หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

น่าสงสารจริงๆๆๆๆ

[White..BroccO]

แป่ววววววววววว ทั้งๆที่รู้ใจตัวเองแล้วแท้ๆ

 

ต้งเอ้ย เค้าเชียร์อยู่เหมือนเดิมน่ะ

[Yurameki]

น่าสงสารพี่ดิวอ้ะ

คุณพ่อชอบบงการอะไรอย่างงี้ไง 

พี่ดิวถึงไม่ถูกกะคุณพ่อเนี้ย

เศร้าอ่า....

พี่ดิวเคลียร์กะพ่อก่อนเลยก็ดีนะ... ยังไงคุณแม่ก็ต้องช่วยแน่ๆ อะ

แม่พี่ดิวใจดีนะ เรายังชอบเลยอะ

เฮ้อ...   สงสารพี่ดิวที่สุดอะ

T^T

[Alexie333]

“ ผมจะรับไว้ก้อได้ครับ แต่ผมอยากให้คุณประวิทย์รู้ไว้ว่า ที่ผมรับเช็คนี่ไว้ ไม่ใช่เพราะผมอยากได้มัน แต่ผมรับไว้เพราะว่าไม่อยากให้คุณประวิทย์เสียน้ำใจ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอลากลับเลยน่ะครับ “ คุณประวิทย์พยักหน้าให้ผม จากนั้นก้อโทรให้ลูกน้องมาพาผมไปที่รถ ก่อนจะออกจากห้อง ผมก้อไหว้ลาคุณประวิทย์อีกที แต่คุณประวิทย์ก้อไม่ได้ไหว้ตอบ กลับนั่งทำงานไปเหมือนไม่สนใจผม แล้วผมก้อเดินตามคนขับรถออกไป เพื่อที่จะกลับไปที่ทำงานของผม

   พอผมมาถึงออฟฟิซของผม ผมก้อเดินลงจากรถพร้อมทั้งขอบคุณคนขับรถที่ขับมาส่งผม พอผมจะเดินขึ้นไปข้างบนออฟฟิซ ผมก้อเห็นยว่าดิวนั่งรอผมอยู่ตรงที่นั่งรับรองแขก พอดิวเห็นผมเดินมา ก้อทำหน้างงใส่ผม

“ อี้ไปไหนมาอ่ะ ทำไมถึงมากับรถของคุณพ่อดิวอ่ะ มีธุระอะไรกันเหรอ “ แล้วดิวก้อเดินมาหาผม

“ พอดีมีธุระคุยเรื่องงานกันนิดหน่อยน่ะ ทำไมเหรอ “ ผมปดไป แต่ก้อพยายามทำหน้าให้ปกติที่สุด

“ เปล่าหรอก ดิวไม่คิดว่าอี้จะมีงานที่ต้องไปเกี่ยวข้องกับพ่อดิวไงเลยถามดู “ พูดจบแล้วดิวก้อยิ้มอ้อนๆมาที่ผม

“ แล้วนี่ดิวมาทำอะไรที่นี่อ่ะ มีงานแถวนี้เหรอ “ ผมพูดน้ำเสียงเย็นชาใส่ดิว จนดิวทำหน้างงใส่ผม

“ ก้อดิวแวะมาหาอี้ไงครับ เมื่อวานนี้พอดิวตื่นขึ้นมาก้อไม่เห็นใครอยู่ที่บ้านนั่นเลย พอโทรหาอี้ อี้ก้อไม่รับสายดิวเลย อี้เป็นอะไรเหรอครับ ทำไมกลับมากรุงเทพแล้วไม่ยอมบอก หรือปลุกดิวเลย ปล่อยให้ดิวงงอยู่คนเดียว คนอื่นๆก้อไม่มีใครรู้เรื่องว่าอี้กลับไปตอนไหน “ แล้วดิวก้อเดินมาจับมือผม แต่ผมแกะมือดิวออก ดิวเลยหน้าเสียไปกันใหญ่

“ ไม่มีอะไรหรอก พอดีมีงานด่วนแต่เช้า อี้เลยกลับพร้อมพี่กรณ์ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว อี้ขอตัวไปทำงานก่อนน่ะ “ ผมจะเดินกลับเข้าไปทำงานต่อ แต่ดิวดิวมือผมไว้

“ อี้เป็นอะไรอ่ะ ตอนอยู่เกาะยังดีๆอยู่เลย ใครทำอะไร หรือพูดอะไรให้อี้ฟังอีกอ่ะ อี้บอกดิวมาดีกว่า “ ผมพยายามแกะมือดิวออก แต่ดิวยิ่งจับมือผมไว้ซะแน่น ผมเลยต้องตัดบทไป

“ มันไม่มีอะไรทั้งนั้นน่ะดิว ดิวกลับไปได้แล้ว อี้จะทำงาน อย่ามารบกวนเวลาอี้อีกเลย อี้ขอตัวน่ะ “ ผมก้อสะบัดมือออก แล้วเดินกลับเข้าไปในออฟฟิซ แต่ดิวพูดแทรกขึ้นมา

“ ดิวไม่รู้หรอกน่ะว่าอี้เป็นอะไร แต่ดิวไม่ยอมให้อี้ทำอย่างนี้กับดิวหรอก อี้จำไว้ด้วยน่ะ “ ผมไม่หันกลับไปตอบโต้ดิว และเดินเข้าออฟฟิซไปแล้วปิดประตูใส่หน้าดิวทันที พอประตูปิดแล้ว ในความรู้สึกผมตอนนั้นมันรู้สึกแย่ และสับสนมากๆ ไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมทำไปนี่จะถูกไหม ผมต้องการอย่างนั้นใช่ไหม ทำไมสถานการณ์แบบนี้ต้องมาเกิดกับผมด้วย ผมรวบรวมสติอยู่สักพัก จากนั้นก้อเดินเข้าไปทำงานต่อโดยที่พยายามไม่คิดเรื่องนี้ ปล่อยให้มันผ่านไป

[imageriz]

   สงสารดิวจริง ๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย แถมยังโดนอี้ทำแบบนี้อีก

 สงสาร และ จะ เชียร์ดิวต่อไป 

[jokirito]

ไม่รู้จะเม้นอะไรแล้ว

[kittyfun]

อ๊าก โกรธคุณพ่อก็อย่าไปลงที่ดิวสิอี้เอ๊ย

สงสารพี่ดิวที่ต้องมารองรับพายุอารมณ์อี้แทนคุณพ่อจัง

[Alexie333]

 





“ ดิวไม่รู้หรอกน่ะว่าอี้เป็นอะไร แต่ดิวไม่ยอมให้อี้ทำอย่างนี้กับดิวหรอก อี้จำไว้ด้วยน่ะ “ ผมไม่หันกลับไปตอบโต้ดิว และเดินเข้าออฟฟิซไปแล้วปิดประตูใส่หน้าดิวทันที พอประตูปิดแล้ว ในความรู้สึกผมตอนนั้นมันรู้สึกแย่ และสับสนมากๆ ไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมทำไปนี่จะถูกไหม ผมต้องการอย่างนั้นใช่ไหม ทำไมสถานการณ์แบบนี้ต้องมาเกิดกับผมด้วย ผมรวบรวมสติอยู่สักพัก จากนั้นก้อเดินเข้าไปทำงานต่อโดยที่พยายามไม่คิดเรื่องนี้ ปล่อยให้มันผ่านไป

    จากนั้นผมก้อพยายามตั้งใจทำงานของตนต่อไป โดยที่ผมพยายามจะเอาเรื่องงานมาบดบังความรู้สึกแย่ๆของผมที่มันมีอยู่ในจิตใจ ผมรู้สึกผิดเป็นอย่างมากที่ได้ผิดคำสัญญาที่ได้ให้กับคุณประวิทย์ไป อีกความรู้สึกนึงก้อคือ ผมรู้สึกเจ็บปวดมากที่ต้องปฏิเสธดิวไปอย่างนั้น ทั้งๆที่ใจผมไม่ได้ต้องการอย่างนั้นเลย ผมควรจะเลือกความถูกต้องใช่ไหมครับ เพราะผมเองก้อมาคิดว่า อีกไม่นานดิวก้อคงจะลืมผมไปเองนั่นแหละ คนอย่างเค้าจะหาผู้หญิงคนใหม่ได้ง่ายอยู่แล้ว ส่วนตัวปม ก้อควรจะอยู่กับความเป็นจริง อยู่กับสิ่งที่มันมีจริงอยู่รอบๆตัวผม และอีกไม่นาน ผมเองก้อคงจะลืมดิวไปเช่นกัน.........

   ผมเองก้อทำงานมาเรื่อยๆ จนใกล้เวลากลับบ้านแล้ว แล้วพี่กรณ์ ก้อโทรเข้ามือถือของผม

“ อี้ครับ ติดงานอยู่รึป่าว พี่คุยด้วยได้ไหม “ พี่กรณ์เอ่ยขึ้น น้ำเสียงรีบๆรนๆยังไงไม่รู้

“ ได้ครับพี่ พอดีอี้จะกลับบ้านพอดีเลย พี่กรณ์มีอะไรเหรอครับ “ ผมถามกลับไป

“ คือพี่มีนัดกับลูกค้าอ่ะ แต่พอดีมีติดงานใหญ่เลย เลยไม่ว่างไป อี้ไปแทนพี่หน่อยได้ป่าว ไว้พี่เสร็จงานตรงนี้แล้ว พี่จะรีบตามไปหาอี้ทันทีเลย พี่รบกวนเราหน่อยน่ะ “ พี่กรณ์พูดด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย

“ อ๋ออออ ได้สิครับพี่ ว่าแต่ว่าพี่นัดลูกค้าไว้ที่ไหนอ่ะ เดี๋ยวอี้นั่งแท็กซี่ไปให้ครับ “

“ พี่นัดลูกค้าไว้ที่ร้าน...อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาอ่ะ พี่รบกวนอี้หน่อยแล้วกัน เรื่องค่ารถค่าใช้จ่ายอื่นๆพี่จะจัดการเองน่ะ “

“ ได้สิครับ ไม่ได้รบกวนอะไรหรอก พี่มีอะไรพี่ก้อบอกอี้ได้น่ะครับ ถ้าอี้ทำได้ อี้จะทำให้ทันทีเลย งั้นเอาไว้เราคุยกันทีหลังน่ะครับ “ พูดจบผมก้อวางสายไป จากนั้นผมก้อเตรียมตัว เก็บข้าวเก็บของแล้วออกเดินทางไปหาลูกค้าที่พี่กรณ์นัดไว้

   แล้วผมก้อนั่งแท็กซี่ไปดังร้านที่พี่กรณ์นัดลูกค้าไว้ วันนี้รถติดน่าดูเหมือนกัน ไม่รู้ว่ามันจะวิ่งอะไรกันนักหนา แล้วก้อยังมาบ่นว่าน้ำมันมันแพงอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วไม่ยอมใช้รถสาธารณกัน ผมเห็นว่ารถคงจะติดน่าดูก้อเปลี่ยนมาวิ่งขึ้นทางด่วน แต่ก้อเหมิอนหนีเสือปะจระเข้ ทางด่วนรถก้อแน่นได้ใจดีแท้ ผมใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆถึงจะมาถึงร้านอาหารที่นัดไว้ พอลงจากรถได้ผมก้อรีบวิ่งเข้าไปในร้านทันที จากนั้นก้อมีพนักงานมาถามผมว่าจองที่ไว้หรือเปล่า ผมเลยบอกชื่อพี่กรณ์ไป จากนั้นพนักงานต้อนรับผมก้อเดินนำผมไปยังโต๊ะที่ลูกค้านั่งรออยู่แล้ว ผมมองไปที่โต๊ะ ก้อเห็นผู้ชายคนนึงนั่งหันหลังให้ผม ใส่สูทสีขาว และมัดผมไว้และใส่หมวกสีขาวใบใหญ่ดูเรียบร้อยทีเดียว ผมเองรู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ปล่อยให้ลูกค้าคอยนาน แต่ก้อเอะใจขึ้นมาได้ว่า ผมลืมถามพี่กรณ์ว่าลูกค้าชื่ออะไร แต่ไม่เป็นไรหรอก สถานการณ์แค่นี้ผมจัดการได้ ว่าแล้วผมก้อเดินไปทักลูกค้า ที่ตอนนี้กำลังนั่งจิบไวน์อยู่

“ ขอโทษด้วยน่ะครับ ที่ปล่อยให้คุณรอนาน พอดีว่า..... “ พอผมนั่งลงที่โต๊ะปรากฏว่าลูกค้าคนนั้นก้อคือ....

[jokirito]

.ใคร

[Yurameki]

เออะ พี่อี้คะ เชค PM ด้วยนะ พี่พิมพ์ผิด อย่างแรง จนหนูขำก๊าก

หนูส่งไปว่าพี่พิมพ์ผิดตรงไหนนั่นแล่ะ แหะๆ

เอ้อ... สงสารพี่ดิวกะพี่อี้อ่า...

ฮือ... T^T

แบบว่า... แบบว่า... เมื่อไหร่จะลงเอยกันคะเนี้ยยย ฮือออ

ลุ้นค่ะ ว่าพี่อี้จะสมหวังรึเปล่า


เหย... แบบว่ามัน... จะเศร้าไปถึงไหนอ่า


แง้งๆๆๆๆ

[Alexie333]

อายมั๊ก มากกกกกกกกกกกกกกกกก


พิมพ์ผิดได้น่าอายที่สุด


แต่คงแก้ไม่ทันแล้วน่ะครับ


คงมีคนอ่าน แล้วเลยผ่านไป



แย่ๆๆๆ เบลอหนักไปหน่อยน่ะเนี่ยะ



เฮ้ออออออออออออออ   เวงกำ

[imageriz]

^
^
^ พิมพ์ตรงไหนผิดเหรอ ไม่รู้ว่าใช่ตรงชื่อตัวเองรึเปล่า 


แต่ว่าใครคือลูกค้าคนนั้น

[t2007]

  ต้งแน่นอน แผนเหนือดิว 55 สะใจ

[Alexie333]

“ ขอโทษด้วยน่ะครับ ที่ปล่อยให้คุณรอนาน พอดีว่า..... “ พอผมนั่งลงที่โต๊ะปรากฏว่าลูกค้าคนนั้นก้อคือ....

“ อ้าวอี้ มาถึงแล้วเหรอ ต้งรอไม่นานหรอก ได้สักพักเอง อี้ดื่มอะไรก่อนไหมครับ “ นี่มันอะไรกันเนี่ยะ ตกลงลูกค้าที่พี่กรณ์นัดไว้ที่นี่คือ
ต้งเองนั่นเหรอ หรือว่านี่เป็นการจัดฉากไว้

“ นี่มันอะไรกันน่ะ ไหนพี่กรณ์บอกว่านัดลูกค้าไว้ไง พี่กรณ์นี่ก้อน่ะ แล้วนี่ต้งมาที่นี่ได้ยังไง “ ผมพูดไปแบบไม่สบอารมณ์นัก

“ อี้อย่าโกรธสิครับ เรื่องนี้ต้งอธิบายได้ ต้งบังคับให้ไอ้รณ์มันนัดอี้มาเองอ่ะ ไม่อย่างนั้นอี้จะยอมมาเจอต้งเหรอ อย่าไปว่าไอ้กรณ์มันเลยน่ะครับ ต้งผิดเองครับ “ ต้งพูดเหมือนสำนักผิด แต่ผมก้อโกรธอยู่เหมือนกันที่โดนหลอกอีกแล้ว

“ ถ้าเป็นอย่างนั้น อี้ก้อขอตัวกลับก่อนแล้วกันน่ะ “ ผมทำท่าจะลุกขึ้นเดินหนี แต่ต้งลุกขึ้นมายืนขวางผมไว้

“ ต้งไม่ให้อี้ไปไหนทั้งนั้น ถ้าเรายังคุยเรื่องนี้กันไม่รู้เรื่อง ต้งรบกวนให้อี้ฟังต้งสักหน่อยได้ไหมครับ ต้งอยากจะขอโทษเรื่องที่ต้งทำไม่ดีกับอี้ไว้น่ะครับ ฟังต้งสักนิดน่ะ “ ต้งดูสำนึกผิดมากแต่ แต่จะให้ผมยกโทษให้ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ

“ ไม่เอาอ่ะ อี้ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ต้งอย่ามาขวางอี้ซะให้ยากเลย ต้งก้อรู้อยู่ว่า อี้เป็นคนยังไง “ ผมทำเสียงดุใส่ต้ง แต่ต้งดูท่าจะไม่ได้เกรงผมเลย กลับอ้อนผมต่อ

“ อี้ครับ ต้งขอให้อี้ฟังต้งสักครั้งนึง และครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ต้งจะพูด แล้วหลังจากนี้ ถ้าอี้จะไม่ยกโทษให้ต้ง และจะไม่คุยกับต้งอีก ต้งก้อจะไม่รั้งอี้ไว้เลย ต้งรบกวนเวลาอี้ไม่มากหรอกครับ “ ต้งพูดน้ำเสียงหนักแน่น จนผมใจอ่อน ยอมนั่งลงฟังสิ่ที่ต้งพูด

“ อี้หิวหรือยังครับ ทานอะไรก่อนไหม ต้งสั่งอาหารที่อี้ชอบไว้เยอะแยะเลย ทานกันก่อนน่ะ “ ต้งดูท่าทางกระตือรือร้นมาก

“ อี้ไม่หิวอ่ะ ต้งพูดธุระของต้งมาดีกว่า อี้จะได้รีบไป “ ต้งหุบยิ้มทันที แต่ก้อทำใจดีสู้เสือ ไม่สนใจใส่สิ่งที่ผมพูดเมื่อกี้

“ งั้นก้อได้ครับ ต้งร็ว่า สิ่งที่ต้งทำไปมันไม่น่าให้อภัย แต่ต้งอยากจะบอกว่า ต้งไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้อี้รู้สึกแย่กับต้งเลยน่ะครับ ต้งรู้สึกผิดมาก ที่ทำอะไรเลวๆอย่างนั้นกับอี้ แต่ต้งอยากจะบอกว่า ต้งเสียใจกับสิ่งที่ต้งได้ทำไป อี้พอจะมีทางไหนให้ต้งได้แก้ตัวไหมครับ ต้งยินยอมทำทุกอย่างเลยน่ะครับ ขอเพียงอี้บอกต้งมาคำเดียว “ ต้งดูน่าสงสารมาก ตอนที่พูดออกมา แต่ผมทำใจแข็งกลับไป

“ ต้งครับ ความรู้สึกดีๆที่อี้มีให้ต้งน่ะ มันมากมายน่ะครับ แต่เพราะการกระทำที่ขาดสติเพียงครั้งเดียว มันก้อทำลายไปแทบจะทั้งหมด อี้รู้น่ะว่าต้งไม่ได้อยากทำอย่างนั้นหรอก แต่ถ้าต้งคิดไตร่ตรองให้รอบคอบกว่านี้ เรื่องร้ายๆอย่างนั้นมันก้อคงจะไม่เกิดขึ้น แล้วนี่อี้ก้อรู้สึกแย่อยู่แล้ว ต้งจะให้อี้ลืมเรื่องราวนั้นได้ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ “

[Yurameki]

เฮ้อ...  จุดจุดจุด

รักมากเกินไปอะ  สงสารพี่ต้งนะ  ไม่น่าทำไรอย่างงั้นเลยนะ

เหอๆ

/เชียร์พรี่ดิวต่อไป  อย่างมุ่งมั่น   

[jokirito]

เดี๋ยวอี้คงจะใจอ่อนกะด้งอีกล่ะมั้ง เฮ้อ

ดิวมันคงอาภัพอับโชคเรื่องความรักแน่ๆ เลย
อยากจะร้องไห้แล้ว
ดิว แกท้อบ้างมั้ยฮึ
ชั้นเชียร์แกจนท้อแล้วล่ะ เฮ้อ

[Yurameki]

^
^
เห็นด้วยนะ กะเรปบน

เค้าเป็นดิว เค้าท้อไปแระน๊า... ฮือออ

แต่นี่ไรอ่า...  พี่ดิวพยายามมากมายเลยอะ

แต่ก็ยังเชียร์พี่ดิวต่อไปอะ

เพราะว่าเชื่อว่า... ความรักมันต้องชนะทุกสิ่งดิ >>> เสี่ยวได้อีกว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ


  พี่อี้  ทำตามหัวใจตัวเองเรียกร้องเถอะนะ...

[Alexie333]

“ ต้งครับ ความรู้สึกดีๆที่อี้มีให้ต้งน่ะ มันมากมายน่ะครับ แต่เพราะการกระทำที่ขาดสติเพียงครั้งเดียว มันก้อทำลายไปแทบจะทั้งหมด อี้รู้น่ะว่าต้งไม่ได้อยากทำอย่างนั้นหรอก แต่ถ้าต้งคิดไตร่ตรองให้รอบคอบกว่านี้ เรื่องร้ายๆอย่างนั้นมันก้อคงจะไม่เกิดขึ้น แล้วนี่อี้ก้อรู้สึกแย่อยู่แล้ว ต้งจะให้อี้ลืมเรื่องราวนั้นได้ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ “

“ อี้ครับ ต้งไม่ได้ต้องการให้อี้ยกโทษให้อี้ทันทีหรอกน่ะครับ ต้งรู้ว่ามันยากที่จะลืมเรื่องนั้นได้ เป็นต้ง ต้งก้อคงจะรู้สึกแย่มากเหมือนกันน่ะครับ แต่ต้งแค่อยากให้อี้เข้าใจและให้อภัยต้งบ้างน่ะครับ ต้งรู้ว่ามันต้องใช้เวลา แต่แค่อี้ให้โอกาสต้งได้แก้ตัว ต้งรับรองเลยน่ะครับว่า เรื่องแบบนั้นมันจะไม่เกิดขึ้นอีก ต้งจะกลับไปเป็นต้งคนเดิมที่รักและเทิดทูนอี้เหมือนเคย ต้งจะไม่ล่วงเกินอี้อีก ถ้าอี้ไม่ยินยอม น่ะครับ ให้โอกาสต้งอีกสักครั้งน่ะครับ “ ไอ้ผมเองก้อรู้ว่า ที่จริงแล้วต้งเค้าเป็นคนดีแค่ไหน รัก และดูแลเอาใจใส่ผมดีแค่ไหน แต่จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผมเองก้อรู้สึกแย่มากๆเหมือนกัน แต่จะว่าไปแล้ว ต้งเหตุจริงๆมันก้อมาจากผมเองนั่นแหละ ผมดูท่าทางต้งจะจริงจังมากๆเลยอดเห็นใจไม่ได้ เลยตอบกลับไป

“ เอาเป็นว่า อี้จะขอดูพฤติกรรมต้งไปก่อนแล้วกัน แต่อี้ไม่ได้ให้อภัยต้งซะทีเดียวเลยน่ะ ของอย่างนี้มันต้องใช้เวลา และต้งต้องพยายามอย่างหนักด้วยน่ะคราวนี้ อี้เตือนไว้ก่อนเลยว่า อี้จะไม่เป็นคนในอ่อนเหมือนแต่ก่อนแล้วน่ะ และถ้าต้งจะถอดใจซะตั้งแต่ตอนนี้ก้อรีบๆทำซะ ยังพอมีเวลา เพราะต่อจากนี้ไป ต้งอาจจะไม่มีโอกาสแม้จะถอนตัว “ ผมทำน้ำเสียงจริงจังมากๆ แต่ต้งกลับยิ้มให้ผมแล้วเดินมานั่งคุกเข่าต่อหน้าผม จนแขกโต๊ะอื่นๆเริ่มหันมามองที่เรา

“ อี้ครับ แค่อี้ให้โอกาสต้งแค่นี้ ต้งก้อดีใจจะแย่อยู่แล้วล่ะครับ และถ้าอี้อยากจะพิสูจน์ความจริงใจของต้งแบบไหนอีก ก้อตามใจอี้เลยครับ ต้งไม่กลัว แต่จะไม่มีวันถอยไปได้ง่ายๆแน่ อี้เชื่อใจต้งน่ะครับ “ ดูท่าต้งจะมั่นใจมากๆ แต่ผมเริ่มรู้สึกอายคนขึ้นมาแล้ว ดูแขกคนอื่นๆจะสนใจโต๊ะของเรามาก จนผมต้องบอกต้งไป

“ อี้ว่าต้งลุกขึ้นก่อนเหอะน่ะ อี้อายคนอ่ะ เค้ามองกันใหญ่แล้ว “ จากนั้นต้งก้อลุกขึ้นไปนั่งที่นั่งตามเดิม แล้วก้อมีพนักงานเอาอาหารมาเสริฟมากมาย อยากบอกว่าแต่ละอย่างเป็นอาหารที่ผมชอบทั้งนั้น ต้งนี่รู้ใจผมจริงๆเลย แล้วก้อก้อทานกันไป พูดคุยกันไป แต่ผมก้อยังวางท่าทีบึ้งๆอยู่บ้าง เดี๋ยวต้งจะได้ใจเอา แต่ต้งก้อดูไม่หมดความพยายามครับ ตักอาหารให้ผมทานใหญ่เลย ผมก้อทานไปตามมารยาท แต่ก้อไม่ค่อยทานที่ต้งตักให้นัก ถึงแม้ว่าอาหารแต่ละอย่างก้อถูกปากผมนัก อยากจะกินให้อร่อยเต็มที่ แต่ก้อวางฟอร์มใส่ต้งอยู่ ต้งก้อคงร็ว่าผมทำฟอร์มใส่ ก้อแอบขำผมซะยกใหญ่เลย ผมเลยทำหงุดหงิดใส่

“ ต้งเป็นอะไร ทำไมอยู่ดีๆมองหน้าอี้แล้วก้อขำ มันหมายความว่ายังไง “ [/color]

[● MaYa~Boy ●]

มาอ่านแล้วนะคับ

[jokirito]

ซื้อหวยไม่ยักกะถูก เนี่ยนะไม่ใจอ่อน
ดิวอกหักไปตามระเบียบ
เซ็งเป็ด เซ็งไก่ เซ็งห่าน
สงสารเจ้าดิว ตกกระป๋องแบบไม่รู้ตัว

[Alexie333]

“ เปล่าน่ะครับอี้ อย่าคิดมากสิครับ ต้งแค่ขำท่าทางอี้อ่ะ แหมๆ รู้หรอกน่ะว่าชอบอาหารพวกนี้อ่ะ แต่ทำเป็นหนีบๆ ไม่ค่อยกินซะงั้น ทำตัวตามสบายเหอะครับ ฟอร์มอ่ะ เก็บไว้ก่อนก้อได้ ทานให้อิ่มก่อนค่อยมาวางฟอร์มใหม่ก้อได้ “ พูดจบต้องก้อขำผมใหญ่เลย ผมเลยต้องทำหน้างอนใส่ต้ง เกลียดนัก ไอ้พวกรู้ทันนี่

“ งั้นอี้ไม่ทงไม่ทานมันแล้ว มาแซวกันอย่างนี้ได้ยังไง คดีเก่ายังไม่ชำระความเลยน่ะ ยังจะมาสร้างคดีใหม่อีกเหรอ ไม่รู้ล่ะ กลับบ้านดีกว่า เบื่อคนแถวนี้ “ ผมทำท่าจะลุกแต่ต้งก้อคว้ามือผมไว้ก่อน

“ โอ๋ๆๆๆ ต้งขอโทษด้วยครับ ก้อแหม อี้เวลาทำตัวอย่างนั้น มันน่ารัก น่าแซวดีนี่ครับ เลยอดแซวไม่ได้ โอเคครับๆ ต้วไม่แซวแล้ว อี้นั่งทานต่อน่ะครับ ต้งขอสัญญาว่าจะรูดซิบปาก และสำรวมอาการครับ “ พูดแล้วต้งยังทำหน้าอ้อนๆใส่ผม ไอ้ผมก้อน่ะ ไม่ใช่ว่าจะใจอ่อนอะไรหรอก แค่อยากจะทานอาหารต่อ เลยนั่งลงไปทานก่อน ( เห็นแก่กินชะมัด ) ผมก้อทานไปแบบไม่สนใจต้งนัก สงสัยผมคงจะหิวด้วยแหละ ต้งก้อทานไป มองหน้าผมแล้วก้อยิ้มไป จนบางทีผมต้องทำหน้าดุใส่ ต้งถึงจะไปหยุดยิ้ม แต่ก้อยังแอบหันมามองที่ผมบ่อยๆ แต่ผมก้อทำเป็นไม่สนใจเค้า ทานอาหารต่อไป

   พอทานอาหารเสร็จแล้ว ต้งก้อเช็คบิล จากนั้นเราก้อเดินทางไปร้านกัน ระหว่างทางที่ไปร้าน ทต้งก้อบรรยายสรรพคุณของตนเองต่างๆนานา เรื่องที่เค้าตกแต่งร้านว่า เค้าจ้างคนมาจัดตกแต่งร้าน ในแบบที่ผมเคยให้ไอเดียกับเค้าไป แถวยังบอกอีกอย่าง เค้าไปสืบเสาะมาจากเพื่อนๆของผมอีกว่า ผมชอบแบบไหน สไตล์ยังไงบ้าง และพยายามทำให้ใกล้เคียงที่สุด ผมก้อฟังไป แต่ไม่ได้ออกความเห็นอะไรไป เพราะว่าผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจเค้าอยู่ แต่ต้วก้อยังพูดไปเรื่อยๆจนถึงร้าน

   พอถึงร้านแล้ว ก้อมีพนักงานผู้หญิงเดินมารับเราที่ร้าน จากนั้นเค้าก้อแนะนำตัวว่า เค้าชื่อ พี่เอิน เป็นพนักงานที่ต้งจ้างให้มาช่วยดูความเรียบร้อยต่างๆภายในร้าน พี่เค้าเคยทำงานร้านอาหารที่อื่นมาแล้วหลายปี จากนั้นพี่เอินก้อพาพวกเราชมในร้าน ที่ตอนนี้ก้อมีคนงานมาตกแต่งบริเวณร้านโดยรอบๆ พร้อมทั้วอธิบายการตกแต่งร้านต่างๆ ว่าต้งนี่ตั้งใจจะทำร้านนี้ขึ้นมามาก บ้างทีก้อมาคุมงานด้วยตัวเอง จนไม่ได้กลับบ้านกลับช่องก้อมี ผมหันไปมองต้งก้อดูว่าเค้าจะภูมิใจในตัวเองมากๆ

[B4U_BoA]

เฮ้อออ

ดิวเอ้ยยยย

สงสารจริงๆ

[Yurameki]

สงสารพี่ดิวอ่ะ  ถ้าพ่อไฟเขียวด้วยอะ ป่านนี้ลัลล้าทั้งสองคนละ

แง้ๆๆๆๆๆๆ

 

พี่... อี้...  เนี่ยหรอใจแข็ง แน่ใจร๊อ...  โฮกกกกกกกกก

อยากจะร้องไห้เป็นภาษาอิตาลี เมื่อไหร่พี่ดิวกับพี่อี้จะได้คู่กันซะที

 

[Alexie333]

 




“ ต้งตั้งใจทำร้านนี้เพื่ออี้โดยเฉพาะเลยน่ะครับ ยิ่งช่วงแรกๆน่ะ ต้งต้องมาคอยตรวจงาน เช็คงานด้วยตัวเองบ่อยๆ ต้งเลยไม่ค่อยมีเวลาให้อี้ไง แต่ตอนนี้ทุกอย่างก้อใกล้เสร็จเรียบร้อยดีแล้ว เหลือเก็บงานอีกนิดหน่อยก้อเปิด ต้งกะว่าจะเปิดวันสงกรานต์พอดีเลย ตอนนี้ต้งก้อเริ่มทำพีอาร์ไปในระดับหนี่งแล้วน่ะครับ กะว่าวันเปิดวันแรกจะจ้างนักร้องที่พอจะมีชื่อเสียงหน่ยมาร้องเพลงในวันเปิดร้านด้วย อี้ว่าดีไหมครับ ต้งหอี้เลือกเลยว่าจะจ้างใครมาร้องเพลงดี แล้วถ้าเกิดว่ากระแสตอบรับดีล่ะก้อ เราก้อจะจ้างนักร้องมาร้องเรื่อยๆน่ะครับ เพื่อดึงลูกค้าให้มาที่ร้านเราเยอะๆไง อี้คิดว่าไงครับ “ ต้งหันมาพูดกับผมเชิงขอความเห็น

“ อี้ว่าเป็นความคิดที่ดีเหมือนกันน่ะ จ้างนักร้องมาร้องวันเปิดร้านเพื่อเป็นการโปรโมทร้านไปในตัว ดีๆๆ อันนี้อี้สนับสนุนด้วย แล้วมีรายชื่อนักร้องที่คิดไว้หรือเปล่าล่ะ เดี๋ยวเรามาช่วยเลือกกัน “ ผมพูดไปอย่างกระตืนรือร้น

“ ตอนนี้รายชื่ออยู่ในลิสต์ที่ต้งเก็บไว้ที่คอมพิวเตอร์ของต้งอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้งจะส่งเมลล์ไปให้ดูแล้วกันน่ะอี้ แล้วเราค่อยมาเลือกกันทีหลังก้อได้ ตอนนี้ต้งว่าเราเดินดูรอบๆร้านดีกว่า ว่าอี้อยากได้อะไรเพิ่มไหม “

   แล้วต้ง ผมและพี่เอินก้อเดินดูรอบๆร้าน ที่ตอนนี้คนงานกำลังทำงานอย่างแข็งขันเพราะว่าเราก้อใกล้จะถึงวันเปิดร้านแล้ว ผมรู้สึกทึ่งในความรับผิดชอบของคนงานนัก เพราะนี่ก้อได้เวลา 3-4 ทุ่มแล้ว แต่พวกเค้ายังไม่หยุดทำงานเลย รวมไปถึงพนักงานจัดของอีก ถึงตอนนี้ยังมีคนนำของมาส่งเรื่อยๆ และมีคนมานำของไปจัดอยู่ตลอดเวลา ดูทุกคนขยันขันแข็งกันมาก ผมเลยอดดีใจไม่ได้ ถ้าในอนาคตร้านของผมมีพนักงานที่ขยันอย่างนี้ คงดีไม่น้อยเลย

   ว่าไปแล้วจะตอบแทนความดีของทุกคนซะหน่อย เลยบอกต้งไปว่า ผมจะทำกับข้าวมื้อดึกเลี้ยงทุกคนวันนี้ ขอให้ทุกคนอยู่ทานด้วย พอทุกคนได้ยินดังนั้นก้อดีใจกันใหญ่ ผมก้องงว่าทำไมต้องดีใจด้วย ต้งเลยเฉลยให้ฟังว่า ทุกคนได้ยินกิตติศัพท์ฝีมือการทำกับข้าวของผมมานานเลยได้ลองวันนี้ ผมก้อเลยยินดีเป็นอย่างยิ่ง จากนั้นก้อเดินเข้าครัวไปเพื่อเตรียมอาหาร ซึ่งพี่เอินก้อเรียกแม่บ้าประจำร้านมาช่วยผมทำ ซึ่งก้อดีเหมือนกัน จะได้เสร็จไวๆ วันนี้ผมกะว่าจะทำอาหารอีสาน กับอาหารภาคกลางสักหน่อย ผสมผสานกันไป เผื่อบางคนจะทานอาหารอีสานไม่ได้ เมนูคืนนี้คือ ลาบเป็ด ต้มยำไก่บ้าน น้ำตกเนื้อ ปลาหมึกไข่ผัดพริกหยวก ไข่เจียวกุ้งสับ และหมูทอด ผมกะว่าจะทำในปริมาณที่มากกว่าปกติ เพราะว่าผมกะว่ามีคนงานที่กำลังทำงานอยู่ ณ ตอนนี้อยู่ประมาณเกือบ 30 คน ต้องกะปริมาณให้ดี เพราะถ้าไม่พอมันจะยุ่งเอา แล้วเราก้อลงมือทำกับแม่ครัวประจำร้าน อีก 2 คนมาช่วยผม ดูท่าทาพวกเค้าก้อทำอาหารคล่องแคล้วเหมือนกัน คงจะเป็นงานอยู่พอตัส แต่ผมว่า ถ้ายังไงผมอาจจะเอาพี่อ้อมาช่วยทำครัวด้วย พี่อ้อจะได้ไม่ว่างงาน มีเงินส่งให้น้องไอซ์เรียนหนังสือด้วย เป็นการแบ่งเบาภาระครอบครัวผมไปอีกแรง เพราะว่าปกติแล้วค่าเล่าเรียนของน้องไอซ์ก้อจะเป็นผม ไม่ก้อพี่เอฟช่วยกันจ่าย

[jokirito]

เอ่อ อ่านตอนนี้แล้วน่าเบื่อจัง


เม้นท์แบบนี้จะโกรธเรามั้ยเนี่ย

เบื่อด้งด้วย แบบว่าเลี่ยนอ่ะ

[Yurameki]

โห พี่อี้ วัีนนี้อัพไปกี่ตอนอ่า ขยันมากมาย
ตีหนึ่งยังมาอัพอีกหรอ ?  ซูฮก

เอ่อ... เมนูอาหาร  อย่าพูดได้ม้ายยยยย

หิวววววววววววววววววว


อยากทะลุจอไปกินฝีมือพี่อี้เจงๆ    จะซัดให้เรียบ (เรามันกระเพาะ แบล๊กโฮลล์ ฮ่าๆๆๆ)

เอ่อ

หนูเบื่อแล้วอ่ะ    เบื่อพี่ต้ง  = ="   


เฮ้ออออออ

อืม รู้สึกจะลำเอียงนะ  พอเป็นพี่ดิว ไม่เบื่อเลยยย โฮกกก

= ="

อ่านะ... ทำไงได้ เฮ้อ... ฉงฉานพี่อี้อ่ะ > > กอดหนึ่งจึ้ก 

ฉงฉานพี่ดิวด้วยอ่ะ >> อีกจึ้ก 


พรุ่งนี้จะมาอ่านต่อค่า   รอลุ้นใจจะขาดแล้ววว


/ร้องไห้เป็นภาษาอิตาลีต่อไป

 

ทำไมความรักมันไม่ง่ายอย่างที่คิดเน้อ ว่ามะ
ขนาดคนสองคนรักกันแล้ว ก็ยังมีอะไรอีกเยอะแยะมาเป็นอุปสรรคอีก
โอ๊ยยยย

 

[Joobperman]

 
 
 

[B4U_BoA]

ต้งนี่ดีแสนดีนะ

....

สงสัยดิวเรา

ตกกระป๋องแหงๆ

เหอๆ

[White..BroccO]

ก็น่ะ พ่อเทพบุษสุดหล่อ

เป็นอะไรที่รักมากมายอ่ะ 

[Alexie333]

 พออาหารเสร็จแล้ว ผมก้อเรียกให้ทุกคนมาทานกันก่อน แล้วค่อยไปทำงานกันต่อ ซึ่งทุกคนก้อมาทานกัน พอทานแล้วหลายเสียงก้อชมว่าผมทำอาหารอร่อย อย่างนี้รับรองลูกค้าติดแน่นอน ผมบอกว่า อาหารมื้อนี้ก้อช่วยกันหลายคน ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว อีกอย่างหน้าที่ทำอาหารก้อคงปล่อยให้แม่ครัวเป็นคนทำ ส่วนผมก้อจะมาแวะดูบ้างเวลาว่างๆ

“ ต้งว่าอี้ควรจะมาแนะนำอาหารสูตรครอบครัวของอี้เคยทำกันมาน่ะ ต้งว่ารสชาตดีมากลเยทีเดียว ต้งรับรองเลยน่ะว่า ลูกค้าต้องชอบสูตรนั้นแน่ๆเลย “ ต้งออกความเห็นขึ้น

“ ใช่ค่ะ พวกเราก้อพอทำได้ แต่ของอย่างนี้ สูตรใครก้อสูตรใคร พี่ได้ชิมอย่างนี้แล้ว รู้เลยว่า อาหารประเภทอื่นๆต้องอร่อยแน่นอน เอาอย่างนี้ดีไหมค่ะ พี่ว่าเอาไว้ตอนใกล้จะเปิดร้านเรามาประชุมกันเรื่องนี้ดีไหมค่ะ รสชาตอาหารจะได้ออกมาเหมือนกัน เป็นมาตรฐานของร้านไป เรามาช่วยกันคิดเรื่องนี้ด้วยกันน่ะค่ะ “ พี่แม่ครัวคนนึงพูดขึ้นเสริม

“ อี้ก้ออยากทำน่ะครับ แต่ลำพังงานประจำอี้ก้อรัดตัวจะแย่อยู่แล้ว แต่อี้จะพยายามมาดู มาคิดช่วยน่ะครับ หลังจากเวลาทำงาน ช่วงแรกๆยังไงก้อรบกวนพี่ๆก่อนน่ะครับ “ ผมตอบกลับไป

“ นี่ไงอี้ อี้ก้อให้อ้อมาช่วยอี้ดูแลที่ครัวด้วยสิ ได้ยินมาว่าฝีมืออ้อก้อดีเหมือนกันนี่ หรืออี้จะให้แม่มาดูร้านช่วยก้อได้ ถ้าอี้ต้องการ ร้านนี้มันร้านของอี้อยู่แล้ว ต้งให้สิทธิ์ขาดอี้ในการดูแลเลย “ ต้งเสริมขึ้นมาอีก ซึ่งผมว่าก้อดีเหมือนกันน่ะครับ แต่....

“ มันจะดีเหรอต้ง อี้กลัวว่าจะมาทำร้านให้วุ่นวายกว่าเดิมสิ เอาไว้ให้ร้านอยู่ตัวก่อน แล้วค่อยเรียกพี่อ้อมาดีกว่าไหม “

“ ไม่หรอก ต้งเชื่อว่าอ้อต้องทำได้ และไม่สร้างความวุ่นวายหรอก เรื่องนี้ต้งได้คุยกับแม่อี้และอ้อเรียบร้อยแล้วล่ะ อี้ไม่ต้องห่วงน่ะครับ ส่วนเรื่องที่พัก ก้อให้อยู่บ้านพักข้างหลังไปก่อนแล้วกัน “ ต้งพูดด้วยความมั่นใจเต็มที่ แต่ผมสิครับ เง็ง

“ อะไรอ่ะ ต้งไปคุยกับแม่อี้และพี่อ้อตอนไหน ทำไมอี้ไม่รู้เรื่อง ต้งนี่ชอบทำอะไรโดยไม่ปรึกษาอี้ก่อนอีกแล้วน่ะ “ ผมดุต้งไป ก้อจริงไหมล่ะครับ เรื่องนี้มันเกี่ยวกับครอบครัวผมด้วย ทำไมต้งไม่บอกผมสักคำ

“ ไม่ใช่อย่างนั้นน่ะครับ พอดีต้งเห็นอี้วุ่นๆกับงานไง แล้วของแค่นี้ต้งคิดว่าต้งคงคุยได้ ไม่อยากรบกวนอี้ไง อีกอย่างต้งก้อรู้ว่าอี้เป็นคนขี้เกรงใจ เดี๋ยวจะพาลไม่อยากให้อ้อมาทำที่นี่ด้วยไง เลยต้องแอบคุยนิดนึง “ ต้งทำหน้ารู้สึกผิดเล็กน้อย