หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[crazy Y]

เรียนผู้อ่านทุกท่าน



ขณะนี้ทางผู้เขียนนิยายมีความประสงค์ ที่จะแจ้งว่า


นิยายยังไม่จบในเร็วๆนี้


ขอความร่วมมือในการอ่าน และเชียร์ต่อไป


ตอนแรกกะว่าจะไม่บอกใบ้อะไรแล้ว


แต่ดูท่าหลายคนจะถอดใจไปกับการอ่านละครผม


เลยต้องมาแจ้งสักหน่อย   คอยอ่านกันต่อไปน่ะครับ


เรื่องมันยาว เรื่องมันเยอะ  เลยจะยืดไปหน่อยนึง


ประหนึ่งว่าทำตามนโยบายของละครบางช่อง อิอิ


ขอบคุณน่ะครับที่ติดตามมาอย่างดี



 :

จะถอดใจเลิกอ่านก็เพราะคำใบ้ของคนแต่งนี่แหละ
 เพราะเรารักต้งสุดใจขาดดิ้น  ไม่อยากให้คนดีดี ต้องผิดหวังและโดนทำร้ายจิตใจ
 ถ้าเรื่องนี้เป็นนิยายมันก็เปลี่ยนplot ได้ แต่ถ้าส่วนหนึ่งมาจากเรื่องจริง
 ต้งเอ๊ยต้ง  ทำไมถึงน่าสงสารเยี่ยงนี้

[imageriz]

  เหมือนกัน มาปรึกษาพี่กรณ์ คนที่ไม่เคยมองเห็นว่าดิวมีความดีบ้าง
แล้วอย่างนี้ จะเป็นที่ปรึกษาได้ดีเหรอ  อี้นะอี้

[Alexie333]

เฮ้อออออออออออ  อย่าเพิ่งถอดใจไปก่อนน่ะครับ


ดูสิทำคนอ่านงอนไปซะแล้ว


ทำตัวไม่ถูกเลยคนเขียน


เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน ผมจะลงให้อ่านตามที่มันเป็นไปแล้วกัน


และยังไงก้อขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน


และทุกๆคอมเม้นต์ที่เขียนมาทั้งติชมน่ะครับ


เชิญอ่านตามสบาย เลยครับ


 

[B4U_BoA]

จะติดตามอ่านต่อไปค่ะพี่อี้

ไม่ได้งอนหรอกค่ะ

ทุกคนแค่อยากให้พี่อี้ใช้หัวใจมากกว่าสมองอ่ะค่ะ

เพราะเรื่องแบบนี้ มันใช้ความรู้สึกมากกว่าเหตุผลอ่ะค่ะ

เพราะ ถ้าพี่คิดว่าอยู่กะคนที่รักพี่แล้วมีความสุข แต่ถ้าใจพี่ไม่ได้อยู่ที่เค้า

ไปอยู่กะอีกคนนึงมันมีประโยชน์หรอก แถมเป็นการทำร้ายความรู้สึกเค้า

แบบที่พี่ทำกับพี่ต้งนั่นแหละ คนดีๆที่พี่เคยเหนเลยกลายเป็นคนป่าเถื่อนไป

เพราะเค้ารักพี่ไง ถึงได้เปนแบบนั้น พี่คงคิดไม่ถึงว่าเค้าเป็นถึงขนาดนั้นใช่มะ

แต่เป็นเพราะเค้ารักพี่ อยากให้พี่สนุก ไม่อยากให้พี่ลำบากใจ ถึงได้เก็บกดจนถึงขนาดนั้น

พอถึงวันที่ทนไม่ไหวขึ้นมา มันเลยเป็นแบบนี้แหละ น่ากลัวมากนะ

คนแบบนี้อ่ะ ... เป็นไปได้ ตอนนี้อยากให้พี่ใช้ความรู้สึกมากกว่าสมอง

เหนแล้วใช่มะ ว่าใช้สมองมากกว่าความรู้สึกมันเปนยังไงน่ะ ...

บอกแล้วใช่มะ


คนที่ดีกับคนที่รัก มันไม่เหมือนกันอ่ะ 

[Joobperman]

 
ว่าจะเริ่มถอดใจอ่านเหมือนกัลลลลลลนะน้องอี้  ชิส์!
สงสารต้งที่ซู๊ดดดดดดด.....
ไม่รักต้งก็บอกไปเลยซิ  ซื่อสัตย์ต่อตัวเองหน่อยเป็นไรไป

[Alexie333]

“ สรุปแล้ว ตอนที่อี้มาเกาะช้างนี่ อี้มากับไอ้ดิวใช่ไหม “ ตายล่ะ ผมดันเผลอหลุดพูดออกไป เอาว่ะ ไหนๆก้อไหนๆแล้ว พูดไปเลยดีกว่า

“ ใช่ครับ จะว่าอี้เต็มใจก้อไม่ใช่หรอก แต่ไหนๆมันก้อผ่านมาแล้ว ช่างมันเหอะ แต่อี้ยอมรับน่ะครับว่าอี้สับสนกับความรู้สึกกับตัวเองมากๆเลยทีเดียวกับเรื่องนี้ อี้บอกตรงๆเลยว่า อี้ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี “

“ พี่มานั่งคิดดูแล้วน่ะว่า เรื่องทั้งหมดนี่ มันต้องเป็นแผนของไอ้ดิวทั้งหมดแน่ๆ ถ้าจะมองในแบบไม่มีอคติน่ะ อาจจะคิดได้ว่า ดิวมันทำไปเพราะว่ารักอี้ก้อตามน่ะ แต่พี่ว่ามันยังไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่ หรือ ทำไมเราไม่เอาความดี หรือความจริงใจมาทำให้คนๆนึงรักเราให้ได้ล่ะ ทำไมต้องวางแผน ต้องหลอกล่อกันขนาดนี้ อี้ลองคิดดูดีๆสิครับ “ ที่พี่กรณ์พูดมันก้อมีส่วนถูกน่ะครับ ผมเลยเก็บเอามาคิด

“ งั้นอี้ขอเก็บไปคิดก่อนน่ะครับ เรื่องนี้มันค่อนข้างซับซ้อน แล้วมันก้อเกี่ยวข้องกับตัวอี้เองทั้งหมด อี้จะพยายามไม่ให้ใครต้องมาเสียใจกับเรื่องนี้อีก หรือถ้าจะต้องเลือก ก้อจะให้เจ็บกันน้อยที่สุด ขอบคุณน่ะครับพี่กรณ์ที่ให้คำปรึกษาอี้เป็นอย่างดี ตอนนี้ที่เรารอเรือมา อี้ว่าพี่กรณ์หลับไปก่อนก้อได้น่ะครับ อี้ก้อว่าจะหลับเหมือนกัน เพลียเหลือเกิน “ ว่าแล้วผมก้อเอนเบาะปรับเพื่อให้หลับได้สบายหน่อย ส่วนพี่กรณ์ก้อเอนเบาะเพื่อที่จะนอนเช่นกัน ที่จริงผมไม่ได้อยากนอนเท่าไหร่หรอก แค่อยากจะอยู่เงียบๆ เพื่อคิดอะไรบางอย่าง เกี่ยวกับเรื่องนี้  นี่ผมเป็นต้นเหตุของเรื่องวุ่นวายทั้งหมดใช่ไหมเนี่ยะ ผมควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีน่ะ เฮ้อออออ เครียดจังเลย

   โอ๊ยยย เมื่อยจังเลย อ่ะ นี่ผมเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะเนี่ยะ แล้วผมก้อขยับตัวเพื่อลุกขึ้นนั่ง หันมองออกไปนอกหน้าต่างกอ้เห็นว่ารถกำลังแล่นอยู่ นี่คงสายแล้วสิน่ะ แล้วผมก้อหันไปหาพี่กรณ์ที่กำลังขับรถอยู่

“ ตื่นแล้วเหรอครับอี้ เมื่อยไหมครับ หรือว่าหิวหรือเปล่า แวะหาอะไรทานกันก่อนไหมครับ “ พี่กรณ์ถามผมตอนที่เห็นผมตื่นมา

“ ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ครับ แต่ถ้าพี่หิวก้อแวะทานอะไรก่อนได้น่ะ ว่าแต่ว่า นี่มันกี่โมงแล้วอ่ะครับ แล้วเราถึงไหนกันแล้ว “

“ นี่ก้อ 9 โมงกว่าแล้วล่ะ ตอนที่พวกเราหลับกันน่ะ พี่ตื่นประมาณ 6 โมงกว่าๆ พอตื่นแล้วก้อพากันขึ้นเรือข้ามฝั่งมานี่แหละ เห็นอี้หลับเลยไม่อยากกวนเราให้ตื่น นี่พี่ว่า เราน่าจะใกล้ถึงชลบุรีแล้วล่ะ เดี๋ยวเราแวะร้านอาหารข้างหน้าดีกว่าน่ะ จะได้ทานอะไรรองท้องกันไปก่อนดีกว่า น่ะครับ “ พี่กรณ์ออกความเห็น

“ ถ้าใกล้จะถึงชลบุรีแล้วก้อ แวะเข้าไปทานอาหารที่บ้านอี้ดีกว่า เดี๋ยวอี้ทำให้ทานเอง “ ผมว่าก้อดีเหมือนกันจะได้แวะหาพ่อแม่ผมไปด้วย

[B4U_BoA]

พี่อี้

คะ ทางเดียวที่จะแก้ปัญหาคือ

อย่าฟังใครทั้งนั้น อย่าเอาคำพูดของพี่กรณ์มาคิด

เพราะอะไร ถ้าพี่กรณ์มองแบบไม่มีอคติจริงๆ

จะพูดแบบนี้เหรอ ลองคิดดูดีๆนะคะ คนเรามีวิธีการแสดงออกที่ไม่เหมือนกัน

กรณีของดิวคือ แสดงออกไม่เป็น เลยได้แต่ใช้กำลัง อยุ่อย่างงั้น

ไม่รู้วิธีมัดใจใครจริงๆ ไงคะ ถึงได้มีแต่ กลอุบายแบบนั้น

มันก็ไม่น่าให้อภัยเท่าไหร่ กะวิธีเหล่านั้น แต่คิดกลับกัน เค้าเป็นคนน่าสงสารมาก

มากคนนึงละ อยากแสดงออกให้เข้าใจก็ไม่รู้จะแสดงออกยังไง พอทำออกมาก็ไม่เป็น

อย่างที่ตัวเองตั้งใจไว้  พอมาถึงตอนนี้ พี่อี้ไม่ไว้ใจเค้า เพราะเรื่องต่างๆที่เคยเกิดขึ้นกะตัวพี่เอง

มันก็ทำให้เค้าพยายามมากขึ้นที่จะแสดงออก พอแสดงออกไปจริงๆ ก็ไม่มีคัยเชื่อ  น่าสงสารนะ

แต่มันก็เพราะ เค้าเป็นทำตัวเองทั้งนั้น มันถึงได้เป็นแบบนี้

เรื่องนี้ไม่มีครัยผิดทั้งนั้น  อยากให้พี่อี้ใช้ความรู้สึกเลือกมากกว่า

ถ้าพี่อี้ใช้ความรู้สึกตัวเอง ซื่อสัตย์กับตัวเอง เชื่อว่า ปัญหานี้มันจะจบ

ลงอย่างแน่นอน เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 

[Alexie333]

“ ก้อได้ครับ แต่จะเป็นการรบกวนพวกท่านหรือเปล่า “ พี่กรณ์ทำหน้าลังเลเล็กน้อย

“ ไม่หรอกครับ คนกันเองทั้งนั้น ดีเหมือนกัน อี้จะได้แวะเยี่ยมพวกท่านและหลานๆไปด้วย ไม่ได้เจอพวกท่านนานแล้วเหมือนกัน มัวแต่ห่วงทำงาน พี่กรณ์จำทางไปบ้านอี้ได้ใช่ไหมครับ “

“ ได้สิครับ ว่าแล้วก้อดีเหมือนกัน จะได้ไปไหว้พวกท่านด้วย “ แล้วพี่กรณ์ก้อขับรถพาพวกเราไปยังบ้านของผมที่ชลบุรี ก่อนจะถึงผมก้อโทรบอกที่บ้านผมว่า ผมจะแวะเข้าไปที่บ้าน พวกท่านก้อดีใจกันใหญ่ที่ผมแวะไปหา

   พอถึงบ้านแล้ว แม่ผมก้อมานรับพวกเราที่รถ

“ มาซะกะทันหันอย่างนี้ แม่เตรียมอาหารไม่ทัน นี่เลยทำแค่กระเพราหมู กับ ทอดหมูยอไว้ให้ ทานกันไปก่อนแล้วกันน่ะ “ แม่ผมพูดขึ้น

“ แหม แม่ครับ พอดีอี้ผ่านมาทางนี้เลยแวะมาหาไง ไม่ได้เตรียมการล่วงหน้า นี่คิดถึงตัวเองน่ะ เลยแวะมาหาอ่ะ เรื่องอาหารอ่ะ มีแค่ไหนก้อทานแค่นั้นล่ะครับ เค้ายังไงก้อได้ แล้วนี่ทุกคนไปไหนกันหมดอ่ะครับ บ้านเงี๊ยบ เงียบ “

“ พ่อเค้าไปตีกอล์ฟกับพี่เอฟอ่ะ ส่วนน้องมายด์ก้อไปข้างนอกกับแม่เค้า แล้วอ้อกับน้องไอซ์ก้อยังไม่ตื่นเลย รายนี้เค้าตื่นสายๆนู้น ป่ะเข้าบ้านกันไปทานข้าวก่อนดีกว่า ดูท่ากรณ์เค้าจะหิวมากแล้วล่ะ “ แล้วแม่ผมก้อพาพวกเราไปที่โต๊ะอาหาร จากนั้นเราก้อทานอาหารกันไป โดยที่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันมาก ส่วนแม่ผมก้อขอตัวไปทำงานบ้านที่หลังบ้านต่อ ปล่อนให้ผมกับพี่กรณ์ทานกัน 2 คน

   พอทานเสร็จแล้ว ผมก้อเก็บจานข้าวไปล้างหลังบ้าน แล้วผมก้อบอกให้พี่กรณ์ไปนอนพักอยู่ที่ห้องผมก่อน ไว้ตื่นแล้วค่อยกลับกรุงเทพกลับกรุงเทพกันก้อได้ พอผมนำจานชามไปล้างแล้ว ก้ออกมานั่งคิดอะไรเล่นๆอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน คิดทบทวนเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นมามากมาย นั่งคิดไปสักพัก แม่ผมก้อเดินมานั่งคุยด้วย

“ อี้เป็นอะไรหรือเปล่าลูก เห็นนั่งเหมือนเครียดๆ คิดอะไรอยู่หรือเปล่า เล่าให้แม่ฟังได้ไหม “ แม่ถามผม สงสัยแม่จะสังเกตสีหน้าของผม เลยรู้ว่าผมกำลังเครียดอยู่ แต่ผมจะเล่าให้แม่ฟังยังไงดีล่ะ ผมไม่รู้ว่าแม่ผมจะรับเรื่องแบบนี้ได้มากน้อยแค่ไหน ถึงแม้ว่าทางบ้านผมเค้าจะไม่รังเกียจที่ผมเป็นอย่างนี้ แต่ผมก้อยังไม่กล้าที่จะพูดเรื่องอะไรแบบนี้อย่างเปิดเผยเท่าไหร่ ผมนั่งคิดอยู่พักนึง เลยตัดสินใจพูดขึ้น

[B4U_BoA]

บางทีปรึกษาพ่อแม่ อาจเป็นทางออกที่ดีกว่าก็ได้ค่ะ

เพราะอย่างน้อยเค้าก็เป็นกลางที่สุดอ่ะค่ะ ^^

ไม่ได้เข้าข้างใคร และไม่ได้ มีอคติกะครัย

น่าจะได้ความคิดอะไรดีๆกลับมาบ้างนะคะ ^____^

สู้ๆค่ะ พี่อี้

เค้าร๊ากกก ตะเองงน้า 

[jpkoko]

คนแต่งอย่าเพิ่งถอดใจน้า  มีเราเป็นกำลังใจให้สู้ๆๆๆๆ

ปอลอ อี้ปรึกษาใครไม่ปรึกษาไปปรึกาไอเพ่กรณ์  เซง เข้าข้างตังมากมาย   
 
เชียร์ดิว ๆ ๆ ๆ

[Alexie333]

“ ไม่ใช่ว่าอี้ไม่อยากเล่าให้แม่ฟังน่ะครับ แต่อี้ไม่รู้ว่าแม่จะรับฟังได้ไหม มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างซับซ้อนน่ะครับ “ ผมหยั่งเชิงพูดแบบนี้ไปก่อน เผื่อว่าแม่ผมจะไม่อยากฟังมันแล้วก้อได้

“ แม่ไม่รู้หรอกน่ะว่าเรื่องของอี้มันเป็นยังไง และแม่ก้อไม่รู้ด้วยว่า แม่จะให้คำแนะนำที่ดีได้มากน้อยแค่ไหน แต่อย่างน้อยๆ มันก้อยังดีน่ะลูกที่เราได้ระบายทหรือปลดปล่อยมันออกมาบ้าง ปล่อยมันออกมาบ้างเถอะลูก อย่าเก็บมันไว้คนเดียวเลย ให้แม่ได้รับรู้ปัญหาของลูกบ้างน่ะ “ แล้วแม่ผมก้อเอามือมาวางไว้ที่หน้าขาของผม เหมือนเป็นการทำให้ผมไว้ใจในตัวท่าน

“ มันไม่มีอะไรมากหรอกครับแม่ ก้อสมมติน่ะครับว่า ตอนนี้อ่ะ มันมีบางอย่างที่อี้ต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง แต่อี้ยังสับสนอยู่ว่า จะทำยังไงดี เพราะว่ามันมีสองทางเลือกให้อี้ต้องเลือกมาสักทางนึง แม่คิดว่า อี้ควรจะใช้หัวใจในการตัดสินใจในเรื่องนี้ หรือว่าอี้จะเชื่อตามสมองสั่งว่าให้ทำยังไง อี้ผิดเองอ่ะครับ ที่ปล่อยเรื่องให้มันเป็นอย่างนี้ อี้ไม่น่าลังเลเลย “ ผมพูดออกไปแบบไม่ได้ลงรายละเอียดที่บ่งชี้แน่ชัด หแม่ผมฟัง ท่านยิ้มให้ผม แล้วเอามือมาลูบที่หัวผมอย่างนุ่มนวล

“ แม่ไม่รู้หรอกน่ะว่าอี้พูดเรื่องอะไร หรือว่าอี้อยากให้แม่รู้เรื่องปัญหาของอี้มากแค่ไหน เอาเป็นว่าแม่จะขอพูดเรื่องของแม่ให้อี้ฟังแล้วกันน่ะจ้ะ เผื่อว่ามันจะช่วยให้อี้คิดอะไรออกบ้าง “ แม่หยุดพูดนิดนึงแล้วก้อเอามือของแม่มาจับมือของผมไว้

“ รู้ไหมว่า ก่อนที่แม่จะมาเจอพ่อของอี้นี่ แม่เคยมีผู้ชายคนนึง มาคอยตามจีบแม่อยู่บ่อยๆ แต่ผู้ชายคนนี้ก้อไม่ได้เป็นที่ชื่นชอบของยายเราสักเท่าไหร่หรอกน่ะ เพราะว่าถึงแม้เค้าจะเป็นคนดีก้อจริง และพยายามเอาชนะใจแม่และยายมากเท่าไหร่ แต่ยายก้อยังไม่พอใจเค้าเท่านั้น แม้ว่าแม่จะมีใจให้เค้ามากเท่าไหร่ แต่แม่ก้อไม่กล้าบอกยายว่าแม่รู้สึกกับเค้ายังไง แต่แม่กับผู้ชายคนนั้นก้อแอบเจอกันบ้าง แอบเขียนจดหมายหากันบ้าง เพราะว่าเราต่างก้อรู้ว่าเราสองคนมีใจให้กันมาตลอด จนเมื่อคุณยายของเราได้แนะนำพ่อของเราให้แม่รู้จัก ตอนแรกๆแม่ก้อไม่ได้ชอบพ่อของเราเท่าไหร่นักน่ะแต่คุณยายของเราน่ะสิ ชอบพ่อของเรามาก เพราะว่าพ่อของเราเป็นคนขยันทำมาหากิน ซึ่งตอนนั้นบ้านของเราไม่ค่อยมีสตังค์สักเท่าไหร่นัก แม่เองก้อไม่ได้เรียนหนังสือสูงๆ ต้องออกจากโรงเรียนมาทำงานส่งน้าๆของอี้เรียนต่อ แล้วพ่อของเราก้อดูท่าทีว่าจะช่วยแบ่งเบาตรงนี้ได้ ยายของเราเลยพยายามกันผู้ชายคนนั้นออกไป และพยายามจะดันให้พ่อของเรา ชนะใจแม่ให้ได้ “ แม่หยุดพูดแล้วยิ้มให้ผม จากนั้นแม่ก้อเดินไปที่สวนหลังบ้าน แล้วผมก้อเดินตามแม่ไป

“ ไม่ว่าพ่อของเราจะพยายามทำดีกับแม่มากแค่ไหน ใจแม่ก้อไม่เคยโอนเอียงไปหาพ่อของเราเลย เพราะหัวใจของหมดของแม่อยู่ที่ผู้ชายคนนั้นทั้งหมดแล้ว พ่อของเราก้อดูท่าจะรู้ว่าแม่ไม่มีใจให้ แต่พ่อของเราก้อไม่หมดความพยายามน่ะ ตื๊อแม่ไม่หยุด จนคุณยายของเรามาบอกกับแม่ว่า อยากให้แม่แต่งงานกับพ่อของเรา เพราะว่าตอนนั้นน้าๆต้องการเงินมาใช้ในการเรียนหนังสือมากมาย ถ้าได้แต่งงานกับพ่อของเรา ก้อจะช่วยให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้น แม่อยากบอกว่า ช่วงเวลานั้น เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากที่สุดในชีวิตของแม่ แม่ต้องเลือกว่า แม่จะอยู่กับความรัก ที่ไม่มีวันเป็นไปได้ หรือว่า อยู่กับความจริง อยู่กับความหวังที่ว่า จะให้ครอบครัวของเราสุขสบายขึ้น “ แม่ผมหยุดเดิน แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ แต่ก้อส่งยิ้มอันอ่อนโยนมาให้ผม แล้วก้อพูดต่อ

[B4U_BoA]

โอ้วว คุนแม่

สถานการณ์คล้ายๆกันเรยยย

[jokirito]

เฮ้อ แต่ละคนก็มีเหตุผลในการตัดสินใจที่แตกต่างกันออกไปอ่ะนะ อย่างคุณแม่นี่ต้องสร้างครอบครัวที่มั่นคงชิมิ แต่คนประเภทเราล่ะ...
อย่างผมนะ คงเลือกตามหัวใจตนเอง ขออยู่กับคนที่รักดีกว่า จะยั่งยืนมั้ยนั่นก็ต้องลองเสี่ยงดู เรื่องความเหมาะสมหน้าตาทางสังคมคนประเภทเราลืมไปบ้างเถอะอย่าหวังมากเลย
พูดเองก็งงเอง เฮ้อ

[White..BroccO]

การตัดสินใจมันอยู่ที่ตัวเรามากกว่าสิ่งอื่นใด

ลองคิดทบทวนสิ่งที่แล้วมา แล้วก็จะเจอคำตอบเอง   

[kittyfun]

เครียดแทนอี้ค่ะ

จะตัดสินใจยังไงก็ถามใจตัวเองดูให้ดี

เพราะถ้าเลือกไปแล้วจะเอาคืนไม่ได้แล้วนะ


อี้คิดว่าตัวเองอยู่กับใครแล้วสบายใจกว่า

เรื่องอย่างนี้ถามคนอื่นก็ได้แต่คำแนะนำ

แต่คนที่เลือกก็คืออี้เอง

[Alexie333]

“ แม่เคยมีความคิดเหมือนกันน่ะว่า จะบอกกับผู้ชายคนนั้นว่ายายของลูกอยากให้แม่แต่งงานกับพ่อของเรา ซึ่งแม่ไม่อยากแต่งเลย และก้ออาจจะหาวิธีทางที่จะแก้ไขเรื่องนี้ แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นหาทางออกให้แม่ไม่ได้ แล้วพาแม่ทำอะไรที่มันไม่ถูกขึ้นมาล่ะอะไรจะเกิดขึ้น ตากับยายจะว่ายังไง ครอบครัวและน้องๆของแม่จะเป็นอยู่ จะเรียนหนังสือยังไง แม่คิดได้ดังนั้นแม่เลยตัดสินใจไปบอกกับผู้ชายคนนั้นว่า แม่จะแต่งงานกับพ่อของเรา ตอนนั้นผู้ชายคนนั้นก้อเสียใจมาก ที่แม่บอกไปอย่างนั้น พยายามอ้อนวอนต่างๆนานา แต่แม่ก้อไม่ใจอ่อน เพราะว่าแม่ตัดสินใจแล้วว่า แม่ยอมแลกกับความสุขของตัวเอง เพื่อให้ครอบครัวของแม่อยู่สุขสบายขึ้น จากนั้นแม่ก้อเดินจากผู้ชายคนนั้นด้วยหัวใจที่รวดร้าว เพื่อมาแต่งงานกับพ่อของเรา “ จากนั้นแม่ก้อจูงมือผมมานั่งตรงม้านั่งที่สวนหลังบ้าน

“ ในชีวิตการแต่งงาน แม่ไม่ได้มีความสุขมากรหอกน่ะ เพราะว่าหัวใจแม่ยังอยู่กับผู้ชายคนนนั้นตลอดเวลา แต่แม่ก้อพยายามไม่คิดถึงเค้า จนเมื่อแม่เริ่มที่จะตั้งท้อง แม่ก้อเอนความสนใจของแม่ทั้งหมดที่ที่ลูก การมีลูกนั้น มันทำให้แม่ลืมความคิดถึงผู้ชายคนนั้นไปได้บ้าง แต่แม่ยอมรับเลยน่ะว่าพ่อของเราเป็นคนดีมาก พยายามเอาชนะใจแม่ต่างๆนานา จนแม่เริ่มรับพ่อของเราเข้ามาในใจของแม่บ้างแล้ว และแม่ก้อใช้ชีวิตและเลี้ยงลูกๆของแม่ต่อไป อาจจะมีบ้างน่ะ ที่แม่คิดถึงผู้ชายคนนั้นบ้างเป็นบางเวลา ซึ่งผู้ชายคนนั้นเค้าก้อได้แต่งงานแต่งการไปเป็นที่เรียบร้อยนานแล้วเหมือนกันล่ะ ซึ่งแม่ก้อมาคิดน่ะว่า แม่ยอมแลกความสุขในชีวิตการแต่งงานของแม่ เพื่อครอบครัวของแม่ แต่แม่กลับมีลูกๆที่น่ารักๆมากมาย ซึ่งมันเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดแล้วในชีวิตของแม่ แล้วจากนั้นมา แม่ก้อลืมเลือนผู้ชายคนนั้นไปจากใจ เหลือแต่ความรู้สึกดีๆที่เคยทำมาด้วยกันแค่นั้นเอง “ แม่พูดจบ ก้อมาลูบที่หน้าของผมแล้วยิ้มให้

   ผมจากที่ได้นั่งฟังเรื่องอขงแม่ผม ผมก้อนั่งคิดตามเรื่องนี้ นี่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยน่ะเนี่ยะว่า เคยมีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นกับแม่ผมด้วย ตลอดชีวิตของผมที่ผ่านมาแม่ผมดูไม่มีอาการเลยว่า แม่ของผมจะมีใจให้ชายคนอื่นมาก่อน เหมือนกับว่า แม่ของผมรักพ่อของผมคนเดียว แม้ว่าช่วงที่พ่อของผมไปทำงานที่เมืองนอกอยู่หลายครั้ง แต่แต่ละครั้งก้อนานเป็นสิบปี แต่แม่ของผมก้อไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนใจไปชอบใครคนอื่น แม้หลายๆคนจะว่า ตอนที่พ่อผมอยู่เมืองนอกนั้น พ่อของผมมีคนอื่นบ้าง มีคนมาติดพันบ้าง แต่แม่ของผมก้อไม่ได้หวั่นไหวไปกับคำพูดของหลายๆคนเลย แม่ของผมยังทำงานหนัก เลี้ยงดูพวกผมเป็นอย่างดี ผมเองยังเคยถามแม่อยู่หลายครั้งเหมือนกันว่า ถ้าวันนึงพ่อของผมไม่กลับมา เพราะว่าไปกับผู้หญิงคนอื่น แม่ผมจะทำยังไง และแม่ผมก้อตอบกลับมาอย่างเดียวกันทุกครั้งว่า ถึงแม้ว่าพ่อของผมจะไม่กลับมา แต่แม่ยังมีพวกผมอยู่ ชีวิตทั้งชีวิตของแม่ มีแต่ลูกๆเท่านั้น และแม่ไม่มัวมาเสียเวลาคิดเรื่องนี้ แม่บอกว่าแม่เอาเวลาไปหาเงินเลี้ยงลูกๆดีกว่า ผมได้ฟังดังนั้นก้อชื่นใจและภูมิใจทุกครั้งไป ที่ตัวเองมีแม่ที่เข้มแข็งและมั่นคงอย่างนี้ พอผมนั่งคิดเอาเรื่องของแม่ของผม มาเปรียบเทียบกับเรื่องของผมแล้ว เรื่องอขงผมมันดูธรรมดาไปอย่างมากเลยทีเดียว เฮ้ออออ ผมไม่น่าคิดมากไปเลยน่ะ

“ อี้ขอบคุณแม่น่ะครับที่แม่เล่าเรื่องนี้ให้อี้ฟัง และอี้ยังขอบคุณแม่มากๆอีกด้วย ที่แม่เป็นแม่อย่างที่ผ่านมาและทุกวันนี้ ถ้าไม่มีแม่ คงไม่มีพวกเรา อี้รักแม่มากๆน่ะครับ “ แล้วผมก้อเข้าไปกอดแม่ของผมอย่างมีความสุข และแม่ก้อกอดผมตอบแล้วยังลูบที่หัวผมอย่างอ่อนโยน

[B4U_BoA]

โอ้วว

คุนแม่ตัวอย่างงง

เด็ดมากกกกก


พี่อี้มีแม่ที่น่ารักมากเลยนะคะ ^^

เป็นคนที่โชคดีจริงๆ อิอิ

[jokirito]

เอาไงล่ะทีนี้

[White..BroccO]

นั้นสิ จะเลือกใครน๊า 

[Alexie333]

“ อี้ขอบคุณแม่น่ะครับที่แม่เล่าเรื่องนี้ให้อี้ฟัง และอี้ยังขอบคุณแม่มากๆอีกด้วย ที่แม่เป็นแม่อย่างที่ผ่านมาและทุกวันนี้ ถ้าไม่มีแม่ คงไม่มีพวกเรา อี้รักแม่มากๆน่ะครับ “ แล้วผมก้อเข้าไปกอดแม่ของผมอย่างมีความสุข และแม่ก้อกอดผมตอบแล้วยังลูบที่หัวผมอย่างอ่อนโยน

“ แม่ก้อรักอี้ และลูกๆทุกคนน่ะจ้ะ อี้ตกลงเราไม่เครียดแล้วใช่ไหม ดีแล้วล่ะ รู้ไหมว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่นี่น่ะ ไม่ได้มีสบายใจหรอกน่ะ ที่เห็นลูกเครียด หรือไม่สบายใจ รู้สึกดีขึ้นก้อดีแล้วล่ะ ป่ะ ไปช่วยแม่ทำแจ่วบองกันดีกว่า อี้จะได้เอาไปทานที่กรุงเทพ นี่แม่ยังทำหมูแดดเดียวไว้ให้เราด้วยน่ะ เห็นว่าเราชอบแม่เลยทำซะเยอะ เราก้อเอาไปแจกเพื่อนๆด้วยล่ะ “
 
   แล้วผมก้อเดินตามแม่ไปที่คัวเพื่อทำอาหารตามที่แม่พูด ระหว่างที่ทำแม่ก้อเล่าเรื่องในอดีตต่างๆมากมายที่ผ่านมาให้ผมฟัง แม่บอกว่าเรื่องที่แม่ผมเล่าให้ฟังนั้น แม่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อนเลย ในระหว่างที่ผมช่วยแม่ผมทำอาหารไป ผมก้อเก็บเอาเรื่องนั้นมาคิดกับเรื่องของผม ทำให้ผมคิดได้อย่างนึงว่า บางทีความรักมันก้อไม่ได้สำคัญกับเราเสมอไป มันมีอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น แต่ความรักก้อยังเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่คำจุนโลกไว้ให้โลกนี้ยังมีความสวยงามอยู่บ้าง อืมมมม ผมดีใจจัง ที่ได้เกิดมาในครอบครัวที่พ่อกับแม่ของผมเลี้ยงพวกผมมาด้วยความรักและความเข้าใจ มันถึงหล่อหลอมให้ผมเป็นคนที่มีความคิดที่ว่า ความรักเราควรมีให้กันตลอดเวลา แม้ว่าจะไม่ใช่รักแบบชู้สาว หรือว่าความใคร่ทั่วไป แต่เป็นความรักที่มีให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เห็นอกเห็นใจกัน อย่างนี้มันถึงจะทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น

   พอผมทำอาหารช่วยแม่เสร็จแล้ว ผมก้อเดินหน้าบ้านเพราะว่าผมได้ยินเหมือนเสียงน้องมายด์หลานสาวของผมจะมาถึงแล้ว ว่าจะเข้าไปกอดซะหน่อยเพราะว่าคิดถึงมากที่ไม่ได้เจอกันนาน แล้วผมก้อเล่นกับหลานอยู่สักพัก พี่กรณ์ก้อเดินลงมาจากบนบ้าน สงสัยว่าจะนอนพักผ่อนจนเพียงพอแล้วเลยตื่นขึ้นมา แล้วพี่อ้อกับน้องไอซ์ก้อเดินตามลงมา นี่ก้อใกล้เวลาเที่ยงเต็มทีแล้ว ผมเลยชวนทุกๆคนทานอาหารเที่ยงกัน ว่าแล้วผมก้อไปช่วยแม่เตรียมอาหารและยกออกมาทานกัน เราก้อทานกันไปจนเสร็จ จากนั้นเราก้อแยกย้ายกันไปพักผ่อน ส่วนผมก้อก้อไปช่วยแม่ล้างจานชาม พอล้างจานชามช่วยแม่เสร็จแล้ว ผมก้อมานั่งเล่นกับน้องมายด์ที่หน้าบ้าน ส่วนพี่กรณ์ก้อโดนน้องไอซ์รบเร้าให้พาไปซื้อของเล่นที่ห้างแถวบ้าน เลยต้องออกไปกับน้องไอซ์และพี่อ้อ

   บ่ายๆสักหน่อยพี่กรณ์ก้อกลับมาพร้อมกับของที่ซื้อมาให้น้องไอซ์มากมาย หลานผมนี่ไม่ไหวเลย เห็นแขกคนไหนมาบ้านหน่อย แล้วดูท่าจะใจดีแล้วล่ะก้อ ต้องรบเร้าให้เค้าพาไปซื้อของด้วยตลอดเลย จะว่าไปน้องไอซ์ก้อน่าสงสารอยู่ไม่น้อย เพราะว่าพี่สาวของผมกับพ่อของน้องไอซ์ก้อเลิกรากันมานาน น้องไอซ์คงจะอยากมีพ่อ หรืออยากได้ความอบอุ่นตรงนั้นบ้าง แต่ด้วยความที่เป็นเด็กเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไง พอเห็นผู้ชายคนไหนดูท่าใจดีก้อจะออดอ้อนเป็นเรื่องธรรมดา ผมเองก้อ ถ้ามีโอกาสผมก้อจะพยายามใหความสุขหลานคนนี้เท่าที่ตัวผมจะทำได้ เพื่อทดแทนสิ่งที่น้องไอซ์ได้ขาดหายไป

[B4U_BoA]

คุนแม่ตัวอย่างของเมืองไทยเลยทีเดวววว

โอ้วววววววววววววว .......

ขอมอบโล่ห์ ให้เลยค่ะ

ซู๊ดดดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


พี่อี้มีแม่ที่สุดยอดเลยค่ะ


พี่อี้โชคดีมากๆเลยค่ะ ^________^

[imageriz]

มารอว่าอี้จะตัดสินใจยังไง 

[jokirito]

เอ้า ต่อๆ ป่านนี้ดิวโดนเชือดไปแล้วมั้ง เหอะๆ

[Alexie333]

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณทุกคอมเม้นต์น่ะครับ


ลุ้นกันใหญ่เลยอ่ะเดะ อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ติดตามต่อไปเรื่อยๆน่ะครับ


อาจจะมีเซอร์ไพรซ์


 
ปล. ยังไม่จบง่ายๆเด้ออออออออ

[t2007]

  อี้จะขอเป็นโสดเรอะ ดีๆ

[B4U_BoA]

ไม่ลุ้นค่ะพี่อี้

หนอยแหนะ

แต่ถ้าไม่เปนอย่างที่หวังจะงอน

55555+++

ล้อเล่นนะตะเองงง

มาต่อด้วยยยย

ชิชิ

[jokirito]

พยายามทั้งกดทั้งดัน..กันสุดๆ เหอะๆ

[● MaYa~Boy ●]

ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้นะ

[Alexie333]

   บ่ายๆสักหน่อยพี่กรณ์ก้อกลับมาพร้อมกับของที่ซื้อมาให้น้องไอซ์มากมาย หลานผมนี่ไม่ไหวเลย เห็นแขกคนไหนมาบ้านหน่อย แล้วดูท่าจะใจดีแล้วล่ะก้อ ต้องรบเร้าให้เค้าพาไปซื้อของด้วยตลอดเลย จะว่าไปน้องไอซ์ก้อน่าสงสารอยู่ไม่น้อย เพราะว่าพี่สาวของผมกับพ่อของน้องไอซ์ก้อเลิกรากันมานาน น้องไอซ์คงจะอยากมีพ่อ หรืออยากได้ความอบอุ่นตรงนั้นบ้าง แต่ด้วยความที่เป็นเด็กเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไง พอเห็นผู้ชายคนไหนดูท่าใจดีก้อจะออดอ้อนเป็นเรื่องธรรมดา ผมเองก้อ ถ้ามีโอกาสผมก้อจะพยายามใหความสุขหลานคนนี้เท่าที่ตัวผมจะทำได้ เพื่อทดแทนสิ่งที่น้องไอซ์ได้ขาดหายไป

   พอพี่กรณ์กลับมาได้สักพัก ผมก้อเห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้ว ที่จะกลับกรุงเทพซะที พี่กรณ์ก้อจะได้พักผ่อน ส่วนผมเองก้อจะได้เตรียมงานเพื่อทำในวันต่อไป เพราะว่าผมลาหยุดงานมาหลายวันแล้วเหมือนกัน จากนั้นผมก้อชวนพี่กรณ์กลับ และพาพี่เค้าไปลาทุกๆคน ก่อนจะกลับแม่ก้อให้หมูแดดเดียว และแจ่วบองมาให้ผมและพี่กรณ์ไว้ทานด้วย พอทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เราก้อออกเดินทางจากบ้านผม

    ระหว่างทาง ผมและพี่กรณ์ก้อไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เพราะว่าผมเองก้ออยากอยู่เงียบๆ ซึ่งพี่กรณ์ก้อน่าจะรู้ตรงนี้ดี แล้วพี่กรณ์ก้อเป็นธุระโทรหาเพื่อนๆผมทุกคนว่า ที่ผมกลับก่อนนี้เพราะว่ามีงานกับพี่กรณ์ด่วน ไม่ต้องเป็นห่วง ซึ่งทุกคนก้อรับทราบกันดี จากนั้นเราเดินทางมาจนถึงคอนโดผม ทีแรกพี่กรณ์ว่าจะขึ้นมาส่งผมถึงข้างบนคอนโด แต่ผมบอกว่าไม่เป็นไร อยากให้พี่กรณ์รีบๆกลับไปพักผ่อนที่บ้านดีกว่า ซึ่งพี่กรณ์ก้อตกลงตามที่ผมบอก จากนั้นผมก้อขึ้นไปคอนโด อาบน้ำอาบท่า แล้วก้อมาเคลียร์งานที่คั่งค้างไว้

   พอค่ำๆสักหน่อย ดิวก้อโทรเข้ามือถือผมอยู่หลายครั้งมาก แต่ ณ ตอนนั้นผมยังไม่อยากจะคุยกับใครทั้งนั้น เลยไม่ได้รับสายของดิว ส่วนต้งก้อใช่ว่าจะไม่ติดต่อผมมาเลย แต่ต้งเลือกที่จะไม่โทรมาหาผม แต่ส่งข้อความต่างๆมาให้เช่น

“ ต้งขอโทษ กับทุกสิ่งที่ต้งได้ทำ ต้งไม่หวังให้อี้อภัยให้ต้ง แค่อยากให้เข้าใจต้งบ้าง “ หรือ

“ อี้ครับ รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยังครับ ต้งขอโทษเรื่องเมื่อคืนนี้น่ะครับ ต้งมันบ้าไปเอง อี้อย่าโกรธต้งนานน่ะครับ “ หรือไม่ก้อ

“ อี้ครับ ทานข้าวหรือยังครับ อย่าลืมทานอะไรล่ะ ต้งเป็นห่วงน่ะครับรู้ไหม ต้งไม่สบายใจเลยที่ทำให้อี้รู้สึกกับต้งไม่ดีอย่างนี้ ต้งมันแย่จริงๆเลย ยังไงต้งก้อยังหวังว่าอี้จะให้โอกาสต้ง ได้อธิบายเรื่องราวต่างๆน่ะครับ รักและคิดถึงเสมอ “ หรือจะเป็น

“ อี้ครับ พักผ่อนให้มากๆน่ะครับ เอาไว้อี้สบายใจกว่านี้เมื่อไหร่ ต้งจะไปขอโทษอี้ด้วยตัวของต้งเองน่ะครับ รักอี้และเป็นห่วงอี้มากน่ะครับ ดูแลตัวเองด้วยน่ะครับ “ และข้อความอื่นๆอีกมากมายที่ต้งส่งมาให้ผมตลอดทั้งวันแต่ผมก้อไม่ได้ตอบข้อความต้งกลับไป

   ไอ้ผมก้อใช่ว่าจะใจร้ายใจดำกับต้งนักหรอก แค่ขอเวลาคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆด้วยตัวเองก่อน ไว้เมื่อผมพร้อมเมื่อไหร่ ผมเองก้อคิดว่า ผมจะเผชิญหน้ากับปัญหานี้ด้วยตัวของผมเอง และผมจะไม่ทำให้ใครต้องมาเสียใจกับเรื่องนี้ หรืออย่างที่เคยพูดไป ถ้าต้องมีใครเสียใจ ก้อจะพยายามให้เสียใจกันน้อยที่สุด เพราะผมจะได้ไม่รู้สึกผิดมากไปกว่านี้ ที่ได้ทำให้ใครหลายๆคนมาเสียใจเพราะการกระทำของ

   ผมทำงานอยู่จนดึกสักหน่อยผมก้อเข้านอน เพราะว่าพรุ่งนี้ยังมีงานต่างๆให้ต้องจัดการอีกมากมาย และยังมีเรื่องราวต่างๆอีกมากมายเช่นกันที่ผมต้องสะสางให้เสร็จ แต่ยิ่งพยายามข่มตาให้หลับยังไง มันยิ่งนอนไม่หลับเท่านั้น เฮ้อออออออออ ทำไมน่ะ สมองมันไม่ยอมหลับไป เอะหรือว่าตอนที่ผมทำงานอยู่ ผมดื่มกาแฟไป เลยทำให้ไม่หลับ ไม่จริงหรอก ปกติ ถ้าผมจะหลับก้อหลับได้เลยทันที แต่ทำไมคืนนี้มันเป็นอย่างนี้น๊า ยิ่งอยากจะหลับเท่าไหร่ มันก้อยิ่งไม่หลับ ...............

                                        --------------------------   จบตอนที่ 35  ---------------------------

[jokirito]

ไอ้ดิวยังไม่ตายยยยย555+