หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

“ ต้งอี้ขอโทษ อี้ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ตอนนี้ต้งปล่อยอี้ก่อนได้ไหม อี้เจ็บอ่ะ “ ผมพยายามพูดดีๆ ต้งก้อหยุดร้อง แต่ยังขึงแขนผมไว้ และบีบมันแรงขึ้น จนผมรู้สึกเจ็บมาก

“ แค่นี้ มันยังไม่ได้เสี้ยวนึงจากที่ต้งรู้สึกเลยสักนิดเดียว รู้ไหม จะบอกอะไรให้น่ะ ถ้าต้งรู้ตั้งแต่แรกว่าอี้ชอบคนเถื่อนๆ เลวๆอย่างไอ้ดิวน่ะ ต้งจะได้จัดให้แบบนั้นเลย ที่จริงต้งก้อไม่ชอบความรุนแรงนักหรอก แต่ถ้าอี้ต้องการ ต้งก้อจะเป็นให้ “ จากนั้นต้งก้อรวบแขนผมไว้ทั้งสองข้าง จากนั้นก้อกระชากเสื้อผมจนขาดไป แล้วเอามามัดแขนผมไว้ ผมก้อดิ้นๆแต่ไม่หยุด ปากผมก้อตะโกนไปเรื่อย

“ ต้ง ปล่อยอี้น่ะ อย่าๆๆ พี่กรณ์ช่วยด้วย ดิว ช่วยอี้ด้วย ใครก้อได้ช่วยอี้ด้วย ไม่ๆๆ น่ะต้ง ไม่ๆๆ “ ผมก้อดิ้นสุดแรงแต่ก้อไม่หลุด เพราะ
ต้งก้อนั่งคร่อมตัวผมไว้

“ จะร้องให้คอแตกไป ก้อไม่มีใครได้ยินหรอก จะบอกอะไรให้น่ะ ไอ้ดิวน่ะ มันน็อคหลับไปตั้งนานแล้ว ต้งเอายานอนหลับใส่มันมันกินกับเหล้า ป่านนี้คงไม่ตื่นขึ้นมาช่วยอี้ได้หรอก ส่วนไอ้กรณ์ ต้งให้มันไปส่งเพื่อนๆอี้ที่บ้านพัก และให้มันนอนค้างที่นั่นได้เลย เพราะว่ามันคงจะกลับมาไม่ไหวหรอก ดื่มไปซะเยอะขนาดนั้น อ่ะ อี้คงจะงงสิว่าเหตุการณ์มันเกิดตอนไหน ก้อตอนที่อี้น็อคไปแล้วน่ะสิ ต้งเห็นว่าอี้หลับไปแล้ว ก้อเลยตื่นขึ้นมาดื่มต่อ และได้จัดการทุกอย่างเอง ถึงแม้ว่า ในใจอี้จะมีแต่ไอ้ดิวคนเดียวเท่านั้น แต่ตัวอี้ ต้งขอแล้วกันน่ะ ต้งก้ออยากดูซิว่า ถ้าอี้เป็นของต้งแล้ว ไอ้ดิวมันจะยังเอาอี้อยู่อีกไหม แต่ถ้าไอ้ดิวไม่เอาอี้ก้อไม่ต้องห่วงน่ะครับ ยังไงต้งก้อรักอี้ไม่เปลี่ยนแปลง ฮ่าๆๆๆ สมใจต้งแล้วทีนี้ “ ต้งเหมือนไม่ใช่ต้งคนเดิมที่ผมรู้จัก ทั้งป่าเถื่อน เมามาย หยาบกระด้างที่สุด
 
  แล้วต้งก้อลากแขนผมทั้งสองข้างที่ถูกมัด ไปมัดไว้กับหัวเตียง แล้วต้งก้อถอดเสื้อตัวเองออก ผมก้อร้องตะโกนออกไป ทั้งขอร้องต้งต่างๆนานาน หวังให้ต้งเห็นใจ

“ ต้ง อย่าทำอย่างนี้เลยน่ะ อี้ขอร้อง ปล่อยอี้เหอะน่ะ “ ผมพยายามอ้อนวอนอย่างสุดๆ แต่ต้งดูท่าไม่สนใจคำอ้อนวอนของผมเลย

“ ปล่อยไปให้อี้ ตกเป็นของไอ้ดิวน่ะเหรอ อย่าหวังเลย ต้งไม่ปล่อยอี้ไปหรอก อี้ต้องเป็นของต้งคนเดียว ได้ยินไหม “ ต้งตะคอกใส่ผม

    แล้วต้งก้อขึ้นมานั่งคร่อมตัวผมเหมือนเคย จากนั้นก้อถอดเข็มขัดต้งออก และก้อถอดกางเองออกด้วย แม้ว่ามันจะยากในการถอดนักเพราะว่าผมก้อดิ้นตลอดเวลา แต่ต้งก้อถอดมันออกไปได้ จนเหลือแต่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว ต้งมองหน้าผมหื่นๆ แล้วก้อมาไซ้ผมต่อ ต้งไซ้ผมแรงมาก แม้ว่าผมจะอ้อนวอนยังไง ต้วก้อไม่สนใจ ยังคงทำอย่างนั้นต่อไป ผมคิดไว้แล้วว่า ผมคงไม่รอดแน่ๆคืนนี้ ฮือๆๆๆ ผมไม่อยากตกเป็นของต้งในสภาพแบบนี้น่ะ ใครก้อได้ช่วยผมด้วย

 ทันใดนั้นเอง ผมก้อได้ยินเสียงถีบประตูดัง ปัง !!!!

[sweetiiz]

 

[imageriz]

  ทำไมตังทำอย่างนี้ ไม่นะ 

ดิว มาช่วยอี้ เร็ว ๆ 

[jokirito]

ใครก็ได้ช่วยอี้ที

[Alexie333]

 




 ทันใดนั้นเอง ผมก้อได้ยินเสียงถีบประตูดัง ปัง !!!!

“ ไอ้กรณ์ “

“ พี่กรณ์ “ ผมกับต้งพูดขึ้นพร้อมกัน

   จากนั้นพี่กรณ์ก้อกระโจนเข้ามาถีบตัวต้งอย่างแรง จนกระเด็นออกไปด้านข้างเตียงอีกฝั่งนึง ต้งหงายหลัง ลงกับพื้นอย่างแรง จากนั้นพี่กรณ์ก้อมาแกะผ้าที่มัดแขนผมไว้ที่หัวเตียง พอแกะออกมาได้ผมก้อโผเข้ากอดพี่กรณ์ทันที จากนั้นพี่กรณ์ก้อหันไปด่าต้ง ที่ตอนนี้กำลังนั่งหัวเราะคนเดียวอยู่ที่พื้น

“ แกเป็นบ้าไปแล้วเหรอว่ะไอ้ต้ง นี่แกเมามายใช่ไหม ถึงได้ทำอะไรบ้าๆอย่างนี้กับอี้ ไหนแกบอกว่ารักอี้มากไง ทำไมถึงได้ทำแบบนี้ “ พี่กรณ์ตะโกนออกไปเสียงดังลั่น แต่ต้งยังคงนั่งหัวเราะอยู่อย่างเดิม

“ ฮ่าๆๆๆ ไอ้กรณ์ ชั้นน่ะรักอี้น่ะ แต่อี้เค้าไม่รักชั้นเลย เค้าไปรักนู้น ไอ้ดิว ไอ้คนที่มันชอบรังแกอี้บ่อย แต่อี้ยังไปมีใจให้กับมัน แล้วไอ้ดิวน่ะ พอมันรู้ว่าอี้ก้อรักมันเช่นกัน มันก้อมาตอกย้ำชั้นใหญ่ แล้วแกจะให้ชั้นทำยังไงว่ะ ฮ่ะ บอกชั้นหน่อยสิ แกจะให้ชั้นปล่อยอี้ให้ไปเป็นของไอ้ดิวเหรอ ฮ่าๆๆๆ “ ต้งพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันแล้วยังหัวเราะต่อ

“ แต่แกก้อไม่น่าทำอย่างนี้กับอี้นี่ ไหนแกบอกว่า แกจะใช้ความดีเอาชนะใจอี้ไง นี่เหรอความดีที่แกว่า ชั้นไม่น่ายอมถอยให้แกซะตั้งแต่แรกเลย ถ้ารู้ว่าแกเป็นอย่างนี้ แกนี่มันบ้าจริงๆ “ พี่กรณ์ยังด่าต้งต่อ แต่กับกับนั่งนิ่งๆแล้วพูด

“ แกไม่เห็นเหรอ ว่าชั้นทำดีกับอี้มากแค่ไหน มากเสียจนไม่คิดว่าชั้นจะทำให้ใครได้มากกว่านี้อีกแล้ว แต่ทำไมล่ะ ฮือๆๆๆ ทำไมอี้ไม่รักชั้นเลย อี้กลับไปรักไอ้ดิว ฮือๆๆๆ ชั้นยอมไม่ได้ ชั้นยอมเสียอี้ไปไม่ได้ ฮือๆๆๆ แกเข้าใจไหม “ ต้งฟุบหน้าลงกับเข่าร้องไห้อย่างหนัก ผมก้อสงสารต้งน่ะครับ เพราว่าผมก้อเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ทั้งหมดเอง ผมได้ทำร้ายหัวใจของต้งไปแล้วจริงๆ

“ ต้ง อี้ขอโทษ อี้ก้อไม่อยากให้มันเป็นอย่างนี้ แล้วต้งจะให้อี้ทำยังไง......พี่กรณ์ครับ พาอี้กลับกรุงเทพหน่อย อี้ไม่อยากอยู่ที่นี่ ณ ตอนนี้ ขออี้กลับไปอยู่คนเดียวเงียบๆแล้วคิดอะไรหน่อยน่ะครับ พี่กรณ์ไปส่งอี้หน่อยน่ะครับ “ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าจะพูดยังไงเพื่อให้ต้งเข้าใจ เพราะว่า สภาพจิตใจทั้งผมและต้งไม่พร้อมที่จะคุยเรื่องนี้ ทั้งผมที่เกือบจะโดนต้งข่มขืน มันทั้งตกใจและเสียใจ ส่วนต้งก้อฟูมฟายเกินกว่าจะรับรู้อะไร แต่พอต้งได้ยินว่าผมจะกลับเท่านั้นแหละ ต้งหยุดร้องไห้ แล้วยืนขึ้นทันที

“ แกจะจะพาอี้ไปไหนไอ้กรณ์ อี้ต้องอยู่กับชั้นที่นี่ อี้จะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น “ ต้งตะโกนใส่พวกผมที่กำลังจะเดินออกไป

“ ไม่ได้ไอ้ต้ง ถ้าอี้อยู่กับแกตอนนี้ อี้ก้อแย่สิ เอาไว้แกมีสติดีๆก่อน ค่อยมาคุยกับอี้ก้อได้ แกไปสงบสติอารมณ์ก่อน แล้วค่อยไปจอกันที่กรุงเทพ เข้าใจไหม “ พี่กรณ์ปรามต้ง แต่ดูเหมือนต้งจะไม่ฟัง เดินเข้ามาฉุดแขนผมไว้ซะแรง

“ อี้ต้องเป็นของชั้น แกอย่ามายุ่ง ปล่อยอี้เดี๋ยวนี้น่ะ ไม่งั้น ชั้นกับแกมีเรื่องกันแน่ “ ต้งพูดและบีบมือผมแน่นมาก ผมรู้สึกเจ็บมากๆ

[jokirito]

ดีแตกจนได้วุ้ย 555+
รอวันนี้มานานมากกกกก
คนเราจะคบกัน เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด สร้างภาพไปก็เท่านั้น ยังไงตัวตนก็ต้องเผยออกมาสักวันอยู่ดี
นึกแล้วว่าอิพี่กรณ์ต้องมาช่วยอี้ ส่วนดิวของผมหลับอุตุ ระวังโดนเชือดนะเว้ยเฮ้ย

[imageriz]

สงสารตังนะ รักและทุ่มแทมาก แต่มาทำอย่างนี้ มันก็นะ.......

[Joobperman]

 
อี้เอ้ย...อี้แค่เจ็บกายนะ
แต่ต้งอ่ะ...เค้าเจ็บลึกเข้าไปในหัวใจ เพราะการกระทำของอี้นะจ๊ะ
   อย่างไหนเจ็บกว่ากันละเนี่ย

[crazy Y]

อี้ นะหลายใจ ทำตัวไม่น่ารักเลย ต้งเค้าออกจะแสนดี 

ทำไมคนดีดีต้องมารับผลกรรมแบบนี้ ทำไมต้งถึงต้องมาเจ็บปวดกับการเชื่อใจ และการโกหกหลอกลวงจากคนที่รักสุดหัวใจ


ถามอี้สักคำเถอะว่า  ต้งเลวตรงไหน  ต้งเชื่อใจอี้แค่ไหน  ถ้าเป็นเรา คงเป็นตายทั้งเป็นที่โดนคนที่รักสุดหัวใจทรยศแบบนี้

ถ้าอี้ เป็นคนไม่ดีกว่านี้สักนิดเราคงจะไม่ว่าอี้เลยที่ปันใจ ชิส์  เบื่อคนโลเล

[Alexie333]

“ ต้ง อี้เจ็บ ปล่อยอี้เหอะน่ะ ให้ความทรงจำดีๆระหว่างเรามันยังคงหลงเหลืออยู่บ้างเหอะ ปล่อยอี้น่ะ “ ผมพยายามสะบัดแขนออกจากต้ง แต่ต้งก้อกระชากผมมากอดไว้ และก้อยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา พี่กรณ์เห็นดังนั้นเลยกระโจนเข้ามาช่วยผมดันตัวต้งออกไป จากนั้นพี่กรณ์ก้อชกเข้าไปที่หน้าของต้งอย่างแรง จนต้งล้มคว่ำไปกับพื้น แล้วต้งก้อนั่งเอามือยันพื้นไว้ ก้มหน้าร้องไห้สะอื้นใหญ่

“ นี่ถ้าแกเป็นคนอื่นน่ะ ชั้นยำแกเละไปนานแล้ว แต่นี่แกคือไอ้ต้ง เพื่อนที่แสนดีของชั้น แต่ถ้าแกยังกล้าเข้ามาอีกน่ะ ชั้นเอาจริงแน่ ไปกันเถอะอี้ ปล่อยให้มันบ้าอยู่อย่างนี้คนเดียวเหอะ “ จากนั้นพี่กรณ์ก้อจูงมือผมออกไปจากห้อง ผมหันมาหาต้ง ต้งมองหน้าผมหน้าอาบไปด้วยน้ำตา เอื้อมมือมาจะจับผม แต่ผมเดินไปแล้ว แล้วต้งก้อฟุบหน้าลงกับพื้น ร้องไห้อย่างหนัก ผมเห็นภาพนั้นแล้วรู้สึกสลดใจไม่น้อย เพราะผมเองก้อรู้ดีแก่ใจว่า ผมเป็นคนทำให้ต้งต้องเป็นอย่างนั้น ผมเป็นคนทำให้ที่ที่แสนดี ให้กลายเป็นคนป่าเถื่อน โหดร้าย ผมผิดเอง ผมเป็นคนผิดเองทั้งหมด ไม่ใช่ใครเลย.........

   พี่กรณ์พาผมมาเก็บเสื้อผ้าที่ห้อง แล้วพี่กรณ์ก้อเอาเสื้มาให้ผมใส่ แทนเสื้อที่ต้งฉีกขาดไป จากนั้นเราก้อเดินลงไปข้างล่าง และกำลังจะออกนอกบ้าน ผมก้อดึงมือพี่กรณ์ไว้ก่อน

“ แล้วดิวล่ะพี่กรณ์ ต้งวางยานอนหลับให้ดิวกินซะขนาดนั้น แล้วถ้านี่ดิวตื่นมาแล้วไม่เจอพวกเรา เค้าจะทำยังไงล่ะ “ ผมถามพี่กรณ์ไป เพราะว่าผมยังเป็นห่วงดิวที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขก พี่กรณ์เลยหนมาคุยกับผม

“ นี่อี้ยังจะห่วงมันอีกเหรอ ไม่ใช่เพราะมันเหรอ อี้ถึงต้องเป็นอย่างนี้ มันไม่เป็นอะไรหรอกน่า เดี๋ยวพรุ่งนี้มันตื่นมาไม่เห็นพวกเรา มันก้อโทรหาเองแหละ ตอนนี้พี่ว่าเรารีบไปกันเหอะ “ แล้วเราก้อเดินออกไป แต่ผมก้ออดที่จะมองกลับไปหาดิวที่นอนไม่ได้สติอยู่ตรงโซฟานั้นไม่ได้ นี่ผมเป็นห่วงเค้าถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยะ ????

   จากนั้นพี่กรณ์ก้อพาผมขึ้นรถแล้วขับออกไปจากบ้านพักทันที เราขับรถออกมาเรื่อยๆโดยที่ไม่พูดอะไรกันเลยระหว่าง แต่ผมมาฉุกคิดอะไรได้บางอย่างเลยถามพี่กรณ์ขึ้นว่า

“ กี่โมงแล้วครับพี่กรณ์ “ ผมถามขึ้น

“ ตี 2 กว่าๆแล้วอ่ะครับ ทำไมเหรออี้ “ พี่กรณ์ตอบผม

“ เรือเฟอร์รี่ข้ามฟากมันจะมาตอน เช้าตรู่อ่ะ ตอนนี้เรายังข้ามเกาะไปไม่ได้หรอก เราจอดรถหาที่พักก่อนดีไหมครับ ไว้เช้าแล้วค่อยเดินทากันต่อ “ ตอนออกมาผมก้อลืมนึกถึงข้อนี้ไปซะสนิทเลย เพราะว่าเรือข้ามฟากจากเกาะไปฝั่งนู้น ไม่ได้มีตลอดเวลา พี่กรณ์เลยพาผมขับรถมาเรื่อยๆ จนถึงท่าจอดเรือแล้วเข้าไปจอดรถที่ลานจอดรถ เรานั่งนิ่งอยู่ในรถนานเหมือนกัน จนพี่กรณ์พูดขึ้น

[jokirito]

อี้ไม่ได้โลเลซักหน่อย
แค่อี้ไม่รู้ว่าตัวเองรักใครต่างหาก ด้งแหละมามัดมือชกอี้ให้เป็นแฟนตั้งแต่แรกที่ให้อี้สัญญาว่าพอเลิกกับแฟนเมื่อไหร่ให้พิจารณาตัวเองคนแรก พออี้เลิกกับอ้วนปุ๊บก็ทวงสัญญาทันที มันไม่แฟร์อ่ะ
ต่อไปอี้ต้องใช้ใจคิดมากกว่าสมองนะครับ เพราะด้งดูเป็นคนดี หล่อ รวยเหมาะที่จะเอาเป็นแฟนแต่อะไรที่ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ยอมรับความจริงเหอะ
ผมแฟนคลับดิวแต่ก็รักอี้นะครับ สู้ๆนะ จุ๊บๆ
อ้อ บอกแล้วว่าผมกลัวคนดี คนเราต้องมี2ด้าน คนที่แสดงให้เห็นแต่ด้านดีอย่างเดียวมันดูไม่จริงใจอ่ะ
อย่างด้งนี่ เวลาอี้ทำให้ไม่พอใจก็ควรบอกตรงๆแต่แรก ไม่ใช้มาเก็บกดไว้อี้ก็นึกว่าด้งใจกว้างอ่ะดิ 555+
นานาจิตตัง
รักอี้กะดิว ถ้าได้คู่กันก็จะดี
ถ้าไม่คู่กันก็ไม่เป็นไร...มั้ง
แค่เศร้าๆ 555+

[jokirito]

สงสัยจังว่าขับรถใครออกมาพี่กรณ์เอารถมาเองด้วยหรอ
แล้วดิวจะตื่นมาเจอตรีนมั้ยอ่ะ รึจะไม่ได้ตื่นอีกเลย ง่า...

[Alexie333]

ตอบคำถามคุณจ็อคน่ะครับ


พี่กรณ์พาอี้นั่งรถพี่กรณ์กลับ


เพราะว่าตอนมาเกาะช้าง ต้งนั่งรถมากับพี่กรณ์

เคลียร์ไหมครับ

[jokirito]

อ้อ รถพี่กรณ์ นึกว่ารถด้งซะอีก
สงสัยไปทำไมก็ไม่รู้เนอะ555+

[B4U_BoA]

มายังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


รออยู่ๆๆๆๆๆ

[sand281017]

อ้าว ไมต้งทำแบบนี้เนี่ย
แต่เปงใครๆ ก็เสียใจแหละ
เฮ้อ สงสารทุกคน

ไม่เชียร์ใครล่ะ เลือกมิถูก 

คุณ Alex เที่ยวให้สนุกนะค่ะ
 

[White..BroccO]

 

โนว คอมเม้นค้ะ 

[imageriz]

รอดิวตื่นมาตามหาอี้   

 

[● MaYa~Boy ●]

เหตุการณ์กำลังมันเลย

[Alexie333]

:seng2ped



“ เรือเฟอร์รี่ข้ามฟากมันจะมาตอน เช้าตรู่อ่ะ ตอนนี้เรายังข้ามเกาะไปไม่ได้หรอก เราจอดรถหาที่พักก่อนดีไหมครับ ไว้เช้าแล้วค่อยเดินทากันต่อ “ ตอนออกมาผมก้อลืมนึกถึงข้อนี้ไปซะสนิทเลย เพราะว่าเรือข้ามฟากจากเกาะไปฝั่งนู้น ไม่ได้มีตลอดเวลา พี่กรณ์เลยพาผมขับรถมาเรื่อยๆ จนถึงท่าจอดเรือแล้วเข้าไปจอดรถที่ลานจอดรถ เรานั่งนิ่งอยู่ในรถนานเหมือนกัน จนพี่กรณ์พูดขึ้น

“ อี้พร้อมที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ฟังรึยัง พี่ขอเลยน่ะ คราวนี้อย่าปิดบังอะไรกันอีก ถ้ายังเห็นพี่ เป็นพี่ชายอยู่ พี่อยากฟังเรื่องจริงๆทั้งหมด จากปากของอี้เอง “ ผมนั่งนิ่งไปสักพัก เพื่อรวบรวมความคิดทั้งหมด จากนั้นผมก้อเล่าให้พี่กรณ์ฟัง

   ผมเริ่มเล่าตอนที่อยู่บนเรือ ที่ต้งกับดิวมีเรื่องชกต่อยกัน จากนั้นก้อมาเรื่องที่ตอนไปน้ำตก จนมาถึงตอนที่ต้งกำลังจะข่มขืนผม ผมเล่าเท่าที่ผมอยากจะให้พี่กรณ์รู้ได้ เรื่องไหนไม่จำเป็น ผมก้อเลี่ยงที่จะพูด เพราะว่าผมกลัวว่ามันจะบานปลายไปกันใหญ่

“ แล้วเหตุผลหลักๆเลย ทำไมไอ้ต้งมันต้องทำอย่างนั้นกับอี้ด้วย อี้พอจะรู้ไหม “ พี่กรณ์โยนคำถามแทงใจดำผมมาซะขนาดนี้ ผมเลยต้องฝืนใจตอบไป ตามความเป็นจริง

“ เพราะว่า ต้งเค้าคิดว่า อี้รัก กับ.....ดิวน่ะสิ “ ผมพูดแล้วหันหน้าออกไปนอนหน้าต่าง

“ แล้วอี้รัก ไอ้ดิวจริงหรือเปล่าล่ะ .... “ ทำไมพี่กรณ์ต้องตอกย้ำคำๆนี้นักน่ะ ผมกลั้นใจอยู่นาน แล้วก้อตอบออกไป

“ อี้ ไม่รู้ อี้สับสนไปหมด อี้ไม่รู้จะตอบยังไง อี้ไม่รู้ว่าจะตามใจใครดี พี่กรณ์ช่วยอี้คิดหน่อยสิ ว่าอี้ต้องทำยังไง อี้ลำบาใจมากๆเลย อีกคนนึงเค้าก้อดีกับอี้มาก เป็นเหมือนเทพบุตรในใจ ที่อี้ค้นหามานาน แล้วก้อมาเจอจนได้ แต่อีกคนก้อคือคนที่ทำให้หัวใจอี้หวั่นไหวเวลาอยู่ใกล้ เค้าเหมือนกันความแปลกใหม่ในชีวิต เค้าทำให้อี้มีความสุขอย่างน่าประหลาดใจ และอี้ก้อรู้สึกว่าอี้รักเค้า แต่อี้ไม่อยากเป็นอย่างนี้เลย อี้ไม่อยากเป็นคนโลเลสองจิตสองใจ แต่พี่กรณ์จะให้อี้ทำยังไง พี่บอกอี้หน่อยได้ไหม “ ความรู้สึกผมทั้งหมด ผมได้พูดออกไป ถึงแม้ว่าผมจะไม่เอ่ยชื่อคนทั้งสองออกไป พี่กรณ์ก้อคงจะรู้ดีว่าผมหมายถึงใคร

“ อี้ครับ อี้คิดให้ดีน่ะ อี้จะอยู่กับคนที่อี้คิดว่า เค้าทำให้ชีวิตอี้มีสีสันชั่วครั้งชั่วคราว หรือว่าอี้จะเลือกที่จะอยู่กับคนๆนึงที่เค้าสามารถทำให้อี้มีความสุขได้ตลอดชีวิต และคนๆคนั้นก้อพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่ออี้ โดยที่เค้าจะไม่มีทางทำให้อี้เสียใจ อี้เลือกเอาแล้วกันน่ะครับ ว่าอี้ต้องการแบบไหน แต่พี่แนะนำน่ะว่า ให้อี้เลือกคนที่เค้ารักอี้ ถึงแม้ว่าอี้จะไม่มีความสุขมาก แต่อี้ก้อจะไม่ทุกข์ ผิดกับถ้าเราไปรักคนที่เรารักเค้า แน่นอนว่าอี้ต้องมีความสุข แต่ถ้าหากว่า คนที่เรารักต้องทำให้เราเสียใจอยู่บ่อยๆหล่ะ มันคุ้มเหรอกับการที่จะต้องมาเสียใจ สู้เราอยู่อย่างไม่สุขมาก แต่ก้อไม่ทุกข์ไม่ดีกว่าเหรอครับ “ คำพูดของพี่กรณ์ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมา จริงสิน่ะ ความรักนี่มันช่างสับซ้อนแท้ บ้างก้อมีคนที่เค้าไม่รักเรา แต่พอมามีคนที่เรารัก ก้อใช่ว่าเค้าจะรักเราตอบไม่ แต่ของผม ผมรู้สึกว่าดิวเค้ารักผม แต่ในใจลึกๆผมก้อไม่มั่นใจในตัวเค้าเท่าไหร่ มันไม่ใช่แค่ความรักอย่างเดียว แล้วเราจะรักกันได้ตลอดไป มันมีองค์ประกอบอีกหลายๆอย่าง

[jokirito]

ถามใครไม่ถาม ถามอิพี่กรณ์ คำตอบของพี่แกให้คำปรึกษาได้โคตรของโคตรของโคตรจะเป็นกลางเลย
ถ้าอี้ยังไม่ตัดสินใจด้วยตัวเอง และใช้เหตุผลมากกว่าหัวใจ ต่อไปเหตการณ์ก็วนกลับมาเหมือนเดิม คบคนนี้แต่ใจลอยไปกะคนนั้น
ทีนี้ก็รับไปเลยครับ
แท้น แท้น แท้น แทน
ตำแหน่ง นายเอกจอมโลเลยอดเยี่ยมแห่งปี ได้แก่ อี้ จากสัญญารักสัญญาสวาทครับผม
ฉะนั้น ขอร้องเหอะ โปรดตัดสินใจด้วยตัวเอง แต่คงไม่สินะเพราะดูจะเชื่อพี่กรณ์ไปแล้ว
ดิวเอ๊ย แกอาภัพจริงๆ
อี้นี่ทำตัวแบบนี้ไม่กลัวถูกเกลียดเลยเนอะ มั่นมาก ขัดใจคนอ่านมากๆ

[Joobperman]

   พี่กรณ์ ให้แนวคิดที่ดี
ตานี้หล่ะ...อี้จะตัดสินใจยังไง   
พี่ว่า...อยู่คนเดียวสบายใจดีกว่า (มั้ง) นะจ๊ะ
อี้ก็มีเพื่อนฝูงเยอะ การงานก็แยะ ไม่เหงาหรอกนะ สุขใจด้วย
ถ้าอี้อยากจะมีแฟน หานอกรอบใหม่ดีกว่า ไม่ปวดหัววุ่นวายดี อิอิ
     พร้อม  +1 ที่85  ให้น้องอเล็กซ์คนขยัน

[Alexie333]

เรียนผู้อ่านทุกท่าน



ขณะนี้ทางผู้เขียนนิยายมีความประสงค์ ที่จะแจ้งว่า


นิยายยังไม่จบในเร็วๆนี้


ขอความร่วมมือในการอ่าน และเชียร์ต่อไป


ตอนแรกกะว่าจะไม่บอกใบ้อะไรแล้ว


แต่ดูท่าหลายคนจะถอดใจไปกับการอ่านละครผม


เลยต้องมาแจ้งสักหน่อย   คอยอ่านกันต่อไปน่ะครับ


เรื่องมันยาว เรื่องมันเยอะ  เลยจะยืดไปหน่อยนึง


ประหนึ่งว่าทำตามนโยบายของละครบางช่อง อิอิ


ขอบคุณน่ะครับที่ติดตามมาอย่างดี



 

[imageriz]

ถามใครไม่ถาม ถามอิพี่กรณ์ คำตอบของพี่แกให้คำปรึกษาได้โคตรของโคตรของโคตรจะเป็นกลางเลย
ถ้าอี้ยังไม่ตัดสินใจด้วยตัวเอง และใช้เหตุผลมากกว่าหัวใจ ต่อไปเหตการณ์ก็วนกลับมาเหมือนเดิม คบคนนี้แต่ใจลอยไปกะคนนั้น
ทีนี้ก็รับไปเลยครับ
แท้น แท้น แท้น แทน
ตำแหน่ง นายเอกจอมโลเลยอดเยี่ยมแห่งปี ได้แก่ อี้ จากสัญญารักสัญญาสวาทครับผม
ฉะนั้น ขอร้องเหอะ โปรดตัดสินใจด้วยตัวเอง แต่คงไม่สินะเพราะดูจะเชื่อพี่กรณ์ไปแล้ว
ดิวเอ๊ย แกอาภัพจริงๆ
อี้นี่ทำตัวแบบนี้ไม่กลัวถูกเกลียดเลยเนอะ มั่นมาก ขัดใจคนอ่านมากๆ

^
^
ตามนี้เลย ถามใครไม่ถามไปถามคุณพี่กรณ์ 

[B4U_BoA]

พี่อี้คะ แนะนำว่า

อย่าไปฟังใครเลยดีกว่าค่ะ (ท่าทางจะไม่ทันแล้ว)

อยากให้ใช้ความรู้สึกของตัวเองมากกว่าใช้เหดผล

เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ความรู้สึก ที่ต่อให้มีเหดผลมากมายแค่ไหน ก็เอามาใช้ไม่ได้

พี่อี้ เคยได้ยินประโยคนี้มั้ย ???

คนที่ดีกับคนที่รักมันไม่เหมือนกัน..........

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

ต้งไม่น่าเลยยยยยยยยยยย

สงสารต้งที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยย

[panang]

ยังตามไม่ทันแต่แอบอ่านตอนล่าสุดแหละ

สมน้ำหน้าอี้ ครบไปดิหลายๆคนชริ ดูจะสวยเลือกได้เหลือเกิน

[Alexie333]

“ อี้ครับ อี้คิดให้ดีน่ะ อี้จะอยู่กับคนที่อี้คิดว่า เค้าทำให้ชีวิตอี้มีสีสันชั่วครั้งชั่วคราว หรือว่าอี้จะเลือกที่จะอยู่กับคนๆนึงที่เค้าสามารถทำให้อี้มีความสุขได้ตลอดชีวิต และคนๆคนั้นก้อพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่ออี้ โดยที่เค้าจะไม่มีทางทำให้อี้เสียใจ อี้เลือกเอาแล้วกันน่ะครับ ว่าอี้ต้องการแบบไหน แต่พี่แนะนำน่ะว่า ให้อี้เลือกคนที่เค้ารักอี้ ถึงแม้ว่าอี้จะไม่มีความสุขมาก แต่อี้ก้อจะไม่ทุกข์ ผิดกับถ้าเราไปรักคนที่เรารักเค้า แน่นอนว่าอี้ต้องมีความสุข แต่ถ้าหากว่า คนที่เรารักต้องทำให้เราเสียใจอยู่บ่อยๆหล่ะ มันคุ้มเหรอกับการที่จะต้องมาเสียใจ สู้เราอยู่อย่างไม่สุขมาก แต่ก้อไม่ทุกข์ไม่ดีกว่าเหรอครับ “ คำพูดของพี่กรณ์ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมา จริงสิน่ะ ความรักนี่มันช่างสับซ้อนแท้ บ้างก้อมีคนที่เค้าไม่รักเรา แต่พอมามีคนที่เรารัก ก้อใช่ว่าเค้าจะรักเราตอบไม่ แต่ของผม ผมรู้สึกว่าดิวเค้ารักผม แต่ในใจลึกๆผมก้อไม่มั่นใจในตัวเค้าเท่าไหร่ มันไม่ใช่แค่ความรักอย่างเดียว แล้วเราจะรักกันได้ตลอดไป มันมีองค์ประกอบอีกหลายๆอย่าง
   
   ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยผ่านประสบการณ์ความรักมาแบบโชกโชน แต่ผมก้อเคยเห็นความรักในหลายรูปแบบ มีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ทุกข์มหันต์ก้อเยอะ ผมเคยบอกกับตัวเองว่า ถ้าผมจะมีรักครั้งต่อไป ผมจะใช้สมองมากกว่าหัวใจในการเลือกคนๆนั้น แต่มันยากเหลือเกิน ที่จะสั่งสมองกับหัวใจให้มันคิดตรงกัน อย่างกับดิวเป็นต้น สมองผมสั่งว่า อย่าไปรักเค้า จำไม่ได้เหรอว่าเค้าเคยทำไม่ดีกับเรามายังไง แม้ว่าเค้าจะเคยช่วยเราหลายครั้งก้อเหอะ แต่มันก้อเป็นไปได้ยากที่เราจะอยู่ด้วยกันได้ แต่หัวใจผมน่ะสิ มันหวั่นไหว และเคลิบเคลิ้ม ไปกับสัมผัสของดิว รู้สึกมีความสุขแบบแปลกๆเวลาได้อยู่ใกล้ๆ และรู้สึกอบอุ่นเวลาได้อยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน แม้ว่าครั้งแรกๆที่เค้าลวนลามผม ผมจะรู้สึกขัดขืน แต่หลังๆมา ผมกลับรู้สึกตรงกันข้าม เหมือนอย่างเมื่อกี้นี้ที่ต้งกอดผม แต่ผมดันคิดว่าเป็นดิว เพราะในใจของผมนั้นมันมีแต่ดิวเท่านั้นเอง น่ะเหรอ ......

“ แต่เหตุการณ์เมื่อกี้นี้ มันก้อทำให้อี้คิดน่ะว่า ตกลงแล้วต้งเค้าเป็นคนยังไงกันแน่ ทำไมจู่ๆต้งถึงได้เปลี่ยนไปอย่างนี้ อี้รู้สึกแย่มากเลยน่ะครับ อี้สับสนจริงๆ “ แล้วผมก้อฟุบหน้าลงกับมือของผม พยายามไล่ความรู้สึกแย่ๆนั้นออกไป

“ อี้ครับ พี่พูดตรงๆน่ะ ถ้าพี่เป็นต้ง พี่อาจจะไม่ทำอยากที่ต้งทำ แต่พี่รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของต้ง ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน ต้งเค้าไม่ได้อยากทำอย่างนั้นกับอี้หรอก พี่มั่นใจว่าต้งไม่ใช่คนอย่างนั้น แต่ต้งมันอาจจะเสียใจมาก ที่มันได้รู้ว่าอี้ไปรักไอ้ดิว แต่ไมได้รักมัน บวกกับควาเมมา และความเก็บกดทั้งหลายแหล่ ประเดประดังเข้ามา มันเลยฟิวส์ขาดอะไรทำอะไรบ้าๆอย่างนั้นออกไป พี่รู้ว่าอี้คงจะทำใจลำบากกับเรื่องนี้ แต่อี้คิดให้ดีๆสิ ว่าปกติต้งมันเป็นคนยังไง มันดีกับอี้แค่ไหน รักและให้เกียรติอี้มากแค่ไหน แต่นี่มันคงเหลืออดจริๆงล่ะ เลยทำไปอย่างนั้น นี่พี่ก้อรู้ว่ามันคงไม่ได้รู้สึกดีหรอกที่ได้ทำร้ายอี้ไป อี้อย่าไปโกรธมันเลยน่ะ มันคงเมามากด้วยแหละ เลยยั้งคิดไป เอาไว้ให้มันปกติดีกว่านี้ พี่จะให้มันมาขอโทษอี้แล้วกันน่ะ “ พี่กรณ์พูดแทนต้งทุกอย่าง เหมือนกับเป็นคนๆเดียวกัน ซึ่งตรงนี้ผมก้อรับรู้ได้น่ะครับว่า แท้จริงแล้ว ต้งไม่ใช่คนหยาบคาย ป่าเถื่อนอย่างนั้น เป็นเพราะผมเองนั่นแหละที่ทำให้ต้งเป็นอย่างนี้

“ แล้วพี่ถามอีกข้อนึงได้ไหม ทำไมไอ้ดิวมันถึงได้ไปประกาศกับคนทั่วไปว่า อี้เป็นแฟนมัน ทั้งๆที่มันก้อรู้ว่าอี้ เป็นแฟนกับต้งอยู่ และอี้ก้อดูพะอืดพะอมเวลาที่ไอ้ดิวมันพูดอย่างนี้ต่อหน้าต้ง พี่ว่ามันยังไงๆอยู่น่ะ อี้พอจะบอกพี่ได้ไหมว่ามันคืออะไรกันแน่ “ นั่นไงล่ะ พี่กรร์ก้อยกเรื่องนี้มาพูดจนได้ ผมคิดว่า ผมน่าจะเล่าเรื่องที่ผมทำสัญญากับดิวไว้ให้พี่กรณ์ฟังดีกว่า เพราะว่าผมก้อรู้สึกอึดอัดเหมือนกัน ผมคิดว่าพี่กรณ์ไว้ใจได้ และน่าจะให้คำแนะนำที่ดีกับผมได้


  จากนั้นผมก้อเล่าเรื่องที่ผมทำสัญญากับดิวให้พี่กรณ์ฟัง เริ่มจากที่ผมมีเรื่องกับหลิง หลิง ช่วงแรกๆ ไล่มาจนถึงเรื่องพี่ผึ้ง จนมาถึงตอนที่ตามไปช่วยน้อวแมนที่ปอยเปต และจากนั้นก้อมาถึงตอนที่ดิวสารภาพรักกับผมที่เกาะช้าง พี่กรณ์นั่งอึ้งไปนานพอสมควรเหมือนกัน จากนั้นก้อถามผมขึ้นมา

“ สรุปแล้ว ตอนที่อี้มาเกาะช้างนี่ อี้มากับไอ้ดิวใช่ไหม “ ตายล่ะ ผมดันเผลอหลุดพูดออกไป เอาว่ะ ไหนๆก้อไหนๆแล้ว พูดไปเลยดีกว่า

[B4U_BoA]

ดีละ ที่บอกความจริง

ไปจะได้ช่วยกันแก้ไขได้

เหอๆๆ

[jokirito]

ปรึกษาพี่กรณ์เนี่ยนะ
เซ็งเป็ด เซ็งไก่ เซ็งห่าน
คนอ่านหมดกำลังใจ