ดัดสันดานป้าดำอะไรต่ออะไรก็ดำเนินต่อไปตามที่มันควรจะเป็นและดูเหมือนว่ากำลังจะเข้าที่เข้าทางอย่างที่ทุกคนหวังไว้อยู่แล้วเชียว แต่มีหลายเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดแต่มันก็เกิดหรือบางทีอยากให้มันเกิดมันดันไม่ยอมเกิด และทุกคนก็ต้องดำเนินชิวิตไปตามที่ดำเนินมาและดำเนินไปอยู่อย่างนั้น
"ไอ้กระรอกมึงทำอะไรของมึงวะ" ผมถามไอ้กระรอกที่นั่งยองๆอยู่บนพื้นดินหลังตึก (โรงเรียนผมจะเป็นดินปนทรายทั้งหมดเพราะว่าแม่งอยู่ใกล้ทะเล)
มันถือหลอดดูดน้ำอยู่อันนึงในมือ แล้วแม่งก็ก้มหัวลงไปเป่าในทรายแล้วเอามือหยิบอะไรซักอย่างขึ้นมา ผมยิ่งสงสัยหนักเข้าไปอีก ว่ามันมีเชี่ยอะไรที่มีค่ามากขนาดที่จะต้องก้มหัวลงไปเอาปากเป่าดินแบบนั้น
" ไอ้เชี่ยกระรอกมึงได้ยินป่ะเนี่ย สัดให้กูถามหลายรอบแล้วนะมึง " ผมชักยัวะแต่มันก็ยังสาละวนกับการเอาปากเป่าดินเล่นอย่างเมามัน
" ผัวะ เชี่ยนี่ถามไม่ตอบ โตเป็นควายแล้วยังเล่นเชี่ยๆแบบนี้อีก " ผมตบแม่งซะปากกระแทกหลอดเลย หมั่นไส้มันว่ะบอกตรงๆ
" เราหาตัวตุ่น " มันหันหน้ามาตอบ มือข้างนึงจับปากมันสงสัยแม่งคงเจ็บ แต่มือข้างนึงแม่งยังถือหลอดจ่ออยู่ที่รูดินอยู่เลย
" ตุ่นพ่อมึงเหรออยู่ตรงนี้อ่ะ เชี่ยนี่กวนตีนละมึง" ผมงงตุ่นเชี่ยไรของมันในความเข้าใจผมตัวตุ่นแม่งต้องคล้ายๆหนูดิอ้วนๆตาเล็กๆขุดรูอยู่เหมือนหนูเลย
" ก็จิงๆอ่ะเค้าเรียกว่าตุ่น " มันย้ำว่าตุ่นไม่ผิดแน่ๆ
" เก่งเค้าเรียกว่าตุ่นจิงๆ " ไอ้ลูกชิ้นถือขันใส่น้ำมาใบนึง รีบเดินมาช่วยสมทบ
" จิงเหรอวะ " ผมงงหันหน้าไปถามไอ้บิดไม่เชื่อว่าจะเรียกว่าตุ่นจิงๆ
" สัดกูไม่รู้ กูเด็กเต้บ " อ่ะไอ้เชี่ยนี่ไร้ประโยชน์แระ แถมตอบกวนตีนอีก
" เออ เชี่ยแม่งไม่รู้จักเหรอเค้าเรียกตัวตุ่นจิงๆ กูเคยได้ยิน ที่แม่งขุดหลุมดักให้มดตกลงไปแล้วแดกอ่ะ " ไอ้แสบยืนยัน
" ไอ้กระรอกมึงจับเอาตัวมันขึ้นมาดูซิ กูอยากรู้ตัวตุ่นบ้านพ่อมึงตัวเป็นไง " ผมให้มันเอามายืนยัน
ทีนี้ไอ้กระรอกเป่าเต็มแรงเกิดเลยคับ ทรายแม่งเลอะเต็มขอบปากมันเลย แล้วมันก็เอามือหยิบตัวเชี่ยไรไม่รู้คล้ายๆเห็บเอาใส่ในขันน้ำแล้วเอาให้ผมดู ผมไอ้บิดอีหวานมองอย่างสงสัย ว่าทำไมมันเรียกตัวเชี่ยนี่ว่าตุ่นวะ มันตุ่นตรงไหนวะเนี่ย...... เออแต่ก็ได้ความรู้จากไอ้กระรอกมาอย่างนึง " ตุ่น "
" ผัวะ แล้วมึงจะจับมันมาหาพ่อมึงหรือไงวะ " ผมตบหัวแม่งอีก แก้เขินที่ไม่รู้จักตุ่น
" ไม่รู้ทำไรเลยจับมาเล่น แหะๆ " ไอ้กระรอกเกาหัวยิกๆแล้วยิ้มแหยงๆ
" สัดถ้ามึงว่างนักนะมึงมานั่งถอนขนจั๊กกะแร้ให้อีหวานยังดีซะกว่า ส้นตีนเอ๊ยมานั่งจับตุ่น " ผมสอนมันในทีหันมามองหน้าอีหวานว่าเห็นด้วยป่าว
" ช่ายๆๆๆ " อีหวานพยักหน้าเห็นด้วยแบบ.....ช้า.....ช้า
" ทีหลังนะเดี๋ยวกูพาไปจับแย้ที่สนามบอลหลังโรงเรียนเลย แล้วมึงจับให้ได้ละกัน " ผมท้ามัน
" งั้นไปเลย " ไอ้กระรอกหน้าระรื่น แม่งเอาจริงว่ะ ถ้าไม่ไปก็เสียหมาดิวะแต่ไม่ไปอ่ะไม่มีอารมณ์
" มึงรอไปก่อนเหอะ " ผมตอบ
เวลาว่างๆพวกผมก็หาไรทำไปตามความชอบของแต่ละคน ไอ้บิดแม่งก็นอนได้ทุกที่ทุกเวลา ท่าไหนแม่งก็นอนได้ เสียงดังแค่ไหนแม่งก็นอนได้ ร้อนแค่ไหนแม่งก็ยังนอนได้
" เฮ้ยไอ้เชี่ยบิดตื่นได้แล้วมึงสัด แม่งนอนอยู่ได้ " ผมเรียกมัน
" เหร๋อ เลิกเรียนยังวะ " มันเงยหน้าขึ้นมาถามหน้าแม่งเป็นรอยโต๊ะเลย
" หือ.....จัญไรว่ะไอ้เชี่ยบิดน้ำลายแม่งย้อยเต็มปากเต็มแขนแม่งเลย " ผมเห็นน้ำลายแม่งแล้ว หยะแหยงว่ะ
" น้ำลายเชี่ยไร เหงื่อกูเว้ย " มันรีบงัวเงียปฏิเสธแต่หลักฐานแม่งมัดตัว
" เหงื่อพ่อมึงเหนียวเป็นยางเลยนะสัดนี่ " มันต้องยอมจำนนด้วยหลักฐานแล้วรีบเอามือมันปาดน้ำลายแล้วไปเช็ดเสื้อแม่งต่อ...... หน้าหล่อแต่ซกมกชิบหาย
ไอ้ชิ้นแม่งมีเกมส์บอยเครื่องนึงนั่งจ้องเอาหน้าจ่อซะแทบจะแดกเกมเข้าไปทั้งเครื่อง เวลาที่ไอ้กระรอกไปหาจับตัวเชี่ยไรเล่นก็ไอ้ชิ้นนี่แหละคอยหาอุปกรณ์มาให้มัน พอส่งของให้แม่งก็เล่นเกมต่อ ไอ้ชิ้นนั่งบนโต๊ะไอ้กระรอกนั่งบนดินไม่ยอมห่าง
ส่วนอีหวานเหรอแม่งก็ทำการบ้านต้นฉบับให้พวกผมคอยลอกแล้วก็อ่านแม่งแต่หนังสือเรียน ไอ้แสบแม่งก็นักอ่านเหมือนกันนะ แต่ว่าแม่งอ่านแต่การ์ตูนดราก้อนบอลอ่ะ แม่งมีทุกเล่มอ่านวนไปวนมาอยู่อย่างงั้นอ่ะ
ผมเองก็คอยแจมกิจกรรมร่วมกับพวกมันไปเรื่อยคนไหนที่ผมจะแหย่เล่นให้หายเซ็งได้ผมก็จะทำ แต่พวกผมหกตัวก็ไม่เคยห่างกัน แล้วก็มีอีดำทำเรื่อง ของอีป้าดำเป็นเพื่อนแก้เหงาปาก......
" ไอ้กระรอกไอ้ชิ้นมึงไปซื้อกระดาษร้อยปอนด์มาเลยมึง6คน6แผ่นสัดวันนี้มีเรียนศิลปะ เดี๋ยวไม่มีแม่งตีกูอีก " ผมบอกไอ้สองตัวมันด้วยความเป็นห่วงในการเรียน?!!!
" แล้วเดี๋ยวกูไปรอร้านป้าดำ " ผมตะโกนบอกไอ้กระรอกกับไอ้ชิ้นที่แม่งวิ่งปรู๊ดไปห้องขายหนังสือด้วยความรีบ
แล้วพวกผมที่เหลือก็ชักแถวไปร้านป้าดำ..
" มาแล้วเหรอพวกมึง เด็กระยำ " แม่งทักซะไม่น่าคบเลยพวกกูเนี่ย
" ป้าเอาอีดำทำสองเรื่อง ใส่กล่องโฟมนะป้า ใส่ถุงแดกไม่ถนัด " ไอ้บิดสั่งอีดำทำสองเรื่องก็คือสองที่นั่นแหละ
" พวกมึงไปทำท่าไหนว่ะ อีดำทำเรื่องกูขายดีชิบหาย " ป้าดำแม่งยิ้มหน้าตาดีใจที่แม่งได้ตังค์เยอะ
" เด็กมันไม่มีไรแดกมากกว่ามั้งป้า อย่าหลงตัวเอง ป้าแม่งเอาขนมเหลือแดกมาหลอกขายเด็กอ่ะ " ไอ้บิดกวนตีน
" ไอ้ห่านี่กูจะให้แม่งแดกฟรีซะหน่อย งั้นแม่งไม่ต้องแดกละ " ป้าดำงอน แต่ถึงป้าดำจะไม่งอนพวกผมก็จะได้กินของฟรีจากอีอ้วนดำนี่ยากเพราะแม่งงกชิบหาย ขนาดขนมปังขึ้นราแม่งยังเอามีดปาดตรงที่เป็นราออกแล้วจิ้มนมข้นหวานแดกอ่ะ คิดเอา
" ป้าอย่าไปสนใจแม่งเลย งั้นไม่ต้องให้มันแดก เดี๋ยวผมแดกเอง น่านะ " ผมลองใจอีป้าดำดูซิแม่งจะใจถึงมะ
" งั้นไอ้เก่งมึงกินนี่ละกัน " แล้วป้าดำก็เปิดตู้แช่เย็นหยิบเอากล่องนมโฟร์โมสท์แบบสเตอริไรท์ มาเกือบสิบกล่องวางในถาดแล้วเรียกผม
" เอ้า....มึงมาเลือกเอาไปคนละกล่อง " ป้าดำบอก
ผมล่ะดีใจชิบหายนานๆจะได้แดกของฟรีจากแม่งทีนึง ว่าแต่พวกคนอ่านรู้จักกันป่าววะนมที่ว่าอ่ะ คือมันจะแช่เก็บไว้ได้แค่สองสามวันอ่ะ แล้วกล่องก็เป็นกระดาษแบบไม่มีรูให้เจาะต้องใช้มือแหกก่อนแล้วค่อยบีบให้ปากกล่องด้านในยื่นออกมา
ผมเอาก่อนคนแรกเลย...ช็อคโกแลต ตามด้วยอีหวาน ไอ้แสบ และไอ้บิด
" มึงไม่ต้องแดก ปากหมาดีนัก " ป้าดำพูดอย่างเร็วเลยแล้วเอาถาดวางนมหลบไอ้บิด
" โหไรวะป้าลำเอียงอ่ะ ทีหลังไม่ซื้อไรแม่งแดกแระ " ไอ้บิดตัดพ้อ...แต่ป้าดำไม่น่าจะใจอ่อนมั้ง
" อะ อะ อะ มึงเอาไปกล่องนึงก็ได้ ทีหลังอย่าปากหมานักนะมึงเดี๋ยวเด็กคนอื่นได้ยินแล้วไม่ยอมมาซื้อของก็เพราะปากมึงนี่แหละ " ป้าดำด่าไอ้บิดด้วยความกลัวจะไม่ได้ขายของ
" ไอ้กระรอก ไอ้ลูกชิ้นมึงรีบวิ่งมาเร็วๆเลย นาทีทองเว้ยสัด " ไอ้แสบรีบตะโกนเรียกไอ้สองตัวนั่นที่กำลังเดินมา
" ไหนๆๆ " แม่งรีบวิ่งมาด้วยความตื่นเต้น
" มึงจะเรียกมันมาหาพ่อมึงเหรอ " ป้าดำแม่งด่าอีกแระ
" อ้าวไหนๆป้าจะแจกแล้วก็แจกให้ครบดิวะ " ไอ้บิดตอแยไม่เลิก
ส่วนไอ้กระรอกกะไอ้ลูกชิ้นยืนแบมือรอรับนมแล้วล่ะ
" เอ้า ยัดห่ากันให้หมดนะมึง " แหมแม่งพูดซะยังกะแม่งแจกให้คนละ20กล่อง
มัวแต่เถียงกันอยู่ผมไอ้บิดไอ้แสบซดรวดเดียวหมดกล่องเลย ส่วนไอ้กระรอก ไอ้ลูกชิ้นกำลังจะยกขึ้นซด
" ยู๊ดๆๆๆๆๆๆ ทุกคนหยุดก่อน " อีหวานแหกปากเสียงหลง แล้วมันก็พลิกกล่องนมดูอย่างละเอียด
" ดูนี่ " มันทำหน้าเหมือนยังกะเครื่องจับเท็จ แล้วมันก็เอานิ้วชี้ที่สันบนสุดของกล่องที่เป็นตัวเลขตัวดำๆที่ใช้ความร้อนพิมพ์ ซึ่งมันก็เขียนว่า หมดอายุ 14 เดือน 6 แต่วันนี้มันวันที่ 16 เดือน 6 ผมงี้นมที่แดกไปแทบพุ่งออกมา ส่วนไอ้เชี่ยบิดกับไอ้เชี่ยแสบก็เอานิ้วทำท่าล้วงคอออกมา อีหวานแม่งโชคดีที่ยังไม่แกะแม้แต่กล่องด้วยซ้ำ
" หูยยยย....อีป้าดำแม่งเชี่ยว่ะ " ไอ้บิดพูดเสียงสะอิดสะเอียน
" กูเชี่ยตรงไหน " ป้าดำแม่งยื่นหน้าถามแบบเอาเรื่อง
" แม่งจะให้แดกฟรีทั้งทีเสือกให้พวกกูแดกนมหมดอายุอ่ะ " ไอ้แสบแม่งแค้น
" เดี๋ยว....พวกมึงอย่าเพิ่งโวยวายไป กูถามก่อนนมที่มึงแดกรสชาดเป็นไง " อีดำอำมหิตแม่งถาม
" ก็ปกติ " พวกผมตอบก็จิงของมันนะนมที่แดกๆกันรสชาดแม่งก็ยังไม่เน่านะ
" เห็นมั้ยล่ะว่าแดกได้ มึงไม่รู้อะไรโรงงานนมมันลงวันหมดอายุเผื่อไว้สามวัน " ดูความตอแหลหน้าด้านๆของมันนะ แถมทำหน้าไม่สะทกสะท้าน ทำเป็นเก็บโน่นเก็บนี่ เอาหนังยางมามัดผม เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น นี่ขนาดจับแม่งได้จะจะ
" อีป้าดำอย่ามั่ว ทำเป็นรู้ดีผัวทำโรงงานนมเหรอไงวะ" ไอ้บิดยังไม่เลิกกัด
" ก็จิงๆ กูแดกมาเป็นปีไม่เห็นขี้กูจะแตกซักที " ป้าดำตอบ
แต่ผมนึกในใจว่าแหมขนาดแม่งแดกหนมปังขึ้นรายังไม่เป็นเชี่ยไรซักนิด ถึง
แม่งแดกหมาเน่าเข้าไปทั้งตัวยังไม่เป็นไรเลยมั้ง
" เฮ้ยๆไปเหอะว่ะกูว่า เดินไปตายที่อื่นเหอะ แม่งทำเอาเซ็งเลยว่ะอีป้าดำอ่ะ " ไอ้แสบอารมณ์เสียสุดๆอยากจะไปให้พ้นๆหน้าอีดำอำมหิต
" ทีหลังกูไม่มาแดกแม่งแล้ว " ไอ้บิดสำทับ
ส่วนผมก็ได้แต่มองหน้าอีป้าดำแบบผิดหวังแล้วหันหลังให้อย่าง.... แหมน่าจะถีบ
แม่งก่อนไปซักที
" เดี๋ยว.....พวกมึงอย่าเพิ่งไป " ป้าดำเรียกเสียงลั่น พวกผมก็หันหน้าไปเห็นอีป้าดำกำลังเปิดประตูลับแล้วมุดตัวโผล่ออกมาจากร้าน
ผมเพิ่งเห็นร่างอีป้าดำชัดๆเป็นครั้งแรกวันนี้นี่เอง แม่ง...เหมือนแม่หมีควายท้องแก่ชัดๆ เมื่อเห็นแล้วเล่นเอาพวกผมชะงักยืนตะลึงงัน
" อุ๊ย.....ชิบหายแระ " ไอ้บิดอุทาน
" ต้องแดกนมเน่าแม่งแถมแม่งยังตามออกมาจะฆ่ากูให้ตายอีก " ไอ้แสบเพ้อ
" เดี๋ยวอีป้าหยุดตรงนั้นแหละ ป้ามีไรบอกมา " ผมพูดน้ำเสียงไม่มีเยื่อใย
" กูไม่อยากให้พวกมึงหายไป งั้นมาพนันกัน " ป้าดำแม่งท้าทาย
" อะไรอีกวะอีป้า " ไอ้แสบถาม
" ถ้าพวกมึงขี้แตกนะกูให้แดกนมฟรีเดือนนึงเลย แล้วแถมตังค์ให้อีก 500 " เออแม่งใจถึงเว้ย
" เอาไงดีวะ " ผมถามความเห็นเพื่อนๆ
" แล้วถ้าขี้ไม่แตกล่ะป้า ทำไง " อีหวานแม่งฉลาดถาม พวกผมมัวแต่คิดถึงเรื่องขี้แตกอย่างเดียว
" ถ้าพวกมึงขี้ไม่แตก มึงจ่ายค่านมที่แดกไปให้กูด้วย " โห...แม่งคิดได้ไงหน้าด้านสุดๆจะเก็บตังค์ค่านมหมดอายุอ่ะ
" เลิกคุยเลยอีป้าดำ " ผมชักรำคาญความงกแม่งแระ
" กูพูดเล่น เอาเป็นว่าเย็นนี้ถ้าขี้พวกมึงแตกก็มาเอาตังค์กูได้เลย " ป้าดำสรุป
" คอยดูนะเดี๋ยวกูขี้ใส่ถุงเอามาให้แม่งดูเลย " ไอ้แสบกวนตีนต่อ
" มึงกล้าขี้ใส่ถุงมากูก็กล้าดู " เออ....เอากะแม่งสิ
แล้วพวกผมก็ชักแถวไปตึกเรียนกันอย่างประหม่า....ก็ไม่รู้ว่าขี้จะแตกออกมาตอนไหนอ่ะดิ..
........................................................................................
ช่วง คนโพส คุยกับตัวเองปล.มีใครรู้บ้างรหัสเอทีเอ็มกรู คืออาไรรรรรรรร ทั้งที่กดตังค์ อาทิตย์นึง สามครั้งได้
มาเป็นสี่ห้าปี รหัสเดิม ตลอด แต่มาวันนี้ เพื่อนจะยืมเงิน ดันลืม รหัสซะง้าน
หรือกรูช้อคที่เพื่อนยืมเงินวะ
นี่นั่งคิดทั้งวันก็จำรหัสไม่ได้ ต้องไปถอน เงินที่ธนาคาร
แอร๊ยยยยยย ซักวันตรูจะกลับบ้านไม่ถูกกก ลืมชื่อตัวเอง นั่งเล่นอี๊ๆ แอร๊ยยยยยยย
มันช่างเป็นภาพทีสยดสยองจริงๆๆ 
ใครรู้รหัส ....เม้นบอกตรูด้วย แอร๊ยยยยย
ยกเว้นไอ Millet ..คนนี้ไม่ต้องเสร่อ
..........................................................................
ปล.วันนี้ตรูจะจับคนอ่านบางคน ดัดสันดาน โดยเฉพาะ ไอรีล่าง
หัวข้อ: เรื่องลับโรงเรียนดัดสันดานCredit:badmaner (18/03/11) P.179 "เจ็ด-จุด-เจ็ด" (อ่าน 1051512 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก