หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

“ นี่เหรือน้องแมน น้องชายสุดที่รักของอี้ นี่หรือลูกหัวแก้วหัวแหวนของพี่นพและพี่มด สมองมันก้อมีแต่ขี้เลื่อย คิดอะไรบ้าๆ พี่ไม่นึกเลยน่ะว่าแมนจะเป็นไปได้ขนาดนี้ เสียแรงที่ทุกคนรัก ทุกคนออกกันตามหา กันมาหลายวันหลายคืนไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน เสียแรงที่ทุกคนเป็นห่วง นึกว่าจะตกอยู่ในอันตราย แล้วนี่มันอะไร บอกพี่หน่อยสิ แมน !!! “ พี่กรณ์ระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างเหลืออด น้องแมนนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ แล้วก้อหันกลับมา สายตาเย็นชา

“ ต่อให้ทุกคนทำมากกว่านี้ ผมก้อจะไม่กลับไป “ ทันใดนั้นก้อมีเสียงคนตะโกนขึ้น

“ ไอ้แมนเว๊ยยยย อยู่ไหนว่ะ แม่ม หายหัวไปไหนเนี่ยะ เค้ารอมรึงคนเดียวน่ะเว๊ยยยย “

“ ไปเดี๋ยวนี้แล้วครับเพ่ พี่อี้ แมนไปก่อนน่ะครับ โชคดี “ จากนั้นน้องแมนก้อวิ่งเข้าไปในโกดัง ผมจะวิ่งตามไป แต่พี่กรณ์ดึงผมไว้ก่อน ผมพยายามดิ้นแต่พี่กรณ์ก้อมารวบตัวผมไว้ ผมทั้งร้องทั้งเรียก แต่น้องแมนก้อไม่สนใจหันหลังกลับมา

“ อี้ หยุดเถอะอี้ ทำอย่างนี้มันไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก เรามาช่วยกันคิดดีดว่าว่าจะทำยังไงดี “ พี่กรณ์พยายามเตือนสติผม

“ แล้วพี่กรณ์จะให้อี้ทำยังไงอ่ะ ถ้าน้องแมนไม่กลับไปอ่ะ พี่มดอาจจะเป็นอะไรไปก้อได้ รู้ไหมว่าอี้รู้สึกยังไง อี้รู้สึกผิดมากที่ต้องเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ พี่กรณ์ปล่อยอี้น่ะ อี้จะไปตามน้องแมน ปล่อยสิว่ะ “ ผมดิ้นสุดแรงเกิด แต่พี่กรณ์ไม่ยอมปล่อย จากนั้นพี่กรณ์คงจะเห็นว่าผมไม่ยอมหยุด เลยโมโห

“ ผลั๊วะ “ เสียงพี่กรณ์ตบหน้าผมอย่างแรง จนผมหน้าหันไปเลย ผมเริ่มได้สติขึ้นมา เลยทรุดตัวลงนั่งตรงพื้นข้างๆโกดัง

“ เลิกบ้าซะทีได้ไหมอี้ คิดสิคิดว่าต้องทำยังไง เราต้องมีวิธีที่ดีกว่าวิ่งบุ่มบ่ามเข้าไป อี้คิดเหรอว่าน้องแมนจะกลับกับเรา เอาอย่างนี้พี่มีวิธีแล้ว ถ้าอี้อยากตามน้องแมนกลับไปจริงๆน่ะ เราต้องไปคุยกับเจ้านายน้องแมน แต่เราจะเข้าไปตอนนี้ไม่ได้เราต้องตามไปถึงที่ จากนั้น เราค่อยต่อรองว่าจะมีวิธีการยังไงให้น้องแมนกลับมากับเรา อี้เชื่อพี่น่ะ “ ผมไม่พูดอะไรครับ ได้แต่ก้มหน้าร้องไห้ จากนั้นผมก้อถามขึ้นมาว่า

“ แล้วเราจะตามไปยังไง ขับรถตามไปเหรอ พี่มั่นใจได้ไงว่าเราจะตามทัน เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกนี้จะไปไหนกัน แล้วถ้าเราตามไปไม่ทันล่ะพี่กรณ์ น้องแมนจะเป็นยังไงบ้าง ฮือๆๆๆ “ ผมร้องไห้ฟูมฟายใหญ่

“ เอาอย่างนี้ เราไม่ต้องขับรถตามไป แต่เราก้อแอบขึ้นรถมันไปสิ นี่พี่เห็นมีรถ 6 ล้อไม่รู้ว่าขนอะไรไปไว้ข้างหลังรถคันสุดท้ายอ่ะ เราไปแอบอยู่ตรงนั้นก้อได้ จากนั้นพอถึงที่แล้ว เราค่อยแสดงตัว แล้วค่อยต่อรองเอาน้องแมนกลับคืนมา นั่นๆ รถกำลังจะออกแล้ว เร็วอี้ เราไม่มีเวลาแล้ว ตามพี่มา “ จากนั้นพี่กรณ์ก้อวิ่งจูงมือผมพาไปที่หลังรถ 6 ล้อคันนั้นที่กำลังแล่นออกไปเป็นคันสุดท้าย แล้วก้อจับที่จับยึดข้างหลัง แล้วก้อกระโดดขึ้นรถไป ส่วนผมก้อกระโดดขึ้นแต่ไม่ขึ้นสักที มือก้อจับที่จับไว้แน่น ดีน่ะที่รถมันขับไม่เร็วนัก ผมยังพอวิ่งตามไปได้ จากนั้นพี่กรณ์ก้อยื่นมือมาให้ผมจังแล้วพี่กรณ์ก้อออกแรงดึง แล้วผมก้อกระโดดสุดแรง คราวนี้ตัวผมลอยไปค้างอยู่บนขอบรถ แล้วพี่กรณ์ก้อดึงตัวผมขึ้นไปหลังรถอย่างทุลักทุเลอย่างมาก แต่เราก้อสามารถขึ้นไปอยู่หลังรถได้อย่างปลอดภัย เกือบไปแล้วไหมล่ะ แล้วเราก้อไปแอบอยู่หลังตู้ใบใหญ่ใบนึงที่วางอยู่ตรงกลางรถ นี่พวกนี้มันจะขนตู้ ขนลังอะไรไปมากมายเนี่ยะ

[Alexie333]

พอรถออกไปได้สักพักผมก้อโทรหาต้งเพื่อรายงานเรื่องต่างๆ

“ ต้งครับ ตอนนี้อี้ตามพวกนี้ไปที่ปอยเปตแล้วนะ เพราะว่าน้องแมนไม่ยอมกลับบ้านกับอี้ อี้เลยไม่รู้จะทำยังไงเลยต้องตามมาก่อน ตอนนี้อี้กับพี่กรณ์แอบอยู่ในรถของพวกมันอยู่ เอาไว้ไปถึงที่นั่นก่อน แล้วค่อยมาหาทางเอาน้องแมนกลับไปกับพวกเราอีกที ต้งไม่ต้องห่วงอี้น่ะ พอดีมีพี่กรณ์ตามมาด้วย “

“ ฮ่ะ !!! อี้รู้ไหมว่าอี้ทำอะไรลงไป แล้วอี้รู้ไหมว่าอี้กำลังยุ่งอยู่กับใคร เฮียเบ้งนี่ มันใหญ่มากเลยน่ะ อิทธิพลของมันที่ปอยเปตก้อคับฟ้า แล้วนี่อี้คิดว่าจะไปต่อรองเอาน้องแมนกลับบ้านได้อย่างนั้นเหรอ มันไม่ได้ง่ายๆอย่างนั้นหรอกน่ะอี้ ตายๆๆๆ เอายังไงดีเนี่ยะ “ ต้งร้อนรนมาก ผมรู้สึกไม่ดีเลยที่ทำให้ต้งเป็นห่วง

“ ก้ออี้ไม่รู้จะไงนี่นา แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง อี้ไม่ได้ทำอะไรเค้านี่ แค่จะไปเอาน้องแมนกลับมา “

“ อี้ ต้งจะบอกอะไรให้ฟังน่ะ ต้งนี่เคยทำงานกับพวกนี้มาก่อน ต้งรู้ว่าพวกมันอำมะหิตแค่ไหน เดือนที่แล้วน่ะ มีเด็กคนนึงจะหนีกลับมาเมืองไทย ไอ้เฮียเบ้งมันก้อเป่าซะหัวกระจุย แล้วนี่อี้คิดว่าจะเอาน้องแมนกลับมาได้ง่ายๆเหรอ “ ตายๆๆๆๆ แล้วใครจะได้รู้จักไอ้เฮียเบ้ง เฮียเบิ้งล่ะเนี่ยะ ต้งสาธยายมาซะผมขนลุกเลย แล้วผมจะทำยังไงดีเนี่ยะ

“ แต่ต้ง ถ้าอี้เอาน้องแมนกลับไปไม่ได้ แล้วพี่มดเป็นอะไรไปอ่ะ อี้คงรู้สึกผิดไปชั่วชีวิต ยังไงอี้ก้อต้องเสียง แม้จะแลกด้วยอะไรก้อตาม อี้ก้อจะทำทั้งนั้น “ ผมตอบไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ อี้ นี่ไม่ใช่เวลามาบ้าระห่ำ พวกนั้นมันน่ากลัวเกินกว่าที่อี้จะคาดได้ เอางี้ อี้ซ่อนตัวไว้น่ะ อย่าให้มันรู้ตัวว่าอี้แอบไปอยู่ในรถของพวกมัน
ไม่งั้นพวกมันอาจจะคิดว่าอี้คิดร้ายกับพวกมันแน่ๆ อืมมมมมม เอางี้ เดี๋ยวต้งจะลองติดต่อกับเพื่อนเก่าต้งดูอีกที อี้ระวังตัวให้ดีน่ะ อย่าให้พวกมันจับได้แล้วกัน แล้วต้งจะรีบตามไป มีอะไรโทรหาต้งได้ตลอดเลยนะ “ จากนั้นต้งก้อวางสายไป ผมรู้สึกใจไม่ดีเลยกับสิ่งที่ต้งบอกผมมา แล้วถ้าผมเอาน้องแมนกลับไม่ได้แล้วผมจะทำยังไงดีเนี่ยะ พี่กรณ์เห็นผมหน้าเครียดเลยดึงตัวผมมาซบที่ไหล่เค้า แล้วก้อมีคนโทรเข้ามาหาผมอีก คราวนี้เป็นดิวที่โทรเข้ามา ผมก้อรับสาย

“ ตอนนี้อี้อยู่ที่ไหนอ่ะ ดิวมาหาที่ๆนัดกันไว้ ก้อเห็นแต่รถไอ้กรณ์จอดแอบไว้อยู่ มีอะไรรึเปล่า “ เสียงดิวอยู่ตกใจมาก

“ อี้แอบอยู่บนพวกพวกนี้อ่ะ พอดีน้องแมนไม่ยอมกลับมากับอี้ พวกอี้เลยแอบตามพวกมันมา กะว่าจะไปต่อรองกับหัวหน้ามันดู ไม่รู้ว่าจะสำเร็จไหม แต่อี้ต้องเสี่ยง ไม่งั้นพี่มดต้องแย่แน่ๆเลยถ้าไม่ได้เจอน้องแมนคืนนี้ “

“ ฮ่ะ !!! ตายๆๆๆ อี้รู้ไหมว่าเล่นกับใครอยู่เนี่ยะ เอาไงดีๆ เอางี้ คือไอ้บอลน่ะ มันเป็นหุ้นส่วนกะไอ้เฮียเบ้งอยู่ด้วย คืนนี้มันก้อจะไปปอยเปตเหมือนกัน เดี๋ยวดิวจะขอติดรถกับมันไปด้วย เอาไงดีๆ มันจะสงสัยไหมว่ะ เอาว่ะ ยังไงก้อต้องเสี่ยง อี้ยังไงก้อระวังตัวให้ดีน่ะ เดี๋ยว
ดิวจะพยายามติดต่อตลอด แล้วเจอกันน่ะ “ แล้วดิวก้อวางสายไป พี่กรณ์เลยพูดขึ้น[/color]

[byzantines]

ได้กระซวกพี่แล้วไม๊เนี่ย ขยันจริงขยันจัง ^^

[jokirito]

กำลังบู้ได้ที่เลยง่ะ มันส์
อี้จะไประเบิดรถ เผากระท่อมที่ปอยเปตแล้ววุ้ย

[Alexie333]

 



“ พูดตรงๆน่ะ พี่ไม่ค่อยไว้ใจไอ้ดิวเลย ไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหน ถึงแม้ว่ามันจะคิดช่วยพวกเราก้อตามเหอะ นิสัยตัวตนแท้ๆจริงๆของมันน่ะ ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันเป็นคนเลวยังไง “ ผมไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆพี่กรณ์ก้อพูดขึ้นมา

“ อืมพี่กรณ์ อี้สงสัยมานานแล้วอ่ะว่า พี่กับดิวนี่ เหมือนรู้จักกันมานาน แต่ทำไมทำท่าเหมือนโกรธกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว พี่กรณ์พอจะเล่าเรื่องระหว่างพี่กรณ์กับดิวให้อี้ฟังได้ไหมครับ อี้สงสัยจริงๆอ่ะ “

“ ก้อได้ ถ้าอี้อยากจะฟัง ปกติพี่จะไม่เล่าให้ใครฟังน่ะ คืออย่างนี้ บ้านพี่กับบ้านมันน่ะ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยพ่อแม่ของพี่ยังมีชีวิตอยู่ แล้วบ้านของพวกเราก้อสนิทกับบ้านของดิวมาก เรียกได้ว่าพี่โตมากับไอ้ดิวเลยก้อว่าได้  เราสนิทกันมากเลยสมัยเด็กก็เรียนด้วยกันมาตลอด จนมาเข้ามหาวิทยาลัย พี่ก้อได้เรียนคนละที่กับดิว จากนั้นพี่ก้อไปแอบชอบผู้หญิงคนนึงเข้า แล้วพี่ก้อไปสืบทราบมาว่าผู้หญิงคนนี้เค้าเรียนที่เดียวกัน พี่เลยขอร้องให้มันช่วยดูแล ช่วยเป็นหูเป็นตาแทนพี่ด้วย แล้วพี่ก้อพยายามตามจีบเค้าอยู่นานเหมือนกัน จนพี่เหมือนจะสมหวังแล้ว เค้าก้อเหมือนจะเริ่มมีใจให้กับพี่ พอวันที่พี่มาขอเป็นแฟนกับเค้า เค้าก้อบอกว่าเค้าไม่สามารถเป็นแฟนกับพี่ได้ เพราะว่าเค้ากับดิวรักกันอยู่ เค้าขอโทษพี่ ที่เค้าปกปิดมานาน ไอ้ดิวก้อไม่ยอมบอกพี่มาก่อน ว่าผู้หญิงคนนี้ก้อแอบชอบไอ้ดิว แล้วเค้าสองคนก้อแอบคบกันมาตลอด แต่ปกปิดพี่ไว้ จนถึงวันนั้นพอพี่ได้ฟังดังนั้น เหมือนโลกทั้งโลกของพี่มันพังทลายลงไปต่อหน้า พี่เสียใจมาก อย่างที่ไม่เคยเสียใจมาก่อนในชีวิต เพราะว่าเค้าเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่รัก พี่ไม่โกรธเค้าหรอกแต่พี่โกรธไอ้ดิวมาก ทั้งๆที่มันเป็นเพื่อนรักกับพี่ แต่ทำไมมันทำกับพี่ได้ พี่ก้อเลยหนีไปทะเลคนเดียว กินเหล้าเมามายอย่างไร้สติไป 3 วัน 3 คืน จนที่รีสอร์ทติดต่อกับทางบ้านพี่ไปว่า พี่ไม่สบายอย่างมาก จากนั้นพ่อกับแม่พี่ก้อรีบขับรถมารับพี่ที่รีสอร์ท โชคไม่ดี คืนนั้นฝนตกหนักมาก ถนนหนทางมองไม่ค่อยเห็น ไม่รู้รถสิบล้อที่ไหน มาขับปาดรถหน้าพ่อกับแม่ของพี่ พวกท่านเลยเสียหลักชนเข้ากับต้นไม้อย่างแรง “ พูดจบผมก้ออึ้งไปทันทีครับ ไม่คิดว่าจะมีเรื่องอย่างนีเกิดขึ้น ส่วนพี่กรณ์ก้อฟุบหน้าลงร้องไห้อย่างหนัก แต่พยายามสะกดกลั้นน้ำตาไว้ แล้วเล่าต่อ

“ พ่อกับแม่พี่ไม่เสียทันทีหรอกน่ะ ท่านอยู่ในโรงพยาบาลอีกประมาณ สอง สามวัน แต่พี่สิ ป่วยหนักเพราะดื่มเหล้าจนช็อค เลยไม่ไปดูใจท่านก่อนท่าจะเสีย จากนั้นพวกท่านก้อเสีย โดยที่พ่อพี่เสียก่อน หลังจากนั้นอีกไม่กี่ชั่วโมงแม่พี่ก้อเสียตาม พี่ไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่า พ่อแม่ของพี่เป็นอะไรไป พอพี่ฟื้นขึ้นมาก้อมีคนพาพี่ไปงานศพ ซึ่งวันนั้นจะเป็นวันเผาแล้ว พี่ก้องงว่างานศพใคร พอพี่เห็นรูปพ่อกับแม่พี่เท่านั้นแหละ พี่ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งความเสียใจไว้ได้เลย น้ำตามันออกมาเหมือนว่าน้ำทั้งโลกนี่มันอยู่ในตัวพี่ นี่หรือคือความเสียใจที่แท้จริง จากที่พี่โดนเพื่อนทรยศพี่ว่าพี่เสียใจแล้ว แต่มันเทียบกับครั้งนี้ไม่ได้เลย เพราะว่าความเหลวไหล ไม่เอาไหนของพี่ ทำให้พ่อกับแม่ของพี่ต้องตาย พี่มันเป็นลูกที่เลวมากๆ ฮือๆๆๆๆ “ พี่กรณ์หยุดเล่าแล้วฟุบหน้าร้องไห้อย่าหนัก ผมล่ะสงสารพี่กรณ์จับใจนีก แต่ไม่รู้จะปลอบยังไง แล้วพี่กรณ์ก้อเงยหน้าขึ้นมาเล่าต่อ

[imageriz]

  เรื่องอย่างนี้ไม่รู้จะโทษใครดี ก็เข้าพี่กรณ์ว่าโกธร

น้องแมนก็อีกคน ทำไรไม่รู้จักคิด 

ดิวรีบตามไปช่วยอี้เร็ว ๆ  นะ

[jokirito]

จะสงสารอิพี่กรณ์ดีมั้ยเนี่ย
มันทะแม่งๆว่ะ
เหมือนจะโทษดิว
แต่ทำตัวเองมากกว่า
ดันฝากปลาย่างไว้กะแมว
แล้วใครใช้ให้ไปเมา...
สมควรแล้วที่ไม่เล่าให้ใครฟัง
อายเค้าเปล่าๆ
ผมไม่ได้เข้าข้างดิวเลยนะเนี่ย หุหุ

[ifwedo]

เพิ่งมาอ่านหนุกมากก

[Alexie333]

“ พี่ร้องไห้หน้าเมรุเผาศพอยู่อย่างนั้นตลอดจนเผาเสร็จ พี่ไม่รู้ว่าพี่ร้องไห้ไปนานเท่าไหร่ จนพี่รู้สึกว่าแขกเหรื่อกลับไปหมดแล้ว แต่มีคนๆนึงมาลูบหลังพี่เหมือนจะปลอบ พอพี่หันไปกลับเป็นไอ้ดิว มันไม่ได้มาคนเดียว มันพาผู้หญิงคนนั้นมาด้วย มันพาเค้ามาเยาะเย้ยพี่ถึงงานศพพ่อแม่พี่เลยเหรอ มันรู้ไหมว่า พ่อแม่พี่ต้องตายเพราว่ามันเป็นสาเหตุ ใช่ที่หลายๆคนอาจจะคิดว่ามันเป็นอุบัติหตุ แต่ตัวพี่เองพี่รู้ว่ามันเกิดจากอะไร ผมเลยบันดาลโทสะเข้าไปต่อยมัน ไปตีมัน เหมือนกับว่าเครียดแค้นมันมาก ไอ้ดิวก้องงว่าพี่ทำมันทำไม แต่มันก้อไม่ได้ตอบโต้พี่ จนมีคนมาแยกพี่ออกจากมัน พี่ก้อยังดึงดันจะไปจัดการมันให้ได้ จากนั้นพี่ก้อด่ามันต่อว่ามัน ว่ามันเป็นสาเหตุให้พ่อแม่ของพี่ตาย มันก้อช็อคไปเหมือนกันตอนที่พี่พูด แต่ตอนนั้นมันกลับพูดว่า ตัวพี่เองต่างหากที่ไม่ดี เมามายจนเป็นเหตุให้พ่อแม่พี่ตายเอง มันไม่เกี่ยว พี่ได้ยินดังนั้นพี่ก้อจะกระโจนเข้าไปทำร้ายมันอีก แต่มีคนหลายคนมาดึงตัวพี่ไว้ ไม่งั้นวันนั้นมันตายแน่ จากนั้นมันก้อเดินโอบตัวผู้หญิงคนนั้นจากไป พี่ก้อตะโกนตัดเพื่อนกับมันนับจากวันนั้นมา พอหลังจากเหตุการณ์วันนั้น พี่ก้อเก็บตัวเองตลอดมา เอาแต่เรียนๆๆ และสานงานที่พ่อแม่พี่ทำไว้ต่อ แรกๆก้อมีญาติมาช่วยเหมือนจะหวังดี แต่พี่ก้อแอบรู้ว่าเค้าคิดไม่ซื่อ พี่เลยต้องไล่ญาติทุกคนออกไม่ให้ทำงานด้วย เป็นเหตุให้ญาติทุกคนของพี่ตัดขาดจากพี่หมด แล้วพี่ก้อไม่เหลือใครเลยจากนั้นมา ส่วนไอ้ดิวน่ะเหรอ แรกๆพี่เจอหน้ามัน พี่ก้อเข้าไปทำร้ายมันแต่มันไม่ตอบโต้ พอหลังๆมันเรื่มตอบโต้และด่าพี่กลับมาว่า ไอ้ลูกกำพร้า ไอ้ลูกเลวทำให้พ่อแม่ตัวเองตาย แล้วอย่างนี้อี้คิดว่าพี่ควรจะพูดจะจากับมันดีๆด้วยเหรอครับ ถ้าอี้เป็นพี่ อี้จะทำยังไง “ จากนั้นพี่กรณ์ก้อฟุบหน้าลงร้องไห้ต่อ ผมน่ะ พอได้เจอคำถามนี้ ก้อไม่รู้จะตอบพี่กรณ์ไปยังไง เป็นใครก้อคงรู้สึกแย่เหมือนกัน เท่าที่ผมทำได้ก้อแค่เพียง กอดพี่กรณ์ไว้แล้วก้อปลอบ

“ พี่กรณ์ครับ พี่กรณ์ไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนี้น่ะครับ พี่ยังมีอี้ มีต้ง แล้วก้อเพื่อนๆอี้คนอื่นๆอีก รวมทั้งพนักงานในบริษัทอีกมากมายไงครับ ไม่เอาน่ะครับ ยังไงเราก้อยังเป็นพี่น้องกันน่ะ “

“ ฮึๆๆ ความเลวของไอ้ดิวมันยังไม่จบหรอกหรอก หลังจากที่พี่ได้เจอกับอี้แล้ว มันก้อได้มาคุยกับพี่ มันถามว่าพี่ชอบอี้ใช่ไหม พี่ก้อตอบไปตามตรงว่าใช่ เพราะว่าพี่เจอกับอี้มานานแล้ว แต่ไม่ได้สานสัมพันธ์กันมา แล้วมันก้อบอกว่า มันจะแย่งอี้ไปจากพี่หรือใครก้อช่างที่พี่รัก มันไม่ได้สนว่าใครจะคิดยังไง หรือว่าอี้จะรักมันไหม มันขอให้พี่ไม่มีความสุข เท่านั้นมันก้อพอใจ ของรักของพี่มันก้อจะแย่งมาให้หมด ดูอย่างพ่อกับแม่ของพี่สิ พี่โกรธมันมากน่ะ เข้าไปทำร้ายมัน มันก้อสู้พี่ตอบ จนสุดท้ายมันบอกว่า ยังไงๆอี้ก้อไม่มีวันรักพี่หรอก อี้รักมันต่างหาก แล้วอย่างนี้อ่ะ อี้จะไม่ให้พี่ขัดขวางมันได้ไง ถึงแม้ว่าต้งจะเป็นแฟนอี้อยู่ทั้งคนก้อตาม ไอ้นี่มันก้อตามไม่หยุด พี่รู้ว่ามันคิดไม่ดีกับอี้ ถึงแม้ว่าท่าทางมันจะเหมือนว่าหวังดีกับอี้ก้อตาม แต่พี่ไม่อยากให้อี้ตกเป็นเครื่องมือของมันให้เอามาทำร้ายพี่อีก อี้เข้าใจไหมครับ “ อึ้งไปสิครับ เมื่อได้ยินอย่างนี้จากปากของพี่กรณ์ สรุปแล้วผมคือเครื่องมือแก้แค้นของดิวเหรอเนี่ยะ ?????

[imageriz]

ยิ่งอ่านยิ่งไม่ชอบพี่กรณ์เลยอ่ะ 

ตัวเองทำตัวเองแท้ ทำไมไปโทษคนอื่นอ่ะ

แล้วยังมายุให้อี้เข้าใจดิวผิดอีก 

[khozz]

-*- ปอยเปรต

โอ้ววววว โน๊....

ดิวเอ้ยตามมาให้ไว ปู้ววววววววว

กรณ์มันจะกินอี้แล้วนั่น

[thaitanoi]

   ขอบคุณครับ  ติดตามอ่านมา2วันแล้วก็ยังไม่ทันสักที เล่นลงยาวอย่างเนี้ยเฮ้อแย่เลย  ยังก็จะพยายามอ่านตามให้ทันนะครับ ดูแลตัวเองบ้างนะครับอย่าหักโหมนัก

[khozz]

เสียวแทนอี้น้อ 5555+

กลัวโดนตำรวจเล่นน่ะ 555+

พี่กรณ์นี่มันยังไง

เดี๋ยวปั๊ดเลย ดิวมันก็รักอี้อยู๋เอ๊ะไอ้นี่พูดให้เขว 

[imageriz]

มาพูดอย่างนี้ได้ยังไง พี่กรณ์  ตัวเองเป็นดิวรึไง
ถึงรู้ว่าดิวคิดยังไง  อย่ามาว่าในสิ่งที่เราไม่รู้ หรือว่าเรามีอคติกับคน ๆ นั้นดีกว่านะ
 

ปล่อยให้อี้ตัดสินใจเองดีกว่าว่าจะรักรึไม่รักดิว  อย่ามายุแบบนี้นะ
แล้วนี่ยังมาอี้มาลำบากอี้ ไมไม่รอดิวก่อน  

[jokirito]

อิพี่กรณ์ตอแหลป่ะเนี่ย
อิพี่กรณ์แค้นดิวน่ะเข้าใจ
แล้วดิวแค้นพี่กรณ์เรื่องอะไรอ่ะ
ยังงงๆอยู่เลย
แค้นที่อิพี่กรณ์ไปต่อยดิวอ่ะเหรอ
ปัญญาอ่อนไปเปล่า
อ่านเนื้อเรื่องตอนนี้แล้วรู้สึกว่าอิพี่กรณ์แม่งหน้าตัวเมียนี่หว่า
เหมือนกับว่า
กรูไม่ได้มรึงก็ต้องไม่ได้ ไรเงี๊ยะ
ยังจะมีใครเชียร์อิพี่กรณ์อยู่มั้ยเนี่ย
 
เสียความรู้สึกกะอิพี่กรณ์อย่างแรง
นั่นล่ะนะ...คนที่แสนดี....ไม่มีในโลกนี้หรอก

[Alexie333]

ทำตกไปตอนนึงอ่ะครับ

อิอิอิอิอิ  เดี๋ยวเอาลงให้อ่านใหม่นะครับ


ว๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[Alexie333]

 ผมเองไม่ใช่ไม่สงสัยน่ะครับว่า อยู่ดีๆทำไมดิวต้องมาอาฆาตพี่กรณ์ขนาดนี้ด้วย เลยถามขึ้นว่า

" แล้วพี่กรณ์ไปทำอะไรให้ดิวรึเปล่าครับ ทำไมเค้าถึงได้โกรธและอาฆาตพี่ขนาดนี้ พี่พอจะบอกได้ไหมครับ "

" อ๋อออ ก้อนิดหน่อยและ แต่มันสะใจพี่มากเลยน่ะ หลังจากนั้นมานานพอสมควรเหมือนกัน ไอ้ดิวกับผู้หญิงคนนั้นก้อยังคบกันดีอยู่ แต่พี่ก้อแอบรู้มาว่า ผู้หญิงคนนี้เค้าก้อไม่ได้รักมันจริงเท่าไหร่ ยังแอบมีคนอื่นอยู่เรื่อยๆแต่ไอ้ดิวมันโง่ มัวแต่บ้าทำงานบ้าบออะไรกับเพื่อนมันอ่ะจนไม่สนใจแฟน แต่พี่ก้อรู้น่ะว่ามันรักแฟนของมันคนนี้มากทีเดียว แล้วคราวนี้เพื่อนสนิทพี่อีกคนมันกลับมาจากเมืองนอก ไอ้นี่มันรวยและหล่อมาก มันกำลังอยากมีแฟนพอดี พี่ก้อเลยหาทางติดต่อเพื่อนพี่คนนี้ให้กับผู้หญิงคนนั้น จากนั้นสองคนนั้นก้อแอบคบกันเรื่อยมา จนไอ้ดิวมันสงสัยและคาดคั้น ผู้หญิงคนนั้นก้อเลยบอกว่า จะลาออกจามหาลัย แล้วไปอยู่เมืองอนกกับเพื่อนพี่ ไอ้ดิวก้ออึ้งและงงมาก สุดท้ายก้อเลิกกันจากนั้นไม่นานผู้หญิงคนนั้นก้อบินตามเพื่อนพี่ไปเมืองนอกจริงๆ ไอ้ดิวมันเสียใจมาก ในระหว่างนั้น พี่ก้อไปเยาะเย้ยมันคืนว่า สิ่งที่มันทำกับคนอื่น ไม่ใช่ว่ามันจะไม่สามารถเกิดขึ้นกับมันได้ พี่จะไม่รอให้กรรมมันสนองไอ้ดิวหรอก พี่จะสนองคืนมันเอง เท่านั้นแหละมันกับพี่ก้อชกต่อยกันอีก จนประกาศสงครามว่า มีพี่ที่ไหน ไม่มีไอ้ดิวที่นั่น จนกระทั่งปัจจุบันนี้ " ผมอึ้งอีกรอบครับ ไม่คิดว่าพี่กรณ์จะทำอย่างนั้นได้เหมือนกัน

" แต่อี้ไม่เข้าใจว่าทำไมดิวจะต้องแย่งของรักทุกอย่างของพี่ไปด้วย อี้ว่ามันไม่สมเหตุสมผล " ผมยังแคลงใจไม่หาย

" ที่อี้ยังคลางแคลงใจเพราะว่าอี้ไม่เชื่อพี่ไง อี้มีใจโอนเอียงไปทางนั้นอยู่แล้ว มันเลยเกิดคำถามนี้ขึ้น ทำไมพี่จะดูไม่ออกว่าอี้รู้สึกยังไงกับไอ้ดิว มันทำทุกอย่างเพื่อให้อี้รักมัน และยอมเป็นของมัน แต่ถ้าไอ้ดิวมันรักอี้ด้วยใจบริสุทธิ์จริง พี่จะไปขัดขวางทำไม แต่นี่มันมีอะไรที่ร้ายๆแอบแฝงอยู่พี่ก้อยอมไม่ได้ ถึงแม้ว่าอี้จะไม่ได้เป็นแฟนพี่ แต่พี่ก้อไม่ยอมให้อี้เป็นแฟนไอ้ดิวเหมือนกัน เพราะนั่นเท่ากับว่า ไอ้ดิวมันเอาชนะพี่ได้สำเร็จ แล้วหลังจากนั้น มันก้อจะทิ้งอี้ไป แล้วพี่ก้อจะเสียใจ ส่วนอี้พี่ไม่รู้น่ะ พี่ไม่อยากให้ใครตกเป็นเหยื่อความแค้นบ้าๆของพวกพี่อีก อี้เข้าใจพี่ใช่ไหม " พี่กรณ์ทำเอาผมช็อคไปเหมือนกันครับ ตายแล้ว นี่ผมตกเป็นเหยื่อดิวเหรอเนี่ยะ เพราะความแค้นบ้าๆบอๆนี่แท้ๆ แต่ไม่เป็นไรดีน่ะที่ผมยังไม่รักดิว ผมยังพอจะถอนตัวทัน

   พอพูดจบ รถที่ขับมาอยู่ดีๆก้อชะลอความเร็ว พวกเราหันไปมองก้อเห็นว่ามีด่านตรวจอยู่ ตายแล้ว ทำยังไงดีเนี่ยะ ผมกับพี่กรณ์ตกใจกันใหญ่ กลัวว่าตำรวจจะตรวจเจอพวกเรา แล้วไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไง เพราะว่าพูดยังไงก้อคงฟังไม่ขึ้น แล้วถ้าพวกลูกน้องเฮียเบ้งรู้น่ะ แผนการที่ผมจะเอาน้องแมนกลับบ้านก้อเป็นอันต้องพังไปด้วย  คิดได้ดังนั้นผมก้อจูงมือพี่กรณ์แล้วหลบไปอยู่ในซอกหลืบตู้ใบใหญ่ด้านหลัง แล้วหาอะไรมาปกๆไว้ หวังว่าตำรวจจะไม่ตรวจขนาดนั้นน่ะครับ จากนั้นรถก้อหยุด แล้วตำรวจก้อถามขึ้น

ตำรวจ(1)- " จะไปไหนครับ ขอดูใบอนุญาตได้ไหมครับ "

ลูกน้องเฮีบเบ้ง - " ไปปอยเปตอ่ะครับคุณตำรวจ ใบอนุญาตเหรอ รอแป๊บน่ะครับ " แล้วก้อเงียบเหมือนไปหาอะไรมาสักพักนึง

ลูกน้องเฮียเบ้ง - " คุณตำรวจครับ พอดีใบมันอยู่กับรถบรรทุกคันที่นำเราไปก่อนหน้านี้อ่ะครับ ผมลืมหยิบมา คันนั้นไม่ได้บอกเหรอครับว่าจะมีคันอื่นตามมาอีก "

ตำรวจ(1) - " ถึงบอกก้อต้องมีใบ แล้วข้างหลังขนอะไรมาเยอะแยะ ขอตรวจได้ไหม " อ้าว ซวยแล้วไหมละครับพวกผม

ลูกน้องเฮีเยบ้ง - " ไม่มีอะไรหรอกครับ ก้อแค่ตู้ใส่ของ ลิ้นชักใส่ของอะไรอย่างนี้ ไม่มีอะไรผิดกฎหมายหรอกครับ "

ตำรวจ(1) - " แน่ใจน่ะว่าไม่ได้ขนของผิดกฎหมาย หรือว่าแรงงานต่างด้าวออกไป ไม่งั้นล่ะ นายโดนคุกแน่ "

ลูกน้องเฮียเบ้ง - " ถ้างั้นคุณตำรวจก้อเชิญค้นได้เลยครับ เดี๋ยวผมโทรหาเฮียผมก่อน " ซวยๆๆๆแล้วไหมล่ะ ทำไงดีเนี่ยะ ????

[ifwedo]

ลุ้นนน

[imageriz]

ผู้หญิงหนึ่งคนทำให้ คนเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ
จากเพื่อนรัก กลายมาเป็นแค้น 
อ่านแล้วไม่รู้สึกสงสารพี่กรณ์แล้ว
แต่ดีใจที่อี้ไม่ได้รักคนอย่างนี้

 

[jokirito]

  บ้าบอคอแตก
เด็กไม่ยอมโตทั้งน้านนนน
ลูกคนรวย ไฮโซ เค้าเป็นงี้กันทุกคนป่ะเนี่ยอี้
ถ้าจำไม่ผิดนี่ก็จะ 30 กันแล้วมะใช่หรอ
เอาเป็นว่าผมแนะนำให้อี้ไปเอาคนอื่นดีกว่ามะ
ไอ้หนุ่มๆพวกนี้ หล่อ รวย แต่วุฒิภาวะนี่.....
ผมคิดจริงจังไปรึเปล่าเนี่ย
ช่วงนี้ผมเมนส์มาไม่ปกติ อย่าถือสาล่ะ

[Alexie333]

เชิญเม้นต์ได้ตามสะดวกเลยครับ

ผมไม่โกรธ ผมเข้าใจอารมณ์คนอ่านเป็นอย่างดี

รักใครเชียร์ใครก้อตามสบายเลยครับ

หุหุหุหุหุ จ๊อบๆๆๆๆ


 

[jokirito]

ไม่!!!!
ไม่เชียร์ๆๆ
ผมเลิกเชียร์แล้วจริงๆ นะ
เชื่อดิ

[Alexie333]

   จากนั้นก้อมีตำรวจมาเปิดกระบะหลังออก แล้วก้อเดินขึ้นมาตรวจ ส่องไฟฉายไปทั่วหลังรถ จากนั้นก้อทำการแงะงัดรื้อค้นตู้ทุกใบ ว่ามีอะไรผิดปกติไหม ผมกับพี่กรณ์นี่อยู่กันนิ่งๆแทบจะไม่หายใจกันเลยครับ ตอนนี้ผมกับพี่กรณ์อยู่ในท่าที่กอดกันแน่น แก้มผมกับแก้มพี่กรณ์ชิดติดกันมาก ตัวผมเหมือนจะสั่น แต่พี่กร์ก้อกดไว้ จากนั้นรู้สึกเหมือนตำรวจจะเดินเข้ามาใกล้ที่ๆพวกเราซ่อนตัวอยู่แล้วทุกทีๆ และมือของตำรวจก้อกำลังจะเปิดผ้าที่คลุมพวกเราไว้

ตำรวจ(2) - " เฮ้ยยยย สุเมธๆ ลงๆมาได้แล้วเว๊ย รถคันนี้ไม่มีของผิดกฎหมายหรอก พอดีนายโทรมาบอกว่าให้ผ่านได้อ่ะ ถ้าแกตรวจแล้วไม่มีอะไรก้อลงมาได้แล้ว เสียเวลาเค้าทำงานกัน ถ้าชักช้ากว่านี้น่ะ เค้าเรียกค่าเสียหายขึ้นมา แกจะโดนคนเดียวน่ะเว๊ย ข้าบอกแล้วว่าอย่าค้น อย่าตรวจก้อไม่เชื่อ "

ตำรวจ(1) - " เออๆๆๆ ลงไปเดี๋ยวนี้แหละ ข้าก้อแค่ทำตามหน้าที่ แหมแค่นี้ทำเป็นบ่น " จากนั้นตำรวจคนนั้นก้อเดินลงไปจากรถ ผมกับพี่กรณ์ ถอนหายใจกันโล่ง เกือบไปแล้วไหมเรา

ตำรวจ(1) - ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้พวกคุณเสียเวลา เชิญไปต่อได้เลยครับ เดี๋ยวพวกเราจะวอบอกด่านข้างหน้าว่า รถของพวกคุณไม่มีของผิดกฎหมายนะครับ

ลูกน้องเฮียเบ้ง - ขอบคุณคุณตำรวจมากน่ะครับ แล้วผมจะเรียนเฮียของพวกผมให้ว่า พวกคุณทำตัวน่ารักแค่ไหน ไปก่อนนะครับ " จากนั้นรถก้อขับออกไป แล้วพวกผมก้อออกมาจากที่หลบซ่อน เหงื่อของผมสองคนแตกพลั่ก ร้อนก้อร้อน ตื่นเต้นก้อตื่นเต้น นี่ถ้าโดนจับได้น่ะ ซวยๆอย่างเดียว แต่ว่าถ้าไม่ได้ไอ้อิทธิพลของไอ้เฮียเบ้งนี่ พวกผมคงเสร็จไปแล้ว จะขอบคุณเฮียเบ้งดีไหมเนี่ยะ

“ เมื่อกี้ตื่นเต้นเป็นบ้าเลย แต่ก้อรู้สึกดีอ่ะ ได้กอดกับอี้ซะแน่นเลย อิอิ อยากให้มีซัก 10 ด่านเลยอ่ะ “ พี่กรณ์พูดแล้วทำท่าเขิน

“ บ้าพี่กรณ์ นี่ไม่ใช่เวลามาเล่นน่ะ แล้วเราจะทำยังไงต่อดีเนี่ยะ อี้มองหาทางออกไม่เจอเลยอ่ะ “

“ ใจเย็นๆ พี่คิดว่ามันต้องมีทางออกสักทางน่า เราอย่าเพิ่งร้อนรนไปเลยน่ะ ทำใจดีๆไว้ “ พี่กรณ์โอบไหล่ผมเพื่อปลอบใจ

“ เดี๋ยวอี้ลองโทรหาดิวดูหน่อยแล้วกัน เผื่อจะมีทางช่วยกันได้บ้าง อี้ไม่รู้น่ะว่าดิวจะคิดยังไง แต่ยังไงเราก้อต้องเสี่ยง “ จากนั้นผมก้อกดเบอร์หาดิว แต่กดไปนานเหมือนกัน แต่ดิวไม่รับสายซะที เค้าจะเป็นอะไรไหมน๊า

“ เห็นไหมล่ะ มันต้องมีอะไรแน่ๆเลย ถึงไม่ยอมรับสาย นี่จะเป็นแผนลวงของไอ้ดิวรึเปล่าก้อไม่รู้ ถ้าเป็นจริงๆนี่ เราก้อต้องแย่แน่ๆเลย มันน่าเจ็บใจนักน่ะ เสียรู้มันจนได้ “

“ พี่กรณ์ครับ เราอย่าเพิ่งสรุปอะไรตอนนี้เลย รอดูก่อนดีกว่า เผื่อดิวอาจจะไม่สะดวกรับสายอี้ก้อได้ “ ผมพยายามทำให้สถานการณ์ดีขึ้น

“ อี้นี่มองโลกในแง่ดีเสมอเลยน่ะ ไว้ใจคนซะโดนหลอก โดนเอาเปรียบตลอดเวลา หัดมองโลกในแง่ความเป็นจริงบ้างน่ะครับ โลกนี้มันไม่ได้สวยงามเสมอไปหรอกน่ะ พี่เป็นห่วงอี้น่ะ พี่เลยเตือน “ ดูท่าพี่กรณ์จะเป็นห่วงผมจริงๆ

[khozz]

5555

ไอ้พี่กรณ์นี่ไว้ใจไม่ได้ ฉวยโอกาส

ดิวมาเป็นพระเอกขี่หมาขาวเร็ว 55555+
  

ป้าดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[jokirito]

เซ็งพี่กรณ์

[White..BroccO]

  ไปผจญภัยกันซะแหล๊ะ

แมนนี่มันจริงๆเล้ย คนเค้าเป็นห่วงตั้งเยอะ

เด็กมักทำอะไรไม่คิด 

สู้ๆ

ปล.พี่กรณใส่ไฟ 

[Alexie333]

“ อี้นี่มองโลกในแง่ดีเสมอเลยน่ะ ไว้ใจคนซะโดนหลอก โดนเอาเปรียบตลอดเวลา หัดมองโลกในแง่ความเป็นจริงบ้างน่ะครับ โลกนี้มันไม่ได้สวยงามเสมอไปหรอกน่ะ พี่เป็นห่วงอี้น่ะ พี่เลยเตือน “ ดูท่าพี่กรณ์จะเป็นห่วงผมจริงๆ

   ตู๊ดๆๆๆ เสียงมือถือผมดังขึ้น ใช่แล้วครับ ดิวโทรกลับมาหาผม ผมก้อรับสาย

“ อี้ เมื่อกี้ที่อี้โทรมาดิวรับสายไม่ได้น่ะ พอดีว่าดิวอยู่กับไอ้บอลไง เดี๋ยวมันจะสงสัย ตอนนี้อี้อยู่ไหนแล้วอ่ะ “ จากนั้นผมก้อมองออกไปข้างนอกรถ สังเกตป้ายต่างๆข้างทาง

“ น่าจะเข้าปราจีณบุรีแล้วน่ะดิว แล้วดิวอ่ะอยู่ที่ไหน “ ผมถามกลับไป

“ ตอนนี้แวะปั๊มเข้าห้องน้ำอยู่อ่ะ เลยแอบมาโทรหาอี้ได้ อะไรยังไงให้ดิวโทรหาอี้แล้วกัน จะสะดวกกว่า ดูแลตัวเองดีๆน่ะครับ ดิวเป็นห่วงอี้มากน่ะ “ คำพูดนี้ของดิวมันช่างตอกย้ำคำพูดของพี่กรณ์นัก ว่าดิวสามารถทำทุกอย่างได้ เพื่อเอาชนะ แต่ผมก้อไม่แสดงอาการอะไรให้พี่กรณ์รู้ ทำเหมือนว่าดิว โทรมาบอกข่าวเฉยๆ แต่พี่กรณ์คงดูอาการผมออก

“ พี่ไม่ได้ให้อี้เชื่อพี่เต็มร้อยหรอก ของอย่างนี้มันต้องใช้เวลา แต่ถ้าช่วงนี้น่ะ อี้มีอะไรผิดสังเกตุก้อให้บอกพี่ได้เลยน่ะครับ จะได้ช่วยกันคิด ช่วยกันแก้ไข “

“ ได้ครับ ถ้ามีอะไรอี้จะบอกน่ะครับ “

   เอี๊ยดดดด เสียงรถเบรก เอ๊ะทำไมพวกมันถึงเบรกรถได้น่ะ ผมล่ะอดสงสัยไม่ได้

“ เฮ้ยยย ไอ้บิ๊ก มรึงได้ยินเสียงอะไรกุกๆกักๆ จากหลังรถไหมว่ะ กูได้ยินเหมือนเสียงคนคุยกันด้วยอ่ะ มึงไปดูสิมีใครแอบอยู่รึเปล่า “ อ้าววววว ตายล่ะ ทำไงดีล่ะเนี่ยะ จากนั้นผมกับพี่กรณ์ก้อไปหลบตรงที่เดิมที่เราหลบตำรวจ ไม่นานนักก้อมีคนเดินมาเปิดกระบะหลังออก แล้วเดินขึ้นมาสำรวจดู มันเปิดแงะทุกตู้ จากนั้นก้อมาถึงตรงที่พวกเราซ่อน มันก้อดึงผ้าออก พวกผมก้อตกใจ มันก้อตกใจ ปรากฏว่าคนที่มาสำรวจคือไอ้บิ๊ก ลูกน้องของหลิง หลิง นั่นเอง อะไรมันจะซวยขนาดนี้เนี่ยะ ไอ้บิ๊กดูท่าจะงงไม่น้อย แต่เดินเข้ามาใกล้

“ นี่พวกนายขึ้นมาที่รถนี่ทำไมอ่ะ คิดจะทำอะไร “ แปลกแฮะ ไอ้บิ๊กไม่ตะโกนโหวกเหวก แต่กลับพูดเสียงเบาจนเกือบกระซิบ

“ พวกเราไม่ได้คิดร้ายน่ะ แค่จะมาตามคนกลับเท่านั้นเอง เลยแอบขึ้นรถมา กะว่าจะไปขอต่อรองกับเฮียเบ้งซะหน่อย อย่าทำอะไรพวกเราเลยน่ะ “ ผมพยายามพูดขอความเห็นใจมัน

[White..BroccO]

อ๊ากกกกกกกก ในความโชคร้าย ยังมีแสงสว่างริบหรี่อยู่ 

[khozz]

อืมๆๆ

โจรกลับใจ 555+

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆ
 

[jokirito]

เหอๆ