บทที่ 5 อุ้งมือปีศาจร้าย
โหย ช่างเป็นคำกล่าวอ้างถึงท่านประธานที่น่ากลัวเสียจริง แล้วอย่างผมเนี่ย จะถูกไล่ออกหรือเปล่านะ ยิ่งเอ๋อๆอยู่ด้วยช่วงนี้ มีอะไรมาให้คิดวุ่นวายไปหมด ทั้งเรื่องที่บ้านของตนเอง เรื่องงาน แล้วไหนจะยังมาเรื่องเกี่ยวกับท่านประธานอีก กลัวเหลือเกินว่าจะทำพลาดจนถูกไล่ออก
หากผมตกงาน ไม่ใช่แค่ตัวผมเองที่เดือดร้อน ปากท้องของพ่อแม่ น้อง และหลานที่อยู่บ้านนอก ซึ่งฝากความหวังไว้กับผม ก็คงจะพลอยอดไปด้วย ผมไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นลูก หรือ พี่ชายที่ไม่เอาไหน ทำให้ครอบครัวมีความสุขไม่ได้ ดังนั้นไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยสาหัสอย่างไร ผมก็จะทนมันให้ได้ อีกอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าผมยอมแพ้เสียแต่แรก คนที่ทำงานอยู่ข้างล่างคงได้หัวเราะผมด้วยความสะใจที่สิ่งที่เขาดูถูกผมมันเป็นจริง
“แต่นั่นเป็นเพียงภาพลักษณ์ที่ทุกคนมองท่านนะ ที่จริงท่านเป็นคนใจดีมากๆเลย รักลูกน้องด้วย ตอนพี่นนนี่แต่งงาน ท่านเซ็นต์เช็คให้สำหรับการเริ่มต้นครอบครัวใหม่ ตั้ง 99,999 บาทแน่ะ ท่านบอกมันเป็นเลขมงคลไม่ใช่หรือ รู้ซะด้วยนะ แต่พี่กับแฟนไม่ได้เอาไปขึ้นเงินหรอก เก็บใส่กรอบไว้น่ะ ท่านก็เลยให้ชุดเครื่องเรือนชุดหนึ่ง ท่านให้โดยไม่เสียดายเงินเลย แถมซ้ำยังบอกด้วยว่าเป็นของขอบคุณที่พี่นนนี่ทำงานให้ท่านอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแกเหนื่อย คุณเคลวินน่ารักมาก พี่รู้สึกสำนึกในบุญคุณท่านเหลือเกิน เลยไม่ยอมไปไหน จะทำงานให้ท่านไปตลอด”
จริงเหรอ ท่านประธานจอมโหด เจ้าเล่ห์ เอารัดเอาเปรียบ และชอบล่วงละเมิดทางเพศคนอื่นเนี่ยนะ มีความดีกับเขาด้วย แทบไม่อยากจะเชื่อเลย
“ฟังดูเหมือนว่าจะยกยอเจ้านายจนเกินจริง แต่ถ้าเราได้ทำงานกับท่านไปนานๆ จะรู้ว่าท่านเป็นคนไง ไม่ดุหรอก ใจดีจะตาย เฉพาะคนที่ทำให้ท่านหงุดหงิดเท่านั้นแหละถึงจะโดนดี”
พี่นนทรีเหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ก็เลยพูดยิ้มๆกับผม ใช่สิ ก็พี่นนทรี ได้รับสิ่งดีๆจากท่านประธานนี่ ก็พูดได้ ต้องเข้าข้างเจ้านายตัวเองอยู่แล้ว แต่ดูสิ่งที่เขาทำกับผมสิ มันไม่ใช่พฤติกรรมของเจ้านายที่แสนดีเลย
“คุณนนทรี เด็กใหม่ที่จะย้ายมาจากฝ่ายการตลาด ขึ้นมาแล้วหรือยัง”
เสียงห้วนๆดังขึ้นจากโทรศัพท์ภายใน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงใคร การที่เขาเอ่ยถึงผม ทำให้รู้สึกขนลุกยังไงไม่รู้
“มาแล้วค่ะคุณเคลวิน จะให้เข้าไปพบเลยไหมคะ”
“บอกเขาให้เข้ามาพบผมด่วนเลย ที่เพนท์เฮ้าส์ชั้นบนน่ะ บอกเขาด้วยให้รีบมาภายใน 5 นาทีนี้ ผมรอเขานานมากแล้ว”
“ค่ะ ได้ค่ะ”
“ถ้าช้ากว่านี้มีเรื่องแน่”