คุณบุหรงเยี่ยมยอดมากเรื่องของการถ่ายทอด
สานฝัน และภูริทัต...
พออ่านตอนนี้จบปุ๊ปก็กล้าฟันธงเลยว่า นายสานฝันคนนี้ คือ คนๆเดียวกับที่ เด็กชายภูริทัตเคยพบจริงๆ
สานฝัน เป็น มนุษย์ที่ไม่อาจบอกได้ว่าเป็นอะไรแต่คงไม่ใช่แวมไพร์หรอก โดยลักษณะแล้วน่าจะเป็นการ
สูบพลังอะไรในสิ่งมีชีวิตเพื่อการดำรงชีพเสียมากกว่า แต่คงเป็นสิ่งมีชีวิตจำพวกออกหากินกลางคืนกลัวแสง
เพราะจากตอนก่อนๆที่มีเหตุผลสนับสนุนดังนี้
- ต้องเข้านอนตั้งแต่เช้าน่าจะ 6 โมงเช้าจวบจน 6 โมงเย็น
- ภายในห้องนอนจะมีระบบพิเศษที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวของผนังห้องให้ปิดมิดชิดพ้นจากแสงแดดในยามเช้าได้
- การที่บอกว่าสูบพลังชีวิตเป็นอาหารจากการที่ไปสัมผัสแตะกับต้นไม้แล้วต้นไม้สั่นไหว
รวมถึง การที่เมื่อตกเย็นดึกๆเข้าจะรีบออกไปหาเหยื่อโดยทันทีเท่าที่สังเกตนะ
ถ้ามีเวลายังไม่ดีกมากเท่าไหร่แล้วสามารถหาเหยื่อที่เป็นมนุษย์ผู้ชายได้ก็จะไปสูบพลังจากคนๆนั้น
ดูจากการที่นายทรงศักดิ์กล่าวว่า ไม่เคยมีใครไปกับนายท่านแล้วกลับมาหาอีก
แต่ถ้าช่วงเวลาที่ออกหากินนั้นดึกมากๆอย่างในตอนล่าสุดนี้ก็คงจำเป็นต้องอาศัยพลังงานจากต้นไม้ดังที่กล่าวไว้
และนี่คือสิ่งที่น่าสนใจในตัวนายสานฝัน ถึงอย่างนั้นก็เถอะมีสิ่งที่น่าติดใจอยู่เรื่องหนึ่ง คือ เรื่องของภูริทัต ว่าทำไมต่างฝ่ายต่างรู้สึกถึงอะไรบางอย่างต่อกันและกัน ภูริทัต อาจมองว่า สานฝันคล้ายกับบุคคลที่ตนเคยเจอเมื่อสมัยเด็ก
ตอนนี้คงอายุมากแล้วละ เลยคิดว่าไม่น่าจะใช่คนๆเดียวกันและดูน่าสนใจเลยเกิดชอบพอด้วย
แล้วสำหรับสานฝันละ เค้าคิดอย่างไรกับ ภูริทัต นี่ละคือสิง่ที่น่าสนใจ
ส่วนตัวประกอบอื่นๆ
อย่าง
ปรีชา...
ยังไม่มีอะไรให้กล่าวมากนักนอกจากจะชอบ ภูริทัตและขัดใจกับความสนใจที่ภูริทัตมีต่อสานฝัน
รังสรรค์ ...
ก็เช่นกัน คือรัก กรกฎ แต่ปูกลับชอบภูริทัต จึงทำให้รังสรรค์แอบไม่สบายใจทั้งที่เค้ากับปูมีอะไรกันไปแล้วก็ตาม