หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[kingphai]

จะหักมุมแบบไหนอีกนะ
เฮ้อ
ไรท์เตอร์
ช่างสามารถหามุขมาตลบหลังคนอ่านได้ดีจริงๆๆๆ
.....
แต่ก็จริง
รักกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็มีมากมาย
ในโลกของความจริง
ไม่มีคนสมหวังทุกคนหรอก........

[barahi]

จะหักมุมแบบไหนอีกนะ
เฮ้อ
ไรท์เตอร์
ช่างสามารถหามุขมาตลบหลังคนอ่านได้ดีจริงๆๆๆ
.....
แต่ก็จริง
รักกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็มีมากมาย
ในโลกของความจริง
ไม่มีคนสมหวังทุกคนหรอก........

เพาะในโลกของความจริงมีแต่คนผิดหวัง เสียใจมากพอแล้วไงครับ
หลายๆคนเลยมาเสวงหาความสุขทางใจในโลกของนิยาย
ที่พอจะหล่อเลี้ยงและเติมเต็มความสุขได้บ้างที่เค้าหาไม่ได้ในโลกของความจริง
หลายคนอาจจะอ่านนิยายเพื่อตอกย้ำความรู้สึกที่ตนเคยเจอมา
บางคนอ่านเพื่อชดเชยความสุขที่หวังแต่ไม่เคยได้
และหลายคนไม่อยากรับรู้ตอนจบของนิยายที่มันสะท้อนความเป็นจริงที่เค้าไม่อยากให้มันเป็น
สำหรับผม ถึงแม้ความหวังเล็กๆที่อยากจะให้มันจบลงด้วยดีเพื่อช่วยเติมสิ่งที่หายากในชีวิตจริง
แค่นั้นก็เป็นอีกหนึ่งความหวังที่อยากจะให้ตอนจบสร้างความสุข ความประทับใจ ให้กับผู้อ่านที่เฝ้ารคอยมาโดยตลอด
หวังว่าคงจะมีคนที่มีความหวังเหมือนกับความหวังเล็กๆของผมบ้างนะครับ


ปล. บอกแล้วผมจะมารอ รอ รอ และรอทุกๆวัน รักมากจริงๆครับเรื่องนี้

[Alexie333]

  บทสรุปสุดท้ายจะเป็นยังไง


ผมเองก้อไม่อาจจะให้ทุกคนดังหวังได้


แต่ตัวละครทุกตัวนั้น เค้ามีความสุข ในแบบของเค้าแน่นอนครับ


ยังไงก้อขอบคุณนะครับ



ร๊ากกกกกกกกกกกก เสมอ อิอิ

[LingNERD*]

รอครับ

[maew189870]

  บทสรุปสุดท้ายจะเป็นยังไง


ผมเองก้อไม่อาจจะให้ทุกคนดังหวังได้


แต่ตัวละครทุกตัวนั้น เค้ามีความสุข ในแบบของเค้าแน่นอนครับ


ยังไงก้อขอบคุณนะครับ



ร๊ากกกกกกกกกกกก เสมอ อิอิ

ผมก็ขอให้มีความสุขทุกคนนะคับ


ขออย่างเดียวอย่าให้พี่ดิวตายเลยนะคับ

ยังเชียร์ พี่ดิวเสมอ

[win200]

แปรพักษ์มาเชียร์ต้งแทนแร้วครับ

ดูยังไงๆต้งก็น่าสงสารที่สุด...

[barahi]

เมื่อวานไม่ได้มา เเหๆ วันนี้มาเห็นมีคน+ให้ 1 คะแนน แอบดีใจ อิอิ ใครน๊าาา

ยังไงผมก็จะเชื่อนะครับ ว่าทุกตัวละครจะมีความสุขจริงๆ

แล้วผมคิดว่าผมและผู้อ่านทุกคนมีความสุขเช่นกัน

เชื่อใจในตัวไรเตอร์ครับ ^^

รัก + รอ

[olar74]

อี้จะจัดการหลังจากออกโรงพยาบาลแบบไหน???

แล้วถ้าเรื่องจบลงตอนที่ปัจจุบันแล้ว ...

จะมีแบบ update เรื่องต่อไปรึเปล่าหล่ะ?

อยากรู้ ... ก็ต้องถาม อิ อิ

[kingphai]

จะหักมุมแบบไหนอีกนะ
เฮ้อ
ไรท์เตอร์
ช่างสามารถหามุขมาตลบหลังคนอ่านได้ดีจริงๆๆๆ
.....
แต่ก็จริง
รักกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็มีมากมาย
ในโลกของความจริง
ไม่มีคนสมหวังทุกคนหรอก........

เพาะในโลกของความจริงมีแต่คนผิดหวัง เสียใจมากพอแล้วไงครับ
หลายๆคนเลยมาเสวงหาความสุขทางใจในโลกของนิยาย
ที่พอจะหล่อเลี้ยงและเติมเต็มความสุขได้บ้างที่เค้าหาไม่ได้ในโลกของความจริง
หลายคนอาจจะอ่านนิยายเพื่อตอกย้ำความรู้สึกที่ตนเคยเจอมา
บางคนอ่านเพื่อชดเชยความสุขที่หวังแต่ไม่เคยได้
และหลายคนไม่อยากรับรู้ตอนจบของนิยายที่มันสะท้อนความเป็นจริงที่เค้าไม่อยากให้มันเป็น
สำหรับผม ถึงแม้ความหวังเล็กๆที่อยากจะให้มันจบลงด้วยดีเพื่อช่วยเติมสิ่งที่หายากในชีวิตจริง
แค่นั้นก็เป็นอีกหนึ่งความหวังที่อยากจะให้ตอนจบสร้างความสุข ความประทับใจ ให้กับผู้อ่านที่เฝ้ารคอยมาโดยตลอด
หวังว่าคงจะมีคนที่มีความหวังเหมือนกับความหวังเล็กๆของผมบ้างนะครับ


ปล. บอกแล้วผมจะมารอ รอ รอ และรอทุกๆวัน รักมากจริงๆครับเรื่องนี้

เรื่องจริง เอามาทำเป็นนิยาย
และนิยายส่วนมาก
ก็เป็นเรื่องจริง
ไม่ปฏิเสธครับ เพราะผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่คิดเหมือนคุณ (ขอเรียกคุณนะ เพราะไม่รู้จะเรียกพี่หรือน้องดี +55)
ในใจก็หวังไว้ให้จบแบบมีความสุข
แต่ถ้าจะจบแบบ
ว่างเปล่า...นั่นก็อีกแบบหนึ่ง
นิยายคือบทเรียนที่สอนเราหลายๆอย่างใช่ว่าจะอ่านเอาบันเทิงอย่างเดียว
ว่าแล้วก็.......
มาต่อเร็วๆนะคร้าบบ
ผมอยากเรียนรู็ชีวิตจากนิยายจะแย่แล้วววววววว
คริๆๆๆ

[Alexie333]

 







   ผมคงพูดอะไรไม่ได้แล้ว เพราะว่าต้งดักคือผมไว้ทุกทางแล้ว ผมนิ่งไปสักพักนึง แล้วจู่ๆ เหมือนมันมีอะไรอยู่ในหัวผม ที่ผมจะต้องถามต้งออกไป ผมเลยชิงถามต้งก่อน

“ ต้งครับ แล้ว แล้ว ดิวไปไหนอ่ะ เค้าไปนานแล้วเหรอ “ ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมถามเค้าอย่างนี้

“ อ้ออออออ ไปแล้วล่ะ ไปตั้งแต่เช้าแล้ว พอต้งมานะ เค้าก้อรีบกลับเลย ไม่รู้ว่าจะรีบไปไหน “ ต้งพูดหน้าเรียบๆ

   ผมก้อนิ่งไปสักพัก คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย นี่สินะ มันคงจบไปแล้วจริงๆ

    ผมทานยาไปแล้ว สักพักผมก้อหลับ แต่ใจผมมันยังคงสับสนวุ่นวายไปหมด นี่ตกลงชีวิตของผมมันจะต้องเป็นอย่างนี้ใช่ไหม ผมคงคิดมากไป รู้สึกว่าหัวเริ่มตึ๊บๆแล้ว หรือว่าเพราฤทธิ์ยากันแน่ แต่ผมไม่ไหวแล้ว ขอนอนก่อนดีกว่า............




   ผมตื่นขึ้นมาอีกที รู้สึกเหมือนว่านี่จะเป็นตอนเย็นแล้ว แสงอาทิตย์เริ่มหมดไป ผมคงนานหลับยาวไปเลยสินะ ผมได้ยินเสียงคนคุยกันไม่ดังมาก อยู่ในส่วนที่พักของแขก ผมพยายามหันไปมอง แต่มันไม่เห็น เพราะว่ามีฉากมากั้นไว้อยู่ สงสัยหมอเพื่งจะมาตรวจผมเสร็จมั้ง เค้าเลยยังไม่ได้เก็บฉากกั้นออกไป

“ แล้วต้งว่า จะบอกอี้เมื่อไหร่ล่ะ “ เสียงผู้หญิงคนนึงพูดขึ้น เสียงนี้คุ้นๆ แต่ผมไม่แน่ใจนัก เลยพยายามเงี่ยห๔ฟังอีกทีว่าเค้าพูดอะไรกันแน่ เพราะเค้าพูดกันค่อนข้างค่อย

“ ก้อรอให้อี้พร้อมก่อนแล้วกันครับ คุณน้า บอกตอนนี้ไป เดี๋ยวอี้ตกใจแล้วมันจะแย่ลงไปกว่านี้ “ ต้งพูดขึ้นเบาๆ แต่ผมได้ยินคร่าวๆ แล้วนี่เค้าคุยอะไร กับใคร เรื่องออะไรกันแน่ ???????

“ ยังไงน้าก้อฝากอี้กับต้งไว้ด้วยแล้วกันนะ น้าเองก้อหวั่นๆใจเหมือนกัน แต่นี่น้าก้อคิดว่าเป็นหนทางดีที่สุดแล้ว น้าไม่ไว้ใจใครเลย น้าไว้ใจแต่ต้งคนเดียว ยังไงน้าก้อฝากอี้ด้วยนะต้ง น้าเป็นห่วงอี้มากๆเลย ฮือๆๆ “

    ผมจำได้แล้ว !!!!!!!!! นี่มันเสียงแม่ของผมนี่นา แล้วเค้าคุยอะไรกับต้งอยู่ ????? มันเรื่องอะไร ทำไมต้องมารอเวลาอะไรด้วย ผมมเข้าใจ..............แล้วทำไมแม่ผมต้องฝากฝังผมไว้กับต้งด้วย ????? แต่ฟังจากน้ำเสียงแล้ว แม่ของผมดูท่านจะทุกข์ใจกับเรื่องของผมมากๆ ผมได้ยินเสียงท่านร้องไห้ แล้วต้งก้อปลอบ.......นี่ผมทำให้แม่ของผมร้องไห้อีกแล้วเหรอเนี่ยะ ??????

“ คุณน้าครับ ไม่ต้องห่วงเรื่องอี้เลยนะครับ ผมไม่มีวันที่จะทิ้งลูกชายของคุณน้าแน่นอน ผมเอาชีวิตของผมเป็นประกันได้ อย่างที่คุณน้ารู้ ผมเองก้อรักอี้ไม่น้อยเลยนะครับ คุณน้าวางใจได้ “

“ น้ารู้ ว่าต้งรักลูกของน้ามาก แต่ แต่........ฮือๆๆ ต้งก้อรู้ว่าน้ากลัวอะไรอยู่ “ เสียงแม่ของผมพูด แล้วก้อหยุดร้องไห้ ดูท่านจะเศร้าใจมากๆ ผมนี่มันเป็นลูกประสาอะไรกันนะ.....

“ เรื่องนั้นต้งมีวิธีจัดการแล้วครับ คุณน้าวางใจได้ “ ต้งพูดเรียบๆ แต่หนักแน่น

“ ยังไงน้าก้อขอบใจต้งมากๆนะ ที่ยังรักและหวังดีกับอี้ขนาดนี้ นี่ถ้าน้าไม่ได้ต้งมาดูแลอี้ น้าก้อคงไม่รู้จะหาใคร ที่จะรักและจริงใจกับอี้ได้ขนาดนี้ น้าขอบคุณมากๆนะต้ง “

“ ต้งว่าเราเลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่านะครับ เดี๋ยวอี้ตื่นแล้ว จะมาได้ยินเข้า แล้วมันจะไม่ดี “

“ แล้วต้งจะพาอี้ไปหัวหินวันไหนล่ะจ้ะ “ แม่ผมถามขึ้นอีก

“ อีกวัน สองวันนี่แหละครับ ช่วงนี้ต้งขอไปเคลียร์งานก่อน แล้วต้งจะพาอี้ไปเอง คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ “

“ ต้งไปก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยววันถัดๆไปเพื่อนๆ และพวกน้า เค้าคงตามไปเหมือนกัน ยังไงก้อฝากอี้ด้วยแล้วกัน มีอะไรก้อโทรหาน้าได้ทันทีเลยนะต้ง ไม่ต้องเกรงใจนะ “

   ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้ทั้งสองหยุดคุยกัน เป็นนางพยาบาลนั่นเอง เธอบอกว่าจะมาตรวจดูอาการผมอีกที พอนางพยาบาลเดินเข้ามา ผมก้อทำท่าหลับต่อ จากนั้น นางพยาบสลก้อมาตรวจตามตัวผม ผมเลยทำทีเป็นตื่นขึ้นมา จากนั้นแม่ผมและต้งก้อเดินมาหาผม สอบถามว่าผมเป็นยังไงบ้าง ผมก้อตอบไปว่า ก้อดีขึ้นแล้ว ไม่เป็นอะไรมากแล้ว

   พอนางพยาบาลตรวจเสร็จ แม่ผมก้อไปนำอาหารมาให้ผมทาน จากนั้นก้อชวนผมคุยไปเรื่อยเปื่อย ทั้งแม่ผมและต้ง ทั้งสองดูท่าทางมีแววกังวลอยู่ในสายตา แต่พยายามซ่อนมันใช้ ใช้ความร่าเริงกลบเกลื่อน แต่ผมพอจะอ่านได้ ..............แต่ไอ้ครั้นจะถามไป พวกเค้าก้อคงไม่พูดออกมาหรอก ผมรู้จักนิสัยพวกเค้าดี

    พวกเค้าอยู่คุยกับผมจนดึกซักหน่อย แม่ผมก้อขอตัวกลับก่อน แล้วยังให้ผมทานยาแล้วรีบนอนอีกด้วย ส่วนต้งก้ออยู่ดูแลผมตามเคย ตอนที่แม่ผมจะกลับ ต้งอาสาเดินไปส่งที่ลานจอดรถ เห็นได้ยินว่าพี่โอ๊คมารับที่โรงพยาบาล ต้งอบกว่าไม่อยากให้แม่ผมเดินไปคนเดียว มันอันตราย ผมเองก้อเห็นด้วย แต่ผมแอบสงสัยว่า เค้าสองคนต้องแอบคุยอะไรกันแน่ๆ.........ผมได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ จนต้งมา ผมก้อทานยา แล้วก้อหลับลงทันที โดยที่พยายามไม่คิดอะไรทั้งนั้น



   เวลาผ่านไปจนถึงวันที่ผมอกโรงพยาบาลได้แล้ว ตอนเช้าของวันนั้น มีที่บ้านของผมมากันเยอะ เพื่อนๆของผมก้อมา พี่กรณ์ก้อมา น้องแมนก้อมา ( จะมาอะไรกันนักหนา ??? ผมจะออกจากโรงพยาบาล ไม่ใชว่ากลับมาจากเมืองนอกซะหน่อย ) ทุกคนดูท่าทางดีใจมากๆ ที่ผมใกล้จะหายแล้ว และวันนี้ต้งจะเป็นคนพาผมไปที่หัวหินก่อน จากนั้นอีกสองวัน เพื่อนๆของผม และที่บ้านของผมก้อจะตามไปเที่ยวด้วย ดีเหมือนกันครับ ถ้าไปสองคนคงเซ็งแย่เลย.......

    ต้งเข็นรถเข็นพาผมมาขึ้นรถ ( หมอบอกว่าผมยังเดินได้ไม่ปกตินัก ควรจะนั่งรถเข็นไปพรางๆก่อน อีกสัก สองสามวัน ค่อยลองหัดเดินอีกที .....นี่ผมเป็นมากขนาดนี้เชียวเหรอ ????? ) จากนั้นก้ออุ้มผมขึ้นรถ โดยที่พี่กรณ์มาช่วยเก็บรถเข็นไว้ขางหลังรถ จากนั้นเราก้อเดินทางไปหัวหินกันสองคน แต่ทำไมไม่รู้สิครับ.....ผมรู้สึกใจหวิวๆยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก ทั้งที่ต้งพยายามชวนผมพูดคุยต่างๆ นานา ชวนกินนั่น ชวนกินนี่เรื่อยๆ แต่ผมรู้สึกอึดอัดมากๆ เลยโพร่งขึ้นมาก่อน

“ ต้ง อี้ไม่รู้ว่าต้งปิดบังอะไรอี้อยู่นะ แต่อี้ว่าทุกคนต้องมีอะไรปิดบังอี้อยู่แน่ๆ ต้งบอกอี้มานะ ว่าตกลงมันมีอะไรกันแน่ ทำไมทุกคนท่าทางแปลกๆนัก “

   ต้งอึ้งไปนิดนึง ก่อนจะแค่นยิ้มแล้วพูดต่อ

“ ไม่มีอะไรนี่อี้ คิดมากไปหรือเปล่า สงสัยจะนอนมากไปนะเนี่ยะ สมองเลยเบลอๆ “ ผมรู้จักกับต้งมานาน ผมรู้ว่าเค้ากำลังปกปิดอะไรบางอย่างอยู่ ผมต้องคาดคั้นให้ได้..........

“ ต้งอย่ามาโกหกอี้เลย ต้งโกหกไม่เก่ง ต้งรู้ตัวไหม “ ผมเค้นเสียงหนัก

“ ไม่มีอะไรจริงๆครับอี้ อี้เป็นอะไรนิ ปวดหัวหรือเปล่า คิดอะไรมากไปหรือเปล่าเนี่ยะ “ เค้าทำเป็นมาจับที่หน้าผากผม แต่ผมปัดมือต้งออกอย่างแรง จนต้งตกใจ รีบจอดรถที่ข้างทางทันที ผมเองจากที่อึดอัดมากๆอยู่แล้ว อารมณ์มันเลยยิ่งพาลเดือดขึ้นไปอีก

   ต้งนิ่งไปพักนึง จากนั้นก้อค่อยๆหันหน้ามาหาผม แล้วพูดขึ้น........

“ ต้งว่าอี้ไม่อยากได้ยินในเรื่องที่ต้งจะบอกหรอก เชื่อต้งดิ “

[Rafael]

อาไรกันอีกเนี่ยยยยยยย
เคลียร์ ด่วน!!!!!!

[win200]

เรื่องอารัยอีกครับ



เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อนจิมๆ



หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องร้ายแรงมากน่ะครับ



กลัวว่าอี้จะเป็นโรคร้ายแรงหรืออะไรสักอย่างหง่ะ






ลุ้นให้คุณอเล็กซี่มาต่อเร็วๆ





ค้างคร๊าบบบผม



ปล้... หวังว่าคงไม่มีใครตายน่ะครับผม

[honeymic]

เอ้า!!! ไรท์เตอร์มาปล่อยไว้แบบค้างๆ อ่ะ
นั่งกินขนมปังไป อ่านไป กัดขนมปัง ค้างไปเลย
เคลียร์ด่วน ๆ

[barahi]

จะหักมุมแบบไหนอีกนะ
เฮ้อ
ไรท์เตอร์
ช่างสามารถหามุขมาตลบหลังคนอ่านได้ดีจริงๆๆๆ
.....
แต่ก็จริง
รักกัน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็มีมากมาย
ในโลกของความจริง
ไม่มีคนสมหวังทุกคนหรอก........

เพาะในโลกของความจริงมีแต่คนผิดหวัง เสียใจมากพอแล้วไงครับ
หลายๆคนเลยมาเสวงหาความสุขทางใจในโลกของนิยาย
ที่พอจะหล่อเลี้ยงและเติมเต็มความสุขได้บ้างที่เค้าหาไม่ได้ในโลกของความจริง
หลายคนอาจจะอ่านนิยายเพื่อตอกย้ำความรู้สึกที่ตนเคยเจอมา
บางคนอ่านเพื่อชดเชยความสุขที่หวังแต่ไม่เคยได้
และหลายคนไม่อยากรับรู้ตอนจบของนิยายที่มันสะท้อนความเป็นจริงที่เค้าไม่อยากให้มันเป็น
สำหรับผม ถึงแม้ความหวังเล็กๆที่อยากจะให้มันจบลงด้วยดีเพื่อช่วยเติมสิ่งที่หายากในชีวิตจริง
แค่นั้นก็เป็นอีกหนึ่งความหวังที่อยากจะให้ตอนจบสร้างความสุข ความประทับใจ ให้กับผู้อ่านที่เฝ้ารคอยมาโดยตลอด
หวังว่าคงจะมีคนที่มีความหวังเหมือนกับความหวังเล็กๆของผมบ้างนะครับ


ปล. บอกแล้วผมจะมารอ รอ รอ และรอทุกๆวัน รักมากจริงๆครับเรื่องนี้

เรื่องจริง เอามาทำเป็นนิยาย
และนิยายส่วนมาก
ก็เป็นเรื่องจริง
ไม่ปฏิเสธครับ เพราะผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่คิดเหมือนคุณ (ขอเรียกคุณนะ เพราะไม่รู้จะเรียกพี่หรือน้องดี +55)
ในใจก็หวังไว้ให้จบแบบมีความสุข
แต่ถ้าจะจบแบบ
ว่างเปล่า...นั่นก็อีกแบบหนึ่ง
นิยายคือบทเรียนที่สอนเราหลายๆอย่างใช่ว่าจะอ่านเอาบันเทิงอย่างเดียว
ว่าแล้วก็.......
มาต่อเร็วๆนะคร้าบบ
ผมอยากเรียนรู็ชีวิตจากนิยายจะแย่แล้วววววววว
คริๆๆๆ

ดีครับผมต้านะครับ เรียกผมว่าน้องก็ได้ครับผมพึ่ง21 อะครับ หรือ21นี้จะเป็นพี่หว้า เเหๆ
ขอบคุณนะครับที่ตอบคอมเม้นผม ก็เข้าใจและครับว่าอะไรมันเป็นอะไร
แต่ก็ไม่ผิดใช่มั้ยถ้าผมจะแอบหวังอย่างงั้น ^^
ยังไงก็ขอคำแนะนำได้นะครับ อยากมีเพื่อนๆที่คิดหลายๆมุมมาแชร์กัน
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับและก็ขอบคุณมากครับ ^^

ปล.พี่ไรท์เตอร์คร๊าบบบบบ จะทรมารกันไปถึงไหนกันเนี้ยยย
ชอบจริงๆกับการค้างๆคาๆ เด๋วก็ขอให้เวลา...มีเหตุให้ต้องค้างๆคาๆ แบบนี้บ้างละกัน

ปล.2  ล้อเล่นนะคร๊าบบบบบ หึหึ  มาต่อเร็วๆนะพี่ รออยู่ครับผม

[kingphai]

 
จิ้มต้า
+55
ง้านต้ากะเป็นน้องละ
อิอิ
พี่วิน ครับ
อย่างว่าอ่านะ คนเหงา
ตัวหนังสือคือเพื่อนปลอบใจที่ดีที่สุด
อเล็กซ์คร้าบบบบบบบบ
ทำไมทำร้ายจิตใจอี้จังเลยอ่า
.
.
.
.
ดิวจาแต่งงานหรานี่
หรือว่าดิวเป็นอะไรไปอีกแล้ว
เฮ้อ
เหงา........ไม่มีวันหยุด

[barahi]

ูู^
^
^
^
 
จิ้มคืน พี่วิน
หึหึ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคร๊าบบบ

ดีใจพึ่งหัดเล่นบอร์ดนี้ นอยๆอยู่มีเพื่อนละ ^^

[barahi]

มารอคร๊าบบบบบบบบบ

มาต่อเร็วๆนะพี่ ลุ้นอ่ะ

[barahi]

รอรอรอรอรอรอรอรอรอ จะมีใครมารอแบบนี้เป็นเพื่อนผมบ้างมะเนี้ย T^T

[win200]

^
^
^
รอด้วยคนครับ

[barahi]

ู^
^
^
^
^
^

ฮ่าๆ มีเพื่อนนั่งรอด้วยแล้ว หึหึ

ปล. เม้นที่ 5000 เลยเรา *0*

 

[Alexie333]

รอหน่อยนะครับ


วันนี้เปื่อยเล็กน้อย


ดันไปติดหวัดกะเด็กมา เซงงงงงงงงงง




ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกคอมเม้นต์นะครับ

พวกคุณเป็นกำลังใจที่ดสำหรับผมเสมอมา

และต้องขอโทษด้วยที่ต้องแกล้งทรมาน ในหลายๆครั้ง อิอิ (หัวเราะแบบสะใจ)

ยังไงจะพยายามมาต่ออีกนะครับ

ตอนนี้ขอนอนพักก่อน

บ๊าย บายครับ



ปล.มีแต่แฟนคลับเด็กๆอ่ะ จนผมไม่กล้าบอกอายุจริงเลย อิอิ

[jimmyFG]

^


^
^
 

จะรอต่อไปคับ  


ป.ล. อายุเป็นแค่ตัวเลข

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

   มองไม่เห็นหนทางที่มีดิวข้างหน้าเลย (แถมพี่อเล็กซ์ยังมาดักคอไว้อีก)

ม่ายยยยยยยยยยน๊าาาาาา จะมีเรื่องอะไรอีกเนี๊ยยยยยยย 

[barahi]

วันนี้นอนไม่หลับ อยู่ๆก็นึกอยากเข้ามาในบอร์ดนี้ ชะดื้อๆ
และแล้วก็มาเจอพี่อเล็ก มาโพสไว้จริงๆด้วย ^^
ดีใจแค่พี่รับรู้ว่าพวกผมเฝ้ารออยู่
ปมก็ดีใจแล้วส่งข่าวมาบ้างแบบนี้ก็ชื้นใจแล้วละ
ห่ายป่วยเร็วๆนะครับพี่เป็นกำลังใจให้เสมอ

ปล.อยากมีเมลเพื่อนๆพี่ๆมากๆเลยอะครับไม่มีเพื่อนคุยเลย แอบนอย T^T
มีใครรับผมเป็นเพื่อนด้วยคนเด่คร๊าบบบ อยากมีเพื่อนคุย ฮือๆ

[maew189870]

อยากบอกนะว่า ดิว

ดิว....

ดิว....


ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[honeymic]

ดูว่าหนทางระหว่างดิวกับอี้มันไม่มีทางจะมาบรรจบกันได้เลยอ่ะ   

แอบเศร้าเล็กน้อย บอกตรงๆยังไงก็เชียร์ดิว ถึงความน่าจะเป็นมันค่อนข้างต่ำก็เต๊อะ

ว่าแล้วก็รอต่อไปด้วยความทรมานตามความต้องการของไรท์เตอร์ เหอ เหอ

[andy_kwan]

ป้าเข้ามารอดูหนังอินเดียตอนที่ 555    แล้วก็รอต่อไป  อิอิ

[win200]

รอ ร้อ รอ

[Rafael]

รออออออออออค่า พี่ขา
อิอิ
เป็นกำลังใจให้

[barahi]

พี่อเล็กคร๊าบบบบ
รักพี่โคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หึหึ
ดีใจสุดๆ หึหึ


ปล.มารอ ร้อ รอ กันต่อไปพวก ^^