ดัดสันดานเพื่อน1" มึงดูแม่งดิ อั๋นว่ะ.......อั๋นโคตรๆอ่ะ คิคิ "
เสียงไอ้สองตัวแม่งคุยกันขณะที่ผมกำลังสะลึมสะลือนั่งยองๆแปรงฟันทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ ก็แม่งยังง่วงนี่หว่า
" เฮ้ยไอ้เก่งมึงดูดาวยั่วดวงใหม่ซะก่อน....อิอิ "
ไอ้แสบเรียกให้ผมดูอีตุ๊ดอ้วนที่ยืนใส่กางเกงขาสั้นอาบน้ำอยู่
" ยั่วพ่อมึงเหอะ " ผมลืมตาแล้วหันไปด่าพวกมัน
" ซู่..................... " ใครแม่งราดน้ำมาที่ผมไม่รู้อ่ะ เย็นโคตรๆ
นึกเอานะเว้ยคนแม่งกำลังนั่งสะลึมสะลือโดนลมพัดโชยๆหนาวๆ
แล้วไม่ทันระวังตัวอ่ะ สะดุ้งเลยดิวะ
" เ-ดแม่ง.... ใครแม่งสาดน้ำกูวะ " ผมสะดุ้งลุกขึ้นยืนอารมณ์เสียสุดๆ
" เฮ้ยโทษทีว่ะน้องอาบน้ำแรงไปหน่อยไม่ได้ตั้งใจว่ะ "
นึกว่าใครที่ไหนไอ้เชี่ยม.3 เจ้าเก่าเจ้าของที่นั่นเอง
มันยืนพูดมองผมทำหน้าหยันๆยิ้มๆ อ้าวไอ้เชี่ยนี่แม่งเสือกเริ่มเองนะ
" พลั่ก..... อ้าว นี่ พลั่ก.... กู.... ก็....
พลั่ก...ไม่ได้ตั้งใจเตะมึงเหมือนกัน" ผมพูดไปเตะไป
เตะแม่งเข้าสีข้างเลย แล้วมันก็เตะผมคืนแต่ผมจับขาแม่งได้
แล้วเพื่อนแม่งก็ปรี่เข้ามาง้างหมัดจะต่อยผม
" อั้ก " ไอ้เชี่ยบิดดิคับ เอาตีนถีบเข้ากลางอกไอ้เชี่ยนั้นเต็มๆอ่ะ
หงายทั้งยืนเลย สงสัยแม่งเป็นมวยว่ะถีบยอดอกได้สูงถูกใจชิบหาย
" ไอ้เชี่ย แม่งจะรุมเพื่อนกูเหรอวะ "
ไอ้บิดแม่งชี้หน้าพวกหมาเตรียมหมู่
มันหยุดกันเลยคับ ยืนมองหน้ากันพักนึง
ไอ้เชี่ยแสบก็เตรียมสู้แล้วอ่ะคับ
แม้แต่ไอ้กระรอกกับลูกชิ้นอ่ะยืนเงื้อขันจะไปทุบเค้าน่ะ
ว่าแต่แม่งจะทันได้ทุบมั้ยวะ ถ้าไม่โดนตีนซะก่อน
" เฮ้ยๆๆๆๆ ใจเย็น ใจเย็น พวกมึงจะทะเลาะกันหาเชี่ยไรวะ " พี่ม.6
สองสามคนแม่งเดินเข้ามากร่าง
" ไอ้เชี่ยพวกนี้แม่งปีนเกลียวอ่ะพี่ " หน้าตัวเมียชิบหาย แม่งฟ้องรุ่นพี่เว้ย
" ปีนเกลียวเชี่ยไร ใครไปยุ่งกะมึง " ผมรีบตอบ
" เอาน่าๆๆๆๆ พวกมึงอย่ามีเรื่องเลย ค-ยเอ๊ยม.3
ต่อยกับม.1อยู่ตึกเดียวกัน มีไรเคลียร์กันได้น่า "
รุ่นพี่บอกอยากให้จบๆเรื่อง แต่สีหน้าแม่งไม่จริงใจว่ะ
" กัดกันอีกแล้วเหรอ " มาสเตอร์ศุภชาติแม่งเดินมาถาม
" เดี๋ยวผมเคลียร์กันเองครับ " รุ่นพี่ตอบกับมาสเตอร์
แล้วมาสเตอร์ก็เดินไปท่ามกลางสายตาเกรี้ยวกราดของนักเรียนต่างรุ่น........
" ไอ้เชี่ยนี่แดกแต่หมูวะ ผักน่ะไม่แดกเข้าไปมั่ง เดี๋ยวแม่งไม่โตหรอก
" ไอ้แสบแย่งหมูจากไอ้ลูกชิ้นแล้วเอามาแดกซะเองเหลือแต่ผักไว้ในจาน
" ทั้งปีแหละนายอ่ะ " ไอ้ลูกชิ้นบ่น
" อ่ะ งั้นมึงเอานี่ไปแดก "
ไอ้บิดพูดแล้วตักเอาหัวไชเท้าต้มอันเกือบเท่ากำปั้นใส่จานไอ้ลูกชิ้น
" ไม่เคยได้กินหมูเลย " มันบ่นต่อ
" เดี๋ยวกูพาไปแดกร้านป้าดำน่า...มึงอย่าบ่นนักเลย "
ผมรำคาญแม่งขนาดจะแดกยังจะกัดกันอีก (ร้านป้าดำขายของแดกทันใจ
คือหมายถึงซื้อขายเร็วทันใจ มีขนมที่ไม่มีในห้องอาหารนี้และมีของเถื่อนเล็กๆน้อยๆขาย ) ว่าแล้วไอ้บิดก็ยักคิ้วยึกๆหันไปทางอีตุ๊ดอ้วนนั่น
" มึงดูดิ ขาว อวบ อั๋น ที่สำคัญหลานมาสเตอร์ด้วยนะมึง "
ไอ้บิดแม่งพล่าม
" มึงเป็นเชี่ยไรมากป่ะเนี่ย หาเรื่องอารมณ์เสียแต่เช้านะมึง "
ผมพูดเซ็งๆ
" อ้าวมึงไม่รู้อะไร เผื่อแม่งช่วยเราได้นะเว้ย " ไอ้แสบเสนอแนะ ผมนิ่งไปนิดนึง ก็จิงของมันว่ะเผื่อไอ้บ้าอำนาจแม่งจะเอาไม้ฟาดตูดเดี๋ยวจะได้ดึงเอาอีอ้วนนี่เข้ามาช่วยได้
ว่าแล้วก็หันไปมองหน้ามันที่กำลังแดกอย่างไม่สนใจใคร
จะว่าไปมันก็ไม่ได้แย่อะไรนะ
เรียกมันว่าตุ๊ดไปเองอ่ะมันก็ไม่ได้ตุ้งติ้งอะไรมากมายแค่ขาวๆเรียบร้อยๆแค่นั้นเองมั้ง
" มึงมานี่ดิ๊ " ผมกวักมือเรียกมันทันทีที่มันกำลังเดินออกจากห้องอาหาร
มันหันมองเฉยๆทำหน้างงๆ
" ลูกชิ้นมึงไปดึงมันมานี่ "
ผมให้ไอ้ลูกชิ้นไปดึงมันมาแต่แม่งดันยืนเซ่อหน้ามึนๆ แม่งไม่กล้าอ่ะ ผมเลยต้องหันหน้าไปขมวดคิ้วดุๆใส่มัน
มันถึงรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปดึงแขนอีอ้วนนั่นมา
มันก็เดินมานะทำท่าสะบัดๆพอเป็นพิธี
" ลีลานักนะมึงนึกว่าเป็นหลานมาสเตอร์แล้วกูจะไม่กล้าต่อยมึงเหรอไง " ผมขู่แม่ง
" อะไรเนี่ย.. จะทำไรเรา.. " มันทำใจดีสู้เสือ
" ปี๊นๆ ... ว่าไงจ๊ะน้องสาว "
ไอ้เชี่ยบิดทำเสียงเหมือนแตรรถตอนที่มันบีบนมอีอ้วนแล้ววิ่งหลบไปหลบมาอย่างสนุกสนาน อีอ้วนนี่มันก็หน้าแดงเลยนะไม่รู้แม่งอายหรือชอบ
" อยากเป็นเพื่อนกับกูมั้ย กูจะได้เลิกแกล้งมึง "
มันเงียบไม่ตอบแล้วทำท่าคิด
" แล้วมันเกี่ยวอะไร "
" มึงอย่าเรื่องมากได้มะ " ผมบอก
" ก็ดีนะ "
มันพูดไปมือมันก็ป้องนมตัวเองไปเพราะว่าไอ้เชี่ยบิดกับไอ้เชี่ยแสบแม่งยังแย่งกันบีบนมอีอ้วนนี่เล่นอย่างเมามัน
" งั้นมึงเอามา500 ค่าสมาชิก " ผมพูดแล้วอมยิ้ม
" อะไร...ไม่เอาอ่ะทำไมต้องเสียตังค์ด้วย " มันทำหน้างงๆ
" อีเชี่ยเอ๊ย.. ค่าธรรมเนียมกับค่าบำรุงเว้ย...
ไอ้เชี่ยแสบมึงแย่งตังค์มันมา " ผมชักยัวะ
" เอามานะน้องสาว " ไอ้แสบพยายามเอามือล้วงไปในกระเป๋ากางเกงอีอ้วน
" อุ๊ยๆๆๆๆ จิ๋มใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย "
ไอ้เชี่ยแสบแม่งทำหน้าลามกแล้วก้มลงมองมือที่เพิ่งดึงออกจากกระเป๋ากางเกงอีอ้วนอยางหื่นกามสุดๆ
" บ้า..... ทะลึ่ง เราไม่ได้เป็นกระเทยนะ " อีอ้วนแม่งคงอาย
" อ่ะ เราจ่ายก็ได้ " เออวิธีไอ้เชี่ยบิดได้ผลว่ะจับนู่นนิดจับนี่หน่อยแม่งยอมเลย
" มามะ เดี๋ยวพี่ล้วงให้ " ไอ้แสบเล่นไม่เลิกสงสัยแม่งจะชอบจริงๆ
แล้วอีอ้วนก็เอาตังค์ให้ไอ้แสบเก็บไว้ สีหน้าและแววตามันก็ดูมีความสุขดีนะคับทุกๆคนเลยทั้งผม ทั้งไอ้บิดไอ้แสบที่เห็นความทะเล้นของพวกมันแล้วก็ตลกดี
ยกเว้น........
" ไม่เห็นตั้งชื่อให้มันเลย ทีเราเก่งยังเรียกกว่ากระรอกเลย "
อ่ะไอ้นี่แม่งไม่ยอมเว้ย แต่ก็จิงของมันนะ จะตั้งชื่อไรให้มันดีวะ.........
" ชื่อมรกต มณีฉายดีมั้ยจ๊ะคนสวย " ไอ้เชี่ยแสบนี่สงสัยแม่งชอบจิงๆ
" เออดีๆๆๆนมใหญ่พอๆกันเรยยยยๆๆๆๆๆ " ไอ้เชี่ยบิดพูดงี้ตาฉ่ำเชียว
" ไม่เอาอ่ะชื่อแม่งยาวชิบหาย เหมือนกะหรี่ไงไม่รู้ว่ะ กูไม่เอาชื่อนี้ " ผมแย้ง
" แล้วมึงจะเอาชื่อเชี่ยไรของมึง " ไอ้แสบทำหน้าอารมณ์เสีย
" หวานนนนนนนนนนน กูว่าชื่อหวานดีกว่าเรียกง่ายแล้วหน้ามันก็หวานดี
" ผมบอกแกมบังคับ
" เออว่ะ ก็ดีนะ " ไอ้บิดโอเคแล้ว ทุกคนก็พยักหน้าโอเค
" มามะไปกับพี่นะจ๊ะน้องหว๋านนนนนน...... "
ไอ้แสบโอบเอวอีหวานแล้วจับกลุ่มเดินไปตึกเรียน......
มาถึงตึกเรียนก็เข้าแถวกันใต้ตึกที่เรียน เข้าแถวกันเป็นห้องๆเรียงลำดับความสูง
ไอ้บิดมันสูงกว่าผมนิดนึงมันเลยได้อยู่ท้ายๆแถวเหมือนกัน
แต่ดีที่มันเข้าแถวเป็นสองแถวคู่กันผมกับมันเลยยืนกำกับหลังสุดคู่กับมัน
ส่วนไอ้กระรอกกับไอ้ลูกชิ้นนั้นยืนอยู่กลางๆแถวใกล้ๆกับอีหวาน
วันนี้เปิดเรียนวันแรกหลังเข้าแถวเคารพธงชาติก็เลยต้องมีการอบรมกันก่อนนิดหน่อยมีการแนะนำตัวมีสและมาสเตอร์ผู้สอนประจำวิชาต่างๆและครูประจำชั้นด้วย
ไม่รู้ว่าเป็นกรรมอะไรผมถึงได้อยู่ห้องแปดซึ่งเป็นห้องสุดท้ายของชั้น
และเพื่อนๆของผมอีกครบแก๊งเลย
ที่สำคัญที่สุดครูประจำชั้นห้องผมดันเป็นหัวหน้าฝ่ายปกครองซะด้วยอ่ะดิคับ หน้าตาคงไม่ต้องบอกอ่ะ ตั้งแต่ยืนมองจนเข้าแถวและอบรมเสร็จนั้น
ครูประจำชั้นของห้องอื่นๆก็แนะนำตัวและทักทายนักเรียนด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส และเป็นกันเองมากๆ แต่ว่าครูประจำชั้นห้องผมอ่ะดิ…....แม่งไม่ยิ้มเลยอ่ะ
แค่เห็นหน้าแม่งผมก็ชักเครียดๆละ
พอเข้าแถวเคารพธงชาติและกล่าวสรรเสริญพระเจ้าเสร็จก็ชักแถวเดินขึ้นห้องเรียนที่กล่าวๆกันว่า
เป็นห้องเรียนที่แปลกที่สุดของบรรดาห้องเรียนทั้งหมดของโรงเรียนทั่วประเทศเลยมั้ง เพราะว่าห้องแม่งแปลกๆ อ่ะห้องจะเป็นรูปสามเหลี่ยมไขว้กันไปมา
ห้องนึงทางเข้าแคบยังกะรูหนู อีกห้องก็จะเปิดกว้างคือฝาผนังทั้งแถบจะเป็นช่องว่างให้ลมโกรก แต่ที่เห็นได้ชัดก็คือถึงแม้ว่าอีกห้องนึงที่แม่งเรียนติดกันอยู่
จะแหกปากดังซักแค่ไหน อีกห้องที่ติดกันก็จะไม่ได้ยินหรือแทบจะไม่ได้ยินเลย แสดงว่าแม่งสุดยอดของการออกแบบอ่ะ
คาบแรกเป็นวิชาจริยธรรมที่ครูประจำชั้นจะตองอบรมนักเรียนก่อนเขาเรียนเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง........ทุกวัน?
...............................................................................................
เพื่อนตูน้องตู แต่ละคน อ่านเรื่องก็เม้นเรืองดิ
มายุ่งอะไรกับอาหารการกินของตูๆๆๆๆ แต่ละคนเจือกได้โล่ห์กันจริงๆๆๆ แค่นี้ไม่ตายหรอกโว้ย
ปล. เผลอหลับไป มาทักถามในเอ็ม เรื่องกิน กันใหญ่ แอร๊ย ตูก็ว่าโอ้ว มันอ่านนิยายกันทุกคนเลย
มาดูแสดดดด ที่ทักกรูในเอ็มไม่เม้นซักคน เกิดมาเพื่อเจือกกันจริงๆ ได้โล่ห์จิรงเพื่อนตรูน้องตรู..
ปล.โดยเฉพาะไอมิ้น นี่เจือกมาก..