นั่งรอสักพัก น้าเนตรยังไม่มา และผมรู้สึกปวดห้องน้ำขึ้นมา ผมเลยออกไปเข้าห้องน้ำด้านนอก แล้วพอเข้าห้องน้ำเสร็จ ผมก้อเดินกลับมาที่ห้องแต่งหน้า แต่น้าเนตรก้อยังไม่มา สงสัยเค้าจะยังไม่ได้เครื่องสำอางมั้ง ผมเลยนั่งเล่นไปเรื่อยๆ ไม่นานนัก ผมก้อก้อได้ยินเสียงเปิดประตูและมีคนเดินเข้ามา แล้วปิดประตูตามเดิมไว้ตามเดิม แต่ผมได้ยินเสียงเหมือนเค้ากดล็อค แต่ก้อไม่ได้เอะใจอะไร น้าเนตรคงต้องการความเป็นส่วนตัว ส่วนผมเองก้อนั่งหันหลังอยู่เลยไม่ได้หันไปมอง แต่ปากก้อพูดออกไปว่า
“ ผมนึกว่าน้าเนตร ไปซื้อเครื่องสำอางใหม่ยกเซ็ทมาแล้วนะเนี่ยะ นานขนาดนี้ มาครับมา มาแต่งหน้ากันเลยดีกว่า ผมรู้สึกว่างานใกล้จะเริ่มแล้วนะ เดี๋ยวเสร็จไม่ทันคนอื่นเค้านะครับ “ ผมแอบแซวไปขำๆ
“ ขอโทษทีครับ พอดีว่า ต้องรอเอาเครื่องสำอางที่เค้าใช้อยู่ มันเลยนานไปหน่อย ขอโทษนะครับ ที่ให้อี้รอนาน “
เอ๊ะ!!!! นี่มันเสียงผู้ชายนี่นา แล้วผมก้อรู้สึกคุ้นๆ กับเสียงของคนๆนี้มากๆด้วย ว่าแล้วด้วยความรวดเร็วตามที่สมองสั่ง ผมก้อหันหน้าไปมองเจ้าของเสียงนั้น........
ไม่นะ....... มันต้องไม่ใช่สิ เค้า เค้าคนนี้ เจ้าของเสียงๆนี้ ใช่เลย เค้าคือคนที่ผมไม่อยากจะเจอที่สุดในเวลานี้ เค้าคือคนที่ผมพยายามหนีให้ไกลที่สุดในเวลานี้ ไม่นะ เค้าเข้ามาได้ยังไงกันเนี่ยะ ?????
“ นาย นาย นายมาได้ยังไง “ ผมพูดไปด้วยความตกใจสุดๆ แต่ผมก้อทำเหมือนกับว่าไม่ได้ตกใจอะไรมาก ผมต้องควบคุมสติตัวเองไว้ให้ได้มากที่สุด
“ ก้อเดินเข้ามาทางประตูนี่ไง อี้ไม่เห็นเหรอครับ “ มันตอบกวนๆ เหมือนจะแกล้งยั่วผม
“ ไม่ใช่ ชั้น ชั้นหมายถึง นายมาหาชั้นได้ยังไง หรือว่า หรือว่านายกับ นายกับ ..... “ ผมคาดเดาไปต่างๆนานา ใช่สิ มันจะรู้ได้ไงว่าผมอยู่ที่นี่ ที่ห้องแต่งตัวนี้ ถ้าไม่ใช่ว่า มีคนที่รู้ว่าผมอยู่ที่นี่จะบอกมันไป
“ ไม่ต้องไปว่าแม่ดิวหรอก ที่จริงแล้ว แม่ดิวเค้าก้อไม่เต็มใจนักหรอกนะ ที่จะให้ดิวมาเจออี้ที่นี่ เค้าห่วงอี้มากเลยนะ ห่วงว่าอี้จะโดนใครมาทำร้ายอีก แต่ดิวเป็นคนบังคับแกมขอร้อง ให้แม่ดิวพาอี้มาที่นี่ มาเพื่อให้ดิวได้พูดอะไรกับอี้บ้าง และดิวก้อได้บอกแม่ดิวไปว่า ไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยของอี้ ต่อจากนี้ไป จะไม่มีใครหน้าไหน ได้มาทำร้ายอี้ได้อีกแล้ว ดิวเอาหัวของดิวเป็นประกันเลย “ ไอ้ดิว ไอ้สาระเลว ที่มันบังคับให้แม่นัดผมให้มาที่นี่ เพื่อมาเจอมันเหรอ เลว เลวมากๆๆๆๆ
“ นายไม่ต้องมาพูดดี นายนั่นแหละตัวอันตราย ชั้นเกลียดนาย ชั้นไม่อยากอยู่ใกล้นาย ออกไปนะ ไม่งั้นชั้นจะเรียกให้คนมาช่วย “ ผมขู่ออกไป เพื่อป้องกันตัวเองจากไอ้ดิว
“ ร้องไปก้อไม่มีคนได้ยินหรอกครับอี้ ตอนนี้คนแถวๆนี้เค้าออกไปงานกันหมดแล้ว แล้วเพียงเพลงด้านนอกก้อดังจะตายไป เค้าไม่ได้ยินที่อี้ร้องหรอก แต่อี้ไม่ต้องกลัวนะครับ วันนี้ดิวมาดีจริงๆ ดิวอยากมาเจออี้อ่ะ อยากมาคุยกับอี้ อี้ให้โอกาสดิวได้คุยกับอี้หน่อยนะครับ แค่ครั้งเดียว แล้วดิวจะไม่ขออะไรอีกเลย “ ไอ้ดิวพูดเหมือนอ้อนวอน แล้วเดินมาใกล้ผม แต่ผมเดินหนีไปอีกทาง
“ ชั้นบอกให้นายออกไป ถ้านายไม่ออก ชั้นจะโทรเรียกต้งให้มาช่วย แล้วคราวนี้นะ ชั้นรับรองเลยว่า นายได้ตายแน่ “
ว่าแล้วผมก้อเอามือถือผมมากดเบอร์หาต้งทันที แต่ไม่ทันได้ดิวมันแย่งไปเสียก่อน จากนั้นมันก้อกดปิดเครื่องของผมไปเลย ผมพยายามจะยื้อแย่งเอาก้อไม่ได้ มันเร็วนัก จนผมมารู้ตัวอีกทีว่าตัวผมอยู่ใกล้กับมันเกินไป ผมเลยเดินถอยมาอีก ไอ้ดิวเลยพูดขึ้น
“ อี้ครับ ดิวขอแค่ครั้งเดียว ให้ดิวได้พูดอะไรบ้าง จากนั้นนะ อี้จะให้ไอ้ต้งมาฆ่า มาแกงดิวยังไง ดิวก้อยอม แล้วคราวนี้ ดิวก้อจะไม่ตอบโต้ และไม่หนีด้วย นะครับ ให้ดิวได้พูดเหอะนะครับ ดิวขอร้อง “ ไอ้ดิวทำสีหน้าอ้อนวอนมาที่ผม
“ ไม่ ไม่มีวัน ชั้นไม่ให้โอกาสนายอีกแล้ว เอามือถือชั้นคืนมานะ อย่าหาว่าชั้นไม่เตือน “ ผมเริ่มโกรธขึ้นมาแล้วครับ
“ อี้ครับ ดิวขอครั้งเดียว ครั้งเดียวจริงๆ แล้วต่อจากนี้ไป ดิวจะไม่มากวนใจอี้อีก นะครับ “ ไอ้ดิวยืนยันหนักแน่น
“ ไม่ ชั้นไม่เชื่อนายอีกต่อไปแล้ว นายไม่เคยรักษาคำพูดของนาย นายมันโกหก หลอกลวงตลอด ชั้นไม่เชื่อนาย นายออกไปเลยนะ ไม่งั้น ชั้นจะไม่เกรงใจแล้วนะ “
ผมพูดไปแบบกล้าๆกลัวๆ แต่น่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า เพราะว่าผมกลัวว่าไอ้ดิวมันจะทำร้ายผมอีกนะสิครับ
“ อี้ครับ คราวนี้ดิวให้สัญญาจริงๆ ว่า ถ้าอี้ยอมฟังดิวพูดสักนิด แค่นิดเดียว และหลังจากนั้น ดิวก้อจะออกไปจากชีวิตอี้ทันที “
น้ำเสียงไอ้ดิวมันดูเด็ดขาดอย่างที่มันพูดจริงๆ สายตามันก้อจ้องมาที่ผมอย่างแน่วแน่ จะว่าไป คำพูดของมัน ก้อทำให้ผมรู้สึกใจแป้วไปไม่น้อย ไม่สิ เราต้องไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดบ้าๆของมัน คำพูดที่มัยบอกว่า มันจะออกไปจากชีวิตผม ผมต้องดีใจใช่ไหม แต่ผมก้อต้องปลุกตัวเองให้ตื่นจากความคิดนี้ แล้วยังพูดต่อ
“ ชั้นจะรู้ได้ไง ว่านายจะออกไปจากชีวิตชั้นจริงๆ นายมีหลักประกันอะไร ถ้ามี แสดงให้ชั้นดูหน่อย ถ้าน่าเชื่อถือ ชั้นก้ออาจจะยอมรับฟังนาย.....แค่นิดเดียว “
“ มีสิ “
ว่าแล้วไอ้ดิวก้อหยิบของสิ่งนึงออกมาจากกระเป๋าหลังของมัน เป็นกระดาษอะไรไม่รู้มากมาย คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่ผมก้อไม่แน่ใจ แล้วมันก้อชูให้ผมดู
หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm) (อ่าน 900549 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก