วยวะ”
“เออๆๆๆๆ ช่างหัวไอ่แมนมัน ตอนนี้มาเข้าเรื่องมึงก่อนเถอะ แล้วมึงจะทำไงต่อ”
“เหี้ยยยย ถ้ากูรู้กูไม่โทรมาหามึงหรอก”
“.......อ่านะ เอางี้ กูว่ามึงอาจจะเจอ ‘ตัวจริง’ เข้าแล้วก็ได้ มึงใจเย็นนะ ตั้งสติ เขาอาจจะคิดกับมึงจริงๆหรืออาจจะแค่เล่นๆ อันนี้กูไม่รู้ แต่ที่กูรู้คือมึงไปจัดการความรู้สึกตัวเองซะ ถ้าแค่หวั่นไหว มึงก็ลองคิดว่ามันเป็นเพื่อนในกลุ่มมึงคนหนึ่ง นึกซะว่าแซวกันเล่นสนุกปาก อาจจะทำให้มึงคิดมากน้อยลง....”
“อืมๆ ไงต่ออีกวะ”
“ถ้ามึงยังไม่อยากเป็นเมีย มึงก็รีบๆทำใจแข็งซะ บอกตัวเองก็ได้ ย้ำๆไปตลอดว่ากูชอบผู้หญิง กูชอบชะนี ห่าไรก็ย้ำไปก่อน ได้ผลยังไงมึงลองโทรมาหากูอีกที”
“ย้ำๆนะ เออออออ กูจะลองดู”
“...........กูถามอย่าง ตอนมึงหวั่นไหว มึงรู้สึกยังไง?”
“ก็วูบๆร้อนๆหนาวๆว่ะ แปลกๆ ไม่เคยเป็น”
“...................กูว่ากูเข้าใจแล้วล่ะ เออๆ เอาเป็นว่ามึงลองทำตามที่กูบอกไปก่อนนะ แล้วค่อยติดต่อมาใหม่ ทางเมลก็ได้มึงจะได้ไม่เปลือง”
“เออๆ ขอบใจนะมึง พึ่งได้จริงๆ กูไปละนะ ง่วงละว่ะ”
“โชคดีมึง...”
ในที่สุดการสนทนาของผมกับไอ่ทินก็จบลง แม่งงงงง หนาวชิบหาย (ตู้โทรศัพท์ตั้งอยู่นอกห้องน่ะครับ) ไอ่แจ๊คเป็นเพื่อน กูชอบชะนี ท่องไว้ๆๆๆๆ สู้เว้ยยยยยยยยยย
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06962.jpg)
หลังจากนั้นผมก็กลับเข้าไปในห้อง อาบน้ำ แล้วล้มตัวลงนอนไปเลย ก่อนนอนก็แขวะกับไอ่แจ๊คอยู่แปปหนึ่ง แล้วก็จมเข้าสู่ห้วงนิทราของตัวเองทันที...........
จบตอน 3
.................
ตอนนี้เหตุการณ์มันอยู่ในบ้านซะหมด เลยไม่มีรูปวิวสวยๆมาลง ไว้ตอนหน้าๆ มีแน่
ป.ล ฝากหนึ่งเรื่อง ถ้าเห็นคำผิดรบกวนบอกทีเด้อ
สุดท้าย ขอขอบคุณทุกๆคนที่ (หลง) มาอ่าน :pig4:
เจอกันใหม่โอกาศหน้า :กอด1:
-
หวั่นไหวแล้วอ่ะะะ งื้อออ จะเป็นยังไงต่อไป :impress2:
ชอบแนนจัง เชียร์ดีมาก ฮ่าๆ
-
อิอิ มาอ่านแล้ว
เนื้อเรื่องเดินเรียบๆ ดีครับ ชอบๆ
แต่ว่ามีสะกดคำผิดด้วย มีพิมพ์ตกด้วย
ลองตรวจทานอีกที คิดว่าน่าจะพิมพ์หน้าเว็ป
แนะนำให้พิมพ์ในเวิดก่อนแล้วค่อนก๊อป เพจ เพจ เพจ ลงครับ
ทางที่ดีหากไม่แน่ใจ(เหมือนคนเน้ม) ก็หาหนูทดลองมาตรวจทานอีกรอบ
แต่ แต่ แต่ เรื่อง WORK AND TRAVEL แนวคิดเดียวกันเลย แต่ผมดองเค็มไว้
ไปมาหรือยังครับ บอกด้วย กำลังเก็บข้อมูลไปปีหน้า ค่าใช้จ่ายเท่าไรบอกด้วย แต่ผมคงไปกับ ม. อ่ะ
อิอิ เป็นกำลังใจให้นะสู้ๆ แล้วลงใหม่เร็วนะครับ จะพยายามมาดุทุกวันเลย 555+
-
หึ หึ หึ สงสัยไม่รอดแจ๊คจริงๆซะแล้วเชนทร์เอ้ยยย
ว่าแต่ คนที่ชื่อแมน จะมีบทบาทอีกไหมครับเนี่ย รึว่าแค่ถูกพูดถึงเท่านั้น
-
แนน นี่ได้ใจตลอด แซวเข้าไปคุงน้อง เดี๋ยวดีเอง :z1:
+ เป็นกำลังใจให้มาต่อเร็วๆ นะ
-
เสร็จแน่ ๆ เจ้าเชนทร์
-
สนุกกกกกกกก
ชอบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักในต่างแดน ... อิ อิ
ตอนแรกก้กะว่าจะไปเหมือนกันค่ะ ( a little ) work & ( a lot of ) travel
:laugh:
แต่ป่วยซะก่อน แม่เลยไม่ให้ไป ... เสียดาย (เงิน) 5 55+
รอดูว่าเจ้าเชนทร์จะทำไงต่อ ...
:jul3:
-
รออ่านตอนต่อไป เชนทร์ น่ารักดี :m4:
ตอนเรียนมหาลัยอยากไปเหมือนกัน แต่ติดเรียนตลอดศก :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ :a1:
-
jokirito -- ขอบคุณมากมายจ้า เรื่องนี้ลื่นไหลจริงดิ ถ้ามีอะไรติดขัดบอกได้เลยนะ
nana lon€ly™ -- ช่วงนี้คุณแนนฟิต เอาเรื่องคุณเท็นมาลง เราเลยต้องฟิตตาม :laugh:
Donald~duck -- หวั่นไหวแล้วๆ อีกไม่นานหรอก :z1: 5555+
XTeND -- ชอบจังเรย เม้นท์ยาวๆแบบนี้ o13 ส่วนเรื่องคำผิด ต้องขออภัยอย่างสูง จะพยายามยิ่งๆขึ้นไปงับ ส่วนเรื่องไป คนแต่งมีโอกาศไปมา 1 ครั้ง ค่าใช้จ่าย ไม่บอก 555 :laugh: คือก็กลางๆอ่า แค่ค่าตั๋วเครื่องบินมันก็แพงแล้วอะเนาะ รู้ๆกันอยู่ :เฮ้อ:
เรื่องสถานที่ไป...เป็นเมืองใหญ่เมืองหนึ่งจ้ะ ไม่อยากเจาะจง หุหุ ถ้าจำไม่ผิดในเรื่องไม่ได้ลงไว้นะ รึเปล่าหว่า คนแต่งมันก็มึน :a5:
เอาเป็นว่าจะพยายามเขียนให้ดีกว่านี้จ้า
patz -- ไอ่แมนนี่ มีตอนท้ายๆกับกลางๆเรื่องนิดหน่อยจ้ะ ไม่ต้องห่วง มันโผล่มาชัวร์ ในฐานะคนที่หลงผิดไปชอบไอ่เชนทร์ :laugh: รออ่านเค้าไปเรื่อยๆนะ :กอด1:
dahlia -- ขอบคุณสำหรับ + จ้ะ จะมาต่อบ่อยๆเค้าสัญญา o13
mist -- อีกนิดนึงๆ อิอิ
l3iZal2l2e -- สนุกจริงดิ ดีใจนะเนี่ย :monkeysad:
i_lost in.. -- ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า ป.ล ชอบชื่อล๊อคอินจัง ตั้งดี๊ดี o13
ขอคนแต่งไปกินข้าวก่อน ซัก 3-4 ทุ่มจะเอาตอน 4 มาลงให้
อ่านกันเยอะๆคนแต่งชอบ อ่านแล้วเม้นท์ คนแต่งช๊อบบบบชอบ :-[
ป.ลลลล อยากบอกว่าแต่งตอนพิเศษแบบว่า Nc ไรเงี้ยไว้เยอะ ว่าจะรอดูเม้นท์ก่อน เม้นท์เยอะเมื่อไหร่ หรือมีการเรียกร้องก็ว่าจะเอาลง หุหุ
-
หลังสงกรานต์นี่งานยุ่งจริงๆ ขอบ่นหน่อย งุงิ
ชักอยากจะรู้แล้วว่าไอ้แจ็คคิดยังไงกับเจ้าเชนทร์ อิอิอิ
ถ้าคลื่นตรงกันก็โป๊ะเช๊ะ
-
ตอน 4 สุดท้าย...กูก็ต้องกลับมาคิดเรื่องมึง
เช้านี้ผมตื่นมาในเวลา 8 โมงเช้าครับ ถือว่าเช้ามากสำหรับผม ตื่นเองโดยอัตโนมัติด้วย ปกติอยู่บ้านก็นู่นล่ะครับเที่ยงๆ คงจะแปลกที่ล่ะนะ ผมหันหน้าไปมองเตียงข้างๆ (มันเป็นห้องเตียงเดี่ยว 2 เตียงครับ) เห็นไอ่แจ๊คที่ยังคงหลับอุตุอยู่ สงสัยจะนอนดึก เพราะตอนที่ผมเกือบจะผล๊อยหลับไป จำได้ลางๆว่ามันยังนั่งเล่นเนทอยู่
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/21032008511.jpg)
ผมลุกขึ้นพร้อมกับบิดขี้เกียจ เดินคว้าผ้าเช็ดตัว ชุดอะไรทั้งหลายแหล่แล้วเข้าห้องน้ำไป โดยทำเสียงให้เบาที่สุด ถึงแม้ว่าจะสนิทกันพอที่จะพูดเล่นพูดหัวกันได้แล้ว ความเกรงใจก็ยังเป็นสิ่งที่สำคัญครับ
ระหว่างที่ผมอาบน้ำไป ผมก็คิดไปถึงเรื่องที่คุยกับไอ่ทินเมื่อคืน แค่หวั่นไหวเท่านั้นล่ะ....หวั่นไหว....เฮ้ออออ บอกตัวเองไว้ ชอบชะนีๆ ว่าแต่ทำไมต้องชะนีวะ? ติดไอ่ทินมาแหง ไอ่แจ๊คเป็นเพื่อนๆๆๆ ความคิดในหัวผมตีกันไปมาจนต้องเปิดน้ำแรงๆใส่หัวซักที มึนชะมัดให้ตาย...
ปล่อยวางซักหน่อยดีกว่ามั้งผม ผมอาจจะคิดมากไปก็ได้ ไหนๆผมก็ไม่ได้สนใจเรื่องเพศ (คือผมหมายถึงถ้าตัวผมจะเป็นไบ ผมว่าผมไม่ได้เครียดอะไรนะ) ก็ปล่อยมันไปแล้วกัน อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ฝืนไปก็เท่านั้น จริงมั้ยครับ….
ดูเหมือนผมจะเจอทางออกของตัวเอง 55+ ผมเป็นคนแบบนี้ล่ะครับ เวลาเจออะไรที่แปลกใหม่ ผมจะแตกตื่นมากแล้วพอถึงจุดหนึ่งที่แตกตื่นสุดชีวิตของผมแล้ว มันจะสงบไปเอง... อีกอย่างถ้าจะกลัว ผมว่าผมคงกลัวตรงที่ผมจะหวั่นไหวกับมันจนกลายเป็นความรักซะมากกว่า... อย่างที่บอก ผมไม่ได้กลัวที่จะรักเพศเดียวกัน แต่ผมกลัวว่ารักของผมมันจะไม่สมหวังซะมากกว่า...
หลังจากจัดการกับความคิดตัวเอง พร้อมกับแต่งตัวไปด้วยเรียบร้อยแล้วผมก็เปิดประตูออกไป ภาพที่เห็นคือไอ่แจ๊คกำลังนอนอืดดูทีวีอยู่ สบายจริงนะมึง
ทีวีที่นู่นก็แน่นอนครับว่าเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด แต่ดูเหมือนทีวีที่อพาร์ทเมนท์นี้จะตั้งค่าไว้ให้มีคำบรรยายอยู่ใต้ภาพเหมือนเวลาเราไปดูหนังน่ะครับ คงเพราะอพาร์ทเม้นท์นี้เป็นที่ๆจัดไว้สำหรับนักศึกษาต่างชาติโดยเฉพาะเขาเลยปรับไว้ให้เพื่อความสะดวก แต่มันก็บรรยายเป็นภาษาอังกฤษนั่นแหล่ะ แต่ผมว่าก็ดีนะครับ มันทำให้เราได้ฝึกทักษะภาษาอังกฤษไปในตัว ทั้งได้ยินสำเนียงและเห็นคำศัพท์ คำไหนแปลไม่ออกก็เปิดพจนานุกรมที่เอาติดตัวไป ( แนะนำ Talking Dic ครับ สะดวกดี) ทำให้ดูรู้เรื่องขึ้นเยอะ แต่ต้องอาศัยความไวในการเปิดครับ เพราะกว่าจะหาเจอ เขาก็พูดกันไปไกลแล้ว 555
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P3210058.jpg)
“ตื่นแล้วเหรอ” ทักทายซะหน่อย เช็ดหัวไปถามไป
“อ่าๆ อาบน้ำตอนเช้า ไม่หนาวเหรอวะ” ตามันก็ยังมองทีวีอยู่นั่นแหล่ะ รู้สึกกำลังฉายหนังเรื่อง the Lord ภาค2อยู่ ผมเองเลยนั่งดูด้วยซะเลย
“ติดนิสัยว่ะ ก็ที่บ้านมันร้อนนี่หว่า แล้วนี่แดกข้าวเช้ายัง”
“ยัง กูเพิ่งตื่นเมื่อกี้เอง ไปแดกปะล่ะ”
“ว่าจะไปอยู่แล้ว แล้วมึงไม่แปรงฟันซะหน่อยเรอะ”
“ฮึ๊....ไว้แดกเสร็จค่อยแปรง”
“ไม่เหม็นขี้ปากตัวเองเรอะมึง”
“ก็อยู่ในปากกูคนเดียวใครมันจะไปดม หรือมึงอยาก…” อ่าวๆไอ่ห่านี่พูดไม่พูดเปล่าเดินเข้ามาใกล้ๆผมที่นอนอยู่บนเตียงอีก อย่านะว้อยยยยยยยยย
คือการที่ผมปล่อยวางแล้วเนี่ย มันไม่ได้ทำให้อาการหวั่นไหวหายไปด้วยนะว้อยยยยย ไอ่เหี้ยนี่หนิ…
“สาดดดด กวนตีนแต่เช้า ไปเลยมึงไปแดกข้าวดีกว่า” พูดจบผมก็เดินไปคว้าโค้ทแล้วเดินออกไปเลย (ห้องครัวเป็นครัวส่วนกลาง ต้องเดินไปทางระเบียงแบบเปิด แล้วอากาศมันค่อนข้างหนาวอะครับ) ไอ่เอี้ยแจ๊คก็หัวเราะ คว้าเสื้อโค๊ท แล้วเดินตามผมออกมา
ระหว่างทางผมแวะเคาะห้องสองสาวดูว่าตื่นกันรึยัง ซักพักไอ่แนนก็เดินมาเปิดม่านดู สภาพยับเยินได้อีกไอ่แนนเอ๊ย
จริงๆดูดีๆไอ่แนนถือว่าเป็นผู้หญิงที่ดูดีไม่แพ้น้องเมเลยนะครับน้องเมจะตัวเล็กๆ ขาว ตาเฉียงเป็นหมวยเลยครับ ส่วนไอ่แนนสูงพอๆกับผม ผมยาว ผิวแทนๆแต่ก็ดูไม่น่าเกลียดอะไร ไม่ได้ดูสถุลเหมือนปากมันเลย แต่มันห้าวไปหน่อย จริงๆไม่หน่อยล่ะ ห้าวกว่าผมอีกมั้ง
“ไงมึงสองตัว ตื่นเช้ากันจังวะ” พูดไปหาวใส่หน้าผมเต็มปาก ดีนะมีกระจกกั้น 55+
“หาวน่ะ ปิดปากมั่งมึง ไปแดกข้าวกันป่าว”
“กูเพิ่งตื่นเนี่ย รอน้องเมอาบน้ำอยู่ เดี๋ยวซักพักตามไป พวกมึงไปก่อนเลย เออ ต้มน้ำเผื่อกูด้วยดิ อยากแดกกาแฟ”
“จัดไปครับลูกพี่ ใช้กูแต่เช้าเลยนะ”
ไอ่แนนหัวเราะแล้วปิดม่านไป ห้องสองสาวดูสะอาดเรียบร้อยต่างจากห้องพวกผมมาก เหอะๆ ก็ห้องผู้ชายอะนะ
ผมเดินไปหยิบนมกับซีเรียลมาเทรวมๆกัน แล้วเปิดเครื่องปิ้งขนมปัง หย่อนลงไปสองแผ่น ส่วนไอ่แจ๊ค มาถึงมันก็ยังจะนอน ฟุบหลับอยู่ตรงโซฟานั่นล่ะ กรรม ถ้ามึงง่วงนักจะตื่นมาทำไมวะ
“ไอ่แจ๊ค แดกไรมึงอะ”
“โห.....เมียจ๋า จะทำให้เหรอจ๊ะ จะเป็นพระคุณกับผัวมาก ถ้าจัดปังปิ้งมาซัก 3-4 แผ่น”
“งั้นมึงต้องให้เมียมึงมาทำแล้วแหล่ะ ไอ่สาดดดด กูถามดีๆยังจะกวนตีนกูอีก”
“เล่นนิดเล่นหน่อยดุจังวะ เออๆฝากปิ้งขนมปัง 4 แผ่น เดี๋ยวกูไปหยิบแยมที่ห้องก่อน ลืมว่ะ”
“เออ ก็แค่เนี้ย” เฮ้อ ผมนี่หวั่นไหวไรนักหนา มันแค่พูดเล่นนะ เฮ้ออออออออออออ
ซักพักไอ่แนนกับน้องเมก็เข้ามา ไอ่แนนยังคงอยู่ในชุดนอนของมัน กางเกงทหารกับเสื้อกล้าม (ในห้องจะเปิดฮีทเตอร์ตลอดหน้าหนาวอะครับ) หาวหวอดๆ แถมหักข้อนิ้วข้อมือไรของมันอีก ส่วนน้องเมเดินมาพร้อมในชุดนอนกางเกงขายาวลายหมีสีครีม เห็นแล้วผมคิดถึงน้องสาวผมขึ้นมาตงิดๆ ตอนนี้จะเป็นไงบ้างเนี่ย...ไอ่เชียร์ คงสบายดีนะ....
‘ติ๊ง!’ เสียงเครื่องปิ้งขนมปังปลุกผมออกจากอาการคิดถึงบ้านหน่อยๆ ไม่สิ...ยอมรับว่าผมเป็นพวกติดน้องครับ แหะๆ ผมจัดการเอาขนมปังออกแล้วปิ้งต่ออีก 4 แผ่นให้คุณชายมัน ส่วนสองสาวมันทำเป็นมื้อเลยครับ มีไข่คน เบคอน โยเกิร์ตใส่ผลไม้ กาแฟ ฟูลคอร์สกันแต่เช้า ผมเห็นแล้วน้ำลายหยดติ๋งๆ 55+
ไอ่คุณชายมันเดินเข้ามาในห้องครัว จัดการกรอกนมขวดลิตรเข้าปากดังอั๊กๆๆ (มันซื้อส่วนตัวของมันครับ) คว้าขนมปังที่ใช้ผมปิ้งไปกินตรงโซฟากับแยมของมัน ส่วนผมก็กินซีเรียลกับขนมปังปิ้งล่ะครับ จริงๆก็อยากกินแบบสองสาวนะ แต่ขี้เกียจทำ
“วันนี้ไปไหนกันป่าว...” นานๆทีจะเห็นไอ่แจ๊คเปิดประเด็น ทุกทีมักจะเป็นผมไม่ก็ไอ่แนนอะครับเริ่มฝอย
เหอะๆ
“...เออ ไม่รู้ดิ เข้าไปเล่นสวนสนุกเลยได้ปะวะ” มึงจะรีบไปไหนไอ่แนน
“เมว่าน่าจะยังไม่ได้นะ...บัตรพนักงานยังไม่ออกอะ เค้านัดเข้าไปถ่ายรูปพรุ่งนี้นี่คะ”
“............สวนสนุกมันยังไม่เปิด” เสียงผมเองครับ อีก 3 คนหันกลับมาฟังผมกันหมด หลังจากที่ผมนั่งเงียบคิดไรเรื่อยเปื่อยมานาน
“อ่าวเหรอวะ แล้วเค้าเรียกเราไปทำไมวะ” ไอ่แจ๊คว่า
“ก็ให้เข้าไปทำงานเลยอ่าค่ะ รู้สึกจะเป็นทำความสะอาดอะ...”
“หา?” “เหอ” การประสานเสียงพร้อมกันของไอ่แนนและไอ่แจ๊ค ตอนไป Orientation มึงสองตัวมัวทำไรอยู่วะ - -*
“ถามจริงตอนเขา Orientation มึงสองตัวได้ฟังมั่งมั้ยนี่ พรุ่งนี้เขาจะให้เราเข้าไปทำความสะอาดในส่วนที่เรารับผิดชอบ แล้วก็เรียกไปถ่ายรูปบัตรพนักงาน”
“....กูมัวแต่นั่งนึกถึงหน้ามึงไง เลยไม่ได้ฟังที่เขาพูด” ไอ่แจ๊คว่าแล้วทำหน้ายิ้มๆสไตล์มัน...ฮึๆไอ่ห่านี่หยอดกูอีกแล้ว ตั้งแต่ตื่นมาผมก็เห็นมันยิ้มน้อยๆสไตล์มันหลายทีแล้ว อารมณ์ดีไรมาวะ…
“อ่านะ...” ผมซึ่งไม่รู้จะเถียงไรใส่มันดี ได้แต่ (พยายาม) ทำหน้าเบื่อโลกใส่มัน ทั้งๆที่ในใจ...หวั่นไหวพิกล...
มันจะหยอดไรนักหนาของมันวะ ลำพังสายตาเจ้าชู้ของมันผมก็จะแย่...แล้ว
“ชักยังไงๆนะมึง สองตัวอะ...” ไอ่แนนพูดด้วยน้ำเสียงที่...เหมือนจะเครียดแต่ผมว่า มันปนเจ้าเล่ห์ๆพิกล ส่วนน้องเม รายนี้เขินตลอดศก สาววายตัวจริงแหง...ที่สำคัญ ตัวผมนี่ล่ะที่เป็นอะไรไปแล้ว ผมว่าผมคิดจะปล่อยวางแล้วนะ ทำไมใจมันหวิวๆกับคำแซวของมันวะ ผมเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ยยยยยยย
จบตอน 4
.............................................................
มาแระ แวบไปทำงานต่อ ช่วงนี้เนื้อเรื่องยังเดินเรื่อยๆ อีกไม่นานๆ ฮึๆๆๆ :z1:
ติดตามเค้าด้วยนะ :กอด1:
ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่าน และขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านแล้วเม้นท์ :pig4:
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้ะ
-
ชอบจัง Work & Married เอ้ย! Work & Travel
:impress2:
-
^
^
เจาะไข่
แจ็คขยันหยอดจริงๆ
แล้วอย่างนี้จะเหลือเรอะ :z1:
แนนฟิตตามคุณเท็นจ้า
-
หยอดบ่อยๆๆ แบบนี้ ไม่หวั่นไหวได้ไหงไหว
ปล. ขอ NC เป็นตอนพิเศษเลยได้ป่ะ แอร๊ยยยยยยย :laugh:
-
:z2: :z2: :z2:
เรื่องบางเรื่องเราก็รู้ได้โดยไม่ต้องคิดหรอก ...
-
ใจสั่งมายังไงก็ยังงั้นแหละหนูเชนทร์ กล้าๆหน่อย
-
มาอ่านแล้วนะ
ใจร้ายไม่ยอมบอกรายละเอียด งิงิ
ไม่เป็นไรถามอาจารย์ก็ได้ ตื่นเต้นๆ
ว่าแต่รู้สึกเรื่องสั่นได้อีกนะครับ
ถ้าเทียบกับนิยายที่อ่านบ่อยๆ
เมื่อไรจะได้เป็นของกันและกันอ่ะครับ 555+
ปล.
เห็นบอกว่าเดือนหน้าเด็กเกาหลี กับ ใต้หวันมา
จองเด็กชายเกาหลี 1 นายครับ อิอิ อย่าลืมน่า
-
อย่างงี้แล้ว เชนทร์คงได้เป็นโรคหัวใจ(หวั่นไหวเรื้อรัง)เข้าซักวันแน่ๆ แจ๊คเล่นหยอดซะ เหอ เหอ เหอ
-
เพ่แจ๊ค หยอดได้หยอดดี
แบบนี้เจ้าเชนทร์จะไปไหน
:laugh:
-
:m1: ขอบคุณสำหรับคำชมจ้า
รอตอนต่อไป นายแจ็คนี่เล่นไม่เลิก เด๋วจับ :fcuk: เลย
นู๋ เชนทร์แข็งใจไว้อย่าหลงคารม :o10:
หลงพี่ดีกว่า :laugh:
-
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แระ ตกลงปลงใจกันไปเล้ยยยยยยยยยย
-
Special*ภาคแจ๊ค
ตกลงผมเป็นอะไรไปเนี่ย...
ครั้งแรกที่เจอกัน ผมยอมรับว่ารู้สึกถูกชะตาไอ่เชนทร์
ผมว่ามันเป็นคนที่...ติดเหม่อหน่อยๆ บทจะกระตือรือร้นก็ไฮเปอร์ขั้นเทพ
ดูเป็นพวกที่ขัดแย้งในตัวเองมากๆน่ะ แสดงออกหลายอารมณ์จนผมตามมันไม่ค่อยจะทัน
จริงๆ...ผมเป็นคนเฮฮานะ แต่ไม่ค่อยพูด ถนัดในการยิ้มไปกับมุขของคนอื่นมากกว่า
มีคนบางคนเคยบอกผมไว้ว่า...สายตาผมมัน ‘โคตร’ เจ้าชู้...
จริงรึเปล่าผมไม่รู้...รู้แต่แฟนผมแต่ละคนมักจะมาจากสายตาของผมทั้งนั้น
ผมไม่ได้ไปส่องเค้านะ แค่มองๆแล้วเขาก็จะเข้ามา ฮึๆๆๆ
มีผู้ชายในจำนวนนี้มั้ย...ก็คงต้องตอบว่ามีครับ...
แต่แค่รายเดียวเท่านั้น แล้วเป็นรายที่คบกันเร็วที่สุดและเลิกกันเร็วที่สุด
รวมๆก็ 3 วันพอดี ...
เจอกันในผับ-เมา-เซ็กซ์-ตื่นมาน้องเขาขอคบ-ผมตกลง-เซ็กซ์-กินข้าว-เซ็กซ์-นอน-กิน-เซ็กซ์-กลับไปผับเดิม-เซ็กซ์-กิน-นอน-วนอยู่อย่างนี้ และเรื่องจบลงตรงที่น้องเขาไปหา ‘เหยื่อ’ รายใหม่...
ถามว่าเจ็บมั้ยที่โดนทิ้ง...ผมกลับรู้สึกขอบคุณน้องเค้ามากกว่า
อย่างน้อยผมก็เรียนรู้เรื่องหนึ่งว่า การคบกับผู้ชายด้วยกัน...ก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร
เรื่องเซ็กซ์ก็...ดีไปอีกแบบ
ถ้าจะเจ็บ...คงเจ็บที่ผมเป็นคนจ่ายค่าโรงแรมทั้งหมดล่ะมั้ง ฮึๆ
หลังจากนั้นผมเลยติดนิสัย...มองทั้งหญิงและชายในทางชู้สาว...
แต่กับไอ่เชนทร์...ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองมองมันด้วยสายตาแบบไหน
รู้แต่ทุกครั้งที่ผมมองมากๆเข้า มันจะหลบสายตา...
‘เขิน’ ล่ะมั้ง...ผมก็ไม่รู้สิ
เรื่องที่แซวกันไปมา ตอนแรกผมไม่ได้อะไรนะ
มันเล่นมา ผมเล่นกลับ ผมก็ไม่ได้เล่นแค่กับมัน กับน้องเมและไอ่แนนผมก็เล่น...
แต่ทำไมผมถึงติดใจท่าทางๆเขินๆของมันก็ไม่รู้….
ยิ่งเห็นมันเขิน ผมยิ่งอยากแซว และทุกครั้งที่แซว ผมมีความรู้สึกแปลกๆมันอยากจะยิ้มอย่างบอกไม่ถูก...
ความรู้สึกแบบนี้...จะน่าอายมั้ยนี่ ถ้าผมจะบอกว่าเกิดมาผมก็เพิ่งเคยเป็น...แล้วดันเป็นกับไอ่เชนทร์
เหมือนผมหยอดมันไปเล่นๆ ไม่จริงจังอะไร
แต่ข้างในใจผมก็....ฮึๆ
หรือผมจะจีบมันจริงๆจังๆเลยดี.............….
มันน่ารักนะ....ผมว่า ฮึๆๆๆๆๆๆ
end---- Special*ภาคแจ๊ค
------------------------------------
อาจจะสั้นไปซักนิด (ไม่นิดล่ะมั้ง :beat:)
แต่เพราะไอ่แจ๊คมันพวกพูดน้อยต่อยหนัก ถนัดทำมากกว่าพูด :z1: เหอะๆๆๆๆ
....สำหรับคนที่รอ NC ขอบอกว่าอีกไม่นานหรอก ฮึๆๆๆ (เลียนแบบเสียงหัวเราะของไอ่แจ๊ค กร๊ากกกก)
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ หุหุ
...
-
:z13:จิ้มมมมมมมมมม
ทันไหมอ่ะ
ไปอ่านก่อนน๊า
ใกล้ความจริงแล้ว
เชนทร์เสร็จแจ็คแน่ :z1:
-
โห มาแค่เนี๊ยะ
ก็ยังดีฟระ
ลุยเลยแจ็ค แต่อย่าให้ไก่ตื่นนะแก
-
ฮึๆๆๆๆ
จีบ
เป็นคำตอบสุดท้าย :laugh:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
แล้วจะรออ่านต่อ เรื่องของแจ๊คอ่านแล้วก็ได้อีกมุมนึงดี อิๆ
-
ตกลงใกล้จะได้เวลาตกลงปลงใจกันแล้วชิมิ :z1:
-
หึ หึ
เพ่แจ็ค อย่ามัวแต่พูด ทำเลยเพ่ !
:laugh:
-
มาขุดเรื่องใหม่
น้องเชนทร์จะเสร็จแจ็คแล้วยัง
แพ้สายตาเจ้าชู้นี่ระวังเถอะนอนห้องเดียวกันด้วย :z1:
-
เพ่แจ๊คมาบ่นอาไรคับเนี่ย
แต่ก็ทำให้รู้ว่า 2 คนคงลงเอยกันไม่นาน
ใช่ม่ะ
-
มาต่อแระ....
ตอน 5 หิม๊า~~~~~~~~~~~~~
สวยโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดยอดครับพี่น้อง ตอนนี้พื้นลานจอดรถอพาร์ทเม้นท์ที่พวกผมอยู่กัน แทบทุกตารางนิ้วปกคลุมไปด้วยสีขาว....
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC05997.jpg)
ด้วยความที่ไม่เคยเห็น ผมเดินลงไปยังพื้นสีขาวปุยนุ่นที่เต็มไปด้วยละอองเย็นนั่นทันที
‘พุ๊บ!’ เสียงผมย่ำเท้าลงไปในหิมะ เย็นว่ะ ความรู้สึกแรก (แหงล่ะมึง) ตอนนี้ผมใส่รองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สสีขาวซึ่งไม่ได้เหมาะกับการเดินลุยหิมะซักเท่าไหร่ แถมชุดที่ใส่อยู่คือชุดพนักงานซึ่งไม่ได้อุ่นเอาซะเลย ผมย่ำๆเท้าอยู่ 2-3 ทีแล้วรีบเดินเข้าห้องไปเอาเสื้อโค๊ท ไอ่แจ๊คก็ยังไม่ตื่นผมเลยปลุกมันด้วยเสียงดังสุดๆเท่าที่จะตะโกนให้มันตื่นได้
“ตื่น-ได้-แล้ว-โว้ยยยยยยยย วันนี้ทำงานวันแรกนะมึง อีกอย่างหิมะตกว้อยยยยยยยย”
“หะ...เฮ้ยยยยยย โอย เหี้ย ตะโกนเสียงแหลมชิบหายเลยมึง จะรีบตื่นทำไมวะ”
“มึงละเมอป่าว วันนี้ทำงานวันแรก หิมะก็ตกด้วยอะมึง”
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06001.jpg)
“ตอนเช้ากูตื่นมาเห็นรอบนึงแล้วว้อย อีกอย่างมันตกหนาซะขนาดนี้ อาจจะไม่ต้องไปนะมึง มึงดูดิ แล้วจะไปกันยังไง รองเท้าลุยหิมะก็ไม่มี รถกวาดหิมะก็ยังไม่มา...เดินไม่ระวังลื่นล้มหัวฟาดตายห่าไปทำไง”
“อ่าว...เหรอวะ งั้นยังไงดีอะ” ผมก็ลืมไปว่าไอ่แจ๊คมันลูกเสี้ยวเยอรมัน เพราะงั้น การเห็นหิมะตกอาจไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับมัน เหอะๆ หน้าแตกซะงั้นผม
“ฮ้าววววว เอางี้มึงเดินไปดูไอ่แนนกับน้องเมว่าตื่นรึยัง แล้วโทรไปถามป้ารสว่ายังไง ต้องไปรึเปล่าหรือว่าหยุด เบอร์กูจดไว้ตรงหัวเตียง เดี๋ยวกูลุกเปลี่ยนชุดก่อน ฮ้าวววว”
“อ่าๆ โอเค” ผมก็เดินไปคว้าเบอร์ป้ารสพร้อมเหรียญควาเตอร์เตรียมหยอด (ควาเตอร์=50 เซนต์) ก่อนหน้าจะโทรก็เดินไปหาสองสาวก่อน ระหว่างทางเดินที่เดินไปผมก็ดื่มด่ำกับบรรยากาศไป ให้ตาย หิมะตอนกำลังตกนี่สวยเป็นบ้า ^ ^
“ตื่นกันยังวะ” ก๊อกๆๆๆๆ ผมเคาะประตูห้อง ไร้เสียงตอบรับ...ไปไหนกันวะ หรืออยู่ในครัว ทันใดผมก็ได้ยินเสียงตะโกนเรียกจากข้างหลัง
“ทางนี้ๆๆๆๆ” พุ๊บ! เต็มแขนเสื้อเลยผม ไอ่แนนมันปาหิมะก้อนเล็กๆมา เออ แต่เย็นดีว่ะ กร๊ากกกก
“ไม่ค่อยจะเห่อนะมึง” ผมหันไปพูด พร้อมกับปัดเศษหิมะออก หันไปอีกทางเห็นน้องเมกำลังพยายามเอามือรองหิมะที่ตก...น้องเมมักจะทำให้ผมคิดถึงไอ่เชียร์น้องสาวผมเสมอๆเลย ท่าทางของสองคนนี้คล้ายกันจริงๆ...
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06037.jpg)
“กูตื่นตั้งนานละ น้องเมปลุก ว่าแต่เอาไงดีวะเรื่องทำงาน นี่กูกับน้องเมก็ใส่ชุดรอแล้วนะ เผื่อไว้”
“กูจะโทรหาป้ารสก่อนละกัน แล้วเดี๋ยวกูเดินมาบอกมึงอีกที”
“เออๆ โอเค กูกำลังเห่อหิมะอยู่ว่ะ 5555+”
“อ่านะ ตามสบายมึง ตอนนี้เพิ่งจะ 8 โมงเช้ายังไงก็เข้างาน 9 โมง เดี๋ยวกูเดินมาบอก”
คุยกับไอ่แนนเสร็จผมก็เดินไปที่ตู้โทรศัพท์ หลังจากเพียรพยายามต่อจนติด ก็ต้องมานั่งรอโอนสายอีก เฮ้อออ
.................................................................................
RRRRRrrrrrRRRRRrrrrrRRRRRrrrr
RING!
“Hello, Rosaline Mendes from Human Resources speaking…”
“Ah...Hi it’s me Shane, Student Exchanged”
“Hi!! May I help you?”
“I need to know about our schedule… I know it’s our first day for work…but the snow’s falling and we don’t know what should we do…?”
“OKAY!! I get it…I’ll tell your problem to the LANDSCAPING dep. …don’t worry about it…All of you guys, See ya soon!”
“Thank you so much, See you!”
..................................................................
เฮ้อ.....ภาษาอังกฤษผม ป้ารสก็พูดเร็วเป็นบ้า อ่า แต่จริงๆเขาคงพูดของเขาปกติมากกว่า คิดไปผมก็ขมวดคิ้ว...แล้วกูจะขายของรู้เรื่องมั้ยวะนี่....แต่เดี๋ยวค่อยคิดละกัน - -* สรุปสุดท้ายก็ต้องไป ผมก็แอบขี้เกียจแหล่ะ นึกว่าวันนี้จะได้หยุดซักหน่อย 55+ (อยากหยุดงานตั้งแต่วันแรกที่เริ่ม เจริญล่ะมึง) ผมเดินไปบอกข่าวร้ายกับไอ่แนน และน้องเม พอเดินไปถึงที่ๆเล่นกันอยู่ตอนแรก ก็เห็นว่าไอ่แจ๊คกำลังเดินมาสมทบอีกทางพอดี
“สรุป....ไปว่ะ” ผมเดินเอาเท้าเขี่ยๆหิมะเล่น มันนิ่มมากมายอะครับ
“อ่าว จริงดิ กูอุตส่าห์แอบคิดว่าจะได้หยุดนะนี่ 5555” อ่านะไอ่แนน
“แล้วจะเดินไปกันยังไงวะ...” ไอ่แจ๊คถามขึ้น ดูท่าทางมันรู้เรื่องพวกนี้ที่สุดแล้ว เหอะๆ
“ก็ป้ารสบอกว่าเขาจะให้ฝ่ายทิวทัศน์มาจัดการ กูเดาว่าก็คงส่งรถมากวาดหิมะล่ะมั้ง พอเขากวาดเสร็จ ก็ค่อยไปไงมึง”
“อ่อ.....”
พวกผมนั่งเล่นกันซักพักก็มีรถกวาดหิมะขับมา หน้าตาประหลาดๆแหะ อธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่าพอกวาดไปแล้วพื้นเลยเป็นดำๆด่างๆ 55+ ไม่ใช่อะไรหรอก ก็ทั้งพื้นลาดยางกับหิมะที่อยู่ชั้นล่างๆมันไม่ได้สีขาวไงครับ เปอร์เซ็นต์ทางสุนทรียภาพลงลงอย่างน้อย 50% เหอะๆ ยังดีที่ทันถ่ายรูปไว้ก่อนนะนี่
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06070.jpg)
พอรถกวาดหิมะมาทำหน้าที่ของเขาเสร็จ พวกผมก็ได้ฤกษ์เดินไปทำงานซะที ก็เดินตามท้ายรถมันเลยน่ะแหล่ะ ผมก็ไม่เข้าใจว่าแล้วทำไมไม่ให้กูขึ้นไปนั่งด้วยเลยวะ -*-
พอพวกผมไปถึง ก็ได้รับการต้อนรับทางสายตาก่อนเลยครับ แต่เป็นสายตาในทางที่ดีนะ ก่อนที่ผมจะมาก็มีบางคนที่เตือนให้ระวังการเหยียดผิว ที่อื่นผมไม่ทราบนะครับ แต่ในช่วงที่ผมอยู่ที่นี่...ผมไม่เคยเจออาการอย่างที่ว่าเลยครับ...^ ^
ไปถึงพวกผมไปติดต่อที่ผู้จัดการสาขา Food & Beverage ก็นั่งคุยรายละเอียดปลีกย่อยกันนิดหน่อย ซึ่งดูเหมือนคราวนี้ไอ่แนนและไอ่แจ๊คจะตั้งใจฟังมากกว่าตอน Orientation เยอะเลย ดีละพวกมึงจะได้ไม่พลาด ก็บอกกล่าวเรื่องเล็กๆน้อยๆล่ะครับ เช่นเรื่องล๊อคเกอร์ สถานที่พักทานกลางวันอะไรพวกนั้น ส่วนเรื่องหน้าที่จะนัดคุยอีกทีตอนที่สวนสนุกใกล้จะเปิด วันนี้พวกผมต้องเริ่มจากการช่วยทำความสะอาดโซนที่ตัวเองดูแล ก็เป็นความโชคดีที่ถึงขายต่างกัน แต่ซุ้มขายของอยู่ใกล้ๆกันเลยครับ
พอเก็บของเข้าล๊อคเกอร์เสร็จเรียบร้อย พวกผมสี่คนก็เดินตามหัวหน้าฝ่ายเพื่อที่จะไปแนะนำตัวกับคนที่ทำงานอยู่ก่อน ก็คือให้เขาคอยสอนงานนั่นล่ะ
ไอ่แนนและน้องเมขายไอศกรีม ซุ้มเป็นสีชมพูเชียวครับ ผมแอบเห็นไอ่แนนทำหน้าคลื่นเหียนนิดนึงตอนมันเห็นซุ้ม หน้ามันฮามากมาย กร๊ากกกกก เหนื่อยหน่อยนะมึง พี่เลี้ยงพวกมันเป็นป้าแก่ๆคนหนึ่งแต่ท่าทางใจดีมากครับ
ไอ่แจ๊คนี่ผมเห็นมันจับมือกับพี่เลี้ยงมันแปปเดียว คุยกันหูดับตับไหม้ พี่เลี้ยงมันเป็นผู้ชายท่าทางเฮ้วๆอายุน่าจะพอๆกับเรา อย่างว่าล่ะครับ มันลูกเสี้ยว เนียนไปเลยมัน เหอะๆ
ส่วนผม พี่เลี้ยงผมเป็นผู้ชายเหมือนกันครับ แต่น่าจะแก่กว่าผมซัก 4-5 ปี ใจดีมากมายครับ ผมก็พยายามพูดกับเค้าให้มากที่สุด อุตส่าห์มาถึงนี่ก็ต้องพยายามฝึกภาษากันหน่อย จริงๆผมไม่ใช่คนเก่งภาษาอังกฤษเลยนะครับ อาศัยว่าขยันอ่าน ขยันดู พยายามจำและที่สำคัญคือพยายามใช้ มันจะได้ผลมากขึ้นกว่าเราศึกษาอย่างเดียวครับ
ดูเหมือนการทำงานจะเริ่มต้นได้ด้วยดี มั้งนะ แต่ที่แน่ๆมันต้องสู้กันหน่อยล่ะครับ ^ ^
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06072.jpg)
จบตอน 5
-------------------------
มาต่อแระนะ พรุ่งนี้อาจจะไม่ได้มาลง ดื่มด่ำกับรูปสวยๆไปก่อนเนาะ ส่วนฉากหวานๆ แปปนึงๆ เดี๋ยวได้ดื่มด่ำแน่ :-[
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน :pig4:
-
จะรอฉากหวาน ๆ ที่ว่าจ้า
-
ด้วย ๆๆๆ
รอฉากหวาน ๆ ด้วยคนอ่ะ
:z1:
-
รุกเลยแจ๊ค อย่าช้า เดี๋ยวมีคู่แข่งเพิ่มแล้วจะแย่ หุ หุ หุ
ปล.เหรียญควอเตอร์ คือเหรียญ 25เซนต์ รึเปล่าครับ
-
ว้าวดีจังมีประสบการณ์ได้เจอรถกวาดหิมะด้วย
โนว์ไปเที่ยวที่เมกาไปแต่หน้าร้อน ไม่เคยได้สัมผัสหิมะ
เรื่องอยู่ที่รัฐไหนคะยี่ ภาพสวยดี
-
:กอด1: :กอด1:
ขอบคุณมากๆสำหรับรูปสวยๆ ทั้งตอนมีแต่หิมะ แล้วจะรออ่านต่อ
-
อยากได้หิมะมาดับร้อนมั้งอะ
ตับไตไส้พุง มันจะทะลักออกแล้วแล้ว ตู ร้อนนนนนนนนน :z3:
-
ให้ว่องเลยเแจ๊ค อย่าช้า :z1:
เดี๋ยวจะมีมาร
ปอลอ คนแต่งคะ ภาพสวยมากคะ
-
ตอบเม้นท์ :กอด1:
nye -- แหม่ๆ คิดได้ o13 Work & Married
nana lon€ly -- แย่งเค้าเจาะไข่อะ :serius2:
dahlia --- หยอดไปๆ ส่วนเอ็นซี หุหุ ต้องขอความร่วมือนิดนุงแหล่ะ :z1:
newykung --- มันรู้แล้วแหล่ะ แต่มันสับสนอยู่ กร๊ากกก
jokirito --- ก็ยุมันอยู่นะ แต่ไม่ขึ้น 55+
XTeND --- จองเด็กเกาหลีเหรอ ได้ๆ เค้าจองญี่ปุ่น ตอนเจอเอนี่แหมมมม มันน่า :z1:
patz ---สำบัดสำนวนใช้ได้นะเรา
l3iZal2l2e --- มันไม่ไปไหนหรอก มันก็นอนข้างๆกันนั่นแหล่ะ 555
i_lost in.. --- เพิ่งเห็นเม้นท์ที่ไม่อยากให้ไอ่หนูมันเสร็จไอ่แจ๊ค... แต่ถามเชนทร์แล้วมันบอกไม่เอานะ มันยกให้คนแต่ง กร๊ากกก
mist ---เกือบแว้วววว
sNow --- อีกไม่นานนนนนน
ตอบเม้นท์รวมๆเน้อ
ป.ลลลลล ขอขอบคุณเป็นอย่างสูงแด่คุณ patz คนแต่งโชว์โก๊ะอีกแล้วพี่น้อง :z3:
แก้ตัวนิดนึง ฮ่า~~~ คือว่าตอนอยู่นู่น เค้าเป็นคนโทรศัพท์ไง แล้วทุกครั้งจะหยอด 50 เซนต์ เลยติดในหัวว่าโทรทีนึง 50 เซนต์ โดยที่ลืมไปว่าอี 50 เซนต์น่ะ มันคือควาเตอร์ 2 เหรียญ :z3:
จะสังเกตได้ว่า ตอนที่ 5 ที่ลงล่าสุดเนี่ย จะไม่มีการอีดิท เพราะคนแต่งรีบลงมากมาย (จะมีคนสังเกตกับเอ็งมั้ย :z3:)
สรุปคือ ไม่ได้ตรวจทานความถูกต้องจ้า
ป.ลลลลลลลล 2 คือด้วยความเรื่องมากส่วนตัว ตอนพิเศษ NC กะว่าจะเอาลงไปเป็นรีพลายที่ 69 :z1:
เพราะงั้น ถ้าใครอยากอ่านก็ แวบๆมาเม้นท์ และ เว้นรีที่ 69 ให้เค้าหน่อยนะ
เค้าจะแวบเข้ามาดูเรื่อยๆ หุหุ ไปเวิ่นก่อน
ถ้าคืนนี้ถึง 69 ก็คงเอาลงเรย ไปแระ ชะแว๊บบบ
[/color] :z2:
-
อิอิ แอบอ่านอยู่นะค้า
เข้ามาโพสรอ #69 :z1:
-
มาอ่านแล้ว
เริ่มรู้สึกว่าสั้นตะหงิดๆ
ยาวกว่านี้นิดหนึ่ง
หรือก๊อบจากไดอารี่หว่า
555+
-
ฉลองรีที่ 69 กร๊ากกกกกกกกกกกกก :laugh:
.....................................................................
ตอนพิเศษคั่นเวลาและตัดอารมณ์ 555+
Sex Shop…ไอ่แจ๊ค กูจะฆ่ามึงงงงงงงงง~~~~
ไอ่แนน vs. ไอ่แจ๊ค (คู่หูบรรลัย)
“แนน...มึงแน่ใจนะ”
“ทำไมวะ เอาน่าๆ มึงเข้าไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ”
“...มึงนี่นะ”
“เออ เชื่อกู มึงจะได้มีอะไรไปเล่นกับไอ่เชนทร์ไง ไม่ดีเรอะ”
“............ฮึๆๆ เออ ก็ได้วะ แต่เค้าจะไม่เข้าใจว่ากูกับมึงมาซื้อไปใช้ด้วยกันรึไง”
“สาดดดด ชาตินี้มึงจะได้มาอยู่แถวนี้นานเท่าไหร่กันวะ คนเข้าออกเป็นร้อยเป็นพัน อีกอย่างต่อให้เค้าคิดก็เรื่องของแม่งดิ”
“......เออๆ เอาก็เอา แล้วนัดอีกทีมันกี่โมงนะมึง”
“อีก 2 ชั่วโมง เหลือเฟือว่ะเพื่อนฝูง ปะเหอะ”
...................................................................
ผม & น้องเม
“พี่เชนทร์ๆดูนี่สิ… สวยปะ”
“ไหนๆ อืม พี่ว่าก็ดีนะครับ แล้วแบบนี้มันมีสีไรบ้างนี่”
“มีชมพูมุก กับสีดำอ่า เมอยากได้ชมพูมุก แต่กลัวว่าหาชุดใส่ด้วยยาก ถ้าสีดำก็ง่ายหน่อย แต่สีชมพูสวยกว่าอะ เอาไงดี”
“อืม...พี่ว่าเอาที่เมชอบดีกว่า ชมพูมุกนั่นล่ะ ส่วนเรื่องชุด ใส่กับสีสว่างๆหน่อยก็สวยดีนะครับ ดูสบายตาดีออก”
“อืมๆ นั่นสิคะ พี่เชนทร์เลือกของเก่งจัง อิอิ”
“55+ พี่โดนใช้ให้ไปซื้อของบ่อยครับ ทั้งแม่ทั้งน้องสาวชอบลากพี่ไปช่วยถือของเวลาสาวๆช๊อบปิ้งกัน”
“อืมๆ แล้วนี่พี่เชนทร์จะซื้ออะไรอีกมั้ยคะ”
“วันนี้พี่มาหาแต่ของฝากแหล่ะ เออ แต่ก็อยากไปดูไรอีกนิดนึง น้องเมเหนื่อยรึยังล่ะ”
“เรื่อยๆอะค่ะ ถ้าช๊อบฯนะ เมมีแรงทั้งวันแหล่ะ 55+ กว่าจะถึงเวลานัดก็อีกตั้งนาน ไปดูของที่พี่เชนทร์จะซื้อ แล้วไปนั่งกินไอติมกันมั้ยคะ ไหนๆจุดนัดก็ใกล้ๆร้านไอติมพอดี เราก็นั่งรอในร้าน พอพี่แนนกับพี่แจ๊คมาค่อยไปเรียกมานั่งด้วยกัน”
“ก็ดีครับ...พี่ก็อยากดื่มไรเย็นๆพอดี ปะไปกัน”
.....................................................................................
กลับมาที่ไอ่คู่หูบรรลัย---
“แนน...มึงเอาไรมามากมายวะเนี่ย”
“...อย่ามาพูด ยังกับมึงซื้อมาน้อยกว่ากูงั้นแหล่ะ”
“ของฝากว้อย...”
“อ๋อ...เหรอออออออออออออออออออออออออ”
“เหอะๆ เออๆ กูแค่อยากลองดู สมใจมึงยัง แซวกูดีจัง”
“แล้วไม่ใช่เพราะกูหรือไง มึงถึงได้มันอะ 5 5 5+ กูไม่คิดเงินก็บุญเท่าไหร่แล้ว ไอ่อ่อน”
“อ่อนไม่อ่อน มึงไปถามไอ่เชนทร์ดูดิ ฮึๆๆๆๆๆ”
“กรี๊ดดดดดดด เพื่อนกู กูชอบจังเล๊ยยย แบบนี้”
“เออนะไปเหอะว่ะ ว่าแต่จะบอกว่าไงดีวะ”
“ก็บอกว่าไปช๊อบฯของ NIKE กับ ADIDAS นั่นแหล่ะ บอกว่าเลือกของกันนานหน่อย ยังไงกูกับมึงก็ซื้อของจากที่นั่นมา คงพอเนียนได้แหล่ะมึง”
“...เออ หวังว่าคงไม่โดนมันจับได้ก่อนละกัน”
..........................................................................................
ด้วยความที่หมดหน้าหนาวของที่นี่แล้ว และเข้าสู่ฤดูร้อน (แต่ร้อนของเขาไม่ได้ถึงครึ่งของบ้านเราเลย) ก็แอบร้อนนิดนึงครับวันนี้ จริงๆมันก็เย็นๆแหล่ะ แต่ด้วยความที่เดินเล่นกันทั้งวัน เลือกของซื้อของสารพัด เลยดูดพลังงานไปเยอะอยู่ ช่วงนี้เป็นช่วงที่พวกผมได้หยุดยาวติดกัน 5 วัน เลยมาเที่ยวในเมืองใหญ่กันครับ มาค้างคืนโดยพักโฮสเทล ร้านรวงมากมาย แต่ละคนขาช๊อบฯทั้งนั้นทีแรกที่เดินด้วยกันหมดก็เลยแยกกันเดิน แล้วนัดเวลาเจอกันอีกที
ไอ่แนนกับไอ่แจ๊คบอกว่ามันอยากแยกไปดูรองเท้ากีฬา เพราะไอ่แนนเป็นนักกีฬาบาส ส่วนไอ่แจ๊คนั้นเป็นนักกีฬาบาสและฟุตบอล ผมก็เลยแยกออกมากับน้องเม เพราะน้องเมอยากดูอะไรที่หญิงๆหน่อย ผมเองก็มาหาซื้อของฝากให้แม่กับน้องสาว เลยสะดวกที่จะแยกกันเดินครับ
หลังจากได้ที่ผมกับน้องเมซื้อของกันจนเป็นที่พอใจ ก็มานั่งพักทานไอศกรีมกันครับ รสชาติใช้ได้ทีเดียว มันเป็นร้านที่มีระเบียงด้านนอก ผมกับน้องเมจึงออกมานั่งเพื่อชมวิวและวิถีชีวิตของคนที่นี่ไปด้วย ของแบบนี้มันไม่ได้เห็นกันง่ายๆนี่ครับ ^ ^
ผมกับน้องเมก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ เพื่อรอไอ่สองแสบ คุยสัพเพเหระทั่วไปล่ะครับ จนกระทั่งน้องเมถามผมว่า
“พี่เชนทร์ๆ ถามจริงๆเหอะ ตอนนี้พี่แจ๊คกับพี่เชนทร์มี...ไรยังอะ”
“.......เฮ้ย น้องเม ไหงถามพี่งี้ล่ะครับ” *ปาดเหงื่อ
“ก็แหม...พี่สองคนน่ารักมากเลยอะรู้ป่าว เมชอบจังเลย อิอิ”
“โห....เมคร๊าบ คือพี่...ยังไงดีล่ะ อ่า”
“พี่เชนทร์เขินน่ารักอ่า อิจฉาพี่แจ๊คจังเลยยยยยย”
“คร๊าบบบบ น้องสาวคนสวยของพี่ ตามสบายเลยคร๊าบ”
ผมก็ได้แต่ปล่อยให้น้องเมหัวเราะคิกคักไป ทำไงได้อะ ก็มันเรื่องจริงนี่หว่า...
“อ๊ะ! พี่เชนทร์ๆ มากันนู่นแล้วล่ะค่ะ” ผมหันไปตามทิศทางที่น้องเมชี้ เห็นไอ่แจ๊คกับไอ่แนนเดินกอดคอหัวเราะกันมา ดูไกลๆอย่างนี้พวกมันก็ดูเหมาะกันดีนะ...
ผมนั่งมึนกับความคิดตัวเอง ให้ตาย! นี่กูหึงไอ่เหี้ยแจ๊คกับไอ่แนนเนี่ยนะ สงสัยจะแดกไอติมมากเกินละกู..
“ไปถึงไหนกันมาคะ ท่าทางสนุกเชียว” น้องเมเปิดบทสนทนาขึ้นในขณะที่ไอ่สองตัวกำลังเก็บถุงข้าวของ
“ไปดูรองเท้ากันมาจ้า แล้วเมได้อะไรมาบ้างเนี่ย”
“เพียบเลยพี่แนน อ่านี่ๆ กินไอติมกันมั้ยเมกินกับพี่เชนทร์ไปรอบนึงละ แต่อยากกินอีก อิอิ”
น้องเมกับไอ่แนนเลยเดินไปสั่งไอติมที่เคาร์เตอร์ ผมก็นั่งเหม่อของผมจนกระทั่งไอ่แจ๊คเอามือมันมาจับคางผมเบาๆให้ยกขึ้นแล้วหันไปทางมัน
“เป็นอะไร เหม่ออีกแล้ว...” ให้ตาย เวลาพูดด้วยเสียงแบบนี้ทีไรผมแพ้มันทุกที (แพ้ไรวะเชนทร์ 555) ผมเอามือมันออกจากคางผมแล้วส่งสายตาดุๆไปให้ มันเลยเอามือออกแล้วหัวเราะเบาๆ
“เปล่า กูแค่เหนื่อยว่ะ เฮ้ออออ”
“ก็นะ ทนๆหน่อยมึงพรุ่งนี้ก็กลับห้องแล้ว ยังไงก็ได้พักอีกวันนึงก่อนไปลุยงานอีกรอบ มาเที่ยวแบบนี้ก็เหนื่อยหน่อยแหล่ะ มึงไม่สนุกเหรอ”
“เฮ้ย ไม่ใช่อย่างนั้น สนุกสิวะ แต่มันแค่เพลียๆอีกอย่างโฮสเทลแม่งนอนไม่ได้สบายเอาซะเลย กูเข้าใจคำว่า ‘ที่ซุกหัวนอน’ จริงๆก็คราวนี้แหล่ะ กูไม่ได้สนใจอะไรกับการที่ต้องใช้ห้องน้ำรวม หรือต้องนอนร่วมห้องกับคนอื่นนะมึง แต่มึงก็รู้กูนอนดิ้น เตียงแม่งก็แคบซะ กูนอนแล้วปวดหลังอะ”
“....กูรู้....ว่ามึงนอนดิ้น ฮึๆๆๆๆๆ” เวร...พูดแล้วเข้าตัววุ้ย เวลามันหัวเราะแบบนี้ทีไรมันชอบทำหน้าเจ้าเล่ห์ทุกที เกลียดมันว้อยยยยยยย ผมฟุบหน้าเข้ากับโต๊ะทันที หลบสายตาแม่งดีกว่า ถ้าจ้องต่อ ผมหน้าแดงแหง แค่นี้ก็รู้สึกตัวเองหน้าร้อนๆแล้ว....
ซักพักน้องเมกับไอ่แนนก็มา ก็นั่งกินไอติมกันพอกินเสร็จก็ออกไปเดินเล่นต่อ แล้วก็ลากสังขารกลับไปโฮสเทลเพื่อพักผ่อนสำหรับการเดินทางกลับอพาร์ทเม้นท์ในวันรุ่งขึ้นครับ
…………………………………………..................
“โว้ยยยยยย ถึงซะที เหนื่อยชิบเป๋ง” ในที่สุดก็เดินทางกลับมาถึงที่พักกันครับ นั่งรถหลายต่อจนมึน ยังดีนะที่พรุ่งนี้ยังได้พักอีกวันนึง ไม่งั้นพวกผมคงสลบคาซุ้มขายของแน่ๆถ้าให้ไปทำงานในสภาพนี้ ต่างคนต่างขนของเข้าห้องพักครับ ผมค่อนข้างเพลีย พอมาถึงเลยฟุบที่โซฟาในห้อง ในขณะที่ไอ่แจ๊คกำลังเอาของที่ซื้อมาเปิดถุงดูไปมาอย่างกระตือรือร้น ผมเห็นมันนั่งรื้อถุงจนผมเหมือนจะสลบไป…
“เชนทร์ ตื่นๆ ตื่นมาอาบน้ำแล้วไปนอนบนเตียงปะ นอนตรงนี่เดี๋ยวปวดหลังอีกอะ” ไอ่แจ๊คสะกิดปลุกผมที่เผลอหลับอย่างสบายอยู่ที่โซฟา เหมือนผมจะหลับไปนานพอดูเลยอะ
“หะ อ่าว นี่กูเผลอหลับไปเหรอวะ ฮ้าวววว”
“เออ มึงไปอาบน้ำปะ กูเสร็จอาบแล้ว มึงจะได้มานอนให้มันเป็นที่เป็นทาง”
“อืมๆ” ผมเดินมึนๆคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปอาบน้ำ ก็ดีเหมือนกัน เหนียวตัวชิบ แต่ไหงเห็นมันทำหน้ายิ้มๆวะ คิดไปเองมั้ง…
พอผมออกมา หันซ้ายหันขวา...ไอ่แจ๊คไปไหนหว่า สงสัยไปห้องครัวมั้ง คงเพราะที่ผมเผลองีบไปแถมยังอาบน้ำอีก ทำให้ตอนนี้ตาสว่างโร่ ผมเลยจะเดินไปเปิดทีวีดูแก้เซ็ง แต่ทันใดนั้นมีแขนคู่หนึ่งเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร....
“...ตัวหอมเชียวมึง” มาซุกหลังคอกูอีก จั๊กจี้ว้อยยยยยย
“ก็กูเพิ่งอาบน้ำ มึงนี่เล่นไรไม่ดู กูตกใจตายห่าไปทำไง”
“....ฮึๆมึงนี่ปากไวเหมือนเคย” พูดจบมันก็จับผมหมุนตัวไปหามัน หน้าผากผมอยู่ตรงคางมันพอดี มันเอามือมันจับคางผมขึ้นไปแล้วโน้มลงมาจูบผมเบาๆ...
“อะ...อืม...” ผมค่อนข้างชอบนะ เวลามันจูบแบบอ่อนโยน จากทีแรกที่ว่าจะขัดขืนผมเลย...ยอมละกัน กร๊ากกกกกกกก
“เชนทร์......”
“หืมม์....”
“กูขอนะ...คืนนี้”
“อะ....มึงนี่นะ” หน้าแดงสิผม โอเค มันไม่ใช่ครั้งแรก แต่มาขอแบบนี้มันก็ เออ น่ะ!!!
“ปฏิกิริยาแบบนี้ มึงก็รู้ว่ากูเหมาเอาเองว่ามันแปลว่า ‘ตกลง’ นะ…..ฮึๆๆ”
มันจับข้อมือผมแล้วพาไปที่เตียงมัน ระหว่างทางที่ไปมันก็จูบผมไปด้วย ให้ตาย...ไอ่เหี้ยนี่จูบเก่งชะมัด ผมก็เคลิ้มไปสิ จูบไปจูบมานอนอยู่ใต้ร่างมันซะงั้น แต่ไม่ทันตั้งตัวไอ่เหี้ยแจ๊คคว้าข้อมือผมสองข้างล๊อคเข้ากับกุญแจมือที่มันไปคว้ามาตอนไหนก็ไม่รู้ ที่สำคัญ...มันไปเอามาจากหน๊ายยยยยยยยยยยย!!!!!
“อะ...เฮ้ยยยย เอี้ย ...ไอ่เหี้ยแจ๊คคคคค มึงเล่นไรของมึงเนี่ยยยยยยย” ผมตะโกนออกมาทันทีด้วยความตกใจ มึงเล่นอะไรเนี่ย!
“เอาน่า...ยอมๆกูเหอะ” พูดจบมันก็ก้มลงมาไซร้ซอกคอผม ผมก็ได้แต่เอามือทั้งสองข้างที่โดนล๊อคด้วยกุญแจมือ ทุบบ่ามันแรงๆ แต่ให้ตาย ไอ่เหี้ยนี่มึงอดอยากมาจากไหนวะ มันไม่สะทกสะท้านเลย (ไอ่แจ๊คแทรก : ก็ไม่ได้ทำเป็นอาทิตย์แล้วนี่หว่า ฮึๆๆๆๆๆ)
“เชนทร์...กูว่ามึงอย่าขัดขืนกูมากดีกว่า กูไม่อยากใช้หลายๆอย่างพร้อมกัน ฮึๆๆๆ” อะไรนะ!?! หลายๆอย่างพร้อมกัน?! หน้าตาผมคงทั้งตกใจทั้งงงมากจนไอ่แจ๊คหลุดขำออกมา
“ฮึๆๆ วันนี้กูกับไอ่แนนไปร้าน Sex Shop มา...” พูดเสร็จ มันก็ก้มลงแกะกระดุมเสื้อนอนของผม แต่ตอนนี้ในหัวผมก้องไปด้วยคำว่าเซ็กซ์ช๊อบๆๆๆ จนผมลืมสนใจไปเลยว่ามันกำลังทำอะไรกับเสื้อผ้าผมบ้าง....เซ็กซ์ช๊อบ เซ็กซ์ช๊อบ เซ็กซ์ช๊อบ..... เหี้ยยยยย หน้าผมแดงขึ้นมาทันที หลังจากนึกถึงถุงสีเข้มๆที่วางอยู่ข้างๆเตียงมันซึ่งใกล้กับตัวผมมากๆตอนนี้ ผมก็ว่าสิว่าถุงอะไร แต่ไม่ได้ถาม แล้วคือถุงมันเยอะมากๆอะครับ นี่มึงเหมามาทั้งร้านเลยรึไงเนี่ย!?!
“เหี้ยแจ๊ค มึงงงงงงง...อุ๊บ..อะ อื้ออออ!” ผมกำลังจะอ้าปากด่า แต่มันประกบปากผมซะก่อน ที่สำคัญมันมีอะไรในจูบนี้ด้วย...เหมือนน้ำหวานน่ะครับ หอมๆเหมือนเหล้าเชอร์รี่...แค่กลิ่นผมก็รู้สึกเมาๆแล้วอะครับ
“ด่ากูดีนัก...ทีนี้ล่ะ จะได้อยู่เงียบๆเลยที่รัก...แต่กว่าเหล้าจะออกฤทธิ์กูบรรเลงเอง….” หมดคำไอ่เหี้ยแจ๊ค ผมก็ได้แต่ขัดขืนมัน คือไม่ได้รังเกียจอะไรนะครับ แต่คือผมอายๆพิกลอะ ไอ่ห่านี่เอาอะไรมาเล่นกับโผ๊มมมมม แค่นึกผมก็อายจะแย่แล้ว หลังจากที่มันจูบผมแทบจะทั่วตัว เรี่ยวแรงผมก็เริ่มจะหายไปหมด ไอ่เหล้าบ้านั่น แงงงง T^T
สภาพผมตอนนี้มัน เอ่อ......ฮือออออ ไอ่เหี้ยแจ๊ค อย่าให้กูหลุดไปได้นะ กูจะฆ่ามึ๊งงงงงงงงง!!!
“เซ็กซ์ซี่เชียวมึง....” ผมก้มลงมองตัวเองช้าๆ ตอนนี้เสื้อนอนของผมถูกแกะกระดุมออกไปหมดแล้ว แต่คาอยู่ที่ไหล่ของผมเพราะติดกุญแจมือ ส่วนท่อนล่าง...ไอ่แจ๊คกำลังถอดออกอย่างเอาเป็นเอาตาย
ไอ่บ้านี่มันประเภทพูดน้อยต่อยหนัก เวลาแบบนี้มันยิ่งชอบพูดอะไรให้ผมหน้าแดง แต่ทุกครั้งผมจะเอามือปิดหน้าบ้าง หรือทำอย่างอื่นที่ทำแล้ว (รู้สึกว่า) ผมจะอายน้อยลง...แต่คราวนี้ มือผมโดนล๊อคไว้อ่า ฮือออออ ไอ่บ้านี่ก็จ้องใหญ่ มึงจะจ้องอะไรนักหน๊า~~
หลังจากจ้องผมจนแทบจะทะลุ และหน้าผมแทบจะไหม้ มันก็ก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง แล้วก็จูบไซร้ลงไปเรื่อยๆตั้งแต่ ลำคอ ไหปลาร้า จนมาหยุดที่ เอ่อ...ยอดอกผม มันจูบและเล็มจนพอใจ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองผมเป็นระยะๆ ผมก็ได้แต่ส่งสายตาดุๆ (พยายามทำที่สุดแล้ว) ให้มัน มันก็หัวเราะ แล้วลงไปจูบต่อ...
ร้อน....ให้ตาย ร้อนมาก...ทรมานชะมัดเลย โอย ไอ่เหล้าบ้านั่น ซักวันกูจะเอาให้มึงแดกบ้าง แล้วกูจะเอาคืน ฮือออ
ตัดฉากไปเลยดีมั้ย....................
อืมมมมมมม แถมซักหน่อยละกัน 5555555
ไอ่แจ๊คกับผมแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม ตอนนี้ผมกับมันก็...เอ่อ เป็นหนึ่งเดียวกันเรียบร้อยแล้วด้วยเจลสีชมพูที่มันคว้ามาจากถุงสีเข้มข้างเตียง ไอ่ห่านี่ ฮื้ออออออ~~~
“ทนหน่อยนะ....” หลังจากที่มันจัดการน้องผมจนมันพอใจ มันก็ก้มลงต่ำไปอีก ปากมันก็ทำหน้าที่ไปมือมันก็เปิดกระปุกเจลแล้วเอานิ้วป้ายของเหลวสีชมพูใส (ที่ไม่รู้ว่ามันไปคว้ามาตอนไหนจากถุง) มาป้ายลงที่ช่องทางของผม แล้วควานนิ้วลงไป จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว ดูมันช่ำชองมากเลย ไอ่ผมสิจะตายเอา T^T
หลังจากเบิกทางพอประมาณ ของจริงก็มา..... งืออออออ ผมก็ได้แต่มองตามมันอย่างเหนื่อยอ่อน ตอนที่มันลุกขึ้นไปใส่เกราะ...ไอ่บ้านี่ คือเกราะที่มันใช้คราวนี้อะ คือ..คือ มันไม่เรียบ!!!!! ว๊ากกกก กุจะบ้าตายยยยย~~
ไหนมึงบอกจะไม่ใช้เยอะไง ฮืออออ ไอ่แจ๊คคคคคค
“อะ อืม โอยยยย....แน่นดีชะมัด อะ”
“อะ ฮึก อือออออ ฮื้ออออ แจ๊ค แจ๊คคคคค อ่า อ๊า~~
หลังจากที่ผมเป็นหนึ่งเดียวกับมันในท่า...เอ่อ มิชชันนารี....... -/////- มันก็คว้าตัวผมขึ้นมานั่งบนตักมัน ผมก็สะดุ้งสิ คือ ท่านี้...มันเอ่อ...เต็มอะ เต็ม มากๆๆๆ โอ๊ยยย หน้ากูจะลุกเป็นไฟแล้ว~~
“อะ อืม โอยยยยยยยย” ผมได้แต่นั่งนิ่งๆบน เอ่อ...ตัวมัน ผมก็เกร็งตัวโดยอัตโนมัติ
“อย่าเกร็งสิ....” พูดจบก็เข้ามาจูบผม มือก็เล่นด้านหน้าผมอีก งือออออออ ซักพักมันก็เอามือมันทั้งสองข้างจับสะโพกของผมแล้วคุมจังหวะ ผมก็ได้แต่หัวสั่นหัวคลอนตามมัน เออ...ทำเหี้ยไรก็ทำไปเหอะ เพราะถ้าจะให้กู ON TOP เองในสภาพนี้ มึงฆ่ากูเลยดีกว่าแจ๊ค T^T
.........................................................................
กว่าผมจะได้นอนก็เอ่อ....ราวตีสามเห็นจะได้ เรียกว่าสลบน่าจะดีกว่า เหนื่อยจากเดินทาง แล้วยังมาโดนไอ่ถึกแจ๊คมันเล่นอีก ฮือออออออออออออออออ
ไอ่แนน มึงนะมึง ให้กูฟื้นก่อนนะ กูจะไปกระทืบมึงต่อจากไอ่แจ๊คเลย ฮือออออออออออออออออออ
จบ...ดีกว่า กร๊ากกกกกกกกกกก
-----------------------------------------
ขอบอกว่าตอนพิเศษตอนนี้ยังมีต่อนะ... รอจังหวะ เหมาะๆก่อน :z1:
ส่วนคุณ XTeND เปล่าก๊อบจ้า แต่ส่วนใหญ่มาจากในหัวหมดเลย เพราะประทับใจหิมะแบบสุดๆ เลยเสนอแบบเต็มๆซะ 1 ตอน
คืนนี้ฝันดี ราตีสวัสดิ์งับ
รักคนอ่าน แต่รักคนอ่านแล้วเมนท์มากกว่า :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:z13: จิ้มคนแต่ง
ที่บอกว่ามีต่ออีกนี่ แสดงว่าแจ๊คซื้อมาเยอะยังใช้ไม่หมดใช่ป่าว :m20:
-
:L2: ขอมอบดอกไม้ ..นะจ๊ะ MeloS ....
ชอบมาก เลยอะแบบ love >>ระหว่างการเดินทาง
แถมมีรูป ประกอบสวยๆ .... ยิ่งชอบมากกกกกกกกกกกกกกก
อีกอย่าง เรื่องเกี่ยวกับ work & travel จนกลายเป็น work & married ...
มันโรแมนติค ... ไม่ว่าจะเกิดเพราะความเหงา ความใกล้ชิด หรือความดี ...
เป็นช่วงที่เชื่อว่า คงอยู่ในความทรงจำ ของหลายๆคน
เชนทร์ แจ๊ค แนน เม .... น่าสนใจมาก แต่ละคน .. :กอด1:
แล้วจะติดตามอ่านต่อไปนะจ๊ะ ...เป็นกำลังใจให้ นะจ๊ะ
อ้อ ... เข้ามาอ่านตอนแรก ก็เจอ ตอนพิเศษ ... :m10: ต้องยกนิ้วให้เลยงานนี้
-
เอาอีก ๆๆๆๆๆๆ
ชอบบบบบบบบบบบบ
:haun4:
เพ่แจ็ค ซื้อไรมาต้องใช้ให้หมดดดดดดดดดด
อย่ากั๊ก ๆ ต้องให้คนอ่านรู้ด้วยยยยย
:haun4:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ไม NC น้อยจังเลยขออีกๆ
-
หุหุตามทันแล้นคะ
ผู้ชายพูดน้อยต่อยหนักเนี่ย เวลาเล่นหูเล่นตา หยอดนิดแซวหนอย
ใครมันจะไปทนได้ล่ะ ยิ่งพวกแพ้ทางอย่างนี้แล้วไม่อยากละลายก็ต้องยอมชิมิคะ
อ่านตอนหลักก็รู้สึกตะหงิดๆว่าเอาล่ะเว้ยได้เพื่อนเขยไปฝาก ทินแน่ๆ
คือเจอแบบนี้ปกติไม่ได้อยู่ต่างแดนหรือเป็นเมทกัน ถ้ารู้สึกหวั่นไหว รู้สึกแปลกๆ
ไม่อยากตกอยู่ในสภาพนี้ เรายังหาทางเลี่ยง สามารถหลบหน้าหลบตาได้
ก็พอจะช่วยทำให้หัวใจเราทำงานหนักน้อยลง แต่นี้เล่นเจอหน้ากันทุกวันยิ่งต่างบ้านต่างเมือง
เป็นเมทกันอีก กิน นอน เที่ยวเล่นด้วยกัน แล้วยังมีสองสาววายช่างยุเปิดทางให้ด้วยแล้ว
เหอะๆๆ งานนี้เส็ดแจ็คผู้ฆ่ายักษ์แน่ๆ = =' อิอิ :oo1:
ส่วนตอนพิเศษเซ็กส์ช๊อป โอ้วแม่จ้าว :z1: ธรรมดาก็ละลายอยู่แล้วเจออุปกรรณ์เข้าไป
เหอะๆ น่าสั่งงดการบ้านสักเดือนเนอะเชนทร :m12:
สนุกมากคะ เป็นกำลังใจให้คะ :z13:บวกจัดไปอย่าให้เสีย
-
ชอบ คู่หูแนนกะแจ๊ค จริงๆๆ เลย :laugh:
อ่านตอนพิเศษแบบนี้แล้วยิ่งอยากรู้ว่า แจ๊คกะแนนทำไง เชนทร์ ถึง :z1:
+ นี้ ฝากให้คู่หูผู้น่ารัก นะคะ
-
โดน ๆ
ชอบๆ ขออีก ^^
:oo1: :oo1:
-
NC น้อยไปนิดนึงนะ หึหึ
ขอแบบทั้งดุ้นซักตอนนึงได้มะ
-
เขินแทนเชนทร์จริงๆ
แต่ว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วอะนะ คราวหลังขึ้นเอง ทำให้แจ๊คสยบแทบเท้าหนีไปไหนไม่รอดเลย
:haun4:
-
:haun4: เอาอีก เอาอีก ชอบบบบ :z1:
+1 ให้คนเขียนจ้า :impress2:
เชนทร์น่ารักอ่าาา
-
แหมท่า มิชชันนารี......
ไอเราก็เห็นว่าฉลอง reply 69 ก็นึกว่า :m25:
เห็นแล้วก็ให้นู๋เชนทร์ หลงนายแจ็คเหมือนเดิมดีละ
รอท่าอื่น... :impress2: นู๋เชนทร์สู้สู้ เนื่องจากคนอ่านหื่น :laugh:
-
อร๊ากกกกกกกกก
เลือดหมดตัวแล้ว :jul1:
ว่าแต่ขอถามหน่อยได้ไหมอ่ะ
มิชชันนารี มันคืออะไรอ่ะ
-
...รีพลายเราที่ 68 นำไปสู่รีพลายที่ 69 --*--
รู้งงี้ไม่เม้นดีกว่า ให้คนเขียนอารมณ์ค้างเล่นๆ 555+
ตอนพิเศษนี้สุดๆ แบบว่า...บอกให้รู้เลยว่า ไม่ได้มาจาก ไดอารี่ นะ
อ่านแล้วได้ใจมาก เป็นกำลังใจเหมือนเดิมนะคร๊าบบบบ
-
เอ่อ ตอนใหม่นี่มัน :m25: หื่นมากมาย
กระซิบถามคนเขียน...เคยเข้าไปรึเปล่าร้านนั่นอ่ะ..
ทำไมไม่มีภาพมาโชว์มั้ง อยากเห็น หุหุ
-
ลงต่อไปเลยแระกัน วันนี้ใจดี :-[
เพราะตอนพิเศษ nc เรามีสต๊อคอีกแยอะ :laugh: จะได้ไม่ขาดตอน หุหุ
ตอนพิเศษ2 Sex Shop…ไอ่แจ๊ค กูจะเอาคืนนนนนนน~~~~
เอ่อ... สวัสดีครับ...
ง่า ยังไงดีล่ะ -////-
ผมกำลังวางแผนเอาคืนไอ่ห่าแจ๊ค...
แค่คิดในหัวนะ....
จะสำเร็จมั้ยวะ - -*
ลองดู!
หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้น พอผมฟื้นมาก็หมายมั่นมากที่จะกระทืบไอ่แจ๊คให้ได้ แต่ไม่สำเร็จครับ เหอะๆ ผมตื่นมาพบว่ากุญแจมือนั้นถูกถอดไปแล้ว และรอบๆข้อมือก็มีรอยแดงนิดหน่อย คงเพราะผมดิ้นล่ะมั้ง….
กรรม...ฉากแต่ละฉากตัดเข้ามาในหัว ว้อยยยยยยย พอๆจะเป็นบ้าเอา
“...ตื่นแล้วเหรอ” ผมที่ตื่นมานั่งกุมหัวอยู่บนเตียง หันไปมองตามทิศทางของเสียงก็พบไอ่แจ๊คในสภาพเปลือยท่อนบนกับผ้าเช็ดตัว ใบหน้ายิ้มแย้มเชียว เห็นแล้วน่าถีบซักที แม่งงงงงง
“มึง...มาให้กูถีบเลย แม่งงงง” ผมคำราม แล้วสะบัดผ้าห่มออก หมายมั่นมากที่จะเข้าไปกระทืบมันครับ แต่ผลคือ
“โอ๊ยยยยยยย!!!” โอ๊ยยยย เจ๊บบบบอ้า~~~ ฮืออออออ~~
“เฮ้ยยยยยย เชนทร์ อย่าลุกพรวดพราดอย่างนั้น!!”
ผมได้แต่นั่งกุมบั้นเอวตัวเองด้วยความเจ็บปวด ไอ่การที่ผมพยายามจะลุกแต่ดันลุกไม่ขึ้น แถมจะตกจากเตียงอีก ยังดีที่ไอ่แจ๊คมันวิ่งมารับตัวผมทันก่อนที่ก้นผมจะกระแทกพื้น...แม่เจ้า ไม่อยากจะคิด T^T
“...เจ็บตัวแล้วยังซ่า ฮึๆ” หัวเราะแบบนี้อีกละ อีกอย่าง...แล้วกูเจ็บตัวนี่เพราะใครวะ แม่งงงงง แต่ก็ได้แต่คิดในใจครับ เกิดท้วงขึ้นมา...เอ่อ ผมยังไม่พร้อมสำหรับ Morning Sex นะ -///-
ผมก็ได้แต่นั่งทำหน้าบูดอยู่บนเตียง งะ ไอ่ห่านี่เข้ามาหอมผมอีก จะอะไรนักหนากับกูเนี่ยยยยยยย
“...หิวยัง”
“.....อืม”
“เอาอะไร เดี๋ยวทำให้”
“..............กูว่าแค่นมกับซีเรียลก็พอ กูยังไม่พร้อมจะท้องเสียตอนนี้ เหอะๆ”
“....อ่านะ”
พูดจบมันก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินไปห้องครัว ซักพักก็กลับมาพร้อมซีเรียลของผม กับขนมปังปิ้งและนมขวดลิตรของมัน ต่างคนต่างกินกันไปเงียบๆล่ะครับ แต่ผมลอบมองหน้ามันเป็นระยะๆ เห็นมันยิ้มน้อยๆแทบตลอดเวลา มันคงไม่ได้คิดอะไรพิเรนทร์อยู่หรอกนะ....
แต่จากประสบการณ์ที่คบกับมันมาเดือนกว่าๆ ผมว่ามันคิดอะ คิดเรื่องนั้นด้วย เรื่องนั้นน่ะแหล่ะ -///-....
ในที่สุดมื้อเช้าก็หมดลงในเวลาสิบโมงกว่าๆครับ ไอ่แจ๊คยกถาดอาหารที่ใส่ถ้วยซีเรียลของผมไปล้างที่ห้องครัว ตั้งกะอยู่ร่วมห้องกับมันมานี่ เพิ่งมีครั้งนี้นี่แหล่ะ ที่มันดูแลเรื่องข้าวเช้าให้ผม ซักพักมันก็เดินกลับมาครับ ส่วนผมตอนนี้ลงไปนอนแผ่อีกรอบ มันไม่ได้เจ็บอะไรมากมายนะครับ มันปวดเนื้อปวดตัวมากกว่า อีกอย่าง เจ็บๆที่ข้อมือด้วย...นึกแล้วแค้นนนนนนน
ในหัวผมนึกฉากฆาตกรรม(ซิง)ไอ่แจ๊คทันที อยากเอาคืนว้อยยยยยยยยยย ซักพักมันก็เดินกลับเข้ามาในห้องครับ
“.....จะอาบน้ำมั้ย” พูดไม่พูดเปล่า มันขยับขึ้นมานั่งบนเตียงกับผม ทำท่าจะอุ้มไปอีก
“เฮ้ยยยย ไม่ต้องงงง กูไปเองได้ ห้องน้ำก็แค่นี้เอง” ผมคว้าผ้าห่มอย่างไวว่อง...ใช่ครับ ตั้งแต่ตื่นมาจนทานข้าวเช้า ผมยังอยู่ในสภาพเดิมตั้งแต่เมื่อคืนตอนที่สลบไป (มันเพิ่งรู้ตัว -*-)
“.....ฮึๆ ตามใจ” ว่าแล้วมันก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมายื่นให้ผม ค่อยๆประคองผมยืนอีก ง่า เห็นมันใจดีงี้แล้ว...ชักหายแค้นอะ เอาวะ ค่อยคิดตอนอาบน้ำละกัน...
หารู้ไม่...หลังจากไอ่เชนทร์เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ไอ่แจ๊คแสยะยิ้ม...
“.........ปล่อยไปก่อน วันนี้ยังไงก็ว่างอีกวัน พรุ่งนี้กูจะไปขอเก้าอี้ที่ซุปฯให้ ไม่ต้องห่วง ฮึๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ตีความที่ไอ่แจ๊คพูดเอาเองละกัน ก๊ากกกกกกกกก
ตัดไปที่ห้องน้ำ----
“เอาคืนดีมั้ยวะ…” ผมรำพันอยู่กับตัวเองว่าจะเอาคืนแม่งดีมั้ย คือไม่ได้รังเกียจนะครับ แต่มันแบบ ตกใจอ่าอยู่ดีๆมากุญแจมือ ไหนจะเหล้านั่นอีก....
คิดไปคิดมา ในหัวผมก็วนกลับไปเรื่องเมื่อคืนอีกแล้ว....ว๊ากกกก เปิดน้ำแรงๆใส่หัวเลยละกัน จะได้เลิกฟุ้งซ่าน - -
สรุป!!! ไม่ต้องคิดแล้ว เอาคืนว้อยยยยยยยยย!!!
อย่างที่บอกครับว่าไม่ได้แค้น แต่ผมแค่อยากให้มันอายเหมือนที่ผมอายบ้าง แค่นั้นแหล่ะ -///-
คิดแผนก่อน อะไรปราบไอ่แจ๊คได้บ้างวะเนี่ย!?!
------------------------------------------
หลังจากแง้มประตูห้องน้ำจนแน่ใจว่าไอ่แจ๊คไม่ได้อยู่ในรัศมีที่เข้ามาแกล้ง(?)ผมได้ ผมก็ออกมาแต่งตัวเป็นเสื้อยืด กับกางเกงขาสั้นเท่าเข่า ระหว่างที่แต่งตัวไปก็ผจญกับอาการเจ็บของบั้นเอวละสะโพก อืม เหมือนคนแก่เลยกู เฮ้ออออ
ก็ทำงานที่ต้องยืนแทบทั้งวันอะครับ ก็บ่นปวดเนื้อปวดตัวกันทุกคน เหอๆ (แน่ใจนะว่าเจ็บเพราะเรื่องนี้)
ผมเดินไปรื้อๆถุงสีเข้มข้างเตียงไอ่แจ๊คทันที แล้วก็ต้องหน้าแดงเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ของวัน หลังจากเห็นว่ามันซื้ออะไรมาบ้าง….
ซีดีหนัง X ทั้งผู้หญิง-ผู้ชาย ผู้ชาย-ผู้ชาย ผู้หญิง-ผู้หญิง และแบบรวมหมู่ แถมพอดูราคาแล้ว ถูกวุ้ย กร๊ากกกกกก ของปลอมทั้งขนาดเล็ก-กลาง-ใหญ่ ใส่ถ่านและระบบมือ มันเอามาทำไรวะ -///- กระปุกเจลสารพัดสีที่พออ่านสรรพคุณแล้ว อื้ม...ถ้าหน้าผมลุกเป็นไฟได้ คงลุกไปแล้ว...ปลอกนิ้วมือยางๆมีปุ่มนูนๆสะท้อนแสง ขวดแก้ว4-5 ขวดที่บรรจุน้ำสีใสๆดูเหมือนน้ำหวานที่ผมน่าจะโดนให้ดื่มไปเมื่อคืน ผ้าปิดตาลายร๊อคๆหน่อยแถมสายเป็นสายหนังอีก กุญแจมือ 2 อัน กุญแจมือพร้อมโซ่คล้องคออีกเซทนึง ถุงยางหลากสีแถมมาเป็นแพ๊ค...แล้ว นี่ อะไรวะเนี่ยยยยย ชุดเมท!?! กูจะบ้า~~
“...ทำไรอยู่” ว๊ากกกกก ตกใจ! มันมานั่งซ้อนอยู่ข้างหลังผมเมื่อไหร่เนี่ย แล้วมันเปิดประตูห้องมาตอนไหน ทำไมผมไม่รู้ตัวอะ (คงเป็นตอนที่เอ็งกำลังตื่นเต้นกับของพวกนี้ไงอีหนู)
“ป๊าวววว ไม่ได้ทำอะไร.....แค่”
“....แค่?” กูล่ะเกลี๊ยด~ เกลียดสายตาแบบนี้ของมึง สงบ...ไอ่เชนทร์ สงบใจไว้ T^T
“ก็...ง่า ก็...ก็มาดู...เอ่อออ ดูว่ามัน...มีอะไรบ้าง...ไง” แฮะๆ เวรแล้วววววว
“อยากลอง....?” ยิ้มอีก ฮืออออออ
“บะ...บ้า เรอะ!!!” ผมลุกพรวดพราดขึ้นทันที อยู่ให้มันแดกทำไมเล่า!
“....ไม่ต้องรีบ...ยังไง....กูก็ซื้อมาลองกับมึงคนเดียวอยู่แล้ว” โอ้โห พ่อคุณพูดเหมือนมึงซื้อขนมมาฝากกูงั้นแหล่ะ หน้าตามันปกติมากเวลาพูด ไอ่ผมอะหน้าร้อนชิบหายแล้ว...
หมดคำ มันเอามือมันสองข้างยกใต้วงแขนผมให้ยืนขึ้นจากที่นั่งกันอยู่บนพื้น แล้วจับผมกดลงบนเตียงมันทันที พลาดแล้วกู~~~ T^T
“ไม่ต้องมองหน้ากูอย่างงั้น....ยังไงมึงก็ไม่ได้เอาคืนหรอกเชนทร์….” ใบหน้ายิ้มแย้ม วาจาเชือดเฉือน มึงรู้ได้ยังง๊ายยยยยยยย ว่ากูจะเอาคืน
“อะ...เฮ้ยยย เอาคืนไร ไม่มี๊~” ปฏิเสธไปก่อน ในใจนี่ทิ่มดังจึ้กๆๆๆๆ
“อย่ามาอำกูซะให้ยาก มองหน้ามึงก็เห็นถึงลิ้นไก่ว่าคิดไรอยู่ ฮึๆๆๆๆๆ”
“อะ...ไอ่เวรรรรร” รู้ได้ไงวะ แม่งงงงงง
“ด่ากูอีกนี่อยากเจออีกอึกสองอึกเหมือนเมื่อคืนรึไง แต่ก็ดีนะ กูกำลังอยากลอง” พูดจบมันเอื้อมมือลงไปคว้าขวดแก้วสีใสออกมาจากถุงเลยครับ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมผมถึงไม่หนี คราวนี้มันไม่ได้ใช้กุญแจมือหรอกครับ แต่มือมันอีกข้างน่ะกำข้อมือผมไว้อยู่ แม่งแน่นกว่ากุญแจมืออีกมั้งนี่ T^T
“เมื่อคืนสีชมพูเพิ่มอุณหภูมิ....ตอนนี้ สีม่วงละกันนะ เห็นเจ้าของร้านคุยนักหนาว่าจะ ‘รู้สึกเร็ว’ ขึ้น...ไม่รู้จริงรึเปล่า...”
พูดจบมันก็ยกขวดแก้วจรดริมฝีปากมัน แล้วเอามาประกบปากผมทันที ฮื้ออออออ...รสเฝื่อนๆชะมัด เหมือนไวน์องุ่น แต่กลิ่นมันหวานมากๆอะครับ หวานแบบอวลๆ งืออออออออออ
ผมว่าผมคงต้องฝึกกินเหล้าแล้วมั้ง จะได้ไม่เมาอะไรง่ายๆ T^T (ไม่เกี่ยวอีหนู...ไม่เกี่ยว...ฮึๆๆๆ)
“ที่จริงก็อยากจับมึงใส่ชุดเมทอยู่หรอกนะ ....แต่เก็บไว้เล่นวันหลังละกัน....”
..........................
....................
...............
.........
.....
...
“ไง....ตายคาอกรึยังล่ะมึง”
“ว๊ากกกกกกกกกกกกก ไอ่แนน กูจะฆ่ามึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!”
เย็นวันนั้นจบลงด้วยการที่ผมพยายามไล่เตะไอ่แนน ไอ่แนนหัวเราะไป วิ่งหนีไปแถมเร็วชิบ ผมตั้งหน้าตั้งตาไล่มันจนสะดุดเกือบล้ม แต่ไอ่แจ๊ดถลันมารับทัน กลายเป็นอะไรให้ไอ่แนนกับน้องเมแซวอีก เซ็งชีวิต T^T
จบ......ดีกว่า :jul3:
สำหรับคนที่ขอ NC แบบเต็มๆทั้งตอนก็....อีกไม่นาน มีมาให้อ่านแน่
คนแต่งมันชอบแต่งตอนพิเศษมากกว่าตอนปกติอีก กร๊ากกกกกกกก
เช่นเคย .... ถ้าพบข้อผิดพลาดตรงไหนรบกวนบอกด้วยนะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และขอบคุณทุกท่านยิ่งๆขึ้นไปที่อ่านแล้วเม้นท์ :pig4:
-
mist --- แม่น มันซื้อมาเยอะ ขนาดมาตอนพิเศษ 2 แล้วยังใช้ไม่ครบเลย สงสัยมันงัดมาใช้ของมันเรื่อยๆแหล่ะ :z1:
Magnolia --- เม้นท์ได้น่าร๊ากกกกกมาก :กอด1: ติดตามเค้าเรื่อยๆนะ
l3iZal2l2e --- แจ๊คมันไม่กั๊กหรอก มันคงเอาออกมาใช้เรื่อยๆแหล่ะ เหอะๆ :impress2:
newykung --- แหะๆ เดี๋ยวๆเดี๋ยวจัดให้แบบเต็มๆซักตอน
mecon --- เม้นท์ได้ตรงมาก เพราะมันเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากความหวั่นไหว ยิ่งไม่ได้ในอยู่ที่ๆคุ้นเคยแล้วล่ะก้ ฮึๆๆๆ
dahlia --- ไอ่แนนเอ๊ย ไอ่แจ๊คเอ๊ยยยยยย มีคนบอกพวกเอ็งน่ารักแหล่ะ ฮิ้วววววว (แต่ในความคิดไอ่เชนทร์ ไอ่สองตัวนี้เนี่ย คู่หูบรรลัยของจริงเรย กร๊ากกกกก)
SpiZy --- ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวมีอีกแน่ๆ :z1:
jokirito --- จัดไปพี่น้อง รออ่านกันนะ
patz --- ฉากไอ่เชนทร์ขึ้นเองเนี่ย....อืมจะไปบอกมันให้นะ หุหุ มันขี้อาย ต้องยุมันก่อน ก๊ากกก
Donald~duck --- ขอบคุณสำหรับ + จ้า :กอด1:
i_lost in.. --- หุหุ เอารีพลายที่ 69 แบบว่าเป็นมงคลงายยยยย แล้วอีกอย่าง ถึงจะออกมาให้อ่านแค่ 2 ท่า....แล้วคิดเหรอว่าที่มันเล่นกันถึงตี 3 อะ....จะไม่มี "ท่าอื่น" มาเพิ่ม :z1:
nana lon€ly™ --- คุณแนนจ๋า พีเอมไปบอกแระนะว่ามิชชันนารีคืออะไร :haun4:
XTeND --- โหววว ใจร้าย ถ้าตัวไม่เม้นท์นี่ก็ไม่ได้ลงนะนี่ :-[ จะใจร้ายทำเค้าค้างเลยเหรอ ตัวเอ๊งงงง
sNow --- เคยเข้าจิ แต่พอดีมิได้ถ่ายรูปมาอะนะ หัวตาลายไปโหม๊ดดดดด เยอะแยะไปหมด แถมถูกอีกต่างหาก :haun4:
ไปแรๆๆๆ ไว้วันหลังจะแวบมาตอบเม้นท์ใหม่ ขอบคุณทุกคนจ้า :pig4:
-
:z1:
ตายคาอกจริงๆด้วย
5 55+
เอาอีก ๆๆๆ ชอบบบบบบบบ
:impress2:
-
ชอบๆๆๆ จะเอาคืนไหงกลายเป็นหนูทดลองอย่างเดิมล่ะจ๊ะอิหนู (ชอบคำในวงเล็บคนแต่งจริงๆ จะฮาไปไหน) :m20:
แล้วก็นะโดน :oo1: ซะ 555
“บะ...บ้า เรอะ!!!” ผมลุกพรวดพราดขึ้นทันที อยู่ให้มันแดกทำไมเล่า!
>> ไม่ทันและรู้สึกตัวช้าแบบนี้ ต้องกินสีม่วงไปนั่นแหละดีแล้น 5555
o13 +1 จัดไป ฮิยะฮะฮ่าๆ
-
กำลังรออยู่เลย นึกว่า วันนี้ไม่มาต่อซะแล้ว
คิดหาทางเอาคืน แจ๊ค บ่อยๆ ก็ดีเนอะ เชนทร์ เนอะ :z1:
อ่านถึงตอนนี้แล้วฮาอะ "ไอ่แนนกับน้องเมแซวอีก" ช่างเป็นไรที่แตกต่างทางชนชั้นมาก :laugh:
ขอบคุงค่ะ
-
เชนทร์ชุดเมด :z1:
อร้ายยย อยากเห็นจัง
แต่อยากเห็นยิ่งกว่าคือร้านsex shop
เขาไม่ได้ทะลึ่งน๊าคนแต่ง
แค่อยากรู้อยากเห็นนิดเดียวเอง :laugh:
+1 ให้คนแต่งนะคะ อิอิ
-
อืมยอมรับฝีมือก้าวกระโดดจริงๆ
หรือเพราะชำนาญส่วนบุคคลหว่า 555+
ส่วนเรื่องเม้นท์เราอ่ะ ถ้าคนเขียนจะลงก็คงไม่ต้องกระมั่ง
เพราะเราเคยเขียนตอน NC แล้ว ใครอยากอ่านหรือไม่ ไม่สนใจ
ตูจะลงมีปัญหาไหม 555+ เดียวว่างๆจะเอามาให้อ่าน อยู่บอร์ดนี้แหละ
ลองเอาชื่อเราไปเสิร์ทดูก็ได้ มันอยู่นิยายที่จบไปแล้ว แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้ 555+
อย่างไงก็เป็นกำลังใจให้ มาอ่านเสมอ ตอนนี้เริ่มปั่นผลงานตัวเองบ้าง เพราะดองเค็มมานาน
จนเพื่อนเขียนเรื่องที่ 3 เตรียมลงบอร์ดแล้ว 555+ เรามี NC ตอนเดียว กะเรื่องเล่าแบบจบดื้อๆ ไม่ปลื้มเท่าไร
สู้ๆครับ พี่น้อง
-
:haun4: :haun4:
ชักชอบเรื่องนี้ขึ้นมาตะหงิดๆ
คนอาไร้...หื่นได้ใจชะมัดเลย
-
:m25:
แอบตกใจกับความคิดของตัวนายนะเนี่ย อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊า แม้จะสงสานเชนทร์อยู่บ้างก็เหอะ
แต่ไงๆก็เชียร์แจ็ครุกเท่านั้น
นิว
-
ถ้าคิดจะจับแจ๊คกด คงยากละล่ะเชนทร์ เอาอย่างที่บอกไว้เต้อะ ขึ้นคร่อมเอง เอาให้แจ๊คฟ้าเหลืองไปเลย :haun4:
-
แอบสงสารน้องเชนทร์
เขียนให้้น้องเชนทร์รุกสักครั้งได้มะ
ไม่ใช่ลุกมานั่งตักนะ
(แต่อันนั้นก็อยากเห็นวุ๊ย :haun4:)
กอบกู้เอกราชหน่อยเชนทร์
-
เรื่องนี้สนุกดีคับ..เป็นกำลังใจให้นะ
แต่ลองเปลี่ยนชื่อเรื่องดีปะ
เป็น Work & Hasband เดินทางคร้งนี้...ผมมีรัก แทนดีมะคับ อิๆๆ ล้อเล่นน๊า :laugh:
-
ดึงอารมณ์กลับมาตอนธรรมดาก่อน หุหุ
----
ตอน 6 รู้ใจแล้ว...ทำไงต่อ???
น่ากลัวว่าผมจะมีปัญหาเรื่องภาษาแฮะ....เขาพูดกันเร็วมากเลย จริงๆก็คือพูดปกติของเขาล่ะครับ แต่ผมคงฟังไม่ทันเอง จนผมต้องออกปากบอกก่อนว่าผมนั้นไม่ถนัดเท่าไหร่ เขาก็เข้าใจนะครับ ใจดีกันมากเลย
พี่เลี้ยงของผม ชื่อ แมทครับ ชื่อจริงเขาชื่อแมททิว แต่เขาให้เรียกชื่อเล่น จะได้เรียกง่ายๆ เป็นคนคุยสนุกมากๆครับ ตอนไหนที่เขาโม้แบบยาวเหยียด ผมก็ฟังรู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง แต่พอเขาเห็นสีหน้าควายมึนของผมแล้ว...เขาก็จะเบรก พร้อมถามกลับทันทีว่าเข้าใจที่พูดมั้ย
นิสัยเสียของผมคือ ผมมันจะตอบไปก่อนว่าเข้าใจ ทั้งที่บางทียังงงอยู่ แล้วค่อยพยายามฟังเพื่อจับประเด็นให้ได้ ซึ่งบางครั้งก็ได้ บางครั้งก็ไม่ได้ครับ (ผมไม่แนะนำให้ทำอย่างผมเลย เพราะถ้าเขาต้องการจะสื่ออะไรที่เป็นทางการ มันจะเกิดข้อผิดพลาดได้ครับ)
วันนี้อากาศเย็นพอประมาณ หิมะที่ตกหนาๆในตอนเช้าก็โดนจัดการไปเรียบร้อยแล้วครับ ในความรู้สึกผมนะ...วันที่หิมะตกมันไม่หนาวมากอะครับ คือมันจะเย็นๆ คือมันก็หนาวนะครับ แต่วันแรกที่มาถึงมันหนาวกว่านี้น่ะครับ แดดจ้า แต่ลมหนาวยะเยือกมาก หรือผมคิดไปเองก็ไม่รู้
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06643.jpg)
หลังจากเดินไปเดินมาในซุ้มตัวเองเพื่อทำความสะอาดและจัดของได้ซักพักก็ถึงเวลาพักเที่ยง แมทก็ชวนผมไปทานอาหารกลางวันครับ ผมหันซ้ายหันขวา ไหงอีกสามคนหายไปหมด หรือว่าไปพักกันก่อนแล้วหว่า...
‘ปุ๊บ!’ เฮ้ยยยยย ตกใจ!!! มีมือๆหนึ่งจับไหล่ผมอย่างแรกจากข้างหลัง หันไปผมก็เจอกับ...ไอ่แจ๊ค
“ไปแดกข้าวกัน” ท่าทางกวนตีนเหมือนเดิม เหอะๆ
“เออๆ...เดี๋ยวกูบอกเพื่อนกูก่อน” ผมหันหลังเดินไปบอกแมทว่าจะมีเพื่อนไปกินกลางวันด้วย แมทเองก็ตกลง พอเดินไปถึงส่วนที่ให้นั่งพัก ก็พบไอ่แนนกับน้องเมนั่งคุยกับกับเพื่อนชาวต่างชาติอีก 3-4 คน
“เฮ้ยๆ ทางนี้ๆๆๆๆๆ” ตะโกนให้ลั่น เห็นมึงแต่ไกลแล้วไอ่แนน
“ไง แดกไรกันยัง” ปากผมพูดกับไอ่แนนไป ผมก็มองหน้าพร้อมกับยิ้มให้ทั้งวงที่นั่งพูดกันอยู่ ไอ่ที่อยู่ทางซ้ายหล่อดีว่ะ... (ไหงมึงมองผู้ชายล่ะเชนทร์...ฮึๆๆๆๆๆ)
“ยัง รอพวกมึงอยู่แหล่ะ นี่ๆวันนี้เขาจะเลี้ยงเว้ย”
“หะ ใครเลี้ยง ซุปฯ (Supervisor) บอกไว้ตอนไหนกูไม่เห็นรู้เรื่อง”
“ห่า ไม่ใช่อย่างนั้น เนี่ยเพื่อนกูเขาบอกจะเลี้ยงต้อนรับ ตอนนี้ให้นั่งรอ เขาจะเอามาบริการถึงที่เลยมึง อีกอย่าง มีเบียร์ด้วยเว้ยยยยย” น้ำเสียงกระตือรือร้นมาก เวรจริงๆ
“...แดกเบียร์ตอนตะวันส่องหัวนี่นะ...เจริญล่ะมึง” ไอ่แจ๊คครับ หลังจากที่มันทักทายแทบรอบกลุ่มก็หันมาฟาดปากกับไอ่แนนต่อ
“...หรือมึงไม่แดก” ไอ่แนนพูดยิ้มๆ ไอ่สองตัวนี้ขี้เหล้าทั้งคู่
“...จะเหลือเรอะวะ....555+” เออ แล้วมึงจะกัดกันก่อนเพื่ออะไรวะ ผมนั่งลงข้างๆน้องเม ที่กำลังคุยอยู่อย่างออกรสกับหนุ่มคนหนึ่ง คนที่ผมบอกว่าหล่อนั่นล่ะ เออ มองใกล้ๆยิ่งหล่อว่ะ กร๊ากกกกกก
“เชนทร์ๆ...นี่ แอรอน เค้าอยากรู้จัก” น้องเมสะกิดเรียกผมที่กำลังนั่งเหม่อถึงอนาคตทางภาษาของตัวเองอยู่ เวลานั่งกันเยอะๆ พูดรัวๆงี้กูยิ่งมึน - -*
“Hi! I’m Aaron nice to meet you…” ตาสวยว่ะ สีฟ้าใสเชียว เหมือนลูกแก้วเลย ผมคิด...
“Hi, I’m Shane, nice to meet you guys” หลังจากการแนะนำตัวระหว่างผมกับแอรอน ก็มีการท้วงกันรอบๆวงว่ารู้จักกันไม่ทั่วถึง ไอ่แจ๊คเลยเสนอให้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการกันอีกรอบ ทีนี้ผมก็นั่งหน้ามึนเลยล่ะ พร้อมกับพยายามจำชื่อของทั้งวง รู้สึกว่ากลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มที่ทำงานแผนกเดียวกันหมด เพราะงั้นก็ควรทำความรู้จักกันไว้จริงมั้ยครับ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5060016.jpg)
ซักพักอาหารก็มาครับเลยนั่งกินกันเฮฮาสนุกสนาน แต่กลายเป็นว่าไอ่ที่จะแดกเบียร์กันเป็นหมันเรียบร้อย 555+ ซุปฯ ดันเดินมาเจอเลยโดนไปหลายดอกว่าถ้าจะดื่ม ให้ไปดื่มนอกเวลางาน ไอ่ผมก็นึกว่าซุปฯรู้แล้ว สรุปคือมันลักลอบกินกันเองซะงั้น เลยนัดกันทั้งวงว่าจะมีปาร์ตี้ซักวัน แต่ผมรู้สึกว่านัดแบบเลื่อนลอยมาก ที่ไหนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ก็เอาน่ะ ยังมีเวลาอีกหลาย
ทุกๆคนน่ารักมากๆครับ เป็นกันเองและให้คำแนะนำตลอด นั่งคุยเล่นกันจนหมดเวลาพักแล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองกันต่อครับ
ในที่สุดก็จบการทำงานในวันแรก ขากลับที่พวกผมเดินกลับกันก็มี Snow shower มาให้เล่นกันนิดหน่อยครับ เป็นที่สนุกสนานมาก แอบบ้านนอกเนาะ 55+ แต่แถวบ้านผมมันไม่มีนี่นา มันตกนิดเดียวอะครับไม่ได้หนาเหมือนตอนเช้า เลยอดปั้นตุ๊กตาหิมะเลย กร๊ากกกก เห็นในหนังมานาน จะทำตอนเช้าก็ไม่ทัน
เย็นนี้ต่างคนต่างทำอาหารครับ ผมก็แสดงทักษะทางอาหารให้ไอ่แจ๊คแดกไป เนื่องจากมันมาอ้อนตีนให้ทำให้อะ คือวันนี้ผมทำสปาเกตตี้กินเองไงครับ เหมือนจะทำยาก แต่ง่ายมากๆ แค่มีเครื่องปรุง(ซึ่งมีขายแบบปรุงสำเร็จครับ รสชาติใช้ได้ทีเดียว) เส้นสปาเก๊ตตี้เส้นผอมๆหน่อย เห็ดซัก 4-5 ลูก ไส้กรอก 2-3 อันก็เป็นใช้ได้แล้วครับ
กลายเป็นว่าเย็นนั้นผมเป็นคนทำอาหารให้มันซะงั้น ไอ่แนนก็แซวใหญ่ว่าข้าวใหม่ปลามัน เหอะๆ
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้....ผมกับไอ่แจ๊คมันเป็นยังไง ‘ตัวจริง’ งั้นเหรอ คำพูดของไอ่ทินแล่นผ่านเข้ามาในหัว ถ้าผมไม่ได้คิดไปเอง ผมก็อดคิดไม่ได้ว่าเหมือนแจ๊คมันก็มีใจ หรือมันเป็นแค่ความสนิทสนมกันนะ
ถ้านับกันจริงๆผมเพิ่งมาถึงที่นี่แค่ 3-4 วันเท่านั้น....อันตราย....อันตรายจริงๆ หรือผมเป็นพวกหลงคนง่ายกันนะ
แล้วถ้าไอ่แจ๊คมันไม่ได้คิดอะไรเลยล่ะ อืม....อาจจะเป็นผมคนเดียวก็ได้ที่หวั่นไหวไปกับมันเอง ผมก็อยากจะโทษมันที่ทำท่าทีให้ผมคิด แต่คิดไปคิดมา เหมือนจะเป็นผมเองมากกว่าที่หวั่นไหวไปเอง…
ผมเป็นพวกติดเหม่อ หลังจากกินข้าวเรียบร้อย ผมก็มานอนเอนหลังบนเตียงตัวเอง สติก็หลุดลอยไปเรื่อยๆ วนอยู่กับเรื่องที่ผมคิดมากในช่วงนี้...ตาผมก็มองทีวีนะครับ แต่ในหัวนี่ ไปไหนไม่รู้
“เชนทร์....”
“.....”
“เชนทร์.....”
“.......”
“เชนทร์!”
“หะ...หา อะ...อะไรเหรอ!?!”
“เป็นอะไรรึเปล่า เรียกหลายครั้งแล้วไม่ตอบ” ผมคิดไปเองรึเปล่านี่ น้ำเสียงมันดูเป็นห่วงมากเลย อืม...
“เปล่าๆไม่ได้เป็นอะไร แค่เหนื่อยๆ ง่วงๆน่ะ”
“.....เหรอ”
พูดจบแจ๊คมันเดินไปปิดทีวี ปิดไฟหัวเตียงมัน เหลือแค่หัวเตียงฝั่งผมแล้วมันก็...ก้าวขึ้นเตียงผม ...ใช่ครับฟังไม่ผิดหรอก ตอนนี้มันขึ้นมานั่งบนเตียงผมแล้ว
“เอ่อ...มีไรเหรอวะ” แล้วทำไมผมต้องเสียงสั่นๆด้วยละเนี่ย...
“คืนนี้...กูนอนด้วยนะ” พูดจบมันก็ก้าวขึ้นเตียงผม กดผมลงไปนอนในวงแขนมัน แล้วปิดไฟหัวเตียงผมเลยครับ เอ่อ แจ๊ค ไอ่แบบนี้มัน...
“อะ อ่าว แล้วมึงจะ...จะมานอนเตียงกูทำไม...ล่ะ” เสียงผมอู้อี้ๆเพราะตอนนี้หน้าผมซุกอยู่ที่แผงอกมัน ให้ตายเหอะ ขอผมอยู่ตรงนี้นานๆได้มั้ย...
“ก็มึงบอกว่าเหนื่อย...กูเองก็เหนื่อยเหมือนกัน กูไม่รู้หรอกว่ามึงเป็นอะไรนอกเหนือจากที่มึงบอกกูรึเปล่า แต่กูเป็นห่วงมึง...และคืนนี้กูอยากนอนเตียงนี้ พอเหอะๆมึงน่ะเงียบได้แล้ว ฮึๆ...นอนซะ พรุ่งนี้ต้องตื่นมาทำงานแต่เช้า แล้วทำข้าวเช้าให้กูด้วยล่ะเชนทร์ กูอยากกินที่มึงทำ...” ไม่บ่อยนักที่ผมจะเห็นมันพูดอะไรยาวเหยียดแบบนี้ พอพูดจบมันก็ขยับแขนให้อยู่ในท่าที่สบายขึ้น แล้วหลับตาลงทันที มันหลับเลยรึเปล่า ผมไม่รู้หรอกนะ แต่ผมนี่แหล่ะ ที่นอนไม่หลับซะเอง…
อุ่นชะมัด ให้ตายเหอะ....แจ๊ค มึงทำอย่างนี้ได้ไง....... ตอนนี้ผมคงไม่ต้องคิดอะไรแล้วล่ะกับเรื่องความรู้สึกของตัวเอง...
ตั้งแต่สัมผัสแรกที่มันกอดผม ผมก็รู้ใจตัวเองแล้วล่ะ ผมคง...ชอบมันเข้าแล้วล่ะมั้ง…
โอเค...จากนี้ไปผมไม่ต้องนั่งเครียดว่าตกลงผมคิดยังไงกับมัน แต่ผมคงต้องเครียดว่า แล้วมันจะชอบผมมั้ยต่างหาก
และระหว่างเรื่องเครียดสองเรื่องนี้ ผมว่า...เรื่องหลังน่ะน่าเครียดกว่ากันเยอะ เฮ้อออออ
จบตอน 6
-------------------
ดึงอารมณ์กลับมาก่อน อีหนูมันขี้อาย ยักแย่ยักยันของมันอยู่ ไม่นานเดี๋ยวก็ได้เห็นมันเย่อ เอ๊ยยยยยยย :z1:
เดี๋ยวก็เห็นมันลงเอย แหมๆ หลุดไปนิด
เช่นเดิม ฝากดูเรื่องคำผิดด้วยนะ ชี้เป็นจุดๆไปเรยก็ได้ จะได้ปรับปรุงจ้ะ
รักคนอ่าน แต่รักคนอ่านแล้วเม้นท์ม๊ากกกกกกก กว่า :-[
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้ะ :pig4:
-
หุหุ แจ็คไวมากๆ ตีหัวแล้วลากเข้าถ้ำเลยนะเนี่ย
อาศัยช่วงเชนทร์กำลังเบลอๆ เอ๋อๆ เหม่อๆ 555
ซุกอกว่าที่....ในอนาคต จะได้ไม่หนาว นะๆ แต่ไม่รับประกันว่าจะนอนหลับรึป่าวนะ
เสียงหัวใจคงเต้นเป็นจังหวะแร็พเลยมั้งเนี่ย อิอิ
o13 เยี่ยมมากๆคะ +1ให้กับอกอุ่นๆของแจ็คที่ให้เชนทร์ซุกไซร้ 555
-
:z2: :z2: :z2:
หายห่วงไปเปราะนึงในเรื่องของความรู้สึกของตัวเอง
เรื่องต่อมาที่ต้องจัดการให้เคลียร์อย่าปล่อยให้คาราคาซัง คือ แจ็ค คิดยังไงกันแน่
(แม้จะแอบรู้นิดแล้วจากมุมของแจ็คว่ารู้สึกอะไรบางอย่างกับ เชนทร์)
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดด
เพ่แจ็คเริ่มแล้ววววววววว
:-[
-
สวัสดีจ้า ...เข้ามารับ :กอด1: ของคนแต่ง 55
ขอบคุณกับคำชมจ้า ....
สำหรับตอนนี้ ...
เชนทร์ เก่งที่มีข้อสรุปให้ใจตัวเองได้เร็ว ไม่งั้นกองเชียร์ทั้งหลาย เครียดตายยยยยย
แจ๊ค ... แมน เท่ห์ มั่นคง แต่มั่นใจด้วยหรือเปล่า ..ต้องติดตามกันต่อไป อืมมมมมมม
ชอบ น้องแนน น้องเม ..น่ารักดี ลงตัว หุหุ
พยายามหาที่ผิดนะจ๊ะ แต่ไม่เจอ หรือว่า ตาถั่วว๊า ?
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ...แต่ก่อนไปขออีกซัก จุ๊บ ..อิอิ :-[
-
หืม... แจ๊คเร็วติดจรวดมากๆ อย่างงี้ยิ่งทำให้เชนทร์หวั่นไหวหนักเข้าไปอีกสิเนี่ย
ปล.อยากเห็นหน้าตาแบบควายมึนของเชนทร์จัง อิอิ :laugh:
-
รู้ใจแล้วก็รุกเลยสิจ้ะหนูเชนทร์ เจ้าแจ็คมันออกจะให้ท่าซะขนาดนั้น :laugh:
-
แล้วมันจะชอบผมมั้ยต่างหาก
อู๊ยยยยยยย แบบนี้อย่าคิด ไม่ดีๆๆๆๆ
-
กริ๊บ กริ้ว ซุกอกๆ คงอุ่นน่าดู
-
มาลงไว้ก่อน ปวดหัวมากมายอาจจะไม่ได้มาเล่นตอนดึกๆ :z3:
ตอน 7 ปรึกษา...
ลองทายกันเล่นๆ นะครับว่าวันนี้ผมตื่นด้วยอะไร?...
ก. เสียงปลุกจากโทรศัพท์มือถือ
ข. ผมกลิ้งตกเตียงเลยตื่น
ค. ฝันว่าหมาเลียหน้าจนตื่น...
คิดว่าไงครับทุกคน ฮึๆๆๆ เหอๆๆๆๆ
ข้อแรก ผมตื่นทุกวันด้วยสิ่งนี้ครับ...
ข้อสอง ผมนอนดิ้นก็จริง แต่ไม่ถึงขั้นตกเตียงครับ...
ข้อสาม .................................
“งืม...อืมมม ไม่เอา ม่อน...เหม็น แจ๊บๆ….งืมมมมม ง่วงงงง จะ นอ นนน แจ๊บๆ...”
“........................”
“ไม่เอา....เหม็น.....ม่อน”
“.........................................”
ฮื่อออออออออออ อะไรเนี่ย ไอ่ม่อนมาเลียหน้าผมทำไมเนี่ย แล้วไหงมันเข้ามาในห้องนอนผมได้หว่า หรือเชียร์มันเปิดประตูรั้ว... ในหัวผมเรียบเรียงความคิด สัมผัสนิ่มๆชื้นๆนี่มันอะไรหว่า.....
“เชนทร์....ฮึๆ” ไอ่เสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ๆอย่างนี้มันคุ้นๆวุ้ย...ชิบหาย ไอ่แจ๊ค!! แล้ว แล้ววว ไหงหน้ามันต้องใกล้ขนาดนี้ด้วยเนี่ยยยยย
“อะ...เฮ้ยยยยยย!!!!!!! อะ อ๋า......” หอมแก้ม...หอมแก้ม ไอ่แจ๊คมัน....เอ่อ หอมแก้ม ผม อะ...
“ทีนี้ตื่นได้ยัง...” ยังจะยิ้มอีก คือมึงไม่ได้...เอ่อ อ่า (มึงจะอึกอักอีกนานมะ)
“เอ้า...ตื่นๆ นั่งทำตาโตอยู่ได้...กูหิว” ฮื้อออ คือ ตกลงยังไงเนี่ย ไอ่ผมก็ได้แต่ลุกจากเตียงอย่างมึนๆ รับผ้าเช็ดตัวจากมือไอ่แจ๊คอย่างมึนๆ และเข้าไปอาบน้ำอย่างมึนๆ -*-
หลังอาบน้ำเสร็จ และขจัดความมึนออกจากหัวได้แล้วผมก็ออกมาและตามเคย ไอ่แจ๊คนอนอืดดูทีวีอยู่
“เสร็จแล้วเหรอ....”
“อะ...อืม” ผมก็ไม่รู้พูดไรอะ จะถามมันก็ใช่ที่ งั้นก็เงียบๆไปละกัน แต่หัวใจกูเนี่ยจะเต้นแรงทำไมมากมายวะ
“ทำข้าวให้กินหน่อยสิ....” มันหันหน้ามาตาพราวระยับเชียว...ถ้าเป็นในการ์ตูนก็แบบว่ามีรัศมีปิ๊งๆออกมาอะครับ เว๊ยยยยย อย่าทำหน้าอย่างง้านนนนน กูแทบจะแพ้ทางมึงทุกอย่างแล้ว แจ๊ค...
“เออ....อืม” ผมเดินไปแขวนผ้าเช็ดตัว ทำทุกๆอย่างเหมือนที่ผมทำอยู่ทุกวัน แต่เอ่อ...ทำไมวันนี้มันดูติดๆขัดๆไปหมดเลยวะ -///- ผมเดินไปเปิดตู้เย็นเล็กในห้อง หอบเอากระปุกแยมของไอ่แจ๊คกับขนมปังของผมที่เอามากินเมื่อคืนไปเพื่อจะทำอาหาร ทำไมผมไม่กล้าสู้หน้ามันวะ...
“อะ...เฮ้ยยยย!” โอ๊ยผมเป็นอะไรเนี่ย กระเป๋าใบนี้ก็วางอยู่ที่เดิมของมัน ไหงวันนี้สะดุดวะ ไม่ทันที่ของในอ้อมแขนผมจะหล่นลงพื้น ไอ่แจ๊คถลันมารับได้พอดี ใกล้ไป...อีกแล้ววววว
“ระวังหน่อย...เดี๋ยวกูถือให้เอง” ทำไมวันนี้เสียงมันนุ่มจังวะ หรือผมคิดไปเอง
“อะ...อ่า ขอบใจ...นะ” หลังจากยื่นของให้มัน ผมก็ออกเดินไปที่ประตูอย่างไวว่อง ขอกูทำใจก่อน ไม่งั้นกูได้ทำครัวไหม้แน่…
ไอ่แจ๊คมันก็เดินตามหลังผมเงียบๆ ผมเองก็ไม่กล้าหันไปมองว่าตอนนี้มันทำสีหน้ายังไง ทำไมวันนี้ทางเดินระเบียงมันไกลจังวะ แม่งงงง และแล้วผมก็เดินมาถึงหน้าห้องสองสาว เคาะเรียกแล้วแต่ไม่มีเสียงตอบ ง่าไปไหนกันหมดวะ มาช่วยชีวิตกูหน่อยเห๊อะ T^T
“ยังไม่ตื่นหรอกมั้ง... นี่เพิ่ง 6 โมงเช้าเอง...” เสียงไอ่แจ๊คดังขึ้นจากข้างหลัง อ่าว ตอนนี้เพิ่งหกโมงเรอะ แล้วไอ่แจ๊คมันจะรีบปลุกผมทำไมวะเนี่ย ปากไวกว่าความคิด...ลืมไปว่าเขินมันอยู่ ผมหันหลังไปทันที
“แล้วมึงรีบปลุกกูทำไมวะเนี่ย” ปากไว ไม่ทันคิดเล้ยยยย ว่าตัวเองจะเจอกับอะไร ง่า
“ก็อยากปลุก...ให้มึงทำกับข้าวให้กูกินกันสองคนไง...” ยิ้มอีก....อืมมมมมมมมม
“.........................” โอเค...ถ้าควันขึ้นได้ คงขึ้นแล้วล่ะ.... (ใจเย็นนังหนู) ผมหันหลังกลับ แล้วออกเดินไปห้องครัวทันที กูอายว้อยยยยยยยยยย หูยินเสียงหัวเราะเบาๆแว่วๆจากไอ่แจ๊ค เหี้ยเอ๊ยยยย
พอเดินถึงห้องครัว ผมก็เดินไปเปิดแก๊ซ ตั้งกระทะ เดินไปตู้เย็นใหญ่หยิบอาหารสดออกมา จังหวะนั้นไอ่แจ๊คก็เอาของที่หอบมาวางบนเคาร์เตอร์ ผมเห็นมันเดินไปนั่งที่โซฟาประจำของมัน เอาแขนวางเท้ากับโต๊ะ มองมาทางผมแล้วยิ้มๆ อ่านะ...
จะทำห่าไรก็ทำไปเลย ไอ่ห่าเอ๊ยยยยย กูเขินว้อยยยย
ในที่สุดผมก็ทำข้าวเช้าเสร็จ หลังจากทำไปก็รู้สึกถึงสายตาที่จ้องอยู่ข้างหลัง เหมือนผมขยับตัวไปทางไหนมันก็มองตามตลอด หรือผมคิดไปเองก็ไม่รู้
“อะ...” ผมยื่นจานอาหารให้มันซึ่งประกอบด้วย ขนมปังปิ้งที่มีแฮมประกบชีสแผ่นกับผักกาดแก้ว ไข่ดาว นมร้อนอีก 2 แก้ว ผมวางจานของผมลงบนที่นั่งฝั่งตรงข้ามมัน แล้วหันหลังไปล้างจาน ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมเผชิญหน้าอะ ขอล้างมือล้างหน้าให้ใจสงบก่อนเหอะ...
“กินก่อนสิ...เดี๋ยวจะล้างจานให้” มันพูดขึ้นหลังจากนั่งเงียบๆ (และจ้องผม) มานาน ผมสะดุ้งทันที แล้วละล่ำละลักตอบมันไปตามที่ตัวเองคิด
“เอ่อ...กินก่อนเลย กูอยาก...ล้างจานก่อน” ผมเปิดก๊อกน้ำ พยายามให้เสียงน้ำมันกลบเสียงอะไรซักอย่างที่ร่ำร้องในใจผมตอนนี้ ให้ตายเหอะ สงบหน่อยเถอะ ใจ....
แต่แล้ว ไอ่แจ๊คเดินมาซ้อนข้างหลังผม เอื้อมมือมาปิดก๊อกน้ำ กระซิบข้างหูผม…
“กินด้วยกันเถอะนะ....” มือมันเอื้อมมาจับข้อมือผม ผมตัวแข็งทื่อเป็นหุ่นให้มันลากไปกินข้าวด้วยทันที มื้อนั้นผมแทบไม่รู้รสอาหาร เพราะสายตาของคนที่นั่งตรงกันข้ามที่จ้องมาแทบจะตลอด มันทำให้ผมกลืนอาหารแทบไม่ลง
พอกินเสร็จมันก็หยิบจานไปล้าง ทำความสะอาดเคาร์เตอร์ไป ส่วนผมเหรอ นั่งเหม่ออยู่ที่เดิม ใจเต้นแรง มึน งง สับสนตัวเอง คิดไรไม่ออกเลย วันนี้ต้องไปทำงานอีก จะมีสมาธิมั้ยเนี่ย...
“เชนทร์....กลับห้องกัน”
“อะ...อ่า อืม”
ผมเดินตามหลังมันเงียบๆตอนเดินผ่านทางเดิน พอผ่านห้องไอ่แนนและน้องเม ก็ได้รู้ว่ามันตื่นกันแล้ว แต่ตอนนี้ผมไม่มีกระจิตกระใจจะทักมันแฮะ
พอเข้ามาในห้องผมก็ไม่รู้ทำยังไง เลยเดินไปที่เตียงตัวเอง นอนคว่ำเอาหน้าซุกหมอนไปพลางๆ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนแทบจะหลับไปอีกรอบ ระหว่างนั้นไอ่แจ๊คทำอะไรผมก็ไม่รู้อะ ผมคิดแค่ว่า อย่างน้อยขอให้ใจมันไม่สั่น ให้มันปกติก่อนที่จะต้องเจอหน้ามันอีกรอบให้ได้
ซักพัก...ไอ่แนนก็มาปลุกผมที่เตียง กวนตีนเหมือนเดิม พอตื่นมาผมก็รู้สึกว่าดีขึ้น นิดนึงนะ พวกผมสี่คนก็เดินไปทำงานกันตามเส้นทางเดิมที่เดินกันเมื่อวาน
การทำงานวันนี้ก็ปกติครับ ทุกๆคนน่ารักเหมือนเดิม ตอนเย็นพวกผมทำอาหารไทยกินกันสี่คน หลังจากนั่งคุยกันหลังมื้ออาหารก็ได้เวลาเข้าห้องพักผ่อน เวลาอยู่สองคนกับไอ่แจ๊คใจผมก็...ยังสั่นๆเหมือนเดิม แต่ก็ไม่เท่าตอนเช้า
พอเข้าห้องมาผมก็เดินไปเปิดเนท ออนเอ็ม เชคเมลไปเรื่อย ไอ่แจ๊คเองก็เล่นเนทเหมือนกันครับ ด้วยความที่โต๊ะในห้องเป็นโต๊ะกลม เวลานั่งจึงหันหน้าชนกันแบบเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ยังดีที่หน้าจอแล๊บท็อบบังอยู่ เหอะๆ อาการหนักแล้วผม
ผมออนเอ็มเจอเพื่อนในกลุ่ม แต่ไอ่ทินไม่ยักออนแฮะ อยากคุยด้วยซะหน่อย เจอแต่ไอ่นัก ไอ่สุ ไอ่แมน แต่ละตัวกวนตีนเหมือนเคย ผมยิ้ม หัวเราะไปกับข้อความและรูปภาพประหลาดๆที่พวกมันส่งมา คุยต่อไปซักพักก็เหลือแค่ผมกับไอ่แมนที่คุยกัน ไหนๆไอ่ทินก็ไม่ออน ผมเลยตัดสินใจจะถามไอ่แมนดูว่ามันคิดยังไง ท่าทางมันเจนสังเวียน น่าจะรู้แหล่ะมั้ง เหอะๆ (ใจร้ายว่ะอีหนู...ไปถามมันทำมายยยย)
ผม – ไอ่แมน กูมีไรจะถาม
แมน – ว่ามาที่รัก
ผม – ครวยยยย
แมน – 5555+ อะๆมีไรว่ามา แต่ถ้าถามเรื่องภาษากูไม่รู้นะว้อย
ผม – กูรู้ละเรื่องนั้นอะ
แมน – อ่านะ จัดมาๆ
ผม – หวั่นไหวกับผู้ชายด้วยกันนี่...ผิดปะวะ
แมน – ห๊า~~~~~~~!!!
ผม – ไอ่เหี้ย กูเครียดนะว้อย ไอ่ห่านี่ มึงอย่าล้อกูนะ กูไม่รู้ทำไงแล้ว แม่ง มันเป็นเมทกูอะ แล้วอีกตั้งสองเดือนกว่าๆ กูไม่อยากประสาทตายอะ ทำไงดีวะมึงงงงง
แมน – เชนทร์....มึง
ผม – กูห่าอะไร พูดให้ครบๆ สาดดดดด
แมน – มึงโดนทำอะไร?
ผม – โดนห่าไรเล่า ก็...ก็แค่ เอ่อ มันหอมแก้มกู...เมื่อเช้า...อะ
แมน - ..............
ผม – แหะๆ...
แมน - ..........................
ผม – เฮ้ยยย ไอ่แมน มึงอย่าเงียบดิ ไอ่ห่า กูรู้ กูขอโทษ มึงคงแหยงๆอะดิ โทษทีว่ะ กูไม่น่าถามให้มึงลำบากใจเลย
แมน – เชนทร์...มึงชอบมันรึเปล่า
ผม – หา??? เฮ้ยยยย ถามไรวะ????
แมน – กูอยากรู้ว่ามึงชอบมันรึเปล่า
ผม – กู ...กูไม่รู้ว่ะแต่แม่งกูคิดถึงคำพูดที่ไอ่ทินบอกกูเลยอะว่ากูแพ้ทางห่าไรซักอย่าง เออ ใช่ๆ จำได้ว่ามันพูดถึงมึงด้วยนี่หว่า
แมน – ไอ่ห่าทินพูดว่าไร!?!
ผม – หา ก็บอกว่าอะไรนะ ว่ามึงกับสาวๆอะไรซักอย่างนี่แหล่ะ (*อยู่ตอนที่ 3 จ้ะ)
แมน – อ่อ งั้นเหรอ...
ผม – สรุป กูทำไงดีวะ มึง กูเครียดว่ะ ไม่รู้ทำไงกับตัวเองดี
แมน – กูถึงถามไงว่ามึงชอบมันรึเปล่า…
ผม – เอ่อ ตอบยากว่ะ คือ กูไม่รู้ว่า กูชอบมันจริงๆ หรือไม่ได้ชอบ แต่กูใจสั่นๆเวลามันมาใกล้อะ
แมน – แม่งเอ๊ย!!!!!!
ผม – เฮ้ยยยย ไอ่แมน เป็นไรวะ
แมน – เปล่า...พอดีน้องกูเดินมาเตะพัดลมน่ะ....
ผม – อ่อๆ มึงด่าน้องได้แรงมาก แล้วจะพิมพ์ให้กูเห็นทำไมเนี่ย ว่าแต่ตกลงมึงว่ากูทำไงดีวะ
แมน – มึงอาจจะแค่เหงาๆเพราะอยู่ต่างบ้านต่างเมืองรึเปล่า เลยหวั่นไหว...
ผม – มึงคิดงั้นเหรอวะ
แมน – อืม...
ผม – อืม ก็อาจเป็นได้วะ เออ กูชักง่วงแระ ไปหลับก่อนนะมึง พรุ่งนี้กูต้องตื่นแต่เช้าอะ
แมน – ฝันดีเชนทร์...
ผม – เออๆ โชคดีนะมึง
หลังจากจบบทสนทนากับไอ่แมน ผมก็ปิดคอม เดินเข้าห้องน้ำ ล้างมือล้างหน้าอีกรอบ แล้วความคิดในหัวผมก็กลับไปที่เดิม ผมไม่กล้ายอมรับกับไอ่แมนว่าตอนนี้ใจผมมัน....โอนเอียงไปเรียบร้อยแล้ว ผมรู้ว่าในกลุ่มมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่ยังไงผมก็อายๆอยู่ดีที่จะปรึกษาเรื่องนี้กับคนอื่นที่ไม่ใช่ไอ่เหี้ยทิน แค่เหงาๆงั้นเหรอ....คืนนั้นผมเก็บเอาคำพูดไอ่แมนไปคิดจนหลับไป...
โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าไอ่แจ๊คนั้น มองตามผมตลอด และลูบหัวผมตอนผมเคลิ้มๆจะหลับจนเข้าสู่นิทราจริงๆ...
จบตอนที่ 7 ปรึกษา
----------
ใจร้ายเนาะ อีหนูไปปรึกษาไอ่แมนทำไม อิอิ จะมาตามก็ไม่ได้ ค่าเครื่องบิน 4 หมื่นไอ่แมนก็ไม่มีจ่าย o22 เอิ๊กๆ
ตอนนี้ไม่รู้จะเอารูปอะไรให้ดู ก็เลยไม่ลงซะอย่างนั้นแหล่ะ
ฝากเรื่องคำผิดเช่นเดิมนะ ถ้าเห็นตรงไหนชี้ได้เลย หรือถ้าประโยคตรงไหนวกวนเกินไป ควรแก้อะไรจุดไหนก็บอกได้เช่นกัน
ขนาดกลับไปอ่านตอนที่แล้ว ยังเห็นที่ผิดเลย (ตูว่าตูตรวจหลายรอบแระนะ -*-)
ใครเห็นตรงไหนบ้างมะ ถ้าเห็นจะให้รางวัล กร๊ากกกกกกกกก :jul3:
คนแต่งมันมึนน่ะช่วงนี้ อย่าถือสาเลยนะ
รักคนอ่าน แต่รักคนอ่านแล้วเม้นท์มากกกกกกกกกกกกว่า :-[
โชคดีจ้ะ ทุกท่าน :pig4:
-
:z2: :z2: :z2:
บางทีนะความรักก็เลือกที่จะทำให้เราทำในสิ่งที่รู้อยู่ว่าไม่ควรทำ...
แมน ให้คำปรึกษาหรือนั่น หรือมันเป็นแค่คำพูดที่ทำให้ เชนทร์ คิดกลับจากที่เคยคิด...
เชนทร์ เหมือนจะแกล้งไม่รับรู้อะไรบางอย่างทั้งๆที่น่าจะรู้ได้นานแล้ว
แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ในเมื่อเชนทร์ในตอนนี้ได้จูนความคิดกลับไปว่า เราแค่เหงา
เหงา จากเพื่อนๆที่เคยสนิทกัน
เหงา จากสังคมที่เปลี่ยนไป
เหงา จากการไม่เคยเข้าใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมัน คืออะไร
แล้วจะรออ่านต่อไปนะคราบว่า เมื่อไหร่ความคิดของเชนทร์จะถูกจูนกลับมาเป็น เรารักมันเข้าแล้ว
นิว
-
ตอบเม้นท์ๆ
l3iZal2l2e --- ใจร้ายนะตัว อยากให้ไอ่เชนทร์มันตายคาอกบ่อยๆเหรอ :-[ (จัดให้ อิอิ)
mecon --- อะ ถูก สีม่วงเหมาะกับมันสุดแล้ว อีนายเอกเอ๋อเอ๊ย :m20:
dahlia --- ดีใจจะเนี่ย ที่บอกว่ารอเราเอามาลงอะ :monkeysad:
nana lon€ly™ --- โอ้ เอาเป็นชื่อตอนพิเศษเลยละกัน "เชนทร์ชุดเมด" อืมๆ :z1:
XTeND --- จริงงะ เดี๋ยวจะเข้าไปอ่าน ก้าวกระโดดจริงดิ ดีใจดีมั้ยนี่ที่บอกว่าชำนาญส่วนบุคคลอะ :z3:
dekchin --- แอบอ่านเค้าแล้วไม่เม้นท์ โป้งงงง 555 ล้อเล่นๆ แค่มาอ่านก็ขอบคุณมากมายแระจ้า ไอ่แจ๊คหื่นมั้ย เราว่ากลางๆนะ ตามสัณชาตญาณ หุหุ :z1:
newykung --- เคยคิดจะให้อีหนูมันรุกอยู่เหมือนกัน แต่นึกไปนึกมา มันต้องแบบว่าพลิกล๊อคจริงๆอะ ขอไปวางพล๊อตก่อน เอร๊ยยยยย
patz --- รออ่านนะตัว :haun4:
sNow --- ไอ่ลุกมานั่งตักอะ น่าสน :pighaun:
NonG_MaN ---- เพิ่งเห็นมาเม้นท์ๆๆๆ ดีใจนะเนี่ยยยยยย ป.ล เรื่องชื่อเรื่อง น่าสนใจๆ อิอิ :z1: เดินทางครั้งนี้...ผมได้สามีกลับมา อืมๆๆๆๆๆ
mecon --- คืนนั้นกว่าจะหลับสงสัยจะดึก อีหนูมันขี้อาย :o8:
newykung --- ขอบคุณจ้า
l3iZal2l2e --- แม่น มันเริ่มแล้ว อีกไม่นานมันก็รุก เอ๊ยยยย ไม่ใช่ อีกไม่นานมันก็รักกัน แหมๆ
Magnolia --- ลองหาดูดีๆ ตอน 6 อะมีผิดจังๆที่นึงแหล่ะ ใครหาเจอมีรางวัล กร๊ากกก (ไม่ได้กลับไปแก้ด้วย อิอิ)
patz ---- ขอไปหารูปก่อน แล้วจะเอามาให้ดู อีสีหน้าควายมึนเนี่ย :laugh:
mist --- อีหนูมันลองเชิงอยู่ ใจเย็นๆ อิอิ
dahlia ---- นอกจากมันจะเอ๋อ เหม่อ แล้วนังหนูมันเป็นคนคิดมากด้วย หุหุ
jokirito --- ชะรอยว่าจะอุ่นจนร้อน :pighaun:
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ทุกๆคอมเม้นท์จ้า ไว้เจอกันตอนหน้า :pig4:
-
มีปลุกมาทำเบรคฟาด กินกันสองคนด้วย
น่ารักอ่ะ ปลุกด้วยริมฝีปาก อั๊ยยยยย เจ้าแจ็คจะกำไรมาเกินไปแล้วนะ
อินู๋เชนขาดทุนจะแย่อยู่แล้ว ถ้าไม่พูดอะไรให้ชัดเจนกว่านี้มัวแต่
ใช้สัมผัสสื่อความรู้สึก นู๋เชนทร์เค้าก็ไม่รู้หรอกนะว่าเอ็งก็สนเค้าเหมือนกัน
ไมไ่ด้คิดกับเชนเป็นเพียงของแก้เหงาอ่ะ
o13 สู้ๆ
-
แอบสงสารไอ้แมนเล็ก ๆ ไอ้เชนทร์ใจร้ายไม่รู้ตัวอ่ะ
ป่านนี้ไอ้แมนมิดีคลั่งตายแล้วเรอะ :laugh:
-
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย..........
เชนทร์ซื่อจริงๆ
สงสารคนที่ได้แต่รอ แต่เค้าไม่รู้สึกอะไรด้วย
-
เลือกคนปรึกษาได้โป๊ะเช๊ะ ดีจริงๆๆ
แต่เรื่องนี้น่าจะไปปรึกษา คุงน้องแนน มากกว่าปะ :laugh:
-
อยากได้ รางวัล อิอิ ..........
ไปหาดูดีกว่า
‘ปุ๊บ!’ เฮ้ยยยยย ตกใจ!!! มีมือๆหนึ่งจับไหล่ผมอย่างแรกจากข้างหลัง หันไปผมก็เจอกับ...ไอ่แจ๊ค
ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า... :m19:
เดี๋ยวอ่านแล้วจะช่วยหา ตามคำบอก นะจ๊ะ
ถ้าเจอ จังๆ จะบอกให้เน้อเจ้า ...
-
มาขอแปะไว้ก่อนนะคะ
วันนี้ตาจะปิดแล้ว
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านนะ
ขอกอดคนแต่งทีก่อน
คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ
-
มาอ่านแล้วคร๊าบ นึกว่าจะไม่ตอบกระทู้เรา
รู้สึกไม่ได้อ่าน 1 วัน พลาด 1 ตอน
555+
เริ่มจำไม่ได้ว่าได้มาเช็คหรือเปล่า
แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้กำลังคลั่งหนังเรื่อง ม.3 ปี 4 เรารักนายเอามากๆ
ชอบป๊อปกับแจมที่สุดเลยก๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
--*-- ชอบจริงๆนะ เม้นท์นี้ขอนอกเรื่อง ไร้สาระนอกนิยายแล้วกัน
ขอเถอะกำลังคลั่งจริงๆ ใครก็ได้เลี้ยงหนังรอบสองหน่อยดิ
รอบ 3 4 5 ออกเอง 555+
รอเงินเดือนออก เออเท่าที่อ่านยังไม่เจอคำผิดนะ
หรือเราอ่านลวกๆหว่า 555+
-
มีปลุกให้ไปทำอาหารเช้า แต่เช้ามืดด้วย หุ หุ หุ :z1:
จะว่าไป ก็สงสารแมนนะเนี่ย อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้บอกรักเลย แต่ก็แค่สงสารอะแหละ ยังไงก็เชียร์แจ๊ค :oo1:
-
ตกไปหน้า 2 ซะงั้น ไม่ใจดีมาดันให้มั่งเหรอ :monkeysad:
ตอน 8 เมื่อไอ่แจ๊ครุก...
ชีวิตการทำงานของพวกผมสี่คนก็เรื่อยๆครับ หลังจากเข้ามาทำงานกันได้อาทิตย์กว่าๆโดยทำงานทั่วไป เพราะสวนสนุกยังไม่เปิด ก็เลยได้ทำความสะอาดบ้าง จัดของบ้าง บางวันก็โดนดึงไปทำงานฝ่ายอื่นที่ไม่ใช่แผนกอาหารและเครื่องดื่ม
ไอ่แนนกับน้องเมนี่ก็มักจะโดนแผนกทำความสะอาดดึงตัวไปครับ ก็เหมาะกับผู้หญิงอะนะ เพราะไม่ใช่งานที่หนักอะไรมากมายครับ เช็ดโต๊ะ ปัดฝุ่น จัดสถานที่ ผมกับไอ่แจ๊คนี่สิโดนฝ่าย Landscaping ดึงไปทำงานครับ
งานก็มีตั้งแต่ลงต้นไม้ ปลูกต้นไม้ รดน้ำ ขุดหลุม แบกของ เหอะๆมันก็หนักเอาการครับและต้องทำงานกลางแจ้งด้วย แต่อย่างว่าผมก็ไม่ได้ห่วงเรื่องผิวพรรณอะไรอยู่แล้ว
แล้วไอ่แผนกนี้เนี่ย เป็นแผนกรวมวัยรุ่นเฮ้วๆเลยล่ะครับ ใครที่ว่าแสบอยู่แผนกนี้ทั้งหมดเลย ดังนั้นเวลาทำงานเนี่ยจะเป็นเวลาแห่งความสนุกเลยทีเดียว สนุกสนานเฮฮามากครับ ยังไงดีล่ะ ‘กวนตีน’ ครับ คำจำกัดความสั้นๆเลย... ผมจะแนะนำไอ่พวกหัวโจกให้ฟังนะครับ
แมกซ์ ไอ่หล่อจากอังกฤษ เห็นว่ามาหาอะไรทำแก้เซ็ง เหอะๆ
ฮวน หนุ่มเสปนผิวเข้ม ไอ่นี่กวนตีนสุดๆ ชอบแหย่ผมให้ต่อยมวยกับมัน เพราะมันชอบมวยไทยมากครับ
ทิม สูงอย่างเปรตเลยครับ คนอเมริกันนี่แหล่ะ สุภาพมากครับแต่บทจะกวนตีนก็ไม่แพ้ไอ่ฮวนเลย
แล้วก็มีลุงจอห์น รายนี้เป็นหัวหน้าคุมงานครับ ลุงแกเฮ้วมาก แต่บทจะดุก็น่ากลัวครับ
ด้วยความที่ทำงานอย่างนี้ล่ะครับ อยู่กัน6 คนแทบทุกวันที่ทำงาน เลยค่อนข้างสนิทกัน อายุก็พอๆกันหมด (ยกเว้นลุงจอห์นนะครับ รายนั้น 40 กว่าๆ) แต่วันแรกที่ผมมาทำงานร่วมกับพวกมัน มีโดนลองของนิดหน่อยด้วย เหอะๆ
(***เพื่อความสะดวกทั้งผู้แต่งและผู้อ่าน ขอพิมพ์เป็นภาษาไทยหมดเลยนะจ๊ะ เพราะคนแต่งก็ไม่แม่น กลัวพลาดอ่า ว่าแต่กูรอดมาได้ไงวะ ตอนนั้น - -*)
ลุงจอห์น – เฮ้ย พวกเอ็งมานี่แปปนึง จะแนะนำให้รู้จัก…
ฮวน – ไรอะลุง เอาใครมาเพิ่มอีกอะ มาไม่ว่าแต่อย่าทำผมเสียเวลาละกัน... (นึกว่าพูดเร็วๆแล้วกูจะไม่รู้เรื่องมั้ง ฟายยยยย --- ส่วนตัวไปนิด ขออภัยๆอย่างที่บอกว่าไม่เคยโดนเหยียดผิว เคยแต่โดนกวนตีน เหอะๆ)
ทิม,แมกซ์ - ........
ลุงจอห์น – นี่เชนทร์กับแจ๊ค จริงๆเค้าประจำอยู่แผนกอาหารและเครื่องดื่ม แต่ตอนนี้ลุงดึงมาช่วย ไม่งั้นสวนมันจะเสร็จไม่ทันสวนสนุกเปิด ก็พวกเอ็งเอาแต่อู้…
ผมกับไอ่แจ๊คก็ทักทายแล้วยื่นมือออกไปจับตามมารยาทครับ แต่มีแค่คนที่ชื่อแมกซ์กับทิมเท่านั้นที่ทักทายกลับ ตอนนั้นผมนึกในใจเลยว่าก้านคอไอ่ห่าฮวนซักทีดีมั้ย กูไปทำอะไรให้มึง สาดดดดดดดดด แต่ก็ได้แต่คิดครับ เค้าไม่ทักกลับก็โอเค ไม่สนใจ
ผมกับไอ่แจ๊คก็ทำงานของผมไป ขุดดินตักปุ๋ย ทำอะไรไปเรื่อย เขาให้ทำอะไรก็ทำไม่เรื่องมากอยู่แล้ว ไอ่ห่าฮวนก็มองหน้าผมกวนตีนๆ ผมก็มองกลับ แต่มองทำนองว่ามึงเป็นห่าอะไร อะไรแบบนั้นน่ะครับ ทีนี้พอถึงตอนพักเที่ยง ขณะที่ผมเดินไปล้างมือที่ก๊อกน้ำเพื่อเตรียมตัวไปกินข้าวเที่ยง ก็เจอไอ่ห่าฮวนครับ ยืนยักคิ้วกวนตีนๆอยู่ข้างหน้าผม ผมก็นึกในใจจะมาไม้ไหนวะ ผมก็ยืนมองหน้ามันนิ่งๆนั่นล่ะ แล้วมันก็เดินตรงเข้ามาแต่เฉียดๆหน้าผม ไหล่มันชนที่ไหล่ผมเบาๆ พึมพำใกล้ๆหูผม
“น่าจะย้ายไปทำแผนกแม่บ้านมากกว่า....” หา ... -*- ไอ่ห่า กวนตีน ท่าทางมันกวนส้นมากอะครับ
“จะทำที่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องของนาย” ผมตอบกลับไปแทบจะทันที แอบเห็นมันชะงักหน่อยนึง คงนึกว่าผมจะฟังมันไม่รู้เรื่องมั้ง เพราะมันพูดค่อนข้างเร็วเลยล่ะครับ แต่ซักพักมันก็ปะทะกับผมต่อ
“ฟังรู้เรื่องเหมือนกันนี่ ยังไงดีล่ะทีนี้...ไปกินข้าวด้วยกันหน่อยมั้ย สานสัมพันธ์” พูดจบมันเดินเข้ามาคว้าที่ต้นแขนของผมแล้วลากไปครับ แน่นอนว่ามันสูงกว่าผมอะ มันสูงพอๆกับไอ่แจ๊คเลย มันคว้าแขนผมเดินลิ่วๆ ผมก็ได้แต่ละล่ำละลักให้มันปล่อย แต่มันไม่ฟังอะ ซักพักก็มีเสียงสวรรค์ครับ
“โป๊กกกกกก” กร๊ากกกก ถึงผมจะแอบกลัวไอ่เหี้ยฮวนตอนนี้ก็ขอขำหน่อยเหอะ เสียมไม้อันเล็กๆครับลอยมาใส่หัวไอ่ฮวน มันปล่อยแขนผมออกแล้วลงไปนั่งกุมหัวตัวเองทันที ไอ่ผมก็ยืนขำแม่งตรงนั้นแหล่ะ
“...เล่นอะไรไม่ดู มึงอยากโดนฟ้องนักรึไง” ทิมครับ โอ้ มาโปรดจริงๆ ทิมเดินมาแล้วเอาขวดน้ำฟาดใส่หัวไอ่ฮวนซ้ำอีกรอบ ไอ่ฮวนถึงขั้นโอดครวญเลยครับ ซักพักทิมก็หันมาหาผมแล้วว่า
“ต้องขอโทษแทนเพื่อนผมด้วย มันแค่ต้องการจะกวนประสาทคุณเท่านั้น อย่าให้ถึงขั้นฟ้องร้องเลยนะ” เอ่อ แค่จับแขน กูไม่ฟ้องหรอก -*- แต่ก่อนมาก็มีคนเตือนผมนะครับว่าถ้ามีกรณีสงสัยว่าโดนลวนลามซึ่งถือเป็นปัญหาใหญ่ ไม่ว่าโดนลวนลามทางตรงหรือทางอ้อมสามารถฟ้องร้องได้ สงสัยทนายจะเยอะเกินมั้ง ผมก็คิดประสาคนไทยอะนะครับ หยวนๆกันไปจะฟ้องร้องให้ยุ่งยากทำไม อีกอย่าง ผมเป็นผู้ชายนะ (ไม่เกี่ยวอะอีหนู หุหุ)
“เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ” ผมก็พูดไปยิ้มๆไปก็ยังขำไอ่ฮวนอยู่นี่ครับ พอทิมได้ยินผมอย่างนั้นก็ยิ้มออกมา ทำเอาผมเผลอมองเลย เออ ปกติมึงก็หล่อแล้วนะ พอยิ้มแล้ว อื้ม...หล่อพอๆกับไอ่แอรอนเลยว่ะ (จำได้มะ โผล่มาแวบๆตอนที่แล้ว - -)
“เฮ้ย เชนทร์เป็นไร” ไอ่แจ๊ควิ่งกระหืดกระหอบมาครับ หลังจากที่ผมยืนคุยกับไอ่ทิมได้ซักพัก ส่วนไอ่ฮวนอะนะ มันลุงขึ้นนั่งม้านั่งข้างทางกุมหัวตัวเอง พร้อมกับแทรกบทสนทนาระหว่างผมกับทิมเป็นระยะๆครับ ทำให้ผมยิ่งขำมันขึ้นไปอีก ก็ตอนนี้มันอะเหมือนเด็กเรียกร้องความสนใจอะครับ โวยวายไป กุมหัวไป กร๊ากกกกกก
“เปล่าๆ ปะๆแดกข้าวกัน” ผมเลยชวนทั้งทิมและฮวนไปกินข้าวด้วยกันหมดเลยครับ ซักพักแมกซ์ก็เดินตามมาสมทบ แต่พวกผมเดินหาไอ่แนนกับน้องเมไม่เจอเพราะพักกันคนละเวลา เลยนั่งกินกัน 5 คนล่ะครับ ระหว่างที่ทานนี่สนุกสนานเฮฮามากครับ ทิมขุดเรื่องไอ่ฮวนออกมาเผา ต่างคนต่างผลัดกันเล่าโจ๊ก ผมกับไอ่แจ๊คนี่ขำกันท้องคัดท้องแข็ง เคยดูหนังฝรั่งวัยรุ่นมั้ยครับ อย่างนั้นเลยอะ โหวกเหวกโวยวายได้ใจมากโดยเฉพาะไอ่ฮวน
หมดเวลาพักก็กลับไปทำงานกันต่อครับ ทีนี้ตอนบ่ายงานที่ต้องทำคือขนปุ๋ยลงมาจากรถบรรทุกคันใหญ่ซึ่งต้องมีคนขึ้นไปอยู่ข้างบนสองคน แล้วให้ที่เหลือรอรับข้างล่างเพื่อเอาไปลงดิน พอถามกันว่าใครจะขึ้นดันพร้อมใจกันชี้มาที่ผมกับแมกซ์ เวร คอนเวิร์สสีขาวกูเปื้อนหมด (โธ่ กูนึกว่าห่วงอะไร -*-)
โอเคขึ้นก็ขึ้น...ผมก็ยืนตั้งท่าอยู่ที่ปลายกระบะ กำลังจะกระโดดขึ้นไป เพราะรถมันสูงมากอะครับ ไอ่แมกซ์เองก็เตรียมยื่นมือมารับผมจากข้างบน แต่ไม่ทันที่ผมจะกระโดดขึ้นไปเองก็มีมือคู่หนึ่งครับที่จับเอวผมยกขึ้น แล้วส่งตัวผมไปข้างบน...
“อะ...เฮ้ย” ไอ่แจ๊คครับ ไอ่ห่านี่ยกตัวผมขึ้นไปอย่างไม่สะทกสะท้าน กูไม่ได้เบาขนาดนั้นนะ ไอ่ห่านี่ถึกชิบ
“.......” ไม่มีเสียงตอบรับนอกจากยิ้มน้อยๆในแบบของมัน เอาอีกแล้วครับใจครับ สั่นอีกแล้ว ว๊ากกกกกก
ช่วงที่ผมอยู่กับมันสองคนถ้าไม่ได้ใกล้มันมากไปผมจะไม่ค่อยมีอาการออกนอกหน้าครับ ก็คือเวลาเห็นมันผมจะใจสั่นนิดๆ แล้วบางทีมันก็มาอยู่ใกล้ๆผมไม่ให้รู้ตัวอะ นั่งๆอยู่ก็เอามือมาโอบไหล่บ้างอะไรบ้าง มันเลยยิ่งสั่นไปใหญ่จนต้องหาเรื่องหลบมัน แต่พักหลังๆมันทำงานเหนื่อยไงครับ ไอ่แนนก็ไม่ค่อยมีแรงมาแซว ผมเลยแบบว่าสั่นก็สั่นในใจ เหอะๆ มันเองเวลามาแหย่ผมเล่นบ้าง อะไรของมันบ้างก็จะยิ้มสใตล์มันแหล่ะครับ ตอนแรกผมไม่รู้ว่ามันยิ้มเพราะมีความสุขหรือยิ้มเพราะเป็นสันดานมันแต่หลังๆก็เดาได้อะนะว่ามันยิ้มเพราะอะไร -///- (ได้ข่าวว่าเอ็งดูสีหน้ามันออกเลยไม่ใช่เรอะ เวลามันอยากบ้างอะไรบ้าง กร๊ากกกก)
แต่ตอนนี้นี่สิ ต่อหน้าชาวบ้าน เวรรรรรร หน้าขึ้นสีแหงเลย ผมรู้ตัวเองดีอะ มึงจะมาอะไรกูตอนนี้เนี่ยยยยย
“เชนทร์...เป็นอะไร” แมกซ์หันมาถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ผมหันไปด้วยหน้าที่...ตอนนี้แม่งต้องแดงอยู่แหงๆแล้วตอบมันไปว่าไม่ได้เป็นอะไร แค่ร้อนนิดหน่อย (ร้อนรุ่มในใจปะ)
พอผมจะลงมันก็มารอรับอีก (คือรถมันสูงมากกกกกก หน้าเกือบทิ่ม เหอๆ) ผมก็ส่ายหน้าไม่เอาๆท่าเดียว จนไอ่แจ๊คทำตาดุใส่เลยต้องยอมให้มันรับผมลง แต่อีกใจนึงก็แอบดีใจนะ อีกใจนี่อายคนอื่นชิบหายเลย แล้วเค้าก็มองแล้วยิ้มๆด้วยอะ ฮือออออ หมดกันเรทกู T^T พอลงมาได้สำเร็จ ผมตั้งปณิธานในใจทันทีว่ากูจะไม่ขึ้นไปอีกแล้วววววว กลัวการส่งของไอ่แจ๊คมัน เหอๆ
ในช่วงบ่ายเป็นการพรวนดินที่เหมือนจะง่ายครับ แต่จอบอันใหญ่มากกกกกก เล่นเอาปวดแขนเลยทีเดียว ขณะที่ทำไปบทสนทนาในกลุ่มก็วนอยู่กับเรื่องสาวๆครับ เพราะทิมเล่าเรื่องแฟนให้ฟัง คุยไปคุยมาก็มีการถามเสปคกันเกิดขึ้น จนมาถึงตาผม ผมก็บอกว่าผมไม่มีเสปค แค่รู้สึกดีด้วยก็พอ เค้าก็ขำๆกันครับแล้วบอกว่าคำตอบผมมันสุภาพบุรุษมาก เหอะๆ พอถึงตาไอ่แจ๊คมันบอกว่ามันชอบคนทำอาหารเก่ง คนที่ทำอาหารให้มันกินทุกวันเทือกๆนั้น....
ตอนแรกผมฟังผ่านๆ และด้วยความที่มันเป็นภาษาอังกฤษ ผมเลยไม่รู้ว่าตกลงมันบอกว่าชอบคนทำอาหาร หรือชอบคนที่ทำอาหารให้มันกินทุกวัน แต่ตอนพูดมันหันมามองหน้าผมอะ งืออออ จะถามมันก็ไม่กล้า ผมเป็นพวกขี้อายอะ T^T
ในที่สุดก็หมดไปอีกวัน วันนี้ผมรู้สึกเหนื่อยเป็นบ้า เจอแต่เรื่องที่ทำให้คิดตั้งแต่เช้าแล้วอะครับ ตั้งแต่เรื่องโดนลองของโดยไอ่ฮวน แล้วยังเรื่องการกระทำของไอ่แจ๊คอีก เฮ้ออออ เย็นนั้นผมก็ทำอาหารให้มันตามเคยเหมือนกลายเป็นกิจวัตรไปแล้วครับ ส่วนสองสาวกลับมาก่อนเลยทานอาหารแล้วเข้าห้องนอนเรียบร้อยแล้ว
ตอนนั่งที่ห้องครัวก็สูตรเดิมครับ ผมทำอาหาร พอทานเสร็จไอ่แจ๊คล้างจาน ผมนั่งกินไอศกรีมที่ซื้อมา พอท้องได้รับของหวานเท่านั้นล่ะ รู้สึกง่วงๆพิกล(ทฤษฎีไหนของมันวะ -*-) ผมนั่งฟุบที่โต๊ะอาหารอย่างอ่อนแรง เหนื่อยแฮะ ทั้งใจทั้งกายเลยวันนี้...
หูได้ยินเสียงไอ่แจ๊คเลื่อนตัวมานั่งข้างหน้าผม ได้ยินเสียงมันเลื่อนถ้วยไอศกรีมไปกิน ผมก็ยังคงฟุบต่อไปแต่ก็ไม่ได้หลับหรอกครับ
“เชนทร์...”
“....หือออออ” เสียงอู้อี้ๆ ผมพูดโดยที่ไม่ได้เงยหน้าอะครับ
“...มึงคิดยังไงกับกูวะ”
“หา!!!” อารามตกใจ ผมเงยหน้าขึ้นมาทันทีแล้วก็พบกับ...ใบหน้าของมันที่เอ่อ...ใกล้ไปแล้วมึง ใกล้ไป...
“....จูบที...นะ” ว่าแล้วมันก็บดริมฝีปากลงมาทันที ตาผมเบิกโพลง ยังคงนั่งนิ่ง ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจจนกระทั่งมันละจูบไป...จูบแรก...จูบแรกนะนั่น....เอ่อ...อ่า
มันเอามือมาช้อนคางผมแล้วเพ่งสายตาเข้ามาที่นัยน์ตาผมอีก เอ่อ....แล้ว...แล้วก็....จูบ...จูบอีกอะ คราวนี้ผมหลับตาลงโดยอัตโนมัติ น่าแปลก...ทั้งๆที่ผมก็ยังคงอึ้งกับการกระทำของมันอยู่ แต่เหมือนการตอบรับมันจะไปโดยสัญชาตญาณ....
จบตอน 8 เมื่อไอ่แจ๊ครุก...
----------------------------
แฮะๆ มาไม่ทันวันแรงงาน
เช่นเดิม ฝากดูเรื่องคำผิดด้วยจ้ะ
แต่ส่วนตัวคิดว่าตรวจดูอย่างสุดความสามารถแล้วนะ
อาจจะเพราะรีบพิมพ์ล่ะมั้ง
ตอนนี้ก็...ไม่รู้เอารูปไหนลงให้ดู มันไม่มีฉากไปข้างนอกอะ
ไว้ตอนถัดๆไปจะจัดมาให้
คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้ะ :pig4:
ซักพักจะตอบเม้นท์ ตอนนี้ขอเผ่นก่อน :z2:
-
เง้อ ........จะมาดัก :กอด1: ไม่ทันซะแล้ววววววว
รอตอนกลับมาแล้วกัน นะ ...555
ตอนนี้ อ่านตอนแรก ..ก็น่ารักงะ แต่ขำกร๊ากกกกกกกก ก็ตอน ..ที่
v
ผมตั้งปณิธานในใจทันทีว่ากูจะไม่ขึ้นไปอีกแล้วววววว กลัวการส่งของไอ่แจ๊คมัน เหอๆ
แล้วก็มากรี๊ดดดดดดดด กับประโยคนี้ ..
V
“....จูบที...นะ”
ตอนนี้ต้องยกนิ้วให้แจ๊ค อะนะ ทำเอาเชนทร์ ของเราใจสั่นหวั่นไหวไปหมด 555
แต่ทั้งหมด ทั้งมวลต้องยก ความดีให้คนแต่ง ..เก่งมากๆจ๊ะ
ส่วนคำผิด แทบจะไม่มีอะจ๊ะ ถึงมีนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร ธรรมดาของมนุษย์
จะคอยเป็นกำลังใจแล้ว คอยอ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ ...... :bye2:
-
:z2: :z2: :z2:
โถ่ๆ อย่าคิดมากไป เดี๋ยวนิวดันให้เองคราวหน้า คิๆ
อ่านแล้วจะเป็นปลื้มตาย จูบกันแล้ว :o8: :o8:
ไม่รู้ว่าถ้าแมนรู้จะเป็นไงเนี่ยตอนที่แล้วอุตส่า เนียนให้คำปรึกษาซะ
แต่ช่างเถอะๆไงก็ซูฮก แจ็คจริงๆว่าจะรุกก็รุกเลยนะเล่นแบบไม่ให้ทันตั้งตัว
ดูท่า เชนทร์ก็น่าจะคิดบ้างแล้วละว่า แหมให้จูบไปไม่มีขัดขืนไรเลยเนี่ย
อาการแบบนี้เค้าเรียกกัน ว่า คนมันชอบ.....
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
ตอบเม้นท์ๆ
mecon --- มาแย้วๆ มันเริ่มรุกแล้ว 5555+
mist --- เนาะๆ ลองนึกว่าถ้าเป็นเราคงอึดอัดตาย มาตามก็ไม่ได้ ค่าเครื่องบินแพงเกิน น่าสงสารแต่ก็นะ อดไปอะ :laugh:
sNow --- เม้นท์มาเป็นเพลง คนแต่งมันใจอ่อนกับเพลงนี้นะ รู้ป่าว :o12:
dahlia --- ปรึกษาไอ่แนนมีหวังไอ่แนนโปะยาสลบเอาใส่พานส่งให้แจ๊คแหง เอ๊ะ หรือว่าอย่างนั้นดีกว่า :z1:
Magnolia --- อยากได้ไรเอ่ยยยยยย อิอิ หาเก่งมากกกก o13
nana lon€ly™ --- มีมาแปะไว้ก่อน หุหุ ยังไงก็รอได้จ้ะ รอคุณแนนมาอ่าน :กอด1:
XTeND --- หนุกเหรอๆ เรื่องนั้น จะได้ไปดูมั่ง :-[
patz --- มันแผนสูงจะตาย ตะล่อมอีหนูไปวันๆ ซักวันคงได้แดก :laugh:
Magnolia --- แอบมาจิ้มท้ายเค้า ตัวอยากได้รางวัลเป็นไร บอกมาเรย หุหุ :z13:
newykung --- แหะๆ มาดันให้จริงๆนะ จะได้จัดหวานๆให้ซักตอน :z1:
ตอบเม้นท์ ๆๆๆๆ :z2:
-
รุกแบบนี้ ร้ากกกกกกกกตายเลยอ่ะ
ยิงคำถามปุ๊บ ไม่ต้องรอคำตอบ จูบเลย
เหอะๆ ปฏิิกิริยาของร่างกายไม่เคยโกหกใคร :-[
“....จูบที...นะ”
แม่จ้าว เอ็งเยี่ยมจริงๆเลยเจ้าแจ๊คผู้พรากจูบแรกของนู่เชนทร์ (เรียกแบบนี้น่ารักเป็นบ้าเลย)
จูบรสไหนเนี่ย ช๊อกโกแลต วานิลลา หรืออะไร หว๊าน หวานมั๊ยนั่น
ได้ใจมากๆ คอยเทคแคร์ถามไถ่ตลอดเลยด้วยอ่ะ หึหึเพื่อนที่ทำงานคงมองออกไม่อยากหรอก
ว่าเชนทร์หนะมีเจ้าของแล้นนะ อิอิ ดูจากท่าอุ้มส่งตัวก็นะ แร๊งได้ใจจริงๆ น่ารักกกกกกกกกกกก
o13 เยี่ยมยอด +1 เสียจิ้นจูบแรกไปอย่างไม่คาดฝัน อั๊ยยยยยยน่ารักกกกกกกกกกกกก
ปล. ในวงเล็บของคนแต่งยังฮาเหมือนเคย ช๊อบ ชอบ
-
เข้ามาแล้วก่อนหน้านี้ 1 รอบ ไม่เจอ รอบที่ 2 ยังไม่มาต่อ รอบที่ 3 ก็ยังไม่มา
รอบที่ 4 มาแล้ววววว สุดท้ายนั่งอ่าน...
หุหุ เสพสมอารมณ์หมาย
ต่อไปบนเตียงเลยคร๊าปปป เอ้ย ไม่ใช่...
ต่อไปต้องบอกรักสิ ใช่ๆ บอกรัก อิอิ จะรออ่านเป็นกำลังใจให้นะ อิอิ คุคุ ครับกระพ้ม
ปล. สำหรับเราสนุกนะ ชอบมากๆด้วย แม่ให้เงินเดือนออกแล้วด้วย เดียวไปดูอีกรอบ ไม่ง้อใครแล้ว 555+ เราชอบมากมาย น่ารักที่สู๊ด...
-
หนูเชนทร์ช็อคไปแล้วววววววววว
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไมแค่จูบล่ะ ไม่ได้ดั่งใจเลยคุงน้องแจ๊คเนี่ย :laugh:
-
o22 อารั้ยยยยยยยยยยยย
นู๋เชนทร์ อึ่ง แต่ไม่ขัดขืน เลยนะ :m26:
เดี๋ย ทำมากกว่าจูบ :m20:
-
เง้อออ ขอแปะนิดนึงจิ
ก้อคนมันไม่ไหวอ่ะ
อิอิ แจ็ครุกอย่างนี้
ไม่นานเกินรอ เชนทร์เสร็จแน่ :z1:
มาจุฟฟฟคนแต่ง อิอิ
-
โฮ้ยยยยยยยยยยยยย
แล้ว ๆๆๆๆๆ จูบแล้ว ๆๆๆๆๆๆ
o13
ดีมากเพ่แจ็ค ... ไม่เสียแรงที่สู้อุตส่าห์นั่งเชียร์
:laugh:
-
มาต่อแระ...
ตอน 9 จูบแรกและ....
คุณๆ เสียจูบแรกกันที่ไหนครับ....เหอะๆ
ไม่อยากจะเชื่อ จูบแรกที่ห้องครัว.... ฉากหลังเป็นเครื่องอบผ้า...... บนโซฟาหนังเก่าๆ...อากาศหนาวๆ....ต่างบ้านต่างเมือง... ตกลงมันโรแมนติคมั้ยล่ะเนี่ย ???
กลับมาที่ความเดิม หลังจากที่โดนไอ่แจ๊คขโมยจูบที่เป็นจูบจริงๆ ไม่ใช่แค่หอมแก้มแบบที่มันแอบทำตอนเช้าๆกับผม ผมก็ได้สติหลังจากที่มันถอนจูบไปได้ 3 วินาที.... (นับด้วยเรอะอีหนู) สิ่งที่แล่นเข้ามาในหัวผมคือ อายว้อยยยยย!!!
ผมลุกพรวดพราดจะวิ่งหนีออกจากห้องครัว ตอนนั้นในหัวมีแค่หนี หนีเท่านั้นไปที่ไหนก็ได้ซักที่ ไปทำใจกับสิ่งที่เพิ่งเจอ แต่หนียังไม่พ้นจากโซฟา ไอ่แจ๊คคว้าข้อมือผมแล้วกระชากเข้าหาตัวมัน มันสั่นน้อยๆปากก็พร่ำอะไรบางอย่าง ผมไม่เคยเห็นไอ่แจ๊คในรูปแบบนี้มาก่อน ไม่เคยเลย....
“เชนทร์ เดี๋ยว....ใจเย็น คือ...คือ กู.....มึงนะ มึง มึงอย่าหนีไปจากกู กู...กูขอโทษ คือ...มึง ...มึง” เสียงมันสั่นมากอะครับ ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง มันที่ตอนนี้หน้าเสียไปเลย มันดูกลัวผมจะโกรธมันมากๆ หงอยเป็นลูกหมาจนผมยังอดสงสารไม่ได้
“เชนทร์...คือ กู....กูขอโทษ...” มันก้มลงมามองผม เสียงนี่สั่นไปหมดอะครับ นั่นเป็นไม่กี่ครั้งที่ผมเห็นมันหลุดฟอร์ม ทำหน้าหมาหงอย ให้ตาย น่ารักว่ะ... ผมคิดในใจจนกระทั่งตัวเองหลุดขำออกมา ไอ่อาการเขินของผมแทบจะปลิวไปกับลมหนาวที่พัดเข้ามาเป็นพักๆในห้องครัว (ตกลงมันโรแมนติคมั้ยวะนี่)
“ฮึๆ...ฮะๆ มึงทำหน้าตลกชะมัดเลยว่ะ 555+” ผมเอามือผมสองข้างผลักมันออกเบาๆ แล้วยืนกุมท้องหัวเราะ คือ ลองคิดตามผมนะครับ ไอ่แจ๊คเนี่ยฟอร์มมันเยอะมาก ท่าทางประจำของมันคือยืนยักใหล่ ยิ้มน้อยๆ ถ้าไม่รู้จักมันนี่อาจจะหมั่นไส้ในความขี้เก๊กของมันได้เลยล่ะครับ แล้วดูมันตอนนี้ดิ โคตรฮาอะ
ผมยืนเอามือกุมท้อง ก้มหน้าหัวเราะเบาๆโดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าภัยกำลังจะมาเยือน (ไอ่แจ๊คฟื้นตัวแล้วพี่น้อง กร๊ากกกกกก)
‘หมับ!’ อ่า....เห อะไรหว่า?????
“อึ...อื้อออออ!!!!!!” ตาโตเป็นไข่ห่านเลยพี่น้อง ไอ่แจ๊คมัน....จูบ....อีกแล้ว แล้วคราวนี้.....จูบแบบดีพ...ด้วย...อ่า...มันเข้ามาคว้าตัวผม เอามือโอบเอวไว้ อีกข้างก็รองอยู่ที่หลังคอผม...
“อะ...อ่าห์...แฮ่กๆๆ” พอถึงจังหวะที่ผมแทบจะหายใจไม่ทัน มันถอนริมฝีปากออก ผมปะทะสายตามันในเสี้ยววินาทีแล้วก็ได้เห็น...แววตาที่เจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นจากมัน คำเดียวครับ....ชิบหาย!!!
“อะ...อื้อออออ” มันเลื่อนริมฝีปากเข้ามาจูบซ้ำอีกที ปลายลิ้นของมันแทรกซึมเข้ามาในโพรงปาก ผมพยายามที่จะผละออกแต่มันเลื่อนมือจากหลังคอกดที่หัวผมไว้ ดิ้นไม่หลุด....
“อะ....อ่าห์...” ในที่สุดมันก็ถอนจูบครับ...คราวนี้ผมก็หนีไม่ได้ซะด้วย อ้อมแขนของมันยังโอบรัดตัวผมอยู่ ใบหน้าของมันอยู่ห่างจากผมแค่คืบ หน้าผมแดงแปร๊ดดดดดแหงๆ งืออออออออออออออออ
“ไหน....ขำอะไรนักหนา.........” หมดคำ มันช้อนคางผมขึ้นด้วยมือที่จับหัวผมอยู่แล้วกดจูบลงมาอีกครั้ง ดีพมั้ย? T^T เอาเป็นว่าผมหายใจไม่ออกครับ...
“อื้ออออออออออ” จูบกูอีก จูบเข้าไป สาดดดดดดด ปากกูเจ่อจะทำไงวะ ฮือออออออออออออออ
“แฮ่กๆๆๆ” โอเค ในที่สุดมันถอนริมฝีปากออกแล้วครับ ปัญหาคือแล้วทำไมมึงไม่ปล่อยกูวะ!!!
“...............” มันมองหน้าผมแล้วยิ้มน้อยๆตามสไตล์ มือมันก็ยังโอบรัดเอวผมอยู่ครับ ปล่อยกูเห๊อะ แง~T^T
ผมได้แต่สบตามันอย่างหวาดๆ หน้าผมตอนนี้คงแดงมากแหงๆ แต่แล้วมันก็พูดออกมาทำเอาผมอยากจะเอาหัวโขกเต้าหู้ตาย.... กูทำอะไรลงปายยยยยยย ใครก็ได้ช่วยที ฮืออออออออ
“ขำกูดีนัก...ได้เจอดีแน่มึง” พูดจบมันก็ปล่อยผมออกจากอ้อมแขนมัน แต่มือมาคว้าที่ข้อมือผมก่อนที่ผมจะหนีทัน แล้วเดินดุ่มๆลากผมไปที่ห้องนอนทันที ผมที่ตอนนี้ได้แต่กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามมันอีกใจผมก็ร่ำร้องไอ่แนนหรือน้องเมก็ได้โผล่มาซักตัวเด้ ทีเวลาอย่างนี้ละหายเงียบเหมือนเป็นใจกันหมด ฮืออออออ ผมรู้สึกเหมือนเห็นปีกกับหางของปีศาจโผล่ออกมาจากหลังมันพิกล แค่กูหัวเราะมึงนิดเดียวมึงจะต้มยำทำแกงกูเลยเร้อออออออ T^T
พอเข้าไปในห้องปิดประตูปุ๊บ มันก็หันมาดึงตัวผมผลักเข้ากับประตูด้านในทันที ก็ไม่ได้แรงมากหรอกครับแต่หัวผมเขกกับตาแมวตรงประตูนิดนึง แอบเจ็บอะแต่ทันใดความสนใจผมก็พุ่งมาที่ตรงหน้า แทบลืมความเจ็บเลยผม ไอ่แจ๊คมันกั้นแขนทั้งสองข้างตัวมันก็เบียดเข้ามาแล้วยันเข่าล๊อคไว้ที่หว่างขาผม ยื่นหน้ามาใกล้ๆแทบจะหายใจรดกัน...
“กูอุตส่าห์บอกรัก...ดันขำกูนะมึง” หน้ามึงใกล้ไปแล้ว...แต่เอ๊ะ! บอกรัก ???? ตอนไหนวะ ?????
“หา? บอก??? บอกตอนไหนวะ???” ไม่มีใครได้ยินใช่มั้ยครับ ผมว่าผมไม่ได้ยินนะ -*-
“ไม่รู้...กูบอกไปแล้ว มึงไม่ได้ยินก็เรื่องของมึง...” อ่าว ซะงั้น
“ได้ไง ห่า กูไม่เห็นได้ยิน....เอ่ออออ” ใบหน้าของมันที่เลื่อนมาใกล้ จากที่แทบจะหายใจรดกันอยู่แล้ว มันใกล้จนผมได้กลิ่นไอศกรีมของฮาเกนดาสที่ทานหลังอาหาร... มิน่าจูบมันถึงหวานๆ... (ยังมีอารมณ์มาคิดนะอีหนู)
“กูบอกไปแล้ว... แต่ตอนนี้กูอยากได้ยินจากปากมึงมากกว่า...มึง...รัก...กูมั้ย” ถึงท่าทางของมันจะดูคุกคามมากในตอนนี้ แต่ผมว่าผมจับความรู้สึกหวาดหวั่นของมันได้นะ ปลายเสียงที่สั่นเล็กน้อย...มันรู้สึกแบบนี้ได้ด้วยเหรอเนี่ย เพราะแทบทุกครั้ง ผมรู้สึกเหมือนคนที่คุมเกมคือมัน แต่ในตอนนี้...ทั้งๆที่ผมน่าจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ผมว่าผมได้เปรียบนะ แหะๆ
“แล้วมึงคิดว่าไงล่ะ” ผมตัดสินใจลองทำใจดีสู้เสือดู ถามมันแล้วทำหน้านิ่งๆ.... (ซึ่งผมพยายามขั้นสุดยอดที่จะไม่หลุด) ซึ่งได้ผลครับ ไอ่แจ๊คชะงักไปเลย จนผมรู้สึกได้ว่าแรงกดที่แขนมันลดลง ผมเอื้อมมือไปปลดแขนมันลงแล้วเบี่ยงตัวออกมา ยืนหันหลังห่างๆมัน ผมอดยิ้มไม่ได้แต่ตอนนั้นคงเป็นยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ๆ ที่ไอ่แจ๊คมันชอบทำแหงเลย
“เชนทร์....อะ” ดูเหมือนจะแกล้งแรงไปมั้ยนี่ มันเสียงมันฟังดูสลดมากเลยอะ ในใจผมลิงโลดมาก มึงหลงกลกูแล้ว ดีใจว้อยยยยยย
“มึงบอกรักกูตอนไหน...” ผมพยายามบังคับเสียงให้นิ่งๆ ก็ยืนหันหลังพูดนั่นแหล่ะ ถ้าหันไปเดี๋ยวหลุดเก๊ก 555+
“.........ถ้ามึงสนใจกูซักนิด....มึงคงได้ยิน” เสียงมันเศร้ามากอะครับ แต่สิ่งที่ผมคิดไม่ถึงคือ ไอ่แจ๊คมันเดินหันหลัง ไปที่ประตูแล้วออกจากห้องไปเลย...อ่าว เฮ้ยยยยยยยย แม่ง ผิดแผน ว๊ากกกกก ทำไงเนี่ย
ขาไวกว่าความคิด ผมวิ่งไปที่ประตูเอื้อมมือไปคว้าลูกบิดด้วยความร้อนรน แต่แล้วสิ่งที่ผมคว้าได้มันกลับไม่ใช่ลูกบิดครับ กลับเป็นตัวไอ่แจ๊คที่กระโดดเข้ามาคว้าตัวผมแทน อะ อ่าว....เฮ้ยยยยยย
“คิดว่าจะหลอกกูได้...งั้นสิ?” หน้าผมเอ๋อไปเลย แล้วคือมันยิ้มแบบเจ้าเล่ห์มากอะครับ ตอนนี้มันคว้าตัวผม อีกมือก็เอื้อมไปกดล๊อคที่ประตู แล้วเดินลากผมไปที่เตียงมัน ถึงตอนนี้ผมรู้แล้วครับ ว่าใครกันแน่ที่คุมเกม T^T
มันจับผมกดแล้วเอามือสองข้างกั้นไว้เสร็จสรรพ ช่วงล่างเหรอครับ มันคร่อมผมอยู่เรียบร้อย กูล่ะนับถือในความเร็วของแม่งจริงๆ ฮืออออออ งานเข้าว้อยยยยยยย
“หมดฤทธิ์แล้วมึง....อำกูไม่ขึ้นแล้ว ไม่นึกว่าเอ๋อๆเหม่อๆอย่างมึงจะมีเล่ห์เหลี่ยมเหมือนกัน ดีนะที่กูจับได้ก่อน แต่ชาตินี้คงตามเสืออย่างกูไม่ทันหรอก ฮึๆๆๆๆๆๆ” พูดจบมันก็ก้มลงมาไซร้แถวๆคอ กับไหปลาร้าผมเล่น กูจั๊กจี้ว้อยยยยยยยยยยย
“เฮ้ยยยยยย มึง เดี๋ยว หยุด หยุดก่อนนนน”
“ไม่หยุด....จนกว่ามึงจะบอกมาก่อนว่ารักกู....” แม่ง ไอ่ห่านี่มัดมือชกชิบหาย พูดจบมันก็ก้มลงไปไซร้อีก มือมันก็เปลี่ยนจากที่คร่อมผมอยู่เอื้อมมาลูบแถวๆลำคอกับช่วงอกผมมั่วไปหมด ไอ่ห่า กูจั๊กกะเดียมมมมมม
“เดี๋ยวๆๆๆๆ มึงบอกรักกูตอนไหน?!?” ผมเอามือผมดันไหล่มันขึ้นมา อายก็อายครับแต่ความอยากรู้มีมากกว่า
“กูบอกไปแล้ว...มึงไม่ได้ยินเอง...” คราวนี้ท้ายเสียงมันเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดครับ แต่มันก็ก้มลงไปจูบแถวต้นคอต่อ คราวนี้ผมรู้สึกถึงแรงดูดเล็กๆ แต่สติผมมันเพ่งไปที่คำพูดของไอ่บ้านี่จนลืมห้ามมัน ไอ่ห่านี่มึงจะเศร้าหรือจะหื่นก็เอาซักอย่างเห๊อะ
“ก็กูไม่ได้ยินจริงๆ....เอางี้มึงบอกกูอีกรอบได้มั้ย แล้วกูจะบอก” ผมทำใจกล้ายื่นข้อเสนอไปก่อนล่ะ ไม่รู้สิ ก็ผมอยากได้ยินจากปากมันนี่ครับ...
“..............มึงบอกก่อน...แล้วกูจะบอก” คราวนี้มันเลื่อนตัวขึ้นมาสบตาผมจังๆ ฮืออออออออ แล้วมึงจ้องอย่างนี้กูจะพูดออกมั้ยวะ T^T
“มึงบอกก่อนดิ นะๆ น้า~~~” ผมขอมันโดยที่ทำตาปิ๊งๆ ลากเสียงยานๆใส่ (เค้าเรียกอ้อน อีหนูเอ๊ย -*-) ตอนอยู่ที่กลุ่มสาวๆมันสอนไว้อะครับ มันบอกว่าเวลาต้องการอะไรจริงๆให้ทำหน้าอย่างนั้น เสียงอย่างนี้ ผมก็นั่งบ้าจี้ฝึกกับพวกมันอีก แต่ส่วนใหญ่ได้ผลอะ เอิ๊กๆ
แวบหนึ่งครับ แวบเดียวเท่านั้นที่ผมเห็นมันหน้าแดง มันเป็นอะไรที่หาดูได้ยากมาก โอ้วววว กลับไปกูจะไปฝึกใหม่ อีเสียงยานๆเนี่ย (บอกว่าเค้าเรียกว่า ‘อ้อน’ ว้อย -*-)
“เอ่อ...ก็ได้....” มันก้มลงมากระซิบที่หูผมครับ.........อืม...ได้ยินแล้วแหล่ะ ได้ยินว่าไรเหรอ ก็...นะ -///-
“ทีนี้กูบอกแล้ว ถึงตามึงแล้ว” มันที่ตอนนี้ใบหน้ากลับมาเป็นแบบเดิมแล้ว คือยิ้มน้อยๆสใตล์มัน หลังจากที่ผมมีบุญได้เห็นมันหน้าแดงแวบนึง อืมมมม มึงนี่ปรับสีหน้าเร็วกว่าจิ้งจกอีกว่ะ
ผมยกตัวขึ้นไปกระซิบที่ใบหูมันเบาๆ ก็บอกคำเดียวกันกับที่มันบอกนั่นแหล่ะ กูขี้เกียจคิด ม่ายช่ายยยยยยยยย คือแบบว่าคิดเหมือนกันไงครับ แหะๆๆๆๆ พอพูดจบผมก็ทิ้งตัวลงมาแล้วมองหน้ามัน รู้สึกเหมือนตัวเองหน้าด้านขึ้นนิดหน่อย กร๊ากกกกกกกก
ทั้งๆที่ถ้าเป็นปกติผมคงหลบสายตามันน่าดู แต่ตอนนี้มัน....ให้ตายเหอะ ผมตัดสินใจถูกแล้วล่ะที่ไม่หลบสายตา
ไอ่แจ๊คครับ มันยิ้ม....ยิ้มกว้างด้วย ยิ้มแบบที่คนมีความสุขเขาทำกันนั่นแหล่ะ ฮะๆๆๆๆ ให้ตายเหอะ มันยิ้มจนกลายเป็นหัวเราะเบาๆ ผมเองก็พลอยหัวเราะตามมันไปด้วย มันลุกขึ้นนั่งหัวเราะแล้วเอามือเกาหัวตัวเองแบบเก้อๆ ผมเองก็ลุกตามมันแล้วนั่งหัวเราะด้วยกัน ผมรู้สึกถึงบรรยากาศแห่งความสุขเลยแฮะ เคยมั้ยครับ แบบว่ารอบตัวเรามันมีแต่ไออะไรซักอย่าง อุ่นๆ นุ่มๆกระจายอยู่...แบบนี้สินะ ความสุข...
หลังจากซึมซับบรรยากาศนั้นได้ซักพัก ไอ่แจ๊คก็หันมาทางผม ขยับตัวเข้ามาใกล้ๆแล้วหนุนตักผมครับ...ฟังไม่ผิดหรอก อยู่ๆก็เข้ามาหนุนตักไม่ขอซักคำ แต่ผมก็...ยอม 5555+
“มึงรักกูจริงนะ...” มันนอนเงยหน้ามาสบตาผมครับ อืม...ไม่เคยเห็นมันมุมนี้ว่ะ แอบหล่อเหมือนกันนี่หว่า ตามันหวานเชื่อมเชียว ไอ่ห่านี่มันตาเจ้าชู้ อยู่ๆผมก็รู้สึกถึงยางอายที่แล่นริ้วขึ้นมาบนใบหน้า เวรรรรรร อยู่ๆเขินซะงั้นกู ผมก็ได้แต่พยักหน้าตอบทั้งๆที่หน้าแดงนั่นล่ะ ไอ่ห่าแจ๊คคงเห็นสีหน้าผมมั้ง มันหัวเราะน้อยๆแล้วลุกขึ้นยันตัวมาหอมแก้มผม หอมซ้าย-ขวาเลยอะ จะห้ามก็ไม่ทัน หอมเสร็จมันเอื้อมมือสองข้างมารวบผมไปกอด กอดแบบแน่นๆ แรงๆครับ เหมือนมันหมั่นเขี้ยวพิกล
“ดีใจว่ะ.....” มันเปลี่ยนมากอดผมเบาๆหลังจากที่ผมแทบจะกระดูกหักในอ้อมแขนมัน ตอนนี้ผมมีความสุขจังครับทุกคน ^ ^ ผมก็ได้แต่ยิ้มให้มันแบบอายๆ แหะๆ คืนนี้ผมมีความสุขจังครับ...แต่คำพูดที่ไอ่แจ๊คเอ่ยออกมาตอนนี้นี่สิ ว๊ากกกกกกกกกกกกก
“ไหนๆก็คิดเหมือนกันแล้วก็........” พูดจบก็มันกดผมลงที่เตียงมันทันที ชิบหายยยยยยยยยยย ม่ายยยยยยยยยยย กูยังไม่พร้อมเสียซิงตอนเน้~~~
จบตอน 9 จูบแรกและ....
----------------------------
หุหุ เห็นกันมั้ย ว่าไอ่แจ๊คบอกรักตอนไหน...
งืมๆ ลั้ลลา
....รูป....อ่า ไม่มี ไม่รู้เอาไรลง เลยไม่ลง แหะๆ
ฝากเรื่องคำผิดนะ ง่า ไรอีกหว่า
อ่าๆๆๆ ขอเม้นท์ เยอะๆ มั่งได้บ่ :monkeysad: ขอมากไปมั้ยนี่ แบบว่าเค้าอยากได้กำลังใจ :เฮ้อ:
เดี๋ยวจะเข้ามาตอบเม้นท์ต่อ เวิ่นก่อน หุหุ :z2:
-
^
^
จิ้มเลยอิอิ
ไปอ่านก่อนน๊า
เมื่อกี้จิ้มเร็วไปหน่อยใส่สีผิดเลย อร้ายย ไม่เก้สีใหม่ก่อน
คนแต่งจ๋า ทำไมทำอย่างนี้
มาตัดชับอย่างนี้ทำมายยยย ม่ายยยยนะ
เอาตอนที่ตัดไปคืนเขามา o11 เขาจะอ่านอ่ะ
(อร้ายยย ไม่ค่อยจะหื่นเลยนะเรา กร๊ากกกกกกก)
-
:o8: บอกรัีกแล้ว ตอนหน้่่า....เต็มๆใช่ม้ายค้าาา :o8:
-
mecon --- จูบนั้น ถามมันแล้วเห็นบอกว่าช๊อคโกแลตชิบ :z1: ส่วนเรื่องท่าอุ้มส่งตัว ไอ่แจ๊คมันบอกว่ามันสงสาร กลัวขึ้นเองไม่ได้ ฮึๆๆๆๆๆๆ :jul3: และอย่างที่บอกว่าแจ๊คเป็นพวกถนัดทำมากกว่าพูด ดังนั้นมันไม่ค่อยรอคำตอบหรอก มันบอกปุ๊บ มันจัดให้เลย :m20:
XTeND --- แหะๆ ดีใจจัง อุตส่าห์แวบเข้ามาดูหลายรอบ :pig4: ว่าแต่ไปดูหนังกะเรามิ 55555
mist ---- มันเอ๋อๆ ยังไม่ถึงขั้นช๊อค o22
dahlia --- แหมๆ มันต้องค่อยเป็นค่อยไป มาถึงจะใส่เลย คงไม่ดีม้างงงง :z1:
i_lost in.. --- มันไม่ขัดขืนหรอก มันเองก็อยาก :m20:
l3iZal2l2e --- ไอ่แจ๊คไม่ทำให้ผิดหวังหรอก มันลูกเล่นแพรวพราว :pighaun:
nana lon€ly™ ---- มาจิ้มไวมากกกกก กอดที มามะ :กอด1:
หุหุ ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆ
-
:กอด1: MeloS
ไม่ได้ ตั้งใจ มาจิ้มนะเนี่ย 555
ของรางวัล เหรอ อืม อะไรดีน๊า ..????????
คิดไม่ออก งะ .. ขอติดไว้ก่อนนะจ๊ะ
ที่จริง ไม่ต้องอะไร ขอเรื่องหวานๆ มาต่อบ่อยก็ โอแล้วจ้า ......... :n1:
-
มาอ่านช้า เลยได้อ่านสองตอนซะงั้น
บอกรักตอนไหน? ตอนที่แล้วไง ต่อหน้าประชาชีเลย
แต่ โอแม่เจ้า แจ็คมันหื่นจริงๆ จูบติดๆกันสี่ทีเลยหรอ(ขอสารภาพว่าอ่านไปนับไป ฮะฮะ)
ไม่เกินสองตอนน้องเชนทร์ต้องเสียจิ้นแน่ เชนทร์เอ่ย หนู่มันเอ๋อเกินจะทันแจ็คมันมั๊ยลูก
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เชนทร์จะเสียตัวแว้วววววววววว (รึเปล่า)
:-[
ชอบตอนที่บอกรักกันมากเลยค่ะ ... มันดู ไงดีอ่ะ อธิบายไม่ถูกกก ... มันหวิว ๆ ในอกอ่ะ เขิลลลล
ชอบบบบบ แต่งเก่งมากเลยยยย
:3123:
-
อ่ะนะ ไปเป่าหล่ะ เราได้อยู่แล้วนัดมาเลย อิอิ
-
เย้ๆๆ ได้แฟนมาคนนึง เสียจูบแรก หว๊านหวาน แล้วกำลังจะ......
เจ้าแจ็คยังไวและได้ใจเช่นเคย เอิ่มแต่ว่าไปบอกรักกันตอนไหนเนี่ย
ปกตินุ้งเชนทร์ก็ชอบเหม่อเป็นงานหลักอยู่แล้น
นะเนี่ย หรือว่าช่วงตอนที่กำลังเมาจูบอยู่นะ เอิ๊กซ์
นู๋เชนทร์คิดจะเจ้าเล่ห์เกินหน้าเกินตาตัวพ่อแบบนี้ล่ะก้อ
ไปฝึกใหม่นะอินู๋ น่ารักน่ากอดหนุบหนับได้อีก
บอกรักกกกกกันน่ารักกกกกกกก งอนกันอีกนิดก็จะเป็นหนังแขกแล้น55
แต่ว่าเจ้าแจ็คเนี่ยดิ สงสัยแพ้ท่าทางเสียงยานคาง ของนุ้งเชนทร์
หน้าพ่อคุณเลยเกิดอาการบางชั่วขณะ น่ารักเป็นที่สุด
“มึงบอกก่อนดิ นะๆ น้า~~~”
>> ไปฝึกอะไรมาเนี่ย อ้อนซะ มิได้รู้เลยว่าจะนำภัยมาถึงตัว
นุ้งพรหมโดนพรากแน่ๆ 5555 หัวเราะเสียงโฉด
ฉลองนุ้งเชนทร์กำลังจะโดน :oo1: 55555
สู้ๆนะคะ
ปล. จูบแรกเป็นรสช๊อกโกแลตชิพด้วย อั๊ยยยยยยยยยย น่ารักกกกกกกกกกกกกก
-
มาเช้ค รอบ 2 เพิ่งรู้ว่าลงตอนที่ 9 ไปแล้ว 555+
พลาดไปแล้ว แถมมีเม้นกลับคำถามที่นายถามเราด้วย
ว่าแต่คนแต่งชื่ออาไรอ่ะ ยังไม่รู้ชื่อ นามแฝงก็ได้ 555+
แล้วเห็นไงที่เราทำนายไว้ อิอิ จูบแล้ว ต่อไปต้องบอกรัก...
เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ต่อไปบนเตียงสินะ หุหุ ชัดอยากซื้อหวย
ตะหงิด ตะหงิด เพื่อจะถูกบ้าง อิอิ ว่าแบบนั้นหรือเปล่า ผู้แต่ง
เท่าที่อ่าน ไม่เจอคำผิดนะ สงสัยเราอ่านลวกๆ ฟังเรื่องผีไปด้วย
อ่านนิยายนายไปด้วยมันมึน ต้องรีบสรุป 555+ เกี่ยวไหมเนี่ย คุ คุ
ปล. อย่างที่เม้นท์ครั้งที่แล้ว จะไปเป่าดูหนังด้วยกันเป่าหล่ะ ถ้าไปบอกมาเลย
555+ อย่าคิดว่าท้าแล้วเราไม่กล้า
-
เมื่อวานไม่ได้เข้ามาอ่าน พอมาอ่านเช้านี้ มีเบิ้ล 2 ตอนเลย อิอิ
แจ๊คนี่รุกได้เร็วและแรงจริงๆ แต่ขอให้เป็นรักเชนทร์จริงๆนะ ไม่ใช่แค่แก้เหงาตอนอยู่ไกลบ้านอะ
ว่าแต่ อยากรู้จังเลย ว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง ลุ้นๆ :z1:
-
หู๊ยๆ หวาน ๆๆ :jul1:
-
ยังสงสัย ว่าไอ้แจ็คมันไปบอกรักหนูเชนทร์ตอนไหนหว่า
ว่าแต่ตอนหน้านี้ก็ NC แล้วสิ เหอๆ :z1:
-
คำผิดไม่ค่อยมีนะ
เอ....หรือมองไม่เห็นว้า เห็นแต่ความรักของแจ๊คกะเชนทร์มันบังตา
-
มารอ :z1:
+1ให้คนแต่งจ้า
อิอิ จ่ายค่าฉาก nc แล้วน๊า
-
:z2: :z2: :z2:
จูบแรก ไม่ได้หมายความว่าจะมาพร้อมกับ ซิงแรกเสมอไป
แล้วจะรออ่านต่อน๊าาาาาาาาาาาาา
-
ตอน 10 ......จุ๊บๆๆๆ คิดชื่อตอนไม่ออก -*-
“ไอ่แจ๊ค ไม่เอามึง ไม่อาววววว” ผมดิ้นพราดๆอยู่ใต้ตัวมัน ในใจตอนนั้นคือนึกอย่างเดียว ยังไงก็ไม่ยอมแม่งเด็ดขาด รักครับ แต่ไม่ยอม คือไม่ใช่ตอนนี้อะ เข้าใจม้ายยยย
“มึงนี่....อยู่ดีๆสิวะ” มันเอามือมันสองข้างกดไว้ที่ข้อมือผม ก้มลงไปจูบเบาๆแถวลำคอ แล้วเงยหน้าขึ้นมองผม
“กูไม่บังคับมึงหรอกน่า...กูรอได้” มันจ้องตาผมแล้วพูดนิ่งๆ
“จริงนะมึง...” ผมยิ้มออกมาทันที เฮ้ออออ หนังหน้าอย่างมึงก็มีความเป็นสุภาพบุรุษเหมือนกันนะนี่ คิดในใจครับ ไม่กล้าพูดออกมาประเดี๋ยวจะซวยเอา
“...กูรอได้...แต่ก็อย่าให้นานนักละกัน....” พูดจบมันก็ลงไปจูบของมันต่อ เว้ยยยยย ไหนมึงบอกไม่ทำไง แต่เหมือนมันจะเดาได้จากสีหน้าและอาการของผมว่าผมจะพูดอะไรต่อ มันเลยชิงพูดก่อน
“...กูไม่ทำถึงขั้นสุดท้ายหรอก แต่มึงทำกูรู้สึกแล้ว รับผิดชอบอารมณ์กูด้วยแล้วกัน” พูดจบก็ยิ้มแบบมัน แล้วก้มลงไปจูบต่อ อะ...จะให้กูรับผิดชอบแบบไหนวะ -///-
มันดึงแขนผมทั้งสองข้างพาดไปบนหมอน แล้วดึงเสื้อผมออกทางหัว ดึงแบบเร็วๆด้วยอะ เล่นเอาผมมึนหัวไปเลย เพราะนอนค้างอยู่ท่าเดิมนาน ในขณะที่ผมมึนอยู่ มันก็เข้ามาตะโบมจูบแถวๆหน้าอก ปลายลิ้นอุ่นๆชื้นๆของมันลากไล้ไปทั่ว งืออออออออ เสียวอะ T^T
แขนผมทั้งสองข้างย้ายไปดันที่ไหล่มันไว้ รู้อยู่แก่ใจครับว่าดันไปก็ไม่ออกหรอก แต่จิตใต้สำนึกผมมันบอกให้ดันไว้ มันเหมือนเป็นการป้องกันตัวเองกลายๆของผมอะครับ บางจุดที่แจ๊คมันเล่นซะผมสะดุ้ง มือผมก็จิกที่หลังไหล่ของมันโดยอัตโนมัติ เหมือนมันจะค่อยๆจับได้แล้วอะดิ ว่าจุดอ่อนผมอยู่ตรงไหนบ้าง ผมสะดุ้งตรงไหน มันก็เน้นๆย้ำๆอยู่แถวนั้นแหล่ะ ฮือออออออ ที่กูจิกน่ะ จะบอกให้เอาลิ้นมึงออกไป ไม่ได้บอกให้เอาลิ้นมึงย้ำกว่าเดิมว้อยยยย
มันคงรำคาญมือผมมั้งครับ มันเอามือตัวเองมาจับที่ข้อมือผมให้เลื่อนไปจับที่ต้นคอด้านหลังมันแทน ผมก็ดื้อไม่ยอมไป จนมันเลื่อนตัวขึ้นมาจ้องตาดุๆเท่านั้นแหล่ะ เคยเจอมั้ยครับสายตาพูดได้ ผมแปลออกเลย มันพูดว่า ‘ถ้ามึงไม่ทำตามที่บอก มึงโดน!!!’ งือออ ยอมก็ได้ว้อยยยยยยย T^T
คืนนั้นจบลงที่ผมนอนหอบแฮ่กอยู่บนเตียงไอ่แจ๊ค หัวเหอนี่ยุ่งเหยิงไปหมด (ผมตอนนี้รองทรงยาวๆเกือบประบ่าครับ) เสื้อหลุดไปกองอยู่ที่พื้น...กางเกงเหรอครับ? ยังอยู่ครับ ถึงจะโดนถอดไปรอบนึงแต่ตอนนี้มันก็กลับมาอยู่ที่เดิมครับ ไอ่แจ๊คตอนนี้เหรอ มันอยู่ในห้องน้ำครับ ไปทำอะไรอะนะ ??? คุณๆไปถามมันเองเหอะ ตอนนี้ผมไม่ไหวแหล่ว....สลบดีก่า....ZzzzzZZzz
ตัดไปที่ห้องน้ำ-------
ผมยืนอยู่ใต้ฝักบัวให้น้ำเย็นๆมันไหลผ่านเพื่อดับอะไรบางอย่างที่โคตรจะร้อนรุ่มเลยล่ะตอนนี้...
เกือบ...เกือบไปแล้ว เกือบทำให้เชนทร์มันเจ็บตัวซะแล้ว ถ้าผมไม่ผละออกมาในเสี้ยววินาทีนั้น คืนนี้คงกลายเป็นคืนแรกระหว่างผมกับมันในฐานะแฟนแน่ๆ...
ดีใจครับ....ยอมรับว่าดีใจมากที่ผมกับมันใจตรงกัน
อย่างที่บอกว่า...ใช่ว่าผมจะไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองคิดยังไง
การที่ผมแทบไม่แสดงออกไม่ได้หมายความว่าผมไม่คิด
ทุกๆคืนก่อนหน้านี้ผมนั่งมองใบหน้ามันเวลาหลับแทบจะตลอด
บางวันทนไม่ไหว ต้องเอื้อมไปลูบเส้นผมนิ่มๆนั่น หรือเอานิ้วปัดแถวๆปลายจมูกโด่งนั่นด้วยความหมั่นเขี้ยว
หนักๆเข้าบางวันผมก็ขโมยหอมแก้มมัน
ผิวเนื้อนิ่มๆ อุ่นๆมันดึงดูดผมมากนะ ยิ่งอากาศหนาวๆแบบนี้...ผมยิ่งอยากได้ไออุ่น
และจะดีมาก ถ้าเป็นไออุ่นจากตัวไอ่เชนทร์...
ถ้าคืนนั้นผมไม่หน้าด้านขอนอนเตียงเดียวกับมัน คงไม่มีตอนนี้หรอก...
ใช่ว่าไม่อยากทำกับมัน.... และผมรู้ว่าถ้าผมจะทำ มันก็ไม่รอดมือผมหรอก
แต่ผมไม่อยากบังคับมันนี่นา เซ็กซ์...ควรเกิดจากความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย
ถ้าผมจะทำจริงๆ เชนทร์มันคงไม่โกรธหรอก แต่ในเมื่อมันบอกว่าไม่...ก็คือไม่...
เห็นอย่างนี้....ผมเป็นคนว่าง่ายนะครับ ฮึๆๆๆๆ
แต่ขอหน่อยเถอะ หมั่นเขี้ยวมันมานานแล้ว ฟัดไปซะหนึ่งรอบ
หนึ่งรอบของมันนะ แค่รอบเดียวสลบไปเลย…
ภาพมันที่นอนตาปรือ เสื้อผ้าหลุดลุ่ย อ่อนระโหยโรยแรง....อารมณ์ตอนนั้น ถ้าผมจะทำ มันคงง่ายกว่าปอกกล้วยเข้าปากซะอีก
ผมเอื้อมมือไปจัดการเสื้อผ้าของมันให้อยู่ในสภาพเดิมด้วยมืออันสั่นเทา...
อีกใจผมก็คิด....หรือจะทำเลยดี? แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะผละออกมา แล้วจัดการตัวเองเอาดีกว่า...
เอาเถอะ แค่ภาพมันก่อนที่จะสลบไปก็ช่วยผมได้มากแล้วล่ะ ฮึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ไว้ครั้งหน้าก่อนเถอะ... โดนแน่ๆมึง....ฮึๆๆๆๆๆๆๆๆ”
(เหมือนจะสุภาพบุรุษนะแจ๊ค มึงอะ เหอะๆๆๆๆๆ)
-------------------------------------------------------------
“5555555+”
“อิอิ”
“กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“ฮิๆๆๆๆๆ”
“...................จะขำกันอีกนานมั้ย”
“.....นานว่ะ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก” เออ เอาเข้าไป ขำกันเข้าปายยยยยยยยยยยยย ฮือออออออออออออออ
ตอนนี้ผมได้แต่นั่งรอไอ่แนนและน้องเมหัวเราะ อืม...เห็นอย่างนี้แต่หน้ากูบางนะว้อยยยย ทำไมมันถึงขำกันขนาดนี้อะเหรอ ก็เมื่อกลางวันที่พวกผมพักทานกลางวันกัน โดยที่วันนี้มีไอ่แนนและน้องเมมาทานด้วย ไอ่ห่าแนนเสือกตาไว ผมก็ว่าสิว่ามันจ้องอะไรแถวๆคอ ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรเพราะนึกว่ามันกวนตีนเฉยๆ แต่พอผมเหลือบไปเห็นน้องเมที่นั่งหน้าแดงอยู่ตรงหน้า ผมก็มองตามสายตาของน้องเม จนมาหยุดอยู่ที่ต้นคอผม
ชิบหาย!!!! รอยเมื่อคืน ไอ่เหี้ยแจ๊คมันดูดไว้นี่หว่า -///-
“........ชัดเชียวนะมึง” ไอ่เหี้ยแนนหัวเราะไปถามผมไป หน้าตามันตอนนี้ดูฮามากกับสิ่งที่มันเห็น มันเอามือมาลูบๆแถวต้นคอผมอีก ไอ่นี่หนิ กูจั๊กจี้ว้อยยยยย
“...ทำอะไรวะ ไอ่แนน” ไอ่ห่าแจ๊คเดินมาพร้อมถาดอาหารที่มันอาสาไปยกมาให้พวกผมทั้งหมด หน้าเคร่งมาเชียว มาช่วยกูก่อนนนน กูยังไม่อยากตกเป็นเมียไอ่แนนไปอีกคน (หมายความว่าตอนนี้เอ็งเป็นเมียไอ่แจ๊คแล้วสิ?)
“แหม ไม่ต้องหวงก้างขนาดนั้น กูไม่นิยมแย่งของคนอื่นอยู่แล้ว” ไอ่แนนว่ายิ้มๆ ไอ่เหี้ยแจ๊คหลังจากวางถาดอาหารก็เดินเข้าไปเบิ๊ดกะโหลกไอ่แนนเบาๆทีนึง เล่นเอาไอ่แนนร้องโอดโอยด้วยความเว่อของมัน แต่พอไอ่แจ๊คลงไปนั่งกับน้องเมซึ่งเป็นที่ตรงข้ามกับผม ไอ่แนนก็เข้ามากอดผมจากทางด้านข้างทันที แล้วยักคิ้วกวนตีนให้ไอ่แจ๊ค....อืม ไอ่แนน มึงทำงี้คนที่จะซวยคือกูนะว้อยยยย
แต่ผิดคาด ไอ่เหี้ยแจ๊คหันหน้าไปหัวเราะเบาๆกับไอ่แนน เล่นเอาไอ่แนนเซ็งจนปล่อยตัวผมออกแล้วโอดครวญว่าแกล้งไม่มัน ยุไม่ขึ้นอะไรของมันก็ไม่รู้ ไอ่แนนก็หันไปเม้าท์กับน้องเมที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ผมก็นั่งฟังพวกมันไปแหล่ะ จนกระทั่งรู้สึกถึงสัมผัสอะไรซักอย่างใต้โต๊ะ...
ไอ่แจ๊คครับพี่น้อง มันเอาหัวเข่ามันมาโดนที่หัวเข่าผมแล้วแช่อยู่อย่างนั้น ทีแรกผมก็นึกว่าบังเอิญเลยขยับออก ปรากฏว่ามันขยับตามมาโดนแล้วแช่ไว้อย่างนั้น ผมเองก็เงยหน้ามองมันด้วยความไม่เข้าใจ ประมาณว่ามึงจะอะไรกับกู อะไรงั้นอะครับ
ไอ่แจ๊คมองตอบมาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ปนยิ้มน้อยๆ แต่ทำไมครั้งนี้ผมรู้สึกแปลกๆหว่า...มันขยับปากพูดแต่ไม่มีเสียง...ผมจับใจความได้ถึงจะไม่แน่ใจนัก มันขยับปากน้อยๆแล้วพูดว่า ‘เมื่อคืน’...แล้วยิ้มให้ผมอีกครั้ง พอนึกถึงคำที่มันสื่อมาผมก็....น่ะ -///-
“กูผละไปเม้าท์แปปเดียว พวกมึงสร้างโลกส่วนตัวกันละเรอะ” งะ...ไอ่แนนหันมาแซวหน้ายิ้มๆ ตกลงพวกมันคิดว่าผมเสร็จไอ่แจ๊คไปแล้วใช่มั้ยเนี่ย T^T (ก็เกือบแล้วนี่)
“เปล๊า~~ ส่วนตงส่วนตัวไรของมึง เหอๆ” หัวเราะแห้งๆกลบเกลื่อนไปก่อน แต่ไอ่ห่าแจ๊คนี่ดิ นั่งยิ้มอย่างเดียว มาช่วยกูหน่อยเซ่
“แหมๆ...เอาเหอะ กูไม่ยุ่งอยู่แระ แค่อยากจะบอกไว้ว่าถ้ามีอะไรก็ปรึกษากูได้ แค่นั้นแหล่ะ” นานๆผมจะเห็นไอ่แนนพูดแบบจริงจัง ง่า ตกลงนี่ต้องยอมรับแล้วใช่มั้ยเนี่ย...-*-
“....มึงแน่ใจนะ” ไม่ใช่เสียงผมหรอกครับ เสียงไอ่ห่าแจ๊คอะ มันตอนนี้หันไปพูดกับไอ่แนน แล้วไอ่หน้าตาเจ้าเล่ห์นั่น...มันอะไรวะเนี่ย
“....ฮึๆ” ไอ่แนนดันหัวเราะตามไอ่แจ๊คอีก เวรละ เวลาไอ่สองตัวนี้จับคู่กันทีไรนะ มีแต่เรื่องบรรลัย มันคงไม่ได้วางแผนอะไรกันหรอกนะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นผมตามมันสองตัวไม่ทันแหงๆ
“งั้นมึงมานี่หน่อย” พูดจบไอ่แจ๊คลุกขึ้นแล้วคว้าไหล่ไอ่แนนไปคุยกันนอกวงทันที ทำเอาผมงงว่าไอ่สองตัวนี้แอบมีความลับไรกันหว่า คงไม่ใช่วางแผนแกล้งไรกูหรอกนะ (เกือบถูก 555)
“คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ...พี่เชนทร์ เมได้ยินมาว่าพี่แนนอยากปรึกษาอะไรกับพี่แจ๊คก็ไม่รู้ อย่าคิดมากเลยพี่เชนทร์ ปะๆกินข้าวกัน ปล่อยเขาคุยกันประสาผู้ชายเถอะ 5555+” ตกลงไอ่แนนกลายเป็นผู้ชายไปแล้วใช่มั้ย - -*
“อ่าว เมครับ พี่ก็ผู้ชายนะ...” ผมตอบน้องเมอย่างงงๆ น้องเมเองก็ขำๆแต่ก็ก้มลงทานอาหารผมเลยไม่รู้จะยังไง ได้แต่ก้มหน้าก้มตากินมั่ง งือออ อะไรวะเนี่ย น้องเมก็ดูเหมือนจะช่วยแก้ตัวให้ไอ่แนนพิกล เอาวะเดี๋ยวค่อยว่าตอนนี้หิว กินก่อนละกัน
ตัดมาที่คู่หูบรรลัย----
“มึงนี่เจ้าเล่ห์เป็นบ้า...ก็อยากสงสารไอ่เชนทร์อยู่หรอกนะ...แต่ ฮึๆๆๆๆๆ”
“อ่านะ....ตกลงเอาไง”
“กูช่วยมึงอยู่แล้วน่า เรื่องแค่นี้ ที่กูช่วยเพราะเห็นว่ามันก็ใจตรงกันกับมึงอยู่หรอกนะ”
“ไม่ใช่ว่ามึงอยากเห็นพวกกูได้กันเองหรอกรึไง”
“เออ ....มันก็ด้วย แต่เห็นมึงได้กันจริงๆกูก็ดีใจไง กร๊ากกกกก.....โอเค แล้วแผนเป็นไง?.....”
“ก็...................”
จบตอน10
หุหุ ตอนนี้ไม่รู้เอารูปไรลง เลยไม่ลง :z2:
สำหรับประโยคนี้...เซ็กซ์...ควรเกิดจากความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย เป็นความเห็นส่วนตัวของผู้แต่ง ถ้าเป็นไปได้ เรื่องนี้จะไม่มีฉากขืนใจ :a5: (ถ้าเป็นไปได้...)
เพราะไม่ค่อยชอบ....ไม่รู้ดิ แบบว่ารักกันอะ รักกันๆ จะบังคับกันทำไม จริงมะ o13
ที่จะบอกอีกอย่าง เรื่องนี้มันแต่งขึ้นแบบว่ารักหวานแหวว ไม่ค่อยมีไรเครียดๆหรอก ดรามา...อาจจะมี ขอวางก่อน
อยากแต่งแบบที่มันไม่เครียดอะ ได้มิ
(ทำไมวันนี้คนแต่งมันกวนตีนๆพิกล กร๊ากกกกก)
อัพไป ตาก็ดูเดอะสตาร์ น้องแกรนด์น่ารักดี nobody nobody but you!!! :-[
เดี๋ยวมาตอบเม้นท์ เวิ่นก่อน :z2:
-
:z13:จิ้มก่อน
ไปอ่านก่อนนะ
อ่านตอนนี้แล้วฮากระจัดกระจาย :m20:
สรุปไอ่แนนเป็นปู้ชายไปแล้วใช่มั๊ยเนี่ยุ
มีวางแผนกันอีก หุหุ เชนทร์จ๋า ไม่รอดแน่
เอ๊ะ ยังไงเนี่ยแนน เชียร์ให้เชนทร์เสร็จตลอดเลย
หรือเราจะหื่นไปเนี่ย
-
มาต่อแล้ว
ขอบคุณนะครับ
.
ติดตามกันต่อไป
-
เป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษที่ต้องจารึกเลยชิมิ เจ้าแจ็ค :-[
เล่นปลุกด้วยลิ้น กระตุ้นด้วยปาก ให้นู๋เชนทร์แบบนี้ คนเค้าไม่เคยนะตัวเอง
โดนตรงไหนก็สะดุ้งลากผ่านตรงไหนก็สะเืทือน กระแสไฟอ่อนๆแล็บแปร็บๆ เอิ๊กซ์ นี่แค่
ซอฟๆนะเนี่ย ยังไม่ถึงของจริงฝีมือพ่อคุณนี่เ่ล่นนุ้งเชนทร์ระทวยเลย :o8:
"เซ็กซ์...ควรเกิดจากความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย"
>>เยี่ยมจริงๆ แต่ไอ้ทีฮาก็คือคงเก็บทบต้นทบดอกเมื่อถึงเวลาอันควรชิมิ
อุกรี๊ดดดด :oo1: ตัวเองปลุกนุ้งเชนทร์เอง แล้วยังจะให้นุ้งเชนทร์รับผิดชอบอีก
555 นุ้งเชนทร์บอก "นู๋ไม่รู้"
ฮือออออออ ที่กูจิกน่ะ จะบอกให้เอาลิ้นมึงออกไป ไม่ได้บอกให้เอาลิ้นมึงย้ำกว่าเดิมว้อยยยย
> นู่เชนทร์ไม่รู้อะไรซะแล้ว ยิ่งจิก ยิ่งย้ำ เจ้าแจ๊คเค้าเมมไว้ในหัวหมดแล้น จุดหยินโ๊ต๊ะนุ้งเชนทร์ :o8:
o13 เลิศ สู้ๆนะคะ +1จัดไป
-
บาดลึก คมกรีดใจ เซ็กซ์...ควรเกิดจากความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย
แต่คนแต่งนั่งดู THE STAR...คนอ่านก็ดูเหมือนกัน เสียดายไม่เต้นอ่ะ งิงิ
คนแต่งอ่ะเต้นอ่ะเปล่า 555+ ระวังแจ๊คจ้องนะ อาจจะได้ร้องเพลง เรื่องบนเตียง ก็ได้นะ คุ คุ
ว่าแต่ เซ็กซ์...ควรเกิดจากความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย
ไอ่คำว่า ยินยอมทั้งสองฝ่าย เนี้ย รวมถึงฝ่ายหนึ่งถูกมอมด้วยเหล้าเชอร์รี่ด้วยหรือเปล่า
ตอน NC นะ หรือว่าไม่มอมก็ยอมทั้งกายและใจ กร๊าก... กั๊ก กั๊ก คุ คุ
ปล. เอกสาวได้ใจมาก จนต้องร้องเพลง สาวเกินไปไหมเอก ของ พัดช่า
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆ :z2:
kuraki --- อิอิ ยังๆ ขอมันหวานกันก่อน แล้วค่อยดิบๆใส่กัน อุ๊ย...ตายละ แอบหลุด
Magnolia --- จัดไปจ้า ขอบคุณมากมายที่มาไล่อ่านหาคำผิดนะ พยายามอย่างมากที่จะให้มันผิดน้อยที่สุด ตอนเป็นคนอ่านก็ไม่ค่อยชอบอะ พอมาเขียนเอง เลยไม่อยากให้มันผิด o13
sNow --- โหวววว นับด้วยยยยยย นึกว่าจะไม่มีคนนับนะเนี่ย
l3iZal2l2e --- ขอบคุณมากๆจ้ะ ส่วนตัวคิดว่าการบอกรักเนี่ย เป็นเรื่องสำคัญนะ ในการคบกัน เลยพยายามทุ่มเทในการถ่ายทอดบรรยากาศ ถ้าชอบก็ดีใจมากๆจ้ะ
XTeND ---อิอิ เอาจริงเหรออออ :-[
mecon --- หวานมากมาย จูบรสช๊อคโกแลตอะ อร๊ายยยย :impress2:
XTeND --- น่าไปดูหมอนะเรา o13 อยากแต่งแบบอ่านกันเพลินๆ สนุกๆไง อย่าไปเครียดนะ ป.ล เรื่องดูหนัง เหวยๆ เขิน ชวนเดทกันซะงั้น
patz --- หุหุ มันก็ค่อยๆผูกพันธ์ กันแหล่ะจนเกิดเป็นความรักไง :กอด1:
SpiZy ---เม้นท์ว่าหวานๆๆๆ อีโมนี่เลือดท่วมเชียว 55+
mist --- นี่ๆ มันบอกตอนนี้ “เชนทร์ เดี๋ยว....ใจเย็น คือ...คือ กู.....มึงนะ มึง มึงอย่าหนีไปจากกู กู...กูขอโทษ คือ...มึง ...มึง” 555+ พอดีโดนดูดคำไป ลั้นลา...
dahlia --- กำเวง ความรักบังตากันซะงั้น แง้มๆดูนะจ๊ะ :o8:
nana lon€ly™ --- ต้องจ่ายคืนมะเนี่ย ตอนนี้ยังมะมี แต่กะเกือบละนะ :-[
newykung --- นี่ก็อีกราย น่าไปเป็นหมอดูนะเรา เดาเก๊งเก่ง o13
nana lon€ly™ --- แนนมันเป็นคนดี อยากให้เพื่อนได้ดี ให้ "ได้" กันเยอะๆ :laugh:
badcow --- ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า :pig4:
mecon ---- แหมๆ เก็บแทบทุกประโยคเลยน้า อิอิ น่าร๊ากกกกก จริงๆคนอ่านแบบนี้ :กอด1:
XTeND --- :laugh: แม่น ยินยอมพร้อมใจไง แต่เหล้าเชอร์รี่นี่....แบบว่าเพิ่มความสนุกไง อย่าไปคิดไรมากมาย กร๊ากกกก
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆ เฮฮา ช๊อบชอบมีคนมาอ่าน :z2: :L2:
-
XTeND --- น่าไปดูหมอนะเรา อยากแต่งแบบอ่านกันเพลินๆ สนุกๆไง อย่าไปเครียดนะ
ป.ล เรื่องดูหนัง เหวยๆ เขิน ชวนเดทกันซะงั้น...เดี่ยว ใครชวนใครเดทกันแน่ เราแค่บอกว่าหนังสนุกมาก
เงินเดือนเราออกแล้ว เดี่ยวเราจะไปดูอีกรอบ แล้วนายบอกว่า "ไปกับเราไหม" แบบนี้ใครชวนใครกันคร๊าปป...ยิ้มแบบมีเลศนัย
พูดถึงหนัง อยากดูอ่ะ ข้ามเรื่องนี้ได้ไหม จะสอบซัมเมอร์แล้ว สงสัยได้ดูหนังก่อนสอบแน่ คุ คุ
-
mist --- นี่ๆ มันบอกตอนนี้ “เชนทร์ เดี๋ยว....ใจเย็น คือ...คือ กู.....มึงนะ มึง มึงอย่าหนีไปจากกู กู...กูขอโทษ คือ...มึง ...มึง” 555+ พอดีโดนดูดคำไป ลั้นลา...
โห มีดูดคำด้วย
ว่าแต่คู่หูบรรลัย วางแผนจะทำอะไรกันหว่า น่าสงสัยจริง ๆ
-
สวัสดีตอนดึกๆ .....จ้า
:กอด1:
ชอบตอนนี้งะ อิอิ
V
.............ปลายลิ้นอุ่นๆชื้นๆของมันลากไล้ไปทั่ว งืออออออออ เสียวอะ :-[
แต่จะมีตัดฉาก เพื่อ ??????????? มีน้ำโห นะเนี่ยยยยย : :m16:
พูดเล่นจ้า .... เรื่องน่ารัก ๆอย่างนี้ ...
พลาดได้งัย ..งั้นคืนนี้อีกซักตอนดีมั๊ย อิอิ ... :bye2:
-
ของเค้าเป็นขั้นเป็นตอนดีแท้ๆ ไม่ต้องดราม่าก็ดีแล้วครับ ชอบแบบนี้แหละ นายแจ๊คได้ใจมากเลย
-
มารอดูผลงานกับเอาใจช่วยคู่หูผู้น่ารัก :laugh:
-
เหวยๆ อย่างงี้คงต้องรอดูต่อไปแล้วล่ะ ว่าเชนทร์จะยินยอมพร้อมใจเมื่อไหร่ :haun4:
-
เราชอบแบบนี้แหละ
ไม่เอาไรเครียด ๆ ... เอาแบบสบาย ๆ โล่งใจแบบนี้แหละ
:jul3:
แล้วแอบวางแผนไรกันนนนน
เราอยากรู้ ๆๆๆๆๆ
:m13:
-
เรื่องมีอยู่ว่า ............ให้เชนทร์เสียตัว :laugh3: รออ่าน nc :oni2:
-
555
ไม่นานเกินรอแน่ nc
ขนาดแจ๊คคนเดียวหนู๋เชนทร์ก้ไม่ทันแล้ว
นี่เล่นมีแนนมาช่วยอีก
ไม่รอดๆ :-[
-
:z2: คนมันลั้ลลา เชิ๊บๆ กะเชิ๊บๆ
ตอน 11 เมา...เหรอ!?!
“อากาศอุ่นขึ้นเยอะเลยนะ....”
“แต่ก็ยังหนาวอยู่ดีอะ”
“ก็ไม่เท่าตอนแรกที่มา....”
“อืม....”
“..............................”
ผมกับไอ่แจ๊คเดินทิ้งห่างพอสมควรกับไอ่แนนและน้องเม สองคนที่เดินเล่นถ่ายรูปกับทิวทัศน์ข้างทางอย่างสนุกสนาน ตอนนี้เป็นเวลาเย็นๆแล้วล่ะครับ เนื่องจากเสบียงที่ซื้อไว้เริ่มจะร่อยหรออีกทั้งพรุ่งนี้ยังได้หยุดงานหนึ่งวัน หลังจากที่พวกผมเลิกงานกันก็ตัดสินใจเดินมาซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆบ้านที่เดิมแห่งเดิม
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06125.jpg)
พวกผมมักจะใช้วิธีเดินไป เพราะขาไปจะไม่มีสัมภาระ พอขากลับนี่ล่ะครับที่ต้องพึงแท็กซี่จริงๆจังๆ เพราะข้าวของแต่ละคนไม่ใช่น้อยๆเลย อย่างไอ่แจ๊ค ของประจำมันก็คือนมขวดลิตรขนาดครอบครัว ก็ไม่รู้ว่ามันจะกินอะไรนักหนา สูงยังไม่พอรึไงก็ไม่รู้ ไอ่แนนก็กินคล้ายๆไอ่แจ๊ค ผมเดาว่าคงเพราะมันสองตัวเป็นนักกีฬาเหมือนกันมั้ง น้องเมนี่หนักไปทางเครื่องปรุง ของสดและขนมหวาน ส่วนผมก็กินอะไรไปเรื่อยง่ายๆก็พวกซีเรียล ขนมปัง ตอนเย็นผมมักจะทำสปาเกตตี้ ไม่ก็เนื้ออบ ผัดผักแล้วทานกับข้าว แล้วแต่ละคนก็กินกันห่าลงซะขนาดนั้น แต่ทำงานใช้แรง ก็ต้องกินเยอะๆอะเนาะ
ตอนนี้อากาศเย็นแบบสบายๆครับ เว้นแต่ว่าถ้าลมพัดมาก็หนาววูบๆ แต่ไม่ต้องพึ่งเสื้อโค้ทเหมือนช่วงแรกที่มา แค่เสื้อกันหนาวทับกันตัวสองตัวก็อุ่นกำลังดีเลยทีเดียว แต่ผมติดถุงมือครับ เลยใส่ไว้ตลอด
ระหว่างทางที่เดินไปผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับมัน ไอ่แจ๊คเองก็...ดูเงียบๆไป เหมือนต่างคนต่างซึมซับบรรยากาศรอบตัวเรื่อยๆ หลังจากคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศได้แปปเดียวก็ไม่รู้จะคุยอะไร ได้แต่เดินข้างๆกันไปเงียบๆ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06119.jpg)
ผ่านไปพักนึงไอ่แจ๊คเอามือมันออกจากกระเป๋ากางเกง เดินมาเบียดชิดกับตัวผมแล้วเอื้อมมือมาจับมือผมที่ยังคงใส่ถุงมืออยู่ ผมตกใจแล้วหันหน้าไปหามัน ทำนองว่าไม่อยากให้จับมือ คือมันสาธารณะไปมั้ยวะ -///-
แต่พอสบตาของไอ่แจ๊คก็ทำเอาผมใจอ่อนยวบ มันทำตาอ้อนๆแบบว่า ‘ขอจับเถอะนะ...’ ผมก็เลยได้แต่ก้มหน้าปล่อยมันจับมือไป หูผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากมัน...เอาเถอะ ตอนนี้มันก็เย็นๆแล้ว คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...
ส่วนไอ่แนนและน้องเมน่ะเหรอครับ เดินไปไกลแล้ว ทำให้ตอนนี้เหมือนจะมีแค่ผมกับมันที่เดินกันอยู่สองคนบนทางเดินริมถนน รถราก็แล่นผ่านไปมานะครับ แต่ค่อนข้างน้อย...แบบนี้เรียกว่าโรแมนติคได้มั้ยนี่ (ก็คงดีกว่าจูบข้างเครื่องอบผ้าว่ะ กร๊ากกกกก)
ผมก็เดินไปเรื่อยๆ มันเองก็จับมือผมอยู่อย่างนั้น พอเดินมาได้ซักพักก็เห็นไอ่แนนและน้องเมโบกมือหยอยๆอยู่ข้างหน้า ได้ยินไอ่แนนมันตะโกนอะไรซักอย่างที่ฟังไม่รู้เรื่องเลย แต่พอจะเดาได้ว่าให้รีบตามมาเร็วๆ
ไอ่แจ๊คผละมือออกจากมือผม วินาทีที่มันผละออกไป ผมรู้สึก....เอ่อ วูบๆเล็กๆเหมือนความอบอุ่นที่มีมันหายไป แต่ในฉับพลันที่มันปล่อยมือออก มันก็กลับมากุมมือผมอีกครั้งแล้วยกมาแนบที่ริมฝีปากมัน...จูบเบาๆ แล้วยิ้มน้อยๆออกมา...
*ฉ่าห์~~~~ เสียงประกอบใบหน้าของนังหนูตอนนี้ อืม....
“ไปเถอะ....” มันหันมายิ้มให้ผม กระชับมือให้แน่นขึ้นแล้วออกเดินอีกครั้ง ผมก็ได้แต่เดินก้มหน้าไป ก็ตอนนี้สติผมมันมาอยู่ที่มือมันที่เกาะเกี่ยวกับมือผมอยู่ตอนนี้น่ะสิ…
--------------------------------------------
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC05900.jpg)
ในที่สุดก็เดินมาถึงจนได้ครับ พวกผมก็ลงอีหรอบเดิม รถเข็นสองคัน แยกๆกันเดินซื้อของเข้าห้อง ไอ่แจ๊คเป็นคนเข็นรถตาม ผมเป็นคนหยิบโดยถามมันเป็นระยะๆว่าจะเอาอะไร อยากกินอะไร ไอ่ห่านี่กินจุมากกกกกกก ซื้อเป็นลิตรอะครับ แล้วเวลามันซื้อมันก็ไม่ค่อยดูวันหมดอายุ คราวที่แล้วนมที่ซื้อไป วันถัดมาหมดอายุเฉยเลย -*-
“ไอ่แจ๊ค...หมูกับไก่เอาไร” ผมยืนเลือกอยู่ที่แผงเนื้อสัตว์ เป็นอะไรที่แพงมากพี่น้อง แพ๊คนิดเดียว เป็นเงินไทยก็ราว 200 บาท แต่ถ้ามัวแต่คูณคงไม่ได้แดกอะ
“....แล้วแต่” มันยืนเอามือก่ายอยู่กับที่จับรถเข็นนั่นล่ะครับ ถ้าว่างก็ช่วยบอกหน่อยสิวะ
“เอาจริงๆ...ต้องไปดูผักอีก” ผมก็ยืนเลือกหน้าเครียดเลย กร๊ากกกกกกก จะเครียดทำไมวะตู
“เอาจริงๆเลยใช่มั้ย.......................”
“เออ ....เอาไรว่ามา”
มันเดินอ้อมรถเข็นมา แล้วกระซิบข้างๆหูผมเบาๆ ไอ่ห่านี่ ที่สาธารณะยังไม่เว้น ขนลุกซู่เลยผม T^T
“......แค่มึงเป็นคนทำ...ก็พอ” พูดจบมันก็ผละออกไปแล้วไปยืนตรงรถเข็นอย่างสบายอารมณ์....อืม ได้...เดี๋ยวกูก็เอาน้ำล้างตีนมาทำต้มจืดให้มึงแดกหรอก แง่งงงงงงงง ผมได้แต่ยืนลูบหูตัวเองอยู่อย่างนั้น ขนลุกง่า
“......ฮึๆ ตกลงเลือกได้รึยังครับ จะได้ไปดูอย่างอื่นกันต่อ” มันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนตีน ผมก็ได้แต่หันไปค้อนมันแล้วเอื้อมมือไปเลือกเนื้อไก่มาแพ๊คหนึ่งอย่างลวกๆ เซ็งคนมือไวว้อยยยยย
หลังจากนั้นก็เดินซื้อของกินไปเรื่อยเลยครับของสดพวกผัก ไข่ไก่ โยเกิร์ต เนย นม ชีสแผ่น ซีเรียล ขนมปังโฮล วีต ของหวาน ขนมขบเคี้ยว อาหารสำเร็จรูปนิดหน่อยเอาไว้ทานเวลาขี้เกียจทำอาหาร หรือเวลารีบๆ และที่ขาดไม่ได้คือไอศกรีม ไอ่ห่าแจ๊คได้กิมจิแช่เย็นมาขวดหนึ่ง เออ มาถึงนี่ ดันหากิมจิแดก แต่เห็นมันบอกว่ามันติดอะนะครับ เอาไว้ทานแก้เลี่ยนด้วย
พอเลือกซื้อของกินหมดแล้วก็ยังไม่ถึงเวลานัดครับ ผมเลือกของเร็วด้วยแหล่ะ เลยไปเดินดูแผนกของใช้ เจอของแปลกๆเยอะครับ เป็นที่สนุกสนานไปอีกว่ามันคืออะไรหว่า ลากพนักงานมาถามเอาจนรู้เรื่อง แต่ก็ไม่ซื้อ แหะๆ
พอใกล้ถึงเวลานัดผมและไอ่แจ๊คก็ไปรอแถวๆเคาร์เตอร์จ่ายเงิน ซึ่งใกล้ๆเคาร์เตอร์เนี่ย จะมีโต๊ะวางอาหารอยู่โต๊ะหนึ่งอะครับ เป็นอาหารสำเร็จรูปที่ขายวันต่อวันและจะลดราคาเมื่อถึงเวลาดึกๆหน่อย คือยิ่งดึกเท่าไหร่ ราคาก็จะถูกลงอะครับ มันคงขายยากขึ้นมั้งผมว่า ด้วยความสนใจและไหนๆก็ว่างอยู่ ผมเลยสะกิดเรียกไอ่แจ๊คไปดูแล้วก็ได้พบไก่ทั้งตัวอบน้ำผึ้งในราคาแค่ 1.99 เหรียญ (ไก่สดแพ๊คปกติก็ 4-5 เหรียญแล้วอะครับ) แม่เจ้า ถูกชะมัด ผมเลยยืนเลือกๆอยู่อย่างนั้น จนไอ่แนนและน้องเมเดินตามมาสมทบ
“เฮ้ยๆ ไอ่แนนๆ มานี่แปปดิ๊” ผมกวักมือเรียกไอ่แนนให้มาดูใกล้ๆครับ
“เฮ้ย...น่าอร่อยว่ะ โห สาด โคตรถูก หารกันมะมึง ตอนนี้ก็ 3 ทุ่มละจะได้ไม่ต้องนั่งทำอาหารด้วย”
“กูก็กะว่างั้นแหล่ะ มึงมาช่วยเลือกดิ๊”
“น้องเมจ๋า จัดไป แหะๆ” ไอ่แนนกวักมือเรียกน้องเมเข้ามาดู เออ ลืมไปว่ามึงไม่มีปัญญาด้านนี้ เหอะๆ
พอเลือกได้ตัวที่น่าจะคุ้มที่สุดแล้ว ผมกับน้องเมก็เป็นอันงงกัน....หันซ้ายหันขวา ไอ่สองตัวไปไหนแล้วหว่า แต่ไม่ทันขาดคำ ไอ่แจ๊คและไอ่แนนก็โผล่หัวออกมา พร้อมเบียร์ 1 ลังกับอีกเหล้าแพ๊คเล็กๆในอ้อมแขนไอ่แจ๊ค อืม....ไอ่คู่หูบรรลัยเอ๊ย
“เฮ้ยๆ คืนนี้ฉลองกัน สนมะ” สีหน้าเหมือนเพิ่งได้โล่ เจริญล่ะมึงไอ่แนนเอ๊ย
“ฉลองไรวะ” ผมถามมันงงๆ ฉลองไรอ่า
“ก็ฉลองที่ทำงานผ่านไปด้วยดีไง วะ! มึงนี่ไม่ใจเลยว่ะ แค่อยากแดกแหล่ะ เอาง่ายๆ”
“เออ แค่นั้นกูเกท แล้วน้องเมกินมั้ยครับนี่” ผมหันหน้าไปถามน้องสาวของกลุ่ม ไม่รู้น้องเมกินรึเปล่า
“ถ้าไม่ใช่เบียร์ก็โอเคอ่าค่ะ เมไม่ค่อยชอบเบียร์” น้องเมว่าแล้วเดินไปดูสิ่งที่ไอ่แจ๊คถืออยู่ มีเบียร์ลังเล็กๆขนาด 24 กระป๋อง แล้วก็เหล้าผสมพร้อมดื่มน่ะครับ อารมณ์ประมาณบาร์คาดี้หรือสปาย อะไรแบบนั้น 1 แพ๊คมี 6 ขวดเลยหารกันเสร็จสรรพว่าไอ่ขี้เหล้าสองตัวจะกินเบียร์กัน ส่วนผมและน้องเมกินเหล้าผสม ก็โอเคครับ ยังไงพรุ่งนี้ก็หยุด กินซักหน่อยก็ไม่เสียหาย
พอจ่ายตังก็แยกกันจ่ายครับ 2 รถเข็น ส่วนเหล้าเนี่ยให้ผมกับไอ่แจ๊คจ่ายไปก่อนแล้วค่อยมาหาร ดีนะครับที่ผมและไอ่แจ๊คเอาพาสปอร์ตติดตัวมาด้วย ไม่งั้นคงไม่ได้ซื้อแน่ๆ (*จะซื้อได้อายุต้อง 20 ปีบริบูรณ์นะจ๊ะ)
ขากลับก็เรียกแท็กซี่กลับกันครับข้าวของเยอะตามเคย กว่าจะกลับถึงห้องก็ปาไปสี่ทุ่มกว่าๆแล้ว จากที่คิดว่าจะกินกันที่ห้องครัวก็เปลี่ยนมาเป็นกินกันที่ห้องผมกับไอ่แจ๊ค เป็นปาร์ตี้เล็กๆเลยทีเดียว สนุกสนานดีไม่หยอก เอิ๊กๆ
ด้วยความที่ผมไม่ได้กินเหล้ามานานแล้ว ผมไม่ใช่คนคอแข็งนะครับ ถ้าช่วงไหนกินบ่อยก็จะค่อนข้างคอแข็งเลยทีเดียว แต่ช่วงปิดเทอมผมอยู่บ้านตลอด กลุ่มเพื่อนที่สังสรรค์กันบ่อยๆก็แยกย้ายกันกลับบ้านเลยไม่ได้กินมาซักพักแล้ว นี่ถือว่าดื่มในรอบ 2 เดือนที่ผมแทบไม่ได้แตะเหล้าซักนิด พอดื่มไปได้อึกสองอึกผมก็รู้สึกมึนๆพิกล โห รู้ถึงไหนอายถึงนั่น แอลกอฮอล์ 10% เองอะ เมาได้ไงฟะ -*-
ยิ่งดึกยิ่งคึกล่ะครับงานนี้ ไอ่แนนกับไอ่แจ๊คขุดเรื่องอะไรไม่รู้มาเล่า ฮาได้อีกผมกับน้องเมนี่จิบๆแตะๆ แต่หนักตรงกับแกล้ม 55+ ไก่อบทั้งตัวที่ตอนนี้สภาพเหมือนโดนสิบล้อทับวางอยู่ตรงหน้าผม เวลามึนๆผมก็กินกับเยอะๆ จะได้ไม่เมามาก
ก็กินกันไปเรื่อยๆครับจนกระทั่งไอ่แนนนี่ดูก็รู้แล้วว่าเมา ไม่รู้มันจะขำห่าไรนักหนา น้องเมนี่ก็นั่งหน้าแดงๆแล้วครับ ท่าทางจะคออ่อนกว่าผมซะอีก ก็มีแต่ไอ่แจ๊คนี่ล่ะที่ดูกรึ่มๆนิดหน่อย ไม่ถึงขั้นเมามาก ผมเหรอ โอเค ยอมรับแล้วคร๊าบ ว่าเมา
ก็ไอ่คู่หูบรรลัยอะดิ หลังจากที่ผมกระดกเหล้าผมไปได้ 2 ขวด มันก็คะยั้นคะยอให้ดื่มเบียร์ ไอ่แนนมันท้าซะขนาดนั้นเลยต้องสู้มันซะหน่อย แต่ดูเหมือนผมจะชนะไอ่แนนนะ เหอะๆ น้องเมนี่นั่งเชียร์อย่างเดียวเลยครับ
“โอ๊ย... สาดยอมก็ได้วะ แม่งมึนชิบหาย” ไอ่แนนที่ตอนนี้นั่งเสยผมพิงผนังอย่างหมดสภาพ เสื้อกล้ามสีดำที่มันใส่มามีบางส่วนเปียกน้ำ เพราะน้องเมทำหกใส่ด้วยความเมา ไอ่แนนมันกระดกเอาๆด้วยแหล่ะ พอดูแบบนี้แล้วก็ดูเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะมันอะ หน้าอกหน้าใจมันก็มี อืมๆ...ผมก็เผลอนั่งมองไอ่แนน (ผมก็ผู้ชายนะครับ แหะๆ) จนกระทั่งไอ่แจ๊ค เบิ๊ดกะโหลกผมเข้าให้ อูยยยยย แรงไม่ใช่น้อยๆ สาดนี่
“มองอะไรนักหนา” เสียงเหี้ยมเชียว กลัวแล้วคร๊าฟ กูเผลอมองนิดเดียวเอง T^T มันดึงผมเข้าไปใกล้จนได้กลิ่นลมหายใจปนเบียร์ของมัน ตอนนี้ไอ่แจ๊คดูน่ากลัวชะมัด งือออออ
“มองห่าไรล่ะ....มึงนี่ท่าจะบ้า” เถียงมันไปก่อน ไม่ยอมรับหรอกว้อยยย
“อย่ามาเถียง...กูนั่งมองมึงอยู่ ทำไมจะไม่รู้ว่ามึงทำอะไร” มันกระซิบใกล้ๆหูผมแล้วเป่าลมหายใจรดหูผมอีก ขนลุกซู่เลยงะ
“ปะ...น้องเม กลับห้องดีกว่า พี่ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอใคร...” ไอ่แนนว่ายิ้มๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นเดินออกไปกับน้องเม ก่อนออกไปมันก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้มาช่วยเก็บ คืนนี้ทั้งมันและน้องเมไม่ไหวแล้ว อย่าว่าแต่มันเลย ผมว่าผมก็ไม่ไหวอะ
“โชคดีมึง...” ผมโบกไม้โบกมือให้มัน มันก็โบกตอบแล้วออกจากห้องไป ไอ่แจ๊คตอนนี้ลงไปนอนที่พื้นอย่างหมดสภาพเรียบร้อยแล้ว (พื้นห้องเป็นพรมครับ)
“อย่ามานอนตรงนี้สิวะ เกะกะทางเดิน มึงไปนอนบนเตียงปะ”
“ช่วยหน่อยสิ....” ผมยืนส่ายหน้าอย่างระอา ไอ่ห่ากูก็เมาว้อย...
“เออๆ อยู่ตรงนั้นก่อน กูขอเข้าห้องน้ำแปปนึง แม่งจับกูกระดกอยู่ได้” มันพยักหน้างึกงักแล้วนอนต่อ ผมเองก็หันหลังแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทำให้ไม่ทันเห็นรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากของไอ่แจ๊ค...
พอผมออกมาจากห้องน้ำก็ได้พบซากอารยะธรรมอะไรซักอย่างกองอยู่ที่พื้นหน้าทีวี ไอ่กองกระป๋องเบียร์กับแพ๊คอาหารน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ซากไอ่แจ๊คที่ตอนนี้นอนเกะกะอยู่นี่สิ เฮ้ออออ
ผมเดินเข้าไปใกล้มัน เก็บกระป๋องเบียร์ ขวดน้ำ แพ๊คอาหารทั้งหลายใส่ถุงพลาสติค เอาทิชชู่ซับหยดน้ำที่เปื้อนเป็นจุดๆตามพรม ซึ่งส่วนใหญ่ซึมลงไปเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่มาที่นี่ ผมรู้สึกตัวเองเป็นแม่บ้านแม่เรือนพิกล จริงๆตอนอยู่ที่บ้านผมก็ทำนะครับแต่ไม่บ่อยขนาดนี้ เก็บเสร็จผมก็เอาไปแขวนไว้ที่หน้าประตูรอเอาไปทิ้งในตอนเช้า รวบรวมเบียร์ที่ยังไม่ได้เปิดไปแช่ตู้เย็นเล็กในห้อง ตอนนี้สภาพห้องก็กลับมาพอใช้แล้วล่ะ แล้วจะเอาไงกับไอ่บ้านี่ดีล่ะเนี่ยยยยย
“แจ๊ค…ตื่น” ผมนั่งยองๆเอามือเขี่ยที่หัวมันเล่น กูแบกมึงไม่ไหวนะว้อย
“ตื่นเด้.....” ไอ่เหี้ยแจ๊คก็ยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง...อืม เดี๋ยวก็ปล่อยให้นอนตรงนี้เลยหนิ
“ไม่ลุกกูไปละ สะ...” ยังไม่ทันจะสาดดดด หมดคำ ไอ่เหี้ยแจ๊คลุกมาแล้วคว้าข้อเท้าผมไว้จนหน้าผมเกือบคะมำ แต่มันพุ่งมารับทันแล้วคว้าตัวผมไว้ ตอนนี้สภาพคือ ผมนั่งอยู่ในตักมันแบบท่าเจ้าหญิง มันยันตัวลุกทันที ผมที่ไม่ทันตั้งตัวตกใจร้องลั่นเพราะกลัวตกงะ
“เฮ้ยยยยยย สาดดดด ปล่อยกูลง เดี๋ยวตกว้อยยย”
“กลัวตกก็อยู่นิ่งๆ จะดิ้นทำไม...” งะ...ตาเยิ้มเชียว ชักสังหรณ์ใจไม่ดีวุ้ย -///-
“มึง...มึงเมาแล้ว...มึง...ปล่อยกู...เอ่อ ...ลงเหอะ แจ๊ค” ไม่ให้ผมติดอ่างได้ไง ก็ตอนนี้มันยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ผมมากๆเลยน่ะสิ พ่อแก้วแม่แก้ว ชิบหายแล้วววว
“........” มันไม่ตอบอะไรผม ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว ผมเองก็หวาดๆพิกลว่ามันจะมาไม้ไหนวะ ไม่ทันตั้งตัว มันโยนผมลงบนเตียงมันดังปึ๊ก! เวง ถึงมันจะเป็นเตียง มันก็เจ็บนะว้อย โยนซะแรงแบบนี้ ไอ่แจ๊คเลื่อนตัวมาที่ผมทันที มือมันช้อนคางผมขึ้นไปให้รับจูบจากมัน...
หวานปนเฝื่อน ซ่าๆนิดๆ จูบมันมีทั้งกลิ่นเบียร์ เหล้าปนกับกลิ่นตัวมัน มันไม่ได้หอมนะครับ แต่เป็นกลิ่นที่ดึงดูดชะมัด เหมือนกลิ่นทั้งหมดอวลขึ้นในห้วงความคิดของผม เล่นเอาเคลิ้ม...
หรือผมเองก็เมาอยู่กันนะ กลิ่นทั้งหมดเหมือนปนกันไปหมด จากที่ผมรู้สึกว่าตัวเองเมาอยู่แล้ว ก็ยิ่งไปกันใหญ่...ผมเผลอไผลตอบรับปลายลิ้นของมันที่เคลื่อนไหวอยู่ภายใน ตั้งแต่ถูกมันจูบมา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมตอบสนองมัน ผมลืมตาขึ้นด้วยความอยากเห็นสีหน้าของไอ่แจ๊ค ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มันลืมตาด้วยความตกใจจากการตอบรับของผม เราสองคนจ้องตากันในระยะประชิด ในขณะที่ปลายลิ้นก็เคลื่อนไหวอยู่ ภาพมันไม่ชัดหรอกครับ แต่ผมรู้สึกอย่างหนึ่งว่าไอ่แจ๊คมันเซ็กซ์ซี่เป็นบ้า
ไอ่แจ๊คเลื่อนมือมาดันเสื้อยืดผมให้ไปกองอยู่ที่ช่วงคอ มันลากลิ้นไปตามที่ๆมันไล่สัมผัส จูบซับไปทั่ว มืออีกข้างก็ลูบไปทั่วตัวผม มืออีกข้างมันเลื่อนไปที่ขอบกางเกงนอนผม แล้วเงยหน้ามาพูดกับผมด้วยเสียงกระเส่า
“เชนทร์...กูขอนะ.........”
จบตอน 11 เมา...เหรอ!?!
เชิ๊บๆ กะเชิ๊บๆ ฟิ๊วววว เหมือนใครปารองเท้ามาหว่า :z6: :m31:
555+
ใจเย็น.... อย่าเพิ่งรีบ มันก็ค่อยเป็นค่อยไปกันหน่อยดิ :z2:
แต่จูบตอนกินเบียร์...มันซ่าๆดีนะ :-[......
เดี๋ยวมาตอบเม้นท์นะ เวิ่นๆ
-
คนเขียนเอาประสบการณ์เองมาเขียนป่าวนี่ จูบตอนดื่มเบียร์แล้วซู่ซ่า :-[
คอนหน้าเสร็จแน่ จะสู้ไหวหรอหนู๋เชนทร์
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบเพ่แจ็คที่สุดเลยยยยยยย
:impress2:
เป็นใคร ใครก้เคลิ้มอ่ะ ...
พี่แจ็คแกเล่นเจ้าชู้(ไม่ใช่นอกใจนะ คือไงอะ อธิบายไม่ถูก ไม่รู้จะใช้คำไหนดี ... แบบชอบทำให้เขิลลลอ่ะ 555+)กับแฟนตัวเองขนาดนั้น
เจ้าเล่ห์แบบเท่ห์ๆ(ยังไงว่ะ)
คืนเน้เชนทร์เสร็จแน่ !
:give2:
-
มาอ่านแล้วครับ
ตอนแรกว่าจะเม้นท์ก่อนอ่าน
แอบขี้เกียจเม้นท์ สอง รอบ เลยมาทีเดียวเลย
555+
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆ เฮฮา หรรษา ลั้ลลา :z2:
XTeND -- ยิ้มแบบมีเลศนัย :z1: อะจ้ะ ยอมรับก็ด้ะ ว่าเราชวน :-[
mist -- ดูดไปๆๆๆๆ ไม่อยากพิมพ์เอง เขิน 5555
Magnolia -- หุหุ ใจเย็นๆ ตัดฉากอาไร๊ แบบว่าวางเรื่องไว้แบบนี้ไง ให้อ่านกันหนุกๆ :laugh:
jokirito -- แอบคิดอยู่ว่า ไหนๆจะหวานก็หวานให้มันสุดๆไปเลยดี ปรับสมองมาดรามาไม่ไหว ยิ่งช่วงนี้ลั้นลาสุดๆ แบบว่าดรามาไม่ออก :laugh:
dahlia -- ใกล้แล้ว เดี๋ยวมาละผลงานของไอ่สองแสบ :impress2:
patz -- คิดว่ามันก็ยอมแหล่ะ แต่มันแค่เขินนน :o8:
l3iZal2l2e --- ใช่มิ เอาแบบอ่านกันสบายๆละกันนะ
i_lost in.. -- ตอนนี้ยัง แปปนึง แปปเดียว นะๆ :-[
sNow -- เอิ่มมมมมม ก็...ซ่าๆดี เว๊ยยยย พูดไรออกไป :-[
l3iZal2l2e --- เจ้าเล่ห์แบบเท่ห์ๆ o22 ยังไงหว่า แบบว่า...พื้นฐานมันเป็นคนที่ดูเจ้าชู้ แต่รักเดียว....อืมๆ อ่อใช่...มันทะลึ่งด้วย นี่ล่ะสำคัญ :m20:
XTeND --- อ่านะ ไม่เป็นไร เมนท์เยอะๆก็ได้ เราชอบ :laugh:
ลั้ลลา :z2:
-
ไม่เข้าใจ .........
ว่ามาทีไร ตามตูดเจ้าของเรื่องตลอด :m16:
แต่พออ่านเสร็จ
ไม่แค่รองเท้าแล้วมั้ง ระดับนี้มันต้อง
:z6: :z6: แล้วก้อ :z6:
ใจร้ายยยยยยยยยยยย ........
-
สรุปหนูเชนทร์จะเสร็จไอ้แจ็คในตอนหน้าชิมิจ้ะ จะได้ปูเสื่อรอแถวหน้า :z1:
-
หึหึ ขอนะ ขออะไรเหรอ เอิ๊กซ์
เชนทร์เอ้ยต่อให้หน้าบางยังไงก็จะมีคนชวนให้นู๋กล้าขึ้นอีกเป็นกอง
เหอะๆ แค่เพียงสบตาก็ยอมแล้น แค่เดินจับมือกันเนี่ย ก็น่ารักเป็นบ้า
เป็นหลังแล้วยังมีฉวยจูบในที่สาธารณะอีก ฮิ้ววววววววเคล้าลางของคน
จะมีออกเรือนมาแล้ว เหอะๆเจ้าแนนกับเจ้าแจ๊คชวนกันเมาเนี่ยมันต้องมีประเด็นแหงมๆ
แล้วก็ได้เรื่องจริงๆ 555
*ฉ่าห์~~~~
>>เสียงได้อารมณ์ มากกกกก หุหุ ไอควันออกจากหน้าฉุยๆเลย
“......แค่มึงเป็นคนทำ...ก็พอ”
>>>นี่แหละความปากหวานสไตล์เจ้าแจ็ค หงะเขินเว้ยยยยยยยยย
“มองอะไรนักหนา”
“อย่ามาเถียง...กูนั่งมองมึงอยู่ ทำไมจะไม่รู้ว่ามึงทำอะไร”
>> ว่าที่ซะมีจับได้ว่าแอบมองนมสาวอื่น หนอยๆๆนางนู๋สัญชาตญาณผู้ชายส่งเรดาร์วิ้งๆเลยนะ
เป็นไง มารับโทษจากว่าที่ซะมีดีๆ เหอะๆๆๆ :oo1:
o13 เลิศเลอ +1 ฉลองเสียจิ้นให้กับซะมี ฮิ้ววววววววววววววว
-
ตอนหน้า..ตอนหน้าจะ :haun4: ..
..แน่รึป่าวอ่ะ
.
แบบว่า ไม่ใช่มาได้สติกันกลางคันอ่ะนะ
.
ว่าแต่ มาต่อเร็วๆนะครับ
-
เอาละซี่ เอาละซี่ แจ๊คขอแล้วอะ เชนทร์จะให้ไหมเนี่ย
แต่คิดว่า ไม่น่ารอด หึ หึ :z1:
-
หุๆๆๆๆ :z1:
-
อืม...แจ็คขออะไรหว่า.........
:m28:
เค้ามะเข้าใจ
ช่วยมาแถลงไขหน่อยจิตะเอง
-
ว๊ากกกกกกกกกกกก
ตัดชับไปทำมายยยยยยย :serius2:
แนนจะอ่านตอนที่ขาดไป เง้อ คนแต่งใจร้าย
-
ใจเย็น....อย่าเพิ่งไล่กระทืบคนแต่งสิ :laugh:
ตอนที่ 12 ......เอ่ออออออ....?
…………………
“เชนทร์...กูขอนะ.........”
“เอ่อ..........”
“ถ้ามึงบอกว่าไม่...กูคงไม่แตะต้องมึงอีกแล้ว”
“อะ....อ่า”
โธ่เว้ยยยยย ผมควรจะตอบว่าไงดีล่ะ...ถ้าบอกว่าไม่ แล้วที่ไอ่แจ๊คมันบอกว่าจะไม่ทำอีกแล้วนั่นมัน คือ -///- หรือผมควรบอกว่าต้องการ... แต่มันน่าอายอะ เอาไงดีเนี่ยยยยย ผมได้แต่จ้องตามันหวาดๆ ในหัวก้องไปด้วยเสียงของมัน แล้วควรตอบว่าอะไรล่ะ... ผมร้อนรนในใจ เหล้าที่เมาๆอยู่ตอนแรกเหมือนจะหมดฤทธิ์ไปซะดื้อๆ ตอนนี้เหมือนอะไรในหัวตีกันมั่วไปหมด…
“ถ้ามึงรังเกียจขนาดนั้น...นั่นคงเป็นคำตอบ” พูดจบมันลุกขึ้นจากตัวผมทันที ผมเหรอ รีบคว้าแขนมัน...เอ่อ ตามสัญชาตญาณ คือ เข้าใจกูหน่อยเด้ กูไม่ได้รังเกียจนะว้อยยยยยยย
“แจ๊ค....มึง....อ่า” ผมที่ตอนนี้อยู่ในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยเต็มทน มือก็จับอยู่ที่แขนไอ่แจ๊คที่ตอนนี้หันหน้าหนีไปจากผม ผมทำให้มันรู้สึกแย่อีกแล้วเหรอเนี่ย...
ไอ่แจ๊คที่แย้มยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์สุดๆ อยากให้นังหนูมันเห็นสีหน้าไอ่แจ๊คตอนนี้จริงๆ ก๊ากกกกกก
“พอเถอะ...กูไม่บังคับมึงแล้วล่ะ” ไอ่แจ๊คพูดจบก็ยันตัวจะลุกขึ้นจริงๆ ไม่...ไม่เอานะ อย่า...อย่าไปเลย งืออออออออออออออ ร่างกายไปก่อน ความคิดค่อยตาม ผมยันตัวไปกอดไอ่แจ๊คจากทางด้านหลัง เอาหน้าซุกที่หลังมัน ตอนนั้นคิดได้แค่นี้จริงๆครับ
“แจ๊ค...กู กูขอโทษ กูไม่ได้รังเกียจ...เอ่อ....กู...กูแค่อาย มึง...มึงอย่าทิ้งกูไป...สิ” ผมได้แต่ซุกที่แผ่นหลังกว้างของมัน แล้วพูดอย่างอายๆ พูดไปแล้ว....พูดไปแล้วววว ฮืออออ จะเป็นยังไงก็ไม่รู้แล้วว้อยยยย งานนี้
ก็อยากจะบอกอีกครั้งว่า...ถ้านังหนูมันเห็นหน้าไอ่แจ๊คตอนนี้อาจจะกระโดดถีบไอ่แจ๊คไปเรย 55+
“...ถ้าลำบากใจก็อย่าเลย” (ไอ่เจ้าเล่ห์เอ๊ยยยยย นังหนูมันตามเอ็งทันที่ไหน -*-)
“ไม่...ไม่ใช่ แจ๊ค...ไม่ใช่อย่างนั้น” น้ำตาผมคลอๆหน่วย ทำไงดีล่ะ ไอ่แจ๊คมันโกรธ ....มันโกรธผมจริงๆแล้ว ฮือออออออออ
“...........เมื่อกี๊ว่าไงนะ”
“หะ...หา ก็บอก...บอกว่า มัน...ไม่ใช่อย่างนั้น”
“ไม่....คำที่เรียกน่ะ”
“เอ่อ.....แจ๊ค....ไง”
“.....ฮึๆ”
“อะ.....เหวอออออ”
ไม่ทันตั้งตัว ไอ่แจ๊คหันหลังมาแล้วผลักผมลงไปนอนบนเตียงอีกรอบ แล้วมันก็ตามมาคร่อมตัวผมไว้ด้วยสีหน้าที่เจ้าเล่ห์...สุดๆ อย่าบอกนะว่ามึงอำกู สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“อะ...มึง...นี่” รู้สึกถึงไอร้อนๆแถวหน้าตัวเองเลยครับ ไอ่ห่านี่อย่าบอกนะว่ามึงหลอกกูอีกแล้วอะ
“....เซอไพรซ์” พูดจบมันก็ก้มลงจูบผมอย่างดูดดื่ม มันสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากของผมเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แต่ทุกครั้งก็รู้สึกดีได้ตลอด แจ๊คมันจูบจนผมเคลิ้ม จากที่ก็เคลิ้มอยู่แล้วนะ ฝ่ามือมันก็ป่ายเปะปะไปทั่วท่อนบนของผม มืออีกข้างของมันเอื้อมลงไปปลดเชือกผูกกางเกงแล้วดึงลงไปอย่างรวดเร็วจนผมเองก็ห้ามไม่ทัน ตอนนี้ทั้งตัวผมเหลือแค่ปราการกลางลำตัวสีขาว...
“อะ...มึง...อื้ออออออ” มันก้มลงจูบและเล็มแถวๆยอดอกผม ช้าสลับเร็วอยู่อย่างนั้น กูจะขาดใจตายยยย ห่าเอ๊ยยยยย อีกมือมันก็เคลื่อนไปที่กลางลำตัวผม ลูบไล้สิ่งที่ตื่นตัวอยู่ภายใน สติผมแตกกระจาย ไม่รู้จะเพ่งอยู่ตรงไหนดี ริมฝีปากที่แลกจูบกับมันอยู่ตอนนี้ ฝ่ามือที่ป่ายเปะปะอยู่ที่หน้าอก และอีกฝ่ามือที่...ลูบไล้น้องผมอยู่...
“ไอ่แจ๊ค....มึง.....อย่า....อะ” ตอนนี้มันผละออกจากริมฝีปากของผม แล้วลากไล้ปลายลิ้นลงไปแทน มือผมทั้งสองข้างเหมือนหมดแรงไปดื้อๆ ได้แต่กำผ้าปูที่นอนแน่นและหลับตารับสัมผัสจากมันที่ตอนนี้เหมือนจะพยายามหาจุดไวต่อสัมผัสของผมทั่วร่าง
เคยมั้ยครับ ความรู้สึกที่แผ่ซ่านขึ้นจากปลายเท้าจรดปลายเส้นผม มันรู้สึกดีและน่าขนลุกอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้ชั้นในผมถูกรูดออกไปตอนไหน ผมก็ไม่รู้ รู้แต่สัมผัสที่ไอ่แจ๊คส่งมาจนแทบจะสำลัก
“อะ....อ๊ะ แจ๊ค....แจ๊ค อย่า...เดี๋ยว อย่า ทำ อ๊า~~” เอ่อ...มันเลื่อนตัวลงไปแล้ว อ่า...จัดการน้องผมด้วยริมฝีปากของมัน มันทั้งดูด เลีย ไล้ เล็มราวกับเป็นขนมหรืออะไรซักอย่าง ตอนทำดันส่งสายตาขึ้นมาอีก ฮืออออออออออออออ มิหนำซ้ำยังค่อยๆเลื่อนลงไปข้างล่างเรื่อยๆ...
“อะ....แจ๊ค...มึง...อย่า...มัน อะ...อื้อออ สก...สกปรก....อ๊ะ อ๊า~~~” ผมได้แต่กรีดร้องไป หางเสียงผมตอนนี้ก็เป็นไปตามแรงอารมณ์ที่แจ๊คมันส่งมา เร่ง ร้อน เร็ว จนผมแทบจะขาดใจตาย...
“อย่าห้ามน่า...ถึงขั้นนี้แล้ว” มันเลื่อนมือขึ้นมาจูบปากกับผม รสจูบครั้งนี้มันเฝื่อนสิ้นดี แต่ทำไมมันถึงทำให้รู้สึกได้ขนาดนี้นะ.... มือมันก็ลากไล้ไปตามเส้นสายบนร่างกายของผมจนไปหยุดที่ช่องทางด้านหลัง แล้วค่อยๆบรรจงควานนิ้วเข้าไปสำรวจอย่างแผ่วเบา
“อะ...อึก อื้ออออ” ผมสะดุ้งเกร็งตัวทันที เอ่อ...ไอ่ทางนั้นกูยังไม่เคยไปแตะมันเลยนะว้อยยยย
“อย่าเกร็ง...ยิ่งเกร็งเหมือนยิ่งยุให้ทำแรงๆ หรือว่าชอบ หืมม์?” มันถามผมยิ้มๆ แต่หน้านี่กามมากมาย ฮือออออ กูหลงกลมันได้ไงวะเนี่ย
“อะ...ไอ่แจ๊ค...มึง...นะมึง...อ๊ะ...อึก” ผมเอามือตัวมาอุดปากตัวเองไว้ พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะปิดกั้นเสียงน่าอายเหล่านั้น แต่ยังไม่ทันจะปิด ไอ่แจ๊คเลื่อนมือข้างที่ยังว่างอยู่มาดึงมือผมลงไปกดบนที่นอนทันที
“เรียกว่าไงนะ...” มันเอ่ยถามเสียงกระเส่า... มืออีกข้างมันก็ทำหน้าที่อยู่อย่างแข็งขัน ฮือออออ สภาพนี้จะให้กูตอบอะไรมึงได้วะ T^T
“เรียก....อะ...อะไร”
“อย่าเรียก‘ไอ่แจ๊ค’…ต่อไปนี้...ไม่สิ...อย่างน้อยก็ขอแค่เวลาแบบนี้ก็พอ...เวลาแนบชิด” ก้มลงมาพูดซะชิดเชียว ไอ่ห่านี้ ฮื้อออออ มันแกล้งกันนี่หว่า
“แล้ว....อึก....อะ....จะให้เรียก...ว่า...อะไร”
“เรียกชื่อก็พอ....” พูดจบมันก็เข้ามาจูบผมซะดูดดื่ม พอมันผละออกไปก็เห็นมันยิ้ม ยิ้มแบบเอ็นดูเหลือประมาณอะ ว้อยยยยยยยยยยย มันเขินนะว้อยยยยย ผมได้แต่หันหน้าหนีมัน มันเองก็หัวเราะเบาๆแล้วจูบไซร้แถวซอกคออีก มือมันก็สามัคคีกันทำงานซะเหลือเกิน กูจะบ้า T^T
“เชนทร์...เข้านะ” หูผมได้ยินเสียงฉีกซองพลาสติคแว่วๆ ผมที่ตอนนี้แทบหมดสภาพ ลุกขึ้นไม่ไหวได้แต่นอนอยู่บนเตียงให้ไอ่คุณแจ๊คมันฟัดเล่น ฮือออออออ
“อะ....อ๊า~~” มันค่อยๆดันตัวเข้ามาอย่างเชื่องช้า แต่ถึงแบบนั้นมันก็เจ็บอยู่ดี ผมรู้สึกปวดตึงๆบริเวณนั้น ก็แน่ล่ะ...นี่มัน...เอ่อ ครั้งแรก...นี่นา -///-
“อย่าเกร็ง....ผ่อนลมหายใจ....อืม...อย่างนั้นแหล่ะ” ไอ่แจ๊คมันเอามือมาจัดการด้านหน้าผมไปด้วย ซึ่งเป็นการดึงความสนใจจากผมไปเพียงเล็กน้อย ถึงกระนั้น...มันก็เจ็บมากอยู่ดี...
“อืมมมมมมมมมม..........” เสียงครางต่ำๆของไอ่แจ๊คที่ดังในโสตประสาทของผม มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกขึ้นไปอีก ตอนนี้ผมกับมันแนบชิดกันไปได้ครึ่งทางแล้ว แต่ไม่ทันรู้ตัวไอ่แจ๊คก็ดันเข้ามาจนสุด...
“อ๊า~~~~~” อะ...อืออออออ เจ็บ....เจ็บปน เสียว.....ฮืออออออออ ตอนนี้ผมได้แต่โอบแขนรอบตัวมันเท่าที่จะโอบได้ อุ่น ร้อน แทบละลาย...
“อะ...ดี...ดีจัง.....อื้มมมม....” เสียงครางต่ำๆในลำคอ แผงอกชื้นเหงื่อของมันที่แทบจะแนบชิดกับท้องของผมในตอนนี้ ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงได้รู้สึกว่ามันเซ็กซ์ซี่ขนาดนี้นะ... ผมที่ตอนนี้เคลื่อนตัวตามจังหวะหอมหวานที่มันมอบมาให้ สายตาผมก็มองมันอย่างเผลอไผล เกิดมากูเพิ่งเคยเห็นผู้ชายเซ็กซ์ซี่...เหอๆ มือผมทั้งสองข้างก็จิกทึ้งอยู่ที่ไหล่สองข้างของมัน เผลอลงเล็บไปในบางจังหวะที่...มันรุนแรงเหลือเกิน... ไอ่แจ๊คเองก็จ้องเข้ามาที่ตาของผมเหมือนจะสื่ออะไรซักอย่าง ดูจากยิ้มที่มุมปากมันแล้ว....
“ฮึๆ...” ฉับพลัน มันคว้าตัวผมที่ยังค้างคากับมันอยู่ให้ขึ้นมานั่ง ผมเองก็ตกใจจนรีบคว้าตัวมันไว้โดยอัตโนมัติ ริมฝีปากมันตอนนี้จูบซับเหงื่อผมที่ออกตามไรขนเล็กๆบริเวณลาดไหล่ ไหปลาร้า ในขณะที่ข้างล่าง จังหวะที่มันมอบมาให้ก็ไม่ได้ขาดตอนเลย ต่อเนื่องและ...รุนแรง
“อะ....อืออออ.....แจ๊ค...แจ๊ค....อ๊ะ” ผมกรีดร้องไป เพราะตอนนี้ไอ่แจ๊คมันเอามือมาลูบเบาๆที่น้องชายของผม จังหวะตอนนี้มัน....เอ่อ....มันแกล้งกันนี่หว่า T^T
“อยากได้แบบไหน.....” มันกระซิบข้างหู พร้อมทั้งขบเม้ม เลียติ่งหูผมไปด้วย เล่นเอาขนลุกซู่...
“อะ....แจ๊ค...ไม่...เอา ไม่แกล้...ง อะ แฮ่ก...อื้ออออ” ได้แต่กรีดร้อง...ผมในตอนนี้ทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากอยู่ให้มันฟัด...
“ช้าๆ หรือเร็วๆ.....บอกมาสิ”
“อะ....แจ๊ค....ไม่...อืม....อะ”
“.....จะบอกไม่บอก....ไม่บอกจะทำเองแล้วนะ...แล้วอย่าหาว่า....ไม่เตือน”
“จะ....อะ....จะทำอะไร....ก็...อะ...ทำ ไป...เถอะ....จะถาม...อึก...อะไร....มากมาย...วะ อ๊า...”
“พูดเองนะ.....” หมดคำ มันพลิกตัวให้ผมไปอยู่ข้างล่างแล้วก็จัดมาซะเตียงกระเทือน ผมก็ได้แต่หัวสั่นหัวคลอนตามมัน เข็ด....เข็ดชะมัด จำไว้เลย วันไหนมันถาม ให้ตอบๆไปเห๊อะ T^T
“ลงโทษ...พูดไม่เพราะ....เวลาแนบชิด ฮึๆ”
จังหวะที่ไอ่แจ๊คส่งมามันแทบทำให้ผมลืมหายใจ สิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้มีเพียงก้มหน้าแล้วกรีดร้องกับหมอน ฝ่ามือของมันที่กระชับอยู่ที่สะโพกของผมทั้งลูบไล้และคลึงเคล้นไปในเวลาเดียวกัน
การขยับเขยื้อนกายแต่ละครั้งของมันได้ส่งผ่านความเสียวซ่านไปทั่วร่างของผม
“...เชนทร์....อึก...อะ เปลี่ยน...ท่านะ....” มันโอบตัวผมขึ้น แผ่นหลังชื้นเหงื่อของผมแนบอยู่กับแผงอกของไอ่แจ๊ค มือมันก็เคลื่อนมาลูบไล้ยอดอกของผมสะกิดน้อยๆบ้าง แต่ทำเอาผมเสียวซ่านไปหมด
ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนตัวมัน ความร้อนจากเบื้องล่างทำเอาผมแทบจะขาดใจ มือข้างที่ว่างของไอ่แจ๊คมอบความเสียวซ่านให้กับน้องชายของผมอย่างไม่หยุดหย่อน ริมฝีปากมันจูบซับตามซอกคอ กกหูของผมไปทั่ว เหมือนที่ไหนที่จะทำให้รู้สึกได้ มันทำหมด ไม่ได้คิดเลยว่าคนที่ถูกกระทำอย่างผมจะรู้สึกอย่างไร...
“ขยับ...สิ...อะ...” มันกระซิบแผ่วเบาข้างๆหูผม ทำเอาขนลุกซู่ แข้งขาผมอ่อนแรงไปหมด โดนทั้งหน้าทั้งหลังแถมข้างบนก็โดน....ฮือออออ
“แจ๊ค....อะ...ไม่....ไม่ไหว...” จะให้ผมคุมจังหวะตอนนี้....ผมไม่สามารถ จริงๆครับ....T^T
“ฮึๆ....เพิ่งเริ่มเองนะ...ไม่ไหวแล้ว...เหรอ” พูดจบมันก็ไล้ปลายลิ้นเข้ามาที่ติ่งหู พ่นลมหายใจอุ่นๆใส่ แล้วเลื่อนไปจูบเล็มแถวหลังคอผมต่อ.....ตรงนั้นมัน.....งื๊อออออ
“อะ.....อึก แจ๊ค....แจ๊ค....อย่า ไม่...เอา ตรง....นั้น...อะ” ความรู้สึกวูบๆไหวๆเกิดแถวหลังคอผม
“เจออีกที่แล้ว..........” พูดจบมันก็จูบและขบกัดผิวเนื้อบริเวณนั้นจนขึ้นรอย ผมได้แต่หลับตา ครางรับสัมผัสที่มันขยันป้อนมาซะเหลือเกิน.........
………….
………..
………
…….
….
…
“อะ.....แจ๊ค...ไม่ไหวแล้ว....อะ...แจ๊ค....อ๊า~~~”
“.............ไม่รอกันเลยนะ”
หลังการสอดแทรกกายด้วยจังหวะที่หนักหน่วงครั้งสุดท้ายของไอ่แจ๊ค ผมสะดุ้งแล้วกรีดร้องเสียงหวิว....ก่อนที่จะหมดสติไป...ทันที
“ฮึๆ....น่ารักชะมัด...........”
ไอ่แจ๊คนั่งหัวเราะเบาๆคนเดียวในลำคอ มือก็ประคองกอดนังหนูที่สลบคา...เอ่อ...ตัวมันในอ้อมแขน ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ....ว่าตื่นมาแล้วนังหนูจะเป็นยังไง.......กร๊ากกกกกกกก
จบ....ตอน 12 .....เอ่อออออ.....?
---------------------------------------
ทีแรกอ่านเม้ยท์แล้วแบบ ไปแก้ต้นฉบับดีมั้ยวะ ให้ค้างกันเล่นๆ
แต่ไม่ไหว ไม่อยากเจอตรีนมาก ตอนที่แล้วเจอเยอะละ
ว่าแต่แต่งยากน้อ เอ็นซีเนี่ย ทำจริงยังง่ายกว่า เฮ้ย....หลุด ม่ายช่ายๆๆๆๆ พูดเล่นๆ :z1:
มีไรแนะนำกันได้เน้อ นี่แต่งเอ็นซีล้วนๆตอนแรกจริงๆ อาจจะไม่จุใจมาก จะพยายามต่อไป
รักคนอ่าน แต่คนอ่านแล้วเม้นท์นี่ร๊ากกกกก รัก :-[
-
รู้ได้ไงว่าคนเขาดักลุ่มกระทืบ มาช้าสะ --*--
แต่ว่าแน่ใจนะว่าตอนนี้เป็นตอนธรรมดาไม่ใช่ NC
หุหุ อธิบายสะเห็นภาพมากกว่าวิวทิวทัศน์อีกนะขอรับกระผ๊ม
-
เอ่อ เลือดดดดดดดดดดดหมดตัวแล้ว :jul1:
แจ๊ค แกเชี่ยวเกินไปแล้ว สงสารหนู๋เชนทร์บ้าง
-
ผู้ชายคนนี้ร้ายจริงๆ แจ๊คนะแจ๊ค ทำไมถึงได้เจ้าเลห์ยังงี้
แล้วน้องเชนทร์จะได้เอาคืนบ้างป่าวเนี่ย
-
ตอบเม้นท์ ๆๆ :z2:
Magnolia --- แหะๆ มือเร็วใจเร็วไง โพสเสร็จเผ่นเลย ออกไปดูลาดเลา :laugh: ว่าแต่ใจร้ายจัง ถีบเค้าเอาๆ ตอนนี้คงไม่ถีบเค้าละนะ ขอเป็นกอดแทนได้ม้า :กอด1:
mist -- ตอนแรกก็ว่าจะแก้อยู่หรอก เดากันเก่งจัง แต่ไม่เอาละ เอาแบบต้นฉบับไปอ่านเลยละกัน :-[
mecon -- กะแค่มองเองน้อ ไม่ได้เข้าไปทำไรซะหน่อย มีหึงๆ 55+
badcow -- ทีแรกก็ว่าจะเอาแบบที่นายมาเม้นท์ แต่ไปๆมาๆ กลัวค้างกันไง เลยจัดต้นฉบับให้เลย ไม่อยากแกล้งมาก 555
patz -- เดาเก่ง o13 ไม่รอดจริงๆ 5555
dahlia --- หุหุๆๆๆ เข้ามาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยหน้าหื่นกามซะงั้นอะตัวเอง
jokirito -- จ้ะ เชื่อว่าใสซื่อ ไม่เข้าใจ เลยเอามาเฉลยให้ กร๊ากกกกก
nana lon€ly™ --- ง่า มันเป็นมุขและความสะใจเล็กๆ ชอบแกล้งคน :laugh:
XTeND -- ก็กลัวพวกนายรุมกระทืบอะ เลยไม่แก้ต้นฉบับ หุหุ เขาออกจะรักคนอ่านขนาดนี้ :-[ ว่าแต่ บรรยายประมาณนี้พอยังอะ หรืออยากได้แบบแจ่มๆกว่านี้ :z1:
sNow --- แหง่ะ ขั้นนั้นเลยเหรอคนจ๋วย นี่ส่วนตัวคิดว่ายังบรรยายไม่ค่อยดีนะนี่ จะพยายามให้มันโชกเลือดกว่านี้ละกันนะ :jul1:
avogadro -- เพิ่งเห็นมาเม้นท์ :กอด1: :กอด1: :กอด1: ดีใจจัง เห็นไอดีใหม่ๆ เข้ามาเม้นท์ให้ ติดตามอ่านเค้าด้วยนะ
ขอบอกว่าจำได้แทบทุกไอดีที่เม้นท์ หุหุ อยากบอกว่าเก็บสถิติไว้ด้วยแหล่ะ และอาจจะมีรางวัลพิเศษสำหรับคนที่มาเม้นท์เขาบ่อยๆ อาจจะเป็นตอนพิเศษหรืออะไรซักอย่างที่ไม่เอาลงในตอนปกติ...
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์จ้า รักนะ จุ๊บๆๆๆๆ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
จัดให้ จ้า ..............
เป็นกำลังใจ ...ให้นะจ๊ะ
แต่พออ่านตอนนี้เสร็จ .........โอววววไม่ไหว จะเคลียร์
แจ็ค นายแน่มาก ..อิอิ
อย่างนี้ต้องสมนาคุณ ให้ หลายๆ จ๊วบบบบบบบบ :bye2:
-
เพิ่งอ่าน อ่านก็เจอ NC เลย
เฮ้ออ แจ๊คหื่นได้อีก....
-
ฮึๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หนูเชนทร์โดนขม่ำไปจนได้
ฮึๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวเราะแบบนายแจ๊คซะเลย
เอาอีกๆ
-
:z1: :z1:
ไม่รอดจริงๆด้วย
แต่ก็สงสารเชนทร์เหมือนกันนะ ครั้งแรกก็โดนซะหลายท่าเลย เหอ เหอ เหอ
แจ๊คนี่มันเชี่ยวจริงๆ อย่างนี้คงลุ้นให้เชนทร์ขึ้นมาเป็นคนคุมเกมไม่ไหวซะละล่ะ
:haun4: :haun4:
-
ในที่สุด สิ่งที่ (เชนทร์) รอคอยก็มาถึงซะที แอร๊ยยยยยยยยยย :laugh:
อุ๊ยๆๆ พูดอะไรออกไปเนี่ย :-[
-
จริงจริงแล้ว ต้องเป็น ........เอ่อออออ... บทจะง่ายก็ง่ายนะนู๋เชนทร์ :m20:
-
:m25: :pighaun:
นายแจ็คร้ายมากก :laugh:
น้องเชนทร์ผู้อ่อนต่อโลกเลยเสร็จเลย :-[ :z1:
จะมีต่ออีกรอบมั้ยเน้อออ o18
-
เล่นละครเรียกร้องความสนใจเก่งเกิ๊น 555
พ่อคนเจ้าเล่ห์อยากฟัดนางหนูใจจะขาดทำมาเป็นเล่นตัว
หนอยๆๆ น้ำลายหยดติ๋งๆๆ นู๋เชนก็ไม่ทันเค้าซะเลยลูก
เส็ดกันพอดี อั๊ยยยยยยยยยยยยย แจ็คเอ๊งแมนจริงๆ
ให้เลือกด้วยจะเอาแบบไหน คนไม่เคยเฟ้ยจะเลือกถูกได้ยังไง 55
“เจออีกที่แล้ว..........”
>> หุหุ เจอแล้วสินะจุดหยินโต๊ะ จุดอ่อนเยอะเกิ๊นนู๋เชนทร์
หึหึเส็ดคา...เอิ่ม อกแน่ๆ
+1 นู๋เชนของเจ้าแจ็คน่าฟัดที่สุด :oo1: :oo1:
-
เพิ่งอ่านเมื่อคืนรวดเดียวถึงตอนปัจจุบัน สนุกมากครับ
ขอบคุณที่สละเวลามาลงเรื่องต่อเนื่องเลย :-[
-
โดนจนได้
:laugh:
แถมครั้งแรกก็โดนหนักซะด้วย
:laugh: :laugh:
-
:jul1: ตายคากองเลือด
ของแจ็คดีจริง เล่นเอานู๋เชทร์สลบคา... :laugh:
-
^^
-
ยังไม่มาอีกหรือนี้
สงสัยโดนแจ๊ค...จนไม่มีแรง
เขียนนิยายต่อแล้วหล่ะมั่ง
-
หึ หึ
ต้องงี้สิ !
:mc2:
นุ้งเชนทร์ได้ตายคาอกของจริงล่ะ
:jul3:
-
มาแระๆ ช้าไปนิด แต่แหม ขอหน่อยเหอะ จะหาคนเขียนดีๆอย่างนี้ได้ที่ไหน มาอัพให้ทุกวันงี้อะ :laugh:
ฟิ้ววววว ตรีนใครมา :z6:
กร๊ากกกกกก :jul3:
ตอนที่ 13 ยามเช้าแสนสดใส...
“อะ.....อูย....” ผมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลกๆ ปวดเนื้อปวดตัวชะมัดเลย เอามือสางๆหัวตัวเองที่เริ่มจะยาว เพราะก่อนมาดันลืมตัด มือไพล่ไปโดนเสื้อยืดที่ใส่อยู่...เอ ไม่ใช่เสื้อกูนี่หว่า...
“อ้าว...ตื่นแล้วเหรอ....” ไอ่แจ๊คเปิดประตูเข้ามาพร้อมถาดอาหารที่มีขนมปังมื้อเช้าของมัน กับซีเรียลยี่ห้อโปรดของผม เทใส่นมพร้อมสตรอเบอร์รี่สดหั่นเป็นแว่น กาแฟโอเล่ต์กลิ่นฉุย 2 แก้ว ผมอ้าปากหาวหวอดๆ จมูกก็ฟุดฟิดๆกลิ่นกาแฟหอมๆในใจก็แอบงงว่าไหงวันนี้มันเอาใจอย่างนี้หว่า...แปลกๆวุ้ย...
“อืม....ฮ้าววว” ผมเหยียดแขนบิดขี้เกียจ ไล่ความเมื่อยขบ รู้สึกเหมือนปวดตึงๆแถวช่วงล่างแฮะ...
“หิวรึยัง....จะกินเลยมั้ย...” ไอ่แจ๊ควางถาดอาหารบนโต๊ะแล้วเข้ามาประคองผมที่ยังนั่งอยู่บนเตียง....เอ กูพลาดอะไรไปหว่า จำได้ว่าเมื่อคืนมัน...ผมที่ยังคงมีอาการมึนในช่วงเช้าพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะนึกให้ออกว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นหว่า มันถึงมาดูแลขนาดนี้ สายตาผมดันไล่ไปเจอรอยเล็บที่หัวไหล่ไอ่แจ๊คเข้า...เอ่อ....นั่น....นั่นมัน...
ชิบหาย.....เมื่อคืน.....เมื่อคืน.......เมื่อคื๊นนนนนนนนนนนนนนนนนน~~~ (มันบ้าไปแล้ว)
เวร....คิด...คิด....เอ่อ...คิดออกแล้ว....ง่า.....
ผมรู้สึกถึงเลือดลมที่มันฉีดขึ้นแถวๆหน้าและใบหู...กรรม นึก...นึกออกแล้วอะ เมื่อคืนมัน...เอ่อ... ผมที่ตอนนี้คว้าหมอนมากอดแล้วฝังหน้าลงไป ในหัวนึกย้อนไปถึงเมื่อวาน...ทำไปแล้ว....ทำกับไอ่แจ๊คไปแล้วอะ แล้ว...แล้วต้องทำหน้ายังไงเนี่ย งือออออ
“ฮึๆ...” ไอ่แจ๊คโอบมือรอบตัวผมแล้วจูบเบาๆที่เส้นผมของผม มึงจะมาทำหวานใส่กูทำไมเนี่ยยย แค่นี้กูก็จะแย่แล้ว แม่งงงงงงง
“ถ้าสงสัยอะไรอยู่...เมื่อคืน กูเป็นคนใส่เสื้อให้มึงตอนที่สลบไป….”
“.............”
“แน่นอนว่าท่อนล่างด้วย.......”
“.............................”
“มึงสลบไป ทั้งๆที่เพิ่งทำได้แค่รอบเดียว...ไม่สิ รอบเดียวของกู....แต่เหมือนจะหลายรอบของมึง...”
“..................................................”
“กูก็เลยนอนกอดมึงจนกูตื่นขึ้นมาก่อน...ได้ยินมึงละเมอหากาแฟโอเล่ต์ ก็เลยลุกไปชงมาให้...”
“..................................................................”
“แล้วตอนนี้มึงก็ตื่นแล้ว...เพราะงั้น ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วกินข้าวเช้ากัน...”
“.................................................................................................”
“ฮึๆ... จะเงียบอีกนานมั้ย...ผ้าเช็ดตัวแขวนอยู่ในห้องน้ำแล้ว”
“เอ่อ......”
“หืมม์”
“คือ..........ลุก....ไม่...ขึ้น”
“อ่อ...ก็ว่างั้นแหล่ะ...ถ้าลุกได้เลยแสดงว่ากูฝีมือตก ฮึๆ” พูดจบมันก็ค่อยๆพยุงตัวผมลุกขึ้นยืน ตอนนี้ขาผมไหวระริก...สั่นๆพิกล ที่สำคัญ....ปวดเอวง่า แล้วก็ตึงๆแถวสะโพก...อืมมมม
ทางเดินไปห้องน้ำที่ปกติใกล้โคตรๆ วันนี้ทำไมมันไกลนักเนี่ย แต่ละย่างก้าวผมรู้สึกถึงอาการยอกๆของกล้ามเนื้อซึ่งเป็นหลักฐานชั้นเยี่ยมว่าเรื่องเมื่อคืนเกิดขึ้นจริงๆ...
“ให้ช่วยมั้ย” มันประคองตัวผมนั่งบนขอบอ่างอาบน้ำ ในมือมันมีแปรงสีฟันที่บีบยาใส่ไว้เรียบร้อย พร้อมแก้วสำหรับบ้วนปาก ผมส่ายหน้าดิก ทำนองว่าทำเองได้ แต่มันก็ตอบกลับมาเป็นสายตาดุๆแทน แล้วมึงจะถามกูทำไมอะว่าต้องการความช่วยเหลือมั้ย ไอ่บ้าเอ๊ย...
ปกติผมมักจะอาบน้ำตอนเช้านะครับ แต่เช้านี้ไม่ไหวแฮะ หลังจากล้างหน้าและแปรงฟันโดยที่มีไอ่แจ๊คคอยช่วยอยู่ข้างๆซึ่งมันเองก็แปรงฟันพร้อมๆผมไปด้วย มันก็พยุงผมออกมาจากห้องน้ำแล้วพาไปนั่งที่โซฟาในห้อง
มื้อเช้าเรียบง่าย...ผมกับมันต่างคนต่างนั่งกินกันเงียบๆ แสงแดดยามสายส่องลอดม่านเข้ามานิดหน่อย เครื่องปรับอากาศในห้องครางหึ่งๆเบาๆ ทุกๆครั้งผมไม่เห็นจะได้ยินเสียงมัน แต่ในความเงียบเช่นนี้ ทุกเสียงก็เหมือนดังก้องในโสตประสาทของผม…
โฟกัสสายตาผมเลื่อนไปที่ใบหน้าของไอ่แจ๊คทันที ผมสีน้ำตาลเข้มรองทรงสั้น ตาสีน้ำตาลช๊อคโกแลต ขอบตาเข้มๆขนตาสั้นแต่เรียงเป็นแพ จมูกโด่งมีสันแบบลูกเสี้ยวยุโรป แก้มมันที่มีกระเล็กน้อยประปราย ริมฝีปากบางเฉียบ ที่ติดจะเม้มเข้าหากันบ่อยๆเวลามันยิ้ม...ผมไล่สายตามองใบหน้ามันไปทั่วจนคนที่ถูกจ้องเริ่มจะรู้สึกตัว...
“ไม่ต้องจ้องกันขนาดนั้นก็ได้....” มันเอี้ยวตัวมากระซิบใกล้ๆหูผมโดยไม่ทันตั้งตัว มือมันก็เอื้อมมาคว้าแก้วกาแฟที่ผมถืออยู่ในมือไปวางบนโต๊ะแล้วกระซิบที่หูผมต่อ
“...มองแบบนี้...ตั้งใจจะบอกอะไรรึเปล่า...” ว่าแล้วก็ยิ้มอีก.....งือออออ ตอนนี้มันเลื่อนตัวมาใกล้ๆเก้าอี้ที่ผมนั่งแล้วดึงข้อมือผมให้ลุกไปนั่งที่ตักมัน ผมไปมั้ยอะเหรอ....ก็....ก็ไปนะ...
ตอนนี้ผมนั่งหันหลังพิงอกไอ่แจ๊คมัน มือไอ่แจ๊คโอบรอบตัวผม ริมฝีปากมันก็คลอเคลียอยู่แถวๆหลังคอ มันจั๊กจี้อ่า....T^T
“อืมมมม....” มันซุกจมูกโด่งๆของมันที่หลังคอผมแล้วสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ผมเองก็สะดุ้งเป็นพักๆจากลมหายใจอุ่นๆที่มันประทับลงมาแถวๆหลังคอ ตอนนี้มันก็ขบกัดเบาๆไปเรื่อย...ผมเองก็จนปัญญาห้าม....เอาเถอะ อยากทำอะไรก็ทำไปละกัน....
“รู้มั้ย...กลิ่นตัวมึงให้ความรู้สึกดีเสมอ....”
“ยัง....เอ่อ....กู...ยังไม่ได้อาบน้ำเลย....นะ”
“นั่นแหล่ะ.....อืมมมม....เค้าเรียกอะไรนะ....ฟีโรโมนใช่มั้ย....ฮึๆ” ว่าแล้วมันก็กระชับวงแขนมากขึ้นอีก ทั้งๆที่ผมน่าจะรู้สึกอึดอัด แต่น่าแปลกที่....ไม่อึดอัดซักนิด...
“..................” ทั้งผมและไอ่แจ๊คนั่งเงียบๆในอ้อมกอดของกันและกัน ไอ่แจ๊คเองก็เอาหัวมาเลื้อยๆกับแผ่นหลังของผม ไม่ค่อยเห็นเวลามันอ้อนแบบนี้เท่าไหร่...ก็ น่ารักดีเหมือนกัน...
“ขอบคุณนะ....” ไอ่แจ๊คเอ่ยขึ้นหลังจากที่นั่งเงียบกันมาได้ซักพัก เสียงมันตอนนี้ดูอบอุ่นจนผมอยากจะฟังนานๆ…
“.....ขอบคุณเรื่อง....อะไร” มันเอื้อมมือมาพลิกตัวผมเบาๆ สัมผัสจากฝ่ามือมันตอนนี้รู้สึกได้ถึงความอ่อนโยน มันคงกลัวผมจะเจ็บล่ะมั้ง....ตอนนี้ผมก็ยังคงนั่งอยู่บนตักมันแต่หันด้านข้างให้ ผมเอนหัวอิงกับแผ่นอกกว้างๆของมัน ก็อุ่นดี...
“.....ขอบคุณ...ที่คิดเหมือนกัน” มันก้มลงมาพูดกับผมใกล้ๆจนได้กลิ่นยาสีฟันอ่อนๆที่แปรงด้วยกันเมื่อเช้า...ผมยิ้มตอบมันจากใจจริง....ให้ตาย...
“แล้วก็ขอบคุณ...ที่ยอม ฮึๆๆๆๆๆ” ไอ่ประโยคหลังนี่มันเอี้ยวตัวมากระซิบแผ่วๆที่ใบหูผมแทน เล่นเอาขนลุกซู่....งือออ มึงจะหวานกับกูเฉยๆนี่ไม่ได้เลยใช่มั้ยเนี่ย แล้วตอนนี้มือมันก็เลื้อยเข้าใต้สาบเสื้อยืดที่ผมใส่เรียบร้อยแล้วด้วย เวรแล้วววววววววว ผมรีบดึงมือมันไว้ทันที ไอ่ห่านี่....มึงจะมือไวไปแล้วนะว้อยยยยยยยยยยย
“เฮ้ยๆๆๆ....จะทำอะไร!?!” ผมรีบคว้ามือมันไว้ก่อนที่จะเลยเถิดไปกว่านี้ แต่ไอ่ใบหน้ายิ้มน้อยๆของมันนี่สิ....เริ่มรู้สึกถึงภัยที่มาเยือนแฮะ T^T
“เปล่านี่....ก็มึงใส่เสื้อยืดของกูอยู่....เลยจะขอคืน....ไม่ได้เหรอ?” ไอ่เจ้าเล่ห์!!!
“เอ๊ยยยยย งั้นรอแปปเดียว เดี๋ยวไปเปลี่ยนในห้องน้ำให้!” ผมที่ตอกกลับมันในแทบจะทันที มือไม้ผมก็พันกันยุ่งไปหมด ก็ต้องคอยปัดมือไอ่เหี้ยแจ๊คอ่า มันรุ่มร่ามไปทั่วเลยง้า~
“ไม่ได้...อยากได้ตอนนี้.......”
“อะ....เดี๋ยวๆๆๆ บอกว่าเดี๋ยวไง เดี๋ยวถอดเอง”
“อยู่นิ่งๆน่ะดีแล้ว เดี๋ยวจะจัดการให้เองน่า” หมดคำมันก็ถอดเสื้อออกไปจนได้ หลังจากนี้เกิดอะไรขึ้นก็....ลองเดาดูนะครับ...ที่แน่ๆคือ ผมได้ฤกษ์ฟื้นตัวจากเตียงอีกทีก็ตอนเย็นๆ ดีนะที่วันนี้แยกกันทำอาหาร ไม่งั้นโดนไอ่แนนกับน้องเมแซวแน่ๆ T^T
มื้อเย็นมื้อนั้นได้พึ่งอาหารสำเร็จรูปครับ ดีนะที่ซื้อเผื่อไว้ ไม่งั้นคงท้องเสียทั้งผมทั้งมันแหงๆ...
จบตอนที่ 13 ยามเช้าแสนสดใส...
-------------------------
5555+ หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง :laugh:
มาช้า ลั้ลลา
ป.ล XTeND เม้นท์นายนี่....ได้จริงๆว่ะ o13
เวิ่นๆ เดี๋ยวมาตอบเม้นท์ ตามธรรมเนียม :z2:
-
:m14: ดี จ้า ....
จิ้มได้ทุกคืน .. :laugh:
น่าสงสารเนอะ ...มีแต่โดนรุม
ไม่เป็นไร เนอะ ขยันแต่งอย่างนี้
ต้องยกรางวัล ...จอมขยัน ให้แล้ว ... :L2:
(แต่จะอึดรึเปล่าน๊า เหอๆ )
-
ตอบเม้นท์ๆ
Magnolia --- :กอด1: กอดคืน ดีใจที่ไม่ใช่ตรีนมา 55+
~Kalianeko~ --- หลงเข้ามาอ่านเหรอ :กอด1: ดีใจจังเห็นไอดีใหม่ๆมาเม้นท์ ถ้าอ่านแล้วตรงไหนติดขัดหรือเจอคำผิดบอกได้เลยนะ
jokirito --- หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ดูสะใจมากเลยนะตัวเอง :laugh:
patz -- เฮ้ย อ่านซะละเอียดยิบเลยนะ รู้ปะว่ามันมีกี่ท่าที่บรรยายไป :pighaun: ตอบถูกมีรางวัล กร๊ากกกก
dahlia -- นี่ๆตัวๆ เชนทร์รอคอย หรือตัวเองกันแน่ที่รอคอยอะ :-[
i_lost in.. --- หนูไม่รู้ หนูเมา :jul3:
Donald~duck --- กร๊ากกกกก มีต่อมั้ย พอดีมันดันสลบไปก่อน เลยไม่ได้ต่อ :o8:
mecon -- มันเจ้าเล่ห์ขั้นเทพ o13 คือมันไม่ได้บังคับไง ถูกมะ แต่มัน "หลอกล่อ" ให้นังหนูตกหลุมไง ไม่ผิดๆ อย่างนี้ไม่ผิด :z1:
mootorn --- ไอดีนี้ก็เพิ่งเห็นมาเมนท์ ดีใจจัง มาอ่านเค้าบ่อยๆนะ :กอด1:
@BUA@ --- ไม่หนักหรอก รวมๆ ยังไม่ถึง 2 ชั่วโมงเลย....อุ๊บส์ เผลอ ปายยยย :haun4:
nana lon€ly™ -- ขั้นนั้นเรยเหรอตัวเอง เอางี้เดี๋ยวตอนหน้าเอาแจ่มๆกว่านี้ละกันเนาะ ตัวจะได้จมกองเลือดแบบสลบไม่ฟื้นไปเลยไง ก๊ากกกกกก :jul3:
SoN --- ถึงมาแค่อีโมเล็กๆ เราก็ยินดี :กอด1: ตามอ่านเค้าบ่อยๆนะ
XTeND --- เม้นท์นี้พิเศษหน่อย เหอะๆๆๆๆๆ แหม่ๆๆๆ ระดับคนแต่ง ไม่มีสลบอะ นังหนูนู่นที่โดนแล้วสลบ คนแต่งอะ ถึงไหนถึงกัน :z1: แต่เม้นท์นายนี่เราฮาว่ะ ชอบ o13
l3iZal2l2e -- เฉลิมฉลองกันเลยนะ หุหุ
Magnolia --- วันนี้มาจิ้มเค้าทัน ตอนกะลังตอบเมนท์พอดี ขยันอะอยู่แล้ว อึดมั้ย :z1:....ต้องลอง กร๊ากกกกก :jul3:
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่า ช่วงนี้ก็แต่งเรื่อยๆอะนะ สองจิตสองใจ ว่าจะเอาแบบหวานๆ อ่านสบายๆ หรือมีดรามาด้วยดี เอาไงดี คนอ่าน :a5:
-
ฮิ้ววววววววววว เอาใจภรรเมียน่าดู พ่อคู๊ณๆๆๆๆ
หวานซะ เอิ่มแต่ว่า นู๋เชนจะ หนูแค่เมานะลูกไม่ได้ความจำเสื่อม
รู้สึกตัวช้ามากกกกกกกกกแต่นี้ไงหละถึงได้เส็ดเจ้าเสือแจ็คเนี่ย หุหุ
"....เอ กูพลาดอะไรไปหว่า จำได้ว่าเมื่อคืนมัน..."
>> พลาดท่าตกเป็นภรรยาของเพื่อนแจ็คไงคระ ฮิ้วววววววว
“อ่อ...ก็ว่างั้นแหล่ะ...ถ้าลุกได้เลยแสดงว่ากูฝีมือตก ฮึๆ”
>> บราๆๆๆ ปู้ชายชอบใช้กำลัง :man1:
“นั่นแหล่ะ.....อืมมมม....เค้าเรียกอะไรนะ....ฟีโรโมนใช่มั้ย....ฮึๆ”
>> ก็งี้แหละกำลังข้าวใหม่ปลามันส์กลิ่นเหล้า กลิ่นเต่าก็บอกว่าหอม ครึๆ
“ขอบคุณนะ....”
“.....ขอบคุณ...ที่คิดเหมือนกัน”
“แล้วก็ขอบคุณ...ที่ยอม ฮึๆๆๆๆๆ”
>> :-[ แจ็คน่ารักอ่ะ เฮ้อออ ต่อไปก็นะรับมือแน่ๆ นู๋เชนทร์พี่แนะนำให้ซื้อยาคุมนะลูก
555 อยู่ห้องเด๋วกันแบบนี้สปาร์คติดง่ายดีแท้
ปล.คนแต่งขยันสุดพลัง หวานปนหื่น หรือว่าหวานปนขม คนแต่งจัดเลย หุหุ ได้ทุกอย่างค้าบบบ
-
อ่ะนะก็เข้าใจบ้างเดะ ว่าคนเขามารอ
นานมั๊กๆ ไอ้เราเห็นมาอัพเวลาประมาณนี้
ก็เข้ามาประจำ เดี่ยวจะว่าเราไม่ติดตาม...เห้อ
ว่าแต่ ชอบที่เม้นท์ แล้วไม่ชอบคนเม้นท์เหรอก๊าปป
-
ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้
สโนว์ก็เข้าใจถึงคำว่าเลือดจางเป็นยังไง
:jul1:
ผลิตเลือดไม่ทันค่าาา
ป.ล. อีแจ๊คโหดดด เพิ่งฟัดน้องไม่เหม็บๆเมื่อคืน วันนี้ดันทำต่อเสียได้ ไม่ให้พักผ่อนกันเลยวุ๊ย
-
ชอบเรื่องนี้ o13
-
^^
-
แหมมมมมมมมมมมมมมมมม
จะหวานปายไหน นายแจ็คก็นะ บทจะหื่นก็เล่นซะ :m25: บทจะหวานก็ :m3:
นู๋เชนทร์จะไหวมั๊ยเนี่ย
-
ดูท่างานนี้คงจะสดใสสำหรับไอ้แจ็คคนเดียวล่ะมั้ง เพราะสำหรับหนูเชนทร์คงเห็นท้องฟ้าเป็นสีเหลืองอ่ะ :z1:
-
ฮิ้วววววววววววววววววว
น่าฮักขนาดเนาะ :o8:
เขิลลลว่ะเขิลลล
นังหนูเอ๊ยยยแกไม่รอดหรอก
ยังไงก็ต้องโดนไอ้แนนมันแซวแน่นอน งุงิ :laugh:
-
ตอนพิเศษ หนึ่งวันของไอ่แนน...
เวียนหัวว่ะ.....แม่งงงงงงงงง บุหรี่ดันหมดค๊อทฯอีก อะไรนักหนาวะเนี่ย รู้งี้เอามาเยอะๆดีกว่า ซื้อแถวนี้แม่งก็แพงชิบหาย...
ห่าไรนักหนาวะ ไอติมอะ แดกกันเข้าไปดิ จะมองหน้ากูทำเชี่ยไร…
เดี๋ยวปั๊ด ยัดทั้งหัวบนหัวล่างเข้าตู้คอนเทนเนอร์เลยแม่ง...
ไอ่ห่านี่ก็มองจัง กูทำห่าไรผิดอีกล่ะ ก็ฟอร์มมันร้อน ขอกูถอดบ้างไม่ได้รึไง...
กูไม่ได้ยืนโชว์พวกมึงหนิ เสื้อกล้ามกูก็ใส่อยู่
อ่าวไอ่สัดนี่.....ห่าไรล่ะ บงเบอร์ไรไม่มีว้อยยยยยย
ครวยยยยยยยยย เดี๋ยวๆ ไอ่ห่านี่หน้าคุ้นๆ ไอ่เหี้ยนี่มันไอ่ฮวนแผนกแลนด์ฯนี่หว่า....
ห่าไรกับกูอีกล่ะ กวนตีนชิบหาย เดี๋ยวมึงโดนต่อย
อ่าวๆๆๆๆๆ ลามปาม เห็นกูนิ่งแล้วลามปาม....แขนกูเหมือนที่สแครชแผ่นรึไง จับๆลูบๆอยู่ได้
เดี๋ยวปั๊ดต่อยแม่ง....
เออ ดี ไอ่ทิม ลากแม่งไปที กูรำคาญเต็มทน ไอ่ห่านี่กวนตีน…
ไม่ไหว...เออ...แม่ง....เปลี่ยนเวรเปลี่ยนกรรมซะที ฝากทีนะน้องเม พี่เหนื่อยใจว่ะ…
จะนั่งดูด’หรี่ สบายๆ แม่งเสือกหมดอีก....ไอ่ชิบหาย!!!
ไอ่ห่านี่ไรอีกล่ะ...กูขออยู่คนเดียวได้มั้ยเนี่ย ซักแปปอะ ได้มั้ย???
อ่อ...ยื่นให้มาตัวนึง....เออ มึงก็คนดีเหมือนกันนะเนี่ย....
มันชื่อไรวะ หน้าคุ้นๆไอ่ห่านี่ อยู่ๆมานั่งข้างๆหงุดหงิดเกือบก้านคอใส่ ดีนะแม่งยื่นบุหรี่มาให้ก่อน ไม่งั้นมวยไทยปะทะมวยสากลแน่...เออรู้แล้วน่ะกูเป็นนักบาส แต่กูใส่เข่าเป็นละกัน
อ่อ....แมกซ์ เออ แม่งคนดีว่ะ กร๊ากกกกกกก
เสียอย่างเดียว ไม่รู้ปากแม่งอมสากอะไรอยู่ ตั้งแต่มานั่งไม่เห็นพูดห่าอะไร
ชื่อมันนี่ก็รู้จากป้ายที่อกเสื้อ....อ่อ ไอ่ห่านี่แผนกแลนด์ฯ
เหมือนคุ้นๆว่าเจอแม่งที่ปาร์ตี้ของไอ่ทิม ใช่มันรึเปล่าวะ?
แต่ช่างแม่งเหอะ มึงเป็นใครกูไม่สนว่ะ แต่สำหรับบุหรี่นี่....แม่งเหมือนสวรรค์...สัตว์เอ๊ย ยากนะเนี่ยที่กูจะชมคน ถึงจะชมในใจก็เหอะ
หน้าตามึงก็โอเค มีน้ำใจด้วย แม่ง....นานๆทีจะเจอฝรั่งที่ไม่กวนตีนกู
ตั้งแต่มาละแม่งอะไรไม่รู้ หน้ากูเหมือนแม่พวกมันรึไง เห่ากันจัง พูดรัวๆแล้วกูจะไม่เข้าใจมั้ง สัด
เออ...เวลามึงพูดปกติ กูไม่รู้หรอก...แต่มึงด่า หมาไหนไม่รู้ก็โง่แล้วว้อยยยยยยยยยยย
นั่งดูดไปจนเกือบหมดมวน....เออ ห่าราก ค่อยยังชั่วหน่อย
กูว่ากูไม่ถึงขั้นติดจนเสียหมานะ แค่เบาะๆว่ะสัด
อ่าว ไอ่ห่านี่นั่งมาตั้งนานเพิ่งเห่าเพิ่งหอน อ่อๆ เหรอ....เออ ก็ดีมั้ง
หน้ากูสงสัยจะเหมือนคนขายตั๋วหนัง มาถามกูเรื่องหนังซะงั้น
ว่าเสร็จก็ไป ว่าแต่บุหรี่ที่นี่มันมีฤทธิ์ทำให้ตัวร้อนเหรอวะ ไอ่ห่าแมกซ์เสือกหน้าแดงๆ
หรือแดดแม่ง ร้อน เออ ก็เป็นได้ เงี้ยแหล่ะว่ะ แดดบ้านมึง โดนแค่นี้หน้าดำหน้าแดง
แดดบ้านกูแม่ง ร้อนกว่านี้สิบเท่า กูถึงได้เกรียมห่ารากขนาดนี้ไง...
ไหนๆก็ว่างๆ อารมณ์แม่งก็ชิลสัดๆ ไปกวนตีนไอ่เชนทร์ดีกว่า แหย่แม่งหนุกดี
ไปกวนตีนเหี้ยไอ่แจ๊คด้วย...เอ่อ....ใช่ กูนี่แม่งก็โง่ ลืมไปว่าไอ่ห่าแจ๊คก็มีบุหรี่
เคาะกะโหลกตัวเองแรงๆ ง่าวว่ะ
เออ ช่างแม่งเหอะ ไปเดินเล่นดีกว่า…เริ่มด้านละกูอะ จะมองห่าไรก็มองไปเหอะ...
สงสัยหน้ากูมีส้นตีนติดอยู่มั้ง มองกันจัง...
จบตอนพิเศษ หนึ่งวันของไอ่แนน...
---------------------------------------------
เข็นตอนพิเศษที่แต่งโดยใช้เวลาน้อยยยยย ที่สุด ไม่เกินครึ่งชั่วโมง รวมตรวจ+แก้คำผิด :laugh:
แต่งตามสันดารและสันดรของผู้เขียน กร๊ากกกก
แค่จะมาบอกว่า คืนนี้จะไม่อัพ เพราะจะไปเดินขึ้นดอย...ประเพณีของจังหวัดชื่อดังทางภาคเหนือ... จังหวัดอะไรเหรอ? เอาจริงๆก็เดากันได้ไม่ยากนะ 555+
มันก็น่าจะมีอยู่จังหวัดเดียวอะ ที่มีประเพณีนี้ เดินขึ้นดอยก่อนคืนวันวิสาขฯ
หรือจังหวัดอื่นมีรึเปล่าไม่รู้นะ
ก็อัพทุกวันจนกลายเป็นเรื่องปกติไปเลย เลยกลัวว่าถ้าคืนนี้ไม่อัพ XTeND จะตามมาแหกอกเรา :laugh:
อ่านกันเล่นๆ เพลินๆไปก่อน หุหุ
เรื่องโรมานซ์ระหว่างนังหนู กับไอ่แจ๊ค น่ะมีอีกเยอะ อีกไม่นานก็ได้อ่าน
จ๊วบๆๆๆๆ คนที่หลงผิดเข้ามาอ่านทุกท่าน
ขอขอบคุณจากใจจริง :pig4:
อย่าลืมไปทำบุญกันด้วยเน้อ :L2:
-
จิ้มๆๆๆ
แจ๊ค กะ เชนทร์ มีสวีทกันได้อีกกกกก :pighaun:
(เรื่องจำนวนท่า คงนับไม่ไหวแน่ๆอะครับ ก็จนเชนทร์ลุกไม่ขึ้นเลยนี่ :haun4:)
ส่วน แนน ห้าวเป้ง ตัวจริง o13
-
:z2: :z2: :z2:
ในที่สุดแจ็คก็จัดการ เชนทร์เรียบร้อยไปละ ฮุๆแล้วจะรออ่านต่อ
-
ชอบอ่ะ ชอบอ่ะ
แต่ตอนที่แล้วมีประโยคชอบมาก
“คือ..........ลุก....ไม่...ขึ้น”
“อ่อ...ก็ว่างั้นแหล่ะ...ถ้าลุกได้เลยแสดงว่ากูฝีมือตก ฮึๆ”
+1 ให้เลยเพราะได้ใจเจ๊ไปเต็ม ๆ o13
-
แสดงว่า แนน ก็น่ารักใช่ย่อยนะเนี่ย หุๆๆๆ
ส่วน แจ๊ค กะ เชนทร์ จะยกขันหมากกันเลยมั้ยคุงน้อง ฮิ้ววววววววว :z1:
-
แหะๆๆ เพิ่งได้เข้ามาอ่าน รวดเดียวเลย
ชอบอ่ะ อิหนูต้องน่ารักมากแน่ๆ เลย เหอๆๆๆๆ
แล้วจะติดตามต่อไปนะจ๊ะ จุ๊บๆ :man1:
-
ฮาร์ดคอมานังนู๋แนน หงุดหงิดเปนอาชีพเลยะนะคระเนี่ยหุหุ
แต่ว่ามีหนุ่มยื่นบุหรี่ให้ด้วย อั๊ยยยยจะได้ซะมี ก็งานนี้แหงๆ 555
คนแต่งสงสัยเมาเหล้าขาวชัวร์ แต่งได้ใจจริงๆ 5555 o13 +1
-
อื้อหือ
เจ๊แนน แกแร๊งงงงง
เราชอบบบบ !
หยาบทุกคำเลย ... ให้ตายสิจอร์จ นี่ ผญ หรือ ผช (ว่ะ)
:jul3:
ป.ล. เดินขึ้นดอยเหนื่อยโคดดดด ... เราเดินตอน ม.5 (นานมาแระ) กินข้าวเย็นกันที่ร้านโบท เสร็จแล้วก้ขึ้นเลย
กลับลงมาตอนตีสี่ ... เพราะรถจะหมด กลัวได้เดินลง เหนื่อยยยยยยยยยย :m23:
ว่าแต่ว่า คนเขียนเป็นคนเชียงใหม่อ่ะดิ ?
:m28:
-
ไอ้แนนมันก็น่ารักดีนะ ห้าวได้ใจ
-
แนนเนื้อหอมแต่ไม่รู้ตัว :m20:
แต่อ่านความคิดแนนแล้วหนู๋เชนทร์แนนน้อยกว่าอีกนะนี่
แนนแมนมาก
-
คือ..เดาไม่ถูกเลยอ่ะค่ะ ว่าทำไมหนูเชนทร์ถึงลุกขึ้นได้อีกทีก็ตอนเย็นเลย
ยังไงก็ช่วยบอกท่า เอ๊ย รายละเิีอียดหน่อยก็ดีนะคะ จะได้เข้าใจขึ้น
(ส่งสายตาวิ้งๆ ให้คนเขียน)
:laugh:
-
อืม เดินขึ้นดอยเหรอ (ทอดสายตาไปยังอดีตอันไกลโพ้นนนนน)
-
ทำไมวันนี้มาช้านะเหรอ ก็พรุ่งนี้ต้องทำงานส่งอาจารย์นะสิ
ทำออเดิร์ฟและเครื่องดื่มส่งอาจารย์ วันนี้เลยทำเครื่องดื่มเตรียมไว้ก่อน
มันคือน้ำดอกอันชัญผสมน้ำมะนาว ทำเสร็จนานแล้วหล่ะ แต่มัวแต่นั่งชิม
รู้อีกที่หมดไปครึ่งหม้อ ต้องมานั่งทำเพิ่ม อะไรนะ...ออ ออเดิร์ฟนะเหรอ
เราทำข้าวจี่ทรงเครื่องอ่ะ อิอิ อาศัยทำเล่นบ่อย ไม่กินอ่ะ ทำเล่น แล้วใครจะกินก็กิน
เพราะรู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไง เลยไม่สนใจเท่าไร แต่ยังมีงานของเพื่อนอีก 2 คน
ทำข้าวห่อไข่(Omurice) กับ พิซซ่า รำบากกูจริง แต่ก็ชอบนะทำห้องครัวให้เละ
สนุกดี วันนี้ไปดีกว่า มาอ่านแล้ว ก็แนวดี ชอบ จบ สั้นๆ ง่ายๆ หลั่งเร็ว(รึเปล่า)
-
แจ็คกับเชนทร์ก็หวานซะ น่าร๊ากกกกกกกกก
ส่วนไอ่แนนก็ห้าวได้ใจ
อ่านไปอ่านมา
แนนจะติดเชื้อห้าวจากไอ่แนนไปด้วยไหมเนี่ย :laugh:
ปอลอ คนแต่งจ๋าถ้าเดินขึ้นดอยเหนื่อยๆกลับมา เด๋วพรุ่งนี้แนนเอาน้ำเย็นมาเซิร์ฟให้เอาป่าว :กอด1:
-
เห้ยยังไม่มาอีกหรือ ขึ้นดอยแล้วหลงไหลในความงานจนหลับไปเลยหรือเปล่า
วันนี้ไม่รอแล้วนะ นอนหล่ะ บะบาย
-
5555+ ตกหน้าสอง :z2:
ตอนที่ 14 ปาร์ตี้
เสียงเพลงที่ดังลั่นบ้านนี่ก็สนุกดีอยู่หรอกนะครับ... ถ้าไม่ติดว่าพรุ่งนี้ต้องไปทำงานนะ…
ไอ่แจ๊คกับไอ่แนนที่เข้ากับเหล่าเพื่อนที่ทำงานได้อย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ย คุยกันสนุกปากอยู่หน้าบ้านพร้อมบุหรี่ในมือ ผมเฉยๆนะครับกับเรื่องบุหรี่ ผมเองก็เคยสูบบ้าง แต่แค่ครั้งสองครั้งเท่านั้น
ตอนนี้ผมกับน้องเมนั่งอยู่ในบ้านของทิมซึ่งตอนนี้กำลังเฮฮากันมากมาย เล่นกีตาร์เคล้าเสียงเพลง ตามซอกหลืบมีการกอดจูบกันเป็นคู่ๆ เหมือนในหนังเด๊ะเลย
แต่จะแปลกก็ตรงที่ว่าปาร์ตี้นี้มีเด็กด้วยแฮะ สาวน้อยผมสีทองตาสีฟ้า สวมชุดกระโปรงสุ่มลายดอก ชื่อเคธี่...เธอเพิ่ง 5 ขวบ เป็นลูกสาวของเพื่อนทิมที่ติดมากับพ่อแม่เพื่อมาปาร์ตี้ เป็นเหตุให้พวกที่สูบบุหรี่ต้องระเห็จออกไปข้างนอกไงครับ
ตอนนี้น้องเมนี่เหมือนพี่เลี้ยงเลย นั่งเล่นกับเด็ก ผมเองก็นั่งดื่มของผมไปเรื่อย แล้วก็คุยกับคนอื่นบ้าง บรรยากาศดีครับ...แต่จะดีกว่านี้...ถ้าพรุ่งนี้ได้หยุดงาน เฮ้อออ
อยู่ๆทิมก็ขับรถมารับพวกผมซะอย่างนั้น ผมเองก็งงหนักเลย ปาร์ตี้ไหนไม่เห็นรู้เรื่อง กลายเป็นว่าเค้าฝากมาชวนพวกเราทางไอ่แนน ซึ่งบอกไอ่แจ๊คให้มาบอกผมด้วย แต่ไอ่แจ๊คดันลืมบอกผม
จะว่าเซ็งมั้ย...ก็ไม่หรอกครับ แต่ผมไม่รู้จะทำอะไรมากกว่า ผมก็นั่งกลมกลืนกับบรรยากาศไปเรื่อยๆจนมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาทักผม...อืม จะว่าผู้หญิงก็ไม่เชิง เค้าออกแนวทอมน่ะครับ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นทอมที่เป็นฝรั่ง คือมักจะเห็นแต่เลสเบี้ยนอะ แหะๆ
เค้าแนะนำตัวกับผมและน้องเมว่าชื่อจูซี่ และแฟนเค้าชื่อเอมิลี่ เค้าถามผมตรงๆเลยครับว่ารังเกียจมั้ยที่เค้าเป็นเกย์...ซึ่งก็แน่นอนว่าผมไม่รังเกียจ เพื่อนผมมีทุกเพศครับ อย่างที่บอก
ผมได้เรียนรู้อย่างหนึ่งว่า เค้าจะเรียกตัวเองว่าเกย์ซึ่งถ้าในบ้านเราเกย์หมายถึงผู้ชายกับผู้ชาย แต่ในสังคมบ้านเค้าจะเรียกรวมหมดว่าเกย์ครับ
เค้าหน้าตาน่ารักมากครับ ผอมๆสูงๆแต่งตัวค่อนข้างแนวเลยทีเดียว กางเกงยีนส์สกินนี่กับผ้าใบ คุยกันถูกคอดีครับ เขาชมรองเท้าผมด้วยว่าสวยดี 555+
พอเริ่มคุยกันถูกคอก็ชนกันแหลกลาญ น้องเมก็เหมือนเดิมครับ เชียร์อย่างเดียว ซักพักไอ่แจ๊คก็เดินเข้ามาพร้อมไอ่แนนและเพื่อนคนอื่นๆอีก 2-3 คน ไอ่ฮวนกับไอ่แมกซ์ก็มาครับ มิน่าถึงได้ครึกครื้น
มาถึงไอ่ฮวนก็พุ่งมาชนแก้วกับผมทันที จะพูดให้ถูกต้องชนขวดดิ เพราะตอนนี้ในมือถือกันอยู่คนละขวดเลยครับ ผมก็เฮฮาไป โอเคไม่กวนตีนกูก็รับได้น่า มันเล่าโจ๊กกันสนุกสนาน บางมุขก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่บรรยากาศมันพาไปอะครับ สนุกหมดแหล่ะ 55+
แต่ละคนสภาพกรึ่มได้ที่มากครับ ไม่ต้องพูดถึงไอ่แนนและไอ่แจ๊ค ไอ่สองตัวนี่ขี้เหล้าอยู่แล้ว ไอ่แนนนี่เหมือนมันจะขายดี มีแต่คนเข้ามาคุยกับมัน แต่มันเป็นคนที่เมื่อเหล้าเข้าปากแล้วจะเฮฮามากครับ เวลาปกติมันจะกวนตีนสุดชีวิต
ผมสังเกตว่าไอ่แมกซ์ดูจะเอาใจใส่ไอ่แนนเป็นพิเศษ ก็ผมว่างอยู่นี่นา แหะๆ ผมก็มองอะไรไปเรื่อย หรือไอ่แมกซ์ชอบไอ่แนนหว่า....เหอะๆ เรื่องนี้น่าสน ต้องขยายครับ
ผมรู้นานแล้วว่าไอ่แนนไม่ใช่ทอม แต่มันแค่ห้าวเกินเหตุเฉยๆ ผมเคยเดินผ่านตอนมันโทรศัพท์กลับบ้านครั้งหนึ่ง เอะอะเอ็ดตะโรมาก ไอ่แนนมันทะเลาะกับแฟนมันครับ ทะเลาะกันข้ามประเทศเลย พอวางเสร็จมันก็เดินมานั่งเซ็งๆที่ห้องครัว พอดีผมอยู่คนเดียวตอนนั้น เลยนั่งฟังมันบ่น
มันบอกว่าแฟนมันงี่เง่า ไม่ค่อยได้โทรหาก็โกรธ อุตส่าห์นึกว่าคบผู้ชายที่ดูไม่เรื่องมากแล้ว ก็ยังจะงี่เง่าอีก บลาๆๆๆๆๆๆ บ่นยาวมาก ผมเองก็เห็นใจมันนะ แต่ก็ได้แต่ฟังอย่างเดียวอะ
ตอนนี้ปาร์ตี้ก็ดำเนินไปเรื่อยๆครับ วงสนทนาก็กว้างขึ้น มีคนเข้ามาคุยกับผมบ้าง บางคนผมจำชื่อได้มั่งไม่ได้มั่ง ตอนนี้มึนๆด้วยแหล่ะ
นั่งไปนั่งมาผมก็เลื้อยๆลงไปนอนบนโซฟา มันมึนๆง่วงๆอะครับ แต่ผมแทบจะตกใจตายเมื่อมีมือๆหนึ่งมาคว้าตัวผมให้ลุกขึ้น ตอนแรกผมนึกว่าไอ่แจ๊คครับ...แต่กลายเป็น เอ่อ....ใครวะ?
(*เช่นเดิม ขอพิมพ์เป็นภาษาไทยนะจ๊ะ จะได้สะดวกทั้งคนแต่งและคนอ่าน)
“จำผมได้มั้ย?” ไอ่หน้าหล่อตรงหน้ากระพริบตาปิ๊งๆใส่ผม เอ่อ....ใครวะ
“เอ่อ......โทษที ผมมึนๆนิดหน่อย คุณชื่ออะไรนะ?”
“คุณจำผมไม่ได้จริงๆเหรอนี่...ผมแอรอนไงที่ทำแผนกเดียวกันกับคุณ แต่หลังๆคุณไปช่วยแผนกแลนด์สเคปฯเราเลยไม่ค่อยได้เจอกัน...แต่ไม่คิดว่าคุณจะลืมผมแล้ว”
“อ่อ....แอรอน ผมจำได้แล้วล่ะ ขอโทษทีๆผมความจำไม่ค่อยดี แหะๆ”
“อืม...ก็ไม่แปลก ผมไม่ได้โดดเด่นอะไร ถ้าไงผมอยากสร้างความทรงจำกับคุณจะได้มั้ย”
“เหอ.....เอ่อ แล้วสร้างยังไงเหรอ ไอ่ความทรงจำที่ว่า”
“ก็....”
หมดคำไอ่แอรอนยื่นหน้ามาหอมแก้มผมหนึ่งฟอดเต็มๆ ผมเองก็มึนๆอยู่ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วไปหมด ได้แต่นั่งนิ่งท่ามกลางเสียงเฮลั่นของผองเพื่อน...อ่าว อะไรหว่า...
ผมยกฝ่ามือตัวเองลูบข้างแก้มช้าๆ เหอ หอมแก้ม...ไอ่แอรอนหอมแก้มกู...อ่าว แล้วยังไงเนี่ย
ผมหันไปด้านข้างตามแรงสะกิดเจอน้องเมที่หน้าตาตกใจไม่แพ้ผม มือน้องเมยังคงโอบน้องเคธี่ที่นั่งเล่นตุ๊กตาอยู่....เอ่อ....ยังไงนี่
ไอ่แอรอนก็มองมาที่ผมยิ้มๆ...ตอนนี้หน้ามันอยู่ใกล้หน้าผมมาก...เอ่อ ก่อนกูมากูก็ศึกษาแล้วนี่หว่าว่าไม่มีธรรมเนียมหอมแก้ม หรือไอ่นี่มันตั้งใจจะทำแก้มชนแก้มวะ ไม่ดิ มันฟอดมาเต็มๆเลยนี่หว่า ง่า...จะโวยหรือยังไงดี หรือไม่ควรโวย เอ่อ...หรือมันแค่ล้อเล่นวะ
เออ ใช่แน่ๆ คงแค่เล่นกันล่ะมั้ง ต่างวัฒนธรรม...ทนๆเอาหน่อย
ผมส่งยิ้มแห้งๆกลับไปที่ไอ่แอรอน คือยอมรับว่าไม่ค่อยชอบครับ แต่จะลุกขึ้นโวยวายมันก็ยังไงๆอยู่ แถวนี้ไม่ใช่ถิ่นผมอะแล้วผมเองก็ผู้ชาย คงไม่เป็นไรมั้ง แต่ก็งงๆตรงที่ตอนนี้ไอ่แอรอนนั่งยิ้มไม่หุบอยู่ข้างๆผม เอ่อ...กูไม่ได้ทำอะไรไม่ดีใช่มั้ยเนี่ย...
ผมเหลียวหาไอ่แจ๊คที่ตอนนี้มันยืนนิ่งๆพิงเสาอยู่หลังๆห้อง เมื่อกี๊มันเห็นมั้ยวะ...ผมคิดในใจ แต่ตอนนี้สาวๆก็รายล้อมข้างๆไอ่แจ๊คนะครับ ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนของทิมที่ชวนมา ผมเห็นแล้วก็ไม่ชอบใจพิกล ไอ่ห่านี่ไปคุยกับเขาทำไมวะ...
ผมดื่มเหล้าด้วยอารมณ์เซ็งๆ ทีแรกผมก็คิดว่าไอ่แจ๊คจะเห็นฉากเมื่อกี๊มั้ย แต่ตอนนี้คงไม่ต้องห่วงหรอก... มันคงไม่เห็นอะไรนอกจากแหม่มสวยๆ เหอะๆๆๆ
หึง....ความคิดที่แล่นเข้ามาในหัว ตอนนี้ผมมองไปทางไอ่แจ๊คที่ยังคงยืนคุยกับสาวคนหนึ่งอย่างออกรส มึงคงไม่รู้สินะว่ากูคิดยังไง คุยกันสนุกเชียว...
ยิ่งคิดผมก็ยิ่งเซ็ง ยิ่งเซ็งก็ยิ่งดื่ม ไอ่แอรอนที่นั่งข้างๆผมก็ขยันหยิบขวดใหม่มาให้ผมกระดกจัง เสนอมาก็ต้องสนอง ซัดไปหลายขวดจนตัวเองยังจำไม่ได้ โอเค ตอนนี้กูเมาชิบหายแล้ว...
ผมนั่งเอนๆหลังบนโซฟาตัวใหญ่ ในหัวตอนนี้มึนตื้อไปหมด น้องเมเลื่อนมือมาอังที่หน้าผากผมช้าๆ แล้วก็ตกใจว่าผมตัวร้อนมาก น้องเมหันมาพูดอะไรซักอย่างที่ผมฟังไม่รู้เรื่องซักคำ ทั้งๆที่น้องเค้าก็พูดภาษาไทยกับผม แต่ผมเดาว่าน่าจะเป็นแบบว่าดื่มมากไปแล้ว หรืออะไรนี่ล่ะมั้ง
ซักพักน้องเมก็ลุกไปโดยทิ้งผมไว้กับน้องเคธี่ที่ตอนนี้เลื่อนตัวมานั่งบนตักผม เอามือน้อยๆป่ายเปะปะไปทั่วใบหน้า ผมยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี น้องเค้าน่ารักดีอะครับ
“เชนทร์...มึงเมามากแล้วนะ...เหี้ย” ใครวะ...อ่อ ไอ่แนน มึงไม่ต้องบอกกูก็รู้น่าเรื่องนั้นอะ...
“เมว่ากลับกันเถอะค่ะ...เดี๋ยวเมจะโทรเรียกแท็กซี่ให้นะคะ”
“อืมๆ เดี๋ยวพี่ดูไอ่บ้านี่ก่อน แม่งเอ๊ย เค้าจะมอมมึงก็ปล่อยเค้ามอมอีก ไม่ระวังเล๊ย...เฮ้ย เหี้ยแจ๊ค มึงมาดูเมียมึงเลย ทำไมปล่อยมันกินขนาดนี้วะ” ไอ่แนนอุ้มน้องเคธี่แล้วส่งให้ไอ่แมกซ์ที่ยืนอยู่ข้างๆมัน แล้วมันก็เอาผ้าขนหนูเปียกผืนเล็กๆผืนหนึ่งซับเบาๆทั่วใบหน้าผม แล้วตะโกนเรียกไอ่แจ๊คลั่นบ้าน บรรดาเพื่อนๆก็งงกัน แน่นอนล่ะครับว่าเค้าฟังภาษาเราไม่ออก ก็ได้เปรียบอยู่ไม่หยอกนะ เค้าฟังเราไม่ออกเลย แต่เราฟังเค้าออก เหอะๆ
“กูก็อยากเข้ามาดูอยู่หรอกนะ....” ไอ่แจ๊คเดินมาหยุดอยู่ข้างๆโซฟาที่ผมนั่ง ผมเห็นมันลางๆ แต่เหมือนมันจะหงุดหงิดอะไรอยู่ซักอย่าง ไอ่แนนส่งผ้าผืนเล็กๆให้ไอ่แจ๊ค แล้วมันก็เดินไปบอกกับทิมซึ่งเป็นเจ้าของงานว่าขอกลับก่อนเพราะไม่ค่อยไหวกันแล้ว ไอ่แจ๊คนั่งข้างๆผมแล้วเอาผ้ามาไล่ซับตรงแก้มผมย้ำๆ...
“พี่แนน พี่เชนทร์ พี่แจ๊คแท็กซี่มาแล้วค่ะ” น้องเมวิ่งเข้ามาบอก แล้วโบกมือลาแขกในงานอย่างลวกๆ พวกผมทุกคนก็ทำเหมือนกัน ถึงจะเมาแต่มารยาทก็ต้องรักษาไว้หน่อย
“เจอกันพรุ่งนี้...” หลังการบอกลาอย่างเร่งด่วนเพราะแท็กซี่รออยู่หน้าบ้าน พวกผมสี่คนก็ระเห็จมานั่งในแท็กซี่ด้วยอาการมึนๆ เหมือนจะมีน้องเมคนเดียวที่สติยังครบถ้วนที่สุดแล้ว
พอถึงหน้าอพาร์ทเมนท์พวกผมสี่คนก็แยกกันห้องใครห้องมัน ไอ่แนนนี่เดินไปกุมหัวไปน้องเมก็คอยพยุงไอ่แนนไป ส่วนผมกับไอ่แจ๊คเหรอ...ต่างคนต่างเดิน เอาจริงๆตอนนี้ผมมึนมาก...เดินโงนเงนๆเลยล่ะ แต่หยิ่ง! เคืองไอ่แจ๊คมัน...
พอเปิดประตูห้องเข้าไปได้ผมก็เดินสโหลสเหลไปที่เตียงตัวเอง แล้วทิ้งตัวลงนอนให้หายมึน...
ไอ่แจ๊คเดินเข้ามาก็เดินไปที่ห้องน้ำ ซักพักมันก็ออกมา ผมรู้สึกเหมือนสายตาที่จ้องมา แต่ผมก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมองมันนะ
‘แกร๊ก...ปัง!’ อะ...อ่าว ไอ่แจ๊คเดินออกจากห้องไปเลย...ผมโงหัวตัวเองขึ้นมองไปตามทิศทางของเสียงแต่ก็พบกับความว่างเปล่า ผมยันตัวเองขึ้นนั่งทันทีแล้วต่อสู้กับอาการเมาของตัวเอง ปวดหัวชะมัดเลย แต่ไอ่แจ๊คมันเป็นอะไร...ผมรู้สึกยังไงพิกล
หรือว่ามันจะเห็นตอนที่แอรอนหอมแก้มผม...ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เพราะตอนนั้นผมเองก็ไม่เห็นว่ามันอยู่ตรงไหน….
‘อย่ามาเถียง...กูนั่งมองมึงอยู่ ทำไมจะไม่รู้ว่ามึงทำอะไร’ คำพูดของมันที่เคยพูดกับผมผ่านเข้ามาในสมอง...ตอนนี้ในหัวผมมีอยู่สองความคิดที่ตีกัน ‘แล้วไงล่ะ เห็นก็ช่างมันสิ มันเองก็คุยกับผู้หญิงเหมือนกัน’ กับ ‘เราเองก็ผิดที่ปล่อยให้แอรอนมันหอม แล้วถ้าไอ่แจ๊คไปยืนให้ใครหอมบ้างมึงจะรู้สึกยังไง’… แต่คิดไปคิดมา...ดูเหมือนความคิดที่สองจะมีเหตุผลมากกว่า...
ผมพยายามยันตัวขึ้นจากเตียง แต่ก็มึนหัวซะจนวูบ ผมที่ไม่ได้ระมัดระวังตัวอยู่แล้วกลิ้งตกเตียงดังปั๊ก! อูยยยยย เจ็บ...แขนกู...ผมถลกแขนเสื้อขึ้นดูไม่มีแผลอะไร มีแค่รอยช้ำๆนิดหน่อย ซึ่งซักพักมันคงกลายเป็นสีม่วงแหงๆ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาห่วงอาการตัวเอง ผมขยับตัวให้นั่งในท่าที่สบายมากกว่าเดิม พิงหลังชนเตียงแล้วเรียบเรียงความคิด เรียบเรียงคำพูดที่จะบอกไอ่แจ๊ค...
-------------------------------------------------------------------------------------
ตัดมาที่ไอ่แจ๊ค—
ผมนั่งสูบบุหรี่อยู่คนเดียวบนม้านั่งหน้าอพาร์ทเมนท์ท่ามกลางอากาศเย็นๆตอนกลางคืน...ในหัวตอนนี้มีแต่ภาพไอ่เหี้ยนั่นหอมแก้มไอ่เชนทร์...
ผมรู้...รู้ดีว่าไอ่เชนทร์มันคงไม่ได้ยินยอมพร้อมใจ และถ้าผมเดาใจมันไม่ผิด มันเองก็คงไม่ชอบแต่ไม่อยากเอาเรื่อง
แต่บางครั้งถึงเราจะเข้าใจถึงเหตุผล...อารมณ์มันก็ไม่ได้เข้าใจไปด้วย
ผมหึง....หวงมัน
วินาทีที่ผมเห็นผมแทบอยากจะวิ่งเข้าไปกระชากคอไอ่เหี้ยนั่น แล้วต่อยซักหมัด
แต่...มันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีนักหรอก
ได้แต่มองอยู่ไกลๆว่าไอ่เชนทร์มันจะทำยังไง...ข่มอารมณ์โกรธขึ้งไว้
อย่างที่คิด ทำหน้าเอ๋อ...แต่ก็ไม่ได้ต่อว่า ทำแบบนั้นยิ่งเหมือนเชิญชวนไอ่บ้านั่นให้เข้ามายุ่ง
หรือผมเองที่ผิด...ที่ไม่ได้ประกาศตัวว่าเป็นเจ้าของมัน
แต่เชนทร์มันคงไม่ชอบแน่ ถ้าผมทำอย่างนั้น...
ผมไม่ได้โกรธมัน แต่ผมหึงที่มีคนอื่นมายุ่งกับของๆผม...
ความคิดในสมองผมวิ่งวนไปมา จบไม่ลง
ทันใดมีมือๆหนึ่งเอื้อมมาจับที่ไหล่ผมแผ่วเบา ผมหันไปตามสัมผัสนั่น..
........................................
“นั่งทำอะไรอยู่คนเดียว.......”
จบ....ตอนที่ 14 ปาร์ตี้
--------------------------
แทบตาย เดินขึ้นดอย :o12:
คือ เดินขึ้นมันก็สิบกว่ากิโลแล้วอะ เดินขึ้นตอน 4 ทุ่ม ไปถึงข้างบนประมาณตีสอง แวะพักเป็นระยะๆ...
คนเยอะจ๊าดง่าวววว ก็โอเค ยังดีที่ฝนไม่ตกตอนไปถึง...
ขากลับเพื่อนชวน...เดินลงมั้ย
"กำกึ๊ดคนง่าว" เออ ...ปะ เดินก็เดิน
เป็นไงล่ะ....
ตอนนี้ยังปวดๆอยู่เล๊ยยยยย เข็ดจนตาย รอบเดียวพอนะ เดินขึ้น-ลง ดอยสุเทพฯเนี่ย :a5:
ท่าเดินตอนนี้เหมือนคนเพิ่งเสียซิงใหม่ๆเลย กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :jul3:
ปวดมากกกกกก เกินบรรยาย
คือเดินขึ้นขาเดียวอะ สามารถ ทำบ่อย 3-4 ครั้งแล้วตอนรับน้อง...
สรุปคือ ที่เมื่อคืนมาโพสไม่ได้เพราะสลบ! เหนื่อยโฮกกกกก
เดี๋ยวดึๆกมาตอบเม้นท์ เวิ่นก่อน :z2:
-
จิ้มก่อนอิอิ
จ๊ากกก เมื่อวานก่อนเขาไปนอนยังอยู่หน้าแรกตรงกลางเลยนะ
อิอิ ต่างคนต่างหึงกัน
พวกปากแข็ง
แล้วมือใครหว่า
-
ชอบจัง กำลังอ่านเพลินๆเลย จบตอนซะละ
คุณเมคงจะปวดเมื่อยระบมน่าดูเลยงิ เข้าใจอาการเลยล่ะ หายไวๆนะครับ
-
ตอนที่ 14 แล้ว ...อย่างนี้ต้อง .. :mc4:
เป็นกำลังใจให้ทั้งเชนทร์ กับ แจ๊ค จ้า ...
เฮ้อ ความรัก ..ที่พึ่งเริ่ม ก้อมีอะไรมาบั่นทอน มากมาย
เข้มแข็ง ..นะจ๊ะสองหนุ่ม
ต้องขอบคุณ อย่างน้อยก็มีสองสาว ที่อยู่ข้างๆ พระเอก นายเอก ของเรา .. :L2:
.....................
สำหรับคนแต่งของเรา ... melos
เป็น คนเมืองนี้เอง ...แถมเดินขึ้นดอยด้วย
อย่างนี้ต้อง :กอด1:
แถม นวด..ให้ดีม๊ายยยยยยย อิอิ
-
ไอ้แจ๊คหึง แล้วเชนทร์จะง้อยังไงล่ะนี่ :z1:
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆๆ
mecon --- นังหนูมันเอ๋อไปมั้ย คิดอยู่เหมือนกัน 555+ ส่วนเรื่องกลิ่นตัว หุหุ ใหม่อยู่ๆ :z1: หอมหมดอะ
XTeND --- ชอบทั้งเมนท์ ชอบทั้งคนเมนท์แหล่ะ ฮิ้วววววว :-[
sNow --- ถึงขั้นเลือดจาง เดี๋ยวหาเลือดสำรองเตรียมไว้รอนะ :กอด1:
unagan -- เมนท์สั้น...ได้ใจความ แต่โดน!!!
SoN --- :กอด1:
i_lost in.. --- ไหวอยู่ๆ เพิ่งส่งเครื่องดื่มบำรุงกำลังให้นังหนูไปนี่เอง สู้เว้ยยยยย
mist -- เอิ๊กกกกก :m25:
jokirito -- เขิลไรๆ มานี่มาๆ มาใกล้กันเดี๋ยวก็หายเขิน :กอด1:
patz --- อิอิ เรื่องท่าอะ พลิกแพลงตลอด :m25:
newykung --- อะจ้า รออ่านเค้านะ :L1:
loveprettyboys --- ขอบคุณสำหรับ + จ้ะ :กอด1: ดีใจที่เห็นไอดีใหม่ๆมาเม้นท์ ตรงไหนผิดพลาดบอกได้เลยนะ
dahlia --- มันไม่สวยหรอก แต่มีเสน่ห์แบบกวนๆ ในแบบของมันแหล่ะ :laugh:
CuteBear --- นี่ก็ไอดีใหม่ :man1: ตามอ่านเค้าด้วยนะ
mecon -- ยังๆ ตอนแต่งนี้ยังไม่เมา ขนาดยังไม่เมานะ เวลาเมานี่ปากหมากว่านี้อีกคนแต่งอะ กร๊ากกกกก
l3iZal2l2e -- ดีใจที่ชอบไอ่แนนกัน 555+ คนเขียนคนเชียงใหม่ แม่นแหล่ว o13 เดินเหนื่อยโฮกกกกก
jokirito --- :กอด1:
sNow -- นังหนูมันก็แมนแหล่ะ แต่น้อยกว่าไอ่แนนนิดนุง :laugh:
@BUA@ --- เอร๊ยยยยย เดี๋ยวจัดให้ในตอนพิเศษ :o8:
mist --- ไกลโพ้นเลยเหรออออ คุณ mist :กอด1:
XTeND --- อ่านเมนท์นายเมนท์นี้แล้วเราหิวอะ แบ่งมามั่งดิ :z2:
nana lon€ly™ --- ขอบคุณสำหรับน้ำจ้า คุณแนนนนนน สำคัญคือ เค้าอยากได้เคาร์เตอร์เพน!! :z3:
XTeND --- ไม่ได้หลงใหลหรอก เห็นหลายรอบแย้วววว คือสลบ ไม่ฟิ้นเลย มึนง่าวววว
nana lon€ly™ --- นั่นจิ มือใครหว่า
jokirito --- ปวดมากกกกกกกกกกก ขอบอก เดินทีเหมือนเพิ่งเสียซิง กะโผลกกะเผลกไปมา เฮ้อออ
Magnolia --- กำลังรอ คนนวดให้พอดี :กอด1:
mist -- ใจเย็นๆตัวเอง อย่าเพิ่งหื่น ฮา~
ตอบเม้นท์รอบดึก ไปละเผ่นๆ
-
nana lon€ly™ --- ขอบคุณสำหรับน้ำจ้า คุณแนนนนนน สำคัญคือ เค้าอยากได้เคาร์เตอร์เพน!! :z3:
เอาเคาร์เตอร์เพนมาฝากจ้า
เดี๋ยวนวดให้เลยเอาป่าว หุหุ
-
โธ่ๆๆ ขนาดอยู่กันเต็มบ้านยังเกือบโดนหนุ่มๆมอมเหล้า
คาดโทษมันไว้ก่อนนะข้อหา บังอาจมาจ้วงจูบคนมีครอบครัวแล้ว
ถึงแม้ว่าไม่รู้..แต่ตั้งใจหอมก็เถอะ
ส่วนพ่อคนขี้หึงก็ใจเย็นๆนะ อย่างพึ่งน้อยอกน้อยใจ ....
หึงได้หวงได้แต่อย่าเกินลิมิตนะ เด๋วนุ้งเชนทร์อึดอัด
พึ่งรู้นะเนี่ยว่าเกย์คือรวมหมดทุกเพศหลัก อืมๆๆๆ ประดับสมองไว้ = ='
คนแต่งขึ้นดอยเป็นไงคะ สนุกรึป่าว
+1จัดไปคระ นุ้งเชนทร์อยากให้ทูนหัวหายโกรธละก้อ มีไม่กี่วิธีหรอก หึึหึ ต้องเอาตัวเข้าแรก 555 ก็พอ
-
เฮ้อ... หวงแต่ยืนมองเฉยๆ แล้วพาลหึงจนแสดงออกมาอย่างนี้ก็ไม่ไหวนะแจ๊ค ไม่ต้องถึงกับเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของก็ได้ แค่เข้าไปขัดจังหวะก็พอ อย่างนี้เชนทร์ก็คงคิดบ้างแหละว่าแจ๊คไม่สนใจอะ
ปล.สมัยเรียน ได้เดินขึ้นดอยวันวิสาข์แค่ครั้งเดียวเองอะ ขึ้นไปแบบเหมือนไปเดินเล่นมากกว่า เพราะไปถึงแล้วไม่ได้ทำอะไรเลย นั่งพักซักแป๊บแล้วเดินลงซะอย่างงั้น จริงๆก็อยากไปไหว้พระอะแหละ แต่พอขึ้นไปถึงลานพระธาตุแล้ว ตกใจเลย ผู้คนนับแสนแห่แหนกันมานอนกันซะเต็มลานเลย จะเดินไปทางไหนก็ไม่สะดวก ก็เลยกลับ
ปล2.ชอบบรรยากาศตอนเดินขึ้นดอยช่วงรับน้อง แต่ชอบอากาศตอนเดินขึ้นดอยวันวิสาข์อะ
-
เอาแระ ... หนูเชนทร์จะง้อยังไงล่ะนี่
ง้อด้วยร่างกายเลย ... เพ่แจ็คท่าทางจะชอบบบบ
:jul3:
ป.ล. เราก้คนเชียงใหม่เน้ :กอด1:
-
หนู๋เชนทร์เนื้อหอมนะลูก
อย่าไปง้อแจ็คมาก
ทีนั่งคุยกับสาวๆละไม่คิดบ้างเล้ย ว่าเค้าก็หึง
-
"เค้าแนะนำตัวกับผมและน้องเมว่าชื่อจูซี่ และแฟนเค้าชื่อเอมิลี่ เค้าถามผมตรงๆเลยครับว่ารังเกียจมั้ยที่เค้าเป็นเกย์...ซึ่งก็แน่นอนว่าผมไม่รังเกียจ
เพื่อนผมมีทุกเพศครับ อย่างที่บอก (หรือความจริง เมื่อคืนผมเพิ่ง...กับผู้ชายมา) 555+"
ล้อเล่นนะ ของที่ทำส่งอาจารย์หมดไปแล้ว 555+ กินแทนข้าวเย็นกันเลย อิ่มมากๆ
และแล้วถึงเวลาสอบแล้ว สอบไฟนอลภาคซัมเมอร์ เย้ๆ แต่จะดีใจทำไมเนี้ย
ยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัวเลย เซ็ง เซ็ง เซ็ง
ปล. คนเขียนเคยบอกว่าให้คนอ่านเดาเอาว่าคนเขียนอยู่ที่ไหน กับประเพณีเดินขึ้นดอย ไปๆมาๆ เฉยเองเสียแล้ว
ว่าเดินขึ้นคอยสุเทพ แถมอู้กำเมือง แบบนี้เปิ้ลคงอยู่ภาคใต้แน่ๆ 555+
-
ว่าไปงานปาร์ตี้ แต่กลับไม่สนุกซะงั้น แย่ๆๆ
ปล. คนเขียนเคยบอกว่าให้คนอ่านเดาเอาว่าคนเขียนอยู่ที่ไหน กับประเพณีเดินขึ้นดอย ไปๆมาๆ เฉยเองเสียแล้ว
ว่าเดินขึ้นคอยสุเทพ แถมอู้กำเมือง แบบนี้เปิ้ลคงอยู่ภาคใต้แน่ๆ 555+
อยากเดินขึ้นดอยบ้างเหมือนกัน แต่ไม่สบโอกาสซะที
ว่าแต่ เปิ้น อยู่ใต้นะ ใต้จังหวัดไหนดี :laugh:
-
:z2:
ตอนที่ 15 ปรับความเข้าใจ
“นั่งทำอะไรอยู่คนเดียวคะพี่แจ๊ค.......”
“อ่าว...น้องเมยังไม่นอนเหรอครับ”
“อ๋อ...ก็ว่าจะนอนแล้วล่ะค่ะ พอดีออกมาเอาของที่ตู้เย็นใหญ่นิดหน่อย พี่แนนก็หลับไปแล้ว”
“อ่อ..........เอ่อ ขอโทษด้วย คงเหม็นบุหรี่สินะ”
“อ๋อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ....พี่แจ๊คคะ เมนั่งข้างๆพี่เชนทร์ตลอด....”
“................”
“พี่เชนทร์ไม่ได้ยอมให้เจ้าบ้านั่นมาหอมนะคะ พี่เชนทร์เองก็ตกใจไม่แพ้เมเลย แต่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนห้ามไม่ทัน”
“พี่เข้าใจครับ....”
“เพราะพี่แจ๊คเองก็มองอยู่ตลอด....”
“ฮึ...ใช่ครับ....ที่พี่มึนตึงกับมัน พี่ไม่ได้โกรธมันหรอก จะโกรธก็คงโกรธตัวเองที่ไม่ดูแลมันให้ดี”
“ถ้าพวกพี่เข้าใจกันแบบนี้ เมก็ไม่ห่วงอะไรแล้วล่ะค่ะ”
“น้องเมรู้นานแล้วเหรอครับ....”
“ก็ไม่นานนี้หรอกค่ะ...รู้มั้ยคะ ทีแรกเมแค่แซวพวกพี่เล่นๆ พี่แนนเองก็เหมือนกัน”
“..................”
“แต่พอเห็นพวกพี่สองคนมีความสุข เมก็ดีใจด้วยนะคะ ตั้งแต่นี้ไปเมจะช่วยดูแลพี่เชนทร์อีกแรง”
“.....ขอบคุณเมมากนะ”
ตัดไปที่ห้อง---
ผมที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมด้วยจิตใจกระวนกระวาย...พอมานั่งนึกแบบใช้สติจริงๆคนที่ผิดคงเป็นผมเองที่ไม่ระวังตัว...อีกอย่าง ไอ่ห่าแอรอนแม่งก็ไวโคตร จะเล่นนี่ไม่ได้ดูเอาซะเลย…
ผมค่อยๆยันตัวเองขึ้น รู้สึกเมื่อยขบตามตัว แหงล่ะกินเหล้าเข้าไปซะขนาดนั้น แถมกลิ้งตกเตียงอีก ไม่เจ็บก็ไม่รู้ว่ายังไงแล้ว ผมสะบัดๆแขนสองสามที เดินไปล้างหน้าล้างตาให้ตัวเองพอจะมีสติขึ้นมาบ้าง เพราะถ้าออกไปคุยกับมันทั้งๆที่ยังมึนอยู่อาจจะเคืองกันหนักกว่าเดิม
ผมค่อยๆลากสังขารตัวเองไปที่ประตูห้อง รู้สึกถึงไอเย็นๆจากใต้ประตู...ข้างนอกอากาศคงเย็นน่าดู ผมชะงักเล็กน้อยว่าจะเดินกลับไปเอาเสื้อโค๊ทดีมั้ย แต่คิดไปคิดมาคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...
แต่แล้วจังหวะที่ผมเอื้อมมือไปที่ลูกบิด ประตูก็เปิดออกกว้างพร้อมร่างของคนๆหนึ่งที่ผมแสนคุ้นเคย
“เฮ้ยยยยย!!!!” ผมเซไปข้างหน้าทันที มันไม่ทันตั้งตัวอะครับ แต่ไอ่แจ๊คก็รับตัวผมไว้ได้พอดีเช่นกัน
“เป็นอะไรมั้ย!?!” ไอ่แจ๊คเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ ผมเองพอตั้งสติได้ก็ทรงตัวอย่างมึนๆ
“แจ๊ค...เอ่อ...คือ...กู” พอเห็นหน้ามันตรงๆแบบนี้แล้วพูดไม่ออกอะ ตอนนี้มันเองก็ปล่อยมือจากตัวผมแล้ว เราต่างคนต่างยืนนิ่งๆเหมือนกำลังลองเชิงอะไรกันซักอย่าง ผมยืนเก้ๆกังๆต่อหน้ามัน มือไม้ก็เหมือนจะว่างเกินไปเลยถูแขนถูมือตัวเองเล่น ลืมไปว่าเจ็บอยู่
“อึ้ก!” นั่น...จนได้หน้านิ่วเลย เผลอไปถูกตรงที่ตกเตียงเมื่อกี๊ เจ็บอะT^T
“เฮ้ย! เป็นอะไร!?!” ไอ่แจ๊คเองก็คงตกใจที่อยู่ๆผมก็ร้องออกมาแถมหน้านิ่วคิ้วขมวด มันเอาฝ่ามือลูบเบาๆตรงแขนที่ผมเอามืออีกข้างกำไว้ สายตามันที่ส่งมาตอนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย...
“เอ่อ...คือเมื่อกี๊กูกลิ้งตกเตียง แหะๆ...” หมดคำผมไอ่แจ๊คส่ายหัวเบาๆทำหน้าเหนื่อยๆ มันพยุงไหล่ผมให้ไปนั่งที่เตียงมัน พอผมนั่งลงแล้วมันก็นั่งคุกเข่าบนพื้นตรงหน้าผม แล้วจ้องลึกเข้ามาในตา มือมันก็ยังคงลูบเบาๆที่แขนของผมอยู่
“จะทำให้เป็นห่วงถึงไหน...” เสียงที่มันเอ่ยออกมานุ่มนวลมากครับ สัมผัสได้ถึงความห่วงใยที่มันส่งมาถึงผมจริงๆ...
“อ่า...ขอโทษ...ที” พอมันอยู่ตรงหน้าแล้วกลับพูดไม่ออก คำพูดที่เตรียมมาทั้งหมดเหมือนหายไปกับอากาศเลยล่ะครับ คงต้องพูดจากใจจริงแล้วล่ะมั้ง
“เอ่อ....แจ๊ค...คือ...กู...กูขอโทษ” ผมก้มหน้าอย่างสำนึกผิด ในหัวมีแต่เรื่องที่ผ่านเข้ามาเต็มไปหมด
“ขอโทษทำไม...หืมม์” ตอนนี้มันยันตัวขึ้น ยืนบนเข่าแล้วโอบกอดผมหลวมๆ กลิ่นเหล้ายังติดอยู่ที่มันจางๆยิ่งตอกย้ำให้ผมคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น มันอ่อนโยนซะจนผมรู้สึกผิดหนักกว่าเดิม อารมณ์โกรธที่มันคุยกับสาวนี่มลายหายไปหมด
“ก็...เรื่อง...” ยังไม่ทันจะพูดจบ มันเอานิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากผมเบาๆเป็นทำนองให้หยุดพูด สายตามันตอนนี้มองผมอย่างอบอุ่น ความรู้สึกผิดแล่นขึ้นจับใจ
“กูเข้าใจ...ถ้าจะผิด ก็ผิดทั้งคู่ ผิดที่กูไม่ดูแลให้ดี ปล่อยให้คนอื่นมามอมเหล้ามึง...แต่มึงเองก็ผิดที่ปล่อยให้เขามาทำอะไรอย่างนั้น”
“แต่...แต่กูไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้น...นะ”
“กูรู้...กูเข้าใจสิ่งที่มึงคิดนะ...กูคิดว่ามึงคงคิดเหมือนกู...”
“อะ...อืม ขอบใจ...นะ”
“ฮึๆ ถ้ายังไงขอเปลี่ยนเป็นแก้พิษไอ่แอรอนดีกว่า” พูดจบมันก็ยันตัวมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ ข้างเดียวกับที่ไอ่แอรอนมันหอมนั่นแหล่ะ มันหอมเสร็จก็ยิ้มให้ผม ผมเองก็ยิ้มให้มัน...ตอนนี้เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเหมือนกลายเป็นแค่เรื่องเล็กๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไปเลย
“นอนกันเถอะ...” ไอ่แจ๊คลุกขึ้นแล้วดันตัวผมลงนอน มันเองก็เข้ามานอนเบียดกับผม ตอนนี้ผมอยู่ในอ้อมแขนของมันเรียบร้อยแล้ว อบอุ่นดีเหมือนกัน...
“ใจจริงก็อยากจะล้างพิษทั้งตัวอยู่หรอก แต่คืนนี้คงไม่ไหวแล้ว ไว้คืนอื่นแล้วกันนะ” มันจูบผมเบาๆที่หน้าผาก ผมเองก็แอบหน้าแดงนิดๆเมื่อได้ยินประโยคดังกล่าว นี่ถ้าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงานมันคงหาเรื่องล้างพิษกับผมแหงๆ
“ราตรีสวัสดิ์...”
“ราตรีสวัสดิ์…” และแล้วผมก็หลับไปในอ้อมแขนของมันจนเช้า...
---------------------------------------------------------------
ตอนเช้าผมตื่นเกือบสาย เหลือเวลาอีกราวๆ 40 นาทีจะถึงเวลาเข้างาน ตื่นมาหันซ้ายหันขวาไอ่แจ๊คหายไปไหนไม่รู้ผมเลยลุกแล้วไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันไปตามเรื่อง พอผมเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นมันกำลังเอาอาหารเช้าวางบนโต๊ะพอดี ดูเหมือนผมจะไว้ใจมันได้ในเรื่องอาหารเช้าแฮะ เหอะๆก็แค่ซีเรียลใส่นมกับขนมปังปิ้งเนี่ย ทำไม่ได้ก็ไม่รู้ยังไงแล้วเนอะ เลยรีบๆนั่งกินแล้วออกไปทำงานกันครับ
การทำงานในช่วงเช้ายังคงผ่านไปได้ด้วยดีครับ ตอนนี้ผมกับไอ่แจ๊คยังคงช่วยงานแผนกแลนด์สเคบฯอยู่ เพราะสวนสนุกยังไม่เปิด ระหว่างที่ทำงานไป ไอ่แมกซ์ก็มาเลียบๆเคียงถามผมเรื่องไอ่แนน เหอะๆ สงสัยที่ผมคิดอยู่จะจริงซะล่ะมั้งนี่ ไม่รู้ไอ่แนนมันรู้รึยังด้วย ไอ่แจ๊คเองก็สงสัยครับว่าผมคุยอะไรกับแมกซ์นักหนา แต่พอมันเดินเข้ามาร่วมวงด้วยก็เป็นอันเข้าใจกันดีครับ
แล้วก็ถึงเวลาพักเที่ยง...จากที่ผมคิดว่าจะได้พักสบายๆ ก็กลับไม่เป็นอย่างที่คิดครับ ผมนั่งกินข้าวกับแมกซ์ กับทิมอยู่สบายๆ ไอ่แอรอนโผล่มาจากไหนไม่รู้มานั่งร่วมวงด้วย นั่งด้วยน่ะไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่วันนี้ท่าทางมันก้อร่อก้อติกอย่างเห็นได้ชัดอะ...กรรม คือกูเป็นผู้ชายนะ T^T
ผมก็คุยกับมันแบบแหยงๆไป เหมือนแมกซ์จะจับสังเกตผมได้ แมกซ์เองก็พยายามชวนไอ่แอรอนคุยไปเรื่อย แต่มือไม้มันที่กอดคอผมอยู่ก็ยังคงอยู่ที่เดิม มันหนักนะว้อยยยยยยยยยยย
ไม่ทันรู้ตัวไอ่แจ๊คเดินเข้ามาปัดแขนไอ่แอรอนที่กอดคอผมอยู่ออก แบ๊คหลังไอ่แจ๊คคือไอ่ฮวนที่ยืนยักคิ้วกวนตีนๆไอ่แอรอนก็งงๆว่ามองหน้าผมประมาณว่านี่มันเรื่องอะไร
ผมไม่รู้จะตอบยังไงก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้มัน ไอ่แจ๊คเอี้ยวตัวลงมากระซิบที่ข้างหูไอ่แอรอนพอที่มันจะได้ยินกันสองคน ไอ่แจ๊คผละออกแล้วมานั่งข้างๆผม วางแขนท้าวโต๊ะ ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี...มึงคุยไรกันเนี่ย…
ไอ่แอรอนผุดลุกขึ้นอย่างแรง แล้วมองหน้าไอ่แจ๊คด้วยสีหน้าอาฆาตเหมือนมันโกรธกันมาซักสิบชาติ มึงสองตัวคุยไรกันวะเนี่ย...ไอ่แอรอนมองหน้าผม บอกลาแล้วก็ลุกไปเลย ผมได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆอย่างเจ้าเล่ห์จากข้างๆกาย...มึงไปบอกอะไรมันเนี่ย...
แต่ผมก็ตัดสินใจไม่ถามมันตอนนี้ ไว้เก็บไปถามทีหลังแล้วกัน มันอาจจะเป็นการเสียมารยาทไปนิดถ้าคุยกับมันตอนนี้ เพราะเคยมีเพื่อนต่างชาติคนหนึ่งบอกผมว่าเค้ารู้สึกแปลกๆที่เวลาคุยกันอยู่ แล้วพวกเราหลุดพูดภาษาไทย เพราะเค้าไม่สามารถฟังเราออก แต่เราสามารถฟังเค้าออก ตั้งแต่นั้นมาผมจึงหลีกเลี่ยงที่จะพูดกันเองด้วยภาษาไทยต่อหน้าพวกเค้า มันอาจจะทำให้เค้ารู้สึกไม่ดีกับเราได้ครับ
มันยิ้มน้อยๆให้ผม แล้วก็หันไปคุยกับพรรคพวกต่อ เอาเถอะ...ไว้ค่อยถามละกัน...
จบตอนที่ 15 ปรับความเข้าใจ
--------------------------------------------------------
:z2:
ไม่รู้คุยไรดี หุหุ
อ่อ...ใช่ จะบอกว่า ผู้ที่หลงมาเม้นท์ อย่าแปลกใจถ้าคะแนน + ของท่านเพิ่มขึ้น เรามีมือดีคอย + ให้ คนแต่งมันยังบวกให้ไม่ได้ เลยมอบหมายหน้าที่ให้คนที่+ได้อานะ
เดี๋ยว ดึกๆกว่านี้มาตอบเม้นท์ ไปละ :z2:
-
มาอ่านสองตอนรวด :o8:
เชนทร์เสน่ห์แรงจริ๊งงงง อย่างนี้แจ็คคงต้องเหนื่อยกันหน่อย ทั้งกีดกันคู่ต่อสู้ ทั้งต้องคอยเดือนอิหนูไม่ให้บื้อมากนัก 555
-
นุ้งเชนทร์ไม่อยากลองของฝรั่งมั่งเหรอ
อาจจะเวิร์คก้ได้นา
:laugh:
เพ่แจ็คมีฆ่าปาดคอทิ้งอะ ... :jul3:
-
มาอ่านแล้ว ถึงแม้นแบบลวกๆก็เถอะ
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งเสมอนะ อยากให้ +
แต่ให้ไม่เป็น จุ๊ฟๆ แทนแล้วกัน อิอิ
-
แจ็คประกาศความเป็นเจ้าของไงอีหนู่
ยังคงเอ๋อๆ บื้อๆ ไม่ทันอีกเช่นเคย
:jul3:
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆ :z2:
nana lon€ly™ -- ขอบคุณมากมายจ้า มิน่า...เริ่มหายปวดแระล่ะ หุหุ :pig4:
mecon -- แม่น ตอนรู้ครั้งแรกก็งงๆ แบบว่าจริงดิ ไม่รู้มาก่อน แต่ก็ไม่ได้ถามเขานะ แต่เขาแทนตัวเองว่าเขาเป็น "เกย์" คงหมายถึงรักร่วมเพศ จะเรียกรวมหมดด้วยคำนี้ อืม....ความรู้ใหม่จริงๆ ส่วนขึ้นดอย สนุกจ้า แต่เหนื่อยโฮกกกก
patz -- ใช่ๆ คนเยอะมาก จนแบบไม่อยากขึ้นไปไหว้เลยอะ แต่แบบว่า ไหนๆกะมาแล้ว เลยเบียดๆไปหน่อย ลงท้ายก็ได้เวียนเทียนนะ ถึงจะคนเยอะไปหน่อยก็ตาม
l3iZal2l2e -- คนเจียงใหม่คือกั๋น :กอด1:
sNow -- ใช่มะ ต่างคนต่างหึงอะ :-[
XTeND -- สู้ๆ กับการอ่านหนังสือเน้อ อืมๆ ใช่ เปิ้ลเป๋นคนใต้แต๊ๆ กร๊ากกกก :jul3:
dahlia -- ลองเดินขึ้นซักครั้งจิ ทดสอบกำลังขานะ 5555 (ปวดมากกกกก :o12: )
CuteBear -- ขอบคุณที่แวะมาอ่านจ้า จะอัพเรื่อยๆ เข้ามาติดตามเขาด้วยนะ :กอด1:
l3iZal2l2e -- ไม่ไหวมั้ง ใหญ่ไปมั้ย....เฮ้ยยยยย ไม่ใช่ละ :impress2:
XTeND -- มิเปนไรๆ แค่เข้ามาอ่าน+เมนท์ ก็แทบจะปลื้มใจตายแล้ว เราฝากคนมา + ให้นายตลอดแหล่ะ (จริงๆก็ทุกคนที่เม้นท์อะนะ หุหุ )
sNow -- หุหุ กอดคนสวยที เข้ามาอ่าน :กอด1:
ตอบเม้นท์เรียบร้อย ได้เวลาสลบ....เมื่อเช้าตื่นมา ขาหายปวดไปข้างนึง...ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันหายทีละข้าง บ้าป่าววะ :angry2:
-
5555555
แจ๊คก็ขี้หึงเนอะ
เอิ๊กกกกกกกกกกก
เชนต์ก็ยังเอ๋อๆ ดูงงๆเหมือนเดิม จะไปทันอะไรเค้าน่ะ
แต่ก็ดีนะที่ฟื้นหายเมาไว เปงไอ้นัท เมางก็เมางั้น ม่ะมีลุกมาปรับความเข้าใจ
555555555
(ก็เมิงเมาเรื้อนเหอะได้ข่าว อิอิ)
-
เกือบอดอ่าน ตาจะปิดแว้วว
แจ๊คประกาศตัวแว้ววว
นู๋เชนทร์เอ๋ย งานนี้อดของนอกไปก่อนแล้วกัน
ขืนอยากลองของนอกคงโดนแจ๊คล้างพิษจนสลบอีกแหง๋ม :z1:
-
:L2: Melos
อ่านตอนนี้ ..แล้วดีใจ แทนทั้งสองคน
ที่รอบๆ ตัวมีแต่คนรักแล้วก็เอาใจช่วย ...
ส่วน คนแต่งของเรา ..
อ่านตอนแรกตกใจหมด นึกว่าขาหายไปทีละข้าง 555
ยังดี กว่า ..เพราะของเรา หัวใจหายไปทีละห้อง ... :o8:
ใครเห็นหล่นแถวนี้ช่วยเก็บให้ด้วยนะจ๊ะ ...555 ( เน่ามาก ) :bye2:
-
ชอบจัง เป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายๆดีทั้งคู่เลย ไม่งี่เง่าด้วย
-
โล่งอกไปที ปรับค.เข้าใจกันแล้ว
น้องเมเป็นคนดีจังมาช่วยเคลียร์อีกแรง
แต่ว่าน้องเมอาจเชียร์ข้างผิดก็ได้นะ สงสารนู๋เชนทร์มีแต่คนให้ท้ายแจ็คอ่ะ 555
งานนี้ต้องกลับไปให้แม่เอาตะกร้าล้างน้ำกี่ครั่งเนี่ย มีแต่เพื่อนๆเปิดทางให้ อิอิ
“จะทำให้เป็นห่วงถึงไหน...”
>> คนดีของเชนทร์ โคดอ่อนโยนเลยอ่ะ อั๊ยยยยยยยอยากตีลังกาแปดตลบไปเขินซะให้ได้ :-[
“ฮึๆ ถ้ายังไงขอเปลี่ยนเป็นแก้พิษไอ่แอรอนดีกว่า”
> ไม่ไว้ลายเสือแจ็คจริงๆ แบบนี้แหละถึงจะเป็นแจ็คตัวจริง พูดน้อย ฉวยโอกาสเยอะๆ หุหุ
แก้มเค้าช้ำกันพอดี
“ใจจริงก็อยากจะล้างพิษทั้งตัวอยู่หรอก แต่คืนนี้คงไม่ไหวแล้ว ไว้คืนอื่นแล้วกันนะ”
>> โชคดีหรือว่าโชคร้ายของเชนทร์กันนะ ว้าเสียดายเนอะนู๋เชนทร์ อดเลยอ่ะ :z1:
อยากดูแลเชนทร์ให้ดีกว่าที่เป็นอยู่คงต้องประกาศศึกสินะ ดีจังมีกองหนุนเป็นฝรั่งผมทองด้วยอ่ะ อิอิ
พี่แจ็คเจ๋งจริงๆ สุโค่ยยย เอ่ยไม่ใช่ล่ะ 5555
ส่วนเรื่องที่เวลาพูดแล้วหลุดภาษาไทยมาเสีย อยากที่เชนว่านั่นแหละคะมันถือว่าเป็นมารยาทอย่างหนึ่งอ่ะเนอะ
แบบว่ามันคงกลัวเรานินทามันเหมือนกันนั่นแหละ 55 ม่ายใช่แล้ว
o13 เชียร์แจ็คเปิดศึกเจ้าแอรอน แล้วเผด็จศึกนู๋เชนทร์ :man1:
-
เรื่องน่ารักมากมาย ก้อรู้อยู่หรอกว่าเชนทร์ค่อนข้างซื่อบื้อไม่ทันคน แต่เหอะเหอะ เกินไปมั้ยเนี่ย บางทีเราเมนต์ในเด็กดี บางทีเราเมนต์ในนี้ บางทีอาจลืมเมนต์ แต่ยังไงตามอ่านเสมอนะ ชอบเรื่องนี้นะคะ
-
ดีกันแล้ว เย้ๆๆ
รักกันดีกว่า สนุกกว่าเยอะ :laugh:
-
ล้างพิษ = detox :z1:
งี้สงสัย กว่าจะกลับมาไทย เชนทร์คงสะอาดไร้สารพิษแน่ๆเลย :haun4:
-
กลับมานั่งอ่านแบบจริงๆจัง
เริ่มอยากรู้แล้วสิ แจ๊คพูดอาไรกับ แอรอน หว่า
ส่วนเรื่องอื่น...ตอนนี้มิสามารถคอมเม้นท์ได้ มึนมากเพิ่งอ่านหนังสือจบ
อ่านแล้วอยากไป อีก 2 เทอม รอรอรอ คุ คุ
ไปแล้วจะได้เจอแบบเชนท์เป่าหว่า 555+
-
เข้าใจกันได้ก็ดีแล้ว ว่าแต่ไอ้แจ็คมันบอกอะไรกะแอรอนหว่า
-
:mc4:เข้าใจกันแล้ว
-
เชียร์แจ็ค :impress2:
-
ยังไม่มาอีกเหรอตะเอง
เข้ารอไม่ไหวแล้วอ่ะ
ร่างกายเขาเดี้ยงงง
เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาเข้ามาอ่านแล้วกันนะ
คืนนี้ฝันดีน๊า :กอด1:
-
เที่ยงคืนกว่าจะตี 1 แล้วนะ ยังไม่มาอีกเหรอ
งอลแล้วนะ ไปนอนแล้วด้วย พรุ่งนี้มีสอบอ่ะ
บะบาย คนแต่งใจร้าย ชิชิ
-
วันนี้เข้ามาดูสองสามรอบแล้วววเหมือนกันครับ :z3:
ขอบคุณ :impress2: สําหรับเรื่องอันประทับใจครับ
-
หุหุ คิดถึงนุ้งเชนทร์จัง
คนแต่งไปไหนนะ :man1:
-
ดีใจ แจกแต้มได้แล้ว +1 ไปเลย... :L2:
-
รอ :z2:
-
หุหุ
ย่องมาอัพ
ชั่วโมงเร่งด่วน โดนยึดคอมเลยไม่ได้มาลง :z3:
ตอนที่ 16 คิดชื่อตอนไม่ออก (อีกแล้ว)
เย็นนี้ได้ฤกษ์ทำอาหารไทยที่ห่างร้างมานานครับ คิดถึงกับข้าวที่บ้านจังน้อ มื้อเช้าซีเรียล กลางวันแซนวิช ตอนเย็นไม่มาม่าก็อาหารสำเร็จรูป เพราะหลังๆผมทำไม่ไหว แหะๆ
ทุกอย่างเดินไปตามครรลองเดิมครับ ผมกับน้องเมทำหลักๆ ไอ่สองตัวรอกินและล้างจาน วันนี้ไม่กินเบียร์ ไอ่แนนบอกพักกระเพาะบ้าง...เออ มึงเพิ่งรู้เหรอว่าควรจะพัก
หลังจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วพวกผมก็นั่งเล่น นั่งคุยกันที่โซฟาที่เดิม วันเวลาก็เดินไปเรื่อยๆ ถามว่าชินมั้ยก็เริ่มชินครับ ตื่นมารู้ว่าต้องทำอะไร ยังไง ทำงานแบบไหน มันก็สบายดี แต่ให้อยู่แถวนี้ตลอดชีวิตผมก็ไม่เอานะ ชีวิตช่วงนี้เรียบๆเรื่อยๆ แต่อาจจะเป็นเพราะสวนสนุกยังไม่เปิดครับ ถ้าเปิดแล้วก็อาจจะมีสีสันมากกว่านี้ล่ะ
“เออ...ไอ่แนนกูถามอย่าง” ผมนึกขึ้นมาได้ว่าจะถามมันเรื่องไอ่แมกซ์ซะหน่อย
“เหอ....ว่ามา” มันก็นั่งโซ้ยไอติมจากถ้วยเดียวกับน้องเมอยู่ ผมเองก็เหมือนกัน กินถ้วยเดียวกะไอ่แจ๊ค แหะๆ
“ไอ่แมกซ์จีบมึงเหรอ”
“เหออออ...แมกซ์ไหนวะ” มันเงยหน้ามาด้วยความงงสุดชีวิต ตกลงมันไม่รู้จริงดิ
“ก็ไอ่แมกซ์ที่ทำงานกับกูอะ ไอ่ที่บอกว่ามาจากอังกฤษ…วันที่ไปกินเหล้าที่บ้านทิมมันยังนั่งแดกกับมึงอยู่เลย”
“...คนไหนวะ กูจำไม่เห็นได้” กรรม น่าสงสารไอ่แมกซ์ว่ะ
“เออๆ วันหลังกูจะชี้ให้มึงดูถ้าเจอพร้อมกัน แต่เอาง่ายๆเลยนะ กูว่าเขาชอบมึงว่ะ”
“ห่า....มึงเพ้อเจ้อใหญ่ละ แม่งมีแต่คนกวนตีนกู”
“...........มึงก็ดันโง่เรื่องที่ควรจะฉลาด เค้าแสดงออกในรูปแบบนั้นแหล่ะ พวกที่กวนตีนมึงอะ ฮึๆ” ไอ่แจ๊คที่นั่งเงียบๆฟังมานานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เออเดี๋ยวแม่งกัดกันอีกอะ
“ไอ่ห่าแจ๊ค มึงเงียบไปเลย สาวๆเค้าคุยกันว้อย” ตกลงกูเป็นสาวแล้วเหรอ -*- ไอ่แจ๊คก็ขำๆไปครับ แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ
“เมว่าก็เป็นได้นะคะ...เท่าที่เมสังเกต ก็เหมือนจะเป็นอย่างนั้น”
“กูก็ว่างั้นแหล่ะ” ผมเสริมต่อน้องเมทันที ตอนนี้ไอ่แนนยังคงนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด มันคงยังนึกไม่ออกอะแหล่ะว่าไอ่แมกซ์คือคนไหน เหอะๆ
มันไม่ใช่คนสวยครับ แต่เมาแล้วคารมคมหอกมันดี คุยกับใครก็สนุกไปหมด ผมคิดว่าพอรวมกับท่าทางแข็งๆของมันในเวลาปกติแล้ว จะมีคนมาชอบมันคงไม่แปลก น้องเมนี่จะเก็บตัวหน่อยเพราะน้องเค้าขี้อาย แต่ไอ่ห่าแนนคือเวลามันเมาจะเล่นไปเรื่อย เออ...แต่มันมีแฟนแล้วนี่หว่า
“แล้วแฟนมึงเป็นไงมั่ง” ผมถามขึ้นอย่างเป็นห่วงมัน ไม่รู้มันดีกันรึยัง
“โอ๊ย...กูปวดประสาท เออ มึงรู้มั้ยมือถือกูนะ รับข้อความจากไทยได้เฉยอะมึง กูลืมบอก”
“หา” “เหออออ” “เอ๋” ผม น้อง เม และไอ่แจ๊คประสานเสียงกันด้วยความงง มันส่งถึงได้ไงวะ
“ก็มันมีอยู่คืนนึง กูกำลังจะออกไปโทรหาแม่งไง ปรากฏมีข้อความเข้ามาที่มือถือกูว้อย ไอ่ห่า กูนึกว่าผีหลอก ก็ซิมการ์ดอะไรกูก็ไม่ได้ซื้อมาเปลี่ยน กูแค่เอามันติดมาด้วยเฉยๆ กูเลยหยิบดู ปรากฏเป็นข้อความที่มันส่งมาว้อย กูแม่งอย่างงง เลยออกไปโทรหามันเลย มันทะลุมาได้ไงกูไม่รู้หรอกนะ แต่สรุปคือรับข้อความได้ แต่กูส่งกลับไปหามันไม่ได้ แล้วแม่งเสียเท่าเดิมนะว้อย เสียเหมือนส่งหากันปกติอะ ทีนี้แม่งเลยส่งแหลกเลย เพิ่งมีคืนที่ไปแดกเหล้าบ้านทิมกันอะ จำได้มะ กูเมาเรื้อนขนาดนั้น มันดันส่งมาตอนกูหลับไปแล้วว่าถ้าไม่โทรกลับมันจะโกรธ เวรรรรรร กูเพิ่งมาเห็นข้อความมันเมื่อเช้า ต้องรีบออกไปทำงานอีก เมื่อกี๊ก่อนแดกข้าวกูออกไปโทรก็ไม่รับ แม่งเอ๊ย กูปวดประสาทจะตายห่า นี่พวกมึงก็ยังจะเอาอะไรมาใส่หัวกูอีกเนี่ย มึนนะมึง มึน” ไอ่แนนพูดยาวเหยียดแบบไม่ติดเบรก พวกผมเลยนั่งฟังมันตาปริบๆ เออ ดูชีวิตมึงยุ่งเหยิงเหลือเกิน
“เค้าทำเพราะเค้าเป็นห่วงพี่แนนแหล่ะค่ะ”
“พี่รู้ น้องเม แต่บางทีมันก็เหนื่อยมากจริงๆ เฮ้ออออ เอาเป็นว่ามึงเรียกกูดูด้วยเชนทร์ ถ้าเจอไอ่แมกซ์อะไรที่มึงว่าอะ”
“อ่อ ได้ๆ” หลังจากนั้นบทสนทนาก็วนอยู่ที่เพื่อนร่วมงานที่กวนตีนๆ เพราะก็โดนฤทธิ์กันแทบจะทุกคนอะนะครับ น้องเมก็โดนแซวบ้างแต่ไม่หนักเท่าไอ่แนน คุยกันซักพักก็แยกย้ายกันพักผ่อน
“มึงว่าไอ่แมกซ์ชอบไอ่แนนจริงปะ” ผมนอนเอนๆหลังบนเตียงตัวเอง ตาก็ดูทีวีที่เอาหนังเก่าๆมาเวียนฉาย
“อาจจะ...” ไอ่แจ๊คนั่งเช็ดหัวตัวเองอยู่บนเตียงมัน ในหัวผมตอนนี้ก็ยังคิดเรื่องเพื่อนร่วมงานอยู่ แต่...เฮ้ย! นึกออกแล้ว ตอนนั้นที่ไอ่แจ๊คกระซิบไอ่แอรอน มันพูดอะไรกันวะ?
“แจ๊ค...ตอนนั้นมึงพูดอะไรกับไอ่ห่าแอรอน” ผมปาหมอนใบเล็กไปที่ตัวมัน มันก็รับได้อย่างว่องไวสมกับเป็นนักบาส แล้วโยนกลับมาที่ผมที่รอตั้งรับอยู่
“ก็นิดหน่อย....” มันคว้าผ้าเช็ดตัวที่หล่นอยู่กับพื้นเตียงมาเช็ดหัวตัวเองต่อ มีความลับนะสาดดดด
“นิดหน่อยนี่มันอะไรล่ะวะ...บอกมาเหอะ กูจะได้เตรียมตั้งรับมันทัน”
“...ไม่ว่าคุณคิดจะทำอะไรอยู่...ขอให้รู้ไว้ว่ามันไม่มีวันสำเร็จหรอก...ก็บอกไปแค่นั้นเอง ฮึๆ”
“...........มึงคิดว่ามันจะมา....เอ่อ...จีบกู เหรอ?” ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนไอพิฆาตแผ่ออกจากตัวไอ่แจ๊คพิกล แหะๆ น่ากลัววุ้ย T^T
“อาจจะไม่หรืออาจจะใช่…” มันเดินไปพาดผ้าขนหนูที่ราวแล้วบอกผมเสียงเย็นๆเอ่อ...น่ากลัวว่ะ
“คงไม่มี...เอ่อ คงไม่มีอะไรหรอกม้างงงงมึง แหะๆ” ผมหัวเราะเสียงแห้งๆให้มัน ง่า รู้สึกเหมือนงานจะเข้าพิกล
“ต่อไปนี้ระวังมันด้วย...กูไม่ได้โกรธมึงที่มันมารุ่มร่ามกับมึง...ถ้ากูจะโกรธกูคงโกรธตัวเองที่ดูแลมึงไม่ดีพอจนมันสามารถมารุ่มร่ามมึงได้” มันหันมาจ้องตากับผม ถึงจะไม่ได้อยู่ใกล้กันมากนักในตอนนี้แต่ก็พอจะเดาได้ว่ามันจริงจังแค่ไหน อืม...ทำกูกลัวได้อีกนะสัดนี่
“เอ่อ... กูรู้...กูขอโทษ...แต่วันนั้นที่กู...เอ่อ กินเหล้าอะ มึงก็ผิดนะเว้ย” ผมตัดสินใจบอกสิ่งที่ตัวเองคิดออกไปบ้าง และก็ได้ผล ไอ่แจ๊คหันมาขมวดคิ้วแล้วเดินมานั่งบนเตียงผมด้วย
“...ยังไง”
“ก็....ก็มึงอะ กู...กูเห็นมึงแล้วมันหงุดหงิดนี่หว่า” กรรม ไอ่แจ๊คเปลี่ยนสีหน้าจากควายมึนไปเป็นสีหน้าเจ้าเล่ห์ดังเดิม ผมบอกไปรึยังว่ารู้สึกเหมือนงานจะเข้าอะ
“อ่อ...ฮึๆ หึงกูล่ะสิ” มันเอามือช้อนคางผมเบาๆ แล้วพูดใส่ตาผม ง่า...
“มึงอย่ามากวนกู มึงเคืองที่กูแดกเหล้ากับไอ่แอรอน แต่มึงก็ไปแดกกับสาวเหมือนกัน” ผมปัดมือมันที่จับคางผมอยู่เบาๆ ไอ่แจ๊คดันหัวเราะอีก มีไรน่าขำวะ -*-
“แต่...กูก็ไม่ได้หอมแก้มใครนะ” โอ้ มึงเล่นไม้นี่เหรอ...เออนะ กูก็...ก็เถียงไม่ออกอะเดะ (โธ่กูนึกว่ามึงจะทำไรได้ -*-)
“กูก็ไม่ได้หอมเค้า แต่เค้ามาทำเองเว้ย!”
“มึงก็ปล่อยเค้าหอม...”
“แล้วให้กูทำไงละวะ”
“งั้นกูถามกลับ ถ้ามีใครมาทำแบบนี้กับกูบ้าง มึงจะรู้สึกยังไง?”
“เอ่อ...ก็...ก็...คงไม่ชอบ”
“เออ...กูก็รู้สึกแบบนั้น แต่กูเข้าใจว่ามันโวยวายไม่ได้ เพราะงั้นตอนนี้กูกับมึงเข้าใจกันแล้ว โอเค๊?”
“เออ...โอเคก็โอเค...” ผมนั่งหน้ามุ่ยเพราะเถียงมันไม่ขึ้น ก็เรื่องจริงด้วยแหล่ะ ที่มันพูดอะ...
“เออ...เข้าใจกันแล้วก็จะได้นอนกันซะที” พูดจบมันเดินไปปิดไฟใหญ่ ปิดทีวี เหลือแต่ไฟหัวเตียง แล้วก้าวขึ้นเตียงผมอีกแล้ว
“อะ....อ่าว เฮ้ยๆๆๆ มึงจะมานอนเตียงกูทำไม” ถึงจะนอนกอดกันบ่อยแล้ว มันก็ไม่ได้ชินกันง่ายๆนะครับทุกท่าน -///-
“ก็นอนด้วยกันมาตั้งหลายคืน คืนนี้เป็นไรอีก...” ป่าว กูไม่ได้เป็นไรหรอก แต่แยกกันมั่งก็ได้มั้งมึง
“แยกๆกันนอนมั่งก็ได้มึง กูนอนดิ้นอะ มึงไม่รำคาญเร้ออออ”
“ก็เพราะมึงนอนดิ้นไง กูถึงต้องคอยกอดไว้ พอๆ ห้ามเถียง...นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ทำงาน” มันคว้าตัวผมมานอนกอดไว้เหมือนทุกๆคืนที่ผ่านมา...สรุปผมก็ผล๊อยหลับไปในอ้อมแขนมันเหมือนเดิม ผมไม่ได้อยากจะปฏิเสธความอบอุ่นแบบนี้นะครับ...สงสัยต้องรีบชินแล้วล่ะมั้ง...
-----------------------------------------
วันนี้ผมและไอ่แจ๊คก็ยังคงช่วยงานแผนกแลนด์สเคบฯเหมือนเดิมครับ น่าแปลกที่วันนี้ไอ่แอรอนไม่โผล่หัวมาเลย ทำเอาผมแอบไม่เชื่อนิดนึงว่าไอ่แจ๊คพูดแค่นั้นกับมัน... แต่ก็ดีแล้วแหล่ะ เพราะผมเองก็รำคาญมันเหมือนกัน เอิ๊กๆ
ตั้งแต่พรุ่งนี้หยุดงาน 3 วันรวดครับ ซึ่งวันที่เปิดมาจะเป็นวันก่อนวันสวนสนุกเปิด พอตอนเย็นเลิกงานเสร็จก็เข้าไปคุยกับหัวหน้างานแผนกอาหารและเครื่องดื่มเพื่อคุยถึงหน้าที่ในการทำงาน ในที่สุดสวนสนุกก็จะเปิดซะที ก็แหม เดินผ่านทุกวันแต่ไม่ได้เล่นเลยก็เซ็งนะครับ
คุยเสร็จก็เดินกลับ ขากลับมีฝนตกเล็กน้อย ร่มก็ไม่มีแต่ยังดีที่เสื้อกันหนาวทุกคนมี่ฮู๊ดคลุมหัว อากาศก็หนาวได้ใจจริงๆครับ แต่ผมก็รู้สึกดีนะ เพราะผมชอบหน้าหนาว ขาเดินกลับก็คุยเล่นกันว่าจะไปเที่ยวเมืองเล็กๆที่อยู่ถัดไปจากเมืองที่ผมอยู่ มีท่าเรือ มีอะไรให้เดินเที่ยว ฟังดูดีไม่หยอก
แต่ตอนนี้ขอกลับไปกินข้าวแล้วนอนก่อนเหอะ วันนี้เหนื่อยชะมัด -*-
จบตอนที่ 16 คิดชื่อตอนไม่ออก (อีกแล้ว)
แหะๆ ... ลงไว้ก่อน พอดีจะอัพตอนหกโมงเย็นบอร์ดก็เข้าไม่ได้
โดนแย่งคอมใช้อะช่วงนี้ :serius2:
ไว้คราวหน้าจะตอบเม้นท์นะ
ตอนหน้า...จะเอา NC มาประเคนให้ :z1:
รออ่านกันด้วยล่ะ... ไปละ ชะแว๊บบบบบบบบบบ
-
จริงๆ ก็ไม่รู้จะเมนท์อะไรนะ แต่มาสดุดตรงที่บอกว่าตอนหน้าจะมี NC เลยมาลงชื่อไว้เป็นพยาน :z2:
-
หุหุหุ
-
มาเชียร์แจ็คคับ........ :mc4:
-
มารอ nc อิอิ :z1:
-
อุ้ย ตอนหน้ามีเอ็นซี :impress2:
-
รอคอย NC ด้วยคน
:z1:
บ่อยๆ
เชนทร์จะได้ชิน :laugh:
-
ในที่สุดกรรมสิทธิ์คอมก็เป็นของเราแม้จะไม่นานก็ตาม o7
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆ
~Kalianeko~ -- เมาเรื้อนซะงั้น เราอ่านเรื่องนายอยู่นะ มาอัพบ่อยๆด้วย 555+ (ทวงข้ามทู้ซะงั้น กรรม)
nana lon€ly™ -- หรือให้มันลองดี :z1:
Magnolia -- :m20: :m20: :m20: ฮาอ่า~ ขาหายทีละข้าง คิดได้นะคุณ Magnolia
jokirito -- ขี้เกียจให้มันง้อกันนาน ไม่อยากให้เครียด เนาะๆๆ
mecon -- เอาแบบวางมวยเลยมั้ย กำลังคิดอยู่เลย 5555
jedi2543 -- ขอบคุณมากๆจ้า :pig4: อุตส่าห์ตามอ่านทั้งสองที่เลย ดีใจมากๆที่บอกว่าชอบเรื่องที่เราแต่ง ขอบคุณมากๆๆๆๆนะ
dahlia -- ใช่มะ รักกันดีกว่า ทะเลาะกันทำไม คนไทยเหมือนกัน...เฮ้ยยยยย เฉียดคุก....เปลี่ยนๆๆๆๆๆ :a5:
patz -- เฮ้ยๆๆๆ คิดไร คนแต่งมันยังคิดไม่ถึงเลยนะนั่น :pighaun:
XTeND -- ลองไปดู หล่อๆอย่างเยอะ o13
mist --- หุหุ ดีกันง่ายๆ รักกันๆ
TinaJunior -- เข้าใจกันง่ายๆ ไม่อยากให้มันยากอะ แค่รักกันให้รอดก็ยากแล้วไง เรื่องอื่นเลยอยากให้มันง่ายๆ
imac -- รูปในดิสน่ารักมากมายอ่า :z1:
nana lon€ly™ -- ขัดข้องบางประการงะ คุณแนน เลยมาไม่ได้ แหะๆๆๆ
XTeND -- กลั๊ว กลัวไอดีนี้ตามมาแหกอกวุ้ย 5555+
mootorn -- ใจเย็นๆ มาแระๆ
mecon -- คนแต่งมึน! ขอโต๊ดก๊าบบบบบ
patz -- ว้าวๆๆๆ ขอบคุณสำหรับ + จะให้มือดีมา+ คืนให้นะ :man1:
TinaJunior -- มาแว้วๆ
panpan -- แหมไม่เท่าไหร่เลยนะตัว :z1:
jokirito -- มาแต่เสียงหัวเราะซะงั้น
imac -- เราเจอแม่ยกไอ่แจ๊คแล้วทุกท่าน :กอด1:
nana lon€ly™ --- ตอนหน้าๆ อิอิ
mist -- มารอกันเข้าปายยยยยย
@BUA@ -- ได้ๆ จะทำให้มันชินเอง กร๊ากกกก
จะเข้ามาถามว่า ระหว่าง NC ที่นังหนูจะรุกไอ่แจ็ค กับ ไอ่แจ๊ครุกนังหนูเนี่ย อยากอ่านอันไหนก่อน ง่ายๆคือ คืนพรุ่งนี้อะ อยากอ่านอันไหน
ใครว่างๆก็เข้ามาลงบอกไว้เน้อออออ
ไม่ต้องห่วงก็แต่งมาให้อ่านแล แต่อยากอ่านอันไหนในคืนพรุ่งนี้ จะได้นั่งรีไรท์รอไว้ไง
ทิ้งระเบิดไว้แล้วเผ่น หุหุ :z2:
-
มานั่งรอเอ็นซีอีกคน
:haun4:
แหมะ ๆ ... ไหนก้กอดกันมาหลายคืนแระ
ก้นอนกอดกันตลอดไปเลยละกันนะนุ้งเชนทร์ ... หนูหนีไม่พ้นเพ่แจ็คเค้าแว้วววววว !
:laugh:
-
หึหึ อย่างแนนเค้าเรียกว่าเสน่ห์แรงของจิง
ออกแนวฟีโรโมนทำงานมากมาย ตอนกึ่มๆ อิอิ
ส่วนนู๋เชนทร์ กลับตัวตอนนี้ไม่ทันแล้วนะยังไงก็ต้องนอนเบียดอกอุ่นๆไปเรื่อยๆ
งานนี้มีได้เสียแหงมๆ :oo1:
สู้ๆนะคะ คนแต่ง :กอด1: +1 จัดไป
หึหึ นังหนูจะรุกเป็นเร้อ อุคิๆๆ แต่ถ้าเริ่มก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย เตรียมเลือดดดดดดดสำรอง ด่วน
-
ตอนใหม่มาสักที่ คุ คุ
รูปดีส น้อง imac น่ารักเนอะ... เราก็ชอบ
ส่งสายตาพิฆาตไปยังคนแต่ง ผลันเกิดอัสนีบาตระหว่างสายตาทั้งสอง
งานนี้ข้าน้อยยอมนอกใจผู้แต่งคร๊าบกระผ๊ม
ไปแหละอ่านหนังสือ
ฝันถึง imac ดีกว่า
555+
-
หยุด 3 วันติด ถ้าเที่ยว 1 วัน อีก 2 วันก็... :z1:
-
จะเข้ามาถามว่า ระหว่าง NC ที่
นังหนูจะรุกไอ่แจ็ค >>>>>> ม่ายยยยนะ
กับ
ไอ่แจ๊ครุกนังหนู >>>>>> ต้องแบบนี้ดิ :m25:
หุ หุ หุ
-
จะเข้ามาถามว่า ระหว่าง NC ที่
นังหนูจะรุกไอ่แจ็ค >>>>>> ม่ายยยยนะ
กับ
ไอ่แจ๊ครุกนังหนู >>>>>> ต้องแบบนี้ดิ :m25:
หุ หุ หุ
เรากลับคิดว่า นังหนูรุกแจ๊คนะ
อ้างอิงหลังจากตอนไปกินเหล้าบ้านทิมอ่ะ
นังหนูพูดเองเลยว่าอยากให้แจ๊คชำระบาปทั้งตัวไม่ใช่แค่แก้ม
แต่เพราะเมาไม่มีแรง ดังนั้นจึงงดชั่วคราว เวาลาผ่านพ้น แรงน่าจะมีนังหนูน่าจะรุกเองแล้ว
ปล. imac น่ารักจังคร๊าฟ (รูปในดีสเพลย์)
-
:z2:
ตอนพิเศษ คั่นเวลา คั่นอารมณ์ลั้ลลา…. นังหนู...อยาก...รุก!!!
“พี่เชนทร์ๆ”
“หืมม์...อะไรเหรอครับ?”
“พี่เชนทร์เคยรุกพี่แจ๊คมั้ยคะ”
“พรวดดดดดดด!!!!”
“อะหวาย.... สกปรกง่ะ”
“แค่กๆ แอ่ก...น้องเม....อยู่ๆถามอะไรครับเนี่ย!?!”
“แหะๆ...ก็อยากรู้งะ”
“เอ่อ.....มันก็”
“เคยแต่รับอย่างเดียวแหงเลย”
“พรวดดดดดดด!!!!” รอบสอง -*-
“หวา....เช็ดก่อนค่ะ...เช็ดก่อนๆ”
“.....อะ...แค่กๆๆๆ น้องเม~~~”
“คราวนี้อย่าพรวดอีกนะคะ....เมแค่จะถามว่า พี่เชนทร์อยากรุกพี่แจ๊คมั้ยอะ”
“อ่า....คือ เอาจริงๆเหรอครับ”
“อืม....ค่ะ”
“คือ....มันก็....แบบ...เอ่อ....แบบว่า....ก็เคยคิดบ้าง....ครับ”
“แล้วเคยลองยังคะ”
“ง่า.......เอ่อ....ก็...ยัง....ครับ ยัง....แหะๆ”
“น่าจะลองดูนะคะ”
“เอ่อ....น้องเมต้องการบอกอะไรพี่รึเปล่าครับนี่”
“เปล่าหรอกค่ะ....ฮึๆ เมแค่คิดว่าถ้าพี่เชนทร์รุกจะเป็นยังไง แค่นั้นแหล่ะ”
“....................”
น้องสาวคนสวยของผม...ไหงอยู่ๆพูดอย่างนี้ขึ้นมาเนี่ย ใครจะกล้าถามมันอ่า...
หัวข้อสนทนาของน้องเมที่เกิดขึ้นเมื่อตอนพักเที่ยงที่ผ่านมา ทำเอาในหัวผมมึนไปหมด ฝรั่งมาซื้อไส้กรอกก็หยิบๆส่งๆแม่งไป มึนว้อยยยยยยยยยยยยยย
หรือลองวางแผนรุกมันดี จะเอาบทเจ้าเล่ห์ๆไปมันรู้ทันผมแหง ไม่เคยจะตบตามันได้ซักครั้ง.... หรือจะเอากำลังเข้าสู้... แผนนี้ไม่ได้ผลแน่นอน โอเคครับ....ผมก็ผู้ชาย แต่ผมเป็นพวกไม่เล่นกีฬา ส่วนไอ่แจ๊คอะนะ มันนักบาสกับฟุตบอลนะครับ....แผนเอากำลังสู้นี่พับเก็บได้เลย...
อืม.....เฮ้ย!!!!! อันนี้น่าจะได้ผล....
ลองดู...
…………………………
“แจ๊ค.......” กระพริบตาปิ๊งๆ ส่งสายตา ลูกอ้อนมีเท่าไหร่ ใส่เข้าปายยยยยยย
“อะ....อะไร” มันหน้าแดงนิดๆแฮะ ไอ่ห่านี่มันแพ้ลูกอ้อนผม กร๊ากกกกกกก แต่ท่าทางมันตอนนี้ดูหวาดระแวงผมมาก ใจเย็นแจ๊ค....กูแค่จะขอมึงรุก แหะๆ
“รักกูป่ะ....” ปิ๊งๆๆๆๆ ส่งเข้าไป สายตาๆๆๆๆ
“เออ....รัก.....แต่ตอนนี้มึงจะเอาไรว่ามาดีกว่า” ง่ะ ไอ่นี่รู้ทัน ผมคลานๆเข้าไปนั่งตักมันแล้วเอาหัวไถๆ ตอนนี้มันกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงอ่านหนังสือพิมพ์ที่ได้ฟรีจากที่ทำงานมา สภาพเหมือนลุงแก่ๆพิกล กร๊ากกกกกก
“แจ๊ค.....ง่า” พยายามกลายร่างเป็นแมวให้ได้มากที่สุด ไถได้ไถปายยยยยยย
“อะ....อะไร....เอาไรว่ามา” แน่ะๆ กูเห็นนะมึงแอบสั่นอะ 555+
“คืนนี้กูขอรุกได้ปะ”
“ห๊า~~~~~~~”
“ไม่เอาแบบตอนนั้นนะว้อยยยยยยยยยยย มึงอะ บอกจะให้กูอยู่บน...เอ่อ...ก็บน....แต่ บน...บนแบบนั้นอะ ไม่เอา! กูอยากรู้ความรู้สึกของมึงเวลาทำมั่งนี่นา....แค่นี้ให้กูไม่ได้เหรอ” มารยาเท่าไหร่ ใส่ไป!
“เอ่อ...อ่า มันก็...”
“นะ.....น่านะ”
“เฮ้ย....เชนทร์ อะไรเนี่ย....”
“น่านะ....กูแค่อยากรู้ นะ....น้า~~~” skill expert มั้ยล่ะผม ฝึกอ้อนมาดีครับ 555+
“........................”
“นะ....แจ๊คครับ....น้า....กูขอครั้งเดียวอะ....นะๆๆๆๆๆ”
“......................................”
“นะ.....” กระซิบข้างๆหู ดูปฏิกิริยาครับ แต่ถ้าตาผมไม่ฝาด เหมือนผมเห็นรังสีเคะแผ่ออกมาเรืองๆ กร๊ากกกกกกกก
“.........................กูจะอาบน้ำ อยากตามมาก็เชิญ”
ในใจผมลิงโลดมาก ว้อยๆๆๆๆ มีหวังแล้วว้อยยยยยยยยยยย ผมเดินตามมันเข้าไปในห้องน้ำ ปิดประตูลงกลอนเรียบร้อย แฮะๆ
-----------------------
“เชนทร์...อะ อ๊ะ....” ผมบรรจงครอบปากตัวเองอย่างแผ่วเบาไปบนท่อนแข็งแรงนั่น...ลากลิ้นไล้ตามความยาวและแนวเส้นเลือด...ตวัดปลายลิ้นเข้าใส่เมื่อยามมีน้ำใสๆหลั่งออกมา มันไม่ได้หวาน ไม่ได้หอม แต่มันเป็น ‘กลิ่น’ ของไอ่แจ๊คจริงๆ...ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกมากกว่ากลิ่นใดๆ...
“อะ...อ๊ะ!” เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง การปลดปล่อยเป็นสิ่งที่หอมหวานจริงๆ ผมกลืนน้ำที่ออกมาจากตัวไอ่แจ๊คอย่างไม่นึกรังเกียจ สายตาผมช้อนมองขึ้นไปก็ได้พบภาพที่สวยงามที่สุดภาพหนึ่ง เหงื่อ...กล้ามเนื้อ กลิ่นไอ... ทุกสิ่งทุกอย่าง มีเสน่ห์จริงๆ...
ผมดึงมือไอ่แจ๊คให้ลุกขึ้น แล้วจับมือมันเดินออกไปที่เตียง ทั้งผมและมันนั่งอยู่บนเตียง มองตากันและกัน แต่ไม่ถึงเสี้ยวนาทีถัดมา การจูบที่ดูดด่ำก็เริ่มขึ้น ผมผลักตัวไอ่แจ๊คเบาๆให้ราบไปกับพื้นเตียง ส่งยิ้มให้มันอย่างเอ็นดูปนชั่วร้ายนิดๆ (เหอะๆ) แล้วก้มลงไปจูบไล่บริเวณไหปลาร้า ยอดอก กล้ามเนื้อ จนถึงสะดือ
“เชนทร์...อะ....เอาจริง....เหรอ” เสียงไอ่แจ๊คเอ่ยออกมาอย่างหวั่นๆ ผมเข้าใจว่ามันคงต้องทำใจพอสมควรเลยทีเดียว...
“อืม....นะ…ทำเพื่อเชนทร์ได้มั้ย?” มาถึงขั้นนี้แล้ว ยอมกูเถอะนะ~~~
“อะ....อืม” หลังเสียงตอบรับ ผมยิ้มให้มันแล้วก้มลงไปแลกลิ้นกับมันอย่างดูดดื่ม รู้สึกวันนี้จะหวานที่ปลายลิ้นปะแล่มๆพิกล ฮึๆ
(วิญญาณเมะ สิงร่างนังหนู กรี๊ดดดดดด)
ผมบรรจงมอบความเสียวซ่านให้ไอ่แจ๊ค ไล้ปลายลิ้นตั้งแต่สะดือจนมาถึงข้างล่างอีกครั้ง มือผมลูบไล้แก่นกายของไอ่แจ๊คแผ่วเบาสลับหนักหน่วง ปลายลิ้นผมฉกลงไปในที่ๆต่ำกว่านั้น...ไล้เล็มไปทั่วตอนนี้อารมณ์ผมคุกรุ่นด้วยความปรารถนา ปรารถนาในบทบาทที่ตัวเองไม่เคยได้เป็น...
จนกระทั่งไอ่แจ๊คปลดปล่อยมาอีกครั้ง ผมใช้นิ้วป้ายเมือกสีขาวขุ่นจากริมฝีปากของตัวเอง แล้วสอดแทรกเข้าไปในช่องทางด้านหลัง เสียงครางต่ำๆในลำคอของไอ่แจ๊คยังคงมีให้ได้ยินตลอด มันยิ่งกระตุ้นผมได้มากขึ้นซะอีก น่าแปลกที่คราวนี้มันไปเร็วกว่าผม แต่นั่นก็เป็นสัญญาณที่ดีว่าผมจะทำสำเร็จ…
ผมเลื่อนตัวขึ้นไปจูบ บรรเทาความเจ็บให้มัน ปลายลิ้นเราสองคนกระหวัดรัดเกี่ยวกันจนเหมือนมีชีวิต ผมเล้าโลมไอ่แจ๊คอย่างสุดความสามารถ...เพราะผมเองก็ไม่ได้ต้องการทำให้มันเจ็บนี่ครับ
ไอ่แจ๊คพูดถูก....เซ็กซ์....มันต้องมาจากความยินยอมพร้อมใจ ฮึๆๆๆ(เสียงหัวเราะนี้คุ้นๆน้อ)
“อะ....เชนทร์ อืม....อื้อออออ....อะ” หลังจากการเล้าโลมที่แสนยาวนาน ช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยผ่านใครมาก่อนของไอ่แจ๊คก็เปิดรับสิ่งแปลกปลอมเข้าไป ผมค่อยๆดันร่างเข้าไปทีละนิด...ทีละนิด จนเมื่อเกือบจะสุด ผมดันตัวเข้าไปทันที หูยินเสียงกรีดร้องของไอ่แจ๊คไกลๆ...มิน่าล่ะ....แจ๊คมันถึงทำแบบนี้ ความรู้สึกมันอัดแน่นมากมายเหลือเกิน...
ผมคุมจังหวะ อาการตอดรัดที่ส่งกลับมาทำเอาผมแทบสำลักความสุขตาย..... ใบหน้าของไอ่แจ๊คที่สะบัดเงย เหงื่อชื้นนิดๆตามไรผม มันดูเซ็กซ์ซี่เป็นบ้า…
พอถึงจุดที่ต้องปลดปล่อย ผมรั้งร่างของมันมาแนบชิด แล้วสอดใส่ครั้งสุดท้ายอย่างรวดเร็วและรุนแรง.... จนทั้งผมและมันเสร็จพร้อมกัน ความเหนื่อยเข้าครอบงำผมทันที ผมถอนตัวออกจากไอ่แจ๊ค ดึงเกราะออกแล้วมัดปมโยนลงถุงขยะข้างเตียง เสียงหอบหายใจด้วยความเหนื่อยดังขึ้นทั้งจากผมและไอ่แจ๊ค รอยจูบที่เต็มไปทั่วแผงอกของเราทั้งคู่คงเป็นหลักฐานได้ดี...
“เหนื่อยมั้ย...” ไอ่แจ๊คเอื้อมมือมาลูบปลายผมที่ตกลงบนหน้าของผมอย่างอ่อนโยน แหม....ผมก็แอบคิดในใจว่ามันจะโกรธนะนี่ แต่ไม่โกรธก็ดีแล้วล่ะ... (เหรอ?)
“อืม....เหนื่อย...นิดหน่อย....เจ็บมั้ย” ผมซุกหน้าลงบนแผงอกของมันอย่างอ่อนล้าจากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านมา เฮ้อออออออ มันเหนื่อยจริงๆนะ
“.......ถ้านิดหน่อย....งั้นก็...ฮึๆๆๆๆ” อะ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย หมดคำมันพลิกตัวมาคร่อมผมไว้ พร้อมเสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ๆของมัน ชักสังหรณ์ใจไม่ดีแล้วนะ -*-
“ร้ายนักนะ....เรียนรู้เร็วดีนัก ริจำมาใช้งั้นเหรอ....แต่โทษทีนะ บทบาทน่ะ บางทีมันก็สลับกันได้...แต่รู้ไว้นะ....ถ้าคิดจะสลับเมื่อไหร่....จะโดนเอาคืนเป็นสองเท่า....จำเอาไว้ ฮึๆๆๆๆๆ”
หมดคำ ไอ่เหี้ยแจ๊คก็ลงมือกับผมทันที ง่า.....กูเหนื่อยอยู่นะว้อยยยยยย ตอนนี้ผมไม่มีแรงไปสู้รบปรบมือกับมันแล้วอะ ได้แต่ปล่อยมันทำไป....แล้วครั้งนี้มันดันไม่ใส่เกราะ มันบอกว่าจะ ‘ลงโทษ’ T^T งือออออออออออออออ จำจนตาย ขอมันรุกที โดนมันทำกลับ 2 ที...มันคุ้มกันมั้ย
ตั้งแต่ 4 ทุ่ม ไปหยุดเอาตอนตี 3 กว่าๆน่ะครับ....คิดดู แล้วแต่ละท่าที่มันยกมานะ....ฮือออออ มันกะแก้แค้นผมชัดๆ ท่ายากๆทั้งนั้น T^T (เฮ้ยยยยยย อีหนู เสียอิมเมจหมด)
พอแล้ว....ไม่เอาแล้ว.....ไม่ขอมันรุกแล้วววว เข็ด...เข็ดจริงๆ T^T
จบ ตอนพิเศษ คั่นเวลา คั่นอารมณ์ลั้ลลา…. นังหนู...อยาก...รุก!!!
ไว้พรุ่งนี้จะมาตอบเมนท์ คืนนี้มะไหวแระ :pig4:
-
:jul1:
ของคุณที่สนองนีดส์เรานะคะเมลอส
ในที่สุดก้ได้อ่านนังหนู๋รุก? กับเค้าแล้ว
แต่ดันโดนโต้กลับไปจนกระอักเลย :m20:
ป.ล. ที่แรกเห็นแจ็คยอมง่ายๆ นึกว่านังหนู๋ฝันไปเองแล้วเสียอีก
-
มาแล้ว อ่านแล้ว ตอนแรกกะพูดอยู่
สงสัยรุกเสร็จโดนโทษแน่ และมันก็จริง
ทำไมตูไม่ซื้อหวยว่ะ รางวันที่ 1 2 3
และเลขข้างเคียงไม่ไกลเกินเอื้อม
แล้วคำว่า เคะ กับ เมะ เนี้ยมันยังไม่แพร่หลายนะ
บ้างคนยังไม่รู้ ผมก็บอกเลยแล้วกัน
เคะ คือ รับ
เมะ คือ รุก
ภาษานี้เริ่มใช้ในการ์ตูน Yaoi ครับ
คนใช้กลุ่มแรกๆก็พวกบ้าการ์ตูน หรือ โอตาคุนั้นแหละ
ซึ้งนั้นหมายร่วมข้าพเจ้าด้วย แต่ว่าผู้เขียนรู้จักคำคำนี้
แสดงว่าผู้เขียนอ่านการ์ตูนเหมือนกันนะสิ
ข้าน้อยเพิ่งรู้
ป.ล. น้อง imac น่ารักจังคับ(ดีสเพลย์นะ) (--3--) (^_^)"
คุ คุ (หัวเราะแบบ คุ โร โระ)
-
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เราฝันไปม้ายยยยยยยยยย
นุ้งเชนทร์ได้รุกเพ่แจ็คแว้วววววววววววววว
:jul3:
ไม่น่าเชื่ออ่ะ ... นึกว่าเพ่แจ็คแกจะแบบพลิกกลับมารุก ไม่ยอมให้นุ้งเชนทร์แกรุกได้ซะอีก
ฮิ้วววววววววววววววววววววววว
:jul3:
-
:m20: :laugh:
เป็นไงอินู๋ องค์เมะเข้าสิงห์ทำได้แ้ล้ว แล้วได้เหรียญทองมะนั่นเหอะๆ
เจอลูกโต้กลับ คูณสอง ท่ายาก กรี๊ดดดดดดดดดดดคะแนนท่ายากเนี่ย
คงคางเหลืองสินะ
แจ็ค สบายตัวมะเรา หึหึ ไม่ใ่ช่นักกีฬาริอาจคิดการใหญ่มากดหมียักษ์สัดนมวันละ
แกลลอนแบบนี้ได้ไง เจอจับซ่อมไปซะ 555
+1 จัดไปคระ เฮ้อ อยากรู้จัน่ายากเนี่ย มีอะไรบ้างน้า :o8:
-
o22 ไอ้แจ๊คมันยอมจริงอ่ะ
-
มาอ่านแล้วครัฟ.....
ตกใจแทบตาย........แจ็คโดนซะแร้ว....... :really2: :really2: :really2:
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆ
งงเล้าเข้าไม่ได้ จะอัพให้ทันเด็กดีซะหน่อย
l3iZal2l2e -- หุหุ ใหม่ๆไง นอนด้วยกันตลอด ซักพักเดี๋ยวมันหมดโปรฯก็แยกเอง :เฮ้อ: (ออกแนวส่วนตัวว่ะ 55+)
mecon -- ต้องเตรียมเลือดเลยเหรอ :o8:
XTeND -- เฮ้ยๆ จะจีบกันในทู้ขอเจ้าของก่อน :o8:
patz -- นี่ก็หื่นจังตัวเอง :-[
dahlia -- เดี๋ยวๆๆๆ เดี๋ยวมาๆๆๆ
XTeND -- จัดปายยยย (แหมหยอดบ่อยจังนะเรา)
sNow -- จริงๆมันก็ผลัดกันได้แหล่ะ แต่ไอ่แจ๊คมันไม่ค่อยชอบแค่นั้นเอง ถ้ารักกันจริงแค่นี้ต้องให้ได้ดิ ถูกปะ อีกอย่างมันก็ไม่ได้บอกว่าไม่ให้รุกนะ แค่บอกว่าถ้าจะรุกน่ะได้ แต่ขอคืน 2 ทีหนิ :z1:
XTeND -- แล้วนายนี่เมะหรือเคะ :z1:
l3iZal2l2e --ผิดอิมเมจเนอะ แต่ก็ทำได้แหล่ะ ถ้าจะทำ :z1:
mecon -- ก็ท่าที่มันทำยากๆ เสียแรงเยอะๆ แบบ.....วุ๊ย...ไว้ต่อในตอนดีกว่า :haun4:
mist -- ยอม แต่ขอเอาคืนไง ถ้าจะทำก็ให้ทำ แต่ขอเอาคืน 2เท่า แค่นั้นแล :z1: (เรื่องจริงใครบางคนแถวนี้ป่ะวะ :laugh: )
imac -- อย่าตกใจไปจ้ะน้องจ๋า มีอะไรน่าตื่นเต้นอีกเยอะ :man1:
เดี๋ยวเอาตอนใหม่มาลง แปปๆ ขอรีไรท์แปป
เออว่าจะเอาอีกเรื่องลงด้วย มาฟิตอะไรใกล้เปิดเทอมวะกู :laugh: :laugh: :laugh:
-
:z13: คนแต่ง
แล้วอย่างนี้นู๋เชนทร์ยังจะกล้ารุกอีกไหม หุหุ :z1:
-
ท่ายากๆๆๆๆๆๆๆ คริคริ
เอาให้หนักเลยนายแจ็ค
ฮึๆๆๆๆๆๆ
-
มาบอกว่าคนแต่งหาเรื่องใส่ตัว เอาอีกเรื่องลง :jul3:
ใครว่างๆก็เข้าไปอ่านเน้อ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10356.0
เอาลงที่เด็กดี แต่ไม่ลงที่เล้าก็ยังไงๆอยู่ เลยเข็นลงหมดเลย
ใครว่างๆก็ไปอ่านเน้อ นายเอกแรงผิดกับนังหนูมาก ต้นแบบใกล้ตัว :jul3:
เออ... เดี๋ยวเอาตอนที่ 17 มาลง :z2:
-
หนูเชนทร์ รุก กรี๊ดดดดดดด ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย o22
-
XTeND -- เฮ้ยๆ จะจีบกันในทู้ขอเจ้าของก่อน
แล้วใครเจ้าของเหรอครับ อิอิ
เรื่องเราเคะ หรือ เมะ เดาเอาเองแล้วกันนะ
คุคุ
-
ฟิตอะไรนักหนา ห๊ะ!!! :angry2:
ตอนที่ 17 ไปเที่ยวท่าเรือ
ในที่สุดก็ถึงวันหยุดซะที ทำงานติดกันแทบทุกวัน มันค่อนข้างล้าครับ
วันนี้ได้ฤกษ์มาเที่ยวเมืองข้างๆครับ แต่ถึงจะบอกข้างๆ มันก็ไกลพอสมควรแหล่ะ แต่ไหนๆมีโอกาสได้มาแล้ว ก็โฉบมาซักหน่อยคงไม่เสียหาย จริงมั้ยครับ
มันเป็นเมืองพักตากอากาศขนาดเล็กๆครับ บรรยากาศอยู่ในช่วงเริ่มต้นฤดูร้อนของที่นี่ ร้านรวงต่างๆก็ทยอยเปิดรับลูกค้ากัน ผู้คนหลากหลายเชื่อชาติเดินกันขวักไขว่ ทำให้ยิ่งครึกครื้นเข้าไปใหญ่
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5310102.jpg)
พอไปถึงก็เดินเล่นสำรวจสถานที่ก่อน ไอ่แนนและน้องเมก็ตามเคยครับ เดินนำไปข้างหน้าพร้อมกับถ่ายรูปไปด้วย ผมบอกรึยังครับว่าไอ่แนนมันเรียนโฟโต้ เพราะงั้นเรื่องถ่ายรูปนี่มันค่อนข้างจะพึ่งได้เลยครับ รูปที่มันถ่ายน้องเมแต่ละรูปนี่เหมือนมาถ่ายแบบ แต่น้องเมเขาแต่งตัวน่ารักด้วยแหล่ะครับ เลยออกมาดูดีไปเลย
ส่วนผมกับไอ่แจ๊คก็เหมือนเดิมครับ เดินรั้งท้าย...ครั้งนี้จับมือมั้ยเหรอ... แหะๆ ไม่เอาอะ กลางวัน คนมันเยอะงะ ก็ต่างคนต่างเดิน แต่ก็เดินข้างๆกันแหล่ะครับ ดูไรไปเรื่อย ไอ่แจ๊คก็เอากล้องมาเหมือนกัน แต่เป็นกล้องธรรมดาไม่ใช่กล้องแบบไอ่แนน กล้องแบบไอ่แนนมันเหมือนกล้องที่พวกช่างภาพใช้กันอะครับ ก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่ตัวใหญ่ๆอะ
ผมเห็นไอ่แจ๊คมันหยุดถ่ายวิวอะไรไม่รู้ ผมเลยหยุดรอมัน แต่ก็รอห่างๆแหล่ะ ดูไรไปเรื่อย มีฝรั่งมาเรียกผม แบบสะกิดๆเรียกอะครับ เป็นผู้หญิงแฮะ น่ารักซะด้วย อยู่ๆเข้ามาทัก ผมก็เลยคุยด้วย เขามาถามว่าไปทานไอศกรีมกันมั้ย... น่าสนแฮะ แต่สงสัยต้องบอกเหี้ยแจ๊คก่อน
“ไอ่แจ๊ค...”
“หือ...”
“เขาชวนไปแดกติม....ไปป่าว”
“ใคร?....รู้จักกันเหรอ?”
“ไม่ว่ะ....อยู่ๆเขาก็ชวน เขาบอกรู้จักร้านที่ดีที่สุดในเมือง ไปกับเพื่อนเค้าอีก 2-3คน”
“อืม.... มึงไปบอกไอ่แนนกับน้องเมปะ กูจะถามเขาว่ามีเพื่อนเรามาเพิ่มอีกได้มั้ย...”
“อ่าได้ๆ” ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามน้องเมและไอ่แนนที่ตอนนี้หยุดดูแผงขายของกระจุกกระจิกข้างทาง สาวๆตอบตกลงแล้วก็เดินตามกันมาจนถึงร้านไอศกรีมครับ
มารู้จักเพื่อนๆกลุ่มนี้กันครับ
มาเรีย สาวน้อยผมสีบรูเนทที่มาทักผมคนแรกครับ เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกัน แต่รู้จักกับคนที่นี่เลยมาพักผ่อนที่เมืองนี้ได้ซักพักแล้ว อายุเท่ากับผมเลย
เจเน็ท สาวผิวสีแต่สวยครับ คนนี้เจ้าถิ่นเมืองนี้ อายุมากสุดด้วย คุยสนุกมากๆ
เท็ดดี้ รายนี้หล่อลากดินครับ เล่นเอาไอ่แนนหลุดแมนเคลิ้มไปพักหนึ่งเลยทีเดียว น้องเมก็ยังสะกิดบอกผมเลยว่าหน้าตาดี เออๆเห็นด้วย 555+
เควิน พี่ชายของมาเรียครับ หน้าตาคล้ายๆกัน (แหงแหล่ะอีหนู เขาพี่น้องกันนะ -*-)
ทักทายและแนะนำตัวกันเสร็จสรรพ ก็คุยเล่นกันไปเรื่อยครับ ร้านมันให้บรรยากาศผ่อนคลายสุดๆไปเลยอะ นั่งตรงระเบียงลมจากทะเลสาบก็พัดเอื่อยๆเข้ามา แอบโรแมนติค 5555+
พอบอกเขาว่ามาจากประเทศไทยเขาก็สนใจกันมากครับ จุดร่วมของบทสนทนาเนี่ยมันอยู่ตรงที่เควินกับมาเรียเนี่ย เคยไปเที่ยวที่ไทยมาก่อนด้วย เลยต่อยอดบทสนทนาได้อย่างลื่นไหล เห็นว่าเขาไปพัทยามาครับ ชอบอาหารไทยและทะเลไทยมากๆ อดยืดไม่ได้เลยแฮะ
เขาก็ถามครับว่าพวกผมมาทำอะไรที่นี่กัน พอบอกว่ามาทำงานที่สวนสนุกเท่านั้นล่ะ มาเรียนี่กรี๊ดลั่นเลย เล่นเอาตกใจ เค้าก็บอกว่า เค้าอยากเข้าไปเล่นมากๆครับ พวกผมเลยคุยกันว่าไว้จะพาเข้า เพราะพวกผมสามารถพาเพื่อนเข้าได้ 1 คน รู้สึกจะเรียกว่า BUDDY PASS คือเป็นสิทธิ์ของพนักงานที่สามารถพาเพื่อนเข้าได้ 1 คน เลยตกลงจับคู่เลยครับ เพราะต่างฝ่ายต่างมี 4 คนเท่ากันเลย ก็บอกเค้านะครับว่าไม่เป็นไรไม่ต้องจ่ายค่าตั๋วให้เราก็ได้ แต่เขายืนยันหนักแน่นว่าจะออกให้ครึ่งหนึ่ง เพราะถ้าไม่ได้รู้จักพวกเราเขาต้องออกแพงกว่านี้
เจเน็ทบอกพวกผมว่าทุกครั้งที่เขาเข้าไปเล่น เขาก็จะใช้บัตรนี้แหล่ะครับ คือเขารู้จักคนที่เอาตั๋วมาขายในราคาลด 25 % ซึ่งเป็นบัตร BUDDY PASS นี่ล่ะ ดังนั้นเขาบอกว่าเขาไม่ต้องการจะได้จากพวกเราฟรี เขารู้สึกไม่ดี เพราะงั้นขอออกให้ครึ่งหนึ่ง นั่งเถียงกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง 555+ แต่สรุปก็แพ้ลูกตื๊อของเจเน็ทไม่ไหว เริ่มเถียงไม่ทันด้วยแหล่ะ เลยโอเคไปครับ
พอจะนัดวันที่เข้าไปเล่นก็เกิดปัญหาใหม่คือ พวกผมไม่มีมือถือซะงั้น เลยนัดกันทางเมลเอา โดยที่พวกเรามีวันหยุดวันไหนก็เมลไปบอกเขาล่วงหน้า เพราะวันหยุดจะมีเป็นตารางติดอยู่ซึ่งสามารถเช็คได้ครับว่าจะหยุดวันไหนบ้าง ต่างคนต่างแลกเมลกันครับ ยังไงรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหาย
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5310101.jpg)
แล้วก็แยกย้ายกันไปครับ เพราะเจเน็ทต้องไปธุระต่อ พวกผมสี่คนเลยเดินเล่นถ่ายรูปกันอีกรอบ และก็ตามเคยครับประสานักท่องเที่ยว แหะๆ เจอร้านไรเข้าหมดแหล่ะ ทีนี้ไปเจอร้านขายของที่ระลึกที่หนึ่งครับ ในร้านมีสิ่งละอันพันละน้อยเต็มไปหมด ทางเดินในร้านก็เป็นซอกเป็นหลืบเหมาะแก่การเล่นซ่อนหามาก แต่ก็มีกล้องวงจรปิดอยู่บนเพดานนะครับ ก็แยกๆกันเดิน น้องเมกับไอ่แนนเดินไปดูเสื้อผ้า เครื่องประดับตามประสาผู้หญิง ผมเองก็ไปสะดุดมุมของเล่นครับ 5555+ อย่าเพิ่งมองผมอย่างง้านนนนน มันน่าสนุกดีจะตาย แหะๆ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06957.jpg)
ไอ่แจ๊คมันก็เดินตามหลังผมเงียบๆครับ ในร้านคลอด้วยเสียงเพลงตลอด ผมก็สะกิดมันดูนู่นดูนี่ด้วยความตื่นเต้น เจออะไรไม่รู้แปลกๆ ผมก็เรียกมันดูตลอด แจ็คมันก็ยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง แต่แบบเก๊กๆอะ แหม...มึงจะขำให้มันเต็มเสียงนี่ไม่ได้ใช่มะ
“มึงไม่ดูไรเหรอ...เนี่ยๆ น่าหนุกนะมึง” ผมหันไปพูดกับมัน ในมือก็กำลังไขลานตุ๊กตาหน้าตาประหลาดๆอย่างเอาเป็นเอาตาย
“แค่ดูมึงเล่นก็สนุกแล้ว....” นั่นไง มุขเสี่ยวประจำวันของมันมาละ....ไม่ชินซักทีผม -///-
“อ่า....เหรอ” หันหน้าหนีดีกว่าว่ะ เซ็งตัวเอง หน้าแดงแหงเลยกู
“พูดแค่นี้ก็เขิน...คนเรา....อย่างกับไม่เคยเจออะไรที่มันเขินกว่านี้งั้นแหล่ะ...” ว่าแล้วก็ยิ้มๆแบบมัน
“เหอะๆ....” เริ่มไปไม่เป็นแล้วผม หาไรเล่นด่วน! ผมจับๆคว้าๆตุ๊กตาหน้าตาแปลกๆ ที่วางอยู่ในกระบะไปเรื่อยๆ หาไรดึงความสนใจงะ...
“ว่าไป....ตั้งแต่ครั้งแรกก็นานแล้วนี่.....หายเจ็บรึยัง?” โอ้โห....ถามง่ายมากสาดดดด หน้านิ่งด้วย เหมือนมันถามว่าที่ผมหกล้มอะหายรึยัง คิดบ้างสิว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง ไม่ได้ด้านเหมือนมึงนะว้อย
“......ไม่....เอ่อ....ไม่เจ็บ...แล้ว....อ่า” แล้วดันบ้าจี้ตอบมันอีก กรรม -*-
“งั้นก็ดี.....คืนนี้ต่อนะ....” มันเอี้ยวตัวมากระซิบข้างๆหูผมในประโยคสุดท้ายแล้วผละออกไปอย่างสบายอารมณ์ ... แล้วจะให้พูดไรได้อะ ถ้าพูดไปตอนนี้เข้าตัวแหงเลย ผมก็ไม่ตอบอะไร แต่ดูของไปเรื่อยๆ ได้ยินเสียงไอ่แจ๊คหัวเราะเบาๆจากข้างหลัง หมั่นไส้แม่งจริงๆ....ฮึ๊ยยยยยย
ซักพักน้องเมและไอ่แนนก็เดินมาสมทบครับ แต่ละคนได้ของฝากติดไม้ติดมือกันไปตามระเบียบ เลยออกจากร้านแล้วไปเดินเล่นริมทะเลสาบกัน มีเรือจอดอยู่หลายลำครับ บางลำเป็นเรือสำหรับท่องเที่ยว บางลำก็เอาไว้จับปลา บางลำก็เหมือนจอดไว้เฉยๆแล้วเป็นร้านอาหารบนเรือ ดูหรูหรามากมาย พอไปดูราคาอาหารแล้วต้องถอยครับ ค่อนข้างแพง แหะๆ เลยไม่กินกัน
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5310078.jpg)
แล้วก็เดินไปดูพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นครับ เป็นประวัติความเป็นมาของเมือง เดินเล่นเพลินๆ ดูฟรีและถ่ายรูปในส่วนที่เขาอนุญาต แล้วก็ออกมานั่งรับลมข้างนอกต่อ ซักพักก็เดินทางกลับที่พักเพราะเวลาใกล้จะเย็นแล้ว และหิวข้าวกันถ้วนหน้า เลยเรียกแท็กซี่กลับกันครับ
พอถึงที่พักก็ต่างคนต่างเก็บของ เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมาทำอาหารร่วมกันครับ วันนี้น้องเมแสดงฝีมือเป็นสตูว์ไก่อบมันฝรั่งสูตรคุณแม่ รสชาติเยี่ยมมากมาย กินกันจนเกลี้ยง แทบจะเลียหม้อกันเลยทีเดียว และตบท้ายด้วยไอศกรีมฮาเก้นดาสที่แทบจะกลายเป็นอาหารประจำของพวกผมไปแล้ว ต้องทานแทบทุกมื้อหลังอาหาร ที่นี่ขายถูกกว่าบ้านเราครับ สงสัยคงเพราะไม่ต้องขนส่งมั้ง พวกผมเลยกินกันแหลกเลย
ระหว่างที่กินไอศกรีมก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย ก็เป็นเรื่องที่ไปเที่ยววันนี้นั่นแหล่ะ พรุ่งนี้กับมะรืนยังได้หยุดอยู่ครับ เลยคุยกันว่าพรุ่งนี้จะเข้าไปห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองที่ยังไม่เคยไป แล้ววันหยุดวันที่สามค่อยพักอยู่บ้านเตรียมตัวทำงานสวนสนุก พอคุยอะไรเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายกันกลับห้องครับ
พอเข้าไปในห้องตามสเต็ปผมต้องแผ่หลาไปบนเตียงก่อน มันติดอะครับ ทำทุกครั้ง 55+ ไอ่แจ๊คเองก็มองผมขำๆประมาณว่าทำอะไรเป็นเด็ก แล้วมันก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ผมเองก็นอนเขียนไดอารี่อยู่บนเตียง ปกติก็เขียนบ้างไม่เขียนบ้างนะครับ แต่วันนี้มันเจอเรื่องหลากหลายเหลือเกินเลยอยากบันทึกไว้ซะหน่อย พอเขียนเสร็จก็เปิดทีวีหาหนังดู จนไอ่แจ๊คออกมาจากห้องน้ำผมก็เข้าไปใช้ห้องน้ำต่อ อาบเสร็จก็เดินออกมาอย่างสบายอารมณ์ ลืมไปว่าไอ่แจ๊คมันขอทำอะไรอ่า…
“oh…yes…ahhhh….god….please…oh ahhh” เห...เฮ้ย!!! นั่น....นั่นมันหนัง....เอ่อ....หนัง X อ่า....ไอ่...ไอ่เหี้ยแจ๊คเอามาจากไหนเนี่ยยยย
“อ่าว....ออกมาแล้วเหรอ...ฮึๆ มานั่งดูด้วยกันมา....” มันตบที่นั่งข้างเตียงตัวเองดังปุ๊บๆ...ง่ะ อะไรเนี่ยยยยย
“อะ....ไอ่แจ๊ค...มึง....มึงเอามาจากไหนเนี่ย” ไม่เข้าไปหรอก...ยืนอยู่ห่างๆดีกว่าอะ -*-
“ก็เปิดไปเรื่อย.....เจอพอดี....ฮึๆ....มานี่มา....” ผมส่ายหัวดิกเลย เข้าไปให้โง่ดิ เลยเดินเลี่ยงไปแขวนผ้าเช็ดตัวที่ตู้เสื้อผ้า แล้วเช็ดหัวตัวเองด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็กแก้เขิน กรรม มันเปิดเหี้ยไรเนี่ย
“อย่าดื้อสิ...มานี่มา...หรืออยากให้ไปพามา....” ประโยคสุดท้ายเสียงมึง HERE มากไอ่แจ๊ค...กรรมของกูจริงๆ ผมเลยแขวนผ้าเช็ดตัวเล็กแล้วเดินหัวเปียกหัวลู่ไปหามัน...ในหัวก็คิดถึงเรื่องตอนกลางวันที่มันขอ...สงสัยจะถึงเวลาที่สัญญาแล้วมั้ง T^T
“ว่าง่ายๆอย่างนี้เดี๋ยวให้รางวัล...” ผมหันไปมองมันอย่างหวาดๆ ง่า รางวัลของมึงนี่ไม่ส่งผลดีกับกูแหงๆเลย ไอ่แจ๊คหัวเราะเหมือนรู้ความคิดผม มันเลยก้มตัวลงมากระซิบข้างๆหู
“เดี๋ยวทำเบาๆ..........” อืม........นั่นไง กูว่าแล้วไง มึงบอกเบาๆกูไม่เห็นมึงเบาเลย... T^T
“แต่ตอนนี้นั่งดูไอ่นี่เป็นเพื่อนหน่อย....ฮึๆ” มันคว้าตัวผมให้นั่งตรงหว่างขามันแล้วมันก็เอาคางเกยไหล่ เอามือกอดเอวผมไว้ มันคงโรแมนติคกว่านี้ถ้าไอ่หนังที่เปิดอยู่ตรงหน้านี่เป็นหนังรักไม่ใช่หนังโป๊! มือมันก็เลื้อยๆลูบอยู่แถวเอว งานเข้าว่ะ...
หนังตรงหน้าก็ฉายไป ซึ่งก็แน่นอนว่าผมพยายามจะไม่ดูอะ หลับตาบ้างลืมตาบ้าง แต่เสียงที่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ต้องได้ยินนี่มันก็....กระตุ้นอารมณ์ผมจนได้ ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวหรอก...ไอ่ความรู้สึกแข็งๆกับไอร้อนๆที่อยู่ด้านหลังของผมมันก็บ่งบอกถึงอารมณ์ของไอ่แจ๊คได้ดีไม่แพ้ผมเลยล่ะ...
“เป็นไงบ้าง...” มันกระซิบแผ่วๆที่ข้างหู ทำเอาสะดุ้งจนต้องย่นคอหนี แต่มันก็ตามมาประทับจูบแถวใบหู คาง และหลังคอผมจนได้ มือมันที่ตอนแรกกอดเอวอยู่ก็เลื้อยเข้าไปในเสื้อยืดผมแล้ว ตอนนี้ผมแทบไม่ได้ยินเสียงจากทีวี เหมือนจุดสนใจมันหันมาที่ไอ่แจ๊คทั้งหมด
“อะ....อ่า....ก็.....ซี๊ดดดด...” พูดไม่ทันจบประโยคมันก็บดจูบลงมาย้ำๆแถวหลังคอผม ขึ้นรอยแหงๆ ตอนนี้มันคว้ารีโมทกดปิดทีวี แล้วโยนรีโมททิ้งทันที มือมันเริ่มล้วงเข้าไปในขอบกางเกงผม อีกมือก็ลูบไล้ยอดอกผมเบาๆ ความซาบซ่านจากสัมผัสที่ประดังประเดเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้ผมแทบไม่มีแรงขัดขืน
“ทำ.........นะ”
จบตอนที่ 17 ไปเที่ยวท่าเรือ
:jul3: จะฟิตไปไหน 55555+
ไม่รู้คุยไรดีวุ้ย อ่านๆกันไปละกัน :pig4:
-
ฟิตจิงจิ้งงงง
2 เรื่อง
ชอบฟิตๆ อิอิ
หนุกอ่ะ
ชอบบบ เตรียมตัวได้เลย ติดเรื่อนี้แล้วนะ555+
ไม่มาต่อ จะตามไปทวงเลย คอยดู
แจ๊ค - ขี้หึงดี ขอโหมด โหด + เถื่อน เยอะๆ หึงบ่อยๆ จะได้ลงโทษกันบ่อยๆ :haun4:
เชนท์ - น่ารักกก น่าหลง น่า....... :z1:
ปล. คิดถึงคนแต่งนะตัว
:กอด1:
แก้ไข* มา+1ให้ตัวเองง่ะ
-
ฉลองไปเที่ยว :oo1: เชนทร์ฉลองซะหน่อย
ไหนๆก็ไหนๆพรุ่งนี้หยุด ให้ได้ฟื้นร่างกายหลังคลอด อั๊ย หลังสังหารหมู่555
ไอ้เจ้าแจ็คเนี่ยน้า ในร้านขายของที่ระทึก เอ้อ ที่ระลึกมันยังถามได้ว่า หายเจ็บอ่ะยัง :-[
ึคนบร้าๆๆ ชวนตอนที่บรรยากาศโรแมนติกฝ่านี้ก็มะได้
จะได้ตอบเซย์เยสแบบมะต้องคิด :m20:
แสดงว่าคิดตลอดเวลาชิมิว่าเสร็จจากไปเที่ยวก็ถึงเวลาปฏิบัติกิจ...อ่ะ อิอิ
สู้ๆนะคะ คนแต่งฟิตมากกกกกกสงสัยคิดเอ็มร้อยแยะ ฟิตปั๋ง อิอิ :L2:
-
สวัสดีจ้า ..Melos .......
:กอด1: คิดถึง ๆ ....
เป็นห่วงน๊า ....
เล่นตัดฉับ เยี่ยงนี้ ไม่เป็นไรๆ ..
เดี๋ยวไปเตรียมรถพยาบาล ..มารอดีกว่า ... :bye2:
-
อ่ะนะ ฟิตโคตร
ไอ่เรานึกว่าแต่งเรื่องนู้น พักเรื่องนี้ แล้วสลับวันอัพเอา
ไปๆมาๆ แต่งควบ ข้าน้อยนับถือ
ว่างๆเขียนให้เราบ้างดิ เราแต่งไวขึ้นอย่างไง ค้างอย่างนั้น
ไม่ไปไหนเลย นิยายตู
อย่างไงก็จะแต่งสองเรื่องก็สู้ๆแล้วกันครับ เต็มที่ +1
-
ตัดฉับซะงั้น เอาให้เสร็จก่อนก็มิได้ งุงิ
-
มันต้องแบบนี้ดิ :z1:
ปล. เดี๋ยวตามไปอ่านเรื่องโน้นต่อ
-
อ๊ายยยยยยย มาตัดเอ็นซีเค้าได้ยังไง กลับมาก่อนนนนนนนนนนนนนนนน :sad4:
-
เข้ามาจิ้ม+ ให้กับนักเขียนสุดฟิต
แต่จะให้ดี มาลง nc ที่ค้างไว้ให้อ่านจะดีมาก ๆ เลยจ้ะ
-
อร๊ากกกก ค้างเลย... :serius2:
ชอบตอนพิเศษจังอะ แบบนี้แสดงว่า แจ๊ครักเชนทร์จริงๆแล้วล่ะ ไม่งั้นไม่ยอมหรอก :impress2:
-
:z2:
ตอนที่ 18 เรามาร่วมบรรเลงเพลงรัก กร๊ากกกกกกก
“อะ....แจ๊ค....อื้ออออ” มันพลิกตัวผมให้ไปประจันหน้ากับมันแล้วเริ่มต้นจูบอีกครั้ง แล้วผละออกมาถามผมด้วยเสียงเว้าวอน
“..........นะ”
“อะ....เดี๋ยวๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน” ผมดันมือไปที่ไหล่...มันคาใจอะไรบางอย่างนี่นา
“หืมม์...”
“ที่...เอ่อ...ที่มีอารมณ์....เพราะ...เอ่อ เพราะหนังเหรอ???” มันอาจจะเป็นเรื่องไร้สาระนะครับ ก็ผมอยากรู้นี่นา แต่ไอ่แจ๊คมันกลับหัวเราะน้อยๆ มือมันช้อนคางผมขึ้นเบาๆแล้วประทับจูบลงมาอีกครั้ง จูบหวานๆ เบาๆเหมือนแค่แตะเฉียดริมฝีปาก แล้วมากระซิบข้างหูผม
“อยากทำตั้งแต่กลางวันแล้ว...จะลากเข้าห้องลองเสื้อก็ไม่ได้...” พูดจบมันก็ไล้เลียติ่งหูผม แล้วไล่จูบลงมาตั้งแต่หลังใบหู ซอกคอ ไหปลาร้า... แต่ตอนนี้ในหัวผมมีแต่คำพูดของมันอะ...กลางวัน...กลางวันเนี่ยนะ กลางวันแสกๆมึงไปอยากอีท่าไหนเนี่ย
“เดี๋ยว แจ๊ค เดี๋ยวๆๆๆ แล้ว ไหงเป็นกลางวัน???” ผมยันแขนไปที่ไหล่มันสุดแรง ถามด้วยความงงว่าแล้วไหงถึงอยากอะ คือๆ...คือมันไม่น่าจะมีอะไรให้อยากได้เลยนะ...
“ไม่เอา...ตอนนี้ไม่ตอบ ทำตัวดีๆก่อน เดี๋ยวเสร็จแล้วจะบอก.....” ทีนี้มันไม่ฟังเสียงผมแล้วครับ มันจับเอวผมให้ลุกขึ้นยืนตามมัน ตอนนี้ไอ่แจ๊คดันผมประชิดข้างฝา จับแขนผมสองข้างยกขึ้นแล้วดึงเสื้อยืดออกทางหัว แล้วไล้จูบที่ริมฝีปากผมเรื่อยๆ ช้าสลับเร็ว พอผมทำท่าจะหายใจไม่ออกมันก็ผละออกมาเลียริมฝีปากด้านนอกเบาๆ ปล่อยให้ผมสูดอากาศเข้าปอด แล้วมันก็จะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากใหม่ สลับไปมาอยู่แบบนี้...
มือมันป่ายเปะปะไปตามลำตัวผม บดขยี้ยอดอกบ้าง ลูบไล้บ้าง มืออีกข้างก็เลื่อนลงมาลูบไล้แก่นกายจากช้าๆจนเร็วขึ้น ตอนนี้กางเกงขาสั้นของผมที่ยังคงคาอยู่ที่ต้นขาทำให้ไม่สามารถหลบหลีกสัมผัสจากไอ่แจ๊คได้เลย มือของผมทั้งสองข้างดันใหล่มันไว้สุดแรง แต่พอมันกดกลับมาก็จำเป็นต้องยอมให้มันเข้าใกล้มากกว่าเดิม
“อะ....อื้อ~” มันเลื่อนริมฝีปากลงไปจากซอกคอ ไล้เลียลงมาที่ยอดอก ขบเม้มแล้วจูบแรงๆเหมือนมันหมั่นเขี้ยวอะไรนักหนาก็ไม่รู้... แล้วก็ไล้ริมฝีปากลงไปต่อ ลิ้นแตะเบาๆที่แอ่งสะดือ มือทั้งสองข้างของมันจับที่ข้อมือผมทั้งสองข้างไว้ ผมงอตัวลงมาตามแรงโน้มถ่วงและความเสียวที่มันส่งมาให้ซะเหลือเกิน ไม่มีที่ยึดเหนี่ยวใดๆ มือทั้งสองข้างก็ถูกยึดไว้ ตอนนี้สิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายของผมมีแต่ลิ้นร้อนๆที่ตอนนี้เริ่ม จูบเบาๆลงบนแก่นกายของผมแล้ว...
“อะ....อ๊า~~” มันจูบซับของเหลวใสๆที่ส่วนปลายจนหมด แล้วจูบหนักๆไปทั่ว ริมฝีปากของไอ่แจ๊คที่ตอนนี้ ไล้เลีย และดูดกลืนเข้าไปทั้งหมด ปลายลิ้นที่เคลื่อนไหวอยู่ภายในก็สั่นระริกยังความเสียวซ่านให้กับผมไม่แพ้ริมฝีปากที่รูดขึ้นลงอยู่ภายนอกเลย
มันปล่อยข้อมือทั้งสองข้างของผมให้เป็นอิสระ แล้วย้ายมือของตัวเองไปลูบไล้แผ่นหลังชื้นเหงื่อของผม มืออีกข้างก็บรรจงลูบไล้เบาๆที่บั้นท้าย ปลายนิ้วเริ่มสอดแทรกเข้าไปในส่วนที่ลึกล้ำ ตอนนี้ผมได้แต่หลับตาครางรับสัมผัส มือยันผนังไว้อย่างหาที่พึ่ง...มันจะเก่งเกินไปแล้วนะ...
“อะ...แจ๊ค....แจ๊ค...อ๊ะ.....อ๊า~” ผมครางอย่างสุดกลั้น...ทรมาน ทรมานชะมัด อยากปลดปล่อย...แต่ก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดฝัน...อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่คิด ไอ่แจ๊คหยุดการกระทำทุกอย่างบนร่างกายผม...ยันตัวขึ้นมากั้นแขนขังผมไว้ ผมปรือตามองมันด้วยความตกใจ
“อยาก....เหรอ?” มันช้อนคางผมขึ้นแล้วยิ้มยั่วให้ สภาพแบบนี้จะให้ตอบอะไรได้...ผมหันหน้าหนี ฝ่ามือผมเลื่อนลงไปที่แก่นกายของตัวเอง...จะ...ไม่ไหวแล้ว...นะ
“อ๊ะ...อย่า...ห้ามทำเอง…” มันต้องการอะไรจากผ๊มมมมม~ มันคว้าข้อมือผมสองข้างแล้วยันผนังไว้ ผมมองมันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ถึงผมจะไม่เห็นหน้าตัวเอง แต่ตอนนี้ผมคงทำหน้าดูไม่ได้แหงเลย...งืออออออออ T^T
“อะ....แจ๊ค...” ผมเอ่ยถามด้วยเสียงเว้าวอน แต่มันไม่ได้ตอบอะไรนอกจากคว้าข้อมือผมให้ตามไปที่เตียงมัน มันนั่งที่ขอบเตียงแล้วมองผมยิ้มๆ ผมที่ตอนนี้แทบจะอายมุดดินหนีได้แล้ว ผมไม่รู้...ไม่รู้ว่ามันต้องการอะไรจากผมอ่า
“ถอดเสื้อให้หน่อย...” ผมมองมันหน้านิ่ว แต่ก็เจอสายตาเจ้าเล่ห์ตอบกลับมา ฮือออ ยอมก็ได้วะ...ผมยันเข่าตัวเองกับพื้นเตียงแล้วเอื้อมมือไปถอดเสื้อยืดที่มันใส่อยู่ช้าๆ พอถอดปุ๊บมันก็ประชิดตัว เอามือข้างหนึ่งโอบเอวผมไว้ ริมฝีปากก็จูบไปทั่วแผ่นอก นิ้วมือสอดแทรกเข้าไปยังช่องทางด้านหลังของผมช้าๆ ผมสะบัดใบหน้าขึ้นด้วยความเสียว...สรรหาอะไรมาทำกับกูจริงจริ๊ง~ T^T
“อะ...อื้อ....อา...แจ๊ค...แจ๊ค” สองมือผมโอบรอบคอของไอ่แจ๊คไว้ราวกับเป็นที่พึ่งสุดท้าย ปลายนิ้วที่เพิ่มขึ้นจนเป็น 3 นิ้วขยับเข้าออกที่ช่องทางด้านหลังของผม ส่วนหน้าของผมยังคงได้รับการกระตุ้นไม่ขาดจากฝ่ามือและเรียวนิ้วของไอ่แจ๊ค ไม่นานนักมันก็ถอนเรียวนิ้วออก...
“เอานะ...” ก็ไม่รู้ว่าจะขอทำไม T^T ยังไงก็ต้องทำอยู่แล้วนี่ ฮืออออ
แจ๊คมันปลดชั้นในตัวเองลงอย่างส่งๆ แล้วสะบัดทิ้งไปที่ปลายเท้า ฝ่ามือโอบตัวผมแล้วกดลงไปที่แก่นกายของมันช้าๆ...อาจเป็นเพราะการเล้าโลมที่ยาวนานโดยที่แจ๊คมันไม่ได้ตอบสนองตัวเองหรือให้ผมทำให้มันเลย แก่นกายของมันที่ขยายตัวขึ้นจนผมรู้สึกเจ็บจนต้องนิ่วหน้า เหมือนมันจะรู้... แจ๊คมันส่งปลายนิ้วเรียวๆของมันมาที่ริมฝีปากผม พยักหน้าเป็นเชิงว่าให้เลีย...ผมที่ตอนนี้สติกระเจิงไปตั้งนานแล้วจึงไล้เลียที่ปลายนิ้วมันอย่างกระหาย...
“....ฮึๆ” มันหัวเราะน้อยๆแล้วดึงปลายนิ้วออกจากริมฝีปากของผม ส่งเข้าไปหล่อลื่นยังช่องทางด้านหลังอีกครั้ง มือมันกระตุ้นสัมผัสด้านหน้าของผมอย่างไม่ยั้งมือ พอผมทำท่าจะเสร็จมันก็จะหยุด...ผมมองหน้ามันอย่างขัดใจ แต่มันก็ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเลื่อนมาจูบแลกลิ้นกับผมอีกครั้ง...จนถึงตอนนี้ร่างกายของผมกับไอ่แจ๊คก็ค่อยๆเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างเชื่องช้า...
“อึก...” มันทั้งอึดอัด ทั้งจุก...ตอนนี้แก่นกายของไอ่แจ๊คเหมือนจะขยายตัวขึ้นไปอีก...ทั้งผมทั้งมันต่างหอบเบาๆ...นิ่งๆอยู่อย่างนั้นเหมือนปรับสภาพ ผมที่ยังคงกอดคอมันอยู่เหมือนเป็นที่พึ่งก็หอบยาวๆ พยายามผ่อนแรง...ถ้าผมอึดอัดมันก็คงอึดอัดไม่แพ้ผมหรอก... (แต่คนโดนเสียบคือเอ็งไงนังหนู กร๊ากกกกกก)
มันเลื่อนริมฝีปากมาแลกจูบกับผมอีกรอบ...เหมือนเป็นการบอกให้รู้ว่าบทรักกำลังจะเริ่มต้นขึ้น แจ๊คมันไม่เคยบอกผมหรอก แต่ทุกครั้งที่จะทำอะไรพวกนี้ มันมักจะเริ่มจากจูบเสมอ…
มือมันที่โอบรอบเอวผมอยู่บีบเค้นผิวเนื้อของผมจนขึ้นรอย แต่ก็ไม่ขยับ...มันเลื่อนตัวมากระซิบที่ใบหูผมในขณะที่มือมันก็ยังคงลูบไล้ร่างกายผมอยู่อย่างนั้น
“...........ขยับเองสิ” อะ...อะไรนะ...ผมมองหน้ามันกลับอย่างต้องการคำยืนยัน ไม่มีเสียงตอบรับใดๆนอกจากใบหน้าที่ขยับขึ้นลงน้อยๆราวกับยืนยันในคำพูด ผมส่ายหัวเบาๆตอบ น้ำตาเริ่มคลอเบ้าด้วยความอึดอัดที่สั่งสมมา อยากปลดปล่อยเหลือเกิน...
แจ๊คมันเอื้อมมือมาป้ายน้ำตาออกเบาๆ แต่ยังคงพยักหน้าเบาๆยืนยันคำเดิม...
“แจ๊ค....ไม่เอานะ...แจ๊ค...ฮึก…” ผมที่ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่นั่งแช่อยู่ที่เดิม น้ำตาที่คลอๆอยู่เริ่มปริ่มออกมา
“นะ...เดี๋ยวช่วย...” มือของมันที่กระชับมั่นอยู่ที่เอวของผมเริ่มขยับขึ้นลงตามจังหวะ...ผมเองก็ขยับตามอย่างเก้ๆกังๆ แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ ฮือออออออ
มันยังคงป้อนสัมผัสมาอย่างไม่หยุดหย่อน จนเมื่อถึงจุดหนึ่งเหมือนสันชาตญาณภายในปะทุ...ร่างกายผมขยับไปเองตามอารมณ์จนผมยังตกใจตัวเอง ใบหน้าของไอ่แจ๊คที่ลอยอยู่ตรงหน้าเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์จนผมเคลิ้ม หยาดเหงื่อตามไรผม ริมฝีปากที่ครางเสียงต่ำๆราวกับพอใจในการกระทำของผมเสียมากมาย ทำให้ผมยิ่งมีอารมณ์มากขึ้นไปอีก
“แจ๊ค...อา....แจ๊ค....ไม่ไหว....ไม่ไหวแล้ว...อ๊ะ....อื้อ” ผมปลดปล่อยออกมาเลอะเต็มมือแจ๊คไปหมด แต่แน่นอนว่าแจ๊คมันยังไม่เสร็จ T^T มันยิ้มให้ผมน้อยๆ แล้วยกฝ่ามือขึ้นมาไล้เลียของเหลวของผมที่ติดอยู่เต็มมือของมันต่อหน้าทำเอาผมยิ่งอายเข้าไปใหญ่
มันพลิกตัวผมลงมาอยู่ข้างล่างทั้งๆที่มันก็ยังคาอยู่ในตัวผม ฝ่ามือกระชับมั่นที่สะโพกของผมแถมยังลูบไล้ไปมาอีก จังหวะที่ส่งผ่านร่างกายจากเชื่องช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ เสียงครางต่ำๆ จากลำคอของมันยังคงมีให้ได้ยินตลอด จนในที่สุด จังหวะการสอดแทรกที่หนักหน่วงในครั้งสุดท้าย ผมรู้สึกถึงกระแสน้ำอุ่นร้อนภายใน...ผมบอกรึยังครับว่าคราวนี้...มันไม่ได้ใส่เกราะ T^T…
“...........จะท้องมั้ยนี่...” มันนอนทับลงมาบนตัวผมที่แทบจะสลบหมดสภาพกองอยู่กับพื้นเตียงหลังการสอดแทรกครั้งสุดท้าย...มันหนักนะว้อย ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆไอ่ห่านี่ ยังมีหน้ามาแซวอีก
“ท้องบ้าอะไรล่ะ...” ผมหันหน้าไปพูดกับมันด้วยความเหนื่อยอ่อน ไอ่แจ๊คหัวเราะเบาๆแล้วไล่จูบไปตามลาดไหล่...เหนื่อยชะมัดเลย...
“นี่...อีกรอบนะ....” มันพลิกตัวผมแล้วคร่อมร่างทับไว้ ผมตกใจสุดขีดเพราะตอนนี้มือมันเลื้อยลงไปที่ช่วงล่างผมอย่างไวว่อง...อะไรนะ!?!
“เฮ้ยๆๆๆ ไม่...แจ๊ค ไม่เอานะ” ผมส่ายหน้าดิก มือก็ตามลงไปยึดข้อมือมันไว้อย่างสุดความสามารถ แต่การเคลื่อนไหวของมืออีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมหยุด
“อุก...อื้ออออ!!” แทนคำตอบ มันประกบจูบหนักหน่วงอีกครั้ง...
(จิ้นเอาเองตามใจปรารถนา 55555+)
ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าในวงแขนของไอ่แจ๊ค...สภาพทุกอย่างคงเดิมก่อนที่ผมจะหมดสติไปตอนราวๆตีสอง...
หมดแรงด่า...
นอนต่อดีกว่า...
ZZZzzzzzZZzzzzzzzzzz
จบตอนที่ 18 เรามาร่วมบรรเลงเพลงรัก กร๊ากกกกกกก
----------
ตายๆ อัพยังกะหนังสือพิมพ์ เลียนแบบเรื่องอื่นมั่งดีมะ แบบว่าค้างแล้วค้างอีกอะ คุณผู้อ่าน :jul3:
ส่วนหวานรักรสเชอร์รี่ ทีแรกว่าจะค้างเพราะแต่งไว้ครึ่งตอน ฟิตจัด แต่งต่อเลย ลงไปละนะ ไปอ่านกันด้วยล่ะ กร๊ากกกกก
ไว้พรุ่งนี้มาตอบเมนท์ คืนนี้เผ่น
ขอบคุณทุกท่านที่อ่าน+เมนท์จ้า ฝันดีๆๆๆนะ :กอด1:
-
แว๊ก อ่านไม่ทัน
เม้นต์ตอนเก่าก่อนแระกัน
หนู๋เชนทร์ไม่ทันแจ็คเล้ยยย
ป.ล. เห็นด้วยที่นอกฮาเก้นดาสถูกกว่ามาก ในไทยนี่กระเดือกไม่ลง
อิดิท อ่านจบตอนแล้ว
เอ่อ ขอคุณเมลอสที่ทำให้ความฝันอีกอย่างนึงสำเร็จ
หนู๋เชนทร์ได้ออนท๊อปแล้ว :-[(อันแรกคือหนู๋เชนทร์รุก)
ทำเอาเลือดกำเดาแตกซ่านเลยทีเดียว :jul1:
-
หนูช๊อบ ชอบบบบบบ :haun4:
-
แวะมาเสียเลือด :m25:
แล้วค่อยๆ กระเสือกกระสนไปนอน คร่อก
-
รู้สึกว่านังหนูคงเริ่มชินกะ NC
เริ่มรู้จังหวะ โดยที่แจ็คไม่ต้องบอกแล้วนี่นา
:laugh:
-
ฮี่ฮี่ฮี่ สมใจอยากล่ะ
ครั้ง 2 หนูเชนทร์ออนท็อป
ครั้งต่อๆไปๆ หูย ไม่อยากจะจิ้น รออ่านดีกว่า
-
การี๊ดดดดดดดดดด เป็นNC ที่หวานหยดย้อยมากกกกกกกก
น้ำตาลเกลื่อนขอบเตียงเลยนะเนี่ย แจ๊คเอ๋ย ไมฝีมือเอ็งถึงได้
เจ๋งแบบนี้นะ ทั้งหวาน ทั้งออดอ้อน ลูกแกะตัวน้อยๆก็เดินมึนๆหลงกลหมาป่า
ไปแล้วเรียบร้อยโรงเรียนแจ๊ค
อินู๋เชนทร์ของพี่ต้องทำใจนะลูก ซะมีเรามันร้อนแรงเหลือเกินเทคนิคแพรวพราวมากๆ
“อยากทำตั้งแต่กลางวันแล้ว...จะลากเข้าห้องลองเสื้อก็ไม่ได้...”
>> คำตอบอยู่นี่เอง เฮ้ออสุดที่รักของนู๋เชนทร์หื่นไม่เป็นเวล่ำเวลา
"ไอ่แจ๊คมันกลับหัวเราะน้อยๆ มือมันช้อนคางผมขึ้นเบาๆแล้วประทับจูบลงมาอีกครั้ง
จูบหวานๆ เบาๆเหมือนแค่แตะเฉียดริมฝีปาก "
>> เอิ่ม...หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า ขอเลือดด่วนด้วย แอ๊ก :pighaun:
“อยาก....เหรอ?”
>> ปู้ชายเจ้าเล่ห์ บร้าๆๆๆๆ
"ผมที่ตอนนี้แทบจะอายมุดดินหนีได้แล้ว ผมไม่รู้...ไม่รู้ว่ามันต้องการอะไรจากผมอ่า "
>> เวลาอีกเสี้ยววิจะเป็นคำตอบไงล่ะนู๋เชนทร์
"ผมสะบัดใบหน้าขึ้นด้วยความเสียว...สรรหาอะไรมาทำกับกูจริงจริ๊ง~ T^T"
>> เด็กเอ๋ยเด็กน้อย ขอวิชาจากอ.แจ๊ค ณ บัดนาว 555 :z1:
บรรเลงเพลงร้ากกกกกกกกกกหวานมากมายคะ
สุโก่ยยยยยยยยยยยยย
o13 +1 จัดไปคะ
-
:pighaun: คนแต่งน่ารัก เรารัก NC เ้ย้ย 555
-
หลังจากมี nc ไปแล้วหนนึงนี่
มีตามมาอีกเรื่อยๆเลยนะ
:laugh:
พี่แจ็คแกฟิตไปหนายยยยยยยยย
:jul3:
-
รู้สึกผู้แต่งเปลี่ยนจากแนวหวานเป็น...
-
ตอบเม้นท์ยามเที่ยงตะละล้า~ (เลียนแบบน้องฮารุ 555+)
nana lon€ly™ -- ถ้ามันอยาก มันคงกล้า แต่โดนคืน 2 ทีนะ 55+
jokirito -- ใจเย็น แค่นี้นังหนูมันก็จะแย่แร้ววววว
MeloS -- ตอบเมนท์ตัวเอง..... คนง่าววววววว หาเรื่องใส่ตัว กร๊ากกกก
dahlia -- ฝันสลายเรยเรอะ ใจเย็น มีอะไรแปลกๆอีกเยอะ
XTeND -- นี่ไงเจ้าของทู้ 5555+ *เดาไม่ออกวุ้ย ต้องลอง เย๊ยยยยยยยยยยยยยย พูดเล่น :z1:
ï_Kiss_U♥ -- กรรม มีมาทวงด้วย กลัวแล้วววว
mecon -- สงสัยอยู่เหมือนกันว่ามันไปอยากกันตอนไหน ???
Magnolia -- เตรียมแล้วเป็นไงเอ่ย...ได้ใช้ม๊ายยยย
XTeND -- นี่แค่ช่วงแรกๆ ที่ฟิตอะ ฮึๆๆๆๆ
jokirito -- ขอไปรีไรท์นิดนุง จะได้อ่านกันเพลินๆไง
dahlia -- สมใจละนะ อ่อ ขอบคุณมากมายที่ตามไปอ่านอีกเรื่องจ้า
mist -- มาแย้วววว
nOn†ღ -- มาแย้วววว ไปอ่านซะนะ หุหุ ถ้าจะให้ดี อยากรู้เหมือนกันว่าเป็นไงบ้างอะจ้า จะได้เอาไปปรับปรุง :กอด1:
patz -- หุหุ รุกได้ แต่โดนเอาคืน จะดีเร้ออออ
sNow -- อยากได้ไรอีกบอกได้นะ....... :pighaun:
ï_Kiss_U♥ -- ใจเย็นๆ 555+
dahlia -- ฝันดีปะเมื่อคืน 5555
@BUA@ -- ทำบ่อยๆเดี๋ยวก็ชิน...หุหุ
jokirito -- มีอะไรให้อ่านอีกเย้อออออ :haun4:
mecon -- หวานจริงดี๊ ดีใจมากกกกกก ขอบคุณมากกกก เป็นปลื้มว้อยยยยย :sad4:
kuraki -- บ้า อยู่ๆมาชมเค้า :-[
l3iZal2l2e -- นั่นดิ มันสะกิดยิกๆ ขอฉากเพิ่มเนี่ย คนแต่งเหนื่อยนะเฟ้ย ต้องไปเกาะขอบเตียงชาวบ้านเก็บข้อมูลเนี่ย :z1:
XTeND -- อารายๆๆๆๆๆๆ เปลี่ยนเป็นอะรายยยย :z1:
ฉลองรีที่ 300 :mc4:
ตอบเม้นท์ๆๆๆๆๆๆ คืนนี้รออ่านเน้อ :z2:
-
แจ็คเนี่ย.....เหอะเหอะ เจ้าเล่ห์เนอะ
ส่วนเชนทร์ เอิ่ม จะใสซื่อไปถึงไหนเนี่ย
-
ในที่สุดหนูเชนทร์ก็ต้องยอม :o8:
-
รอออออ
ไหนอ่ะๆ :serius2:
-
อ่าน จบแล้ว ...
สงสัย รถพยาบาล ..ที่เตรียมไว้ ...
คงส่ง ตัวเองไปรพ. มากกว่า กร๊ากกกกกกกกกกกกก :haun4:
ขอ :กอด1: ทีเห๊อะ .. คนอะร๊ายยยยยยยยยย หุหุ ... :bye2:
-
:z2:
ตอนพิเศษ หนึ่งคืนของน้องเม...
ฮื่อออออออ ไม่เอานะ ไม่เอา....อย่าๆๆๆๆ ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“อะ...อึก...”....................
ฝันร้ายอีกแล้ว...ทุกทีสิน่า จะว่าเพราะไม่ชินที่ก็ไม่ใช่ ตอนอยู่ที่บ้านก็เป็น…
พี่แนนยังหลับอยู่เลย ดีจัง ดูท่าทางหลับสบ๊าย~สบาย... น่าอิจฉาจัง
เพิ่ง ตี2... อีกตั้งนานกว่าจะถึงเวลาตื่น...
*แกร๊ก~
“อ่าว พี่เชนทร์...ทำไมมาอยู่ห้องครัวในเวลานี้ล่ะคะ เมนึกว่านอนแล้วซะอีก”
“ก็นิดหน่อยน่ะ...น้องเม...”
“นิดหน่อยที่ว่านี่...ทะเลาะกับพี่แจ๊คเหรอคะ”
“เปล่าหรอก...มันหลับไปแล้ว แต่พี่ยังไม่ง่วง เลยออกมานั่งเล่นน่ะ”
“เมก็เหมือนกันค่ะพี่…”
“.......................”
“........................”
“เอ่อ...”
“เอ่อ....”
“ฮึๆ....ฮะๆๆๆ น้องเมเชิญก่อนเลยครับ....”
“แหะๆ...ก็...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เมเห็นว่าเงียบๆเลยอยากชวนคุย”
“พี่ก็เหมือนกันครับ”
“อืม...งั้นพี่เชนทร์มีอะไรจะเล่าให้เมฟังมั้ยคะ…”
“อ่า...ก็คงเป็นเรื่องนี้มั้ง พี่ยังไม่เคยบอกเรามาก่อน เมรู้มั้ย เมคล้ายๆน้องสาวพี่มากๆ”
“เหรอคะ”
“อืม...ท่าทาง น้ำเสียง บุคลิกคล้ายๆเลยล่ะ ทำให้พี่เอ็นดูเมเหมือนน้องแท้ๆคนหนึ่ง”
“ดีใจจัง....อืม พี่เชนทร์คะ งั้นเมอยากถามอะไรหน่อย...”
“ว่ามาเลยครับ”
“เมฝันร้าย...ไม่ว่ายังไง ก็เหมือนมันจะไม่หาย ไม่ใช่เพราะแปลกที่ด้วยนะคะ แต่มันเหมือนหลอนได้ตลอด”
“....ในฝันเป็นยังไงเหรอครับ....บอกพี่ได้มั้ย?”
“เหมือนเมวิ่งหนีอะไรซักอย่าง ทั้งๆที่มันก็ไม่มีอะไร...แต่มันมืดไปหมด…เมรู้แต่ว่าเมต้องวิ่งหนีเท่านั้น...ไม่รู้ว่าทำไม ทุกครั้งถึงฝันอยู่แบบนั้น ซ้ำๆซากๆ”
“...................”
“เมเองก็จำไม่ได้ว่าเริ่มฝันเมื่อไหร่ แต่ดูเหมือนมันจะฝันมาเรื่อยๆ จนแทบจะทุกๆ 2-3 วัน....”
“............................น้องเมหนีอะไรอยู่รึเปล่าครับ?”
“.....หนี....เหรอคะ?”
“ครับ...ก็น้องเมบอกว่าวิ่งหนี...พี่คิดว่า แล้วตอนนี้เมหนีอะไรอยู่รึเปล่าไงล่ะ”
“ก็ไม่เชิงหนีหรอกค่ะ...แค่เมยังไม่พร้อม...”
“พี่ว่านั่นล่ะครับ ที่มาของฝัน...บางที มันอาจจะถึงเวลาต้องคุยแล้วก็ได้นะ...”
“พี่เชนทร์รู้เหรอคะ...ว่าเมหนีอะไร...”
“พี่แค่เดาน่ะครับ...แต่คิดว่าเดาไม่ผิด....พี่เป็นกำลังใจให้เมเสมอนะ น้องสาวของพี่”
“ขอบคุณมากๆค่ะพี่เชนทร์...”
งั้นเหรอ....อาจจะถึงเวลาแล้วก็ได้มั้ง....
RrrrrRRrrrrrRrrrrr….
- ฮัลโหลครับ...
- คิด...เมเองนะ
- เม...เมจริงเหรอ!?! เม...เม....เมยอมพูดกับผมแล้วเหรอ !?!
- ...คิด เมหนีคิดมาตลอด...เมขอโทษ...ขอโทษที่ทำให้คิดต้องรอ...
- เม....เม....ตกลงเมยอมรับคิดแล้วใช่มั้ย????
- คิด...เปล่า เมไม่ได้จะบอกแบบนั้น...
- เม...
- พอเถอะคิด ในเมื่อมันไม่มีวันเริ่ม มันก็จะไม่มีวันจบถ้าเมไม่พูดกับคิดตอนนี้ พอเถอะนะ เมโทรมาบอกแค่นี้แหล่ะ เมไม่อยากฝันร้ายอีกแล้ว...
- เม.........
- เมแบกรับใครไม่ได้ อย่าเอาตัวมาผูกติดกับเมเลย มีคนดีๆอีกหลายคนรอคิดอยู่ ขอให้มีความสุขนะ
- เม....เมเจอใครใหม่ใช่มั้ย เมทำแบบนี้ได้ยังไง???
- ไม่...คิด ไม่มีใครทั้งนั้น แต่ถึงมี...คนๆนั้นก็ไม่ใช่คิด…
- เม....ทำไมเมใจร้ายแบบนี้...
- ใช่...คิด....เมเป็นคนใจร้าย เพราะงั้นอย่ายุ่งกับเมเลย ถ้าสิ่งที่ดึงดูดเมไปหาคิดคือหน้าตาภายนอก...เราก็อย่ามาพูดกันเลยคิด...
- ........
- โชคดีนะคิด ขอให้มีความสุข...
*แกร๊ก
อืม....นี่เรียกว่าจบได้มั้ยนะ
ถ้ากลับไปนอน...จะฝันร้ายอีกมั้ย...
ใจร้ายงั้นเหรอ....คงงั้นมั้งคิด...เธอคงเป็นคนดีมากสินะ...
งั้นก็ไปหาคนดีที่เหมาะกับเธอเถอะนะ ชั้นไม่ต้องการเธอซักนิดเลยคิด....
ไม่รู้ว่าจะฝันร้ายอีกรึเปล่า...แต่คงต้องนอนแล้วล่ะ...ไม่งั้น พรุ่งนี้จะทำงานไม่ไหว...
อากาศตอนกลางคืนนี่...ดีจังนะ....
จบตอนพิเศษ หนึ่งคืนของน้องเม...
--------------------------------------------------------
น้องเม ผู้หญิงเลือดเย็น หึๆๆๆๆ o18
เป็นตอนพิเศษอีกตอนที่ใช้เวลาแต่งสั้นมากๆๆ พอๆกับตอนหนึ่งวันของไอ่แนนนั่นแหล่ะ...
เอามาคั่นอารมณ์หื่น... อ่านกันเพลินๆ อย่าคิดไรมาก
ขอใช้สมาธิในการแต่งตอนต่อก่อน...
ฝันดีนะทุกท่าน :กอด1:
เดี๋ยวมาตอบเม้นท์ ตะละล้า~
-
น้องเม
เธอช่าง
เลือดเย็นจริงๆ
-
นี่สิ สาวยุคพัฒนา o13
-
:z2:
มิสสสสสสส
อยากอ่านตอนที่19
แต่ตอนพิเศษ เชนท์ แจ๊ค เรียกเลือดก้อพอได้นะคุนนนนนนนนนน :m25:
-
โอ้ววววว บทอัศจรรย์ที่รอคอย ทำเอาเลือดเกือบหมดตัวแน่ะ :haun4:
น้องเมใจเด็ดมากๆ ตัดขาดได้อย่างเลือดเย็นจริงๆ แต่ถ้าต่อไปยังฝันร้ายอีกล่ะ...
-
:sad4:
คนสวยใจดำ ไม่น่าทำกันเลยแก้วตา
ฮึกๆ ต่อไปนี้คงนอนฝันดีได้แล้วสินะ :เฮ้อ:
จิตใจคนสวยมักยากแท้หยั่งถึงเสมอ
:L2: สู้นะคะ
-
ไม่เม้นท์อะไรมากวันนี้เมา เมามากมาย
-
น้องเมใจเด็ดมาก !
o13
นุ้งเชนทร์นอนไม่หลับจริงเหรอออออออ
นึกว่าจะเหนื่อยจนหลับเป็นตายซะอีก
:laugh:
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆ :z2:
jedi2543 -- ไม่ได้เจ้าเล่ห์อย่างเดียว ลามกด้วย :z1:
mist -- มันก็อยากด้วยแหล่ะ.... หุหุ
ï_Kiss_U♥ -- มาแล้วๆ
Magnolia -- ตกลงได้ใช้นะ...รถพยาบาลอะ หุหุ
nana lon€ly™ -- ใบหน้าหวานใส จิตใจเย็นเยียบ... o18
mist --- 555+ กรรม สาวยุคพัฒนา เป็นไงหว่า??? แบบว่าแรงจับใจปะ
ï_Kiss_U♥ -- พอใจมะ ถ้าไงเดี๋ยวจัดแบบแรงๆมาให้อีก ดูจังหวะก่อง :m25:
patz -- นั่นสิ...จะฝันร้ายอีกมั้ย คนสวยเลือดเย็น โหะๆ
mecon -- คนมันไม่ชอบ ฮึๆๆๆๆๆๆ ไอ่คิดมันห่วยด้วยแหล่ะ o18
XTeND --อ่านะคนเรา เมาเหรอ...มามะ *ลูบหลังให้อ๊วก :กอด1:
l3iZal2l2e -- เมื่อร๊ากกกก มันห่วยยยย ก็ทิ้งงงงง มานปายยยยยย o18 หุหุ
วู้วววว คึกไรมากมาย :z2:
-
^
^
^
แวะมาจิ้มอีกรอบ อิอิ
:z2:
-
เอ่อ...น้องเม (ลอส) ผู้หญิงเลือดเย็น...
ตั้งใจจะสื่อแบบนี้ชิมิ หึหึ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
แค่นี้แหละที่ต้องการ
MeloS
ใจร้ายยยย ... :o11:
-
ตามอ่านมาจนทันดีใจจังเลย...ชอบผลงานมากคับ สนุกดี
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ชอบจังเลยน้องเม น่ารัก เลือดเย็น เฉือดเฉือนหัวใจชาย :man1:
-
น้องเม ขา ชัดเจนดีมากค่ะ :m4:
-
:z2:
ตอนที่ 19 Shopping + Pillow fighting
“ตื่นได้แล้วว้อยยยยยยยยยยย” ไอ่เสียงโหวกเหวกนี่มันอะไรเนี่ย...ผมปรือตาขึ้นอย่างง่วงงุน แล้วก็ได้พบไอ่แนน...ในระยะประชิด
“ว๊ากกกกกกก” ตกใจ!!! ไอ่นี่หนิเข้ามาซะใกล้ ตอนนี้จมูกมันแทบจะชนจมูกผมอยู่แล้ว ตอนนี้มันคร่อมผมอยู่บนเตียงอีกต่างหาก ท่าทางโคตรจะล่อแหลม ไอ่แน๊น~ มึงเป็นผู้หญิงน๊า~
“ตื่นได้แล้วว้อยยยยย ไปเที่ยวกัน สาด” มันจับไหล่ผมดึงขึ้นตามแรง แรงควายเหมือนกันนะมันอะ ผมลุกขึ้นนั่งตามแรงฉุด สายตามองกวาดไปรอบห้อง เห็นไอ่แจ๊คกับน้องเมหัวเราะกันใหญ่
“เออๆ ตื่นแล้วๆ” ผมผุดลุกขึ้นนั่งขยี้ตาตัวเองด้วยความมึน ไอ่แนนก็ลุกจากเตียงผมคว้ารีโมททีวีแล้วเปิดหาอะไรของมันก็ไม่รู้ เช้านี้ไม่ต้องทำอาหารครับ กะจะไปหาอะไรกินที่ห้างกันเลย
พอมาถึงเราก็พบคาราวานเด็กแนวครับ 555+ หล่อๆสวยๆทั้งนั้น พวกเขาก็มองพวกผม พวกผมก็มองพวกเขา เป็นสายตาแบบสงสัยอะครับ... แต่ผมรู้สึกได้ว่าสายตานั้นจับไปที่ไอ่สองตัวนั่น...คู่หูบรรลัย สาวๆก็มองไอ่แจ๊คกันใหญ่ อาจจะด้วยความแปลกหรือความหล่อของมันอันนี้ผมก็ไม่รู้ รู้แต่อิจฉาอะ ไม่มีสาวกรี๊ดผมมั่งเลย ส่วนไอ่แนนนี่หนุ่มๆมองครับ มันแต่งตัวท้าฟ้าดินด้วยล่ะ พวกผมสามคนจะมีเสื้อกันหนาวติดตัวตลอดครับ อากาศมันยังหนาวอยู่นี่นา ฝนตกประปราย บางทีก็มี Snow shower แต่ไอ่แนนนี่ล่อเสื้อกล้ามสีดำโชว์กล้ามแขนกับสกินนี่ยีนส์และบู๊ททหาร ไอ่แนนสูงพอๆกับไอ่แจ๊คแต่ช่วงขามันยาวครับ ผมเคยเห็นมันเล่นต่อยมวยกับไอ่ฮวน ซึ่งไอ่ฮวนก็สูงพอควรนะ แต่ไอ่แนนก้านคอใส่แบบสบายๆ พอถามมันว่าทำได้ไง มันก็บอกมันเคยต่อยมวยมาก่อน....เออ เจริญ...
ไปถึงก็หาข้าวกินกันก่อน เป็นร้านอาหารแถวๆนี้ครับ ชื่อ Panera Bread อาหารชุดแบบมีแซนด์วิช กับซุบข้น อร่อยใช้ได้ทีเดียว เครื่องดื่มเป็นแบบเติมได้ตลอด พวกผมเลยนั่งคุยเล่นกันนานพอสมควร แล้วก็ออกมาเดินช๊อบปิ้งกัน
จุดที่ผมรู้สึกว่าไอ่แนนมันมีความเป็นผู้หญิงก็คือความบ้าช๊อบปิ้งของมันนี่แหล่ะ เข้าคู่กันดีเยี่ยมกับน้องเมครับ แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบนะ มันก็โอเคอะ แล้วผมเป็นคนเพื่อนเยอะ การมาเดินหาของฝากก็เป็นสิ่งที่ต้องทำอยู่แล้วครับ
“เฮ้ย...มึงสองตัวอะ กูกับน้องเมจะเข้า Victoria’s Secret มึงจะไปเดินไหนกันก็เดินนะ อีก 3 ชั่วโมงมาเจอกันหน้า Target โอเคมะ” ไอ่แนนหันมาบอกผม ผมก็แอบงงเล็กน้อย แล้วไหงไม่ไปด้วยกันล่ะ แต่พอไอ่แจ๊คพูดผมก็เข้าใจทันทีว่ามันเป็นร้านขายอะไร แหะๆ
“อ่าว...ทำไมไม่ให้พวกกูไปด้วยล่ะ...จะได้ช่วยมึงเลือกไง คัพไรวะมึงอะ...” ไอ่แจ๊คยืนล้วงกระเป๋ากวนตีนๆ ไอ่แนนได้ยินนี่ขำก๊ากเลย ผมนึกว่ามันจะอายหรือจะโกรธซักหน่อยนะ
“อย่างกูคัพอะไรก็มึงก็ไม่คิดจะจับอยู่แล้วนี่...ฮึๆ...มึงไปเลือกให้เมียมึงดีกว่ามั้ง” ไอ่แนนพูดแล้วบุ้ยใบ้มาทางผม เล่นเอาผมเอ๋อแดก...ตกลงมันรู้กันแล้วเหรอ...
“เฮ้ยๆ อย่ามาทางกู” ผมโบกมือส่งๆไปที่ไอ่แนนที่ยังขำไม่เลิก น้องเมเองก็ยิ้มน้อยๆ กรรมจริงๆ...
“อ่านะ...โอเค อีก 3 ชั่วโมงเจอกันหน้า Target นะ...ปะน้องเม ไปกัน” ว่าแล้วมันก็ออกเดินไปกับน้องเมอย่างเริงร่าราวกับปลาในต้นฤดูฝน...เว่อไปๆ เอาเป็นว่ามันดูลั้นลากันมากเลยละกัน
“เอาไง...อยากดูอะไรมั้ย” ไอ่แจ๊คหันมาถามผม...เวลาอยู่กันสองคนสำเนียงมันจะอ่อนโยนลงจนสังเกตได้ อดเขินไม่ได้วุ้ย แหะๆ ผมก็บอกมันไปว่าเดินดูเรื่อยๆละกัน มันเองก็เห็นด้วย
เดินเล่นกันจนมาถึงร้านๆหนึ่งครับ American eagle ท่าทางดูดี ผมก็เดินไปสำรวจข้าวของต่างๆ ได้เสื้อโปโลไปฝากพ่อ กับเสื้อกล้ามตัวเล็กๆไปให้น้องสาวผม ไอ่แจ๊คก็ซื้อเหมือนกันครับ แต่เหมือนมันจะซื้อใส่เอง
ผมก็เดินเลือกอะไรไปเรื่อย หลังจากที่ได้ของฝาก ผมก็เลยเดินดูเผื่อจะถูกใจอะไร คว้าๆจับๆไปเรื่อย ได้ยินเสียงเรียกเบาๆจากไอ่แจ๊ค ตอนนี้มันยืนอยู่หน้าห้องลองเสื้อ กวักมือเรียกผมให้เข้าไปหา
ผมก็เดินเข้าไปด้วยคิดว่ามันคงจะให้ช่วยเลือกหรือช่วยดู แต่ไม่คาดคิด ไอ่แจ๊คคว้าข้อมือผมเข้าไปในห้องลองเสื้อแล้วปิดประตูลงกลอน...
“อะ...เฮ้ย…อื้อ!” มันรวบตัวผมเข้าไปกอด แล้วประกบจูบเบาๆที่ริมฝีปาก ผมดิ้นอึกอักในอ้อมแขนมันด้วยความตกใจ พอมันถอนริมฝีปากออก ผมก็ด่ามันเบาๆ
“แจ๊ค...มึงนี่ ถ้าใครเห็นจะทำไง ห๊ะ!” มันไม่ตอบอะไร แต่ยิ้มน้อยๆกลับมา ริมฝีปากคู่เดิมประกบจูบผมอีกครั้งและครั้งนี้หนักหน่วงขึ้นอีก ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าไปในโพรงปาก ลามเลียหลังฟัน แล้วส่งเรียวลิ้นมาพัวพันกับลิ้นของผม รู้สึกถึงแรงกดจากภายนอก จูบร้อนๆรุนแรงเหมือนจะดูดเอาพลังชีวิตผมไปอย่างนั้นแหล่ะ จนมันผละไปอีกรอบ ผมกำลังจะหลุดปากด่าแต่ก็...
“ถ้าด่าอีก...โดนอีก บอกแล้วไง เวลาแบบนี้ห้ามพูดไม่เพราะ…ฮึๆ” งะ ตกลงกูผิดที่อยู่ๆมึงลากกูเข้าห้องลองเสื้องั้นดิ
“เปล่า...คือ ถ้ามีคนเห็นจะทำไงล่ะ” ตอนนี้ผมก็ยังอยู่ในวงแขนมันนะ -*-
“ในห้องลองเสื้อ จะมีใครเห็นได้ไง ส่วนตอนที่เข้ามา...ก็บอกว่าเข้ามาช่วยเลือก จะเป็นไรไป ฮึๆ...”
คิดง่ายมาก สาดดดด ผมคิดในใจแต่ไม่กล้าเถียง แหะๆ จนผมบอกให้มันปล่อย มันก็ก้มลงมาหอมแก้มผมอีกรอบแล้วปล่อยตัวผมออก อยู่กับมึงนี่เปลืองตัวชิบเป๋ง T^T
แต่ลงท้ายตอนออกมาก็ไม่มีพนักงานเห็นนะครับ เขาอยู่ที่เคาร์เตอร์กันหมดอะ จ่ายตังค์เสร็จก็เดินออกมาไปดูร้านอื่นต่อ ทีนี้เดินไปเจอร้านแบบสินค้าพวกเล่นเสก๊ตน่ะครับ ท่าทางไอ่แจ๊คจะชอบ เห็นมันเลือกของใหญ่ ผมเองก็เดินดูไปเรื่อยๆ ได้หมวกของ Volcom มาใบหนึ่ง สวยดีเหมือนกัน พนักงานขายแนวมากครับ เป็นผู้หญิงทำผมตั้งๆ เขายืนคุยกับผมใหญ่เลย
ออกไปตระเวนกันต่อ ของที่ซื้อมาใช้เองชักแซงหน้าของฝากแฮะ 555+ เดินผ่านร้านรองเท้า ไอ่แจ๊คเดินแซงหน้าผมไปดูรองเท้ากีฬา ไอ่บ้านี่มันบ้าเรื่องบาสกับฟุตบอลมากครับ ผมก็เดินไปเดินมาจนถูกใจ Nike รุ่นหนึ่ง สวยดีอะ ผมถามพนักงานเรื่องไซซ์ เขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะเอามาให้ ผมเลยนั่งแกว่งเท้ารอที่เก้าอี้สำหรับลองรองเท้า
แต่คนที่เดินเอารองเท้ามาให้ผมกลับไม่ใช่พนักงานแฮะ เป็นไอ่แจ๊คแทน ผมก็มองหน้ามันขำๆ ถามมันว่าไปเป็นพนักงานกับเขาเมื่อไหร่ มันยิ้มน้อยๆไม่ตอบอะไร แต่ตอนนี้มันคุกเข่าตรงหน้าผม แล้วเอื้อมมือมาใส่รองเท้าให้ รองเท้าที่ผมถามไซซ์นั่นแหล่ะ...เอ่อ...
มือมันบรรจงถอดรองเท้าคู่เดิมของผมออก แล้วใส่รองเท้าผ้าใบคู่ใหม่ให้ผมทั้งสองข้าง มัดเชือกผูกรองเท้าให้เรียบร้อย แล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมามอง ส่งยิ้มให้ผมน้อยๆตามสไตล์...
ผมที่ยังคงอึ้งแดกไม่หาย มองไปที่มันอย่างงงๆ สลับกับมองผลงานของมันที่เท้าผม จนไอ่แจ๊คขำ มันคงขำในความเอ๋อของผมมั้ง...คือ มันงงอะครับ...คือ ยังไงดีอะ ไม่คิดว่า เอ่อ...มันจะทำแบบนี้งะ
“เอ้า...ใส่แล้วก็ลุกขึ้นเดินสิ...ว่าสบายมั้ย” มันคว้ามือผมให้ลุกขึ้นยืน ผมก็ยืนตามแรงฉุดอย่างงงๆ จนสายตาผมไปกระทบกับพนักงานสาวในร้านคนหนึ่ง เขามองมาแล้วยิ้มๆให้ ไม่ใช่ยิ้มแบบธรรมดา เหมือนเขายิ้มเขินๆอะ...
ง่า...เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าไอ่ที่ทำๆอยู่เนี่ยมันเป็นยังไงในสายตาคนอื่น อยู่ดีๆผมก็รู้สึกเขิน...เขินขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนี้หน้าแดงแหงๆ รู้สึกถึงไอร้อนผ่าวๆบนหน้าตัวเองอะ...
ผมเงยหน้ามองไอ่แจ๊คที่ตอนนี้ยืนอยู่ตรงหน้าผมห่างไปไม่ถึงคืบ ใกล้ไปแล้วมั้ย...ผมค่อยๆถอยออกมาแล้วหันหลังเดิน เดินเหมือนจะลองว่ารองเท้าเป็นยังไง แต่ผมรู้ตัวดีว่าผมหันหน้าหนีมันหรอก...
“ฮึๆ...” เสียงหัวเราะเบาๆจากทางด้านหลัง แล้วก็เสียงวัตถุกระทบเบาะ ผมเดินทำใจแล้วก็หันหลังกลับไปเห็นไอ่แจ๊คนั่งสบายอารมณ์อยู่บนเก้าอี้ตัวเดิมที่ผมนั่งเมื่อกี๊ ท่าทางโคตรน่าหมั่นไส้อะ ผมเดินไปนั่งข้างๆมันแล้วถอดรองเท้าออกทีละข้าง มันเอื้อมมือมาเหมือนจะช่วย แต่ผมส่งสายตาดุๆกลับไปแทน นึกว่ามันจะเกรงใจซะหน่อยดันหัวเราะซะงั้น แต่มันก็ปล่อยผมถอดรองเท้าเองจนเสร็จนั่นแหล่ะ
ผมกับไอ่แจ๊คเดินไปจ่ายตังค์ที่เคาร์เตอร์ท่ามกลางสายตายิ้มๆของพนักงานที่แทบจะมองมาทั่วร้าน...อายชะมัด จ่ายเสร็จผมเผ่นออกมาทันที ไม่สนใจไอ่แจ๊คที่ยืนคุยอยู่กับพนักงานหรอก มึงจะคุยก็คุยไปเห๊อะ กูขอเผ่นก่อนอะ อายชิบหาย T^T
ใกล้ถึงเวลาที่นัดแล้ว ผมกับไอ่แจ๊คเลยเดินไปรอที่จุดนัดพบ ไม่กี่นาทีถัดมาสองสาวก็มาในสภาพหอบข้าวของพะรุงพะรังจนต้องช่วยถือตามธรรมเนียมสุภาพบุรุษ แหะๆ
แต่ละคนเริ่มสูญเสียพลังงานจากการช๊อบปิ้งครับ เลยพากันไปนั่งแมคโดนัลล์ ฟาสฟู๊ดหากิน เหอๆ นั่งคุยนั่งเล่นกันซักพักก็นั่งแท็กซี่กลับที่พัก พอไปถึงก็ราวๆสองทุ่มแล้วก็แยกย้ายกันเข้าห้อง
ต่างคนต่างนั่งรื้อของที่ซื้อมาครับ ผมนั่งรวบรวมบิลกับค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วจดบันทึกในไดอารี่ พอจดมาถึงค่ารองเท้าก็ทำให้ผมนึกถึงอะไรได้บางอย่าง
“แจ๊ค...มึงคุยอะไรกับเค้าวะ...ที่ร้านรองเท้าอะ” ผมปาหมอนใบเล็กใบเดิมนั่นแหล่ะไปที่มัน มันก็รับได้ตามสันชาตญาณนักบาสแล้วโยนกลับมาที่ผมทันที
“หึงรึไง” ยักคิ้วยียวนกวนส้นตีนอีกแล้ว ผมอดหมั่นไส้ไม่ได้ เลยปาหมอนกลับไปอีกรอบ คราวนี้เข้าหน้ามันเต็มๆ แอบสะใจว่ะ 5555+
“หึงห่าไรล่ะ อย่าลีลา มึงเม้าท์ไรกู สาดดดด”
“ก็แค่บอกว่ามึงเป็นแฟนกู....แค่นั้นแหล่ะ...” มันส่งยิ้มกวนส้นมาอีกรอบ ห่า...อะไรนะ บอกเค้าอย่างนั้น...มันปาหมอนกลับมาอีกรอบ คราวนี้ผมลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วปาหมอนใบใหญ่กว่าเดิมกลับไปด้วยความหมั่นไส้ ไปๆมาๆกลายเป็น สงครามปาหมอนย่อยๆซะงั้น 555+
จากที่ปาหมอนไปมา กลายเป็นทั้งผมทั้งมันถือหมอนคนละใบแล้วฟาดใส่กันอย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้ไอ่แจ๊คข้ามมาบนเตียงผมเรียบร้อย เอาเซ่~ สู้ว้อยยยย
“โอย....เหนื่อยว้อย...มึงแม่ง แรงควาย” ผมลงไปนั่งแปะบนเตียงตัวเอง หมอนเหมินกระจายหมด ไอ่แจ๊คก็นั่งหอบอยู่ตรงหน้าผมนี่ล่ะ เดินทั้งวันแล้วมานั่งออกแรงกันอีก
“อยากเหนื่อยกว่านี้ปะล่ะ...” มันมองผมแบบเจ้าเล่ห์ๆ ทำท่าจะคลานเข่าเข้ามา ผมยกตีนขึ้นเบรกมันทันที
“เฮ้ยๆๆๆๆ ไม่เอาๆๆๆ 5555+” โอ๊ย ขำอ่า~ ท่าทางมันตอนนี้เหมือนตาแก่โรคจิตเลย ผมสะบัดเท้าไปมา มันคว้าข้อเท้าผมได้ ผมเองก็ยื้อแรงไว้ ไปๆมาๆก็ล้มกลิ้งลงบนเตียงด้วยกันทั้งคู่
ตอนนี้ทั้งผมทั้งมันนอนหัวเราะอยู่ข้างๆกันในสภาพหัวยุ่งเหยิงไปหมด ชักหมดแรงเล่น หันไปมองหน้ากันแล้วระเบิดหัวเราะมาอีกรอบ...มีความสุขจังแฮะ...
จบตอน 19 Shopping + Pillow fighting...
---------------------
เบรคอารมณ์หื่นมาหวานกันบ้างดิคนเรา :-[
-
มาดิ มาเลย อิอิ
มาเม้นท์ก่อนอ่าน
555+
-
กิ้ววว ว ววว วว
น่ารักจังง :-[
แหมให้มันได้อย่างนี้
หวานๆ
เอาเถื่อนๆด้วย
555+
มิสสส คนแต่งนะค๊ะ อิอิ :กอด1:
-
กริ๊บ กริ้ววว เล่นปาหมอนซะด้วย งุงิ
-
รอกิจกรรมหลังจากปาหมอนเสร็จ :z1:
-
ไม่เห็นจะเบรกอารมณ์หื่นตรงไหนเลย :-[
เจ้าแจ็คคนบร้าๆๆๆ มาเกิดอารมณ์พิศวาสอินู๋ตอนไหนล่ะนั่น
ลากไปจูบสั่งสอนซะหนำใจเลยนะแล้วยังมีหน้าโบ้ยอีกว่าเพราะพูดไม่เพราะ
เลยต้องโดนลงโทษ :จุ๊บๆ: หนักหลายๆรอบ :-[
เฮ้อแล้วบับว่า ตอนลองรองเท้าอ่ะมาใส่รองเท้าให้นางซินเองเลย
วุ้ยแม่จ้าว อยากตีลังกาเขินสักสิบตลบ เป็นใครๆก็เขินแล้วยิ่ง
อินู๋ด้วยผู้อ่อนหัดต่อการปฏิบัติแบบนี้ คงแอบอยากจะกลิ้งเขินออก
นอกร้านไปเลยสินะ :o8: :impress2:
เจ้าแจ็คมันน่ารักได้ใจจริงๆ
ส่วนหญิงแนนก็นะ โต้กลับแจ็คไม่ได้ก็ใช้อินู๋เป็นเครื่องมือ 55 โดนพาดพิงตลอดศก
:z13: คนแต่ง o13 เลิศมากๆคะ
+1 จัดไปนะคะ
-
ตอบเม้นท์ยามบ่าย :z2:
patz -- มาจิ้มไรเขา บ้า~ เขาหวงข้างหลังนะ :-[
jokirito -- คิดได้....ป่าวววววว ซะหน่อย o18
Magnolia -- เขาออกจะมีความเมตตากรุณาต่อทุกสรรพสิ่ง...
hene2526 -- ให้ดอกไม้มา จูบกลับ... :จุ๊บๆ:
nOn†ღ -- ของไม่ดี...ไม่เก็บไว้ o18
dahlia -- แต่ไอ่คิดคงเป็นบ้าน่าดู โทรกลับก็ไม่ได้ :laugh:
XTeND -- มามะ :man1:
ï_Kiss_U♥ -- นี่ก็จะเอาเถื่อนๆ ชอบแบบนั้นเหรอ :impress2:
jokirito -- หนุกดีนะ ลองดูจิ
mist -- นี่ก็หื่นเงียบ...
mecon -- ขอบคุณสำหรับ + จ้า ว่าแต่ไม่หวานเหรอ ว่าหวานแล้วนะ หวาน+หื่นนิดๆไง
ป.ลลลลลลลลล ทุกคอมเมนท์อย่าแปลกใจที่คะแนน + ของท่านเพิ่มขึ้น คนแต่งซาบซึ้งใจสุดๆเลยให้มือดีที่ + ได้มาคอย + ให้ทุกครั้ง ขอบคุณทุกๆท่านจ้า
ป.ลลลลลลลลล 2 ก็ทั้งสองกระทู้แหล่ะ ทั้งหวานรักรสเชอร์รี่กับกระทู้นี้นะ
-
ตอบเม้นท์ยามบ่าย :z2:
mecon -- ขอบคุณสำหรับ + จ้า ว่าแต่ไม่หวานเหรอ ว่าหวานแล้วนะ หวาน+หื่นนิดๆไง
หวานสิ หวานมากๆเลย ที่บอกว่าเบรคอารมณ์หื่นมาหวานเนี่ย
คนอ่านยังรู้สึกว่าหื่นอยู่เลยอ่ะ แทรกหวานด้วยตามสไตล์เจ้าแจ็ค
พอคนแต่งการันตีว่าหวานปนหื่นเล็กๆ คนอ่านก็getเลย หุหุ
ยังไงก็นู๋เชนทร์ก็ต้องเตรียมร่างกายให้พร้อมไวนะอินู๋ :oo1:
-
หาไม้ตีมดก่อน เกาะคอมเต็มเลย แอร๊ยยยยยยยยยย
-
หวานกันได้กุ๊กกิ๊กดีเหมือนกันนะเนี่ย คู่นี้
ว่าแต่ แจ๊คจะปล่อยให้คืนนี้จบแค่นี้จริงๆอะเหรอ เหอๆๆ :haun4:
-
ตอนนี้มันหวานเตรียมหื่นใช่มะ :o8:
จะได้เตรียมทิชชูรอ ฮิฮิ
-
:กอด1: แจ๊ค .. น้องนังหนู
งานนี้ ใครไม่หลงรักแจ๊ค ผู้น่ารัก ..ก้อบ้าแล้ว ...
จะเท่ห์ไปถึงไหน เนี่ย ....
อย่างนี้ น้องหนูเชนทร์ ของเราจะไปไหนรอดเนี่ย ........
ส่วนคนแต่ง ....... :o11:
-
มีความสุขกันจังนะคู่นี้...อิดฉาง่ะ 555
-
หวานน่าร๊ากกกกก
แจ๊คนี่หื่นได้ตลอด :z1:
-
เชนทร์ชุดเมด :z1:
อร้ายยย อยากเห็นจัง
แต่อยากเห็นยิ่งกว่าคือร้านsex shop
เขาไม่ได้ทะลึ่งน๊าคนแต่ง
แค่อยากรู้อยากเห็นนิดเดียวเอง :laugh:
+1 ให้คนแต่งนะคะ อิอิ
ตอนพิเศษนี้ ได้ต้นคิดมาจากรีที่ยกมาให้ดู หุหุ
ขอตัวไปเก็บกระเป๋า....นังหนู จัดการทีลูก.... :m7:
**************************************
เอ่อ...สวัสดีครับ :m23:
ผม...เชนทร์นะครับ...ก็งงๆว่าไปๆมาๆไหงผมกลายเป็น "นังหนู" ไปได้หว่า....?
คนเขียนมันเรียกเล่นๆ กลายเป็นชื่อผมอีกชื่อซะอย่างนั้น..เห็นหลายรีก็เรียกกัน...ก็โอเคครับ ผมว่าง่าย แหะๆ...
คือเรื่องของเรื่อง... ที่ถูกถีบมาอินโทรฯ ในวันนี้เนี่ย คนเขียนมันฝากมาบอกครับ...
เห็นมันบอกว่าจะหายหน้าหนีเจ้าหนี้ซัก 4-5 วัน :m20:
(ตะโกนมาไกลๆ* ม่ายช่ายว้อยยยยยยย จะไปต่างจังหวัด :a5: )
อ่อๆ เหรอ ใครจะไปรู้ เห็นปากหมานักนี่ เลยนึกว่าหนีโจทย์ :laugh:
เอาเป็นว่า ด้วยความที่คนเขียนมันรู้สึกผิดบาป... (เว่อร์ไปๆ)
เพราะเรื่องของเรื่องคือมันอัพทุกวัน...จนมันเองก็บอกว่ากลายเป็นกิจวัตรอย่างหนึ่งไปแล้ว มันเองก็รู้สึกแปลกๆเช่นกัน ที่จะไม่ได้อัพ :m15:
มันเลยเข็นตอนพิเศษที่ผมรู้สึกว่า ผมเปลืองตัวจังอะ :m15: มาให้อ่านกัน...แบบว่า ช่วงที่มันไม่อยู่ จะได้อ่านกันเพลินๆ...ว่างั้น
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/c138_1.jpg)
ส่วนรูปนี้...เห็นมันบอกว่าหามาให้ประกอบการจิ้น ผมเห็นแล้วก็อดแย้งไม่ได้ว่า...ที่ผมใส่อะ มันเป็นถุงน่องตาข่าย...
นั่งเถียงกับคนแต่งตั้งนาน แต่เถียงไปเถียงมามันบอกเดี๋ยวก็ถ่ายรูปลงซะหรอก เลยเป็นอันหุบปากไปดีกว่า เข้าตัวอะ o22
อ่อ...ใช่ เห็นมันบอกอยู่นะครับว่า...ทำใจไว้แล้ว ถ้ากลับมาแล้วเห็นกระทู้ตกไปหน้าสอง :monkeysad:
ขนาดมันทำใจแล้วนะ ผมแอบเห็นมันนั่งน้ำตาร่วง 5555555+ (อันนี้ก็เว่อร์ปาย)
ว่างๆก็มา จิ้มๆดันๆกระทู้ให้มันด้วยละกันครับ นึกซะว่าผมขอ :-[
เอาเป็นว่า เชิญอ่านกันเลยนะครับ...ซักพักมันคงเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วมาตอบเม้นท์ เดี๋ยวผมเผ่นก่อนละ อับอายประชาชี...คนแต่งแม่งชอบแกล้งอะ :o12:
******************************
ตอนพิเศษ นังหนูชุดเมด
จำได้มั้ยครับที่ไอ่แจ๊คซื้อชุดเมดมาจากร้านเซ็กซ์ช๊อบ...
ผมเถียงกับมันแทบเป็นแทบตายว่ายังไงกูก็ไม่ใส่!!!
ลงท้ายคือ... T^T
...
“หน้าบูดอยู่ได้...ทำหน้าตาให้มันน่ารักสมกับชุดที่ใส่หน่อยสิ...” ไอ่เวร มึงมาใส่เองมั้ยล่ะ สาดดดดดดดดด
“................” เหอๆ แล้วจะให้กูทำไงอะ
“ฮึๆ....” กูละเกลียดสายตาแบบนี้ของมึงจริงๆ ไอ่เหี้ยนี่
“เออ...เป็นเมดก็คือคนใช้ใช่มะ จะเอาน้ำมาให้!!!” เสียงหัวเราะเบาๆไล่ท้าย แต่ผมก็ไม่สนใจหรอก เดินหันหลังไปหยิบน้ำในตู้เย็นเล็กมาส่งให้มัน มันก็รับไว้แต่สายตานี่มองผมไม่เลิก เวรกรรมจริงๆกู ดันเป่ายิ้งฉุบแพ้ T^T
“ฮึๆ....อืมๆ ดูแลดีอย่างนี้เดี๋ยวให้รางวัล...” ดื่มหมดมันก็วางแก้วน้ำบนโต๊ะข้างโซฟา แล้วตรงเข้ามากระชากผมไปนั่งตักมัน ก็ตกใจอยู่หรอก แต่จากการที่อยู่ร่วมกับมันมาได้ซักพัก...การขัดขืนไม่ใช่สิ่งที่ควรกระทำนักหรอกครับ ผมก็เลยนั่งนิ่งๆ...จะทำห่าไรก็ทำไปเหอะ
มือมันที่โอบรอบเอวผมหลวมๆ ก็เริ่มซนไปทั่ว ตอนแรกเหมือนแค่ลูบๆเนื้อผ้า แต่ไปๆมาๆเหมือนมันมากกว่านั้นอะ ริมฝีปากที่คลอเคลียอยู่ที่หลังคอทำให้ผมรู้สึกหวิวๆ มันจุดยุทธศาสตร์ผมเลยนะนั่น มือมันก็ปลดปมผ้าที่ผูกผ้ากันเปื้อนไว้ข้างหลัง เฮ้ยๆๆๆๆ จากที่กูคิดว่าจะไม่ขัดขืนนี่ขอเปลี่ยนได้มั้ยวะ
“ เฮ้ยๆ อะไร” ผมเอียงตัวหลบสัมผัสมัน มือก็ปัดเปะปะไปหมด ก็นึกว่ามันแค่ใส่ให้ดูเล่นเฉยๆนี่หว่า แล้วนี่อะไรเนี่ยยยยย
“อยู่เฉยๆน่า...ไม่ถอดหรอก ก็อุตส่าห์ซื้อมาให้ใส่ แล้วจะถอดทำไมจริงมั้ย”
“ก็นั่นน่ะสิ....แล้วจะลูบทำไมเล่า~”
“ก็ไม่ได้จะถอดไง...เล่นมันทั้งชุดนี่แหล่ะ ฮึๆ”
“หา!!!!”
มันพลิกตัวคร่อมผมทันที ตอนนี้ทั้งผมทั้งมันนอนแผ่อยู่ที่โซฟาคู่ในห้องซึ่งก็ไม่ได้กว้างขวางอะไรเลย ผมจ้องตาไอ่แจ๊คอย่างหวาดๆ งานเข้าแล้วไงกู…
มันจูบแลกลิ้นกับผมอย่างดูดดื่ม...ผมแทบจะจำได้ทุกสัมผัส เริ่มจากประกบจูบช้าๆ เบาๆแล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับลิ้นของผม ลิ้นผมและลิ้นมันแทบจะแนบสนิทเป็นสัมผัสเดียวกัน ไม่หวาน ไม่หอม แต่...เร้าอารมณ์... หลังจากนั้นก็จะจูบไล่ตามโพรงปาก หลังฟันแล้วค่อยๆถอนจูบมาเลียซ้ำๆ ย้ำๆตรงริมฝีปากล่างของผม บางทีก็ดูดดุนบ้าง แล้วก็ผละออกมา ไอ่แจ๊คมักเป็นฝ่ายนำผมเสมอในเรื่องจูบ แต่ เอ่อ...บางเรื่องน่ะ ชอบให้ผมนำซะเหลือเกิน...-///-
มือไอ่แจ๊คที่เริ่มอยู่ไม่สุข ตอนนี้เลื้อยเข้าไปใน...เอ่อ....กระโปรงผมแล้วล่ะครับ เนื่องจากระบายมันมีหลายชั้นมาก ไอ่ผมก็นึกว่ามันคงควานเข้ามายากแน่ๆ ที่ไหนได้ มันสอดมือเข้ามาทีเดียวลูบตั้งแต่โคนขาอ่อนจรดเข่าผมเลย ปากมันก็อมยิ้มน้อยๆเหมือนภูมิใจในความหื่นที่ตัวเองมี ฮืออออออ
“ถอดนะ...” หมดคำมันลากมือขึ้นไปอีกรอบ ปลดตะขอที่เชื่อมต่อสายรัดถุงน่องกับซับในกระโปรงดังแกร๊ก! แล้วรูดรั้งถุงน่องตาข่ายลงช้าๆ แต่คาไว้แถวๆหัวเข่า ผมล่ะอึ้ง ขนาดผมกว่าจะใส่เข้าไปได้ยังตั้งนานอะ แล้วไหงมันทำได้ง่ายดายงี้ล่ะ ใบหน้าผมคงจะปิดความฉงนไว้ไม่มิด ไอ่แจ๊คหัวเราะเบาๆแล้วกระซิบข้างหูผม...
“เก่งมั้ย...อย่างอื่นก็เก่งนะ ฮึๆ” ฟังแล้วเขินๆพิกลอะ ไม่ชินซักทีเวลามันพูดอะไรแบบนี้ใส่ แล้วมันก็งับที่ติ่งหูผมเบาๆ จั๊กจี้อะ มือมันตอนนี้ยุ่งอีรุงตุงนังอยู่กับท่อนล่างของผม แหงล่ะ ซับในหนาแถมหลายชั้นขนาดนั้น ยังดีที่ผ้ามันนิ่ม ไม่งั้นคงคันแย่
“อ๊ะ!” มันควานหาชั้นในผมสำเร็จจนได้ แล้วรูดทิ้งโยนไปข้างล่างพื้นเลย กะไม่ให้กูคว้าได้เลยนะนั่น...มีอะไรกับมันกี่ครั้ง ผมก็ยัง เอ่อ...กระดากๆ ทุกครั้ง ไม่รู้ทำไม อาจจะเป็นเพราะมันสรรหาอะไรแปลกๆมาทำแทบจะตลอด คนที่จะตายน่ะผมไง มันเลยเล่นซะ งืออออออ
มันล้วงมือเข้าไปสัมผัสแก่นกายของผมอีกรอบ ดูเหมือนมันจะจงใจสัมผัสบางเบาผ่านเนื้อผ้านิ่มๆของซับใน...แต่ทำเอาผมเสียวแทบขาดใจ มันมองหน้าผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ปากมันก็พร่ำถามอยู่ได้รู้สึกดีมั้ย... อยากได้มากกว่านี้มั้ย ปัดโธ่เว้ยยยยย จะทำอะไรก็ทำไปเห๊อะ T^T
“ฮึๆ...” มันขยับมือไปถึงแก่นกายผมแล้วมอบสัมผัสที่รุนแรงกว่าเดิมมาให้ ผมกัดริมฝีปากจนห้อเลือด ไม่อยากส่งเสียงอะ แค่ชุดนี้มันก็น่าอายจะแย่แล้วนะ
“เดี๋ยวปากแตกหรอก...” น้ำเสียงมันอ่อนโยนผิดกับการกระทำเบื้องล่างมากครับ มันเลื่อนตัวมาจูบผมเบาๆแล้วค่อยเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือมันก็ยังคงป้อนสัมผัสมาไม่หยุดจนผมแทบจะขาดใจ…
“อะ....แจ๊ค....อะ....อื้อออ”
“ใกล้รึยัง....” มันพูดไปหอบไป เสียงเซ็กซ์ซี่มากครับ จนผมแทบจะทนไม่ไหว
“อืม...ใกล้...ใกล้แล้ว...อะ....อื้ออออ~” มันเลื่อนตัวลงไปใช้ปากทันที มือทั้งสองข้างเลิกชายกระโปรงผมขึ้นแล้ว ก็มอบสัมผัสมาต่อเนื่องและ...รุนแรง
“อะ...อ๊า~~~~~” ผมปลดปล่อยออกมา ซึ่งก็แน่นอนว่าแจ๊คมันรับไว้ทั้งหมด พอเสร็จมีการยันตัวขึ้นมายักคิ้วกวนๆให้ผมอีก ฮืออออออออ มือผมก็ก้มลงไปคว้าชายกระโปรงลงไปปิดส่วนสำคัญทันที ได้แต่นอนหน้าแดงมองมันง่ะ T^T
“ไม่อยากให้ชุดเลอะ...อยากเก็บไว้เล่นบ่อยๆ....” อะ...ไอ่บ้านี่ นี่สินะถึงได้ลงไป...เอ่อ ทำให้ถึงข้างล่างแถมกลืนลงไปหมดอีก ไอ่ทะลึ่ง ไอ่.... โอ๊ย กูยอมมันได้ไงเนี่ยยยยย
“หน้ายุ่งเชียว...” มันคว้าตัวผมขึ้นนั่งแล้วประกบจูบอีกรอบ รสจูบหวานปนเฝื่อนที่แสนคุ้นเคย....เหมือนดึงอารมณ์ปรารถนาของผมออกมาอีกระลอก…
“ตาเยิ้มเลยนะ...ฮึๆ” มันคว้าแขนผมไปที่เตียงมันแล้วจัดการให้ผมนั่งคร่อมตัวมันไว้ ปากตามประกบจูบไม่ห่าง มือไม้ก็นัวเนียแถวเสื้อด้านหน้า ไม่นานมันก็ปลดริบบิ้นที่คอเสื้อและกระดุมทั้งหมดได้สำเร็จ แต่มันไม่ได้ถอดออกนะครับ ชุดมันติดกันเป็นชุดอะ แต่มันแค่แหวกๆเสื้อออก
“อะ....แจ๊ค.....อื้ออออ.....อะ” มันดูดดุนยอดอกผมซ้ำๆไปมาทั้งสองข้าง มือหนึ่งคลึงเคล้นสะโพกผม อีกมือก็สอดนิ้วเข้าไปสำรวจภายใน ผมเรียนรู้ที่จะไม่เกร็งรับ...ไม่อยากเจ็บนี่นา T^T
“ดี...ผ่อนลมหายใจหน่อย...อย่างนั้นแหล่ะ....น่ารักอย่างนี้เดี๋ยวแถมให้ ฮึๆ” หา! เฮ้ยยยยยย มันจะแถมอะ ผมอ้าปากขึ้นจะเถียงแต่เหมือนมันรู้แกว มันประกบปากผมแล้วส่งลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นผมทันที มือทั้งสองข้างของมันประคองตัวผมขึ้นให้จ่อที่แก่นกายของมัน
สัมผัสร้อนๆที่จ่ออยู่ที่ปากทาง ทำเอาผมเสียวแทบขาดใจ มันค่อยๆกดตัวผมลง พร้อมกับที่มันก็เด้งเอวสวนขึ้นมาด้วย จนสุดท้ายก็เข้าไปหมดจนได้ มันถอนปากผมออกแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอผม ตอนนี้ซับในกระโปรงหลายๆชั้นของผมแผ่กระจายอยู่ที่ต้นขาไอ่แจ๊คไปทั่ว เนื้อผ้าบางเบาทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้...แต่ความรู้สึกดีมันมีมากกว่า
มันจับเอวผมเพื่อควบคุมจังหวะ ริมฝีปากมันคลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากผมไม่ห่าง จูบบ้าง งับบ้างตามจังหวะเบื้องล่าง ผมเองก็จูบมันตอบด้วยแรงอารมณ์ มือผมเลื่อนไปเกาะเกี่ยวอยู่ที่ต้นคอของมันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...
“อึก...อ๊ะ!” ซักพักมันก็ทาบทับลงมา ให้ผมนอนราบไปกับพื้นเตียง มือหนึ่งเลิกชายกระโปรงผมขึ้น อีกมือก็ลูบไล้ไปตามโคนขาของผม ผมยกตัวมาปัดมือมันที่จับชายกระโปรงอยู่อย่างอ่อนแรง... ความรู้สึกมันต่างกันนะครับ ระหว่างเปลือยหมดทั้งตัว กับมีอะไรใส่อยู่ แต่โดนถลกให้เห็น ที่แน่ๆคือผม...เอ่อ...มันเหมือนพวกเอวีอะ T^T
“ฮึๆ...ไม่เอา อย่าดื้อ แบบนี้แหล่ะดี...” มันเอื้อมมือมาจับที่ข้อมือผมแล้วกดลงไปที่เตียง ตอนนี้ชายกระโปรงเลิกขึ้นไปที่เอวแล้วถูกเกี่ยวรั้งด้วยสายริบบิ้นที่คาดไว้เป็นสายเข็มขัด ผมที่อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว ได้แต่มองหน้ามันตาละห้อย คือมันอายก็ตรงชุดนี่ล่ะครับ...ฮือออออออ
“ไม่ต้องมองอย่างนั้นเลย...แค่นี้ก็อยากจะแย่แล้ว อยากโดนรอบสามรอบสี่รึไง หืมม์...” เวร... คือกูมองจะขอให้มึงเอาชายกระโปรงกูลง ไม่ได้มองขอแบบนั้นนะ ผมทำหน้ายุ่งโดยไม่รู้ตัวมั้งครับ ไอ่แจ๊คเลยหลุดขำออกมา มันปล่อยมือที่กุมข้อมือผมอยู่แล้วลูบแก้มผมอย่างแผ่วเบา มือมันอีกข้างน่ะเหรอ...กระชับมั่นอยู่ที่ต้นขาผมครับ...จะบ้าตาย T^T
“อะ...แจ๊ค.....อื้ออออ.....อะ.....เบา....เบาๆหน่อย...อึก....อื๊อออออ”
“อืม....อะ คงเบาๆไม่ได้หรอก ฮึๆ...” มันก้มตัวลงมาทาบทับผมแล้วส่งต่อสัมผัสอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่ง...
“อะ...อ๊า~~”
“อะ...อืมมมมมม”
ผมปลดปล่อยออกมาเลอะกล้ามท้องเป็นลอนของไอ่แจ๊คไปหมด (จนถึงตอนนี้ชายกระโปรงด้านหน้าก็ยังคงถูกรั้งให้เปิดขึ้นแล้วเหน็บอยู่ที่เข็มขัดครับ T^T) มันเองก็ปลดปล่อยข้างในตัวผม...ผมที่นอนเหนื่อยอ่อนอยู่บนเตียงก็ตกใจสุดขีดเมื่อมันก้มลงไปที่...เอ่อ...ข้างล่างของผมใกล้ๆ แล้วจูบซับไปทั่ว.....งือออออ
“แจ๊ค....พอ...พอแล้ว เสร็จแล้ว...อะ” ผมรีบยันมือไปที่ไหล่ของมันเพื่อดันออกทันที
“รู้แล้ว...ว่าเสร็จแล้ว...ก้มลงไปสำรวจ....กลัวเปื้อน...แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร....” มันจูบไปทั่วแล้วยกตัวขึ้นมาพูดกับผมตรงหน้า...เล่นเอาผมหน้าแดง…
“บะ....บ้าเรอะ...” มันหัวเราะเบาๆราวกับชอบใจในทีท่าของผมมากมาย
“ปะ...เปลี่ยนชุด” มันประคองตัวผมขึ้นนั่ง และอูยยยยย.... จะกี่ครั้งก็เหมือนไม่ชินซักทีสิน่า ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ แถวๆสะโพก ถึงจะไม่มากเท่าครั้งแรก แต่ก็พอทำให้หน้านิ่วได้ละกัน
“ไหวมั้ย...” ผมพยักหน้ารับ...มีหน้ามาถามว่าไหวมั้ย...เหอะๆ วันหลังก็ทำเบาๆสิวะ T^T
มันปล่อยให้ผมเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ พอออกมามันก็ยื่นมือรอรับชุดเมดที่ผมเพิ่งเปลี่ยน...ไอ่เหี้ยนี่มึงออกแนวโรคจิตป่าววะเนี่ยยยยยยยย
“จะเอาไปซักเหรอ” ก็สงสัยอะ อดถามไม่ได้
“ไม่ซักหรอก เครื่องซักผ้าที่นี่ปั่นแรง เดี๋ยวชุดพัง” ว่าเสร็จมันก็เดินเอาไปแขวนในตู้เสื้อผ้า มือปัดๆจับๆเสื้อ....ตอนนี้มึงดูโคตรโอตาคุเลยไอ่บ้าเอ๊ย~ 5555+
ผมกลั้นขำไม่ไหว ก็ตอนนี้มันเหมือนจริงๆอะ จนมันเดินเข้ามาชาร์จตัวผมจนล้มไปบนเตียงอีกรอบนั่นแหล่ะ ถึงรู้ตัวว่าลางชักไม่ดีแฮะ
“ขำไรนักหนา...” คำนี้คุ้นๆมั้ยครับทุกคน เวลามันแสยะยิ้มอย่างนี้ทีไร งานเข้าทุกทีอ่า
“เปล๊า~ ขำไร ไม่มี๊” ผมยังกลั้นขำไม่อยู่อะ ตอบมันยิ้มๆ มันเองก็ยิ้มตอบ แต่ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ๆนะ อะนั่นไงกูว่าแล้วววว
“ไม่ขำก็ไม่ขำ เอาเถอะ...เดี๋ยวก็ขำไม่ออกเองแหล่ะ” พูดจบมันสอดมือเข้ามาใต้เสื้อยืดที่ผมเพิ่งจะใส่เข้าหัวไปเมื่อกี๊... มีแววได้ถอดอีกแล้วกู T^T
ไม่รู้จะขัดขืนทำไม...ยอมๆมันไปเลยละกัน ฮา~
ตอนพิเศษ นังหนูชุดเมด
***********************************
ผมเผ่นดีกว่า ซักพักคนแต่งคงโผล่หัวมาตอบเมนท์....โอ๊ยยยยย เหี้ยแจ๊คไรของมึงเนี่ย~ (*เอาตีนยันไอ่แจ๊คที่เริ่มมาเกาะแกะเมียมันแถวโต๊ะคอม)
รักคนอ่านทุกคนนะครับ...แต่จะรักมากกว่านี้ ถ้าไม่ยุให้คนเขียนมันให้บทเอนซีกับผมบ่อยๆ :oo1:
คนเขียนมันยุขึ้นด้วยดิ บอกไรก็เอาหมด แต่งหมดอะมันอะ :o12:
-
:m25:
ชุดเมดก็น่ารักดี
แต่วันหลังลองชุดอื่นมั่งนะ
ชุดน้องแมว ชุดนักเรียน(หญิง) อะไรอย่างเงี้ย :laugh:
เพราะน่ารักอย่างเชนทร์ ใส่อะไรก็คงน่ารักล่ะเนอะ
-
การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดึกๆดื่นๆ ต้องมาจิ้มอินู๋ชุดเมด ถุงน่องลายตาข่าย :pighaun:
แค่พลาดท่าแพ้เป่ายิ้งฉุบแค่นี้ อินู๋เอ้ย เสียหายหลายแสน
แต่คนอ่านโคดดดดดดดกำไร
สงสารเชนทร์นะ ปกติก็โดนแจ็ครังแกอยู่แล้น
พอมาตอนนี้ก็โดนคนแต่งโขกสับอีก 555 จะปล่อยให้
ทู้ตกได้ไง สงสารนุ้งเชน แต่จริงๆก็อยากเห็นรูปขอบจริงนะ 555
ส่วนพ่อคู๊นนนนนนนนนนแจ๊ค หื่นแบบฉุดไม่อยู่ จะถอด จะปลด
มีการเหน็บชายกระโปรงไว้ที่ขอบเอวอีก เชี่ยวโคตรๆ เลือดจะหมดอ่าวอยู่แล้ว :jul1:
กลัวชุดเมดเปื้อนมากมาย เลยต้องไปจัดการทำค.สะอาดให้เกลี้ยง พ่อแก้วแม่แก้ว
ยอมรับมาซะดีๆว่าหนีออกจากรพ.โรคจิตมาเนี่ย หื่นโคดดดดดดดดดด
ตอนพิเศษ เลือดโชกมากมาย o13 เลิศเลอเป็นที่สุด พ่อคุณเก่งสมกับที่พูดไว้จริงๆ 55
ปล.คนแต่งขาเดินทางโดยปลอดภัยนะคะ
ปล.เคยได้ยินนะ คำว่า โอตาคุ แต่ไม่รู้ว่าม้ันแปลว่าไร อิอิ
นุ้งเชนทร์ :oo1: อย่าขัดขืนเลยนะๆ ยอมๆไปก็ไม่เสียหาย 55555
-
ตอบเม้นท์ยามดึก คึกคักย่ำรุ่ง :z2:
mecon -- เตรียมร่างกายให้พร้อม...? เดี๋ยวบอกนังหนูให้นะ :z1:
dahlia -- เดี๋ยวไปช่วยปัดนะ บ้านอยู่ไหนอ่า 5555+
patz -- เหนื่อยนักก็พักบ้าง อะไรบ้าง...
sNow -- เอาทิชชูใช้กับชุดเมดไปก่อนนะ หุหุ
Magnolia -- เห....คนแต่งทำไมเหยอ :monkeysad:
hene2526 -- เนอะ อยากมีบ้าง :เฮ้อ:
nana lon€ly™ -- หวานบ้างหื่นบ้าง ตามอารมณ์และทรงผม :laugh:
@BUA@ -- มาแระๆๆๆ ไอเดียใหม่ นังหนูเดินผ่านมาเห็นส่ายหัวดิกเลย 5555555+ สงสัยไม่อยากใส่ชุดแมว :z1:
mecon -- โอตาคุก็แบบว่า...พวกคนที่ชอบ อะไรแบบนี้อะ ชอบชุดเมด หูแมว ชอบสาวน้อยหรือหนุ่มน้อยน่ารัก ที่สำคัญคือเป็นเซียนการ์ตูนและเกม 5555+ หรือถ้าใครมีข้อมูลอื่นที่นอกเหนือจากนี้ก็เข้ามาบอกคุณ mecon ได้นะ
แบบว่าต้องออกบ้าน ตอน 8 โมง...
ได้ข่าวว่ายังไม่ได้นอน ยังไม่ได้อาบน้ำ กระเป๋ายังจัดไม่เสร็จ 55555+
(เจริญ)
คิดถึงคนอ่านทุกคนนะ ด้วยเกียรติแห่ง MeloS (เกียรติไรของมัน???) สัญญาว่ากลับมาปุ๊บ จะรีบเอาลง :กอด1:
โชคดีทุกท่าน และหากไม่ลำบาก ฝากดันกระทู้ที :laugh:
-
นึกภาพตามแล้ว มันหนังเอวีชัดๆเลยนี่นา
:z1:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:jul1:
-
ไอ่แจ็คนี่มันหื่นจริงๆ เหอๆๆๆๆๆๆ
คนอ่านก็ชอบหรอก อิหนูน่ารักนี่น๊า ยอมๆ ไปเหอะะะะ
:z1:
-
:m25:
ได้ข่าวว่าคนแต่งใจดีเหรอคะ ถ้างั้นคราวหน้าเค้าขอแบบเอาท์ดอร์ได้ป่ะ :z1:
-
กรี๊ดดดดดดดด นังหนูชุดเมด
ในที่สุดก็ได้อ่านแล้ว กระโดดจุ๊ฟคนแต่งนึงฟ่อดดดดด
อร้ายยยย เลือดหมดตัวแล้ว :jul1: ตายอย่างสงบ
คนแต่งจ๋า นังหนูชุดเมดแนนก็ได้อ่านแล้ว
แต่แนนอยากเห็นภาพร้านsex shopอ่ะ
จะได้เห็นไหมน๊า ทำตาใสมานั่งเกาะขอบจอรอ
ว๊ากกก นับวันแนนยิ่งหื่นตาม
เป็นไปได้มากเลยนะเนี่ย ติดเชื้อไอ่แจ๊ดมาแหงๆ :z1:
ของเขาแรงจริง ยกนิ้วให้เลย
เดินทางปลอดภัยน๊า
เดี๋ยวแนนมาช่วยดันตอนกลางคืนให้แล้วกัน
โอ๋ๆๆ อย่าร้องน๊า
ปล.เคยได้ยินนะ คำว่า โอตาคุ แต่ไม่รู้ว่าม้ันแปลว่าไร อิอิ
โอะตะกุ (「おたく」, otaku, おたく?) เป็นคำภาษาญี่ปุ่นหมายถึง บุคคลผู้มีความชื่นชอบในอะนิเมะ มังงะ หรือเกม โดยคำ ๆ นี้มักจะใชักับผู้ชายเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้อาจจะหมายถึงบุคคลที่มีความสนใจงานอดิเรกอย่างใดอย่างหนึ่งเอามากๆ
*บางกลุ่มอาจจะเรียกว่าโอตากุ หรือ โอตาคุ เราว่าน่าจะความหมาย อันเดียวกันนะคะ แต่ถ้าอยากทราบความหมายแบบเป๊ะๆลองเซิร์ทหาความหมายดูอีกทีนะคะ
-
กรี๊ดดดดด เลือดหมดอ่ะ
:jul1: :m25:
เอาอีก ๆ...เอาชุดนางแมวป่า หรือกระต่ายน้อยก็ได้ :-[
-
รีบกลับมาอ่านต่อแล้ว
หายไป3วัน พี่แจ็คหี่นขึ้นมากมาย .....โอย.... :jul1:
-
รู้สึกช่วงนี้ตอนพิเศษบ่อยมาก
ท่าทางนังหนูคงติดใจ 555+
-
:z2: :z2: :z2:
คำเดียว โดน มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เข้ามาดัน รอการกลับมาพร้อม nc อีกซักตอน 2 ตอน
อิอิ
-
แวะมาเยี่ยมมมมมมมมมม
รออ่านต่ออยู่นะ
-
มารอคนแต่ง :m1:
-
รู้สึกว่าไม่ได้อัพเรื่องนี้มา 2 วันแล้วนะ
คนแต่งไปไหน? หาด่วน
ปล.เรื่องของเราลงเว๊ปแล้วนะ
-
กะ กะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ขอ เมด น่ารักๆๆ แบบนี้ 1 คน ช่วยไปตบมดที่บ้านด่วนค่ะ :z1:
เดินทางปลอดภัยนะ
-
แหม แหม ไม่ได้อ่านหลายตอนพอกลับมาอ่านต่อแล้วแบบว่า :m25:
เอ่อคือ นี้พึงเริ่มทำงานนะเนี่ย อีก 3 เดือน (หรือเปล่า)
นังหนูจะ :m2: ไหวปะเนี่ย เป็นห่วงเพราะนายแจ็คช่างสรรหา :try2:
ปล.อยากรู้จังว่าแจ็คพูดอะไรกะแอรอนกับฮวนนะ :confuse:
-
คนแต่งไปซะนาน
กลับมา อย่าลืม เบิ้ลตอนให้น้า
อิอิ
ดันๆ :z2:
-
มาช่วยกันดันรอคนแต่งจ้า :z2:
กลับมาเบิ้ลๆๆๆ ด้วยนะ :laugh:
-
มาช่วย :oo1: คนแต่งคะ
:z2: :z2:
ปล. ขอบคุณ คุณnana lon€ly™ อิอิ ที่ให้คำนิยามของ โอตาคุ คะ getแล้น
-
วันที่ 3 ผ่านไป
จะอัพไหมเนี้ย
-
มาช่วยดันด้วยคน
รอคนเขียนกลับจาก ตจว. :L2:
-
เพิ่งได้อ่านคับ
อ่านไปอมยิ้มไป
ซับเลือดไป
โฮก
นานๆทีได้อ่านเรื่องที่อมยิ้มได้ทั้งเรื่อง
ขอให้เป้นอย่างนี้ตลอดไปนะ
-
คนแต่งไปไหนเนี้ย งิงิงิงิงิงิงิ
-
นังหนู๋ตอนนี้เรทมาก
:haun4: :jul1:
ทิ้งตอนพิเศษแบบนี้ไว้ คนอ่านชอบมากค่าา
-
คิดถึงนังนู๋
คิดถึงคนแต่ง :กอด1:
กลับมาหรือยังเอ่ย
-
คิดถึงนังนู๋เป็นที่สุด :man1:
-
มาคิดถึงนังหนูด้วยอีกคน
:impress2:
คิดถึงเอ๊นซีของนังหนูด้วยยยยย
:laugh:
-
เข้ามาเดินเล่น ...
เพราะเลขหน้า ถูกใจ ...19
MeLos .... เจ้า
มีคนรออยู่น๊า .... :bye2:
-
คิดถึงคนแต่ง :เฮ้อ:
-
:sad4:ตะเองไปนานจัง
แนนรออยู่น๊า รอนานเดี๋ยวแนนหงอยจริงๆด้วย
-
:oo1: นังนู๋รอคนแต่ง :o8:
v
v
v
ยืนยันฟามเป็นวัยรุ่นใจร้อนนนนนนนนนนนนนนน 5555
-
^
^
ใจเย็นเด้ :-[
-
อ่านแล้วยิ้มค้าง กว่าจะอ่านทันแก้มเมื่อยเลย เขียนเก่งเกินไปละ o7
อ่านแล้วได้อารมณ์ประมาณเรื่องเล่าเลย
ขำเชนทร์ตลอดเลย ขี้อายได้น่ารักดี
ชอบตอนแจ๊คหึงอ่ะ จิ้นตามแล้วเร้าใจดี อิอิ
ฉากเอ็นซี เขียนได้ติดเรทมาก ฝีมือเยี่ยม :fox2:
-
มาแย้ววววววววว :z2:
ตอนที่ 20 เปิดงานสวนสนุกวันแรก
หลังจากการพักผ่อน (เหรอ...ได้พักเหรอ??) พวกผมก็ได้ทำงานตาม Contact ซะที วันนี้พวกผมสี่คนมาซะเช้าตรู่เลยครับ อากาศก็ยังคงหนาวๆนิดหน่อย เอ่อ...ผมบอกรึยังครับว่าชุดพนักงานเนี่ย...มันเป็นเสื้อสีเขียวสะท้อนแสง...เพราะทีแรกที่ลองมันเป็นสีเขียวเข้มครับ แต่ปรากฏว่าเค้าหยิบให้ผิด...นั่นเป็นเสื้อของแผนกทำความสะอาด แผนกขายของจะเป็นสีเขียวสะท้อนแสง...
ดูเหมือนคนที่เป็นปัญหาที่สุดคือไอ่แนนครับ มันบ่นเป็นหมีกินผึ้งเลย ว่าดำๆอย่างมันใส่แล้วทุเรศ....แต่ผมว่าก็ไม่นะ คือมันๆไม่ได้ดำอะไรนักหนาอะครับ เคยได้ยินคำว่าสาวไทยผิวสีน้ำผึ้งมั้ยครับ...อย่างนั้นแหล่ะ แต่ผม น้องเมกับไอ่แจ๊คเนี่ย จะขาวกว่ามันหน่อย เห็นมันไปคุยกับซุบฯ เลยนะครับว่าขอเปลี่ยนได้มั้ย...สรุปคือไม่....เหอะๆ ไอ่แนนก็บ่นๆว่าไว้ซุบฯเผลอมันจะถอด อ่านะ
จะเรียกว่า ‘โกลาหล’ ก็คงได้ครับ เพราะถึงแม้ว่าจะเตรียมงานล่วงหน้ากันนานแล้ว แต่ในสถานการณ์จริงมักมีเหตุไม่คาดฝันเสมอ ช่วงเช้าผ่านไปอย่างทุลักทุเลครับ ผมเองยังไม่แน่ใจเลยว่าไส้กรอกที่ขายๆไปน่ะ...สุกรึเปล่าหว่า 5555+
ไอ่แจ๊คเห็นมันนิ่งๆ บทจะเป๋อก็เป๋อได้ใจเหมือนกันครับ ผมล่ะอยากให้คุณๆมาเห็นกันจัง ภาพที่มันทำฟองเบียร์ล้นทะลักไปทั่วเคาร์เตอร์ นี่ยังดีนะที่ตอนนั้นแค่กดลองดู จริงๆตอนซ้อมทำก็ไม่มีอะไรผิดพลาดนะครับ พอวันจริงนี่คงจะประหม่า ผมเองก็ด้วยแหล่ะ แต่จากที่เครียดๆอยู่ ผมหันไปเห็นช็อตไอ่แจ๊คเป๋อนี่ผมฮาทันที หายเครียดเลย ลูกค้าก็ยังไม่มา ผมก็ฮาซะไม่เกรงใจใครอะดิ (ซุ้มมันกับซุ้มผมอยู่ใกล้ๆกันครับ) แต่พอไอ่แจ๊คมันหันมาคาดโทษผมเท่านั้นแหล่ะ...เงียบเลย
“เดี๋ยวโดน....” โดนอะไรมันไม่ได้บอกหรอก แต่พอจะเดาได้อะ ผมเลยไม่ขำดีกว่า ยิ่งไอ่รอยยิ้มเย็นๆที่ส่งไล่หลังมานะ....แหง่ะ ขายไส้กรอกต่อดีกว่าอะ...T^T
ซุบฯเดินมาตรวจตราความเรียบร้อยในช่วงเช้า ผมก็ทำไปแหล่ะ ทำเหมือนแบบผมนี่โคตรโปรฯ ขอบอกครับพี่น้อง...เกิดมาเพิ่งเคยทำ ใครกินแล้วท้องเสียอย่าโทษกูนะว้อยยยยยยยยยยย
จัดไปเหอะ....เคาร์เตอร์อะ เรียบร้อยแล้วก็จัดเข้าไป ถูเข้าไป 555+ สกิลตอแหลนี่น้องสาวผมสอนมาดี น้องผมมันสิงห์ทำงานพิเศษครับ ผมก็เช็ดๆไปเรื่อย จนซุบฯเดินผ่านไป ผมก็ขำๆกับไอ่แจ๊ค มันเองก็ทำเหมือนผมแหล่ะ 555+
มีคนเข้ามาซื้อบ้างประปรายครับ บริเวณที่ผมอยู่เป็นบริเวณซุ้มเบียร์ ผมอยู่ในโซนที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นกับแกล้มมั้ง สองสาวจะอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เห็นกันไกลๆครับ มันขายไอศกรีมกัน
ในที่สุดเปลี่ยนเวรเปลี่ยนกรรมก็มาถึง เฮ้อ....ผมแทคมือกับเพื่อนอีกคนหนึ่งที่ทำงานอยู่แผนกเดียวกัน จำแมทได้มั้ยครับเค้าเป็นพี่เลี้ยงให้ผมตอนแรกๆด้วย (โผล่มาตอนที่6*) ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่ไอ่แจ๊คเปลี่ยนเวรพอดี ดูเหมือนเค้าจะแบ่งเวรพวกผมให้พักด้วยกันมั้งครับ
ไอ่แจ๊คเดินมาหาผมแล้วชวนไปห้องน้ำ ผมก็โอเค เดินตามหลังมันไป อากาศมันเย็นๆก็จริงครับ แต่ก็เหนียวๆมือนิดหน่อย อีกอย่าง...ทำงานขายอาหาร ความสะอาดเป็นเรื่องสำคัญครับ
หลังจากเข้าห้องน้ำทำธุระเสร็จผมก็ออกมาล้างมือ หันซ้ายหันขวา...ไอ่แจ๊คไปไหนวะ...ผมหันหลังกลับไปในห้องน้ำ ไปดูว่ามันอยู่รึเปล่า...
“แจ๊ค...อยู่เปล่า....” แน่นอนว่าตะโกนภาษาไทย ชาวบ้านจะได้ฟังไม่รู้เรื่อง แหะๆ
“อยู่นี่....ห้องท้ายสุด” เสียงตะโกนอู้อี้ๆตอบกลับมาจากห้องน้ำห้องสุดท้ายครับ ต้องขอชมนิดหนึ่งเรื่องความสะอาด...ขนาดห้องน้ำพนักงานเค้ายังทำซะสะอาดโคตรอะครับ ผมไม่ได้ว่านะ แต่บ้านเราบางที่นี่แบบ ห้องน้ำพนักงานไม่สะอาดเลย แต่ให้มาล้างมือ ล้างหน้ากันแล้วก็ออกไปบริการลูกค้า แล้วมันจะสะอาดกันมั้ยล่ะครับ จริงมะ?
“เออ...เร็วๆ กูอยากไปนั่งพักข้างนอกแล้ว...” ผมตะโกนบอกมัน ไม่ต้องเกรงใจใครครับ ตอนนี้เหลือกันแค่สองคนนี่หว่า
“มานี่ซิ....” เอาแล้วไง คำสั่งประกาศิต นึกว่ากูกลัวมึงเหรอ??? (แล้วกลัวมั้ย?: กลัวดิ...: เวร!)
“ฮึ๊....ไม่เอา...ไปทำไม”
“เลือกเอา...เบาๆตอนนี้...กับหนักๆตอนกลางคืน...” แม่ง....มีขู่ๆ...แล้วไปมั้ย....แหะๆ ก็ไปอะนะ...
เดินลากขาไปหยุดอยู่หน้าห้องน้ำตามประกาศิตของไอ่แจ๊คมัน....ฮืออออออ จะต้มยำทำแกงอะไรกูนักหนาว้า ไม่ทันจะตั้งตัว ไอ่แจ๊คเปิดประตูแล้วคว้าตัวผมไปข้างใน....แจ๊ค...กูเริ่มคิดว่ามึงโรคจิตนิดๆแล้วนะ T^T
“ฮึๆ...” หัวเราะน้อยๆตามสไตล์ ตอนนี้ตัวผมแนบกับประตู มันกั้นแขนขังผมไว้และอย่างที่เดาไว้ไม่ผิด...ริมฝีปากค่อยๆบดลงมาช้าๆ เบาๆ...
ผมรับรู้ได้ถึงรสเบียร์ที่ติดอยู่ที่ริมฝีปาก...คงเป็นเบียร์ที่มันขายนั่นแหล่ะมั้ง...เพราะเห็นมันดื่มทดสอบรสชาติไปตอนเช้า ปลายลิ้นกระหวัดรัดเกี่ยวริมฝีปากล่างของผม สอดลิ้นเข้าไปพัวพัน ทั้งรสสัมผัสและรสชาติที่ส่งมาปนเปกันไปหมด...เย็นๆซ่าๆ และ....ขม
ตั้งแต่จูบกับใครต่อใครมา...จูบกับไอ่แจ๊ค...เป็นจูบที่หลากหลายรสชาติที่สุดแล้วสำหรับผม...
มันผละริมฝีปากออกช้าๆ สายตาจ้องลึกเข้ามาในตาผม ผมเองก็จ้องมันตอบ ทั้งผมทั้งมันจ้องกันอยู่ไม่ถึงเสี้ยววินาที....
หลุดขำ...... 5555555555+ (คิดไรกันๆ....เอ๊ออออออ)
ไม่รู้เหมือนกันว่ามีอะไรน่าขำ แต่ทั้งผมทั้งมันก็ขำกันอยู่อย่างนั้น จนหูได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา หุบปากกันแทบไม่ทัน ทั้งๆที่เงียบกันอย่างนั้นแหล่ะ แต่ไอ่แจ๊คก็ยังจ้องหน้าผมอยู่อย่างนั้น...ระยะประชิด...
คราวนี้ไม่ขำแฮะ....ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม...แต่มันไม่ตลกเอาซะเลย...สายตาที่ส่งมาตรงๆ ทำเอาผมทำตัวไม่ถูก จะดิ้นหนีก็ไม่ได้ ผลักมันออกก็ไม่ได้ จะพูด...ก็ไม่ได้
มันบดริมฝีปากลงมาอีกครั้ง ครั้งนี้...รุนแรง....จนผมรู้สึกได้เลยล่ะ แต่จะดิ้นก็ไม่ได้ ส่งเสียงไม่ได้ ผมได้แต่กำเสื้อที่ไหล่มันแน่น ระบายความอึดอัด... พอผมทำท่าจะหายใจไม่ออก มันก็ผละออก แต่วนเวียนแถวๆริมฝีปากผมอีก ทรมานมากครับ...หายใจดังก็ไม่ได้...
มันจูบลงมาอีกครั้ง คราวนี้ลิ้นมันควานไปทั่วโพรงปาก ผมที่ตอนนี้เริ่มจะทรงตัวไม่อยู่ได้แต่ยึดไหล่มันไว้ ถ้าผมขยับตัว....ประตูมันต้องส่งเสียงดังแน่ๆ...
นาทีแห่งความทรมาน...มันบดจูบซ้ำๆ จนรสเบียร์ที่เหมือนจะซ่าในตอนแรก รสอ่อนจางลง...
พอได้ยินเสียงคนเดินออกไปจากห้องน้ำ ผมผละออกจากไอ่แจ๊คแทบไม่ทัน มือดันไหล่มันไว้สุดแรง เผยอปากรับอากาศหายใจให้มากที่สุด อึดอัดชะมัด แต่ไอ่ตัวต้นเหตุดันมองผมยิ้มๆ ฝ่ามือก็ยังคงลูบเบาๆที่หลังคอของผม ผมมองหน้ามันค้อนๆ มันหัวเราะอีกแน่ะ...
“อะไรอีกล่ะมึง....ไม่เอาแล้วนะว้อย” ผมพยายามผลักไหล่มันออก แต่ก็....นะ
“.....พูดไม่เพราะ....” นั่นแหล่ะ หมดคำ...
“อื้อออออ” บดจูบลงมาแรงๆ ถึงจะไม่มีเรียวลิ้นที่สอดเข้ามา แต่แรงกดที่มาในรูปแบบจูบมันก็...ให้ความรู้สึกไปอีกแบบ มันผละออกแล้วเลียริมฝีปากล่างผมช้าๆ ผมคิดไปเองรึเปล่ามั้ยรู้...เจ็บๆอะ T^T
“ช้ำเลย....” มันเกลี่ยปลายนิ้วเบาๆที่ริมฝีปากล่างของผม ผมได้แต่เงียบ มองมันไป...ไม่อยากพูดอะไร ไม่อยากโดนเพิ่ม....แฮะๆ
“เรียนรู้เร็วนี่...แต่ถ้าจะให้ดี จูบเก่งกว่านี้อีกนิดก็เยี่ยมเลย...” ว่าแล้วก็ก้มลงมาหอมแก้มหนักๆ รู้สึกถึงไรหนวดสากๆ ผมบอกให้มันโกนหนวดก็ไม่ค่อยจะยอมโกน...ต้องโกนให้ถึงจะยอม
ก็ไปโกนหนวดให้มันทีไร....ไม่หยุดแค่นั้นซักที.....เอ๊ยยยยย จบไปๆๆๆๆ -////-
“ปะๆไปข้างนอกกัน” ว่าแล้วมันก็คว้าแขนผมแล้วเดินออกไป บริเวณนี้เป็นส่วนของพนักงานครับ เวลานี้มันจะไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ส่วนใหญ่คนที่เปลี่ยนเวรก็มักจะไปนั่งเล่นที่อื่นกัน แต่แล้ว...
“อ่าว....แอรอน”
จบตอนที่ 20 เปิดงานสวนสนุกวันแรก
*********************************
แหะๆ มาลงแระนะ
เหนื่อยโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราแล้วววว :เฮ้อ:
อย่าลืมนะจ๊ะ ใครว่างๆก็พิสูจน์อักษรให้ด้วยก็ดี แต่ส่วนตัวคิดว่าตรวจดีแล้วนะ เรื่องคำผิดอะ
อยากตอบเมนท์มากมาย แต่ไม่ไหว กลับมาก็มาปั่นนิยายเลย ง่วงอะ
คืนนี้ขอไปนอนก่อนละกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาตอบเมนท์เน้อ
ร๊ากกกกกกกก คนอ่านทุกคน :กอด1:
-
Well Come Home จ้า คนแต่ง .......
หายไปนานเลยนะเนี่ย ..คิดถึง ๆ :กอด1:
เฮ้อ ลุ้นแทบแย่นึกว่า ....
ยอดชายนายแจ๊ค จะเผด็จศึกน้องนู๋เชนทร์ ของเรา
ในนั้นซะแล้ว ...คริๆ
-
:z1: :-[
สดชื่นนนนนนนนนนน เย็นๆ ซ่าๆ และขม บราๆๆๆๆๆ
น่ารักเป็นที่สุดไอ้คนเจ้าเล่ห์ ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ เรื่องกิจแห่งกาม มันก็ไม่เว้น
ได้คนบร้าๆๆๆๆ น่ารักมากมายยยยย เฮ้อจะมีครั้งไหนมั๊ยที่นังหนูจะปฏิเสธ
การจู่โจมที่หวานๆ ร้อนๆ แบบนี้ได้เนี่ย
แล้วเรื่องโกนหนวด อยากจะรีเควสสสส ช๊อตเน้ๆ คนอ่านมันจิตเหมือนเจ้าแจ็ค
อยากเห็นนังหนู เขินตายคามีดโกนหนวดกับกลิ่นครีมโกนหนวด อั๊ยยยยยยยยยยย
คนแต่งน่าัรักที่ซู้ดดดดดดดดด รองจากนังหนู +1 จัดไปอย่าให้เสีย :man1:
-
พี่แจ็คได้ใจตลอด..... :impress2:
-
งานนี้นังหนูจะแก้ตัวยังไงหว่า เจ้าแจ๊คน่ะ คงไม่สนหรอก ดูท่ามันอยากประกาศให้รู้ทั่วทั้งสวนสนุกด้วยซ้ำมั้งนี่ :laugh:
-
:กอด1: กลับมาแล้วๆ
กลับมาก็ลงนิยายเลย แบบนี้ต้องกดบวกให้เลย
ฝากบอกนังหนูด้วย ว่าหนวดผู้ชายมันยาวเร็วนะ
ขยันๆโกนหนวดให้แจ็คเข้าล่ะ คนอ่านหนับหนุน :z1:
-
Hey What's up mannnnn (วัดเสมียนนนนนน)
คิดถึงสุดพลังนะจ๊ะ คนแต่ง
ปั่นต่อตอนที่21 เลย
อย่าให้ขาดไม่งั้นมี :beat: :beat:
5555+
+1 ต้อนรับกลับบ้าน :กอด1:
-
เย่ๆๆ ตอนใหม่มาแล้วววว
แม้แต่ห้องน้ำพนักงานก็ไม่เว้นเลยนะแจ็ค แต่ออกมาเจอกะแอรอนนี่ เชนทร์จะทำหน้ายังไงนะ แต่ที่แน่ๆ แจ็คคงยิ้มเยาะอย่างผู้มีชัยล่ะ
:z1:
-
:-[
ไรท์เตอร์น่ารักที่สุด เอาตอน 21 มาต่อไว นะจ้ะ :man1:
-
น่าร้ากกกกกสุดตรีนเลยนายแจ็ค หื่นได้ทุกที่ทุกเวลา
ส่วนนังหนูก็น่ากินจริงๆอ่ะแหละ
-
กว่าจะมาได้ ไปไหนมา ตอบด่วน
-
นังนู๋จะรอดไหมเนี่ย!!! หลายวันนี้แนนยุ่งนะ ตามอ่านตอนที่เดินทางแต่คงไม่ค่อยได้เม้นท์นะ
-
คนแต่ง ยังไม่ฟื้นอีกเหรอ
เด๋ว ปัดไปปลุก ถึงเตียงเลยนิ
:laugh:
-
มาแว้ววววว หนังสือพิมพ์รายวัน :jul3:
ตอนที่ 21 เปิดศึกแอรอน
“อะ...............” เอาล่ะสิ ต่างฝ่ายต่างเงียบกันไป... สายตาผมไล่ไปเห็นสิ่งของในมือของแอรอน...บันทึกประจำวันของผู้ตรวจตราความสะอาดห้องน้ำพนักงาน....หมายความว่าคนที่เข้าไปเมื่อกี๊นี่มัน......ไอ่แอรอนเหรอ!?!
ชิบหาย....ชิบหายแล้วววว ผมกระตุกแขนไอ่แจ๊คเบาๆจะให้มันหันมา แต่มันก็ไม่หันมา ตอนนี้มันกับแอรอนจ้องหน้ากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ อะไรกันเนี่ย
“แจ๊ค...” ผมเอามืออีกข้างที่ไม่ได้โดนไอ่แจ๊คจับไว้ดึงเสื้อที่ไหล่มันเบาๆ ท่าทางมันตอนนี้ทั้งดูน่ากลัวและ...เอ่อ....ผมว่าดูกวนตีนๆพิกล
“อยู่เงียบๆเลยเราน่ะ...” ซะงั้น ไม่ทันที่ผมจะว่าอะไร ไอ่แอรอนวิ่งเข้ามากระชากคอเสื้อไอ่แจ๊ค ไอ่แจ๊คปล่อยมือผมแล้วสวนหมัดเข้าที่ลำตัวของแอรอนทันที อีกฝ่ายงอตัวเป็นกุ้ง....ท่าทางจะหนักเอาการ ท่าทางไอ่แจ๊คมันหมัดหนักนะนั่น
ไอ่แจ๊คยืนล้วงกระเป๋าอย่างสบายใจ มองดูอีกฝ่ายที่ใบหน้าเหยเก ไอ่แอรอนเอามือกุมท้องตัวเองอย่างเจ็บปวด มืออีกข้างชี้หน้าไอ่แจ๊ค
(*ขออนุญาตพิมพ์ภาษาไทยในส่วนของแอรอน เพื่อความสะดวกของทั้งผู้แต่ง และผู้อ่านเน้อ)
“มึง....อุก” ไม่ทันที่คำสบถจะหลุดมาหมดคำ ก็พูดไม่จบ....เว้ยยยยย ท่าทางจะเจ็บน่าดู ผมวิ่งเข้าไปจะดูอาการแอรอน แต่ไอ่แจ๊คก็กระชากมือผมไว้แล้วดึงไปอยู่ข้างๆตัวมัน เง้ออออ
“เฮ้ย.....เหี้ยแจ๊ค มึงเห็นมั้ยน่ะ เค้าเจ็บจะตายแล้ว”
“ช่างมัน.....”
ไอ่แอรอนถลาเข้ามาอีกรอบในสภาพมือข้างหนึ่งกุมท้อง อีกข้างกำหมัดแล้วสวนเข้ามาที่ลำตัวไอ่แจ๊คทีเผลอ เพราะมันหันมาคุยกับผมอยู่ แต่ท่าทางหมัดคงไม่แรงมากนัก เพราะไอ่แจ๊คคว้าตัวไอ่แอรอนไว้แล้วต่อยสวนเข้าที่แก้มหนักๆอีกหมัดหนึ่ง ไอ่แอรอนก็ใช่ย่อยสวนกลับมาเหมือนกัน ผมยืนดูอย่างตะลึง กัดกันเป็นหมาเลย ถ้าซุบฯเดินมาเห็นซวยหมู่แน่ว้อยยยยยยย
“หยุด....เดี๋ยว....นี้.....ว้อยยยยยยยยยยย” ผมตะโกนใส่พวกมันสุดเสียงด้วยความโมโห แม่งจะซวยกันหมด ถ้าพ่อมึงมาน่ะเห็นมั้ยยยยยยยยย
แต่พวกแม่งสองตัวก็ไม่หยุด ผมคิดๆๆๆๆๆ และ....
‘ผัวะ!’
‘ผลัก!’
“พวกมึงจะหยุดบ้ากันได้รึยัง!!!!!!”
ได้ผล....มันสองตัวหยุดตีกันทันที แม่ง.....หน้าแม่งหนาชิบหาย ทั้งคู่เลย ผมกำหมัดตัวเองแน่นๆด้วยความโมโห มืออีกข้างกุมหมัดตัวเองไว้....เจ็บครับไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ตอนนี้ขอด่าหน่อยเถอะ
“เหี้ยเอ๊ย!!!” ลืมตัวครับ หลุดด่าเป็นภาษาไทยหมดเลย แหะๆ แต่ไอ่แอรอนเหมือนจะรู้ตัวนะว่าโดนด่าอะ ก็ภาษาฟังไม่ออก แต่สำเนียงที่สื่อออกไป คงไม่ใช่ผมกำลังชมพวกแม่งแน่นอน... จนปัญญาครับ คิดไรไม่ออก ผมเดินหันหลังออกมาเลย ปล่อยให้พวกแม่งยืนงงกันสองตัวไปเถอะ ไอ่แจ๊คทำท่าจะวิ่งตามมาแต่ผมหันไปมองดุๆ...แล้วหันหลังเดินไปเลย
เดินสวนกับซุบฯอีกต่างหาก แม่งงงงง ดีนะห้ามมวยทัน ไม่งั้นซวยกันหมดแน่ๆมีเรื่องอะ อาจถึงขั้นพักงาน....ไม่รู้พวกแม่งเป็นไง แต่ผมขอหนีไปสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนดีกว่า....
เห็นอย่างนี้ผมใจร้อนนะครับทุกท่าน.....หมัดหนักมั้ย?....ลองไปถามไอ่บ้าสองตัวนั่นแล้วกัน...
ตัดมาที่ไอ่แจ๊ค—
หมัดหนักว่ะที่รัก.....ใช้ได้เลย เล่นเอามึน
ไอ่แอรอนหันมามองหน้าผมซะอาฆาต...ฮึ แม่งพาล...
ไม่จบแค่นี้แน่??? กูยินดีอยู่แล้วว่ะ อ่อนๆอย่างมึง ชาติหน้าก็ไม่ได้แดก
ไม่ทันที่มวยจะเริ่มกันอีกยก ซุบฯดันเดินมาตรวจพอดี...มวยล้มเลิก
มันคงรู้แหล่ะ...ว่าผมกับเชนทร์เข้าไปทำอะไรในนั้น...
เสียงฝีเท้าหนักๆ เดินวนไปมาหน้าห้องน้ำ ทำไมผมจะไม่รู้
จริงๆผมเห็นมันตั้งแต่เดินตามเชนทร์ตอนเปลี่ยนเวรแล้ว....คงจะเข้ามาทำคะแนนล่ะมั้ง....ฮึๆ
เสียใจด้วย.....ของๆกู กูคงยกให้ใครไม่ได้หรอก...
แต่ท่าทางมันก็อึ้งอยู่นะ....ตอนโดนต่อย
จริงๆผมก็อึ้งแหล่ะ....แปลกใจ ได้เห็นมุมที่ไม่เคยเห็น
ที่สำคัญ...หมัดหนักดี แรงใช้ได้เลย ฮึๆ
ผมเรียกแอรอนไว้ แล้วชี้ให้ดูรอยเล็บจางๆที่หัวไหล่ผม....
พอมันเห็นก็ตาโต ชี้หน้าผมซะหมายมั่น....
ไม่กลัวอยู่แล้ว ยินดีเสมอ....ว่าแต่มึงจะสู้กูได้รึเปล่าเถอะ
เห็นสีหน้าไอ่เหี้ยแอรอนตอนนี้แล้ว…
ฮึๆ...ขำว่ะ
ว่าแต่ไอ่ตัวแสบแถมหมัดหนัก เดินหายไปไหนแล้วนี่...
ตัดมาที่เชนทร์—
ผมเดินไปเรื่อยๆเพื่อสงบสติอารมณ์ มองนาฬิกาก็เห็นว่าเหลือเวลาพักแค่ 10 นาทีกว่าๆ....เฮ้อ เสียเวลากับเรื่องบ้าๆแท้ๆ ตัดสินใจเดินกลับซุ้มตัวเอง ด้วยความห่างของระยะทาง กว่าจะเดินไปถึงคงได้เวลาเปลี่ยนกะพอดีแหล่ะ...
เกือบจะเดินถึงซุ้มตัวเอง เลี้ยวหัวมุมปุ๊บ ผมก็ชนเข้ากับร่างๆหนึ่ง…
ไอ่เหี้ยแอรอน....
(*ขออนุญาตพิมพ์ภาษาไทย เพื่อความสะดวกของทั้งผู้แต่ง และผู้อ่านเช่นเดิม)
“เดี๋ยวเชนทร์ ฟังก่อน” มันคว้าข้อมือผมไว้ ผมหันหน้าไปมองมันด้วยอาการเซ็งสุดชีวิต แม่งงงงง หนีไม่เคยจะพ้น ห่าไรนักหนาวะ
“แต่กูไม่มีอะไรจะฟัง ทะเลาะกันอย่างกับหมา แม่ง!” ผมพูดไปด้วยความโมโห อีกฝ่ายหน้าสลดทันที...ใช่ครับ ผมไม่ได้โง่...ทำไมผมจะไม่รู้ว่ามันคิดยังไงกับผม...แต่ผมแค่ไม่คิดว่า มันจะบานปลายขนาดนี้...
เรื่องที่พวกมันทะเลาะกัน....มันไม่ได้ทำให้ผมโมโหมากเท่า...พวกมันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็น ‘ผู้หญิง’….
ผมไม่ได้ต้องการการปกป้องจากใคร ตัวผม ผมดูแลตัวเองได้....ถึงแม้ว่าภายนอกจะดูเหมือนผมต้องพึ่งคนอื่นตลอด....แต่จริงๆมันไม่ใช่...
เรื่องที่เกิดขึ้น....มันทำให้ผมยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่...
“ปล่อยกู....” ไอ่แอรอนยังคงส่ายหน้าเช่นเดิม แต่ผมจับอารมณ์มันได้... หวาดหวั่น...
“กู บอก ให้ ปล่อย” ก่อนที่กูจะระเบิดลงมากกว่านี้....ผมต่อท้ายประโยคตัวเองในใจ....ซึ่งถ้ามันไม่ปล่อย....ฝรั่งก็ฝรั่งเถอะ ตัวโตกว่าแค่ไหนผมต่อยหมดอะ
เวลาโมโห....แรงบ้ามันมาเยอะครับ แหะๆ… ^ ^’
คราวนี้มันปล่อยครับ ก็ดี....ต่อยคนทีไรกลับไปนั่งเจ็บมือทุกทีอะ.... ผมมองหน้ามันนิ่งๆ แล้วเดินหนีไปที่ซุ้มตัวเอง พอไปถึงก็คว้าเอาน้ำแข็งกับผ้าขนหนูของผม ประคบซ้ำๆที่มือตัวเองข้างที่ต่อยตัวเหี้ยไปสองตัว....ตอนนี้อารมณ์ผมเย็นขึ้นเยอะ....เฮ้อ....
แมทเข้ามาถามไถ่อาการผม ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร....จะบอกได้ไงว่าไปต่อยคนอื่นมา เหอะๆ
ซักพักไอ่แจ๊คก็เดินมาตรงหน้าผม มันตอนนี้ดูท่าทางแปลกๆ...คือ ยังไงดีอะ ผมนึกว่ามันจะโกรธผมซักหน่อย....หรืออะไรซักอย่าง แต่มันดัน....ยิ้มอะ -*-
“เจ็บมั้ย...” มันจับข้อมือผมเบาๆ ยกขึ้นดูใกล้ๆ แล้วถามผมยิ้มๆ....เอ่อ....
“ก็....นิดหน่อย” ผมตอบมันงงๆ ที่แก้มมันมีรอยช้ำเล็กน้อย เดาว่าน่าจะหมัดผม...นะ แหะๆ
“แล้ว....เจ็บมั้ย....” ผมถามกลับ มันปล่อยมือผมลง แล้วลูบเบาๆที่ข้างแก้มตัวเอง
“เล็กน้อย....แต่หมัดหนักดี...น่าสนใจ…” ผมมองมันด้วยความงง....คือ นึกว่ามันจะโกรธผมซักหน่อย หรืออะไรซักอย่างอะ.....หรือมันไม่เจ็บจริงๆหว่า...
“แจ๊ค....เอาดีๆ....เจ็บรึเปล่า” อดถามไม่ได้แฮะ…
“ก็เจ็บ....แต่แค่นี้ทนได้ อีกอย่าง มุมนี้ของเชนทร์แจ๊คไม่เคยเห็น....ได้เห็นแล้วก็....รู้สึกดี” ว่าแล้วก็ยิ้มต่อ....มันยังไงเนี่ย....แหะๆ มึนกับคนอย่างมันจริงๆแฮะ -*-
“อ่า....เหรอ” มันยังยิ้มไม่เลิก.....เอ่อ....ตกลงผมคบกับคนโรคจิตรึเปล่าครับ?????
จบตอนที่ 21 เปิดศึกแอรอน
*****************************
ปี๊ดปิ๊วววววววว
มีเรื่องมาบอกกกกกกกกก
เนื่องจากว่า คนแต่งอะ จะเปิดเทอมอาทิตย์หน้าแหล่ว ชีวิตซีเนียร์แสนสุข (เหรอ?)
เรียกว่าแสนสาหัสจะดีกว่า ตัวจบจะทำงานอะไรยังคิดไม่ออกเลย แม่งเอ้ยยยยยยยย :m31:
นั่นแหล่ะๆ ง่ายๆคือจะบอกว่าจะขออนุญาติ ไม่ตอบเม้นท์ เด้อออ
เพราะเปิดเทอม งานน่าจะยุ่ง แต่จะเจียดเวลามาพิมพ์นิยาย และลงนิยายแน่นอน แต่เวลาจะตอบเมนท์คงไม่มีอะ
เพราะงั้นถ้าใครมีคำถามอะไรที่อยากให้ตอบเป็นพิเศษ แจ้งไว้ได้นะ ถ้าจะให้ดี เขียนไว้เลยว่าสงสัย อยากถามนู้นนี้นั้นโน้น ไรเงี้ย จะเข้ามาตอบให้ โอเคบ่???
เดี๋ยวไปอัพอีกเรื่องก่อน วู้ววววววว ฟิตจริงจริ๊งกรู.....ทำไมไม่ฟิตแบบนี้กับเรื่องเรียนมั่งว้า :pigha2:
ป.ลลลล ตอนเย็นไปแดรกเอมเคมา แม่งงงงงงงงงง เห็นเคะ (มั้ง...เดาว่าน่าจะเคะ) แม่ง น่ารักจ๊าดง่าวววว เล่นเอาอยากรุก
ไม่ค่อยเห็นน่ารักๆงี้นานแระ ที่ใกล้มือใกล้ตรีนมันโหดกันเหลือเกินน่ะ
แดกสุกี้ไป แอบมองหน้าไป โคะ! สุกี้อร่อยขึ้นเป็นกอง เล่นเอาอยากแต่งนิยายอีกซักเรื่องเป็นที่ระลึก
"รักเกิดที่ร้านสุกี้" :pigha2: :pigha2: :pigha2:
กว่าจะมาได้ ไปไหนมา ตอบด่วน
ส่วนนี่...XTeND
ไปต่างจังหวัดมางับ ร้อนง่าวววววววววว โอ้วแม่เจ้า บ้านเราดีที่สุด
โทษทีๆๆๆ ที่หายไปหลายวัน เห็นนายมาเมนท์ดันกระทู้ให้ก็ชื่นใจน่ะ :กอด1:
รักคนอ่านทุกคนนะ ทั้งที่แอบอ่านและอ่านแล้วเมนท์ ร๊ากกก จริงๆจังๆ
-
ว้าวตอนใหม่
(กว่าจะได้อ่านก็ปาไปสองตอนติดแระ :เฮ้อ:)
เมลอสอยากจะเขียน รักเกิดที่ร้านสุกี้ หรอ
เอาเลย จะได้ไปแข่งกับ รักเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ของคุณเท็น
55 :jul3:
-
โดนกันคนละหมัด หึหึ เป็นไงๆ อย่ามาแแหยมกับนังหนูนะ
ซัดให้สักคนละโครม แอรอนไม่เท่าไหร่ เพราะดูก็น่ายำเกรงอยู่
แต่ได้สยามเมืองยิ้มด้วยกันเนี่ยดิ โดนชกซะเอ๋อเลยรึ
นังหนูจะทำอะไรก็ดูน่ารัก น่าประหลาดใจว่างั้น
แต่เรื่องนี้ต้องคุยและเคลียร์กันให้รู้เรื่องนะเนี่ย ไม่งั้น
เจ้าแจ็คมันก็คงท่าตีท่าต่อยกับแอรอนไม่เลิก
ต้องบอกไปให้ใจเย็นๆ เกิดหัวหน้าซุบรู้ล่ะแย่แน่ๆ มะงามๆ
ทำอะไรต้องใจเย็นๆ
ปล. รักเกิดที่ร้านสุกี้ :a5: ท่าทาง ย่ารหัสของน้องเฟรชชี่จะเพี้ยนซะแล้น :m20: เอิ๊กซ์
ฮาได้อีก ซดสุกี้เคล้านุ้งเคะหนุ่ม โออิชิ
ยังไงก็สู้นะคะ :man1: o13 เลิศเลอเหมอืนเคย นังหนูเนี่ย
-
^
^
เฮ้ย....มันน่ารักจริงๆนา :man1:
แบบ โอ๊ย....ไม่ไหวแล้ว ต้องทำบุญอีกเท่าไหร่ ถึงจะได้เธอเป็นคู่ครอง~
(มันเพี้ยนไปแล้ว :jul3: )
ป.ล คุณ sNow สู้คุณเท็นไม่ไหวนา อันนั้นเค้า โปรเฟซฯเขียนนิยาย นี่ยังต้องฝึกฝนอีกเยอะ.... (ฝึกไรวะ :z1: )
-
ไม่เข้ามาวันเดียว
เผลอแปปเดียวสองตอน
เร็วจริงๆ
อ่านไปก็งงใครวะเชนทร์
555
นึกตั้งนาน
อ้อชื่อนายเอก
จำได้แต่แจ๊ค
มึนๆง่วงๆ
-
many...many thanks krub
-
o18แจ็คน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :t3:
-
"ตกลงผมคบกับคนโรคจิตรึเปล่าครับ?????"
ก็ใช่น่ะสิ
ไม่ได้รู้ตัวเลยเรอะนังหนู
:laugh:
-
:L2: มาให้กำลังใจ ซีเนียร์ ของเรา
ขอแค่ พาน้องแจ๊ค กับน้องนู๋เชนทร์ มาเจอพวกเรา
เราก็พอใจแล้ว
แต่ถ้าว่างๆ ก็มาตอบเมนท์ให้หายคิดถึงกันบ้างก็ดีนะจ๊ะ ... :bye2:
-
อ่ะนะ จะมาอ่านบ่อยๆแล้วกัน
เพราะตอนนี้เราก็เขียนเรื่องของเราอยู่
ว่างๆไปอ่านได้นะ แต่รู้สึกว่าการเขียนของเราถ่อยลงแปลกๆ
เป็นกำลังใจให้ที่รักเสมอ :กอด1:
-
พออารมณ์เย็นลงแล้วก็แอบมีหวานกันได้อีกนะเนี่ย มีถงมีถามว่าเจ็บไหม :z1:
-
:-[ ม่ายหวายยแล้ววววทามมายมานหน่าร้ากกกเช่นนนเน้ :กอด1:
-
ไม่ได้เข้ามานานแป็บเดียวอัพมาแล้วหลายตอน
คนเขียนขยันจิงจิง :จุ๊บๆ:
-
แอบสงสารแอรอนนิด ๆ เจ้าแจ็คนี่มันถนัดในการซ้ำเติมคนดีจริง ๆ
-
ไม่ตอบ ก็จะเม้นต่อไป
-
อิหนูเชนทร์ แพ้ทาง แจ๊ค ตลอดเลย :laugh:
น่ารักทั้งคู่
-
ดันกระทู้ตัวเอง ผิดปะ :laugh:
ตอนที่ 22 mint chip…
และแล้วก็แยกกันไปทำงานด้วยความมึน ผมที่ยังงงๆกับไอ่แจ๊คที่ยังยิ้มไม่เลิก....อืม ไอ่นี่ท่าจะบ้า -*-
ตอนเย็นกลับไปตอกบัตรพนักงานก็ได้เจอกับตัวเหี้ยอีกรอบครับ....ไอ่แอรอน...
มองหน้ากันขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน กัดกันยังกับหมา....ผมมองพวกมันสองตัวด้วยความอ่อนใจ....จะกัดกันก็เรื่องของมึงละ ตอนนี้เลิกงานแล้วว้อยยยยยยยยยยย แล้วสงสัยชีวิตผมยังบัดซบไม่พอนะ ไอ่แนนแม่งเดินมากระซิบข้างๆหู เล่นเอาขนลุก
“ศึกชิงนางเหรอวะ.....555555++” ยิ้มกวนๆอีก แต่มันพูดแบบนี้นี่แสดงว่ามันรู้แล้วเหรอเนี่ย??
“เฮ้ย....มัน” ยังพูดไม่จบประโยคดี มันโบกไม้โบกมือส่งๆ ทำนองให้ผมหุบปากซะงั้น
“ใครไม่รู้....ก็ควายละมึง” ถึงประโยคจะกวนตีนแค่ไหน แต่หน้าตามันเปลี่ยนจากยิ้มกวนตีนเป็นเคร่งเครียดมากครับ
“กูแค่จะบอกว่า....ถ้าไม่สบายใจอะไร ปรึกษากูได้....แค่นั้นแหล่ะ หรือแม้กระทั่งให้ไปกระทืบผัวมึงแก้แค้นก็ยังไหว....” ประโยคหลังนี่ยังไงๆอยู่นะ -*-
“เมก็เอาใจช่วยด้วยคนนะคะพี่เชนทร์” น้องเมว่าพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจแบบนางฟ้า.... สรุปแม่งรู้กันหมดละดิ.....แหง่ะ
ไอ่แจ๊คเดินกลับมาหลังจากที่มันกับไอ่แอรอนไปพูดห่าไรกันก็ไม่รู้เมื่อกี๊ ผมเองก็ขี้เกียจจะถาม อารมณ์เซ็งยังคงอยู่ เหอะๆ ไอ่แนนและน้องเมเดินเข้าไปตบบ่าไอ่แจ๊คทำนองให้กำลังใจแกมยิ้มๆ ไอ่เหี้ยแจ๊คก็ยิ้มรับอีก ผมเลยเดินนำกลับบ้านเลยดีกว่า พอมารู้กันหมดแบบนี้มันเขินๆพิกลแฮะ
กลับถึงห้องก็มารวมกันที่ห้องครัวตามธรรมเนียมครับ วันนี้ทำอาหารไทยทานร่วมกันด้วยผงปรุงอาหารสำเร็จรูปของน้องเมตามเคย และปิดท้ายด้วยไอศกรีมฮาเก้นดาสเช่นเดิม
“มีเรื่องไรกันวะ” นั่น....กูว่าแล้วว่าต้องเป็นไอ่ห่าแนนที่เปิดประเด็นมาก่อน
“พี่แจ๊คกับแอรอนทะเลาะกันเหรอคะ”
“ก็นิดหน่อย.....” ไอ่เหี้ยแจ๊คตอบแล้วมองมาทางผมยิ้มๆ สาวๆก็ต้องมาที่ผมด้วยอะเดะ
“เปล๊า~” จะให้บอกว่าไงวะ -*-
“เท่าที่กูรู้มาไม่ใช่แบบนี้นี่หว่า....” ห่า....มึงรู้ไรมาไอ่แน๊น~
“รู้เหี้ยไรพูดดีๆ” ร้อนตัวไปมั้ยผม
“ก็รู้จากไอ่ตัวเหี้ยที่มึงไปต่อยแม่งน่ะแหล่ะ ไอ่แอรอนแม่งประกาศซะทั่วแผนก....ว่ามัน ‘ตกหลุมรัก’ คนที่ประเคนหมัดให้มันวันนี้...” หะ...หา???
“พอดีเมกับพี่แนนเจอซุบฯอะค่ะ เค้าบ่นๆว่าหนุ่มๆแผนกเบียร์ทะเลาะกัน แล้วก็รอยช้ำที่แก้มของพี่แจ๊คกับแอรอนก็....บอกอะไรได้หลายอย่าง....” น้องเมว่าแล้วยิ้มๆ เฮ้ยยยยยย
“หรือ....หรือว่ามันตกหลุมรักมึงวะ...แจ๊ค” ผมหัวเราะแหะๆแล้วหันไปถามไอ่แจ๊ค แต่มันทั้งสามตัวขำพรืดเลย....ง้า T^T
“มึงอย่ามาอำกู....ไอ่แมทมาบอกกูว่าให้ดูแลมึงให้หน่อย ท่าทางมึงเจ็บมือข้างขวา....” เวง....แมท มึงห่วงกูจริง พากูงานเข้าเลยนะ...
“เออ....สรุปแม่งรู้กันหมด....” อดหน้าหงิกไม่ได้อะ ไอ่แนนกับน้องเมเลยยิ่งขำไปใหญ่ ผมก็นั่งหน้าชาให้มันฮากันไป....เฮ้อออออ
“เอาน่า....คิดไรมากวะ จริงๆกูรู้นานแล้วเหอะ แต่แค่ไม่แน่ใจ ใช่มะน้องเม” น้องเมก็พยักหน้างึกงัก....เอ้า...ยังไงก็ต้องรู้ซักวันอยู่แล้วนี่นะ....
“รู้แล้ว.....คิดว่าไง” อดถามไม่ได้ ก็กลัวๆเหมือนกันนะ
“ไม่ทำไม....มึงน่ารักดี กูเห็นกูยังชอบเลย ถ้ากูเป็นผู้ชาย กูคงจับมึงปล้ำแล้ว 5555+” เวร....เอ่อ นี่ชมหรือด่าวะ
“ช้าไปว่ะ.....” ไอ่เหี้ยแจ๊คพูดขึ้นหลังจากที่นั่งฟังเงียบๆมานาน แต่จบประโยคนี่....ไอ่เหี้ยแนนตาโตเป็นไข่ห่าน น้องเมหน้าแดงแจ๋เลย....เฮ้ยๆๆๆๆ มันคิดไปไหนก๊านนนนน
“อ่านะ......คงไม่รู้มั้งสัตว์.......มาไม่ถึงเดือน ยุงเยิงไรแถวนี้ก็ไม่เห็นจะมี คอไอ่เชนทร์มีรอยแดง ไหล่ไอ่แจ๊คมีรอยเล็บ.....แถวนี้ไม่มียุงโหดๆนี่หว่า” น้องเมนี่นั่งหน้าแดงอย่างเดียว ไอ่เหี้ยแนนก็โยนมุขเอาๆ ฮือออออออ T^T
“พอแล้วมั้ยมึง.....เห็นงี้กูอายบ้างอะไรบ้างนะว้อย....” ไอ่เหี้ยแจ๊คขำอย่างเดียวงะ
“55++ โอเคๆ กูไม่ล้อมึงแล้ว....ส่วนมึง เชี่ยแจ๊ค....กูจะช่วยมึงดูเด็กมึงอีกแรง....” ไอ่แนนนี่นับวันมันยิ่งห้าวห่ารากจริงๆ คือมันต้องเป็นผมดิ ที่ดูแลมันหรืออะไรทำนองนั้นอะ เอาเหอะ เฮ้อ....
“งั้นถ้าไงกูขอเวลาไปจัดการเด็กกูหน่อยได้ป่ะล่ะ ช่วงนี้แม่งเนื้อหอมเหลือเกิน...” ว่าแล้วก็หันมามองหน้าผม ยิ้มน้อยๆตามสไตล์ มันบ้าป่าวเนี่ย วันนี้แม่งยิ้มทั้งวัน งืออออออ
“ตามสบาย....ปะน้องเม กลับห้องดีกว่า อยู่แถวนี้นานๆพี่เริ่มรู้สึกเหมือนจะแพ้ท้อง 5555+”
และแล้วก็เหลือผมกับมันแค่สองคน กับรอยยิ้มกรุ้มกริ่มของไอ่แจ๊คที่ตอนนี้ย้ายไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับผมเรียบร้อยแล้ว ผมก็ได้แต่นั่งตักไอศกรีมกินไปเรื่อยๆ จะว่าหลบสายตามันก็คงได้ จะยังไงผมก็ไม่ชินกับสายตาแบบนี้ของมันซักที มือไอ่แจ๊คค่อยๆเลื่อนมาที่ถ้วยไอศกรีมที่ผมทานอยู่ผมปล่อยช้อนออก ให้มันกินต่อ มันเองก็ลากถ้วยไปกิน....ไม่รู้จะหัวเราะอะไรนักหนาแฮะมันอ่ะ
“ขำไรของมึงได้ทั้งวัน...” ไอ่แจ๊คเงยหน้าตามเสียงเรียกของผม หน้าตากวนตรีนได้อีก....หรือว่าหน้ามันเป็นแบบนี้อยู่แล้วหว่า...
“เปล่า....หวานดีนะ....ไอศกรีมวันนี้”
“อ่อ...รสนี้เพิ่งเคยซื้อมา....อร่อยเหรอ?” แต่มันกลับยกช้อนขึ้นมาแล้วเลียเบาๆที่ปลายช้อน ตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นมัน....เง้อ...
“อร่อยที่ช้อนนี่แหล่ะ” ว่าแล้วก็ตักไอศกรีมเป็นคำเล็กๆมาจ่อที่ปากผมจนผมต้องรับเข้าไปด้วยอารมณ์เกินบรรยาย มันดึงช้อนออกจากปากผมเบาๆแล้วเอาเข้าปากตัวเองอีกรอบ....ไอ่เหี้ยนี่หนิ มันจงใจจะแกล้งผมนี่หว่า
“มึงนี่นะ....” อายจนไม่รู้จะยังไง ผมเอื้อมมือไปคว้าถ้วยไอศกรีมมาปิดฝาแล้วเดินไปเก็บที่ตู้เย็นทันที ไอ่เหี้ยแจ๊คเองก็เดินไปล้างช้อน พอผมเดินมาใกล้มันก็คว้าเอวผมไว้แล้วก็...
“อืม.....” มาอีกแล้ว จูบรส mint chip ...หวาน....เย็น....ซ่า....
“อะ....” มันถอนริมฝีปากออกแล้วบดจูบที่ลึกล้ำกว่าเดิมมาอีกครั้ง....เหมือนคราวนี้จะหวานยิ่งกว่าเดิม...
“ไปห้องกัน....นะ” มันจับมือผมแนบแน่นแล้วเดินนำไปที่ห้องนอน....ห้องเดิม
จบตอนที่ 22 mint chip...
*************************
อย่าว่าแต่คนอ่านเลย....คนแต่งยังรู้สึกเลยว่ามันสั้น :laugh:
โอ๊ยยยยยยยยย เปิดเทอม ยิ่งใกล้เปิดเทอมกูยิ่งหลอน
เฮ้ออออ :เฮ้อ:
เอ่อ.....อีกอย่าง ฉลอง รีพลายที่ 400 หน้าที่ 21 (เป็นเลขที่มีความหมายกับคนแต่ง หุหุ)
:mc4: :mc4: :mc4:
-
^
^
:z13: :z13: จิ้มสะเอว คนแต่ง
ไปอ่านก่อนนะ
...............................
กาีรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด หวาน.. เย็น... ซ่า.... :jul1:
ไอติมรส mint chip จะเอาๆ อยากกดๆๆๆๆ นังหนู o9
น่ารักเว้ยยยยย กี่ครั้งกี่หนก็แพ้ทางไอ้คนโรคจิตเลียช้อน กรี๊ดดดดดดดดด
ส่วนแนน เอ็งแรงมากกกกกกกกกกกกกก ตอนแรกก็แมนซะ สองหนุ่มนั่นแตกกระเจิง
“กูแค่จะบอกว่า....ถ้าไม่สบายใจอะไร ปรึกษากูได้....แค่นั้นแหล่ะ
หรือแม้กระทั่งให้ไปกระทืบผัวมึงแก้แค้นก็ยังไหว....”
>> เสี่ยขาาาาาาาา ถ้านู๋เชนทร์เป็นสาวน้อย จะมาคารวะฝากตัวกับเสี่ยเลยนะคะ
แมนมากกกกกกกกกกก แล้วขอบอกถ้าเป็นผู้ชายล่ะก้อ จิตๆแบบเจ้าแจ็คเจอฤทธิ์
เสี่ยแนนเข้าไปหน่อย ศึกชิงนางคราวนี้ไม่ได้มีแค่สองคนแน่ๆ เหอะๆๆ เจ๋งจริงๆ กรี๊ดดดดดด
ส่วนน้องเมก็นะ เป็นนางฟ้าน้อยๆที่พร้อมจะยินดีให้นังหนูโดนกดเสมอ 5555
ปล. o13 ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง ฮิ้วววววว +1 จัดไป
รักกนังหนูจริงๆ
-
สั้นแต่หวานนนนนน ได้ใจ
ถ้าผมเป็นหนูเชนทร์คงละลายไปแล้ว
ไงก็มาต่อเรื่อยๆนะครับ
-
อุ้ยยยย อยากหวานนรส มิ้นนนน~~~~ o18
-
กี๊ดดดดดดดดดด
ตอนท้ายหวานมากกกกกก
สั้นๆแต่หวานแบบนี้ก้โอเคอยู่
:man1:
นุ้งเชนทร์น่ารักไม่ไหวละ
รัก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:man1:
-
คิดเล่นๆอยู่ว่าเปลี่ยนชื่อเรื่องดีมั้ยนี่
ไอ่สองตัวนี้มันรัวลิ้นกันเหลือเกิ๊นนนนน
แล้วแบบว่าอีกเรื่องก็โฟกัสชัดเจนว่ารสเชอร์รี่
แต่เรื่องนี้นี่มันหลายรสเหลือเกิ๊น....
เดี๋ยวจูบรสเบียร์ บุหรี่ ชอคโกแลต วันนี้ก็มินท์ เอ๊ออออออ :z1: :z1: :z1:
-
นี่น่า หนูแนน เป็นผู้ชายนะ แจ๊คก็แจ๊ค เถอะ เหอๆๆๆๆ
ป๋าแนนขา
-
:m25: หวานอ่ะ เข้าห้องกันไปแล้ว 555
-
อ่ะนะมาอ่านแล้ว 555+
มารายงานตัวครับ
-
อะไรกันค๊าๆ ตัดชึบ ตอนไปห้อง
555+
ชอบกินไอติม รสmintอยู่แล้วด้วย ถุกใจ+1 นะคนแต่ง
:กอด1: :กอด1:
-
:o8:น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8:
-
ของเด็ดมันอยู่ที่ตอนหน้าชิมิ :z1:
-
อร้ายยย
นังนู๋จะโดนทำโทษอีกแย้วว :z1:
ว่าแต่ไหนๆนังนู๋จะโดนกดแล้ว
นี่เลยป๊าแจ็ค อุปกรณ์ที่ซื้อมาจากร้านsex shop ใช้หมดยังอ่ะ
ขุดมาใช้บ้างนะ คนอ่านรออ่านอยู่
อิอิ ว่างแล้ว กลับมาอ่านได้เหมือนเดิม
:กอด1:คนแต่งด้วยความคิดถึง
-
แล้วตอนหน้า เราจะได้ตามเข้าไปดูเหตุการณ์ในห้องป่ะคะ
:z1:
-
โอย.......หวานอ่ะ.......หวานได้อีก :-[
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยย++ หวานอะไรกันปานนี้
เลิกกินกันได้แล้วไอศครีมเนี้ย...ชีวิตยังหวาน เย็น ซ่า ไม่พอเหรอไง
สรุป อิดฉา เข้าใจป่ะ ...
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
Melos ...... :m16:
ยังไม่เปิดเทอมเลย ยังไม่ต้องซ้อมแต่งสั้น แบบจุ๊ดจู๋ ม๊ายยย
แถมมีการรู้ตัวอีกคนเรา ..เฮ้อ
เปิดเทอมแล้วก็ ..ตังใจเรียน ตั้งใจแต่ง (นิยาย น๊า ) :L2:
แล้วจะรอ อิอิ :bye2:
-
แม่ะ ชวนกันเข้าห้องไปหวานอีกละ
:haun4:
-
ลงๆไปเลยละกัน ท่าทางคืนนี้จะไม่ได้มาเวิ่นอะ :z2:
ตอนที่ 23 ความหลังของนังหนู
“อะ....แจ๊ค....”
“อืม......เบาๆ อะ......เจ็บนิดๆเหมือนกันนะนี่......ซาดิสม์เหรอเรา ฮึๆ”
“บ้าดิ....”
.........................................................................................
คิดไรกันอะ.....
โกนหนวดคร๊าบบบบบบบ.......โกนหนวด…
นี่ก็เอะอะๆให้ผมโดนกดกันจังเลยนะ...เหอะๆ
ตอนนี้ผมโกนหนวดให้ไอ่บ้าแจ๊คอยู่ในห้องน้ำครับ....ทำไมน่ะเหรอ....ก็พอมันลากผมเข้ามาในห้องได้ (ลากเหรอ...เอ็งเดินตามเขาเข้ามาไม่ใช่เร้อ???) มันก็คว้าตัวผมมาหอมแก้มหนักๆ ไรเคราสากๆของมันถูๆไถๆอยู่ที่ข้างแก้มผม....เจ็บอะดิ
ผมเลยจิกหัวมันให้มาโกนหนวด ณ บัดนาว....ให้โกนเองก็ไม่ยอมโกน....ต้องโกนให้มันอีกแล้ว....คราวที่แล้วที่โกนก็นะ....โอ๊ย....ไม่เอา ไม่บอกดีกว่า อายอะ....
วันนี้จะลงเอยแบบไหน ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน...นะ
“อยู่นิ่งๆเด้!” ขยับยุกๆยิกๆไปมาอยู่ด้ายยยย
“คร๊าบ....แม่” มาอีกแล้วดวงตาเจ้าเล่ห์....เฮ้อ......เดี๋ยวก็ปาดมีดโกนใส่ดั้งจมูกซักทีดีมั้ง ไอ่บ้านี่กวนประสาทกันชะมัด
“เดี๊ยะๆ” ดวงตายิ้มได้ครับ....เฮ้อ....สุดท้ายมันก็ยืนนิ่งๆให้ผมโกนหนวดมันให้จนเรียบร้อย ผมล้างด้ามมีดโกนในอ่างล้างหน้า แล้วถอยออกมาใช้ผ้าขนหนูเช็ดเบาๆที่ปลายด้าม ยืนมองไอ่แจ๊คจากด้านข้าง ซึ่งตอนนี้มันกำลังล้างหน้าอยู่
แล้วดูมันล้างนะ....ล้างหน้าหรือขัดพื้นห้องน้ำวะ ถูแรงได้อีก...แต่เอาเถอะ หนังหน้ามันหนิ ไม่ใช่ผม เอิ๊กๆ
อ่อ....ผมบอกรึยังครับ...ว่ามันไม่ได้ใส่เสื้อยืดอะ....
พอเดินเข้ามาในห้องน้ำปุ๊บ....มันถอดเสื้อยืดออกหัวปั๊บ เล่นเอาผมตกใจ มันเองก็ขำผมใหญ่เลย แล้วบอกผมว่าถ้าไม่ถอดเดี๋ยวเปื้อนหมด....ตอนผมโกนหนวดผมตอนเช้าๆผมยังใส่เสื้อเลยเหอะ แต่ก็ขี้เกียจเถียงมันอะ
กลับมาที่เดิมๆ ผมอดไม่ได้ที่จะมองกล้ามเนื้อด้านข้างของมัน เห็นซี่โครงโผล่นิดหน่อย แต่กล้ามท้องมันนี่น่าอิจฉาจริงๆแฮะ....สมกับเป็นนักกีฬา ผมเคยฟิตออกกำลังกายนะครับ มีบางช่วงฟิตมาก ไปยิมกับเพื่อนทุกวันเลย แต่มันมีเหตุการณ์ครั้งหนึ่งที่ทำให้ผมเลิกไปยิมโดยเด็ดขาด...เข็ดโคตรอะครับ....อยากรู้กันมะ ผมจะเล่าให้ฟัง (บังคับเขาฟังนี่หว่านังหนู...: เอาน่าๆ ไอ่แจ๊คมันล้างหน้าอยู่ ตอนนี้ว่าง...55+)
ย้อนไปซัก 3 ปีที่แล้วนะครับ ตอนนั้นผมอยู่ ม.5 ได้มั้ง...
“ปะเชนทร์...” จำไอ่แมนได้มั้ยครับทุกท่าน ผมมายิมกับไอ่แมนแล้วก็ไอ่ทินครับ (2 ตัวนี้โผล่มาตอนที่ 3-4 นี่แหล่ะ คนแต่งก็จำไม่ค่อยได้...55+)
“ไอ่ห่า....ยิมนะมึง ไม่ใช่สนามเด็กเล่น....มึงสองตัวมาเล่นม้ากระดกกันรึไง...ไอ่แมน มึงก็ปล่อยเชนทร์มันไปเล่นของมันมั่งดิวะ กระเตงกันไปมาอยู่ได้...” ปากหมาๆอย่างนี้ไอ่ทินครับ มันมายิมที่นี่ค่อนข้างบ่อย พอๆกับที่มันเข้าบ่อน เหอะๆ มันเลยค่อนข้างคุ้นเคยกับที่นี่ จนเจ้าของยิมเขาขอให้มันไปเป็นผู้ช่วยเทรนเนอร์ในบางครั้งที่คนสอนไม่พอเลยล่ะครับ เพื่อนๆก็จะได้รับอานิสงส์ บัตรฟรีกันบ้าง
สงครามปากของไอ่สองตัวยังไม่ทันจะจบ หัวหน้าเทรนเนอร์ดันโผล่เข้ามาห้ามทัพก่อนครับ พอดีวันนี้คนขาดจริงๆ เขาเลยขอให้ไอ่แมนไปช่วยอีกคน โดยบอกว่าจะให้บัตรเล่นฟรี 1 ครั้งเป็นค่าจ้างไอ่แมนด้วย มันสองตัวค่อนข้างแข็งแรงว่างั้น ผมแอบคิดมากเหมือนกันนะนี่....ผมดูขี้โรคมากเหรอคร๊าบ ทำไมไม่เรียกผมบ้างอะ อดได้บัตรฟรีมาเล่นครั้งต่อไปเลยไง (โห่ นังหนูแอบงกอะ)
หลังจากการสั่งเสียราว 20 นาทีจากเพื่อนแมน เพื่อนทินก็ลากคอมันไปที่แผนกต้อนรับเพื่อทำงาน ผมก็เลยได้ฤกษ์เล่นยิมคนเดียวครับ
ก็แปลกๆดี เพราะทุกทีไอ่แมนจะมาเล่นกับผมตลอด คอยจดสกอร์ จดสถิติไว้ให้ แถมบางทีผมยกเวทไม่ขึ้นเพราะมันหนักไปมันก็มาช่วยผมยกซะงั้น
เดินสำรวจไปเรื่อยๆ เริ่มจากเครื่องเล่นที่ผมคุ้นเคยก่อนครับ...เล่นไปซักพักก็เกิดอยากจะเล่นอันใหม่ๆที่ไม่เคยเล่นขึ้นมา ผมก็เดินด้อมๆมองๆที่เครื่องเล่น ว่ามันกำหนดค่ายังไงหว่า???
“น้องครับ....ช่วยมั้ย” ผมเงยหน้าไปตามเสียงเรียก ก็เห็นชายวัยกลางคน น่าจะซัก 30 ต้นๆแต่คงออกกำลังกายมาเยอะ ดูเฟิร์มโคตรๆ เขาเข้ามาสาธิตวิธีกำหนดค่า แล้วก็วิธีเล่นให้ผมครับ ผมก็พยักหน้างึกงักเป็นทำนองว่าเข้าใจ บอกขอบคุณเขา เขาก็ยิ้มตอบกลับมาครับ ยิ้มแปลกๆอะ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรไงครับ
เขาก็ขอตัวไปเล่นเครื่องเล่นอีกอันที่อยู่ด้านหลังของผม ผมก็ลองไอ่เครื่องเล่นใหม่นี้เต็มที่ ตั้งค่าน้อยๆไว้ก่อน เดี๋ยวไม่ไหว พอซักพักเริ่มชินก็ค่อยๆตั้งค่าให้มันสูงขึ้นครับ
เหงื่อแตกซิก....เอิ๊กๆ แต่สนุกดี ผมลุกขึ้นเหยียดแขนซ้ายขวา แล้วคว้าผ้าขนหนูผืนเล็กของผมเดินไปที่ห้องน้ำโดยคิดในใจว่าจะล้างหน้าให้สดชื่นซะหน่อย...
*ซ่า~
“ฮู่ววว~” สดชื่นดีครับ เวลาเหนื่อยๆแล้วหน้าโดนน้ำเย็นๆเนี่ย ผมว่ามันสบายดีอะ ในใจนี่ลั้นลาสุดๆ แต่พอเงยหน้าขึ้นมองกระจก....
“ว๊ากกกกกก!!!!!!!!!”
“เฮ้ยยยยยย น้องร้องทำไม....พี่เอง พี่เองๆๆๆ ที่ไปช่วยน้องเมื่อกี๊ไง”
“โธ่....พี่ โผล่มาไม่ให้สุ้มให้เสียง ผมก็ตกใจอะดิ แล้วโผล่มาผมเห็นในกระจกเนี่ย....มันเหมือนฉากในหนังผีอะ” เกือบหลุดปากด่านะนั่น แม่ง ตกใจชิบหาย -*-
“ขอโทษๆ...เอ่อ...พี่จะมาขออะไรน้องหน่อย...น่ะ”
“ครับ...ว่าไงพี่” ผมยืนเช็ดหัวตัวเอง รออีกฝ่ายพูด ในใจคิดไปว่าอาจจะให้ไปช่วยยกของหรือไปเล่นเครื่องเล่นที่มันต้องใช้คนสองคนหรืออะไรทำนองนั้น แต่ทว่า...
“เอ่อ....ขอเบอร์หน่อย...สิ” หะ....หา เบอร์?....เบอร์กูเนี่ยนะ????
“หา....พี่เอาไปทำไมอ่า” งงอะ อยู่ๆมาขอไปเพื่อ???
“เอ่อ....ก็ เผื่อไว้โทรคุยกัน...ไง” เฮ้ยๆ...ชักท่าทางไม่ดี ผมตอบปฏิเสธ แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ลดราวาศอก เถียงกันไปมาจนอีกฝ่ายเหมือนจะหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆ ผมเองก็อารมณ์ขึ้นเหมือนกัน
“ให้ไม่ได้....พี่จะให้ผมทำไงล่ะ!” ไรวะ แม่ง เริ่มของขึ้นแล้วนะว้อยยยยย
“ขอดีๆไม่ให้....พูดดีๆไม่ชอบ...” หมดคำเขาคว้าข้อมือผมแล้วกระชากทีเดียวไปติดผนังห้องน้ำเลยครับ อะไรวะเนี่ย?????
“เฮ้ยๆๆๆ พี่เป็นบ้าอะไรเนี่ย....โอ๊ย....ปล่อยว้อยยยยย!!!!” ผมดิ้นสุดชีวิตในวงแขนนั่น รู้สึกขนลุกเกรียวอย่างบอกไม่ถูก มือก็ทำอะไรไม่ได้ แรงบ้าของฝ่ายตรงข้ามมันเยอะ โอ๊ยยยย~
แต่เหมือนโชคช่วยครับ เสียงสนทนาดังขึ้นที่หน้าประตู อีกฝ่ายชะงักตกใจ ผมได้ทีบิดตัวเองออกจากวงแขนน่าขยะแขยงนั่นทันที คว้าผ้าขนหนูแล้วเดินออกไปเร็วๆ พอเดินไปที่ประตูเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนหนึ่งครับ มากับพ่อ....โอ๊ยยยย ผมคิดในใจเลยว่าถ้ามีโอกาสจะตอบแทน T^T
แม่งน่ากลัวชิบหาย...
ผมเดินเหงื่อแตกซิกด้วยความตกใจมานั่งแปะอยู่ที่เก้าอี้หน้าแผนกต้อนรับ ไม่ถึงสิบนาที ไอ่แมนวิ่งมาหาผม แล้วไอ่ทินก็ตามมาสมทบ ท่าทางพวกมันคงเพิ่งเลิกงาน...ผมรีบเอาผ้าขนหนูเช็ดหน้าเช็ดตาด้วยหวังว่ามันจะช่วยลดอาการตระหนกซักหน่อยล่ะนะ
“ไงเหนื่อยอะดิ...เหงื่อแตกซิกเชียว” ไอ่แมนเอาผ้าขนหนูที่พาดบ่ามันอยู่ซับเบาๆที่ข้างแก้มผมครับ ผมก็นั่งนิ่งๆให้มันซับไป ไอ่ทินทำหน้าเหม็นเบื่ออยู่ข้างๆ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจไรนะ คือมันเป็นแบบนี้มานานแล้วอะครับ
“เออ....เหนื่อย พวกมึงจะเล่นต่อปะ กูจะรอ”
“ไม่ว่ะ....เหนื่อย ลูกค้าแม่งเรื่องมากชิบ กลับเลยละกัน...” ตกลงกันว่าจะกลับเลยครับ แต่ผมค้านหัวชนฝาเรื่องเข้าไปอาบน้ำ โดยให้เหตุผลว่าเหนื่อยมาก กลับไปอาบที่บ้านดีกว่า... ไม่อยากบอกเหตุผลจริงๆนี่นา น่าอายจะตายไป โดนผู้ชายลวนลามเนี่ย....เฮ้อ....
นั่นล่ะครับ....ความทรงจำฝังใจ แล้วก็เพราะเรื่องนี้ด้วยแหล่ะ ที่ทำให้ผมเริ่มรู้สึกตัวว่า...ว่ายังไงดีอะ คือไม่ค่อยมีผู้หญิงเข้ามาหาผมเท่าไหร่.....ส่วนใหญ่จะเอ่อ....ผู้ชายแหล่ะ แต่ด้วยความที่กลุ่มผมมันเป็นอย่างนี้ ผมเลยไม่ค่อยรู้สึกผิดแปลกซักเท่าไหร่ แล้วส่วนใหญ่ผมอยู่กับเพื่อนๆมากกว่า เลยรอดมือผู้ชายมาจนกระทั่ง....เอ่อ.....อ่า จนกระทั่งมาที่นี่....แหล่ะ…
“เหม่อไรอยู่...” สะดุ้งสุดตัว เหอะๆๆๆ กำลังนินทามึงในใจพอดีเลยว่ะแจ๊ค....แฮ่ๆ
“เปล่าๆ...มึงจะอาบน้ำเลยเปล่า...กูจะได้ออกไป”
“อาบด้วยกันสิ....”
จบตอนที่ 23 ความหลังของนังหนู
***********************************
ลงๆไปก็อ่านๆกันไปเต๊อะ :laugh:
-
^
^
จิ้ม Melos
.............
ดีนะรอดจากอิลุงโรคจิตได้อ่ะ :เฮ้อ: เสียดาย อุ้ยไม่ใช่ล่ะ55
แจ็คคนบ้ามาชวนเค้าอาบน้ำ บร้าๆๆๆๆ เด๋วอ่างแตกพอดี
ตัวใช่เล็ก :laugh: ผลัดกันลงก็พอว่าเนอะนังหนู
-
หุหุ
คนเขียนแอบผูกเรื่องไว้นะ
ทินทำหน้าเหม็นเบื่อ เพราะหงุดหงิดที่แมนไม่สนใจตัวเองรึเปล่า หุหุ
จับคู่เล้ยยย
ป.ล ตอนต่อไป NCอ่ะป่าว :-[
-
หลังจากรำลึกความหลังอยู่นาน นังหนูมันก็ไม่พ้นมือเจ้าแจ็คไปได้ :laugh:
-
สุดท้ายก็ไม่พ้นมือนายแจ็ค คริ คริ
-
:o8:ขอบคุณจ้า :bye2:
-
ห้าๆๆๆๆๆๆ
ไม่รู้ว่าจะสงสาร..หรืจะขำดี :m20:
-
ว่างจัด ทีแรกนึกว่าคืนนี้จะไม่ได้มาเวิ่น ปรากฎพี่ตัวแสบมันออกไปดูบอล เราเลยได้ครอบครองคอมฯ :laugh: :laugh: :laugh:
นั่งวาดเมื่อเกี๊ย....วาดเล่นด้วยความเวิ่น ไม่สวยหรอก :z2:
ลงไว้ให้ดูเล่นๆ
รูปมันไม่ชัดเพราะถ่ายแล้วเอามาลง เครื่องแสกนที่บ้านนี้มันไม่มี มีแต่ที่ออฟฟิต จะวาดในคอมก็ไม่ถนัด พอดีคนแต่งถนัดใช้ "มือ" :z1:
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/-.jpg)
นี่ไอ่แจ๊ค มีหัวไอ่แนนติดมาหน่อยนึง พอดีวาดเล่นในกระดาแผ่นเดียวกัน แล้วถ่ายแยก
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/--1.jpg)
นี่นังหนู
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/--2.jpg)
นี่น้องเม
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/--3.jpg)
นี่ไอ่แนน มีตีนไอ่แจ๊คโผล่มาหน่อยนึง 55+
ชุดที่ใส่ในภาพมาจากตอนที่มันเมากันในห้อง จำได้มะที่ซื้อเหล้าแกล้มไก่จากวอลมาร์ทมากินที่ห้องนังหนูกับไอ่แจ๊คอะ ว่าง่ายๆคือ ใส่ชุดนอนกันอยู่ ว่างั้นแล
รูปมันไม่ค่อยชัดเนอะ เครื่องแสกนก็มะมี :เฮ้อ:
-
^
^
ชุดนอน ของแนน เซะซี่แบบนี้นี่เอง
หึหึ นังหนูมันเลย มองตาไม่กระพริบ แล้วเจอเจ้าของลงโทษซะอย่างสาสม :oo1:
-
โถๆ
นังหนูรอดมาได้จากอิลุงโรคจิต
แต่ก็ดั้นนนนน มาเสียท่าไอ้หนุมโรคจิต(กว่า)
:laugh:
-
เห้ย เห้ย เห้ย วาดการ์ตูนน่ารักว่ะ
วาดให้มั่งจิ 555+
-
อ่านเเล้วให้อารมณ์มากค่า เพราะเราอยู่เมกา(กร๊ากกกกกกกกกกกก)
เห็นนานเล้วว่าจะเข้ามาอ่านเหมือนกัน เเต่ไม่มีโอกาส วันนี้ได้ฤกธิ์เสียที เลยเข้ามาอ่านกล้อมเเกล้มก่อนหน้านึง
อ่านไปดูรูปไป ให้อารมณ์ดีค่ะ ฮ่าๆๆ
เเหม....พระเอกใครล่ะเนี่ย จะเป็นหนุ่มเเจ็ค(อันนี้จิ้นยากหน่อยเพราะเรามีเพื่อนคนไทยชื่อเเจ็ค เเง่ม กวนนนนน) ไม่อยากอ่ะ เอาฝรั่งตาน้ำข้าวได้มะ
ฮ๋าๆๆๆๆ
:z1: เเต่เราคิดว่าคงจะไม่ไปไหนหรอกพระเอก นอกจากพ่อหนุ่มเเจ็ค อิอิ
ถามได้มั้ยอะค่ะว่าตอนมาที่นี่เนี่ย มารัฐไหนอ่ะ
-
แอร๊ยยยยยย การ์ตูนน่ารักมากกกกกกไปแล้ว ดูไม่เหมาะกะเรื่องเล๊ย :laugh:
-
จะได้อาบกันมั้ยเพ่แจ็ค....
ป.ล. รูปน่ารักดีนะคัฟ
-
คิดฮอดดดดดดดดดดนางหนู
คนแต่งเปิดเทอมแล้วชิมิ เข้าใจคะ จะรอนะๆๆ
-
ฮ็อต กับเพศเดียวกัน ตั้งแต่ ม.ปลาย เลยเชียว หุ หุ หุ
ปล.รูปน่ารักดีอะครับ :L2:
-
มาแว้วววว :z2:
ตอนที่ 24 อาบน้ำ + รักครั้งเก่า
“อยู่ดีๆดิ”
“ฮึๆ......”
“สบายมั้ย....?”
“อืม....”
…………………….
เมืองๆหนึ่ง ในรัฐๆหนึ่ง ของประเทศสหรัฐอเมริกา ดินแดนแห่งเสรีภาพ...
ในอพาร์ทเมนท์กลางเก่ากลางใหม่ ห้อง 124.....
ข้างนอกหิมะตกโปรยปราย....ถือเป็นช่วงปลายของฤดูหนาว ฮีทเตอร์ในห้องเดินเรียบเรื่อย อุ่นสบาย...
เสียงหัวเราะปนกับเสียงบ่นพึมพำดังออกมาจากห้องน้ำ....ไอจางๆกระจายไปทั่วห้องน้ำเล็กๆ
ที่อ่างอาบน้ำ.....เสียงครางเบาๆจากชายหนุ่มร่างสูงที่มีให้ได้ยินแทบจะตลอดเวลา....
ทำให้....นังหนู.....มันจะเป็นบ้า!!!
“โว้ยยยยยยย~ ไอ่เหี้ยแจ๊ค มึงจะร้องหาส้นตรีนไรวะ ห๊า~~~” นังหนูที่ตอนนี้กวัดแกว่งสายฝักบัวไปมาเหมือนมันเป็นแส้ฟาด จริงๆถ้าเป็นแส้มันคงเอาไปฟาดหัวไอ่บ้าตรงหน้าไปนานแล้ว...
หลังจากการชวนอาบน้ำกันหน้าด้านๆของไอ่แจ๊ค....นังหนูก็ยืนหน้าแดงอยู่ 5 วิ....ก่อนที่มันจะตั้งสติได้ว่า......ไม่อยากอาบ.... (55+)
ยืนต่อรองกับไอ่แจ๊คโรคจิตอยู่เป็นนาน....สรุปคือ นังหนูจะสระผมให้....โดยที่เสื้อผ้าอยู่ครบ.... (กร๊ากกกก)
ไอ่แจ๊คที่ตอนนี้นั่งเอาแขนพาดขอบอ่าง หัวเปียกลู่...จริงๆมันก็เปียกทั้งตัวนั่นแล ท้าวแขนมองนังหนูที่ค้อนปะหลับปะเหลือกใส่มันด้วยความสนุกสนาน....ไอ่บ้านี่มันสนุกเสมอที่ได้แกล้งเมียมันให้อายเล่น (นังหนู: เมียเลยเรอะ? – คนแต่ง: เอาน่าๆ 555+)
“มึงอาบต่อเองละกัน...เชี่ยยยยยย” ว่าแล้วก็โยนสายฝักบัวไปให้ไอ่แจ๊คอย่างส่งๆ ไม่อยากเข้าไปใกล้....เดี๋ยวโดนแม่งลากลงน้ำ ตายแน่กู...T^T
“ไม่อาบด้วยกันแน่นะ....” ตะโกนตามออกมา ก็ยังไม่วายจะถาม ก็ตอนนี้นังหนูมันเผ่นออกมานอกห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้วอะดิ
“ไม่ว้อยยยยย” ว่าแล้วก็ปิดประตูห้องน้ำดังปั้ง! ปล่อยให้ไอ่แจ๊คมันขำอยู่คนเดียวในห้องน้ำ... ท่าทางมันตอนนี้ดูจิตๆพิกล แล้วคิดว่าคืนนี้จะเป็นไงต่ออะทุกท่าน??? (ฮี่ๆๆๆ)
.................................................................
(ขอพิมพ์ไทยหมดเลยละกัน ในส่วนของบทสนทนากับชาวต่างชาติ....สะดวกทั้งคนแต่งและคนอ่าน เน้อออออ)
“โอย......เฮ้ออออออ~”
“เป็นอะไรรึเปล่า?”
“อ่า....สบายมากแมท......นายไปดูลูกค้าเถอะ”
“อืมๆ....ถ้ามีอะไรเรียกเรานะ....”
แม่ง....ไอ่แจ๊ค.....ไอ่เหี้ยเอ๊ย~ เจ็บเอวชิบเป๋ง.....ฮือออออออออออออ
สบถก่นด่าอยู่คนเดียวล่ะครับ....ไอ่เหี้ยแจ๊ค....มึงนะมึง....แม่ง ไปหลงกลอะไรมันวะ....ต้องยอมทุกทีสิน่า นั่งเอามือลูบท้ายทอยตัวเอง ในหัวก็อดคิดไม่ได้ถึงเรื่องเมื่อคืน.....อยากจะรีบๆชิน แต่ก็ไม่ชินซักที... ไอ่แจ๊คแม่งก็ไม่รู้ไปสรรหาอะไรมาทำกับผมนัก....จะชินๆ ก็ไม่ชินซักที...
ลมพัดมาเย็นๆ ผมเอามือปัดเส้นผมข้างหน้าของผมไปเหน็บหู....ชักจะยาวเกินแล้วแฮะ เมื่อเช้าลืมหยิบที่คาดผมมา...
สายตาผมมองไปทั่วอาณาบริเวณหลังซุ้มของตัวเอง ตอนนี้ผมมารอเปลี่ยนเวรกับแมท พยายามพักผ่อนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ล่ะตอนนี้ เดี๋ยวต้องไปยืนขาแข็งขายอีก....เฮ้อ
จริงๆซุบฯมาถามผมนะครับว่าเป็นอะไรรึเปล่า ถ้าไม่สบายจะให้หยุดพัก.....แต่ผมไม่รู้จะกรอกเอกสารช่องที่ว่าด้วย ‘สาเหตุของการป่วย’ ได้น่ะสิ....สรุป ทำงานดีกว่า...
พอนึกถึงภาพไอ่แนนกับไอ่แจ๊คที่กอดคอกันยิ้มๆเมื่อเช้าแล้วแหม...มันน่าไล่เตะแม่งทั้งคู่จริงๆ น้องเมนี่แล้วใหญ่.....บอกไอ่แจ๊คให้เพลาๆลงบ้าง แล้วบอกต่อหน้าผมอะ ผมก็อายบ้างอะไรบ้างนะ T^T
เหลียวดูนาฬิกา....ยังพอมีเวลาพักอีก 15 นาที....ผมตัดสินใจลากสังขารไปที่ห้องน้ำพนักงาน....อยากล้างหน้าล้างตา เผื่อมันจะสดชื่นพร้อมรับศึก....นึกแล้วก็เหนื่อยใจ - -*
แต่แล้วผมก็....คิดผิด
“เชนทร์.....เชนทร์ ฟังผมก่อน” ทายสิว่าใคร.....ตัวเหี้ยครับ ไอ่แอรอน...
“โทษที....แต่ตอนนี้เราอยากอยู่คนเดียวน่ะ...” ไม่มีแรงบ้าครับวันนี้ ผมเหนื่อยอะ
“ขอคุยอะไรด้วยหน่อย....ได้มั้ย แปบเดียวเท่านั้น....ขอร้อง” ทำหน้าโคตรน่าสงสารอ่า เอาไงดีอะ
“งั้นมีไรก็ว่ามา....” สีหน้าหมาหงอยของมันเปลี่ยนเป็นสีหน้าลิงโลดโคตรๆทันทีครับ มันคว้ามือผมให้เดินตามไปหลังตึก ทีแรกก็ว่าจะท้วงแต่ก็...ช่างแม่ง รีบๆคุย รีบๆเผ่น เฮ้ออออ
“มีไรว่ามา...” ผมบิดมือตัวเองออกจากมือของมันแล้วยืนล้วงกระเป๋าทำหน้าเซ็งๆ
“ให้โอกาสผมนะ”
“หา????”
“เชนทร์ก็รู้ว่าผมพูดเรื่องอะไร”
ผมมองหน้ามัน....พยายามมองลึกลงไปในตาของมัน แล้วก็รู้สึกหวาดหวั่นออกมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อสัมผัสได้ว่า....มันพูดจริง...
“แต่......” ผมรู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก...รังสีมันแผ่กระจายจากคนตรงหน้าง่ะ
“แต่คุณมีแจ๊คอยู่แล้ว....” มันต่อประโยคให้ผมเสร็จสรรพ แล้วมองหน้าผมแบบนิ่งๆ เล่นเอาดูไม่ออกว่ามันจะมาไม้ไหนว้า...-*-
“เอ่อ.....จะว่าอย่างนั้นก็ได้....” ความเงียบบังเกิดขึ้นอีกครั้ง....ผมสังเกตเห็นได้....ไอ่แอรอนกำหมัดนิ่งๆ....เหมือนข่มอารมณ์ไว้ข้างใน...ผมตัดสินใจทำลายความเงียบ
“แอรอน....” มันเงยหน้าขึ้นมามองผม ประกายตาขี้เล่นที่มันเป็นอยู่ตลอดหายไปหมด
“ฟังนะ...สิ่งที่เราเกลียดคือ....รักทางไกล.....” มันอ้าปากจะเถียง แต่ผมโบกมือไล่ทำนองให้มันหุบปาก....ถ้าจะพูดกันให้จบ....ก็เอาให้จบไปเลยแล้วกัน...
“เราเคยผิดหวัง....เพราะแบบนี้ และเราสัญญากับตัวเองไว้ว่า....เราจะไม่มีรักแบบนี้อีกแล้ว คิดดูนะ...เราอยู่ที่นี่อีก 2 เดือนกว่าๆเท่านั้น...เราไม่พร้อมจะสร้างความสัมพันธ์กับใครที่นี่...ความสัมพันธ์ที่นอกเหนือจากคำว่า ‘เพื่อน’…”
ผมทิ้งห่างคำพูดไว้....มองหน้าแอรอนตรงๆ แต่มันหลบสายตาผม ท่าทางเหมือนมันคิดอะไรบางอย่าง....ผมเหลียวดูนาฬิกาอีกครั้ง อีก 5 นาทีถึงเวลาเปลี่ยนเวร คงต้องไปแล้ว...
“หวังว่านายคงเข้าใจ...” ผมบอกแล้วเดินหันหลังมาทันทีโดยไม่หันกลับไปมอง.....ใช่ว่าผมไม่รู้ ใช่ว่าผมไม่เข้าใจความรู้สึกของแอรอน....ทำไมจะไม่เข้าใจล่ะ....ครั้งหนึ่ง ผมก็เป็นแบบมันนี่แหล่ะ...
ผมกลับไปทำงานอีกครั้งด้วยความเหม่อลอย ตอนนี้อาการเจ็บเอวของผมรู้สึกว่ามันหายไปซะอย่างนั้น....จริงๆมันก็ไม่ได้หายหรอก แต่มันมีเรื่องโผล่มาให้ผมคิด....จนลืมเจ็บไปเลย
เบลล์....แอนนาเบลล์....สาวน้อยชาวฮ่องกง....
ทำไมถึงลืมไม่ได้ซักที....ความรักตอนนั้นมันหายไปนานแล้วล่ะครับ...แต่ไม่รู้ว่าทำไมอาการแปล๊บๆที่อกมันยังมีตลอดเวลาที่นึกถึงช่วงเวลานั้น...
Puppy love… ใครว่าลืมง่าย....หรือจะเป็นแค่กับผมที่ทำยังไงก็ไม่ลืมซักที...
“เป็นอะไรมั้ย...” ผมสะดุ้ง....ไอ่แจ๊คโผล่มาเงียบๆ หน้าซุ้มของผม
“ตกใจหมด....”
“ฮึๆ.....เหม่ออะไรอีกแล้ว....” สายตามันส่งผ่านความเป็นห่วงมาจนผมรับรู้ได้....ผมส่ายหน้าตอบ แต่พอดีมีลูกค้าจะเข้ามาซื้ออาหาร ไอ่แจ๊คจึงล่าถอยไปที่ซุ้มของมัน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังมองมาที่ผมอยู่ดี
ผมโบกมือไล่ๆมันเป็นทำนองให้มันทำงานของมันไปซะ....ผมเองก็ทำงานของผมไป
ขณะที่ในใจ....ก็ยังคิดถึงเรื่องเดิม...
จบตอนที่ 24 อาบน้ำ + รักครั้งเก่า
********************************
เปิดเทอมแล้ววุ้ย :o12:
เซ็งมากมาย กลายเป็นซีเนียร์แล้วหรือนี่ตรู :seng2ped:
เครียด คิดงานไม่ออกกกกกกกกกกกก :serius2:
เอาเป็นว่าจะพยายามมาต่อบ่อยๆเท่าที่จะทำได้นะ
ขอบคุณมากๆที่ยังตามอ่านกัน :กอด1:
ไปอัพอีกเรื่องก่อน :z2:
-
^
^
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด Melos :กอด1:
..................
โหยนังหนู รักแรกน่าเศร้าอะไรแบบนี้เนี่ย
เคลียร์กับแอรอนให้จบๆก็ดีแล้วนะ
แล้วนี่สะโพกยังคลากอยู่อีก น่าสงสาร :man1:
โดน :oo1: ไปหายอ่ะสิ เฮ้อ อิน้องแจ็คไม่บันยะบันยังบ้างนะ
ทำงานยืนทั้งวัน แล้วตกดึกต้องมารับภาระหนักอีก 555 น่าห่วงป็นที่สุด
แจ็คดูแลยาหยี ณ บัดนาว ด้วย
+1 ให้Melos งามๆ รักแรกของนังหนูเป็นสาวน้อยหรือเนี่ย
-
อ่านเเล้วให้อารมณ์มากค่า เพราะเราอยู่เมกา(กร๊ากกกกกกกกกกกก)
เห็นนานเล้วว่าจะเข้ามาอ่านเหมือนกัน เเต่ไม่มีโอกาส วันนี้ได้ฤกธิ์เสียที เลยเข้ามาอ่านกล้อมเเกล้มก่อนหน้านึง
อ่านไปดูรูปไป ให้อารมณ์ดีค่ะ ฮ่าๆๆ
เเหม....พระเอกใครล่ะเนี่ย จะเป็นหนุ่มเเจ็ค(อันนี้จิ้นยากหน่อยเพราะเรามีเพื่อนคนไทยชื่อเเจ็ค เเง่ม กวนนนนน) ไม่อยากอ่ะ เอาฝรั่งตาน้ำข้าวได้มะ
ฮ๋าๆๆๆๆ
:z1: เเต่เราคิดว่าคงจะไม่ไปไหนหรอกพระเอก นอกจากพ่อหนุ่มเเจ็ค อิอิ
ถามได้มั้ยอะค่ะว่าตอนมาที่นี่เนี่ย มารัฐไหนอ่ะ
แวบมาตอบบบบบบบบบ 555+
ดีใจจัง แวบมาอ่านทู้เรา เดี๋ยวว่างๆจะไปป่วนที่ทู้นู้นมั่งนะ :กอด1:
บอกแต่รัฐแล้วกัน ไป New York มางับ ไปแดรก Big Apple มา :laugh: (ก็ว่ากันปายยยยย)
ไปเมื่อปีที่แล้วละ หุหุ
ส่วนเรื่องรูปนี่แบบว่า หลังๆไม่รู้จะเอารูปไรลงประกอบ เลยไม่ลง ซะงั้น !
-
^
^
^
:L2:
:กอด1:
-
อ่านเรื่องนี้ดีกว่านุ้กหนุก อิอิ
เรื่องนู้นม่ายหวายยคุณหญิงเบ๊นศรีงี่เง่าเกิ๊น ต้องขอเวลาทำใจก่อน
-
ทิ้งปมไว้อีกแล้ว...................อยากจะบ้าตาย
-
ทำไมเพ่แจ็คไม่บันยะบันยังบ้างนะ.....อิอิ :o8:
-
แก่แล้วนะ คนแต่ง
พักบ้างอะไรบ้าง5555+
คิดถึงงงสุดพลังงง :กอด1:
-
เค้าถึงว่า..รักแรกมักฝังใจอ่ะนะ :o12:
-
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
เพิ่งมาอ่านวันแรก
เนื้อเรื่องน่าสนใจดีครับ
ไว้ว่างๆจะมาอ่านต่อนะครับ
เป็นกำลังใจให้ คนแต่งนิยายเหมือนกัน
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
อยากรู้จัง รักครั้งเก่าของเชนทร์เป็นยังไงมายังไงอะ
ปล.สงสัยแจ๊คคงอยากให้เชนทร์พ้นช่วงรันอินไวๆ สงสารเชนทร์จัง :z1:
-
มาแว้ววววว :z2:
ตอนพิเศษอดีตกาล My Annabelle…
รอยยิ้มกว้างๆชวนให้ผมยิ้มตามไปกับเธอจนได้...ถึงแม้ว่าผมจะเห็นเธอไกลๆก็เถอะ
สาวหมวยที่เป็นที่สนใจของคนรอบข้างเสียเหลือเกิน...
เธอเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากฮ่องกง.....มาเรียนร่วมกับผมและเหล่าผองเพื่อนเป็นเวลา 1 ภาคการศึกษา....
ต้องยอมรับเลยว่าเธอเป็นคนน่ารักมากๆครับ น่ารักขนาดที่ว่าดึงความสนใจจากเกมเพลย์สเตชั่นไปจากผมได้นี่ถือว่าเยี่ยมมาก (สมัยนั้นก็เป็นเพลย์ 1 แล...ทันเล่นกันมั้ย หุหุ)
เรียกง่ายๆว่าเด็ก ม.ต้นหัวเกรียนคนหนึ่งที่วันๆนั่งเล่นแต่เกม กับอ่านการ์ตูนอย่างผมหันมาสนใจเรื่องรักๆได้เลยแหล่ะ...
สาวๆอยากเข้าไปคุยกับเธอ....หนุ่มๆนี่ยิ่งอยากเข้าไปใหญ่....แต่ก็โดนกำแพงสาวๆไม่ให้เข้าใกล้
เธอบอกว่าให้เรียกเธอว่า....เบลล์
ด้วยความที่เป็นคนขี้อายแต่กำเนิด ผมก็ได้แต่มองอยู่ห่างๆ....นานๆทีเธอหันมาสบตากับผม ใจก็เต้นแรง....
นี่ล่ะมั้ง.....รักครั้งแรก (แฮะๆ)
“มองอย่างเดียวคงไม่ได้แดกหรอกมึง....” ไอ่ทินในยุคหัวเกรียน (จริงๆก็เกรียนกันหมดละว้า) เอ่ยขึ้นด้วยเสียงกวนตีนตามสไตล์....สไตล์กวนประสาทนั่นแหล่ะ แต่มันก็เป็นคนที่ถือว่ามีความเป็นผู้ใหญ่มากที่สุดในกลุ่มแล้วล่ะ
มองไปรอบวงผองเพื่อนที่นั่งเล่นไพ่ Circus กันอย่างสนุกสนาน เพราะเพิ่งโดนยึดไพ่ไป เลยมานั่งเล่นเกมไพ่แบบนี้ไปก่อนแก้เซ็ง ผมลุกออกจากวงโดยคว้าแขนไอ่ทินตามมาด้วย เสียงโห่ฮาของสภาเด็กเกรียนดังขึ้นเป็นทำนองว่าแอบมีความล้งความลับ....โธ่ไอ่พวกเวร ขืนบอกพวกมึงทั้งกลุ่มเรื่องแม่งกระจายแน่ๆ ไอ่พวกนี้มันโทรโข่งชั้นดี -*-
“ชอบเบลล์อะดิ” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร....ไอ่ห่านี่ชิงก่อนเรียบร้อย ผมพยักหน้าตอบมันแบบเซ็งๆ มันก็หัวเราะใหญ่ เออดิ....ไม่ได้เชี่ยวเหมือนมันนี่หว่า
“ทำไงดีวะ....”
“เอ้า......มันก็ต้องเริ่มจากเข้าไปคุยก่อนสิวะ.....มึงอยู่เฉยๆหมาตัวไหนจะสนใจมึง....เออ แต่ก็ไม่แน่…ถ้าหมาตัวผู้ก็ไม่แน่....ฮึๆ” ว่าแล้วมันก็มองผมหัวจรดเท้าแล้วหัวเราะซะงั้น
“ไอ่เวร.....เอาดีๆสัดนี่...”
“เออ....อะๆๆๆ เอางี้ มึงก็เข้าไปคุยกับเบลล์ก่อน...อยากรู้จักนั่นแหล่ะ บอกไปตรงๆเลย”
“เอางั้นเลยเหรอวะ”
“เออ...เอางี้แหล่ะ.......เดี๋ยวกูช่วย....”
แผนของมันไม่ได้มีอะไรมากเลยครับ.....อาศัยเวลาพักเที่ยงนี่ล่ะ สาวๆนั่งกันเป็นกลุ่ม ไอ่ทินก็อาศัยหนังหน้ามันที่พ่อแม่สร้างมาให้แหวกวงสาวๆเข้าไปจนได้โดยลากผมมาด้วย สายตาเพื่อนผู้หญิงหลายๆคนมองมาที่ผมกับไอ่ทินยิ้มๆ ผมแอบงงว่ามองอะไรกันหว่า (ตอนนั้นนังหนูยังไม่รู้จักพลังวาย 555+)
(ขออนุญาตพิมพ์บทสนทนาเป็นภาษาไทยทั้งหมดเช่นเดิมเน้อ)
“สวัสดีครับ.....ผมทิน ส่วนนี่เชนทร์.....อยากเข้ามาคุยด้วยน่ะครับ...” วงล้อมรอบๆอื้ออึงขึ้นคงเพราะตกใจในทักษะการพูดภาษาอังกฤษที่ฉะฉานเอาการสำหรับเด็กม.ต้นของไอ่ทิน มันกับผมสังกัดชมรมภาษาอังกฤษครับ....มันเป็นประธานนะ แต่ผมอะ GB เจเนอรัลเบ๊ เหอะๆ
เบลล์ยิ้มให้พวกผมสองคน ทักทายตอบไอ่ทินและตัวผมด้วย โอย~ น่ารักชิบเป๋งเลย ผมอดเขินไม่ได้ ได้แต่นั่งก้มหน้าก้มตา เวลาเบลล์หันมาถามอะไรผมก็ตอบนิดๆหน่อยๆ ภาษาอังกฤษที่เรียนมาเหมือนกระเด็นหายไปไหนหมดก็ไม่รู้
เหมือนเธอจะรู้ว่าผมเขิน......ได้แต่เกาหัวตัวเองแกรกๆ เสียฟอร์มชิบเป๋งเล๊ย~
นั่งคุยกันผ่านไปซักสิบนาทีนี่ล่ะครับ แต่ผมรู้สึกเหมือนมันนานมากกกกกก เหงื่อซึมเลยแหล่ะ ไอ่ทินหันมามองผมแล้ว พูดแบบไม่มีเสียงว่า…
‘ไก่อ่อน…’ สาดดดดดดดดด อ่านปากมันรู้เรื่องปุ๊บของขึ้นปั๊บ.....เป็นพวกยุง่าย 5555+ ผมเริ่มต้นคุยกับเบลล์ทันที เธอก็หันมาคุยกับผมนะครับ แต่ไม่ได้มีทีท่าอะไรเป็นพิเศษ....แต่ไอ่ยิ้มหวานๆกับตาหมวยๆนี่ได้ใจไปเต็มๆ เอิ๊กๆๆๆ
คุยได้ซักพักก็ขอตัวออกมาครับ หลังจากวันนั้นผมก็หาเรื่องเข้าไปคุยกับเบลล์ตลอด เรียกว่าเจอตอนไหนก็คุยเลยแหล่ะ จนวันหนึ่งผมก็เดินเข้าไปบอกเธอว่าผมชอบเค้า....
ง่ายๆซะอย่างนั้นแหล่ะครับ ตอนนั้นไม่ทันคิดว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป คิดแต่ว่าก็ชอบอะ....ไรงี้
เบลล์ดูตกใจมากครับ...แต่เธอไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มตอบกลับมาและประสาเด็ก....(ที่เด็กโคตรๆ) เหมาครับ.....เหมาทันทีว่าเค้าก็ชอบ ซะอย่างนั้น....ง่ายๆอย่างนั้นเลย....
ผมตามไปรับไปส่งเธอที่บ้านโฮสซึ่งเป็นเพื่อนผู้หญิงในห้องผมนี่แหล่ะ ไปจนรู้จักเค้ากันทั้งบ้าน เบลล์ก็ดูร่าเริงตามปกติครับ เวลาผมชวนไปเที่ยวเธอก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง บางทีก็บอกว่าติดธุระบ้าง ต้องทำการบ้านบ้าง....
แต่เคยกันมั้ยครับ ‘ความรักทำให้คนตาบอด’…
ผมยังคงทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่าง แม้ว่าเบลล์จะทำตัวห่างเหินกับผมบ้างในบางครั้ง อย่าเข้าใจผิดนะครับ....เธอไม่ได้มีใครหรอก....
ผมมารู้สึกถึงสัญญาณอันตรายเอาเมื่อ......อีก 3 วันจะเป็นงานเลี้ยงอำลาเบลล์....
แวบแรกที่เพื่อนบอกผมยังนึกค้านในใจ.....อำลาเหรอ....???
แต่พอคิดไปคิดมา....อ้าว.....เบลล์.....เบลล์ต้องกลับบ้านนี่นา กลับบ้านของเค้า.....ที่ฮ่องกง....
‘รักทางไกล’ ผมคิดขึ้นมาทันที ตอนนั้นรีบไปห้องสมุด ไปหาวิธีโทรศัพท์ข้ามประเทศ หาวิธีเขียนจดหมาย (สมัยนั้นอินเตอร์เนทยังไม่แพร่หลายน่ะ) หากระทั่งข้อมูลการเรียนต่อ....
นึกย้อนดูแล้วอายตัวเองเป็นบ้า....ทำไปได้ขนาดนั้นน่ะคนเรา....
เย็นวันนั้นผมไปส่งเบลล์ที่บ้านตามปกติ บอกเธอเรื่องที่ผมไปค้นมา เรื่องจดหมาย เรื่องต่างๆ สีหน้าเธอดูอึดอัดมาก.....เริ่มทำให้ผมรู้สึกแย่...
ผมตัดสินใจถามเธอว่าเป็นอะไร และคำตอบที่กลับมามันก็ฝังใจผมมาจนทุกวันนี้...
“เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ....?”
อึ้งครับ.........เอกสารในมือร่วงลงพื้นเกือบหมด จนผ่านไปซัก 10 วินาทีผมจึงก้มลงไปเก็บด้วยความรู้สึกที่เกินบรรยาย....
มันไม่ใช่ ‘รักห่างไกล’ ......แต่มันเป็น ‘รักข้างเดียวแถมยังห่างไกล’ ต่างหากล่ะ....
เบลล์เองก็ดูจะเสียใจเหมือนกัน พอผมเงยหน้าขึ้นเธอก็ขอโทษผมเป็นทำนองว่าขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิด..... แต่ตอนนั้นผมแทบจะฟังอะไรไม่ออกแล้วล่ะ....
ผมเดินกลับบ้านทั้งๆที่ทุกครั้งจะนั่งรถเมล์ เดินไปให้ความคิดที่ฟุ้งซ่านได้สงบลงบ้าง....
แต่มันก็ไม่สงบ... พอกลับไปถึงบ้านผมโยนทุกอย่างทิ้ง คว่ำหน้ากับหมอน ทบทวนเรื่องต่างๆที่ผ่านมา.....แล้วก็สรุปได้ว่าตัวเองโคตรจะงี่เง่า....
ผมไม่โทษเบลล์หรอก....พอนึกย้อนไปจริงๆ เธอไม่ได้รับรักผมซักหน่อยนี่นะ....
ผมไปโรงเรียนอีกวันด้วยอาการเซ็งสุดชีวิต แต่ขามันก็พาไปหาเบลล์ด้วยความเคยชิน.....ยังไงผมก็ยังอยากเห็นหน้าเธออยู่ดี....
ผมตัดสินใจทักเธอว่า ‘เพื่อน’ ซึ่งทำให้ใบหน้าลำบากใจของเธอแปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าแห่งความสดใสทันที...
อย่างน้อย.....แค่นี้ก็ดีแล้วล่ะ.....
วันเลี้ยงอำลาเบลล์ผ่านไปได้ด้วยดี ผมพยายามบังคับตัวเองไม่ให้เข้าไปหาเธอมาก ก็มีเพื่อนอีกหลายคนที่อยากจะบอกลาเธอล่ะนะ....
ก็มีเพื่อนหลายคนที่เดินมาทักผมบ้าง แซวบ้างว่าอกหักอะไรแบบนั้น....ก็ขำดี เหอะๆ
จะว่าทำใจเร็วมั้ย......จริงๆยังไม่ได้ทำใจเลยครับ....
แต่พอนึกว่าตัวเองผิดเองมันก็......ต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้สิ จริงมะ?
ไอ่ทินเดินเข้ามาตบบ่าผมเป็นทำนองให้กำลังใจ....มันไม่พูดอะไรซักคำแต่ผมสัมผัสได้ว่ามันก็เป็นห่วงความรู้สึกของผม....
ในที่สุดก็ถึงวันที่เบลล์จะต้องขึ้นเครื่องกลับ ยกโขยงกันไปส่งซะเยอะแยะเลยล่ะ กอดอำลากันในหมู่เพื่อนผู้หญิง ส่วนเพื่อนผู้ชายก็ยื่น
ข้างๆ ให้ของขวัญบ้าง บางคนก็ทำอัลบั้มรูปให้...
ผมไม่ได้เตรียมอะไรให้เบลล์ซักอย่างครับ.....ไม่รู้สิ ไม่ใช่ว่าพอไม่สมหวังแล้วเลยไม่ให้ ไม่ใช่อย่างนั้นเลย.....แต่ผมไม่รู้จะให้อะไรจริงๆ
มันไม่มีอะไรแทนได้นี่ครับ...
เสียงประกาศเรียกดังขึ้น เบลล์เริ่มบอกลาทุกคนอย่างรวมๆ ผมยืนข้างไอ่ทิน มองเธอห่างๆ
แต่แล้วเธอก็วางข้าวของลงแล้วเดินมาหาผมครับ...
*ฟอด....
เบลล์ยื่นหน้ามาหอมแก้มผม...เหล่าผองเพื่อนโห่ฮากันลั่น ไอ่ทินนี่ขำท้องแข็งเชียว....เบลล์ยิ้มเขินๆ บอกผมที่กำลังอึ้งสุดชีวิตที่ได้รับการหอมแก้มที่ไม่ได้คาดหมายว่า...
“เราชอบเชนทร์นะ.....เชนทร์เป็นเพื่อนที่ดีกับเรามากๆ....เราจะคิดถึงเธอ” แล้วเธอก็โบกมือลาเพื่อนๆทุกคนแล้วไปที่ประตูขาออกทันทีครับ
ผมยังอึ้งอยู่จนกระทั่งไอ่ทินตบหลังผมดังอั๊ก! อูยยยยย~
“จะอึ้งอีกนานมั้ยสาด.....” เหล่าผองเพื่อนยกโขยงมาแซวผมกันใหญ่....ผมลูบแก้มตัวเองข้างที่เพิ่งโดนหอมแก้มมาหมาดๆด้วยความ....ยังไงดีล่ะ จะว่าดีใจก็คงได้มั้ง....
เอาน่ะ.....เพื่อนก็เพื่อน....
ไม่สมหวังก็ไม่สมหวัง.....อย่างน้อยได้รักใครซักคนก็พอ.....
ถึงจะจบลงอย่างไม่สวยนัก....ไม่ดิ มันยังไม่เริ่มด้วยซ้ำไป....ก็ต้องจบลงซะแล้ว....
อ่อ.....จำไว้ด้วยล่ะ...
‘ความรักทำให้คนตาบอด’
จำจนตายแน่กู.....เอิ๊กๆๆๆๆๆ
จบตอนพิเศษอดีตกาล My Annabelle…
***********************************
เครียด คิดงานมะออกกกกกกกกกกกกกก :serius2: :serius2: :serius2:
-
จริงมากๆๆๆๆๆ..ความรักทำให้คนตาบอด..มองไม่เห็นความเป็นจริงตรงหน้า..มักจะเห็นแต่สิ่งที่เราคิดว่ามันเป็นไป :กอด1: :L2:
-
:sad4: :sad4:
นี่สินะ ที่เค้าเรียกกกกกกกกกก อกหักทำให้รู้ซึ้งถึงรสพระธรรม เอิ๊กซ์
ความรักสมัยเด็ก ทั้งน่ารัก และสดใสดีจริงๆ เฮ้ออเสียดายเนอะ
แต่ว่ารักครั้งแรกนี้มันมีอานุภาพทำให้จำฝังใจแบบนี้เลยเหรอ
เอานะเด็กน้อง "อกหักดีว่ารักไม่เป็น"
ตอนนี้ก็เข้าวังวนหลากสีแล้วสินะ :z1:
ชีวิตคือการเรียนรู้ ..ต่อนี้เชนทร์เวอร์ชั่นหัวเกรียน ก็รู้แล้วสินะ
ว่ารักกกกกกก คืออะไร :-[
เริ่ดเรออออ o13 +1 จัดไปคะ
-
:o8: อิอิ หนุ่มน้อยแรกรัก กริ๊บ กริ้ววววว
-
เฮ้อ... น่าสงสารเชนทร์จัง รักกับผู้หญิงไม่รุ่ง ก็รักกับผู้ชายเหอะ ดีแล้ว :z1:
-
วัยป็อปปี้เลิฟ :-[
-
รักแรกใส๊ใส :-[
รักปัจจุบัน อืมม... :m25:
-
:z3:
ตอนที่ 25 เคลียร์ๆๆๆๆๆ
วันนี้ฝนตกแหล่ะครับทุกคน....
แต่ก็ยังมีคนมาเล่นนะ แบบประปราย ของก็ขายได้บ้าง.....แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้วครับ คือถึงขายไม่หมดเขาก็ไม่ได้ว่าอะครับ ไม่ต้องทำสถิติขนาดนั้น
วันนี้ผมประจำที่ซุ้มคนเดียวครับ เพราะแมทโทรมาแจ้งซุบฯไว้ว่าไม่สบาย แต่วันนี้ไม่ใช่วันที่งานยุ่งนัก ผมก็จัดการเองได้สบายๆ ถึงแม้จะหนาวไปหน่อยก็เถอะ ลมแรงด้วย
ซุบฯเดินมาเตือนผมเรื่องทรงผมตั้งแต่ตอนเช้าแน่ะครับ เค้าไม่ได้ห้ามไว้ยาวนะ แต่มันดูรุงรังไปมั้ง ผมชอบลืมเอาที่คาดผมมาทุกทีอะ ก็ใส่ล้างหน้าตอนเช้าแล้วก็ลืมทิ้งไว้ในห้องน้ำนั่นแหล่ะ มันยาวจนรวบได้เป็นหางเล็กๆ แต่ผมข้างหน้าที่ซอยไว้มันก็รุงรังไปหมดอะครับ
(ไม่รู้เปรียบเทียบกับใครดี เห็นนังหนูโทโมะวง K-otic แวบๆก็ประมาณนั้นแล ยาวกว่านิดนึง)
“หัวคุณเหมือนสิงโตเลย....” อ้าว.....แอรอนครับ.......เฮ้ยๆ มันมาไม้ไหนวะ กุตั้งรับไม่ถูก-*-
“อ่า.......ก็ว่าจะตัดอยู่นะ แต่ที่นี่มันแพง” แพงจริงๆนะครับ....แถมไม่รู้ว่าตัดแล้วจะออกมาเป็นยังไงด้วย ไม่แน่ใจในฝีมืออะ ผมเคยไปเดินดูร้านตัดผมแถวๆบ้านพักแบบว่า โห.....ไปตัดที่บ้านเราร้านหรูๆได้เลยล่ะครับ
“อืม......” ผมคิดไปเองรึเปล่านะ....เหมือนมันพยายามหาเรื่องเข้ามาคุยกับผมมากกว่า... ตอนนี้มันยัง เอ่อ.....ยังคิดแบบนั้นอยู่มั้ยนี่ มันเลิกคิดยังหว่า...
“แอรอน....” มันเงยหน้ามาสบตาผมแทบจะทันทีที่ผมเรียกชื่อมัน.... ตามันดู เอ่อ เศร้าๆนะ เจือด้วยความหวังนิดๆ...
เกิดมาครั้งหนึ่งตูเนื้อหอมในหมู่ผู้ชายด้วยกันเนี่ย.....ไม่น่าดีใจเลยอะ-*-
“ช่วงนี้เป็นไงบ้าง....สบายดีมั้ย” ครับ...ผมรู้ว่ามันฟังดูโง่ๆ แต่ผมเองก็ไม่รู้จะคุยอะไรกับมันเหมือนกันนะ มันก็ลำบากใจกันหมดแหล่ะ....เออ แต่อาจจะยกเว้นไอ่แจ๊คไปตัวนึง ไม่เห็นมันเป็นไรซักติ๊ดดดด~
“ก็................เรื่อยๆ....” คำตอบโง่ๆสำหรับคำถามง่าวๆ....ขอบคุณมากแอรอน.....เหอะๆ แต่จะโทษมันก็ไม่ได้ ดันถามโง่เองนี่นะ
“ผม......มันเป็นไปไม่ได้แล้วใช่มั้ย....?” มันเอ่ยถามเสียงเบาหวิว เล่นเอาผมใจอ่อนยวบ.....เฮ้อ....หูลู่หางตกเชียว ไม่เหลือคราบไอ่แสบแอรอนซักนิด
“เรายังเป็นเพื่อนกันนะ....” ผมบอกมันอย่างชัดถ้อยชัดคำ ใบหน้าที่หมองเศร้าของมันกลับหมองยิ่งไปอีก......กรรม แต่ผมก็ไม่อยากให้มันมาเสียเวลากับผมแล้วล่ะ....
“เราว่านายควรกลับไปที่ซุ้มตัวเองนะ.....อีกเดี๋ยวซุบฯก็มาแล้ว.....” ผมตัดสินใจคว้าแขนมันแล้วลาก (ขอย้ำว่า...ลาก) กลับไปที่ซุ้มตัวเอง มันก็ยังมีทีท่างงๆนิดหน่อย ผมกดไหล่มันลงให้นั่งกับเก้าอี้หลังซุ้ม ยื่นมือไปตรงหน้ามัน พยักหน้าเป็นเชิงให้มันยื่นมือมาเชคแฮนด์กับผม....
มันยื่นมือออกมาอย่างงงๆ ผมก็เขย่าขึ้นลง 2-3 ที บอกมันว่า...
“เพื่อนกันนะ....” แล้วผมก็ปล่อยมือ กำชับให้มันทำงาน แล้วก็เดินหันหลังกลับที่ของตัวเอง....
หลังจากที่นังหนูหันหลังกลับซุ้มตัวเอง.... แอรอนยกฝ่ามือตัวเองขึ้นแล้วจูบน้อยๆที่ฝ่ามือ....
“มันยาก.....นะ” พูดกับตัวเองเบาๆ....
........................................................
“ไง....แอบไปกับหนุ่มเหรอ?” อ่าว มาเมื่อไหร่วะ ไอ่นี่หนิ...
“ก็นะ....ก็แค่ไปส่งมันเอง แล้วมึงไม่ไปทำงานอะ...” ผมก้มหน้าก้มตาจัดของบนโต๊ะไป หลบสายตาไอ่แจ๊คมัน.....ฮื่อออ จะเกือบเดือนแล้ว ไม่ชินซักที T^T
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง.....ฮึๆ” เอ้า....จะเอาไรกับกูนักหนาเนี่ย....ได้แต่คิดในใจ ไม่กล้าพูดออกไป แฮ่ๆ
“อ่านะ....” แจ๊คมันเอื้อมมือมาลูบผมหน้าของผมเบาๆ เล่นเอาผมชะงัก...
“นิ่มดีนะ.......” ว่าแล้วก็ยิ้มต่อ.....ชีวิตมึงมีความสุขจังเนาะ -*-
“กูเพิ่งโดนซุบฯด่ามาเนี่ย....ว่ามันยาวเกิน” ผมสะบัดหัวไปมาจนไอ่แจ๊คหัวเราะเบาๆแล้วก็ปล่อยมือลง
“เดี๋ยวตัดให้มั้ย?”
“หา???????????”
“อย่าดูถูก.....ตัดเป็น.....ฮึๆ”
“งะ.....ไว้ใจได้มั้ยวะ” มันเรียนนิเทศนะ ไม่ใช่เกศสยาม.....อีกอย่าง น่ากลัวตัดมาจะกลายเป็นเกศสยองอะดิ
“งั้นก็รอดู....” ว่าแล้วมันก็ไป ผมมองตามด้านหลังของมัน ผมสั้นระต้นคอ ไหล่กว้าง กล้ามแขนพอดีๆ.....ไล่ลงมาจนหยุดที่บั้นเอวและสะโพกมัน....
“เฮ้ยๆๆๆๆๆ” ผมโบกไม้โบกมือใส่ตัวเอง เป็นบ้าไรวะเนี่ย ไปมองอะไรมันวะเนี่ย อายตัวเองวุ้ย-*-
“ท่าจะเพี้ยนว่ะกู.....โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย~ ทำงานๆๆๆๆ”
หลังจากบ่นบ้าอยู่กับตัวเองก็ได้เวลาพักกันล่ะ แต่สายฝนที่เทลงมาเรื่อยๆนี่....ผมว่าเริ่มไม่ค่อยดีนะ ไม่ทันขาดคำซุบฯเดินถือแฟ้มมาอย่างรีบๆ บอกพวกผมให้ไปลงเวลากลับกันได้เลย เพราะเดี๋ยวจะปิดแล้ว ซะงั้น
ก็โอเค กลับก็กลับ พวกผมก็รวมตัวกันเดินกลับบ้านท่ามกลางสายฝนที่หนักเม็ดขึ้นเรื่อยๆ ต่างคนต่างเดินกลับไปพร้อมกับกอดตัวเองไปด้วย มันหนาวมากมายอะครับ
ไปถึงก็เผ่นเข้าห้องครัวก่อน ชงกาแฟดื่มกันคนละแก้วเพิ่มความอบอุ่น.....น่าแปลกที่พอพวกผมกลับมาถึงที่พัก ฝนก็ค่อยๆบางตาลง มันก็ยังตกอยู่นะครับ แต่นิดหน่อยเท่านั้น
“น่าน.....พอกูกลับมาถึง มึงตกนิดเดียว.....เหี้ยจริง” ทายดูครับว่าใคร.....คนที่ไม่ได้โผล่ออกมาแย่งซีนพวกผมพักนึงไง....ไอ่แนน come back 5555+
“กับฟ้ากับฝนมึงยังด่า.....มิน่าแฟนมึงถึงกลัวหัวหด....” สงสัยไม่ได้กัดกันมันจะตายน้อ ไอ่พวกนี้
“มันน่ามั้ยล่ะมึง......เออ แต่ก็ช่างแม่ง อย่างน้อยก็ได้กลับมานอน กุเหนื่อยชิบ”
“เหนื่อยที่วิ่งหนีพี่แมกซ์น่ะเหรอคะ....” น้องเม come back เช่นกันครับ....พร้อมคำพูดนิ่งๆแต่เชือดเฉือนขนาดไอ่แนนยังสะอึก กร๊ากกกกก
“โห....น้องเม เปล่าน้า~” ไอ่แนนหันไปงุงิๆกับน้องเมเป็นทำนองว่าอย่าให้บอก.....ไม่ทันแล้วมึง เต็มๆหูกูเลย
“เฮ้ยๆ ไรวะ น้องเมครับ เล่าให้พี่ฟังทีสิ....นะๆ” ผมรีบอ้อนน้องเมที่เหมือนเตรียมจะพูดอยู่แล้ว และน้องเค้าก็จัดมาให้ทันทีเลย 5555
“ก็วันนี้.....แมกซ์เค้าชวนพี่แนนไปดูหนังที่มอลล์น่ะค่ะ” ไอ่แนนหันไปตัดพ้อน้องเมสุดชีวิตทันที
“แหม....พี่แนนก็ เดี๋ยวไงก็ต้องรู้อยู่ดีอะพี่....อิอิ” น้องเมตบบ่าไอ่แนนแปะๆ ติดไอ่แนนมาแหง 555
“เออๆๆๆ แมกซ์มันมาชวนกู อย่างที่มึงเคยบอกกูแหล่ะ.....มันบอกว่ามันอยากไปเดทกับกู”
“กูว่าแล้วไง”
“ไม่ต้องมึงว่าหรอก.....กูก็ว่า......เฮ้อออออ”
“แล้วไปมั้ย....” อันนี้ไอ่แจ๊คครับ
“ไม่......กูไม่ได้ชอบมันนี่ อีกอย่าง......เดี๋ยวก็กลับแล้ว กุไม่ได้กะมาเอาผัวที่นี่นะว้อย ถ้าเพื่อนก็พอได้.....กูบอกมันไปแบบนี้เลย มันก็ว่าโอเค....แต่ยังขอไปดูหนังอยู่ มันบอกไปในฐานะเพื่อน กูไม่รู้ตอบไงเลยชิ่งแม่งเลย บอกมีธุระ...”
“อยู่ๆก็วิ่งออกมาเนี่ยนะ???” กรรม ไอ่แนนเอ๊ย มันไม่มีจริตในการปฏิเสธเลยนะเนี่ย
“เออดิ....” หน้ามันเซ็งมากครับตอนนี้......อดคิดถึงเรื่องตัวเองไม่ได้เลยแฮะ....
“กูว่ามึงคุยกับมันให้รู้เรื่องดีกว่า......เอาแบบเคลียร์จริงๆ ไม่งั้นมันจะคาราคาซัง...” เอ่อ....ไอ่คุณแจ๊คครับ พูดกับไอ่แนนแต่หันมามองหน้ากูนี่จะสื่ออะไรเรอะ...??? แถมย้ำตรงจริงๆอีกนะ...
“เหอะๆ.....เออ คงงั้น มึงด้วย....ไอ่เชนทร์ เคลียร์ไอ่แอรอนรึยัง?” ไอ่แนนหันมาถามผม ถึงหน้ามันจะกวนตีนแต่ผมก็จับความรู้สึกเป็นห่วงของมันได้ในน้ำเสียงที่เอ่ยมานะ
“ก็...พูดแล้วนะ.....”
“แต่ไม่รู้อีกฝ่ายคิดยังไง......” ไอ่แจ๊คเสริมท้ายประโยคผมทันที ตอนนั้นมันเห็นเหรอเนี่ย....
“แจ๊ค.....มึงเห็นเหรอวะ?” ผมอดไม่ได้ที่จะถาม ไอ่แจ๊คแค่ยิ้มน้อยๆตอบกลับมา...สองสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าขยิบตาให้แบบรู้ๆกัน
“กูว่าพวกมึงไปเคลียร์กันเองที่ห้องดีกว่ามั้ง....” หน้าเจ้าเล่ห์เชียว เอะอะจะให้กูโดนแดกประจำไอ่แนนอะ น้องเมก็อีกคน T^T
แยกย้ายกันเดินกลับห้องด้วยความเหนื่อยและหนาว วางกระเป๋า ถอดเสื้อโค๊ทแขวนเรียบร้อยแล้ว โอย..... ฮีทเตอร์อุ่นๆนี่มันช่วยชีวิตได้เลยนะนี่ ในขณะที่ผมกำลังนึกขอบคุณสวรรค์อยู่ในใจที่ให้ได้อยู่ในห้องอุ่นๆ ไอ่แจ๊คก็เดินมาซ้อนข้างหลังผมแล้วรวบเอวผมไปกอดแน่น...
“ไหน.....เล่ามาซิ คุยอะไรกัน....”
ตอนที่ 25 เคลียร์ๆๆๆๆๆ
********************************
ไม่ได้มาต่อเรื่องนี้ 2-3 วัน คนเมนท์หายโหม๊ดดดดดดดดดดดด
ตอนหน้ามีบทอัศจรรย์....อุ๊ย พูดไรออกไป :-[
สรุปตอนนี้คนเขียนก็ยังเครียดอยู่ดี หัวไม่แล่นเลย เรื่องงานน่ะ :เฮ้อ:
แต่นิยายนี่พิมพ์ไปเถอะ ถึงไหนถึงกัน :jul3:
เวรกรรมของตรู :m31: :m31: :m31:
-
^
^
:กอด1: เวลาแนน คัมแบ็คที่ไรแย่งซีนทุกที
เฮ้ออ เจ้าแม็คยังไม่ทันได้จีบอะไรก็นะ แห้วกินซะแล้น
ส่วนนางนู๋นอกจากเคลียร์เรื่องนอกมุ้งแล้วยังต้องเคลียร์
คนในมุ้งอีก ทำตัวเหมือนตำรวจ ทั้งจับพิรุธเก่ง ทั้งสอบและสวน
เก่งเกินคนด้วย 555
นังหนูจะได้นอนเต็มอิ่มสักวันมั๊ยหนอ อิอิ
ปล.สู้ๆคะ +1 จัดไป
-
เคลียร์จริง ๆ ด้วย
พอถึงตอนหน้าก็เคลียร์ทั้งตัว :o8:
-
ตอนหน้านี่แบบว่าเคลียกันเรียบร้อยโรงเรียนแจ็คเลยชิมิ รอๆๆ
เรื่องงานก็ค่อยๆคิดครับ สู้ๆ
-
คนแต่ง ไม่มีตอบเม้นท์เลยนะ
จะหนีไปจากทู้หนีแล้ว :m15:
-
สงสารแอรอนมันเหมียนกันนะ แต่ทำไงได้...ไม่ใช่ก็ ไม่ใช่ จะพยายามไปก็นะ
-
เพิ่งอ่านคับยังตามไม่ทันอิอิ
แต่เราก็ไปมาน่ะ work&travel อ่ะไปทำสวนสนุกในcarifornia ได้เล่นเครื่องเล่นฟรด้วยน่ะเพราะเป็นพนักงาน
ได้ประสบการณ์ดีทีเดียว
จะตามอ่านให้ทันคับ
-
อย่างนี้ ต้องมีเคลียร์ตัวต่อตัว (เสื้อผ้าไม่เกี่ยว) กับแจ๊คอีกแน่ๆเลยล่ะเชนทร์ พร้อมจะเคลียร์รึยัง อิอิ :z1:
-
:really2: :really2: :really2:
เพ่แจ๊คได้ใจมากๆๆ
-
ขอเชียร์แอรอนได้มะ :pigha2:
อยากเห็นแจ๊คหึงโหด 5555 :pighaun:
-
บทอัศจรรย์เป็นอย่างไรอ่าาาาาาา
อยากรู้จักเลย
คริๆ คริๆ
-
:z3:
ตอนที่ 26 เคลียร์ไง....เคลียร์จริงจริ๊ง~
ขอผม......ดำเนินเรื่องเองดูบ้างนะครับ....ฮึๆ
จริงๆผมเห็นนะ.....ฉากคุยกันของเชนทร์กับไอ่แอรอนน่ะ แต่ที่ยกขึ้นมาถามในสถานการณ์แบบนี้น่ะ.....แค่อยากลองอะไรนิดหน่อยมากกว่า....
“อะเฮ้ยยยยยยย~” ผมยังคงประชิดตัวและฝืนถอดเสื้อของไอ่เด็กบ้าตรงหน้าที่ตอนนี้หลังชนกำแพงเรียบร้อยแล้ว ผมยกแขนเรียวสองข้างขึ้นแล้วดึงเสื้อโปโลพนักงานออกจากทางหัว ปาทิ้งไปที่พื้น แล้วก็ย้ายมือลงไปจัดการกับกางเกงต่อโดยไม่ฟังคำทัดทานใดๆทั้งสิ้น....
“แจ๊ค.....มึง” ยัง......สอนไม่รู้จักจำ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวนิดๆ ก็มือน้อยๆนั่นบินไปป้องที่ปากทันทีที่สายตาผมตวัดขึ้นไปมองหน้ามัน แต่ไม่ทันแล้วล่ะ ผมเชยคางมลนั่นเพื่อรับจูบจากผม....
เหมือนมันจะรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป.....เจอจูบแบบนี้เข้าไป สิ่งที่ตามมาทุกครั้งก็....
“เวลานี้เวลาอะไร....หืมม์....?” มันไม่ตอบ.....ได้แต่หลบสายตาผม ภายใต้แสงไฟนวลๆแบบนี้ ผิวเนื้อดูนวลเนียนกว่าที่เคย....
ผมแตะริมฝีปากลงที่ซอกคอเบาๆ สูดกลิ่นหอมๆจากตัว....จะว่าหอมก็ไม่เชิง มันมีหลายๆกลิ่นรวมกัน กลิ่นแป้งเด็ก กลิ่นครีม กลิ่นสบู่ กลิ่นผงซักฟอกจากเสื้อที่เพิ่งถอดไป หรือแม้กระทั่งกลิ่นซอสจากฮอตดอก....
แต่ทั้งหมด......ก็รวมเป็นกลิ่นเดียว ที่.....ผมอยากจะฝังจมูกลงไปแล้วดอมดมอย่างไม่รู้เบื่อ....
ผมละเลียดจูบๆแตะๆไปทั่วซอกคอ ลาดไหล่ ไหปลาร้าด้วยความอ่อนโยน.....อดใจไม่ไหวก็ขบกัดเบาๆตามแผ่วผิว จูบให้เป็นจังหวะเดียวกับการลูบไล้ร่างกายเบื้องล่าง....
ไอ่ตัวแสบในอ้อมกอดผมคงเคลิ้มได้ที่แล้วล่ะ....วี่แววที่จะขัดขืนหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ ฮึๆ....
อย่างที่บอกครับ.....ผมไม่ชอบการฝืนใจ.....
ไม่คือไม่....
และถ้าทุกท่านสังเกตกันนะ....มักจะไม่มีคำว่า ‘ไม่’ ออกจากปากของเชนทร์....
หรือผมรุกเร็วจนมันพูดไม่ทัน....ก็ไม่รู้นะ.... ฮึๆ...
ร่างในอ้อมกอดผมกระตุกสั่นน้อยๆ เมื่อผมเน้นย้ำในจุดที่อ่อนไหว ผมลูบไล้ไปตามแนวเส้นเลือด ขยับมือขึ้นลงตามจังหวะที่คุ้นเคย....
ริมฝีปากผมยังประกบจูบไม่ห่าง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายทำท่าจะหายใจไม่ออกก็ถอนริมฝีปากออกแล้วจูบไล่ลงมาอีกครั้ง....
ผมคุกเข่าลงตรงหน้าไอ่ตัวแสบ ที่ตอนนี้ร่างกายอ่อนระทวยจนต้องเอามือจิกครูดกับผนังอย่างหาที่พึ่ง ริมฝีปากผมไล่ลงไปขบเม้มยอดอกที่ตอนนี้ชูชันขึ้น ทั้งดูดและเล็มอย่างหมั่นเขี้ยว ฝ่ามือเบื้องล่างยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง...
เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง ร่างกายที่กระตุกสั่นอย่างแรงของคนตรงหน้าเป็นสัญญาณอย่างดีที่บอกให้ผมรู้ว่า....อีกไม่นานร่างนี้จะปลดปล่อย.......
อย่าถามว่าทำไมผมรู้......ลองถามคู่ของพวกคุณดูก็ได้.....ยิ่งทำกันมากเท่าไหร่ สิ่งที่เรียนรู้ในเบื้องลึกของอีกคนก็จะมากขึ้นเท่านั้น.....ก็นี่มันเวลาแห่งการ ‘เปิดตัวเปิดใจ’ เข้าหากันอย่างดีเลยล่ะ ฮึๆ...
ผมหยุดการกระทำทุกอย่างทันที ชันตัวขึ้นกั้นแขนขังอีกฝ่ายไว้ ไอ่ตัวแสบตรงหน้าผมปรือตาขึ้นอย่างงุนงง หลังจากที่โดนผมป้อนสัมผัสให้อย่างต่อเนื่องมานาน...
“บอกมาซิ.....คุยอะไรกันกับแอรอน....” ผมมองหน้าอีกฝ่ายตรงๆ ยอมรับครับว่าหมั่นไส้....อยากแกล้ง....ฮึๆ
มันเงยหน้าขึ้นมองหน้าผม แล้วก็ก้มหลบลงไปเมื่อผมเคลื่อนใบหน้าเข้าไปในระยะประชิดกว่าเดิม...อีกฝ่ายเลื่อนมือไปบังที่ส่วนสำคัญของตัวเอง คงจะอาย....ผมคิด
ก็จนถึงตอนนี้ เสื้อผ้าของผมยังอยู่ครบทุกชิ้น....ในขณะที่ร่างเล็กตรงหน้า.....เหลือแต่....ถุงเท้า....
“เชนทร์......อย่าดื้อ....” มันอ้าปากจะเถียง ผมก็ประกบจูบลงบนกลีบปากสีแดงช้ำนั่นอีกรอบ....และมันคงจะต้องช้ำกว่านี้อีกแน่ๆ.....ถ้าไม่รีบบอก....
ผมแค่อยากจะได้ยินจากปากของมัน.....ว่ามันจะไม่ไปยุ่งกับอีกฝ่าย....
“อื้อ....อย่า...อะ อย่าเล่นแบบนี้....แจ๊ค...อ๊ะ...” ผมเลื่อนมือขวาเข้าไปลูบไล้ช่วงตัว เอวบางๆจนเลยเถิดไปถึงสะโพกด้านหลัง....เนินเนื้อแน่นๆ....ทำเอาผมแทบจะสะกดอารมณ์ตัวเองไม่อยู่...
แต่ยัง.....ยังก่อน....
“บอกมา....” ผมย้ำซ้ำๆ พูดใส่ตาของอีกฝ่ายที่มีสีหน้าเข้มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด.....สีหน้านั้นมีทั้งความเขินอาย ความลำบากใจ และ....ความต้องการ...
มันยากมากนะครับ....กับการที่ผมปั้นหน้าให้ดูขรึมที่สุด.....ต่อหน้าภาพที่มัน....โคตรจะเย้ายวนใจขนาดนี้....
แต่ผมก็ทำจนได้....ฮึๆ ทั้งๆที่ ภายในนั้นแทบจะปะทุจนพร้อมจะระเบิด....
“ก็....อื้อ...ก็แค่....บอกว่า อื้ออออ เป็น....เพื่อน....อะ เป็นเพื่อนกัน...นะ....อึก...” ร่างเล็กตรงหน้าเอ่ยกระท่อนกระแท่น เมื่อถูกบังคับให้พูดในสภาพที่อารมณ์ภายในกำลังปั่นป่วน ผมยังคงเร่งมือสลับช้าเร็วอยู่แบบนั้น.....เพราะรู้ดีว่า มันเป็นความทรมานที่แสนหวานเพียงใด....
“แน่ใจนะ....”
“อื้อ....แน่.....แน่ใจ....แจ๊ค...พอแล้ว ไม่เล่นแล้ว....แจ๊ค แฮ่ก...อะ” ผมปล่อยมือตัวเองออก สองมือประคองใบหน้าหวานๆนั่นมาจูบเบาๆ สองแขนเรียวเอื้อมโอบรอบคอผมอย่างเผลอไผลตามอารมณ์หวาม....แต่ทว่า....
“แล้วไปจับมือกับมันทำไม....” ผมถามมันต่อ ในขณะที่ฝ่ามือผมก็เลื้อยไปทั่วร่างกายตรงหน้า หากแต่เว้นไว้ในบางจุด.....จุดที่เจ้าตัวต้องการจะให้แตะต้องนั่นแหล่ะ....
ไอ่ตัวแสบของผมมีสีหน้าขัดใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดจนผมแอบหัวเราะข้างใน... ตอนนี้ร่างกายช่วงล่างของผมเองก็รุมร้อนอยากจะปลดปล่อยเหมือนกันนั่นแหล่ะ...แต่จะเคลียร์ทั้งที....มันต้องให้เด็ดขาด.....
“ก็......อะ ก็แค่จับ...มือ...แล้วบอก.....อะ บอกว่าเป็น....เป็น เพื่อน....น่ะ อะ.....แจ๊ค...” ผมยิ้มออก....ฝ่ามือลากไล้ไปที่กลางลำตัวอีกฝ่ายอีกครั้ง ร่างกายตรงหน้ากระตุกสั่นเหมือนพึงพอใจในการกระทำของผมอย่างเหลือประมาณ...
อย่างที่บอกว่าผมเห็นทั้งหมดนั่นแหล่ะ....แต่ผมแค่อยากได้ยินจากปาก...
แค่อยากได้ยินว่า....มันเป็นของผมคนเดียว....
คำตอบรับน้อยๆตอนที่แอรอนมันถามเรื่องระหว่างมันกับผม....แค่นั้นก็มากพอแล้ว....
ผมช้อนตัวอีกฝ่ายที่ตอนนี้แทบจะละลายไปกับผนังขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดแล้ววางร่างนั้นให้นั่งที่ขอบเตียงอย่างหมิ่นเหม่...
“ถอดเสื้อให้หน่อย....” แน่ะ.... ไอ่สีหน้าเข้มๆ ปนลำบากใจนี่มันน่า.....ซะจริง ฮึๆ...
อีกฝ่ายเอื้อมมือมาจับที่ปลายสาบเสื้อของผม แล้วดึงออกทางหัวให้อย่างนุ่มนวล ผมพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงให้ถอดท่อนล่างด้วย อีกฝ่ายก็ยิ่งหน้าแดงไปใหญ่ แถมยังขมวดคิ้วมุ่นจนผมหลุดขำออกมาจนได้....ผมปล่อยให้อีกฝ่ายงมกับกระดุมกางเกงแสล็คและเข็มขัดของผมซักพัก ผมมองตามอิริยาบถงกๆเงิ่นๆนั่นด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย....
แต่ตอนนี้คงเหลือไม่กี่ความรู้สึกแล้วล่ะ....
“ฮึๆ....” ผมผลักร่างอีกฝ่ายเบาๆให้นอนราบลงกับพื้นเตียง แล้วเอื้อมมือไปดึงทั้งกางเกงและบอกเซอร์ออกจากตัวด้วยความรวดเร็ว เพราะถ้ารอให้อีกฝ่ายทำให้ทั้งหมด....ผมคงคลั่งตายก่อน...
ก็อดทนมาได้พักใหญ่ๆแล้วนี่ครับ ฮึๆ......
ผมทาบทับลงไปที่ร่างไอ่ตัวแสบที่ตอนนี้นอนมองผมอย่างหวาดๆบนเตียง เสียงหอบน้อยๆที่ยังคงมีให้ได้ยินแทบจะตลอดเวลา ผมก้มลงไปจูบที่กลีบปากแดงช้ำนั้นอีกครั้ง ฝ่ามือเลื่อนไล้ลงไปเบื้องล่าง ใช้ปลายนิ้วปาดเอาน้ำเหนียวๆที่ส่วนปลายของอีกฝ่ายขึ้นมาแล้ว....ไล้เลียให้อีกฝ่ายเห็นอย่างจงใจ...
หันหน้าหนี หน้าแดงไปจนถึงใบหู ผมยิ้มน้อยๆในความน่ารักเล็กๆของมัน เลื่อนปลายนิ้วลงไปเบื้องล่าง สอดแทรกเข้าไปในส่วนลึกล้ำของมัน เอวบางขยับขึ้นจนลอยจากพื้นเตียงตามสัญชาตญาณ...ผมก้มลงกระซิบที่ใบหูเบาๆ
“อย่าเกร็ง....ดี.....อย่างนั้นแหล่ะ.....” ร่างเล็กเบื้องล่างโอบรอบคอผมอย่างเผลอไผล ผมเลื่อนไปจูบเบาๆที่หน้าผาก ค่อยๆขยับเรียวนิ้วเข้าออกจนอีกฝ่ายดูคุ้นชินขึ้นบ้างแล้วค่อยเพิ่มจำนวนนิ้วไปเรื่อยๆ....
“แจ๊ค.....พอ....พอเถอะ....อะ....อ๊า ทำ...ทำเถอะ....เถอะนะ...อึก....” แม้สีหน้าจะบ่งบอกชัดเจนว่าลำบากใจแค่ไหน แต่คำพูดซื่อๆนี้ก็ทำให้ผมยิ้มออก....
ก็มันน่ารักแบบนี้สิน่า.....
“ตามบัญชาครับ....คนดี....”
..............................................................................................
จินตนาการกันต่อเถอะครับ.....ตามสบายเลยครับ.....
ผมแค่อยากจะบอกว่า.......กว่าผมและมันจะตื่นขึ้นมาในอีกวันได้....ก็ปาไปเที่ยงๆแล้ว....
ไบหน้ายุ่งๆมีรอยหมอนอยู่นี่มันก็......น่ารักดีไปอีกแบบ.....
ที่แน่ๆ ผมคงต้องจับมันตัดผมแล้วล่ะ…..ถึงมันจะจั๊กจี้ดีเวลาที่แนบชิดกับเส้นผมนิ่มๆนี้....
แต่พอยิ่งยาวขึ้นๆ เท่าไหร่....ใบหน้าที่เจ้าตัวย้ำนักหนาว่า ‘หล่อ’ มันจะกลายเป็น ‘น่ารัก’ ไปน่ะสิ
เห็นผมดูเฉยๆ ผมก็หวงนะครับ....ฮึๆ....
จบตอนที่ 26 เคลียร์ไง....เคลียร์จริงจริ๊ง~
***********************************
เคลียร์แล้ว.....มันเคลียร์กันแล้วจริงจริ๊ง~~~~~~~ ฮ่า~
แต่คนแต่งอยากแกล้งคนอ่าน.... จริงๆก็เกาะขอบเตียงบันทึกทุกช๊อต แต่แบบว่า...โรคจิตไง ชอบแกล้ง :laugh:
งานก็.....สมองกูนี้ช่างปลอดโปร่งโล่งสบาย....
ใสกิ๊งเยยยยย
ม่ายมีไรเลย
5 5 5
5....
ฮือ......
ฮืออออออออออออออออออออ :o12:
เป็นบ้าพอแล้วม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านกันจนมาถึงบรรทัดนี้ ขอบคุณมากมายจริงๆจ่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
^
^
ไอ้เสือแจ๊ค เอ็งเป็นพระเอกไม่ใช่ผู้ร้ายโรคจิตชิมิ
ทำเอาอินู๋มือไม้อ่อนยวบ จะสั่งให้ทำอะไรก็ได้อย่างใจนึกเลยนะ
แหม่ๆ ยิ่งศึกษากันมาขึ้นยิ่งเข้าใจ รู้ใจกันมาขึ้น
ถ้าเรียนแพทย์ (ไม่ใช่ แพสยาศาสตร์นะ)เนี่ยได้เกรดเอแหงๆ วิชากายภาพเชนทร์สาดดดดดดด 5555
นังหนูของอิป้า เรียนยังไม่จบไฮสคูลวิชามารนี้พอเลยอ่ะ แล้ว
โดนล่อให้สารภาพอีก เหอะๆ หมดเปลือกจริงๆแบบนี้
ชาตินี้ก็โกหกแจ๊คมันไม่ได้แน่ๆ มันมีวิธีรีดความลับ 555
"แต่ทั้งหมด......ก็รวมเป็นกลิ่นเดียว ที่.....ผมอยากจะฝังจมูกลงไปแล้วดอมดมอย่างไม่รู้เบื่อ...."
>> ชอบกลิ่นซอสของฮอทดอก กินคู่กับเนื้อนังนู๋
โดนปลอกเปลือกเหลือแต่ถุงเท้า อั๊ยยยยยยยหวานซะ :pighaun:
"หรือผมรุกเร็วจนมันพูดไม่ทัน....ก็ไม่รู้นะ.... ฮึๆ..."
>> ย่ะพ่อคนเก่ง เวลาแตะนังหนูหนะเคยให้สัญญาณไฟมันก่อนมั๊ย
มันรู้ตัวอีกทีก็เหมือนกระแสไฟซ่านเข้าทุกอณูผิวแล้ว รู้ตัวอีกทีหลังก็
แตะพื้นเตียงแล้ว :z1:
“ถอดเสื้อให้หน่อย....” แน่ะ.... ไอ่สีหน้าเข้มๆ ปนลำบากใจนี่มันน่า.....ซะจริง ฮึๆ...
>> อิโจรหื่นห้าร้อย อั๊ยยยยยยชอบแกล้งนังหนู
จิตแต่ชอบหวะ
“ตามบัญชาครับ....คนดี....”
>> กัปตันแจ็ค พร้อมนานแล้นคนดี
o13 หึหึ รักนังหนูมากมาย
-
:กอด1: ซีเนียร์ .... ของเราแน่น
คิดถึง ๆ .... :monkeysad:
แต่ยุ่งมากกกกกกกกกก.....
ว่าแล้ว ไปอ่านก่อน คิดถึง สองหนุ่ม... :bye2:
-
น้องแจ๊ค หวงน้องเชนมากจนไม่บรรยายให้ละเีอียดใช่มะ :m31:
:haun4:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้ะ
:L2:
-
อ้าว มันเคลียร์ได้ไม่เคลียร์เลยวุ้ย
-
ไปเล่นกะคนอ่านเรื่องนู้นแล้ว....แวบมาเรื่องนี้มั่ง :oni1:
*บันทึกบทสนทนาครั้งที่ 1*
คนแต่ง - หวัดดีนังหนู หวัดดีแจ๊ค...
แจ๊ค - อืม....
นังหนู - อ่า....สวัสดีครับ... (ยิ้มกว้างซ้า....โอ่ย ตรูใจละลาย... :-[ )
คนแต่ง - .........(ชะอุ่ย....ไอ่แจ๊คตวัดสายตามามองแบบอาฆาตซะ ใจเย็นๆ ตรูเป็นคนแต่งพวกมึงมานะว้อย ดุจริง -*-)
แจ๊ค - ว่าแต่จะสัมภาษณ์ไรเหรอครับ?
นังหนู - .....(ไม่พูดอะไร แต่นั่งตาแป๋วแหว๋ว.....เฮ่อ น่ารักว่ะ)
คนแต่ง - ......อะๆ โอเคๆ งั้นขอถามว่า ช่วงนี้สบายดีมั้ย?
แจ๊ค - เรื่อยๆครับ เหนื่อยดี...
นังหนู - ก็ดีครับ แต่เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวนิดหน่อย....เคาร์เตอร์เพนมันหมดอะครับ จะซื้อที่นี่ก็กลัวซื้อไม่ถูก กลัวมันแสบอะ
คนแต่ง - ทำงานหนักเหรอ?
แจ๊ค - ฮึๆ....
นังหนู - เอ่อ.....อ่า ก็...ครับๆ ใช่ งาน...งานครับ....งาน ....
คนแต่ง....ทีแรกก็งงๆ แต่มองสลับไปมาระหว่างไอ่สองตัวนี้แล้วก็....อ่อ กรูเกท :z1:
แนน - ไม่เรียกกุนะ เชี่ยยยยยย
น้องเม - ใจเย็นค่ะพี่แนน.....
คนแต่ง - อ่าว อยู่เรอะ ก็นึกว่าไม่อยู่ไง...
แนน - อยู่ดิ....เออ ไหนๆก็ถ่อมาหา มี'หรี่ ปะ???
คนแต่ง - ป่าวว่ะ ไม่ได้เอามาด้วย (สังเกตว่าคำลงท้ายจะเปลี่ยนไปตามแต่คนคุย :laugh: )
น้องเม - ลดๆเถอะพี่แนน....เดี๋ยวผิวเสียหมด...
แจ๊ค - เสียไม่เสีย กูว่าก็ค่าเท่ากัน...
แนน - ไอ่ห่า :angry2: :angry2: :angry2:
นังหนู - เออ....พอเหอะว่ะ จะกัดบ่อยๆ ไม่เหนื่อยเรอะ (ส่ายหัวอย่างปลงๆ)
น้องเม - คุณคนแต่งคะ....เมอยากกินไอติมอะ ซื้อให้หน่อยสิ...
คนแต่ง - อ่า....จ้ะ เออ....ไว้มาสัมภาษณ์คราวหน้าจะซื้อมาฝากนะ งั้นขอจบคำถามแค่นี้ก่อนละกันนะ มึนๆงะ
แจ๊ค - อ่าว จะไปแล้วเหรอ...?
คนแต่ง - เออ....มึนอะ
แจ๊ค,นังหนู,แนน,น้องเม - โชคดี...,โชคดีครับ, อย่าเพิ่งตายล่ะมึง..., อย่าลืมไอติมหนูนะ...
คนแต่ง - :a5: :a5: :a5:
แวบมาเล่นกับคนอ่านก่อนลาไปทำงาน
ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านความบ้าของผู้เขียนอย่างอดทน :pig4:
สุดท้ายอยากบอกว่า รักคนอ่านมากมายยยยยยยยย :จุ๊บๆ:
-
:z13:
จิ้มมมมมม
ให้ทะลุคนแต่ง
:laugh:ฮาไอ่แนน
น้องเมจ๋า นู๋แอบงกนะเนี่ย "อย่าลืมไอติมหนูนะ"
-
เคลียอะไรคับ...ผมว่า
-
"เปิดตัวเปิดใจ"
แต่ใยมิเปิดทุกช็อดให้คนอ่านเห้นอ่า จะไปจิ้นยังไงดีหง่า
ฮึฮึฮึๆๆๆๆๆ
-
:3123:
-
^^
-
ชักอยากเปลี่ยนคู่เป็น แจ๊ค กะ แนน แล้วอะ 5555
คงฮาดีพิลึก :m20: :jul3:
-
เชนทร์นี่แพ้ทางแจ๊คทุกรูปแบบเลยจริงๆเนาะ :z1:
-
แจ็คหื่นเนอะ (มันแน่อยู่แล้ว)
วิธีเคลียร์มีตั้งหลายแบบ แต่เลือกใช้วิธีนี้ เหอเหอเหอ
:haun4: :haun4:
-
นายแจ็คนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ o13
-
เหอๆ เคลียร์จนใสกิ้งเลยทีเดียว :z1:
-
อึ๊บ อึ๊บ ๆๆ
ดัน ดัน ดัน ทู้เด๋วตกหน้า
รักนะนังหนู :กอด1:
-
ขึ้นไปหน่อย อึ๊บๆ o18
-
:m31:
-
อึ๊บ อึ๊บ :oo1: เจ็บนิดเดียวนะนังหนู :m20:
-
:z2:
ตอนที่ 27 ตัดผมให้นังหนู
“ไว้ใจได้แน่นะมึง” น่ากลัวจะตัดแหว่งอะ....
“เออน่า......กูตัดเป็น.......”
ยังไม่ทันที่คมกรรไกรแรกจะโดนเส้นผมของผม....
“บรึ้มมมมมม!!!!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“เฮ้ย!!!” “เฮ้ย!” เสียงนี้มันเสียงไอ่แนนนี่หว่า!!! เป็นไรกันวะเนี่ยยยยยยยย!~
ทั้งผมและไอ่แจ๊ครีบรุดตามเสียงไปยังที่เกิดเหตุทันที และก็ได้พบกับ....
“มึงเล่นไรกันวะ” ภาพที่เห็นคือไอ่แนนและน้องเมในสภาพหัวหูเปื้อนคราบช๊อคโกแลตไปหมดและสภาพห้องครัวที่เอ่อ....เละอะแหล่ะ พูดง่ายๆ
จากสภาพเตาอบขนมที่ตอนนี้เละเทะไปด้วยคราบของช๊อคโกแลตและถาดขนมเรียงรายอยู่บนโต๊ะพอจะสรุปได้ว่ามันคงจะทะลึ่งทำขนมกันน่ะสิ
“แฮ่ๆ.....” มันโบกไม้โบกมือแหยๆไปมา จูงมือน้องเมที่สภาพเละไม่ต่างจากกันออกไปนอกห้องครัวแล้วสะบัดเนื้อตัวไปมา แต่คราบเหนียวๆนั่นก็ไม่ได้หลุดออกไปมากมายเท่าไหร่เลย
“กูว่าไปอาบน้ำเหอะ....” ผมเดินเข้าไปบอกมัน มันหัวเราะแหะๆแล้วเอามือมาป้ายแก้มผมอีก -*- รอยช๊อคโกแลตแบบโฮมเมดเปื้อนเป็นวงที่แก้มผม ผมเอื้อมมือมาป้ายๆที่แก้ม แล้วเอามาเลียเบาๆ
“อร่อยดีนะมึง......แต่กูว่า มึงไปอาบน้ำดีกว่านะ น้องเมด้วย เดี๋ยวกูจะช่วยเก็บกวาด” น้องเมพยักหน้าเป็นทำนองว่าขอบใจ แล้วเดินขาแข็งเข้าห้องนอนไปเลย ผมหันหน้าไปบอกไอ่แจ๊คให้มันเอาผ้าขนหนูเก่าที่ห้องกับน้ำยาทำความสะอาดให้หน่อย แต่มันก็....
“อะ.....”
“.....น้องเมกับไอ่แนนทำครีมอร่อยดีนะ....” ว่าแล้วมันก็เดินหันหลังไป.....สงสัยมั้ยครับว่ามันชิมจากที่ไหน.....
แก้มผมอะดิ......-*-
โอเค.........ผมว่าผมควรจะเริ่มชินกับความโรคจิตของมันได้แล้วล่ะ....
“เฮ้อ.......” มันเลียซะเกลี้ยง -////- ผมลูบเบาๆที่แก้มตัวเอง รสสัมผัสยังจางอยู่เบาๆ เอาน่า......ช่างมันละกัน -*-
ผมกับไอ่แจ๊คช่วยกันทำความสะอาดห้องครัวได้ซักพัก สองสาวก็มาช่วยกันครับ ถามไถ่ไปมาว่าทำไมมันเละขนาดนี้คือ มันอบเค๊กแล้ว.....เตาระเบิด เหอะๆๆๆๆๆ มันอบกันอีท่าไหนวะ
“ก็กูว่าง อยากลองทำดูนี่หว่า” ขัดพื้นไปเถอะ มึงอะ ไอ่แนนเอ๊ยยยยย
“สรุปเหลวเนอะพี่แนนเนอะ.....”
“นั่นสิ.....สงสัยซื้อกินคงดีกว่า”
“เพิ่งรู้เรอะ.....” ไอ่แจ๊คที่โดนใช้ให้ขัดคราบที่กระเด็นไปติดเพดานบ่นขึ้น และนี่คงเป็นครั้งแรกที่ไอ่แนนไม่เถียงกลับ 55555+
ในที่สุดพวกผมสี่คนก็ช่วยกันขัดห้องครัวจนกลับมาอยู่ในสภาพเดิมจนได้ ต่างคนต่างนั่งแปะอยู่ที่โซฟาตัวเดิมที่เดิมด้วยความเหนื่อยล้า กลิ่นชอคโกแลตที่ยังหลงเหลืออยู่ในอากาศพอให้หอมๆ ผมฟุดฟิดๆที่จมูกเพราะกลิ่นหวานๆของมัน
“เออ กูว่าจะถามตั้งแต่เมื่อกี๊ละ ทำไมผมมึงมันกระจายเป็นรังนกงั้นวะ” ผมเอามือแตะๆที่หัวตัวเองแล้วก็....อืม ยุ่งจริงด้วยแฮะ -*-
“ก็ฉีดสเปรย์ไว้....ทีแรกจะตัดผม ได้ยินมึงแหกปากเลยวิ่งมาดู หัวมันเลยฟูเงี้ยแหล่ะ....” ไอ่แจ๊คว่าแล้วเอื้อมมือมาลูบๆหัวผมที่ตอนนี้สภาพใกล้จะเป็นรังนกไปทุกที แต่ก็ปล่อยมันลูบไปนะ เพลินดี
“พี่แจ๊คตัดเป็นเหรอคะ?”
“เป็นครับ.....เคยตัดให้เพื่อนมาหลายคนแล้วล่ะ”
“จริงดิ.....ตัดให้กูมั่งดิ”
“เอาดิ งั้นเดี๋ยวตัดหัวไอ่นี่ก่อนแล้วกัน....ปะ” ว่าแล้วมันก็ฉุดแขนผมขึ้นซึ่งก็ต้องไปตามแรงดึงมันอะนะ สองสาวก็พากันลุกแล้วเดินตามมา
เป็นร้านตัดผมที่วิวสวยไม่หยอกเลยแฮะ.....ลานหน้าอพาร์ทเมนท์ที่ตอนนี้ยังมีหิมะปกคลุมอยู่บางส่วนเป็นก้อนๆเพราะยังละลายไม่หมด แต่จากพยากรณ์อากาศก็ทำให้รู้ว่าหน้าร้อนของที่นี่ค่อยๆคืบคลานเข้ามาครับ อากาศเย็นๆนิดหน่อย เสื้อกันหนาวหนาๆตัวหนึ่งก็เอาอยู่ ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลาสติคสีขาวโดยมีผ้าคลุมสีขาวๆผืนยาวๆผืนหนึ่งที่หาเจอในห้องคลุมไหล่ไว้ สองสาวนั่งดูตรงม้าหินใกล้ๆ ไอ่แจ๊คฉีดสเปรย์ลงบนเส้นผมของผมอีกรอบ แล้วค่อยๆลงกรรไกรอย่างนิ่มนวล พอมันตัดไปได้ซักแปปนั่นแหล่ะผมถึงเพิ่งจะนึกออก...
“เออ....แล้วมึงจะตัดทรงไรให้กูวะเนี่ย” ลืมถามเฉยเลย ปล่อยมันตัดซะงั้น
“รอดูเถอะ......ยังไงกูก็ตัดให้แฟนกูน่ารักอยู่แล้วล่ะ....ฮึๆ.....” เอ่อ......โอเค มุขประจำวันมาแล้วครับพี่น้อง เห็นนั่งเงียบๆน่ะคือกูเขินนะมึง -///- ผมเลยนั่งหันหลังปล่อยมันตัดต่อ มันหัวเราะเบาๆอยู่ข้างหลัง จะด่าก็กลัวมันจะแกล้งตัดแหว่ง แหะๆ
ผ่านไปราวยี่สิบนาที ไอ่แจ๊คก็สะกิดให้ผมที่หลับคาเก้าอี้ตื่น ตัดเสร็จแล้วเหรอเนี่ย....
“เป็นไงมั่งวะ.....” ผมหันหน้าไปถามไอ่แนนและน้องเมที่นั่งดูอยู่ใกล้ๆ น้องเมหน้าแดงเชียว ไอ่แนนก็ทำหน้าแปลกๆ.....มันประหลาดเหรอวะ????
“ไอ่แจ๊ค....มึงตัดไรให้กูเนี่ย?” ผมหันไปถามไอ่คนตัดที่ตอนนี้ก็ชะงักมองผมแบบนิ่งๆ ผมกำลังจะอ้าปากด่าแต่ก็…
“แอ๊กกกกกก” โอยยยย ไอ่เหี้ยแนนเข้ามาชาร์จผมจากทางข้างหลังอะ พออยู่แบบนี้แล้วรู้สึกว่ามันสูงกว่าผมเอาการเลยทีเดียว หน้าอกมันโดนหลังผมนิดหน่อย.....แน๊นนนนน ปล่อยกู๊~~เดี๋ยวกูงานเข้า T^T
“เหี้ยยยยยยยยย!!! น่ารักชิบหาย แจ๊ค....กูขอเมียมึงเห๊อะ....แบบว่ากูไมไหวแล้วว่ะ” ห่า....อะไรนะ กูไม่ใช่ตุ๊กตานะว้อย ดึงไปกอดแล้วบอกขอเนี่ย -*-
“พอเลยมึง....” ไอ่แจ๊คตรงเข้ามาดึงแขนผมจนหลุดออกจากอ้อมกอดไอ่แนน ซึ่งไอ่แนนมันก็เตรียมปล่อยตั้งแต่ไอ่แจ๊คมันเอื้อมมือมาแล้วเหอะ มันยิ้มกวนตีนๆ แล้วเดินหันหลังไปนั่งลูบหัวน้องเม
“อดเลยเนอะ น้องเม....ว่าจะขอมากอดเล่นซักคืน....555+” ไอ่แจ๊คยิ้มโหดๆไปให้ ไอ่แนนก็โอดโอยด้วยความเวอร์ของมันอีก มันก็เล่นกันไปมาแบบนี้แหล่ะครับ
“พวกมึงนี่นะ....” ผมปัดแขนออกจากมือไอ่แจ๊ค แล้วเอาสองมือยกขึ้นสางหัวตัวเองลวกๆ อยากเห็นอะ มันตัดทรงไรให้ผมวะ ไอ่แนนเดินมานั่งให้ไอ่แจ๊คตัดให้ต่อ เห็นมันเจรจากันอยู่นั่นแหล่ะ ผมเลยบอกว่าขอไปส่องกระจกให้ห้องแปปนึง แบบว่าอยากเห็นอะ...
อืม..........เออ ก็ดี.....ไม่รู้ยังไงแฮะ ผมว่ามันก็ทรงผู้ชายนะ ไหงไอ่แนนบอกน่ารักหว่า.... เดินออกไปอีกที ก็เจอการวิวาททางฝีปากเล็กน้อยระหว่างลูกค้าและช่างตัดผมจำเป็นครับ ไอ่พวกนี้มันกัดกันได้ตลอด บางทีเวลาผมมองพวกมันผมยังรู้สึกเลยว่ามันสองตัวนี่เหมาะกันดี....อารมณ์แบบคู่กัดอะครับ...
กว่าไอ่แนนจะพอใจกับทรงหัวสไลด์ใหม่ และไอ่แจ๊คจะเล็มผมให้น้องเมเสร็จก็ปาไปเย็นๆ พวกผมเลยเดินเข้าห้องครัวทำกับข้าวเย็นกินกันต่อ เวลาพักหมดแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกแระ เหอะๆ
จริงๆผมก็ชอบนะ สนุกดี เจอคนหลากหลาย ถึงจะเหนื่อยไปหน่อยก็เถอะ แต่ที่เบื่อคือผมขี้เกียจไปเจอไอ่แอรอน พูดจริงๆนะ.....ไม่รู้สิ อึดอัดอะ....
“ฮู่วววว.....” สบายตัวดี ผมเดินเช็ดหัวออกมาจากห้องน้ำ อาบน้ำอุ่นๆนี่มันสบายตัวดีน้อ...ไอ่แจ๊คเข้าไปอาบน้ำต่อ ผมนั่งบนพื้นพรมหน้ากระจกบานใหญ่ที่ตั้งอยู่ข้างเตียง ทาครีมไม่ให้หน้าแห้ง สายตาไล่ไปตามทรงผมทรงใหม่ที่ไอ่แจ๊คเพิ่งตัดให้......ยังไม่ชินอะ แต่ก็ดีตรงที่มันไม่ค่อยแยงตาเพราะผมเป็นพวกขี้รำคาญ
นั่งส่องกระจกดูหน้าตัวเองแล้วรู้สึกมันแปลกๆพิกล.....ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า เหมือนตั้งแต่มาที่นี่แล้วหน้าผมแปลกๆไปยังไงชอบกล.... เอานิ้วเขี่ยๆแก้มตัวเองเล่น
“มันก็เหมือนเดิมนี่หว่า......” ไม่รู้ ดูไม่ออกว่าต่างจากเดิมตรงไหน แต่ผมรู้สึกว่าต่าง.....งืออออออ ปวดหัว ช่างมันละกัน ผมลุกขึ้นไปเปิดแล๊บท๊อปเชคอีเมล เล่นเอมกับเพื่อน ซักพักไอ่แจ๊คก็ออกมา มันเปิดเครื่องของมันแล้วก็ต่างคนต่างนั่งเล่นกันไปเงียบๆ จนดึกๆผมก็นอน....
“แจ๊คกูนอนก่อนนะง่วงอะ....” ผมมุดลงไปนอนในที่นอนตัวเองแล้วหลับไปในเวลาอันรวดเร็ว...
ไอ่แจ๊คปิดคอม ปิดไฟทุกดวงในห้องแล้วมุดลงไปนอนกับนังหนูมัน......
“คิดผิดรึเปล่าเนี่ยที่ตัดให้......” จูบที่หน้าผากเบาๆแล้วมันทั้งสองตัวก็นอนหลับไปในอ้อมแขนของกันและกันจนเช้าแล...
จบตอนที่ 27 ตัดผมให้นังหนู
************************************
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/untitled.jpg)
รูปนี้เอาไว้อิมเมจทรงหัวใหม่ของนังหนู :-[
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงสำหรับผู้ที่มาดันให้ แหม ดันซะแรง นังหนูมันเจ็บสะโพกอยู่นะช่วงนี้อะ :oo1:
กร๊ากกกกก :m20: :m20: :m20:
-
หายไปหลายวันคิดถึงนังนู๋มาก
ขอไปตามอ่านก่อนนะ
กรี๊ดดดดดดด ภาพน่าร๊ากอ่ะ
ถ้านังนู๋หน้าตาอย่างนี้จะแย่งมานอนกอดเลยอ่า
อืมมม แนน&น้องเม
นู๋สองคนไม่ควรทำขนมเป็นอย่างยิ่ง
สงสารครัวอ่ะ~!!
ไปซื้อกินง่ายกว่ามั๊ย!!!!
-
อะไรกันค่ะๆ
กว่าจะมาได้น้า :z6: :beat:
555+
ตอนนี้น่ารักดีตัดผมให้กันด้วย
เลิฟๆ แจ๊ค กะ นังหนู :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ถ้าน่ารักอย่างในรูปก็อยากได้ไว้กอดเล่นสักคืนแบบที่หนูแนนว่าอยู่หรอก :impress2:
-
ขอกอดด้วยคนได้มั้ยอ่ะ งุงิ
-
มนุษย์สายพันธุ์แจ๊คอ่ะ คงไม่ดูดก็เลีย ครีมที่แก้มนังหนูชิมิ
จิต!! แต่คนอ่านช๊อบชอบ ส่วนนังหนูกรุณาทำตัวให้ชิน
แจ๊คซาลอน งานกันถ้วนทั่ว อั๊ยยยยยยย ตัดทรงนี้แล้วเกือบมีได้เสีย
แนนเอ้ย คำอุทานอันแรกนั่น คือคำชมชิมิ 555 ช่วงหลังๆมานี่
ไอ้เจ้าแนน ท่าทางจะเป็นคู่แข่งที่น่ากัวว่าแอรอนแหะ เผลอ
ต้องระวังโดนลักหลับด้วยนะนังหนู อั๊ยยยยยยยยยน่ารักกกกกก
ปล.รูปนุ้งเทปเป น่ากิน งั้งๆๆๆ ทรงผมก็เลิศ
ไอ้มุกดันแล้วเจ็บสะโพกเนี่ย ฮามากมาย :m20:
-
*บันทึกบทสนทนาครั้งที่2*
คนแต่ง - งั้นครั้งนี้ขอสัมภาษณ์สาวๆบ้างนะ.... แนนคิดไงกับไอ่แจ๊คกับเชนทร์?
แนน - น่ารักดี น่ารักชิบหาย....ตั้งแต่เห็นพวกแม่งครั้งแรกละ แอบเล็งในใจ ไอ่สองตัวนี้น่าจับคู่ด้วยกัน และขอสำเร็จซะด้วย :laugh:
คนแต่ง - น้องเมล่ะว่าไง?
น้องเม - สมกันดีค่ะ.....เค้าเรียกอะไรนะ สาววายใช่มะ เมเป็นเต็มๆเลย
แนน - ใช่มะ.....พูดจริงๆนะนี่ ถ้าเป็นผู้ชายนะ จะจีบมันแล้ววววว
คนแต่ง - ตอนนี้ก็ใกล้แล้วนะมึง....เหอะๆ (พูดเบาๆ :laugh: )
แนน - ว่าไงนะ???
คนแต่ง - เปล๊า~~ เออ แล้วทำไมไม่จีบ ถ้าคิดว่าเชนทร์มันน่ารัก?
แนน - ไม่รู้ดิ มันเหมาะกับผู้ชายมากกว่า....แบบว่า....ยังไงวะ อธิบายไม่ถูก สรุปง่ายๆ มันน่ารัก! จบ!!!
น้องเม - ทำกับข้าวเก่งด้วย.....ไม่งั้นเมทำคนเดียวแหงเลยอะ
คนแต่ง - ไหนว่าเพิ่งทำเค๊กระเบิดไง?
น้องเม - :o8: อย่าแซวสิ.....ก็เมทำขนมไม่เก่งอะ กะอุณหภูมิไม่ถูกอะ
แนน - แต่สนุกดี :laugh:
คนแต่ง - อ่านะ.....เออๆ คิดยังไงบ้างที่มีคนคิดว่าแกเป็นทอม? รู้มะ....อีกบอร์ดนึงที่เอาเรื่องพวกแกไปลง เขาเชียร์ให้แกอะ Yuri* กับน้องเม....
แนน - หา????? :a5: :a5: :a5:
น้องเม - อะไรนะ??? o22
คนแต่ง - ฟังไม่ผิดหรอก เหอะๆ
แนน - แม่งคิดได้ไงวะ......หรือลองดูมั้ย น้องเม (ว่าแล้วมันก็หันไปถาม)
น้องเม - เออ.....นั่นสิ เมไม่เคยคิดนะคะพี่แนน แต่พอมีคนบอกมันก็.....อืม....
คนแต่ง - เฮ้ยๆๆๆๆ เอาจริงอะ o22
แนน,น้องเม - ไม่รู้.....ไปละๆๆๆๆ
คนแต่ง - เฮ้ย!!!! o22
และแล้วสองสาววายก็จูงมือกันวิ่งไปเข้าห้องตัวเองเงียบ....อ่า อะไรวะเนี่ยยยยยย
:m20:
บันทึกบทสนทนานี้มาจากมีคอมเมนท์หนึ่งคอมเมนท์ที่ฮามากสำหรับผู้แต่ง.......จากอีกเวบไซท์หนึ่ง
อ่านแล้วแบบ โห คิดได้ไงวะ :m20:
Yuri* คือ ผู้หญิงกับผู้หญิงจ้ะ
เฮ้อออออออออออ เวิ่นจนพอ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกแระ เซ็งแต๊น้ออออ :z3: :z3: :z3:
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านความบ้าของคนแต่ง ขอบคุณอย่างสูงจ้า :pig4:
-
ตัดให้น่ารักเด๋วนังหนูงานเข้าเเย่เลย :z1:
-
:m16: :m16: :m16: :m16:...ถ้าคิดว่าการไปนานๆ แล้วกลับมาต่อให้ตอนเดียวแล้วจะหายงอล...บอกได้เลย...คิดถูกแล้วคร้าบบบบ
-
:L2:
-
แอร๊ยยย มาตัดผมให้เค้ามั้งดิ :o8:
-
แจ็คมันจะคิดค่าตัดผมนังหนูเท่าไหร่เนี่ย
:laugh:
-
หวานกันจริงจริ๊งงง คู่นี้ น่ารักอ่า...
:z1:
-
เพ่แจ็คนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ กีสสสส
-
Melos o18
คิดถึงนังหนู :impress2: เด๋วเจ้าแจ็คคงต้องฉลองทรงผมใหม่อีกแน่ๆ หึหึ
-
^^
-
:z2:
ตอนที่ 28 สวนน้ำฮาเฮ (1)
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก~~~~
เดือนกว่าแล้วครับทุกคน.....^ ^
อากาศเริ่มอุ่น.....คนที่นี่เรียกว่าหน้าร้อน แต่ประทานโทษครับ....นี่มันหน้าหนาวเล็กๆของบ้านผมเลยนะ อากาศดีชะมัดเลยยยยยยยยยยยย
ตามสัญญาว่าจ้าง พวกผมสี่คนทำงานในสวนสนุกครับ แต่ว่ามันจะมีโรงแรมในเครือเดียวกันอยู่ข้างๆ ซึ่งจะมีสวนน้ำในร่มให้เล่น มีทั้งสระน้ำเย็นและสระน้ำอุ่น ซึ่งก็แน่นอนว่าเล่นฟรีอีกแล้ว วันนี้ซึ่งเป็นวันหยุดหลังจากตรากตรำทำงานมากัน 4 วันรวดพวกผมจึงตัดสินใจมาเล่นน้ำกันครับ...
จริงๆที่สวนสนุกมีส่วนที่เป็นเครื่องเล่นแบบน้ำๆนะครับ แต่พวกผมยังไม่ได้ไป ก็กะว่าจะมาเล่นที่นี่ก่อนแหล่ะ ไหนๆมาแล้วก็เอาให้คุ้ม และอย่าลืมครับว่าฟรี!!! 555+
ตื่นเช้ามารับอากาศสดชื่น ผมยืนบิดขี้เกียจอย่างสบายใจหน้าห้องหมายเลขที่ 124 ส่งเสียงเอิ๊กอ๊ากอย่างสบายอารมณ์ เคยทำกันมั้ยครับ ลองดูนะ มันสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ รู้สึกสดชื่นมากมาย ไอ่แจ๊คเปิดประตูมาตามหลังผม เดินมาขยี้หัวผมที่เริ่มจะยาวขึ้นมานิดหน่อยจากทรงที่มันตัดให้ และก็ลงอีหรอบเดิม....
อ๊ะๆ อย่าเพิ่งคิดไปไกลว่าจะมี Morning kiss หรืออะไรนะครับ....
“ปะ.....ไปวิ่งกัน” แหะๆ กิจกรรมออกกำลังกายกลางแจ้งนี้ไอ่แจ๊คบังคับขู่เข็ญให้ผมทำร่วมกับมันมาได้อาทิตย์กว่าๆแล้วครับ.....เหตุผลของมันคือจะได้แข็งแรง จนสามารถรองรับกีฬาในร่มได้.....ดูม๊านดูมัน -*-
ผมกับมันออกวิ่งเหยาะๆไปตามทางเดินของละแวกบ้าน สูดอากาศที่สุดแสนจะดี จริงๆผมกับไอ่แจ๊คชวนไอ่แนนกับน้องเมแล้วนะ พวกมันออกมาวิ่งได้สามวันเท่านั้นแหล่ะ เลิกไปเลย มันบอกว่าง่วงแล้วก็ขี้เกียจ เอาจริงๆผมก็ขี้เกียจนะ แต่แบบว่าไอ่แจ๊คมันขอ ผมก็....ก็โอเคอะ แค่วิ่งเองหนิ
หลังจากวิ่งตามโปรแกรมของโค้ชแจ๊คพวกผมก็วิ่งกลับมาที่ห้องพักห้องเดิมครับ กลิ่นแพนเค๊กหอมฉุยลอยละลิ่วตามลมมาจากห้องครัว พอไปถึงก็พบกับน้องเมแม่ครัวใหญ่กำลังทำแพนเค๊กอย่างคล่องแคล่วโดยมีไอ่แนนฟุบหลับอยู่ที่โต๊ะรอกินอย่างกับเด็ก มันโงหัวขึ้นแล้วแซวพวกผมพอเป็นพิธี พอดีกับอาหารเช้าฝีมือน้องเมก็เสร็จ ก็เลยนั่งทานด้วยกันหมดเลยครับ
หลังทานเสร็จก็แยกย้ายกันเก็บของเลยครับ ก็ไปสวนน้ำมันก็ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ ถูกมะ พวกผมคิดกันว่าเปลี่ยนไปเลยน่าจะดีกว่า คงสะดวกกว่าไปเปลี่ยนที่นู่น
น่าแปลกที่บ้านเรามีกฎสระว่ายน้ำแปลกๆ ผมคิดว่างั้นนะ ก็วัยรุ่นที่นี่จะนิยมกางเกงว่ายน้ำที่มันเป็นกางเกงเล่นเซิร์ฟน่ะครับ ผมก็อธิบายไม่ถูก พวกร๊อคซี่ บิลลาบองอะไรเทือกๆนั้น ซึ่งถือว่าสุภาพและลงเล่นน้ำได้สบาย แต่บ้านเรากลับเห็นว่าไม่ควรใส่ ต้องใส่กางเกงว่ายน้ำซึ่งมันก็เอ่อ....ผมว่ามันดูโป๊กว่ากันเยอะเลยน่ะ ซึ่งก็เป็นอีกสาเหตุที่ผมไม่ค่อยไปสระว่ายน้ำตอนอยู่ที่บ้านครับ พอมาถึงที่นี่ผมก็ไปซื้อกางเกงว่ายน้ำแบบที่คนที่นี่เขาใส่กันแหล่ะ สวยดี ดูโอเคมากครับ ในความคิดผมมันก็เหมือนกางเกงขาสั้นอะ ผมเลยไม่ค่อยตะขิดตะขวงใจที่จะใส่เท่าไหร่
ผมไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำครับ ปล่อยให้แจ๊คมันเปลี่ยนข้างนอก ก็ถ้าเปลี่ยนด้วยกันได้ออกไปช้าแหงดิ....-*-
พอเปลี่ยนเสร็จ ผมก็มองเงาสะท้อนในกระจกบานใหญ่ในห้องน้ำเพื่อสำรวจความเรียบร้อย แต่แล้ว...
“ไอ่แจ๊ค!!!!!!!!!!!!!”
เชี่ยมากกกกกกกกกกกกกก ผมพรวดพราดออกไปด้วยความโมโห ก็...ก็มาน...ก็ม๊านนนนน~~~
“อะ...อะไร??” มันเองก็ดูตกใจที่อยู่ๆผมทะลึ่งพรวดพราดออกมา มันเปลี่ยนเสร็จแล้วและกำลังจัดกระเป๋าของมันกับของผมอยู่ ผมตรงเข้าไปแล้วชี้รอยจางๆที่คอกับหัวไหล่ให้มันดูด้วยความโมโห ก็บอกว่าอย่าทำรอยง๊ายยยย ~~ -*-
“เหี้ย มึง!! แล้วกูจะว่ายน้ำยังไงว้า~~~” :angry2: ผมเอะอะโวยวายในขณะที่มันนั่งขำซะงั้น ผมตรงเข้าไปขยี้หัวมันที่กลายเป็นรองทรงยาวนิดๆจนยุ่งเหยิงไปหมด มันเอามือปัดป้องมั่วเลย ผมเลยยิ่งขยี้หัวมันหนักไปอีก
คือไม่ได้โกรธนะครับ มัน....เอ่อ อายมากกว่า ผมบอกมันนักหนาว่าอย่าทำรอยๆ เพราะจะไปว่ายน้ำกัน แล้วมันนะโรคจิต....ชอบทำที่ๆเห็นชัดๆอะ พอถามว่าทำไม มันก็บอกเอาไว้ให้หมาที่จะคาบไปแดกดู....กรรม ใครมันจะมาอะไรกับผมนักหนา ไอ่บ้านี่ก็คิดมากไปเองอะ -*-
“เอ้าๆ เอานี่ไปใส่....ติดไป” มันยื่นเสื้อกล้ามสีขาวเนื้อบางมาให้ผม ผมคว้ามาแล้วยัดๆไปที่กระเป๋ากีฬาอะดิดาสของไอ่แจ๊ค (ที่มันเอาของผมไปใส่ด้วยกัน) แล้วรูดซิบปิด ผมคว้าเสื้อยืดแขนสั้นของผมมาใส่ทับแล้วบอกให้มันถือกระเป๋าออกไป มันก็ทำตามนะ แต่ไม่รู้ขำเจี้ยไรนักหนา กูไปเล่นตลกให้มึงดูเร๊อะ -*-
นั่งรถเมล์ในราคา 1 เหรียญก็มาถึงที่หมายครับ....โว้วววววว~ เครื่องเล่นใหญ่ดีจังวุ้ย...
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06252.jpg)
พวกผมสี่คนมองหาโต๊ะและทำเลตากผ้าขนหนูเหมาะๆแล้วก็ผลัดเปลี่ยนกันไปห้องน้ำครับ ไอ่แนนกับน้องเมยืนยันแข็งขันว่าให้พวกผมไปก่อน ผมก็ไปอะนะ ไปอาบน้ำเปล่าๆ แล้วก็พาดผ้าขนหนูออกมากันครับ
พอเดินมาถึงโต๊ะ ไอ่แนนกับน้องเมก็หอบผ้าไปเปลี่ยนชุดกันครับ ผมกับไอ่แจ๊คก็นั่งรอพวกมันไปพลางเหล่แหม่มงามๆไปพลาง ขอบอกว่ามองทั้งคู่คร๊าบ ทั้งผมทั้งมันเลยเหอะ 555+
ไม่ถึง 10 นาทีสองสาวก็มากันครับ พวกผมก็ชวนลงไปเล่น สองสาวมองหน้ากันแล้วก็ถอดชุดคลุมออกครับ....
เฮ้ย.......ขอบอก....
มีฝรั่งหล่อๆมองตามเลยนะนั่น.....
ซ่อนรูปสุดๆครับ ไอ่แนน.....5555+
ตอนนี้สองสาวอยู่ในชุดบิกีนี่แบบผูกคอครับ แต่ท่อนล่างของไอ่แนนเป็นกางเกงขาสั้น ส่วนน้องเมเป็นกระโปรงระบายๆเล็กน้อย ผมกับไอ่แจ๊คนี่เป่าปากแซวกันเปี๊ยวป๊าวเลย....5555+ นานๆทีจะเห็นไอ่แนนในสภาพนี้ น้องเมก็น่ารักไม่แพ้กันเลยครับ แต่คนละแบบ น้องเขาดูเหมือนคนจีนซะมากกว่า แต่ไอ่แนนนี่ดูไทยแท้ๆเลย
หลังจากแขวะกันพอประมาณก็ได้ฤกษ์เล่นน้ำซะที เริ่มต้นที่ไอ่นี่เล๊ยยยยยยยย อะไรไม่รู้อะ -*- (อ้าว!) เออ...ไม่รู้ชื่อเรียกอะ เอาเป็นว่ามันเป็นบันไดขึ้นไปสูงๆ แล้วเป็นท่อๆให้สไลด์ลงมาในเบาะยางที่เขาเตรียมไว้ให้ ซึ่งก็นั่งได้สี่คนพอดีครับ
“ว๊ากกกกกกกก” “กรี๊ดดดดดดดดดดด” ประสานเสียงกันครับตอนที่ลื่นลงมา แบบว่ามันส์โคตร กร๊ากกกกกก
หลังจากลงมาก็ไปเล่นน้ำวนกันครับ เป็นสระน้ำอุ่นนิดๆ มีน้ำพุให้เล่นตลอดทาง พวกผมก็เล่นกันไม่สนฟ้าดินเลยล่ะ แต่ผมสังเกตนะว่ามีบางคนเขามองมาครับ ไม่เชิงว่ามองแบบดูถูกนะ แต่มองวาแปลกๆอะไรแบบนั้นมั้ง…
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/SNC10306.jpg)
“เฮ้ยๆ....” ผมหันไปตามทิศทางการสะกิด ไอ่แนนเอานิ้วยาวๆของมันมาถูแถวๆรอยจูบที่คอผมแล้วยิ้มๆ ผมก็นะ.....เขินนะครับ....แต่พยายามชินอะ -*-
“อ่านะ.....” ไอ่แจ๊คเดินไปเอาเสื้อกล้ามมาให้ผมใส่ครับ ที่นี่เขาไม่ว่านะ เพราะผมเห็นวัยรุ่นบางคนก็ใส่กัน มันให้ผมใส่ผมก็ใส่แหล่ะ ถึงจะรู้สึกแปลกๆไปนิดที่มันเอาเสื้อสีขาวให้ใส่.....ผมยังแอบคิดว่ามันจะช่วยไรกูได้วะ แต่ใส่ไว้คงดีกว่าไม่ใส่....ละมั้ง
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/SNC10324.jpg)
พวกผมก็เฮละโลเล่นน้ำกันต่อ ด้วยความที่เครื่องเล่นมันค่อนข้างเยอะครับ แต่ยิ่งเล่นผมก็ยิ่งรู้สึกถึงสายตาแปลกๆวุ้ย-*-
“เชนทร์....กูพูดจริงๆนะ.....ถอดเหอะว่ะ” ไอ่แนนเดินมากระซิบที่ข้างหูผม อ้าว.....แล้วจะให้ใส่ทำไมวะ.....ทีแรกผมไม่ได้สนใจอะไรนะครับ แต่พอน้องเมชี้มาที่เสื้อที่ผมใส่อยู่ตอนนี้ก็เริ่มเช้าใจนิดหน่อย....
เอ่อ.....มันดู แปลกๆ ยังไงอยู่เนาะ....?
แบบว่า....อืม.....ผมว่าผมพูดเองคงดูแปลกๆ แต่มันเอ่อ.....ดูเอ๊กซ์ๆพิกล -*-
ผมหันไปมองไอ่แจ๊คที่หันมามองหน้าผมอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง.....ผมเริ่มรู้สึกหน้าร้อนๆแฮะ -////-
โอเค....ก็เสื้อผมตอนนี้มันเปียกน้ำไปหมด (ก็แหงล่ะ เอ็งมาเล่นน้ำหนิ) แล้วก็เปียกลู่ไปตามลำตัวผม ด้วยอุณหภูมิของน้ำที่เล่น สลับร้อนๆเย็นๆ มันทำให้ผมขนลุกขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ และยอดอกผมมันก็พลอย....เอ่อ...ชูชันขึ้นมาด้วย -*-
ผมรีบจับชายเสื้อกล้ามแล้วถอดออกทางหัวด้วยความรวดเร็วทันที แล้วจะใส่ทำไมวะกู ไม่ใส่ยังดีกว่าอะ ผมตะโกนบอกพวกมันว่าเดี๋ยวมาเพราะคิดว่าจะเอาเสื้อไปเก็บที่โต๊ะซะหน่อย…
ระหว่างที่ผมกำลังเดินก้มๆเงยๆบิดน้ำออกจากเสื้อกล้ามสีขาวตัวนั้น...
“โอ๊ย!!” ผมเดินไปชนกับร่างๆหนึ่งอย่างไม่ทันตั้งตัว ชนแรงจนผมแทบจะกระเด็น อีกฝ่ายรีบมาประคองผมไว้ ผมเงยหน้าจะบอกขอบใจก็พบกับเด็กฝรั่งคนหนึ่ง...น่าจะอายุซัก 14-15 มั้ง?
“คุณเป็นอะไรมั้ย???” เขาถามผมด้วยความเป็นห่วง ผมก็ตอบไปว่าไม่เป็นอะไร และขอตัวก่อนแต่เด็กนั่นก็เดินตามผมมาที่โต๊ะ แต่ท่าทีที่ค่อนข้างจะเปิดเผยทำให้ผมไม่ได้รู้สึกว่าถูกคุกคามอะไร ตรงกันข้าม เด็กคนนี้ดูจะเป็นห่วงที่เขาชนผมจนกระเด็นซะมากกว่า
พอผมตากเสื้อแล้วผมก็บอกเขาว่าจะไปหาเพื่อน แต่ก็ไม่มีโอกาสบอกซักที เด็กคนนี้ชวนผมคุยเรื่องอะไรก็ไม่รู้....ด้วยความที่กลัวเสียมารยาท ผมเลยยืนคุยกับน้องเขาโดยคิดว่าเดี๋ยวคงขอตัวไปหาเพื่อนๆ.....
…………...........................
“หึงอะดิ....”
“ฮึๆ............”
จบตอนที่28 สวนน้ำฮาเฮ (1)
*********************************
เอ้า เฮ้~~~~~ ในที่สุดก็ผ่านไปอีก 1 งานแหล่ะ คุณคนอ่าน o7
ยังมีงานอีกเย้อ~ แต่ตามกำหนดมันอีก 2 อาทิตย์ เลยแวบมาต่อเรื่องดีกว่าน้อ
ได้ฤกษ์อัพรูปให้ดูกันมั่ง หลังจากที่ไม่ได้เอามาให้ดูกันนาน แต่เรื่องมันก็ไม่รู้เอาไรมาให้ดูด้วยแหล่ะ พอถึงตอนนี้มันมาที่ใหม่ๆเลยเอาให้ดูกัน
สนุกดีนะ เล่นน้ำๆๆๆ o13
เฮ้อ....คนเขียนในโหมดโคตรหลั่นล้า....เชื่อดิ เดี๋ยวผ่านไปซักอาทิตย์ ไฟลนตูดก็จะมาบ่นกับคุณๆเองแหล่ะ ว่าเครียด :m20:
กร๊ากกกกกก ง่าว เซ็งตัวเอง แต่ก็สนุกที่ชีวิตวุ่นวาย (งงมะ)
อ่อออออ ขอโฆษณานี๊ดดดดดดนึง นี่ๆ ว่างๆก็ไปอ่านกัน เขียนจากเรื่องจริง ตอนเดียวเอง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10619.0
ไปต่ออีกเรื่องดีก่า :oni1:
-
^
^
กระซวกๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
-
หึหึ ไอ้เจ้าแจ๊คทำรอยกันชู้ซะด้วยนะ
จะกันได้เร้อก็นังหนูนะ ไม่ทันอะไร แค่ตัวลู่น้ำก็ เซะซี่ เร้าใจซะขนาดนั้นแล้ว
ตกดึกมีเฮ ได้อีก
เวริด์ดิ้งโฉดๆนั่น มาจากสองสหายชิมิ นังหนูแนนนี่ใส่อะไรก็นะ หึหึ นังหนูระวังโดนควักลูกตานะลูก
.... สู้ๆคะ
-
งานจะเข้ารึเปล่า ฮึๆๆ
-
แจ๊คจะทำยังไงล่ะทีนี้
เชนทร์คุยกะเด็กนั่นนานไปรึเปล่า กลับไปคงโดนสำเร็จโทษแน่นอน
:haun4:
-
ดูท่างานจะเข้าเจ้าเชนทร์ในเวลาอันใกล้นี้แน่นอน :laugh:
-
เหอๆๆๆ เชนทร์ :z1:
-
นังหนู sexy ซะงั้น :z1:
-
นึกถึงตอนนังหนูใส่เสื้อกล้ามเปียกๆ
:jul1:
-
เอ็กซ์อีกแล้วนังนู๋
แจ็ควางแผนไรป่ะ ที่ให้ใส่เสื้อสีขาว
แต่ท่าทางงานจะเข้าบ่อยนะนังนู๋ :laugh:
-
กำลังเดินเข้ากักดักของไอ้ตัวร้ายอีกเหรอป่าวเนี้ย...555555555
-
:z2:
ตอนที่ 29 สวนน้ำฮาเฮ (2)
“หึงอะดิ....” ไอ่แนนคู่หูบรรลัยของผมยกแขนขึ้นโอบไหล่ผมลวกๆและมองไปในทิศทางเดียวกับที่ผมมองอยู่ตอนนี้...
“ฮึๆ............” ก็คงงั้นล่ะมั้ง.....จริงๆเจตนาที่ผมให้มันใส่เสื้อกล้ามก็....บอกตามตรงว่าผมอยากเห็น....และอยากรู้ว่ามันจะซื่อพอที่จะใส่รึเปล่า ซึ่งมันก็ใส่อย่างที่คิด...
แต่ผมไม่ได้ให้มันใส่ให้คนอื่นดูซักหน่อยนี่....
“มึงรู้ใช่มั้ยว่าเด็กมึงนิสัยยังไง.....” ไอ่แนนเอาแขนออกจากไหล่ผมแล้วพูดลอยๆ ผมจึงหันไปมองหน้ามันแล้วพยักหน้าเป็นทำนองให้มันพูดต่อ
“อย่าไปแกล้งมันนักสิวะ....” มันกอดอกแล้วพูดยิ้มๆ จบประโยคมันก็เดินหันหลังไปหาน้องเมที่นั่งพักอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบแล้วชี้ชวนกันไปเล่นเครื่องเล่นอย่างอื่น ผมหันกลับไปมองหา ‘แฟน’ ที่น่าจะยืนอยู่ที่เดิมแต่ก็ไม่เห็น…
“อ้าว” ผมรีบเดินไปจุดที่เชนทร์กับไอ่เด็กเวรนั่นคุยกันแต่ก็ต้องชะงักเพราะแรงดึงเล็กๆจากข้างหลังของผม
“จะไปไหน....” เป็นไอ่ตัวแสบของผมนั่นแหล่ะที่ดึงไว้ แล้วมันมาโผล่ข้างหลังผมได้ยังไงล่ะนี่ มันปล่อยมือผมออกแล้วยืนมองหน้าผมนิ่งๆ ด้านหลังมันคือเด็กฝรั่งคนที่มันเดินชนเมื่อกี๊นั่นแหล่ะ ผมตวัดสายตาไปข้างหลังแล้วส่งสายตาถามเป็นทำนองว่านี่มันเรื่องอะไร
แต่ยังไม่ทันที่สายตาพิฆาตที่มักจะใช้ได้ผลสำแดงเดช เชนทร์ก็ตรงเข้ามาเขย่งเท้าแล้วเอามือน้อยๆนั่นขยี้หัวผมอย่างเอาเป็นเอาตาย ไอ่เด็กเวรข้างหลังนั่นก็เอามือปิดปากแล้วขำน้อยๆในท่าทีของพวกผมสองคน เอ๊ะ.....อ่าว.....?
“ก่อนจะคิดอะไร ก่อนจะทำอะไรน่ะคิดมั่งสิว้อยยยยยยยยยยย!!! กูรู้นะมึงคิดไรอะ ออกทางสายตาหมดเลยแม่ง....มึงจะไปทำน้องเค้าอย่างที่มึงไปทำไอ่แอรอนใช่มั้ย ห๊ะ!!”
หลังจากการบ่นยาวเหยียด มันเอามือสองข้างที่ขยี้หัวผมออก หันไปคุยกับเด็กบ้านั่นเล็กน้อย ไอ่เด็กนั่นพยักหน้าเป็นทำนองว่าเข้าใจ แล้วแยกตัวออกไป ตอนมันเดินผ่านหน้าผมยังมาจับไหล่ผมแล้วยิ้มๆให้อีก กวนตีนว่ะ....แต่ตอนนี้ผมต้องพาตัวเองไปตามแรงฉุดจากร่างเล็กๆที่พยายามลากผมไปอีกทางก่อนล่ะ....
…………………………......................................
ผมพยายามลากไอ่บ้าที่ทำตัวกร่างไปเรื่อยเข้ามุมแคบๆแถวห้องอาบน้ำ มีเรื่องต้องเคลียร์กับแม่งน่ะสิ
“ทำไรอะ คิดมั่งสิวะ” มองหน้ามันแล้วรู้ไปถึงความคิดมันเลย แม่งงงงงงง~ ไม่รู้ไอ่แจ๊คมันเป็นบ้าอะไรนักหนา ใครมันจะมาอยากอะไรกับผมขนาดนั้น.....เข้าขั้นโรคจิตแล้วมันน่ะ -*-
“จะไปรู้.....ก็เห็นคุย....” ดูมัน ดูม๊านนนนน ไม่ได้มีท่าทีสำนึกผิดซักนิด มันยังคงยืนล้วงกระเป๋ากางเกงว่ายน้ำของมันแล้วจ้องตาผมกลับมาอีก....สงบใจไว้โว้ยยยยยยย ยังไงวันนี้ก็ต้องโวยแม่งให้ได้
“ห่า.....ก็คุย คุยเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย” ผมยังคงเถียงมันต่ออย่างไม่ลดละ
“เออ.....ยังดีที่ไม่ได้ทำ ไม่งั้นโดนหนักแน่.....ทั้งคู่นี่ล่ะ....” มันย่างสามขุมเข้าหาผมช้าๆเล่นเอาผมผวา ผมถอยหลังกรูดจนชิดกำแพง ไอ่แจ๊คมันก็หยุดแล้วยกแขนขึ้นข้างหนึ่งกั้นผมไว้ในอาณาเขตของมัน บอกตามตรงว่ากูเริ่มกลัวมึงแล้วนะเฟ้ยยยยย T^T
“โดยเฉพาะเรา....โดนหนักแน่....” มันก้มตัวลงมากระซิบที่ใบหูผมเบาๆ ผมรีบเอาแขนสองข้างดันไหล่มันไว้ก่อนที่อะไรๆจะเลยเถิด เสียงเปิดประตูข้างนอกดังขึ้น ไอ่แจ๊คมันเลยคว้าตัวผมให้ตามเข้าไปในห้องอาบน้ำที่เปิดอยู่ข้างๆ พอแผ่นหลังของผมชนเข้ากับผนังห้องน้ำ มันก็ก้มตัวลงมาจะจูบผมอีก ตอนนี้มือไม้มันเริ่มอยู่ไม่สุข ลากไล้ไปมาตามแผ่นอกของผมแล้วอะดิ
ผมก้มหัวหลบไปพลางปัดป้องไปพลาง ปากก็ละล่ำละลักพูดไปก่อน คือกูไม่พร้อมนะว้อยยยยย ยิ่งสถานที่อย่างนี้อีก คิดผิดรึเปล่าวะลากมันมาคุยในห้องน้ำเนี่ยยยยย
“แจ๊ค...เดี๋ยวมึง....มึงฟังกูก๊อนนนน~~” มันเงยหน้าขึ้นมาจากการไล่จูบตามซอกคอของผม ผมชิงพูดไปก่อนทันที
“มึง.....เหี้ย...อ๊ะ....” มันเงยหน้าขึ้นมาแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ใบหูผมแทน...
“จะพูดไรก็พูดสิ.....ฟังอยู่... ฮึๆ” เลวววววว!!! มันเล่นไซร้ใบหูผมไม่หยุด แขนมันสองข้างก็ต่อสู้กับมือผมที่ปัดป้องไปมา จนมันต้องใช้วิธีกำข้อมือผมไว้แน่น เรียวลิ้นตวัดไปมาตามใบหูและกกหูผมไม่หยุดหย่อน สร้างความเสียวซ่านให้ผมเป็นอย่างมาก ผมพยายามรวบรวมสติ มือสองข้างก็พยายามสะบัดให้หลุดจากการกุมของไอ่แจ๊ค แต่ยิ่งผมขืนแรงเท่าไหร่ มันยิ่งแรงกลับมามากเท่านั้น
“อะ.....น้อง...น้องเค้า...อะ....น้องเค้ามา อื้อ....มาคุยเฉยๆ.....อะ แจ๊ค”
“คุยอะไร.....” มันผละออกมาจากใบหู แล้วจ้องตาผมตรงๆ เล่นเอาผมรู้สึกร้อนๆที่ใบหน้า
“ก็คุย....อะ เขา.....เขามาขอโทษ ที่...ที่ชนอะ...” ง่า.....มันต้องเป็นผมสิที่โวยมันเรื่องที่มันแกล้งผมให้ใส่เสื้อกล้ามอะ ไหงกลายเป็นผมที่โดนมันซักไซ้ล่ะ T^T
“แล้วทำไมคุยนาน....” มันปล่อยมือผมออก แล้วลากไล้ฝ่ามือไปตามแนวกระดูกสันหลังจนมาหยุดที่สะโพกของผม เล่นเอาเสียววาบ...
“ก็....อะ ก็เค้าขอโทษไง.....แล้ว แล้ว...อะก็ถามว่าชื่อ...อะ...อะไร” ผมพยายามเอามือดันไหล่มันไว้สุดแรงของผม แต่เหมือนไอ่แจ๊คจะรู้.... มันลากไล้ฝ่ามือเข้าไปที่ขอบกางเกงว่ายน้ำของผม ผมสะดุ้ง ตัวสั่นสะท้านจากสัมผัสของมัน มันลากปลายนิ้วเข้าไปในส่วนที่ลึกล้ำของผม แล้วเน้นย้ำเบาๆด้วยปลายนิ้ว....
“..............แค่นั้น?”
“อื้อ... แค่นั้น....แค่นั้นจริงๆ....ก็เค้า.....อึก เค้าถามว่าพวกเราอะ....มา มาจากไหนกัน.....อื้อ...แล้ว....แล้วก็พอบอกไป เค้าก็ชวนคุยต่อ.....อะ เพราะเค้า เค้าเคยไปเมืองไทยมา....อื้อ มา...ก่อน อะ”
แต่ละคำพูด แต่ละประโยคกว่าผมจะพูดออกมาหมด มันช่างยากลำบาก ความวาบหวิวที่ไอ่แจ๊คมันส่งมาให้ผมเล่นเอาตัวผมอ่อนยวบ ถ้ามันไม่คว้าเอวผมไว้ ผมอาจจะลงไปกองกับพื้นห้องน้ำแล้วก็ได้...รู้สึกเลยว่าตัวเองตอนนี้....เข่าอ่อน T^T
“แน่นะ....” ไอ่แจ๊คกระชับมือเข้าที่เอวผมอีกรอบหลังจากที่ผมมีทีท่าจะลงไปกองกับพื้นเอาง่ายๆ
“อื้อ....แน่ แจ๊ค...ปล่อยเถอะ....ปล่อยเถอะนะ...นะ” ผมเริ่มทนไม่ไหว (ทนไรวะนังหนู?) ผมละล่ำละลักตอบมันไป ไอ่แจ๊คมันยิ้มน้อยๆแล้วถอนฝ่ามือและเรียวนิ้วออกจากกางเกงของผม โฮ่ยยยยยย.....ค่อยยังชั่วหน่อย T^T
มืออีกข้างของมันยังโอบกระชับอยู่ที่เอวผมไม่ปล่อย มันจับฝ่ามือผมที่ผมทิ้งลงข้างตัวอย่างอ่อนแรงขึ้นมาจูบเบาๆ....
“ขอโทษ.....ที่แกล้งนะ....” มันค่อยๆจูบที่ฝ่ามือของผม แล้วส่งยิ้มนัยน์ตาพราวระยับมาให้ สายตามันมีทั้งความทะลึ่งทะเล้น แต่อีกความรู้สึกนึงนี่สิ....
“อะ....อะไร” ผมถามมันเสียงเบาหวิว หลบสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกของมัน...
“ก็อยากเห็น....คงจะน่ารัก......แล้วก็น่ารักจริงๆ.....จนรู้สึกโกรธที่คนอื่น....ก็ชอบ....”
“บ้า....คิดไปเอง ใครมันจะมอง”
“เยอะแยะไป....” มันจูบเบาๆที่ฝ่ามือผมอีกครั้ง จนผมอดคิดไม่ได้ว่ามันไม่เหม็นคลอรีนเหรอวะ -*-
“พอแล้ว......จบเรื่องแล้วนะ....ไปเล่นน้ำดีกว่า” ผมดันตัวมันออกเบาๆเป็นทำนองให้มันปล่อย เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าดันสุดแรงยังไงก็ไม่หลุดอยู่ดี สู้บอกให้มันปล่อยเองคงง่ายกว่า (เพิ่งรู้?)
“โอเคๆ....” มันปล่อยมือออก ผมเลยเปิดประตูแล้วค่อยๆแง้มออกไป พอเห็นว่าไม่มีคนก็รีบจ้ำอ้าวออกมาทันที พร้อมกับไอ่แจ๊คที่เดินตามหลังมาห่างๆ ผมหันไปมองสีหน้ายิ้มแย้มราวกับโลกเต็มไปด้วยสีชมพูของมันด้วยความหมั่นไส้
จะโวยวายมันคืนทีไร ไม่ได้เรื่องซักที....-*-
ผมเดินไปนั่งพักที่เก้าอี้ผ้าใบ โดยใช้ให้ไอ่แจ๊คไปตามสองสาวเพราะนี่มันก็ใกล้เวลาเที่ยงแล้ว ซักพักสองสาวก็มา เลยตกลงกันว่าจะแยกกันเฝ้าโต๊ะกับไปต่อคิวซื้ออาหาร สรุปคือผมกับน้องเมเฝ้าโต๊ะ ปล่อยให้คู่หูบรรลัยมันไปบรรเลงเพลงเสี่ยวกับฝรั่งกันสองตัว
………………........................................
“ตกลงไอ่เด็กเวรนั่นมันทำไมกับเมียมึง” ไอ่แนนพูดขึ้นระหว่างที่ต่อคิวซื้อชุดอาหารกลางวันอยู่ ผมเองก็อดหัวเราะไม่ได้กับสรรพนามที่มันใช้เรียกไอ่เชนทร์ลับหลัง
“......เห็นว่าแค่คุยเฉยๆ....ก็นะ” พูดจบทั้งผมทั้งมันหัวเราะในลำคอทั้งคู่....ขนาดเสียงผมเอง ผมยังรู้สึกเลยว่าเสียงมันเจ้าเล่ห์น่าดู
“ช่วยไม่ได้....มันก็น่ารักจริงๆ... กูรู้นะมึงแกล้งมันทำไมอะ....ฮึๆ” ผมยักคิ้วให้ แต่ไม่ได้ตอบอะไร เล่นเอาไอ่แนนขำก๊าก.....พวกผมอยู่ร่วมกันมาเดือนกว่าๆก็รู้สึกว่าเหมือนสนิทกันมานาน....รู้สึกดีทีเดียวครับ...
พอได้อาหารก็ยกกลับไปที่โต๊ะกัน นั่งทานนั่งเล่นกันพอให้หายจุกก็ลงไปเล่นน้ำกันต่อ
“พี่ๆคะ ไปลงน้ำอุ่นกันมั้ย....เมเห็นมีเป็นบ่อแช่ตัวแบบมีแรงดันน้ำอะค่ะ” น้องเมเดินนำไปในส่วนที่ไม่ค่อยมีเด็กเล็กๆ เพราะส่วนนี้เป็นส่วนของผู้ใหญ่ครับ เขาจำกัดไว้ว่าต้องอายุเกิน 15 ปีถึงจะลงได้ มันก็ไม่ได้ลึกนะครับ แต่อุณหภูมิมันคงไม่ค่อยเหมาะกับเด็กล่ะมั้ง...
ไอ่แนนและน้องเมค่อยๆจุ่มเท้าลงไปในน้ำที่อุ่นจนเกือบร้อน เห็นมันนิ่วหน้านิ่วตากันแล้วก็ค่อยๆแช่ตัวลงไปจนหมด ผมเองก็กำลังจะลงตามก็เห็นไอ่ตัวแสบของผมทำท่าเหมือนไม่แน่ใจ
“ไม่ลงล่ะ” ผมหันไปถาม อีกฝ่ายส่ายหน้าแหยๆ จนผมเอื้อมมือไปจับที่ข้อมือเล็กๆของมันให้ตามลงมา
“ลองดูน่า......”
จบตอนที่ 29 สวนน้ำฮาเฮ (2)
****************************
อัพยามเย็น ยังมีคนรออ่านอยู่ป่าววะ :a5:
พรุ่งนี้กับมะรืนม่ายอยู่ ไปทำงาน ก้ายยยยยยย ย๊ะก๋านนนนนนนน (แปล/ เบื่อออออออ ทำงานนนนนนน :laugh: )
คิดถึงคนอ่านจัง :-[
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
^
^Melos การี๊ดดดดดดดดดดด
เฮ้ออออออออทำเข้มกับมันได้สองวิ ที่เหลือเกือบมะรอด
ใช้ปากข่มขู่ ผุ้ต้องสงสัยแบบนี้ ชนะเห็นๆ 555
เล่นซะใจหายหมดนึกว่า....เจ้าแจ็คจะNC นอกสถานที่ซะแล้ว
ส่วนเจ้าแนน เฮ้ออออนี่ก็จะ ช่วงเชนทร์บ้างอะไรบ้าง ยุให้แจ็คฟัดนังหนู
อยู่นั่นแหละ 5555 ช้ำแล้วนะ
+1 จัดให้คะ
-
work & travel จิงๆ เลย...
-
ก็บอกแล้วว่าเจ้าเชนทร์มันแพ้ทางเจ้าแจ็ค ผิดซะที่ไหนล่ะ :laugh:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
คิดถึง จังเลย
สองหนุ่ม ก็น่ารักเหลือเกิน
ไม่ได้เข้ามานานมากกกกกกกกกก คิดถึงนะจ๊ะ ซีเนียร์
ทำงานเหรอ ..สู้ๆ ฯ :bye2:
-
แจ๊คนี่มันขี้แกล้งจริงๆเลยเนาะ เชนทร์ก็นะ ทำใจซะเหอะ ยังไงก็ตามแจ๊คไม่ทันหรอก เรื่องเข้าเล่ห์เนี่ย
:z1:
-
สวนน้ำมันจะไม่ฮาเฮแล้ว มันน่าจะอย่างอื่นแทนมากกว่าม้ายยยยย หุๆๆๆ :z1:
-
นังหนูไม่ชอบน้ำอุ่นรึไง
:laugh:
-
:z1: นังหนูจะโดนไรอีกบ้างเนี้ย ลงน้ำอุ่นเร็วๆเลยนะ
-
วันนี้มาอ่านเรื่องนี้
:z1: นังหนู น่าสงสารมาก เอะอะไรก็เปลืองตัวตลอด
(คนอ่านชอบ :haun4:) แต่ก็น่าสงสารนะ โดนบ่อยก็คงจะ(ไม่)[size=10]ดี[/size]
จะรอมาต่อนะครับ ติดใจ สงสารนังหนูมากมาย
-
ดันขึ้นไปหน่อย รอตอนต่อไป อิอิ
-
:z1:
-
นังหนู :เฮ้อ: คิดถึงจัง
-
อึ๊บ มาตามอ่านเรืองนี้ด้วยคนค่ะ ชอบนังหนูมากๆเลยค่า
แต่พูดถึงเมและแนนแล้ว ตอนแรกๆที่อ่านยังนึกไปเองว่า เดี๋ยวสักพักมันต้องได้กันแน่ๆ
แต่พออ่านสักตอนที่บอกว่าแนนมีแฟนแล้ว เป็นผู้ชายก็เลยแบบว่าตกตะลึงมากกว่า
แต่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้สนุกจริงๆ และจะรออ่านตอนหน้าค่ะ
-
ลงบ่อลงบ่อ :z1:
-
ดันอีกสักทีจิ
-
:z2:
-
:z2:
ตอนที่30 สวนน้ำฮาเฮ (3)
มันดูร้อนโคตรอะ -*-
ผมไม่ค่อยถูกกับน้ำร้อน แหะๆๆๆๆๆๆ
ทั้งน้ำดื่ม ทั้งน้ำใช้....ผมชอบน้ำเย็นนะ เวลาหน้าหนาวอาบน้ำเย็นแล้วมันสะใจดี ผิวจะตึงๆด้วย สนุกดีนะครับ ตอนหนาวๆลองดูจิ ^ ^
ตั้งแต่มาที่นี่ผมอาบน้ำอุ่นค่อนๆไปทางเย็น แต่ถ้าวันไหนมันหนาวมากๆก็อาบน้ำอุ่นปกติ แต่ไอ่ควันกรุ่นๆที่ลอยอยู่ทั่วนี่มัน.....เหอๆ ผมลงไปจะหลายเป็นกุ้งต้มมั้ยนี่....
ไอ่แจ๊คก็จะฉุดๆผมลงอยู่ได้ แหง่ะ ผมส่ายหน้าแล้วพยายามขืนแรงมันไว้ ไอ่แจ๊คก็มองหน้าผมแปลกๆ คงสงสัยทำนองว่าทำไมไม่ลง ผมเลยป้องปากบอกมัน เพราะเสียงในนี้ค่อนข้างจะอึกทึก
“มันร้อน~” มันทำหน้าแปลกๆใส่อีก สงสัยฟังไม่รู้เรื่อง -*-
“..........” ผมเอื้อมมือไปคว้าที่ต้นแขนมัน แล้วยื่นหน้าไปกระซิบใกล้ๆหู คราวนี้ไม่รู้เรื่องอีก กูก็ไม่รู้จะยังไงแล้วนะ
“กู-บอก-ว่า-ร้อน” ผมกระซิบเน้นๆย้ำๆทีละคำ ไอน้ำร้อนที่พวยพุ่งไปทั่วอาณาบริเวณเริ่มทำให้ผมหายใจไม่ค่อยจะสะดวก ผมรู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตัวต้องเริ่มแดงแหงๆ ก็เวลาผมอยู่ใกล้ๆน้ำร้อนๆหรืออะไรร้อนๆจะเป็นอย่างนี้ทุกที มันอึดอัดครั่นเนื้อครั่นตัวบอกไม่ถูก ถ้าเป็นไปได้อยากจะเผ่นออกมาก่อนที่ผมจะอึดอัดตายซะก่อน
ทันทีที่ผมกระซิบเอาจนคิดว่ามันน่ารู้เรื่องแล้วแหล่ะ ผมก็ผละมือออกจากต้นแขนมันแล้วมาลูบไล้แขนตัวเองเบาๆ งือ~ ร้อนเว้ยยยยย ไอ่ห่านี่ก็เป็นบ้าไรไม่รู้ มันจ้องหน้าผมเขม็งแล้วยืนอึ้งๆอยู่ได้...
“แจ๊ค กูไม่ไหวแล้วว่ะ กูไปเล่นที่อื่นนะ” ผมเห็นมันไม่ได้ว่าอะไรเลยชะเง้อคอมองหาสาวๆ แล้วชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปมาเป็นทำนองว่าผมไม่ชอบบ่อน้ำร้อน จะไปเล่นที่อื่น ไอ่แนนก็ยกมือขึ้นเป็นเครื่องหมายโอเค ผมเลยพยักหน้าเป็นทำนองว่า ‘กูจะไปแล้วนะ’ ให้มัน
หันมามองข้างๆ.....ก็ได้เห็นภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อน....
มันเป็นอะไรรึเปล่าวะ???
ก็......ตอนนี้หน้ามันแดงอะ.....แดงถึงหูเลย หรือว่ามันก็ร้อนวะ แต่เมื่อกี๊ยังชวนผมเล่นอยู่เลยนี่...
“เฮ้ย....แจ๊ค” ผมโบกมือโบกไม้ตรงหน้ามัน อีกมือเท้าสะเอวหลวมๆ ยังไงก็ต้องบอกมันก่อน เดี๋ยวมันงอนแล้วผมจะซวย ไปไหนไม่บอกป๋า 555+ (ป๋าหรือผัว?)
“แจ๊ค.....มึงๆ หน้ามึงแดงๆ หรือมึงแพ้น้ำร้อนเหมือนกูวะ....ปะๆ เผ่นกันดีกว่า”
ตอนนี้มันเอามือทั้งสองข้างเสยผมตัวเองอย่างลวกๆเหมือนพยายามเรียกสติกลับมา เหมือนอาการที่มันเอ๋อๆเมื่อกี๊หายไปหมด แต่ผมสังเกตว่าหูมันยังแดงๆอยู่
“อะ เฮ้ยยยยยย~” มันคว้าข้อมือผมไปจากตรงปากทางเข้าบ่อแช่ตัว ผมที่โดนมันลากก็ต้องปล่อยตัวเองไปตามแรงฉุดควายๆนี่ เอาเถอะ ขอแค่ออกจากอีบ่อน้ำร้อนนี่ก็พอแระ ร๊อนนน~ร้อนอะ -*-
ออกมาจากเขตน้ำร้อนก็เหมือนกับสวรรค์ โอ๊ยยยย~ ตอนนี้มันปล่อยมือข้อมือผมออกแล้วครับ.... แต่เดินนำอยู่ข้างหน้าเงียบๆ เหมือนว่ากำลังเดินไปตรงเก้าอี้ผ้าใบที่วางของไว้นะ บรรยากาศเงียบๆพิกล
ผมไม่ค่อยชอบเวลาไอ่แจ๊คมันเงียบๆ คือมันทำให้ผมไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ มันเป็นคนนิ่งๆมากครับ บทจะกวนตีนก็กวนตีนได้โล่เหมือนกันล่ะ แต่ตอนนี้มัน อืม.....แปลกๆงะ คือผมไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้มันรึเปล่า.....
ผมเดินตามหลังมันเงียบๆ ในหัวก็คิดถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา....จำไม่เห็นได้ว่าไปทำให้มันเคืองตอนไหน หรือว่าเป็นเรื่องที่ผมไม่ยอมลงบ่อกับมัน.....แต่ผมไม่ชอบนี่นา... ตกลงมันโกรธไรกูวะเนี่ยยยยยยยย
ผมตัดสินใจเร่งฝีเท้าไปใกล้ๆมัน อาศัยความหน้าด้านที่มีอยู่นิดนึง (ขอย้ำว่านิดเดียว ปกติผมขี้อายนะ -*-) ทีแรกก็นึกจะอายนะครับ แต่คงเพราะมันเป็นเมืองนอก เลยอายน้อยหน่อย แหะๆ ผมค่อยๆเอื้อมมือไปคว้าข้อมือไอ่แจ๊คไว้ บริเวณนี้ก็มีคนอยู่ประปราย ไอ่แจ๊คหยุดเดิน แล้วหันหน้ามาตามแรงที่ผมดึงข้อมือมันไว้
“มึงโกรธไรกูป่าว....” รู้สึกไม่ดีอะ..... ผมไม่ชอบ เลยตัดสินใจถามซะเลย
“เปล่า.....”
“เปล่าแล้วทำไมมึงไม่พูดกับกูอะ” เริ่มงอแงครับ แหะๆ คือถ้าเวลามีคนมาบอกว่า ‘เปล่า’ กับผมทั้งๆที่ความรู้สึกมันบอกว่าไม่ใช่เนี่ย....ไอ่เชนทร์ซักไซ้ยาวเลยครับ....มันอึดอัดนะ มีอะไรก็น่าจะพูดกันตรงๆ ว่ามั้ย?
“ไม่มีอะไร....จริงๆ” แต่หน้ามึงมัน.....โอ๊ย......งงว้อย~ กูไปทำไรให้มึ๊ง~
“ไม่มีแน่นะ...” ผมผละมือออกจากข้อมือไอ่แจ๊ค กอดอกอย่างเอาเรื่อง.....นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่นอกสถานที่กูเคลียร์แน่มึง
“อืม.....” มันสบตาผมด้วยสายตาแปลกๆ ไอ่บ้านี่ไม่รู้เป็นห่าอะไร ชอบสื่อสารด้วยสายตากับผมจังเลย มีไม่กี่อารมณ์ที่ผมตีความออก นับรวมๆก็คงมีเวลามันหื่น กับเวลามันโกรธ....อ่อ.....เวลามันกวนตีนด้วย....แต่สายตานี้ที่กำลังจ้องผมอยู่....บอกตามตรงว่าผมตีความไม่ออก....เนี่ยนะ ที่มึงบอกว่าไม่มีอะไร เหอๆๆๆๆ
“เออ....ไม่มีก็ไม่มี กูไปเล่นน้ำล่ะ” ผมเดินหันหลังมาทันที ถ้ายังขืนยืนจ้องหน้ากับมันอยู่ตรงนั้นผมคงได้เม้งแตกใส่มันแน่ๆ ไม่ดีๆ...
โอยยยยยย หงุดหงิดๆๆๆๆๆ กูไปทำไรให้มึงวะ....เชี่ย....
“เล่นน้ำแก้เซ็งดีกว่า....แม่งเอ๊ย....”
..................................................................
ผมมองแผ่นหลังเล็กๆที่เดินหนีไปอีกทาง จนกระทั่งอีกฝ่ายค่อยๆหย่อนตัวลงสระน้ำเย็นข้างๆ
มันน่าอายนะครับ....
ใครจะกล้าบอก....
ก็ถ้าผมบอกไป ผมอาจจะโดนหมัดมันก็ได้นะ....เห็นตัวแค่นั้นหมัดหนักใช่ย่อยเลย....
ขนาดมันยังไม่ได้ลงน้ำนะ....
มันถอดเสื้อกล้ามสีขาวทิ้งไปแล้ว แผงอกขาวๆ หน้าท้องแบนราบ....สีผิวที่แขนกับที่ตัวตัดกันเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังขาวอยู่ดี.....
ที่จริงผมก็มองๆมันมาทั้งวันแล้วแหล่ะ เพลินตาชะมัด รอยที่ผมทิ้งไว้จางๆ ตอนที่เล่นน้ำเย็นกัน มันก็เห็นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่...
แต่คงเพราะไอน้ำร้อน และเลือดลมที่สูบฉีดในร่างเล็กๆนั่น ทำเอาผิวขาวๆเนียนๆมีสีอมชมพูระเรื่อขึ้น แล้วไอ่จุดที่ควรจะแดงก็เด่นขึ้นมาชัดเจน...แล้วไหนจะรอยจูบจางๆที่ผมทำไว้อีก มันเด่นชัดขึ้นมาเลยทีเดียว
มันน่าอายนะกับการที่ผมรู้สึกเหมือนเลือดกำเดาจะไหลจากการดูภาพที่ว่า....
ใช่ว่าผมไม่เคยเห็น...
บอกแค่พวกคุณนะ.....ผมเคยถือโอกาสตอนที่มันเคลิ้มๆ เปิดโคมไฟหัวเตียงตอนที่ทำอะไรๆกับมันอยู่....ก็อย่างที่บอกว่าใช่ว่าไม่เคยเห็นอะไรๆของมัน....
ผิวมันเริ่มชมพูระเรื่อ ทั้งๆที่โดนแค่ไอน้ำร้อน..... ว่ากันตามจริงตอนที่เริ่มสังเกตเห็นผมมีความคิดสองอย่าง...
หนึ่งคือ.....ฉุดมันลงน้ำ แล้วแอบฟัดซักหน่อย พอให้ชื่นใจ...
สอง.....รีบพามันออกไป....เพราะผมหวง...
ก็ไอ่เด็กเวรที่แช่กันอยู่ก่อนแล้ว มันมองตามน่ะสิ.....
แต่ไม่ทันที่ผมจะตัดสินใจ ไอ่ตัวแสบต้นเหตุที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ ดันขยับตัวมากระซิบเสียงสั่นๆข้างๆหู ผมแทบไม่รู้เรื่องว่ามันพูดเรื่องอะไร ก็ตอนนี้ร่างกายผมมันรับรู้แค่ ‘ความรู้สึก’ ที่มันส่งผ่านมาให้ผมอย่างไม่ตั้งใจ....
ผมหันไปมองหน้ามันที่ตอนนี้ โบกไม้โบกมือให้ไอ่แนน ผมก็เพิ่งจะมาเข้าใจสิ่งที่มันจะสื่อกับผมเอาตอนนี้ล่ะ
มือไวเท่าความคิด.....ผมคว้าแขนมันออกมา แล้วหันไปแสยะยิ้มให้ไอ่เด็กเวรที่มองคนของผมอยู่ เล่นเอาอีกฝ่ายสะดุ้งโหยง....พอลากมันออกมาในเขตปกติแล้วผมก็ปล่อยมือมันออก....ก่อนที่ผมจะเลยเถิดมากไปกว่านี้....
พระเจ้า.....อะไรสรรสร้างให้กูหื่นได้ขนาดนี้วะเนี่ย.....
ผมเดินนำหน้ามัน บรรยากาศเงียบงันเริ่มเข้าครอบคลุม....จริงๆผมไม่ชอบตัวเองนัก เวลาที่เป็นแบบนี้ มันเหมือนผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้....และมันทำให้ผมหงุดหงิด...
แต่ดูเหมือนตัวต้นเหตุที่ทำให้ผม ‘รู้สึก’ จะเข้าใจไปว่าผมโกรธซะอย่างนั้น....
ผมโกรธตัวเองมากกว่า....ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้....
และโกรธกับอีกความคิดของตัวเอง....ความคิดที่ว่าอยากจะคว้าตัวมัน ลากเข้าห้องน้ำ หรือที่ไหนซักที่....แล้วฟัดซะให้หนำใจ....
ผมไม่ได้คบมันเพราะเรื่องอย่างว่า....ถ้าจะคบเพราะเหตุนั้น....ผมไปหาคนที่พร้อมตลอดเวลาไม่ดีกว่าหรือไง?
ที่ผ่านมาผมหลีกเลี่ยงที่จะไม่ทำอะไรมัน ถ้าไม่ถึงขีดสุดแล้วจริงๆ....
จะเรียกว่า ‘ถนอม’ ก็คงใช่...
ผมทิ้งตัวลงเก้าอี้ผ้าใบ สองมือสางผมตัวเองแรงๆเหมือนเรียกสติ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สายตาผมก็สอดส่ายหาไอ่ตัวแสบโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นว่ามันยังแช่น้ำอยู่ที่เดิม ก็เบาใจ....
ตอนที่มันถามแล้วผมบอกว่า ‘เปล่า’ เนี่ย.....มันคงจะดีใจพิลึก ถ้าผมตอบว่า อยากทำอะไรกับมันตอนนี้เลย…. คงไม่ดีแน่....
ปัญหาตอนนี้คือ....ผมควรจะบอกมันว่ายังไง....
โอเค......ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่าสวนน้ำเนี่ย.....เป็นที่ๆอันตรายชะมัด...อันตรายต่อความคิดนี่แหล่ะ...
“บ้าชะมัด......”
จบตอนที่30 สวนน้ำฮาเฮ (3)
************************************
แหะๆ หายหน้าไป 10 กว่าวันแน่ะ....
กลัวคนอ่านมาไล่กระทืบวุ้ย :o12:
งานเยอะมากมาย แถมไม่เสร็จอีกต่างหาก แต่พอจะยืดเวลาส่งได้ เลยมาต่อเรื่องให้ดีกว่า
ขอโทษๆๆๆๆ จริงๆที่ไม่ได้มาต่อ :m5: :m5: :m5:
ป.ล ใครเป็นลูกช้าง มอชอ มาเจอคนเขียนได้นะ วันเสาร์นี้ขึ้นดอย เอ้า ฮิ้วววววววว
-
มาต่อซักที กะว่าจะ :beat: และ :z6: (ได้แค่คิด)
ไม่มีไรมาก หวง แค่นั้น :z1:
-
"ที่ผ่านมาผมหลีกเลี่ยงที่จะไม่ทำอะไรมัน ถ้าไม่ถึงขีดสุดแล้วจริงๆ...."
นี่เรียกว่าหลีกเลี่ยงแล้วเรอะ
:m20:
-
"ที่ผ่านมาผมหลีกเลี่ยงที่จะไม่ทำอะไรมัน ถ้าไม่ถึงขีดสุดแล้วจริงๆ...."
นี่เรียกว่าหลีกเลี่ยงแล้วเรอะ
:m20:
หลีกแล้วสิ ถ้าไม่หลีกคง....กันทุกวัน....เอ้ยยยยยยยย :-[
-
มาต่อให้ก็ต้องขอบคุณมากแล้ว
-
:jul3: นี่ถนอมแล้วใช่มะนายแจ็ค
-
โธ่แจ๊ค นึกว่าเป็นอะไร คนอ่านก็ลุ้นแทบตายว่าโกรธไรนังหนู
แค่นังหนูไม่ชอบไอร้อนๆอ่ะนะ
ที่ไหนได้ ไอ้หื่นเอ้ย เป็น เชนทร์ ลิซึ่ม รึไง :m20:
เห็นนุ้งเชนทร์ ตัวแดง บวกกับเห็นรอยจางๆ หน่อยไม่ได้ เลือดลมมันซูบฉีดเลยรึ
ัตัวอันตรายโคดดดดดดดดดดดดด ไอ้เจ้าแจ็คบ้ากามเอ้ย :jul1:
ทุกเวลา ทุกสถานที่จริงๆ ไม่ต้องบอกนังหนูไปนั่นแหละดีแล้ว เด๋วได้เลือดของจริง
+1 จัดให้คะ สู้ๆต่อไปนะคะ
-
นึกว่าเป็นอะไรที่แท้ก็หื่นขึ้นสมอง
-
"อันความหื่นนั้น..ไม่เข้าใครออกใคร"
-
สงสัยเพราะหลีกเลี่ยงล่ะสิเนี่ย มิน่า พอถึงขีดสุดทีไร เล่นเอาเจ้าเชนทร์ฟ้าเหลืองทุกที :z1:
-
พระเจ้า.....อะไรสรรสร้างให้กูหื่นได้ขนาดนี้วะเนี่ย.....
้
เพิ่งรู้ :m20:
-
อ้าว... เพิ่งรู้ ว่าไม่ได้หื่นทุกวันหรอกเหรอเนี่ย :haun4:
-
Melos :man1: เราเข้าใจตะเองนะ หายไวไวล่ะ :L2:
นังหนูเชน พี่คิดถึงนะลูกเอ็นซีไวไวนะ อุ้ยมะใช่ล่ะ
-
ยังรออ่านอยู่นะจ้ะ :L2:
-
เป็นบ้าตายไปละมั้งคนแต่ง :jul3:
-
^
^
o18 o18
-
:z2:
ตอนที่ 31 สวนน้ำฮาเฮ (4)
ดำผุดดำว่ายคนเดียวได้ซักแปปมันก็เริ่มจะเบื่อ ผมค่อยๆยันตัวเองขึ้นมานั่งบนขอบสระ ตอนนี้อุณหภูมิรอบๆตัวผมกำลังดีเลยทีเดียวเชียว ผมนั่งเอ้อระเหย ตีเท้าบนผิวน้ำเปาะแปะๆอยู่คนเดียว อดไม่ได้ที่จะหันไปมองในทิศทางที่เพิ่งเดินจากมาไม่นาน มองไปยังคงเห็นไอ่แจ๊คนอนเอนๆเอามือก่ายหน้าผาก......ตกลงมันยังไงนี่...
แล้วไปทันทะเลาะกันตอนไหน(วะ)? -*-
ไอ่อารมณ์หงุดหงิดที่มีตอนแรกมันค่อยๆหายไป กลายเป็นความกังวลเข้ามาแทนที่ ผมพยายามนึกว่าอะไรที่ทำให้เรื่องมันกลายมาเป็นแบบนี้ แต่นึกยังไงก็....งื๊อออ~ คิดไม่ค่อยจะออก -*-
เพราะถ้าเป็นเรื่องที่ผมไม่ลงไปแช่น้ำร้อนกับมันนี่ก็ไม่ไหวนะ...
เฮ้ย…. หรือว่า.....?
..................................................................
ผมเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง.....ร่างของคนที่อยู่ในความคิดก็หายไปจากที่ๆเดิม.....แล้วมันไปไหนของมันล่ะนี่ ผมไม่รอช้าเดินไปจุดที่มันลงเล่นน้ำเมื่อครู่ เพราะมันอาจจะว่ายข้ามไปอีกสระที่เชื่อมต่อกันอยู่ แต่เดินไปเดินมาก็ไม่ยักกะเห็น...
ผมเดินไปทางที่ไอ่แนนกับน้องเมแช่น้ำอยู่ แต่ก็ได้รับคำตอบว่าไม่เห็นไอ่เชนทร์เลย ผมตัดสินใจเดินไปรอบๆเผื่อว่ามันอาจจะไปเล่นเครื่องเล่นอย่างอื่นแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่พบ....
ก่อนที่ผมจะร้อนใจมากกว่านี้ ก็มีแรงสะกิดแผ่วเบาที่หลังไหล่ของผม
“เอ่อ.........” เป็นคนที่ผมกำลังตามหาอยู่พอดี.....แต่ดูท่าทางแปลกๆ ใบหน้าที่มองช้อนขึ้นมาเป็นแววตาเกรงๆ เหมือนกลัวผมจะโกรธ
“ไปไหนมา....รู้มั้ยว่าเป็นห่วง....” ผมพูดไปตามที่คิด แต่พอสบตา อีกฝ่ายก็ก้มหน้าหลุบลงต่ำ มือไม้ดูเหมือนจะอยู่ไม่สุขจนเจ้าตัวต้องเอาไขว้หลังไว้ ท่าทางลุกลี้ลุกลนเหมือนไปทำความผิดอะไรไว้ซักอย่าง…
“นี่......มา....เอ่อ......มาด้วยกันหน่อย....สิ....” เสียงพูดเบาๆเอ่ยขึ้นพร้อมกับใบหน้าแดงระเรื่อน้อยๆ ทำเอาผมเผลอมองไปชั่วขณะ ถึงจะน่ารักดีก็เถอะแต่ก็แปลกๆแฮะ....
“ไปไหน?” สีหน้าอีกฝ่ายเข้มขึ้น...ส่ายหัวน้อยๆเป็นทำนองว่าไม่บอก แล้วก็เอื้อมมือมาคว้าแขนผมแต่ไม่พูดไม่จาอะไร ผมจึงเดินตามแรงดึงนั่นแล้วก็มาถึง.....
ห้องน้ำ???
อีกฝ่ายจูงแขนผมแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำห้องเดิมที่ผมกับมันเกือบจะมีคดีกันในช่วงเช้า อีกฝ่ายปิดประตูลงกลอนเรียบร้อยแล้วก็ยืนเอาหัวพิงเข้าหาผนัง สองมือเล็กๆนั่นเลื่อนมาจับต้นคอของคนเองเหมือนกำลังพยายามจะใช้ความคิด ถึงผมจะเริ่มตงิดๆบ้างแล้วก็เถอะ....
ผมขยับตัวไปมองอีกฝ่ายให้ถนัดขึ้นหลังจากที่ยืนงงอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าอีกฝ่ายที่โผล่พ้นมาให้เห็นเล็กน้อยเป็นสีชมพูระเรื่อจนแดงที่ใบหู....
อยู่ๆอีกฝ่ายก็หันขวับมา เล่นเอาผมสะดุ้ง.... ร่างเล็กๆตั้งหน้าตั้งตาสูดลมหายใจเข้าปอดเหมือนกำลังพยายามรวบรวมกำลังเพื่อที่จะต่อสู้กับอะไรซักอย่าง.....แต่มันจะต่อสู้อะไรนี่????
“แจ๊ค…” ต่างคนต่างสบตากัน แต่ผิดกันตรงที่แววตาของร่างเล็กตรงหน้าดูมุ่งมั่นเสียเหลือเกิน ในขณะที่ผมตอนนี้นั้นมีแต่ความสงสัย แต่ก่อนที่ผมจะทันตอบอะไร ร่างเล็กตรงหน้าก็เลื่อนกายมาประชิดตัวผมด้วยท่าทีกล้าๆกลัวๆ ผมแอบตกใจเล็กน้อยในสิ่งที่เกิดขึ้น อีกฝ่ายเขย่งตัวขึ้นแล้วเลื่อนเรียวแขนมาโอบรอบคอผมไว้อย่างแผ่วเบา สัมผัสนุ่มนวลที่ส่งผ่านมาทำเอาผมรู้สึก.... รู้สึกอะไรน่ะเหรอ.....ก็.....รู้สึกอย่างที่รู้ๆกันนั่นล่ะ....
แต่ผมก็ยังคาใจอยู่ดีว่าอยู่ๆทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ????
หน้าผากมนของอีกฝ่ายซบเข้าที่ปลายคางของผม ผมจูบเบาๆ มือเอื้อมไปโอบเอวอีกฝ่ายไว้ทันทีจนอีกฝ่ายตกใจนิดๆ แต่ไม่กี่วินาทีถัดมาก็พยายามที่จะผ่อนคลายตัวเองลงในอ้อมกอดของผม...
ฝ่ามือผมลากไล้ไปทั่วตามสันชาตญาณ อีกฝ่ายก็ลากไล้ฝ่ามือกับแผ่นหลังของผมอย่างแผ่วเบา...ถึงตอนนี้มันจะอยากแค่ไหนแต่ผมคงต้องถามก่อนแล้วล่ะ
ผมบดจูบลงบนริมฝีปากฉ่ำน้ำ มีกลิ่นคลอรีนติดอยู่เล็กน้อยแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรนัก เรียวลิ้นที่ตอบรับสัมผัสกลับมานั้นเล่นเอาซะอารมณ์กระเจิดกระเจิง ส่วนกลางลำตัวแข็งขืนขึ้นจนดุนดันกางเกงว่ายน้ำออกมาทั้งผมและมัน ผมเลื่อนฝ่ามือไปลูบไล้เบาๆ อีกฝ่ายหลับตาแล้วเม้มริมฝีปากเข้าหากันเหมือนพยายามที่จะกลั้นเสียงเอาไว้ ผมกระซิบแผ่วเบาที่ใบหูให้พอได้ยินกันสองคน...
“ถามจริงๆ.....ทำไมถึงชวน.....?” กระซิบแล้วผมก็ไล้ปลายลิ้นแผ่วเบาบนติ่งหู อีกฝ่ายสะดุ้งวาบ ฝ่ามือที่ลูบไล้แผ่นหลังผมอยู่กระตุกอย่างรู้สึกได้ ผมหันมามองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกของอีกฝ่ายแล้ว แทบอยากจะกระชากกางเกงว่ายน้ำออกของอีกฝ่ายออกแล้วขย้ำซะให้รู้แล้วรู้รอด...
“อะ....ก็....มึง....อะ แจ๊ค....แจ๊คโกรธใช่มั้ย....อะ” อย่าลืมว่าตลอดบทสนทนา ฝ่ามือของผมก็ทำหน้าที่ของมันไปเรื่อยๆครับ....เสียงครางแผ่วเบาจึงมีให้ได้ยินแทบจะตลอด...
“หืม?” แต่ถึงจุดนี้ ผมนึกย้อนดูแล้วก็ผนวกสิ่งที่อีกฝ่ายพูด......
ให้ตายเหอะ.....
นี่.....เชนทร์มันคิดว่าที่ผมทำหน้าเครียดคือ.....มันคิดว่าผมจะโกรธ.....โกรธที่มันไม่ยอมให้ผมทำในห้องน้ำงั้นเหรอ????????
“อะ.....อึก....อื้อออ~ อ๊ะ อะ....แจ๊ค...แจ๊ค...เดี๋ยว” ฝ่ามือผมเร่งจังหวะขึ้น จนอีกฝ่ายครางถี่ๆ ผมอมยิ้มขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เมื่อรู้ถึงความคิดของอีกฝ่าย....มิน่า.....ถึงได้ชวนมาที่นี่....
ทีแรกผมก็ชั่งใจว่าจะบอกดีมั้ย....แต่ไหนๆก็ไหนๆ....นานๆทีจะเห็นมันเชิญชวนผมก่อน....ผมคงต้อง.......ขอตามน้ำไปก่อนล่ะครับ ฮึๆ...
ไม่อยากจะคิดเลย....ว่าถ้าเชนทร์มันรู้เหตุผลที่แท้จริงนี่....มันจะยังยอมให้ผมทำอยู่มั้ยนี่?
ผมไล่บดจูบจนอีกฝ่ายเริ่มหายใจไม่ทัน ก็ถอนริมฝีปากออก ไล้ริมฝีปากไปตามสันจมูก แก้ม คาง ไปเรื่อยๆในขณะที่ฝ่ามือของผมยังคงทำงานอย่างเต็มที่....จนร่างเล็กตรงหน้าปลดปล่อยออกมา... ลมหายใจถี่ๆที่รดอยู่อย่างแผ่วเบาที่ลาดไหล่ของผม ฝ่ามือที่ปกติมักจะแข็งขืน คอยปัดป้อง ไม่ยอมให้ผมทำต่อในวันนี้ไม่มีอาการต่อต้านแม้แต่น้อย....
คงจะกลัวผมโกรธสินะ.....น่ารักชะมัด....
ผมกอดอีกฝ่ายแน่นๆด้วยความหมั่นเขี้ยว......ก็ทำตัวน่ารักอย่างนี้สิน่า....
อีกฝ่ายดูงงๆเล็กน้อย แต่ก็ยอมให้กอดแต่โดยดี ผมเลื่อนตัวเองนั่งลงบนเก้าอี้สำหรับวางของในห้องน้ำแล้วคว้าเอวอีกฝ่ายให้ตามมานั่งตัก แผ่นหลังชิ้นเหงื่อเล็กน้อยแนบอยู่กับแผงอกของผม ผมเอื้อมมือไปจับที่ขาของร่างที่อยู่บนตักแล้วจัดท่าทางให้เป็นไปตามที่ต้องการ อีกฝ่ายดูกระอักกระอ่วน แต่ก็ยอมทำตามแต่โดยดี สุดท้ายผมก็เอื้อมมือไปดึงเอวกางเกงที่หมิ่นเหม่ของอีกฝ่ายลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า ฝ่ามือน้อยๆเลื่อนมาจับที่ข้อมือผมตามสัญชาตญาณ .....คงจะอายล่ะนะ....
“ว่าง่ายๆนะ......” ผมกระซิบที่ใบหูอีกครั้ง เล่นเอาอีกฝ่ายขนลุกซู่จนผมเองก็รู้สึก...
“แจ๊ค.....อะ.....อืม.....เดี๋ยว...เดี๋ยวสิ อา...อ๊ะ” ผมจัดการปลุกอารมณ์อยากของร่างบนตักอีกครั้งด้วยฝ่ามือ และเรียวลิ้นที่ไล้จูบแถวๆหลังคอซึ่งเป็นจุดที่มันอ่อนไหวเป็นพิเศษ ร่างกายสั่นสะท้านที่ไม่ว่าจะมาจากสาเหตุอะไรนี้มันช่าง.....เย้ายวนซะเหลือเกินสำหรับผม...
“อะ...อ๊ะ!” ฝ่ามืออีกข้างผมก็จับเอวอีกฝ่ายให้ลงมาสัมผัสกับส่วนล่างที่กำลังแข็งขืนของผมอย่างแนบแน่น เรียกเสียงหอบครางจากทั้งผมและมันได้อย่างดีเยี่ยม จนมาถึงจุดหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าคงจะทนต่อไปไม่ไหวแล้วแน่ๆ...
“ยกตัวขึ้นหน่อย....ดี.......เชนทร์ครับ.....เอื้อมมือมาปลดเชือกที่กางเกงให้แจ๊คหน่อยนะ.....นะครับ....” ผมแกล้งกระซิบที่ใบหูของอีกฝ่าย ให้ดังเข้าไปถึงโสตประสาท ใบหูที่ผมเหลือบเห็นเล็กน้อยเป็นสีแดงจัดเมื่อผมพูดจบ อีกฝ่ายชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ยอมโอนอ่อนอย่างดี ไม่นานนักกางเกงว่ายน้ำของผมและมันก็ลงไปกองอยู่ที่พื้น.....
“เลียสิ....” ผมสอดปลายนิ้วแผ่วเบาที่ริมฝีปากของอีกฝ่าย ซึ่งก็ตวัดเรียวลิ้นบนปลายนิ้วของผมอย่างเผลอไผล....จะรู้มั้ยนั่นว่ายิ่งทำแบบนั้นมันยิ่งรู้สึกหนักกว่าเดิมซะอีก....
ผมค่อยๆสอดใส่นิ้วลงไปในส่วนลึกของร่างกายอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา สิ่งหล่อลื่นก็ใช้น้ำลายของเจ้าตัวนั่นล่ะนำทาง ผมเร่งฝ่ามือที่ปรนเปรออยู่ด้านหน้าไปพร้อมๆกันเพื่อบรรเทาความเจ็บให้อีกฝ่าย หลังจากหมุนควงนิ้วอยู่ภายใน จนเพิ่มจำนวนเป็น 3 นิ้วผมก็ค่อยๆถอนปลายนิ้วออก รู้สึกได้ถึงการบีบรัดภายในที่ตอดรับเป็นระยะๆ แค่คิดถึงความรู้สึกที่กำลังจะได้รับ ผมก็อยากจะทำจนแทบทนไม่ไหว...
“ช่วยหน่อยนะ....นะครับ.....” ผมจับเอวอีกฝ่ายยกขึ้น ใบหน้าที่หันมามองเพียงแวบเดียวแล้วก็หันหนีไป ไม่รู้ทำไมเวลาที่เห็นใบหน้าแบบนี้แล้วผมจะรู้สึกมากขึ้นไปอีก...
มือเล็กๆของอีกฝ่ายเลื่อนมาจับแก่นกายของผมแล้วค่อยๆกดตัวลงมาอย่างแผ่วเบา เสียงครางหอบขาดๆหายๆเป็นช่วง....ไม่กี่อึดใจถัดมา.....ร่างเล็กตรงหน้าก็ทิ้งตัวลงมาที่ตักผมอย่างสมบูรณ์ นั่งนิ่งๆเหมือนพยายามปรับตัวอยู่ ผมรู้สึกถึงสัมผัสและการตอดรัดภายในจนตัวผมเองต้องกัดฟันไว้ ฝ่ามือผมลูบไล้ตามเส้นโค้งของร่างกายอีกฝ่าย ผิวเรียบๆลื่นๆเวลาลูบมันเพลินอย่างบอกไม่ถูก
“ขยับ.....สิ” อาการสั่นสะท้านของคนตรงหน้ากลับมาอีกครั้งพร้อมเสียงครางหอบถี่ๆ อีกฝ่ายยกตัวขึ้นแล้วใช้แขนยันไว้ที่หน้าขาของผม ผมก็โอบแขนรอบเอวอีกฝ่ายไว้....
“อะ....อะ.....แจ๊ค อืมมมม....อือ... อ๊ะ อ๊า~~” เสียงครางอีกฝ่ายที่เริ่มจะดังขึ้น ทำให้ผมต้องรีบเลื่อนฝ่ามือไปปิดที่ริมฝีปากนั้น ถึงแม้ว่าผมจะชอบเสียงเซ็กซ์ๆแบบนี้ก็เถอะ.....แต่ที่นี่คงไม่ค่อยดีนักหรอก...
“อืม...อะ....อะ” “อืมมมมมมมม” เสียงครางแผ่วๆจากทั้งผมและมันยังคงมีอย่างต่อเนื่อง....ห้องน้ำก็เหมือนจะเป็นใจ คือแทบจะไม่มีคนเข้ามาใช้ จังหวะที่ต่อเนื่องและยาวนานใกล้จะสิ้นสุดลง...
“เชนทร์ครับ....เปลี่ยนท่าหน่อย.....อะ” ร่างเล็กบนตักผมพยายามยันตัวขึ้นจากแก่นกายของผม แต่ทว่า....
“อะ....อ๊า~~” ในจังหวะที่อีกฝ่ายใกล้จะถอนตัวจากการสอดใส่ เป็นผมเองที่กระชากเอวเล็กๆนั่นลงมาจนผิวเนื้อของผมและมันแนบสนิทกันดังเดิม... เสียงหอบถี่ๆดังขึ้นพร้อมกับน้ำเสียงตัดพ้อจากอีกฝ่าย...
“อะ....ก็ไหนว่าจะ....จะ...อะ เปลี่ยน...เปลี่ยนท่า...ไง อะ....” อีกฝ่ายเอี้ยวตัวมาถามผม ใบหน้าแดงจัด และริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันจนห้อเลือด หยาดน้ำตาเล็กน้อยที่หางตา วงหน้านวลๆนั้นเต็มไปด้วยไรเหงื่อ ทำเอาผมทนไม่ไหวจนต้องประกบจูบไปอีกรอบ พอถอนริมฝีปากออกก็พูดเบาๆ
“ก็เปลี่ยน.....แต่ให้ยังต่อเนื่องอยู่อย่างนี้....สิ.....” ผมกดเอวมันเข้ากับส่วนกลางลำตัวผมอีกครั้ง จนอีกฝ่ายเสียววาบ ทำหน้าค้อนๆใส่ผมแล้วหันหลังกลับไปท่าเดิม ผมจับแขนเรียวของอีกฝ่ายให้เอื้อมไปชิดผนังด้านข้าง แล้วยกตัวตามไป ไม่นานนักสิ่งที่เร่าร้อน รุนแรงก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ร่างเล็กในวงแขนของผมก้มหน้ากรีดร้องกับแขนของตัวเองอย่างพยายามสกัดกั้นเสียง ก็คราวนี้ผมเป็นคนกำหนดจังหวะเองนี่นา.....
“อะ...อืมมมมม อื๊อออออ.....อะ” เสียงที่ฟังก็รู้ว่าพยายามกัดฟันเต็มที่ แต่ก็ยังหลุดรอดออกมา ดังขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งผมเอื้อมมือไปมอบสัมผัสให้กับด้านหน้าของอีกฝ่าย เสียงครางนั้นยิ่งเล็ดรอดออกมาเรื่อยๆ จนกระทั่งในจังหวะเกือบจะท้ายสุด เสียงครางหวานหูที่สุดของวันก็ดังขึ้น
“อะ...อ๊า~~~~~” ในที่สุดร่างเล็กปลดปล่อยจนเลอะฝ่ามือของผมไปหมด
“ไม่...อึก...รอกันเลย...นะ” ผมเร่งจังหวะให้ตามไปติดๆ ไม่นานนักผมก็ปลดปล่อยตาม ผมเลื่อนตัวไปซบอีกฝ่ายที่แทบจะฝังตัวอยู่กับผนังแล้วก็โอบกอดร่างนั้นอีกครั้ง กลิ่นอายของเซ็กซ์ยังคงอวลอยู่รอบๆกาย ไอ่ตัวแสบเริ่มที่จะประท้วงยุกยิกๆให้ปล่อย
“เอาออกไปสิ.....” เสียงพูดนิ่งๆ แต่ใบหูแดงๆนั่นหลอกผมไม่ได้หรอกน่า...
“ฮึๆ....” ผมค่อยๆถอนแก่นกายออกมา รับรู้ได้เลยว่าอีกฝ่ายเหมือนจะทรุดตัวลง จนผมต้องรีบเข้าไปประคองตัวไว้ก่อนที่จะล้มลงไปกองกับพื้นห้องน้ำ สายตาที่มองปะทะกันหลังจากที่ทำอะไรกัน มันเป็นสายตาที่แปลกนะครับ.....ผมมองไล่ไปตามวงหน้าเล็กๆนั้น อีกฝ่ายก้มหลบสายตาของผม จนผมอดอมยิ้มไม่ได้...
“มองอะไรนักหนา.....”
“มองเฉยๆ.....ไม่ได้หรือไงล่ะ.....ฮึๆ” อีกฝ่ายไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงผมมากไปกว่านี้ เพียงแค่พยายามดันไหล่ผมออก แล้วพยุงตัวเองไปใต้ฝักบัว แต่สุดท้ายผมก็เข้าไปอาบด้วยนั่นแหล่ะ...
ข้อดีของการทำอะไรกันในห้องน้ำของสวนน้ำก็คือ......คุณไม่ต้องกังวลเรื่องชุดที่จะเปลี่ยน.....เพราะยังไงมันก็ต้องเปียกอยู่แล้ว.....ฮึๆๆ
“ออกไปก่อนปะ....” หลังจากการอาบน้ำเล็กๆ ไอ่ตัวแสบก็บังคับให้ผมเดินออกมาก่อน ซึ่งผมก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว.....แต่ไหนๆก็ไหนๆขอซักหน่อยเถอะ...
*ฟอด
ผมหอมแก้มมันหนักๆก่อนที่จะเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี ดูเหมือนจะไม่มีคนสนใจอะไร.... ผมเดินทิ้งห่างออกมาได้ครู่หนึ่งแล้วก็หันหลังไปดู เห็นไอ่ตัวแสบของผมเดินตามห่างๆ ผมจึงเดินต่อมาจนถึงเก้าอี้ผ้าใบที่ตากผ้าเช็ดตัวทิ้งไว้
“อะ...” ทันทีที่ผมคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วทิ้งลงบนตัก ผมก็รู้สึกถึงอาการแสบเล็กๆที่หน้าขา หันไปมองด้านข้าง คนที่ผมเพิ่งจะฟัดไปเมื่อกี๊ก็ทิ้งตัวลงมานั่งข้างๆผม คว้าผ้าเช็ดตัวมาคลุมลำตัวช่วงบนไว้เกือบทั้งหมดด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับแต่แดงระเรื่อ....
“มึงนะมึง....”
เพิ่งเห็น.......
รอยจูบที่ซอกคอกับแผงอกของไอ่ตัวแสบ และที่ต้นแขน.....
ส่วนผม....รอยเล็บข่วนเป็นทางยาวตรงหน้าขาของผม.......
อ้อ...... ‘อุบัติเหตุ’ นิดหน่อยเอง.....ฮึๆๆๆๆๆๆ
จบตอนที่ 31 สวนน้ำฮาเฮ (4) NC-13
***************************************
มาต่อให้แบบยาวๆ (เรอะ?)
นับจากที่อัพล่าสุด ก็ 2 อาทิตย์พอดิบพอดี๊~ :jul3:
งานเยอะง่าวอะ
ต้องขอโทษจริงๆ อ่า ตอนนี้เรียนปีสุดท้ายแล้วแหล่ะ งานเลยเยอะมากกกกก นี่จริงๆอาทิตย์หน้ามีสัมมนา หน้าห้องอีกนะนี่ แต่เกรงใจ เลยแวะมาต่อให้
อ่อ ขอบอกว่าพิมพ์เสร็จแล้วลงเลย ยังไม่ได้พิสูจน์อักษรนะ ถ้าใครเห็นที่ผิดก็รบกวนบอกด้วยจ้า
สุดท้ายขอขอบคุณที่ยังอ่านกันอยู่ (เหรอวะ?) :jul3: :jul3: :jul3:
-
:z1: หาไปนานยังไงก็รออ่ะครับเรื่องเน้ ก็เจ้าเชนท์มันน่ารักซะ :-[ นายแจ็คก็ :oo1:
-
ถึงจะปล่อยให้รอนาน แต่คุณภาพความหื่นครบถ้วนคงเดิม :m25:
งานเยอะยังมาลงให้ได้อ่านกันอีก น่ารักจริงๆ :man1:
ขอให้ผ่านมรสุมนี้ไปได้ไวๆ นะจ้ะ :L2:
-
หนูเชนทร์น่ารักได้โล่เลยอะ ฮิ้วววววววววว
คนเขียนสู้ๆ นะ
-
สรุป เชนทร์ก็ยังไม่รู้ใช่ป่ะเนี่ย ว่าที่แจ๊คทำหน้าเครียดๆเป็นเพราะอะไร
แต่ก็นะ ไม่สำคัญละล่ะ :haun4:
-
น่ารัก คิดถึงคนแต่ง
-
:pighaun: :jul1:
ลีลาชวนของนังหนูทำคนอ่านกับไอ่แจ็คระทวย
ลีลาเจ้าแจ็คทำนังหนู อั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มะไหวๆเด็กอะไรน่ารัก ใสซื่อจริงๆเลยลูก ค.ซื่อนำพาให้หนูเส็ดเจ้าแจ็คจนได้
เปลี่ยนสถานที่ แต่บรรยากาศคงเดิม อั๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
แจ็คเอ้ย เป็นไง อิอินังหนูทุ่มสุดตัวเลยนะเนี่ย
ง้อแบบนี้ กำไรเต็มเฟ้ย
Melos +1 สุโค่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คิดถึงนังหนูอยู่เนือยๆ
-
ดีใจจังกว่าจะมาสักตอน เป็นกำลังใจให้ในเรื่องเรียนนะค่า
-
คุ้มค่าที่รอคอยจริงๆ
-
เห็นเรื่องนี้ตั้งแต่ลงแรกๆ อ่านแล้วไม่ค่อยอินนัก
แต่พอเมื่อวานมาอ่านอีกที ต้องนั่งอ่านรวดเดียวจบเลยนะ
รู้สึกเรื่องมันสนุกมากกกกกกกกกกก :pig4:
บรรยายได้ดีเลยล่ะ ทั้งชีวิตความเป็นอยู่และนิสัยใจคอของแต่ละคน
ชอบเคมีระหว่างชนทร์กะแจ๊คอ่ะ เหมือนมีแรงดึงดูดเข้าหากัน
ปล.แนนกะเมนี่วายตัวแม่เลยเนอะ ขอตอนพิเศษของสองสาวยาวๆหน่อยค๊า :กอด1:
-
:z1: :z1: เจ้า่เล่ห์นักนะ
-
นังหนูเอ๋ย
ยังไงก็ไม่ทันเล่ห์เจ้าแจ๊คซะที
แต่ก็ดี ซื่อๆ แบบนี้แหละน่ารัก น่า...
:laugh:
-
คิดถึงนังนู๋ อิอิ
เอ็นซีนอกสถานที่มะรู้ป่านนี้จะเป็ฯไงบ้าง 55555
-
คิดถึงนังหนูจัีงเลย หายไปนานแล้วน้า...
-
:z2:
ตอนที่ 32 สวนน้ำฮาเฮ (5) + แขกผู้มาเยือน?
“เป็นไรกันวะอีกคนยิ้ม อีกคนบูดมาเชียว” มึงอย่าเพิ่งถามกูตอนนี้ไอ่แนน ขอกูฆ่าไอ่บ้าข้างๆนี่ก่อน.....ฮืออออออ
“เปล่า....เออ แล้ว....แล้วๆ...แล้วมึงกับน้องเมเป็นไงมั่ง สนุกปะ”
“ก็ดี....ว่าแต่มึงเป็นไร ตะกุกตะกักพิกล...” ไอ่แนนเดินเข้ามาใกล้ๆผม แล้วอังหลังมือของมันเข้ากับหน้าผากผมที่ตอนนี้มันร้อนฉ่าด้วยความอาย สัมผัสเย็นๆจากฝ่ามือมันเหมือนจะหักล้างอุณหภูมิของผมยังไงชอบกล ผมนั่งนิ่งๆปล่อยมันลูบหน้าลูบตาไป ไอ่แจ๊คมองมาที่ผมกับไอ่แนนแล้วขำน้อยๆ ก็สภาพตอนนี้มันเหมือนแม่กำลังลูบหัวลูก หรือไม่ก็เจ้าของกำลังลูบหัวหมาน่ะนะ -*-
“เชนทร์มึงตัวร้อนๆนะ...แจ๊ค.....มึงอยากกลับยัง? กูกับน้องเมเล่นจนตัวเปื่อยแล้ว”
“อืม”
“งั้นกลับ...” หลังจากนั้นพวกผมก็เก็บข้าวของผลัดกันเดินไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำ พอเปลี่ยนเรียบร้อยแล้ว สองสาวก็ขอแวะที่ร้านขายของที่ระลึกตามธรรมเนียมแต่พอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นแหล่ะ.....
“อะ” “เฮ้ย” “โอ๊ะ” “เหอ” (ไปเดากันเอาเองนะครับว่าเสียงใครกันบ้าง ตามคาแรคเตอร์เลยครับ 555+)
นั่นมัน.....ไอ่แอรอนนี่หว่าแถมยังมีไอ่แมกซ์ด้วย พอมันสองคนเห็นพวกผมก็ปรี่เข้ามาทันที และปฏิกิริยาตอบสนองอัตโนมัติของผมและไอ่แนนคือ....วิ่งไปหลบหลังชาวบ้านครับ แหะๆ
ไอ่แนนหลบหลังน้องเม ผมหลบหลังไอ่แจ๊ค....นึกสภาพแล้วมันก็ฮาดีว่ะ 555+ โดดหนียังกับเจอตุ๊กแกซะงั้นอะ พวกมันสองคนเห็นผมกับไอ่แนนโดดเหยงขนาดนั้นมันก็ชะงักกันทั้งคู่นะครับ แต่ไม่นานพวกมันก็ตั้งสติได้แล้วก็ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆ
“ไงครับ....มาว่ายน้ำกันเหรอ” เป็นแอรอนครับที่เปิดบทสนทนาขึ้นก่อน....
“ก็คงงั้น....เห็นๆอยู่....” ไอ่แจ๊คสวนกลับทันทีครับ นี่ถือเป็นความได้เปรียบทางภาษาของไอ่แจ๊คมัน เพราะถ้าเป็นผมกับไอ่แนนจะต้องใช้เวลาประมวลผลซัก 5 วินาทีว่าเขาพูดอะไรกับเรา แต่ถ้าเป็นน้องเมกับไอ่แจ๊คนี่จะเถียงกลับได้เลย แต่มักจะเป็นไอ่แจ๊คมากกว่า เพราะน้องเมจะไม่ค่อยพูด (แต่พูดทีนี่หลายคนสะอึกเลยนะ)
“ฮึๆ...ใจเย็นๆครับ ผมไม่ได้เข้ามาทักเพราะอยากจะมีเรื่องกับคุณนะ”
“งั้นมีอะไร?” เป็นผมเองครับที่พูดออกไป ตอนนี้ผมหลบออกมาจากหลังไอ่แจ๊คได้ครู่หนึ่งแล้ว ไอ่แจ๊คหันมามองหน้าผมดุๆทำนองว่าไปพูดกับมันทำไม...งะ ก็ผมสงสัยนี่นา -*-
“ก็ผมทำงานพิเศษที่นี่อีกกะหนึ่ง.....แมกซ์ก็ด้วยครับ...” ผมมองไปด้านข้างเห็นไอ่แมกซ์ยืนยิ้มเผล่อยู่แล้วโบกมือน้อยๆให้ไอ่แนน ผู้ซึ่งเหมือนจะหลายเป็นโรคแขยงฝรั่งไปในทันที มันทำหน้าบู้มากๆอะครับ ฮาว่ะ 55+
“อ้อ เหรอ.....” ไอ่แจ๊คครับ....ยังคงสำเนียงกวนบาทาได้อีก แต่แอรอนกับแมกซ์มันก็ยิ้มให้นะ ไม่รู้ว่ามันสองตัวมาอารมณ์ไหนเหมือนกัน -*-
บรรยากาศเริ่มมาคุขึ้นเรื่อยๆ เพราะต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันเหมือนลองเชิงอะไรซักอย่าง ผมมองสลับซ้ายทีขวาทีอย่างมึนๆ เอาไงดีวะ....
ผมเหลือบไปเห็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่งซึ่งถือแฟ้มคล้ายๆกับที่ซุปฯผมชอบถือ....อ้อ ดูเหมือนจะคิดอะไรออกแล้วแฮะ เหอะๆ
“พวกนายทำบ้าอะไรกันน่ะ!” ได้ผล.....วงแตกกระเจิง....ขอบคุณเจ๊ซุบฯ...กูจะได้กลับห้องไปนอนซะที - -
“ปะๆ....ไปเหอะ โดนด่าแล้วๆๆๆ” ผมยิ้มกวนๆให้ไอ่แมกซ์กับไอ่แอรอน มันสองตัวมองหน้าผมเหรอหราเชียว 55+ ไอ่แนนขยิบตามาเหมือนจะรู้ทัน มันเผ่นก่อนใครเขาเพื่อนเลยแหล่ะ ผมรุนหลังไอ่แจ๊คให้ออกมาจากร้านขายของที่ระลึกเพื่อจะได้เผ่นกันซักกะที พอออกมาเฮียแกก็บ่นตามประสาล่ะครับ ปล่อยไปๆ เริ่มชินกับความปัญญาอ่อนของมันแล้วล่ะ
พอกลับมาถึงก็พบกับตาเจย์นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่เก้าอี้ยาวหน้าที่พัก (*มีใครจำมันได้มะ คนที่มีหน้าที่ดูแลนักศึกษาต่างชาติ โผล่มาตอนที่ 1....จำไม่ได้???? จบไป!)
“โอ้....พวกคุณมากันแล้ว~” เป็นฝรั่งที่ร่าเริงได้ตลอดเวลาจริงๆ -*-
“ไงครับเจย์ มีอะไรรึเปล่า?” ให้ไอ่แจ๊คออกโรงครับ เพราะเวลาน้องเมไปคุยจะเมื่อยคอมาก 555+
“ผมแค่แวะมาดูว่าพวกคุณสบายกันดี เห็นว่าได้รับคำชมจากซุบเปอร์ไวเซอร์กันเยอะ ปรับตัวเร็วกว่ารุ่นก่อนๆอีกนะ”
“เอ๋...รุ่นก่อนๆเป็นยังไงเหรอครับ?” อันนี้ผมถามครับ
“ก็...ทำงานพลาดบ้าง เสิร์พผิดบ้าง ทำอาหารไม่สุกบ้าง รับทิบเองบ้าง....เยอะแยะ” เล่าไปก็ขำไป แหม่.....อารมณ์ดีจริงๆ พวกผมก็รู้สึกดีน่ะนะ เพราะเค้าค่อนข้างจะพูดตรงมากๆ เวลาจะติก็ติกันแบบไม่ไว้หน้าเลยล่ะ ลองถ้าบอกว่าดีแบบนี้ อาจจะดีจริงๆก็ได้ เหอๆ
“ว่าแต่ยังไงอยู่ทานอาหารเย็นด้วยกันมั้ยคะเจย์ เดี๋ยวเราจะทำอาหารไทยกัน” น้องเมเอ่ยปากชวนด้วยสำเนียงฉะฉานสุดๆครับ พวกผมเอกก็พยักหน้าเป็นทำนองเชิญให้มาทานด้วยกัน
“คงต้องโอกาสหน้าแล้วล่ะครับ เดี๋ยวผมต้องไปธุระต่อ....อ้อ....ใช่ อีกเรื่องหนึ่ง....อีกประมาณ 1 สัปดาห์จะมีนักศึกษาแลกเปลี่ยนมาเพิ่มนะครับ อาจจะจากจีนหรือยังไงผมไม่แน่ใจ พรุ่งนี้จะมีทีมทำความสะอาดมาจัดการห้องนะครับ อาจจะรบกวนวันหยุดของพวกคุณซักเล็กน้อย...ไว้เจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับทุกคน” ว่าแล้วก็โบกมือให้พวกผมทั้ง 4 คนอย่างกระตือรือร้น พวกผมก็ต่างคนต่างเก็บข้าวของของตัวเองแล้วก็ไปรวมกันที่ห้องครัวเช่นเดิม
“กูมีลางสังหรณ์แปลกๆว่ะ....” ไอ่แนนเปิดประเด็นขึ้นหลังจากที่ทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว และนั่งทานไอศกรีมกันอยู่เหมือนเคย
“ยังไง?” ไอ่แจ๊คผู้ซึ่งตอนนี้พยายามอย่างมากที่จะยัดช้อนที่เต็มไปด้วยไอศกรีมรสครีมบรูเลก้อนโตเข้าปากผม แล้วมันทำสำเร็จมั้ยน่ะเหรอ?????
“อื๊อๆๆ” เลอะเต็มปาก....เลยครับ -*- สองสาวขำกับท่าทีของผมกับมันไปตามระเบียบ....ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าผมชินซะแล้วล่ะ เวลาโดนแซวอะนะ....อีกอย่างไอ่แนนมันไม่ค่อยแซวแล้วด้วย ถ้าไอ่แจ๊คไม่ได้ทำอะไรที่มันเกินเลยไปจริงๆน่ะนะ.... (เช่นอยู่ดีๆก็ก้มลงมาหอมแก้มผมต่อหน้าธารกำนัล....อืม.....)
“ก็แบบว่า.....กูว่าต้องมีเหี้ยไรซักอย่างเกิดขึ้น....แล้วแม่งต้องทำให้พวกเราลำบากแหงๆ”
“อะไรล่ะวะ....ฝูงตั๊กแตนรึไง?” เออ กวนตีนกันไปนะ สองคน -*-
“ฟายยยยยย กูหมายถึงต้องมีห่าไรซักอย่างที่ทำให้พวกเราเดือดร้อนกันอะ พูดไม่ถูก....แต่ลางสังหรณ์กูแม่นนะว้อย....ไม่เชื่อมึงรอดูได้เลย” ไอ่แนนพูดพร้อมความมั่นใจเต็มเปี่ยมของมัน ไอ่ผมน่ะไม่ได้คิดอะไรหรอก คือผมเป็นพวกง่ายๆอะนะ ก็คิดแค่ว่าจะมีอะไรมา แต่ถ้าเราพยายามปรับตัวเข้าหามัน มันก็ไม่น่าจะยากเกินที่จะจัดการ อะไรแบบนั้นน่ะครับ
หรือผมจะคิดผิดหว่า???
เช้าวันรุ่งขึ้น----
“ฮ้าวววววว~” ผมบิดขี้เกียจไปมาด้วยอาการง่วงงุนสุดขีด......จะอะไรล่ะ ไอ่แจ๊คนั่นแหล่ะ....เล่นซะระบม.....ตัวการนอนหลับสบายอยู่บนเตียง ส่วนคนโดนหนักอย่างผมน่ะนะ.....แหกขี้ตาตื่นมาทำข้าวเช้าน่ะสิครับ ผมเดินไปตามทางเดินเพื่อที่จะไปห้องครัว พอเปิดประตูห้องครัวออก...
“เฮ้ย.....” ตาฝาดรึเปล่าหว่า.....ไหง.....อ่า....ไหงแอรอนกับ....กับแมกซ์มันมาอยู่ที่นี่อะ....????
หรือผมยังเมาขี้ตาอยู่? ผมยกมือทั้งสองขึ้นขยี้ตาทั้งสองข้างเบาๆ แต่ร่างสูงๆทั้งสองร่างที่ยืนอยู่ห่างจากผมก็ไม่ได้หายไป....แถมยังเดินเข้ามาใกล้ๆอีก เง้ออออออ
“สวัสดีครับเชนทร์” โอเค....ไม่ใช่ฝัน ตื่นได้แล้วมั้ยมึง -*-
“อ่า.....หวัดดี....มาทำอะไรที่นี่กันเนี่ย?” ผมโบกมือแห้งๆให้ตามสันชาตญาณ ไอ่แอรอนยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ผม ผมยิ้มแหะๆให้มัน....บอกแล้วครับ....มึนอยู่ง่ะ
“มาเก็บห้องกับซ่อมอุปกรณ์น่ะครับ.....อ้อแล้วก็นี่...” แอรอนมันยื่นเอกสารสีขาวบางๆให้ผมแผ่นหนึ่ง ผมรับมาอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์ จับใจความได้รางๆว่าพวกผมจะต้องช่วยพวกมันทำความสะอาดอพาร์ทเมนท์ในวันนี้ และจะได้โอทีตอบแทน ในส่วนท้ายกระดาษมีคำขอโทษจากซุบเปอร์ไวเซอร์เรื่องที่ไม่ได้แจ้งมาก่อน.....กรรม วันหยุดของตรูเป็นหมันแล้วดิ....
“โอเคครับ เข้าใจแล้ว งั้นผมขอตัวไปบอกเพื่อนผมก่อนนะ” ผมเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารก็พบกับ....กระดุมเสื้อ???? กรรม! มึงจะเข้ามาใกล้กูทำไมมากมายเนี่ยยยยย~
“อะ”
“ไม่เปิดโอกาสให้เลยนะครับ.....” ไอ่แอรอนยกมือที่ทิ้งอยู่ข้างลำตัวผมไปจูบเบาๆ ผมก็สะดุ้งสิ จะปัดมือออก มันก็ตวัดมือมันแล้วคว้ามือผมเอาไว้ ผมพยายามรวบรวมสติ (บอกแล้วไง ยังมึนอยู่ -*-) บอกให้มันปล่อย มันเพียงแต่ยิ้มน้อยๆมาให้ ผมเงยหน้าสบตามันตรงๆ เพราะตอนนี้ชักจะหงุดหงิด มันเองก็มองตาผมอย่างท้าทาย สายตามันไล่ไปตามใบหน้าของผม จนมาหยุดที่แถวๆคอของผม แล้วจ้องอยู่อย่างนั้น ผมเองทีแรกก็งงๆว่ามันมองอะไร แต่ดูจากสายตาที่แข็งกร้าวขึ้นเรื่อยๆของมันแล้ว....ผมก็นึกออก คอเสื้อนอนที่ผมใส่อยู่มันลึกพอสมควร....
“นึกว่าจะเคลียร์ไปแล้วนะ....แอรอน....” ผมพูดขึ้นด้วยเสียงนิ่งๆแต่มีอำนาจอยู่ในที มันตกใจเล็กน้อย แต่ก็ข่มตัวเองให้สงบลงแล้วจ้องหน้าผมตอบ
“ต้องให้บอกอีกครั้งเหรอ.....ว่ารอยที่นายเห็น.....มันเป็นรอยอะไร....และใครเป็นคนทำ....?” แหะๆ เวลาผมโมโห....แรงบ้ามาเยอะครับ - -
อีกฝ่ายจ้องตาผมตอบ ถึงปากของมันจะไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา แต่แรงบีบที่ข้อมมือของผมก็อ่อนลงเยอะ....เพิ่งจะรู้นะว่าหน้าด้านอย่างไอ่แอรอนมันก็อ่อนไหวกับคำพูดเหมือนกัน
ผมบิดข้อมืออกจากการเกาะกุมของมัน แล้วถอยออกมา.....หันหน้าไปมองไอ่แมกซ์ที่นั่งอยู่ที่โซฟาใกล้ๆ...
“ดูแลเพื่อนนายดีๆด้วย....ดูเหมือนเขาจะคุยกับผมไม่รู้เรื่อง” ว่าแล้วผมก็เดินหนีออกไปจากห้องครัว ทิ้งให้ไอ่บ้าสองตัวนั่นอยู่ด้วยกันสองคน.... หงุดหงิดชะมัด ผมเดินไปเคาะห้องสองสาวเพื่อบอกข่าวร้าย....ลางสังหรณ์มึงแม่นจริงๆว่ะแนนเอ๊ย....ซวยชิบ
พอบอกเสร็จมันก็โอดโอยอย่างที่ผมคิดเป๊ะเลย เหอะๆ แต่ยังไงก็ต้องทำอยู่ดีแฮะ.... ผมกำลังจะเดินกลับห้องของตัวเองเพื่อไปเปลี่ยนชุด แต่ไอ่แนนก็รั้งไว้ สีหน้ามันดูเครียดๆพิกล
“เชนทร์....มานี่แปปนึง” พอผมเดินไปใกล้ๆ มันก็คว้าแขนผมขึ้นมา เห็นเป็นรอยแดงๆที่ข้อมือ....อ้าวกรรม สงสัยที่ไอ่แอรอนมันบีบเมื่อกี๊...
“เฮ้ย...ไม่มีไร” มันทำหน้าแบบไม่เชื่อ ไอ่แนนเอาตีนถีบประตูห้องมันออกแล้วคว้าแขนผมเดินแกมวิ่งไปที่ห้องครัวทันที
“พวกมึงทำอะไรเชนทร์!?!”
จบตอนที่ 32 สวนน้ำฮาเฮ (5) + แขกผู้มาเยือน?
*********************************************
5555555+
ทิ้งไป.....เกือบเดือนเลยมั้งนี่ โทษทีนะ....ยุ่งๆจริงๆ
พอดีเพิ่งส่งงานสรุปกลางภาคไป....เลยได้พักช่วงนี้ซัก 2-3 วัน แต่หลังจากนี้ก็ต้องไปทำงานเรียนอีกอะแหล่ะ
จริงๆเกรงใจคนที่ยังอ่านอยู่จัง.....ที่ไม่ค่อยได้มาต่อ (จริงๆนะ)
เอาเป็นว่าจะพยายามมาต่อเท่าที่จะทำได้แล้วกันนะ :กอด1:
-
เฮ้อออออออจริงๆ แอรอนก็สุภาพอ่ะนะ
แต่นังนู่มันมีปั๋วแล้วยังจะมายุ่งกะมันอีกอ่ะ
อยากเจออุ้งทีนอิมพอร์มอีกรอบชิมิเนี่ย
คือน่าเห็นใจก็น่าเห็นใจอ่ะนะ
แต่แบบเหมือนคนพูดไม่รู้เรื่องและพยายามจะทำอะไรสักอย่างอ่ะ
แนนออกโรงแบบนี้เด๋วบ้านได้พังแน่ๆ พ่อคุณก็ยังนอนอยู่ด้วยไม่เห็นรอยเดี๋ยๆงานเข้าอีกรอบแน่ๆ
แจ็คมันก็ดูท่าไม่เคยใจเย็นกับเรื่องของนังนู่เลยเนอะ เฮ้อออออออออออ
แจ็คที่สวนน้ำไม่พออีกเหรอ ยังมาต่อที่ห้องอีก ไอ้บ้ากามเอ้ย :m20: :laugh:
คึดฮอดดดดดดดแต่บวกบ่ได้ เอิ๊ก
-
งานเข้ากันอีกเเล้วคู่นี้.. :z3:....ไงก้อรออ่านตอนต่อไป
-
:m31: แม่ม พูดไม่รู้ฟัง อย่ามายุ่งกะนังหนนะเฟร้ยยยยย
-
เย่ๆๆ นังหนูกลับมาแล้วววว
คาดว่า เรื่องวุ่นๆจะไม่จบแค่นี้แน่ๆเลยใช่ไหมครับเนี่ย
หวังว่านักศึกษาแลกเปลี่ยนจากจีนของตาเจย์ คงจะไม่ใช่แอนนาเบลล์นะ
-
นักศึกษาใหม่ที่จะมาจะมีเรื่องวุ่นๆอีกมั๊ยเนี่ย :z3:
-
แนนน่ารักอ่ะ ทำยังกะนังหนูเป็นลูกยังไงยังงั้น อิอิ
-
:z2:
ตอนพิเศษ แมน-ทิน เพื่อนกัน....(เหรอวะ?)
“โอ๊ย~~~ เหี้ยเอ๊ยยยยยยย~” โวยวายไปเหอะมึง.....ถ้าโวยแล้วไอ่เชนทร์มันหายตัวมาโผล่ที่ไทยได้ก็โวยต่อไป....
หลังจากการที่ไอ่แมนคุยเอมเอสเอ็นกับไอ่เชนทร์ในวันนั้น (ตอนที่ 7 จ้ะ) มันก็เกิดอาการบ้าบอคอแตกอย่างที่เห็น นั่งเอาหัวมุดหมอนได้ซักพักก็จะลุกขึ้นมาเดินวนไปวนมาเหมือนชะมดติดจั่น (เป็นไงวะ?) และที่สำคัญ....ที่ๆมันกำลังส่งเสียงดังโคตรๆในตอนนี้....มันเป็นคอนโดผมน่ะสิครับ...
“เงียบได้แล้วมั้ยสัตว์....เดี๋ยวข้างห้องมาด่าให้หรอก” ผมปากระป๋องเครื่องดื่มเย็นเฉียบไปให้มัน มันก็รับไว้ทันตามสันชาตญาณนักกีฬา...
ผมบอกไปรึยังครับว่ามันกับผมเป็นนักกีฬาบาส? ถ้ายังก็ถือว่าบอกซะเลยละกันนะครับ จริงๆเพื่อนๆในกลุ่มจะมีเยอะกว่านี้มากๆครับ รวมๆที่เล่นกีฬาร่วมกันก็ 3-4 คน บางคนไม่ได้เล่นกีฬาก็ไปทำอย่างอื่นบ้าง เขียนรูปบ้าง เล่นดนตรีบ้าง ไม่ได้มีแค่ผมกับมันแล้วก็เชนทร์หรอก....แต่ด้วยความที่ว่าตอนนี้มันช่วงปิดภาคฤดูร้อน ก็เลยแยกๆกันไป บางคนก็กลับบ้าน ไม่ก็ทำงานพิเศษ จะมีก็แต่ไอ่แมนนี่แหล่ะ....ติดแหง่กอยู่กับผมเพราะมันไม่มีอะไรจะทำ...
ก็แหงล่ะ ปกติสิ่งที่มันทำตลอดจนกลายเป็นกิจวัตรไปแล้วคือการตามไปเฝ้าไอ่ตัวเล็กอย่างไอ่เชนทร์ไงล่ะ....คงเพราะพวกผมรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วน่ะนะครับ เลยค่อนข้างจะสนิทกันมาก ไอ่ตัวเล็กมันก็ไม่ได้รู้เรื่องเล้ย.....
เฮ้อ....
กลับเป็นผม....ที่ต้องมานั่งดูแลไอ่แมน....ที่ในสายตามันมีแต่ไอ่เชนทร์ตลอดเวลา....
ตอนที่ไอ่แมนมันรู้ว่าไอ่ตัวเล็กมันจะจากอ้อมอกมันไปโครงการ Work & Travel ไอ่บ้านี่โวยวายแทบตาย แต่จะตามไปก็ไม่ได้ เพราะที่บ้านมันไม่อนุมัติ จะกลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะมันดันไปโกหกไว้ว่ามันจะลงซัมเมอร์ ซึ่งจริงๆแล้วมันกะจะอยู่กับไอ่ตัวเล็กให้เต็มที่.....แต่ก็ดันผิดแผนซะได้
ลงท้ายความซวยก็มาตกที่ผมไง.....
“หิวว่ะ....” นั่นไง....โวยวายได้แปปๆก็หยุด....แล้วก็บ่นหิว.....ทุกๆวันก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ผมเดินทำหน้าเบื่อโลกไปที่ห้องครัว ส่งเสียงโคร๊งแคร๊งได้ซักพัก จานมาม่าผัดขี้เมาอย่างง่ายๆก็มาอยู่ตรงหน้าผมและมัน มันยิ้มดีใจเหมือนเด็กมาให้ผม ผมส่ายหน้าเบาๆ แล้วก้มลงกิน มันเองก็กินจานของมันไป....
คิ้ว....ตา.....จมูก.....แก้ม......ริมฝีปาก..........คงจะเผ็ดสินะ.....แดงเชียว....
“เอ้า....” ผมยื่นกระดาษเช็ดปากไปให้มัน มันเงยหน้ารับด้วยรอยยิ้มอย่างเคย....รอยยิ้มที่ทำให้ผมต้องยอมมันอยู่ตลอดเวลา.....
“อิ่มแระ......มาๆ เดี๋ยวกูล้างเอง” ว่าแล้วมันก็หยิบจานที่กินจนเกลี้ยงไปล้างอย่างเคย...บทสนทนาเดิมๆ พฤติกรรมเดิมที่เป็นอยู่ทุกวัน....
มันนั่งบ่น โอดครวญ เป็นบ้าอยู่บนโซฟาหน้าทีวี....
ผมนั่งประจำอยู่ที่เดิม หน้าคอมพิวเตอร์เพื่อทำงานกราฟฟิคที่ผมรับมาทำหารายได้พิเศษ... ก็รายได้พิเศษที่จะต้องเอามาเลี้ยงไอ่ลูกหมาตัวนี้ไง....
คอนโดห้องนี้เป็นห้องเก่าของพ่อผมที่ท่านซื้อทิ้งไว้นานแล้วครับ ฐานะทางบ้านผมไม่ได้ร่ำรวยอะไร ก็มีกินมีใช้ในแต่ละเดือน แต่ผมก็ไม่อยากจะรบกวนที่บ้านมากนัก กับค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆที่เพิ่มมา....
“เฮ้ย.....ไปดูหนังกัน” ผมเอ่ยปากสั้นๆ มันพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น....อย่างเคย....
ไม่นานนักผมกับมันก็มาถึงศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง หลังจากจองตั๋วหนังได้แล้ว จึงเดินเล่นเพื่อรอเวลา ผมมองแผ่นหลังที่เดินนำหน้าผมอย่างกระตือรือร้นนั่นด้วยความรู้สึกอะไรกันนะ?
เพื่อนเหรอ.....?
ส่ายหน้าเบาๆกับความคิดที่ยุ่งเหยิงของตัวเอง.....ต่อให้ไม่ได้คิดแค่เพื่อนก็คงจะทำอะไรไม่ได้หรอกมั้ง......
ผมคงปล่อยความรู้สึกไว้นานเกินไปมั้ง....
“เฮ้ยยยยยย ทินๆๆๆๆ ดูนั่นดิ” ผมเงยหน้าขึ้นหลังจากที่เดินมองพื้นมานาน สายตามองไปตามทิศทางที่อีกฝ่ายชี้ให้ดู.....บัตรโทรศัพท์โทรข้ามประเทศลดราคา? เฮ้อ......
“เชนทร์มันไม่มีโทรศัพท์....” สีหน้ามันหดหู่ลงอย่างเห็นได้ชัด ได้ยินมันพึมพำเบาๆว่า ‘นั่นสินะ...’ เฮ้อ.......
“แล้วทำไมไม่ส่งเมลไป” ผมพูดไปนิ่งๆ มันเองก็โอดครวญว่าส่งไปหลายครั้งแล้ว แต่ไอ่ตัวเล็กคงจะยุ่ง เลยไม่ค่อยจะตอบ.....
สายตามึงคงมีไว้มองไอ่เชนทร์คนเดียวล่ะนะ....
ผมเองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เชนทร์กับรูมเมทมันจะเป็นยังไงบ้าง แต่ถ้าจะให้ผมเดา.....ผมว่าไอ่แมนคงอกหัก.....
หรือจะพูดให้ถูก...ต่อให้ไอ่เชนทร์มันไม่มีใคร....สายตาของมันก็มองว่าไอ่แมนเป็นแค่ ‘เพื่อน’ อยู่ดี.....และนี่ก็เป็นความจริงที่ผมรู้มานาน แต่ไม่คิดจะบอกมัน....
ผมไม่อยากให้มันเจ็บ.......
แต่ผมก็ไม่รู้อยู่ดี....ว่าการทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆมันจะเป็นการเลี้ยงไข้รึเปล่า........
ผมรู้แค่ว่า.....ผมปล่อยมันไปไม่ได้.....ไม่ได้จริงๆ......
“ไปเหอะ.....หนังจะเริ่มแล้ว” ผมคว้าคอมันให้เดินออกมาจากร้านที่มันไปยืนจ้องโปสเตอร์อยู่ มันเองก็หัวเราะขำๆ แซวว่าผมทำตัวเหมือนพ่อมันเข้าไปทุกวัน....
งั้นมึงจะยอมให้กูเป็น ‘พ่อคุณ’ ของมึงมั้ยล่ะ.....?
เฮ้อ........
พอหนังเริ่มฉาย....ใจของผมก็เหมือนจะล่องลอยไปตามเนื้อหาในหนังแต่สติก็ถูกดึงกลับมาบ้างด้วยปลายนิ้วที่สัมผัสกันเล็กน้อยตอนหยิบป๊อบคอร์น ซึ่งมันทำให้ผมคิดอะไรไปใกล.....
หันไปด้านข้าง.....ก็พบเสี้ยวหน้าที่คุ้นเคย......
บางที.....คงสายเกินไปแล้วจริงๆ....
พอหนังจบ....ผมเดินล้วงกระเป๋าออกมา ในใจไม่ได้คิดถึงหนังเลยซักนิดเดียว..... ไอ่คนที่เดินอยู่ข้างๆก็พูดอะไรไม่รู้เกี่ยวกับหนัง ผมพยักหน้าเออออไปเรื่อย มันก็พูดเจื้อยแจ้วของมันไปเรื่อยเช่นกัน.....
“หิวอีกแล้วว่ะ...” มันหันมายิ้มแหะๆให้.....
“กระเพาะควายนะมึง........เพิ่งแดกก่อนออกห้องมาแท้ๆ” ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวมันตามความเคยชิน มันเองก็ยกมือขึ้นปัดมือผมแล้วพยายามจัดทรงเกาหลีของมันให้เข้าทรงเหมือนเดิม (ในความเห็นผมนะ....จะเสยหรือไม่เสย มันก็เหมือนเดิมอยู่ดี)
สุดท้ายก็ไปลงเอยที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง บทสนทนาก็เป็นเรื่องเดิมๆ.....ถึงแม้ว่ามันจะเอาแต่คุยเรื่องของไอ่เชนทร์....มันก็ไม่ได้ทำให้ผมเบื่ออะไร ถึงจะแปล๊บๆอยู่บ้าง แต่ยังไงซะ ผมก็คงต้องชินกับมัน.....
พอออกจากร้านอาหารญี่ปุ่น เดินทางกลับคอนโดผม ระหว่างรอกดลิฟท์ขึ้นชั้นบน.....มันเข้ามากอดคอผม.....
“กูดีใจนะ....ที่มีมึงเป็นเพื่อน” มันว่าแล้วก็ยิ้ม....ยิ้มแบบเดิม....ยิ้มที่ไม่มีความเสแสร้ง.....
อืม.....เพื่อน...........คงงั้น.....
“กู.........ก็ดีใจ” ผมตอบไปแค่นั้น มันเองก็ยิ้มกลับมาให้เหมือนเดิม....
โดยที่ในใจผม....ขอเติมช่องว่างหลังประโยคนั้น..... กูก็ดีใจ.......ที่มึงอยู่ข้างๆกู....ไม่ว่าจะฐานะอะไร.....ก็ตาม...........
จบตอนพิเศษ แมน-ทิน เพื่อนกัน....(เหรอวะ?)
****************************************
เอาตอนพิเศษมาคั่นตีนไอ่แนนก่อน :m20:
เพราะว่าอาทิตย์หน้าจะต้องกลับไปทำงานอีกแล้วล่ะ ตอนนี้เลย พิมพ์เสร็จแล้วเข็นมาลงเลย
จริงๆแอบน้อยใจ เม้นท์กรูหายไปหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
แต่มิเป็นไร...... :o12:
ลงต่อไป เพื่อคนที่ยังอ่านอยู่แล้วกัน..........
ไปละ จะพยายามมาต่อบ่อยๆเน้อ ไว้เจอกันใหม่โอกาศหน้า :pig4:
-
เกินเลย เกินเลย อีกแล้ว :เฮ้อ:
-
โหยเพื่อนทินน่าสงสารอ่ะ
ส่วนไอ้แมนนั่นก็นะ ไม่ได้มองอะไรเลยอ่ะนอกจากค.ต้องการของตัวเอง
เหอะๆ อย่างน้อยนะคนเราก็ต้องสนใจเพื่อนบ้างอ่ะไม่ใช่สนใจแค่สิ่งที่ตัวเองต้องการอย่างเดียว
ถ้าแมนรู้ว่า ปั๋วนังนู๋มันดุเนี่ย ทินอีกสินะที่ต้องมารองรับค.ทุกข์ของแกอ่ะ
รอนู๋แนน ลุยโลดดดดดดดดดดดด +1 จัดไปคะ
-
:เฮ้อ: น่าสงสาร..ไปรักคนที่ไม่รักมันก็ลำบากอย่างนี้เเหละ...บอกไปเลยจะได้ไม่ลำบาก :L2: :L2:
-
:call: สงสารเจ้าทินทิน นายแมนก็ช่าง....นะ
-
โหยยยย หายไปนานเลย :angry2:
ไปไหนนนนมา
คิดถึงๆ นะ :กอด1:
-
ยังรออ่านอยู่เสมอนะคะ ดีใจที่มาต่อแล้ว :L2:
สงสารทินจัง แมนก็นะ นังหนู เค้ามีแจ็คแล้ว หวงมากด้วย หุหุ
หันมามองคนข้างๆเถอะ เค้าแอบรักอยู่นะ ...
-
เฮ้อ... ว่าแล้วก็สงสารทินเนาะ อยู่ใกล้กันแต่ตัวอะ ไม่เป็นไรๆ ซักวัน ใจของแมนก็จะมาอยู่ใกล้ใจทินเองแหละ
:L1:
-
:z2:
ตอนที่ 33 วุ่นวาย
“พวกมึงทำอะไรเชนทร์!?!”
“เฮ้ยยยยยย~ เหี้ยแนน มึงใจเย็นก่อนนนน” ผมรั้งไอ่แนนไว้เต็มกำลังเท่าที่ผมจะมีในตอนนี้เลยล่ะ.....แต่โอยยยยยย
แรงเยอะชิบเป๋ง.....ไอ่แนน มึงยังเป็นสตรีอยู่รึเปล่าวะ -*-
ไอ่ฝรั่งสองตัวนี่ก็ได้แต่หน้าเหวอใส่ ที่มันอาละวาดเป็นช้างตกมันแบบนี้ก็ความผิดมึงสองตัวนะว้อยยยยยยยยยยย
“จะ....ใจเย็นก่อนครั.....” ป๊ากกกกกกกก*** ไม่ทันขาดคำ take it ยังไม่ทันจะ easy เขียงพลาสติคอันย่อมๆก็ปลิวไปใส่หัวไอ่แอรอนเรียบร้อย ไอ่แนนเอื้อมมือจะคว้าหม้อไหตะไลอย่างอื่นขว้างไปต่อเพราะมันเข้าไปกระทืบตัวๆไม่ได้ มันเลยอาศัยขว้างข้าวของเอาซะงั้น ไอ่ผมก็ได้แต่รั้งไอ่แนนไว้อย่างสุดความสามารถ ไอ่แมกซ์ยืนตะลึงจังงัง ก่อนที่จะโดนจานพลาสติคที่ไอ่แนนคว้าได้ปาใส่ แต่มันดันหลบทัน ไอ่แนนแม่งเลยเดือดไปใหญ่
“ไอ่เชนทร์มึงปล่อยกู~~ มันทำเหี้ยไรมึง จะเอาไว้ได้ไงว้อยยยยยยย”
ชิบหาย...ชิบหายแหล่วววววว ผมที่กำลังเหงื่อตกเต็มที่ มองภาพที่กำลังเกิดขึ้นข้างหน้า แล้วพยายามประมวลสถานการณ์ เอาไงดีๆๆๆๆ เอาไงดีว้อยยยยยยยยย
*แกร๊ก
“อะไรกันคะเนี่ย....” ว๊ากกกก เสียงสวรรค์ น้องเม๊~~ ไอ่แนนตกมัน T^T
“น้องเมช่วยพี่ที~~~” น้องเมรีบวิ่งกรูดเข้ามารั้งไอ่แนนไว้อีกคน ไอ่แนนที่ยังคงฮึดฮัดอยู่ แต่แรงดิ้นมันน้อยลงเยอะ ผมก็เพิ่งรู้วันนี้ว่าน้องเมอะ....แรงเยอะใช่ย่อยเหมือนกันนะนั่น -*-
“พี่แนนคะ....ใจเย็นๆค่ะพี่ พี่ดูดีๆนะ แอรอนเค้าหัวโนแล้วนะนั่น” น้องเมพูดติดตลก แต่ผมว่ามันก็ฮาจริงๆอะแหล่ะ ไอ่ฝรั่งสองตัวหน้ามึนแบบไปไม่เป็นเลยอะครับ ไอ่แมกซ์หลบได้ แต่ไอ่แอรอนนี่โดนเต็มๆเลย ไม่ใช่แค่เขียงอย่างเดียวนะ อย่างอื่นด้วยอะดิ
“แม่ง.....พวกมึงสองตัวนะ อย่าให้รู้นะว่าทำเหี้ยไรเพื่อนกูอีก” ไอ่แนนยกมือขึ้นชี้หน้าพวกมันสองตัวเต็มๆเลยครับ แปลกๆไงไม่รู้เนาะ....คือจริงๆสถานการณ์มันควรจะกลับกันนะว่าปะ แบบว่าผมปกป้องมัน ดูแลมันไรงี้ -*-
“เชี่ย! แล้วผัวมึงไปไหน ทำไมไม่ดูแลมึงวะ!” ไอ่แนนหันมาใส่ผมเต็มๆ แหม่....ถึงจะรู้ว่ามันกำลังอารมณ์ขึ้นอยู่ แต่คำแรกนี่เข้ากูเต็มๆเลยนะมึง ‘ผัว’ เลยเหรอวะ - -
“เฮ้ย....เอาน่าๆ ไอ่แจ๊คมันหลับอยู่....มึงอะไปสงบสติอารมณ์ก่อนปะ” ผมลูบแขนไอ่แนนเบาๆเป็นทำนองให้มันใจเย็นๆก่อน ฮู่วววว....มีมวยแต่เช้า แล้วทำความสะอาดวันนี้ทั้งวันจะเป็นไงฟะ...
“ไปค่ะๆพี่แนน กลับห้องก่อน” น้องเมลากไอ่แนนไปเลยครับ ไอ่แอรอนกับไอ่แมกซ์ก็ยืนมองผม ผมก็หันไปมองมันกลับ ยิ้มกวนๆให้หนึ่งทีแล้วยกนิ้วกลางให้ พร้อมกับขยับปากเบาๆเป็นคำสุภาพว่า….
‘_uck you’ 55555+
“เอาเป็นว่า......หายกันไปนะครับ กับเรื่องที่คุณทำไม่ดีกับผม เพราะดูเหมือนเพื่อนผมจะ.....อาละวาดใส่คุณนิดหน่อย....” จริงๆก็ไม่หน่อยว่ะ อีกใจผมก็อยากจะปล่อยให้ไอ่แนนมันเข้าไปกระทืบจังๆเลยนะ อยากรู้เหมือนกันว่าเป็นไง แต่คิดไปคิดมาอย่าดีกว่า....คือไอ่แนนมันเคยต่อยมวยนะครับทุกท่าน เดี๋ยวทำฝรั่งเดี้ยงแล้วจะซวย กร๊ากกกกก
“อะ....เชนทร์...” ไอ่แอรอนเหมือนจะเรียกผมไว้ แต่ผมส่ายหน้าเบาๆเป็นทำนองว่ามึงพูดไรมากรูก็ไม่ฟังอะ.... แล้วผมก็หันหลังเปิดประตูห้องครัวแล้วเดินกลับห้องทันที
เฮ้อ.......ไอ่บ้านี่ก็ยังคงนอนอยู่ท่าเดิม ที่เดิม.......เค้าแทบมีศึกมวยไทยปะทะมวยสากลแล้วมึงเมื่อกี๊อะ -*-
“แจ๊ค....ตื่น” ผมเอื้อมมือไปเขย่าตัวมันเบาๆ มันส่งเสียงอืออาในลำคอเบาๆแล้วก็หลับต่อ เวรจริงๆ ขี้เซาจังว้อยยยยย
“แจ๊คคคคคคคค” เขย่าอีกรอบ.......ไม่ได้ผล -*-
“แจ๊ค….ตื่นเลยมึงคราวนี้” ผมกระโดดขึ้นเตียงแล้วนั่งคร่อมตัวมันไว้แถวๆหน้าท้องมันล่ะครับ มันทำท่าอึดอัดเล็กน้อย แล้วเอื้อมมือมันทั้งสองข้างมาคว้าเอวผมไว้ เล่นเอาตกใจ แต่มันทำอะไรรู้มั้ยครับ....มันจับเอวผม ให้ผมเลื่อนลงไปนั่งแถวๆท้องน้อยมันอะ ก็แถวๆ....เอ่อ...แถวๆนั้นแหล่ะ เล่นเอาตกใจ นึกว่ามันจะทำบ้าไรตอนเช้า ปรากฏคือมันหลับครับ.....
หลับ....งะ กรรม ขนาดหลับ มึงยังจับตัวกรูให้ไปอยู่แถวๆน้องมึงได้นะ หื่นสาดเลยไอ่บ้า -*-
“แจ๊คว้อยยยยยยยยย” ผมค้อมตัวลงไปแล้วเอามือป้องปากตะโกนใส่หน้ามันเต็มๆ (แปรงฟันแล้วครับ ^ ^) ไม่ตื่นไม่รู้ยังไงแล้วนะมึง
“อืออออออ.....อะไร อยากหรือไง อยู่ดีๆก็มาขึ้นคร่อม หืมม์....” มันลืมตาปรือๆขึ้นแบบคนง่วงนอนอะครับ แล้วพูดกับผมด้วยเสียงยานคางสุดๆ อ้าว....นี่ตกลงมึงตื่นหรือไม่ตื่นเนี่ย....หรือมันละเมอวะ???
“อยากห่าไรล่ะ......ว่าแต่นี่มึงละเมออยู่เหรอวะ?” ผมเอามือปัดๆแถวหน้ามัน มันก็ยิ้มน้อยๆให้ ตลกดี....ก็ถ้ามันละเมอจริงๆ ผมเองก็บ้านะเนี่ย พูดกับคนละเมอได้เป็นวรรคเป็นเวร 5555
“เปล่า.....ตื่นแล้ว แต่มันยังไม่อยากลุก....”
“ตื่นเห๊อะ.....มีเรื่องว่ะ” มันค่อยๆลืมตาขึ้นจนเต็มตาครับ แล้วเอื้อมมือมาขยี้ตาตัวเองเบาๆ ผมก็นั่งอยู่ท่านั้นแหล่ะ ไม่อยากจะบอกว่า.....อืม.....เหมือนมีไรแข็งๆขึ้นนะมึงนะ -*-
“ฮึๆ....” มันยิ้มหื่นๆมาให้ผม ผมเองก็ยักคิ้วให้มันแล้วส่ายหัว.....มึงนี่นะ... หื่นสัดๆเลยว่ะ 55+
“ไหน มีเรื่องอะไร?” มันค่อยๆยันตัวขึ้น แต่มือข้างหนึ่งก็ยังจับเอวผมไว้นะ สภาพตอนนี้ก็กลายเป็นไอ่แจ๊คนั่งโดยที่มีผมนั่งตักมันอยู่ นั่งตักแบบหันหน้าชนกันอะครับ ขาผมสองข้างก็เกี่ยวเอวมันไว้ พอนึกออกนะ?
“ไม่อะไรร๊อก...แค่เมื่อกี๊ไอ่แนนเกือบจะมีมวยกับไอ่แอรอนกับไอ่แมกซ์....แค่นั้นแหล่ะ”
“หา?”
“ฟังไม่ผิดหรอกมึง....โคตรฮา 555+” ผมอดหัวเราะไม่ได้ ทั้งๆที่นั่งตักมันอยู่อย่างนั้นแหล่ะ มันเองก็หัวเราะน้อยๆ แล้วถามผมต่อ...
“ไหนมีเรื่องอะไรกัน....?” เสียงมันตอนเช้าๆจะแหบๆนิดๆอะครับ เสียงมันฟังดูเป็นผู้ใหญ่กว่าเวลาปกตินิดนึง นุ่มๆดี
“ก็.......” ผมก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นสดๆร้อนๆให้มันฟัง หน้ามันเครียดๆขึ้นนิดหน่อยตอนที่ผมพูดว่าผมโดนทำอะไรบ้าง แต่มันก็ฮาไปเลยตอนผมบอกว่าไอ่แนนอาละวาดยังไงอะนะ
“สรุปวันนี้ต้องทำงานกับพวกมันสิเนี่ย....”
“ช่าย.....แล้วนี่นะ.....” แกร๊ก! เหอออออออออ อยู่ดีๆประตูห้องผมเปิดเองได้ไงอะ ผมกับไอ่แจ๊คหันหน้าไปที่ประตูโดยอัตโนมัติ ภาพที่เห็นคือไอ่แนนยืนอ้าปากค้าง น้องเมยืนหน้าแดง และไอ่ฝรั่งสองตัวยืนหน้าเหวอ.....
แล้วคือสภาพตอนนี้มัน....คือผมยังนั่งอยู่บนตักไอ่แจ๊คอยู่อะ....ก็คุยกันอยู่....ง่ะ (แล้วทำไมต้องไปนั่งตรงนั้นเล่า.....นังหนู กร๊ากกกก)
“เฮ้ยยยยยยยย” ผมก็ตกใจอะดิ เวรแล้ว ตอนเดินเข้าห้องมาเรียกไอ่แจ๊คเมื่อกี๊ดันลืมล๊อกประตูอ่า ผมพยายามลงจากตักไอ่แจ๊คอย่างทุลักทุเล หากแต่ว่ามีมือมารั้งไว้.....
“อยู่นิ่งๆก่อน....” ไอ่แจ๊คก้มลงมากระซิบที่ใบหูของผมเบาๆ เล่นเอาผมหยุดการเคลื่อนไหวไปในทันที (จริงๆคือ....มันล็อคเอวผมไว้ด้วยอะ เลยลุกไม่ได้ -*-)
“ไง........แย่จัง กำลังได้อารมณ์อยู่เลย......”
จบตอนที่ 33 วุ่นวาย
***************************
หายไปนาน ....... เพิ่งว่างเว้นจากการส่งงานให้อาจารย์ น่าแปลกที่คราวนี้จารย์ชมกรูด้วย.....ช่างตื้นตัน :monkeysad:
เฮ้ออออ เหนื่อยงะ คนอ่าน....
เอาเป็นว่า ไม่ทิ้งแน่นอนเรื่องที่ลงๆไว้อะ อาจจะห่างหายไปนานอะไรยังไงก็จะต่อให้จบแหล่ะ ไม่ชอบค้างๆคาๆ
อาจจะนานไปนิด แต่มันเป็นเรื่องเรียนจริงๆจ้ะ
ขอบคุณทุกท่านที่ยังอุตส่าห์ตามอ่านกัน
เมนท์น้อยเนอะ....แต่ทำใจไปแระ เหอๆ
:pig4:ไว้เจอกันใหม่โอกาศหน้า :pig4:
-
^
^
กระซวกกกกกกกกกกกกกกกกก Melossssssssssssssssssssssssssss
อ่านก่อนนะคะ :m14:
***
โธ่ๆๆ พ่อพระเอก ตื่นมาก้อขโมยซีนเลยนะเนี่ย
เอาให้ค้างและตะลึงกันปายยยยย ไอ้แจ๊คจัดให้
จะได้ประกาศให้เห็นคาตาว่านังหนูมี ปั๋วแล้ววววววว
แล้วปั๋วมันก็จิตหื่นมากๆด้วย :m20:
แอรอนเอ้ย กลับตัวแล้วหันมาเป็นเพื่อนกับนังหนูเชนทร์อ่ะจะไม่ดีกว่ารึ :เฮ้อ:
ถ้าคิดจะแย่งงานนี้ ตายกันไปข้างแน่ๆ
+1 จัดให้คะ On TOP ฉบับหลอกลวง :serius2: พลีสสสสว่างๆขอเวอร์ชั่นจริงนะคะ Melos :jul1:
-
พยายามเข้านะคราฟฟ คนอ่านรออยู่
อิอิอิ:z1:
-
รู้สึกเหมือนพี่นิวเลย ตื่นมาก็ขโมยซีนไปซึ้งๆหน้า มีก่อนมาบอกอีกกำลังได้อารมณ์เลย :z2:
-
มาต่อเห๊อะ ยายเจ๊ จ๋า
อย่าน้อยใจ มาๆ กอดกัน :กอด1:
-
:m20: :m20: :m20: แหม..ทำไปได้นะจ๊ะนังหนู :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
โว้วววๆๆ นังหนูกลับมาแล้ววววว
กลับมาพร้อมฉากล่อแหลมจริงๆ :haun4:
-
แจ๊คแรงจริง คอนเฟริม o13
แต่ว่าท่ามันล่อแหลมจริงๆด้วยอ่ะ :-[
-
:z2:
ตอนที่ 34 แผน?
สะใจดีเหมือนกัน.....ไหนๆแม่งก็พูดไม่ยอมรู้เรื่อง ไม่ยอมเลิกราแม่งก็ต้องเจออย่างนี้ล่ะมึง...
“ไง........แย่จัง กำลังได้อารมณ์อยู่เลย......”
มือผมก็ไล้ไปเรื่อยตามลำตัวของร่างที่อยู่บนตักผมตอนนี้ ชายเสื้อที่เลิกขึ้นนิดหน่อยผมก็จัดการขยับให้มันเห็นแผ่นหลังมากขึ้น เจ้าตัวน่ะเหรอ...นั่งเอาหน้าซุกบ่าผม ตัวสั่นๆ ผมรู้สึกถึงไอร้อนๆแถวบ่าผมเลยล่ะ คงจะอายน่าดูล่ะตอนนี้....
ไหนๆก็ไหนๆ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสเลยก็แล้วกัน...
“อะๆๆ.....เออ...เดี๋ยว....เดี๋ยวกูออกไปรอข้างนอก...นะ....นะมึงนะ” 555+ ไอ่แนนนี่เหวอไปเลย แสดงว่าผมเล่นซะเนียนเลยสิเนี่ย....น้องเมเองก็หน้าแดงเชียว
โทษทีนะที่รัก.....ดันเนื้อหอมไปหน่อย มีฝรั่งตามต้อยๆมาถึงที่นี่ คงจะต้องทำให้เห็นเลยล่ะมั้งว่ามันน่ะมีเจ้าของแล้ว....
ผมว่า....ผมรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตที่แผ่มาจากไอ่แอรอนเลยล่ะ.....
*ปัง!!
ภาพท้ายสุดที่เห็นคือ ไอ่แนนลากคอไอ่สองตัวนั่นออกไปจากหน้าห้องผม หลังเสียงปิดประตู ไอ่ตัวแสบบนตักผมก็ตะเกียกตะกายออกมาจากตัวผมทันที แล้วหอบแฮ่กๆเป็นลูกหมาเลย ฮึๆ...
“งะ....ง่า” หลังจากที่มันผละออกมาจากผมได้ ก็นั่งมองผมแบบอึ้งๆ ปากอ้าพะงาบๆเหมือนพยายามจะพูดอะไรซักอย่างแต่เสียงมันไม่ออก ตลกชะมัด...
“ปะ...ทำความสะอาดกัน....วันนี้” ผมลุกขึ้นจากเตียงอย่างสบายอารมณ์ แล้วก็ฉุดแขนมันตามขึ้นมาด้วย ซึ่งมันยังคงทำหน้างงๆอยู่เหมือนเดิม.....เอ๋อได้เอ๋อดีนะแฟนผม....
ผมจูงแขนอีกฝ่ายให้ตามเข้ามาในห้องน้ำเพื่อที่จะล้างหน้าแปรงฟัน ถึงมันจะยังดูเอ๋อๆจากเหตุการณ์เมื่อครู่ แต่มือเล็กๆนั่นก็เอื้อมมือไปหยิบแปรงสีฟันมาใส่ยาแล้วยื่นให้ผมตามความเคยชิน ผมยิ้มกับสิ่งที่มันทำให้ทุกเช้าไม่เคยขาด มันมักจะทำให้ผมก่อน แล้วก็ค่อยจัดการในส่วนของตัวเองเสมอ...
“โกนหนวดให้หน่อยสิ....” ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆ มันก็พยักหน้าน้อยๆ แล้วจัดการเอาครีมโกนหนวดมาแตะบางเบาแถวๆคางของผม แล้วจัดการโกนหนวดให้อย่างเบามือ ถึงเวลาต่อยหมัดจะหนักเอาเรื่องแต่เวลานี้นี่มือเบาจนเคลิ้มกันไปข้างนึงเลยล่ะครับ....
“เสร็จแล้วล่ะ”
“ขอบใจนะ...”
“อืม.....”
ผมคว้าตัวอีกฝ่ายมาแล้วฝังจูบลงไปแถวๆซอกคอ......ซอกคอตรงที่เห็นรอยได้ชัดที่สุดนั่นแหล่ะ รางเล็กในอ้อมแขนดิ้นขลุกขลักเล็กน้อย แต่ผมก็โอบเอวไว้กันหนี ต้องทิ้งรอยไว้ล่ะ.....เดี๋ยวไอ่แอรอนมันจะไม่เห็น แค่เมื่อกี๊ผมกลัวว่ามันจะยังไม่จุใจน่ะ ฮึๆ...
“พอๆ พอก่อน” มันผลักตัวออกซึ่งผมก็ยอมปล่อยแต่โดยดีแหล่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะเลยเถิด พอผละจากผมไปได้มันก็รีบวิ่งเข้าไปส่องกระจกข้างเตียง แล้วหันมาพูดกับผม...
“อะ....แจ๊ค มัน......มันชัด....ง่ะ”
“ก็จะให้มันเห็นไง...”
“เอางั้น...เลยเรอะ...” มันเกาหัวแกรกๆอย่างไม่แน่ใจ น่าแปลกที่มันไม่ยักกะโวยวายที่ผมทิ้งรอยไว้ ทั้งๆที่ถ้าเป็นปกติล่ะก็โวยลั่นเลยล่ะ...
“นี่.....อยากให้เรื่องมันเคลียร์จริงๆจังๆมั้ยคราวนี้?” ผมถามมันเสียงนิ่งๆ ซึ่งมันก็หันมาพยักหน้ากับผมอย่างกระตือรือร้น...ก็แน่ล่ะ โดนทำโทษเพราะเรื่องไอ่แอรอนนี่มาก็หลายรอบแล้วน่ะนะ ถึงผมจะรู้อยู่แก่ใจว่ายังไงเชนทร์มันก็ไม่ไขว้เขวไปหาไอ่แอรอนแน่นอน แต่สิ่งที่ผมกังวลน่ะคือ ตราบใดที่ไอ่แอรอนมันยังไม่ยอมตัดใจ มันก็อาจจะทำอะไรคนของผมได้ทุกเมื่อ หรือมันอาจจะไม่ทำ...ผมก็ไม่รู้ แต่กันไว้ก่อนก็ดี....
“ทำไงอะ...”
“ก็ไม่น่าจะยากเกินที่เราสองคนจะทำได้หรอกนะ.....” ผมตรงเข้าไปกระซิบที่ใบหูของอีกฝ่าย...
“ฮึๆ.....” ทำหน้าไม่เชื่อนี่หมายความว่าไงครับที่รัก.....เดี๋ยวก็โดนซักดอกหรอก ฮึๆ...
“มัน.....แปลกๆนา.....”
“แล้วจะเอาไม่เอา.....” มันไตร่ตรองดูซักครู่แล้วก็ค่อยๆพยักหน้า ผมยิ้ม คิดในใจถึงแผนที่มีอยู่ในหัว.........
“งั้นก็มานี่เลยเราน่ะ....” ไอ่ตัวเล็กเดินเข้ามาหาผมด้วยท่าทีแหยงๆ ฮึๆ ถึงปากผมจะบอกว่าแผน แต่มันก็นะ.....ผมก็ต้องคิดแผนที่ผมจะได้ประโยชน์ร่วมด้วยอยู่แล้วสิ...
“เบาๆ.....นะ”
................................................................
“ไงมึง.....มากันแล้วเหรอ” ไอ่แนนเอ่ยทักผมที่จูงมือเชนทร์เข้ามาด้วยกัน ผมขยิบตาให้มัน มันก็เดินเข้ามาหาผม ผมกระซิบบอกแผนการเล็กๆให้มัน ซึ่งมันเองก็หัวเราะเบาๆแล้วพยักหน้าตอบ....สมกับเป็นคู่หูของผมจริงๆ เข้าใจง่ายดี ฮึๆ
“น้องเมจ๋า....มานี่แปปนึง” มันเรียกน้องเม แล้วก็เข้าไปกระซิบกันสองคน ที่จริงพอมานึกๆดูก็แปลกดี จริงๆไม่ต้องกระซิบ ไอ่แอรอนกับไอ่แมกซ์มันก็คงไม่รู้เรื่องอยู่ดีน่ะนะ....
“เมช่วยพี่หน่อยน้า......” ไอ่แนนว่าแล้วกระพริบตาปิ๊งๆใส่น้องเม ก็ฮากันไป ซึ่งการกระทำของพวกผมสี่คนก็อยู่ในสายตาพวกมันทั้งหมด
“งั้นก็เริ่มกันเลย....” ผมบอกพวกเดียวกันเองเป็นภาษาไทย แล้วหันไปบอกไอ่สองตัวนั่นเป็นภาษาอังกฤษ ยิ่งเห็นหน้าบอกบุญไม่รับของพวกมันแล้วยิ่งขำแฮะ โดยเฉพาะไอ่แอรอนนี่มองผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อเลยล่ะ ไอ่แนนก็หัวเราะน้อยๆ น้องเมเองก็ด้วย ส่วนไอ่ตัวแสบของผมน่ะเหรอ มือไม้ลูบไปลูบมาแถวๆคอตัวเองนั่นแหล่ะ.....
มันคงไม่จางง่ายๆหรอกน่า.....ฮึๆ....
แผนนี้จะได้ผลมากน้อยแค่ไหนผมก็ไม่แน่ใจนักหรอก.....
แต่เอาเป็นว่า.....ผมว่ามันน่าจะสะใจ....มากๆเลยล่ะ ฮึๆ....
จบตอนที่ 34 แผน?
*****************************
ค้าง & สั้น....
ว่าแล้วก็เผ่นดีก่า :oni1:
ป.ลลลลลลลล จัดบวกให้สำหรับคนที่มาเมนท์แล้วนะ :-[ (ให้คนที่บวกได้มาบวกให้น่ะ)
:pig4:ไปล่ะ เจอกันโอกาศหน้า ขอขอบคุณที่ยังติดตาม :pig4:
-
^
^
^
จิ้มๆ
หายไปนานเลยนะ
คิดถึงอ่า
:กอด1:
-
แผนของจอมหื่นคงมะพ้นนังหนูของเพ่เปลืองตัวอีกชิมิ
แต่ไอ้ท่านั่งแล้วก้อลูบๆคลำๆเนี่ย สะจิตจริงๆแอรอนเอ้ย
เลิกตื้อซะตั้งแต่แรก เอ็งคงไม่ต้องเป็นเหยื่อโดนเหยียบหัวใจแบบนี้หรอกนะ
เจ้าแจ็คมันก้อไม่เคยปราณีศัตรูซะด้วยสิ o18
+1 จัดให้คะ
-
แผน ? แผนยังไงหว่า :m28:
-
เอาอย่างนี้เลย (แล้วมันอย่างไหน ฮ่าๆ)
ขำสภาพฝรั่งที่กำลังจะโดนคนไทยแกล้ง :m11: ว่าแต่ว่าแผนอะไรอ่ะ :m12:
-
^
^
:z13:
จิ้มสาวน้อยรีฯบน
มาอ่านเรื่องนี้ด้วยคน นังหนูน่ารักดีนะ
แม้ว่าจะอัพห่างๆ แต่เรื่องน่ารักมาก
บวก 1 แต้มแล้วรออ่านต่อไปจ้า
-
ชมรมคนรักนังหนู :z2: สู้ๆ แผนเด็ดชัวร์
-
แผนเป็นยังไงไม่รู้ แต่ขอให้นังหนูเปลืองตัวเยอะ ๆ นะจ้ะ :z1:
รอลุ้นอยู่จ้ะ :laugh:
-
:a12: มานอนรอดูแผนเลยดีกว่า หุๆๆๆ
-
ดูท่าว่าแผนนี้เจ้าแจ็คจะได้กำไรอยู่คนเดียวแฮะ
-
แผนอารายยย งานนี้นังหนูจะทั้งเปลืองตัว ทั้งขาดทุนป่าวเนี่ย อิอิ :z1:
-
เป็นแผนที่แจ็คได้ทั้งขึ้นทั้งล่องจริงๆ ร้ายยยยยยซะไม่มี :z1:
-
หึ๋ยย โมโห สั้น และค้าง ที่สุดในโลกกกกก :กอด1:
+1
-
:m20: :m20: :m20:
สะใจ..ด้วยคน
-
มารอดูแผนเพ่แจ็ค
อิ อิ
:-[
-
แผนอะไรเหรอ อยากรู้จังเลย
-
:z2:แผนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน รอตอนต่อไป o13
-
นังหนู น่าร้ากกกกก ชอบบบบบ
:L1:
-
คุณหนูมาแล้ว เมื่อไหร่นังหนูจะมาบ้างน้า...
รออยู่เน่อ... :impress2:
-
นังหนูจ้า
เมื่อไหร่จะมา :เฮ้อ:
โปรเจคเสดยางงงง
คิดถึงงแล้วนิ
-
:z2:
ตอนที่ 35 เคลียร์ (จริงๆละ)
แผนบ้าไรของมันก็ไม่รู้....ให้ผม ‘อ่อย’ มันเนี่ยนะ เห้อออออออออ ไอ้บ้า -*-
ไอ่แจ๊คมันเพี้ยนของแท้.....
แล้วไงต่อง่ะ.....เอ่อ แล้วคิสมาร์คนี่มันจะทำให้แอรอนมันคลั่งตายได้เหรอ.....จริงเหรอ? คิดไปคิดมาผมว่าไม่น่านะ......
ไอ่แนนก็มองมาจ๊าง~~~ มองไปขำไป มองได้มองไป ไม่มีเหลือให้สึกให้หรอแล้วมั้ยกู T^T
“555+” “ฮึๆ” สองสาวหัวเราะกันคิกคัก เออ...ถ้ามองจากมุมนี้นี่มันดูเหมือนคู่เลยแฮะ..... ผมหันไปทางไอ่แจ๊คที่ยืนถูพื้นครัวอยู่ห่างๆ มันมองตอบมาแล้วยิ้มกวนๆ โอ้...อย่าบอกนะว่านี่ก็แผนมึงอะ
แผนเด็กสัดๆอะ - -*
“มันจะได้ผลเหรอวะ” ผมพูดออกเสียงดังๆ จนทั้งห้องหันมามอง ไอ่แนนกับน้องเมมีทีท่าตกใจนิดหน่อย แต่คิดไปคิดมาก็รู้เรื่องกันอยู่ 4 คนแล้วจะกระซิบกันหาพระแสงหอกดาบอะไรล่ะครับ
“ได้ผลสิครับ....” ปานไวแสง ไอ่แจ๊คตรงเข้ามาอุ้มผมขึ้นในท่าเจ้าหญิงแล้วก็จูบที่.....หน้าผาก...
“อะ เฮ้ยยยยยย” ตกใจสิ เชี่ย ทำไรเนี่ยคนเยอะแยะ ว๊ากกกก~ แถมมีกระซิบต่ออีก
“คิดดูนะ.....ถ้าเป็นมึง....มึงจะรู้สึกยังไง.....คนที่ชอบ.....มีแฟนอยู่แล้วแถมยังสวีทกันให้ดูต่อหน้าต่อตา....” ว่าแล้วก็หอมหนักๆเข้าที่แก้มผม ก่อนที่จะปล่อยผมลงไปนั่งเอ๋อที่โซฟาในห้องครัว ง่า.....ช่ายยยยย ถ้าคิดกลับกันมันก็เจ็บแหล่ะ แต่คนที่จะตายน่ะ....เป็นกูไม่ใช่มึงนะแจ๊ค T^T
“แล้วขอบอกเลยนะ.....ว่าถ้าไม่ยอมเล่นตามบท เดี๋ยวมีนอกบทแล้วจะหนาว....” มันเน้นตรงคำว่า ‘นอกบท’ ซะผมสยองเลยอ่า บ้าแล้วววว~ คงไม่ถึงขั้นจับผมกดโชว์ไอ่แอรอนหรอกมั้ง
แฮะๆ......อืมมมม ผมหันไปดูหน้าหื่นแตกของมันแล้ว....ก็....ไม่แน่...วุ้ย....
ฮือๆๆๆ กรูไปตกหลุมมันได้ไงวะ.....ไม่ใช่ตกหลุมเล่นตามแผนมันนะ....คือหมายถึงตกหลุม ไปเป็นอะไรๆกับมันเนี่ย......ช่วงนี้ชีวิตผมเนื๊อย~เหนื่อย T^T
“เอ่อ.....” โอ๊ะ.....แอรอน.....ไรหว่า??
“มีอะไรเหรอ?” ผมพูดกับมันด้วยน้ำเสียงปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันคลี่ยิ้มออกมาหน่อยนึงเหมือนโล่งใจที่ผมพูดด้วย เอาจริงๆถ้าไม่นับว่ามันลามปามกับผมนะ ผมว่ามันก็เป็นคนดีคนหนึ่งแหล่ะ.....
“คือ...เอ่อ ตรง....ตรงนั้นเรียบร้อยแล้ว ผมอยากให้พวกคุณไปช่วยกันยกผ้าห่มกับหมอนที่รถผมที่จอดอยู่ข้างนอก....หน่อยน่ะ” เสียงอ่อยเชียว.... เล่นเอาผมแอบสงสารเลยอะ ส่วนไอ่คุณแจ๊คนี่ยืนยิ้มอย่างเหิมเกริมราวกับเป็นผู้ชนะสิบทิศ.....เวรกรรมจริงๆกรู รู้สึกว่ามันบาปยังไงไม่รู้ง่ะ
“ได้ๆ....แจ๊ค ไปยกของกัน...ป่ะ” ไอ่แจ๊คเดินตามผมออกมาครับ รวมทั้งไอ่แนนด้วย
“เอ่อ....มันหนักครับ....เดี๋ยวผมช่วย....” ไอ่แมกซ์เองก็โดนแผนปัญญาอ่อนของไอ่แจ๊คเล่นเอาเหมือนกันครับ ก็สองสาวสิ เล่นซะเนียน แบบว่าถ้าไม่รู้จักมาก่อนก็คงคิดว่าเป็นคู่กันล่ะครับ แล้วอีกอย่าง ไอ่แนนมันก็เคยบอกแมกซ์ไปว่ามันมีแฟนแล้ว แต่ไม่ได้บอกว่าแฟนมันจริงๆน่ะ อยู่ที่ไทย ดังนั้นการที่ไอ่แมกซ์จะเข้าใจว่าน้องเมเป็นแฟนไอ่แนนก็ไม่แปลกอะไรเลย และเวลาน้องเมมีคนมาจีบ ก็มักจะปฏิเสธด้วยล่ะครับ พวกที่แผนกเขาก็เอาไปลือกันเล่นๆมาได้ซักพักนึงแล้วว่าพวกผมมากันเป็นคู่ๆ...
แต่เวลาทำงาน มันแยกๆกันทำน่ะครับ พวกผมก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่ค่อยมายุ่งอะไรกันมากนัก เวลาเขาแซวก็พูดเล่นมั่ง พูดจริงมั่ง แต่ผมว่านะ....หลังจากวันนี้นี่คงแก้ตัวไม่ได้แล้วแฮะ...
“กูดูแลตัวเองได้ ขอบคุณ!” ไอ่แนนพูดใส่หน้าไอ่แมกซ์มันเต็มๆ เล่นเอาทางนั้นหงอยไปเลยล่ะ ผมหันไปมองหน้าน้องเมที่ตอนนี้รู้สึกกระอักกระอ่วนเหมือนผมไม่มีผิด ไอ่หยา....
อดสงสารไม่ได้...วุ้ย -*-
“พี่แจ๊คคะ…” ดูท่าน้องเมเองก็คงลำบากใจพอๆกับผมแฮะ
“เอาน่าๆน้องเม นึกซะว่าช่วยพี่นะ...พี่ประสาทแดกมากกับไอ่ฝรั่งคนนี้...นะ” ไอ่แนนรีบสวนขึ้นมาทันใด ก็พอจะรู้อยู่หรอกว่ามันไม่ชอบ....แต่ผมว่ายังไงก็ควรจะรักษาน้ำใจพวกมันไว้บ้างล่ะมั้ง.....แบบว่าเดี๋ยวเค้าจะหาว่าคนไทยใจดำ - -*
“พี่แนนอะ....” น้องเมทำหน้ามุ่ยแล้วก็เดินหนีไปเลยซะงั้น ไอ่แนนเลยเดินตามไปดู เออ....แต่อาการอย่างนี้มันก็เหมือนพวกมึงงอนกัน มันดูเป็นแฟนกันมากกว่าเมื่อกี๊ซะอีกอะ ไอ่แมกซ์ก็มองตามหลังไอ่แนนไปแล้วทำหน้าเซ็งๆ.....
ไม่รู้ว่ามันรู้แกวรึเปล่าแฮะ.....หรือตกลงมันตัดใจหว่า....
“มีแค่นี้ใช่มั้ย?” ผมหันไปพูดกับแอรอนพร้อมกับยกหอบผ้าในมือให้กระชับขึ้น เงยหน้าก็เห็นไอ่แจ๊คยืนนิ่งๆเหมือนประเมินสถานการณ์อะไรซักอย่างของมัน ผมพยักหน้าให้มันเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วส่งหอบผ้าปูที่นอนให้มันต่อ ไอ่บ้านี่ก็ยิ้มไม่เลิก......เฮ้อ....
และแล้วก็ยกขบวนกันขึ้นมาที่ชั้นสองของอพาร์ทเม้นท์ครับ แต่ละคนก็หอบข้าวหอบของกันพะรุงพะรัง ตกลงได้ใจความกันว่าแต่ละคนจะแยกทำเป็นห้องๆไปจะได้เสร็จเร็วขึ้น เพราะที่ต้องทำมันก็นิดเดียวน่ะครับ แค่ดูดฝุ่นที่พื้นกับปูผ้าปูที่นอนเท่านั้น ไอ่แอรอนจัดแจงนำของที่ต้องใช้กองไว้ที่พื้นระเบียง ใครขาดเหลืออะไรก็มาหยิบที่กองนี้ล่ะครับ ผมเองก็ให้สองสาวมันเลือกๆไปก่อน ระหว่างที่ยืนรอการคุ้ยกองผ้าของไอ่แนน แจ๊คมันก็เดินเข้ามากระซิบผมใกล้ๆ
“มีอะไรตะโกนเลยนะ....” ผมหันไปมองหน้ามันทันที ไอ่บ้านี่....ผมว่ามันคิดมากไปแล้วแหล่ะ...
“บ้าเรอะ......ไม่มีอะไรหรอกมึงนี่ก็....” ผมตอบปัดๆไป ก้มลงไปหอบข้าวของแล้วเดินหนีเข้าห้องทันที มันจะมีอะไรนักหนา.....แล้วอีกอย่าง ยังไงผมก็ผู้ชายนะผมว่า.....
......ผ่านไปราว 20 นาที.....
“แค่กๆ....โว้ยยยยยยย ฝุ่นเยอะจริ๊งงงงง~” เป็นไอ่แนนครับ ผมเดินเข้าไปยืมเครื่องดูดฝุ่นต่อมัน พอดีมันมีไว้ให้ 3 เครื่องน่ะครับ เลยต้องแบ่งๆกันใช้
“ใจเย็นมึง” ผมเดินเข้าไปแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ไม้ใกล้ๆไอ่แนนที่ยืนดูดฝุ่นที่พรมอยู่ มันเองก็เงยหน้าขึ้นคุยกับผมเรื่อยเปื่อย
*แกร๊ก~
“ขอโทษนะครับ.......ผมมีอะไรอยากคุยกับพวกคุณนิดหน่อย....” ผมกับไอ่แนนหันหน้าไปทันที.....ภาษาอังกฤษ... ก็คงไม่ต้องเดาอะนะว่าใคร....ไอ่แมกซ์กับแอรอนครับ แต่น่าแปลกที่คราวนี้ไอ่แมกซ์เป็นคนพูด ก็ทุกทีจะเป็นไอ่แอรอนที่พูดเอาๆ
“มีอะไรอีก…” ไอ่แนนกดปุ่มปิดเครื่องดูดฝุ่นทันที ผมเองก็ลุกขึ้นยืนแล้วยืนข้างๆไอ่แนนไว้
“ที่จริงพวกคุณไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น....” ไอ่แมกซ์พูดนิ่งๆแล้วเว้นไว้ ไอ่แนนหันมากระซิบกับผมทันทีว่าสงสัยแผนจะแตก.....แต่ก็นะ จะแตกก็ไม่แปลกนะผมว่า -*-
“คุณมีคนรักอยู่แล้ว.....ผมรู้.......แต่ที่ผมไม่รู้คือ....ทำไมคุณถึงไม่ยอมพูดดีๆกับพวกผมเลย....” ไอ่แมกซ์ตัดพ้อต่ออย่างน้อยใจ เล่นเอาไอ่แนนเดือดทันที ภาษาอังกฤษของมันที่ว่าอ่อนๆนี่ ผมเห็นเวลามันเลือดเดือดขึ้นมานี่พูดคล่องเชียว (อันนี้คนแต่งก็เป็น 55+)
“ ‘พวกผม’ งั้นเหรอ.....?” ไอ่แนนเอ่ยเสียงเย็น แล้ววางของทุกอย่างที่มันถืออยู่ เดินตรงเข้าไปหาไอ่แมกซ์ทันที พอดูแบบนี้แล้วมันสูงพอๆกับฝรั่งเลยแฮะ.....แหม น่าอิจฉา - -
“เออ ไม่เถียงที่มึงน่ะ ไม่ได้ทำอะไรกู ไม่เถียงที่มึงพูดดีๆกับกู......แต่ที่กูเดือดน่ะ คือมึง!” ไอ่แนนว่าใส่หน้าไอ่แมกซ์ แล้วชี้ไปที่ไอ่แอรอนที่ยืนอยู่ข้างๆจนมันสะดุ้งโหยง ก็ตอนนี้ไอ่แนนมันดูพร้อมรบโคตรๆอะ -*-
“มึง......ลวนลามเพื่อนกู ทั้งๆที่ก็เห็นๆกันอยู่ว่ามันมีแฟนอยู่แล้ว.....ใครกันแน่วะ ที่เสียมารยาท...”
“อะ...”
“มึงไม่ต้องเถียง.....เออ กูผิดที่พูดจาเสียมารยาท อันนี้กุขอโทษ.....แต่ที่มึงทำเหี้ยไรเพื่อนกู....กูไม่ยกโทษ......” ไอ่แนนยืนเท้าสะเอวแบบหาเรื่องตามสไตล์มัน ผมเองซะอีก ยืนอึ้งไปเลย....กรรมของกู ต้องให้สาวมาปกป้องซะงั้น T^T
“ผมคุยกับคุณไปแล้วนะ......” ผมเอ่ยขึ้น ไอ่แอรอนมองหน้าผมทันที
“ตอนนั้นจำไม่ได้เหรอ.....ที่ผมตกลงกับคุณไปแล้วว่าเราเป็นเพื่อนกัน..........”
“แต่.......”
“แต่คุณไม่เข้าใจ? หรือคุณเข้าใจแล้วแต่ยังอยากแกล้งผมงั้นเหรอ? ผมขอบอกตรงนี้เลยว่าผมไม่สนุกด้วย.....” ผมพูดเชิงตำหนิ ไอ่แอรอนยิ่งหน้าสลดไปใหญ่
“แอรอน.......ผมพูดจริงๆเลยนะ....ผมมันคนธรรมดา อีกไม่นานก็ต้องไปจากที่นี่แล้ว.....ต่อให้คุณทำสำเร็จ....อีกไม่นานผมก็ต้องไป......ที่นี่ไม่ใช่บ้านของผม คุณต้องเข้าใจ....”
“..................”
“ผมไม่ได้ปฏิเสธเพราะคุณไม่ดี หรือเพราะคุณไม่ใช่คนชาติเดียวกับผม เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยว.... แต่ผมเกลียดการลาจาก....และอีกอย่างคือสิ่งที่คุณก็รู้อยู่.....ผมมีแจ๊คอยู่แล้ว......”
“เออ.....กูก็คิดแบบที่เชนทร์มันพูด.....เข้าใจมั้ย ห๊ะ...? แมกซ์” อ่าว ไอ่แนนเล่นง่าย - -
“คุณเป็นแฟนกับเมจริงเหรอ?” ไอ่แมกซ์ถามออกมาครับ ไอ่แนนหันมามองหน้าผมเหมือนหาตัวช่วย.....เอาไงดีล่ะเว้ยยยยย
“เปล่าค่ะ......” เปล่าครับ....ไม่ใช่เสียงไอ่แนน - -
“น้องเม.....ไอ่แจ๊ค” ไอ่แจ๊คและน้องเมยืนอยู่ที่หน้าประตูครับ น้องเมค่อยๆเดินมาทางไอ่แนนแล้วก้มหัวน้อยๆเป็นเชิงขอโทษไอ่แมกซ์
“ต้องขอโทษด้วยค่ะ......แต่เมเป็นน้องเท่านั้น ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ขอโทษด้วยที่หลอกพวกคุณ.....แต่ยังไงพวกคุณทั้งสองคนก็ผิดนะคะ......กับเรื่องยุ่งยากที่เกิดขึ้น”
“สรุปคุณไม่ได้เป็นอะไรกับแนน?” ไอ่แมกซ์ถามอีกครั้ง น้องเมก็ส่ายหน้าแล้วยิ้มน้อยๆ
“แต่ยังไงก็ขอให้จบตรงนี้เถอะค่ะ.....พี่แนนเขาลำบากใจ” น้องเมว่าแล้วก็ยิ้มตามสไตล์
“.....................” “..........”
“สรุปง่ายๆว่าพวกมึงน่ะ.....อกหักทั้งคู่.....” ไอ่แจ๊คสวนขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ เล่นเอาไอ่แนนฮาแตกจากที่มันเครียดๆกันอยู่น่ะนะ
“แจ๊ค....มึงนี่นะ” ผมหันไปปรามมัน มันก็ทำท่าลอยหน้าลอยตาไม่รู้ไม่ชี้อีกแน่ะ -*-
“โอเค........จบก็จบ” ไอ่แอรอนว่าแล้วถอนหายใจยาว
“........ครับ.....เอางั้นก็ได้.........ยังไงเป็นเพื่อนกันคงได้ใช่มั้ยครับ?” ไอ่แมกซ์ยิ้มให้ไอ่แนน ไอ่แนนนี่ขนลุกเกรียวเชียว
“เออ....เพื่อน.....เพื่อนอย่างเดียวนะมึง.....” คำหลังนี่บ่นเป็นภาษาไทยครับ
“จบเรื่องแล้วก็แยกย้ายกันทำงานเถอะค่ะ....เดี๋ยวเย็นนี้อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันนะคะ.....จะทำอาหารไทยเลี้ยง” น้องเมเอ่ยถามไอ่สองตัวนั่น ซึ่งก็ตกลงอย่างไม่ลังเล โอเค จบซะทีนะ ไอ่เรื่องรักบ้าๆบอๆ เฮ้อออออออออออ
*ฟอดดด “ปะ ทำงานกันต่อ....” เง้ออออ ไอ่แจ๊คค้อมลงมาหอมแก้มผม แล้วลากผมเข้าห้องที่ทำค้างไว้ทันที เวรกรรม นี่มึงทำไรประเจิดประเจ้อจังวะ -*-
(แกล้งไอ่แอรอนมัน สะใจ ฮึๆ... /แจ๊ค)
ก็ทำงานกันต่อจนตกเย็นนั่นล่ะครับพวกผมก็ทำอาหารไทยเลี้ยงมันสองตัว ไอ่แนนเอาเบียร์ออกมาเปิดดื่ม ดื่มไปดื่มมามันก็เมา นั่งกอดคอกันคุยซะงั้น.....(หมายถึงไอ่แนน ไอ่แจ๊ค ไอ่แอรอน และไอ่แมกซ์นะครับ ผมกับน้องเมอะ จิบๆนิดๆพอ แต่ 4 คนนี่ดื่มหรือสูบก็ไม่รู้ -*-)
เอ้อ....มึงกัดกันจะเป็นจะตาย แดกเบียร์ด้วยกันแปปเดียวดีกันละ....รู้งี้กูเอาให้แดกนานแระ....
ว่าแต่พรุ่งนี้ต้องไปทำงานนี่หว่า เหอๆๆ ตัวใครตัวมันละมึง....
จบตอนที่ 35 เคลียร์ (จริงๆละ)
*****************************
ผ่านไปสองอาทิตย์ กับการไม่ได้มาต่อ....
ยังมีคนทวงตูด้วยวุ้ย :o8:
แสดงว่ายังอ่านกันอยู่ใช่มะ
ช่วงนี้ยุ่งๆ ติดพัน ทำงานทันมั่งไม่ทันมั่ง ขี้เกียจมั่ง ว่ากันไป
จะจบแระหนิ :เฮ้อ:
ไว้เจอกันใหม่โอกาศหน้า
ป.ล เดี๋ยวมา + ให้นะ คนที่เมนท์ (ให้คนอื่นมา + ให้น่ะ)
:pig4:ขอขอบคุณผู้ที่ยังติดตาม :pig4:
-
จะจบแล้วจริงอะ
แล้วคู่เพื่อนเชนละ อะซิก อะซิก :o12:
แบบถ้าจบ คือจะจบตอนกลับใช่ปะเนี่ย
แล้วช่วยต่อตอนพิเศษนิดนึง แบบเวลาผ่านไปหลายๆปีไรเนี่ย ยังกิ๊กกัน คุคุ
แบบแอบกลัวนิดนึงไรเนี่ย :z1:
-
นังนู๋ของอิป้าประกาศอย่างเป็นทางการล่ะ ว่า
"นู๋มีปั๋วแล้วคะ" งดรับกิ๊กอีกต่างหาก เพราะปั๋วนู๋ดุฮะ :laugh:
โล่งอก น้องแนนก้อจบเยี่ยงกัน เหอะๆเจ้าแจ็คโคดจะกำไร อิอิ
+1 ใ้ห้Melos คะ o18
มาแก้คำผิดคะ ...
-
นานจนจะลืมแล้วละ งุงิ
ขอบคุณนะค่ะที่เอามาลงต่อ
เรื่องยังน่ารักเหมือนเดิมเลย
-
นังนู๋ของอิป้าประกาศอย่างเป็นทางการล่ะ ว่า
"นู๋มีปั๋วแล้วคะ" งดรับกิ๊กอีกต่างหากมิฉะนั้น เพราะปั๋วนู๋ดุฮะ :laugh:
โล่ห์ออก น้องแนนก้อจบเยี่ยงกัน เหอะๆเจ้าแจ๊คโคดจะกำไร อิอิ
+1 ใ้หMelos คะ o18
:jul3:
-
บทจะเคลียร์จริงๆ เคลียร์ง่ายจังเลยอ้ะ
หมดเรื่องแล้วสิทีนี้
บวก 1 แต้มค่ะ
-
ยังตามอ่านไม่ทันเลยอ่ะครับ
แต่ชอบมาก เอิ้กๆ เชนทร์ดูเอ๋อๆ
ยังไงมะรุอ่ะครับ แต่ก็น่ารักดี
เอิ้กๆ ว่าแล้วก็มุมานะ อ่านต่อ 555+
ขอบคุณมากๆครับ
-
จบภาค1ใช่ไหม
เท่าจำได้ ยังมีเรื่องราวต่อ หลังจากกลับจากเมกานิ
:z2:
เรารออ่านน้า :กอด1: คิดถึง ++
-
อิหนูเสน่ห์แรง :oni1:
-
ผ่านไปสองอาทิตย์ กับการไม่ได้มาต่อ....
ยังมีคนทวงตูด้วยวุ้ย :o8:
แสดงว่ายังอ่านกันอยู่ใช่มะ
ช่วงนี้ยุ่งๆ ติดพัน ทำงานทันมั่งไม่ทันมั่ง ขี้เกียจมั่ง ว่ากันไป
จะจบแระหนิ :เฮ้อ:
ไว้เจอกันใหม่โอกาศหน้า
ป.ล เดี๋ยวมา + ให้นะ คนที่เมนท์ (ให้คนอื่นมา + ให้น่ะ)
:pig4:ขอขอบคุณผู้ที่ยังติดตาม :pig4:
:z3: :z3: :z3:
ม่ายช่ายยยยยยยยยย ที่บอกว่าจะจบแระน่ะ คือไอ่คนแต่งเรื่องนี้น่ะ มันจะเรียนจบแล้ว เหลืออีกเทอมกว่าๆ งานเลยยุ่งๆ ไม่ค่อยได้มาต่องายยยยยยยยย
ไพล่ไปเป็นเรื่องจะจบซะงั้น
ขอบอกว่า อีกนาน
ทนๆอ่านกันไปเต๊อะ :m20:
-
อ่ออ
จะเรียนจบแล้ว เย้ๆ :really2:
วันรับปริญญาวันไหนบอกด้วย จะไปงาน :m20:
-
:-[ o13
-
แผนนี้ แจ๊คมีแต่ได้กับได้จริงๆ หุ หุ
ยินดีด้วยนะครับ ที่จะเรียนจบแล้ว :L2:
-
เรื่องโมโหแล้วสแกลภาษาอังกฤษจะดีขึ้นเนี่ย
เป็นเรื่องจริงยืนยัน จากประสบการณ์โดนฝรั่งขโมยกล้องตอนไปเวริคเช่นกัน
ด่าจนการ์ดในผับยังขอโทษ ฮ่าๆ คนไทยอย่าให้โมโหของเค้าแรง
แต่เรื่องดีกันเพราะแอลกอฮอร์เนี่ยก็เป็นการสานสัมพันธ์ที่ดีมาก มันจะพูดดีกันแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ฮ่าๆ
และก็ยินดีด้วยกับคนแต่งที่จะเรียนจบแล้วนะคะ :mc4:
-
อ่านดิ ไม่อ่านได้ไง นังหนูน่าร้ากกกก
จะตายไป เนอะ :L2:
ร้ากนังหนู กะแจ็ค น๊า
-
เย้ ทันแว้วๆ
สนุกมากๆเลยยยยย
นังหนู นี่น่ารักเกิ๊นนนน
^^
:z1:
ขอบคุณคร้าบ
-
:z2:
ตอนที่ 36 ป้ารสแผลงฤทธิ์
ไอ้พวกนี้มันเซียนจริงๆ....
เมาเหี้ยกันซะขนาดนั้น.......ยังอุตส่าห์มาทำงานกันไหวอะครับ คิดดู
แถมซุปฯไม่มีด่าเลยนะ ท่าทางขี้เหล้าสี่คนนี่มันก็เนียนสุดๆอะ ผมกับน้องเมนี่ทึ่งเลยล่ะ ดื่มขนาดนั้นมันทำอีท่าไหนถึงสร่างได้เนี่ย แล้วที่สำคัญคือ เหมือนมันจะร่วมก๊วนกันไปเลย
แอลกอฮอล์จงเจริญ!!! (รู้งี้กูเอาให้แดกนานแล้ว - -* )
“เชนทร์.....เดี๋ยวเลิกงานไปพบโรสด้วยนะ พวกคุณทั้ง 4 คนน่ะ รู้จักทางไปห้อง Human Resources ใช่มั้ย?” ผมพยักหน้ารับแล้วยิ้มให้แมท (คนที่ทำงานกับผมน่ะครับ ไม่รู้มีใครจำได้มั่งมั้ยนี่?) อยู่ดีๆป้ารสเรียกพวกผมไป.....อืม หรือว่าเรื่องที่เมาเมื่อคืนความแตกแล้วหว่า.... แต่พวกผมก็อายุเกิน 21 กันทุกคนนะ แถมกินในห้องด้วย.....หรือว่ามีกฎห้ามไม่ให้ดื่มในห้องพักหว่า...
(*ดื่มเหล้า+สูบบุหรี่ รวมถึงเข้าผับเข้าบาร์ที่นู่นต้องอายุ 21 เต็มจ้ะ)
ผมไปบอกพวกมันตอนพัก แต่ละคนหน้าซีดหน้าเซียว โดยเฉพาะไอ่ขี้เหล้าทั้งหลาย พวกผมก็มารู้ทีหลังนี่ล่ะครับถึงกิติศัพท์ของป้ารสแก
“ดุ.....มากกกก” ไอ่แมกซ์ลากเสียงยาววววว ด้วยสำเนียงอังกฤษปนอเมริกันของมัน ซึ่งฟังออกบ้างไม่ออกบ้างสำหรับผมอะนะ ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า แต่รู้สึกมันฟังยากกว่าอังกฤษแบบอเมริกันมากเลย (ไม่รู้ใครจำได้ป่าวว่าแมกซ์มันเป็นคนอังกฤษ -*-)
“ขะ....ขนาดนั้นเลยเหรอ?” เง้ออออ
“ใช่......เคยโดนครั้งหนึ่ง พักงานยาวไปสามวัน เรื่องเมาค้างนี่ล่ะ....” ไอ่แอรอนตอบกลับมา ไอ่แจ๊คมองหน้ากันกับไอ่แนนหวาดๆ หวายยยยยยย งานเข้าแล้วมั้ยล่ะพวกมึง...
“เอ่อ....เมว่าอย่าเพิ่งคิดไปไกลเลยค่ะ มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่คิดก็ได้นะ....อีกอย่าง เมคิดว่าถ้าป้ารสแกเรียกไปว่าเรื่องดื่มเหล้าจริงๆ ซึ่งก็หมายความว่าแกมีสาย เค้าก็ต้องรู้ว่ามีแอรอนกับแมกซ์ไปแจมด้วยสิคะ.....งั้นเค้าต้องเรียกทั้ง 6 คนสิ ไม่ใช่แค่ 4 คน”
“เออ....นั่นสิ”
“อืม.....”
“แต่อย่าประมาทดีกว่า.....”
นั่งคุยกันไปได้ซักพักก็หมดเวลาพักเลยแยกย้ายกันเข้างานตัวเอง พอตกเย็น ก็ไปรวมกันอยู่หน้าห้องป้ารสแกนั่นล่ะครับ....
“มึงไปก่อนแจ๊ค....” ผมครับ....... ดันให้ไอ่แจ๊คเข้าไปก่อน 555+
“เออก็ได้วะ ถือว่าเมียขอมา” *ปั๊ก! มันพูดจบผมก็เสยหมัดเบาะๆเข้าที่หัวไหล่มันเลยล่ะครับ กวนตีนกูจริง -*-
“มึงจะหวานกันอีกนานมั้ย....เข้าๆไปเหอะ” ไอ่แนนครับ มันเอาตัวแนบกำแพง ทำตัวลับๆล่อๆอย่างกับจะมาขโมยของ ตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นแล้วเลยไม่ค่อยมีพนักงานผ่านไปผ่านมาซักเท่าไหร่
*แกร๊ก~
“ไง....กำลังรออยู่เลย นั่งก่อนสิ” ป้ารสแกพูดนิ่งๆ ซึ่ง... เง้อออออ ทุกทีแกจะดูไฮเปอร์กว่านี้โคตรๆ แต่ตอนนี้ดูนิ่งๆเย็นๆพิกล เสียวสันหลังง่ะ
“ที่เรียกมาวันนี้คือมีอะไรจะแจ้งนิดหน่อย...” ยิ้มเย็นใต้กรอบแว่น.....แง้~ T^T
นั่งตัวแข็งกลืนน้ำลายกันเอื๊อกๆ เหมือนเด็กกำลังจะโดนตีเลยครับ พวกผมสี่คน…
“อ้อ...ขอถามก่อน.....การทำความสะอาดเมื่อวานเป็นไงบ้าง?” สะดุ้งโหยงเลยครับ พวกผมมองหน้ากันเลิ่กๆลั่กๆ จนกระทั่งน้องเมเป็นหน่วยกล้าตายจนได้
“ก็เรียบร้อยดีค่ะ...”
“อ้อ....ก็ดี งั้นก็คงไม่มีปัญหาอะไร ที่จะแจ้งให้พวกคุณทราบคือภายในอาทิตย์นี้ หรือ 2-3 วันนี้จะมีนักศึกษาแลกเปลี่ยนมาเพิ่ม คิดว่าน่าจะจากจีน...”
เฮ้อ~ หมดประโยคป้าแกปุ๊บ พวกผมจากที่นั่งกันตัวตรงแข็งทื่อนี่ถอนหายใจยาวเลยล่ะครับ โธ่ป้า....ปล่อยให้ลุ้นตั้งนาน -*-
“จำได้ว่าเคยแจ้งพวกคุณไปแล้ว แต่นี่ก็ใกล้ถึงวันที่เขาจะมากันจริงๆแล้ว เลยอยากจะแจ้งให้ทราบอย่างเป็นทางการ เผื่อพวกคุณจะได้เตรียมตัวไว้...” แกว่าแล้วก็ยิ้มเย็นๆต่อ แต่ทำไมไม่รู้ผมยังรู้สึกหวาดๆอยู่นะ....
“ครับ....ขอบคุณที่แจ้งให้ทราบนะครับ งั้นเดี๋ยวพวกผมขอตัวกลับกันเลยนะครับ...” ผมบอกแล้วค้อมหัวให้น้อยๆ อืม....ตกลงหมดเรื่องละนะ
“เชิญๆ.........อ้อ....เดี๋ยว......” พวกผมสี่คนที่ลุกจากเก้าอี้ เดินไปจนถึงประตูแล้วก็ต้องชะงักครับ...
“ดื่มได้.....แต่อย่าเมาค้างมาทำงานนะ....” แกว่าแล้วยิ้มเย็นๆให้หนึ่งที สีหน้าพวกผมในตอนนี้เหรอ....... :sad3:
เง้ออออออ สรุปป้าแกรู้นี่หว่า......T^T
เดินออกมาได้ปุ๊บ พวกผมฮากันกระเจิง เวรกรรม แล้วก็คิดดิบดีว่าเขาไม่รู้ เฮ้อ.....ดีนะไม่ได้แก้ตัวไปก่อน ไม่งั้นหน้าแตกแหง พอหลุดออกมาจากรัศมีของป้ารสแกได้ ต่างคนต่างจ้ำเอาๆเลยครับ รีบเผ่น สงสัยกลัวป้าแกจะเดินตามมาไซโคฯอีกรอบ 5555+
หลังมื้อเย็น พวกผมนั่งคุยเล่นกันตามปกติ ซักพักก็วนเข้าเรื่องที่เพิ่งได้รับข้อมูลมาวันนี้ล่ะครับ
“จะมีหล่อๆปะวะ” ไอ่แนนครับ โห....เดี๋ยวกูจะฟ้องแฟนมึง
“มันก็มีแต่ตี๋กับหมวยล่ะมึง เสปกมึงชอบแบบเถื่อนๆไม่ใช่เรอะ” ไอ่แจ๊คครับ
“เถื่อนบ้านป๊ะแกสิ....แหม่ กูก็พูดไปงั้นแหล่ะ ไม่เอาอะ”
“มึงไม่เอาเขานี่มึงจะไม่ถามเขาเลยเหรอว่าเขาจะเอามึงรึเปล่า....” ไอ่แจ๊คว่าแล้วยิ้มยวนให้ ไอ่แนนเลยกัดต่อไปอีก เวลาดูมันกัดกันเหมือนดูตลกอะครับ ปากร้ายทั้งคู่ แต่ร้ายแบบฮาอะครับบอกไม่ถูก
“งั้นห้องครัวก็คงมีคนมาใช้เยอะขึ้นสิคะเนี่ย....” น้องเมพูดขึ้นมาเล่นเอาวงเงียบ....เออว่ะ นึกๆดูผมว่าน่าจะมีเรื่องตามมาอีกเยอะเลยนะเนี่ย
“กูว่า....ไม่ได้ว่างั้นว่างี้นะ ถ้าเขามากันจริงๆ เราอาจต้องเก็บของบางส่วนเข้าไปไว้ในห้องว่ะ ไม่งั้นจะมีปัญหา...” อันนี้ผมพูดครับ
“ปัญหายังไงวะ....วางน้ำพริกนรกไว้ อีหมวยทั้งหลายมันคงไม่แดกหรอกมั้ง”
“เปล่า....กูหมายถึงประเภทจานชามที่เราเอามากันเอง เดี๋ยวเขาจะเข้าใจผิดว่ามันเป็นของที่นี่ ใช้แล้วไม่ล้าง หรืออะไรแบบนั้น....กูว่ากันไว้ดีกว่าแก้ว่ะ”
“อืม....ก็เป็นไปได้นะคะ งั้นวันนี้เมว่าเราเริ่มเก็บของบางส่วนเลยมั้ยคะ”
“ดีเหมือนกัน”
ว่าแล้วต่างคนต่างขนข้าวของของตัวเองกลับไปห้องนอนครับ เวลาใช้ก็ค่อยเอามาด้วย ยังดีที่ห้องครัวกับห้องนอนมันไม่ได้ไกลจากกันมากนัก ไม่ใช่ว่าพวกผมงก หวงของหรืออะไรหรอกนะครับ แต่ผมว่านะ...กันไว้ก็ดีกว่าแก้ ไม่อยากมีปัญหากับใครอะครับ ยิ่งต่างบ้านต่างเมืองด้วย พอขนเสร็จก็แยกย้ายกันไปนอน ทุกทีเวลานี้ผมจะเปิดเนทเล่นเอมครับ แต่วันนี้เหนื่อยๆพิกล เลยนอนกลิ้งไปมาบนเตียงดูทีวีเรื่อยเปื่อย
“เป็นอะไร?” ไอ่แจ๊คครับ มันนั่งเล่นเนทอยู่ที่โต๊ะกลมปลายเตียง
“เหนื่อยๆอะ” กดปุ่มเลื่อนช่องไปเรื่อยก็เจอแต่รายการอะไรไม่รู้แฮะ ส่วนใหญ่เป็นเรียลลิตี้โชว์ ไม่รู้ดูอะไรเลยเปิด *ANTM ทิ้งไว้ น้องเมบอกว่าสนุกดีอะครับ แล้วพอดีเปิดมาเป็นตอนที่เขามาถ่ายรายการที่เมืองไทยด้วย เลยดูซะเลย เห็นตลาดน้ำแล้วอยากไปเที่ยววุ้ย...
(*ANTM- America’s Next Top Model มีซีซั่นนึงมาถ่ายที่บ้านเราด้วยอะ คนแต่งก็นั่งดูตอนอยู่ที่นู่น ดูไปก็อยากกินไอ่ของที่เขาขายในตลาดไป ไม่ได้ดูหนังหน้านางแบบเรย เหอะๆ)
“ให้นวดมั้ย?” ไอ่แจ๊คถามเสียงนุ่มๆ ผมเงยหน้าขึ้นจากที่ฟุบหน้ากับพื้นเตียงอยู่ มือคว้ารีโมทแล้วกดปิดทีวีทันที ไอ่แจ๊คมันก็ปิดแล็บท๊อบแล้วเดินมานั่งที่ปลายเตียงของผม ผมยิ้มให้มันอย่างดีใจ ก็ปกติมันไม่ค่อยนวดให้ผมเท่าไหร่อะ ส่วนใหญ่ที่นวดให้ก็คือเป็นการแลกเปลี่ยนที่ผมโกนหนวดให้มันหรืออะไรแบบนั้น
“แล้วคิดไงอยู่ๆทำให้?” ผมถามมันที่ตอนนี้กำลังนวดข้อเท้าผมเบาๆ เล่นเอาเคลิ้มจะหลับ
“ก็อยากทำให้.....ถ้าง่วงก็นอนไปเลยก็ได้ เดี๋ยวห่มผ้าให้....” ผมอึ้งไปกับคำพูดง่ายๆของมัน แล้วมันก็พูดหน้านิ่งๆด้วยนะ สไตล์มันแหล่ะ แต่อืมมมมม........ก็ดี......
“เชนทร์...นอนรึยัง......” ผมนอนให้มันนวดซักพัก กำลังเคลิ้มได้ที่มันก็เรียกผมไว้...
“หือ.....มีราย~” ผมก็สะลึมสะลือเต็มที่เลยล่ะตอนมันพูดด้วย
“เปล่า......ฝันดีนะ......พรุ่งนี้จะได้ตื่นมากินข้าวเช้าด้วยกัน....” ผมอืออาตอบไปตามเรื่องเพราะเหมือนสติมันเริ่มจะลางเลือนจนสุดท้ายผมก็หลับไปในที่สุด.....
สงสัยคืนนี้คงฝันดีน่าดู......555+
จบตอนที่ 36 ป้ารสแผลงฤทธิ์
******************************
ชื่อตอนเหมือนชื่อรายการทำอาหารประหลาดๆซักอย่าง ไม่รุ คิดชื่อตอนไม่ออก 5555+
รีบลงให้ พรุ่งนี้คนแต่งมันจะเข้าสตูดิโอฯ ไปทำงานหลังจากอู้มาหลาย
เดี๋ยวมาลงให้ใหม่....น่าจะกลางๆสัปดาห์หน้า ไม่แน่ใจ
จริงๆอยากตอบคอมเมนท์อะ แต่ไม่ค่อยว่าง โทษทีจริงๆ :dont2:
ป.ล คุณหอยทาก เราก็ขอบคุณมากๆนะ ดีใจที่ชอบ ^ ^
ป.ล2 คุณdhejanatt เนาะๆ อย่างฮา เวลาปกตินี่ตะกุกตะกักอย่างกับอะไรดี พอเลือดขึ้นหน้านี่ปร๋อเลย
:pig4: ขอขอบคุณผู้ที่ยังติดตาม :pig4:
-
ู^
^
กระซวยคนแต่งคระ ขยันเกิ๊น o18
*****
ไปๆมาๆเด๋วมีเพื่อนร่วมแจมวงเหล้าเพิ่มนั่นแหละเนอะ
ขอให้เพื่อนใหม่มาดีๆมีน้ำใจก้อพอเนอะ ตี๋ๆขาวๆ อั๊ยเปรี้ยวปาก
ส่วนเจ้าแจ็คผีเข้าเรอะดูแลมะเอียซะน่ารักเชียว
นังหนูกำลังเคลิ้มๆคนอ่านคิดว่าเจ้าแจ็คมันจะ ขอ...ซะอีก
หุหุ ตอนนี้มาซะพระเอ๊ก พระเอก ฝันดีมั๊ยล่ะนังหนู ฝันว่าผี.....หัว กรี๊ดดดดดดดดด
+1 ใ้ห้ Melos เด้อ
-
ไอ้แจ๊คจะทำไร
กะปล้ำหรอ :z1:
-
ูส่วนเจ้าแจ็คผีเข้าเรอะดูแลมะเอียซะน่ารักเชียว
นังหนูกำลังเคลิ้มๆคนอ่านคิดว่าเจ้าแจ็คมันจะ ขอ...ซะอีก
หุหุ ตอนนี้มาซะพระเอ๊ก พระเอก ฝันดีมั๊ยล่ะนังหนู ฝันว่าผี.....หัว กรี๊ดดดดดดดดด
:jul3:
โอ๊ยยยยยย ฮาแบบไม่ไหวแล้วกับเมนท์ของสาวสวยนางนี้ :m20:
ขอ + ให้ทีนึงนะ :-[
-
ูส่วนเจ้าแจ็คผีเข้าเรอะดูแลมะเอียซะน่ารักเชียว
นังหนูกำลังเคลิ้มๆคนอ่านคิดว่าเจ้าแจ็คมันจะ ขอ...ซะอีก
หุหุ ตอนนี้มาซะพระเอ๊ก พระเอก ฝันดีมั๊ยล่ะนังหนู ฝันว่าผี.....หัว กรี๊ดดดดดดดดด
:jul3:
โอ๊ยยยยยย ฮาแบบไม่ไหวแล้วกับเมนท์ของสาวสวยนางนี้ :m20:
ขอ + ให้ทีนึงนะ :-[
^
^
ทำซะตัวใหญ่คนอื่นเค้าเห็นหมด อั๊ยยคนแก่ไม่ไหวจะ :o8:
+ คืนแถมกอดแ่น่นๆ รักนะแต่ไม่อยากแย่งกับคนอื่น จร๊วบๆ
-
เรื่องฝ่ายบุุคคลอันนี้ต่อสู้กันหนักหน่วงมากกกกกกกกก
ชอบแอ๊บเป็นคนดีลับหลังโคตะระนินทา แอ๊บมาก็แอ๊บกลับเอาดิๆ :laugh:
แต่กับซุปเนี่ยต้องทำตัวดีไม่งั้นอีกวันจะมีการเพิ่มงานตามมา ต้องเป็นเด็กไทยใจงามบ้างอะไรบ้าง :impress2:
ปล.เรียกณัฐก็ได้ค่ะ
-
รอลุ้นเด็กใหม่ ที่จะมาพักด้วย
ถ้า 1 ในนั้น มีอดีตของเชนทร์มาด้วยนี่ จะเป็นยังไงน้า...
-
มาติดๆกันเลยทีเดียว
คนอ่านชื่นใจจัง
-
เด็กใหม่จากจีนจะพาความสุขหรือความทุกข์มาเยือนหว่า
บวก 1 แต้มให้จ้า ขอบคุณนะ
-
ขอ
ขอ
ขอ
NC :-[
-
:mc4: ตามอ่านทันแล้ว
เรื่องเชนทร์ หนุกดีคับ ชอบๆ
ฉากหวานก็น่าประทับใจ ฉาก nc ก็ :m25:
รออ่านตอนต่อไป รอแขกผู้มาเยือนจากจีนนะค้าบ
คงไม่มาก่อความวุ่นวายอะไรนะ :m16:
-
เห็นชื่อตอนแล้ว งง ว่า ป้ารสไหนฟ่ะ มีตัวละครตัวนี้ด้วยเหรอ :laugh:
อาตี๋อาหมวยที่จะมาใหม่ พวกลื้อจะรอดมือ เจ้แนน แกป่ะเนี่ย :jul3:
-
:z3:
ตอนพิเศษ แมน-ทิน จุดเปลี่ยน
ถ้าไอ่ทินมันจะมีใคร มันก็ไม่ใช่เรื่องของผม....
ใช่.......ผมเคยคิดแบบนั้น.....
ผม.....ชอบเชนทร์.......
ใช่.......ผมชอบเชนทร์
ไอ่ทินน่ะเหรอ.....มันเป็นเพื่อน.....เพื่อนที่คบกันมานาน....เพื่อนที่ผมเห็นหน้ามันแทบทุกวัน......
ผมคงแค่อิจฉา....ใช่ มันคงเป็นแบบนั้น......
ผมคงแค่อิจฉาที่ไอ่ทินมีสาวมาติดพัน ในขณะที่ผมรอแต่เชนทร์.....
…………………………………….
“เป็นอะไรของมึง” กูไม่ได้เป็นอะไรหรอก แค่มึงอย่ามาใกล้ๆกูมั้ยล่ะ...
“เป็นห่าไรล่ะ มึงนี่ประสาท ว่าแต่มึงนัดน้องปลาไว้ไม่ใช่เรอะ ไม่รีบล่ะมึง” ผมนั่งเหยียดขาดูทีวีในห้องของไอ่ทินมัน เวลากลางวันแบบนี้ แถมเป็นกลางเดือนเมษายน อากาศก็ยิ่งทวีความร้อนไปใหญ่...
ใช่ ที่ผมหงุดหงิด มันเป็นเพราะร้อนต่างหาก ไม่เกี่ยวกับใครซักหน่อย....
“กูจะไปได้ยังไง ในเมื่อมึงเป็นแบบนี้....” มึงไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนแบบนี้นะ....มันเหมือนกูเป็นคนผิด.......มึงจะไปหาใครมันก็ไม่เกี่ยวกับกูซักนิด...
“กูจะเป็นอะไร....กูก็เป็นเพื่อนมึงไงไอ่ห่า อากาศแม่งก็ร้อน กูเลยหงุดหงิด มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก” ผมเองก็อดยอมรับไม่ได้หรอก....ว่าเสียงผมตอนนี้มันหงุดหงิดแค่ไหน
อากาศ....เป็นเพราะอากาศ.......
“งั้น.....กูจะซื้ออะไรมาฝาก” พูดจบมันก็หันหลังเดินออกห้องไป ให้ตายเหอะ ผมหงุดหงิดอะไรของผม....ทั้งๆที่นี่ก็ห้องของมัน เสื้อผ้าที่ผมใส่อยู่ก็ยืมมัน แม้กระทั่งอาหารเช้าที่ผมเพิ่งกินเข้าไปก็เงินของมัน...
ผมเป็นบ้าอะไร????
กับแค่การที่ไอ่ทินเริ่มเดทกับผู้หญิงเมื่ออาทิตย์ก่อน....
“ฮื่อออออออ~” ผมถอนหายใจยาวด้วยความเซ็ง เดินไปดูอีเมลเป็นรอบที่ล้านก็ยังไม่เห็นเมลตอบกลับของเชนทร์....ใช่ ผมคงหงุดหงิดที่เชนทร์ไม่ติดต่อกลับมา.....
หลังจากที่เดินไปล้างหน้าล้างตา มันก็ทำให้ผมใจเย็นลงได้นิดหน่อย เดินเตร่ไปมาทั่วห้องไอ่ทิน เก็บขยะบ้าง เช็ดโต๊ะบ้าง เพราะยังไงผมก็เป็นแค่ผู้อาศัย ทำอะไรเรื่อยเปื่อยไปจนผมเผลอหลับไปกับโซฟา....
…………..
…………
………
……
…
.
“ฮื่อ~” มืดและเงียบ.....ผมเอื้อมไปเปิดโคมไฟข้างโซฟายาวที่ผมนอนอยู่ ตอนนี้ก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มกว่าๆ.....
ไอ่ทินยังไม่กลับ........
ความเซ็งแล่นริ้วขึ้นมาโดยที่ผมก็ไม่ทันรู้ตัว เดินเอื่อยเฉื่อยไปที่ครัว หยิบบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปขึ้นมาแล้วจัดการให้มันกลายเป็นอาหารมื้อเย็น....
หรือผมจะพึ่งพาไอ่ทินมันมากเกินไป....?
*แกร๊ก~
ผมหันไปตามเสียงไขกุญแจทันที โดยที่ก็ไม่รู้ตัวอีกนั่นแหล่ะ ว่าไอ่เสียงการมาเนี่ย มันทำให้ผมดีใจแค่ไหน.....
“ขอเข้าไปดื่มอะไรหน่อยได้มั้ยคะ?” เสียงหวานเอ่ยเจื้อยแจ้วที่หน้าประตู ทำให้ผมต้องชะงักฝีเท้าให้หยุดอยู่ที่หัวมุม ด้วยม่านบางๆที่กั้นอยู่ ยังไงผมก็ยังเห็นร่างของคนสองคนที่บดเบียดกันอยู่หน้าประตูอยู่ดี...
ฮึ.....กูมันบ้า........
ผมเดินถอยหลังช้าๆ พยายามไม่ให้ส่งเสียงอะไรใดๆออกมา ก็ไม่อยากจะขัดจังหวะ.....
ผมอยู่เกะกะไอ่ทินมานานเกินไปแล้ว....
ผมเดินเข้าไปหยิบเป้ของผมที่กองอยู่ในห้องนอนไอ่ทิน คว้าข้าวของจำเป็นแล้วยัดลงไปก่อนที่จะสะพายมันแล้วเดินไปตามทางเดิน น่าแปลกที่เงาของคนทั้งสองหายไปจากหน้าประตู แต่ทำไมผมต้องสนใจด้วยล่ะ?
“โอ๊ยยยย!!!!” ผมตกใจกับแรงกระชากมหาศาลที่ส่งมา มืออีกข้างของอีกฝ่ายเอื้อมมาคว้าเป้ผมแล้วโยนลงไปที่พื้น ความมืดสลัวในบริเวณนั้นทำให้ผมมองไม่เห็นสีหน้าของคนที่ทำกับผมแบบนี้แม้แต่น้อย แต่มันคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก....ไอ่ทิน....
“ทำเหี้ยไรของมึง!!!” ผมทั้งดิ้น ทั้งสะบัดให้หลุดจากการเกาะกุม ไม่เคยนึก....ไม่เคยแม้แต่จะคิดมาก่อนว่าแรงของเพื่อนร่วมห้องมันจะมหาศาลขนาดนี้ ความสูงที่ไม่ต่างกันมากนัก พละกำลังก็ไม่น่าจะต่างกันมาก แต่แรงโทสะของอีกฝ่ายมีมากกว่า....
“มึงจะไปไหน....?” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างเย็นเยียบจนผมรู้สึกกลัว ยิ่งผมมองไม่เห็นสีหน้าของมัน มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกสั่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“กูจะไปไหนก็เรื่องของกู!!!” ผมสะบัดมือจากการเกาะกุม แต่ยิ่งผมขืนแรงไปเท่าไหร่ ไอ่ทินยิ่งแรงกลับมามาเป็นสองเท่า
“......” ไอ่ทินไม่พูดอะไร แต่พยายามลากผมไปตามทางเดินในห้องมัน
“เหี้ยทิน.....ปล่อย.....กู โธ่ว~ ว้อยยยยยย!!” มันเป็นบ้าอะไรของมัน มันเป็นบ้าอะไร!!!
“ปล่อยแล้วมึงจะไปไหน...” อยู่ๆมันก็หยุดฝีเท้าของมัน แต่แรงที่กำข้อมือผมอยู่ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย
“กูอยู่เกะกะมึงมามากพอแล้วทิน ถ้ากูไม่อยู่มึงก็หิ้วสาวเข้ามานอนได้ กูจะไป.....กูจะไปตายหะที่ไหนมันก็เรื่องของกู มึงได้ยินมั้ย!!!” ผมตะคอกสุดเสียง อาจจะเพราะด้วยอารมณ์โกรธ แค้น หรืออะไรซักอย่างที่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจ
“กูไม่ให้ไป” มันพูดเสียงเย็นแล้วดึงแขนผมไปต่อจนถึงห้องนอน มันคว้าตัวผมแล้วเหวี่ยงเข้าไปข้างใน ตัวมันเองก็กดล๊อคกุญแจลูกบิด ก่อนจะเปิดไฟในห้องให้สว่างขึ้น
“มึงไม่มีสิทธิ์ห้ามกู มึงจำไว้!!!” ผมตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อมัน แล้วตะโกนใส่หน้า พอแสงไฟสว่างแบบนี้ สีหน้าของไอ่ทินที่ผมเห็นมันนิ่ง.....นิ่งจนน่ากลัว......
“กู-ไม่-ให้-ไป”มันพูดเน้นทีละคำแล้วคว้าแขนผมที่กระชากคอเสื้อมันออกมา เหวี่ยงตัวผมชนกับประตูแทน ชั่วขณะนั้นผมคิดในใจแต่เพียงว่าผมกับมันต้องมีเรื่องตายกันไปข้างหนึ่ง ผมเหวี่ยงหมัดข้างที่ยังว่างอยู่ออกไปแต่มันก็คว้าข้อมือไว้ทันแล้วออกแรงบีบจนผมรู้สึกเจ็บ
“มึงเป็นบ้าอะไร!!! มึงเป็นบ้าอะไรของมึง!!!” ผมตะคอกใส่หน้ามัน เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี ทุ่มไปกับการดิ้นหนีให้หลุดจากวงแขนของมัน แต่ทุกสิ่งดูจะไร้ประโยชน์
“กูสิต้องถามว่ามึงเป็นอะไร” มันยังคงพูดเสียงเย็นๆใส่ผม....ได้ มันถามผมใช่มั้ย?
“กูไม่อยากอยู่กับมึง กูรู้ว่ามึงน่ะรำคาญกู สาวมาหามึง มึงก็หิ้วเข้าห้องไม่ได้เพราะกูอยู่ กูเลยจะไป มึงเข้าใจมั้ย!!!!” ผมหงุดหงิด....หงุดหงิดทุกครั้งที่มันออกไปกับสาว ผมไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไม แต่จะให้ผมพูดออกไปมันก็ไม่ได้ แต่ยังไงผมก็ไม่อยากอยู่กับมันอีกแล้ว
“มึงมันคนปากไม่ตรงกับใจ.....ฮึ....” ไอ่ทินพูดแล้วหัวเราะในคอ ผมเห็นแล้วยิ่งหงุดหงิด มันเหมือนหัวเราะเยาะกันชัดๆ
“หงุดหงิดเรื่องสาวก็บอกมาดีกว่า....” มันเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มเยาะ ใบหน้าเจ้าเล่ห์ของมันที่ผมเห็นมันมักจะไปทำเวลามีเรื่องกับคนอื่น แต่กับผม มันไม่เคยซักนิด
“มึงหุบปากเลยนะไอ่ทิน ก่อนที่กูจะต่อยปากมึง!!!” ผมว่าแล้วขืนข้อมือออกจากการเกาะกุมนั่น เสียงหัวเราะในลำคอยังคงมีให้ได้ยินเรื่อยๆจากไอ่ทิน ผมโมโหที่มันหัวเราะเยาะผม แต่ผมโมโหยิ่งกว่า.....ที่ผมต่อยปากมันไม่ได้
“เอาสิ....กูยอมให้มึงมามากพอแล้ว กูจะบอกอะไรให้นะ.....”มันเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ กระซิบเบาๆที่ใบหูผมที่ยังคงดิ้นอย่างสุดแรง
‘กูยอมมึงมามากแล้ว....คราวนี้ล่ะ ที่มึงต้องยอมกู’
………………………………………………..
………………………………………………..
………………………………………………..
ถ้าตอนแรกผมฉุกใจคิดซักหน่อย.....
ผมคงไม่หาเรื่องไอ่ทิน.....
และเรื่องราวมันคงไม่เป็นแบบนี้.......
จบตอนพิเศษ แมน-ทิน จุดเปลี่ยน
*******************************
ตอนพิเศษนี้ยังไม่จบ คงจะมีต่อซักตอนสองตอน....
เอามาคั่นอารมณ์
เดี๋ยวมา + ให้นะ ทุกเมนท์ มีค่า อย่าลืมๆ อ่านแล้ว เมนท์ก็ดีนะ เป็นกำลังใจ :z2:
:pig4:ขอขอบคุณผู้ที่ยังติดตาม :pig4:
-
จะรุนแรงกันไปไหนค๊า~~~~
หรือว่าจริงๆ แล้ว
กับไอ้พวกที่ความรู้สึกช้าเนี่ย มันต้องแรงๆ ไว้ก่อน จะได้เก็ทซักที :z1:
-
แมนรู้แล้ว ทินล่ะรู้หรือยัง
บวก 1 แต้มให้กับตอนพิเศษ และรอตอนต่อไปด้วยจ้า
-
หึหึหึหึหึ..ชอบตอนพิเศษ!!!!!~..น่าลุ้นต่อ...หึหึหึ!!!~
-
แมนเอ้ยรู้ตัวก็สายเกินไปแล้ว เป็นมะเอียน้องทินแล้วสิ วอนหาเรื่องโดน :oo1: จนได้สินะ
หึงก็บอกว่าหึง ไม่พอใจก็บอกไม่พอใจดิ ทำมาเป็นใจแข็งเก๊กอยู่ได้พ่อหนุ่ม
น่าเห็นใจนะรอเมล์จากนังหนูตั้งนานสองนานไม่รู้อะไร นังหนูเพื่อนรักมันติดปั๋วอยู่ เอ..หรือว่าปั๋วติดมันฟ่ะ :m20:
+1 ให้ Melos นะคะ จร๊วบๆ o18
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านแป็บเดียวถึงตอนที่ 36 ละ ยังสนุกเหมือนเดิม
ไอหนูก็น่ารักเหมือนเดิมแต่ฟีโรโมนนี่ล้นซะ แจ็คก็หื่นเหมือนเดิม
แถมมีตอนพิเศษแล้วด้วยอะ :impress2:
ชอบตอนพิเศษจัง ทิน-แมน จะยังไงต่อน้อ
รอตอนต่อไปค่ะ โดยเฉพาะตอนพิเศษ :z1:
-
สงสัยแมนจะสับสนจัด จนไม่รู้ใจตัวเอง หรือไม่ก็พยายามไม่เข้าใจตัวเองอยู่
แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวทินจะย้ำให้แมนได้รู้เอง :z1:
-
โดดนนนข่มมม :z1:
-
ทิน ปล้ำเลยๆๆๆๆ :mc3:
-
งี้ตอนหน้าเจ้าแมนก็ไม่แมนอย่างชื่อแล้วสิ เจ้าแมนจะเสียหนุ่มแล้ววววววววววววว
-
ตอนพิเศษตอนหน้า ฉาก NC แมน - ทิน แหงมๆๆ :z1:
-
:-[รออออออออออออออออออออออออออออออ o13
-
อย่างนี้่ต้องร้องเพลง I'm not a MAN not yet a WOMEN รึเปล่าอ่ะ :laugh:
-
หึ หึ
แมนโดนนนนน :laugh:
-
ยอมๆเจ้าทินไปเต๊อะ เจ้าแมน ยังไงกะคงไม่มีหวังได้รุกนังหนูมันร๊อกกกก :z1:
-
:z2:
ตอนพิเศษ แมน-ทิน จุดจบ
มันถามได้ดีเลยล่ะ..... ผมเป็นบ้าอะไรของผม?
ใช่.......ผมก็อยากรู้เหมือนกัน.....
ผม.....ชอบมัน.......
ใช่.......ผมชอบมันมาตั้งนานแล้ว......
ไอ่แมน.....มันเป็นเพื่อน.....เพื่อนที่คบกันมานาน....เพื่อนที่ผมเห็นหน้ามันแทบทุกวัน......
ครึ่งหนึ่ง....มันก็เป็นความเห็นแก่ตัวโง่ๆของผม.....
ผมไม่มีวันยอมให้ใครหน้าไหนได้ไอ่แมนไป....นอกจากเชนทร์....
แต่ก็นั่นแหล่ะ......คงเพราะผมรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่ายังไงแมนมันก็ไม่มีทางสมหวัง....
ทุกวันนี้ผมทำอะไรอยู่?........พยายามกักตัวไอ่แมนไว้ด้วยความหวังลมๆแล้งๆของมัน ว่าเชนทร์จะเป็นของมันซักวันหนึ่ง....
ผมรู้ดีอยู่แก่ใจว่ามันเป็นไปไม่ได้....
ต่อให้เชนทร์ไม่มีใคร ไอ่แมนก็เป็นเพียง ‘เพื่อน’ ของเชนทร์เท่านั้น....เรื่องนี้ผมแน่ใจ...
ผมเห็นแก่ตัว....ผมยอมรับ......
ไอ่แมนมันคงไม่มีวันจะสมหวังกับรักของมัน.....
แต่ผมเอง.....ก็มองไม่เห็นทาง.....ที่รักของผมจะสมหวัง......เช่นกัน..........
…………………………………………………………..
ผมเคยคิดมาตลอดว่าเพื่อนของผมเป็นคนยังไง ผมคิดว่าเข้าใจมันมาตลอด....
จนกระทั่งรู้สึกกับตัวเองอย่างจริงจังเมื่อ 2-3 ปีที่แล้วว่าไอ่แมนมันเป็นมากกว่า ‘เพื่อน’….
เพียงเท่านั้น สิ่งที่ผมคิดว่าเข้าใจมัน ทุกอย่างก็กระจัดกระจาย แค่การที่ผมเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อคนๆหนึ่งไป ทำไมมันถึงเปลี่ยนความเข้าใจของผมซะหมดก็ไม่รู้....
ท่าทางกระฟัดกระเฟียดของไอ่แมนที่มีให้เห็นแทบจะตลอดเวลาที่ผมออกไปหาที่ระบายอารมณ์อยากข้างนอก มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าหรือมันจะ ‘หึง’ ผม?
“กูจะเป็นอะไร....กูก็เป็น ‘เพื่อน’ มึงไงไอ่ห่า อากาศแม่งก็ร้อน กูเลยหงุดหงิด มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก”
น้ำเสียงที่ฟังดูหงุดหงิด....มันยิ่งพาให้ใจผมคิดว่ามันอาจจะหึงผม......ไม่ใช่แค่อิจฉาที่ผมมีประสบการณ์มากกว่ามัน....
แต่สุดท้ายผมก็ไม่รู้อยู่ดี......ว่าตกลงความรู้สึกของไอ่แมนตอนนี้มันเป็นยังไง...
ผมไม่อยากเดา...
สุดท้ายมันก็จบลงเหมือนทุกครั้งที่ผมเถียงกับมัน ไม่ใครก็คนหนึ่งเดินหนีกันไป ทำให้เรื่องยิ่งค้างคา....
…………………………………………………..
ผมออกไประบายอารมณ์กับผู้หญิง....อารมณ์ที่ผมอดทน อดกลั้น ร่างกายมันอยาก แต่ใจผมไม่อยากซักนิด.....
พอหมดธุระ ผมก็อยากจะรีบๆกลับ ในใจมันก็พะวงถึงคนที่อยู่ที่ห้อง จะยังไงผมก็ยังห่วงมันอยู่ดี....หญิงสาวยืนยันที่จะมาส่งผมที่หน้าประตู หลังจากจุมพิต เสียงหวานของสาวเจ้าก็เอ่ยอยู่แถวริมหู ซึ่งมันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกอยากเอาซะเลย....
ผมคิดว่าผมพูดกับเธอรู้เรื่องแล้วว่ามันเป็นแค่การเล่นสนุกกัน...
ผมไม่อยากทำร้ายผู้หญิง...
“พอเถอะครับปลา แฟนทินอยู่ในห้อง” ผมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา เธอเองก็ดูจะตกใจเล็กน้อย ก่อนจะล่าถอยไปในที่สุด....
อย่างน้อยนี่ก็เป็นข้อดีของหล่อนล่ะ.....ที่รู้ว่าตัวเองอยู่ ณ จุดใดในความสัมพันธ์....
ตัวผมเองยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมอยู่ตรงไหน....
ผมปิดประตูลงกลอน แล้วเดินเงียบๆไปตามทางเดิน เข้าห้องครัวไปหาน้ำดื่มแก้กระหาย... รสจูบจากผู้หญิงมักจะทำให้ผมคอแห้ง....คงจะเป็นเพราะลิบสติคนั่นล่ะมั้ง...
มีเสียงฝีเท้าตรงทางเดินที่ผมเพิ่งเดินผ่านมา สายตาผมไล่ไปโดยอัตโนมัติ แต่แล้วสิ่งที่เห็นทำให้ผมเลือดขึ้นหน้าทันที....
“มึงจะไปไหน....?” ผมคว้าเอาเป้ที่ไอ่แมนสะพายมาแล้วโยนลงพื้นทันที สติเหมือนจะขาดผึงเมื่อรู้ถึงจุดมุ่งหมายของอีกฝ่าย...
อีกฝ่ายยังคงดื้อรั้น ขืนแรงที่ผมบีบข้อมือมันไว้ พอไม่ได้ผลก็ตะคอก ผมไม่สนใจ ขืนแรงลากอีกฝ่ายที่ดูจะหมดแรงเอาดื้อๆไปตามทางเดิน ด้วยสติที่แตกกระจาย และด้วยอะไรซักอย่างดลใจให้ผมลากมันไปที่.....ห้องนอน....
ไม่ใช่ว่าผมไม่ฟังเรื่องที่มันกำลังตะโกนว่าผมอย่างสาดเสียเทเสียตอนนี้ แต่สมองผมมันจับได้แต่คำที่ว่ามันจะไปจากผม......
ฝันไปเถอะ....ว่ากูจะปล่อยให้มึงไป....
ผมกระชากแขนมัน มันขืนแรงผม ผมแรงไป มันแรงกลับ แต่คงจะเพราะโทสะ.....สติสัมปชัญญะทุกอย่างมันกระจายหายไปหมด ผมเผลอพูดสิ่งที่มันคั่งค้างในใจ สิ่งที่ผมได้แค่แอบคิดว่ามันอาจจะหึงผม พอพูดไปไอ่แมนก็ดูจะโกรธจัดที่ผมไปพูดจี้ใจดำมัน อีกฝ่ายพยายามขืนแรงจะออกหมัดใส่หน้าผมให้ได้ มือผมที่บีบข้อมือมันอยู่สั่นระรัวอย่างเห็นได้ชัด ทั้งสีหน้าและแววตาของไอ่แมนตอนนี้มันทำให้ผมหมั่นไส้.....
ผมเอี้ยวตัวไปกระซิบแผ่วๆที่ใบหูของมัน ก่อนจะผละออกมา สีหน้าของไอ่แมนแปรเปลี่ยนเป็นความตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะพยายามดันตัวผมออก....
“อย่าทำอะไรที่มันเปล่าประโยชน์ดีกว่าน่า....” ผมพูดนิ่งๆใส่มัน เหมือนอีกฝ่ายจะเริ่มรู้ถึงอันตรายที่กำลังจะมาใกล้ ใบหน้าเอี้ยวหลบไปด้านข้าง แรงที่ข้อมือยังคงส่งมาอย่างไม่หยุดหย่อน แต่ฝันไปเถอะว่าผมจะปล่อย....
อย่างที่บอก....ผมยอมมันมามากแล้ว....
ผมคว้าข้อมือทั้งสองข้างของมันแล้วบีบไว้ด้วยมือข้างเดียวของผม อีกมือคว้าชายผ้าพันคอเด็กแนวของเจ้าตัวนั่นแหล่ะมามัดที่ข้อมือของมันซะแน่น ก่อนจะตามไปประกบจูบร้อนๆซักทีให้หายหมั่นไส้....
ฝ่ามือข้างที่ว่างผมก็จัดการดึงชายเสื้อแจ๊คเกตติดกระดุมด้านหน้าของมันจนขาด แล้วสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดบางๆนั่นอย่างเผลอไผล สัมผัสที่ผมส่งไปให้อีกฝ่าย ส่งผลให้อาการต่อต้านลดลงอย่างเห็นได้ชัด แบบนี้ก็เข้าทางผมสิ....
รสจูบที่ผมกำลังกำซาบอยู่ตอนนี้ มันหวาน.......ไม่สิ เรียกว่าโคตรหวานเลยคงดีกว่า.....
แตกต่างจากจูบที่ผมเพิ่งทำกับผู้หญิงมาอย่างสิ้นเชิง....
ผมผละริมฝีปากออก แล้วจ้องหน้ามันตรงๆ อีกฝ่ายที่หลับตาแน่นจนมีน้ำซึมแถวๆหางตาก็ลืมตามองผมเช่นกัน ตัวมันสั่นน้อยๆจนผมรู้สึกได้ ก็แหงล่ะ....ผมคงดูน่ากลัวมากสำหรับมันในตอนนี้....
ไม่เคยซักครั้งที่ผมจะทำร้ายมัน.....
แต่ครั้งนี้.......ผมคงปล่อยไว้ไม่ได้แล้วล่ะ....
“ไม่ขัดขืนแล้วรึไง?” ผมถามมันเบาๆ ซึ่งก็เหมือนจะเรียกสติของมันกลับมาได้หน่อยหนึ่ง มันเอามือของตัวเองที่โดนมัดอยู่ทุบที่ไหล่ของผม ผมมองตามแล้วหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะประกบจูบอีกรอบ..... มือที่ว่างก็คว้าข้อมืออีกฝ่ายไว้ไม่ให้มันขัดขืนผมอีก
มืออีกข้างของผมเลื่อนลงต่ำ......จัดการกับซิบกางเกงแล้วรูดรั้งลงไปจนกองที่พื้น.....
อีกฝ่ายสะดุ้งตกใจ อ้าปากจะด่าผมอีกรอบ ผมกดแนบลำตัวเข้าหา ปล่อยมือที่กำข้อมือมันเลื่อนไปปิดปากบางที่กำลังด่าผมฉับๆนั่นให้สนิท เสียงอู้อี้ของมันเล็ดรอดฝ่ามือผมออกมา ผมทำเป็นไม่สนใจ มือสอดไล้เข้าไปหาจุดหมายที่กลางลำตัว....
มันคงทำให้ไอ่แมนเงียบไปได้บ้างล่ะ.....
ผมรูดรั้งแผ่วเบา จนเพิ่มความเร็วขึ้นไปเรื่อยๆ มือที่ตอนแรกปิดปากมันไว้ ก็ขยับมา บีบเฟ้นที่แผ่นอกมันแทน ใบหน้าที่ปกติจะยิ้ม และหัวเราะกับผมตลอด ตอนนี้มันเปลี่ยนไป...
เลือดลมที่สูบฉีดบนพวงแก้มสองข้าง ไรผมชื้นเหงื่อจนเหนียวเหนอะหนะ เพราะตั้งแต่เข้ามาในห้องนอน ผมยังไม่ได้เปิดเครื่องปรับอากาศ แต่มันยิ่งเร้าอุณหภูมิที่แผ่ออกมาจากภายในกายอย่างชัดเจน
ผมประกบจูบแรงๆอีกครั้ง และอีกครั้ง แทบทุกครั้งที่มีโอกาส พอมันหายใจหอบเข้าก็ผละออกมาไล้เลียริมฝีปากภายนอกจนแดงช้ำ ช่วงตัวที่มีกล้ามเนื้อเล็กน้อยแต่สมส่วนของมันปรากฏชัดกระจ่างตา หลังจากที่ผมป้อนสัมผัสให้มันจนเคลิ้มพอที่จะกำจัดสิ่งกีดขวางทั้งหมดออกไป...
สิ่งที่ยังหลงเหลืออยู่ที่ร่างตรงหน้าผมนี้ มีเพียงแต่ผ้าพันคอ.....ที่ผมมัดไว้ที่ข้อมือทั้งสองของมัน...
แสงไฟที่สว่างในห้อง.....มันทำให้ผมเห็นภาพที่ผมเคยเห็นในฝันบ่อยๆ......
เพียงแต่นี่มันเป็นของจริง.....
เสียงหอบเครือที่ดังอยู่ตรงหน้า น้ำตาไหลซึม ใบหน้าของมันที่ยังคงเต็มไปด้วยคำถาม สิ่งเหล่านั้นไม่ได้เรียกสติผมกลับมา......
มันทำให้ผมลืมสิ่งที่เรียกว่า ‘ผิดชอบชั่วดี’.......
ผมคว้าตัวมันให้แผ่ลงที่เตียงแล้วตามไปคร่อมตัวมันไว้ ผมก้มลงไปทำสิ่งที่ค้างคา จนอีกฝ่ายปลดปล่อยมาจนหมด แล้วแบ่งหยาดหยดเหล่านั้นออกมาหล่อลื่นที่ช่องทางด้านหลัง แค่นิ้วเดียวที่สอดแทรกเข้าไป ทำให้ตัวของอีกฝ่ายสั่นสะท้าน แรงต่อต้านที่หายไปนานดูจะกลับมาเพราะความเจ็บปวด
“ทิน....ทิน อย่า.....กู.....กูขอ......แฮ่ก.......ขอร้อง.....ฮื้อออออ~” ข้อมือที่ถูกเสียดสีด้วยผ้าแดงขึ้นจนเห็นได้ชัด ผมก้มลงไปประกบจูบที่ริมฝีปากมันอีกครั้ง มือก็แก้ปมผ้าออก ทันทีที่มือทั้งสองข้างหลุดออกมา มันก็เหวี่ยงกำปั้นมาทันที แต่ก็แน่นอนว่าเรี่ยวแรงมันหดหายไปเยอะ จนผมคว้าไว้ได้อย่างสบายๆ...
“อย่าขัดขืนดีกว่า....กูไม่อยากทำมึงเจ็บ....” ผมพูดใส่หน้ามันด้วยเสียงเย็นชา ก่อนจะขึงแขนมันไว้ แล้วก้มลงไปไซร้ซอกคอแล้วทิ้งรอยไว้เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
“แค่...แค่นี้กูก็เจ็บ.....เจ็บพอแล้ว.....ทิน กูขอ......อึ้ก.....อะ” เสียงร้องขาดๆหายๆ ผมเลื่อนกายเข้าหา สอดแทรกตัวผมเข้าไปในช่องทางคับแคบของมัน ไม่แม้แต่จะฟังคำที่มันกำลังละล่ำละลักบอกผม เหมือนผมจะได้ยินไกลๆเป็นทำนองว่าถ้าทำแล้วผมจะเสียใจ......อะไรทำนองนั้น....
แต่ผมไม่สนใจอีกแล้ว.....
พอสอดแทรกเข้าไปได้ ผมก็คว้าตัวมันจากที่นอนอยู่ขึ้นมาประจันหน้ากับผม ดวงตาที่ปิดแน่น ริมฝีปากเม้มเข้าหากัน มันช่างเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูก ผมจินตนาการถึงใบหน้าอย่างนี้มาเป็นร้อยเป็นพันครั้ง ผมจับเอวมันไว้แล้วขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ต้องการ เรียวขาของอีกฝ่ายแยกออกกว้างโดยอัตโนมัติจากการเสียดสีที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดหนึ่งที่อีกฝ่ายปลดปล่อยออกมาอีกครั้งจนเต็มหน้าท้องของผม....
“เร็วจังนะ...” ผมกระซิบแผ่วเบาที่ใบหู แล้วเลียน้อยๆ อีกฝ่ายสะดุ้งเอี้ยวตัวหลบ แต่ถูกผมกดหัวไว้จึงหนีไปไหนไม่พ้น ผมนอนแผ่ลงหนุนหมอนที่กองอยู่ข้างๆแล้วจับเอวอีกฝ่ายไว้ให้กดลงที่จุดๆเดิม….
“ฮึก......อือออออ~” มืออีกข้างที่ว่างผมก็ขยับไปรูดรั้งส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายให้มันตื่นขึ้นมาอีกรอบ อีกฝ่ายดิ้นกุกกักเหมือนจะให้ผมปล่อย แต่ก็แน่ล่ะ......
“หันหลังซิ....” ผมสั่งเสียงเรียบ อีกฝ่ายยังคงนิ่งเหมือนไม่รับฟัง นอกจากเสียงหอบน้อยๆที่ยังมีให้ได้ยินอยู่ ผมขยับมือรูดรั้งส่วนอ่อนไหวอีกครั้งและอีกครั้ง จนไหล่บางนั้นสั่นไหว...
“จะหันเอง หรือจะให้ใช้กำลัง...?” ผมเอ่ยถาม อีกฝ่ายก้มหัวลงน้อยๆ น้ำตาไหลลงสองข้างแก้ม ผมผละมือออกจากส่วนกลางลำตัว จับที่เอวบางไว้ทั้งสองข้างก่อนจะขยับลำตัวของอีกฝ่ายให้เปลี่ยนเป็นท่าหันหลังมาให้ผม พอขยับได้ที่ผมก็ชันตัวขึ้น แล้วโอบกอดลำตัวอีกฝ่ายไว้อย่างเต็มที่ เสียงครวญครางดูจะดังขึ้นเรื่อยๆ
“โอ๊ย...โอย....อะ....อื้อ.....อื้อออออออ~~~~” ผมที่ตอนนี้ยังคงคุมจังหวะไม่ให้ขาดตอน ก็หันไปทางด้านข้างของเตียงเหลือบไปเห็นบางสิ่ง ความคิดบางอย่างก็เกิดขึ้นในหัว....
ผมโอบรอบตัวอีกฝ่ายไว้ให้ขยับมาตามผม ร่างที่อยู่บนตักผมตอนนี้ดูจะหลงลมเซ็กซ์ที่ผมป้อนให้ไม่ขาดจนลืมที่จะต่อต้านไปแล้ว...
ผมขยับจนกลายเป็นนั่งอยู่ที่ปลายเตียง เท้าข้างหนึ่งของผมสะกิดให้บานไม้บานหนึ่งเปิดออกมาแล้วหันมาทางเตียง.....
มันคือบาน ‘กระจก’....
ทันทีที่ร่างที่อยู่บนตักผมเงยหน้าขึ้นมาเห็นสิ่งที่ผมเตรียมไว้ แรงต่อต้านก็กลับมาอีกระลอกจนผมต้องล๊อคเอวมันไว้ให้แน่น กระซิบที่หลังหูเบาของคนดื้อดึงเบาๆ...
“รู้สึกมากขึ้นมั้ย....?” ใบหน้าแดงจัดชื้นเหงื่อสะบัดไปอีกทาง แต่ผมก็ตามไปประกบจูบที่ใบหูนั่นอีกจนได้ มืออีกข้างของผมคว้าเรียวขาของอีกฝ่ายให้แผ่ออกจนเห็นทุกอย่างอย่างชัดเจน....
มัน ‘ดิบ’ ดีนะผมว่า......
อีกฝ่ายพยายามทุกวิถีทางที่จะออกจากการสอดแทรกของผม แต่ก็ไร้ประโยชน์....ถ้าวันนี้ผมไม่ได้ปลดปล่อยสิ่งที่ผมค้างคาอยู่ในใจตลอดเวลากับคนๆนี้ ผมคงคลั่งตาย....
“ทิน....พอ.......ฮือ....ฮึก....อะ.....โอ๊ย.....โอยยยย~” ผมเร่งเร้าจังหวะทั้งด้านหน้าที่ปรนเปรอให้มันอยู่ และแรงเร้าที่ผมกำลังทำกับมันอยู่ตอนนี้ จนกระทั่งจังหวะทุกอย่างจบลงที่การสอดแทรกอย่างรุนแรงในครั้งสุดท้าย...
“อะ....อา~~~”
“อื้อ!!!”
ผมรั้งใบหน้าของอีกฝ่ายมาให้รับจูบจากผมอีกครั้ง...... แล้วคว้าเอวอีกฝ่ายให้ล้มตัวลงนอนทั้งๆอย่างนั้น....เสียงแหลมสูงครวญครางในลำคอเบาๆเมื่อหัวถึงหมอน ผมลูบหัวอีกฝ่ายที่นอนอยู่ในอ้อมแขนผมเบาๆแล้วจูบซ้ำไปซ้ำมาอยู่แบบนั้น.....
เสียงหอบถี่ของอีกฝ่ายค่อยๆผ่อนลงจนเป็นจังหวะปกติ แต่ผมก็ยังคงบรรจงจูบอยู่ที่เส้นผมนั่นอย่างเคย....
“ทะ....ทิน มึง.....” มือทั้งสองข้างของอีกฝ่ายเลื่อนมาดันอยู่ที่ไหล่ของผม ผมก้มลงไปมองใบหน้ามันชัดๆ
“หืมม์?”
“อะ...เอาออก.....กู.....เจ็บ....”
“อ่อ......อืม” ผมค่อยๆถอนตัวออกจากช่องทางแคบๆนั่น อีกฝ่ายตัวสั่นเล็กน้อย พอผมจัดการเรียบร้อยก็ต่างคนต่างนอนนิ่งกันอยู่แบบนั้น จนกระทั่งหลับไปในที่สุด....
……………………………………………………………………..
“อืม......” ผมงัวเงียตื่นมา ก็พบคนที่ผ่านค่ำคืนมาด้วยกันยังคงนอนอยู่ที่เดิม ผมก้มลงไปมองใบหน้าที่คุ้นเคยนั้นใกล้ๆ ใกล้จนเห็นรอยจูบสีเข้มที่ก็คงจะเป็นฝีมือผมปรากฏชัดที่ลำคอและไหปลาร้าเต็มพรืดไปหมด ทันใดความรู้สึกผิดก็แล่นเข้ามา...
ผมรักมัน.....จุดนี้ผมยอมรับ.......
ผมทำผิด........จุดนี้ผมก็ยอมรับอีกนั่นแหล่ะ.....
ผมไม่แน่ใจว่าเมื่อคืนเขาเรียกว่าการ ‘ข่มขืน’ รึเปล่า....
หรือจะเรียกว่าขืนใจดีล่ะ....?
ผมผละออกมาแล้วนั่งกุมหัวกับปัญหาที่ผมเพิ่งจะก่อ.....
ถึงผมจะยินดีรับผิดชอบทั้งหมดก็เถอะ..... แล้วไอ่แมนมันจะยอมรับผมรึเปล่าล่ะ....?
“อื้อ.....” ผมหันไปทันที ร่างที่ผมกกกอดตลอดคืนค่อยๆงัวเงียตื่นขึ้นมา กลอกตาซ้ายขวาเหมือนยังมึนๆอยู่ ก่อนที่จะพยายามลุกขึ้นมา ผมตรงเข้าไปประคองจนมันลุกขึ้นได้ ตอนนี้มันนั่งเหยียดขาอยู่บนเตียงมองไปมาอย่างงงๆ จนเริ่มจะรู้สึกตัวว่าตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลย จึงคว้าผ้าห่มที่กองอยู่ที่เอวขึ้นมา มันมองไปรอบๆสภาพห้องที่เละเทะไปหมดจากการประลองกำลังกันเมื่อคืน ก่อนที่จะหยุดลงที่ใบหน้าของผม...
“เอ่อ......” ใบหน้าของมันแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะหันหน้าหนีแล้วพยายามลุกจากเตียง แต่ผมคว้าตัวไว้ได้ทัน
“เดี๋ยวก่อนสิ…” ผมคว้าตัวมันไว้จนลงมาที่พื้นเตียงอีกรอบ ผมเห็นมันนิ่วหน้า คงจะเพราะเจ็บจากเมื่อคืน...
“อะ...อะไร” มันเสหลบตาไปทางอื่น ไม่อยากจะเชื่อเลย ก็...ตอนนี้มัน....เขิน นี่นา....
“จะไม่ถามหน่อยเหรอ.....ว่าเกิดอะไรขึ้น หรือทำทำไม....อะไรแบบนั้น” ผมอดไม่ได้ที่จะถาม ผมนึกว่าจะโดนมันอาละวาดเต็มที่ แต่ไหงมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะนี่...
“ถามทำไม.....กูจำได้หรอกน่า มึงปล่อยเหอะ....กูอยากอาบน้ำ...”
“ไม่ปล่อย.....งั้นขอถามก่อน เดี๋ยวจะให้ไปอาบ....” มันเงยหน้าขึ้นเหมือนเกรงๆ
“ไม่โกรธ?” ผมถามด้วยนัยน์ตาพราวระยับ ก็ตอนนี้มันทำหน้าน่ารักโคตรๆ....แก้มแดงๆ ตามแนวลำคอมีรอยจูบประปราย...คิ้วขมวดเชียว ฮึๆ...
“ไม่รู้เว้ย~ ปล่อยเหอะ....ปล่อยกูเห๊อะน้า~ ไอ่ทิ๊นนนนนนนน~~~” มันปัดมือมั่วไปหมดเลยครับตอนนี้ โอเค มันเขินแน่ๆ แล้วก็เขินมากซะด้วย....
“กูรักมึงนะ....” คำเดียวครับ......มันหยุด....นิ่ง......นิ่งไปเลยนะครับ ตาโตเป็นไข่ห่านเลยล่ะ...
“ห่า.......ฟันกูแล้วมาบอกรัก....ไอ่เชี่ยยยยยย~” มันโยนหมอนมุ้งกระจายเลยครับคราวนี้ เหมือนเรี่ยวแรงมันกลับมาหมดซะงั้น แอบเจ็บนะนี่
“เดี๋ยวๆ บอกก่อน รับรักรึเปล่า” ผมคว้าแขนมันทัน มันก็เอาหน้าซุกเข้าแขนอีกข้างของตัวเองทันที....ใบหูโผล่ออกมาน้อยๆเป็นสีแดงจัด ผมว่าผมพอจะรู้คำตอบนะ....
“รับห่าไร ประสาทนะมึง!!!” มันพูดลอดไรฟันครับ ตอนนี้ผมคว้าตัวมันขึ้นมาได้แล้ว
“ถามจริงๆนะ....ตอบกูเถอะ กูรักมึงมาตั้งนานนะ.....นานมากแล้ว.......” ผมเน้นเสียงตรงคำว่านาน......สำหรับผมมันนานมากนะครับ กับการแอบรักใครซักคนน่ะ พอจบท่อนนี้ ไอ่แมนหน้าแดงไปใหญ่เลยครับ....
“เมื่อไหร่?.....”
“ม.ปลาย.....แต่ที่กูไม่อยากบอกมึง เพราะมึงรักแต่เชนทร์.......” มันทำหน้าอึ้งมากมายครับ
“มึง......นาน.....นานขนาดนี้เลยเหรอ....”
“ใช่.....”
“.................”
“เพราะงั้นได้โปรดเถอะ.......กูขอโทษที่ใช้กำลังกับมึงเมื่อคืน กูโมโห.....ที่มึงจะหนีกูไป....”
“ก็มึงไปกับน้องปลา!!!” มันแหวขึ้นทันทีเลยครับ พอนึกได้ก็รีบเอามืออุดปากตัวเองไว้ซะงั้น สายไปแล้วมั้ยน้อง ท่าทางออกมากกกกกกก ว่า ‘หึง’….
“ถ้ามึงไม่ตอบ....กูจะเหมาเอาเองแล้วนะ ว่ามึงรักกู....”
“เชี่ยยยยยย”
“จริงๆกูว่ากูก็ไม่ได้มั่วหรอก......ไม่งั้นมึงจะหึงกูกับน้องปลาทำไม......ฮึๆ….”
“อะ ไอ่ทิน มึงนี่นะ.....แม่งงงง~” มันนั่งขัดสมาธิเอามือลูบหลังคอตัวเอง ท่าประจำมันเวลาคิดมากล่ะครับ
“ตกลงว่า.....?” ผมขยับตัวไปใกล้แล้วถามมันอีกรอบ...
“เออ!!!!!”
“เอออะไร.....เออกูหึง หรือเออกูรักมึง?” ผมยิ้มกวนตีนใส่มัน มันเองก็ชูนิ้วกลางใส่แล้วยิ้มยวนกลับซะงั้น
“เออกูหึง และเออกูรักมึง…พอใจมั้ยวะ? เชี่ยยยยยย ” มันว่าแล้วก็ลุกหนีผมเดินเข้าห้องน้ำซะงั้น ผมจะคว้าตัวมันจูบรับขวัญก็ไม่ทัน ว่าจะจูบรับขวัญคนรักซักหน่อย....
ฮึๆ....เอาเถอะ ยังมีเวลาอีกเยอะ.......
ผมรอมาได้ตั้งนาน....จะรอเพิ่มแค่นี้มันคงไม่เป็นไรหรอก.....
ที่แน่ๆ.....มึงโดนแน่ กูอัดอั้นมาหลายปี....
จะไม่แมนก็คราวนี้ล่ะมึง....
ผมนอนยิ้มกริ่มหัวเราะคนเดียวเหมือนคนบ้า.....
ฮึๆ................
มีความสุข.......ดีว่ะ......
จบตอนพิเศษ แมน-ทิน จุดจบ
************************
ใครบ่นว่าสั้นอีกมั้ยพี่น้อง...
แม่เจ้า 1 ตอน a4 10แผ่น เคยทำที่ไหน 5555+
ทีแรกก็ว่าจะแยกเป็น 2-3 ตอน เอ็นดูคนอ่าน กลัวท่านๆจะค้าง...
ลงๆไปเลยละกัน...
เดี๋ยวหลังส่งงานสรุปจะมาลงเรื่องต่อให้....
ถ้าใครอยากอ่านตอนพิเศษอะไรทิ้งเมนท์ไว้ได้เลยเน้อ จะจัดให้ (ฟิตจริงกรู ไม่ฟิตกะเรื่องเรียนมั่งวะ -*-)
เดี๋ยวมา + ให้นะ ขอขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ :pig4:
-
ชื่อตอน ทำเอากลัวไปเลยนะเนี่ย
แต่อ่านจบแล้ว ก็เข้าใจได้ว่า เป็นจุดจบของการเป็นเพื่อนกัน แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นแฟนกัน
:L2:
-
บวกไป 1 แต้ม สำหรับตอนพิเศษ
ยาวจุใจ ไม่ค้าง
สมหวังซะทีนะทิน แมนด้วยจะได้ไม่ต้องรอเชนทร์อย่างไร้ความหวัง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นายหัวทิน คนบร้าๆๆๆๆๆๆๆใช้กำลังปล้ำนุ้งแมนจนได้สินะ
Melos ดิบ เถื่อน ที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :sad4:
นุ้งแมนประหนึ่งโศรยาโดนมัดมือ โดนปลุกปล้ำ
แล้วโศรยาแมนก็ตกเป็นของนายหัวซาดิส กรี๊ดดดาวรับบ่ได๋ (เพราะดาวชอบรุก :m20:)
“อย่าทำอะไรที่มันเปล่าประโยชน์ดีกว่าน่า....”
>> ต้องใช้ซาวด์เสียงโจรหื่นกระหายด้วยนะ กรี๊ดดดดดไอ้โจรบ้ากาม
อย่านะ...อย่า....อย่า...ช้าาาาาาาาาาาาาาาาา :jul3:
มันคือบาน ‘กระจก’....
“รู้สึกมากขึ้นมั้ย....?”
มัน ‘ดิบ’ ดีนะผมว่า......
>>กรี๊ดดดดด สงสารนุ้งแมน เตรียมมาอย่างดีชิมิ
เฮ้อออออออนุ้งแมนไม่เหลือถึงนังหนูล่ะ ว้าอดได้ปั๋วเพิ่มเลย (เอ...หรือว่าเมียฟ่ะ ครึ)
Melos เอาให้สิบดาวเลยเน้ ดิบสุดๆไม่กัวเป็นพยาธิใบไม้ในตับเลยล่ะ :jul3:
+1 จัดให้คะ
-
ไอ่แมนทำไมยอมง่ายจังวะ :z1:
-
แมนรักแล้วหรอ ?
ไม่เป็นไรกลับไปนู๋เชนทร์ :z2:
-
แถม...
“แล้วเชนทร์ล่ะ....?”
“กูไม่ได้โง่นะมึง......... ถึงกูจะยอมรับว่าชอบมันโคตรๆก็เถอะ แต่กูก็ดูออกว่ามันคิดกับกูแค่เพื่อน.... กูตัดใจได้ซักพักละเหอะ.... แม่ง”
“แล้วกูอะ........?”
“.......................................สาด....”
“ด่ากูแล้วหน้าแดงทำเหี้ยไร.....ฮึๆ...”
“..................” (ไอ่แมนโหมดขี้เกียจเถียง นั่งหน้าแดงอย่างเดียว เอิ๊กกกกกกก)
“แล้วมึงรักกูเมื่อไหร่?”
“ตั้งแต่มึงปล้ำกูมั้งไอ่ห่า!!!!!!”
“เอาจริงๆ....เดี๋ยวกูก็จัดแบบนั้นให้อีกหรอก ฮึๆ....” (ไอ่แมนทำหน้าเลิ่กลั่ก)
“ขู่กูจริงขู่กูจังนะมึง.....”
“จะบอกไม่บอก....ไม่บอกงั้น........”
“หยุด!!! หยุดอยู่ตรงนั้นเลยมึง เออ....เอาง่ายๆละกัน กูไม่ชอบเวลามึงออกไปมั่วกับหญิง โอเคปะ แล้วกูก็มานั่งคิดว่าทำไมกูเป็นแบบนั้น พอกูคิดออกว่ากูเป็นอะไร กูก็ไม่อยากจะยอมรับตัวเอง...”
“แล้ว......”
“ไม่อยากยอมรับตัวเองว่าเผลอไปรักคนเหรี้ยๆอย่างมึง!!!”
หมดคำไอ่แมนลุกขึ้นวิ่งหนีฝีเท้าควายป่าของไอ่ทินที่จะตรงเข้ามาล๊อคคอทุ่มโทษฐานปากหมาไปด่าเรื่องจริงของไอ่ทินมัน.....
จบ.....เรื่องของไอ่สองตัวนี้เอาดื้อๆล่ะวะ กร๊ากกกกกกกกกกกก
ป.ล หรือถ้าใครอยากอ่านก็มาเมนท์ไว้ได้เน้อออออ หุหุ แบบว่าฟิต :laugh:
-
ไอ้คู่นี้มันน่ารักอ่ะ
น้องแมนจะไม่แมนซะแล้ว 55555+ :laugh:
-
คู่แมนกะทินน่ารักดี อยากอ่านอีกนะ นะ :กอด1:
-
รู้ตัวแต่ไม่อยากยอมรับว่าไงเหอะ
แต่ยังไง ตอนนี้ก็บอกรักกันไปแล้วนี่เนอะ :กอด1:
-
:m18: คู่นี้ก็น่ารักเหมือนกันนน
อ่านชื่อตอน ... จุดจบ คิดว่าสงสัยงานนี้ไม่แมนก็ทินอาจต้องกินแห้ว
อ่านถึงตอนขืนใจ แมนบอกว่า แล้วมึงจะต้องเสียใจถ้ามึงเอากู 5555
นึกว่าแมนจะหนีไปตอนทินหลับซะแล้ววว ดีนะ ที่ทุกอย่างไปได้ดี :m1:
คู่หลักก็รอลุ้นอยู่ คู่พิเศษ มาคั่นให้เรื่อยๆก็ดีนะค้าบบบ
-
อ่านคู่หลัก นังหนูเอ๋อๆ ว่าน่ารักแล้วนะ
เจอคู่หนูแมนที่ไม่แมนก็เพราะทิน น่าฮักกว่าอีก
หนูเชนทร์กลับมาเรียกเรทติ้งตัวเองคืนเร็ว
-
เอร๊ยยยยยยยยยยยยยย
เจอคู่นายทินกะหนูแมนขโมยซีน
นายทินนี่หื่นเงียบนะเนี่ย อิอิอิ ชอบๆ
อย่าลืมเขียนตอนพิเศษๆของเจ้าคู่นี้อีกนะ
และจะรออ่านตอนที่กลับมาเมืองไทย
นังหนูมาพบว่าเพื่อนซี้ทั้ง 2 ได้เสียกันไปแล้ว อิอิอิ
-
เรื่องนี้มีตอนพิเศษอีก ก็จะเวิคร์มากที่สู้ดดดดด นะค่ะ คนแต่ง
+1 :กอด1:
ปล.กำลังฟิต ก้อจัดมาเหอะ สงสารคนอ่านบ้างอะไรบ้าง
ปล.โปรเจค คุนคนแต่งเสดหมดหรือยัง
-
น่ารักจัง ชักอยากอ่านคู่นี้ต่อไปเรื่อยๆ แล้วสิ :impress2:
-
...เข้ามาอ่านตอนพิเศษ ...ชอบค่ะ ขออ่านเรื่องหลักก่อน ....หึหึ ...
-
อยากอ่านทั้งคู่นี้ และคู่หลักเลย
ทินโหด ดิบ เถื่อน หื่น จริงๆนะ หุหุ
แบบนี้แจ็คจะสู้ความหื่นของทินได้ป่าวเนี่ย
-
เพิ่งอ่านไปได้ 5 หน้า = 5 ตอน + ตอนพิเศษอีก 2
แต่อยากมาลงชื่อเม้นท์ไว้แสดงตัวตนก่อนจะย้ายบอร์ด เดี๋ยวไว้ไปทักทายกันอีกทีบอร์ดใหม่ ^^
เท่าที่อ่านไป แม้จะอ่านไปยังไม่ถึง 1 ส่วน 4 หละมั้ง แต่ชอบเน้
คิดว่าคนแต่ง แต่งได้อ่านเพลินดีนะคะ
สู้ๆนะคะ แล้วจะเข้ามาใหม่ค่ะ (คงบอร์ดใหม่แล้วมั้ง)
-
ทินมันเป็นพระเอก หรือโจรปล้นสวาทกันแน่เนี่ย ดิบได้ใจซะจริงๆ :laugh:
จากที่อ่านมาตอนแรกๆ ไม่คิดว่าพี่แกจะหื่นได้ขนาดนี้
เรายังอยากอ่านคู่นี้ต่อไปเรื่อยๆ อ่ะค่ะ
:L2:
-
รู้ว่าเค้าหึง.ทินก็อย่าออกไปกับใครอีกน้า...^^
คู่นี้น่ารักจังเลยคะ....ชอบบบบบบ.......>__<
-
+1 ให้คนแต่ง
แอบอ่านมาหลายตอนแหละ
สนุกมากกกกกกกกกกกกกก
o13
จะรอตอนอ่านตอนต่อไปค่ะ
-
เข้ามาดันทู้รอ
เอิ๊กๆ
ปล. อีกเรื่องอยู่ตรงไหนอะ ม่ายเห็น :z3:
-
สมหวัง...บวกหื่น...เท่ากับ..แฮปปี้
-
ง่า....คนแต่งหายไปไหนอ่า
ตอนนี้อ่านมาได้ครึ่งเรื่องแล้ว (มั้ง)
ยิ่งอ่านยิ่งชอบภาษาและมุมมองของคนแต่งอะค่ะ
เขียนไม่งง..ภาษาลื่น..ลำดับความเข้าใจดี..dialogue เป็นธรรมชาติ..การมองนู่นนี่ของตัวละครน่ารักและฮาดี ^^
รู้สึกขนาดนี้ก็เลยต้องรีบมาโพสต์บอกไว้เป็นกำลังใจเน้ o13
หายไปไหน กลับมาไวๆเน่อออออ...
-
คนแต่งหายไปไหนฟร่ะ :m31:
-
เข้ามารอด้วยคน :call:
-
:z2:
ตอนที่ 37 พายุเข้า
เวลาผ่านไป....
ผ่านไป....
และผ่านไป...............
(อารัมภบทเหมือนจะผ่านไปนาน จริงๆมันผ่านไป 2-3 วันเองนะ จากวันที่โดนป้ารสแกเชือดมาอะ -*-)
“เฮ้ยๆๆๆๆ มากันแล้วโว้ยยยยยยย~~” เอ่อ.......แนนมึงใจเย็นๆก็ได้นะ -*-
“ใจเย็นค่ะพี่แนน แหม....”
“ไหนๆ....” อดไม่ได้แฮะ ไหนดูมั่งดิ๊.....
เออ....มากันแล้วจริงๆด้วยครับ.... ขบวนตี๋หมวย....แหม่ น่ารักเหมือนกันนะนี่.....(ดูเพศไหนวะนังหนู?)
“เอาไง ไปทักเลยมะ”
“ไว้ก่อนก็ได้มั้ง กูว่า....” ไอ่แจ๊คปรามขึ้นครับ ก็สภาพพวกผมตอนนี้คือเกาะขอบหน้าต่าง มองลอดผ่านช่องผ้าม่านดูกลุ่มคนที่ไม่น้อยกว่า 10-20 คนที่ยืนออกันเต็มหน้าอพาร์ทเมนท์ไปหมด ใจนึงผมว่ามันก็น่าสนุกดีที่จะได้รู้จักคนหลายๆชาติ แต่อีกใจมันก็หวั่นๆยังไงไม่รู้ ยิ่งคนเยอะ ยิ่งมากความน่ะผมว่า....
“เชื่อกู.....รอดูท่าทีก่อน.....” ไอ่แจ๊คพูดครับ มันนั่งนิ่งบนโซฟาตัวเดิมในห้อง ผมเห็นดังนั้นเลยถอยๆออกมาจากขอบหน้าต่างแล้วมานั่งชันเข่าข้างๆมัน
“ทำไมวะ?” พอเห็นผมมาสองสาวก็เดินตามมานั่งข้างๆครับ วันนี้เลิกงานครึ่งวันเลยมารวมตัวกันที่ห้องผมกับไอ่แจ๊ค
“กูเคยเจอแบบนี้แหล่ะ......แม่งมารวมกันหลายๆชาติ แสบชิบหาย..... กูไม่ได้บอกให้หยิ่งนะ แต่มันก็ต้องดูก่อน ไม่ใช่ทักซี้ซั้ว บางคนเขาก็ไม่ได้ชอบนะ แบบ....ยังไงวะ ดูก่อนว่าคนไหนท่าทางถูกชะตา พอคุยด้วยได้ อะไรแบบนั้นน่ะ...” พอไอ่แจ๊คพูดจบ พวกผมก็นั่งผงกหัวหงึกๆ....เออ มันก็น่าคิด..... ว่าแต่กูจะรู้มั้ยเนี่ยว่าใครพอคุยได้ เดี๋ยวคุยมั่วซั่วแล้วมาแนวกวนประสาทแบบไอ่แอรอนนี่ไม่เอาละนะ มึน -*-
*ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น พวกผมนั่งมองหน้ากันแวบหนึ่งว่าใครจะไปเปิด และแล้วสายตา 3 คู่ก็ไปหยุดลงที่.....
“โอเค.....กูไปเองก็ได้...” ทายสิครับว่าใคร เหอะๆ
“ครับ?” ผม ไอ่แนน น้องเมยืนหลบหลังไอ่แจ๊คห่างๆ.......ให้มันเป็นหน่วยกล้าตายละกัน ทีแรกนึกว่าใคร เป็นตาเจย์นั่นเองครับ (จำได้มะ คนที่ดูแลนักศึกษาต่างชาติอะ)
“สวัสดี! พาเพื่อนใหม่มาส่งเลยอยากมาทักทายพวกคุณ 4 คนน่ะ!!!” ยังคงร่าเริงเช่นเดิม - -
พวกผมก็ทักทายตาฝรั่งไฮเปอร์นี่ไปตามเรื่อง และเนื่องจากประตูที่เปิดค้างไว้มันโคตรจะกว้าง (เพราะมีไอ่แจ๊คกับเจย์ยืนอยู่ ซึ่งยักษ์ปักหลั่นทั้งคู่) เลยทำให้สายตานับสิบคู่มองเข้ามาที่ประตูอย่างอยากรู้อยากเห็น เง้ออออออออ ทำไงอะ ก็คงต้องทักทายแหล่ะ โบกไม้โบกมือไปเรื่อยอะดิ แถมเจย์มันเรียกพวกผมเป็นทำนองว่าออกไปทักทายเพื่อนใหม่กันหน่อย ก็จำได้ออกไปน้องเมก็ยิ้มหวานๆสไตล์น้องเค้า ไอ่แนนยืนนิ่งเชียว แต่สายตานี่กวาดไปทั่ว มันดูหาเรื่องมากกว่านะกูว่า ไอ่แนนเอ๊ยยยยย ส่วนไอ่แจ๊คก็ยืนล้วงกระเป๋าสไตล์มัน แต่ยิ้มแล้วก็ค้อมหัวให้คนที่ยิ้มให้มัน ผมก็มองไปรอบๆ คนที่สบตาผมแล้วยิ้มให้ผมก็ยิ้มตอบเขาแหล่ะ....
แต่แล้ว......ผมก็หันไปสบตากับสาวคนหนึ่ง.....ซึ่งเอ่อ....คุ้นๆตา ยังไงไม่รู้แฮะ.....
แล้วเค้าก็มองมาทางผมในแบบเดียวกันซะด้วย......
ใครวะ????
ไม่ทันรู้ตัว...
ปึ๊กกกกก~~~ “อะ เหวออออออออออ~~~~” โดนชาร์จครับพี่น้อง -*-
“เชนทร์!!! เชนทร์ใช่มั้ย จำเราได้มั้ยยยยยยย?” แม่เจ้า อังกฤษสำเนียงจีนเร็วปรื๋อ....ฟังไม่ออก!!!
“เดี๋ยวครับๆ ใจเย็นๆครับ!!” ผมรีบคว้าแขนสาวคนนั้นออกจากการที่เขาเข้ามากอดผมทั้งตัวแบบนี้ โอเคครับ มันเป็นการทักทาย แต่มันสำคัญตรงที่ว่าผมไม่ชิน และผมยังจำไม่ได้อะ
“เราไง เราเอง!!!” เธอคนนั้นยังคงพูดเร็วปรื๋อเหมือนเดิม ขอโทษคร๊าบบบบ ฟังไม่ออกจริงๆ T^T (หรือกูโง่เองวะ)
“เดี๋ยวครับ ช้าๆหน่อยครับคือ ฟังไม่ทัน....” ผมยิ้มเก้อๆไปให้ ดูเธอหายไฮเปอร์ลงไปเยอะ...ฮู่ววว ให้ตาย สาวจีนสมัยนี้มาแรงจริงๆ - -
“เราไง เบลล์....”
“???”
“แอนนาเบลล์ไง.....จำได้มั้ย????”
“เบลล์.....เดี๋ยวๆๆๆ เบลล์ที่แลกเปลี่ยนตอนม.ต้นน่ะนะ.....เบลล์....เอ่อ เบลล์ที่มาจากฮ่องกงอะนะ....เบลล์.....เบลล์ที่ อะ....” ตะ ตะ ตะ ติด ติดดดดด อ่างงงงงงง ไปเลยครับท่านผู้ชม *0*
“ใช่!!! โอ๊ยดีใจจังเลยได้เจอเชนทร์อีกครั้ง!!!” ว่าแล้วเธอก็เข้ามาสวมกอดผมเต็มแรง....ขอย้ำว่าเต็มแรงจริงๆครับ กอดแน่นเลยล่ะ ซึ่ง ณ ตอนนี้เชื่อมั้ยว่าผมยังมึนอยู่....
เบลล์.....เบลล์.......เบลล์....เบลล์รักแรก......เบลล์......ที่เป็นรักแรกของผมน่ะนะ.....โลกมันจะกลมไปไหนเนี่ยยยยยยยยยยย~~~
“แล้วนี่มานานรึยัง ไม่ได้ติดต่อกันเลย” เธอผละออกแต่ยังคงสวมกอดผมหลวมๆอยู่ครับ ตอนนี้ผมเริ่มตั้งสติได้แล้วล่ะ เลยตอบเธอไปตามเรื่อง แล้วก็มีเพื่อนของเบลล์ที่มาด้วยกันเข้ามาทักทายผม ผมเลยเรียกเพื่อนๆผมเข้าไปแนะนำตัวกันตามธรรมเนียม ก็ถือว่ารู้จักกันแล้วกลุ่มนึงล่ะนะครับ เพราะที่มากัน 10-20 คนนี่เขาก็ไม่ได้รู้จักกันหมดครับ มาจากหลายที่อยู่เหมือนกัน รู้สึกจะมี เกาหลี จีน ญี่ปุ่น ฮ่องกง แล้วก็สิงคโปร์ครับ
ผมกับไอ่แจ๊คก็ไปช่วยสาวๆยกข้าวของไปเก็บที่ห้อง ส่วนน้องเมกับไอ่แนนแยกไปทำข้าวเย็นครับ ยกไปแล้วก็นั่งคุยกันนิดหน่อยในห้องของสาวๆพวกนั้น แล้วก็แยกออกมากลับห้องตัวเอง ระหว่างที่เดินไปตามทางเดินไม่รู้ทำไม ผมมองแผ่นหลังไอ่แจ๊คแล้วรู้สึกแปลกๆกว่าทุกที ดูมันเย็นชายังไงไม่รู้สิ.....
“แจ๊ค.....” ผมตัดสินใจลองเรียกมันดู ตอนนี้ผมและมันเดินอยู่ตรงระเบียงชั้นสองครับ
“หือ?”
“เป็นอะไรรึเปล่า...........?”
“เปล่านี่.....” มันว่าแล้วก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงมันแล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบ.... พอเดินไปถึงบันไดขั้นล่างสุดมันก็เดินแยกไปอีกทางที่เป็นทางตรงกันข้ามกับทางกลับห้อง
“อ้าว....ไปไหนอะ”
“สูบบุหรี่” กูรู้แล้วว้อยยยยยย
“........โอเค” ผมไม่ได้ว่าอะไร เลยเดินกลับห้องไป สถานการณ์แบบนี้ผมไม่ค่อยเจอบ่อยนักตั้งแต่คบกับมันมาได้เกือบ 2 เดือน แต่ก็พอจะเดาได้ว่ามันคงไม่พอใจอะไรซักอย่าง หรือไม่ก็อาจจะเครียด.....
หรือมันจะเครียดเรื่องเบลล์..........
แต่มันก็น่าจะไว้ใจผมสิ.............
ผมไม่ได้คิดอะไรซักหน่อย............
แต่ความคิดผมมันก็ตีกลับมาอีกว่าถ้ามันสลับกัน......ถ้ามันกลายเป็นผมที่ต้องยืนดูใครซักคนเข้ามากอดไอ่แจ๊คอย่างสนิทสนม.......
ประสบการณ์ความรักที่ผ่านมาของผม มันทำให้รู้ว่าเราไม่ควรจะ ‘คิดไปเอง’…..
‘เอาใจเขามาใส่ใจเรา.....ลองนึกดูบ้างว่าถ้าเป็นเราที่โดน เราจะรู้สึกยังไง’ นึกแล้วก็เจ็บจี๊ดๆ แหะๆ เคยโดนสาวด่ามาน่ะครับ T^T
“อืมมมมมมม.....ตกลงกูผิด???” ผมนั่งแปะลงกับพื้นหน้าห้องที่ยกสูงขึ้นมาหน่อยนึงจากพื้นถนน เอาเท้าเขี่ยอะไรไปเรื่อย มือไม้ก็จิ้มนั่นจิ้มนี่ไปเรื่อย เคาะหน้าผากตัวเองเบาๆ.....งืม....
หรือกูผิดวะ.....?
“เฮ้ออออ~” ผมนั่งถอนหายใจคนเดียว เซ็งๆไงไม่รู้ มันรู้สึกแปลกๆ เคยเป็นกันมั้ยครับ....เหมือนมีหมอกบางๆลงรอบๆตัวเรา มองอะไรก็ไม่ชัด ดูมันขุ่นๆไปหมด......
“ไง!!” เป็นเบลล์นั่นเองครับ เธอเดินลงมาจากทางบันไดทักแบบเสียงมาก่อนตัวเลย ผมยิ้มให้ เธอก็เดินมาแล้วนั่งลงข้างๆที่ๆผมนั่งอยู่นั่นล่ะ
“ไง...” ผมทักทายเธอกลับ เธอก็ยิ้มกว้างเลยครับ ยิ้มแบบยิ้มทั้งตาทั้งปาก ความร่าเริงที่เป็นเสน่ห์ของเธอยังคงมีอย่างล้นเหลือจริงๆ
“เชนทร์น่ารักขึ้นมากเลยรู้มั้ย!!!” เง้อออออ
“เอ่ออออ....จริงๆ มันควรจะเป็นหล่อ หรืออะไรทำนองนั้นนะ” ผมหัวเราะแหะๆเพราะเขินกับคำชมที่มาแบบไม่ทันตั้งตัว ยิ่งทีท่าของเบลล์ตอนนี้มันดูจริงใจมากมายเลยล่ะ แอบเขินนะนี่
“ไม่หรอก นี่ล่ะถูกแล้ว... เราดีใจมากเลยนะที่ได้เจอเชนทร์อีกครั้ง รู้มั้ยตอนเรากลับฮ่องกงนะ เราร้องไห้คิดถึงเพื่อนๆอยู่เป็นอาทิตย์เลยล่ะ”
“อืมมมม....ดีใจจังที่ได้ยินแบบนั้น เอ่อ.....แล้วก็ดีใจเหมือนกันที่ได้เจอเบลล์อีก....” ผมนั่งคุยอยู่ตรงนั้นกับเบลล์ไปเรื่อยๆ เบลล์เองก็ดูจะมีหัวข้อสนทนาที่ไม่รู้จบ คุยไปคุยมาบรรยากาศรอบๆตัวก็เริ่มค่ำ จึงแยกกันกลับห้องไป....
......ว่าแต่ไอ่แจ๊คไปไหน......???
ตลอดเวลาที่ผมนั่งคุยกับเบลล์ก็ยังไม่เห็นมันเดินกลับห้องเลย........มันไปไหนของมันเนี่ย......???
………………………………………………………………..
“จะสูบให้ตายห่าเลยมั้ยมึงน่ะ.....” ผมมองไปทางต้นเสียง....
ไอ่แนน....
“ดูเสียใจจังนะ ที่คนโผล่มาเป็นกู....” มันว่าแล้วก็นั่งลงที่ม้านั่งข้างๆผม ม้านั่งตัวนี้ตั้งอยู่แอบๆข้างอพาร์ทเมนท์ครับ เป็นที่ๆผมแอบมานั่งบ้างเป็นบางครั้ง
“ขอตัวดิ๊....” ผมยื่นบุหรี่ให้มัน มันก็จัดการคาบแล้วยื่นหน้ามาต่อไฟที่บุหรี่ที่ผมสูบอยู่ ควันจางๆที่พ่นออกมาจากทั้งผมและไอ่แนนลอยจางไปในอากาศจนกลมกลืนไปบรรยากาศรอบๆ ทั้งผมทั้งมันต่างคนต่างนั่งนิ่งๆสูบบุหรี่ไปจนใกล้จะหมดมวน...
ไอ่แนนลุกขึ้นแล้วขยี้ปลายบุหรี่ลงกับที่เท้าแขนจนดับก่อนจะดีดทิ้งลงไปที่พื้น....
“ใว้ใจมันหน่อยสิวะ......”
จบตอนที่ 37 พายุเข้า
*****************************
ขออภัยที่หายไปนาน ไม่ได้อู้นะ (จริงๆก็...มีบ้าง แหะๆ)
คือเข้าเล้าไม่ได้!!!
นี่ประเด็นหลัก....เข้าไม่ได้จริงๆ จนมาเข้าได้เมื่อประมาณ 3 ทุ่มนี่เอง....
ยังไงก็ขอบคุณทุกท่านที่ยังอ่านกันอยู่ (เผลอๆลืมไปแล้วมั่งก็ม่ายยู้)
ป.ล ขอขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ อย่าลืม ย้ำ!! ทุกคอมเมนท์มีค่า ย้ำ!!!!!
ป.ล2 เอ่อ......ขอบคุณมากมายสำหรบคนที่โหวตเรื่องนี้เข้าไป เอาจริงๆตอนเข้าทู้นั้นคือไปโหวตให้เรื่องอื่นไง กะว่าไม่มีหรอกใครจะโหวตเรื่องตู ปรากฏว่าติดเว้ย....นิดนึง แต่ไอ่นิดนึงนั่นล่ะ เล่นเอางง..งงโคตรๆ...แถมติดตรงนิยายฮาเนี่ยนะ....โอ้ววววว ฮาเหรอ จริงเหรอ.....จริงดิ???? (คนเขียนมันยังงงเลย)
ยังไงก็ขอขอบคุณอีกครั้งละกานนนนนนน :pig4:
-
^
^
o18
****
แนนโคดเจ๋งเลยอ่ะ ได้กลิ่นผิดปกติไวดี
จับความรู้สึกได้ ก็นะอยู่ๆมีสาวมาโถมตัวใส่เจ้าเชนทร์แบบนี้
ซะมีที่มองเห็นทุกอย่างอยู่จะอ่านอะไรไม่ออกเลยก็แปลกเนอะ
นังหนูของอิป้า ไม่ทันแ้ล้วมั้งลูกมัวแต่นั่งคิดว่าตัวผิดหรือถูก
ไปนั่งคุยรำลึกถึงความหลังกับสาวเบลล์เจ้าเนี่ย เดี๋ยวๆโดนปั๋วฟ้องหย่า :เฮ้อ:
+1 จัดให้Melosคะ
-
พายุ.....พายุในใจ..ปนหึงมาด้วยหน่อยๆๆๆ..555..สงสารเเจ็คนิสนึง
-
ไอ้แจ็คยิ่งพายุหึงโหด :z2:
-
พายุเข้าจริงๆด้วย
แจ๊คคงไว้ใจเชนทร์ แต่จะไว้ใจเบลล์ได้ไง สาวเจ้าเค้าไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันนี่
แถมยังเป็นรักแรก มาชมเชนทร์แบบนี้ คิดยังไงหนอ
บวกให้อีก 1 แต้มจ้า ขอบคุณนะ
-
ตอนใหม่มาแล้ววววว
เป็นแอนนาเบลล์จริงๆด้วย แต่จากท่าทีของเบลล์ ก็ไม่ได้มีท่าว่าจะสุมถ่านไฟเก่าให้คุเลยอะ ทำนองเพื่อนเก่าไม่ได้เจอกันนานมากกว่า แจ๊คคงหึงเกินไปอะ ยังไงก็ไว้ใจเชนทร์บ้าง อย่างที่แนนบอกน่ะแหละ
-
ขี้หึงอ่ะนะ :-[
-
ฮาไอแนน กับไอแจ๊ค นี้ละวุ้ย 555555
คู่แสบบบบบ :m20:
มาตอนเดียว :z6:
-
ดีใจที่มานะคับ
รอเชนทร์ง้อแจ๊คอยู่นะคับ
รอตอนต่อปายย :z2:
-
เชนทร์ห้ามหวั่นไหว โอเค๊ :angry2:
-
สั้น คำเดียว
:z3:
-
ไม่ใช่พายุแระ แต่เป็นงานเข้าไอ้เชนทร์มากกว่า งานใหญ่ด้วย บิ๊กบึ้มเลย :laugh:
-
แนนขร๋าาาาาาาาา แมนมากเลยค่ะ :กอด1:
-
:z2:
ตอนที่ 38 เว้นระยะ?
ผมมองหน้าไอ่แนนกลับ ซึ่งมันก็ยังคงจ้องตาผมตอบมาอย่างนั้นเหมือนรอให้ผมพูดอะไรต่อ...
“มึงไปคิดเอาเองแล้วกัน.....อ่อ.....อีกครึ่งชั่วโมงมาแดกข้าวด้วย ...” มันพูดนิ่งๆ แล้วหันหลังเดินไป ปล่อยให้ผมจมกับความคิดเดิมๆของผมต่อไป.....
………………………………………………….
“ไอ่แนน...มึงเห็นไอ่แจ๊คปะ” ผมถามเมื่อเห็นไอ่แนนเปิดประตูครัวเดินเข้ามาอย่างเซ็งๆ และหน้ามันก็เซ็งขึ้นไปอีก เมื่อเห็นกองทัพสาวๆกลุ่มอื่นมาใช้ครัวซะเละไปหมด ยังดีที่น้องเมมานั่งทำกับข้าวในครัวรอไว้นานแล้ว เลยมีโซฟาให้นั่งอยู่ ผมก็เลยเดินมานั่งเป็นเพื่อนน้องเค้านี่ล่ะครับ
“นั่งดูด’หรี่อยู่ข้างนอก....” มันว่าแล้วก็ทิ้งตัวลงนั่งข้างน้องเม
“แล้วใครวะ ที่มากอดมึงอะ...” ไอ่แนนถามผมครับ น้องเมก็เงยหน้าขึ้นจากการเตรียมอาหารอยู่มาพลอยฟังไปด้วย
“เพื่อนเก่ากู.....”
“เพื่อนเก่ารึเมียเก่าวะ....”
“เฮ้ย! จะบ้าเรอะ”
“เออ.....ไม่ว่าจะเพื่อนหรือเมีย ที่แน่ๆผัวมึงน่ะ นั่งหน้าเครียดอยู่ข้างนอกนั่นน่ะ แถมดูด’หรี่ไปเป็นกองแล้วด้วย กูเห็น.....มึงออกไปหามันปะ ก่อนที่แม่งจะมะเร็งแดกตาย....” ไอ่แนนโบกมือไล่ๆผมซะงั้น ผมก็มองหน้ามันทำนองว่าให้ไปจริงดิ มันก็พยักหน้าเอือมๆมาอีก เง้ออออ
“อ่า งั้นเดี๋ยวกูมา.....”
“เออ.....อ่อ กูว่านะ.....จูบซักทีก็หาย.....” เง้ออออออออ ไอ่แนนพูดซะดัง น้องเมขำกิ๊กเลย มีบางคนหันมามองเหมือนกันนะครับ แต่เขามองแบบงงๆอะ ดีนะที่พูดกันคนละภาษา ไม่งั้นล่ะก็....ไม่อยากจะคิดครับ....
“แจ๊ค.......อยู่ไหนวะ......” ผมตะโกนเรียกเบาๆ เดินผ่านกองข้าวของต่างๆที่เหมือนทิ้งร้างไว้นาน ผมเดินซอกแซกเข้าไปทางด้านข้างของตัวตึกก็เจอมันล่ะครับ......นั่งทำมิวสิคอยู่คนเดียวอะ...
“แจ๊ค............กินข้าวปะ...” ผมเดินไปนั่งข้างๆมัน มันก็หันมามองหน้าผมแวบนึงแล้วก็หันกลับไปสูบบุหรี่ต่อ ผมมองลงไปที่พื้นก็เห็นก้นบุหรี่เต็มพื้นไปหมด ไม่รู้ว่ามันรวมของเก่าที่ตกอยู่ด้วยรึเปล่านะครับ แต่ก็เยอะพอดู ผมหันไปมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของมันซึ่งยังคงนิ่งสนิท....อืม...งานเข้าสิคราวนี้ แต่กรูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ T^T
“แจ๊คมึงเป็นไรวะ....” ....เงียบ.....
“แจ๊ค........” เงียบอีก.........
“ง่า.....แจ๊ค....” มันค่อยๆหันมาครับ.....แต่ในเวลา 2 วิมันก็หันกลับไปอีก ง่ะ....
“อ่า......แจ๊คมึงโกรธกูเหรอ……กูขอโทษ” ตกลงกรูผิดอาร๊ายยยยยยยย~ T^T
“ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่....ขอโทษทำไม....” นั่นสิ......เออ! แต่ในที่สุดมันก็ยอมพูดกับผมแล้วอะนะ....นิดนึง
“ถ้ามึงไม่ได้โกรธแล้วมึงเป็นไรทำไมไม่พูดกะกูอะ......” เอ้า.....ผมยังพูดไม่ทันจบมันลุกขึ้นซะงั้น...
“ก็แค่ไม่รู้จะพูดอะไร....” มันว่าแล้วปาก้นบุหรี่ลงพื้น แล้วเดินหนีไปเลยซะงั้น เอ้า.....ไรวะเนี่ยยยยยยยย ผมก็วิ่งตามมันไปแหล่ะ แต่แล้ว.....
“อ๊ะ! อยู่นี่เอง!!!” อะเจ๊ยยยยยยย เบลล์คร๊าบ อย่าเพิ่งมาตอนนี้ ผมจะแย่แล้ว เง้อออออออออ
“บะ เบลล์ ง่า เบลล์ มีอะไรเหรอ.....?” ผมก็หยุดดิ เดี๋ยวเบลล์เข้ามาชาร์จผมอีกเดี๋ยวจะแย่หนักกว่าเดิม ไอ่แจ๊คมันยิ้มนิ่งๆให้เบลล์แล้วก็เดินไปเลย.......ง่า ตาย งานนี้ กรู ตายยยย
“นี่ๆ คนนั้นใครเหรอ?” เบลล์หันมาพูดกับผมที่ยืนอ้าปากพะงาบๆเหมือนพูดอะไรไม่ออกอยู่ จะให้พูดไรออกง่ะ.......เคราะห์ซ้ำกระหน่ำซัดจริงๆกู...
“อ่า....เมทเราเอง.....แหล่ะ” ผมยิ้มแหยๆไปให้เธอที่ดูร่าเริงได้ตลอดเวลา
“อืมมมม นี่ๆแล้วเค้าชื่ออะไรเหรอ?” เดี๋ยวๆ ไอ่ท่าทีตาหวานชวนฝันแบบนี้นี่มัน...
“มันชื่อแจ๊คอะ”
“หล่อดีนะ.... นี่ๆเค้ามีแฟนรึยังอะ ^ ^” ชัดเลยมึงคราวนี้.......-*-
“อ่า...เอ่อ......” ตอบว่าอะไรดีละครับคุณ????
“มีแล้วครับ.........” เง้ออออออออออ เปล่านะ ไม่ใช่ผมที่พูดนะ......แต่คือ......
ไอ้แจ๊ค *0*
“อุ๊ย......คือ แหะๆ” เบลล์หันไปก็ตกใจพอๆกับผมล่ะครับ...
“อยากรู้มั้ยครับว่าแฟนผมเป็นใคร....?” มันว่าแล้วยิ้มหวานให้เบลล์ซะงั้น แอบหันมาสบตาผมแวบนึงด้วย แต่เออ......น่ากลัวมากกว่างะ ตอนนี้ผมก็ยืนนิ่งเลยครับ....คือ เออ มันจะยังไงวะเนี่ย มันจะบอกเบลล์เหรอ เรื่องผม....หรือมันจะอำเค้า......แง้~
“อืม.....แล้วใครเหรอคะ แนนหรือเม?” เบลล์ถามต่อครับ ก็ถามในแบบของเธอล่ะครับ ไม่ใช่แนวนางมารร้ายอะไร
“ก็.............”
“จะใครแล้วมันทำไม?” แนน.....มึง ช่วยชีวิตกรูอีกแล้ว~~ ท่านแนนจงเจริญ ฮื๊อออออ~~~ T^T
อยู่ๆไอ่แนนโผล่มาซะงั้นครับ เบรกปากไอ่แจ๊คดังเอี๊ยดเลยเมื่อกี๊ ลางสังหรณ์ผมมันบอกอะ ว่าไอ่แจ๊คคงบอกชื่อผมแหงๆเลย ไอ่แนนมันยืนท้าวเอวแบบโคตรหาเรื่องอะ คาดว่ามันคงมาตามผมกับไอ่แจ๊คไปกินข้าว เพราะนี่ก็ออกกันมานานพอควรแล้ว มัวแต่งานเข้าอยู่แถวนี้ง่ะ
“ก็ไม่ทำไมหรอกค่ะ....เบลล์แค่ถามเฉยๆเอง....” ถ้านี่เป็นการ์ตูน ฉากนี้ก็คงจะมีสายฟ้าฟาดเปรี๊ยะๆพาดผ่านระหว่างสองสาวนี่แล้วล่ะครับ เอ่อ.....สงครามรับรู้อันตรายจากกระโปรงของศัตรู น่ากลัวชิบเวลาผู้หญิงทะเลาะกันเนี่ย.....
“ไปแดกข้าวปะพวกมึงอะ จะเย็นหมดแล้ว.....” ไอ่แนนหันมาพูดกับผมและไอ่แจ๊คเป็นภาษาไทยครับ ไอ่แจ๊คพยักหน้าน้อยๆแล้วโบกมือลาเบลล์แล้วเดินหนีเข้าห้องครัวไปเลย ผมก็เลยบอกลาเบลล์แล้วเดินตามมันไปห่างๆแหล่ะครับ
“เออ แล้วมึงไม่แดกเหรอ?” ผมหันไปถามไอ่แนน ซึ่งมันก็โบกมือไล่น้อยๆเป็นทำนองว่าให้ไปก่อน แต่คือผมว่าผมเป็นห่วงเบลล์นะตอนนี้ เหมือนบรรยากาศมันตึงๆยังไงไม่รู้ระหว่างไอ่แนนกับเบลล์อะ....
ว่าแต่สิ่งที่ผมควรจะห่วงตอนนี้คือไอ่แจ๊คใช่มั้ยเนี่ย?
ไปถึงห้องครัวก็ต่างคนต่างกินกันเงียบๆล่ะครับ ซักพักไอ่แนนก็เข้ามา พอกินเสร็จก็แยกย้ายกันไป ไม่ได้นั่งคุยอะไรกันเพราะบรรยากาศในห้องครัวชุลมุนมากครับ
“แจ๊ค..........” พอเข้ามาในห้องปุ๊บผมก็ต้องขอคุยกับมันหน่อยล่ะ เอาจริงๆโคตรจะอึดอัดอ่าครับ -*-
“หือ?”
“มึงไม่พอใจอะไรกูรึเปล่า คือกูอึดอัดอะ จริงๆนะ....”
“กูไม่ได้ไม่พอใจ......”
“เอาจริงๆสิวะ......กูไม่ชอบเลยที่มันเป็นแบบนี้.....นะ กูขอร้องล่ะ คุยกับกูก่อนเหอะ....” ผมเดินตรงเข้าไปกำชายเสื้อมัน เมื่อมันทำท่าเหมือนจะหนีไปเข้าห้องน้ำ มันก็มองหน้าผมหน่ายๆซะงั้นอะ
“อย่าเพิ่งเซ้าซี้......” มันเอื้อมมือมาจับที่ข้อมือผม แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไปเลยอะ......
“เชี่ยเอ๊ยยยยยยยยยย~ อะไรวะเนี่ยยยยยยยย~~” ลงกับมันไม่ได้ก็นี่ละครับ ผมฟาดงวงฟาดงาอยู่คนเดียว โอ๊ยยยย ไรวะเนี่ย อึดอัดโว้ยยยยยยย ปาหมอนกระจายเลย ฮื่ออออออออ (อึดอัดแล้วอาละวาดนี่หว่านังหนู)
เซ็งว่ะ.........
ด้วยความเซ็ง ผมเลยเดินไปห้องไอ่แนนกับน้องเม เดาว่าคงยังไม่หลับกันหรอก ซึ่งก็ยังจริงๆแหล่ะ
“มึงคุยไรกับเบลล์วะ” ผมถามไอ่แนน ซึ่งตอนนี้มานั่งข้างผมที่โซฟาในห้องมัน
“เปล่าคุย.......”
“โห....กรูไหว้ล่ะ ขอเหอะ ไอ่แบบว่ามีอะไรแต่บอกไม่มีเนี่ย.....กูเซ็งจากไอ่แจ๊คมาหลายรอบละนะวันนี้ แม่งบอกไม่เป็นอะไรๆ แต่พอกูคุยด้วยก็ไม่คุย แถมด่ากูว่ากูเซ้าซี้อีก แม่งงงงงงง”
“ดูเก็บกดนะคะพี่เชนทร์” น้องเมว่าแล้วยื่นแก้วน้ำให้ผมจิบ ไปๆมาๆก็มานั่งคุยกันหมดล่ะครับ
“เออๆ....อะ ง่ายๆ กูถามเด็กเก่ามึงอะ ว่าเขาชอบมึงหรือไอ่แจ๊ค” มันพูดจบผมตาโตเลย เชี่ยยยย ไปถามไรเค้าอย่างนั้นวะนั่นนนน
“ละเค้าตอบว่าอะไร?”
“เค้าบอกไอ่เหี้ยแจ๊คหล่อดี.....แล้วถามกูต่ออีกว่าแจ๊คเป็นแฟนใครระหว่างกูกับน้องเม.....”
“แล้วมึง......”
“สัด ไม่ต้องทำหน้าแหยงๆขนาดนั้นก็ได้ กูบอกเขาไปว่าไอ่แจ๊คมันมีแฟนแล้ว แต่ไม่ใช่กูและน้องเม แค่นั้นแหล่ะ ก็ในตัวเลือกมันไม่มีชื่อมึงหนิ ถ้ามีกูก็บอกไปแล้ว” มันว่าแล้วยิ้มกวนตีนมาให้อีก
“แล้วมึงคิดว่าเขาจะรู้มั้ยว่ากูเป็นแฟนไอ่แจ๊คมันอะ.....”
“รู้แล้วจะทำไมวะ”
“ก็ มันแบบว่า...ยังไงดีอะ”
“แล้วทำไมพี่เชนทร์ต้องแคร์เบลล์ด้วยล่ะคะ? เมว่า.....พี่เชนทร์น่าจะแคร์พี่แจ๊คมากกว่านะ...” น้องเมพูดขึ้นหลังจากเงียบฟังมานาน..........พูดน้อยต่อยหนักอีกแล้วน้องสาวผม T^T
“เออ.....น้องเมพูดถูก....” ไอ่แนนว่าแล้วเอื้อมมือไปลูบๆหัวน้องเมยังกะแมว น้องเค้าก็เอาหัวไถตอบ น่ารักดี
“เมว่า.....พี่เชนทร์ไปง้อพี่แจ๊คดีกว่ามั้ยคะ.....แล้วถ้าตอนนี้พี่แจ๊คเขาว่าอย่างนั้น อาจจะหมายความว่ายังไม่พร้อมที่จะคุย......ก็เว้นช่วงซักพักก็ได้....”
“เว้นยังไงล่ะครับน้องเม พี่นอนห้องเดียวกับมันนะ....” ก็จริงนี่นา.....เว้นไงอะ เห็นกันทุกวัน -*-
“คืนนี้มึงก็นอนนี่ดิ....เดี๋ยวกุนอนโซฟา” ไอ่แนนพูดขึ้นหน้าตาเฉย คือ....มันต้องสลับกันสิว้อยยย
“มึงจะบ้าเรอะ....ถึงยังไงมึงก็ผู้หญิงนะ มึงก็นอนของมึงแหล่ะ เดี๋ยวกุนอนโซฟาเอง”
“เออๆ” ไปๆมาๆ คืนนี้ผมก็นอนห้องสาวๆไปแหล่ะ พอดีผมอาบน้ำแล้วด้วย ฝากชีวิตไว้แถวนี้ซะเลย.....
ก็นอนไม่ค่อยสบายนักหรอกครับ.....ไม่ใช่เพราะว่านอนโซฟาหรอก.....แต่มันเหมือนมีอะไรติดๆขัดๆในใจ.....
แล้วเมื่อไหร่ไอ่แจ๊คมันจะยอมคุยกับผมดีๆล่ะนี่???
จบตอนที่ 38 เว้นระยะ?
***************************************************
อยู่ว่างๆเลยพิมพ์ให้
เผ่นดีก่า เดี๋ยวมา + ให้...
:oni1: :oni1: :oni1:
-
อร๊ากกก มาสั้นๆ :jul1:
เมื่อไหร่ คุ๋นี้จะกลับบเมืองไทยฟร่ะ :z3:
-
:เฮ้อ: นังหนูดูแลเจ้าแจ๊คมันหน่อยเซ่
-
ยั่วมานนนเลยยย นังนู๋
เอาให้ตบะแตก
เลือดกำเดาไหล :m25:
-
ถ้าแนนกับเมรู้ว่า เบลล์คือคนที่เชนทร์เคยแอบรักสมัยเรียน จะทำยังไงน้อ...
แต่ถ้ารู้ก็ดีนะ จะได้ช่วยกันแก้ปัญหา
-
คนอ่านนอยไปตามๆกัน :เฮ้อ:
+1 เน้อออ พี่น้อง
-
:z2:
ตอนที่ 39 กลัว
ผมไม่ได้โกรธมันหรอกนะ.....
โอเคครับ ยอมรับว่าตกใจ ตอนที่อยู่ๆสาวคนนั้นก็เข้ามาสวมกอดเชนทร์...
งงๆนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้หึง.....
ผมพูดจริงๆนะ คุณๆอาจจะไม่เชื่อ......
เพียงแต่มันกลับมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นเมื่อผมมองภาพคนสองคนกำลังคุยกันอยู่อย่างสนิทสนม......
เค้าดู ‘สมกันดี’………..
จนผมกลัว.......
........................................................................................
“ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่....ขอโทษทำไม....” ประโยคที่ตัวผมเองบอกเชนทร์ไป.... ใช่ครับ ผมคิดแบบนั้นจริงๆ เชนทร์ไม่ได้ผิด......
แต่ผมพูดไม่ออก....ยิ่งเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นซึ่งถ้าผมเดาไม่ผิดคงมีสายสัมพันธ์อะไรซักอย่างกับเชนทร์มัน.....แต่ถึงไม่มี มันก็ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆอยู่ดี...
อยู่ดีๆในหัวผมก็ผุดภาพที่เชนทร์มันคบกับผู้หญิง......
ผมรู้สึก....แปลกๆ............
ผมเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์ที่ผมได้สร้างไปแล้วกับมันนั้น....มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องรึเปล่า.....
แรกเริ่มผมยอมรับว่าผมชอบมัน ด้วยความน่ารักและนิสัยช่างดูแลของมัน และด้วยอะไรหลายๆอย่าง....
แต่ตอนนี้ ผมว่าผมเริ่มรักมันจริงๆจังๆแล้วน่ะสิ....
ผมว่ามันเองก็คงคิดเหมือนผม.......
แต่สิ่งที่ผมไม่ทันคิดคือ มันกับผมจะไปกันได้ไกลแค่ไหน กับความสัมพันธ์ที่หาการยอมรับได้ยากเหลือเกิน.....
ผมจริงจังกับมัน จนผมกลัว.......
ผมรู้ผมพูดแรง.... ผมทำเหมือนไล่มันไปไกลๆ ผมไปว่ามันว่ามันเซ้าซี้ ทำเหมือนผมรำคาญมัน.....
ผมแค่ไม่รู้จะทำยังไง.......
คืนนี้....มันไม่ได้กลับมานอนที่ห้อง....
เดาว่าก็คงอยู่กับไอ่แนนและน้องเมนั่นแหล่ะ......
บางทีการนอนเงียบๆคิดอะไรคนเดียวมันอาจจะทำให้ผมได้รู้อะไรมากขึ้น....ก็ได้....
………………………………………
(ผ่านไปราว 20 นาที)
*ก๊อกๆๆ
“ไอ่แจ๊ค....” ผมลืมตาโพลงขึ้นในความมืดสลัว แล้วลุกขึ้นไปเปิดประตู เสียงแบบนี้ คงเป็นไอ่แนน และก็เป็นดังคาด...
“ไง.....”
“จะไม่เชิญกูเข้าไปหน่อยรึไง....”
“อ่อ ...เออ” ผมกับไอ่แนนเดินมานั่งเงียบๆที่โซฟา ในห้องมีเพียงแสงไฟสลัวจากโคมไฟที่หัวนอน แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังสัมผัสบรรยากาศอัมหิตจากไอ่แนนได้อยู่ดี...
“อีกนานมั้ยมึงอะ.....”
“อะไร?”
“ยังมีหน้ามาถามนะมึง.....ไอ่เชนทร์นอนเป็นซากอยู่ที่ห้องกูน่ะ มึงจะเป็นบ้าอีกนานมั้ย ห๊ะ!”
“.........กูก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“เฮ้อ....พวกมึงนี่นะ.....” ไอ่แนนถอนหายใจอย่างหน่ายๆ ผมเดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นเล็กในห้อง โยนให้ไอ่แนนกระป๋องนึง คืนนี้อาจจะอีกยาวไกล..... (ได้ข่าวว่าพรุ่งนี้พวกมึงทำงานกันนะ)
“แล้วไง.....พวกมึงเป็นเหี้ยไรกัน กูว่ากูมีสิทธิ์ถามนะ”
“............................”
“เออ.......ใบ้แดก.....เป่าสากกันทั้งคู่......”
“....................แนน”
“..............เออ”
“………………..กูกลัว...” หมดคำ ไอ่แนนที่กำลังจะอ้าปากด่าก็หุบลงทันที สีหน้ามันเหมือนตกใจกับอะไรซักอย่างในขณะที่ผมก็ได้แต่ภาวนาในใจว่ามันคงเข้าใจที่ผมพูด....
“.............แจ๊ค มึง....นี่” หลังจากเงียบกันไปราวๆ นาทีกว่า ไอ่แนนก็เอ่ยปากด้วยสีหน้าเซ็งสุดขีด
“อะไร”
“กูเคยบอกแล้วใช่มั้ย......ว่าให้ไว้ใจมัน.......”
“....อืม”
“แล้วมึงจะกลัวเหี้ยอะไร ไอ่เชนทร์มันรักมึงนะ มึงก็รู้ เชี่ย....มึงต้องรู้เรื่องนี้ดีกว่ากูด้วยซ้ำ มึงจะมากลัวว่ามันจะไปกิ๊กอีเบลล์ห่าเหวอะไรนั่นเนี่ยนะ....ไม่เข้าท่าเลยว่ะ”
“ไม่ แนน....มึงเข้าใจกูมั้ยวะ ที่กูพูดเนี่ย.....” ไอ่แนนเงียบไป มันพยักหน้าเป็นทำนองให้ผมพูดสิ่งที่ค้างคาอยู่
“กูบอกมึงตรงนี้เลยนะ กูไม่ได้กลัวว่ามันจะนอกใจกู...... สิ่งที่กูกลัวน่ะ.....คือกูกลัวภาพที่กูเห็น.......มันกับเบลล์เหมาะสมกัน......เกินไป กูกลัวว่ากู.....การที่กูรักมัน มันจะทำให้ตัวมันเองเสียใจทีหลังรึเปล่า......ยังไงการที่ไอ่เชนทร์มันมาคบกับกูมันอาจจะไม่ใช่เรื่องดี ถ้ามันได้คบกับผู้หญิงซักคนคงดีกว่า......” ผมพูดระบายยาวเหยียด ไอ่แนนนั่งฟังอ้าปากหวอเลย แต่ซักพักมันก็หัวเราะซะงั้น
“ฮึ.......เชี่ย มึงแม่งคิดเล็กคิดน้อยเหมือนผู้หญิงเลยว่ะ ห่าเอ๊ย....” มันส่ายหัวน้อยๆเหมือนขำเรื่องที่ผมพูดซะมากมาย
“พวกมึงรักกัน.....แล้วไงวะ ทำไมต้องแคร์คนอื่น กูไม่เข้าใจ” มันว่าแล้วซัดเบียร์ดังอึ๊กๆจนหมดกระป๋อง แถมปามาให้ผมไปทิ้งอีก
“แล้วมึงรู้ได้ไง.....ว่าไอ่การ ‘คบกับผู้หญิง’ เนี่ย....เป็นสิ่งที่เมียมึงพอใจ.....ได้ถามมันซักคำรึยังวะ” มันว่ายิ้มๆแล้วกระดิกนิ้วให้ผมไปใกล้ๆมัน
“ฟังพี่ไอ่น้องแจ๊ค.......มันไม่เกี่ยวเหี้ยอะไรทั้งนั้น จะตัวผู้ตัวเมีย มีหางรึไม่มีหาง แต่ถ้ารักกันจริง มันต้องผ่านทุกอย่างไปได้สิวะ......กูเห็นออกเยอะแยะ แถมบางคู่หนักกว่าพวกมึงด้วยซ้ำ เขายังไปกันรอด อยู่กันได้....พวกมึงแม่งเพิ่งคบกันสองเดือน มึงก็ไม่เชื่อใจมันแล้วเหรอวะ....มันเลือกมึง....เข้าใจมั้ยวะว่ามันเลือกมึง ไอ่ห่า!!!” มันลุกขึ้นชี้หน้าผมแล้วพูดเป็นชุดๆเลย เพิ่งแดกไปกระป๋องเดียวเมาแล้วเหรอวะไอ่นี่
“มึง....คิดงั้นเหรอวะ....” มันพยักหน้าหงึกๆ แล้วทิ้งตัวลงไปนั่งกับโซฟาอีกรอบ
“กูยังไม่เมา....เชื่อกูได้น่า ฮึๆ....”
“เออนะ.....”
“กูถามอีกคำ.......มึงรักเพื่อนกูมั้ย”
“เออ........”
“จบ!!!” พูดแค่นั้น มันก็ลุกขึ้นยืนแล้วกอดคอผมให้เดินไปกับมันที่ประตู ประมาณว่าให้ไปส่งมันหน่อย ผมก็เดินไปส่งมันถึงห้องแหล่ะครับ พอเปิดประตูห้องมันไป สภาพที่เห็นคือไอ่เชนทร์นอนน้ำลายยืดอยู่ที่โซฟา มีน้องเมนั่งแอบๆอยู่ข้างๆเหมือนมารอไอ่แนนมัน
“มึงอุ้มมันกลับปะ นอนนี่กูเห็นมันยึกๆยือๆ คงนอนไม่สบาย...” ไอ่แนนว่าแล้วค่อยๆเอาหมอนที่รองหัวไอ่เชนทร์ออกมาแล้วผลักผมให้ไปใกล้ๆ ผมก็ขยับไปช้อนตัวมันขึ้นเบาๆล่ะครับ แต่ลองอีท่านี้หลับไปแล้วล่ะ นอกจากนอนดิ้นแล้วมันยังขี้เซาแบบสุดๆด้วย
“ฝันดีค่ะพี่แจ๊ค” น้องเมมาส่งผมที่อุ้มไอ่เชนทร์อยู่ที่ประตู ไอ่แนนเองก็โบกมือลวกๆแล้วเดินเซๆไปที่เตียงมันต่อ นี่ไม่เมาของมึงนะเนี่ยไอ่แนน ถ้าเมาคงปลิ้นแล้วมั้งนี่....
“ฮื่ออออออ~” มันครางอืออาในลำคอ ผมค่อยๆเอาเท้าเปิดประตูที่แง้มทิ้งไว้อยู่แล้วเบาๆโดยไม่ใช่ไอ่เชนทร์มันตื่น พอวางตัวมันลงบนเตียงได้ผมก็เดินไปล๊อคประตู แล้วเดินมาห่มผ้าให้มันต่อ สีหน้ามันดูผ่อนคลายขึ้นจากที่นอนไปคิ้วขมวดไปเมื่อครู่ เมื่อกี๊คงจะนอนไม่ค่อยสบาย....
ผมนั่งอยู่ข้างเตียงมองใบหน้ามันตอนหลับอยู่อย่างนั้นได้ซักพัก ก็ขยับตัวลงไปนอนกอดมันที่เตียงนั่นแหล่ะ ขนตายาวทาบแก้มเนียนๆ ปลายจมูกเชิดรั้น ริมฝีปากบางๆนิ่มๆ....ผมมองไล่วงหน้ามันอย่างเผลอไผลก่อนจะก้มลงประทับจูบเบาๆที่แก้มนั่น ก่อนจะปิดไฟหัวเตียง.....
ผมกับมันอาจจะต้องคุยกันให้รู้เรื่องแล้วล่ะ...แต่ตอนนี้คงต้องปล่อยให้มันนอนไปก่อน....แหล่ะ...
.......................................................................................
“อย่างที่คิดจริงๆ......” แต่ดูเหมือนยังมีสาวน้อยอีกคนที่ยังไม่หลับในเวลาดึกดื่นแบบนี้.......
ภาพที่เพื่อนเก่าของเธอหลับอย่างเป็นสุขในอ้อมกอดของชายหนุ่มอีกคนที่เจ้าตัวบอกว่าเป็นเมท.....
ท่าทางแบบนี้ไม่น่าจะใช่แค่เมทนะเชนทร์.....ฮึๆ.....
สาวน้อยยังคงเท้าแขนอยู่บนระเบียงชั้นสอง มองคนสองคนที่เข้าห้องไป......
ก็ไม่รู้อะนะ ว่าในใจคิดอะไรอยู่....เหอๆๆๆๆๆๆ
จบตอนที่ 39 กลัว
*****************************
เห็นใครบอกอะไรสั้น...ใครสั้น ไม่มี๊~~~
:o11:
-
แน๊ใจ๊
ว่าไม่สั้น :z2:
เจ๊เบลล์ อย่านะ อย่ามาเป็นนางร้ายยย เดี๋ยวส่งนายร้ายไปตบ !!!
แนนฝ่ายเคลีย :laugh:
-
ทำแบบนี้ไม่ต่อ ตอน3ไปเลยละ :jul3:
-
แนนพูดได้โดนใจมาก "แล้วมึงรู้ได้ไง.....ว่าไอ่การ ‘คบกับผู้หญิง’ เนี่ย....เป็นสิ่งที่เมียมึงพอใจ" o13
แจ๊ค บทจะกลัวก็กลัวซะจนเชนทร์ทำตัวไม่ถูก ดีน๊าที่แนนและน้องเมย์เข้าใจ
-
ในที่สุด เบลล์ก็รู้ ว่า แจ๊คกับเชนทร์เป็นมากกว่าเมท... ฮึๆๆ
รู้แล้วก็ห้ามเข้ามาเป็นมือที่สามนะ :m16:
ส่วนแจ๊คกับเชนทร์ก็รีบคุยกันซะนะ รักกันๆ
:man1:
ปล.คนแต่งใจดีมาก ได้อ่านสองตอนรวด^^
-
แจ๊คคิดมากเกินไป
แนนเจ๋งจริง ช่วยกู้สถานการณ์มาได้
แต่จะเป็นยังไงต่อ เบลล์ก็น่าจะรู้แล้วด้วย
บวก 1 แต้มจ้า รออ่านต่อนะ
-
การตอบเมนท์ที่ห่างหายมานานนนนน (เอาเท่าที่ลากมาได้อะนะ)
ปี้ปี้ปี้~PalmY -- โห....อีกนานเลยล่ะ 5555+ จริงๆมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้เขียนอะ
jokirito -- มันบ้าเนาะ ไอ่แจ๊คอะ เออ แต่ตอนนี้เรื่องความคิดของไอ่แจ๊คนี่ก็เอามาจากความคิดจริงๆนั่นแหล่ะ (งงมะ) แบบว่ามันก็มีคนที่คิดแบบนี้ไง แบบว่ากลัวนั่น กลัวนี่ เลยดึงมาเขียนซะเลย จริงๆนังหนูมันก็พยายามแล้วนะ แต่ไม่รู้สิ ไอ่แจ๊คมันบ้า!!!
lolojung -- เดี๋ยวพามันไปฝึกก่อนนะ นังหนูมันเอ๋อ 5555+ (สงสัยต้องไปฝึกกะโคโยตี้แถวบ้านคนแต่งล่ะ กร๊ากกกกก)
patz -- เมนท์เป็นหลักการมากกกกก ขอคารวะ 1 จอก
ï_Kiss_U♥ -- อย่าว่าแต่คนอ่านเลย คนแต่งก็นอยยยย ป.ล บวกคืนห้ายยยยย
ปี้ปี้ปี้~PalmY -- เค้าสั้น แต่เค้าขยันซอย เอร๊ยยยยยยยย
ï_Kiss_U♥ -- ชะอุ๊ย....
uME_HeRo -- ใช่เลย คำพูดไอ่แนนอะ....เคยพูดแบบนี้ไปเหมือนกัน อึ้งกันไป ทำอะไรไม่คิด เลิกกันไปก็เสียใจ สาดดดดดดด (ส่วนตัวไปนิด ขออภัย)
yayu -- นั่นสิ เบลล์นี่มันจะเป็นอะไรมั้ยหว่า.......เหอๆ ว่าแต่ขอบคุณเช่นกันที่เข้ามาอ่านและเมนท์นะ ^ ^
namtaan -- ไอ่แนนนี่สงสัยมันจะแมนสุดในเรื่องแระ 555+
ห่างหายไปนานกับการตอบเมนท์ ปาดเหงื่อๆ...ไหนๆก็ไหนๆ เอาตัวละครมาสัมภาษณ์เลยละกัน ห่างร้างมานาน รื้อมาทำให้หมด หุหุ
---------------------------------
บทสัมภาษณ์ (แกะเทปแล้ว)
คนแต่ง - สวัสดี เป็นไง ไม่ได้คุยกันนานเลย
แนน - ....กรูเบื่อจะตาย ฮ้าวววววว~ ดึกๆดื่นๆลากกูมานะ....
คนแต่ง - เออนะ
เชนทร์ - แล้วสบายดีมั้ยครับ ดูโทรมๆนะ ^ ^
คนแต่ง - เรื่อยๆอะ แบบว่าเรียนหนัก.....อีกเทอมเดียวจบแระ.....เฮ้ย ว่าแต่พี่ต้องสัมภาษณ์เราดิ ไม่ใช่ให้เรามาสัมภาษณ์พี่นะ!
น้องเม - งั้นก็ถามมาสิคะ....
คนแต่ง - ง่า โอเค.....ถามตัวเอกก่อนละกัน ว่าแต่ไอ่แจ๊คไปไหนนี่???
แจ๊ค - อยู่นี่..... (มันเพิ่งเดินมา แล้วก็มานั่งข้างนังหนู)
เชนทร์ - ไปไหนมา? (หันไปคุยกันสองคน)
แจ๊ค - สูบบุหรี่....
เชนทร์ - อีกแล้ว! บอกแล้วไงให้ลดๆซะบ้าง อยากตายเร็วนักหรือไง!!
แนน - อ้าว โดนกรู....
เชนทร์ - รับไปทั้งคู่แหล่ะ พวกมึง แม่งงงง พูดไรไม่ฟัง
แนน - โวยวายซะ ไอ่แจ๊ค นี่มึงเอาน้ำตาลให้เมียมึงแดกปะเนี่ย ดุจิ๊งงงงงง~ (ความเชื่อเล็กๆน้อยๆจ้ะ ว่าถ้าเอาของหวานๆให้สุนัขกินบ่อยๆมันจะดุ ไม่รู้จริงป่าวนะ)
แจ๊ค - เปล่าหนิ.....เออ ที่แดกไอติมกันทุกวันนี่เกี่ยวปะวะ....
แนน - อ่าวห่า ก็แดกกันทุกคน....
น้องเม - งั้นก็โดนกันหมดล่ะคะพี่ๆ ^ ^
คนแต่ง - เฮ้ยๆ กลับมาก่อน มาคุยกันก่อนนนนน (กวักมือหยอยๆเรียกให้พวกมันเข้าสู่การสัมภาษณ์ต่อ)
เชนทร์ - ^ ^
คนแต่ง - โอเค คิดยังไงบ้างกับการที่มีเสียงมาบอกว่าดำเนินเรื่องช้ามาก?
แนน - กูว่าก็จริงนะ....(ไอ่แนนหันไปถามไอ่แจ๊ค ไอ่แจ๊คพยักหน้าหงึกๆ)
น้องเม - ก็...นิดนึงนะคะ แต่มันก็ไม่น่ามีปัญหานี่คะ หรือว่ามันเปลืองที่เค้า?
คนแต่ง - ...(เหงื่อตก)
เชนทร์ - ผมว่า......บางทีอาจจะต้องรวบรัดตัดตอนกว่านี้ครับ....เช่น....เอ่อ....ตัดเอ็นซีทิ้งไปเลย.... (ท้ายๆประโยคเสียงอ้อมแอ้มมาก แต่ไอ่แจ๊คดันได้ยิน)
แจ๊ค - ผมว่าไอ่นั่นน่ะ ยิ่งต้องใส่.......(ยิ้มกวนตีน)
คนแต่ง - เออ....จะว่าไปก็ไม่ได้ใส่ตั้งนานแล้วนี่หว่า.....
แจ๊ค - นั่นสิ
เชนทร์ - พอๆๆๆๆ พอเลย มึงอะหุบปากเลยแม่ง.... คุณคนแต่งลดๆมันบ้างก็ดีนะ....นะๆ(หันไปโวยวายไอ่แจ๊ค แล้วหันมาทำหน้าอ้อนๆใส่คนแต่ง)
คนแต่ง - เอ่อ...แหม มันก็ต้องมีบ้าง...นะ พอเป็นกระสัยไง....
แจ๊ค - งั้นตอนหน้าเลยได้มั้ยครับ? (ยิ้มๆๆๆ และยิ้มอีกกกกก)
คนแต่ง - เฮ้ย....เดี๋ยวดูเนื้อเรื่องก่อน....(หันไปหยิบพล๊อตมาดู)......เออ....แหม มันก็พอใส่ได้นะ.....
แจ๊ค - งั้นตามนี้นะครับ.....ปะ....กลับห้อง....
เชนทร์ - เฮ้ยยยยย เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ไอ่แจ๊คลากแขนนังหนูของคนแต่งเดินไปไกลแล้ว....)
แนน - งั้นกุว่าพอเห๊อะ.....ปะๆ กูง่วง (ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ แล้วเดินหนีไปเลย)
น้องเม - แหะๆ สงสัยจะล่มแล้วมั้งคะการสัมภาษณ์...
คนแต่ง - เออ นั่นสิ ยังไม่ทันถามไรเลย วงแตกซะแระ....
น้องเม - งั้นก็แยกย้ายเถอะค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ ^ ^
คนแต่ง - อะจ้า บายจ้ะ...
-------------------------------
ช่างเป็นบทสัมภาษณ์ที่เต็มไปด้วยเนื้อหาและสาระจริงๆ กร๊ากกกกกกก
คนแต่งมันบ้า~~~~~ :laugh:
ไปละ เจอกันโอกาศหน้า ขอขอบคุณที่ยังติดตามมมมมมมมมม :pig4:
-
ใช่
มันพอได้
ก็ควรจะใส่
งอน ฉากมันหายไปนาน :z2:
-
555....เข้าแถวรอ ฉากเอ็นซี ดีกว่า
-
นังนุ้งเบลล์ร้ายนะย่ะหล่อน สงสัยอยากโดนสาวแนนผู้พิทักษ์เชนทร์แจ็คฉีกอกชิมิคะเนี่ย
เป็นชานนีอินเตอร์เก๋ๆไม่ชอบเด๋ซได้โดนตะเพิบเข้าป่าไปหรอกคะ
ส่วนเจ้าแจ็คเฮ้อรู้นะว่าคิดมากคิดมายแต่ก็ต้องเข้าใจนังหนูมันนิดนึง
เปลี่ยนสถานภาพจากเด็กผะจายมีรักแรกเป็นสาวน้อย ตอนนี้กลายเป็นภรรเมียป้ายแดงแบบนี้
นังหนูมันจะบอกนังหมวยรักแรกได้เต็มปากได้ยังไงกันล่ะ เฮ้อ
ให้เวลาคนกลับตัวหน่อยนะ นี่ก็เจอปฏิกิริยาดึงมือออกจาชายเสื้อไปล่
หงอยกิน 88 เปอร์เซนต์ โธ่ๆน่าสงสารต้องมานอนน้ำลายย้อยให้เป็นที่อนาถใจของสาวๆเนี่ย หมดกันลูก
แจ๊ค - ผมว่าไอ่นั่นน่ะ ยิ่งต้องใส่.......(ยิ้มกวนตีน)
<<< ยืนยันตามนั้นทุกประการ คนกำลังหนุ่มกำลังสาวต้องบริหารเลือดลมกันหน่อย :m20: :laugh:
+1 จัดให้Melosคะ
-
:z1: ว่าแต่ตอนหน้าจะมาเมื่อไหร่ออ่ะครับ อิอิอิ
ยัยเบลเนี่ยแอบเป็นสาววายรึเปล่าครับ มีมาแอบดูคนอื่นเค้ากลางค่ำกลางคืนด้วยอ่า
-
จากบทสัมภาษณ์ ยืนยันว่าแนนแมนจริงๆอ้ะ :laugh:
-
คิดถูกแล้วแจ๊ค มีอะไรก็ต้องคุยกันสิ ถ้าปล่อยไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็จบไม่สวยหรอก
-
เป็นบทสนทนาที่ฮาจริงๆ
นังนู๋น่าร้ากกกได้อีกกก
ป่ะป่ะ ไปทำการบ้านจะได้มีการบ้านให้คนอ่านอ่าน :-[
-
:z1: งั้นก็รออ่านฉาก NC แล้วกันนะค้าบ
-
อ้าวไม่ได้สังเกตมาซะตั้งหลายตอนแล้ว :z3:
โอ้โห้ น้องแนนพูดได้ดี พูดได้ดี ปลื้มมมมมมมมม
-
ดีคร้ มาเม้นให้กะลังใจอิอิ
-
อ่านตอนท้ายๆแล้ว ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า
แต่รู้สึกว่าอิน้องเบลล์ มันหื่นๆ ชอบกล :z2:
-
หึหึหึหึ...รอต่อไป
-
แนนนายแมนมากกกกกกกก o13
พลัสไปเลยจัดให้ค่ะ
-
รอตอนหน้า
:z1:
-
ตามทันแล้วเจ้~า
ชอบจริงๆเลยนะคะเรื่องนี้ อย่างที่เคยบอกไปแล้ว
ชอบวิธีการเล่า มุกตลกในวงเล็บ ที่ทำให้เห็นมุมตลกๆของตัวละคร บทพูดก็ไหลลื่นเป็นธรรมชาติ ชอบมากๆๆๆค่ะ
ตอนนี้เนื้อเรื่องจี๊ดใจอะ ชอบสิ่งที่แจ็คคิด มันทำให้รู้สึกไว้ใจแจ็คได้ว่าจะรักนังหนูจริงๆ (นี่ตรูเป็นแม่นังหนูมันหรือไร เหอๆๆ)
แต่ก็รู้สึกเชื่อใจแจ็คได้ตั้งแต่ตอนนึงที่แจ็คพูดแล้วว่า คบกับเชนทร์ ไม่ได้หวังเรื่องนั้น ถ้าคิดจะคบเพราะเรื่องนั้น สู้ไปคบกับคนที่เค้าพร้อมให้แจ็คตลอดเวลาไม่ดีกว่าเหรอ งื้ออออออ เท่เจรงๆพ่อคุณเอ๊ยยย
นังหนูก็น่ารักได้จิตมากอะค่ะ นึกภาพแล้วต้องเป็นผู้ชายที่มีสเน่ห์ต่อทุกเพศแน่ๆๆๆๆ โฮกกกกก
-
:-[น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13
-
ชอบอ่ะ 2 ตอนรวด แล้วจะรออ่านตอนต่อไปนะ :pig4:
แต่ตอนนี้ชอบแนนอ่ะ ผู้ช่วยคนสำคัญของแจ๊คจริงจริงเลยเน๊อะ
-
แนนเท่โคดๆ !!!!
-
แอบย่องเข้าเล้า... :m32:
ก่อนอื่นขอบอกว่า ขออภัย อย่างแรง....
ก็แบบว่า....ทีแรกว่าจะพิมพ์+ลงให้ตั้งกะเมื่อวานซืน....
แต่แบบว่าเมาง่ะ เหอะๆๆๆๆๆ
อยู่ๆพรรคพวกเฮละโลมาถึงบ้าน ลากคอออกคนแต่งจากจอคอมพ์ (ที่กำลังพิมพ์นิยาย+เล่นเกมอยู่)
"ก็ลากมาให้ช่วยทำจ๊อบที่รับมาหน่อย...ซักวันสองวันน่ามึง..."
ไอ่เราได้ยินดังนั้นก็...."เออ.....ก็ได้วะ...." (หันไปมองคอมอย่างอนาตใจ.....กูเอ๋ย พลาดอีกแระ....)
ปรากฎคือ....จนวันนี้ ก็ยังไม่ได้กลับบ้าน งานที่จะมาทำก็ไม่ถึงไหน (แล้วมันจะถึงไหนได้ไงฟะ พวกเล่นคืนก่อนแดกเบียร์ดูหนัง คืนนู้นออกร่อน คืนนี้แดกเบียร์เล่นกีตาร์....โธ่ ชีวิตนักศึกษา....)
และเพื่อนเวร...มันเมาจนตกบันได.....ขาบวมเหี้ยๆ ได้ลากไปโรงบาลกลางดึก ผลคือ....เอ็นฉีก... -*-
นั่งมึนๆเมา เคลิ้มๆจะหลับ อยู่ๆแหกปากกันใหญ่....
สรุปกรู......ให้กรูขับรถไปส่งมันที่โรงบาล เพราะไม่มีใครขับรถยนต์ได้ซักคน (กรรมของกรู...)
คือกูก็เมานะ....บอกตรงๆ แต่เห็นขามันบวมเหี้ยๆแบบนั้นแล้วความเมาหายไปประมาณ 75 %....
กว่าจะออกจากโรงบาลได้คือตี 4!!!
กลับมาบ้านปุ๊บอีคนป่วยเสือกอยากดูหนัง (เพราะเช่ามาแล้วต้องรีบไปคืน)
กว่าจะได้นอนคือ 6 โมงเช้า !!!
นี่ก็อาศัยคอมบ้านเพื่อนมัน....และแต่ละคนหลับอุตุ.....กรูตื่นคนแรกอีกแล้วนะว้อยยยยยยย
:monkeysad: .....กรูอยากกลับบ้านนนนนนนนนนนน
ขออนุญาติเข้ามาโวยวายนิดนึง เลยถือโอกาศแจ้งไปเลยว่าคงอีกซักพักอะ เผลอๆอาจจะกลางสัปดาห์หน้า ...น่าจะซักวันพุธ...
แล้ววันจันทร์นี่เปิดเทอมแล้วนะเนี่ย....กรรมของเวร....
ป.ล. เดาว่าน่าจะทราบกันแล้วว่าคนแต่งมันอยู่เชียงใหม่ เพราะเคยบอกไปแล้วรอบนึง มหาลัยชื่อดังที่มีชื่อย่อว่า ม.ช.(---------ย่อทำเจี๊ยกไรวะ ไอ่บ้า!!) เกรดออกละเด้อออออออ แล้วเกรดที่ออกมาก็แบบว่า....T^T
ให้กูเพิ่มอีกนิดไม่ได้เหรอวะ???? มันมีผลกับการขอต่อป.โท กรูนะ แง้~~~~~~~~
พอๆ....มึงโวยวายมาเยอะละ......
คืนนี้เก็บประสบการณ์มาเขียนบทอัศจรรย์ดีกว่า กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก (อย่าคิดลึก.....ว่าจะหาหนังโป๊มาดู 55555+)
ขอขอบคุณที่ยังติดตาม :bye2:
-
มารอ ๕๕๕ :z2:
สัปดาห์หน้าก็หน้า
-
:z2:
ผมก็อยู่มหาลัยที่มีชื่อย่อว่า มช. คับ :laugh:
-
:z3:
ตอนที่ 40 ทะเลาะ
ผมตื่นขึ้นมาตามความเคยชิน แล้วก็พบว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ห้องของตัวเองแล้ว แต่เมื่อคืนผมจำได้ว่าผมนอนที่ห้องไอ่แนนนี่หว่า หรือว่าผมละเมอเดินมา....แต่ไม่น่าจะใช่นะ (ละเมอข้ามห้องเลยเรอะ เว่อร์ไปๆ -*- )
มองไปรอบๆตัว........ว่างเปล่า.....
ไอ่แจ๊คไปไหน......?
ประตูห้องน้ำที่แง้มอยู่ทำให้รู้ว่าไม่มีใครอยู่ในนั้น ไม่มีเสียงน้ำไหล ทุกสิ่งเงียบสนิท....
ผมเอื้อมมือไปคว้านาฬิกาที่หัวเตียงมาดู เจ็ดโมงเช้า..... คงต้องรีบเตรียมตัวซะหน่อยสำหรับการทำงานวันนี้
ผมลุกขึ้นจากเตียง เสียงกระดูกลั่นแถวๆขา แสดงว่าผมนอนผิดท่าแหงๆ ปวดๆชาๆพิกล ผมลากสังขารตัวเองเดินไปที่ประตู ใจคิดว่าจะลองไปดูที่ห้องครัว เดาว่าไอ่แจ๊คคงอยู่ที่นั่นแหล่ะ และถ้าผมไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไปนัก ผมว่ามันคงไปเอาข้าวเช้าให้ผม....
*แกร๊ก~
หากแต่ภาพที่เห็นมันกลับทำให้ผม........กินข้าวเช้าไม่ลงแทน....
เบลล์.....เบลล์กับไอ่แจ๊ค ยืนคุยกันอยู่ตรงทางเดิน และก็ดูคุยสนุกมากๆซะด้วยสิ.....
ผมขยี้ตาดูภาพๆนั้นอีกครั้ง แน่นอนว่าภาพนั้นยังคงเดิม ไม่ใช่เพราะผมมึนไปเองถึงได้เห็น.....
จี๊ด.......
แปล๊บๆ......แปลกๆ.......
โอเค....ใจเย็น....สงบใจไว้........หึงเบลล์เนี่ยนะ......ไม่เข้าท่าเลย แล้วจะไปหึงทำไม???
ผมค่อยๆหลบฉากตัวเอง ถอยตัวเข้าไปในห้องตามเดิมตรงประตูห้องที่ผมเองเปิดค้างเอาไว้ แง้มประตูปิดให้เสียงเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วยืนพิงประตู.......
พยายามโคตรๆที่จะใจสงบ........แต่ยอมรับว่าทำไม่ได้ ภาพมันฉายซ้ำๆไปมาในหัว แถมประโยคที่เบลล์พูดกับผมเป็นทำนองว่าเธอสนใจแจ๊คนั่นอีกล่ะ.......
หรือเบลล์จะชอบแจ๊คจริงๆ?
แต่.....แต่ว่าที่ไอ่แจ๊คมันทะเลาะกับผม.....ไม่ใช่ว่ามันรู้สึกแย่หรอกเหรอ......ที่ผมไปพูดกับเบลล์แบบสนิทสนม.... ผม.....ตกลงผมคิดไปเองเหรอว่ามันหึงผม........
โอเค......ยานแม่เรียกยานลูก กลับสู่มาตุภูมิ กลับมาสู่โลกความเป็นจริงซะที.....
คิดไปเองทั้งนั้นนี่นะ.........แล้วจะไปโวยมันได้ยังไง......
ที่ไอ่แจ๊คไม่อยากคุยกับผม.......อาจจะเป็นเพราะนึกจะเปลี่ยนใจแล้ว.....รึเปล่านะ?.....
ภาพของสองคนนั้นมันทำให้ผมต้องคิด.......เค้าก็เหมาะสมกันดีจริงๆ.....
ผมรู้ผมควรเชื่อใจไอ่แจ๊ค.....ผมไม่ควรระแวง เค้าอาจจะแค่คุยกันเฉยๆก็ได้....
แต่ถ้าเป็นคุณ....คุณจะคิดยังไง......
พอไปพูดด้วย กลับไม่ยอมพูดด้วย......ท่าทีมึนตึง หมางเมิน...กลายเป็นเราที่ไป ‘เซ้าซี้’….
แต่พอคุยกับเบลล์......กลับ.......ยิ้มแย้ม สนุกสนาน.......
แล้วผมควรจะคิดยังไง...........
...
“พวกมึงยังไม่คุยกันดีๆอีกเหรอวะ เหี้ยเอ๊ย~” ไอ่แนนแทบจะลากคอผมไปกระทืบ...หลังจากเห็นท่าทีไอ่เชนทร์เมื่อเช้า....
ผมเปิดประตูเข้าไป หลังจากที่ไปเอาข้าวเช้ามาให้มัน ก็เห็นมันนั่งนิ่งบนเตียง เหม่อๆเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก ผมเดินไปเรียกมัน ก็ตอบรับแบบแกนๆ สายตาที่เคยมองผมอย่างเขินอายนั่นก็เปลี่ยนไป เหมือนคนไม่มีแววตา.....
ผมส่งกาแฟแบบที่มันชอบดื่มให้ มันก็รับไปดื่ม แต่ก็จิบแค่นิดเดียวเท่านั้น ขนมปังที่เตรียมไว้ให้ก็แทบจะไม่แตะซักนิด ท่าทีไร้วิญญาณแบบนี้มันทำให้ผมเป็นห่วงแทบเป็นบ้า พอตั้งท่าจะคุยด้วย ไอ่แนนก็มาเคาะประตูห้องเรียกให้รีบไปทำงาน เพราะเดี๋ยวจะสาย.....
กลับกลายเป็นว่า จนถึงตอนนี้ ผมกับมันก็ยังไม่ได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราว....
“มึงไปทำอะไรมันวะ.....มันถึงเป็นแบบนี้ กูนึกว่าพวกมึงคุยกันแล้วนะ” ไอ่แนนพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน เวลานี้เป็นเวลาพักของผมกับไอ่แนนครับ กะมันจะเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลา บางวันก็จะได้พักตรงกันบ้าง
“กูไม่ได้ทำอะไรเลยนะ.......” ผมนั่งกุมหัวด้วยความเครียด พยายามเรียงเหตุการณ์ให้ได้ว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า แต่จนแล้วจนรอดผมก็คิดไม่ออกอยู่ดี
“ให้กูไปคุยกับมันมั้ย?” ไอ่แนนถามด้วยสีหน้าเครียดจัด มันเองก็คงเป็นห่วงเชนทร์มากเหมือนกัน...
“เออ.....ก็....อาจจะดี.....” ผมตอบรับไปแค่นั้น ก็มีคนมาตามไปเปลี่ยนกะต่อ ไอ่แนนเดินมาตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะแยกกันไปทำงานซุ้มใครซุ้มมัน ผมเดินไปจนถึงซุ้มตัวเอง สายตาก็สอดส่ายหาคนๆเดิม ก็ยังพบว่ามันยังคงยืนเหม่อลอยเหมือนเดิม.....
แต่แล้วผมก็ต้องตกใจ....ยิ่งกว่าเดิม....
ใบหน้าเหม่อลอยนั้น......มีน้ำตา.....
เหมือนจู่ๆมันก็หยดลงมาซะอย่างนั้น ไม่มีการสะอื้นไห้ ไม่มีสีหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด....ใบหน้านิ่งเฉย แต่มีน้ำใสๆซึมออกมาเป็นสาย.....ดวงตากลมโตนั้นกระพริบถี่ๆเหมือนขับไล่ให้มันหมดไป ใบหน้าก้มลงเหมือนระงับความรู้สึก มือเล็กๆเอื้อมไปหยิบกระดาษเช็ดหน้าขึ้นมาซับเบาๆที่หางตาแล้วขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะข้างตัว....
ทุกการกระทำ ทุกความรู้สึกปรากฏชัดในสายตาของผม.....
ผมอยากจะตรงเข้าไปกอด ตรงเข้าไปถาม แต่ผมก็ทำไม่ได้.......ผมได้แต่ยืนมองอยู่อย่างนั้น จนเพื่อนร่วมงานของเชนทร์มาเปลี่ยนกะ ใบหน้าเหม่อลอยนั้นพยักหน้าเบาๆแล้วล่าถอยออกไปจากซุ้ม.......ผมมองไปรอบตัวก็ไม่พบกับคนที่พอจะเปลี่ยนเวรกับผมได้ซักคน ทั้งๆที่ใจของผมน่ะวิ่งไปตามไอ่เชนทร์แล้วล่ะ....
และก็เหมือนสวรรค์แกล้ง.....ที่วันนี้ทั้งวัน.......ผมไม่ได้พักตรงกับมันเลย....ซักครั้ง......
“ไอ่แจ๊ค.....ปะ” ไอ่แนนตรงเข้ามาหาผม หลังจากที่มันฝากฝังให้น้องเมกลับไปเป็นเพื่อนไอ่เชนทร์ก่อนแล้ว ผมทิ้งตัวลงนั่งที่ม้านั่งข้างทาง ไอ่แนนก็นั่งตาม เวลารอบตัวตอนนี้เริ่มที่จะมืดลงเรื่อยๆ อากาศเย็นจนต้องกระชับเสื้อกันหนาวกับตัว....
“ต้นหน้าร้อน.....แต่กลางคืนแม่งก็เย็นอยู่ดี....” ไอ่แนนพูดขึ้น ผมส่งเสียงตอบรับในลำคอเบาๆ จนถึงตอนนี้ผมกับเชนทร์ก็ยังไม่ได้คุยกันแม้แต่คำเดียว....
“กูไปคุยกับมันมา.....” ไอ่แนนพูดขึ้นนิ่งๆ ผมหันขวับไปทันทีแล้วจ้องหน้ามันทำนองว่าให้มันพูดต่อ
“กูรู้สึกเหมือนเจอเดจาวู.....” ไอ่แนนว่าแล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบ ควันสีขาวลอยละล่องไปในอากาศ
“มึงหมายถึง....”
“มันพูดเหมือนมึง.....เป๊ะ......ฮึๆ.....” ไอ่แนนพูดขำๆแล้วส่งบุหรี่ให้ผมตัวหนึ่ง ผมรับมาแล้วจุดต่อที่บุหรี่ของมัน ในหัวก็ประมวลสิ่งที่เพิ่งได้ยินมา.......มันพูดเหมือนผม....งั้นเหรอ????
“มันคิดเหมือนมึงเลยนะ.....กลัวว่าอีกฝ่ายจะมีใครที่เหมาะสมกว่าตัวเอง.....” ผมกำลังจะอ้าปากถาม แต่ไอ่แนนพูดแทรกขึ้นมาก่อน แต่ประโยคที่มันพูดมาอีกยิ่งทำให้ผมคิดหนัก......ผมไปมีใครตอนไหนกัน????
“ถึงมันจะไม่บอก แต่กูพอจะเดาได้ ว่ามันคงคิดว่ามึงกับอีหมวยนั่นน่ะ.....ชอบกัน.....”
“หะ.....หมวยไหนวะ???”
“เมื่อเช้ากูเห็นมึงคุยกับอีเบลล์นั่นตรงทางเดิน ตอนกูออกมาต้มกาแฟ…” ไอ่แนนว่าแล้วขยี้บุหรี่ลงกับที่ดับบุหรี่ มันหันมาถามผมอีก
“แน่ใจนะว่าไอ่เชนทร์ไม่เห็นฉากที่มึงกำลังป้อหญิง?” ไอ่แนนถามหน้าโหดๆอีก
“ป้อห่าไรล่ะ.....แค่คุย หรือตกลงมันเห็นจริงๆวะ......” ผมหันไปถามไอ่แนนเสียงเครียด มันก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้.......ก็ขนาดไอ่แนนยังเห็น มันจะออกมาเห็นคงไม่แปลกอะไรหรอก
“ก็คงงั้น ไม่งั้นมันจะจิตหลุดขนาดนี้ได้ไง.....” เล่นเอาเครียด......
“แล้วคุยไรกันวะ? มึงกับอีหมวยนั่นน่ะ...”
“กูไม่มีเหตุผลที่ต้องโกหกมึง......เบลล์มาบอกว่าชอบกู......แต่กูไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วอย่างที่มึงรู้ เขาเลยชวนคุยต่อ ประมาณว่างั้นเป็นเพื่อนกันคงได้ใช่มั้ย....แล้วมึงว่ากูควรจะตอบว่าไงล่ะ ตามมารยาทนะ.....กูไม่อยากเสียมารยาทกับผู้หญิงนี่หว่า” ผมพูดจบไอ่แนนหน้าเครียดหนักเลยครับ เห็นมันพึมพัมๆว่ามิน่าล่ะ อะไรแบบนั้น
“แต่กูไม่ได้คิดอะไรนะ….”
“เรื่องนั้นกูรู้.....แต่ถ้าเป็นมึง มึงจะคิดยังไง......ก่อนหน้านั้นไอ่เชนทร์คุยกับมึง มึงก็ไม่คุยเพราะเรื่องเครียดบ้าๆของมึง มันเครียดจนหลับ พอตื่นมาเห็นมึงคุยกับผู้หญิง.....กูถามหน่อยเถอะ ว่าถ้าเป็นมึงเอง ถ้ามันกลับกัน....มึงจะรู้สึกยังไง......”
“..................” เครียดครับ....
“กูว่าพวกมึงต้องพูดกันให้รู้เรื่องนะ......มึงจะมารอให้กูพูดทางนั้นที ทางนี้ทีก็ไม่ไหวนะมึง.....ใช่ว่ากูไม่อยากจะช่วยพวกมึงนะ กูเป็นคนบอกเองด้วยซ้ำว่ามีอะไรกูยินดีช่วย.....แต่กูว่าพวกมึงควรคุยกัน แล้วปรับความเข้าใจกันซะ....ต่างคนต่างคิดอะไรอยู่ ไม่พูดก็ไม่รู้หรอกมึง.....”
“.......เออ ถูกของมึง....”
“แต่มึงเชื่อกูเหอะ... พวกมึงใจตรงกันนะเว้ย......ทุกเรื่อง.....ก็ขนาดเรื่องที่เครียดยังเรื่องเดียวกันเลย แถมคู่กรณียังคนเดียวกันอีก.....อีเบลล์นั่นน่ะ...ฮึๆ....” ผมหันไปยิ้มให้มัน ทำนองว่าขอบใจกับคำปรึกษาของมัน... ผมกับไอ่แนนก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปตามเส้นทางเดิมกลับบ้าน จนมาถึงที่หมายแล้วก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปโดยหวังว่าไอ่เชนทร์จะอยู่ในนั้นแต่มันก็ไม่อยู่.....คงจะอยู่ที่ห้องครัว คิดได้ดังนั้นผมก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปหาทันที
แต่ผมก็ยังไม่เจอคนที่อยากเจออยู่ดี......
ผมมองซ้ายมองขวาหา แต่ก็ไม่พบ ทั้งหมวยทั้งตี๋เดินกันให้ว่อนเต็มห้องครัวเพื่อปรุงอาหารเย็นของตนเอง หากแต่กลิ่นหอมๆของอาหารมันไม่ชวนอยากซักนิด ผมเดินออกจากห้องครัวแล้วตรงไปที่ห้องไอ่แนน มันคงอยู่ที่ไหนไม่ได้นอกจากที่นี่แล้วล่ะ....
“อ้าว....ไออึง อันเอิ้งไออะ....” ไอ่แนนพูดทั้งๆที่เส้นสปาเก๊ตตี้เต็มปาก ผมขมวดคิ้วกับภาษาต่างดาวของมัน ไม่ทันว่าอะไร น้องเมก็โฉบออกมาจากหลังไอ่แนน ในมือก็ถือชามสปาเก๊ตตี้อยู่บอกผม
“แล้วพี่แจ๊คจะรู้เรื่องมั้ยคะนั่น.....พี่เชนทร์เพิ่งเดินกลับห้องเมื่อกี๊อะค่ะ พอดีเมชวนพี่เขามากินข้าวเย็น…แต่ก็กินไปนิดเดียวเองอะค่ะ ท่าทางเหมือนซึมๆ เพิ่งขอตัวเดินกลับห้องไปเมื่อกี๊เอง....”
“เมื่อกี๊พี่อยู่ข้างนอกน่ะ ไม่เห็นเลย”
“สวนกันรึเปล่าคะ.....พี่เชนทร์ออกไปได้แปปนึงอะค่ะ...”
“อ่อ...สงสัยตอนพี่ไปตามมันในครัว ขอบใจนะน้องเม พี่ไปล่ะ” ผมรีบวิ่งกลับไปที่ห้องตัวเอง พอเปิดประตูไปก็พบกับภาพๆเดิม เหมือนเมื่อเช้า คือมันนั่งที่ปลายเตียงตัวเอง เหม่อลอยเหมือนเดิม...
ผมปิดประตูลงกลอน แล้วเดินไปใกล้ๆมัน มันเองก็หันมามองหน้าผมแล้วยิ้มบางๆให้ ยิ้มมันดูโคตรจะว่างเปล่าจริงๆ......เหมือนวิญญาณหลุดลอยไปไกลแล้ว....
“เชนทร์...”
“มึง....ยอมพูดกับกูแล้วเหรอ....?” มันพูดแล้วยิ้มนิดๆ แต่ผมก็ทันสังเกตนะ......ดวงตากลมโตนั้นรื้นไปด้วยน้ำตา.....
ความรู้สึกผิดแล่นขึ้นจับใจผม.......
“กูก็ไม่ได้โกรธมึงอยู่แล้ว......” ผมพูดได้เท่านั้น ก็รู้สึกเหมือนไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แต่ไหนแต่ไรผมก็เป็นคนที่พูดไม่เก่งอยู่แล้ว มันเองก็เงียบไปเหมือนกัน......
และแล้วผมก็ตัดสินใจบางอย่าง......
“อะ….” ผมตรงเข้าไปประกบจูบทันที ในเมื่อตอนนี้มันยังกระอักกระอ่วนที่จะพูด จะคุย ผมก็ขอใช้วิธีของผมแล้วกัน......
“แจ๊ค....เดี๋ยว....อะ” แขนสองข้างของมันตรงเข้ามายันไหล่ผมไว้ ผมเลื่อนมือตัวเองไปเลื่อนมันมาที่ต้นคอของผมแทน ผมยังคงบรรจงจูบมันซ้ำๆแบบนั้น ด้วยความหวังว่าความรักที่ผมมีมันจะส่งผ่านไปถึงมันบ้าง....ซักนิดก็ยังดี.....
“อือ....อะ.....” ผมผละออกจากริมฝีปากนั่น ไซร้ต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงต้นคอ ฝ่ามือทั้งสองข้างของผมประคองกอดร่างบางๆนั่นไว้เหมือนอย่างเคย แต่แล้วผมก็ต้องตกใจ...
“อย่า....ทำแบบนี้.....ไม่...ฮึก....ไม่รักกันแล้วก็อย่าทำ....แบบนี้....เลย......” เสียงสะอื้นฮักดังก้องกังวานในหัวผม......น้ำตาไหลรินเป็นสาย ร่างกายอีกฝ่ายสั่นสะท้านตามลมหายใจเข้าออก ผมตะลึงไปกับสีหน้าเศร้าโศกที่เต็มไปด้วยน้ำตานั่น....จนผละออกมา อีกฝ่ายยันตัวเองจนลุกขึ้นมาได้ แล้วนั่งชันเข่าร้องไห้อยู่อย่างนั้น
“ใครบอกว่าไม่รัก......อย่าคิดแบบ....”
*** เพี๊ยะ!!! ฝ่ามืออรหันต์ตบฉาดเข้ามาเต็มๆใบหน้าผมจนหน้าหัน อีกฝ่ายทั้งร้องไห้ ทั้งสะอื้น มือที่ตบไปแล้วง้างเข้ามาอีก ผมยังคงตกตะลึง แต่ยังดีที่ประสาทสัมผัสผมมันก็ไวพอควร จึงคว้ามืออีกฝ่ายไว้ทัน (โดนตบ กิ๊วๆ)
“เอะอะก็ทำ เอะอะก็ทำ!!! รู้บ้างมั้ยว่าคิดยังไง!!!” มันตะโกนออกมาแล้วปัดแขนผมมั่วเลยครับ
“เดี๋ยว....ฟังก่อน.....ฟังก่อน...นะ”
“ไม่ฟังแล้ว.....ไม่ฟัง!!!!”
“แจ๊ครักเชนทร์คนเดียวนะ!!!!”
จบตอนที่ 40 ทะเลาะ
****************************
ก็มีเอนซีนะ....นิดนึง กร๊ากกกกกกก
จริงๆจะลงให้มันตอนเดียวกัน...ไม่ทัน มีคนบีบคอจะใช้คอมต่อ
เอาไปเท่านี้ก่อนละกัน เดี๋ยวมาต่อให้ใหม่
ขอขอบคุณที่ยังติดตาม :pig4:
-
^
^ :z13:
**********************8
:fire: :serius2: โหยยยยเลือกสงสารไม่ถูกเลยอ่ะ
แต่วาแจ็คใช้วิธีกายภาพในการอธิบายแต่มันก็ยังไม่พอกับนังนู๋ของอิป้าหรอกนะ
ยิ่งทำให้เข้าใจผิดใหญ่เลยอ่ะเหมือนดูถูกเชนทร์ว่าเป็นที่ระบายค.ไคร่ยังไงไม่รู้
ชิมินังหนู
“เอะอะก็ทำ เอะอะก็ทำ!!! รู้บ้างมั้ยว่าคิดยังไง!!!”
>> :sad12:
“อย่า....ทำแบบนี้.....ไม่...ฮึก....ไม่รักกันแล้วก็อย่าทำ....แบบนี้....เลย......”
>>โหนังหนูของอิป้า คิดมาตลอดทั้งวันนะเนี่ย ทรมานแย่เลยลูก
เพราะไม่คุยกันเพราะว่าคิดไปเองกับภาพที่เห็น จริงๆถ้าต่างฝ่ายต่างมั่นใจสักนิดเฮ้ออ
อีกอย่างอินู๋ก็ไม่แน่ใจว่าภาพที่เห็นอ่ะ ปวดร้าวกับรักเก่าหรือว่า หึงและหวงไอ่เจ้าเชนทร์กันแน่
กระซิกๆๆ:sad12::sad12:
+1 จัดให้ Melos คะ
-
แบบนี้เค้าเรียกว่าตบเพราะรักเนอะ
มารอฉากวาบหวิว :haun4:
-
อิหนูมีโหดงานนี้ หึหึ โดนซะบ้างแจ็ค ให้เข้าใจผิดไปเรื่อย
ทำอิหนูหรอแจ็ค :beat:
-
> < '"
-
:sad4: อย่าทะเลาะกันเลย ดีกันเหอะนะ
วิธีง้อของแจ็ค ใช้ตอนนี้ยังไม่ได้ผล งั้นก็
คุยกันด้วยวาจาก่อนนะ พอเข้าใจกันดีแล้ว
ก็ค่อยมาสานต่อ ทางกายกันอีกที :z1:
รักแจ็ค รักเชนทร์ ^^
-
:-[อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก “แจ๊ครักเชนทร์คนเดียวนะ!!!!” เขิลลลลลแทนนนน ชอบๆๆๆๆๆ รอๆๆๆๆๆๆๆๆมาเร็วๆๆเน้ออออออ o13
-
“แจ๊ครักเชนทร์คนเดียวนะ!!!!” :-[
นู๋เชนทร์ ฟังแจ๊คพูดก่อนนะ
รักกันขนาดนี้แล้ว ต้องเชื่อใจกันสิ คนอ่านลุ้นจะแย่แล้ว 55+
รอตอนต่อไปด้วยใจระทึก..
:pig4:
-
โอ๋ น้องเชนทร์อย่าคิดมากลูก เสียใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย
ค่อยๆคุยกัน พูดและฟังกันให้ดี
-
โห... เชนทร์คงจะอึดอัดใจมากๆเลยอะ กับเรื่องนี้ พอสติหลุดที ถึงกับตบแจ๊คเลย
ใจเย็นๆกันน้า... ค่อยๆคุยกันดีๆ แล้วใช้เตียงรักประสานรอยร้าว อิอิ :z1:
-
นายแจ๊คจะมาปากหนักอะไรนักหนา อมพนำอยู่ได้ตั้งนาน
-
แจ๊คทำให้เชนทร์เข้าใจผิดเองนะ
ทั้งไม่พูดด้วย ทั้งไปคุยดี๊ดีกับเบลล์
แบบนี้นังหนูไม่เสียใจได้ไง
ประโยคเดียวชัดๆ แบบนี้ >> “แจ๊ครักเชนทร์คนเดียวนะ!!!!”
หวังว่าจะทำให้เข้าใจกันได้นา
บวก 1 แต้มจ้า รออ่านต่อนะจ๊ะ
-
คนแต่งเมา หนูรับไม่ได้ เพราะหนูเป็นเด็กดี o18
มาแล้วซะที รอตอนหน้า เอิ๊กๆ :z1:
+1 Forever นะจ๊ะ
ปล จะหน้าหนาวแล้ว ถ้ามาลงช้าอีก จะขึ้นไปตามที่ เชียงใหม่ ถือโอกาสไปเที่ยวด้วยเลยนิ
ปล2 :pig4: สำหรับนิยายหนุกๆน้า
ปล3 เชนท์ น่ารักอ่ะ " ไม่รักกันแล้ว ก้ออย่าทำแบบนี้ " ทำแบบไหนว้า อิอิ :haun4:
-
:serius2: มันค้างงงงงงง
ทำงี้ได้ไงเชนทร์
รับไม่ได้ (ซะเมื่อไหร่)
-
หวังว่าประโยคสุดท้ายนั้นคงช่วยได้นะ :เฮ้อ:
-
ค้างอ่ะค่ะคุณคนแต่งที่รัก :z3:
สงสารนังหนูอ่ะ ฮืออออ :o12:
เชนทร์สู้ๆ!! อย่าปล่อยให้คาราคาซังน๊า~
-
ลุ้นจนมดลูกเกร็งไปหมดแล้วเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
:z10:
ตอนที่ 41 คืนดี... (ด้วยอะไรวะ 55+)
รักเหรอ?
พูดง่ายไปมั้ง....?
“รักเหรอ......เออ ไม่ปฏิเสธ....กูก็รัก....รักมึงมากด้วย.....” ผมพูดด้วยความฟิวส์ขาด สภาพตอนนี้มันคงจะทุเรศน่าดู ผมทั้งโวยวายทั้งอาละวาดน้ำหูน้ำตาไหลเปรอะเปื้อนเป็นสาย เสื้อผ้าเลื่อนหลุดไปไหนมั่งแล้วก็ไม่รู้เพราะไอ่เหี้ยแจ๊คตัวแสบมันปลดด้วยความเร็วสูงไปเมื่อกี๊
อยู่ๆมันก็มา อยู่ๆมันก็ไป นึกจะพูดก็พูด นึกจะไม่พูดก็ไม่พูดงั้นเหรอ.....มันจะง่ายไปหน่อยล่ะมั้ง
ผมกัดริมฝีปากตัวเอง จ้องหน้ามันเขม็ง มันเองก็ดูจะอึ้งไปไม่น้อยกับคำพูดที่ผมสวนมันไปเมื่อกี๊ และในสภาพนี้ที่มันยังคงอึ้งอยู่นี่แหล่ะ....
*ผั๊วะ!!!!!!!! (อีกดอก -*-)
ผมต่อยมันเต็มๆ....เต็มๆจริงๆครับ หมัดนี้เพื่อ(มึง)เธอ 5555+
“อะ ...เชนทร์” มันพูดขึ้นเบาๆหลังจากที่โดนผมต่อยไปเต็มกราม สายตามันเต็มไปด้วยคำถาม ก็คงจะประมาณว่าต่อยมันทำไมนั่นล่ะ ผมเลื่อนมือตัวเองไปจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง กางเกงนอนที่ใส่อยู่ มันก็ร่นไปจนจะหลุด ไอ่บ้านี่มือไวชิบ -*-
ผมกับมันนั่งจ้องหน้ากันนิ่งไปเกือบนาที ไม่หลบสายตากันด้วยนะครับ แต่มันจ้องมาที่ผมแบบงงๆผมน่ะจ้องแบบจะเอาเลือดหัวมันออกเลยล่ะ
“กูรู้ว่ามึงเป็นคนพูดไม่เก่ง........” ผมเปิดบทสนทนาอีกครั้ง ไอ่แจ๊คพยักหน้านิดนึง ผมเลยพูดต่อ
“แต่มึงจะช่วยพูดกับกูตรงๆได้มั้ย.......” จนถึงท่อนนี้กลับเป็นผมเองที่น้ำตาคลอหน่วยขึ้นอีกครั้งหลังจากที่มันหยุดไปนาน....
“มึงไปไหน มึงทำอะไร มึงคุยกับใคร.....มึงบอกกูได้มั้ย......” ไหลพรากแล้วครับ....ท่อนนี้.....
“แล้วก็ขอทีเถอะ.....สื่อสารกับกูด้วยสายตาน่ะ.....ขอเหอะแจ๊ค......” ผมก้มลงปาดแขนตัวเองให้น้ำตาที่มันไหลนองหน้านี้น้อยลงไปบ้าง ซักนิดก็ยังดี
“กูยังเชื่อใจมึงอยู่นะ........”
“อะ....” ไอ่แจ๊คมันตั้งท่าจะพูดอะไรครับ แต่ผมสวนขึ้นมาก่อน
“ความสัมพันธ์ของกูกับมึงมันก็ยากอยู่แล้ว.....มึงอย่าทำให้มันยาก.....ฮึก.....กว่านี้เลย.....” หมดท่อนนี้ผมร้องหนักกว่าเก่าอีกครับ ในหัวมันมีแต่ภาพที่ผมกับมันอยู่ด้วยกัน ถึงมันจะเพิ่งผ่านไปได้แค่สองเดือน แต่มันก็มีแต่ความทรงจำที่มีค่าสำหรับผมทั้งนั้น....
ไอ่แจ๊คมันตรงเข้ามากอดผมไว้ทั้งตัว ผมก็ปล่อยตัวเองให้ผ่อนคลายในอ้อมแขนของมัน ต่างคนต่างนั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้นท่ามกลางความเงียบ....
“ขอโทษนะ...” ไอ่แจ๊คพูดขึ้นหลังจากที่ให้ผมบ่นบ้าอยู่คนเดียวเป็นนาน
“จะพยายามนะ....ขอบคุณที่ยังเชื่อใจกัน....” มันผละออกมา แล้วเชยคางผมขึ้นเบาๆให้ไปสบตากับมันตรงๆ (เมื่อกี๊ซบบ่ามันอยู่ครับ)
“อยากฟังมั้ย.....ว่าคิดยังไง.....” ผมพยักหน้าเร็วๆแล้วทำหน้ามุ่ย มันยังจะมีหน้ามาถามว่าอยากฟังมั้ย ไม่งั้นกูจะวีนแตกอย่างเมื่อกี๊เรอะ -*-
“เบลล์มาบอกว่าชอบแจ๊ค....” ผมตาโตเป็นไข่ห่านเลย น่านนนนนไง กูว่าแล้วไง.....คิ้วผมขมวดเป็นปมโดยอัตโนมัติเลยล่ะ (อาการนี้เขาเรียกหึงว่ะนังหนู)
“ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว.........ปฏิเสธไป เค้าก็บอกว่างั้นเป็นเพื่อนกัน.....ก็ตอบตกลง.....”
“อืม......”
“อ้อ........บอกเบลล์ไปแล้วนะว่าเราเป็นอะไรกัน” พอถึงประโยคนี้ไอ่แจ๊คยิ้มแฉ่งเลยครับ หน้ามันอย่างฮา เพราะที่ผมตบและต่อยมันไปเมื่อกี๊ก็เป็นรอยช้ำๆที่มุมปากกับสันกรามมันอะนะ ขนาดเต็มแรงแล้วนะนั่น หน้ามันดูเหมือนไม่ค่อยจะเป็นอะไรมากเท่าไหร่ (คงหนา เอิ๊กกกกก)
“ห๊า~~~~~” ผมผละออกจากมันอย่างรวดเร็ว ไอ่บ้านี่ก็หัวเราะหน่อยๆแล้วดึงผมเข้าไปคลุกวงในกับมันต่อ ผมก็ยื้อไปยื้อมากับมันนั่นแหล่ะ
“บอก บอกอะไร บอกไปว่าไง ห๊า~~~”
“ก็บอกไปตอนว่าคงตอบรับไม่ได้นั่นแหล่ะ บอกไปว่ามีแฟนแล้ว เค้าก็ถามว่าคนไหนก็เลยบอกไปเลย....” เวร.....เวรแล้ว ง่า~~~
“มึงไปบอกงั้นได้ไงวะ โอ๊ย เหี้ยแจ๊ค มึงงงงงง!!!” ผมเอะอะโวยวายใหญ่ มันก็หัวเราะนิดหน่อย แต่ไม่กี่วินาทีถัดมา มันก็หน้าถมึงทึงขึ้นมาทันที กูเริ่มตามอารมณ์มึงไม่ถูกละนะ -*-
“แล้วทำไมบอกไม่ได้.....เออ นี่ ไหนๆก็จะคุยแล้ว เล่นแต่แจ๊คนะเราน่ะ.....บอกมาเลยว่าวันแรกน่ะ คุยอะไรกันมากมาย” เสียงเหี้ยมมากมาย มึงจะมาข่มกูคืนเหรอวะ สาดดดดดดด ไม่มีทางซะหรอกมึง (แน่ใจนะ?)
“อย่าๆ มึงอย่ามาทางกู มึงอะแสบกว่ากู งี่เง่าห่าไรอยู่ก็ไม่รู้ ให้ไอ่แนนมาคุยทางนั้นที ทางนี้ที กูเครียดจะตายห่าไม่เห็นมึงจะมาอะไร” ขึ้นเสียงกลับครับ เดี๋ยวมันขึ้นมาเป็นต่อ 555+
“ที่งี่เง่าก็เพราะใครซักคนนี่ล่ะ.......” มันพูดเสียงนิ่งเลยครับ จ้องตาซะน่ากลัว แง้~
“ที่เครียดก็เพราะใครบางคนไปคุยกับคนอื่นนี่ล่ะ.....ท่าทางสนิทสนมซะด้วยสิ เลยเครียด.....ฮึๆ” มันพูดแล้วก็เอาปลายนิ้วมาป้ายตามคราบน้ำตาผมเบาๆ มือน่ะอ่อนโยน....แต่สายตานี่เอาเรื่องมากมาย
“เออๆๆๆ ไม่มีไรหรอกน่า.....ก็แค่.....เบลล์เคยเป็นรักแรกของกู....ก็แค่นั้น” พูดจบผมก็พุ่งตัวออกจากอ้อมแขนมันทันที แต่ก็......ไปได้แค่ครึ่งเตียง พ่อแก้วแม่แก้ว.....ลูกช้างเห็นชะตากรรมรางๆ ก็ไอ่บ้านี่สายตามันโคตรโหดอะ
“ว่าแล้ว......” มันส่ายหัวไปมา ผมก็ยิ้มแห้งๆให้มัน เอาล่ะสิ เอาแล้วไง งานเข้าแล้วไง เฮ้ยยยยยย แต่กูไม่ได้คิดอะไรน้า~~
“ว่าแล้วไรล่ะ....กูไม่ได้อะไรซักอย่าง มึงอย่ามาบ้าน่ะ เรื่องแม่งก็ตั้งนานมาแล้ว ตั้งแต่กูอยู่ ม.ต้นละเหอะ” ผมเอามือผลักหัวมันที่เริ่มจะขยับเข้ามาใกล้จนเกินงาม ระหว่างที่เถียงๆกันอยู่นี่ก็ยังนั่งอยู่บนเตียงอยู่นะครับ เมื่อกี๊ผมกระโจนออกไปแล้วมันไม่พ้น เหอๆ
“ก็แค่รู้สึก....ไม่ชอบ.....เวลาเห็นเชนทร์อยู่กับใคร.......” มันพูดนิ่งๆแล้วจ้องตาผมเนิ่นนาน ฮือ....คนนะมึงไม่ใช่พระอิฐพระปูน จ้องเอาๆ คือผมว่าถ้าเทียบกับเมื่อก่อนที่มันไม่ค่อยพูดเนี่ย ผมก็จะไม่ค่อยเผชิญหน้ากับมันมากนัก แต่พอเป็นแบบนี้แล้วมันแม่งงงง พูดแล้วจ้องๆๆๆๆๆ แล้วสายตามันนี่นะ ผมแพ้สายตามันอะ โอ๊ยยยยยยย~
ผมแอบคิดนะนี่ ว่าถ้าบอกให้มันพูดมากแล้วมันพูดด้วยจ้องด้วยแบบนี้นี่ มึงกลับไปเป่าสากเหมือนเดิมอาจจะดีกว่า T^T
“ยิ่งเห็นเวลาอยู่กับผู้หญิงแล้วมัน.......” ไอ่แจ๊คมันพูดแล้วเงียบไปครับ มันก้มหน้าลง หางเสียงมันก็เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
“......กูก็คิดเหมือนกัน.......” ผมพูดเบาๆ มันเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมแล้วยิ้มบางๆ ผมก็ยิ้มตอบมัน.....
“เฮ้ย....แต่เวลากูอยู่กับไอ่แนน ไม่เห็นมึงว่าอะไรนี่หว่า 555+” บรรยากาศรอบๆระหว่างผมกับมันดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดครับ แหม่ งงตัวเองเหมือนกันนะนี่ เมื่อกี๊ยังจะต่อยกันแทบตาย ตอนนี้นั่งหัวเราะด้วยกันซะแระ (เอ็งต่อยเขาฝ่ายเดียวเหอะนังหนู)
“แล้วไอ่แนนมันเป็นผู้หญิงมั้ยล่ะ...” ไอ่แจ๊คเลิกคิ้วอย่างกวนๆ แล้วมันกับผมก็ระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นมาพร้อมๆกัน มันก็แหงล่ะครับ ผมก็ไม่เคยคิดจะหึงเหมือนกันแหล่ะ เวลาเห็นไอ่แจ๊คอยู่กับไอ่แนน....และผมว่ามันก็คงคิดเหมือนกัน จริงๆก็ไม่ใช่แค่ไอ่แนนหรอกครับ กับน้องเมผมก็ไม่คิด...ก็นะ คิดก็บ้าแล้วครับพี่น้อง เอิ๊กกกก
“แล้วไง มีอะไรจะถามอีกมั้ยครับ เจ้าหญิง?” มันมองหน้าผมแล้วสบตาปิ๊งๆ น่ารักตายล่ะมึง ผมหยิบหมอนใบเล็กที่วางอยู่ข้างๆฟาดใส่หน้ามันดัง พุ๊บ!!! เจ้าหญงเจ้าหญิงไรวะ ไอ่นี่ท่าจะบ้า -*-
“เจ้าหญิงห่าไรล่ะ เออ....ไม่มีแล้ว แต่ต่อไปนี้ก็มีอะไรช่วยมาคุยกันตรงๆละกัน อย่ามองหน้ากูแล้วหวังให้กู transfer เข้าสมองเอาเอง คนนะว้อยไม่ใช่หุ่นยนต์....” ผมด่ามันอีกรอบ แล้วก็ตั้งท่าจะลุกออกจากตัวมันแต่ก็ลุกไม่ได้.....มันล๊อกไว้....ง่ะ
“ไม่โกรธเหรอ.....?”
“โกรธไร....ไม่โกรธแล้ว มึงไม่ได้รับรักเบลล์นี่” ผมตอบมันอย่างหวาดๆ รู้สึกแปลกๆวุ้ย
“ไม่ใช่เรื่องนั้น ไม่รับอยู่แล้วล่ะ ผมมีแฟนแล้วนี่” มันว่าแล้วก็ยิ้มๆตามสไตล์มันต่อ แล้วอะไรล่ะวุ้ยยย
“เปล่า....ก็เรื่องเมื่อกี๊ไง......” เมื่อพิจารณาจากสายตากรุ้มกริ่มของมันแล้วก็เอ่อ.... *โป๊ะ!! เสียงหน้าแดง (555+ เสียงห่าไรวะ / ก็อยากให้มันมีเสียงงี้อะ)
“เชี่ยยยยยย ถอยเลยมึงอะ” ผมถอยกรูดออกจากตัวมันทันที มันก็...เอิ่มมมม... คว้าข้อเท้าผมไว้แล้วลากเข้ามา จังหวะเดียวกันกับที่มันเข้ามาประชิดตัว...แล้วก็ยิ้ม....ยิ้มอีก ยิ้มเข้าปายยยยยยย
“ไม่โกรธเหรอ....”
“เปล่า.....เอ่อ จริงๆก็นิดนึง...” ทีแรกจะตอบว่าเปล่าครับ ลืมตัว นึกขึ้นได้ว่าเพิ่งบอกมันไปว่ามีอะไรให้บอก จะเผลอทำเองก็กระไรอยู่
“เอ่อ....ก็อยู่ๆก็จะทำ ไม่พูดไม่จาอะไรซักอย่าง คนนะเว้ย ไม่ใช่ตุ๊กตายาง” ผมพูดจบมันก็ยิ้มใหญ่เลยครับ ยิ้มไรของมันนักหนาฟะ (แจ๊ค / คนมันมีความสุข...)
“ก็แค่คิดว่าอยากจูบด้วยความรักซักที ที่ไหนได้ โดนต่อยกลับมาซะงั้น....” พูดจบมันก็คว้าตัวผมไปประกบจูบทันที เหมือนอีตอนที่แล้วเด๊ะเลยยยยยยย -*-
“อื้อ...พอแล้วน่ะ พรุ่งนี้ทำงาน” ผมผละออกจากมัน ผละออกมาก็สบตากันแวบหนึ่ง รู้สึกเหมือนเห็นความอยากในประกายตาของมันยังไงก็ไม่รู้ เสร็จ.....คืนนี้กู....ไม่เหลือ.....T^T
มันคว้าตัวผมเข้าไปจูบอีกรอบ ไอ่บ้านี่ไม่รู้เป็นอะไรชอบจูบซ้ำๆ แล้วตอนนี้มือมันนะ ยุ่มย่ามไปหมดแระ เสื้อผม กางเกงนอนผม มือไวสาดดดด
“.....ยอมให้ต่อยตั้งหลายที หมัดก็หนัก....ถ้าวันนี้หนักมือไปหน่อยก็อย่าเคืองกันนะครับ....ฮึๆ” พูดจบมันก็ไซร้ต่อ แล้วขอบอกเลยนะว่าวันนี้แม่งเหมือนแกล้งอะ ไม่รู้มันจะทำความเร็วทำบ้าอะไร ทุกทีมันจะช้าๆหน่อย อ่อนโยนกับผมหน่อย ตอนนี้นี่เหมือนวิ่งร้อยเมตรอะครับ ถอดได้ถอดเอา จับได้จับ ลูบได้ลูบ สัมผัสตอนนี้เหมือนมันเป็นทศกัณฑ์อะ สิบมือ เออ....แต่แถมมาอีกอย่าง ไอ่บ้านี่ท่าจะมีสิบปากด้วย มันแตะๆไซร้ๆเล็มๆอยู่นั่นล่ะ ฮืออออออ~~~ กูจะบ้า T^T
“ขอเอาคืนหน่อยเถอะ...” มันว่ายิ้มๆแล้วก็ใส่มาเต็มสตรีม หลังการเล้าโลมยาวนานประมาณชาติเศษของมัน ที่ทำเอาผมแทบจะระทวยไปกับพื้นเตียง มันช้อนตัวผมขึ้นมา จัดการเอาหมอนที่กองระเกะระกะมาหนุนเอวผมไว้ ผมเงยหน้าขึ้นมอง แล้วก็ต้องทิ้งตัวลงไปอีกรอบด้วยความอาย
.....จะกี่ทีก็ไม่ชินซักทีสิน่า.....
“อึ๊!!!! อ๊ะ...ซื๊ดดดด” เจ็บงะ T^T ไอ่เชี่ยนี่กระแทกเอากระแทกเอา หัวสั่นหัวคลอน มือมันก็ป้วนเปี้ยนอยู่กับไอ่ส่วนกลางลำตัวของผมที่เหมือนจะกลายเป็นของเล่นของมันไปแล้ว เห็นจับๆลูบๆอยู่ได้ -///-
มันเอื้อมมือมาช้อนตัวผมขึ้นไปสู่ท่าอีกท่าที่มันบอกว่าชอบนักชอบหนา (กูเห็นมึงก็ชอบทุกท่า) ใบหน้ามันอยู่ระดับอกผม มันก็จูบๆกัดๆไปบ้าง เจ็บครับ ไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ขอบอกว่าข้างล่างเจ็บกว่า...ครั้งนี้มันเจ็บๆจี๊ดๆไงไม่รู้
“ฮึ๊....อะ อื๊อออออ~~ เจ็บ อ๊ะ....อา....อะ” ผมส่งเสียงออกมาอย่างเสียมิได้ มันเจ็บนิดๆจริงๆนะ ไอ่แจ๊คก็หันหน้ามากระซิบข้างหูผม
“เจ็บหน่อยนะ....ขนาดแจ๊คยังรู้สึกเลยว่าวันนี้มันขยายตัวเป็นพิเศษ........สงสัยจะเพราะหมัดของเราแน่ๆ.....ฮึ” อะ ไอ่บ้านี่!!!! ผมกำลังจะอ้าปากด่ามันต่อ แต่มันก็อาศัยจังหวะที่กำลังยกตัวผมขึ้นนั้นมาประกบปากผมอีกรอบ สงสัยจะรู้มั้งว่าจะด่า แหะๆ
หลังจากนั้นก็....อย่าถามเลยครับ เอาเป็นว่า......ผมว่ามันไม่ต่ำกว่า 9 ท่า....คอนเฟิร์ม!!! T^T
………………………………………
จิ๊บๆๆๆ (เสียงนกร้อง –ว่าแต่แถวนั้นมีเรอะ / กรูก็ไม่รู้เหมือนกัน กร๊ากกกก)
“อื้อ........โอยยยยยย” แงะครับแงะ....ใช้คำว่าแงะเลยล่ะ ออกจากอ้อมแขนของมันที่ยังคงนอนยิ้มอย่างมีความสุข มุมปากของมันเป็นสีม่วงช้ำ รวมทั้งตรงสันกรามด้วย แหะๆ ดูเหมือนไอ่นี่จะฝีมือผม....แต่ไอ่รอยแดงๆช้ำๆทั่วตัวผมนี่ก็....ฝีมือมันอะ T^T
ตกลงนี่มันปล้ำผมแก้แค้นรึเปล่าเนี่ย.....เวรกรรมจริงกรู......
ผมลากสังขารตัวเองเข้าห้องน้ำไปจนได้ พอออกมาก็ยังพบว่ามันยังคงนอนที่เดิม...และท่าเดิม.....คนที่ควรจะหมดแรงคือกรูนะ มึงอะโดนต่อยทีสองทีทำเป็นสลบ กูโดนหนักกว่ามึงอีกอะ กูยังต้องตื่นมาทำข้าวเช้าให้มึงเลยยยยยยยยยยยย T^T
ผมลากสังขารตัวเองเดินไปห้องครัวจนได้ พอเปิดประตูไปก็พบไอ่แนนและน้องเมนั่งกินข้าวกันอยู่ บรรดาสาวหมวยหนุ่มตี๋ทั้งหลายยังไม่ตื่นกัน เพราะเขายังไม่เริ่มทำงานครับ
“ไงมึง....ดีกันยัง” ไอ่แนนเงยหน้ามาถามทั้งๆที่ปากเคี้ยวขนมปังจนแก้มตุ่ย ผมกำลังจะอ้าปากบอก...
“ดีแล้ว.....” เป็นไอ่เหี้ยแจ๊ค.....โผล่มาจากไหนล่ะนี่ แหม่....นินทาไม่ได้เลยนะมึ๊งงงงงง
“เออ ดีละ แล้วปากมึงโดนไรมา...อ๊ะๆ อย่าบอกนะว่า....” ไอ่แนนกลืนขนมปังดังเอื๊อกแล้วมองสลับไปมาระหว่างผมกับไอ่แจ๊ค น้องเมก็เดินกลับมายิ้มให้ เพราะเมื่อกี๊น้องเค้าไปปิ้งขนมปังเผื่อผมกับไอ่แจ๊คมาน่ะครับ
“อย่างที่มึงคิดแหล่ะ ฮึๆ...” ไอ่คู่หูบรรลัยยยยยยยย ไอ่แจ๊คเดินไปนั่งข้างไอ่แนนแล้วยิ้มหื่นๆกันทั้งคู่....เฮ้อออออออออ
เออ แซวไปเหอะ.....
แต่ขอล่ะ ไม่เอาละนะทะเลาะกันที แล้วคืนดีแบบนี้นี่ก็ไม่ไหวนะ เหนื่อย -*-
จบตอนที่ 41 คืนดี... (ด้วยอะไรวะ 55+)
**************************************
ทีแรกก็ว่าจะให้มันโกรธกันต่อซัก 2-3 ตอน...
แต่ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวผิดคอนเซ็บต์ เรื่องนี้อะให้แบบว่าอ่านสบายๆ ไม่เครียด ไม่นอยด์
ง่วงเน้อ ไปละ
ขอขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตาม :pig4:
-
ู^
^
:z13:
ไม่นอยด์ไม่เครียด มีแต่ :pighaun: แบบที่ไอ่แจ็คชอบอ่ะ
อั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โดนสักผลั่วะสองผลั่วะ คุ้มมั๊ยฟ่ะนังหนู
ระบมเลยดิ หึหึ ขำนะเล้าโลมประมาณชาติเศษ ก็ต้องกินพลังนู๋ให้หมดก่อนสิจ๊ะ
จะได้ไม่มีแรงขัดขืน อิอิจะพลิกแบบไหนกี่ตลบจัดมา นังหนู พร้อมคะ :a9:
+1 จัดให้คะ
-
คืนดีกันแบบนี้แจ็คคงชอบ
แต่ันังหนูเหนื่อยเนอะ :m25:
แจ็คคิดได้ไงอ้ะ หมัดนังหนูช่วยเพิ่มขนาดด้วยรึนั่น ช่างตอบมาได้นะ
แบบนี้หละดี อย่าโกรธกันนานเลย เดี๋ยวเครียด
บวก 1 แต้มนะจ๊ะ
-
:z1: ฮี่ๆๆๆๆๆๆ คืนดีกันแล้วววววววว :m25:
ขำเรื่องหมัดเพิ่มขนาดมากมาย ใช้ได้จริงเปล่าเนี่ย อุอุอุ
-
:-[ o13
-
ช่ายเรื่องนี้ไม่เครียดไม่นอย ถูกแล้ว เรื่องนี้มีแต่ความหื่น หื่น และหื่น
อิอิ :z1:
ตอนนี้นังหนูน่าร้ากกกกก
-
ดีกันแล้ว....
แจ๊คเอาคืนได้คุ้มจริงๆ :haun4:
-
:z1: อิอิ ดีกันแล้ว
ชอบบบบบบบบบบบบ
-
:m25: ตีกัน ดีกัน แบบนี้บ่อยๆคงจะดี :z1:
-
ดีกันแล้ว เย้ .. :mc4:
เวลาโกรธแล้วคืนดีกัน นุ๋เชนทร์จะเหนื่อยเป็นพิเศษนะ
แจ๊คเอาคืนนังหนูเกินคุ้มแล้วมั๊งเนี่ย 55+
ไม่เครียด ไม่นอยด์ เพราะนู๋เชนทร์กับแจ็คน่ารักกก ^^
:pig4:
-
หวานก้อหวานซะ
โหดก้อโหด ไปนะ นังนู อิอิ
+1 นะจ๊ะคนแต่ง
ปล. คิดถึงเน้อออ :กอด1:
-
ก็เข้าใจนะว่านังหนูเหนื่อย
แต่อยากให้ทะเลาะแบบนี้อีกซัก 3 รอบจัง :z1:
-
:z1: :z1: :z1:
:L2: :กอด1:
-
:z3:
ตอนที่ 42 ของขวัญแสนวิเศษ
ลืมอะไรกันไปรึเปล่า.....?
“นี่ๆ เชนทร์พาเบลล์ไปเที่ยวหน่อยสิ.....” เอ่อ......เบลล์ครับ ผมกับไอ่แจ๊คนั่งเล่นรับลมอยู่หน้าอพาร์ทเมนท์แหล่ะ ผึ่งพุงหลังอาหารเย็น เหอๆ
“แล้วคุณว่างวันไหนล่ะครับ...” เปล่าครับ ไม่ใช่ผมนะที่ตอบอะ ไอ่แจ๊คมันตอบบบบบบบ เบลล์ก็ยิ้มๆ แต่ผมก็ดูไม่ค่อยจะออกว่าคุณเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่ไอ่แจ๊คมันบอกเบลล์ไปแล้วนี่หว่า....
“พรุ่งนี้ว่างมั้ยล่ะคะ?” เธอพูดพร้อมกับยิ้มกว้างเหมือนเด็กๆ อย่างที่บอกครับ ผมเดาเธอไม่ออกจริงๆนะ
“พรุ่งนี้หยุดนี่คะ” เธอว่ายิ้มๆอีก ผมก็ทำหน้างงๆ แล้วเธอรู้ได้ไงอะ แต่เธอคงรู้ว่าผมสงสัยอะไร เธอก็เฉลยออกมาก่อนว่าเห็นจากตารางการทำงานมา เพราะมันจะมีเอกสารประกาศตลอดอะครับว่าใครมาทำงานวันไหนเมื่อไหร่ วันนี้พวกเด็กใหม่เขาเข้าออฟฟิตไปOrientation กัน... ไอ่แจ๊คก็พยักหน้าน้อยๆแล้วหันมาทางผมเป็นทำนองว่าขอความเห็น.... และในช่วงเวลาแห่งความลำบากใจนี้ก็มีคนๆหนึ่งผ่ากลางวงมาเลยครับ....
“แล้วจะไปไหน?” ไอ่แนนครับ เจ้าเก่า ไม่รู้มันจะแมนไปไหน ยืนกระดิกตีนเหมือนจะรอกระทืบใคร และน้องเมก็ฉากเดิมครับ อยู่แถวๆหลังไอ่แนนแหล่ะรายนี้...
“ก็อยากไปในเมืองน่ะค่ะ” เบลล์พูดแบบไม่ยินดียินร้ายเลยครับ จังหวะนี้ก็มีเพื่อนกลุ่มของเบลล์เดินมาสมทบกันอีก บรรยากาศที่ออกจะมาคุเมื่อครู่ก็ค่อยๆจางลง สรุปไปๆมาๆก็กลายเป็นไปเที่ยวกันทั้งกลุ่ม ก็มีพวกผม 4 คนแล้วก็เบลล์กับเพื่อนๆอีก 5 คนครับรวมกันก็ 10 คนพอดี คงเปลืองค่าแท็กซี่น่าดู อย่างน้อยก็ต้อง 2 คันอะ
นัดแนะเวลากันแล้วก็แยกย้ายกันกลับห้องครับ เพราะวันนี้ก็เหนื่อยกับงานมาทั้งวันแล้ว...
“นี่มึง.....” ผมกดรีโมทเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆหาไรดู ไอ่แจ๊คมันก็นั่งอ่านหนังสือของมัน มันเงยหน้าขึ้นมาตามที่ผมเรียก
“หืมม์” มันส่งเสียงในลำคอแล้วก็ก้มลงไปอ่านนิยายภาษาเยอรมันที่มันเอาติดมาด้วยจากเมืองไทยต่อ (มีใครจำได้มั้ยเนี่ย ว่าไอ่แจ๊คมันเป็นลูกเสี้ยวเยอรมัน?)
“มึงว่า....พรุ่งนี้จะเป็นไงวะ?” ผมหันไปถามมันอย่างจริงๆจังๆ ไม่รู้สิครับ ไม่รู้ว่าเบลล์เขาจะคิดยังไงอะสิ ไอ่แจ๊คมันปิดนิยายของมันแล้วเดินมานั่งข้างผมที่เอกเขนกดูทีวีอยู่
“คงไม่เป็นไงหรอก....คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง...” มันพูดแล้วยิ้มบางๆให้ผม ผมก็ยิ้มตอบมันแหล่ะ มันเอื้อมมือมาลูบหัวผมแรงๆ2-3 ทีแล้วก็ลุกไปที่เดิมของมันเพื่ออ่านหนังสือต่อ ผมก็เลยปิดทีวีแล้วเดินไปที่โต๊ะคอม เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองไม่ได้เล่นเนทนานมากๆแล้ว (ก็ตอนกลางคืนโดนกวนบ่อยอะเนาะ เหอๆ)
ผมเปิดเวบ เช็คเมล ออนเอมไปเรื่อย...เพื่อนๆในกลุ่มผมก็หายไปกันหมด ไอ่แมนที่ปกติจะออนแทบจะตลอดเวลาก็ไม่ออน ไอ่ทินก็ไม่ออนเหมือนกัน (พอดีเขาทำอย่างอื่นกันอยู่...) ผมทักทายเพื่อนฝูงที่ยังออนกันประปรายไปเรื่อย คุยเรื่องสัพเพเหระตามประสาคนที่มาอยู่ไกล
ผมเปิดสลับหน้าไปเชคจดหมายอีกรอบก็พบกับเมลจากเพื่อนที่เจอกันที่นี่อีกกลุ่มหนึ่ง จำกันได้มั้ยครับ มาเรีย เจเน็ท เท็ดดี้กับเควินอะครับ (จากตอนที่ 17 – ไปเที่ยวท่าเรืออะ นานละ) เขาส่งมาถามเรื่อง buddy pass ที่เคยสัญญากันไว้ ผมเลยเรียกไอ่แจ๊คมาดูครับ ผมก็เดินไปตามน้องเมกับไอ่แนนให้มาที่ห้อง เพราะถ้าจะไปตามที่เคยนัดเขาไว้มันก็ต้องไปกันหมด พอสองสาวมาก็เลยนัดวันตกลงกันเรียบร้อย เพราะช่วงสัปดาห์หน้าพวกผมจะได้หยุดติดๆกันประมาณ 3 วัน เลยขอเป็นช่วงนั้น จะได้ดูแลพวกเขาดีๆหน่อย (รู้สึกจะมีแต่โปรแกรมเที่ยวน้อ -*-)
นั่งคุยเล่นกันซักพัก ไอ่แนนกับน้องเมก็ขอตัวกลับห้องไป ผมก็เริ่มง่วงเลยปิดคอมตัวเองแล้วมุดเตียงนอนเลย ส่วนไอ่แจ๊คอะนะ....ยังนั่งอ่านนิยายของมันอยู่ครับ ผมก็ไม่สนใจละ ง่วง...-*-
ตื่นมาตอนเช้าด้วยความสดใส วันนี้วันสบายๆครับ เลยทำข้าวเช้าแบบเต็มรูปแบบซักหน่อย ปกติตื่นสายมั่ง อะไรมั่งเลยยัดขนมปังอย่างเดียว พอผมทำเสร็จก็ไปตามไอ่แจ๊คมากิน ไอ่แนนกับน้องเมก็มาพอดี เลยนั่งคุยอะไรกันเรื่อยเปื่อย ไอ่แนนก็ถามๆเรื่องเบลล์ครับ ผมกับไอ่แจ๊คเลยเล่าไปหมดเลย....ไหนๆก็ไหนๆ ไม่ต้องปิดต้องบังกันแล้วพี่น้อง - -
“เออ...อีนี่ก็แปลก......รู้ว่าเขาได้กันแล้วยังมายุ่ง....” ไอ่แนนมันบ่นของมันเซ็งๆ แต่ผมสะดุดตรงอี ‘ได้กันแล้ว’ นี่ล่ะ....ยังกะละครหลังข่าว -*-
“เค้าอาจจะแค่อยากเป็นเพื่อนจริงๆนะคะ....” น้องเมพูดขึ้นหลังจากเงียบฟังมานาน
“ถ้าเป็นแบบนั้นก็จะดีมากเลยล่ะครับ...” ไอ่แจ๊คหันไปตอบน้องเมครับ มันจะค่อนข้างสุภาพกับน้องเมนะ แต่ก็สนิทกันหมดล่ะครับ น้องเมก็ยิ้มๆตอบ แล้วก็พูดต่อ
“เมว่าเมดูออกนะ.....ว่าเค้าไม่ได้ชอบจริงจังซักคน” น้องเมพูดนิ่งๆ ไอ่แนนก็หันมาถามต่อ
“ดูไงอะลูก...”
“ก็.....ไม่รู้สิคะ สายตาผู้หญิงด้วยกันอะพี่แนนก็.....มันแบบว่า.....มันไม่ใช่อะค่ะ เค้าไม่ได้เข้ามาในเชิงชู้สาวแน่ๆ.....เมคิดว่างั้นนะ” เออ....สงสัยไอ่แนนมันจะไม่ใช่ผู้หญิงละมั้ง ไม่เห็นมันจะดูออก
“อืม......ถ้าเป็นงั้นก็คงดี” ผมครับ.....เฮ้อ....นึกถึงอดีตแล้วก็นะ.....แต่ถามว่ายังรักเบลล์มั้ย มันก็ไม่ใช่นะครับ แต่ความทรงจำดีๆน่ะ มันเหลืออยู่แล้วล่ะครับ....
*แกร๊ก~
เป็นเบลล์นั่นเองครับ เปิดประตูเข้ามาพอดี ก็เอ่ยทักทายกันตามมารยาท แล้วก็เรียกเพื่อนๆเค้าเข้ามา ได้เวลาออกเดินทางละสิ ไอ่แจ๊คก็ไปโทรศัพท์หยอดเหรียญเพื่อเรียกแท็กซี่ครับ ไม่นานมาถึง แท็กซี่สองคันแบบรถแวน ก็ขึ้นกันไป นั่งประมาณเกือบๆ 15 นาทีก็มาถึงที่หมายคือใจกลางเมืองที่เราอยู่กันล่ะครับ บรรยากาศรอบๆก็คึกคักดี ยิ่งกลุ่มสาวหมวยนี่ยิ่งคึกกันใหญ่เพราะเค้าเพิ่งเคยเข้ามา พวกผมเคยเข้ามาเดินเล่นไปรอบสองรอบแล้วล่ะครับ แต่ก็ดีอะ ตระเวนถ่ายรูปกันไปเรื่อยๆ กล้องใครกล้องมัน
เดินไปจนถึงปาร์คแห่งหนึ่งครับ ใบไม้สีแดงร่วงเต็มพื้นเชียว ก็เลยถ่ายรูปกันใหญ่ อากาศอบอุ่นกำลังดี ลมพัดมาบ้างเป็นระยะๆแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคเท่าไหร่
ผมทิ้งตัวลงนั่งที่ม้านั่งข้างทาง ไอ่แจ๊คเห็นดังนั้นมันก็มานั่งตาม ก็ไม่ได้นั่งใกล้อะไรนะครับ นั่งห่างกันเลยล่ะ แบบผมนั่งมุมซ้าย มันนั่งมุมขวา....มันเป็นเก้าอี้ตัวยาวอะครับ ผมก็หันไปมองหน้ามัน คือสงสัยไง มันนั่งซะเหมือนคนไม่ได้มาด้วยกัน แต่คือไม่ได้หมายความว่าจะให้มานั่งกระแซะอะไรขนาดนั้นนะ -*-
ผมหันไปมองหน้ามัน มันก็ยิ้มให้ทีนึง....อืม ยิ้มในแบบของมันแหล่ะ.....ก็...เอ่อ ก็หล่อ....ดี แหง่ะ...
จะว่าไปก็ไม่ได้เห็นมันในรูปแบบนี้นานแล้วแหล่ะ แบบแต่งตัวเต็มยศไรงี้ ก็ปกติเห็นแต่ชุดนอน ชุดทำงานอะ (และชุดวันเกิด 55+) มันก็เป็นคนที่ดูดีคนหนึ่งล่ะครับ....
ผมก้มหน้าลงมองตักตัวเอง.....เอ่อ....ง่ายๆแหล่ะคือกูเขิน...ไม่รู้สิ มันยิ้มซะหวานเยิ้มขนาดนั้น...ไม่รู้แม่งคิดไรพิเรนทร์อีกรึเปล่า -*-
*แชะ
ผมเงยหน้าขึ้นหลังจากได้ยินเสียงชัตเตอร์.....
เป็นเบลล์เองครับ....
เธอเดินยิ้มแฉ่งเข้ามาหาผมกับไอ่แจ๊คที่ยังคงนั่งท่าเดิมอย่างนั้น ผมก็เพิ่งมาสังเกตใกล้ๆนี่แหละ ว่าเบลล์เอากล้องมาสองตัว เป็นกล้องดิจิตอลตัวหนึ่ง และอีกตัวเป็นโพลารอยด์.....
กล้องทำงานโดยการส่งรูปถ่ายแผ่นหนึ่งออกมา เบลล์หยิบปากกาด้ามหนึ่งขึ้นมาจากกระเป๋าของเธอแล้วเขียนอะไรหยุกหยิกลงไปข้างหลังรูป.....
เธอเดินมาหยุดตรงหน้าผม แล้วยื่นรูปถ่ายโพลารอยด์ใบหนึ่งให้ครับ......
แล้วเธอก็ยิ้ม....ยิ้มให้ผมอีกครั้ง ยิ้มน่ารักมากๆเลยล่ะ....
“ของขวัญ” เธอพูดสั้นๆ แล้วหันหลังเดินไปเลยครับ.....ไอ่แจ๊คมองมาที่ผมและรูปถ่ายใบนั้นอย่างงงๆ มันก็เห็นเหตุการณ์ตลอดล่ะครับ ผมก็งงพอกับมันแหล่ะ มันก็เขยิบมาใกล้ๆผม ผมหยิบรูปถ่ายใบนั้นขึ้นมาดู.....
เป็นรูปที่ผมกับไอ่แจ๊ค...นั่งกันคนละฝั่งของเก้าอี้ มีต้นไม้สูงๆยืนต้นเป็นแบ๊คกราวด์ บรรยากาศข้างหลังเป็นใบไม้สีแดงที่โปรยปราย และน่าแปลกที่เพื่อนๆเราเดินเล่นกันมั่วซั่วไปหมด แต่ในรูปกลับไม่ติดรูปใครอื่นเลย นอกจากผมกับมัน และคงเพราะด้วยกล้องด้วยล่ะครับ บรรยากาศของรูปมันดูอบอุ่นมากๆจริงๆ.....
ในรูปใบนั้นผมก้มหน้านิดๆครับ ตรงใบหูเป็นสีเข้มนิดหน่อย เบลล์คงถ่ายไปติดพอดี ส่วนไอ่แจ๊ค เป็นตอนที่มันหันหน้ามามองผม รอยยิ้มน้อยๆของมันก็ปรากฏชัดบนภาพเช่นกัน....
ผมพลิกไปด้านหลังรูปก็พบข้อความของเธอครับ....
“Special Gift for You & Your Lover”
p.s I just kidding you about your boy…don’t angry me. OK?..... Always Hope you happy…EVER AFTER…
…Belle…
ผมเงยหน้าขึ้นหลังจากอ่านประโยคนั้นเสร็จ ก็เห็นเบลล์ยืนอยู่ไกลๆ โบกมือให้ผมอย่างร่าเริง ผมยิ้มตอบเธอด้วยใจจริง ผมมองไปด้านข้างของตัวเอง....ไอ่แจ๊คมันก็ยิ้มเหมือนกัน มันโบกมือน้อยๆให้เบลล์แล้วก้มหัวนิดๆเป็นการขอบใจ เบลล์เห็นก็โค้งตัวนิดๆเช่นกัน
ไม่ว่าเวลาผ่านไปกี่ปี เธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิมล่ะครับ......ยังคงน่ารักเสมอ....
ผมอ่านข้อความนั้นอีกครั้งด้วยความสุขเต็มเปี่ยม ไอ่แจ๊คชำเลืองมองผมยิ้มๆแล้วก็หันไปนั่งสบายๆของมันต่อ
“เป็นคนดีนะ....น่ารักดี.....” ไอ่แจ๊คพูดขึ้นลอยๆครับ
“อืม......คงเพราะงี้ล่ะมั้ง เค้าถึงเป็นรักแรกของกูไง....” ผมหันไปพูดกับมันขำๆ มันก็หัวเราะนิดหน่อย
“อืม.....ก็คงต้องยอมให้ล่ะ.......รักแรกน่ะสวยงาม แต่มักไม่สมหวัง....”
“แล้วต้องให้รักครั้งต่อมาที่ไม่ค่อยสวยงามกับคนอย่างมึงใช่มะ.....มันถึงจะดี.....” ผมหันไปแซวมันเล่นๆ มันก็หันมายิ้มให้ผมนิดๆ
“ก็คงงั้น......ถึงมันไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่......แต่ให้สมหวังดังใจก็พอ....”
“น้ำเน่านะมึงง่ะ” อดแซวไม่ได้ครับ ไม่ใช่อะไรหรอก....เขิน -///-
“ฮึๆ....คงงั้น.....”
ผมบรรจงเก็บของขวัญพิเศษชิ้นนี้เข้ากระเป๋าเป้ครับ....มันมีค่าอย่างมากเลยล่ะ.....
ซักพักก็ย้ายขบวนกันไปที่อื่นๆบ้างครับ สุดท้ายก็เดินเข้ามอลล์กัน เพราะเริ่มจะหิวข้าว แล้วทั้งขบวนน่ะครับ สาวๆซะ 8 คน เค้าก็อยากช๊อบฯกัน ก็เลยเดินเล่นกันไปเรื่อยๆ จนเย็นก็เรียกแท็กซี่กลับบ้านกัน....
รู้สึกดีจริงๆครับวันนี้....
จบตอนที่ 42 ของขวัญแสนวิเศษ
*********************************
ไม่เครียด ไม่นอยด์ ไม่บีบคั้น และ.....ไม่มีสาระ กร๊ากกกกกก+
นั่นคือนิยามของเรื่องนี้ :-[
วันนี้ ' รมณ์ดี เดี๋ยวมาตอบเม้นท์
ขอขอบคุณผู้ที่ยังติดตาม :pig4:
-
ตอบเม้นท์ๆๆๆ (เอาตั้งแต่หน้า 37 ขึ้นไปนะ)
mecon --- เม้นท์ละเอียดรอบคอบจริง~จริ๊ง สาวสวยนางนี้ มามะจุ๊บที + คืนให้แล้วนะจ๊ะคนจ๋วยยย
dhejanatt ---แม่น ตบเพราะรัก และเพราะมันงี่เง่า!!!
lolojung --- นี่มาตบไอ่แจ๊คซ้ำอีก ตอนถัดไปมันก็โดนอีกหมัดนะนั่น
Salim021 --- เหอๆ...
morrian --- ว่าจะบอกหลายทีละ รูปในดิสนี่ มันน่า..... :z1:
kitty --- ใจเย็นจ้ะหนูลูกแมววววว เขิลล์ไรจ๊ะ จุ๊บุๆๆๆ
yayu --- ขอบคุณมากมายที่รออ่านด้วยใจระทึกฮับ (ขั้นนั้น)
กุหลาบเดียวดาย --- ใช่มะ ค่อยพูดค่อยจากันก็ได้... ป.ล เข้าใจตั้งชื่อนะเรา
patz --- นี่ก้อีกราย แหม.....แอบหื่นนะเรา
jokirito --- พี่ครับ ใจเย็นครับพี่ *0* ไอ่แจ๊คโดนหลายวุ้ยวันนี้ 55+
namtaan --- ไอ่แจ๊คโดนอีกแล้วววววว ป.ล ขอบคุณสำหรับ + ฮับ
ï_Kiss_U♥ --- มาเล๊ยยยยย ขึ้นมาเล๊ยยยยยยย เราจะพาร่อนนนนนนน วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
a_tapha --- ว่าแต่ตกลงรับได้หรือไม่ได้นิ -*-
@BUA@ --- เหมือนจะไม่ค่อยได้ แหะๆ
CuteBear --- ไม่ค้างแระ ไหลลื่นปื๊ดๆ เย้ยยยย
oaw_eang --- เป็นเกียรติอย่างสูงฮับที่เจ๊สองมาเยี่ยมเยียนกระทู้ ว่าแต่ลุ้นจนมดลูกเกร็งเลยเหรอ เดี๋ยวเค้าช่วยนวดให้มั้ย...
mecon --- ฮาตอน "นังหนู...พร้อมค่ะ" อะ กร๊ากกกกกก
namtaan --- มีนะ.....ลงไม้ลงมือกันก่อน แล้วอารมณ์มันค้างมั้ง :z1:
jokirito --- ลองดูๆ แต่จากประสบการณ์ (ทางอ้อมน่ะ ทางอ้อม อย่าคิดลึกเน้อ) การทะเลาะกันก่อนช่วยเพิ่มอรรถรส ....พูดไรไปวะกรู
kitty --- ขอบคุณฮับบบบ
lolojung --- ไม่เครียด ไม่นอยด์ ไม่มีสาระ....เย้ยยยยย
patz --- หื่นจริงพ่อคุณ :z1:
a_tapha --- ชอบที่มันดีกันแล้ว? หรือชอบที่มันได้กัน? กร๊ากกกก
morrian --- มีหลายคู่เป็นงี้นะ ฮี่ๆ
yayu --- เหนื่อยนิดหน่อย ทนไปเนอะนังหนู 555+
ï_Kiss_U♥ ---คิดถึงเค้าจริงดิตัวเอ๊งงงง
@BUA@ --- คืนนั้นก็ 3 รอบ 555+
tutu --- :กอด1:
แฮ่กๆ....กว่าจะครบ
เดี๋ยวดูรมณ์ก่อน ว่าจะเข็นตอนพิเศษมาลง ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร ขยันแต่งตอนพิเศษเหลือเกิน ฮาๆๆๆๆ
ขอขอบคุณที่ยังติดตาม :pig4:
-
^
^
:z13:
จะตอนพิเศษหรือตอนธรรมดา ก็ชอบทั้งนั้นค่ะ
ชอบเวลาที่นู๋เชนทร์เขินแจ็คเป็นพิเศษ
นังหนูน่ารัก :-[
รอลุ้นตอนพิเศษ ^^
:L2:
-
โย่วววว
ชิวแล้วตรู :z2:
ปล อีหนูไม่ได้เสียตัวมาหลายตอนแล้ว :z3: น่าจะเรียกว่าเสียตัว (ให้เราดู) มากกว่า
ใครเห้นด้วยให้นังหนูเสียตัวมั้ง ยกมือออ !!! :angry2:
-
รูปที่เบลล์ถ่ายน่าจะสวยมากเลยนะ
แถมยังมีคู่รักที่ทำท่าน่ารักเขินอายอีกด้วย
น้องเมมีสายตาที่เฉียบคมจริงๆ
ขอบคุณจ้า ยังบวกเพิ่มไม่ได้ มอบ :L2: ให้นะจ๊ะ
-
น่ารักแฮะตอนนี้ แอบมีรังสีอันอบอุ่นของคู่รักแผ่ออกมาด้วย
-
o13 เบลล์เยี่ยมากกกกกกกกก
เจ้าแนนคงหายเคืองแล้วนะถ้ารู้ว่าเบลล์ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ
เรียกน้องเมว่าลูกเชียว ขำได้อีก
ส่วนนังหนูทำมายิ้มๆอ่อยซะมีเดี๊ยะๆๆอยากนอกสถานที่รึไงจ๊ะ
แหมๆมีการชมปั๋วตัว่าหล่ออีก 5555555555555555
ปกติได้เห็นแต่ชุดวันเกิดล่ะสิท่า อิอิ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[น่ารักกกกกก รักกานไปอย่างงี้นานนนนนนนนนน o13
-
เบลล์น่ารักดี
เชนทร์เขินน่าร้ากก :-[
-
เบบล์สุดยอด
o13
-
:-[ มโนภาพตามที่บรรยายไว้ ออกมาแบบว่าสวยงามเลย เขิลลลลล
-
น้องเมสายตาแหลมคมมากๆ มองออกด้วยว่าจะเป็นยังไง
ต่อไปก็หมดปัญหาเรื่องเบลล์ไปได้แล้วเนาะ :L2:
-
นังหนูนี่เขินได้ตลอดอ่ะ น่าร๊ากกกก :-[
รอตอนพิเศษนะคะ
-
....แจ๊คยังคงความหื่นได้เสมอต้นเสมอปลายมากค่ะ ...ตอนสัมภาษณ์นี่เชนท์อยากให้ลดเอ็นซีสินะคะ แต่ว่าอย่าเลยค่า ...
เอาไว้แบบนี้ล่ะ เพลินดีค่ะ ...รอตอนต่อไปนะคะ
ปล. หลงรักแมนซะแล้วค่ะ อยากให้มีอีกจัง
-
คุยกันแล้ว ดีกันแล้ว แหะ :m25:
-
:กอด1: รู้สึกดีตามไปด้วย น่ารักคับ
คิดถึงคู่ที่อยู่เมืองไทยซะแล้ว,,,,,,,,
จะเป็นยังไงกันบ้างน๊า (แมน&ทิน) :z1:
-
นึกภาพตามแล้วมันเคลิ้มซะอยากจะหาคนไปนั่งใต้ต้นลำพูด้วยกัน :-[
ที่แท้เบลล์ก็เป็นสาววายนี่เอง o13
แล้วต่อจากของขวัญพิเศษจะมีคืนพิเศษมั้ยนะ :z1:
พลัสให้เลยค่ะข้อหาทำน้ำตาลในเลือดเราเพิ่ม
-
:z2:
ตอนพิเศษ ในฝัน...
“แจ๊คกี้คะ........ข้าวมาแล้วค่ะ” มองสบตาปิ๊งปั๊งกันยามเช้า ว้ายกรี๊ดดดดดด ซิกแพ๊คช่างยั่วใจเหลือกินเหลือใช้ อยากจะวางถาดข้าวบ้าๆนี่ไปให้ไกลแล้วกระโจนไปขย้ำซักทีจริง~จริ๊งงงงงง
“ไง.....” อย่าค่ะพี่ อย่ายิ้มยั่วน้องแบบนี้ เดี๋ยวไม่ได้ไปทำงานนะค๊า~~~
ด้วยความกระแดะเหลือประมาณ แนนนี่คนสวย (กร๊ากกกกกก+) จึงหาที่เหมาะๆวางถาดข้าวแล้วกระโจนเข้าหาคุณพี่แจ๊คกี้ด้วยชุดกระโปรงนอนสั่นเต่อโชว์เรียวขาสุดแสนจะเอ๊กซ์ทันที ซึ่งไอ่คุณพี่แจ๊คก็หนักพอกันคือรีบอ้าแขนรอรับการกระโจนเข้ามาของชะนีร่างสูงโย่งนางนี้ (พลอยเล่นไปด้วย เหอๆ)
“แหม.......ไม่ค่อยเลยนะคะ...” ยิ้มยั่วยวน (-*-) พอประมาณ ก็บรรจงมอบ Morning Kiss ให้ซะเลย....รับขวัญ จุ๊บบบบบบ :จุ๊บๆ:
“มาค่ะๆๆๆ ตื่นๆๆๆ เดี๋ยวทำงานสายยยยยย” ว่าแล้วก็ลากคนตัวเท่าตึกที่นอนอยู่บนเตียงด้วยมือข้างเดียว (ป๊าดดดด แรงควายแท้แม่นาง) ให้ไปแดร๊กข้าวที่จัดเตรียมสำรับไว้เรียบร้อยแล้ว ระหว่างการ –แดร๊ก- ก็ป้อนกันนิดหน่อยพอเป็นกระสัย ตามประสาคู่รักข้าวใหม่ปลามัน อิอิ
--- ตัดไปอีกห้อง
“ตื่นเถอะค่ะ.....เชนทร์....” เสียงหวานใสของสาวน้อยคนหนึ่งบรรจงกระซิบข้างหูหนุ่มน้อยที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง ทั้งคู่ใส่ชุดนอนเซทเดียวกันคือลายหมี เพียงแต่ใส่สีต่างกันคือสีฟ้าและสีชมพู...
(ตอนแต่งไป ในหัวคิดภาพออกเลยอะ มันโชตะ+โลลิมากมาย อ๊ากกกกกก เหมือนจับมาเบี้ยนกันเอง)
“อื้ออออ.....” หนุ่มน้อยๆค่อยๆลืมตาเพราะสัมผัสบางเบาที่ลูบไล้แก้มอยู่ พอตื่นขึ้นมาก็พบใบหน้าหวานใสของสาวน้อยอีกคนที่เป็นคู่รักกันมาได้สองเดือน ก็คือข้าวใหม่ปลามันนั่นแหล่ะ....
*จุ๊บ....*จุ๊บ
แลกกันหอมแก้มคนละที ธรรมเนียมการตื่นของคู่นี้แหล่ะ....แหะๆ
“หิวมั้ยคะ....เตรียมไว้ให้แล้วนะ...” สาวน้อยๆค่อยๆลุกจากเตียงไปหยิบถาดอาหารที่พร้อมพรั่งไปด้วยอาหารเช้าสุดวิเศษ แล้วนำมานั่งกินบนเตียงด้วยกัน เสียงหัวเราะกังวานใสดังไปทั่วห้องของคู่รักคู่นี้.... (คู่เบี้ยนคู่นี้ กร๊ากกกกก)
พอหมดจาก love love breakfast คู่รักสองคู่ก็เปิดประตูออกมาในจังหวะเดียวกันเด๊ะ ต่างกันที่สภาพคือไอ่คู่ควายถึกน่ะ มันโอบแขนโอบไหล่จุ๊บุๆกันปานจะกลืนกิน ส่วนอีกคู่อะ สะพายเป้ใส่หลัง เดินจูงมือกันยังกะเด็กอนุบาล....
เส้นทางเดินไปทำงานราวกับเต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้ ก็คนมันมีรักอะน้ออออออออออ กระหนุงกระหนิงกันงุ๊งงิ๊งๆ น่าดูชม (55555+)
และแล้วก็หมดไปอีกหนึ่งวัน.... (อ่าว เร็วจังวะ / ตอนพิเศษน่า เล่นง่ายหน่อย.... - -*)
ขนาดมันแดรกอาหารแมกซิกัน....มันก็ยังหวานเชี๊ยบบบบบบบบบ ผลัดกันแดก ผลัดกันป้อนนั่นล่ะ สองคู่.... (อย่าถามว่าอาหารแมกซิกันมายังไง แต่เผ็ดดีชิบ เผ็ดแบบแปลกๆ -*-)
“แจ๊คกี้คะ....อ้ามมมมมมม” ชะนีสาวร่างโย่งบรรจงตัดทาโก้เป็นชิ้นบักเอ้บแล้วยัดเข้าปากแฟนมัน คราบซอสพริกสีแดงส้มเปื้อนเป็นวงๆบนใบหน้าไอ่ควายหล่อ แต่อย่างว่า ความรักมันทำให้คนตาบอดดดดดด ไอ่ควายหล่อจัดการโซ้ยเข้าปากหมด ไม่พอมันยังเอามือควายๆของมันปาดปากไปมาแล้วแดกเข้าไปอีกรอบ อืม....ซกมกชิบ -*-
“อย่าป้อนแต่เชนทร์สิ มาเดี๋ยวผมป้อนเมบ้างนะ....” หนุ่มน้อยอีกคนก็บรรจงตัดทาโก้ให้แฟนสาวเช่นกัน แต่รายนี้มันบรรจงจริงๆ ตัดเป็นชิ้นเล็กเท่าปลายช้อน แล้วป้อนให้สาวน้อยที่นั่งข้างๆกันอย่างมีความสุข....
ผลัดกันป้อนไปป้อนมามันก็หมด (แหงล่ะมึง) แบ่งๆกันล้างจานแล้วแยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมัน จี๋จ๋าตามสะดวก......
--- ตัดมาที่ห้องคู่เบี้ยน
ผลัดกันหอมแก้ม ผลัดกันถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย หัวเราะคิกคักด้วยความเขินอาย....(อืม.....โคตรโชตะ+โลลิเลยฟร่ะ) หนุ่มน้อยผลักร่างแฟนสาวของตนลงกับพื้นเตียงอย่างนุ่มนวล บทรักอ่อนหวานดำเนินเรียบเรื่อยไปตามครรลอง......
--- ตัดมาที่ห้องคู่ควายถึก
“คิกๆ แหม......อุ๊ยยยยย ว้ายยยยยย~~~” เสียงชะนีร่างโย่งหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข เมื่อแฟนหนุ่มบรรจงเอาฝ่าเท้างามๆนวดไหล่มันอยู่ (ย้ำว่า...เอาฝ่าเท้ามานวดไหล่ - -*) พอหายจากอาการเมื่อยขบแล้ว ชายหนุ่มร่างถึกก็สะกิดแขนแฟนตัวเองที่นอนกลิ้งไปมาบนเตียงยิกๆ สองคนมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะกันซะงั้น ไปๆมาๆก็......
.........................
...................
................
.........
......
“เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ไอ่แนนหวีดร้องขึ้นมาอย่างสุดเสียงที่โคตรจะแปดหลอดของมัน ถ้านี่เป็นการ์ตูนก็คงมีฉากหลังคาสะเทือนกันมั่งล่ะ ก็แล้วมันน่าหวีดมั้ยเล่า......
“พี่แนนเป็นอะไรคะ!?!” น้องเมก็พลอยสะดุ้งตื่นมาด้วยเพราะไอ่แนนมันแหกปากซะดังขนาดนั้น
“พี่...พี่............เชี่ย...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย” ไอ่แนนกุมหัวตัวเองไปมาด้วยความมึนตึ๊บ....
ดีนะ....ดีนะที่กรูตื่นมาก่อน
ไม่งั้น.........
“พี่แนนๆๆ เป็นอะไรคะ!?!” ร้อนถึงน้องสาวตัวเล็กต้องรี่เข้ามาถามอีกครั้ง ไอ่แนนหันหน้ามาด้วยสีหน้าหวีดสยองเกินจะบรรยาย.....
“พี่.....ฝันร้าย”
จบตอนพิเศษ ในฝัน....
**********************************
เห็นคนอ่านหลายคนบอกว่าตอนที่แล้วมันหวาน....
เลยเอาอะไรมาเบรคหน่อย....
:oni1: :oni1: :oni1:
-
เหอๆๆๆๆๆๆ สยองแทนๆๆๆ o18 o13
-
ตอนที่แล้วหวาน แต่อ่านตอนพิเศษนี้รู้สึกว่าจะแอบฮานะคะ :man1:
โดยเฉพาะคู่ของแจ๊คกะแนน ถึกและแมนทั้งคู่ 55+
ส่วนคู่เชนทร์กะน้องเมย์ ก็แบ๊วๆ^^
โชคดีที่เป็นแค่ในฝัน ....
ขอแจ๊คกะนังหนูเชนทร์เหมือนเดิมดีกว่านะ
ขอบคุณคนแต่งค่ะ รอติดตามๆๆ :pig4:
-
ชาเขียว ฟูจิฉะกระจายเต็มจอเลยอ่ะ
จอผมจะพังมั้ยอ่ะ
555555555555555555555+
เป็น "เชี่ยยยยยยยยย" ที่ฮามาก เอิ้กๆ
แนน ฮาได้อีก
-
:angry2:
ปาล์มบอกว่า
อีหนูมันไม่ได้เสียตัวนานแล้วววว !!!
เดี๋ยวหมดจะเริ่มซิงจะก่อน :m20:
-
ฝันร้ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เป็นฝันที่น่ากลัวสำหรับแนนจริงๆ :laugh:
บวก 1 แต้มสำหรับตอนพิเศษจ้า
-
เดาถูกด้วยอะ ว่าเป็นความฝันของแนน
แต่ปฏิกิริยาต่อความฝันนี่สิ เกินคาดเดามากๆ :m20:
-
:jul3: เป็นตอนพิเศษที่ฝันร้ายจริงๆ 55
-
:a5:
-
สยองอ่ะ :laugh:
ดีนะแค่ฝัน
-
เห็นด้วยกะรีบนเลยอ่ะ
-
ถ้าฝันต่อไปอีกนิด
ไม่แน่ๆ เราอาจจะได้เห็นแนนรุกแจ๊ค :jul3:
-
(=_=") ฝันร้ายจริงอ่ะแหละ :a5:
หลอนไปสงสารแนน เกือบจับแจ๊คกดแล้ว :jul3:
-
..... กร๊าก ก กก ก ขำคู่ไอ่ควายถึกค่ะ ฮ่ามากอ่ะ :z1: เอิ๊ก ก ก น้ำลายไหล .... ไม่ได้สยิวนะคะ จะอ้วกอ่ะ ....คู่เบี้ยนน่ารักดีอ่ะ
-
:z2:
ตอนที่ 43 เมื่อนังหนูมันชวน....(NC)
“เป็นไร...?” งงสิครับ.....อยู่ดีๆมาจ้องหน้า.....?
“อ่า....ก็...........แหะๆ” เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ย?
“มีอะไรรึเปล่า..?” ผมวางหนังสือพิมพ์ที่หยิบฟรีมาจากที่ทำงานลงบนโต๊ะแล้วหันไปถามอีกฝ่ายจริงๆจังๆ.....ก็อยู่ๆเดินมานั่งข้างๆแล้วจ้องหน้า.......คิดอะไรขึ้นมาล่ะนี่
“เอ่อ.....แจ๊ค......คือ....มึง ง่า”
“หืมม์?”
“มึง.....อยากให้กูช่วยบ้าง....เอ่อ.....รึเปล่า?”
“?????????????”
.............................................................................................
ย้อนกลับมาในตอนเช้าของวันนี้ครับ...
ไอ่แนนตื่นมาหน้าบูด....ไม่รู้เป็นอะไรของมัน ถามไถ่จากน้องเม ได้ความว่ามันฝันร้าย แต่ถามยังไงมันก็ไม่ยอมเล่าว่ามันฝันว่าอะไร แถมหน้าบูดเป็นตูดตั้งแต่เช้า ผมเดินไปแซวมันก็หน้าหงิกหนักกว่าเดิมอีก แถมมือแม่งไว คว้าบุหรี่ผมไปหมดทั้งซอง แล้วพูดกับผมคำเดียวว่า ‘ค่าความฝันกรู...’ งงๆนะ แต่ขี้เกียจถาม ผมก็ปล่อยให้มันหยิบไปแหล่ะ ไม่เป็นไรครับ ในกระเป๋ายังมีอีก
ไอ่แนนเดินไปคว้าไหล่ไอ่เชนทร์ แล้วลากมันเดินไปด้วยกัน ผมก็ปล่อยมันไปแหล่ะ คงมีเรื่องคุยกันล่ะมั้ง เช้านั้นผมก็เดินข้างๆน้องเมไปล่ะครับ รู้สึกเหมือนมีน้องสาวตัวเล็กๆน่ะ
พอถึงที่ทำงานก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปตามซุ้มของตัวเอง ผมก็ทำหน้าที่ตามปกติ เงยหน้ามาอีกทีก็หันไปมองที่ซุ้มไอ่เชนทร์โดยอัตโนมัติ เห็นมันยืนเหม่อๆ หน้าแดงๆ ผมก็สงสัยว่ามันเป็นอะไรรึเปล่า แต่ก็เดาเอาว่าอาจจะเพราะเดินตากแดดมาเมื่อเช้า (เมื่อเช้าแดดดีครับ) ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร ก็ดูห่างๆแหล่ะครับ เพราะถ้ามันเป็นลม หรืออะไรขึ้นมา ผมก็วิ่งไปดูมันอยู่แล้วล่ะ แต่เท่าที่ดูๆก็ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก แต่ดูจะติดเหม่อไปหน่อยเท่านั้น
วันนี้ผมได้พักเที่ยงกับมันครับ ผมก็เดินไปเรียกเหมือนทุกที แล้วก็แบกเป้ใส่หลังที่เต็มไปด้วยอาหารเที่ยงมาด้วย ก็เป็นกับข้าวที่มันทำนั่นแหล่ะ
“เป็นไรดูเงียบๆ...” ผมอดทักไม่ได้ เมื่อเช้าดูยังปกติอยู่นี่นา หรือไอ่แนนมันไปแซวอะไรให้มันคิดมากอีกรึเปล่า.....แต่ผมว่าไม่น่าจะใช่ เพราะถ้ามันจะคิด คงคิดนานแล้วล่ะ -*-
“เปล่า....” ปากบอกว่าเปล่า แต่มือนี่เขี่ยช้อนไปมาในกล่องข้าวนั่นล่ะครับ อาหารแตะไปนิดเดียว จากที่ปกติมันกินน้อยอยู่แล้ววันนี้ก็ดูเหมือนแทบไม่ได้กิน ทำงานก็ค่อนข้างหนัก ผมก็ดุให้มันกินข้าวเยอะๆบ้างนะ พอบ่นหนักๆเข้าก็เถียงผมอีก แล้วรู้มั้ยครับว่ามันเถียงว่าอะไร?
‘ถ้าผอมไปก็ไปหาคนอื่นที่มันหุ่นดีกว่านี้เด้!!!’ ดูครับ เถียงอย่างกับเด็กน่ะ ผมเริ่มสังเกตว่าหลังๆมานี่มันงอแงเยอะขึ้น เอาแต่ใจมากขึ้น ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ ใจจริงชอบด้วยซ้ำ ก็มันดูน่ารักดีนี่นา แต่ไอ่ที่มันพูดมาผมก็ปรี๊ดหน่อยหนึ่งนะ ที่ผมบ่น ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ชอบที่มันผอม แต่ผมไม่อยากให้มันร่างกายอ่อนแอต่างหาก แต่ก็นะ รายนี้ล่ะครับ.....ดื้อ.....
คืนนั้นเลยจัดไปซะ.........
‘จะหุ่นแบบไหนก็รักทั้งนั้นแหล่ะ.....แต่อยากให้กินข้าวเยอะๆ....จะได้แข็งแรงพอที่จะ...’ จะอะไรก็...ไปคิดกันเอาเองล่ะครับ ที่แน่ๆคือคืนนั้นผมไม่ให้มันเถียงกลับได้ซักที มันเถียงปุ๊บ ผมจูบ....ซ้ำๆอย่างนั้นแหล่ะ สุดท้ายก็หุบปากเงียบไปเลยครับ จนเช้า เหอะๆ...
กลับมาที่เดิมก่อนละกัน ผมเลื่อนมือไปที่กล่องข้าวของมันให้ไปใกล้ๆเจ้าตัวมากขึ้น ส่งสายตาดุๆไปให้ก็เป็นที่รู้กันล่ะครับว่าต้องกิน ระหว่างการกินก็เงยหน้ามามองหน้าผมเป็นระยะๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นนะ เห็นครับ... สงสัยด้วยว่ามันเป็นอะไรรึเปล่า พอกะว่าจะถามก็พอดีมีเพื่อนที่ทำงานเดินเข้ามาทักพอดี เลยไม่ได้คุยกับมันเรื่องนี้จนเย็น จนกลับห้องนั่นล่ะ มื้อเย็นไอ่แนนก็หัวเราะคิกๆคักๆ ไม่รู้ขำอะไรมากมายของมัน กินเสร็จก็แยกย้ายกลับห้องล่ะครับ....
เอาล่ะ.....แล้วผมจะตอบคำถามล่อแหลมโคตรๆนี่ยังไงดีล่ะนี่....
“นี่.....ตอบมาดิ อยากให้...เอ่อ.....ช่วย รึเปล่า....” นัยน์ตามุ่งมั่นมากครับ.....แฟนผมเป็นอะไรไปเนี่ย!
“ก็นะ......” ผมขยับขาตัวเองให้กว้างออก แล้วตบที่หน้าตักตัวเองเบาๆ อีกฝ่ายก็เคลื่อนตัวเข้ามาในวงแขนโดยอัตโนมัติ... กลิ่นหอมๆของแชมพูจากขวดเดียวกัน แต่พอคนใช้เป็นไอ่เชนทร์ กลิ่นมันก็แปลกๆไป ไม่รู้สิครับ......แต่ผมชอบนะ
“แล้วอยู่ดีๆถามทำไม?” ผมถามกลับอีกฝ่ายโดยไม่ตอบคำถามมัน มันก็หันขวับมาเลยครับ
“อีกแล้ว....เวลาถาม ชอบถามกลับโดยที่ไม่ตอบ......เนียนเก่งนักนะมึงงะ” มันพูดยักคิ้วแบบกวนประสาทนิดๆ ผมถึงกับหลุดขำออกมา แรกๆมันตามผมไม่ทันนะเนี่ย แต่ช่วงนี้ดีขึ้นเยอะครับ ตามเล่ห์ผมทันหลายเรื่องแล้วนะนี่ สงสัยผมต้องพัฒนาเล่ห์เหลี่ยมให้อีกฝ่ายตามไม่ทันซะล่ะมั้ง...
“โอเคๆ” ผมยกมือขึ้นสองข้างเป็นท่ายอมแพ้ มันเห็นดังนั้นก็หมุนตัวเองจากที่นั่งเอาหลังพิงอกผมก็เป็นหันหน้ามาแล้วเอาขาสองข้างเกาะเอวผมไว้แทน ตาก็จ้องมาที่ผมเขม็งเชียว แต่ผมว่ามันก็มีประกายตาแห่งความกลัวปนๆอยู่นะ ฮึๆ....
“อะ บอกมา”
“ก็........มันก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะว่าอยาก” ผมตอบยิ้มๆ อีกฝ่ายทำหน้าประมาณว่า ‘กูว่าแล้ว’ อะไรแบบนั้น ผมมองหน้ามันที่อยู่นิ่งในความคิดของตัวเอง แต่ตัวมันน่ะ นั่งอยู่บนตักผมอยู่นะ สองสิ่งนี้มันดูไม่น่าจะเข้ากันได้เลยน่ะสิ
อย่าเข้าใจผิดนะครับ มันเป็นคนขี้อายแหล่ะ แต่ตลอดสองเดือนที่ผ่านมาผมก็สอนอะไรมันไปเยอะน่ะนะ บางอย่างคุณๆก็ไม่ได้อ่านกัน เพราะคนแต่งมันขี้เกียจพิมพ์... (อ่าวไอ่แจ๊ค ปากงี้ เดี๋ยวคนอ่านมากระทืบกรูนะ....)
สรุปง่ายๆ....ผมว่า...มันชินกับเรื่องอย่างว่าขึ้นเยอะ....ซึ่งก็คงจะเพราะผม...แหล่ะ
“แล้วยังไง.....มาถามนี่คิดจะทำให้เหรอ?” ผมพูดขึ้นมา มันก็สะดุ้งโหยงเลยครับ ท่าทางจะหลุดไปอยู่ในความคิดตัวเองนานไปหน่อย อีกฝ่ายยิ้มแห้งๆให้ผม เรียวขาเนียนๆสองข้างของมันขยับยุกยิกเล็กน้อย เหมือนจะลงจากตักผม ผมเห็นดังนั้นก็คว้าเอวมันไว้แหล่ะ ตามสัญชาตญาณ ฮึๆ...
“ก็....มัน แหะๆ” เกาหัวเก้อๆแล้วเอามือมาแกะมือผมออกจากเอวมันครับ กล้าแค่ช่วงแรกๆอย่างนี้ไม่ไหวมั้ง....
“เดี๋ยวๆ ตอบก่อน อยู่ดีๆความคิดนี้มาจากไหน?” พูดไป มือผมก็เลื่อนไปใต้สาบเสื้อมันล่ะ ให้มันรู้ไปว่าถ้าไม่ตอบ มันจะไปลึกกว่านี้แน่ๆ มันนิ่วหน้าเล็กน้อยจนผมขำออกมา
“กะ ก็.....ไอ่แนน ไอ่แนนงะ...” หือ? ไอ่แนนมันทำไม?
“ก็มัน.....ง่า มันบอกว่า...มันมาบอกว่าลิซ่าแผนกคุมเครื่องเล่นงะชอบมึง....” อ่อ.....รู้นานแล้วครับ ปฏิเสธไปแล้วด้วย....
“แล้ว แล้วไอ่แนนมันบอกว่า ลิซ่าอะเก่ง....” หืออออออ????
“มัน....มันถามกุว่า กุเคยทำให้มึงมั้ย.....ก็บอกว่า เอ่อ...ก็เคยบ้าง....แต่...คือ มันบอกว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็ชอบให้ทำให้อะ แล้วมันก็บอกว่า ถ้าไม่อยากให้มึงโดนแย่ง ก็ต้องทำให้มึง...แบบว่า บ่อยๆ....งะ” ห๊ะ??
“ฮึๆ.....ฮะๆๆ” ผมขำขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้.....โอ๊ย ให้ตายเหอะ.......นี่จะเรียกว่าซื่อหรือบื้อดีล่ะ.
อ่อ....ลืมไปว่ามันเอ๋อนิดหน่อยนี่นะ.......ฮึๆๆๆๆๆ
“ง่า....แล้วมันต้องทำบ่อยแค่ไหน.....อะ...แบบว่าทำเหมือนที่มึงทำให้กู....อะนะ แบบว่า ทุกครั้งเลย.....อะนะ......” ยิ่งพูดมันก็ยิ่งหน้าแดงของมันอยู่คนเดียว เอาจริงๆนะครับ....ตอนนี้ผมขำอะ ตลกโคตรๆ....โอย ให้ตายเหอะ แบบนี้ก็มีแฮะคนเรา....
“ขำไรนักหนาเนี่ย~!!!!”
“โอเค....ไม่ขำละ.....ฮึๆ....” ผมจับคางมันมาแล้วประกบจูบทันที อีกฝ่ายมีทีท่าจะขัดขืนนิดหน่อย แต่ก็ผ่อนคลายตัวเองลงในเสี้ยววินาทีถัดมา....
จะว่าไปก็เข้ามาถามเองเลยนะนี่.....ไม่ทำก็บ้าแล้วครับคุณ....
“อะ....อืมมมม” ผมคว้าข้อมืออีกฝ่ายให้ตามมาที่เตียง ผมจับเอวมันให้นั่งที่ขอบเตียงแล้วก็รูดรั้งกางเกงนอนตัวยาวนั่นทีเดียวหลุดออกมาทั้งชั้นนอกชั้นใน อีกฝ่ายดูตื่นตระหนกมากมาย มือไม้คว้าผ้าห่มจะเอามาปิดร่างกายตัวเอง แต่ก็โดนผมรั้งมือไว้ก่อน
“อะ...นี่!! ไหนว่าจะให้ทำให้ไง!!!!”
“เดี๋ยวทำให้ดูก่อน แล้วก็ทำไปตามนี้...เดี๋ยวทำแบบที่ชอบให้ดู แล้วก็...ช่วยจำด้วยล่ะ ฮึๆ” พูดจบผมก็ถลกชายเสื้อนอนมันทีเดียวขึ้นไปกองถึงคอ ริมฝีปากผมไซร้ไปมาที่ยอดอกสองข้าง แล้วก็ไซร้ต่ำลงไปเรื่อยๆ มันที่ปกติจะอ่อนระทวยไปกับพื้นเตียง ก็พยายามฝืนร่างตัวเองให้โงหัวขึ้นมาดูการกระทำของผม พอมองสิ่งที่ตัวเองกำลังโดนทำได้ซักแป๊บก็มีอันต้องทิ้งตัวเองลงกับพื้นเตียงแล้วครางอย่างไม่เป็นศัพท์ ยิ่งผมเห็นอย่างนั้น ผมยิ่งอยากให้อีกฝ่ายได้เห็นว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง....
ก็เป็นการ ‘เรียนรู้’ นี่ครับ.....ฮึๆ
“อะ อ๊า....อึก...อื๊อออออ~~~” เสียงแม่งเหมือนใน AV เลยว่ะ.....ผมชอบนะ เสียงสั่นๆเหมือนโดนรังแก.....กว่าจะรู้ตัวเองอีกที ผมก็กำข้อมือข้างที่อีกฝ่ายเพียรพยายามมาปัดมือผมออก จนเป็นรอยแดง รอยจูบที่ทิ้งไว้ตามที่ต่างๆที่เรียวลิ้นลากผ่านมีประปราย ผมช้อนสายตาขึ้นไปมองหน้าของมัน ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่มันมองว่าผมทำอะไรมันอยู่บ้าง เห็นดังนั้น ผมก็ยิ้มให้ แล้วก็....ลงลิ้นแบบสุดๆ.....ขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกกว้างตามสัญชาตญาณ …
“อะ เจ็บ....เดี๋ยว สิ....อา” แหะๆ ลืมตัวครับ มือมันไปเองอะ นิ้วผมสอดเข้าไปยังช่องทางด้านหลังแสนฟิตนี่อย่างเคย จนได้ยินเสียงท้วงติงจากคนถูกกระทำนี่ล่ะว่ามัน ‘ยังไม่ถึงเวลา’
ผมไล้ปลายนิ้วออกจากช่องทางอุ่นร้อนนั้น แล้วเลื่อนมาขยำเนินเนื้อสองข้างของอีกฝ่ายแทนด้วยความหมั่นเขี้ยว เรียวลิ้นผมยังคงทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน จนผ้าปูที่นอนบริเวณนั้นเปียกฉ่ำ....
“อย่า แจ๊ค มัน....อื๊อ~ จะ.....ออกกก.....อ๊า~~~~” อีกฝ่ายปลดปล่อยออกมา ผมไล้เลียจนหมด เรียกว่ารีดจนหมดจริงๆเลยล่ะ เพราะผมรู้น่ะสิว่ามันรู้สึกเสียวแค่ไหน.....กับการไล้เล็มที่ส่วนหัวของมันในช่วงเวลาที่ตัวกระตุกสั่นด้วยความหฤหรรษ์....
“อา~~....” อีกฝ่ายทิ้งตัวนอนลงกับพื้นเตียงอย่างกับคนหมดแรง ผมขึ้นไปคร่อมอีกฝ่ายไว้ทั้งตัวแล้วจูบเบาๆที่หน้าผาก
“ไง....ยังไหวพอที่จะมาทำให้มั้ย....” น้ำเสียงผมยั่วเย้าอยู่ในที อีกฝ่ายกระพริบตาปริบๆแล้วหน้าแดงเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ในค่ำคืนนี้
“ลุกไปสิ.....” เสียงแหบแห้งจากการครวญครางเมื่อครู่เปล่งออกมา ผมหัวเราะน้อยๆแล้วพลิกตัวมานอนเคียงข้าง มองแผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงด้วยความเหนื่อยอ่อน สายตาผมไล่ไปตามส่วนต่างๆของร่างกายอีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ.....
“พอเลย....” ฮึๆ....อีกฝ่ายยกมือขึ้นมาปิดที่ตาผมลวกๆครับ คงจะรู้อะนะว่าผมมองอยู่...
“ฮู่วววว~~......เฮอออ.....” ร่างเล็กที่นอนอยู่ข้างตัวผมถอนหายใจขึ้นมายาวๆแล้วก็ตั้งท่าลุก ผมเห็นดังนั้นก็ลุกตามแล้วประคองไหล่อีกฝ่ายไว้จนนั่งกับพื้นเตียงได้สำเร็จ
“ไง...ไหวมั้ย” เจตนาที่ผมถามอันนี้คือ ถามว่าสภาพร่างกายมันน่ะไหวมั้ยนะครับ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเข้าใจไปเป็นอย่างอื่น เพราะตอนนี้มันหันมานัยน์ตาวาวโรจน์ด้วยความมุ่งมั่น... (เว่อร์ไป -..-) ผมชักจะเริ่มสงสัยแล้วนะนี่ว่ามันคงไม่ได้คิดว่าการที่จะทำให้ผมคือมันจะได้รุกหรอกนะ ไม่อยากให้รุกเท่าไหร่....เคยยอมไปแล้วครั้งนึง.....เข็ดครับ ยอมรับ
“มานั่งปลายเตียงดิ....” มันลงไปคุกเข่ากับพื้นพรมครับ ผมก็ขยับไปตามที่มันบอกล่ะ มือเล็กๆของมันค่อยๆเลื่อนมาจับส่วนกลางลำตัวผมอย่างอ่อนโยน ก็จับแบบกล้าๆกลัวๆแหล่ะครับ ดูก็รู้....
สายตามันมองช้อนขึ้นมาเล็กน้อย การกระทำดูจะพยายามถอดแบบที่ผมสอนเมื่อกี๊แบบเป๊ะๆ....จะไม่เหมือนกันก็ตรงที่ว่าตอนนี้ผมเป็นฝ่ายได้รับการปรนเปรอ.....
ปากเล็กๆของมันไม่สามารถดูดกลืนไปจนสุดโคนได้ เรื่องนี้มันรู้ดีครับ และเจ้าตัวก็ใช้วิธีที่ผมก็ไม่ได้สอน ก็คงเดาๆเอาล่ะ แต่ไอ่การลองผิดลองถูกแบบนี้นี่เล่นเอาผมคลั่งได้ง่ายๆเลยนะ....
“อะ....ซืดดดดดด~~~” เรียวลิ้นที่ขยับอยู่ภายใน กับการรูดรั้งด้วยฝ่ามือนุ่มๆภายนอกมันให้ความรู้สึกที่ดีไม่หยอก.....เรียนรู้เร็วดีครับ....ฮึๆ.....
ผมหลุดเสียงครางไปเป็นระยะ และดูเหมือนเสียงครางต่ำๆของผมจะเป็นชนวนให้ร่างเล็กตรงหน้าตั้งอกตั้งใจทำให้ผมซะเหลือเกิน
แต่จะให้ผมเสร็จคามือมันน่ะนะ.....ยาก.....
ผมเลื่อนแขนสองข้างไปคว้าแขนอีกฝ่ายมาให้ตามขึ้นมาบนเตียง มันดูงงๆแต่ก็ตามผมขึ้นมาแต่โดยดี พอขึ้นมาบนเตียงปุ๊บ มือเล็กๆก็เลื่อนไปที่ส่วนกลางลำตัวของผมอีกรอบ แต่คราวนี้ มันจะไม่เหมือนเดิมล่ะ....
ผมเลื่อนตัวไปประกบจูบแลกลิ้นกับมัน ซึ่งก็ดูจะหลงลมไปแล้ว เพราะตอบสนองได้ดีเหลือหลาย มือผมโอบไปรอบตัวอีกฝ่าย เลื่อนเข้าหาช่องทางอุ่นร้อนนั่นทันที
“อ๊ะ!!” เหมือนจะรู้แล้วล่ะครับว่าโดนรุกกลับ ใบหน้านั้นมุ่ยไปถนัดตา แต่มือที่ยังกำอยู่รอบของๆผมก็ยังคงรูดรั้งเร่งจังหวะอยู่อย่างนั้น ต่างคนต่างไล้ฝ่ามือไปมาทั่วร่างกายอีกฝ่ายให้มากที่สุด ผมสอดเรียวนิ้วเข้าไป แล้วเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆตามจังหวะที่ร่างกายเล็กๆนี่กระตุกสั่น มือเลื่อนคว้าที่ข้อมือผมไว้เป็นทำนองว่าจะห้าม แต่เจอแบบนี้เป็นที่รู้กันครับว่า ‘อย่าหยุด’ เท่านั้นแหล่ะ...
“อะ....อ๊า....อื้อออ!!!” กว่าที่อีกฝ่ายจะทันรู้ตัว.....ก็ขึ้นมาอยู่บนตัวผมเรียบร้อยแล้วล่ะครับ......
เสียงครางสอดประสาน ฝ่ามือของพวกผมสองคนสอดประสานกันแน่นในจังหวะแห่งความลึกล้ำ ทุกสิ่งดำเนินเรียบเรื่อยไปตามครรลอง......
“อะ.....อา........” “อืออออออ....” สิ่งที่ผมชอบอีกอย่างหนึ่งคือในจังหวะที่ปลดปล่อย.......ทุกครั้งที่ผมกับมันมีอะไรกัน.......ทั้งผมและมันจะมองหน้ากันและกันโดยอัตโนมัติ......
มันเหมือนเป็นจุดพีคอีกจุดหนึ่งของกิจกรรมนี้นะผมว่า....
“เอาออกเถอะ.....นะ” เสียงแหบแห้งในลำคอเอ่ยบอกผมอีกครั้ง ผมค่อยๆเลื่อนตัวออกมาอย่างแผ่วเบา เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายเจ็บ แต่มันก็เรียกสีหน้าแห่งความเจ็บปวดออกมาได้อยู่ดี....
แต่มันดันมีสิ่งตามมาด้วยน่ะสิ.....
ของเหลวบางอย่างไหลตามออกมาจนเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอน.....
“แจ๊ค มึง.....อะ.....” ขนาดจะบ่นผมยังไม่มีแรงน่ะครับ........นี่ดีนะที่ผมทำมันหมดแรงแล้ว ไม่งั้นคงบ่นยาว........
“โทษที......อารมณ์มันไปเอง” ผมเอ่ยขอโทษมันยิ้มๆ ซึ่งมันก็เหมือนจะรู้ว่าผมขอโทษไปงั้นแหล่ะ ฮึๆ.....สุดท้ายคืนนั้นผมก็อุ้มมันเข้าห้องน้ำไปจัดการอาบน้ำอาบท่า แล้วก็อุ้มมันออกมาไปนอนที่เตียงของผมแทน......
ส่วนเตียงมันน่ะเหรอ....ก็คงต้องซักนิดหน่อยน่ะ.....ฮึๆ....
จบตอนที่ 43 เมื่อนังหนูมันชวน....(NC)
****************************************
:onion_asleep: :onion_asleep: :onion_asleep:
-
o22
-
แนนเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ o13
นังหนูก็มีความพยายามดี
ฝากบวกให้แนน 1 แต้มดีกว่า
-
อ้ากกกก นังหนู
ใครสั่งใครสอนลูก โถๆๆๆๆๆๆ
คราวหน้าขอยั่วกว่านี้นะจ้ะ หึหึหึหึหึหึ :m25:
-
อิอิ น่ารักจิงๆเลยนะ นังหนู :haun4:
+1 เปนกำลังใจให้เน้อออ
-
:pighaun:
-
แรงได้อีก
-
:-[เชนน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกอะ o13
-
:m25:
-
:m25:
นังหนูพัฒนาแล้ว มีถามก่อนด้วย อิอิ
แจ๊คคงจะดีใจน่าดู งี้รักตายเลย
นังหนูน่ารักก ^^
:pig4:
-
ครั้งต่อๆไป ต้องทำให้ดีขึ้นเรื่อยๆนะ นังหนู
ฮี่ฮี่ :z1:
-
ว้าวววววว นังหนู :pighaun:
น่ารัก น่ารัก ชวนบ่อยๆนะ 55555
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
Melosใช้แรงงานทาสรักนังหนูแยะไปแล้วนะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แบบนี้เจ้าแจ็คปั๋วรักกำไรงามโคดๆๆๆๆ แหมๆเวลาสาธิตก็นะงัดมาทุกกลยุทธ์
พอนักเรียนจะจัดให้ เอิ๊ก มะทันใจ จัดนังหนูอีกโธ่ๆๆนังหนูทีหลังอย่าไประแวงมันเลยนะ
อิป้าว่าแบบนี้อ่ะมันไปไหนไม่รอดล่ะ อยู่ดีๆก็มีคนมาช่วย....ไอ่แจ็ครึจะปฏิเสธเมียรักได้
:pighaun: :haun4: เลือดท่วมวัน ฮาโหลวีน +1 จัดให้คะ
เลือดดดดดดดดด ข้าต้องการเลือดดดดดดดดดดด
-
:a5:
-
:z10:
ตอนที่ 44 4 ต่อ 4 ตะลุยสวนสนุก...เฮ้~~
“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“วู้วววววววววววววววววว”
กรีดร้องอย่างสุดเสียง 555555+ วันนี้มาเล่นเครื่องเล่นกันครับ ก็ตามที่นัดกับเพื่อนๆอีกสี่คนไว้แหล่ะมันมากกกกกกกกก พูดรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ความมันส์มันสื่อถึงกันได้ครับ 555+ เล่นหมดอะ บางอันที่ต้องเจอน้ำก็เปียกปอนไปตามๆกัน แต่แดดกำลังดีแบบนี้ เดินไปเดินมาเดี๋ยวก็แห้งแล้วครับ
“ไปเล่นไอ่นู่นกานนนนนนนนนนน” ไอ่แนน น้องเม กับมาเรียและเจเน็ท สี่สาวนี่รวมพลังกันแล้ว พลังล้นเหลือจริงๆครับ เข้าขากันได้ดีเยี่ยม ต้องขอบใจความเป็นกันเองอย่างล้นเหลือของไอ่แนน และความเป็นเยี่ยมทางภาษาของน้องเม สองสิ่งนี้รวมตัวกันแล้วทำให้สื่อสารกับชาวบ้านได้ง่ายขึ้นอย่างเหลือเชื่อล่ะครับ สี่สาววิ่งพรวดเดียวไปต่อคิวเครื่องเล่นอย่างไวว่อง คึกคักกันสุดๆ ผมก็เดินลากสังขารตามพวกมันไป แบทเริ่มหมด แหะๆ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/SNC10404.jpg)
“ไหวมั้ย?” ไอ่แจ๊คที่ตอนนี้เดินข้างๆผมถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง จริงๆผมไม่ใช่คนขี้โรคนะครับ...ทั้งหมดนี่ก็เพราะมันนั่นแหล่ะ เหอะๆ ผมหันไปมองมันแบบอาฆาตสุดๆ เพราะมึงไงไอ่เวร งืออออออออออ
“อะ...อ่อ...แหะๆ” ไอ่แจ๊คยิ้มเจื่อนๆเลย ก็เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ล่อไปเกือบเช้า มันบอกว่าชดเชยที่ไม่ได้ทำนาน นานตรงไหนของมัน เพิ่งทิ้งห่างไปสองสามวันเอง จะขัดมันก็กลัวจะโดนหนักกว่าเดิม พอเลยตามเลยผลมันก็ออกมาเป็นอาการปวดแบบนี้ไงครับทุกท่าน
“เออ...กูไหว...แต่อย่าบ่อยนักละกัน....” ผมบอกมันตรงๆนี่ล่ะ ใช่ว่าไม่เคยนี่ แหะๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพร้อมรับทุกศึกนะครับ -*-
“เฮ้ย! สวีทกันอยู่ได้ กูอิจฉาว้อยยยยยย รีบตามมาเลยมึง จะถึงคิวแล้วววววววววว” ไอ่แนนตะโกนลากเสียงยาวๆมาซึ่งดังโคตรๆ เล่นเอาบางคนเขาหันมามองขำๆ คือเสียงมันอึกทึกอยู่แล้วน่ะครับ ทั้งเสียงเพลงที่เปิดและเสียงจากเครื่องเล่นต่างๆ ทำให้ไม่มีใครว่าพวกเราเรื่องทำเสียงดัง แหะๆ ถึงมันจะดังจริงๆก็เถอะ
“เออๆไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ” ผมกับไอ่แจ๊คก็รีบเดินไปสมทบพวกมันแล้วเริ่มพิธีทรมานตัวเองบนความสูงปนความหวาดเสียวอีกรอบ 5555+ แต่มันก็สนุกจริงๆอะแหล่ะ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/SNC10432.jpg)
พอลงมาคนที่ยังคงหน้าตาสดชื่นอยู่ก็ยังเป็นไอ่แนนกับไอ่แจ๊ค คู่หูบรรลัยนี่แหล่ะ ผมกับน้องเมนี่หน้าเริ่มซีดแล้ว คือผมไม่ได้อ่อนแออะไรนะครับ แต่ถ้าเทียบความแข็งแรงของร่างกายอาจจะแพ้ไอ่แนนมัน (อ้าว!) ก็...มันเป็นนักบาสอะ ไอ่แจ๊คก็ล่อทั้งบาสและฟุตบอล ดังนั้นไอ่สองตัวนี้จึงทรหดอดทนกันมากครับ
ส่วนบรรดาเพื่อนๆต่างชาตินี่ไม่ต้องพูดถึงครับ Alert กันสุดๆ - -*
“อันต่อไปขอเบาๆนะพี่ๆ เมขอพักซักแปปนึงอะ แล้วค่อยจัดแบบหนักๆอีกรอบนะๆ” สังเกตคำพูดของน้องเมนะครับทุกท่าน คงเริ่มคิดคำพูดแบบไอ่แนนมาแหงๆ เมื่อก่อนน้องเขาจะพูดแบบเรียงประโยคเป๊ะๆ แบบค่อนข้างสุภาพและตรงประเด็นเลยอะครับ แต่ตอนนี้น้องเขาก็ยังสุภาพนะ แต่คือหมายถึงจะพูดจาขี้เล่นขึ้นกว่าเดิม ผมว่ายังไงน้องเขาก็น่ารักอยู่แล้วล่ะครับ
“งั้นไปเล่นชิงช้าสวรรค์กัน” ไอ่แนนลูบหัวน้องเมเบาๆด้วยความเอ็นดู ถ้าไม่รู้จักพวกมันคงนึกว่าเป็นคู่รักกันแหงๆ ตอนผมเดินรั้งท้ายกับไอ่แจ๊ค ได้ยินบทสนทนาเล็กๆจากคู่หญิงสาวชาวต่างชาติที่เดินผ่านไอ่แนนและน้องเมครับ เขาพูดประมาณว่าเป็นคู่รักที่น่ารักจริงๆ กรรม...555+ พอผมกับไอ่แจ๊คเดินผ่านพวกเขาไปได้ซักพักหลุดขำกันเลยครับ เออ แต่มันก็เหมือนอยู่ไม่หยอกนะ
ไอ่แจ๊คเองก็ดูสนุกสนานครับ อย่างว่าแหล่ะ ทักษะภาษามันค่อนข้างดี มันชวนเท็ดดี้กับเควินคุยตลอด ผมเองก็ยิ้มบ้างตอบบ้างไปเรื่อย
พอพวกผมเดินไปถึงจุดชิงช้าสวรรค์นั่นแหล่ะ ถึงรู้ว่ามันเป็นชิงช้าสวรรค์เล็กแบบนั่งสองคนครับ คือจริงๆมันมี 2 แบบคือแบบใหญ่และแบบเล็ก แต่พวกผมไม่ทันดู เห็นว่าที่นี่ใกล้ เลยเดินมาเลย แล้วตัวกระจกของชิงช้าสวรรค์เล็กก็ค่อนข้างทึบเลยทีเดียว ตอนแรกที่ผมเห็นก็ไม่ได้เอะใจอะไรอะ แต่พอถึงคิวนั่นแหล่ะ เจ้าหน้าที่ก็บอกให้นั่งเป็นคู่ พวกผมก็เชิญเพื่อนๆขึ้นไปก่อนเป็นมารยาท เจเน็ทนั่งกับเท็ดดี้ มาเรียก็นั่งกับเควินไอ่แนนและน้องเมจับมือกันกระโดดเข้านั่งเลยครับ เจ้าหน้าที่เขาก็มองแบบยิ้มๆ หรือเขายิ้มให้ทุกคนวะ ก่อนปิดประตู ไอ่แนนก็แซวยกใหญ่ว่าอย่าทำอะไรกันล่ะ แล้วจะให้กูทำอะไรวะ -*-
แต่พอผมหันไปทางไอ่แจ๊คนั่นล่ะ รู้เลยว่ามันคิดอะไร ไอ่เหี้ยนี่ อย่านะว้อยยยยยยยยยยย เหมือนมันอ่านสายตาผมออกครับ มันยิ้มตอบกลับมาน้อยๆ แล้วหันไปถามเจ้าหน้าที่ว่ารอบหนึ่งมันกี่นาที เขาก็ตอบมาว่าประมาณ 10 นาที แล้วชิงช้าอันที่ต้องขึ้นก็มาจอดตรงหน้าครับ จะบอกว่าไม่ขึ้นก็ไม่ทัน มันคว้าแขนผมขึ้นไปแหล่ว T^T
พอขึ้นไปนั่งก็รู้สึกถึงความแคบอะครับ แต่นั่งสบายนะไม่ได้เหม็นอับหรืออะไร ผมเสมองหน้าต่างอะไรไปเรื่อย มันติดฟิล์มแบบว่าข้างในมองออกข้างนอกได้ ข้างนอกมองเข้ามาข้างในไม่ได้อะครับ
ผมนั่งดูวิวไปได้ไม่กี่อึดใจ ก็รู้สึกถึงสัมผัสบริเวณหัว หัวผมนี่ล่ะครับ ไม่ใช่หัวล่าง -///-
แจ๊คมันเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆครับ หน้ายิ้มๆ ทีแรกผมก็ตกใจแต่เห็นว่ามันลูบๆหัวแบบเวลาเราลูบหัวหมาอะครับ ผมก็งงๆ แต่ก็นั่งให้มันลูบไปอะ เพลินดี 55+ (ว่าง่ายจัง)
“ฮึๆ...” มันเอามืออกจากหัวผมแล้วเอามือตบที่ตักตัวเองแปะๆ...จะให้กูไปนั่งเนี่ยนะ คือเพดานมันค่อนข้างสูงครับ แต่ถึงแบบนั้นมันก็แคบอยู่ดีนะ ผมส่ายหน้าไม่ไปๆ มันก็ตบๆที่ตักมันนั่นแหล่ะ
“ไม่เอา...ไม่ดื้อสิ มานี่มา...”
“เรียกซะเป็นหมาเลยนะมึง” -*-
“เอ้า....ก็เรียกด้วยความเอ็นดู...หรืออยากให้ดูเอ็น...จะเอาแบบไหน?” ยักคิ้วกวนตีนๆใส่ผมอีก เอ็นดู....ดูเอ็น....เฮ้ย! งั้นไปดีกว่าว่ะ แหะๆ (มันเพิ่งรู้ตัว)
ผมก็ขยับตัวไปนั่งบนตักมันอย่างเก้ๆกังๆ กลัวมันหนักด้วยแหล่ะ มันก็ขยับตัวให้ผมนั่งตรงหว่างขามัน แล้วเอาคางมันเกยไหล่ผม มือก็กอดเอวไว้หลวมๆ...มันเคยบอกว่ามันชอบเวลาที่ผมมานั่งกับมันแบบนี้มากที่สุด เห็นมันบอกว่ากอดถนัดดี...
“เฮ้อ......” ตอนนี้ทั้งผมและไอ่แจ๊คผ่อนคลายตัวเองอย่างเต็มที่ แจ๊คมันถอนหายใจยาวๆ เหมือนผ่อนคลายความเหนื่อยล้า...มันก็อุ่นๆดีอะนะ...
ไม่มีคำพูดอะไรระหว่างผมกับมัน ต่างคนต่างนั่งอยู่ในอ้อมกอดกันและกันเงียบๆ ผมเองก็เอนหลังพิงแผงอกมันไว้ จนชิงช้าสวรรค์ใกล้จะหมดรอบผมก็ลุกออกจากตัวมัน แล้วกลับมานั่งสบตายิ้มๆ กับมันที่เดิม....ก็ไม่เลวนักหรอก...
พอจังหวะที่ใกล้จะถึงพื้น แจ๊คมันเอี้ยวตัวมาหอมแก้มผมเร็วๆแล้วผละไป เล่นเอาผมงง ไอ่ห่านี่มือไวชะมัด มันก็ยิ้มๆตามสไตล์มันอีก พอประตูชิงช้าสวรรค์เปิดออกก็เห็นไอ่แนนกับน้องเมยืนยิ้มเผล่อยู่ ทำนองอยากรู้ว่าพวกผมทำอะไรกันนั่นแหล่ะ เวร -*-
ออกมาไอ่แนนก็แซวตามระเบียบ... ชินแล้วครับ น้องเมนี่ไม่ค่อยแซวนะ แต่บทน้องเขาจะถามขึ้นมานี่เล่นเอาชะงัก ถามแบบตรงๆถึงแก่น เล่นเอาผมพรวด! มาหลายครั้งละ ส่วนเพื่อนๆชาวต่างชาติของเราเขาก็มองแบบยิ้มๆน่ะนะครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขารู้กันรึเปล่า แต่ถึงจะรู้ก็....ก็ช่างมันเหอะเนาะ -*-
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/P5300038.jpg)
พอเที่ยงก็ไปนั่งทานอาหารบริเวณฟู๊ดคอร์ทกันครับ ช่วงนี้ไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยวซักเท่าไหร่ คนเลยไม่เยอะมาก แต่ก็ไม่ได้โหรงเหรงอะไร การต่อคิวซื้ออาหารจึงไม่ได้ใช้เวลามากนัก ไม่นานทุกคนก็ได้อาหารมากองอยู่ตรงหน้า ซึ่งไอ่แนน ไอ่แจ๊ค เท็ดดี้กับเควินนั้น ล่อคนละสองชุดครับ *0* ผมว่ามันก็ให้เยอะแล้วนะ มิน่า พลังงานล้นเหลือกันจัง
“แล้วนี่พวกคุณกำหนดกลับกันเมื่อไหร่?” เท็ดดี้สุดหล่อถามขึ้นมาครับ น้องเมก็ตอบไปว่าอีกประมาณ 1 เดือน....ก็ไม่เชิงหนึ่งเดือนอะครับ จริงๆก็เหลือประมาณ 3 อาทิตย์นิดๆล่ะตอนนี้
“จริงๆเรามีกำหนดการเล็กๆว่าจะไปเที่ยวเอเชียกัน” เจเน็ทสาวผิวสีคนสวยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นสุดๆครับ
“เมื่อไหร่เหรอ?” ไอ่แจ๊คถามกลับครับ
“น่าจะช่วงปิดภาคของเรา แต่ก็ยังไม่แน่นอนเท่าไหร่ จะรบกวนมั้ย ถ้าเราอยากให้พวกคุณนำเที่ยว” เจเน็ทพูดแล้วหัวเราะน้อยๆครับ
“ไม่มีปัญหา!!! เมื่อไหร่ก็ยินดีทุกเมื่อ” ไอ่แนนครับ เจเน็ทได้ยินดังนั้นก็ยิ้มใหญ่เลย และบทสนทนาถัดมาก็คือเรื่องการไปท่องเที่ยวที่บ้านเรานี่ล่ะครับ
“แล้วอยากไปไหนกันคะ?” น้องเมถามเจเน็ทกลับครับ
“ก็อาจจะเริ่มที่กรุงเทพก่อน....แล้วก็เอ่อ มาเรีย....ที่ไหนนะที่คุณอยากไปน่ะ?” เจเน็ทหันไปถามมาเรียครับ
“ไม่แน่ใจเรื่องชื่อ....แต่ดูเหมือนจะเชนมาย....อะไรซักอย่าง” เล่นเอางงกันทั้งโต๊ะ อะไรง่ะเชนมาย???
“บางทีคุณอาจจะหมายถึงเชียงใหม่????” ไอ่แนนครับ
“เอ้อ!! อาจจะใช่”
“งั้นก็สบาย....ที่นั่นเป็นบ้านเกิดของเรา” ไอ่แนนว่าอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง แล้วมันก็บรรยายวัฒนธรรมบ้านมันยาวเหยียด เพื่อนต่างชาติเราก็นั่งฟังกันใหญ่ ท่าทางเขาสนใจกันมากครับ
พอมื้อเที่ยงหมด ก็ตะลุยขึ้นเครื่องเล่นกันต่อ ซึ่งไอ่แต่ละอย่างที่เลือกเล่นกันเนี่ย....โอย พาลเอาข้าวเที่ยงจะพุ่ง สูงได้อีก เร็วได้อีก หวาดเสียวได้อีกคราบบบบพี่น้อง แต่ก็ต้องตามน้ำเขาไป เดี๋ยวทำเขากร่อยมันไม่ดี
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06704.jpg)
“อ่าว นั่นมันแมกซ์นี่หว่า...” ไอ่แจ๊คพูดขึ้นเมื่อเห็นไอ่แมกซ์ไวๆ ไอ่แนนโดดเหยงเลยทีเดียว แต่จะว่าไป เจอก็ไม่แปลกอะ ก็มันทำงานในนี้นี่หว่า แต่จะว่าไปก็ไม่เห็นไอ่แอรอนเลย.....แต่ไม่เห็นก็ดีแระล่ะ.... (ผมมารู้ทีหลังว่ามันเปลี่ยนงานไปทำที่โรงแรมแทนครับ ไปเป็นการ์ดของสวนน้ำในร่มที่โรงแรมแทน)
“ปะๆๆๆๆ ต่อๆๆๆ” ไอ่แนนรุนหลังไอ่แจ๊คที่ทำท่าจะตะโกนเรียกไอ่แม็กซ์ให้หันมา คาดว่าคงจะเรียกมาอำไอ่แนนนั่นแหล่ะ พวกผมสี่คนก็ฮากันไป เพื่อนชาวต่างชาติเขาก็ถามพอเป็นพิธี เลยเล่าเขาไปนิดหน่อยว่ามีคนมาจีบงู้นงี้ เขาก็ขำๆกันน่ะครับ
(http://i247.photobucket.com/albums/gg132/fa_cardillac/DSC06653.jpg)
ตกบ่ายแก่ๆ พลังเริ่มหมดก็ไปเล่นเครื่องเล่นที่เบาลงมาหน่อย.....ถ้วยหมุนครับ -*- (เบา....แต่มึนชิบ)
นั่งกัน 4 คนสองถ้วย เพราะถ้วยมันก็ใหญ่พอดู แบ่งๆกันนั่งอะครับ ผมกับน้องเมไปนั่งกับเจเน็ทและเควิน ส่วนไอ่แนนกับไอ่แจ๊คนั่งกับเท็ดดี้และมาเรีย จะแยกกันนั่งกลุ่มใครกลุ่มมันก็คงยังไงๆอยู่ อุตส่าห์มาเที่ยวด้วยกันทั้งที พอลงมาผมนี่หัวหมุนเลย จะเป็นลมง่ะ เจเน็ทเข้ามาพยุงผมทันพอดีตอนวูบๆ ไอ่แจ๊คมันก็รี่เข้ามาหา แต่ผมก็บอกว่าไม่เป็นอะไรแหล่ะ เดี๋ยวเขาจะไม่สนุกกันเปล่าๆ
ตกเย็นก็เดินไปส่งเพื่อนๆที่รถเขาครับ พวกผมปฏิเสธคำชวนของเท็ดดี้ที่ว่าจะขับรถไปส่ง ด้วยการชี้ไปที่อพาร์ทเม้นท์ที่ตั้งอยู่ตรงกันข้ามกับสวนสนุก พวกเขาก็ฮากันไป เพราะไม่นึกว่าจะอยู่ใกล้ขนาดนี้ ทีแรกพวกผมอยู่ชวนเขาทานอาหารเย็นต่อนะครับ แต่พอดีเจเน็ทต้องไปทำธุระต่อ เลยเลื่อนไปโอกาสหน้า ผมแอบคิดในใจว่ารีบๆหน่อยละกัน เพราะผงปรุงอาหารไทยเริ่มร่อยหรอแล้วครับ ฮ่า~
และแล้วก็ลากสังขารเหนื่อยล้ากลับอพาร์ทเม้นท์กันครับ ต่างคนต่างพึ่งอาหารสำเร็จรูปเป็นแถว ทำไม่ไหวครับ เหนื่อยมาก แถมห้องครัวก็เต็มไปด้วยกลุ่มคนที่แย่งกันใช้เตาทำอาหารจนแทบจะตีกันตายอยู่แล้ว เลยพึ่งไมโครเวฟอย่างเดียวดีกว่า พอกินเสร็จก็กลับห้องล่ะครับ ไม่นานนักผมก็จัดการธุระตัวเองเรียบร้อย นอนเหยียดขาดูทีวีเหมือนอย่างเคย ไอ่แจ๊คก็เข้าไปอาบน้ำต่อ
พอมันออกมาผมก็เคลิ้มๆจะหลับแล้วแหล่ะ เหนื่อยงะ เลยโงหัวขึ้นมาจากที่นอนฝากให้มันปิดทีวีให้หน่อยเพราะเริ่มไม่ไหวแล้ว แล้วผมก็หลับไปในเวลาอันรวดเร็ว ZZZzzzzzZZzzzzzzzzzz
……………………………………………
ย้อนมาที่ไอ่แจ๊ค (ตอนเย็นๆ) ---
“นี่...” ผมหันไปตามเสียงเรียก.....มาเรียครับ ตอนนี้พวกเราทั้งหมดเดินอยู่ที่ลานจอดรถที่เท็ดดี้จอดรถไว้
“ครับ?” ผมหันไปพูดคุยกับเธออย่างสุภาพ ยังไงก็ควรจะรักษามารยาทไว้นี่ครับ...
“คุณโสดรึเปล่า?” มาเรียถามผมแบบทีแล่นทีจริง ผมอึ้งไปนิดหน่อย เพราะไม่คิดว่าเธอจะถามคำถามแบบนี้ ผมยิ้มน้อยๆเป็นคำตอบ มาเรียเองก็ยิ้มแบบเซ็งๆ แล้วยักไหล่ขึ้นเหมือนเข้าใจ เธอหันไปมองภาพข้างหน้าที่บรรดาเพื่อนๆเราเดินทิ้งห่างไปเล็กน้อย แล้วจงใจหันไปทางที่น้องเมและไอ่แนนกำลังเดินด้วยกัน เธอยืนกอดอก มืออีกข้างชี้ไปทางสองคนนั้นเป็นคำถาม ผมส่ายหัวเป็นคำตอบ....
“แฟนคุณอยู่ที่เมืองไทย?” เธอถามต่อครับ ซึ่งผมก็ส่ายหัวและยิ้มตอบด้วยรอยยิ้มเดิม…
“???” มาเรียขมวดคิ้วเป็นเครื่องหมายคำถามเลยล่ะครับ ผมขำออกมาเล็กน้อย เดินตรงเข้าไปจับไหล่เธอแล้วกระซิบใส่หูเธอเบาๆถึงชื่อแฟนของผม....
เท่านั้นล่ะ......เธอยืนตัวแข็งเป็นหินเลยล่ะ นิ้วเรียวสวยชี้ไปที่ร่างเล็กๆที่เดินคู่กับเควินที่คุยกันอยู่อย่างออกรส ผมพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงบอกลา แล้วก็เดินนำหน้าเธอไปเลย.....
แต่เธอก็เร่งฝีเท้ามา เมื่อเธอตั้งสติได้ มาเรียเดินตีคู่มากับผม ผมหันไปยิ้มจางๆให้เล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร จนเดินมาถึงรถของเท็ดดี้ เธอก็ยื่นกระดาษแผ่นเล็กๆมาให้ผมหนึ่งแผ่น แล้วก็ลากลับไป
ผมกลับที่พัก ทานอาหารเย็นกันเรียบร้อยก็มานั่งพักในห้อง ผมกะจะบอกไอ่ตัวแสบซะหน่อยแต่ก็...
“ว่าจะคุยอะไรด้วยซักหน่อย หลับซะงั้น.....” ในมือผมขยำกระดาษแผ่นเล็กๆแน่น.....ที่อยู่อีเมล และเบอร์โทรศัพท์.....ไอ่อาการแบบนี้ ไม่ต้องฉลาดนักก็รู้แหล่ะ ว่าจะมาไม้ไหน.....
“ตื่นมาค่อยบอกละกัน...”
จบตอนที่ 44 4 ต่อ 4 ตะลุยสวนสนุก...เฮ้~
*******************************************
อีดิทอีกรอบ ลืมลงรูป o22
ช่วงนี้มึนๆ เหนื่อยๆ นอยด์ แดกกกกกก
หัวข้อ...กำลังทำอยู่ อาทิตย์หน้าส่งใบคาดว่า&ถ่ายรูป เชี่ยยยยยยยยย~ แล้วหัวกรูก็แดงมาเชียว ย้อมเมื่อซัก 3-4 เดือนที่แล้ว สีแม่งยังอยู่เรย
เพื่อนบางคนบอกจะใส่วิก มะเหงกอะ ไม่เอาว่ะ ไปย้อมกลับก็ได้วุ้ยยยยยยยยย เอาให้ดำสนิทแบบพังค์ไปเลย :m16:
ว่าแต่ชื่อใบคาดว่าจะจบ.....หมายความว่า จะจบหรือไม่จบกันแน่วะ :a5: :a5: :a5:
มึน....ไปละ
ป.ล เดี๋ยวมา + ให้...
o19 o19 o19
-
ขอจิ้มก่อนอ่านคร้าบบบ
-
:o8: คราวนี้หวีดเว้ยยยยยยยยยยยยยไม่หื่นเลยสักนิด หุหุ
เสียงหัวเราะไอ่แจ็คอย่างเดียวก็ทำนังหนูเสียวสันหลังได้เหอะ
มะต้องส่งสัญญาณใดๆทั้งสิ้น :o8:
+1 จัดให้คะ Melos ลิโพหน่อยมั๊ยคะ :กอด1: :man1:
-
แจ็คเหน่ส์แรงชิบ
รักนังหนู :z2:
-
หวีดหยอง 555
แจ๊คนี้เสน่ห์แรงไม่เบา เนาะ อิอิ
+1 Forever
ปล. จบอยู่แล้วละ คนแต่งอ่ะ
ปล2 8 มกราคม นี้อิฉันซ้อมรับปริญญา 14 กุมภา รับจิง ตื่นเต้นนน
ปล3 :กอด1: มิสยู
-
เชนน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกก แจ็คเสน่แรงงงงงงงงงงงงงงงอะๆ o13
-
ไปสวีทกันบนชิงช้าสวรรค์กันสองคน
นังหนูเขินน่ารักจัง ชอบๆๆ :-[
แต่แจ็คเนี่ย เสน่ห์แรงจังนะ ฮีๆ
เป็นกำลังใจให้ MeloS :L2:
-
นังหนู น่ารักอ่ะ
แอบสวีทกัน 2 คน :o8:
-
ต่างคนต่างเนื้อหอมนะ เจ้าคู่นี้
-
อย่าบอกนะว่างานจะเข้าก่อนกลับ เง้อออ :z3:
-
หวังว่าไอ้กระดาษแผ่นนั้น คงไม่สร้างปัญหาอะไรนะ :call:
-
ตั้งใจจะบอกก็อย่าลืมซะล่ะ อย่าให้เชนทร์รู้เอง เดี๋ยวจะเป็นเรื่องซะเปล่า
ไม่ใช่อะไรหรอก เดี๋ยวนังหนูจะเหนื่อยเกินไป ง้อแต่ละทีนี่นังหนูโทรมตลอด :haun4:
-
เข้ามาเป็กำลังใจให้
ตามอ่านอยู่ค่ะ ยังไปไม่ถึงไหนเลย
^^
ขอบคุณค่ะ
-
:z2:
ตอนที่ 45 บทสนทนาบนโซฟา (1)
“แจ๊คคร๊าบบบบบบ~” ผมเอามือไปตบแปะๆที่ข้างแก้มมัน ไอ่นี่ก็งัวเงียๆหันซ้ายหันขวาแล้วก็หลับต่อ....ซะงั้น.........
*ตุบ!! (ท่าเดิม - -*)
ผมขึ้นไปนั่งคร่อมมันอีกรอบ แกล้งทิ้งน้ำหนักตัวหนักๆลงแถวๆท้องมัน มันครางอืออาแบบรำคาญ เหมือนโดนผีอำแต่ก็.....ยังไม่ตื่น....
“เฮ้อ.......เออ ไม่ตื่นก็เรื่องของมึง...” ผมพึมพำคนเดียวแล้วลุกจากตัวมัน ตอนนี้หิวข้าวโคตรอะ เมื่อคืนกินไปนิดเดียวก็สลบไปด้วยความเหนื่อย ผมลุกไปหอบข้าวของจากตู้เย็นเล็กในห้อง แล้วเดินถือไปที่ห้องครัว ตอนเช้าๆคนมาใช้กันน้อยครับ ไม่ค่อยแย่งกันใช้อุปกรณ์เท่าไหร่ ว่าแต่เป็นอย่างที่คิดเลยแฮะ ข้าวของกระจายทั่วไปหมด ถุงขยะก็เต็มเร็วปานเสกได้ ผมวางของที่โซฟาเล็กคู่หนึ่ง แล้วเดินไปเปลี่ยนถุงดำใบใหม่ ไม่ไหวครับ กลิ่นเริ่มตุๆละ
ผมก้มหน้าก้มตาเปลี่ยนถุงดำใบใหม่ ซึ่งไอ่ถังขยะใบนี้เนี่ย มันก็ดันอยู่ตรงทางเข้าห้องครัวพอดี ผมลงไปนั่งยองๆเพื่อมัดปากถุง ก็พอดีจังหวะที่มีคนเปิดประตูเข้ามาแล้วชนเข้ากับหลังผมพอดี....เจ็บนิดนึง ผมรีบเงยหน้าขึ้นไปก็พบสาวหมวยกลุ่มใหญ่ในชุดพนักงานโรงแรมมองมาทางผมอย่างงงๆ ก็อย่างว่าล่ะครับ แหะๆ คนบ้าอะไรดันมานั่งขวางทางตรงประตู
“Sorry…” ผมเอ่ยยิ้มๆให้แล้วลุกขึ้นถือถุงขยะออกไปทิ้งข้างนอก จังหวะที่ยืนก็รู้สึกได้ถึงความสูงของตัวเอง.....เฮ้อออออ รู้สึกดีง่ะ T^T สาวๆกลุ่มนี้ค่อนข้างจะตัวเล็กกันซักหน่อย ปกติเวลาผมอยู่กับไอ่แนนไอ่แจ๊คเนี่ย ผมจะดูเตี้ยไปถนัดตา ก็มันสูงโปร่งกันทั้งคู่ ไอ่คู่หูบรรลัยอะ
ผมเดินลากถุงขยะที่ค่อนข้างจะใหญ่เอาการไปทิ้งที่ถังขยะใหญ่ตรงลานจอดรถ มีกลุ่มตี๋ๆ นั่งกันเป็นกลุ่มๆตรงฟุตบาท ใส่ชุดเดียวกันกับสาวๆเมื่อกี๊เลย ผมยกข้อมือตัวเองขึ้นดูนาฬิกา ก็เป็นเวลาเข้างานของพวกโรงแรมล่ะนะ ผมเงยหน้าขึ้นมาอีกที หนึ่งในกลุ่มนั้นก็โบกมือให้ผมน้อยๆ ผมก็โบกมือกลับแล้วทักทายยามเช้า ซวยไปเนาะ ได้ทำงาน 5555+
มันก็ใกล้ช่วงจะกลับแล้วล่ะครับ เวลาทำงานพวกผมจะน้อยลง โดยที่ป้ารสแกให้เหตุผลว่า อยากให้พักผ่อนแล้วก็ไปเที่ยวกัน ซึ่งพวกผมก็สนองให้อย่างดี เที่ยวซะ.....เหอๆ
เดินกลับไปในห้องครัวอีกที ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่สาวๆกลุ่มเมื่อกี๊ออกมาครับ บางคนหัวเราะคิกๆคักๆ บางคนหน้าแดง แต่บางคนก็หน้านิ่งเชียว.....ผมไปทำอะไรให้รึเปล่าล่ะนี่...?
ผมเอื้อมมือไปเปิดประตูให้เขาออกมาก่อน พอคนสุดท้ายของกลุ่มเค้าออกมา ผมก็เดินเข้าห้องครัว ในจังหวะที่ประตูครัวกำลังจะเหวี่ยงปิด ก็มีมือขาวๆเอื้อมมายื้อไว้ ก็เป็นมือของคนในกลุ่มนั้นล่ะครับ ผมมองไปอย่างงงๆ ปนยิ้มหน่อยๆ คือ งงไง....แฮะๆ เค้าต้องการอะไรรึเปล่า?
“Excuse me? Ummmm…” เธอพูดแล้วนิ่งไปเหมือนไม่แน่ใจ....และขอโทษเถอะครับ ฟังยากมากกกกกก หรือผมโง่เองหว่า - *-
“Yes?” ผมถามซ้ำ
“Umm….. No!!!! Nothing!!! Ok…..see ya next time” เธอว่าแล้วก็ลากเพื่อนทั้งกลุ่มไป อืม.....อะไรหว่า......
ไม่รุ หิว 5555+ หาข้าวเช้ากินดีกว่า
ผมก็ยืนหน้าเตาเพื่อปรุงอาหารไปเรื่อย วันนี้หยุดงะ อยากกินข้าว ผมจัดการหุงข้าว แล้วก็เอามาผัดฉี่ๆฉ่าๆไปตามเรื่อง หน้าตาออกมาก็พอกินได้ล่ะ ยกลงจากเตา ตักใส่จาน ไม่ทันจะอ้าปาก ประตูห้องครัวก็เปิดดังผ่าง!!!!
ด้วยฝ่าตีนไอ่แนน - *-
“เฮ้ยๆ ทำไรวะ แดกด้วยยยยย~” จัดไปครับ ผมทำเผื่อไว้เยอะ เหอๆ ผมตักให้ไอ่แนนอีกจาน แล้วก็นั่งกินกับมันสองคน ถามถึงน้องเม ไอ่แนนก็บอกน้องหลับอยู่เพราะเพลียมาก ไอ่แนนถามถึงไอ่แจ๊ค ผมก็ตอบไปด้วยคำตอบเดียวกัน นั่งคุยไปกินไปก็หมดจาน ไอ่แนนเดินไปล้างให้หมด ผมก็นั่งเหยียดยาวเป็นคุณชาย ในห้องครัวตอนนี้มีผม ไอ่แนน แล้วก็สาวหมวยอีก 2 คนที่เล่นเนทอยู่ครับ ตัวส่งสัญญาณอินเตอร์เนทมันอยู่ที่ห้องครัว เลยมีคนมานั่งกันบ้าง บางเวลาเพราะเนทมันจะเร็วกว่าในห้องนิดหน่อย
“เหนื่อยว่ะ มึงว่ามะ” ไอ่แนนเปิดฉากคุยครับ ผมก็พยักหน้าตอบมันแล้วถอนหายใจยาวๆ
“ก็นะ....” ไอ่แนนพยักหน้าตอบผม แล้วก็ต่างคนต่างนั่งแผ่อยู่ตรงโซฟานั่นล่ะครับ ผมมองกวาดไปรอบๆห้อง อีกไม่กี่สัปดาห์ ผมก็ต้องกลับบ้านแล้ว ก็คงคิดถึงที่นี่ไม่น้อย
“เออ....ถามไรหน่อยดิ” ไอ่แนนถามด้วยสีหน้าทะลึ่งทะเล้น ผมแอบคิดในใจ ไอ่นี่นิอะไรกะกูอีกเนี่ย มันถามไรประหลาดๆแหง...-*-
“พวกมึงจูบกันวันแรกวันไหนวะ”
“งะ....” น่านว่าละไง.... ผมอึ้งๆไป ไอ่แนนก็หัวเราะน้อยๆ
“เฮ้ย อย่าซีเรียส กุถามเฉยๆ ไม่ตอบไม่ว่ากัน” มันโบกมือน้อยๆเป็นทำนองว่าไม่เป็นไร แต่ก็นะ ผมนิ่งไป เพราะกำลังใช้ความคิด....
“เมื่อประมาณ 2 เดือนที่แล้ว ตรงที่ๆมึงนั่งอยู่....นั่นแหล่ะ” ผมตอบมันไป ไอ่แนนตาโตเป็นไข่ห่าน แล้วมันก็หัวเราะเอามือตบโต๊ะอย่างดัง ผมก็นั่งนิ่งไป ไม่ใช่อะไรครับ เขินครับ....
“ฮะๆๆๆๆ เชี่ย ตรงนี้เลยเหรอวะ เนี่ยนะ” มันเอามือชี้โซฟาหนังเก่าๆที่มันนั่งอยู่ ผมพยักหน้านิดนึง แล้วมันก็ขำของมันต่อ เหอะๆๆๆ
“คุยไรกันคะ ท่าทางน่าสนุกเชียว” น้องเมครับ เปิดประตูมาด้วยชุดนอนตัวโปรด ผมเดินไปตักข้าวผัดที่ยังอุ่นๆอยู่ให้น้องเค้า ซึ่งก็รับไปทานแทบจะทันที น้องเมเคี้ยวอาหารตุ้ยๆ แล้วก็หัวเราะไปกับบทสนทนาของไอ่แนนไปด้วย ผมเองก็นั่งให้มันแซวแหล่ะ
สรุปวันนี้พักผ่อนกันครับ เตรียมลุยงานที่จะมีในรอบต่อไป รู้สึกคราวนี้จะได้เข้างาน 5 วันรวดแหน่ะ สงสัยกะจะใช้ให้คุ้มก่อนแล้วค่อยปล่อยล่ะมั้ง ผมจัดการตักข้าวผัดที่เก็บไว้ในส่วนของไอ่แจ๊คใส่กล่องกลับไปที่ห้อง ไม่รู้มันตื่นรึยังอะดิ ผมมีเรื่องจะคุยกับมันด้วยนะนี่....
*แกร๊ก~
“แจ๊ค....ตื่นยัง?” ผมวางกล่องอาหารลงบนโต๊ะ มองไปบนเตียงก็เห็นมันยังนอนอยู่ที่เดิม ผมตัดสินใจปล่อยให้มันนอนไป เพราะยังไงวันนี้ก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ปกติผมมักจะเปิดทีวีหาอะไรดู แต่ถ้าเปิดมันคงจะรบกวนไอ่แจ๊คมัน ผมเลยหยิบหนังสือพิมพ์ของมันที่มันชอบเอากลับมาจากที่ทำงานนั่นล่ะมาอ่าน พลิกไปพลิกมาก็พบกับเศษกระดาษใบหนึ่ง....
xxx-xxxxxx-xx xx_xxxxx@xxx.com // Maria
เห????
ผมหยิบกระดาษใบเล็กๆนั่นมาอ่านอีกครั้ง มาเรีย....มาเรียคนเมื่อวานอะนะ???
ชะอุ๊ย... - -*
“อืมมมม.....” ไอ่แจ๊คงัวเงียตื่นครับ มันผุดลุกขึ้นนั่ง แล้วหันมาทางผมที่นั่งอยู่ข้างเตียงมัน (โซฟากับโต๊ะตัวนี้อยู่ใกล้ๆเตียงมันครับ) มันสลึมสะลือ ปรือตาเหมือนง่วงนอนเหลือประมาณ ผมก็อารามกำลังอึ้ง เลยไม่ทันซ่อนไอ่กระดาษใบที่เพิ่งเห็น มันมองกวาดมาที่มือผม แล้วสีหน้าง่วงๆนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นตกใจทันที (มันเพิ่งจะสร่าง) มันพุ่งเข้ามาหาผมที่กึ่งนอนกึ่งนั่งที่โซฟาจนล้มไปทั้งคู่
“เฮ้ย~~ เล่นไรวะแจ๊ค” ผมพยายามตะเกียกตะกายขึ้นมาจากอาการควายล้มทับ แต่ก็อย่างว่าครับ ลุกไม่ขึ้น -*-
“จะบอกตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ....กระดาษใบนั้น” มันพูดนิ่งๆครับ ตอนนี้หัวผมซุกอยู่ที่ซอกคอมัน
“เฮ้ย....มัน……” ผมไม่ทันพูดอะไร มันก็รัดวงแขนมันขึ้นไปอีก คือกรูหายใจไม่ออกกกกกก~
“เค้าแค่มายื่นให้นะ ไม่มีอะไร....ไม่มีอะไรจริงๆ” เสียงมันละล่ำละลักบอกผม เหมือนกลัวว่าผมจะไม่เชื่อ ผมดิ้นอึกอักๆ ในอ้อมอกมัน พยายามผลักมันออก เหมือนมันจะรู้ครับ อ้อมแขนนั้นค่อยๆคลายออก ไอ่แจ๊คก้มหน้าลงมามองใบหน้าผมใกล้ๆ...
ผมยิ้มแห้งๆให้มัน มันก็ขมวดคิ้วใส่ผมซะงั้น ผมขยับแขนตัวเองให้ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงผ้าที่ใส่อยู่จนได้ ขยับยุกยิกไปมาอยู่พักนึง (จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังอยู่ในอ้อมกอดมัน -*-) แล้วล้วงกระดาษใบเล็กๆแผ่นหนึ่งออกมา....
“กูก็ได้อะ.....แหะๆ”
จบตอนที่ 45 บทสนทนาบนโซฟา (1)
**********************************
:o10: :o10: :o10:
-
^
^
ทำท่า :o10: หึหึ o18
มาเรียชีต้องการอะไรเหรอ อยากงานเข้าสองเด้งว่างั้น หนอยๆ :m16:
-
ตอบเมนท์--- (เริ่มตั้งแต่หน้า 40 นะ)
ปี้ปี้ปี้~PalmY -- เอ่อ....ตกใจไรอะ
namtaan -- ไอ่แนนนี่ ทีแรกแต่งมากะให้เป็นตัวประกอบ ไปๆมาๆบางตอนมันเด่นกว่านังหนูอีก :laugh:
lolojung -- สัญชาตญาณมันสอน 5555
ï_Kiss_U♥ -- ขอบคุณจ้า ว่าแต่ดีใจด้วยนะ จะรับปริญญาแล้วหนิ
jokirito -- กินตับเยอะๆนะฮับ เพิ่มเลือด เพิ่มธาตุเหล็ก 5555+
hene2526 -- เดี๋ยวๆ อะไรแรง นังหนู หรือไอ่แจ๊ค หรือคนแต่ง? :z1:
kitty --- ขอขอบคุณแทนนังหนูฮับ
morrian -- นี่ก็อีกราย ไปหาตับกินนะ เสริมธาตุเหล็ก ฮา~
yayu -- มันโดนยุมา เหอๆ
patz -- พัฒนาง่าย ของแบบนี้...
SJ -- เหนื่อยตายเลย ชวนบ่อยๆ
mecon -- ก็ใช้ตามสะดวกล่ะคราบบบบบบบบ เห็นว่าไอ่แจ๊คมันขาดมานาน สงสารมันอ้ะ
a_tapha -- แอบงงคราบบบบ ตกใจไรกานนนนนน
hene2526 -- มือไวนะเรา
mecon -- เปลี่ยนเป็นกระทิงแดงละกัน ฮา~
ปี้ปี้ปี้~PalmY -- รักมันจริงดิ งั้นมาขยันเมนท์นะ หุหุ
ï_Kiss_U♥ -- ย้ำอีกครั้ง อิจฉาฮับ อยากรับเร็วๆมั่ง T^T
kitty -- คนมันหน้าตาดีอะน้ออออ
yayu -- ที่เห็นมา บางทีเขาจูบกันด๊วบด๊าบๆๆๆๆ 555+
SJ -- ไอ่แนนมันแกล้งให้ขึ้นไปสองคน เหอๆ
jokirito -- ของแปลกในต่างแดนก็งี้ล่ะ - - (จากประสบการ์ณ เคยโดนพี่มืดมาจีบบบบ o22 )
lolojung -- รอดูนะฮับบบ
@BUA@ -- ไม่รู้ดิ แหะๆ
patz -- ดูอยากให้มันง้อบ่อยจังนะ 555+
ltahset -- ว้าวววว ดีใจจัง เห็นคนอ่านใหม่ๆ ยังไงก็รบกวนด้วยนะ :pig4:
----- แฮกกกกกก เหนื่อยนะนี่ ขนาดเม้นท์ไม่ได้เยอะเลยนะ แล้วเรื่องที่คนเมนท์กันเยอะๆ แล้ว จขกท ตอบครบทุกเมนท์นี่ซูฮกจริงๆ
แบบว่า อาทิตย์หน้าจะยุ่งโคตร....อาทิตย์นี้เลยมาบ่อยๆ ชดเชยกันไป เอาจริงๆก็เครียดด้วยแหล่ะ เลยเข้าเล้า เอานิยายลง คุยไรไปเรื่อย แก้เครียด.....
เลยนั่งพิมพ์ไรบ้าๆให้อ่าน ไร้สาระนิดนึง แต่อ่านๆไปเหอะเนาะ หลงมาแล้วนี่ กร๊ากกกกกกก
----------------------------
อันว่าลงเรื่องมา 45 ตอน ซึ่งถือเป็นการแต่งนิยายประโลมโลกที่ตอนยาวนานที่สุดแล้วของผู้เขียน.... มันก็แน่นอนอะนะว่ามีความผูกพันกับตัวละครไม่น้อย...
เลยจัดตอนสัมภาษณ์ประวัติล้วนๆพวกมันมาให้ แบบว่าจับนั่งทีละคนๆ ตอบไปเป็นคน ไม่งั้น มันคุยไม่ได้เรื่องซักกะที -*- ...เริ่มเลยละกัน
* หมายเหตุ ประโยคหน้าคือคำถามจากคนแต่ง ***
(คนแรก....ประเดิมที่ไอ่พระเอก)
คนแต่ง - จะถามเป็นข้อๆนะ
แจ๊ค - ...(ไม่พูดอะไร พยักหน้านิดนึง)
ชื่อ? - แจ๊ค...
อายุ? - ตอนนี้ก็ 22
สัญชาติ? - ไทย แต่มีเชื้อเยอรมัน ย่าเป็นคนที่นู่น
เคยอยู่มั้ย เยอรมัน? - ตอนเด็กๆ นานแล้ว...
ส่วนสูง? - 183 เซนฯได้
น้ำหนัก? - น่าจะซัก 70...ไม่รู้เหมือนกัน
หน้าตาดูไม่ฝรั่งเลยนะ? - ก็ลูกเสี้ยว...
โอเค...หมดคำถามทางกายภาพ ถามอย่างอื่นละนะ? - เชิญ...
รักนังหนูมันตรงไหน? - (ทำหน้าคิดหนัก....)
หา? - (มันยังคิดหนักอยู่.......)
เอ่อ...ไอ่แจ๊ค? - (มันเงียบไป.......)
อ่า? - ตอบยาก....ผ่านได้มั้ย?
อ้าว? - ตอบยาก....ไม่รู้....ทุกอย่างที่มันเป็นมัน...รักหมด..ไม่รู้ ตอบไม่ถูก....
เออๆ....อะๆ งั้นชอบส่วนไหนของนังหนูที่สุด? - เอว ...เล็กดี ^ ^ (ตอบไวมากกกก)
หะ? ทะลึ่งนี่หว่ามึง - เออ....คงงั้น (ยิ้มๆๆๆๆๆ)
คิดยังไงกับเพื่อนร่วมโครงการฯ? - น้องเมน่ารักดี ไอ่แนนกวนตีน แต่นิสัยดี....
พูดน้อยมาแต่เกิดเลยเหรอ? - ก็...นะ
-*- โอเค รู้ละมึงพูดน้อย เปลี่ยนๆๆๆ นังหนูเข้ามาๆๆๆๆๆๆ (ไอ่แจ๊คลุก แล้วนังหนูก็เข้ามานั่งแทน)
ชื่อ? - เชนทร์ครับ...^ ^
อายุ? - 21 เต็มครับ
สัญชาติ? - ไทย จีนนิดหน่อยครับ
ส่วนสูง? - 174 ครับ
น้ำหนัก? - เอ....น่าจะ 50 กว่าๆ...
โอเค...หมดคำถามทางกายภาพ ถามอย่างอื่นนะหนูนะ? - เชิญครับ ^ ^
รักไอ่แจ๊คมันตรงไหน? - ง่า....เอ่อ ถามเลยเหรอครับ แหะๆ นึกว่าจะถามเป็นคำถามท้ายๆ...
ถามเลยแหล่ะ หรืออยากเปลี่ยนคำถามมั้ย? - เปลี่ยนเป็นอะไรล่ะครับ? (ประกายตาวิ๊งวั๊ง~)
ก็...ชอบไอ่แจ๊คตรงไหน? 55+ - ง่ะ...คือจะถามให้ได้ใช่มั้ยครับนี่ -*-
อะถูกกกก - ก็.....เอ่อ มัน...ยังไงดีล่ะครับ ไม่รู้สิ ผมแพ้ทางมันอะ....
แพ้ทาง? - ไม่รู้สิครับ....แบบว่า ทำอะไรก็กวนหัวใจผมไปซะหมด....อะ (หน้าแดงใหญ่)
อะๆ โอเค คิดว่าได้คำตอบแล้วล่ะนะ งั้นชอบส่วนไหนของไอ่แจ๊คที่สุด? - เอ.....แขนมั้งครับ กล้ามสวยดี น่าอิจฉา...
อยากมีบ้าง? - คงงั้นมั้งครับ ^ ^
เอ่อ....อย่าเลยน่ะ พี่ว่า? - แหะๆ ก็มีคนบอกอยู่เหมือนกันครับ...
แล้วคิดยังไงกับเพื่อนร่วมโครงการฯ? - น้องเมทำกับข้าวเก่ง น่ารัก เรียบร้อย นิสัยดี ตาสวยดีครับ เฉียงๆเหมือนตุ๊กตาจีน ส่วนไอ่แนนก็เท่ดี ง่ายๆ สบายๆ ดูสนุกได้ทุกสถานการณ์
อืมๆ....โอเค ขอบคุณมากนะนังหนูนะ - ครับ...ยินดีครับ ^ ^
(เปลี่ยนน้องเมเข้ามา)
ชื่อ? - เมค่ะ
อายุ? - 19 ค่ะ...
สัญชาติ? - ไทยค่ะ แต่เชื้อจีนแรง...
ส่วนสูง? - 164 ค่ะ
น้ำหนัก? - น่าจะ 45 ได้ค่ะ
โอเค...หมดคำถามทางกายภาพ ถามอย่างอื่นนะน้องเมนะ? - เชิญค่ะ ^ ^
ตอนนี้โสด? - ก็....ค่ะ ^ ^
มีคนมาจีบมั้ย เอาที่นี่นะ? - มีบ้างค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเข้าใจว่าเมเป็นแฟนพี่แนน เลยหายๆไปหมดเลย แต่ก็ดีนะคะ ตลกดี
ได้ข่าวว่าพูดน้อยต่อยหนัก? - แหม...ก็นิดนึงค่ะ บางที มันมีอะไรในใจแต่ไม่อยากพูดนี่คะ ต้องรอจังหวะ แล้วจัดเลย อิอิ
คิดยังไงกับเพื่อนร่วมโครงการฯ? - พี่แจ๊คเป็นผู้นำดีค่ะ พึ่งพาได้ พี่เชนทร์น่ารักมาก กับข้าวบางอย่างทำอร่อยกว่าเมอีก ส่วนพี่แนนนี่ วีรกรรมเยอะค่ะ แต่รวบสั้นๆก็คงเป็นพี่แนนเป็นพี่สาวที่น่ารักค่ะ เท่ด้วย แต่จะให้ดีก็อยากให้พี่เขาลดๆบุหรี่นิดนึง....
อืมๆ....โอเค ขอบคุณมากนะน้องเมนะ - ค่ะ...ยินดีเสมอค่ะ ^ ^
(เปลี่ยนไอ่แนนเข้ามา)
ชื่อ? - แนน...
อายุ? - 22
สัญชาติ? - ไทยดิ กูเกรียมซะขนาดนี้...
ส่วนสูง? - 179 เซนได้มั้ง...
น้ำหนัก? - ไม่บอกกกกกกกก
โอเค...หมดคำถามทางกายภาพ ถามอย่างอื่นนะ? - เชิญ....
ตอนนี้มีแฟนแล้ว? - ก็อย่างที่รู้ๆ....
มีคนมาจีบมั้ย เอาที่นี่นะ? - อย่าถามงี้น่า....กูหลอน... (หันซ้ายหันขวา เหมือนกลัวตัวละครลับ)
กลัวไร? - เปล่ากลัวว้อยยยย แค่ไม่อยากเจอ....
คิดยังไงกับเพื่อนร่วมโครงการฯ? - ไอ่แจ๊ค จริงๆมันนิสัยดีนะ แต่แม่งกวนตีน กวนตีนแบบเงียบๆอะ ถ้ากวนตีนซึ่งๆหน้า จะมันส์กว่านี้เยอะ 555+ เออ แล้วก็พูดน้อยไปหน่อยถ้าพูดมากกว่านี้ก็คงดี ไอ่เชนทร์ ...รายนี้ ไม่รู้ดิ มันน่ารักอะ ตอนเห็นครั้งแรกยังแบบ ....เออ น่ารักดี ส่วนน้องเม เป็นน้องสาวที่น่ารักและทำกับข้าวอร่อย ถ้าไม่มีน้องเขานี่ กรูมีสิทธิ์อดตาย - -
เออนะ....อะๆ หมดแระล่ะ คำถาม - อ่อ....อ่าๆ งั้นกรูไปนะ (ว่าแล้วมันก็ลุกไป)
คนแต่งนั่งรวบรวมบทสัมภาษณ์ //..........
แล้วก็นั่งคิด.......
ทำไปเพื่อ????????
:jul3: :jul3: :jul3:
ป.ล เดี๋ยวมา + ให้....พิมพ์ไรแก้เซ็ง...เครียดๆเรื่องเรียน เหอะๆ ไปแก้เปเปอร์ต่อ :z2:
-
สัญชาติ? - ไทยดิ กูเกรียมซะขนาดนี้...
>>ไม่ต้องพิสูจน์ ดีเอ็นเอก็รู้ว่า เจ้าแนนตัวจริง :m20: :m20:
ส่วนแจ็คตอบคำถามได้ดี ชอบเอวเหรอ จริงๆอ่ะ :oo1:
-
นังหนูก็ฮ๊อตกะเค้าเหมือนกัน :man1:
ไม่น้อยหน้าแจ๊ค ฮึๆๆ
เสน่ห์แรงกันทั้งคู่เลย
-
มาเรีย ชีแร๊งงงงง
-
:z2: HOT HOT HOT SO HOT!!!!!
-
ลองใจหรอ
เด๊วมาเคลียเม้นดัวเอง
-
รักนังหนู เอ็นดู(ดูเอ็น...หวังอันนี้มากกว่า)แจ็ค อยากได้น้องเมเป็นน้อง สุดท้ายลองคบกับไอ้แนนดู (มันเป็นซะมี เราเป็นภริยา...555)
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
ได้เบอร์มาทั้งสองคนเลย
อิอิ เสน่ห์แรงทั้งคู่
:o8:
-
มาเรีย อาจจะขอเบอร์ทั้งคู่ เพื่อชวนไปทำธุรกิจแชร์ลูกโซ่ เพราะอ้ำๆอึ้งๆตอนจะคุยกะเชนทร์ :laugh:
LS น้องแนน นี่รูปร่างสมชายชาตรีดีนะ :z1:
-
เหอ เหอ เหอ นึกว่าจะงานเข้าแล้วซะอีก ที่แท้ก็ได้เบอร์มาทั้ง 2 คนเลย
แต่แอบขำท่าทีลนลานของแจ๊คอะ เหมือนคุณสามีตกใจที่คุณภรรยาจับได้ว่าแอบมีกิ๊กเลย :jul3:
-
:z3:
ตอนที่ 46 บทสนทนาบนโซฟา (2) สงครามMSN
“หา???” ไอ่แจ๊คทำหน้างงใหญ่ - -* ตอนนี้มันคลายอ้อมกอดผมไปเยอะ ปากมันอ้าพะงาบๆเหมือนจะถามอะไรซักอย่าง ผมตะเกียกตะกายลุกออกจากตัวมันจนได้นั่นแหล่ะ เล่นเอาเหนื่อย...
“ได้จากไหน? มาเรียน่ะนะ?”
“แหะๆ....เปล่าว่ะ....” ผมส่ายหน้าแล้วหัวเราะแห้งๆ มันเอื้อมมือมาหยิบกระดาษใบเล็กที่ผมโบกไปโบกมาได้ซักพักไปดู....
xxx-xxxxxx-xx x_xxx@xxx.com // Kevin…. Miz u ^ ^
ผมเปล่านะ T^T
ไอ่มิซยูข้างหลังง่ะ เค้าใส่มาเอง...นะ ผมไม่ได้ใส่นะ - -*
ไอ่แจ๊คเพ่งมองกระดาษใบนั้นอย่างงงๆ ผมเองก็หยิบกระดาษที่มันได้จากมาเรียนั่นแหล่ะ ไปดูมั่ง...ซักพักต่างคนต่างเงยหน้าขึ้นมามองกันซะงั้น...
“ฮึ....”
“แหะๆ.....”
“กูไม่ได้ทำอะไรนะ~” ผมรีบเอาหัวเข้าไถแถวๆคางไอ่แจ๊ค ก็เห็นมันหัวเราะเย็นๆง่า...
“รู้แล้วน่า....ว่าแต่เควินมันทันยื่นให้ตอนไหนนี่?” ไอ่แจ๊คคว้าตัวผมให้ไปนอนก่ายบนตัวมันอีกรอบ รอบนี้ผมไม่ดิ้นละ เหนื่อย...ได้แต่ขยับตัวไปมาจนได้ท่าที่สบายที่สุดแล้วก็เงยหน้าไปตอบมัน
“ที่ลานจอดรถอะ....”
“มิน่า....” ไอ่แจ๊คพึมพำอะไรไม่รู้ในลำคอครับ ฟังไม่รู้เรื่อง...
“แล้วไปได้มาตอนไหน?” ผมหันไปถามมันมั่ง
“คาดว่าตอนเดียวกัน....” มันยิ้มบางๆให้ผม แล้วก้มลงมาหอมที่หัวผมแรงๆ มือมันก็คว้าเอากระดาษที่ตัวมันได้จากมาเรียไปขยำๆเป็นก้อนรวมกันกับกระดาษของเควิน แล้วปาไปบนโต๊ะที่ระเกะระกะไปด้วยกองหนังสือพิมพ์ของมันครับ
ผมก็นั่งนิ่งๆไปนั่นแหล่ะ มันก็เอามือมาลูบๆปลายผมของผมเล่น ก็ผมทรงที่มันตัดให้นั่นแหล่ะ แต่ยาวมาพอสมควรแล้ว ผมเป็นพวกผมยาวเร็ว
“เออ!!!!!!” เย้ยยยย~ เล่นเอาสะดุ้ง อยู่ดีๆไอ่แจ๊คก็ตะโกนขึ้นเหมือนนึกอะไรออก ผมก็พลอยสะดุ้งไปด้วยอะดิ ผมเงยหน้าไปมองไอ่แจ๊คที่ประกายตาของมันเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์....
“อะไรง่ะ.....?” ผมถามมันอย่างหวาดระแวง มันน่าสงสัยงะ
“วันนี้หยุดใช่มั้ย?” มันพูดพร้อมกับชันตัวขึ้นนั่ง แล้วดึงผมให้ลุกขึ้นนั่งตามมันไปด้วย
“อืม.....พรุ่งนี้ทำงานต่อ 5 วันอะ” มันได้ยินคำตอบผมแล้วก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ๆ ไอ่แจ๊คลุกไปหยิบแล๊บท๊อบของมันแล้วเอามาวางบนโต๊ะข้างๆ ผมกับมันก็นั่งกันอยู่ที่โซฟานั่นล่ะ
“หาอะไรสนุกๆเล่นกันดีกว่า...ฮึๆ....”
*ฟอด~~
พอมันเปิดคอมแล้วต่อเนทจนติด มันก็เอี้ยวตัวมาหอมแก้มผมไปอีกฟอด....อืม เออ เอาเหอะ - -
“ทำไรอะ....?” ผมถามมัน ในขณะที่หน้าจอคอมก็เป็นเวบไซท์สมัครอีเมลฟรีแห่งหนึ่ง ก็โปรแกรมที่เราเล่นกันนักหนานั่นแล MSN….
Jackoo63@xxx.com???
และผมก็เห็นมันสมัครอีกอันครับ....
I_mchain73@xxx.com ???
“สมัครเมลทำไมอ่า?” สงสัยนี่ครับ.... แต่มันก็ไม่ตอบอะไรผม มันลูบหัวผมสองที แล้วก็เดินไปหยิบโน๊ทบุคของผมอีกเครื่องที่วางอยู่ที่กระเป๋าเดินทางของผม มันจัดการเปิดให้เสร็จสรรพแล้วเอามาวางอยู่ตรงหน้าผม เปิดโปรแกรมอะไรให้เรียบร้อย...
“อะ...นี่” มันยื่นกระดาษแผ่นเล็กๆจากสมุดโน๊ทที่วางเกลื่อนอยู่บนโต๊ะมาให้ครับ เป็นอีเมล Jackoo63@xxx.com รหัส xxxxxxxxx ผมก็ยิ่งงงไปใหญ่....
“เหออออออออ” ผมกระตุกชายแขนเสื้อมันเบาๆ มันก็หันมาแล้วยิ้มๆให้ จัดการคีย์อีเมลและรหัสเข้าโปรแกรมให้ผมเรียบร้อย ผมหันไปดูหน้าจอข้างๆ ก็เป็นอีกอีเมลหนึ่งที่กำลัง connect อยู่....
ผมก็เพิ่งจะมาสังเกตได้ว่า.....อีเมลที่ไอ่แจ๊คกำลังล๊อคอินอะ....มันมีชื่อผมในนั้นนี่....
และอีเมลที่ไอ่แจ๊คให้มา.....ให้ผมเข้ามันก็.....
หา???? หรือว่า????
“นี่จะเล่นอะไรครับคุณ....” ผมพูดขำๆ ไอ่แจ๊คก็หัวเราะนิดหน่อย แล้วจัดการเปิดโปรแกรมแต่งภาพ เอารูปที่ถ่ายกันเล่นๆไปเรื่อย โดยเลือกรูปเดี่ยวของผมและมันมาคนละรูป แล้วแต่งให้มันเห็นไม่ชัดมาก แต่พอรู้ว่าใครเป็นใคร แล้วจัดการเอาขึ้นเอมนั้นๆ....
และแน่นอนครับ ไอ่แจ๊คมันแอดเมลเจ้าปัญหาเข้าไปทันที....มาเรีย และเควินครับ....
เมลที่มันสมัครให้ผมเล่นคือเมล Jackoo63@xxx.com ไอ่แจ๊คจัดการแอดมาเรียไปเรียบร้อย ส่วนอีกเมลหนึ่งซึ่งกำหนดว่าจะให้เป็นเมลของผมก็แอดเควินเรียบร้อยเช่นกัน...
มีอะไรเล่นก่อนกลับแล้วมั้ยมึง ฮ่า~
พอแอดเสร็จเรียบร้อย พวกผมก็ออนทิ้งไว้อย่างนั้นล่ะครับ สลับหน้าเวบไปทำอย่างอื่นบ้างอะไรบ้าง และไม่นานครับ....
~ ตือดื่อดึ๊งงงงง
“มาแล้ว....” ไอ่แจ๊คพูดอย่างหมายมั่น เป็นเควินนั่นเองครับ ที่ตอบรับการขอแอดจากเมลผมอย่างไวว่อง เขาคงเดาว่านี่น่าจะเป็นเมลผมอะนะ เหอๆ เพราะตอนที่รู้จักกันตอนแรกสุด ติดต่อแค่เมลของเจเน็ทไว้ครับ ใช้เมลของน้องเม เพราะงั้น มาเรียกับเควินเลยไม่รู้เมลที่ผมกับไอ่แจ๊คใช้อยู่ในปัจจุบัน แต่ก็ดีครับ จะได้อำง่ายๆ 555+
***ขออนุญาตพิมพ์ไทย -..-
Kevin /// สวัสดีครับ....นี่เมลเชนทร์ใช่มั้ย?
I_mchain73@xxx.com /// ใช่ ...เราเอง สบายดีมั้ย คิดถึงจัง.... (ผมก็นั่งมองมันพิมพ์อยู่อะ....โหยๆๆๆๆ ไอ่แจ๊คแม่งขี้แกล้ง มันหันหน้ามายักคิ้วน้อยๆใส่ผม เหมือนดูปฏิกิริยาผม แต่เรื่องอะไรผมจะสนล่ะคราบบบบ ตามสบายเลย....ว่าแต่อย่าให้ถึงตอนมาเรียรับแอดมึงมั่งนะแจ๊ค จะอำให้แหลกเลย 5555+)
Kevin /// คิดถึงเราด้วยเหรอ จริงๆนะ???
I_mchain73@xxx.com /// อืมๆ (อีโมยิ้ม)
Kevin /// ดีจัง...เราก็คิดถึงเชนทร์นะ อยากไปเที่ยวด้วยกันอีกจัง (ไอ่แจ๊คเส้นเลือดปูดเลยครับ ฮา~)
I_mchain73@xxx.com /// ก็ดีนะ (สังเกตได้ว่ามันพิมพ์กระแดะน้อยลงครับ 555+ เคืองอยู่)
Kevin /// แต่อยากไปสองคนน่ะ เชนทร์อยู่นี่ถึงเมื่อไหร่น่ะ ไปด้วยกันซักวันได้มั้ย? (พอเห็นประโยคนี้....ไอ่แจ๊คนิ่งเลยครับ ฮา~ กรูไม่รู้นะ มึงเล่นเองนะ เหอๆๆๆ)
I_mchain73@xxx.com /// เอ่อ....งานเยอะน่ะ เดี๋ยวทำติดกันอีก 5 วัน...
Kevin /// งั้นหลังจากนั้นได้มั้ย....? นะ.....อยากเจอจัง (อีโมกอด)
I_mchain73@xxx.com /// เอ่อ....เดี๋ยวดูก่อนนะ (เท่านั้นล่ะครับ ไอ่แจ๊คหน้าเคร่งเชียว โหยๆ อย่ามาโกรธกรูนะ มึงเล่นเองนะว้อยยยย)
Kevin /// อืม....คิดถึงเชนทร์จังเลย เออ....เจเน็ทบอกเราว่าเชนทร์มีแฟนแล้ว จริงเหรอ? (หา....เอ่อ....อ่อ ใช่ๆ ผมคุยฮาๆกับเจเนท แต่ก็ไม่ได้บอกอะนะว่าใคร - -)
I_mchain73@xxx.com /// มีแล้ว (สังเกตนะครับ มันเริ่มพิมพ์ห้วนขึ้นๆ 555+)
Kevin /// น่าเสียดายจัง.....
I_mchain73@xxx.com /// ถามแบบนี้ จะจีบเราเหรอ? (ประโยคเหมือนออดอ้อนนะครับ ผมล่ะทึ่งทักษะการใช้ภาษาของไอ่แจ๊คจริงๆ แต่ไอ่หน้าคนพิมพ์นี่ไปหมดแระนะ 555)
Kevin /// ก็นะ....แล้วคิดว่าไงล่ะ
I_mchain73@xxx.com /// ก็คิดว่าแบบนั้นแหล่ะ..... (ไอ่แจ๊คเอามือผละออกจากเมาส์แล้วลูบหัวผมเบาๆสองที เหมือนพยายามระงับความเคืองของมัน เออ ก็ยังดีที่ไม่พาลมาโกรธผม มันก็คงรู้อยู่แก่ใจอะนะ ว่าคนที่เริ่มคิดจะแกล้งอะ ตัวมันเองนั่นแล - - )
Kevin /// 555+
I_mchain73@xxx.com /// 55+ (แกล้งพิมพ์ครับ ตัวจริงมันนั่งจ้องคอมเขม็งเลย)
Kevin /// อืม.....เราอยากเจอเชนทร์จริงๆนะ นัดกันซักวันนึงได้มั้ย? นะ....ได้โปรด....
I_mchain73@xxx.com /// ดูก่อนนะ.... (มันกำหมัดแน่นเลยคร๊าบบบบบ)
Kevin /// จะรอวันนั้นนะ (อีโมกอด)
I_mchain73@xxx.com /// พอดีเรารีบ เดี๋ยวเราไปก่อนนะ (และมันก็กดออกซะงั้น)
ผมหันไปมองหน้ามัน ที่ดูก็รู้ว่าโกรธ หรือไม่พอใจอะไรซักอย่าง.....ผมแอบงงนิดนึง ว่าผมต้องง้อมันมั้ยเนี่ยยยยยยยยยย???
“อะ....แจ๊ค” ไอ่แจ๊คหันหน้ามาหาผมครับ สีหน้ามันยังคงมีความไม่พอใจเคลือบอยู่นิดหน่อย ผมเอื้อมมือไปลูบๆหัวกับท้ายทอยมันเบาๆ อยากให้มันใจเย็นๆง่ะ เดี๋ยวเส้นเลือดแตกพอดี ฮ่า~
~ ตือดื่อดึ๊งงงงง
ผมและไอ่แจ๊คหันไปตามเสียงอัตโนมัติ.....คราวนี้เป็นมาเรียครับ ฮาแล้วงายยยยยยย~
ผมหันไปมองหน้ามันทำนองว่าขอความเห็น มันก็ดูผ่อนคลายขึ้นเยอะ แล้วก็นอนเหยียดพิงพนักพิงดูผมที่เตรียมการเล่นเอมเอสเอนอย่างเต็มที่ ม่ะ....มาเล้ยยยยย
Maria /// แจ๊คใช่มั้ย?
Jackoo63@xxx.com /// ครับ สวัสดีครับ...
Maria /// คุณแอดชั้นมาก่อนจริงๆหรือนี่ ชั้นดีใจจัง (อีโมกอด)
Jackoo63@xxx.com /// อ่อ ครับ (ผมเริ่มงงกับตัวเอง ผมควรพิมพ์ตอบมาเรียว่าไงล่ะนี่)
Maria /// ตกลงคุณเป็นแฟนกับเชนทร์จริงเหรอ? (ผมสะอึกเลยครับ หันไปมองหน้าไอ่แจ๊ค มันก็ยิ้มๆนิดหน่อย แล้วผมก็....หันมาสู้ต่อ 555++)
Jackoo63@xxx.com /// ใช่ครับ....ทำไมเหรอ?
Maria /// เปล่า...ก็น่ารักดีอยู่หรอกนะ แต่ชั้นแค่ไม่คิดว่าคุณจะเป็นเกย์...
Jackoo63@xxx.com /// ผมคิดว่าผมไม่ได้เป็นเกย์ครับ... (อันนี้ผมพิมพ์ตอบจากใจ แหะๆ)
Maria /// แต่แฟนคุณเป็นผู้ชายนี่นา
Jackoo63@xxx.com /// ผมไม่ได้รักที่เค้าเป็นผู้ชายครับ ผมรักที่เค้าเป็นเค้า... (ผมพิมพ์ท่อนนี้จบ ไอ่แจ๊คที่เอนหลังอยู่ก็สวมกอดผมจากทางข้างหลัง ผมไม่คิดจะห้ามอะไร มันก็....อุ่นดี แหะๆ)
Maria /// งั้นเหรอ....
Jackoo63@xxx.com /// เราเป็นเพื่อนกันได้นะครับ... (ผมเริ่มหมดอารมณ์แกล้งอะ ชักสงสารมาเรียที่โดนอำ แหะๆ)
Maria /// ชั้นอยากเจอคุณก่อนกลับ มาเดทกับชั้นซักวันได้มั้ย? (ผมจะหันไปถามไอ่แจ๊คก็หันไม่ได้ เพราะมันกอดเอวผมอยู่ แล้วไม่รู้เป็นอะไร เวลามากอดเอวแบบนี้นะ ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ สงสัยญาติมันจะเป็นตุ๊กแก -*-
Jackoo63@xxx.com /// ขอดูก่อนละกันนะครับ เดี๋ยวผมขอตัวก่อน ไว้เจอกันครับ
Maria /// อะ เดี๋ยว
และแล้วผมก็กดปิดหน้าจอไปเลย แหะๆ ไม่รู้สิ ไม่อยากอำเขาอะ ผมเอื้อมมือไปปิดโน๊ทบุคเครื่องข้างๆที่ไอ่แจ๊คเปิดทิ้งไว้ แล้วก็ปิดเครื่องของผม...
พอปิดเสร็จแล้วก็นั่งตัวแข็ง.....ไม่ใช่อะไรหรอก -*-
“ไอ่แจ๊ค ลุกเด้~” ไม่ลุก.....แถมกอดแน่นกว่าเดิม.....ง่ะ ชักจะท่าไม่ดีแระนะ
“แจ๊ค~โว้ยยยยยยย~~” ผมเอื้อมมือไปข้างหลัง พยายามปัดหัวมันที่ซุกอยู่แถวๆเอวผมออก แต่ยิ่งปัดมันยิ่งกอดแน่นกว่าเดิมงะ และไม่ทันรู้ตัว ไอ่แจ๊คถลกชายเสื้อด้านหลังผมดังพรืดดด~~~ แล้วมันก็จูบไล่ตรงแนวกระดูกสันหลังผมซะงั้น.... > <’’
“เฮ้ยๆๆๆๆ จั๊กจี้~~~”
“ฮึๆ...”
จบตอนที่ 46 บทสนทนาบนโซฟา (2) สงครามMSN
*******************************************
เม้นท์น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด :a5:
เหอๆ มะเป็นไร เอาลงๆไป ให้คนที่เขายังอ่านอยู่แล้วกานนนนน เนาะ
มึนหัวจัง อาทิตย์หน้าส่งใบคาดว่าฯ ยังไม่ได้ย้อมหัวกลับเป็นสีดำเลย เอกสารก็ยังไม่ครบ งานที่จะส่งยังไม่เสร็จ :sad3:
แล้วไหงมีแต่นิยายที่มึงยังลงต่อได้วะ??? :laugh:
เหอๆ แก้เครียดอะ เข้าเล้าแล้วสบายใจดี.... :เฮ้อ:
เดี๋ยวมา + ให้นะ ทุกคอมเมนท์
:pig4:ขอขอบคุณท่านที่ยังติดตาม :pig4:
-
ู^
^
กระซวกคนแต่ง เอิ๊ก
สองสามีภรรเมียนี่เล่นไรกันเนี่ย อั๊ยยยย :laugh:
ไอ่แจ็คเอะอะ :oo1: :oo1: เอ..กี่รอบดีนะ :m20:
-
:m20: แหมๆ เล่นอะไรแผลงๆ เล่นเองหงุดหงิดเองซะงั้นนะเจ้าแจ็ค อิอิอิ
-
:oo1: :oo1:
-
แจ๊คเข้าใจเล่นนะ แอบอำคนที่มาจีบซะงั้น :laugh:
แต่ว่าไปนังนู๋เชนทร์ก็น่ารัก น่าจีบอยู่ไม่น้อยนะ
วันนี้นังหนูจะเหนี่อยมากมั๊ยเนี่ย ฮึๆๆๆ
ให้กำลังใจ MeloS เยอะๆ สู้ๆ นะคะ :L2:
:man1:รักนังนู่ รักแจ๊ค
-
สงสารคู่นั้นจัง
โดนอำ กร๊ากกกกกกกกกก
:laugh:
-
จบบทสนทนา MSN
ก็ต่อด้วยบทสนทนา บนเตียงนะค้าบ :oo1:
-
จะมี บทสนทนาบนโซฟา (3) มั้ยคะ
อ่านแล้วฮาไอ้แจ๊ค เล่นเอง โดนเอง
:m20:
-
....ซื้ด ด ด ด ด :haun4: แจ็คอ่ะ หื่นที่สุด ....เชนท์น่ารักที่สุด ......แนนเถื่อนที่สุด.....เมใสซื่อที่สุด .... หึหึ ...รอตอนต่อไปค่ะ ....
-
เล่นเอง
โกรธเอง
งอนเอง
หื่นเอง
:z1:
-
อิอิ จะย้อมผมกลับเปนสีดำเช่นกัน
รู้สึกตอนหน้า มีเฮ แน่เลย นังนูเสร็จเชนท์ :z1:
+1
-
ก็อิหนูพูดจาซะน่ารักนี่น๊า แจ็คจะอดใจไหวไม่ฟัดได้ยังไง~~
:man1:
-
แจ๊คหื่นตลอดเจงๆ สงสัยปลาบปลื้มกับคำตอบของนังหนูมากแน่ๆ 5555
ของเลยขึ้น
นังหนูน่ารัก น่ารัก น่ารัก
-
แจ็คไปแกล้งเค้าเอง แล้วเคืองเองอีก
ส่วนนังหนูก็ใจดี มีเมตตาไม่กล้าอำ
ยังอ่านอยู่นะจ๊ะ
:L2:
-
:z2:
ตอนที่ 47 บทสนทนาบนโซฟา (3) สงคราม???~~~
“หะ....เฮ้ยยยยย~~~” มือใหญ่ๆของมันเอื้อมมาโอบรัดรอบตัวผมเรียบร้อย เสื้อยืดที่ผมใส่อยู่ก็โดนถลกไปถึงคอ และกำลังจะหลุดไปอย่าง....เรียบร้อย -*-
“เฮ้ย แจ๊ค~~ ไม่เอานะ เฮ้ยยยยยย” ผมปัดป้องไม่ถนัด ก็ไอ่บ้านี่มันเล่นรุกจากข้างหลังอะ มืออีกข้างมันก็ล้วงเข้าไปในขอบกางเกงนอนของผมเรียบร้อย....อีกเช่นกัน ฮา~ (มึงจะเรียบร้อยๆๆ อีกนานมะ // อะแน่นอน ก็เดี๋ยวมันจะ-เรียบร้อย-ไง)
“ฮื่อ....อย่าดื้อ” มันโงหัวมาพูดแค่นั้น แล้วริมฝีปากร้อนๆของมันก็ลงไปไซร้แถวๆลำตัวผมต่อ มืออีกข้างก็เลื่อนเข้าหาชัยภูมิผมอย่างที่มันอยากนักอยากหนา ผมที่ตอนนี้ยกเลิกความคิดที่จะปัดป้องไปแล้ว ได้แต่เอามือทั้งสองข้างของตัวเองยันไว้ที่พนักพิงโซฟา แล้วเกร็งแขนแน่น....
ผมรู้สึกได้ถึงเข่าที่เสียดสีอยู่กับเบาะหนัง ไอ่แจ๊คกระชากตัวผมจากที่นั่งหันหลังให้มัน กลายเป็นผมคุกเข่าแล้วเอามือสองข้างยันพนักพิงไว้ ในจังหวะนี้เองที่มันดึงกางเกงผมออกทีเดียวจากเอวหลุดไปถึงปลายเท้า ตัวผมทรุดไปตามแรงดึงแต่มันก็ใช้อ้อมกอดของมันคว้าตัวผมไว้ แล้วยังมีการจัดท่าทางให้เหมือนเดิมอีกนะ....
แล้วทุกการกระทำก็ลงมาที่ผมเหนียะ...ผมที่ยังหน้าแดงอยู่เหนียะ!!!!
อะ...มึง เล่นเหี้ยไร...เนี่ย...อะ” มือผมที่ยันอยู่กับโซฟาสั่นระริกจากการรุกรานด้วยปลายนิ้วของไอ่แจ๊ค แล้วยิ่งด่า เหมือนยิ่งเข้าไปลึกขึ้นๆ จนผมคิดว่าผมหุบปากอาจจะดีกว่า
ก็เผลอพูดมึงกูกับมันตอนอย่างว่าทีไร มันแกล้งทุกที T^T
“พูดดีๆสิ” น่านไง ไม่ทันขาดคำ ครับครูแจ๊คครับ....นักเรียนจะพูดเพราะๆครับ แต่ตอนนี้ครูแจ๊คปล่อยกรูเถิดครับ กรูจะไมไหวแล้วววว T^T
มันประทับริมฝีปากลงบนเนินเนื้อสองข้างของผม มืออีกข้างก็ปรนเปรอด้านหน้า อีกข้างทีเหลือก็ทั้งบีบทั้งขยำ แถมเลื้อยเข้าไปข้างในอีก ผมได้แต่เกร็งตัวแน่น เพราะไม่รู้ว่าจะทนกับความเสียวซ่านแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหน....
*ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ
“เฮ้ยยยยยย เชี่ยแจ๊ค ไอ่เชนทร์ แดกข้าววววว~~~” อะ....ไอ่แนน ตอนนี้กรูกำลังจะโดนแดกแทนข้าวแล้วเนี่ยยยยย~~~
“เออๆ เดี๋ยวไป กินก่อนเลย” ไอ่แจ๊คผละออกจากการจูบที่สะโพกผม ไปตะโกนตอบไอ่แนน ผมที่เริ่มเกร็งแขนไม่ไหวแล้วก็กำลังจะทรุดลงกับพื้นโซฟา.....แต่ทว่า
“เดี๋ยวสิ....ฮึๆ” ฝ่ามือมันที่ลูบไล้ส่วนหน้าของผมอยู่หยุดชะงัก แต่ปลายนิ้วยังวนเวียนสะกิดเล็กๆน้อยๆในบางจุดที่เสียวซ่าน จนผมต้องครางออกมาจนได้...
“อะ เดี๋ยว ไม่เอา ไม่เอาแล้ว.....” แง~ มันเมื่อยอ่า T^T ผมเกร็งแขนจนเหนื่อย น้ำตาเริ่มซึมๆที่หางตา เคยมั้ยครับ มันอึดอัด มันเหนื่อย มัน....แบบ ทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากร้องไห้อะ T^T ไอ่แจ๊คเหมือนจะรู้ มันลูบไล้บั้นท้ายผมจนพอใจ แล้วก็กระชากเอวผมให้ลงมานั่งตักมันต่อ จากที่โก้งโค้งเป็นของเล่นให้มันตั้งนาน พอลงไปนั่งกับตักมันได้ ผมก็นิ่งไป ทั้งขาและแขนเหมือนหมดแรงไปดื้อๆ น้ำตาไหลซึมไม่หยุด ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้เจ็บอะไรนักหนา
ไอ่แจ๊คเอื้อมมือมาจับที่ข้อเท้าผม จัดท่าทางให้ขาผมแยกออกกว้าง บนตักมันนั่นล่ะ ผมที่ห้ามไม่ทันก็ต้องเลยตามเลย มือมันก็เหมือนเคลือบกัญชาหรือยังไงไม่รู้ ลูบทีเสียวแปล๊บๆ เหมือนไฟฟ้าวิ่ง....
ใบหน้ามันที่ซุกอยู่กับหลังคอผมก็ทั้งจูบ ทั้งขบกัดไปเรื่อย จนผมเริ่มรู้สึกว่ามันเจ็บๆแปล๊บๆ แต่เอาจริงๆนะครับ ตอนนี้ผมแยกไม่ออกเลย ว่าอันไหนมันเสียว อันไหนมันเจ็บกันแน่....เหมือนมันปนๆกันไปหมด ก็มันขยันป้อนสัมผัสทั้งล่างทั้งบน แผ่นหลังชื้นเหงื่อของผมก็แนบติดไปกับกล้ามท้องของมันซึ่งก็ชื้นเหงื่อพอกัน สัมผัสแบบนี้กับผิวเนื้อแบบนี้ มันรู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก
“เปียกเชียว....” มันกระซิบสียงกระเส่าอยู่ข้างหู เล่นเอาขนลุก แล้วแต่ละคำที่พูดนะ แม่งงงงง~ ทำเสร็จก่อนนะมึง กุจะแก้แค้น ฮื๊อออออออ~~~~
“เดี๋ยวเอาเท่านี้ก่อน....ไปกินข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวมาต่อ....ฮึๆ” จบประโยค มันก็เร่งมือที่รูดรั้งอยู่ตรงส่วนหน้า จนผมแทบจะสำลักความสุข หนวดมันที่ผมเพิ่งโกนให้ไปเมื่อไม่นานมานี้ ขึ้นแข็งเป็นตอ....มันเองก็เหมือนจะรู้ ไซร้แล้วไซร้อีกอยู่ได้ตรงหลังคอ ผมแทบจะตายคาโซฟา หัวใจเต้นถี่รัวแรง เพราะผมไม่รู้ว่าจะพาใจไปจดจ่ออยู่กับตรงไหนดี...
แต่สุดท้ายมันก็ไปตามสัญชาตญาณ....
“อ๊า~~~~~~~” ผมเผลอกรีดร้องเสียงแหลม เสียงที่ขนาดตัวผมเองยังรู้สึกเลยว่ามัน...เอ่อ.....โคตรจะเอวี คราบขาวขุ่นกระเซ็นเป็นสายบนโซฟาหนัง ขาผมอ่อนแรงจนต้องทิ้งลงข้างตัวไอ่แจ๊คหลังจากที่เกร็งรับสัมผัสมานานจนเหมือนขาดเลือดไปหล่อเลี้ยง
ไอ่แจ๊คจูบซ้ำๆไล่จากหลังคอผม มาจนถึงหัวไหล่ แล้วมันก็เอื้อมมือไปคว้าผ้าเช็ดตัวของมันที่พาดไว้ใกล้ๆมารวบตัวผมไว้ลวกๆ ผมได้แต่มองตามการกระทำของมันอย่างเหนื่อยอ่อน และแม้กระทั่งตอนนี้ เสียงหอบหายใจผมก็ยังคงไม่กลับเป็นปกติ....
ไอ่แจ๊คจ้องหน้าผมซะจนผมรู้สึกหน้าร้อนอีกรอบ มันคว้าตัวผมที่ห่อด้วยผ้าขนหนูยกขึ้นพาดไหล่มัน แล้วก็พาผมไปวางบนเตียงมัน มันจัดการเอาผ้าห่มมาทาบทับตัวผมไว้
“อยากอาบน้ำมั้ย?” มันเอ่ยถามผมเสียงนุ่มๆ ผมผงกหัวอย่างอ่อนแรง....
“อยาก.....อาบ....แต่ ไม่ไหว......” ผมพูดเสียงอ่อนระโหย มันก็พยักหน้ายิ้มๆ
“งั้นเดี๋ยวไปเอาข้าวที่น้องเมมาให้ แล้วเดี๋ยวจะอาบน้ำให้ แล้วค่อยกินข้าวด้วยกัน โอเคมั้ย?....” ผมได้แต่พยักหน้าให้ไอ่แจ๊ค แล้วก็สลบไปจนได้....
………………………………………………………….
--ตัดมาที่ห้องครัว
“อ่าว....เมียมึงอะ” ไอ่แนนครับ
“นอนอยู่ ไม่ค่อยสบาย...” ผมนั่งลงข้างมัน แล้วตักสตูว์ที่น้องเมทำไว้ใส่ทัพเปอร์แวร์เพื่อเอาไปให้มันกินที่ห้อง สภาพนั้นคงออกมาเองไม่ไหว....
“อ่าว เป็นอะไรคะ?” น้องเมเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง แต่ ณ จุดนี้....ผมกลับหาคำตอบให้น้องเขาไม่ได้ เหอะๆ.... และเหมือนไอ่แนนจะรู้ มันหันมามองหน้าผม ผมยักคิ้วให้มัน แล้วมันก็ขำก๊ากขึ้นมาเลย
“5555+ น้องเม.....พี่ชายเมไม่ได้เป็นอะไรหรอก เชื่อพี่นะ....ฮะๆๆๆๆ” ไอ่แนนลูบหัวน้องเม ให้ทานอาหารต่อ น้องเมก็เหมือนจะอ๋อออออ ขึ้นมาตามไอ่แนน ผมได้แต่ยิ้มๆไป อธิบายไม่ถูก....จริงๆจะอธิบายก็ได้นะครับ แต่ผมอยากสงวนไว้ในใจมากกว่า ฮึๆ...
“ขอบคุณสำหรับอาหารนะครับ....ไว้พี่จะล้างมาคืน” ผมลุกขึ้นแล้วขอบคุณน้องเม ไอ่แนนก็โบกมือไล่ๆ แต่มันทำแบบขำๆล่ะครับ ผมรู้ ผมเดินไปคว้าแก้วน้ำใบโตจากชั้นไปด้วย เผื่อจะให้มันดื่ม เพราะแก้วที่ห้องเหมือนจะหมดแล้ว ต้องล้างมาคืนล่ะครับ
ผมเดินกลับเข้ามาห้องอีกทีก็อย่างที่คิด เจ้าตัวสลบไปเรียบร้อย.....นี่ขนาดผมยังไม่ได้ทำถึงขั้นสุดท้ายนะนี่ แต่พอนึกว่าเมื่อวานออกแรงกันไปเยอะพอดู กับการเดินเล่นทั้งวัน แถมยังตระเวนเล่นเครื่องเล่นอีก ก็พอเข้าใจล่ะนะครับ
ผมทิ้งตัวนั่งที่โซฟาที่ผมเพิ่งทำอะไรกับมันไปเมื่อกี๊ มองจากตรงนี้ก็เห็นใบหน้ามันตอนหลับอย่างชัดเจน......เรียวแขนที่โผล่พ้นออกมานอกผ้าห่ม กับกองผ้าขนหนูที่พันตัวอยู่ภายใน สีหน้าที่ยังคงมีเลือดฝาดจากกิจกรรมเมื่อครู่ มันทำให้ผมรู้สึกขึ้นมาอีกรอบ...
อย่าเพิ่งว่าผมหื่นสิ ผมยังไม่ได้เอาออกซักรอบเลยนะครับ คุณผู้อ่าน....ฮึๆ....
“ฮื่อ.....” มันพลิกตัวไปอีกด้าน แล้วคราวนี้ก็หันต้นคอด้านหลังมาให้ผมแทน ซึ่งทำให้ผมเห็นว่ารอยจูบที่ผมทำไป มันก็ไม่น้อยเลยทีเดียว แถมรอยเป็นปื้นแดงๆนั่นอีก แต่ผมเดาได้ว่า คงเป็นเพราะไรหนวดผมล่ะมั้ง....
ผมนอนมองคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง.......จนตัวเองเริ่มจะรู้สึกเอง........
หันไปมองคนที่ยังคงสลบไสลอยู่บนเตียง ลงอีแบบนี้ ผมว่าซักพักเลยล่ะ กว่ามันจะตื่น.....
ไม่ไหว ไปเอาออกที่ห้องน้ำหน่อยดีกว่า.....
----ผ่านไป 20 นาที----
ผมเดินออกมา ซึ่งก็แน่นอนล่ะว่าอีกฝ่ายยังไม่ตื่น แต่ก็ตามนิสัยเดิมคือนิสัยนอนดิ้นจนผ้าห่มกระจาย ซึ่งตอนนี้ก็เป็นอยู่ ยังดีที่ผ้าขนหนูข้างในมันไม่หลุดกระจายตามมาด้วย ไม่งั้นคงมีการลักหลับกันอีกซักรอบ.....
ผมเอื้อมมือไปคว้าผ้าห่ม แล้วห่มให้มันทั้งตัว แก้มยังคงมีสีเลือดฝาด......หรือเพราะผมฟัดมันเกินไปหว่า ฮึๆ........
ไหนๆก็บอกให้รอทานข้าว ผมก็เลยรอมันตื่นขึ้นมากินพร้อมกันนั่นแหล่ะ ผมอ่านหนังสือพิมพ์ อ่านนิยายอะไรไปเรื่อย คนบนเตียงก็เริ่มมีปฏิกิริยายุกยิกๆ ทำให้ผมรู้ว่านี่ใกล้เวลาตื่นของเจ้าหญิงเขาแล้ว.....ผมวางหนังสือในมือแล้วปราดไปใกล้ๆ ผมยื่นหน้าไปจนหน้าผากชนกันเบาๆกับคนที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงของผม....
“รักนะครับ.....” ผมจูบที่หน้าผากนั่นอีกทีหนึ่งด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ฮื่อ.......แจ๊ค?”
“ครับ....” ผมยังคงยื่นหน้าไประยะประชิดนั่นแหล่ะ พอเจ้าตัวตื่นเต็มๆตาก็ถึงกับผงะไป 3 วิ 555+
ผมค่อยๆพยุงร่างที่ยังคงมีแต่ผ้าเช็ดตัวพันไว้ขึ้นมานั่งกับพื้นเตียง สัมผัสของผิวเนื้ออุ่นๆที่บริเวณไหล่.....เจ้าตัวจะรู้มั้ยนั่น ว่าแค่นี้ผมก็รู้สึกจะแย่อยู่แล้ว.....
“อะ....อะไร” คงเพราะผมนั่งทำหน้าเคลิ้มใส่มั้งครับ ฮึๆ....ทำท่าหลอนผมใหญ่เลย อีกฝ่ายเริ่มเขยิบตัวหนีเหมือนรู้ชะตากรรม ไอ่ผมก็ยิ่งเห็นท่าทางแบบนี้แล้วมันก็นะ.....
“เฮ้ยยยยยย~ ไม่เอานะ แจ๊ค!!!” ไม่ทันแล้วครับที่รัก คร่อมไปแล้วครับ ผ้าเช็ดตัวก็หลุดลุ่ยไปเยอะแล้วครับ และดูเหมือนไอ่เชนทร์มันยังไม่รู้ตัวซะด้วยว่าตอนนี้ผ้าขนหนูผืนเดียวที่มันใส่อยู่น่ะ หมิ่นเหม่เหลือเกิน ขนาดที่ว่าผมกระชากทีเดียวก็คงหลุดหมดน่ะ
“.........ทำอีก......นะครับ”
จบตอนที่ 47 บทสนทนาบนโซฟา (3) สงครามอะไรว้า~~~
*********************************************
:oni1: :oni1: :oni1:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
โฮก ฮาก อร๊ายยยยยยยย"""" แต่แอบใจดีนะให้นังหนูพักนอนไปที
-
สงครามบนเตียง :z1:
สงสัยนังหนูต้องหยอดน้ำข้าวต้มแทนสตูว์ของน้องเม
แจ๊คบอกตัวเองไม่ค่อยจะหื่น แต่นังหนูช้ำไปหมดแล้วว อิอิ
:pig4:
-
อ้าว สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหารนะ อิอิ ทหารหลายแสนล้านตัวเลยจิ :z1:
-
:m20:
มี 4 มาอีก :z2:
-
สงคราม...ใต้สะดือ หึๆ :z1:
และเมื่อมีสงคราม ก็ต้องมีเสียเลือดกันสินะ :haun4:
-
อินู๋แพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย :z3:
-
:haun4:
หื่นได้โล่ห์อ่ะพี่แจ็ค
-
ฝากบอกแจ็คว่า :haun4:และ :m25:และ :haun4:แล้วก็ :pighaun:
-
นังหนูคงไม่รอด เพราะแจ็คทิ้งประโยคเด็ด
“.........ทำอีก......นะครับ” :m25:
-
เหลืออีก 10 กว่าหน้า
แต่เข้ามาปาดไว้ก่อน 55
อยากบอกว่านังหนูน่ารักมากมายยย
......แจ็คยังหื่นได้อีก 555+
^^
ขอบคุณมากนะคะ
-
มอบโล่ห์ให้แจ๊คเลย o13 หื่นได้ใจจริงๆ
แต่เชนทร์น่ารักแบบนี้ก็น่าหื่นบ่อยๆเนอะแจ๊คเนอะ :haun4:
พลัสไปตามระเบียบค่ะ
-
นี่กะจะไม่ให้นังหนูของอิชั้น นอนหลับพักผ่อน กินข้าวกินปลากินน้ำ(เปล่า)
เลยรึไง กะจะให้ กินๆ นอนๆ :oo1:ๆ อยู่ในห้องวนๆซ้ำแบบนี้อ่ะรึไอ่แจ็ค
นังหนูของอิชั้นช้ำหมด แค่นี้ก็นอนฟ้าเหลือง ฟ้าชมพูแล้วมั้งหนะ
อั๊ยยยยยยยเอ็งไปกินยาอะไรมาฟ่ะ ...... เอาออกได้ทุกเวลาสิน่า :o8:
นังหนูตื่นมาอีกรอบแนะนำให้โด๊ปไข่ลวกนะลูก ส่วนไอ่แจ็คกินน้ำ..เปล่าไป
ไม่ต้องกินอะไรล่ะ แม่งๆแรงเยอะจัง
+1 Melosคะ
-
“.........ทำอีก......นะครับ”
นังหนูจะตอบว่าไงไม่รู้
แต่คนอ่านอ่ะ
"ได้ค๊าบบบบบบบบบบบบบ"
:z1:
-
แจ็ค อะหุหุ มากอ่ะ ใช้งานไม่ให้พักให้ผ่อนกันบ้าง อะไรบ้าง อินู๋ก็จะแย่เอาสิ
-
:z2:
ตอนที่ 48 บทสนทนาบนโซฟา (4) ย้ายมาที่เตียงแระ 555+
“งะ.....” ผมพูดไม่ออกบอกไม่ถูก.....มึงยังจะทำต่ออีกเรอะ.....-*-
ผมรู้สึกถึงความเหนียวเหนอะหนะบริเวณบั้นท้าย....ก็คงงั้นล่ะ ผมยังไม่ได้ลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ดูเหมือนไอ่แจ๊คมันจะขอทำความสะอาดผมต่อซะงั้น เหอๆ.....
มันคร่อมผมอยู่ตอนนี้แหล่ะ ไซร้คอแล้วก็จูบๆกัดๆไปเรื่อย ผมมองไปเห็นขวัญมันกลางหัว ตลกดี เหมือนขนหมาเลย....แขนผมสองข้างที่มันยึดไว้ พอผมผ่อนแรงลง มันก็ไม่ได้ตรึงไว้....
“ไม่ขัดขืนแล้วเหรอ?” มันเงยหน้ามาแซวยิ้มๆ ผมพยักหน้าอย่างเหนื่อยใจ....
“อย่างกับมึงจะฟัง.....” ผมส่ายหัวนิดหน่อย มันเองก็หัวเราะ แล้วก้มลงไปไซร้ต่อ...ไอ่ผมก็อยู่ว่างๆอะนะ มือไม้เลยเลื้อยมั่ง อิอิ มันก็ดูเหมือนจะตกใจนิดหน่อยที่ผมลวนลามมันกลับ (ฮา~)
ผมอาศัยจังหวะที่มันกำลังเผลอ.......พลิกตัวมันให้มาอยู่ข้างล่างผมบ้าง….
“เฮ้ย!” มันร้องเสียงหลงเลยอะ ขำว่ะ เอิ๊กกกก
“จะร้องทำไมละคร๊าบบบบบ~~” ผมแซวขำๆ ก็มันทำหน้าแบบตกใจมากอะ ผมเห็นอย่างนั้นก็ก้มลงไปจูบมันมั่ง ปกติมึงคุมเกมส์ใช่มะ.....ไหนๆก็ไหนๆ โดนมาเยอะแระ... ขอลองดูมั่งละกัน 555
ผมเลื่อนตัวลงไปจูบปากมันอย่างดูดดื่ม แน่นอนว่าตอนนี้ผ้าเช็ดตัวน่ะหลุดไปนานแล้วแหล่ะ แต่ไอ่ถึกที่ตอนนี้อยู่ใต้ตัวผมน่ะใส่ครบชุด ผมก็เลยก้มลงไปถอดให้มันจนหมดนั่นล่ะ มันมองตามผมอย่างไม่เชื่อสายตา คงงงว่าไหงอยู่ๆผมหน้าด้านล่ะมั้ง จนถอดเสร็จผมก็ยิ้มกวนๆให้มันทีนึง ไอ่บ้านี่หน้าซีดเชียว จนผมหลุดขำออกมาจนได้
“โอ๊ยยยย~ เชี่ยแจ๊ค มึงทำหน้าโคตรฮาอะ 5555+” ผมนั่งแหมะลงบนตัวมันนั่นล่ะ
“ก็....”
“มึงคิดว่ากูจะรุกมึงรึไง?” ผมขำจนน้ำตาไหล ไอ่บ้านี่ก็พยักหน้าเร็วๆแล้วทำหน้าหวาดระแวงสุดฤทธิ์ 55555+
“ไม่ทำหรอกน่า....” ผมก้มลงไปบอกมันยิ้มๆ ผมตวัดขาที่นั่งทับมันอยู่ เปลี่ยนเป็นคร่อมมันไว้ทั้งตัว แล้วเลื่อนตัวลงไปข้างล่าง.....ต่ำเรื่อยๆ....เรื่อยๆ.......
“แต่ไหนๆก็ไหนๆ........จะจัดให้เลยแล้วกัน......”
…………………………………………………………….
ผมนั่งเล่นเกมอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ไอ่แจ๊คนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ของมันอยู่ บนโต๊ะเต็มไปด้วยซากของอาหารกลางวันที่กินทิ้งไว้ ทีแรกผมจะเดินไปเก็บ ไอ่แจ๊คมันก็บอกว่าจะเก็บให้ ผมก็เลยมาลงเอยที่คอมนี่ล่ะ......
ตาดูหน้าจอ ใจผมก็คิดไปเรื่อยแหล่ะ สายตาผมกวาดไปทั่วห้องจนหยุดอยู่ที่เตียงที่เพิ่งเสร็จกิจกรรมไปเมื่อครู่.....ถามว่าอายมั้ย......มันก็อายนะครับ....แต่ไม่รู้ดิ ไหนๆก็ไหนๆ....
มันก็อินโทรให้ผมซะขนาดนั้น.....ผมก็แค่คิดว่าน่าจะลองบริการมันบ้าง....ก็ฮาดี....แปลกๆไปอีกแบบ แหะๆ....
ไอ่แจ๊คมันเป็นประเภทชอบคุมเกมส์ครับ แล้วสิ่งที่ผมเรียนรู้จากตัวมันอีกอย่างนะ.....
มันซาดิสต์....555+ นิดๆอะ ผมว่า แบบว่าชอบแกล้ง ชอบคุมเกมส์ เห็นผมทรมานน่ะ ชอบจั๊งงงง~
ผมแอบคิดได้ซักพักละครับ ว่าจะลองแกล้งมันกลับบ้าง ก็เพิ่งได้โอกาสวันนี้แหล่ะ เหอๆ.... มันเอ๋อไปเลยอะ และขอบอกว่ามันเสร็จเร็วกว่าปกติครับ!!!!! 5555555+++
วันหลังลองใหม่ > “ <
“เอาไรมั้ย?” สะดุ้ง!!! 555+ ไอ่แจ๊คครับ เดินมาใกล้ๆผม มาเก็บกองอาหารแหล่ะ ผมก็ส่ายหน้าว่าไม่เอาอะไร มันยิ้มให้ผมแบบเจ้าเล่ห์นิดๆ ผมก็ยิ้มตอบมัน ยักคิ้วแถมอีกหนึ่งที ฮ่า~
มึงเจ้าเล่ห์นักนะ.......อย่าคิดว่ากรูทำไม่ได้นะ 555+
........................................................
ผมเดินหอบจานอาหารมาที่ห้องครัว ใจก็คิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น.....
มันอะไรกันเนี่ย......จากคนขี้อาย กลายเป็นนางแมวย่อมๆเลยนะนั่น.......
ไม่ใช่ไม่ชอบนะครับ......บอกตรงๆ เอ๊กซ์ดี......ไม่ค่อยได้เห็นบทบาทแบบนี้บ่อยๆ.....
แบบนี้สิ ถึงจะมีสีสัน ฮึๆ.......
สุดยอดจริงๆแฟนผม......
“ยิ้มหื่นเชียวนะมึงงงงงง~” ไอ่แนนครับ มันนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องครัวกับน้องเม
“ก็นะ.......” ผมไม่รู้จะตอบว่าอะไร... เลยเดินไปล้างจานชาม พอล้างเสร็จก็ลงมานั่งกับไอ่แนนและน้องเม
“เพลาๆหน่อยดิ....” ไอ่แนนขำใหญ่ น้องเมนั่งกระพริบตาปริบๆ แล้วชี้มาที่คอผม ผมก็พอจะเดาได้ว่าเจ้าหญิงคงทิ้งรอยไว้ล่ะมั้ง.....เดี๋ยวนี้ร้าย......ฮึๆ.....
“ก็นะ.........ก็เก็บเกี่ยวประสบการณ์........เดี๋ยวกลับบ้านกันแล้วนี่”
“แหม.....มึง ทำกันที่เมืองไทยมันไม่สนุกเรอะ?”
“ก็ที่ระลึกน่า.....ฮึๆ....” ผมบอกไปแค่นั้น น้องเมนั่งหน้าแดงใหญ่ ไม่รู้คิดอะไรไปถึงไหนๆ ไอ่แนนนี่ก็ขำอย่างเดียวล่ะครับ จนกลุ่มอื่นๆที่เขามานั่งในห้องครัวกัน หันมามองเลยล่ะ แต่ไม่มีใครว่าอะไรน่ะนะครับ สงสัยจะกลัวไอ่แนนมันมั้ง
“งั้นกูกลับห้องนะ...” ว่าแล้วผมก็ลุกออกมา โบกมือไล่หลังกับเสียงแซวไม่ขาดปากของไอ่แนน แซวไปเถอะ......ฮึๆ....
ผมเปิดประตูเข้าไป เชนทร์ก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม คือหน้าจอคอมพิวเตอร์ ผมเดินเข้าไปใกล้ แล้วหอมหลังคอไปทีนึง เจ้าตัวย่นคอหนีแล้วหัวเราะ คงจะจั๊กจี้ล่ะ
“เฮ้ย....ไม่เอาๆ” ผมถอนริมฝีปากออกแล้วเอามือไปขยี้เส้นผมนิ่มๆนั่นแรงๆ หมั่นเขี้ยวอะครับ มันก็นั่งให้ผมทึ้งหัวมันนะ พอผมปล่อยก็หันมาถามอีกว่าพอใจรึยัง.....อย่างที่บอกครับ เดี๋ยวนี้ร้ายใช้ได้เลย......แต่ผมก็ชอบนะ ฮึๆ.....
*ตื่อดือดึ๊ง~~~
“เฮ้ย.....แจ๊ค.....มานี่ๆ” ผมเดินกลับเข้าไปหามันอีกรอบ หน้าจอตอนนี้เป็นมาเรียที่ทักเอ็มตอบผมมา เพราะเชนทร์มันออนชื่อผมทิ้งไว้
“คุยป่าว?” มันหันมาถามแบบขอความเห็น ไหนๆวันนี้ก็ว่างน่ะนะ.....แทนคำพูด ผมโอบตัวมันให้ลุกขึ้นยืน ผมนั่งลงที่โซฟาแทนแล้วก็ฉุดตัวมันให้ลงมานั่งตักผมอีกรอบ มันก็ทำตามอย่างงงๆนั่นล่ะ
เส้นผมนิ่มๆของมันคลอเคลียอยู่แถวจมูกของผม ผมก็ก้มลงดมๆกลิ่นแชมพูของมันไปเรื่อย มือก็พิมพ์ตอบมาเรียไป แต่ก็เป็นบทสนทนาทั่วๆไปล่ะครับ และคงเป็นเพราะมันเป็นเอมเอสเอ็น การสนทนาที่ไม่เห็นสีหน้า ทำให้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาเรียจริงจังกับการคุยแค่ไหน....
แต่ต่อให้จริงจัง.....ยังไงผมก็รักคนที่นั่งอยู่บนตักผมตอนนี้มากกว่าอยู่ดีนั่นแหล่ะ.....
“นี่.....” อยู่ๆตัวแสบที่นั่งตักผมอยู่ก็พูดขึ้นมาครับ หลังจากเงียบไปซักพักแล้ว
“หืม?”
“ถ้ากลับบ้านแล้ว มึงยังจะคบกับกรูอยู่ป่าวอะ” หา??????
“ทำไมถามอย่างนั้น?”
“ไม่รู้ดิ.......เฮ้อ.......”
“เดี๋ยวๆ เคลียร์ก่อน....อยู่ๆไหงคิดอะๆไรแบบนี้” ผมเลื่อนคอมให้ออกห่างตัว แล้วจับร่างคนที่อยู่บนตักผมให้หันมา
“เครียดอะไร?” มือผมรวบเอวบางๆของร่างตรงหน้าไว้
“เปล่า.......ก็ แบบว่า......อืม......” อีกฝ่ายทำหน้าเหมือนคิดอะไรซักอย่าง คงกำลังเรียบเรียงคำพูดล่ะมั้ง
“มึงรู้ปะ.....กูเคยแอบคิดว่า มึงจีบกูเพราะมึงเหงา.....”
“..............”
“แล้วถ้ากลับไปแล้ว.....มึงก็มีเพื่อนมึง.....มึงคงไม่เหงาแล้ว แล้วกูจะทำยังไง.....แบบว่ากูจะอยู่ตรงไหนของชีวิตมึง.....อะไรแบบนั้น......” ใบหน้าที่อยู่ห่างจากผมแค่คืบ เป็นใบหน้าที่ยิ้มฝืนๆ....
“ถามเหมือนไม่ไว้ใจกันเลยนะ.....”
“เปล่า ไม่ได้ไม่ไว้ใจ....มันแบบกลัวๆ....ไรงั้น....” อีกฝ่ายหัวเราะแห้งๆ แต่มันไม่ใช่เรื่องน่าขำเลยนะครับ
“อยากรู้มั้ย....ทำไมแจ๊คจีบเชนทร์....” มันพยักหน้าหงึกงัก สายตาดูหวังอะไรลึกๆ
“แพ้คนน่ารัก......ฮึๆ....” หน้ามันมุ่ยเลยครับ แต่แก้มแดงเชียว ฮึๆ
“โฮ่.....มึง แค่นี้อะนะ” มันตั้งท่าจะลุกออกจากตักผม ผมก็รีบคว้าเอวบางๆของมันไว้ แล้วก็ประชิดตัวมัน.....กระซิบที่ข้างหู.....
“อยู่ใกล้ๆแล้วหวั่นไหว.....อยากกอด เกิดมาไม่เคยเป็นกับใครทั้งนั้น.....เพิ่งมาเป็นกับเรานี่ล่ะ.....เหตุผลเท่านี้พอมั้ย......”
จบตอนที่ 48 บทสนทนาบนโซฟา (4) ย้ายมาที่เตียงแระ 555+
*********************************************************
เมา....เมา เมา และเมา มาววววววว
แก้เซ็ง โปรเจ็คโดนแก้กระจาย....
ถ้าใครอยู่เชียงใหม่ ร้านแฟชั่น เมื่อคืนวาน......จะเห็นไอ่บ้าหนึ่งตัว นั่งพิงเสาพร้อมขวดเบียร์ในมือ ตาดูชะนีโต๊ะอื่นเต้นอย่างเอาเป็นเอาตาย
:z3:
นั่งแดรกคนเดียว ตอนเดินเข้าร้าน มีแต่คนมองคงนึกว่ากรูอกหัก เหอๆ เซ็งเรื่องงานหรอก.....
บ่นให้ฟัง 5555+
เดี๋ยวมา + ให้ ทุกคอมเมนท์
ขอขอบคุณท่านที่ยังติดตาม :pig4:
-
ู^
^
:z13: Melos น่าจะชวนจารย์มาหวดเบียร์ด้วยนะMelos :jul3: โอ๋ๆๆๆ
*************
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดนังหนูรุก กรี๊ดดดดดดดดรุกขึ้นมานั่งเ..ียน รึลูก :m20:
เฮ้ออออออ คนอ่านอยากจะบอกว่าอิหนูไม่ต้องลงทุนมากนะลูกแค่นี้ก็ไม่มีอะไร
เหลือให้ล้างน้ำแล้วล่ะคะลูก.......ไปฝากครรภ์เลยดีมะ :laugh:
ไอ่ถึกมันโคดจะขยัน อินู๋ลูกป้าก็นะช่างสรรหาเรื่องเจ็บด้วยอั๊ยยยยยยยย
:m16: ทู้นี้มีกบว.รึคะ ย้ายมาเป็นเตียงแล้วไงต่อคะ....แพนเข้าโคดไฟรึคะ
กรี๊ดดดดดดวัยรุ่นเซ็ง o18 ว๊อนคร่า ว๊อน :pighaun: เลือดตกยางออกคระ
โหยนังหนูพูดค.ในใจเลยนะคะลูก กัวเค้าทิ้งชิมิคะกัวมันไม่รับผิดชอบชิมิคะลูก
โธ่ๆๆๆๆๆ แต่ก็ดีนะ ไอ่แจ็คมันจะได้รู้ไว้ด้วยว่า นังหนูคิดอะไรรู้สึกยังไง
อั๊ยย แำพ้คนน่ารัก :o8: :-[ :impress2: ตีลังกาเขินไปแปดตลบ
ดีแล้วรักนังหนุไปนานๆนะ ไอ่หื่น :haun4:
+1 จัดให้คะ
-
:o8:
-
นังหนูสุดยอด... :haun4:
แต่ก็เข้าใจอะนะ ที่คิดมากอะ เป็นใครก็คงคิดเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ :L2:
-
:m20: :laugh:
-
ชอบๆๆๆ :o8:
-
อ่านตอนนี้แล้วแบบว่า :haun4:
อารมณ์นี้เลย
-
แก้งานอย่างเดียวช่ายปะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด ให้นังหนูเลย :haun4: :jul1:
เจ๋งเป้ง ไปเลย 5555555
-
o19 o19 o19
-
เสียดายไม่ได้ไปแฟชั่น :z1:
-
นานๆ นังหนูจะรุกที :o8:
แจ็คถึงกะอึ้งเลย รักนังหนูจัง..
-
เดี๋ยวนี้นังหนูพัฒนาวุ้ย
นอกจากไม่ปฏิเสธแล้วยังมีการรุกก่อนอีกตะหาก
:z1:
-
แหม ไอแจ๊คมันโชคดีจิงวุ้ยย อิอิ
จะกลับไทยกันแล้ว อยู่ที่ไทย จะหื่นเท่าที่นี้รึป่าว :z1:
+1 Forever เน้อ
ปล. คนแต่งดูเหมือนขี้เมา 55
ปล มิสยู :กอด1:
-
:L2:
-
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกนู๋เชน o18 :impress2:
-
เจอเชนเวอร์ชั่นนี้ แจ็คถึงกับงงไปเลย :m20:
-
o13 ทุกอิริยาบทพลัสหนึ่งจัดไปเลยค่ะ
ฉากนี้เป็นที่ใฝ่ฝันของใครหลายๆคนนะเนี่ย ฝันหวานกันไปหมดแล้วมั้ง
นานๆจะเป็นนางแมวป่า อ่อยยยย :m25:
-
:z2:
ตอนที่ 49 บอกลา + ปาร์ตี้ส่งท้าย
ทำงาน.....ทำงาน และทำงาน และแล้วเวลาก็ผ่านไป....
(ตัดไปเลยเรอะ.... / เอาน่า กรูอยากกลับไทยจะแย่แล้ว 5555+)
และแล้วก็มาถึงการทำงานในวันสุดท้าย.......
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย~ เชี่ยแม่งจะใช้งานกูให้หนักส่งท้ายเลยใช่มั้ยเนี่ยยยยย!!!!” ไอ่แนนคำรามออกมาเมื่อถึงเวลาพักอันน้อยนิดของมัน พวกผมสี่คนได้พักกะเดียวกันในวันสุดท้ายของการทำงานวันนี้ครับ ทีแรกคิดกันว่าจะทำสบายๆ ชิลๆ ที่ไหนได้ วันสุดท้ายตามคอนแทคมันดันมาตรงกับวันหยุดของที่นี่ แล้วมันเป็นช่วงเข้าหน้าร้อนเต็มตัวของที่นี่อะครับ เพราะงั้นคนที่มาเที่ยวสวนสนุกนี่เยอะเป็นหนอนกันเลยทีเดียว พนักงานก็ต้องทำงานกันมือเป็นระวิง
พวกผมนั่งเอาหัวตากแดด เหยียดแข้งเหยียดขาไล่ความเมื่อยขบอยู่ตรงบริเวณที่พักของพนักงาน ไอ่แจ๊คกับไอ่แนนก็นั่งสูบบุหรี่กันไป ผมกับน้องเมนั่งกินไอศกรีมที่กดจากตู้กด ก็ของวอลล์ล่ะครับ ตกอันละเหรียญประมาณ 30 กว่าบาท ก็นั่งพักผ่อนกันไปจนถึงเวลาเข้ากะก็แยกย้ายกันไปทำงานต่อ
และแล้วก็ถึงเวลาเลิกงาน....
พวกผมสี่คนจัดการแยกย้ายกันไปให้ของที่ระลึกครับ ผมแยกไปกับน้องเม ไอ่แนนแยกไปกับไอ่แจ๊ค ที่แยกกันไปแบบนี้ก็แยกตามทักษะภาษาแหล่ะครับ แหะๆ ไอ่แจ๊คกับน้องเมค่อนข้างจะเก่งหน่อย และเหตุผลที่ผมไม่ไปกับไอ่แจ๊คอะเหรอ?....
ผมไม่อยากโดนสาวๆแผนกอื่นขย้ำเอาอะ T^T
ตอนที่มีเรื่องกับไอ่แอรอน ถึงจะเคลียร์ไปแล้ว ก็ดูเหมือนจะมีข่าวลือเล็กๆน้อยๆเกิดขึ้นครับ ก็ประมาณว่าพวกผมมากันเป็นคู่ๆ ซึ่งทีแรกเขาเข้าใจกันว่า ผมน่ะเป็นแฟนน้องเม ไอ่แจ๊คเป็นแฟนไอ่แนน แต่หลังเกิดเรื่อง มันก็กลายสลับคู่กันไป ไอ่แจ๊คน่ะ บางทีมันก็ออกนอกหน้าไปหน่อย น้องเมก็ติดไอ่แนนแจ.......เลยเป็นที่มาของข่าวลือนี่ล่ะครับ
จริงๆก็ไม่มีใครมาทำอะไรผมหรอกครับ แต่บางทีผมก็โดนมองบ้าง จากสาวๆแผนกอื่น....หลอนมากมายคราบบบบบบ T^T
“พี่เชนทร์คะ? เหม่อไรล่ะคะ ไปกันเถอะ” แหะๆ และแล้วผมกับน้องเมก็ตระเวนแจกของฝากกับคนหลายๆแผนกครับ ที่ต้องให้แน่นอนก็จะเป็นพวกซุปเปอร์ไวเซอร์ หัวหน้างานต่างๆ แยกกันไว้แล้วอะครับ พวกเพื่อนร่วมงานแสบๆให้ไอ่แจ๊คกับไอ่แนนไป ส่วนพวกเรียบร้อยหน่อยให้ผมกับน้องเมไป พอแจกเรียบร้อยก็ถึงเวลาที่นัดกันไว้พอดี
พวกผมสี่คนถ่ายรูปร่วมกับเพื่อนๆร่วมงานครับ ต้องถ่ายในชุดพนักงานด้วย จะได้เป็นที่ระลึก ถ่ายกันจนเย็นเลยล่ะ ก็บอกลาเค้าไว้ แต่ก็ต้องกลับมาที่นี่อีกรอบนะครับ เป็นวันพรุ่งนี้ มาจัดการเรื่องเอกสาร แล้วก็คืนชุดพนักงานให้พวกเขาที่ออฟฟิต
บริเวณล๊อคเกอร์---
“ไง” เป็นพวกแลนด์เสคบครับ ที่เคยทำงานด้วยช่วงแรกๆ ไอ่ฮวน แม็กซ์ ทิม แล้วก็คนอื่นๆ ส่วนไอ่แอรอนไม่ได้มาครับ แต่ฝากของมาให้แทน เป็นการ์ดใบเล็กๆ 4 ใบ เขียนชื่อพวกผมไว้ 4 คน คำอวยพรก็ต่างๆกันไป แต่ของผมกับไอ่แจ๊คจะพิเศษกว่าน้องเมกับไอ่แนนหน่อย ตรงที่มันทิ้งท้ายไว้ว่าขอโทษที่มาป่วนชีวิตคู่....ซะงั้นอะ
พวกผมผลัดกันกอดลา พวกผู้หญิงก็จับมือแทน ยืนคุยระลึกความหลังกันซักพักก็แลกเมลล์กันครับ จริงๆผมแอบคิดนะว่ามันคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วล่ะ....
ผมว่ามันเป็นความลำบากใจอย่างหนึ่งนะ เวลาเราต้องทำความรู้จักกับใครซักคน ทั้งๆที่รู้ว่าวันหนึ่งต้องจากกันไปแล้วไม่ได้เจอกันอีกเนี่ย.... แต่ก็อย่างว่าล่ะครับ....งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา เราได้แต่ทำใจยอมรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเท่านั้นเอง....
“แล้วพวกคุณเดินทางวันไหน?” ไอ่ฮวนถามครับ
“พรุ่งนี้เรายังอยู่ที่นี่... เป็นวันสุดท้าย ตอนเช้าของอีกวันเราจะเดินทางเข้าตัวเมือง พักอยู่ที่นั่นประมาณ 1 อาทิตย์ก่อนขึ้นเครื่องกลับบ้านน่ะ” ไอ่แจ๊คตอบครับ
“เอาชุดพวกนี้มาคืน แล้วก็จัดการเรื่องเอกสารน่ะ” ไอ่แนนกระตุกชายเสื้อมันอย่างเซ็งๆ เพราะจนแล้วจนรอดมันก็ต้องใส่ไอ่เสื้อสีเขียวสะท้อนแสงนี่อยู่ดี 555+
“งั้นคืนนี้พวกคุณว่างมั้ย?” ไอ่ฮวนถามตาวาวๆ.......พวกผมสี่คนหันไปมองหน้ากันโดยอัตโนมัติ รอยยิ้มมุมปากเกิดขึ้นพร้อมๆกัน.....
“ได้เลย”
........................................
“วู้ววววววววววววววว~~~” “โว้ววววววว~~~~~”
สายลมตีกระทบใบหน้าครับ ตอนนี้พวกผมทั้งหมดออกตระเวนราตรีโดยรถของไอ่ฮวนกับรถของไอ่ทิม ซึ่งมันก็เป็นรถ Cadillac เปิดประทุนคันหนึ่ง กับเชพโรเลตที่มีซันรูฟอักคัน ผมกับไอ่แจ๊คไปนั่งคันที่มีซันรูฟแล้วก็ยื่นหน้าไปข้างบน พร้อมกับตะโกนกันอย่างบ้าคลั่ง แหะๆ ตอนนี้เหมือนในหนังวัยรุ่นฝรั่งเลยอะครับ ไอ่แนนกับน้องเมก็นั่งรถอีกคันที่เป็นรถเปิดประทุน และทั้งสองคันนี้เปิดเพลงดังลั่นเชียว
ขับรถไปที่เมืองท่องเที่ยวข้างๆครับ เป็นเมืองที่ติดกับทะเลสาบขนาดใหญ่ เป็นเมืองตากอากาศอะไรทำนองนั้น พวกผมเข้าไปนั่งในร้านอาหารกึ่งผับที่หนึ่ง พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันอย่างสนุกสนาน ทักษะภาษาผมพัฒนาไปโขเลยล่ะ รู้สึกได้เลยครับว่าภาษาดีขึ้น อย่างน้อยก็เรื่องการฟัง เพราะเขาพูดกันเร็วปรื๋อเลยทีเดียว
“ตกลงพวกคุณเป็นแฟนกันจริงๆใช่มั้ย?” ไอ่ทิมถามขึ้นอย่างเมาๆ แก้วเหล้าชี้มาที่ผมกับไอ่แจ๊ค ผมก็ตาเหลือกอะดิ ไอ่แนนนี่ฮาแตก เพื่อนร่วมโต๊ะก็หัวเราะกันหมด แถมแต่ละคนดูตั้งใจฟังกันเชียว
“ใช่....” หมดคำไอ่แจ๊ค ทั้งโต๊ะก็เฮกันลั่น....ง่า~~ ผมอะอยากเอาหัวมุดใต้โต๊ะชะมัดเลยให้ตายเหอะ!!!
“ผมนึกว่าคุณจะรังเกียจเกย์” ไอ่แจ๊คพูดขึ้นอย่างเมาๆ ขวดเบียร์กระทบกับอีกฝ่ายดังแคร๊ง!! ไอ่ทิมก็เมาหนักพอกัน
“ผมไม่รังเกียจความรักของมนุษย์...” ตอบมาซะเสียงยานคาง แต่ผมรู้สึกได้เลยว่ามันเป็นคำตอบที่ปรัชญามากเลยทีเดียว
“อีกอย่าง.....พวกคุณแตกต่างจากเกย์ที่ผมเคยเห็น....” ไอ่ทิมว่าแล้วก็หันมายิ้มเยิ้มๆใส่ผม คือตอนนี้ผมนั่งข้างๆมันอะครับ นั่งติดมันเลยแหล่ะ ผมก็หัวเราะแหะๆไปตามเรื่อง
“แตกต่างยังไงเหรอ?” ผมถามครับ อดสงสัยไม่ได้
“พวกคุณดูธรรมดาๆ....ไม่ได้ใส่ชุดหนัง ถือแส้ หรือไปเดินขบวนอะไรพวกนั้น แบบที่ผมเคยเห็นตอนผมอยู่ที่ KEY WEST....” อ่อ.....คีย์เวสเป็นเมืองเกย์ครับ เท่าที่รู้ - -
“แล้วคุณไม่ชอบแบบนั้น?” ไอ่แจ๊คถามต่อ
“มันเป็นสิทธิ์ของพวกเขาอยู่แล้วที่จะทำ....และมันก็เป็นสิทธิ์ของผมเหมือนกัน ที่ผมจะรู้สึกว่ามันแสดงออกมากไปนิด” ว่าแล้วมันก็กระดกเบียร์เข้าปากต่อ....อืม ผมว่ามันค่อนข้างมีความคิดความอ่านที่ดีเหมือนกันนะนี่....
“ผมว่าแบบพวกคุณโอเคดี....” มันว่าแล้วก็หันมายิ้มเยิ้มๆใส่ผมอีก.....และ.....
*ฟอดดดด~~
ง่ะ....ง่ะ...ง้า~~~~~~~
“เฮ้~~~~~~~” เฮลั่นกันทั้งโต๊ะ - *-
ไอ่ทิมมันยื่นหน้ามาใกล้ผมมากกกกก~ ครับ ตามนิสัยที่ดี ผมก็ต้องหลบอะดิ ไอ่แจ๊คซึ่งมือไวเป็นลิงก็คว้าแขนผมที่นั่งตรงข้ามกับมัน (โต๊ะมันเป็นโต๊ะยาวๆแต่แคบอะครับ แคบพอวางเครื่องดื่มของแต่ละคนได้อย่างเดียว) แล้วก็หอมแก้มผมแทนซะงั้น ไอ่ทิมก็เลยวืดดดดด หน้าทิ่มกับแขนผมนั่นแหล่ะ....ง่ะ กลิ่นละมุดกระจาย
“ฮึๆ” ไอ่แจ๊คแกล้งยิ้มโหดๆไปให้ไอ่ทิมครับ มันก็หัวเราะกลับมาซะงั้น เฮฮากันไปครับคืนนั้น ตามสไตล์คือไอ่แนนโดนหม้อกระจาย น้องเมก็เหมือนกัน เพราะคุยไปคุยมาก็บอกพวกมันหมดล่ะครับว่าสองสาวไม่ได้เป็นอะไรกัน เลยแจกเมลล์กันให้ว่อนเลยทีเดียว
“เมายัง?” ไอ่แจ๊คถามผมสายตากรุ้มกริ่ม....อืม ไอ่นี่นิ
“ไม่มีอะ ระดับนี้” จะเมาได้ไง ผมดื่มไปนิดเดียว แล้วผมรู้ว่าไอ่แนนกับไอ่แจ๊คต้องเมาแน่ๆ เลยกะเก็บแรงไว้จะได้ช่วยน้องเมหิ้วปีกไอ่พวกนี้น่ะสิ
เข่าไอ่แจ๊คเลื่อนมาสะกิดเข่าผมเล็กน้อยใต้โต๊ะ ผมขมวดคิ้วมองหน้ามัน ประมาณจะด่าว่ามันทำเจี้ยอะไรนั่นแหล่ะ แต่ก็ได้รอยยิ้มเยิ้มๆ ตาหวานเพราะฤทธิ์เหล้าของมันมาแทน.....ผมเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที.....
ลงอีหรอบนี้....คืนนี้มันเล่นผมแหงมๆ.....T^T
ชัวร์...เพราะที่ทำงานติดกัน 5 วัน มันก็ไม่ได้ทำอะไรผมเลย แค่นอนด้วยกันตามปกติ จูบนิดหน่อย...ลงอีแบบนี้ แล้วมันเมากรึ่มๆแบบนี้นะ......เฮ้อ.......
“ผัวมึงตาเยิ้มเชียววววว~” ไอ่แนนครับ เอื้อมมือมาชนแก้วผมดังเคร้ง....ผมมองตามมันอย่างเซ็งๆ เพื่อนกูขี้เหล้าจริงว้อยยยยย น้องเมก็หัวเราะคิกคักเชียว ไอ่แนนมันพูดเป็นภาษาไทยอะนะครับ คนอื่นเลยไม่ได้สนใจ
“เหอะๆ.....มึงอะ เพลาๆมั่ง เดี๋ยวโดนหิ้วหรอก” ไอ่แนนส่ายหัวไปมายิ้มๆ แล้วกระดกเหล้าเข้าปากจนหมด หนุ่มๆบนโต๊ะก็รินให้มันต่ออีก เฮ้อออออออ ท่าทางราตรีนี้ยังอีกยาว
แล้วไอ่บ้านี่เมื่อไหร่จะเลิกมองผมยิ้มๆแบบนี้ซะทีละเนี่ย......
จบตอนที่ 49 บอกลา + ปาร์ตี้ส่งท้าย
*****************************************************
หัวข้อกรูผ่านแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย o7
อยากจะตะโกนกู่ร้องให้ก้องฟ้า 5555
เดี๋ยวเริ่มทำงานวันจันทร์ เหอๆ
คืนพรุ่งนี้มีนัดไปฟังคอนเสิร์ตเปียโน เอร๊ยยยยยยยส์ เหมือนจะดูดี กร๊ากกกกก :jul3:
โรงละครกาดเธียร์เตอร์ ใครอยู่เชียงใหม่เจอกันฮับ 55555
เดี๋ยวมา + ให้นะ ทุกรี
ไปละ ขอขอคุณทุกท่านที่ยังติดตาม :pig4:
-
จิ้ม จิ้ม จิ้ม ...ดีใจจัง
-
อ๊าากกก
คืนนี้
อ๊ากกกก :z2:
-
:mc4: จะกลับเมืองไทยแล้วว เย้
-
:o8:จิ้มมมมมมมนู๋เชนนนน o13
-
จะมีส่งท้ายก่อนกลับไทยม้าย :z1:
-
แหมเลี้ยงส่ง ได้กรึ่มๆนิดหน่อยอิน้องแจ็คขราก็จะ
สอยนังหนูกลางร้านนะคะเนี่ย ส่งสัญญาณนะไฟเขียวจ๋าเลยอิอิ
ถ้ากลับเมืองกรุงแล้ว คงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงชิมิคะ :o8:
+1 จ้า Melos สู้ๆๆๆๆ :a9: :a2: :a1:
-
ตอนหน้า อิอิ :z1:
ไม่ได้คิดไรเลยนะเนี๊ยะ (เชื่อเต๊อะ)
-
สงสัยคืนนี้นังหนูต้องรับงานหนักอีก :man1:
-
มารอดูระหว่างคนเมากะคนไม่ค่อยเมาใครจะแรงดีกว่ากัน :z1: :z1:
-
มีศึกหนักรอเชนทร์อยู่ กร๊ากกกกกกกกกกก
ให้ไว ให้ไว :z1:
-
ไม่มีตั๋วคอนเสริ์ตให้ผมซักใบหรอคับ :z1:
-
:z2:
ตอนที่ 50 ปาร์ตี้ส่งท้าย + จุด จุด จุด ส่งท้าย เหอๆๆๆ
“CHEERS!!!!!!” ชนแก้วกันเสียงดังเคร้งคร้าง - *-
แต่ละคนคอทองแดงกันทั้งนั้นคร๊าบพี่น้อง โอยยยยยย สู้ไม่ไหวอะ จากทีแรกผมคิดว่าพยายามดื่มน้อยๆ เพราะไม่อยากเมานี่ ตอนนี้ไม่ใช่แล้วครับ เริ่มมึนมากแล้วอะ ก็พอหมดก็เติมๆๆๆๆ ปฏิเสธก็ไม่ค่อยจะทัน หน้าผมร้อนผ่าวๆเลยอ้ะ แถวๆคอด้วย รู้สึกเลยว่าตอนนี้เมาแล้วล่ะ...
“ไหวมั้ยคะพี่เชนทร์” น้องเมเดินมาข้างหลังผม แล้วเอาผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำเย็นๆมาเช็ดเบาๆบริเวณแก้มผมครับ รู้สึกสร่างขึ้นมานิดนึง นิดเดียวนะ -*-
“เมาละดิ....” เสียงไอ่หื่นที่ยังนั่งอยู่ตรงหน้าผมล่ะครับ ตอนนี้หน้ามันดูขี้เมาโคตรๆ เอาแล้วไงกรู เสียท่ามันแน่เลยคืนนี้ แง้~ T^T
“ฮึๆ...” มันนั่งคนแก้วเหล้า แล้วก็มองผมอยู่อย่างนั้นล่ะ จนผมตัดสินใจฟุบหน้ากับโต๊ะไปเลยละกัน.... โห รู้สึกตัวเองกระจอกเป็นบ้า แค่นี้เมาแล้วอ้ะ....
“ชนๆๆๆๆ” ไอ่แนนครับ พูดไทยคำอังกฤษคำ ชนแก้วกับเค้าไปทั่ว หน้ามันแดงแป๊ดเลยล่ะ ไอ่แจ๊คนี่ไม่ต้องพูดถึง มันเมาล่วงหน้าไปนานแล้ว แต่ไอ้นี่มันคอแข็งครับ น้องเมนี่แตะนิดเดียว
แต่ผมนี่สิ........
“ไหวมั้ย?” ผมเงยหน้าขึ้นก็เห็นไอ่แจ๊คยืนค้ำหัวผมอยู่ ในมือมันไม่ได้ถือแก้วเหล้าแล้ว แต่ถือขวดเบียร์แทน ( = = )
“เมา...” ผมตอบคำเดียวสั้นๆ พยายามยันตัวเองให้มานั่งกับเก้าอี้ดีๆ
“ก็เลี้ยงส่งน่ะนะ....แปลกๆเหมือนกันนะ ที่คิดว่าคงไม่ได้เจอพวกเขาอีกแล้ว......และชั่วชีวิตนี้ก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว.....” ไอ่แจ๊คหันมาพูดกับผมครับ ผมพยักหน้าหงึกๆตอบมัน
“งานเลี้ยงมันก็ต้องมีวันเลิกรา.....เรื่องธรรมดา.....” ผมว่าแล้วก็คว้าแก้วน้ำที่บรรจุของเหลวสีใสบนโต๊ะขึ้นมาซดดังเอื้อกกกกก จริงๆตอนหยิบคิดว่ามันเป็นน้ำเปล่านะครับ....
ปรากฏว่ามันคือเตกิล่าแบบเพียวๆ..... - *-
หัวหมุนเลยผม..... o2
“แล้วกูกับมึงล่ะ.....?” อาจจะเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มากเกินกว่าที่ร่างกายผมจะรับได้แล้ว มันสั่งการให้ผมพูดอะไรเรื่อยเปื่อย....เรื่องที่มันคงจะติดค้างอยู่ในใจเรื่อยมา....
“หืมม?” ไอ่แจ๊คหันมาถามผมครับ
“กูกับมึงล่ะ......เมื่อไหร่งานเลี้ยงถึงจะเลิก.....” ผมว่าแล้วก็ซดเข้าไปอีกโฮก....
“.....ต่อให้มึงอยากเลิก......กูก็จะพยายามให้งานเลี้ยงมันมีต่อไปเรื่อยๆ......” เวลาเมาๆ บางทีก็ขึ้นกู ขึ้นมึงแบบนี้ล่ะครับ แหะๆ
“ใครจะรู้วะ.....อนาคต”
“ไม่มีใครรู้หรอก.......รู้แต่กูรักมึง......มาก.......และกูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปง่ายๆ.....” มันว่าแล้วคว้าคอผมเข้าไปจูบปากกับมันเต็มๆ ปฏิกิริยาแรกของผมคือขัดขืน แต่อาจจะเพราะแอลกอฮอล์ อาจจะเพราะอะไรซักอย่าง.....
ผมจูบตอบกับมันแบบดูดดื่ม และอาจจะเพราะไอ่แนนดึงความสนใจของกลุ่มเพื่อนไปหมด ทำให้ไม่มีใครสนใจพวกผมสองคนที่จูบกันอยู่ตรงนี้อย่างดูดดื่มเลยสักคนเดียว.....
“อะ...... อืมมมมมมมมมม”
“พอก่อน.......ฮือ.....” ไอ่แจ๊คผลักไหล่ผมออกเบาๆหลังจากที่ผละจากจูบแล้ว ผมจะเข้าไปจูบมันต่อ....
“ฮึ.....เดี๋ยวค่อยต่อที่ห้อง....” ผมยิ้มเยิ้มตอบมันนิดๆ ก่อนจะหันมาเทความสนใจให้แก้วเตกีล่าในมือต่อ เพื่อนๆผมก็เดินมาเติมให้อีก......หลุดวงโคจรเรียบร้อยครับไอ่เชนทร์....เอิ๊กกกกกก
นั่งดื่มเฮฮาปาร์ตี้กันซักพักจนถึงเวลาร้านปิด ก็ออกมาบอกลากันหน้าร้านล่ะครับ พวกผมตัดสินใจนั่งแท็กซี่กลับ เพราะจากผับนี้ พวกเพื่อนๆจะกลับบ้านได้ง่ายกว่า แล้วอีกอย่าง แต่ละคนก็เมากันหนักพอดู เลยไม่อยากให้เขาขับรถวนไปวนมาอีก ก็ไม่ได้บอกลากันมาก เพราะพรุ่งนี้ต้องเจอพวกเขาที่สวนสนุกอีกครั้ง ตอนพวกผมไปคืนเครื่องแบบ รอไม่นานแท็กซี่ก็มา พวกผมก็สโหลสเหลขึ้นรถกันด้วยความมึนเต็มกระแสเลือด
มาถึงก็แยกกันห้องใครห้องมันครับ ผมไขประตูห้องมือไม้สั่น จับกุญแจไม่ค่อยจะอยู่ ก็คนมันเมาอ้ะ - -*
“อืมมมม.....” ผมโผเข้าหาเตียงตัวเองทันที รองเท้าผ้าใบยังไม่ทันถอดเลยครับ ไอ่แจ๊คก็เหมือนกัน แต่รายนี้มันโผลงโซฟาครับ
“อย่าเพิ่งนอน....สิ” ไอ่แจ๊คขยับยุกยิกๆจนมาเป็นท่านอนหงายแล้วพูดข้ามเตียงมาที่ผม ผมหันหน้าไปทางมันแล้วยิ้มเยิ้มๆให้ โอยยยยยย จนตอนนี้ก็ยังรู้สึกได้เลยว่าหน้าร้อนผ่าวๆ
“ทำไม....มึงจะทำไรกูเหรอ....เห้ออออออ~~~” ผมตอบมันเสียงยานคาง ไอ่แจ๊คได้ยินดังนั้นก็ลุกขึ้นมาแล้วทิ้งตัวลงที่เตียงผมต่อ
“ไหนว่าจะต่อกันไง.....ฮึๆ.....” มันลูบผมหน้าผมแผ่วเบา ผมปิดเปลือกตาลงรอรับสัมผัสเต็มที่
“เมาอ้ะ........” ผมนอนหลับตาแล้วหัวเราะ เวลาเมาแล้วขำครับ แหะๆ คุณๆเป็นกันม้า~ :jul3:
ไอ่แจ๊คมันไม่ตอบอะไรผม แต่มันยันตัวมันขึ้นนั่งแถวๆปลายเตียง มันเอื้อมมือมาถอดรองเท้าผ้าใบกับถุงเท้าที่ผมใส่อยู่ช้าๆ ผมผงกหัวขึ้นดูว่ามันทำอะไร แต่ด้วยความเมา ผมก็ทิ้งตัวลงกับพื้นเตียงอีกครั้ง.....ไม่ไหว......อยากทำไรก็ทำเหอะมึง
“อย่าเพิ่งนอน.....ฮึๆ.....ตอนนี้กำลังดีเลยน่า.....” มันถลกเสื้อยืดกับเสื้อแจ๊คเกทที่ผมใส่อยู่ขึ้นไปถึงคอ แล้วก้มลงจูบแถวๆแผงอกผมจนเปียกไปหมด กลิ่นเหล้า เบียร์ บุหรี่ ยังคงคละคลุ้ง และมันยิ่งฟุ้งไปอีกเมื่อรวมกับกลิ่นตัวของมัน เล่นเอาผมเคลิ้ม
“อา......อะ!” ริมฝีปากมันทำหน้าที่อยู่แถวๆแผงอกของผม มือมันก็เอื้อมลงไปปลดหัวเข็มขัดกับกางเกงผมออก ด้วยความที่ว่ากางเกงที่ผมใส่วันนี้มันค่อนข้างจะพอดีตัว ก็เลยถอดยากจนผมรู้สึกได้ ผมผงกหัวขึ้นมาก็เห็นมันง่วนอยู่กับการถอดกางเกงผม ผมหัวเราะออกมาเล็กน้อย....
และผมก็พลิกตัวเองให้คร่อมอยู่เหนือตัวมันแทน......
“ฮึ......” มันยิ้มน้อยๆตามสไตล์ แต่ตานี่เยิ้มเชียว ผมยิ้มตอบแล้วทิ้งตัวลงหว่างขาของไอ่แจ๊ค ค่อยๆถอดกางเกงตัวเองออก.....ทั้งชั้นนอก และชั้นใน......
ผมเห็นใบหน้าไอ่แจ๊คดูตกใจเล็กน้อยกับการกระทำของผม ผมอมยิ้มอย่างหมายมาด ก่อนจะถอดแจ๊คเกทออกไปอีกตัว.....ก็ถอดต่อหน้ามันนั่นแหล่ะ......
จนถึงตอนนี้ ผมคร่อมอยู่เหนือตัวมัน ทั้งตัวมีเสื้อยืดสีขาวบางๆใส่อยู่ตัวเดียว.....
“มิน่า.....ไม่ค่อยยอมกินเหล้า” ไอ่แจ๊คพึมพำเบาๆ แต่ผมไม่สนใจอะ ผมก้มลงไปจูบปากมันเบาๆในตอนแรก แล้วก็ย้ายมากัดริมฝีปากล่างมันสลับกับริมฝีปากบน จูบๆเลียๆอยู่แถวนั้น ไรหนวดมันมักจะทำให้ผมจั๊กจี้เวลามันเข้ามาคลอเคลียผม แต่พอเป็นเวลาแบบนี้ผมกลับคิดว่ามันเร้าอารมณ์ได้ดีเลยทีเดียว
มือไม้ไอ่แจ๊คลากไล้ไปตามแนวร่างกายของผม สะกิดบ้างในที่ๆสมควร ผมจูบปากมันอย่างดูดดื่ม มือผมลากไล้ไปทั่วแผงอกของมันจนหยุดลงที่ยอดอกของมัน บดขยี้ด้วยปลายนิ้วจนไอ่แจ๊คมันครางเบาๆ ผมเห็นดังนั้นเลยค่อยๆเลื่อนตัวต่ำลงมาดูดดื่มที่ยอดอกทั้งสองข้างของมันต่อ เสียงครางต่ำๆในลำคอ เป็นเหมือนเสียงท้าทายสำหรับผม ว่าผมจะทำยังไงให้มันครางออกมามากกว่านี้.... ผมอยากได้ยินมากกว่านี้....
ปลายลิ้นผมลากไล้ลงต่ำไปอีก และเล็มตรงแอ่งสะดือที่มีขนอ่อนรำไร ฝ่ามือผมเลื่อนลงไปลากไล้ รูดรั้งตามความยาวของน้องไอ่แจ๊คมัน น้ำหล่อลื่นที่ส่วนปลาย ช่วยให้สัมผัสส่งต่อได้ง่ายขึ้นเยอะ....
ผมยิ่งได้ใจที่เห็นมันนอนนิ่งให้ผมรุก ผมเลื่อนตัวต่ำลงไปอีก จนริมฝีปากสัมผัสเข้ากับความร้อนรุ่มเบื้องล่าง ความร้อนรุ่มที่รอการปลดปล่อย.....ฝ่ามือผมทำงานไปเรื่อยตามสันชาตญาณ ลูบไล้อ้อยอิ่งในบางที่ สะกิดในบางจุดที่คิดว่าจะทำให้อีกฝ่ายติดใจในสัมผัสมากที่สุด ปลายลิ้นผมแตะลงบนส่วนปลาย แล้วค่อยๆครอบปากลงไปจนหมด หูผมได้ยินเสียงซี๊ดปากจากไอ่แจ๊ค มันยิ่งทำให้ผมได้ใจ อยากจะปรนเปรอมันให้มากที่สุด......
ผมขยับริมฝีปากเข้าออก สายตาผมช้อนขึ้นข้างบน ไปสบตากับมันที่ก้มลองมองการกระทำของผมพอดี ผมสบตามันอย่างยั่วเย้า ไอ่แจ๊คก็ยิ้มตอบอย่างหมายมาด.... (แอลกอฮอล์เปลี่ยนนิสัย อ๊ากกกก)
“เก่งจัง....วันนี้ อืมมมมมมมมมม” ผมขยับตัวเองขึ้นไปจูบที่ริมฝีปากมัน ฝ่ามือผมยังคงทำงานที่ช่วงล่างของมันไม่หยุด....
“เพิ่งรู้รึไง.....?” ผมไล้ปลายลิ้นที่ใบหูไอ่แจ๊ค หลังจากกระซิบเสร็จ ยิ่งเห็นมันสะดุ้งก็ยิ่งได้ใจ....
“เก่งนักนะ......ฮึ.....” มันจูบตอบผมดูดดื่มพอกัน จนของเหลวสีใส ไหลเลอะออกมาจากมุมริมฝีปากของผม ไอ่แจ๊คขยับปลายนิ้วขึ้นมาเช็ดออกแผ่วเบา แล้วใช้มืออีกข้างของมัน ถลกชายเสื้อผมขึ้น ลากไล้ไปทั่วแผ่นอกผมก่อนจะหยุดลงที่ยอดอกแล้วบดขยี้
“เดี๋ยว....” ผมผลักตัวไอ่แจ๊คเบาๆ มันชักมือออก ผมยิ้มให้มันเล็กน้อย ก่อนจะถอดเสื้อยืดสีขาว ปราการด่านสุดท้ายของผมในตอนนี้ออก ผมสบตาไอ่แจ๊คตอนที่เสื้อยืดลากผ่านหัวผมไป....ผมรู้สึกได้ว่ามันมองผมอย่างกับจะกินผมเข้าไปทั้งตัว ถ้าเป็นเวลาปกติ ผมคงละลายไปกับพื้นเตียงไปแล้ว....
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่น่ะสิ....
“ขอถอดให้หมดก่อน......” ผมพูดหลังจากที่ถอดเสื้อยืดพ้นหัวไปแล้ว ต่างคนต่างสบตากันนิ่ง แต่ในไม่กี่วินาทีถัดมา.....
แขนสองข้างผมโอบคอมันอย่างอัตโนมัติ ริมฝีปากของคนสองคนถูกดึงดูดเข้าหากัน อารมณ์ตอนนี้ไม่ว่าอะไรมันก็คงหยุดไม่อยู่แล้ว....
และมันก็ไม่จำเป็นต้องหยุด.....
จบตอนที่ 50 ปาร์ตี้ส่งท้าย + จุด จุด จุด ส่งท้าย เหอๆๆๆ
*************************************************
กรูจะโดนกระทืบไหม.....ค้างไว้เท่านี้... :jul3:
จริงๆกะมาต่อซักวันจันทร์ ปรากฏคนแต่งเมาอีกแว้ววววววว ไปฟังเปียโน+ออเคสตร้ามา เพื่อนชวนไปต่อ หูกรูพังพอดี ปรับคลื่นไม่ทัน ฮ่า~
เบียร์นิดเดียวเอง....ไหงเมาง่ายจังว้า :z1:
เออ...ไปกินเหล้าร้านประจำ เห็นโต๊ะนึงอะ ผู้ชายทั้งโต๊ะแบบไม่มีชะนีเจือปน ไอ่เราก็เมียงมองๆๆๆๆ แต่มองไปมองมามันก็...น่ะ เคะว้อยยยยย เคะทั้งโต๊ะแหงม เต้นซ้า~ โคตรได้ใจอะ :z1:
ปกติไปมองแต่ชะนี......วันนี้ไป กรูมองแต่บ่าวน้อย เอิ๊กกกกกก
เดี๋ยวมาต่อห้ายยยยย นะ.......ก๊ากกกกกกกก
วันนี้ + ให้ไปละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อย + คืนนะ ทุกเมนท์เรยยยย
ขอขอบคุณที่ติดตามมมมม :pig4:
-
:haun4: :haun4:
ค้างได้เริศ
(แดรกดัน ++)
-
ณ จุดๆนี้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มีเตกิล่าอีก สามขวดมะ
อั๊ยยยยยยยยยยยนังหนูร้อนแรงเป็นที่สุดนางแมวยั่วสวาทเจ้าแจ็คได้ดีมากๆ
หึหึเจอฤทธิ์แม่คุนไปซะโคดเซอร์ไพร์สเลยอ่ะ ยั่วแล้วเดินเกมแบบมะต้องขอเด๋ซเชนทร์จัดให้ :o8: :haun4: :jul1:
ตายคะตายฟ้าเหลืองคะงานเน้ :oo1: :oo1:
“ไม่มีใครรู้หรอก.......รู้แต่กูรักมึง......มาก.......และกูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปง่ายๆ.....”
>> ดีมาก ไปสู่ขอนังหนูด้วยอ่ะ อั๊ยยยยยยยยยยยยยย :-[ :impress2:
Melos สุโค่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ยังบวกมะได้อ่ะ o13
-
โฮะๆๆ ร้อนแรงใช่เล่นนะนังหนู...
ชอบคำพูดแจ๊คเหมือนกัน หวังว่าจะทำได้อย่างที่พูดไว้นะ
-
“ไม่มีใครรู้หรอก.......รู้แต่กูรักมึง......มาก.......และกูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปง่ายๆ.....”
o13 ดีมากแจ๊ค อย่าทำให้นังหนูเสียใจนะ
แต่ว่า...นังหนูเวลาเมาเนี่ย น่ารัก ร้อนแรงที่สุด :-[
แจ๊คชอบล่ะสิ ฮึๆ
MeloS :pig4:
-
o18 จบตอนแบบให้ไปจิ้นต่อเองแบบเน้ เค้าเรียกอู้นะงับ
-
:pighaun: ร้อนรุ่ม
-
หุหุ~ ฮ่าๆๆๆๆ~~
ยังไม่ต่อหรอกคืนนี้ เหอๆ (แล้วมึงจะบอกทำมายยยยยย :beat:)
เข้ามาบ่นให้ฟังอ้ะ....
เรื่องนี้ในเว็บเด็กดีโดนแบนเฉยเลยอ้ะ o17
แบบ งงอะ งงมากกกกกกกกกกก
แบนได้ไงฟระ กรูยังไม่ทันใส่ตอนเข้าพระเข้านางแบบเต็มๆเลยง่ะ
แล้วนี่กะว่าตอนหน้าจะให้มันเป็นฉากส่งท้ายทั้งตอนอ้ะ
คือถ้าโดนแบนตอนหน้าคงไม่แปลกใจเท่าไหร่..... :z1:
นี่แสดงว่าตูข้าฯเขียนฉากอัศจรรย์เข้าท่าแล้วใช่ม้ายยยยยย ถึงได้โดนแบนเยี่ยงนี้ :haun4:
(ซะงั้น)
งง....ยังงงไม่หายเลย เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วต้องไปปรับเนื้อเรื่องอะ คนแต่งมันก็นั่งอ่านเรื่องที่ตัวเองแต่ง....ขอบอกว่าอีตอนล่าสุดเนี่ย กรูจะตัดยังไง๊~ล่ะนี่.... :z1:
ชะรอยว่าจะตัดทีเดียว ให้มันไปโผล่ที่สนามบินสุวรรณภูมิซะเลย : 222222:
ไปแระ พรุ่งนี้มีเรียน ฮิ้วววววว เดี๋ยวกลางๆสัปดาห์มาต่อให้ :pig4:
-
"ชะรอยว่าจะตัดทีเดียว ให้มันไปโผล่ที่สนามบินสุวรรณภูมิซะเลย"
o22
ถ้าตัดตอนขนาดนั้น แค่คิดก็ปวดใจ
-
:o8: :-[ o13
-
หุหุ~ ฮ่าๆๆๆๆ~~
ยังไม่ต่อหรอกคืนนี้ เหอๆ (แล้วมึงจะบอกทำมายยยยยย :beat:)
เข้ามาบ่นให้ฟังอ้ะ....
เรื่องนี้ในเว็บเด็กดีโดนแบนเฉยเลยอ้ะ o17
อิอิ อย่าได้แคร์คะ 55555555555555555555
เอ็นซีนังหนูมันร้อนแรงเกิน เวปเอ็นซีวอลดิสนีย์ คะ :laugh:
ให้กำลังใจ Melos เน้อ :กอด1: บวกให้Melos
-
มาฟัง MeloS บ่น ... ^^
ฉากส่งท้ายเนี่ย ตื่นเช้ามานังหนูจะเป็นยังไงมั๊งงง
แจ๊คก็ถนอมนังหนูหน่อยนะ :man1:
MeloS :L2:
-
ย้อนแยงจนทำให้อากาศหนาวๆตอนนี้ร้อนได้อ่ะ :haun4:
ว่าแต่หนาวนี้คนแต่มีคนให้กอดยังอ่ะจะอบอุ่นไปถึงข้างใน :-[
พลัสให้ค่ะ o13
-
มาให้กำลังใจน้อง Melos ว่าจะแต่งบทส่งท้ายยังไง :กอด1:
ปล .ว่าแต่บทส่งท้ายนี่มัน ส่งท้ายก่อนกลับเมืองไทยใช่มั้ย
กลับมาแล้วยังมีต่อใช่ป่ะ ยังไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยอ่ะ
-
สงสารพี่ เชนทร์.....
พี่แจ็คหื่นนนนนหวกกกกกก
ที่สำคัญ...คนแต่ง หื่นนนนนน....กว่า.....บู่
กิกิ....รอตอนต่อปัยค่ะ
-
นังหนู ร้อนแรงเว้ย เห้ย
ไม่น่าเชื่ออ่ะ น้ำ(เหล้า) เปลี่ยนนิสัยจริงๆ เหอ เหอ :z1:
แต่เปลี่ยนอย่างนี้แจ๊ค (เฉพาะ)มันคงชอบ :haun4: :haun4:
-
หุหุหุ.... :haun4: :haun4:....กลับบ้านเรารักรออยู่
-
อย่าตัดเฝ้าและรอ :z1:
-
อิหนู ร้อนแรงมาก o13
กลับมาเพิ่มความแรงที่บ้านเรานะ
-
เข้ามาบ่นให้ฟังอ้ะ....
เรื่องนี้ในเว็บเด็กดีโดนแบนเฉยเลยอ้ะ o17
แบบ งงอะ งงมากกกกกกกกกกก
แบนได้ไงฟระ กรูยังไม่ทันใส่ตอนเข้าพระเข้านางแบบเต็มๆเลยง่ะ
แล้วนี่กะว่าตอนหน้าจะให้มันเป็นฉากส่งท้ายทั้งตอนอ้ะ
คือถ้าโดนแบนตอนหน้าคงไม่แปลกใจเท่าไหร่..... :z1:
นี่แสดงว่าตูข้าฯเขียนฉากอัศจรรย์เข้าท่าแล้วใช่ม้ายยยยยย ถึงได้โดนแบนเยี่ยงนี้ :haun4:
(ซะงั้น)
งง....ยังงงไม่หายเลย เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วต้องไปปรับเนื้อเรื่องอะ คนแต่งมันก็นั่งอ่านเรื่องที่ตัวเองแต่ง....ขอบอกว่าอีตอนล่าสุดเนี่ย กรูจะตัดยังไง๊~ล่ะนี่.... :z1:
ชะรอยว่าจะตัดทีเดียว ให้มันไปโผล่ที่สนามบินสุวรรณภูมิซะเลย : 222222:
ถ้าตัดขนาดไปโผล่ที่สุวรรณภูมิหละก้อแสดงว่าฉบับดั้งเดิมเต็มๆนี่นังหนูแรงไม่หยุด ฉุดไม่อยู่แน่ๆเลย :z1:
มามะมาต่อแบบให้นังหนูร้อนแรงที่บ้านเราดีกว่า
บวก 1 เป็นกำลังใจให้จ้า
-
มารอนังหนู :man1:
-
พอเหอะ.....”
“แค่นี้ใช่มั้ยวะ....มันเหลือแค่นี้ใช่มั้ย.....เรื่องของกูกับมึง......”
“................”
“ไม่สิ.....ไม่ใช่.......”
“มึง.............”
“มันไม่เหลืออะไรแล้ว....มากกว่า...”
สี่ปี....ใช่ สี่ปี เคยคิดว่ามันน่าจะไปได้ไกลกว่านี้ เคยคิดว่าเราเข้ากันได้ดี.....
‘กูก็รักมึง....’ เสียงทุ้มๆ ได้ยินรางๆจากที่ไกลๆ คำบอกรักที่แสนหวาน เอ่ยอย่างแผ่วเบา....ได้ มันเบา เบามาก....เบาเกินไป เบาจนไม่ได้ยิน....
ปัญหามันคืออะไร ความไม่เข้าใจกันงั้นเหรอ....ไม่ ไม่หรอก มันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ....
ความต้องการ ไอ่ความต้องการบ้าๆที่มันไม่เคยจะตรงกัน ต่างคนต่างร้องขอ ต่างคนต่างเอาแต่ใจ จึงไม่มีใครที่จะตอบสนองความต้องการของกันและกันได้เลย.....
ในเมื่อตอบสนองความต้องการของกันและกันไม่ได้ มึงกับกูจะคบกันไปเพื่ออะไร มันเป็นคำถามที่เฝ้าคิด เฝ้าค้นหา ถ้าเราเข้ากันไม่ได้ แล้วเวลาที่ผ่านมา 4 ปีมันคืออะไร....เพิ่งรู้ตัวว่า ‘เราเข้ากันไม่ได้’ งั้นเหรอ.....?
มันบ้า....มันบ้าชัดๆ....
สายตาที่มองไปข้างหน้าของมัน สายตาที่เต็มไปด้วยความฝัน แต่ในขณะเดียวกันก็อ่อนไหวอย่างเหลือเชื่อ.....
กูก็แค่ต้องการคนที่เข้มแข็ง แค่ต้องการคนที่ดูแลกันและกันได้.....แต่มึงทำให้ไม่ได้.....
ชีวิตมึงคงยุ่งเกินไป....มีแต่กูที่ต้องคอยประคับประคอง
ความรู้สึกของคนที่ต้องวิ่งตามอยู่ตลอดเวลา.....อยากให้รู้ว่ามันเหนื่อย....เหนื่อยแค่ไหน....
รักนะ.....รักมาก.....เวลาที่ผ่านมามันยังพิสูจน์ไม่พออีกรึไง กับสิ่งที่มีให้ ทุกอย่าง ทุ่มเทให้มึง ทำได้ทุกอย่าง .....แต่มันเหมือนไม่เคยพอ......
มึงมีเหตุผลของมึง และแน่นอนว่ากูก็มีเหตุผลของกู.....
เหตุผลที่ต่างฝ่ายต่างมี ต่างฝ่ายต่างไม่ยอม......
จบ......คำๆเดียวใช่มั้ย ที่แก้ไขทุกอย่างได้?
ไม่ได้อยากเลิก......ไม่อยากซักนิด.....
แต่ยิ่งยื้อไว้ ยื้อเพราะเสียดายเวลาที่ผ่านมา....มันยิ่งทำให้เสียเวลากับรักบ้าๆแบบนี้มากขึ้นไปอีก.....
รออยู่นะ.....
รอวันที่มึงจะบอกเลิกกู......
รออยู่จริงๆ...........................................................................[/s]
-
^
^
:a5: :a5: :z3: :z3:
โอ๋ๆๆ Melos :man1: :man1: ตะเองเป็นอะไร สู้ๆนะคะ :กอด1: :กอด1:
-
เกิดอะไรขึ้นอ่า...
แต่ยังไงก็แล้วแต่ จะเป็นกำลังใจให้นะครับ :L2:
-
o22 เกิดอะไรขึ้นอ่าคับ
อ่านแล้วรู้สึกไม่ดีเลยอ่า
เศร้าจัง :m15:
ทุกปัญหามีทางออก แล้วก็ต้องยอมรับมัน
เป็นกำลังใจให้นะคับ :L1:
-
เกิดอะไรขึ้นอ่ะค่ะ ???
เป็นกำลังใจให้นะ
กอด MeloS :กอด1:
-
:กอด1:ชอบเรื่องนี้จัง น่ารัก ยิ้มได้ รักนังหนู แจ็ค
-
ขออภัยที่ทำให้คิดกันไปต่างๆนา...
ไอ่ที่พิมพ์ๆไปอะ ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหรอก สบายใจได้ บอกแล้ว เรื่องนี้ ไม่เครียด ไม่นอยด์ และ...ไม่มีสาระ... เอ้า ก็ว่ากันปายยยย
มันก็มีปัญหานิดหน่อยอะเนาะ....
ชีวิตจริงมันไม่ง่ายเหมือนในนิยายเลยอะ....ถ้าเป็นนิยาย เรากำหนดมันได้ทุกอย่าง แต่นี่มันไม่ใช่....
ยากเนาะ...ความสัมพันธ์.....
จากที่เคยๆคิดว่าเสียดายเวลาที่คบกันมา บอกตรงๆว่าตอนนี้เริ่มเสียดายเวลาตอนนี้ ถ้ายังทู่ซี้อยู่ที่เดิม.....
เหมือนพายเรือในอ่าง มันไม่ไปไหน มันไม่ดีขึ้น มันมีแต่คงที่และแย่กว่าเดิม....
แฟนกับเพื่อนต่างกันยังไง....? ความต่างอย่างเดียวที่เรานึกออกคือเรามีเซ็กซ์กับเพื่อนไม่ได้????
คิดแล้วก็....ยังไงไม่รู้สิน่ะ......ทุกวันนี้มีความรู้สึกเหมือนความสัมพันธ์เป็นแค่เพื่อนที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน พูดกันแทบนับคำได้ แต่พออยากมึงก็มาสะกิดกูงั้นเหรอ?
แม่ง น่าสมเพชตัวเอง....
ทีซีซที่ทำอยู่ก็ชะงักไปเลย ไหนๆก็ไหนๆ เว้ากันซื่อๆ คนแต่งเรียนศิลปะอะ เหมือนไอ่แนนแหล่ะ (555+) พอมีอะไรมาสะกิด มันก็แบบ นิ่ง.... จริงๆเด็กเรียนศิลปะคงไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกคนหรอก แต่สำหรับเรานะ ทุกอย่างคือนิ่ง....
ว่ากันง่ายๆ คือ เราหมดอารมณ์....เหอๆ อ่อนไหวไปมั้งเรา....
แต่มันก็เป็นเรื่องของความรับผิดชอบ มันจะให้มาเสียเพราะเรื่องพรรค์นี้มันไม่ได้ไง ยังไงด้วยความที่เราเป็นนักศึกษา เรื่องเรียนสำคัญสุด ยิ่งเทอมสุดท้ายแล้วด้วย.....
พล่ามกันไปยาว ชักจะผิดกฏเล้าแล้วเนาะ.....
สรุป.....เราขอบคุณคนอ่านทุกๆคนมากนะ ที่หลงเข้ามาอ่านอะไรบ้าๆของเรา ทั้งนิยายที่เราแต่ง และที่เรามาพิมพ์ๆระบายไปด้วย....
ขอขอบคุณจริงๆนะ......
กระทู้นี้เป็นเหมือนอะไรซักอย่างที่ทำให้เรามีความสุข.....เครียดๆอะไรมา เข้าเล้าแล้วก็ดีขึ้น......
ยังไงไม่เกินอาทิตย์นี้แหล่ะ มาต่อ...แน่ๆ.....
ป.ล ขออภัยที่ทำให้กระทู้ออกทะเล ขอรับเป็นความผิดของคนแต่งอย่างเดียว ถ้าเห็นว่าไม่สมควร สามารถลบรีไพล์เราได้เลยนะ
-
ู^
^
^
:กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
:L2: รับทราบคับผม
เป็นกำลังใจให้นะ
-
เข้ามาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้อง Melos นะ :กอด1:
ขอให้ผ่านสถานการณ์ที่ทำให้ให้น้องรู้สึกไม่ดี ได้เร็วๆนะ
ส่วนเรื่องนิยาย สบายใจเมื่อไหร่ก้อค่อยมาต่อนะ รอได้เสมอ
-
เป็นกำลังใจให้ MeloS นะคะ :กอด1:
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ
:L2:
-
......ให้กำลังใจเจ้าของเรื่องค่ะ ..... สู้สู้นะคะ วันนี้อาจจะไม่ใช่ของเรา แต่วันต่อๆ มา ต้องมีสักวันแหละ.... ที่จะสามารถทำอะไรได้อย่างใจคิดเน้อ ...... o13
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้
:3123:
-
มาเป้นกำลังใจให้น่ะๆๆๆ สู้ๆๆๆ
-
:m32:
นังหนูของอิป้ามาถึงสุวรรณภูมิอ่ะยังลูกกกกกกก :man1: :man1:
-
คิดถึงนังหนูจัง :กอด1:
เป็นกำลังใจให้อีก 1 นะคะ :L2:
-
คนมากมายนั่งรออยู่ที่สุวรรณภูมิแล้วมั้ง มาเร็ว ๆน้า :L2:
-
มารอนังหนู กะแจ๊ค :กอด1:
-
:z13:
คิดถุงจังงงงง
-
ตามอ่านมาสองวัน
และนี่ก็คืนที่สองแล้วค่ะ
เรื่องนี้น่ารักมากๆค่ะ
ออกแนวใช้ความคิด
แจ็คกับเชนทร์น่ารักมากๆด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณไรท์เตอร์ฝ่าฝันปัญหานะค่ะ
สู้ๆค่ะ :L2:
-
อยากรู้จัง ว่ากลับมาไทยแล้ว เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
สวัสดีปีใหม่ครับ
-
แวะเข้ามาเยี่ยมนะคับ
happy new year นะค้าบบบ
-
เข้ามารอเผื่อคู่นี้จะกลับมาฉลองปีใหม่ที่เมืองไทย
ปล.สวัสดีปีใหม่ มีความสุขในทุกทุกวันนะ
-
กรี๊ดดดดด นิยายน่าสนุก มาจิ้มก่อนอ่าน แล้วค่อยมาเมาท์
:mc4: :mc4:
:L1: :L1: :L1:
-
เพิ่งจะมาอ่านตามจนทัน เล่าเรื่องสนุก อ่่านแล้วสบายใจ ภาษาก็สบายตา ชอบ
:L2: :L2: :L2:
-
อ๊ากกกกก.....มาอ่านจนทันแหละ....
สนุกมากๆอะ...ชอบๆๆๆๆ....อิอิ....
เปงกะลังใจให้นะงับ....
มีฝามสุขมากๆนะงับ....
:3123: :3123:
-
มารออ่่านจ้ะ :L2:
-
:serius2: :serius2:มารออ่านนานเเล้วน๊า..........หายไปน๊าน..นาน...คิดถึงเเล้ว..อยากอ่าน
-
:serius2: หายไปนานแล้วอ่า
เมื่อไหร่จะมาต่อละค้าบบบ
คิดถึงๆๆ
-
:z10:
ตอนที่ 51 บทส่งท้ายแห่งการเดินทาง
อยู่ๆผมก็รู้สึกอยากจะสร่างเมาขึ้นมา.........
ไม่น่าเลยกรู T^T
“อึก...อะ...อ๊ะ!!” อยู่ๆไอบ้าตรงหน้าก็เพิ่มแรงบีบที่ข้อมือจนผมสะดุ้ง ทั้งๆที่ตอนนี้ผมก็ไม่ค่อยมีแรงซักเท่าไหร่หรอก มันเมาๆ มึนๆเหมือนโดนวางยา... ร่างกายเปลือยเปล่าที่ผมเป็นคนถอดเสื้อผ้าออกไปเองโดนลูบไล้ไปแทบจะทุกสัดส่วน.....
“อะ เดี๋ยว แจ๊ค!! เดี๋ยว!” ผมดิ้นขลุกขลักใต้ตัวไอ่แจ๊คที่ตอนนี้คร่อมอยู่เหนือร่างผม มือหนึ่งก็ขยับรูดรั้งร่างกายช่วงล่างจนผมครางแทบจะเป็นบ้า อีกมือหนึ่งบีบข้อมือทั้งสองข้างของผมตรึงไว้เหนือหัว ริมฝีปากก็ป้อนรสสัมผัสของแอลกอฮอล์เข้าปากผมไม่หยุดหย่อน จนผมต้องดิ้นไปมาให้หลุดออกจากริมฝีปากนั่น เผื่อจะอ้าปากพูดอะไรได้บ้าง หลังจากที่นอนให้มันจูบมาได้ตั้งนาน....
“ไม่เดี๋ยวแล้ว...” อือออออออออออ มันพูดได้เท่านั้นก็บดจูบลงมาต่อแล้วก็เลื่อนไปข้างใบหู หนวดเคราเขียวครึ้มเป็นตอๆของมันถูไถไปมากับข้างแก้มของผมจนรู้สึกจั๊กจี้เป็นบ้า
ไอ่แจ๊คปาดปลายนิ้วเข้ากับคราบไคลเหนียวเหนอะบริเวณส่วนปลาย มือสากๆขยับรูดรั้งรัวเร็วจนตัวผมสั่นไปหมด ขาสองข้างผมหนีบเข้าหากันอย่างช่วยไม่ได้ อาการหมุนคว้างในหัวก็ดูจะหนักข้อขึ้นไปอีกจนผมไม่รู้จะตั้งสติอยู่ตรงไหนดี ระหว่างไอ่อาการโลกหมุนติ้วๆ แรงบีบที่ข้อมือเหนือหัว ริมฝีปากที่ครอบครองยอดอกข้างซ้ายของผม และ.....อีกฝ่ามือที่เหลือ ที่ประทุษร้ายผมอยู่ได้......
มันทรมานนะครับคุณ T^T
“ฮื่อ.....อย่าหนีบขาสิ” มันผละออกมาแล้วพูดใส่ตาให้ผมใจเต้น....
“ก็.....ก็มัน ฮื่ออออออ อะ......อึ๊!!” ไอ่แจ๊คปล่อยมือที่ตรึงข้อมือผมออก แล้วเลื่อนไปที่หัวเข่าทั้งสองข้างของผมแล้วทำการ ‘ง้าง’ ขาผมออกจากกัน มือผมที่ว่างก็ตะปบหมับเข้าที่ข้อมือมันทันที
“อ๊ะ!!! อ๊ะ!!!!!!” ผมกรีดร้องเสียงแหลม.... เมื่อมันก้มตัวลงไปใช้ลิ้นอย่างรวดเร็ว....คนมันยังไม่ทันตั้งตัววววววว T^T
แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของมันจับหมับเข้าที่ต้นขาของผม อีกข้างก็บีบเคล้นสะโพกผมอยู่นั่นแหล่ะ ผมเห็นริมฝีปากที่ตอนนี้ครอบครองตัวตนผมอยู่เต็มตา มันยิ่งรู้สึกมากขึ้นไปอีกด้วยซ้ำ
“โอยยยย อ๊ะ!! อื้ออออ อย่า!!! แจ๊ค!! อื้ออออออ” ผมพยายามกระเถิบถอยหลังเพื่อที่อย่างน้อยให้สัมผัสมันจางลงไปบ้าง แต่ไอ่แจ๊คมันก็เหมือนแกล้ง ผมขยับหนี มันก็ตามๆๆๆจนหลังผมชนเบาๆเข้ากับหัวเตียงจนได้ ผมเห็นรอยยิ้มมุมปากเล็กๆของมันแล้วก็หมั่นไส้ คงคิดอะดิว่าผมหนีไม่พ้นแล้ว T^T (ก็จริงของมัน...) ผมเลยขยับมือไปเขกหัวมันอย่างแรง ขอกูแก้แค้นซักหน่อยเห๊อะ!!
“ฮึๆ...อยู่นิ่งๆเลยเราน่ะ เมื่อกี๊ยังยั่วอยู่ดีๆ...กลับไปเป็นคนเดิมอีกแล้ว.....ไม่สนุกเลย” มันขยับตัวขึ้นมาพูดใกล้ๆปากผมครับ กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งเลยง่ะ
“ไม่หนุกก็ปล่อยเด้~~~” ผมเริ่มดิ้นขลุกขลักใต้ตัวมัน แต่มีเรอะไอ่บ้านี่จะสน มันแค่ยักคิ้วให้ (แบบเมาๆ) แล้วก็ก้มลงไปจัดการธุระประปังของมันต่อไป (???)
มึน เมา โลกหมุนติ้วววววววว~ ทั้งเมาทั้งเสียว ฮืออออออ เอาไงกันแน่วะไอ่เชนทร์!! ตั้งสติกับซักอย่างเหอะมึง!!!
“อะ อะๆๆ ฮะ.....ฮื๊อออออ~~” ผมพยามสกัดกั้นเสียงครางตัวเอง แต่กลับกลายเป็นว่าเสียงครางที่มันเล็ดรอดตามไรฟันมามันยิ่ง.....เอ่อ.......กว่าเดิมซะอีก ผมเห็นมุมปากไอ่แจ๊คยิ้มอย่างมีชัย โธ่ กรูหนอกรู.....T^T
“อึ๊ก!!!” ผมเลื่อนมือมาปิดปากตัวเองไว้แน่นเมื่อจังหวะสุดท้ายมันใกล้จะมาถึง....แต่ทว่า....
“อะ.....อ๊า~~~~~” ไอ่แจ๊คคนดี.... (เรอะ)ดึงมือผมออกครับ......ผลที่ได้ก็คือเสียงกรีดร้องแหลมๆนี่ที่เกิดมาผมก็ไม่เคยคิดฝันว่าตัวเองจะส่งเสียงแบบนี้เป็น....
แต่มันก็เป็นไปแล้ว....ง่ะ
“อะ ปล่อยๆๆ ปล่อย!!!” ผมตะโกนห้ามเมื่อเห็นรอยยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ตามแบบฉบับของมัน มันจะทำไมอะเหรอ มันก็.....จัดการกลืนลูกๆที่ผมปล่อยออกมาลงคอจนหมด....นั่นแหล่ะ มันเสียวนะว้อยยยย คนเพิ่งออกแล้วยังมาสะกิดสะเกากรูอีก!!!
หอบแฮ่กเป็นหมาหอบแดดเลยดิผมอะ.....
“เป็นไงมั่ง...?” มันลุกขึ้นนั่งชันเข่าแล้วยันมือกับผนัง กั้นผมไว้ในอาณาเขตของวงแขนมันอย่างสมบูรณ์....
“ยังมีหน้ามาถาม....เรอะ” ผมที่ยังคงหอบน้อยๆกัดฟันตอบมันไป มันก็หัวเราะน้อยๆ แล้วลดแขนลงมาคว้าตัวผมไปกอดแบบทั้งตัว
“โอ๊ยยยยยยย หมั่นเขี้ยวว้อยยยยยยยยยยย!!!” แง้~~ ไอ่บ้านี่ท่าจะบ้า มันคว้าตัวผมจากที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่(ในสภาพเปลือยเปล่าและมีผ้าห่มกองอยู่ที่ปลายเท้า)ให้มาอยู่ในอ้อมกอดมัน หลังผมแนบเข้ากับแผงอกและซิกซ์แพคแข็งแกร่งของมัน ท่ากอดประจำเขาล่ะ...
“อะ แอ่กกกก!!! เบ๊า!!!” ผมร้องออกมาเมื่อไอ่บ้าที่กอดผมอยู่ข้างหลังมันรัดวงแขนซะแน่น แน่นแบบแน่นเหี้ยๆๆๆ เหมือนเวลาเราหมั่นเขี้ยวอะไรซักอย่างอะครับ เคยมะ แบบอยากจะกอดให้แน่นๆๆๆ ให้มันแหลกคามือ.....น่านแหล่ะ แบบที่ผมกำลังโดนอยู่อ้ะ.... -*-
(รู้สึกบทจู๋จี๋ก่อนกลับของพวกแกรอบนี้มันติ๊งต๊องไงไม่รู้นะ ???)
“ฮึๆๆ......เฮ้อออออออ~” มันคลายอ้อมกอดลงครับ แต่ก็ยังกอดผมอยู่ท่าเดิมแหล่ะ เส้นผมมันถูไถกับหัวผมให้ความรู้สึกผ่อนคลายไปอีกแบบ ผมเลยเอนหลังไปพิงตัวมันนิดหน่อยพอให้สบายทั้งคู่....
“ฮื่อออ....” มันประทับจูบบางเบาแถวๆหลังคอ แถวๆไหล่ ไรเครามันก็ถูไปมาอยู่นั่นล่ะ จั๊กจี้ไงไม่รู้...
“รักนะ......” ผมตกใจกับคำบอกรักที่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยของมัน...หันไปมองด้านข้างก็สบตากับมันในระยะประชิด แววตาคู่เดิมที่จ้องมองกันและกันมาเกือบสามเดือนจ้องตอบมาที่ผม ผมยิ้มให้กับสายตานั้น.....
“คิดไงอยู่ๆมาบอก.....” พูดแก้เขินไปงั้นอะ แหะ...
“ก็อยากบอก....พรุ่งนี้ก็ต้องไปจากห้องนี้แล้ว...ยังไงมันก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรานี่นา....” มันพูดเสียงนุ่มๆจนผมเคลิ้ม แต่ประทานโทษเถอะนะ พ่อคุณจะซึ้งอย่างเดียวนี่ไม่มีอะ....
“มึงจะซึ้งหรือจะหื่น....มึงเอาซักอย่าง” ผมพูดขึ้นเพราะเริ่มจะรับมือไม่ไหวกับไอ่มือปลาหมึกที่ลูบไล้ไปมาตามเนื้อตัว และที่สำคัญคือมันเลื้อยไปข้างหลังด้วยอะดิ....
“เอาสองอย่าง.....ฮึๆ” เสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ที่แสนคุ้นเคยดังอยู่ข้างหู ทำเอาผมต้องหัวเราะออกมาจนได้ โอยยยย ไอ่บ้าเอ๊ยยยยยยยยยย~
“งั้นก็จัดไป.....ส่งท้ายทั้งที” ผมขยับออกจากอ้อมกอดมันตอนที่มันคลายมือออกแล้ว แล้วก็....ขยับเข้าไปหามันซะเอง....
“ฮึๆ....” ขอเลียนเสียงหัวเราะมันหน่อยเห๊อะ... ผมขยับเข้าประชิดตัวมัน สายตามันฉายแววตกใจอยู่นิดนึง แต่ไม่กี่วินาทีถัดมามันก็ตามเกมส์ทัน (แหงแหล่ะ)
“รู้มั้ย....เสน่ห์อีกอย่าง ...อะ..... ของเชนทร์น่ะคืออะไร...” มันพูดติดๆขัดๆเล็กน้อย ก็แหงล่ะครับ ก็ตอนนี้ผมกำลังไซร้ไปตามตัวมันมั่วไปหมด ทั้งมือทั้งปาก....
“อะไร....หืมม์” ผมเงยหน้ามาพูดแวบนึงแล้วก็ก้มลงไปเลียแถวแอ่งสะดือมันต่อ
“เอาแน่เอานอนไม่ได้.....อะ....” ผมยิ้มออกมานิดหน่อย...
“แล้วไงอีก.....” ผมพูดอู้อี้ๆแต่ก็พอฟังรู้เรื่อง เพราะตอนนี้ปากผมมันก็ไม่ค่อยจะว่างอะนะ....
“บทจะใสก็ใส.....บทจะ....อึก…” ผมก้มลงไปครอบครองมันเต็มที่แล้วล่ะนะ....มือผมข้างที่ว่างก็ปัดป่ายไปมาที่ยอดอกของมัน ทั้งคลึงทั้งเคล้น.....ถ้าสงสัยว่าทำไมผมทำเป็น?? คำตอบก็อยู่ที่คนที่ผมกำลังทำให้อยู่นี่ล่ะครับ มันทำผมซะขนาดนั้นอะ จำไม่ได้ก็ให้มันรู้ไป
“พูดมากน่า....” ผมเงยหน้ามาพูดแล้วยิ้มหื่นๆให้ ยิ้มแบบที่มันชอบทำให้ผมนั่นแล.... แล้วก็....ก้มลงไปทำต่อ มือไอ่แจ๊คลูบไล้สีข้างผมระเรื่อยไปจนถึงเอว พอจะลงมาแตะใกล้ๆสะโพก ผมก็ปัดมือมันออกเป็นทำนองว่าให้มันอยู่เฉยๆ
“อะ....เชนทร์ พอ...เดี๋ยว!!” ดูเหมือนว่ามันใกล้จะ.....แล้วอะดิ ฮึๆๆๆๆ
“ไหงเร็วนักล่ะ...” ผมชันตัวขึ้นนั่งชันเข่าเหนือตัวมันเล็กน้อย เห็นมันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก.......
“นี่....อย่าบอกนะว่าจะขอรุกแจ๊คน่ะ” ห๊ะ???
“จะบ้าเรอะ!! 55555+” ผมขำกร๊ากเลยง่ะ แล้วสีหน้ามันตอนนี้แบบโคตรจะระแวง...
“เห็นรุกซะ....” ผมพยายามหยุดหัวเราะ แล้วยิ้มๆให้มันต่อ ขยับเข้าไปซุกๆไซ้ๆมันเอาหัวถูไถไปมา 555+
“ก็อยากทำให้.....คิดมากไปได้........” ว่าแล้วก็จูบไปที เหมือนมันจะหายข้องใจแล้วอะนะ มือสากๆก็เลื้อยเข้าหาผมแบบอัตโนมัติ ผมก็นั่งลงบนตัวมันนั่นแหล่ะ....
“ทำเลยเหอะ.......อยาก...” หมดคำผม ไอ่แจ๊คตาโตเป็นไข่ห่าน กร๊ากกกกกกกก
“เฮ้ยๆ....นี่...นี่เป็นอย่างงี้บ่อยๆไม่ไหวนะ....เนี่ย....” เคยเห็นคนตะกุกตะกักมั้ยครับ โคตรฮา 5555+
“ทำไม....มันทำไม” ผมยิ้มตาหวานเยิ้มให้มันแล้วเข้าไปซุกๆไซ้ๆมันอีกรอบ มือไม้ไอ่แจ๊คสั่นขึ้นมาเลยแหล่ะ โห ในใจนี่โคตรลิงโลดอะครับ ไม่รู้ทำไมรู้สึกเหมือนมันนี้คุมมันอยู่ยังไงไม่รู้ ทุกทีมีแต่มันอะคุมเกมส์....
“อย่าทำงี้บ่อยนะ....หัวใจจะวาย....” มันกระซิบข้างหูแล้วก็ฟอดเข้าให้ที่ติ่งหูผมแหล่ะครับ ผมขำแล้วก็ขยับช่วงล่างให้แนบชิดกับมันมากขึ้น....
“งั้นก็.........” สองมือผมเอื้อมโอบรอบคอมันครับ ยิ่งผมขยับช่วงล่างให้ไปใกล้มันเท่าไหร่ ผมยิ่งรู้สึกถึงความเครียดเขม็งของร่างกายช่วงล่างของไอ่แจ๊คมัน......
“เดี๋ยว.....เอ่อ....ถุง...เอ้อ ถุงยางอยู่ไหนเนี่ย!!” มันหันรีหันขวางไปที่โต๊ะหัวเตียงครับ แต่ผมเอื้อมมือไปที่คางของมันให้หันมาสบตาผมตรงๆ....
“คืนนี้....ไ ม่ ต้ อ ง ใ ช้...” ผมสบตามันเต็มๆ......แล้วก็เข้าไปจูบมันอย่างดูดดื่ม....พร้อมกับยกตัวเองขึ้นเล็กน้อย.......มือผมยันเตียงไว้ส่วนมืออีกข้างก็....ลากไล้ไปที่ส่วนกลางลำตัวของไอ่แจ๊คมัน.....
“เดี๋ยวเริ่มเอง...”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...
“ลาทีดินแดนแห่งเสรีภาพพพพพพพ!!!!” ไอ่แนนครับ... มันแหกปากลั่นแบบไม่กลัวคนจะมอง...แต่จะว่าไป เขาก็มองกันแวบเดียวแล้วก็หันกลับไปทำธุระตัวเองต่อ....เออ สมกับเป็นฝรั่งจริงๆ ไม่ยุ่งกันดี เพราะถ้าเป็นแถวบ้านผม ไอ่แนนคงโดนมองว่าบ้าแล้วอะอีหรอบนี้...
“ยังไม่ลา....เครื่องบินยังไม่ขึ้นเลยมึง” ไอ่แจ๊คครับ กวนตีนขึ้นมาทันที
“เหอะๆ...” ไอ่แนนคงเหนื่อยครับ เลยไม่ได้ต่อปากต่อคำอะไร
“ไปหาที่นั่งกันค่ะพี่ๆ” น้องเมครับ ยังคงร่าเริงเช่นเคย พวกผมลากสังขารและกระเป๋าเป้(หนักๆ)ไปนั่งจุมปุ๊กอยู่ตรงเกทเพื่อรอขึ้นเครื่อง.....กลับบ้าน....
ในที่สุด.....ก็จะได้กลับ.....ซักที........
“เฮ้ออออออ~” แทบจะถอนหายใจพร้อมกัน 4 คน....ก็กว่าจะขนข้าวของออกจากโฮสเทลที่โคตรจะแออัด กว่าจะขึ้นแท็กซี่ เบียดเสียดผู้คน เชคอิน โหลดกระเป๋าลงใต้เครื่อง บลาๆๆๆๆ โคตรจะยุ่งยาก ในที่สุดพวกผมก็เหลือกระเป๋าเป้ติดตัวคนละใบพร้อมตั๋วเครื่องบินและพาสปอร์ตในมือ....
เหนื่อย.....
มือสากๆเลื่อนเข้ามาจับมือของผมที่ทิ้งอยู่ข้างตัว....ผมหันไปยิ้มตอบไอ่แจ๊คที่มีสีหน้าเหนื่อยล้าพอๆกัน
“เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านแล้วเนอะ....” ผมเอ่ยขึ้น ไอ่แจ๊คเองก็ยิ้มตอบบางๆ.......
“อืม...”
“เฮ้ย....กูจะไปห้องน้ำแปป.....ใครไปมั่ง” ไอ่แนนหันมาถาม น้องเมก็ลุกทันทีบอกว่าจะไปด้วย ผมกับไอ่แจ๊คส่ายหน้า อยากนั่งพักมากกว่า.... T^T เหนื่อยงะ....
ผมมองแผ่นหลังไอ่แนนและน้องเม....คนที่เมื่อ 3 เดือนก่อนผมไม่รู้จักพวกเค้าเลย แต่ตอนนี้ผมพูดได้เต็มปากว่าเค้าเป็นผู้หญิงอีกสองคนที่ผมรักในชีวิต....ก็ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะพอสมควรน่ะนะครับ....ในดินแดนต่างบ้านต่างเมือง การพึ่งพาอาศัยกันและกัน รักและเป็นห่วงเป็นใยกัน.....ผมรู้สึกดีกับความรู้สึกเหล่านี้จริงๆ....
“ฮึๆ…” ผมหลุดขำออกมาเมื่อในหัวนึกถึงภาพที่ไอ่แนนถีบประตูครัวโครมเบ้อเร่อแล้วตรงเข้าไปหาเรื่องไอ่แอรอน ขำอะครับ...
“หัวเราะอะไร หืมม์...” ไอ่แจ๊คหันมาถามครับ ผมก็เล่าไป มันก็เลยพลอยขำไปด้วยกัน
“รู้สึกดีกับมันมากเลย...ไอ่แนนอะ น้องเมด้วย...” ผมหันไปพูดกับมันยิ้มๆ มันเองก็ยิ้มตอบ
“แล้วคนๆนี้ล่ะ หืมม์?” ว่าแล้วว่ามันต้องถาม....-*- ผมอมยิ้มน้อยๆ แล้วกระซิบเบาๆที่ข้างหูมัน....
“...รัก” คำเดียวแหล่ะ........ไอ่แจ๊คยิ้มกว้างเหมือนเด็กๆเลย น่ารักดี......
“รักเหมือนกัน......” มันไม่ได้กระซิบตอบครับ พูดซะดัง -*- แต่เอาเหอะ แถวนี้ไม่มีคนไทย แหะ...
มือมันที่กุมมือผมอยู่กระชับแน่นขึ้น........สายตามองตรงมาที่ผมอย่างจริงจัง ทำให้ผมพอจะรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะบอกอะไรซักอย่างที่สำคัญ......
“จำไว้นะ............”
“...........”
“แจ๊คไม่ได้จีบเชนทร์เพราะแค่เหงา.......”
“.....แจ๊ค....” มันจำได้.....ถึงเรื่องที่ผมวิตกและ.....กังวล.....
“กลับไปแล้ว แจ๊คก็ยังคงรักคนตรงหน้านี้เหมือนเดิม.......ไม่เปลี่ยนแปลง......”
.
.
.
.
.
.
.
“ที่นี่คือจุดเริ่มต้นของเรา.........และมันจะไม่ใช่จุดจบแน่นอน...........”
...
แถม...
อากาศร้อนๆเหนียวเหนอะหนะเหมือนใครเอาน้ำหวานมาราดตัวคุณแล้วไปเดินตากแดด.....น่านล่ะ ประเทศไทย...... วันนี้เป็นการนัดเจอสังสรรค์กันเล็กๆน้อยๆครับ ก่อนที่ต่างคนจะต่างกลับไปเรียน ไปใช้ชีวิตใครชีวิตมัน....
“ร้อนว้อยยยยยยยยยย!!!!!!” ไอ่แนนในสภาพเสื้อกล้ามสีดำ กางเกงยีนส์ขาสั้นสุดกู่(แต่ไหงยังดูแมนอยู่วะ???) ยืนแดกไอติมอย่างเอาเป็นเอาตาย...-*-
“พี่แนนคะ....ใจเย็นๆค่ะพี่” น้องเมยังคงคอนเส็บเดิม -*-
“มึงแดกไอติมไปสามอันละนะ....” ผมกัดมันเล่นๆ มันก็หันมาจะยัดไอติมเข้าปากผมซะงั้น อย่า~~~ มันจะเลอะว้อยยยยย
“แล้วผัวมึงไปไหน.....ดูหนังวันนี้นะว้อย ไม่ใช่ชาติหน้า” ปากเสียเหมียนเดิมมมมมมม - -
“เออน่ะ เดี๋ยวคงมา.....ว่าแต่มึงอะ ไม่กลับไปเรียนเรอะ....” ผมหันกลับไปถามไอ่แนนใหม่ มันเป็นคนเดียวที่ไม่ได้เรียนที่นี่อะครับ มหาลัยมันอยู่อีกที่หนึ่ง
“อีกสามวันกรูกลับ...รอกลับพร้อมพี่กรู...” มันว่าสั้นๆแล้วยัดห่าไอติมเข้าไปจนหมดแท่ง ในจังหวะนั้นคุณชายก็มาพอดี
“โอ๊ยยยย~ ไม่มาซะพรุ่งนี้เลยล่ะมึ๊งงงงงง” ไอ่แนนตบกบาลไอ่แจ๊คเข้าให้ มันก็ไหว้ปะหลกๆแบบฮาๆอะครับ ไอ่แนนก็ขำๆ จริงๆมันไม่ได้โกรธอะไรมากมายหรอกครับ อำๆกันไปงั้นแหล่ะมันอะ...
“งั้นก็ปะ....ไปกัน” ผมครับ พูดจบไอ่แนนก็ตรงเข้ากอดคอน้องเมเดินไปด้วยกันทันที (น้องเขาเตี้ยกว่ามันเยอะอยู่)ไอ่แจ๊คก็มาเดินข้างๆผมครับ
“รอนานมั้ย.....?” มันหันมาถามสีหน้าเกรงใจนิดๆ ผมส่ายหน้าตอบเป็นทำนองว่าไม่นานแล้วยิ้มให้....มันเองก็ยิ้มตอบ.....
“ไปกันเหอะ.........”
-END-
..............................
ดองไว้นาน....
ก่อนอื่นคงต้องเริ่มจากคำว่า "ขอโทษ" ก่อนเนาะ :m23:
ช่วงนี้ยุ่งๆหลายเรื่อง ทำ THESIS อยู่ด้วยฮับ... วุ่นๆเรื่องอื่นด้วย..... ขออภัยจริงๆ o1
นั่งคิดตั้งนานเรื่องตอนจบ....เฮ้ออออออ ถ้าใครที่เคยอ่านเรื่องที่เก่าๆของคนแต่งอะนะ น่าจะรู้สึกตรงกันเรื่องตอนจบ....
เป็นพวกจบไม่เป็น (ฮา) ไม่รู้จะจบยังไงดีให้มันแบบว่า....ดีๆง่ะ เห็นเรื่องอื่นเค้าจบแบบสวยๆกันก็อยากทำมั่งน้อ แต่นี่ก็สุดความสามารถตอนนี้ละง่ะ.....
ก็เป็นการเดินทางที่ยาวนานพอสมควรสำหรับคนแต่งนะ...
18 April, 2009 - 17 Jan, 2010 (รวมเวลาทั้งอู้ ทั้งแต่ง ฮา~)
ยังไงก็ "ขอบคุณ" มากๆนะ คนอ่านทุกคน รักนะ.... อิอิ ทั้งคนที่เมนท์และไม่เมนท์นั่นแล รักทุกคนเลยยยย ทั้งคนที่ตามอ่านตั้งแต่แรก แล้วหายไป หรือคนที่มาตามอ่านตอนครึ่งเรื่อง คนที่มาตามอ่านตอนท้าย ทุกๆคนเลยยยยยยยยยยย :กอด1:
ขอขอบคุณที่ร่วมติดตามนิยายปัญญาอ่อน เรื่อยๆมาเรียงๆของคนแต่งคนนี้....
:pig4:ขอบคุณ....จริงๆ :pig4:
ป.ล. นี่อาจเป็นเพียงตอนจบของภาคแรก.....เท่านั้น กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ป.ล2 จะมา + ให้ทุกเมนท์เน้อออออออออ :L2:
-
บะบาย แจ็ค เชนทร์ แนน เม ขอให้โชคดี
หวังว่าจะได้เจอกันใหม่ ภาคต่อไปนะ
ขอบคุณคนแต่งมากๆนะจ๊ะ
อ่านแล้วมีความสุข สนุกไปกับสี่คนนี้้ด้วย
เป็นกำลังใจให้คนแต่งกับภาระหน้าที่ทุกอย่าง ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีจ้า
บวก 1 แต้มส่งท้าย :L2:
-
การเดินทางครั้งนี้จบลงด้วยดี
นังหนูเปรี้ยวทิ้งทวนจริง 5555 o13
อ่านเรื่องนี้ได้สัมผัสทั้งความรักและมิตรภาพ แถมด้วยเกร็ดความรู้จากต่างแดนอีก
คุ้มมากๆ ขอบคุณไรทเตอร์ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆออกมา
หวังว่าจะได้เจอ 4 คนนี้อีกในภาคต่อไปนะ
-
:impress3: เย้ ในที่สุดก็มาจบให้แล้ว รอน้านนาน แต่ก็คุ้มค่าแก่การรอคอยค่ะ ขอให้แจ๊ครักเชนไปนาน ๆ นะคะ เพี้ยง ถ้าจะให้เริดกว่านี้ ขอตอนพิเศษที่ประเทศไทยอีกได้มั๊ยคะเนี่ย จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ :call:
-
จบแล้ว.....ว๊าววววว.....จบแบบ หื่นโฮก....ด้วยยย :haun4:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีที่มาแบ่งปันน่ะค่ะ.....
-
:mc4: :mc4: ฉลองตอนจบ(ภาคแรก) ด้วยประทัดสองตับ
ของให้คนแต่ง(เรียน)จบสวยๆ แล้วก็มาต่อภาค2นะจ๊ะ
อย่าลืมนะว่า นอกจากจะรอ แจ๊ค เชนทร์ แนน เม แล้วยังมี ทิน แมน อีก2คนอ่า อิอิอิ
o13
-
น่ารักจัง แต่จบซะแล้ว :m15:
ขอบคุณมากๆนะคะ สำหรับเรื่องราวน่ารักๆที่มีให้ตลอดมา รอตอนพิเศษๆนะคะ
:กอด1:
-
:sad4: :o12: Melosssssssssssssssssssssssss
มาถึงกับจบเลยเหรอ อุกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นังหนูไปเมืองนอกเมืองนาได้ทั้งปสช. & ปสก. :m20: :m20:
เลิศมากลูก......สามีเดี่ยวภรรยาเดี่ยว โนคอนด๊อม อุกรี๊ดดดดดดจะกล้าไปไหนคะลูก
เด๋ซคุณซะมีก็หัวใจวายตาคาอกหรอกคะอิหนู :sad4:
+1 คะ o13 o13
-
Happy Ending แล้วชิมิ
ขอบคุณคร้าบ ที่แต่งเรื่องดี ๆ ให้อ่านกัน
น่ารักมากมายเลย จุ๊บ ๆ :กอด1:
-
(http://www.lannung.com/shop_user/lannung/pimg_579_2009-09-13-11-09-46.jpg)
รางวัลแด่คนช่างดอง อิอิ
ปล. ขอบคุณที่แต่งเรื่องน่ารักๆ ให้อ่านนะคะ
เจ้สอง :bye2:
-
Happy Ending ชอบนังหนูหื่นทิ้งท้าย 555555+
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆ นะคะ ขอให้คนแต่งมีความสุขมากๆด้วยนะคะ :กอด1:
ปล.มีความหวังว่าจะได้ติดตาม ภาค 2 ต่อใช่มั๊ยคะ :really2:
-
:impress2: มีความสุขมากมาย
ขอบคุณสำหรับตอนจบที่ happy endind นะค้าบบ
การเดินทางครั้งนี้ผมมีรัก และรักนี้ก็จะเดินทางคู่กัน
ตลอดไปนะค้าบบบบบบบบบบ
:pig4:
บวก 1 ให้ส่งท้ายคับป๋ม
-
เดินทางครั้งนี้...ผมมีรัก จบแล้วเหมือนชื่อเรื่องเลย
ทุกคนในเรื่องนี้ต่างมีรัก :-[
แต่บทส่งท้ายนังหนูน่ารัก เริ่มเองซะงั้น แจ๊คคงชอบ
ขอบคุณ MeloS สำหรับเรื่องราวน่ารักๆ ที่นำมาให้อ่านกัน
รักเรื่องนี้มากๆ รอตอนพิเศษ หรือภาค 2 นะ
เป็นกำลังใจให้ MeloS นะคะ :L2:
รักแจ๊ค รักนังหนู +1 ให้ค่ะ :กอด1:
-
น่ารักมากคร้าบ
เชนทร์แอบติดโรคหื่นมาป่ะเนี่ย 555+
-
Happy ending
:o8: :o8:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
นังหนูเวอร์ชั่นหื่นนี่เจ๋งดีง่ะ
ชอบบบบบบ
:-[
ว่าแต่ว่า จะมีภาคสองเหรอ
อิ อิ
:impress2:
-
อ๊ากกกกกก......หื่นอย่างแรงงงง......
อยากได้เมียแบบนี้จัง....อิอิ....จานอนให้ทำทั้งวันเลย....อิอิ.....5555++
:haun4: :haun4:
-
เย้ๆๆๆๆ............อยากอ่านตอนที่อยู่ในไทยบ้างอ่ะ...ท่าทางจะได้เรื่องอีกเยอะ :L2: :L2:
-
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆ มาให้อ่านจนจบ
อ่านแล้วได้ทั้งประสบการณ์ ทั้งเรื่องทำงานต่างๆ ประเทศ ทั้งเรื่องเพื่อน และที่สำคัญเรื่อง XXX
-
+1ให้ตอนจบคร๊า
คู่นี้อ่าทีไรแล้วปลื้มมากๆ o13
บางตอนอ่านไปเขิลไป :o8:
บางตอนก็ทำเอาน้ำตาร่วง(ทั้งๆที่เปนคนบ่อน้ำตาลึกมากกกกกกกกก) :monkeysad:
บางตอนก็ทำเอาลุ้นจนตัวโก่ง
ภาวะนาขอให้ภาค 2ประสูติขึ้นมาไวๆนะค่ะ :call:
อิอิ
ปล.(ปุจฉา)รวมเล่มไหมค่ะ
-
ขอบคุณนะคะ สำหรับนิยายที่ทำให้เรายิ้มได้ตลอดเวลาที่อ่าน
(ยกเว้นตอนทะเลาะกัน ที่ทำเอาเครียดไปบ้าง)
:กอด1:
หากจะเขียนต่อภาค 2 ไวๆ ก็จะดีมากๆ :laugh:
-
ว้าาาา จบซะแระ รอตอนพิเศษต่อไปดีฝ่า อิอิ
:L2: :L2:
-
จบซะที (ภาคแรก)
ขอบคุณคนแต่งสำหรับเรื่องราวดีๆ น่ารักๆ
แล้วเราจะติดตามภาค 2 ต่อไป (ถ้าคุณแต่งต่อนะ)
:laugh:
-
+1 ให้ไรท์เตอร์ค่ะ
HAPPY ENDING อ่านแล้วมีความสุขจัง
:pig4:
ขอให้สอบผ่าน THESIS แบบสบายๆนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ :pig4:
-
จบแล้ว
คิดถึุงนังหนูแย่เลย
:z1:
อยากดูนังหนูเวอร์ชั่น Live in Thailand มั้ง :z2:
-
:pig4: จบแล้ววววววววววว :กอด1:
หลังจากที่ผ่านวิกฤต การโดนกดจนแบน มาจากทางนู้น ในที่สุดก็จบได้แบบ :z1:
จะมีภาคพิเศษมาให้อ่านไหมค่ะ :z2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน มาถึงก็จบซะละ
น่ารักมากๆเลยเรื่องนี้ ชอบๆ :L2:
-
555555555555
ในที่สุดก็ได้อ่านสักที
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกที่สุดดดดดดดดด
คลอดภาค 2 ออกมาไวไวน่ะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารัก ๆ ค่ะ
ยังไงก็จะรออ่านภาคพิเศษ รึภาค 2 ต่อนะคะ
เป็นอีกกำลังใจให้คนแต่งจ้า :L2:
-
:pig4: สำหรับเรื่องราวน่ารัก ชอบ เชน+แจ๊ค แนน+เม น่ารักทุกคนเลย
ขอเชียร์ภาค 2 หรือภาคพิเศษ ของเมืองไทยด้วยคน ......... :pig4:
-
อยากจะบอกพี่คนแต่งว่าติดตามตั้งแต่เด็กดีจนมาเจอในบอร์ดนี้
รู้สึกชอบนิยายเรื่องนี้มาก อ่านแล้วสนุกทุกตอน แล้วก็รู้สึกรักตัวละคร
ทุกคน ทั้งเมย์ เชน แจ๊ค แนน สัญญาว่าจะติดตามต่อไปนะครับ
พี่แต่งได้น่ารักมากๆๆครับ
-
ปิดฉากเรื่องนี้ได้น่ารักมากๆเลยอะครับ :กอด1:
-
โอยย จบแล้วเหรอ นังหนูเปรี้ยวซ่าจนหยดสุดท้ายจริงๆ เริ่ดอ่ะ ช๊อบบบบ
แล้วเขียนเรื่องแนวน่ารักๆ อย่างนี้ให้อ่านอีกเน้อ จะรอน๊า >///<
-
คิดถึงนังหนูจัง
ไม่มีเรื่องตอนกลับมาอยู่ไทยบ้างเหรอ
-
เข้ามามองหาตอนพิเศา O_O
ไม่มีอ่ะ :o12:
-
จะมีภาค 2 ไหม :เฮ้อ:
:call:
-
จบแล้ว.....ว๊าววววว :-[ :-[ :-[
-
เห้ยจบแล้วเหรอ ของเรายังไม่จบเลย อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนดิ งิงิ
-
รายงานตัวกับคุณMelosว่าเพิ่งได้มาอ่านค่ะ
เริ่มอ่านแล้วก็อ่านรวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ
สนุกสนาน น่ารัก หวานอมเปรี้ยว(บางทีถึงขั้นเข็ดฟันกับหนูแนน 5555)
อ่านไปได้ไม่นานหลงรักนังหนูเชนทร์ อ่านไปเรื่อยๆเริ่มรักหนูแนน พออ่านจนจบรักมันทุกตัวละคร
แถมชื่นชมคนเขียนด้วย โดยเฉพาะจรรยาบรรณการแต่งนิยาย(มีแหละเนอะ เหมือนจรรยาวิชาชีพไงคะ)
ที่ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรกระทบใจแค่ไหนยังไงก็ไม่ทิ้งเรื่องที่ตัวเองเริ่มเอาไว้
ขออนุญาต :กอด1:แน่นๆหนึ่งทีนะคะ
-
สวัสดีคุณMelos
เพิ่งเข้ามาอ่านคะ อ่านรวดเดียวจบเลย
ชอบมากเลยคะ เชนทร์น่ารักได้อีก
:m20: :m20:
ส่งท้ายนังหนูเอ็กซ์ซะ
เนื้อเรื่องเป็นอะไรทีสบาย ๆ แต่น่ารักดีอะ
อ่านแล้วเคลิ้มเลย น่านน ! :o8:
ชอบทุกตัวละครเลย แต่ละคนเป็นตัวของตัวเองดีคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ ที่นำมาให้อ่านนะคะ :pig4: :pig4:
-
เป็นเรื่องที่สนุกมากค่า
อ่านไปยิ้มไปทั้งเรื่องเลยอะ
สนุกจนอยากให้มีตอนพิเศษต่อเลยอะ
o13
-
ปั้มไว้ก่อน o13 เด๋วไอมาอ่าน ถูกใจเรื่องนี้มากเลยค่ะ เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลย มีรูปประกอบไปด้วย แค่เริ่มก็สนุกแล้ว......
-
จบแล้วๆ อิอิ น่ารักได้อีกครับ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่า
อ่านเสร็จเมื่อกี้เอง
เรื่องน่ารักกกมากกกกเลย
ชอบๆๆๆๆๆ
เชนทร์ นี่น่ารักกมากเลย
ดูจากบุคลิก
ส่วนแจ็คก็นะหื่นได้อีก
เอิ๊กๆๆ
เป็นกำลังใจให้ค่า
ติมตามๆๆๆ
-
อ่านจบแล้วววววววววววววววววว
เรื่อน่ารักมากๆเลย เชนน่ารักไปไหนอ่า ส่วนแจ็ค ก็ไม่รู้ว่าเค้าจะหื่นไปไหนอ่านะ แต่ก็ต้องเข้าใจว่าเค้ารักของเค้า ฮิ้ววววว
ที่จริงไม่อยากให้จบเลยอ่า อยากให้มีตอนพิเศษ ตอนของแนน ของเม
ยังไงถ้าว่างๆก็แวะมาก็ได้นะคะ แหะๆ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^
:L2: :L2:
-
เย้ๆๆๆ จบแล้ว ขอบคุณหลายๆ :call:
จะมีต่อ เรื่องของทินกับแมนไหม เชียร์มากๆเลย
-
โอ๊ย มันน่ารักมากเลย ตอนแรกเหมือนจะไม่ชอบ แจ็คนะ
แต่พอเห็นความอ่อนโยน (และหื่น^^) ของแจ็คแล้ว
รู้สึกว่าแจ็คน่ารักมากเลย ส่วนนังหนูก็ ใสได้อีก อิอิ
อยากให้มีภาคสอง อะ เวอชั่น เมืองไทยไรงี้
แถมคู่ของแมนกะทินด้วยก็ดีนะ
ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับเรื่องดีๆ
-
แอร๊ยยย น่ารักมากอยากจะบอก เค้าอ่านเรื่องนู่น แล้วก็มาอ่านเรื่องนี้ทีหลังอ่า
เสียดายจังที่ไม่ได้ตามแบบปัจจุบัน :z3:
ชอบเชนทร์อ่า นังหนูน่ารักมากมาย รีเควสภาค 2 น๊า
ขอบคุณคร้า :กอด1:
-
พึ่งมาอ่านครับ ตอนนี้อ่านจบแล้ว
อยากให้มีภาค 2 จัง
:o8:
-
ภาค 2 o11
-
:pig4: :pig4:ขอบคุณมากนะค่ะที่มีนิยายดีๆมาให้อ่าน หุหุ เราพึ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบมาก อ่านติดต่อกันตั้ง2-3วัน
^^
-
นังหนูกับแจ๊คสมกันดีเนอะ หึหึ หื่นทั้งคู่เลย 55555+
เนื้อเรื่องสนุกดี ไม่ดราม่า อ่านแล้วไม่เครียดด้วย
มีแต่ความหื่นกับความฮา
ขอบคุณมากๆ
-
ทนอ่านไม่ไหวแล้ว
น่ารักเกิน
จะไปต่างจังหวัดก็กลัวมันค้าง
แต่อ่านต่อไปก็ไม่ได้ มันเขินนนนนนนนนนน
แงๆๆๆๆๆๆ
ควรทำไงใครก็ได้ช่วยทีๆๆๆๆๆๆ
-
น่ารักมากๆ จริงๆ
เเบบ ไม่มีคำพูดอื่น
อ่านเล้วยิ้มตลอดค่ะ
ชอบมากกกก (ขอนิสนึง)
เเล้วก็ตะโกนว่าเขินเเละกรี๊ดบ่อยมาก
จนพี่ถาม ฮ่าๆๆๆๆ
เชนน่ารักมากมาย บทจะยั่วก็ยั่วซะ อยากกรี๊ด
เเจ๊ค ก็น่ารัก ดูเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคมาก เเบบ ชายหญิงต้องการ ฮ่าๆๆๆ
เเนน เป็นผู้หญิงที่เท่มากจริงๆ ห้าวมาก เราว่าเราก็ห้าวนะ เเต่น้อยกว่าเยอะ
เม เเบบ เฮ้ย จริงๆอะ บทจะตรงก็ตรง เเต่ละคำ เเร๊ง น่ารักดี
ส่วน ทินกับเเทน ก็น่ารักมากๆ ฮ่าๆๆๆ
o13 o13 o13 o13
-
อ่านจบแล้วว... หลงรักนังหนูมากมายยอ้ะ >3 น่ารักดี เอ๋อๆเพี้ยนๆ อ่านไปก็ขำไปนะเรื่องนี้ ตาแจ็คก็หลังจากสารภาพรักอะไรกันนี้คุณพี่หื่น+ขี้หึงได้อีกอ่ะ(คนอ่านชอบนะ 555) แนนกับเมด้วย รัก2คนนี้ด้วยถือว่าเป็นตัวละครเรียกสีสันจากเรื่องนี้เลยจริงๆ ,,,เฮ้ออ เรื่องน่ารักมากๆ+สนุกจริงๆ อ่านสบายอ้ะ ชอบบมากๆค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆนะคะ
*กอดคนแต่งแรงๆทีนึงงง*
-
เข้ามารอภาค2อย่างใจจดใจจ่อ
ขอร้องว่ามีเถอะนะคะ
แบบว่าชอบคู่นี้มากๆเลย
-
น่ารักมากสนุกสุดๆเลยคะ
นังหนูน่ารักอย่างเเรง เเจ๊คจะหื่นไปไหนค่ะ 555
เม น่ารัก แนนเเมนมากๆ
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับ ^^
-
อ่านจบแล้วว !
สนุกมากเลยค่ะนิยายเรื่องนี้อะ
ชอบพระเอก, หื่นได้ใจ ชอบทุกฉาก nc เลยอะเชนทร์น่ารักมาก*
อยากอ่านต่ออีกอะ ไม่อยากให้จบ
น่าจะแต่งตอนกลับมาเมืองไทยต่ออีกนะ
:impress2:
-
อ่านอีกรอบก็น่ารักได้อีก
-
อ่านจบแล้ว น่ารักมาเลยค่า
หลงสเน่ห์นังหนูเข้าเต็มเปา แจ็คมันก็หื่นได้คงเส้นคงวา ไม่มีลดเลย
ไอ้แนนกะน้องเม สร้างสีสันให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ดีค่ะ
สรุปแแนมันเป็นผู้หญิงใช่ป่ะคะ :laugh:
หนูเมก็น่ารักนะลูก พูดน้อยต่อยหนัก
รอคอยภาค2ค่ะ มีเวลา มีโอกาสเมื่อไหร่ พานังหนูพาแอ่วบ้างนะ เจ้า
:กอด1: :กอด1:
-
สัมผัสถึงความรักได้ในนิยายเรื่องนี้ ชอบสาวแนนอ่ะเถื่อนดี เป็นเรื่องราวดีๆอีกเรื่องที่ทำให้อ่านไปยิ้มไป ^^
-
มิตรภาพดีๆในต่างแดนแบบนี้หาได้ยากจริงๆเนอะ
เรื่องนี้น่ารักมากเลย ทุกคนๆตัวละคร แต่ที่สุดคงต้องยกให้แนนเค้าล่ะ :laugh:
-
ชอบแจ็คน่าร้ากกกกกกกกกกก
-
อยากกอดคนเขียนมากเลยอ่า
ชอบบบ อ่านไปยิ้มไป เชน น่ารักเนอะ หุหุ
-
คนแต่งจะแต่งอีกมั้ยค่ะ อยากบอกว่าสนุกมากกกกกกกกกกกกก
อ่านตั้งแต่ผมชื่อ it จนมาเรื่องนี้ อยากให้มาต่อคู่นี้ตอนกลับเมืองไทย
การที่มีสังคมเพื่อนเข้ามาเกี่ยวข้องกับทั้งคู่น่าจะมีอะไร ให้เล่าได้อีก
ขอบคุณค่ะสำหรับนิยายสนุกๆ
-
สนุกมากค่ะ
จบภาคแรก แสดงว่าจะมีภาคสองอ่ะดิ
จะรอติดตามค่ะ เปนกะลังให้ค่ะ :bye2:
-
จะมาไหม
-
ไหนภาคสองเอ่ย จะมีมั้ยน้อ
รออยู่เน้อ
-
จิ้มเรื่องนี้ๆ อ่านได้2ตอนละ ชอบๆๆๆๆๆๆ
ภาษาดี อ่านไหลลื่นมาก
o13
-
เง้ออออ แจ็คหื่นมากๆ :z1:
-
o13 :pig4:
-
ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต กด *103*0# โทรออก
ดีแทค เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว dtac ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)
ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)
ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)