หัวข้อ: วุ่นนัก รุมรักสถาปนิกหนุ่ม -

[CocO naTtH mIlK]

ความเห็นส่วนตัวนะ เอาแบบว่า หลังจากนี้เมื่อตามจีบจนเหนื่อยแล้ว ต่างคนต่างไม่สนใจแทนหน่อยได้ป่ะ

อยากรู้ว่าแทนจะรู้สึกอย่างไร มัวมาเล่นกับความรักอยู่ได้

บุรินทร์ก็อะไรเนี่ย อยู่มาตั้งนานเพิ่งจะมาเอาจริง อย่างว่าละนะ เมื่อจะเสียไป ก็มองเห็นคุณค่า

แต่ถ้าถามแบบจริงจังกว่านั้น คนอย่างแทนไม่น่าจะรักใครจริงหรอก และไม่ควรจะมีใครมารักด้วย

[Fujitaga]

พี่โจ แล้วอย่างนี้จะทันเค้าไหมเนี่ย เล่นมุขกันเก่าเก็บขนาดนั้น
แล้วเนี่ยแทนขูกันโชกคุณกฤษณะ อีท่าไหนเนี่ยถึง เค้ากลับมาส่งได้ครับเนี่ย
แต่ที่แน่ ๆ เลือกได้หรือยังครับว่าจะให้ใครอีก 0.01 ทำเป็นพ่อมาลัย
ลอยไปก็ลอยมาระวังจะเสียใจนะครับ ฮิฮิ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[imageriz]

ดีนะที่คุณภูไม่อยู่อีกคน...
ถ้าอยู่คงจะสนุกกว่านี้   

[OhhO16]

กฤษณะ กะบุรินทร์ อิอิ คืนนี้ จะเสร็จใครเนี่ย 555+




การโพสของฉันสั้น แต่ของฉันยาว 


คืออะไรหรอครับ


 ยาวนี่ ยาวกว่านิ้วก้อยหน่อยนึงป่ะครับ 55555

[wews]

งานนี้แทนต้องสับหลีกให้ดีซะแล้ว ท่าทางรถไฟแต่ละคันคงไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆแน่

[lboy]

อีกไม่กี่ตอนก็ใกล้จบแล้ว หนูแทนจะเลือกใครก็คิดดี ๆ นะจ๊ะ เลือกใครก็ให้ชัดเจนไปเลย อย่าไปให้ความหวังใคร มันเป็นบาปนะ

[● MaYa~Boy ●]

เหนื่อยมันกันนะถ้าเราเป็นแทนเนี่ย

คิดไม่ตก

[katawoot]

อรุณสวาทครับทุกท่าน มาโพสต่อบทที่ 33 แล้วครับ

อย่าว่าแต่แทนจะลำบากเลือกใครเลยคร้าบ ผู้เขียนก็ลำบากเลือกใครให้แทนเลย ให้ตายสิ
เีขียนๆ มาก็เริ่มรู้สึกเห็นใจคนหลายใจแล้วนะเนี่ย รู้แล้วว่าทำไมทาทายังร้องเพลง อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน

ต่อ.....

บุริณทร์ก้าวขึ้นรถและขับออกไป แทนยืนมองรถเช่าของบุริณทร์จนลับตาแล้วรีบกลับเข้าห้องเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและออกมานั่งรอกฤษณะหน้าที่พัก

ค่ำวันเสาร์

กริชเขม้นตาเพ่งมองผ่านความมืดไปยังร่างที่คุ้นตา เขาเห็นแทนเร่งเดินมาตามแนวรั้วของโรงแรมราวและหันไปมองข้างหลังบ่อยๆ เหมือนกลัวว่าจะมีใครตามมา
...ทำอะไรอีกล่ะแทน ทำเหมือนตอนเรียนเลยนะ เห็นท่าทางแทนแบบนี้แล้วนึกถึงตอนที่วิ่งหนีบุริณทร์ข้างๆ โรงยิมแล้วเดินมาจ๊ะเอ๋เขาที่ใกล้ๆ กับม้าหินอ่อนหัวมุมข้างตึกคณะ ก่อนที่จะเขาจะหลงกล โดนแกล้งให้ช่วยทำแบบสอบถาม พอบุริณทร์เดินผ่านมาเขาจึงตื้อขอให้บุริณทร์ตอบคำถาม ในที่สุดก็รู้ว่าคนเจ้าเล่ห์กำลังเดินหนีอีกฝ่ายอยู่และวางแผนให้ช่วยถ่วงเวลาเพื่อนรุ่นพี่ที่เอาแต่จีบรุ่นน้อง...
"แทน ไปไหน" กริชกระโดดเข้าขวาง
"โอ๊ย ตกใจ" แทนสะดุ้ง ครั้นพอเห็นว่าเป็นใครจึงโวยวายลั่น "ไม่มีอะไรทำหรือไงกริช มาเล่นอะไรแผลงๆ หลีกไป"
"จะไปไหน" กริชถาม ไม่สนใจคำสั่งของคนที่กำลังรีบ "เอ๊ะ หรือว่าหนีใครมา"
"มายุ่งอะไรด้วย"
"เปล่า แค่อยากรู้ว่ากำลังสับรางอยู่หรืออะไร" กริชทำหน้ากวน "ยังไงๆ ก็ไม่เคยเปลี่ยนนะแทนของเรา คนเดิม เป็นยังไงก็เป็นยังงั้น"
"ก็คนๆ เดิม จะให้เป็นคนใหม่ได้ยังไง ไม่ใช่คนหลายใจนะ จะได้เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา"
...พูดไปก็เหมือนด่าตัวเองแฮะ...
แทนอดว่าตัวเองไม่ได้ แล้วก็อึ้งไปชั่วอึดใจเมื่อได้ยินคำพูดของวิศวกรจอมกวน
"จริงหรือ เราไม่อยากจะเชื่อ แต่เราคิดยังไงกับแทนเราก็ไม่เคยเปลี่ยนเหมือนกัน"
...มันหมายความว่ายังไงวะ...
...ที่บอกว่าไม่เปลี่ยนนี่คือคิดว่าเราหลายใจ หรือคิดอะไรกับเรา...
"หลีกๆ จะไปกินข้าว มาขวางทางอยู่ได้" แทนยกมือผลักกริช แล้วยกข้อมือมาดูนาฬิกา
...เหลืออีกสามนาที กว่าจะขอตัวจากกฤษณะได้เขาก็แทบแย่ ไปช้า กลัวบุริณทร์จะเดินตามหา หากไปจ๊ะเอ๋กับกฤษณะจะยุ่ง เขาขี้เกียจปวดหัว...
"ไปเดินเล่นกันไหมแทน พระจันทร์กำลังสวย" กริชชวน
...อะไรวะ แล้วแฟนตัวเองล่ะหายไปไหน...
"ไปดูกับเมียตัวเองสิ หายไปไหนล่ะ" แทนเดินหลีกกริชที่ขวางทางอยู่ "เมื่อวานยังเห็นเดินกอดกันอยู่เลย"
"บอกแล้วว่าไม่ใช่ พูดแบบนั้นผู้หญิงเขาเสียหาย" กริชถอนหายใจ "แล้วนี่เขาก็กลับไปแล้ว"
"อ๋อ มาส่งส่วยแล้วก็กลับ พอเมียมาก็หายหัว พอเมียไปก็มายืมตัวเราให้เป็นเพื่อนแก้เหงา"
"เอ๊ะแทน พูดให้ดีๆ นะ ปากคอร้ายขึ้นทุกวัน" กริชทำเสียงดุ แต่ตาไม่ดุ ยิ้มพราวเหมือนกำลังนึกสนุก
"หลีกไปนะกริช อย่ามาเกะกะขวางทาง คนกำลังรีบ"
"รีบไปไหน"
"จะรู้ไปทำไมวะ"
"นัดหนุ่มหรือ" กริชยักคิ้ว
แทนหยุดยืน เอียงหน้า มองคนที่ยืนกวนอารมณ์นิ่ง
...มันวอนหาเรื่องจริงๆ เลย อยู่ดีไม่ว่าดี อยากเล่นน้ำตอนค่ำๆ หรือไงวะ...
มือไวกว่าความคิด เสียงตูมดังขึ้นพร้อมกับเสียงห้าวๆ ร้องโหวกเหวก แทนไม่รอหันไปมองดูผลงานของตัวเอง รีบเดินก้มหน้างุดๆ หนีไปหลังจากผลักวิศวกรหัวเกรียนตกลงไปในสระน้ำของโรงแรม

บุริณทร์มองนาฬิกาแล้วชะเง้อมองประตูทางเข้าร้านอาหารที่มานั่งรอลูกน้องสุดที่รัก เกินเวลานัดไปเพียงห้านาที เขาเริ่มร้อนใจกลัวว่าจะถูกหลอกให้รอ
...ไม่ได้การแล้ว แบบนี้ต้องไปเดิมตามหา สงสัยนั่งทานข้าวกับกฤษณะอยู่ที่ไหนซักแห่งภายในโรงแรมหรือใกล้ๆ แถวนี้...
บุริณทร์กำลังจะลุกจากโต๊ะแต่เห็นทันใดก็เห็นแทนเดินยิ้มกว้างเข้ามาหา แล้วทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามเขา ก่อนจะบ่นว่า "เฮ้อ รถติดจริงๆ เลยให้ตายสิ"
บุริณทร์รู้ว่าชายหนุ่มแกล้งพูดเล่น เขาสงสัยอยู่ว่าแทนมาจากไหนกันแน่ จากทานอาหารกับกฤษณะ หรือจากที่ไหน
"หิวมากแล้วพี่บุ สั่งอะไรหรือยัง"
"ยัง" บุริณทร์ส่ายหน้า "พี่รอให้แทนมาสั่ง กลัวว่าสั่งมาแล้วจะกินไม่ได้"
"อะไรกัน ไม่รู้หรือว่าแทนชอบกินอะไร แบบนี้จะเรียกว่ารักกันจริงเร๊อ" แทนเอียงคอ ทำหน้าคิดไตร่ตรอง
"รู้สิว่าชอบกินอะไร" บุริณทร์ทำหน้านิ่ง
"แล้วมาถามทำไม ที่จริง พอมาถึง อาหารก็น่าจะมาเลยนะ ไม่ต้องมาเสียเวลานั่งรอ ทำไมพี่ไม่สั่งไว้ล่วงหน้าก่อน หิวจนใส้จะขาดอยู่แล้ว"
...อิ่มจะแย่ เมื่อครู่เขากินไปเยอะ อาหารที่กฤษณะสั่งมาอร่อยๆ ทั้งนั้น ตั้งใจว่าจะกินนิดเดียว แต่พอได้ชิม เขาเลยกวาดซะเรียบ กฤษณะเอาแต่ยิ้ม...
...พี่บุไม่เห็นทำอะไรได้แบบกฤษณะเลย พอไปถึงร้าน นั่งลงไม่ถึงสามนาที อาหารก็มาเสิร์ฟที่โต๊ะ ทานเสร็จ เขาได้ของแถมเป็นแหวนเพชรของทิฟฟานี่หนึ่งวง นี่ยังกลัวอยู่เลยว่าจะเฟอะฟะทำหล่นหาย...
บุริณทร์สั่งอาหารโดยมีแทนคอยขัดเป็นระยะ จนในที่สุดบุริณทร์ก็บอกให้ลูกน้องเป็นคนสั่งเอง
 "ไหนบอกว่าหิวมาก ทำไมสั่งนิดเดียว"
"กลัวอ้วน" แทนตอบหน้าตาเฉย
...จะท้องแตกตายอยู่แล้ว นี่ถ้าไม่ใช่กฤษณะกับบุริณทร์ เขาไม่กินอาหารเย็นเยอะขนาดนี้หรอก...
...นี่ถ้ามีภูวนัยอีกคน สงสัยได้ท้องแตกตาย...

บุริณทร์ทานอาหารไม่เยอะ ส่วนแทนก็ไม่ต่างกัน อาหารบนโต๊ะเลยเหลือ แทนแกล้งบ่นว่าโรงแรมวิสต้ารีสอร์ททำอาหารไม่อร่อยจึงทานได้น้อย บุริณทร์จ่ายเงินแล้วพอแทนเดินออกมาข้างนอก บอกว่าอยากสูบบุหรี่
"กลับไปสูบบุหรี่ตั้งแต่เมื่อไหร่พี่โจ" แทนถาม "รู้อยู่ว่ามันไม่ดี"
"พี่เครียด" บุริณทร์ถือบุหรี่ไว้ในมือแต่ยังไม่จุดไฟ
"จะเครียดอะไรกัน บริษัทจะล้มละลายหรือไง บอกล่วงหน้าด้วยนะ แทนจะได้เตรียมหาที่ทำงานใหม่"
"แทนก็รู้ว่าพี่เครียดเรื่องอะไร" บุริณทร์คีบบุหรี่ไว้ด้วยนิ้วสองนิ้วกำลังจะยกขึ้นเข้าปาก แต่ก็ชะงักเอาไว้เพื่อตอบคำถามแทน
"พี่ซีเรียสนะแทน ไม่ได้เล่นๆ แล้วนะ แทนก็รู้ว่าพี่ต้องการจริงจังแล้ว แทนก็ยังไม่ตัดสินใจซักทีว่าจะเอายังไง จะเลือกใคร ระหว่างคนแปลกหน้าสองคนกับคนที่รักแทนมาตลอดเกือบสิบปี"
แทนอึ้ง หากเป็นเมื่อก่อนก็จะยกมือผลักบุริณทร์แล้วโวยวายเล่นๆ ว่าไม่ต้องมาทำเป็นปากหวานหรืออะไรทำนองคล้ายๆ กัน แล้วก็จะหัวเราะสนุกสนาน
...คราวนี้บุริณทร์เอาจริง จริงๆ หรือเอาจริงเล่นๆ ชักจะยังไงๆ แล้วนะเนี่ย...
ด้านนอกร้านอาหารเป็นบ่อน้ำที่จัดตกแต่งไว้อย่างสวยงาม มีคบเพลิงสไตล์บาหลีปักอยู่รอบๆ แทนขยับเดินไปด้านข้างช้าๆ ยืนมองผิวน้ำระยิบระยับที่ต้องแสงของเปลวไฟที่ไหวระริกไปกับสายลม บุริณทร์เดินตามมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ แล้วถามแทนเบาๆ
"แทน ตกลงเป็นแฟนกับพี่แบบจริงจังเสียทีเถอะ พี่รอไม่ไหวแล้ว"
...โอย...กฤษณะก็เพิ่งขอเป็นแฟนเขาจริงจังเมื่อครู่นี้ตอนยื่นแหวนให้ พูดประโยคเดียวกันเหมือนลอกกันมา แล้วเขาจะตอบว่ายังไงดีละเนี่ย...
...ทำไมมันยุ่งแบบนี้วะ ทำไมต้องมีคนมารุมรักเขากันด้วย แต่ก่อนก็อยู่อย่างสบายๆ ตอนนี้ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว...
--ก็เลือกคนที่ตัวเองรักสิ
...แต่มันไม่ง่ายยังงั้นนะ มันเลือกไม่ได้ มันรักทั้งสามคน
...ใครก็ได้ช่วยที...

"แทน อยู่นี่เอง"
ระฆังดังขึ้นมาช่วยสถาปนิกหนุ่มที่กำลังใกล้จะจนมุม แทนหันขวับไปมองคนเสียงเข้มที่เรียกชื่อเขา กริชเดินเข้ามาหาหน้าตาถมึงทึง เสื้อผ้ายังเปียกอยู่ แสดงว่าเกือบชั่วโมงที่เขาทานข้าวกับบุริณทร์ กริชคงเดินตามหาเขาให้ขวัก
แทนขยับตัวไปยืนอยู่ด้านหลังของบุริณทร์โดยอัตโนมัติ ให้เจ้านายรับหน้าแทน บุริณทร์ทำหน้างงๆ แล้วถึงเริ่มเข้าใจว่าแทนคงไปแผงฤทธิ์สร้างเรื่องอะไรเอาไว้
"มีเรื่องอะไรกัน" บุริณทร์ถามลูกน้อง แล้วหันหน้ากลับไปมองชายร่างสูงที่เดินเข้ามาใกล้ ทำหน้าบึ้งเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
...หน้าตาคุ้นมาก ใครกัน...
"คุณเป็นใคร ถอยไปนะ" กริชส่งเสียงตั้งแต่เดินมาไม่ถึงตัว
"ไม่ มีเรื่องอะไรบอกมาก่อน แทนเป็นลูกน้องผม มีอะไรกันคุยกับผมก็ได้ ผมรับผิดชอบเอง" บุริณทร์ออกหน้า
...โอ้โห พี่โจห้าวก็ได้เหมือนนะ...
...แต่ถ้าต่อยกัน สงสัยจังเลยว่าใครจะชนะ...
"พี่โจ" ทันทีที่เห็นหน้าชัดๆ กริชก็อุทาน "ผมกริชนะพี่"
บุริณทร์นิ่งอยู่ชั่วอึดใจแล้วก็นึกออก ไม่คาดฝันว่าจะพบกับรุ่นน้องต่างคณะ
...สองคนนี้ยังไงกัน มีเรื่องกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย จบออกมาแล้วตั้งนานยังมีเรื่องกันอีก...
"แทนผลักผมตกน้ำ" กริชฟ้อง...ฟ้องเหมือนสมัยยังเป็นนิสิต
"เดินไม่ระวังเอง" เสียงแทนพึมพำอยู่ข้างหลังบุริณทร์
...ใครเชื่อก็บ้าแล้วแทนเอ๋ย...
บุริณทร์ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดกับกริชว่า "อย่ามีเรื่องกันเลยน่ากริช ก็รู้ๆ อยู่ว่าแทนก็เป็นแบบนี้ ไปสนใจทำไม"
"เอ๊ะพี่โจ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง" แทกผลักหลังบุริณทร์ แล้วก้าวออกมาด้านข้าง หันหน้าไปเอาเรื่องกับบุริณทร์แทน ลืมไปว่ากริชกำลังยืนทำหน้าหน้าบึ้งเหมือนอยากจะหักคอเขา
...ต้องเบี่ยงเบนประเด็น กริชจะได้ไม่เอาเรื่องเราได้ง่ายๆ...
"ก็..."
แทนไม่ปล่อยให้บุริณทร์พูดต่อ "ยังไม่ทันได้ถามอะไร พี่ก็ว่าแทนแล้วหรือ เสียแรงรู้จักกันมาเป็นสิบปี เด็กถาปัดเหมือนกันยังไปเข้ากับวิศวะ"
"ก็..."
"พี่โจ แทนผลักผมตกน้ำ โทรศัพท์ผมเสียเลยนะ กระเป๋าตังค์ก็เปียกหมด" กริชเถียงกลับ
"อ๋อ เสียดายรูปเมีย" แทนจงใจยั่ว
"ไม่ใช่เมีย บอกว่าไม่ใช่เมีย เมื่อไหร่จะเลิกล้อซะทีนะ" กริชหันมาเข่นเขี้ยวใส่คนช่างยั่ว
"ไม่ใช่เมีย งั้นก็เป็น..."
"แทน กริช พอก่อนเถอะ" บุริณทร์ห้ามทัพ "มีอะไรค่อยๆ พูดกันก็ได้"
...ซวยจริงๆ กำลังบอกรักแทน ต้อนใกล้จะจนมุมอยู่แล้วกลับมามีเรื่องนี้แทรกจนได้...
"กริช ถ้าโทรศัพท์เสียหาย พี่ยินดีชดใช้ให้แทนลูกน้อง"
"แทนไม่ผิด กริชมาหาเรื่อง ขวางทางไม่ให้มาหาพี่ นั่นละเหตุผลที่แทนมาหาพี่ช้า" แทนอธิบาย "จะไปไหนก็ไปเถอะกริช เถียงยังไงก็ไม่ชนะหรอก นายก็รู้"
...รู้สิ ทำไมจะไม่รู้ เคยชนะแทนที่ไหนกัน ท้ายที่สุดต้องยอมให้ทุกที คนอะไร ร้ายได้ทุกสถานการณ์...
กริชพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ มือเท้าสะเอว หันไปหันมาอย่างหงุดหงิด
...แทนจับมือบุริณทร์เอาไว้ด้วย นั่นไงล่ะ สมัยเรียนเห็นจีบแทนทีเล่นทีจริง จบมาแล้วยังทำงานด้วยกัน อีกหน่อยก็คงตกลงปลงใจเป็นแฟนกัน...
...เอ หรือว่าเป็นแฟนกันไปแล้ว แต่ก็เห็นแทนมีอะไรแปลกๆ กับภูวนัยด้วยนี่นา...
...เสน่ห์แรงอย่างแทน ไม่เห็นแปลก มีคนมาชอบเยอะแยะ แล้วก็ไม่เห็นแทนตกลงปลงใจกับใครซะที เห็นเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เรียนแล้วนี่ เขาเองก็ต้องคอยบอกตัวเองอยู่เลย...
"เอางี้ พี่เลี้ยงเหล้า ถือซะว่าเป็นการ..."
"เลี้ยงทำไมพี่บุ เสียดายเงิน" แทนแทรก
"แทน" บุริณทร์หันไปทำหน้าเข้ม "ไม่ได้เจอกันตั้งนาน จะเป็นไรไป ตั้งแต่เรียนจบพี่ก็เจอกริชไม่กี่ครั้ง นี่ก็ไม่นึกว่ากริชมาทำงานที่นี่"
"วิศวกรอีกคนเสียครับ ผมเลยได้มาทำ มารับกรรมแทน"
"ปากไม่ดี" แทนพูดเสียงเบา แล้วก้าวเท้าเดินหนี บุรณทร์ยื่นมือไปคว้าแขนเอาไว้แล้วรั้งชายหนุ่มเอาไว้
"สงบศึกกันซักหน่อยนะแทน เห็นแก่พี่เถอะ"
"ไปกันสองคนก็แล้วกัน แทนจะกลับบ้านนอน"
...ทำหน้าเศร้า ได้ผลทุกครั้ง บุริณทร์ไม่กล้ากับเขาหรอก ทำหน้าซึมทีไร บุริณทร์ใจอ่อนทุกที...
...กริชล่ะ จะแตกต่างจากบุริณทร์ขนาดไหน...
"ผมมันตัวเวรตัวกรรม ไม่นึกเลยว่าตัวเองจะทำให้คนต้องมาทุกข์ทรมานแบบนี้" แทนยักไหล่ "จะเปลี่ยนให้ผมกลับไปทำงานที่กรุงเทพฯ ก็ได้นะพี่โจ กริชจะได้ทำงานอย่างสบายใจ พี่ส่งสงครามมาแทนก็ได้"
...คงต่างกันหรอก...บุริณทร์ตอบในใจ
...พอกันๆ ล่ะ...กริชตอบในใจเช่นกัน
...เผลอๆ จะหนักกว่าด้วย...
"เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ ก็แค่พูดๆ ไปยังงั้นเอง" กริชเสียงอ่อนลง
...สองคนนี่พอๆ กันเลยนะ รู้ทั้งรู้ว่าเขาแกล้งทำ ก็ยังหลงกลอยู่ร่ำไป...
...ไม่เหมือนภูวนัย รายนั้นรู้ดีและไม่ยอมหลงกลเขา เผลอๆ จะแกล้งเขากลับด้วยซ้ำ...
 แทนหันหน้ามาหาสองหนุ่ม แล้วพูดเสียงเรียบว่า "งั้นก็ได้ แต่อยู่นานไม่ได้นะ แทนเริ่มจะรู้สึกปวดหัวตุ๊บๆ ยังไงไม่รู้ สงสัยเพราะวันนี้ตากแดดนานไปหน่อย"
...ตากทั้งวันก็ไม่เคยเห็นเป็นอะไร อย่ามาเล่นละครเลยแทนเอ๊ย พี่ไม่เชื่อหรอก แต่ก็เอาเถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว จะไล่กริชให้พ้นๆ ไปก็กระไรอยู่...
"ไม่นานหรอก แล้วพี่จะรีบส่งกลับบ้าน"
"ถ้าพี่โจไม่สะดวกผมไปส่งให้ก็ได้ครับ" กริชแทรกเบาๆ
...คงได้ต่อยกันกลางทาง...
บุริณทร์คิดแล้วหันไปมองกริช พลันเห็นประกายตาบางอย่าง ประกายตาแบบที่เขาต้องหรี่ตามองแล้วครุ่นคิด
...เฮ้ย อย่าบอกนะว่า...
"ผมก็อยู่ไม่ไกล"
"ไม่ไปหรอกจักรยาน ถ้าจะไปส่งนะ รู้จักหารถเปิดประทุนมาขี่ให้เท่ๆ บ้างนะ" แทนทำปากเยาะๆ "แล้วนี่จะไปกันหรือยัง ยืนคุยกันอยู่ได้ อยากกรึ๊บแล้ว ไปที่อื่นนะ อย่าอยู่โรงแรมนี้ต่อเลย เบื่อสถานที่เดิมๆ"
...เสียวจะเจอกฤษณะ นี่ถ้าโผล่มาอีกคน เขาต้องกลั้นใจตายแน่...
แทนเดินนำหน้าทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนดี บอกตัวเองว่าตอนนี้ขอเดินหนีไปให้ห่างๆ ซะก่อน ขอตั้งหลักซักนิด เพราะเขารู้สึกว่าบุริณทร์คงไม่ยอมหยุดแค่ไปดื่มเหล้ากันสามคนแล้วรีบไปส่งเขาที่บ้านหรอก
...ราตรีนี้ยังอีกยาวนาน แทนเอ๊ย...
***************35******************

[astral]

^

^^

จิ้มๆคุณคทาวุธ อิอิ

ทั้ง 5 คนน่าจะตกลงกันซื้อคฤหาสน์สักหลัง อยู่กัน 5 คนอลเวงไปเลยนะ เลือกยากนักก็ 5555

[OhhO16]

คืนนี้เสร้จบุรินทร์ แน่ 555


หรือจะเสร้จ กริช


หรือบุรินทรฺกับกริช จะได้กัน 555555555

[Fujitaga]

เลือกยากจิง ๆ ด้วยนะเนี่ย แต่ดูท่า จะตัดใครออกไปก็ลำบากอีกตังหาก
จะทำไงต่อไปแหละแทน 

[CocO naTtH mIlK]

 :m16:เบื่อคนหลายใจอ่ะ....ไม่เลือกซักที

[baros]

 :เฮ้อ:มันหลายคนเกินไปน่ะ

[mecon]

สงสารกริชที่ตกเป็นเหยื่อของแทน อยู่ๆก็ตกน้ำซะงั้น
เห็นใจพี่บุริณทร์ที่ช้ากว่าคุณกฤษณะหนึ่งก้าวเสมอ
พี่บุออกแนวเหมือนหมูในอวย แทนเลยทำแบบให้ผ่านๆไปที
แต่พี่โจก็ยังรุกทั้งๆที่ถ้ามันจะเกิดอะไรคงเกิดไปตั้งนานแ้ล้น
ตั้งแต่ยังไม่มีัตัวเลือกให้แทนมากมายขนาดนี้ แต่ตอนนี้มีตัวเลือกให้แทนตอบตกลงเยอะแยะ
พี่โจยิ่งแสดง ยิ่งพยายาม ยิ่งน่าเห็นใจ
คุณภูว แวร์ อาร์ ยูววว???? มากำราบเด็กดื้อหน่อยเร็ว

[Black Angel]

  

[EverGreen™]

SOS

คุณภูวนัย

อยู่ไหนคร้าบบบ??


รีบมาด่วน


เห็นสัญญาณ SOS นี่มั้ยยย??

[ภาณุเมศพลัง]

อ่านวันเดียวจบ ชอบมากกกกก

เเอบเชียร์คุณภูวนัยนอกหน้าหน่อย ดูจะปราบเด็กดื้อเเทน ได้อยู่หมัดกว่าใครเพื่อน

ที่สำคัญ....เป็นคนที่ยังไม่พูดว่า "รัก" ออกมา

ของงี้มันต้อง พูดไม่บ่อยเเต่ซาบซ่านนนนนนนนนนถึงทรวงใช่ไหมคะคุณภูวนัย อิอิ

รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ 

[nanalonely]

รอเหตุการณ์หลังกินเหล้า

 

[ï_Kiss_U♥]

หลังจากกินเหล้าเสร็จ
แทนโทไปหากฤษณะ ให้มาช่วยแบกพี่บุกลับห้องเพราะเมาหนัก
แล้วแทนเองก้อ กรึ่มๆ
กฤษณะพาแทนไปที่ห้องพักของตัวเอง
แล้วทั้ง2 ก้อเริ่มนัวเนียๆ
จนเช้ามา......


อยากให้เป็นงี้จัง   

[jeawsakon]

หรือจะเป็น 3P 

[prawy]

 


สับรางเก่งจริง

[chatkub]

พักนี้มาต่อบ่อยจางเลย

ชอบๆๆ ต่อบ่อยๆแบบนี้

[kongkilmania]

แวะมาเยี่ยมน้องแทนค่า
ยังอ่านไม่ทัน แต่ขอมาเม้นท์ไว้ก่อน



ปล. เพื่อนชวนมาอ่านเรื่องนี้
แต่เราคุยทับไปว่า อ่านจากบอร์ด...จนจบแล้ว
เพื่อนบอกว่าเค้าแต่งเพิ่มตั้งเยอะนะ อ่านแล้วเหรอ
เราก็  หน้าแตกไปเลย

[geerung]

ชอบอ่ะ ไม่รู้จะพูดอะไร

[sexyman]

หรือจะเป็น 3P 

ก็เป็นความคิดที่ไม่เลวน๊า   

[kororo]

หรือจะเป็น 3P 

ก็เป็นความคิดที่ไม่เลวน๊า  

หนับหนุนอย่างแรง 5555555

[โน๊อา]

เอ่อ คือว่า ถ้า 3P อ่ะ

สงสารน้องแทนเถอะ เปลี่ยนเป็นคนละวันได้ป่ะ

[nuttykung]

แบบว่า

มารอ

วันนี้จะได้อ่านมั้ยน้า??

[three]

ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล