หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[win200]

 

[mini]

  ขอให้อเล็กซ์มีความสุขมาก ๆ

มีคนรักที่ดี เจริญก้าวหน้าทุก ๆ ด้าน

สมปรารถนาทุกประการ

(แอบเข้ามาอวยพรย้อนหลัง  พึ่งรู้อ่ะคับ คงไม่สายไปน้าาาา)

[Rafael]

  เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ ช้าไปมั้ย? อ่านแล้วดราม่าสุดๆ ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย  

เอาใจช่วยมากๆเลยนะคะ รักพี่อี้ที่สุดดดดดดดดดดดดด  ถ้าจะอวยพรย้อนหลังจะว่ากันมั้ย เอาเป็นว่าขอให้พี่มี

ความสุขมากๆนะคะ รักกับพี่คนนั้นนานๆๆๆๆๆๆๆแบบนานๆๆๆเลยอะ อิอิ แล้วก็อย่าดื่มมากเกินล่ะ  น้องคนนี้เป็นห่วงมากมาย (แอบบอกนิดนึงบอกว่าอีมนคนนี้ก็เด็กชลบุรีค่ะ อยากเจอพี่
จัง กรี๊ดสลบ )

[tarkung]

แวะมาบอกว่า

เราลุ้นมากๆเลยว่าเรืองนี้จะจบแบบไหน ตกลงอี้จะเลือกใคร

จะจบแบบที่หวังไว้ไม่นะว่าให้ "อี้คู่กับดิว" และต้องจบแบบ Happy Happy ด้วย

ลุ้นมากๆเลย อยากจะอ่านเร็วๆจังเลย

จะติดตามคอยต่อไปจนจบเลยนะครับ

[win200]

 

[Alexie333]

เย็นนี้เจอกันครับ


เด๋วมาต่อให้น่ะครับ


ตอนนี้ขอทำงาน แป๊บบบบบบบบบบบ

[jokirito]

 

[win200]

 

ร้อรอ

[honeymic]

 
เข้ามารอด้วยอีกคน

[LoFT]

รอลุ้นๆๆๆๆๆๆ

[Alexie333]

 







“ ดิวแค่อยาก....บอกว่า ดิวรักอี้นะครับ และจะรักตลอดไป ฮือๆๆ นะครับ จำคำของดิวไว้นะครับ “ ดิวพูดไปแล้วเหมือนจะพยายามไม่ร้องไห้ออกมา ผมได้ยินดังนั้นยิ่งเศร้าใจนัก

“ อี้ต้องมีความสุขนะครับ...ฮือๆ ไอ้ต้งมันต้องดูแลอี้ได้ดีกว่าดิวแน่นอน จากนี้ไปคงไม่มีผู้ชายเลวๆคนนี้มากวนใจอี้อีกแล้ว ฮือๆๆ ยังไงก้อ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ....ตู๊ดๆๆๆ “ ดิวพูดแค่นั้น แล้วจู่ๆเสียงก้อหายไป กลายเป็นเสียงสัญญาณไม่ว่างแทน

   ดิวคงวางสายไปแล้ว เค้าคงโทรมาลาผม แล้วผมล่ะ ผมจะทำยังไงล่ะครับ .........เท่าที่ทำได้ ผมก้อแค่นั่งกอดมือถือของผม พร้อมกับร้องไห้ไปด้วย นี่มันอะไรกัน ??? วันหมั้นของผมแท้ๆ แต่ผมดันมาร้องไห้ให้กับผู้ชายคนอื่นนะเหรอ ...นี่ผมเป็นคนประเภทไหนกันแน่ หรือว่า นี่คือผลกรรม ของการเป็นคนโลเล เอ๊ะ หรือว่านี่คือผลกรรมของคนที่ทำร้ายหัวใจตัวเองน๊า

“ อี้ อี้เป็นอะไรลูก ร้องไห้ทำไม “ เสียงแม่ของผมพูดขึ้น ตอนนั้นผมหันไปหาเค้า ก้อเห็นแม่ผมยืนอยู่หน้าประตูแล้ว ทำหน้าตาตกใจมากที่เห็นผมในสภาพนี้ จากนั้นแม่ก้อวิ่งมาหาผม แล้วกอดผมไว้ ผมก้อโผเข้ากอดแม่ด้วยเช่นกัน จากนั้นก้อซุกหน้าร้องไห้กับแม่อยู่อย่างนั้น ผมรู้สึกแย่มากๆ ที่ให้แม่ตัวเองมาเห็นผมในสภาพอย่างนี้ แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ

   ผมซุกหน้าร้องไห้อยู่อย่างนั้นต่อ แม่ผมก้อลูบหัวผมไปพรางๆ

“ อย่าร้องไห้ไปเลยลูกเอ๋ย ไม่มีใครสมหวังทุกอย่างในชีวิตหรอก คิดเสียว่า อย่างน้อยๆ เราก้อได้เคยรักใครคนนึงแล้วกันนะลูก นะลูกแม่ อย่าร้องไห้นะลูก “ แม่ผมปากก้อปลอบผมไม่ให้ร้องไห้ แต่ผมรู้ว่าแม่ของผมก้อร้องไห้เช่นกัน

   เรากอดกันร้องไห้สักพัก ก้อมีช่างแต่งหน้าเดินขึ้นมาที่ห้อง พวกเราทั้งสองเลยต้องรีบเช็ดน้ำตาเป็นการใหญ่ เดี๋ยวช่างแต่งหน้าเค้าจะตกใจ ว่าทำไมผมกับแม่ถึงมาร้องไห้กันอย่างนี้ จากนั้นผมก้อแต่งตัวแล้วมาให้ช่างแต่งหน้าเค้าดูแลเรื่องหน้าผมของผมให้ออกมาดูดี ผมเองก้อทำไปอย่างไร้อารมณ์ เหมือนคนไม่มีวิญญาณ แม่ผมเองก้อลงไปดูแลข้างล่าง ปล่อยผมอยู่กับช่างแต่งหน้าอย่างนั้น

   พอแต่งตัวอะไรเสร็จแล้ว พี่โอ๊คพี่ชายของผม ก้อเดินขึ้นมาหาผมด้วยสีหน้สดใส พร้อมทั้งอวยพรขอให้ผมมีความสุขกับชีวิตหลังจากนี้ ขอให้ผมกับต้งรักกันนานๆ ผมเองก้อต้องรับคำอวยพรนั้นไป พร้อมทั้งปรับสีหน้าให้ปกติที่สุด เดี๋ยวจะเป็นที่สงสัย แล้วพี่โอ๊คก้อพาผมเดินไปเข้าพิธีที่ถูกจัดไว้เรียบร้อยแล้ว

   ภายในงานมีแขกเหรื่อมาร่วมงานมากพอสมควร มีทั้งที่ผมรู้จักและไม่รู้จักบ้าง ผมเองก้อไม่ได้สนใจนัก เพื่อนๆของผมก้อมาร่วมแสดงความยินดีกันเยอะแยะ ผมเองก้อพยายามทำตัวเองให้สดชื่นที่สุด เพื่อไม่ให้งานกร่อย เพื่อนๆผมก้อทักว่าผมดูมีเนื้อมีนวลมากขึ้น คงจะอิ่มอกอิ่มใจ ที่มีคนมาตกหลุมพรางผมเสียที บ้างก้อบอกว่า ผมแน่มาก ที่ลงจากคานได้คนแรก ทั้งๆที่เป็นผู้ชาย และแต่งกะผู้ชายด้วย เป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์มากๆ ผมเงอก้อไม่ได้ขำไปกับมุขพวกนี้หรอก แต่ก้อพูดอะไรมากไม่ได้ ต้องเออออตามเพื่อนๆไป ส่วนต้งก้อไปรับแขกเหรื่อฝั่งของเค้าที่มามากมายด้วยหน้าตาที่เป้นสุขนัก ช่างต่างกับผมเหลือเกิน.......

   พอได้เวลาแล้ว ผมก้อเดินไปนั่งตรงหน้าพิธี แล้วก้อมีคนบอกว่าเราต้องทำอะไรบ้างผ มก้อทำตามที่ผู้ใหญ่ท่านนั้นบอก ไม่ว่าจะเป็นการสวมแหวน การไหว้ผู้ใหญ่ ฯลฯ ผมก้อต้องทำทุกอย่าง ทั้งๆที่ใจผมไม่อยากจะทำเลย นี่ผมเพิ่งรู้ตัวเองว่า การฝืนใจที่จะต้องแต่งงาน หรืออยู่กับคนที่ตัวเองไม่ได้รักนี่ มันเป็นอะไรที่ยากลำบากอย่างนี้เองหรอกหรือ มันไม่ใช่แค่ว่ายอมๆแต่งแล้วมันก้อจบไปนะครับ แต่ทำไมไม่รู้ ทำไมผมถึงทุกข์ทรมานขนาดนี้ด้วยนะ ยิ่งช่วงที่ต้งบรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วผมนะ ใจผมนั้น อยากจะกระชากมือตัวเองออกมานัก แต่ก้อทำไม่ได้ เท่าที่ทำได้ คือ ต้องฝืนยิ้มอย่างเดียว เพื่อให้ทุกอย่างมันผ่านพ้นไปด้วยดี....อย่างนั้นเหรอ ???

   พอพิธีการผ่านพ้นไปแล้ว ก้อเป็นช่วงเวลาที่แขกเหรื่อรับประทานอาหาร ผมเองก้อพยายามที่จะอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆของผมให้มากที่สุด เพราะว่าอะไรไม่รู้ ตอนนั้น ผมมไอยากอยู่ใกล้ต้งเลย มันไม่ใช่เพราะว่าที่ผมไม่ได้รักเค้าแล้วจะไม่อยากอยู่ใกล้เค้านะครับ แต่เป้นเพราะว่า ผมรู้สึกละอายมากๆ ที่ต้องมาฝืนทำตัวว่ารู้สึกแบบเดียวกับเค้าไปด้วย มันยากมากเลยนะครับ

    แต่ไอ้เพื่อนตัวดี มันก้อมักจะดันให้ผม ไปอยู่กับต้งบ่อยๆ เพราะพวกมันบอกว่า ผมควรไปช่วยต้งรับรองแขกเหรื่อในงาน ผมเองก้อพยายามบอกว่า ต้งกับทางบ้านต้ง และทางบ้านผมก้อทำแล้ว ผมอยากอยู่กับเพื่อนๆมากกว่า แต่พวกมันก้อดันผมไปจนได้ ผมเลยต้องนั่งทานข้าวร่วมกับญาติๆของต้งและญาติๆของผมด้วย ทุกคนดูพูดคุยกันถูกคอมากๆ และดูมีความสุขกันจัง แต่ทำไมผมไม่มีเลยล่ะ ทำไม ทั้งๆที่เราอยู่ในงานเดียวกัน และนี่ก้อเป็นงานของผมด้วยไม่ใช่เหรอ ???

“ อี้ไม่ทานข้าวเหรอครับ เห็นเขี่ยๆอยู่นานแล้ว ไม่สบายหรือเปล่า “ ต้งพูดขึ้นมาเพื่อปลุกผมจากภวังค์

“ อ้ออออ เปล่าครับ พอดี อี้ เอ่ออออ ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่อ่ะครับต้ง “ ผมตอบปัดๆไป

“ ทำไมล่ะครับ เป็นอะไร ตื่นเต้นเหรอครับ “ ต้งหันมาถามผมอีก

“ ก้อ อะไร ประมาณนั้นอ่ะครับ อี้ไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้นี่นา “ ผมพูดปดออกไปอีก

“ ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก งานก้อผ่านไปแล้วด้วยดีนี่นา แล้วนี่ ที่มีแขกมาเยอะขนาดนิ้ ก้อเพราะว่าพวกเค้าอยากมาแสดงความยินดีกับเราสองคนไงครับ อี้คนจะดีใจนะ ที่มีคนรักอี้มากขนาดนี้ “

“ ครับ ก้อดีใจ แต่มันเขินๆไง “ ผมพูดแถๆไป แบบพยายามปกปิดอาการสุดฤทธิ์

“ ต้งก้อเขินนะครับ เขินมากกว่าอี้ด้วยซ้ำ แต่ถ้าต้งแสดงอาการเปิ่นๆอะไรออกไปนี้ เดี๋ยวมันจะขายหน้าแขกเอา “

“ อี้รู้ไหมครับว่า กว่าจะมาถึงวันนี้ได้นี่ ต้งต้องแลกอะไรมาบ้าง ต้งต้องผ่านอะไรมาบ้าง และวันนี้เป็นวันในอีกหนึ่งวันในชีวิตของต้ง ที่สำคัญกับต้งมาก และต้งก้อมีความสุขมากๆด้วย ยังไงต้งก้อต้องขอบคุณอี้ด้วยนะครับ ที่เลือกต้ง และทำให้ต้งมีวันนี้ อะไรในอดีตที่ผ่านมา ต้งจะไม่เอามาใส่ใจ จากนี้ จะมีเราสองคนตลอดไปนะครับ “

    คำพูดของต้ง เล่นเอาผมน้ำตาแทบไหล ผมรู้สึกแย่มากๆเลยครับ ที่ทำไมนะ ผมถึงได้มองข้ามผู้ชายดีๆคนนี้ไป ทำไมผมถึงรักเค้าในแบบที่เค้าต้องการไม่ได้ เค้าดีกับผมมาตลอด ดีกับผมมากๆ เค้าทำทุกอย่างเพื่อให้ผมมีความสุข แม้ว่าเค้าจะทุกข์ใจแค่ไหน เค้าก้อไม่เคยบ่นให้ผมฟังเลยแม้แต่ครั้งเดียว ผมอยากจะบอกต้งว่า ต้งครับ ผมขอโทษ ที่ผมรักต้งไม่ได้ .....แต่ผมจะพยายามนะครับ ต่อจากนี้ไป ผมจะพยายาม ทำให้ดีที่สุด แต่ผมพูดอย่างนั้นไม่ได้ ไม่ได้เลย มันจะยิ่งเป้นการทำร้ายต้งไปอีกที ผมทำไม่ได้

“ อี้ อี้น้ำตาคลอเบ้าทำไมอ่า เป็นอะไรหรือเปล่า “ ต้งบีบมือผมไว้ เป็นการปลอบ ผมเลยต้องควบคุมสติตัวเองไว้

“ ก้ออี้ แบบว่า ตื้นตันอ่ะ อี้ อี้ “ จู่ๆต้งก้อเอามือมาปิดปากผมไว้

“ อี้ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ต้งขอแค่อี้อยู่ข้างๆต้งอย่างนี้ตลอดไป ต้งก้อไม่ต้องการอะไรแล้ว “ ต้งพูดยิ้มๆ คำพูดแค่นี้ ทำผมน้ำตาจะทะลักออกมาจริงๆ แต่ผมก้อต้องกลั้นไว้ เดี๋ยวแขกในโต๊ะจะตอกใจไปกันใหญ่

“ ขอบคุณครับต้ง ต่อจากนี้ไป อี้จะทำให้ดี้ที่สุด ต้งต้องช่วยอี้ด้วยนะ “ ผมพูดเป็นนัยๆออกไป ประมาณว่าอยากจะสื่อบางอย่างกัยต้งไป แต่พูดตรงๆออกไปไม่ได้ แต่ผมคิดว่าต้งเข้าใจ และเค้าก้อพยักหน้า

“ ทานข้าวเหอะครับ แล้วก้อไปหาเพื่อนๆเหอะ ไปสนุกกับพวกเค้า ทางนี้ต้งจัดการเองนะ “

    จากนั้นผมก้อหันไปทานอาหารต่อ เพื่อไม่ให้เป็นการน่าเกลียด แล้วก้อมีการพูดคุยกันบ้างระหว่างผม และญาติๆของต้ง เค้าก้อซักถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ไป ผมก้อตอบไปตามมารยาท และพยายามยิ้มแย้มให้มากที่สุด
   
    พอทานอาหารเสร็จแล้ว ผมก้อขอตัวทุกคนไปรับแขกฝั่งเพื่อนของผม และที่ทำงาน โดยที่ก่อนจะไปนั้น ผมก้อแวะไปเข้าห้องน้ำก่อน เพื่อทำธุระส่วนตัว แต่พอออกจากห้องน้ำมา ผมก้อเจอกับคนๆนึง ที่ผมไม่คิดว่าจะเจอเค้าที่งานนี้ เค้ายืนอยู่หน้าห้องน้ำ คงจะรอผมเป็นแน่ ผมเลยเดินออกไป เค้าเห็นผมก้อเลยเดินเข้ามาทักผม
   

[Rafael]

 :serius2:รีบปาดมาเลยค่ะ เหอๆ แงๆสงสารพี่อี้อะ วินาทีนี้ก็ยังเชียร์ดิวขาดใจ สู้ต่อไป อิอิ

[win200]

อย่าบอกนร๊าว่าเพ่ดิวจามาชวนพี่อี้หนีอ่ะ 

ตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกสงสารพี่ต้ง พี่อี้ และพี่ดิวเลยอ่ะ


มาต่ออีกน่ะครับ

[andy_kwan]

ถ้าเป็นแบบนี้ ตลอดชีวิตของอี้คงต้องกินน้ำใบบัวบกตลอด  อิอิ

[Phelyra]

ต้ง...เป็นสุภาพบุรุษ Perfect Man มาก ๆ ยอมทุกอย่างเพื่อให้คนที่ตัวเองรักมีความสุข แม้ตัวเองจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม  สุดท้ายต้งคงจะต้องเป็นฝ่ายยอมเสียสละเพื่อความสุขของคนที่ตัวเองรัก กับ เพื่อนที่เคยรัก แน่ ๆ เลย เพราะคนอย่างต้งยอมทำร้ายหัวใจตัวเอง แต่ไม่มีวันยอมทำร้ายหัวใจคนที่ตัวเองรักเด็ดขาด ต้ง...เค้าสงสารต้งไว้ล่วงหน้าก่อนนะ 
ส่วน ดิว กะ อี้ เค้าไม่อยากพูดถึง หมั่นไส้อ่ะตอนนี้ โอกาสแก้ตัวไม่ได้มีบ่อยนักหรอกนะ ขอโอกาสแก้ตัวบ่อย ๆ แล้วเคยรักษาโอกาสนั้นไว้มั๊ย คนจะรักกันไม่มีอะไรผิด แต่ต้องไม่ทำร้ายความรักที่คนอื่นมีให้เรา รักตอบไม่ได้แต่อย่ามาทำร้ายกันด้วยความคิด ความรู้สึกที่ไม่ได้ไตร่ตรองดี ๆ
สงสารดิวกะอี้ด้วยอ่ะนะ แต่เค้าสงสารต้งมากกว่ามาก ให้ความรักไปเต็ม 100 แต่ได้กลับมาแค่คำว่า "เพื่อนที่แสนดี ขอบคุณ และขอโทษ" 

[kaporzung]

กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส 
นั่งอ่านมาตั้งต้นจนตามทัน ใช้เวลา ตั้งแต่ 9 โมงเช้านะคะ จริงๆ

ผ่านเรื่องราวเลวร้ายมามากแล้ว

ณ จุดๆนี้ ขอบอกว่า

ดิว เท่านั้นค่ะ

ขอดิวเท่านั้นนนนนนนนนนนนนนนน
ใจของอี้อยู่กับดิว ดิวต้องอยู่กับอี้ 

[luzileas]

หวัดดีค่ะพี่Alexie

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ   อยากจะบอกว่า

เชียร์พี่ดิวขาดใจเลยค่ะ  อย่าให้จบแบบนี้เลยนะ   

สงสารพี่ดิวอ่ะ

สุดท้าย  ขอ แฮปปี้เบริดเดย์ย้อนหลังนะค่ะ   

ต้งก็สงสารอยู่อ่ะนะ  แต่พี่ดิวเป็นอันดับหนึ่งค่ะ 

จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ   

เดี่ยวขอไปอ่านอีกเรื่องของพี่  อเล็ก  ก่อนนะค่ะ  อิอิอ

มันจะสนุกเหมือนเรื่องนี้ไหมนะ

จะติดตามต่อไปค่ะ 

รีบมาลงต่อนะค่ะ  รอใจจะขาดแล้วอ่ะ

[Alexie333]

   



     ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นต์นะครับ

นี่เรื่องราวก้อใกล้จะจบเต็มทีแล้วยังไงก้อลุ้นกันต่อไปนะครับ

ตอนนี้ สุขภาพดวงตาของผมก้อใกล้หายเป็นปกติแล้ว

แล้วยิ่งมาได้อ่านคอมเม้นต์ของเพื่อนๆอีก

ยิ่งมีกำลังใจขึ้นไปอีก  อดใจรอหน่อยนะครับ


รับรอง สนุกแน่ ไม่ผิดหวัง คริคริ

[Rafael]

 

ปูเสื่อรอพี่อเล็กซ์มาลง + ลุ้นเต็มที่

 

[win200]

^
^
^

จิ้มๆรีบน


มาปูเสื่อนอนรอด้วยโคน

[jokirito]

ตาหายแล้ว  ตอนนี้ก็สวยเด้งเข้าไปใหญ่แล้วดิ 




เอ้าๆ  ลุ้นกันต่อไป  มันบีบหัว....ใจเหลือเกิ๊นนนน 

[GAYLOVELOVE]

รอตอนต่อไปค่า
 

[Alexie333]

 





“ ขอบคุณครับต้ง ต่อจากนี้ไป อี้จะทำให้ดี้ที่สุด ต้งต้องช่วยอี้ด้วยนะ “ ผมพูดเป็นนัยๆออกไป ประมาณว่าอยากจะสื่อบางอย่างกัยต้งไป แต่พูดตรงๆออกไปไม่ได้ แต่ผมคิดว่าต้งเข้าใจ และเค้าก้อพยักหน้า

“ ทานข้าวเหอะครับ แล้วก้อไปหาเพื่อนๆเหอะ ไปสนุกกับพวกเค้า ทางนี้ต้งจัดการเองนะ “

    จากนั้นผมก้อหันไปทานอาหารต่อ เพื่อไม่ให้เป็นการน่าเกลียด แล้วก้อมีการพูดคุยกันบ้างระหว่างผม และญาติๆของต้ง เค้าก้อซักถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ไป ผมก้อตอบไปตามมารยาท และพยายามยิ้มแย้มให้มากที่สุด
   
    พอทานอาหารเสร็จแล้ว ผมก้อขอตัวทุกคนไปรับแขกฝั่งเพื่อนของผม และที่ทำงาน โดยที่ก่อนจะไปนั้น ผมก้อแวะไปเข้าห้องน้ำก่อน เพื่อทำธุระส่วนตัว แต่พอออกจากห้องน้ำมา ผมก้อเจอกับคนๆนึง ที่ผมไม่คิดว่าจะเจอเค้าที่งานนี้ เค้ายืนอยู่หน้าห้องน้ำ คงจะรอผมเป็นแน่ ผมเลยเดินออกไป เค้าเห็นผมก้อเลยเดินเข้ามาทักผม

“ ดีใจด้วยนะอี้ ที่มีวันนี้ได้ ชั้นดีใจกับเธอด้วยจริงๆนะ “ เสียงผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นมา หน้าตาหล่อนยิ้มแย้มสุดๆ

“ ขอบคุณนะที่มาร่วมงาน แล้วนี่มานานหรือยังล่ะ ชั้นไม่เห็นเธอในงานเลยอ่ะ นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก “

“ ก้อ มาตั้งนานแล้วล่ะ มากันทั้งบ้านเลย แต่อี้จะเห็นเราได้ไงเล่า อี้ก้อมัวง่วนอยู่กับพิธีอยู่ตรงนั้นนี่นา “ หลิง หลิงตอบกลับมา ใช่เลยครับ คนที่มาดักรอผม คือหลิง หลิงนั่นเอง

“ อ้อเหรอ อืม แล้วนี่ ทานอะไรหรือยัง ขาดเหลืออะไรบอกได้นะ เดี๋ยวให้เด็กจัดหาให้ “

“ ไม่ต้องหรอกอี้ เราทานเรียบร้อยแล้ว นี่ก้อจะกลับบ้านแล้ว พอดีมีงานต่อ เลยแวะมาลาอี้ แทนพ่อกับแม่เราด้วยนะ ยังไงก้อขอให้มีความสุขมากๆนะ เราดีใจด้วยจริงๆ “ ผมรู้สึกว่า นี่เป้นคำพูดที่ออกมาจากใจจริงของหล่อน เพราะผมรับรู้ได้ว่า ครั้งนี้ หล่อนรู้สึกดีใจกับผมจริงๆ จริงสินะ ถ้าคิดอีกแง่นึง หล่อนก้อคงหมดเสี้ยนหนามไปแล้วสิ แต่ช่างเหอะ มันจบไปแล้ว....

“ ได้ๆ ยังไงก้อขอบคุณอีกทีนะ ที่มาร่วมงาน เดินทางกลับดีๆนะ “ ผมร่ำลาไป

“ นี่ดิวเค้าก้อโทรมานะว่า อยากจะมาร่วมงานด้วย แต่ติดที่ว่าต้องหาที่เรียนอะไรอีกมากมายอ่ะ แล้วเค้าก้อฝากแสดงความยินดีกับเธอทั้งสองคนด้วยน๊า “ จู่ๆหลิง หลิงก้อพุเรื่องดิวออกมา ผมเองก้อตกใจเล็กน้อย แต่พยายามปรับสีหน้าไป

“ อ้าวเหรอ อืม ฝากขอบคุณเค้าด้วยนะ ยังไงเราก้อขอแสดงความยินดีกับเธอทั้งสองคนล่วงหน้าเช่นกันนะ เห็นได้ยินข่าวนี่ว่า พวกเธอก้อจะมีงานมงคลเร็วๆนี้เหมือนกันนี่ “ ผมกลั้นใจพูดออกไป

“ อ้ออออ ยังหรอกอี้ คงอีกสักพักนึงอ่ะ คงให้ดิวเค้าจัดการเรื่องเรียน เรื่องอะไรให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยว่ากันเรื่องนี้อีกที ดูท่าดิวเค้าตั้งใจกับการเรียนครั้งนี้มากเลยนะ นี่หลิงก้อกะว่าจะตามไปเรียนด้วยเมหือนกัน จะได้อยู่ใกล้ๆกันไง อี้ว่าดีมั้ย ??? เห็นดิวบอกว่า ถ้าจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว จะลงมารับหลิงที่เมืองไทย แล้วไปอยู่ที่นั่นพร้อมๆกัน อิอิ คงมีความสุขมากๆเลยเนอะอี้ “ ผมไม่รู้ว่าหล่อนต้องการพูดแทงใจดำผม หรือว่าจะถามผมจริงๆ แต่ผมต้องฝืนใจตอบไป

“ ก้อดีสิ คนรักกัน ก้อควรจะอยู่ด้วยกัน ยังไงก้อขอให้โชคดีนะ “ ผมพูดยิ้มๆออกไป แต่ในใจนั้น มันแทบจะแตกสลายแล้ว

“ เราไม่กวนอี้แล้วกัน ไว้เจอกันใหม่นะ โชคดีนะจ้ะ “

   จากนั้นเธอก้อเดินหันหลังออกไปจากตรงนั้น แต่ผมนี่สิ จากอารมณ์เมื่อกี้ที่กดกลั้นไว้ มันก้อแทบจะทะลักออกมาอีกแล้ว ผมเลยต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอีกที เพื่อที่จะได้ระบายอารมณ์ออกมา ทำไมนะ ??? ทำไมจิตใจผมถึงได้อ่อนแอขนาดนี้ แค่ได้ยินว่าเค้าจะอยู่ด้วยกันแค่นี้ ทำไมผมต้องรู้สึกเหมือนหัวใจผมแตกสลายอน่างนี้ ผมอยากจะเข้มแข็ง เข้มแข็งให้มากกว่านี้ เพื่อตัวผมเอง ไม่งั้นแลว้ คนที่เจ็บปวดที่สุด คงไม่พ้นผมแน่ๆ ทำไมนะ ????

   ผมพยายามร้องมันออกมาให้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ จากนั้น ผมจะได้ไม่ต้องรู้สึกอย่างนี้อีก ผมอยากจะไล่ความรู้สึกบ้าๆนี้ออกไปนัก จากนั้น ชีวิตผมต้องดำเนินต่อไป โดยที่ ไม่มีผู้ชายคนนั้นอีก ผมต้องทำให้ได้ ว่าแล้วผมก้อล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แล้วออกไปรับแขกในงาน ในสภาพ ที่พยายามให้ปกติที่สุด

   และแล้ว งานเลี้ยงวันหมั้นของผม ก้อผ่านพ้นไปด้วยดี ทุกฝ่ายแฮปปี้กันมาก ต้งเองดูจะมีความสุขที่สุด ส่วนผมก้อ พยายามเท่าที่จะทำได้ พอแขกเหรื่อกลับหมดแล้ว พวกเราก้อช่วยกันเคลียร์ร้านและสถานที่ แต่ต้งเดินมาบอกผมให้ไปพักผ่อนซะ เพราะผมก้อเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ตอนแรกผมก้อดึงดันที่ขะช่วยทุกคนทำ แต่เสียงเรียกร้องจากทุกๆคนให้ผมกลับไปพักผ่อนมากกว่า ผมเลยต้องยอมไปแต่โดยดี โดยที่ต้งเป็นคนเดินมาส่งผมที่บ้านพักหลังร้านอาหาร

   พอต้งเดินกลับไปที่ร้านแล้ว ผมก้อเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้านบน ในใจก้อคิดอะไรเหม่อๆไปเรื่อยเปื่อย ไม่มีแก่นสาร ทำไมนะ เวลาผมอยู่คนเดียว ผมถึงได้รู้สึกเหงาอย่างนี้ ผมรู้สึกว่า ผมต้องการใครสักคน มาอยู่ข้างๆ แต่คงเป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้จริงๆ

“ อี้ อี้เป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าเศร้าอย่างนั้นละครับ “ เสียงผู้ชายคนนึงพูดขึ้นมาจากด้านหลังของผม ผมเลยตกใจมาก ผมไม่คิดว่าจะมีใครอยู่ในห้องของผม ผมเลยหันหน้าไป แล้วก้อต้องตะลึงอีก.....

[i_lost in..]

 


โดนตัดฉึบ


ถึงจะช้าแต่ก็  นะค๊ะ

รออ่านต่อ 

 

[maew189870]

ดิวมาแล้ว

เย้

เย้

เย้

พระเอกของเรา

[Rafael]

 

ง่ะ เป็นกำลังใจให้พี่อี้ พี่ดิวมาด่วนนนนนนน

โอ๊ยลุ้นระทึกจริงๆ

 

[jokirito]

   โอยยยยย สับสนๆๆๆๆๆ

[Phelyra]

กำ...ค้างอะไรเช่นนี้หนอ 

[win200]

 

ไม่รู้จะสงสารใครดีอ่ะ

เครียดม๊ากๆ 

มาต่ออีกน่ะครับป๋ม


 

[luzileas]

 อ๊า.....ค้างอีกแล้วอ่ะ

  พี่อเล็กรับมาต่อด่วนเลยนะค่ะ