แฮะๆ..ผมต้องขอโทษทุกท่าน ที่ผิดสัญญาอีกแล้ว เอาเป็นว่าไม่พูดอะไรมากละกันนะ
เดี๋ยวจะไม่จบเสียป่าวๆ แล้วจะต้องรอยาวอีกอาทิตย์นึงเลยน้าาาาาา
........
.................
ผมเห็นรูปบนหน้าจอมือถือ มันจี๊ดๆ ในความรู้สึกของผม
แต่......มันก็อยากจะรู้ว่าในมือถือ มันจะเมมเบอร์ผมว่าอะไร
ผมกดรายการโทรออก เบอร์ล่าสุด แน่นอน เบอร์ผม
"เต้.เพื่อนรัก"
สุดท้าย.....ก็ได้แค่เพื่อนรัก
ความอยากรู้ของคนเรามันไม่สิ้นสุด ผมเปิดข้อความที่ผมเคยส่งให้มัน(เมื่อไม่นาน)
ผมอยากจะรู้ว่ามันจะเก็บเอาไว้หรือเปล่า กดหาอยู่สักแป๊ลก็เจอ (แฮะๆ มือถือบ้าอะไร กดยากชะมัด)
อ่ะๆ อยากรู้อ่ะดิว่าส่งอะไรให้มัน หุหุ อ่ะๆบอกก็ได้....ขืนไม่บอก ได้มีคนแถวๆนี้ เอามีดมาเจื๋อนผมแน่ๆ
"คิดถึงฮวดเสมอนะ ว่างๆไปกินข้าวด้วยกันสักมื้อดิ๊" เอิ๊กๆ เขิลล์แฮะ เหมือนเอาตัวเองมาแฉ ( จะเขิลล์ทำไม แฉตัวเองทั้งเรื่องแล้วเนี๊ยะ)
แล้วตาผมมันก็ดีเหลือเกิน ไปเห็น...ข้อความที่พิมพ์เก็บไว้ แต่ไม่ได้ส่ง 2 ข้อความ
ก็เลยเปิดเข้าไปดู แค่เห็นก็.......
อ่ะๆอยากรู้อีกแล้วอ่ะดิ้....... อิอิ
"ฮวดก็คิดถึงเต้เหมือนกัน อยากเจอแต่....." อันนี้อันแรก
"คิดถึงเหมือนกัน" อันนี้อันที่สอง
ลืมเรื่องจูบผู้หญิงคนนั้นไปบัดดล เอิ๊กๆ แค่นี้กรูก็ดีใจจะตายแล้ว
ผมไม่อยากจะรู้อะไรอีกและ รูปผมก็ไม่เปิดดู
เรื่องบางเรื่องผมว่า เราไม่รู้มันคงจะดีกว่า
..............
.......
กลิ่นๆ ลอยตามตูดไอฮวดมาเลย
"โหย...ไปกินอะไรเน่าตายมาเนี๊ยะ" คือกลิ่นมันลอยตามมาจริงๆ ผมปกติแล้วจมูกก็ไม่ค่อยดีนะ
แต่ถ้ากลิ่นอะไรแรงๆ นั่นแหละผมถึงจะได้กลิ่น
"ฮวดอึไม่ออกมา 2-3 วันแล้ว หอมแก้มเต้ไปที อึแตกเลย" ดูมัน......ดูมันพูด
"วันหลังถ้าอึไม่ออกอีก ก็โทรหาเราได้นะ จะมาให้หอมแก้มถึงหน้าห้องส้วมเลย ดีมะ"
มันขำก๊ากเลย ภาพนี้ หาไม่ได้ง่ายๆนะ เวลามันหัวเราะแบบว่า ลืมเก๊กอ่ะ หัวเราะลืมเก๊ก นึกไม่ออก
ก็นึกถึงพวกดาราหล่อๆน่ารักๆ ที่เวลาหัวเราะแล้วฟิลด์หลุด ลืมเก๊ก ขำแบบหมดหล่ออะไรทำนองนั้น
............
.....
"เต้ กินลูกอมป่าว" มันชี้ไปที่ถุงลูกอมที่มันซื้อมา
"ไม่อ่ะ"
"เอ้อ...นี่ขนมๆ เราซื้อมาให้" มันยกขนมมาให้ตรงหน้า มีปลากรอบ ถั่วเค็ม เหอะๆ กลับแกล้มวงเหล้าบ้านๆดีๆนี่เอง
"นี่ๆ แซนวิชอันนี้ของเต้ ฮวดซื้อมาให้ กลัวเต้หิว" ดูมันยังห่วงผม น่าร๊ากจริงๆเลย
"อืม...ขอบใจ เดี๋ยวกินละกันนะ ขอกินเหล้าก่อน" ว่าแล้วก็กระดกหมดแก้ว ตามด้วยอีกแก้ว แล้วก็อีกแก้ว
ฮวดมันตะลึง เหอะๆ ก็ไม่มีอะไรหรอก ก็อยากจะกินให้มันเมาๆ จะได้โดนลักหลับ
เย้ย......ม่ายช่ายยยยย คือเวลาผมเมาๆ ผมจะกล้าที่จะพูดอะไร ในใจมากกว่านี้ไง
.....................
..........
"เต้.....กินลูกอมป่าว......" คือจำได้ว่ามันชวนหลายรอบแล้วหละ
จนผมกลัวมันเสียใจก็เลยรับลูกผมมา แต่มันไม่ส่งมาให้ผม มันถามผมว่าจะกินรสอะไร
ปกติแล้วผมเป็นคนไม่กินลูกอม ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ไม่ชอบอะไรหวานๆ แต่วันนั้นผมต้องเลือก
"เอามายมิ้นละกัน ปากจะได้หอมๆ เวลาใครมาจูบเราตอนหลับจะได้หอมๆ" ผมทำปากดีไปงั้นแหละ เอิ๊กๆ
มันฉีกเปลือกลูกอมให้ผมด้วย ดูความน่ารักมันดิ๊
"เต้....สิ่งสุดท้ายที่ฮวดจะทำให้เต้ได้ในฐานะคนรัก ฮวดทำได้แค่นี้จริงๆ"
แล้วมันก็เอาลูกอมไปคาบที่ริมฝีปาก แล้วก็โน้มตัวมาที่ผม
มือนึงก็มาจับที่ไท้ทอยผม เหมือนตัวผมมันจะอ่อนแรงตาม ไม่มีแรงต้านทานอะไรเลย
จนปากผมกับมันมาสัมผัสกัน เราสองคนค้างมันไว้อยากนั้น
ผมอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ชะมัด เพราะหลังจากนี้ไป ทุกๆอย่างจะเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์
...........
......................
นี่เป็นการจูบกันครั้งที่ 3 ของผมกับฮวด
ครั้งที่ 1 วันเกิดผม (คงจะจำกันได้นะ ถ้าจำไม่ได้ กลับไปอ่านกันอีกรอบซะดีๆ)
ครั้งที่ 2 ที่มันมานอนที่บ้านผม (อะไรนะ ผมยังไม่ได้เล่าเรื่องคืนนั้นเหรอ เย้ย....นี่ผมหลุดปากพูดอะไรออกไปเนี๊ยะ)
และครั้งที่ 3 ก็เป็นครั้งนี้ เป็นความสัมพันธ์ที่ผ่านช่วงเวลามาแสนนาน กาลเวลามันไม่อาจจะทำให้คนเรา
ลืมความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไปได้หรอก ผมเชื่ออย่างนั้นนะ
.........
................
ยังไม่จบ.........เดี๋ยวมาต่อ (เดี๋ยวนี่ม่ายแน่ใจว่าเมือ่ไหร่ กระเป๋าไปเชียงใหม่ยังไม่ได้เก็บเลย)
ว่าแล้วก็รอกานต่อไป