หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[broke-back]

คนที่ใช่...ยังไงก็ใช่
อยู่วันยันค่ำ
ดื้อดึงฝืนใจไป....
ทรมานตัวเอง

  เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนในเรื่องก็แล้วกัน
เพราะชีวิต คือ ชีวิต

ขอบคุณครับ  อเล็กซี่

[seviophy]

จะรอฟังต่อนะงับ  ก็มันเป็นเรื่องเล่านี่เนอะ
ไม่รู้สิ ผมเห็นใจทุกคนนะ แต่ผมก็ไม่ชอบที่คนรัก แอบเก็บกดความทุกข์ไว้ไม่บอกอ่ะ
เพราะเวลาระเบิด ผมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้เพราะไม่ยอมบอก แต่เวลาทนไม่ไหว
ผมก็ผิดซะแล้วที่ไม่รู้อะไรเลย (เฮ้อ..

คุณพ่อทำเกินไป แต่ลูกผู้ชายจงยอมรับผิดเสีย กล้ารับกล้าทำเซ่ มาให้เมียออกหน้าเหรอ

ใครทำผิดเพราะเข้าใจผิด หรือ ไม่รู้ ก็อภัยโทษซักครึ่งนึงเหอะนะ แต่ทำโทษให้สาใจได้ไม่ว่ากัน

ไม่รู้สิ ต้องมานั่งปลอบญาติที่ชีวิตคู่แหลกเละกว่านี้ เลยรู้สึกเบาๆมั้ง... ..

แต่ถ้าจากใจจริงแล้ว......มาโซ มันต้อง คู่กับซาดิสม์  (เกี่ยวมะเนี่ย)

[ToRMoR]

มาต่อไวๆนะคับปู่เสื่อรอแล้ว อิอิแอบติดเรื่องนี้แบบถาวร!! เพราะอ่านมาแต่ตอนแรกๆ แล้วแฮปปี้มา แต่ขอค่าเย็นผ้าปูที่นอนหน่อยจิ อ่านตอนนี้อี้ถุกกระทำแล้วผมกำที่นอน จนมันขาดเลยง่ะ555+เครียดจัด

[jokirito]

   ผมอคติอะไรเหรอ ผมไม่ชอบคนแบบพ่อดิวก็บอกว่าไม่ชอบไง  จะให้ผมเห็นอกเห็นใจพ่อดิวอ่ะเหรอ  รอให้คุณประวิทย์แกเห็นอกเห็นใจลูกชายของแกก่อนละกันนะ  อิอิ 
 
คุณพ่อจะกลัวไรนักหนากะแค่ลูกชายเป็นเกย์เหมือนตัวเอง เชื้อมันไม่ทิ้งแถวหรอก  นี่มันยุคสมัยไหนแล้วดูซะมั่งดิ  พยายามบงการชีวิตลูกให้มีชีวิตแบบตัวเองรึไง  ตัวเองได้เมียดีๆแบบน้าเนตร  ครอบครัวยังบิดเบี้ยวขนาดนี้ ถ้าจะให้ดิวได้เมียแบบหลิงหลิงเนี่ย  สงสารลูกที่จะเกิดตามมาจริงๆ

ดิวเหมือนคุณประวิทย์มาก  แต่ขอให้เหมือนน้าเนตรสักครึ่งนึงเหอะ  อย่างน้อยดิวก็กล้ายอมรับตัวเองมากกว่าคุณประวิทย์

[CYPINUS]

^
^
^
^
เห็นด้วยกับรีบน พ่อดิวไม่กล้ายอมรับความจริง

[Alexie333]

คร๊าบบบบบ  เห็นด้วยกับทุกคนนะคับ แต่เราจะไม่ขัดแย้งกันนะคับ รักกันไว้เถิด เราอ่านเรื่องเดียวกัน  อิอิ  ยังไงๆ เดือนหน้าผมจะเอานิยายเรื่องใหม่ๆ มาให้เลือกอ่านกันนะคับ แบบว่าเยอะจัด อิอิ

[railay]

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ 

[ToRMoR]

 ผมอคติอะไรเหรอ ผมไม่ชอบคนแบบพ่อดิวก็บอกว่าไม่ชอบไง  จะให้ผมเห็นอกเห็นใจพ่อดิวอ่ะเหรอ  รอให้คุณประวิทย์แกเห็นอกเห็นใจลูกชายของแกก่อนละกันนะ  อิอิ 
 
คุณพ่อจะกลัวไรนักหนากะแค่ลูกชายเป็นเกย์เหมือนตัวเอง เชื้อมันไม่ทิ้งแถวหรอก  นี่มันยุคสมัยไหนแล้วดูซะมั่งดิ  พยายามบงการชีวิตลูกให้มีชีวิตแบบตัวเองรึไง  ตัวเองได้เมียดีๆแบบน้าเนตร  ครอบครัวยังบิดเบี้ยวขนาดนี้ ถ้าจะให้ดิวได้เมียแบบหลิงหลิงเนี่ย  สงสารลูกที่จะเกิดตามมาจริงๆ

ดิวเหมือนคุณประวิทย์มาก  แต่ขอให้เหมือนน้าเนตรสักครึ่งนึงเหอะ  อย่างน้อยดิวก็กล้ายอมรับตัวเองมากกว่าคุณประวิทย์

          แน๊ะๆบอกไม่อคติแต่บอกไม่ชอบ  นั่นแหละเรียกอคติเด๋วตบด้วยปากรุย  
จริงๆก็คิดเหมือนกันนิ เพราะเหมือนพ่อครึ่งน้าเนตรครึ่ง อิอิ จริงๆผมก็ไม่ชอบพ่อดิวแหละ แต่พอมองอย่างเป็นกลางๆนะนึกถึงเกย์สมัยรุ่นพ่อแม่เราคงต่างจากรุ่นเราเยอะ สมัยเรามันเปิดทำอะไรก็คงไม่มีปัญหาใช่ม่ะ แต่สมัยพ่อแม่เรานี่คงลำบากไม่น้อยถ้าคิดจะใช้ชีวิตแบบเกย์ (พ่อผมก็เป็นไบมาก่อนจะแต่งงานกับแม่55+เอาพ่อมาขายอีกตรู)  จะว่าพ่อดิวขี้ขลาดก็คงใช่ แต่เหมือนกับตัวเขาก็พยายามจะทำหน้าที่ให้ดี่ที่สุดเช่นกัน
เชื้อมันไม่ิทิ้งแถวๆแหละ
         มองในแง่ของทุกฝ่ายมันก็น่าเห็นใจนะเพียงแต่การกระทำกับผลกระทบมันเกิดขึ้นเกินคาดมั้ง เพราะคนทำดันไม่คิดให้กว้่างๆก่อนตัวจะทำอะไร ด้วยความประมาท ผลกระทบเลยเป็นเช่นนี้แล สงสัยจะได้เกาะติดเรื่องนี้ไปอีกนานเพราะอ่านตั้งแต่แรกๆยังจำได้เลยเนื่องจากความรู้สึกมันติดค้างอยู่ตลอดตอนอ่าน..........มาต่อไวๆนะจ๊ะ
"ความรัก"เนี่ยมันมีทั้งผลดีและผลเสียจริงๆแฮะ รักของพ่อแม่ รักของลูก รักของเรา หรือจะเรียกว่าเห็นแก่ตัวดี หรือจะเรียกว่ารักไม่ถูกวิธีดี หรือจะเรียกว่าอารมณ์์ชั่ววูบ ดูๆไปก็ดาบสองคนดีๆนี่เนอะ เฮ้อ......ยิ่งพูดมากยิ่งถอนหายใจ

[jokirito]

  ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ระทมขื่นขม ชั่วนิรันดร์    (ตือโป๊ยก่ายมาเองเลยงานนี้ อิอิอิ)

                                                         

[Alexie333]

 







“ น้าอึ้ง ทึ่ง และตกใจมาก กับการกระทำของเค้า น้าไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร แต่หลังจากนั้น เค้าก้อกำลังจะเดินไปจากตรงนั้น น้าเลยขอถามเค้าครั้งสุดท้ายว่า ตกลง เค้าสองคน เคยมีอะไรกันไหม “  น้าเนตรหยุดพูด แล้วเช็ดน้ำตาตัวเอง ส่วนผม ก้อนั่งอึ้งฟังเรื่องราวที่น้าเนตรเล่าอยู่

“ เค้าตอบน้ามาแค่ว่า ตลอดเวลา ที่น้าแต่งงานกับสามีของน้า เค้าไม่เคยมีอะไรกันเลย และเค้าไม่เคยนอกใจน้าด้วย เค้าตอบได้แค่นี้ และเค้าก้อขอให้น้า ให้อภัยสามีน้าด้วย สามีน้าไม่เคยทำอะไรผิด ที่เค้าหายไปบ้าง เพราะว่า เวลาเค้ามีปัญหา เค้าไม่กล้าที่จะมาพูดกับน้าก้อเท่านั้นเอง สามีของน้าไม่เคยนอกใจ หรือไปมีอะไรกับคนอื่นเลย เค้ายืนยัน หลังจากพูดจบ เค้าก้อเดินจากน้าไปโดยที่ไม่หันหลังกลับมามองน้าอีกเลย และหลังจากนั้น น้าเองก้อไม่ได้เจอเค้าอีก “

“ พอน้ากลับมาบ้าน น้าก้อเก็บตัวเองเงียบ นั่งคิดทบทวนเรื่องต่างๆ ที่ได้ฟังมา นี่เหรอ คือสิ่งที่น้าคิดไปเองต่างๆนานา ว่าเค้าไปมีคนอื่น แต่มันไม่ใช่เลย มันเป็นอะไรที่เหนือคาดกว่านั้นมาก มันเป็นความเลวร้ายสำหรับน้าที่ได้รู้เรื่องนี้ น้าไม่รู้ว่า คุณอเนกเค้าต้องการที่จะมาช่วยเคลียร์เรื่องน้ากับสามีของน้า หรือว่าทำให้มันแย่ลงกันแน่ ทำไมนะ ถ้าสามีน้ามีปัญหา ทำไมเราไม่มาคุยกัน แต่กลับไปหาอีกคน อีกคนที่แต่ก่อนที่จะแต่งงานกับน้า เค้าสองคนเคยคบกันด้วย มันคงจะรู้สึกหึงอยู่หรอก ถ้าเค้าอีกคนนึงเป็นผู้หญิง แต่นี่ไม่ใช่เลย เค้าทั้งสองคนเป็นผู้ชายด้วยกัน แล้วมันยังไงละ ตกลงมันเป็นยังไวกันแน่ น้ารับไม่ได้ น้าบอกตรงๆเลยว่าน้ารับไม่ได้ “

“ ถึงแม้คุณอเนกเค้าจะยืนยันมาว่า เค้าสองคนไม่เคยมีอะไรกันเลย ตลอดระยะเวลาที่น้าแต่งงานกับสามีของน้า แล้วก่อนหน้านั้นล่ะ เค้าก้อไม่ได้พูด แต่ถึงยังไง น้าก้อรับไม่ได้อยู่ น้ารับไม่ได้เลย ฮือๆๆๆ “ น้าเนตรหยุดพูดแล้วก้มหน้าร้องไห้โฮ เหมือนคนที่เสียใจมากๆ ผมเองก้อเริ่มรู้สึกสงสารกับชะตากรรม ของครอบครัวนี้แล้วล่ะครับ

“ คืนนั้น น้านอนไม่หลับ ทั้งคืนเลย เฝ้านั่งคิด นั่งถามกับตัวเองว่า ตกลงว่า น้าจะเอายังไงกันแน่ น้าสับสนไปหมด จนเช้าวันต่อมา สามีของน้า เค้าก้อกลับมาหาน้าที่บ้าน ตอนนั้น น้าเองก้อสับสน งงงวยไปหมด พอเค้ามาเจอน้า เค้าเหมือนกับว่า ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นว่า มีใครมาหาน้า ใช่สิ คุณอเนกคงไม่ได้บอกเค้าไป จากนั้นเค้าก้อมาขอโทษน้าเรื่องที่ผิดน้า มาหาน้าไม่ได้ เพราะว่าเค้าติดงานมาไม่ได้จริงๆ จากนั้นเค้าก้อมาขอให้น้าอภัยในสิ่งที่เค้าทำให้น้าเข้าใจผิด แต่ในสมองน้าตอนนั้น มันไม่รับฟังอีกแล้ว “

“ ทันใดนั้น น้าก้อโพร่งออกไปว่า เมื่อคืนนี้ คุณอเนกได้มาคุยกับน้าแล้ว “

“ เค้าดูอึ้งไปทันที เค้าคงไม่คิดว่าคุณอเนกจะมาหาน้า แล้วเค้าก้อถามน้าว่า คุณอเนก พูดอะไรบ้าง “

“ น้าตอบไปว่า เค้าพูดทุกอย่าง เกี่ยวกับความสัมพันธ์ ระหว่างสามีของน้า กับคุณอเนก น้าเองก้อไม่รู้อะไรมาดลใจให้พูดไปอย่างนั้น สามีของน้า หน้าเสียไปทันที เหมือนเค้าจะช็อค กับสิ่งที่น้าบอกออกไป “

“ เค้าก้อระล่ำระลั่ก พูดออกมาว่า มันไม่ใช่อย่างที่น้าเข้าใจ นะ เค้าอธิบายได้ แต่น้าไม่ยอมฟัง เพราะว่าอารมณ์น้าตอนนั้นมันพุ่งแล้ว มันไม่ใช่การนอกใจธรรมดา แต่มันเป็นอะไรที่วิปริตมาก สำหรับน้าในตอนนั้น น้าเลยด่าเค้าไปสารพัด น้าทั้งโกรธ ทั้งอาย ทั้งรู้สึกขยะแขยง แต่เค้าก้อไม่ได้ตอบโต้ หรือว่าพูดอะไรกลับมาเลย น้าเลยทำอะไรไม่ถูก น้าเลยไล่เค้าออกจากบ้านอีกครั้ง และคราวนี้ เค้าก้อยอมไปแต่โดยดี แต่เค้าก้อบอกว่า เค้าจะกลับมาอีก “ น้าเนตรหยุดเช็ดน้ำตา แล้วพูดต่อ

“ ช่วงนั้น น้ายอมรับว่าเครียดมาก จนแทบไม่อยากเจอหน้าใครๆเลย ลูกเต้าก้อไม่ได้สนใจ น้ามัวแต่ห่วงความรู้สึกของตัวเอง ห่วงหน้าตาในสังคมของตัวเอง ว่ามันจะเป็นยังไง ถ้าคนอื่นได้มารับรู้ว่า ครอบครัวของน้า เกิดเหตุการณ์บ้าๆอย่างนี้ขึ้น น้าเครียดมาก จนมีช่วงนึงน้าต้องไปปรึกษาจิตแพทย์เลยทีเดียว เพื่อรักษาอาการนี้ “

“ หลังจากนั้นไม่นานนัก สามีของน้าเค้าก้อกลับมาอีก เค้าอบกว่า วันนี้เค้าต้องเคลียร์ทุกอย่างให้มันจบ แล้วน้าก้อต้องห้ามหนีอีกต่อไป ตอนนั้น อารมณ์น้าเริ่มปกติแล้ว น้าเลยยอมคุยกับเค้า เพราะน้าก้อพร้อมแล้วเช่นกัน “

“ การคุยกันวันนั้น เป็นอะไรที่เครียดมาก เค้าสารภาพมาหมดทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องของเค้าในอดีต และเค้าก้อบอกว่า หลังจากแต่งงานกับน้าแล้ว เค้าไม่เคยนอกลู่นอกทางเลย ช่วงที่หายไป อาจจะเพราะเครียดเรื่องงาน เลยอยากไปหาเพื่อนเก่าบ้าง เพื่อระบายความทุกข์ และพอเค้าพูดทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว เค้าก้อขอโทษน้า และขอโอกาส ที่จะเริ่มต้นกันใหม่ เริ่มชีวิตครอบครัวใหม่ แล้วลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น และเค้าสัญญาว่า จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้อีก “

“ ในใจน้าตอนนั้น มันเริ่มชินชาแล้ว น้าเลยบอกไปว่า เค้าจะขอโทษน้าเรื่องไหน เรื่องที่ว่าเวลามีเรื่องชอบหายไป หรือว่าเรื่องแอบไปหาแฟนเก่าที่เป็นผู้ชาย “

“ เค้าชะงักไปทันที แต่น้าก้อรุกต่อ บอกเค้าไปว่า โอกาสนะ ไม่ได้มีกันทุกคน ครั้งนี้ น้าให้โอกาสเค้าในฐานะ พ่อของลูก ไม่ใช่ในฐานะสามีของน้าอีกต่อไป ฉะนั้น เราจะอยู่กันในนาม เพื่อหน้าตาทางสังคม และเพื่อลูกๆ แต่ทางพฤตินัยแล้ว เราได้แยกทางกันแล้ว โดยที่น้าได้ขอแยกห้องมาอยู่ห้องคนเดียว แลกกับการที่ให้เค้าได้กลับมา “

[beernp]

รออ่านนะครับ

[CYPINUS]

ตอนนี้สงสารน้าเนตร 

หรือสาเหตุมันจะมาจากน้าเนตร ที่ไม่ยอมคืนดีกับพ่อของดิว
พ่อของดิวก็เลยเกลียดเกย์ไปเลย
และไม่อยากให้ลูกเป็นเหมือนตัวเอง
เลยทำทุกวิถีทาง ที่จะขัดขวางดิวกับอี้
เพราะกลัวว่าชีวิตครอบครัวของดิว จะไม่สมหวังเหมือนตัวเอง 

[broke-back]

 
ชีวิตคน

อีรุงตุงนังดีแท้

สงบสุขหาได้ยาก

[jokirito]

อะไรเอ่ยยยย  บูดๆ เบี้ยวๆ
















เฉลย  ก็ครอบครัวเจ้าปัญหานี่ยังไงล่ะ  เหอะๆ

[anawas]

ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าต้องการจะสื่ออะไร...หรือตรูโง่วะ

[maew189870]

 
พี่อี้คับ ให้โอกาศ พี่ดิวหนอยนะคับ
ชักครั้งก็ยังดี
นะคับ
นะคับ
 

[kny]

เรื่องบางเรื่องมันพูดยาก
เรื่องบางเรื่องเมื่อเสียไปแล้วก็ยากจะเหมือนเดิม แม้กลับมาได้ ก็ไม่เหมือนเดิม (แต่เราทำให้ดีกว่าเก่าได้)
และเรื่องบางเรื่องแม้จะมองเห็นทางออกก็ใช่ว่าจะหลุดออกจากอุโมงค์นี้ไปได้หลุด

[Alexie333]

 







“ ในใจน้าตอนนั้น มันเริ่มชินชาแล้ว น้าเลยบอกไปว่า เค้าจะขอโทษน้าเรื่องไหน เรื่องที่ว่าเวลามีเรื่องชอบหายไป หรือว่าเรื่องแอบไปหาแฟนเก่าที่เป็นผู้ชาย “

“ เค้าชะงักไปทันที แต่น้าก้อรุกต่อ บอกเค้าไปว่า โอกาสนะ ไม่ได้มีกันทุกคน ครั้งนี้ น้าให้โอกาสเค้าในฐานะ พ่อของลูก ไม่ใช่ในฐานะสามีของน้าอีกต่อไป ฉะนั้น เราจะอยู่กันในนาม เพื่อหน้าตาทางสังคม และเพื่อลูกๆ แต่ทางพฤตินัยแล้ว เราได้แยกทางกันแล้ว โดยที่น้าได้ขอแยกห้องมาอยู่ห้องคนเดียว แลกกับการที่ให้เค้าได้กลับมา “

“ ตอนแรก สามีน้า เค้าก้อไม่ยอมหรอก แต่น้าไม่ให้โอกาสให้เค้าเลือกมากนะ และยังได้ขู่ไปอีกว่า ถ้าไม่เลือก น้าจะตัดโอกาสเค้า เค้าดูจะเสียใจมากๆ ถามว่า น้าจะไม่ให้อภัยเค้าเลยเหรอ น้าเลยตอบไปว่า ทุกอย่าง มันไม่ได้เกิดมาจากน้า ทุกอย่างมันเกิดมาจากความวิปริตของเค้าเพียงคนเดียว และที่จริงแล้ว น้าก้อรู้สึกสะอิดสะเอียนเค้ามาก แต่ที่ทำไป เพราะลูกทั้งนั้น “

“ หลังจากที่น้าพูดไป ภาพที่น้าเห็นตรงหน้า เป็นครั้งแรกที่น้าเห็นน้ำตาของลูกผู้ชายคนนึง ที่เหมือนกับว่า เค้ารู้สึกเสียใจ จนแทบจะตายให้ได้ แต่ตอนนั้น น้าไม่รู้เป็นอะไร ใจแข็งท่าเดียว จนเค้า ต้องยอมทำตามที่ข้าขอทุกอย่าง โดยไม่มีเงื่อนไข แล้วเราก้อกลับมาสู่สภาพปกติ ในแบบที่ไม่ปกติในใจของเรา “

“ หลังจากนั้น เค้าก้อทำตัวปกติ ไม่เคยหายไปไหนอีก ยังคงทำงานหนักเหมือนเดิม เหมือนเพื่อที่จะลืมเรื่องราวต่างๆ น้าเองก้อเช่นใจ ปากน้าก้อบอกว่าจะลืม แต่ใจของน้ายังคงเก็บไว้ตลอดเวลา มันยังคงกัดกินใจน้าเรื่อยมา จนน้าก้อต้องหาทางออกให้กับตัวเอง ด้วยการ ทำงานเพื่อสังคม ออกงานให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะลืมเรื่องราวทุกอย่าง ให้ได้เร็วที่สุด “

   พูดจบน้าเนตรก้อหันมาจับมือกับผมอย่างนุ่มนวล ตาก้อจ้องมองผม เหมือนจะขอความเห็นใจ

“ เราทำสิ่งที่ผิดพลาดมาก ปากเราก้อบอกว่าทำเพื่อครอบครัว แต่เรามัวแต่คิดถึงตัวเอง ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ จนลืมลูกๆของเราที่ต้องดูแล น้าทำงานหนัก และออกงานบ่อย จนแทบจะไม่ได้เจอหน้าลูกๆเลย เราแทบไม่ได้รับรู้ความเป็นไปของลูกเลย เพรามัวแต่คิดว่า พวกแกคงจะเข้าใจ แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเลย ดอม อาจจะโชคดีหน่อย ที่มีญาติคนอื่นมารับไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม ซึ่งพวกน้าก้อยอม ไหนจะเจ้าแบม ที่ปู่กับย่าเค้ารักมาก เค้าก้อเอาไปเลี้ยงเองเกือบจะตลอดเวลา ส่วนดิวกับฝ้ายนะเหรอ ฮือๆๆๆๆ “ น้าเนตรเหมือนกับจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ร้องไห้ออกมาอีก

“ น้าไม่เคยรู้เลยว่า ลูกน้าสองคนนี้เค้าอยู่กันยังไง น้าคิดว่าเด็กๆสองคนนี้ คงจะอยู่กับพี่เลี้ยงที่บ้านได้ เลยไม่ได้สนใจอะไรนัก จนเมือ่ไม่นานนัก น้าเพิ่งมารู้เองว่า ลูกของน้าเค้าเป็นอยู่กันยังไง ฮือๆๆๆ น้าไม่เคยรู้เลย ว่าพวกเค้าเหงากันแค่ไหน ที่ต้องอยู่กันลำพัง ในบ้านหลังใหญ่โต ที่แทบไม่มีความอบอุ่นเลย พ่อแม่ก้อมัวแต่ทำงานของตัวเอง โดยที่ไม่สนใจลูก ฮือๆๆๆๆ น้า น้าผิดเองอี้ ถ้าน้าไม่มัวแต่คิดถึงความรู้สึกของตัวเอง แล้วหันมาใส่ใจความรู้สึกของลูกๆน้าบ้าง น้าคงจะมีเวลาอบรมบ่มนิสัยพวกเค้ามากกว่านี้ และพวกเค้าคงจะไม่ใช่คนแบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ เค้าคงจะมีความสุข กับครอบครัวที่เค้าอยู่ เราทุกๆคนก้อจะมีความสุขกันไม่ต้องเสาะแสวงหาความรักจากที่อื่นหรอก และคงไม่เกิดเรื่องราวร้ายๆอย่างนี้แน่ๆ ฮือๆๆๆ “

   น้าเนตรพรั่งพรูความในใจออกมา เหมือนกับไม่เคยระบายที่ไหนมาก่อน

“ จนเวลาผ่านไปเป็นสิบๆปี เราก้ออยู่ของเราไปอย่างนั้น โดยที่คนภายนอกจะเหมือนว่าเรายังรักกันอยู่ แต่ไม่ใช่เลย ไม่ใช่ว่าสามีน้าจะไม่พยายามนะ แต่เป็นน้าเองนั่นแหละ ที่ปิดกั้นโอกาสเค้ามาตลอด “

“ แต่อี้รู้ไหม ว่าน้าแทบจะไม่เคยมีความสุขกับชีวิตของน้าเลย เหมือนกับว่าน้าถือ น้าแบกอะไรไว้มานานเกินไปแล้ว แต่น้าก้อยังไม่ยอมวาง ด้วยอะไรหลายๆอย่าง จนน้าได้มาเจอหนูนะอี้ หนูทำให้ความคิดของน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก หนุทำให้น้ารู้จักอีกด้านนึงของชีวิต แล้วจากนั้น น้าก้อมารับรู้ว่า ลูกของน้า เค้าได้มาหลงรักหนูเต็มเปา ทั้งๆที่เค้าก้อไม่ได้บอกน้าหรอก แต่น้าเป็นแม่ น้ารู้ของน้าเอง

“ แต่ก้อแปลกนะ ที่ตอนนั้นน้าไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจเลย น้ากลับรู้สึกยินดี ที่ลูกน้ารู้จักรัก รู้จักเอาใจใส่คนที่เค้ารัก ไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไงก้อตาม อีกอย่างหนูก้อเป็นคนดี เป็นคนน่ารัก กตัญญูต่อพ่อแม่ มันทำให้น้าลืมคิดเรื่องเพศ เรื่องหน้าตาทางสังคมไปเลย แล้วน้าก้อน้ากลับมาคิดว่า ชีวิตคนเรา มันสั้นแค่นี้ ทำไมเราไม่หาความสุขให้กับชีวิตเรา หรือ กับคนที่เรารักให้มากกว่านี้ จากนั้นมา น้าเลยเริ่มเปลี่ยนความคิดของตัวเอง และยิ่งน้าได้เจอหนูบ่อยๆ ได้ทำดีกับหนู มันเหมือนกับว่า น้าได้ไถ่บาปให้กับตัวเองกับเรื่องที่เคยขึ้นในอดีต กับเรื่องร้ายๆ ที่น้าได้เคยทำลงไป “

“ อี้ หนูเป็นคนดี คนดีมากๆ ที่น้าได้พบเจอมาอยู่น้อยนิด ในสังคมเน่าๆนี้ น้ายินดีมากนะ ถ้าหนูกับดิวจะรักกัน แต่ ฮือๆๆๆๆ ทุกอย่าง ทุกอย่างมันสายไปเสียแล้ว น้า น้าได้ทำมันพังทุกอย่าง ฮือๆๆๆๆ น้ามันผิดเอง น้ามันโง่เอง ฮือๆๆๆๆ “

   น้าเนตรร่ำไห้ ปริ่มจะขาดใจให้ได้ ผมเองเห็นดังนั้นก้อกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว และยังเข้าสวมกอดน้าเนตรอีก เพื่อเป็นการปลอบ ทำไมนะ ทำไมชีวิตที่คนเราคิดว่าสมบูรณ์แบบทุกอย่าง มันจะออกมาเป็นอย่างนี้ได้

“ ถ้าน้ายอม ยอมให้โอกาสกับสามีของน้าจริงๆ ถ้าน้ายอมรับเค้า และเข้าใจว่า ทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้ว และยอมเริ่มต้นใหม่ ทุกอย่างมันคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก ฮือๆๆๆๆ น้ามันผิดเอง ที่ใจแข็ง ถือทิฐิของตัวเองเป็นใหญ่ จนมันส่งผลมาจนถึงปัจจุบันนี้ แล้วตอนี้ น้าก้อกำลังรับกรรมที่น้าทำอยู่ ฮือๆๆๆ น้าเสียใจอี้ น้าไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้เลย ฮือๆๆๆ “ น้าเนตรทั้งร้อง ทั้งกอดผมไว้แน่น ผมเองก้อพยายามปลอบเค้าอยู่ เลยพูดไปว่า

[CYPINUS]

น้าเนตรเป็นคนมีทิฐิสูงนะ แล้วมาเสียใจที่หลัง 
แล้วอี้จะได้ข้อคิดอะไร จากเรื่องเล่าของน้าเนตรบ้างป่าว?
อี้ก็มีทิฐิมากเหมือนน้าเนตรตอนนั้นเลยนะ
หลังจากได้ฟังเรื่องนี้แล้วขอให้อี้ใจอ่อนลงซักนิดเถอะนะ 

[olar74]

กำลังอ่านมาได้ครึ่งทาง ...

แล้วจะรีบตามมาให้ทันน่ะ ...

รอด้วยหล่ะ 

[broke-back]

น้าเนตรกำลังจะบอกให้อี้รู้ว่า
ความมีทิฐิกับความรัก...คนรัก
มันจะมีแต่ความเจ็บปวดตามมา
ทั้งในปัจจุบันและอนาคต

ใช่มั้ยครับ....น้าเนตร

อี้อาจจะฟังแล้วเข้าใจ
แต่...จะทำตามนั้นหรือเปล่า
อันนี้ก็ไม่มีใครรู้

ขอบคุณครับ  อเล็กซี่

[thaitanoi]

ครอบครัวน้าเนตรช่างยุ่งเหยิงดีแท้ 

[ToRMoR]

ช่วยบอกนู๋ทีว่าตอนจบมีใครล้มหายตายจากมั้ย นู๋กลัวววว

[jokirito]

ดิวเป็นยังไงบ้างหนอ 

[DWBY]

อ่านๆไปก็คิดนะว่าน้าเนตรเค้าต้องการจะสื่ออะไร
เราคิดว่าน้าเนตรเค้าอยากจะสื่อว่าทิฐิที่เรามีอ่ะ
ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขหรอก
จะสื่อถึงอี้ละมั้ง
อี้ก็อย่ามีทิฐิน้าาาา
เปิดใจให้คนผิดมั่ง
ถ้าเค้าสำนึกจริงๆ
เราก็ควรให้โอกาสคนไม่ใช่หรอ
หึหึ  ไม่ค่อยจะ

[maew189870]

พี่อี้คับ
ผมติดตามทุกวันเลยนะคับ
ผมอยากให้
พี่อี้ให้โอกาศพี่ดิวชักครั้งอ่ะคับ
 
นะคับพี่

 

[Alexie333]

เชียร์กันต่อไป



ไอ้ดิวนี่ แม่ยกมันเยอะ วุ้ยยยยยย



หมั่นไส้ ชิส์




 

[Alexie333]

 





“ อี้ หนูเป็นคนดี คนดีมากๆ ที่น้าได้พบเจอมาอยู่น้อยนิด ในสังคมเน่าๆนี้ น้ายินดีมากนะ ถ้าหนูกับดิวจะรักกัน แต่ ฮือๆๆๆๆ ทุกอย่าง ทุกอย่างมันสายไปเสียแล้ว น้า น้าได้ทำมันพังทุกอย่าง ฮือๆๆๆๆ น้ามันผิดเอง น้ามันโง่เอง ฮือๆๆๆๆ “

   น้าเนตรร่ำไห้ ปริ่มจะขาดใจให้ได้ ผมเองเห็นดังนั้นก้อกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว และยังเข้าสวมกอดน้าเนตรอีก เพื่อเป็นการปลอบ ทำไมนะ ทำไมชีวิตที่คนเราคิดว่าสมบูรณ์แบบทุกอย่าง มันจะออกมาเป็นอย่างนี้ได้

“ ถ้าน้ายอม ยอมให้โอกาสกับสามีของน้าจริงๆ ถ้าน้ายอมรับเค้า และเข้าใจว่า ทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้ว และยอมเริ่มต้นใหม่ ทุกอย่างมันคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก ฮือๆๆๆๆ น้ามันผิดเอง ที่ใจแข็ง ถือทิฐิของตัวเองเป็นใหญ่ จนมันส่งผลมาจนถึงปัจจุบันนี้ แล้วตอนี้ น้าก้อกำลังรับกรรมที่น้าทำอยู่ ฮือๆๆๆ น้าเสียใจอี้ น้าไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้เลย ฮือๆๆๆ “ น้าเนตรทั้งร้อง ทั้งกอดผมไว้แน่น ผมเองก้อพยายามปลอบเค้าอยู่ เลยพูดไปว่า

“ น้าเนตรไม่ผิดหรอกครับ ไม่มีใครผิดทั้งนั้น ทุกอย่าง มันเป็นไปตามกรรมของใครแต่ละคนที่ได้ทำลงไป ถึงแม้ว่าอี้จะเคยคิดว่า อี้ได้ไปทำอะไรให้ใครมารึเปล่า ทำไมอี้ต้องมารับกรรมนี้ด้วย แต่ช่างเหอะครับ อี้ไม่โทษคุณน้า กับสามีคุณน้าแล้ว คุณน้าอย่าร้องไห้เลยนะครับ ไหนๆเรื่องมันก้อผ่านไปแล้ว แล้วคุณน้าก้อไม่ได้ตั้งใจด้วย อี้เข้าใจนะครับ “

“ น้าไม่ผิดได้ยังไงอี้ “ น้าเนตรพูด พรางดันตัวออกจากผม แล้วมองหน้าผม

“ วันนั้น พอน้ารู้เรื่องของดิว น้าก้อเข้าไปต่อว่าเค้า ที่ทำอย่างนั้นได้ยังไง ทำไมไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดี เค้าเองก้อตอบโต้น้ามาเหมือนกันว่า น้าเองก้อน่าจะรู้เหตุผลดี ว่าทำไมเค้าถึงได้ทำอย่างนั้น เค้าบอกว่า เค้าไม่อยากให้ลูกเค้าต้องมาตกสภาพเดียวกันกับที่เค้าเคยเจอ เค้ารู้ว่ามันทรมานแค่ไหน เค้าไม่อยากให้ลูกของเค้าต้องมาเจ็บอย่างเค้าอีก เค้าเลยทำลงไป แต่เค้าก้อไม่นึกว่าผลมันจะออกมาเป็นอย่างนี้ เค้าเสียใจ เสียใจมากที่มันต้องเป็นอย่างนี้ “

“ น้า น้าเลยได้รู้ว่า ฮือๆๆๆ ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด น้าไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าต้นเหตุของเรื่องทุกๆอย่าง คือน้าเอง ฮือๆๆๆ อี้ น้าขอโทษ น้าขอโทษทุกๆอย่าง น้าไม่รู้จริงๆ น้าไม่ได้ตั้งใจ น้าขอรับผิดเอง ได้ไหม ฮือๆๆๆ “ น้าเนตรร้องไห้อย่างหนัก แล้วยังโผเข้ามากอดผมอีกที ผมเลยอดสงสารเค้าไม่ได้

   จะว่าไป พอผมได้ฟังเรื่องของน้าเนตรแล้ว มันก้อสะท้อนใจของผมยิ่งนัก ว่า ความรัก ความห่วงใยของคนในครอบครัวเดียวกัน หรือแม้แต่ความปรารถนาที่จะให้คนที่เรารักมีความสุขนี้ มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆเลยนะครับ แต่ถ้ามันเป็นการกระทำ ที่ไม่ผ่านการยั้งคิด หรือว่า เป็นการกระทำที่ต้องทำร้ายคนอื่นแล้วล่ะก้อ คนที่ได้รับความรัก ความหวังดีนั้น เค้าควรจะดีใจกับมันไหม

   ในความรู้สึกของผมตอนนั้น ผมยอมรับว่า ความรู้สึกของผมที่มีต่อครอบครัวนี้ เปลี่ยนไปพอสมควร แต่ก้อใช่ว่าผมจะให้อภัยกับการกระทำของพวกเค้าที่ผ่านมา เพราะมันเป็นคนละส่วนกัน แต่สิ่งที่ผมคิดได้ คือ สรุปแล้ว ความผิดนี้ เป็นของใครกันแน่ ผมควรจะโทษใครดี ผมจะโทษพ่อของดิวที่เค้ารักลูกและ ต้องการปกป้องลูกแบบผิดๆ จนทำให้เค้าคิดแผนที่จะแยกลูกเค้าออกจากผม เลยทำให้เกิดเรื่องร้ายๆตามมา หรือว่าผมจะโทษดิว ที่ไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีก่อน ไม่สอบถามผม ไม่เชื่อใจผม แต่เชื่อในสิ่งที่คนที่ไม่หวังดีต่อผม บอกกับเค้าไป เค้าเลยเข้าใจผมผิด และได้ทำอะไรร้ายๆกับผม

   แต่เมื่อ ผมมาได้รู้ถึงต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ว่ามันเป็นยังไง แล้วหลังจากนี้ ผมควรจะทำยังไงดี ผมพยายามอย่างมาก ที่จะเข้าใจในเหตุผลของพวกเค้า แต่ผมเองก้อต้องพยายามอย่างมากเช่นกัน ที่จะลืมเรื่องร้ายๆในอดีต ที่พวกเค้าได้ทำกับผม ซึ่งมันเลวร้ายมาก มากเกินกว่าที่ผมจะลืม และให้อภัยพวกเค้าได้ โดยเฉพาะดิว ผมทำใจไม่ได้จริงๆ ถ้าจะต้องให้อภัยเค้า เพราะว่า เค้าเป็นคนที่ผมเคยรักมากที่สุด แต่ก้อเค้าเองนั่นแหละ ที่ได้ลงมือทำร้ายผมด้วยน้ำมือของเค้าเอง

    น้าเนตรกอดผม และร้องไห้อยู่อย่างนั้นอยู่นานพอสมควร จนรถมาจอดอยู่ที่ๆแห่งนึง จะว่าไป ผมเองก้อไม่ได้สังเกตเลยว่า เราแล่นรถไปที่ไหนกัน แต่ผมรู้สึกเหมือนจะเป็นลานจอดรถทีไหนสักแห่ง สักพักน้าเนตรก้อคลายตัวออกจากอ้อมกอดผม แล้วเช็ดน้ำตาตัวเอง พรางพูดว่า

“ เรื่องนี้ น้าไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อน น้าเก็บไว้ในใจตัวเองมาตลอดเวลา อาจจะเป็นเพราะว่า น้าอาย และกลัวว่าใครจะมารู้เรื่องของน้ามั้ง น้าที่อ่อนแอจริงๆเลย “ น้าเนตรตัดพ้อกับตัวเอง

“ อี้เข้าใจครับ และอี้จะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังแน่นอน อี้สัญญาครับ “ ผมรับปากน้าเนตรไป แล้วกุมมือเค้าไว้

“ ไม่หรอกจ้ะอี้ น้าคิดว่า มันถึงเวลาแล้ว พอน้ามาเจอเรื่องแบบนี้ น้าได้คิดว่า ต่อจากนี้ไป น้าจะตั้งหน้าสู้กับปัญหาทุกอย่างแล้ว น้าจะไม่หนีมันอีก และเรื่องทั้งหมดที่น้าเล่านี้ น้าก้อแค่อยากจะเล่าให้อี้ฟัง เท่านั้นเองนะจ้ะ ไม่ได้หวังว่าอี้จะให้อภัยใครทั้งนั้น น้าแค่อยากให้อี้รู้ไว้ว่า ต้นเหตุมันมาจากอะไรเท่านั้นเอง หวังว่าอี้คงเข้าใจน้านะ “

   พูดจบน้าเนตรก้อกอดผมอีกที ผมเองก้อกอดตอบน้าเนตรเช่นกัน เป็นการถ่ายทอดความรู้สึกของผมให้น้าเนตรรับรู้ว่า ผมเข้าใจความรู้สึกของเค้านะ และเหมือนเป็นการปลอบน้าเนตรอีกทางนึง

                  --------------------------------------  จบตอนที่ 49 -------------------------------------------

[beernp]

รออ่านนะครับ

[railay]