หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[B4U_BoA]

จามีความหวังไม๊เนี่ยยย

[imageriz]

รอตอนต่อไป

 

เวลาจะช่วยพิสูจน์ว่าดิวเป็นอย่างที่พี่กรณ์พูดรึเปล่า

[jpkoko]

เหอๆๆๆ พี่กรณ์นี่มานชักจะยังไงแล้วหว่า

ชิๆๆๆ ฉวยโอกาสมาใส่ร้ายดิว

เด๋วก้อรู้ว่าเปงไงต่อไป

[boss]

  ดิวนี่แผนสูงนัก พี่กรเตือนหน่ะดีแล้วๆ 

[ifwedo]

ลุ้นนนนนนนน

[thaitanoi]

   ในที่สุดก็ตามอ่านจนทันแล้วครับ  ลุ้นด้วยคนหวังว่าอี้กับกรณ์จะปลอดภัยนะแมนก็คิดให้ดีเหอะสงสารพ่อกับแม่บ้าง

[jokirito]

วันนี้อี้ไม่มาหรอคับ
เค้าคิดถึงนะ
เจอกันทุกวันแท้ๆ

[Alexie333]

 


ต้องขอแสดงความเสียใจด้วยว่า

วันนี้ผมมารับจ๊บอต่างจังหวัดอีกตามเคย

อาจจะเอาเรื่องมาลงให้อ่านไม่ได้เยอะ

ไม่ว่ากันน่ะครับ


นี่ก้อแอบเจ้านายมาลงให้ ขอให้อ่านกันสนุกๆน่ะครับ


 

[Alexie333]

“ พวกเราไม่ได้คิดร้ายน่ะ แค่จะมาตามคนกลับเท่านั้นเอง เลยแอบขึ้นรถมา กะว่าจะไปขอต่อรองกับเฮียเบ้งซะหน่อย อย่าทำอะไรพวกเราเลยน่ะ “ ผมพยายามพูดขอความเห็นใจมัน

“ นี่พวกนายคิดว่าเล่นกับใคร รู้ไหม ??? ใครที่ได้เข้าไปทำงานที่บ่อนเฮียเบ้ง ไม่ใช่ว่าจะเข้าจะออกได้ตามอำเภอใจน่ะ นายนี่มันหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ “ ไอ้บิ๊กมันดุท่าทางไม่ได้คิดร้ายกับพวกผม

“ พวกเราไม่รู้จะทำยังไงนี่นา ยังไงก้อต้องเอาน้องแมนกลับให้ได้ นายไม่ต้องช่วยอะไรชั้นหรอก แค่ให้ชั้นติดรถไปก้อแค่นั้นเอง รับรองชั้นไม่ทำให้นายเดือดร้อนแน่นอน น่ะๆ ชั้นขอร้อง “ ผมแทบจะไหว้ไอ้บิ๊กอยู่แล้ว

“ ไม่ต้องๆ เอาอย่างนี้ ถือว่าชั้นไม่เห็นนายแล้วกัน ที่เหลือนายไปจัดการกันเอาเอง บอกไว้ก่อนน่ะว่า เฮียเบ้งนี่ไม่ใช่ธรรมดาน่ะจะบอกให้ จะทำอะไรคิดให้ดีก่อนแล้วกัน “ จากนั้นไอ้บิ๊กก้อเดินกลับไปขึ้นรถ แล้วแล่นไป ผมกับพี่กรณ์ถอนหายใจโล่งอกกันอีกครั้ง เฮ้ออออ จะมีปาฏิหาริย์อย่างนี้บ่อยๆไหมเนี่ยะ ผมว่าส่วนนึงที่ไอ้บิ๊กไม่เอาเรื่องผมเพราะว่าครั้งที่แล้ว ผมได้ไว้ชีวิตมันกระมัง นับว่าเป็นอานิสงค์จริงๆ

    จากนั้นผมก้องีบหลับไปพักนึง โดยที่พี่กรณ์บอกให้ผมงีบไปได้ เดี๋ยวพี่เค้าจะดูทางให้ ผมซึ่งเหนื่อยมากเลยของีบสักพัก โดยหลับในท่าที่พี่กรณ์โอบไหล่ผม และผมก้อซบที่หน้าอกพี่กรณ์ แล้วผมก้อสะดุ้งตื่นอีกครั้ง เพราะเสียงมือถือผมมันดังขึ้น ผมเลยรีบรับสาย ต้งเป็นคนโทรมานั่นเอง

“ ว่าไงครับต้ง ตอนนี้ต้งอยู่ไหนอ่ะ “

“ ตอนนี้ต้งกำลังรวบรวมเพื่อนๆอยู่ คิดว่าน่าจะตามทันในไม่ช้า ณ ตอนนี้อี้อย่าเพิ่งออกจากที่ซ่อนน่ะ หลบไว้ก่อน ให้ต้งเจรจาเองเข้าใจไหมครับ แล้วเจอกันน่ะครับ “ พอต้งวางสายไป ผมก้อหันมาคุยกับพี่กรณ์

“ พี่กรณ์ครับ ถ้าวันนี้เกิดเหตุการณ์อะไรไม่ดีขึ้น ถ้าพี่กรณ์หนีได้ หนีไปเลยน่ะครับ ไม่ต้องห่วงอี้ อี้จะไม่ยอมให้ใครมาเดือดร้อนกับเรื่องที่อี้สร้างขึ้นอีกเด็ดขาด เข้าใจไหมครับ “ ผมพูดเสียงหนักแน่น

“ ไม่ได้หรอก มาด้วยกัน ก้อต้องไปด้วยกัน พี่ไม่ทิ้งอี้ไปไหนทั้งนั้น และพี่ก้อจะไม่ยอมให้ใครทำอะไรอี้ด้วย มันต้องข้ามศพพี่ไปก่อน อี้เข้าใจไหมครับ ว่าไม่มีใครทำอะไรอี้ได้ทั้งนั้น “ พี่กรณ์ดูจริงจังกว่าผมอีก[/color]

[White..BroccO]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ในแสงริบหรี่ ยังมีความหวัง 

วันนี้ไปชลบุรีมา เห็นชายสองคนไปซื้อของสด ท่าทางน่ารักมากเลย

โอ๊ยยยยยยยยยยยย พาลให้นึกถึงเรื่องที่พี่อี้เล่า 

มาถึงก้อมาอ่านเลยน่ะเนี๊ยะ อยากเห็นฉากกุ๊กกิ๊กแล้วล่ะ

สงสัยอีกนานนนน 

[jokirito]

แต่ละนายทำคะแนนกันใหญ่เลยวุ้ย

[khozz]

บอกได้คำเดียว

ดิวสู้เค้าเว้ย 

[thaitanoi]

 :เฮ้อ:ลุ้นกันต่อไป

[imageriz]

ดิว มาเร็ว ๆ นะ 

[andyus1]

ง่ะ ยังป่วนไม่เลิก

ยังกะหนังเลย

ระทึกจัยคอดๆ

รอต่อไป ยังงงกะสถานะการและคนแวดล้อมอี้ได้อีก

จะปั่นหัวผมกานไปเถิงหนายยย 

[ifwedo]

มาอ่านนนน

[boss]

               ติดตามๆ

[Alexie333]

กลับมาแล้วน่ะครับ


เลิกงานก้อรีบวิ่งมาลงให้เลย

เหนื่อยเหมือนกัน แต่กำลังใจเพรียบบบบบบบ

สู้ๆ ว๊อยยยยยยย


 

[khozz]

555+

ทำงานเหนื่อยๆพักหน่อยก็ได้พี่

รอได้เสมอครับ 555+     

[jokirito]

พักซักงีบก่อนก็ได้จ้ะอี้

[imageriz]

 

พักให้หายเหนื่อยก่อนก็ได้

[andyus1]

มาๆๆ เด๋วผมนวดหั้ย

คริๆๆ มีโปรเสริมด้วย 

[Alexie333]

ขอบคุณครับ

สำหรับแรงใจจากทุกคน

กำลังเร่งให้อยู่นะครับ

แอบมีงานมาอีกแล้วอ่ะ

เซงงงงงงงงง ค๊อดดดดดดดดด   

[White..BroccO]

เว้ยๆๆๆๆ 

งานเข้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

สู้ๆๆๆ คับพี่น้อง 

[B4U_BoA]

สู้ๆๆๆค้าบบบบบบบบบ

[jokirito]

ใจเย็นๆคร๊าบบ รอได้

[Alexie333]

" ไม่ได้หรอกพี่กรณ์ อี้ไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อนกับอี้อีกต่อไป พี่กรณ์ยังมีงานที่ต้องรับผิดชอบ มีลูกน้องในบริษัทอีกมากมายที่ต้องดูแล  เชื่ออี้น่ะครับ " ผมพูดหว่านล้อมพี่กรณ์

" อี้ครับ อี้คิดว่าถ้าอี้เป็นอะไรไปแล้วพี่จะมีชีวิตอยู่ได้เหรอ พี่ยังขอยืนยันน่ะว่าพี่ยังรักอี้เสมอ แม้ว่าเราจะไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่แค่พี่ได้อยู่ใกล้ๆเรา ได้ทำงานร่วมกับเรา ได้ดูแลเราบ้างแค่นี้มันก้อทำให้ชีวิตพี่มีความหมายมากแล้ว เอาอย่างนี้ เรื่องนี้พี่จะขอจัดการเอง อี้อยู่เฉยๆน่ะครับ พี่ห่วงความปลอดภัยของเรามากๆ " พี่กรณ์จริงจังมาก

" อี้ขอบคุณน่ะครับสำหรับความรู้สึกดีๆของพี่กรณ์ อี้ว่าถ้าเรายังมาเถียงกันไปเถียงกันมาแบบนี้น่ะ มันคงไม่จบสิ้นซะทีหรอก อี้ว่าถึงเวลาเราก้อไปเคลียร์พร้อมกันเลยดีกว่า จะได้รู้ดำรู้แดงไปเลย คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วล่ะ "

   พวกเราสองคนก้อรออยู่ในรถ จนเหมือนกันว่าพวกเราจะมาถึงที่แล้ว ความรู้สึกเหมือนกับว่า รถกำลังจะเข้าไปจอดในโรงงานอะไรสักอย่างแล้วก้อหยุด จากนั้นผมก้อได้ยินเสียงเปิดประตูรถ แล้วก้อมีคนพูดคุยกัน จากนั้นก้อมีคนเดินมาที่หลังรถ ผมก้อได้แต่แอบอยู่ที่เดิม กลัวว่าจะมีคนมาเห็นพวกเราขึ้น คนๆนั้นก้อเปิดกระบะหลังแล้วเดินขึ้นมา

" สรุปพวกนายอยากเจอเฮียเบ้งใช่ไหม " ไอ้บิ๊กนั่นเอง ทีเดินมาพูดกับพวกผมซะเสียงเบา เหมือนกลัวคนได้ยิน

" ใช่แล้ว บิ๊ก มันจำเป็นมากเลยน่ะ ไม่งั้นเราไม่ทำถึงขนาดนี้หรอก พวกเราอยากจะแค่ขอเจรจาพาคนของเรากลับไปก้อเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรนอกจากนี้แน่นอน " ผมอธิบายให้บิ๊กฟัง

" รู้ไหมว่าการที่จะเจรจากับเฮียเบ้งได้นี่ มันไม่ใช่ง่ายๆเลยน่ะ แต่ชั้นเห็นแก่ความพยายามของพวกนาย และครั้งนึงที่นายเคยไว้ชีวิตชั้น ชั้นจะบอกวิธี ตอนนี้พวกนายต้องไปหลบที่อื่นก่อน เพราะเดี๋ยวจะมีคนมาขนของพวกนี้ลงไป จากนั้นพอเฮียเบ้งมาชั้นจะบอกพวกนายเองว่า เฮียเบ้งอยู่ทีไหน ที่เหลือพวกนายก้อไปจัดการกันเอาเอง ขอบอกไว้ก่อนน่ะว่า งานนี้ไม่เกี่ยวกับชั้นอย่างเด็ดขาด เข้าใจไหม " ไอ้บิ๊กกำชับนักำชับหนา

" แค่นี้เราก้อไม่รู้จะขอบคุณนายยังไงแล้วบิ๊ก งั้นเราไปหลบที่ไหนดีล่ะ นายพอจะแนะนำได้ไหม " ผมขอบคุณบิ๊กไป

" เอางี้ ไปหลบที่หลังห้องชั้นก่อน ที่นั่นไม่ค่อยมีใครพรุกพร่าน พวกนายไปหลบที่นั่นก่อนแล้วกัน "

" ขอบคุณมากน่ะบิ๊ก เราจะไม่ลืมบุญคุณนายเลย " พูดจบไอ้บิ๊ก้อพาพวกเราลงจากรถ แต่ก้อไม่วายหันซ้ายหันขวา ดูว่ามีใครมารึเปล่า โรงงานที่รถไปจอดอยู่ เหมือนเป็นโรงงานล้างอะไรซักอย่างผมก้อไม่ได้สังเกตุอะไรมากมาย แต่มีข้าวของ เครื่องจักรอยู่มากมาย พวกเราก้อเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆจนถึงประตูทาง
ออกด้านหลัง จากนั้นพวกเราก้อย่องๆไปยังบ้านหลังเล็กๆหลังนึงที่อยู่ไม่ห่างจากโรงงานล้างนั่นนัก

" เฮ้ยยยย ไอ้บิ๊ก มรึงพาใครเข้ามาในเขตหวงห้ามว่ะ " ปึ้ง ซวยแล้วไหมล่ะ ใครกันนั่นที่เรียกพวกเรา กำลังจะถึงที่พักของไอ้บิ๊กแล้วเชียว จากนั้นไอ้บิ๊กก้อหันหน้าไปดูตามเสียงที่เรียกนั้น เป็นกลุ่มผู้ชายเดินมาประมาณ 5-6คน ดูหน้าตาท่าทางแต่ละคนน่ากลัวกันมาก โดยมีผู้ชายตัวผอมๆ เล็กๆหน้าโหด ยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงกลางกลุ่มคนนั้น เป็นเจ้าของเสียงนั้น

" เฮียเบ้ง !!! เอ่อออออ คือคนพวกนี้เค้า...." บิ๊กพูดติดๆขัด สงสัยคงตกใจที่เฮียเบ้งเจอพวกเรา สงสัยไอ้บิ๊กจัง

" คืออย่างนี้ครับ พวกเราแอบตามพวกคุณมาเพื่อจะขอเจรจากับคุณบางอย่างอ่ะครับ ผมขอรบกวนเวลาคุณหน่อยได้ไหมครับ " ผมเป็นคนพูดขึ้น

" พวกมรึงไม่ต้องมาพูดดีๆกับกรูหรอก พวกมรึงรู้ไหมว่ากรูเป็นใครทำไมต้องเจรจากับพวกมรึงด้วย " เสียงเฮียเบ้งพูดน่ากลัวมาก

" พวกผมรู้ว่าคุณคือใคร ฉะนั้นพวกผมถึงอยากจะขอเจรจาด้วยดีไงครับ ถ้าไม่เป็นการรบกวนมาก ผมขอเวลาแค่ไม่ถึงสิบนาทีน่ะครับ " พี่กรณ์ทำเป็นใจดีสู้เสือ

" เฮ้ยยยย ไอ้พวกนี้แมร่งวอนอยากไปเฝ้ายมบาล กรูไม่เจรจากับใครทั้งนั้น พวกมรึงพามันออกไปจากที่นี่เลย ก่อนที่กรูจะอารมณ์เสียแล้วเป่าสมองพวกมันทิ้งที่นี่ " เฮียเบ้งออกคำสั่งลูกน้อง และก้อมีผู้ชายพวกนั้น เดินมาหาพวกผม

[imageriz]

  โห ๆ  ทำไงดีล่ะที่อี้

[khozz]

จ๊ากกกกก

เฮียเบ้งแมร่งคิดว่าจะอ้วนๆกลมๆซะอีก 5555+

เอาน่าๆ ค่อยๆเคลียร์ไป

[White..BroccO]

อ้าวเวลเลย  

ทำไมกวนอย่างนี้ล่ะเนี๊ยะ พูดดีๆน่ะ  

อ๊ายยยย จะรอดมั้ยเนี๊ยะ ชั้นยังอยากอ่านฉากหวานๆอยู่น่ะ - -

ปล. คำผิดเยอะมาก