หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[@BUA@]

ฉลองที่เฟยเสร็จกะเค้าบ้าง
 

[sukie_moo]

ทัน หน้า 101 ไหมเนี่ย




 
เต้นรอตอนหวานๆ

[dokjarn]

เขาทั้งคู่เสร็จกันเรียบร้อยหน้าที่ 100 พอดี

เราก็เบียดกับแฟนๆ ไม่ทัน ก็เลยมาดันที่ 101 ก็แล้วกันเน้อ

ยินดีกับความสำเร็จ เรื่องเรียน เรื่องสอบนะครับน้องนะห์

เอ้อ..มันสำเร็จพร้อมกันได้งัยเนี่ย

เฟย..เวย์..นะห์  บังเอิญรึตั้งใจครับ

ฝีมือ...ฝีมือ..ชื่นชมอ่ะ

รอตอนต่อไปด้วย

 

[aa_mm]

อ่านทันแล้วววววววววววววว 

สุดยอดเลย ลุ้นตลอดเลย 

มาอ่านทันตอนน้องเฟยเสร็จพอดี 55

ไม่ค้างงงงงงง 

เขียนเก่งมากเลยจ๊ะ น้องนะห์ สู้ ๆ นะจ๊ะ 

[kongkilmania]

  ยินดีกะเฟยด้วยที่ "เสร็จ" เหมือนชาวบ้านเค้าซักที
ลุ้นจนปวดจายยยยยเลย



เฟยไปทำงานระยองจริงอ่ะ
งั้นเวย์ก็ต้องเก็บเสื้อผ้าหนีตามไปอยู่ระยองด้วยดิ 

[ฤดูอกหัก]

เฟยหายไปไหนเนีย


มาต่อเร็วๆๆนะ

[HadsaNah]

ขอโทษทีไม่ได้มาต่อ

เพราะว่ายุ่งกับงานมากมาย

มีหลายสิ่งต้องเรียนรู้

บริหาร รีสอต ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

คิดว่าจะไม่ทำและ กลับมาอยู่กทม ดีก่า

ถ้าลงตัวแล้วจะต่อให้นะครับ

[astral]

^

จิ้มๆ น้องนะห์ เข้าใจและจะรอเสมอจ้า

[ตั๊กแตนปาทังก้า]

กรีสสสสสสสสสสสส

น้องเฟยไปอยู่ระยองตั้งแต่เมือ่ไหร่

พี่ขอโทดดดดดดดดดไม่ได้คุยกันเลย

อีกแป๊ปนะ เด่วจบ the master ละ

อยากจะบอกว่า      คิดถึงมากกกกกกกกกก

(ถึงว่าไม่เห็นออนเอ็ม ไม่น่าเลยตรู)

[dokjarn]

ขอโทษทีไม่ได้มาต่อ

เพราะว่ายุ่งกับงานมากมาย

มีหลายสิ่งต้องเรียนรู้

บริหาร รีสอต ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

คิดว่าจะไม่ทำและ กลับมาอยู่กทม ดีก่า

ถ้าลงตัวแล้วจะต่อให้นะครับ

 

น้องนะห์..บริหารรีสอร์ท..ยากนักก็...

มาเขียนเรื่องเกี่ยวกับการ..สอร์ท..กันของเฟยกับเวย์ ดีกว่า

อ๊ากกซซ์...จะหื่นไปใหนว้าเนี่ย

เป็นกำลังใจให้นะครับ

รอตอนต่อไปด้วย

 

 

[andy_kwan]

นู๋นะห์กลับมาต่อได้แล้ว
ป้าคิดถึง อิอิ

[papae8_1]

 :serius2:อยากรู้คำตอบแล้วนะ

ทำไมเวย์อยากให้เฟยเสร็จอะ

แต่จะมาบอกว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเรื่องแรก

ที่ไม่มีการใช้นิ้วเลย

55+

 

[yee]

มารอคับผม

[Magnolia]

หอบ     มาให้กำลังใจน้องนะ ครับผม

การเริ่มต้น เป็นสิ่งที่ยากที่สุดครับ

แต่ถ้าเริ่มดี มีใช่ไปกว่าครึ่ง

สู้ ๆ  เป็นกำลังใจให้จ้า ....

[yee]

มารอออออออออออออออออ



แล้วก็รออออออออออออออ


รออออออออออออออ

[arjinn]

รีบมาเร็วๆ รออยู่นะ 

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

พี่นะไปไหนอ่ะค้าบบบบบบบ
คิดถึงทั้งพี่นะ
ทั้งเวย์เฟยเลยคับ

[HydrA]

พยายามเข้าน๊าค่ะ สู้ๆค่ะ

[xxlaorzaxx]

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

[chatkub]

มารออ่านครับ

[kongkilmania]

มาดันทู้รอเฉยๆอ่ะ   

[baroona59]

   

มาดันกระทู้ฮับ


 

[thaitanoi]

   อย่าเพิ่งท้อถอยง่ายๆนะครับ งานทุกอย่างย่อมมีอุปสรรคเป็นธรรมดาเป็นกำลังใจให้ครับ

[arjinn]

เวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ ในแต่ละวัน

คิดถึง  

[HadsaNah]

ตอนที่ 57 ความไม่เข้าใจกัน

"ความไม่เข้าใจกัน" คือการที่คนที่ไม่ใช่ตัวเรา เข้าใจในสิ่งเดียวกันกับที่เราคิดนั้นต่างกัน ความไม่เข้าใจกันนี้ เป็นบ่อเกิดของปัญหา และเป็นต้นเหตุของการทะเลาะกัน บางรายเพราะว่าความไม่เข้าใจกันนี่เองหล่ะที่ทำให้เกิดการแตกแยก ทะเลาะกันอย่างรุณแรง หรือกระทั่งบางที ไอ้ความไม่เข้าใจกัน อันนี้เอง อาจจะต้องทำให้เลิกรากันไป แต่ก็อีกหล่ะ บางคู่อาจจะทำให้เป็นสิ่งที่ทำให้รักกันมากขึ้นก็ได้

แต่ในเวลานี้ ความไม่เข้าใจกัน สำหรับพวกผมจะทำให้เป็นแบบไหนกันนะ

"ทำไมเวย์ต้องให้เฟยเสร็จด้วยหละ" เฟยถามคำถามขึ้นเมื่อผมกำลังจะเดินไปหน้าตู้เสื้อผ้าเพื่อที่จะแต่งตัว

"ทำไมหละเฟย ไม่ดีหรอ พอมีความสุขเราก็ต้องมีความสุขด้วยกันเดะ"ผมตอบกลับไป แบบปกติๆ ตามที่ผมคิด

ก็จริงๆ คนที่เขาแคร์ในความรู้สึกกัน ยิ่งเป็นแฟนกันด้วยแล้วเรื่องแบบนี้ น่าจะเป็นเรื่องปกติด้วยซ้ำ มีความสุขก็ต้องมีด้วยกัน อีกอย่างในความรู้สึกของผม ผมคิดว่าเวลาที่คู่ของเราไปถึงจุดนั้น มันเหมือนเป็นการเติมเต็มในความรู้สึกกันและกัน

"ทำไมเวย์คิดแบบนั้นหละ เวย์คิดว่าเฟยไม่มีความสุขหรอไง" เฟยตอบกลับมาแบบเสียงที่อ่อนเบาลง ผมเริ่มสัมผัสได้ถึงอาการแปลกๆ ในน้ำเสียงของเฟย ดูเหมือนตอนนี้เฟยเริ่มจะน้อยใจผมมั้ง ที่ผมคิดว่าเขาไม่มีความสุข

จริงๆ แล้วสิ่งที่ผมคิดมันไม่ใช่แบบนั้น ผมไม่ได้มองว่าเฟยจะไม่มีความสุขที่ได้คบกับผม ผมก็แค่อยากให้เฟยเสร็จ จะได้มีความสุขร่วมกันมากกขึ้น ก็แค่นั้นเอง

แต่รู้สึกว่าตอนนี้ความคิดของผมกับเฟยเริ่มจะไม่ตรงกัน หรือเข้าใจกันคนละมุมมอง

แต่... เฟยมันก็เคยมีแฟน ไอ้พี่หน้าโหดมันหละ เรื่องแบบนี้มันน่าจะเป็นเรื่องปกติๆ อยู่แล้วนี่นา แต่ทำไมถึงต้องกลับมามีปัญหาตอนนี้ด้วยนะ หรือว่าไอ้พี่หน้าโหดมันไม่เคยบอกให้เฟยเสร็จ หรือเปล่า

"เปล่านะ เวย์ไม่ได้คิดแบบนั้น เวย์แค่.. " ผมเงียบไป เพราะผมไม่รู้จะบอกว่า แค่อะไรหละ..

"ช่างเหอะเฟย ก็แค่เสร็จเอง มันจะเป็นอะไรนักหนา" ผมเริ่มหงุดหงิดขึ้นบ้างแล้ว เพราะตอนนี้ เฟยเริ่มทำท่าทีไม่พอใจที่ผมให้เหตุผลไม่ได้ หรือในใจเฟยอาจจะคิดก็ได้ว่า ผมคิดว่าเฟยไม่มีความสุขที่มีไรกับผม

"แค่อะไรหละ... " เฟยยังคงคั้นถามเพื่อจะเอาเหตุผล

"ก็อย่างทีเวย์บอกไปแล้วไง เวย์ก็แค่อยากให้เฟยมีความสุขด้วยกัน" ผมยังยืนยันคำตอบเดิม

ก็ในเมื่อคำตอบผมมันมีแค่ีนี้จริงๆ นี่ มีความสุขด้วยกัน ก็อยากให้มีความสุขด้วยกัน แต่ทำไมผมถึงอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้นะ หรือว่ามันเกิดไปกับความรู้สึกนี้ หรือว่าความรู้สึกนี้มันละเอียดซับซ้อนเกินไป หรือยังไง ผมถึงอธิบายมันออกมาไม่ได้

"เวย์คิดว่าเฟยไม่มีความสุขหรอไง ทำไมเวย์ถึงคิดแบบนี้" น้ำเสียงของเฟยเริ่มอ่อนลง ยิ่งแสดงให้เห็นชัดมากขึ้นว่าน้อยใจที่ผมเห็นว่าเขาไม่มีความสุข

"เวย์คิดว่าเฟยไม่มีความสุขเพราะคบกับเวย์ใช่ไหม เฟยจะบอกอะไรให้นะ แค่นี้เฟยก็มีความสุขแล้ว ต่อให้เวย์ไม่สนใจ เวย์ไม่ต้องทำอะไรให้เฟยเลยด้วยซ้ำ แค่เวย์อยู่ข้างๆ เวย์อยู่ตรงนี้แค่นั้น เวย์ไม่ต้องสรรหาอะไรมาให้เฟย ไม่ต้องทำอะไรเพื่อให้เฟย เฟยก็มีความสุขจนท่วมท้นแล้ว ฮึก..ฮึก.." เฟยพูดรัว พร้อมกับสะอึกสะอื้น ตอนนี้น้ำตาเฟยเริ่มไหลรินออกมา   

ผมรู้ดีว่าน้ำตาที่ผมเห็นตอนนี้กับน้ำตาที่ผมเห็นเมื่อตอนเย็นมันคนละอารมณ์กัน ตอนนี้เฟยเสียใจ และคงเสียใจมากทีเดียวที่ผมคิดว่าเขาไม่มีความสุข แต่ผมก็อยากให้เฟยรู้ไว้เหมือนกันว่าตอนนี้ผมเห็นเฟยร้องไห้ ผมเองก็เจ็บเหมือนกัน เจ็บไม่ได้ต่างกับเฟยเท่าไหร่หรอก แต่ผมก็ยังไม่รู้จะอธิบายยังไง

"เวย์ก็แค่อยากให้เฟยมีความสุขมากขึ้นก็แค่นั้นเอง" ผมพยายามปลอบ แต่ก็ยังไม่รู้จะพูดยังไงอยู่ดี

เฟยจะรู้หรือเปล่าว่าเวลาเรามีอะไรกัน การที่ผมมีความสุขอยู่คนเดียว ผมก็รู้สึกแย่ มันเหมือนเป็นการเอาเปรียบ      เออ นั่นสินะ มันเป็นการเอาเปรียบ

"เวย์ไม่อยากเอาเปรียบเฟยนะครับ" ผมเริ่มอธิบายสิ่งที่ผมพึ่งจะคิดได้

"เวย์คิดว่าเฟยหาว่าเวย์เอาเปรียบหรอ เวย์จะรู้อะไร เฟยก็บอกไปแล้ว เวย์ไม่ต้องทำอะไรให้เฟย แค่เวย์อยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆ เฟย รักเฟย ไม่ทิ้งเฟยไป เฟยก็พอแล้ว" เฟยยังคงร้องไห้ต่อ แถมผมรู้สึกด้วยว่าจะยิ่งคิดแย่ๆ เข้าไปอีก

กลับกลายเป็นว่าจากแค่เรื่องเดียว เรื่องให้มีความสุขด้วยกัน ตอนนี้กลับกลายเป็นมีสองเรื่องไปแล้ว บวกเรื่องที่ผมหาว่าผมคิดว่าเขาคิดว่าผมเอาเปรียบซะอีก โอ้ย...อะไรกันนักกันหนาเนี่ย

"ไม่ใช่อย่างนั้น... เฟยเวย์ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น" ผมแย้งขึ้น เพราะไม่อยากให้คิดไปมากกว่านี้

"แล้วมันคือยังไงอะ ก็เวย์พึ่งจะบอกเมื่อกี้อยู่หยกๆ ว่า เวย์ไม่อยากเอาเปรียบ เวย์คิดอยู่แล้วใช่ไหม คิดว่าเฟยคิดว่าว่าเวย์เอาเปรียบ เฟยไม่ได้คิดแบบนั้นซักหน่อย แล้วเฟยก็จะไม่มีทางคิดด้วย เวย์คิดมาได้ยังไงอะ คิดแบบนั้นมาได้ยังไง เวย์เห็นเฟยเป็นอะไร  ฮือ..ฮือ.." เฟยยังพูดรัวเหมือนเดิม แถมร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก

"ไปกันใหญ่แล้ว... เวย์ไม่ได้คิดแบบนั้น เวย์แค่ไม่อยากเอาเปรียบ" ผมพูดจบเฟยยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก  โอ้ย..จะบ้าตาย เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้วเนี่ย

"นั่นไง เวย์ก็ยังคิดอยู่นั่นหล่ะว่าเอาเปรียบๆ เอาเปรียบบ้าบออะไรหละ เฟยไม่ได้คิดซักหน่อย" เฟยยังคงเถียงผมเริ่มเดิม แบบเดิมๆ และร้องไห้เหมือนเดิม

"เฟยฟังเวย์ดีๆ นะครับ มันไม่ใช่แบบนั้น เวย์รู้แล้วว่าเฟยไม่ได้คิด เวย์คิดไปเองเข้าใจไหม เวย์ก็แค่อยากให้เราสองคนเติมเต็มกันมากขึ้น แค่นั้นเอง เวย์คิดไปเอง เวย์กลัวไงครับ กลัวว่าเฟยจะคิดแบบนั้น เวย์เลยทำแบบนี้ ไม่ดีหรอ เราสองคนจะได้เข้าใจกันมากขึ้นไง ปรับเข้าหากันมากขึ้น และเวย์จะได้รักเฟยมากขึ้น และเฟยเองก็จะได้รักเวย์มากขึ้นด้วยไง   ไม่ดีหรอ..ครับ" ผมจับเข้าที่หัวไหล่ทั้งสองข้างของเฟยเพื่อให้เฟยมองหน้าผมตรงๆ และพูดแบบหนักแน่นและดูจริงใจที่สุดเท่าที่จะทำได้

ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจและ เฟยเองก็คงจะกลัวหละ กลัวว่าผมจะคิดนั่นคิดนี่ ความรักนี่ก็แปลกเนอะ ยิ่งรักกันมาเท่าไหร่ก็ยิ่งจะมีความกลัวมากขึ้น ไม่ใช่แค่เฟยเองหรอก ผมเองก็พอจะเริ่มรู้ตัวแล้วหละครับว่า ความรักมันเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ยิ่งรักกันมากขึ้นเท่าไหร่ ความกลัวก็ยิ่งจะทวีขึ้นเป็นเงาตามตัว กลัวไปหมด กลัวแม้กระทั่งความคิด กลัวว่าเขาจะคิดนุ้นคิดนี่ที่ไม่ตรงกับเรา ผมสัมผัสได้ตั้งแต่ตอนที่ผมบอกเพื่อนว่าเฟยเป็นแค่เพื่อน แค่นั้นผมก็รู้แล้วว่าผมเริ่มกลัว  กลัวว่าเฟยจะคิดไปไกล ผมเลยต้องทำแบบนี้ไง พยายามทำให้เฟยมีความสุขเพิ่มมากขึ้น และเริ่มคิดว่าจะต้องหาวิธีบอกคนอื่นซักทีว่าผมกับเฟยคบกัน  บอกกับคนอื่นว่าเฟยคือแฟนผม

"สรุปว่าเฟยคิดมากไปเองใช่ไหม" เฟยเริ่มน้ำเสียงอ่อนลง น้ำตาที่ไหลรินเริ่มหดหายจากดวงตาเล็กเรียวด้านหน้าผม

"ไม่หรอกครับ เวย์เองก็คิดมาก เป็นเพราะเราสองคนรักกันมากไง ก็เลยระวังไปซะทุกเรื่อง กลัวว่าเราจะทำอะไรแล้วทำให้อีกคนรู้สึกแย่หรือคิดไปไกล ยังไงเวย์ก็ต้องขอโทษเฟยด้วยนะครับ เวย์จะไม่บังคับเฟยแล้ว เวย์จะฟังเฟยนะครับ แค่เฟยต้องการอะไร แบบไหน ยังไง บอกเวย์นะครับ เวย์จะทำให้" ผมพูดสิ่งที่ผมอยากจะพูดในตอนนี้ ซึ่งตอนที่เฟยรับฟัง ผมรู้สึกว่า คำที่ผมพูดทั้งหมด เหมือนมันไหลเข้าไปถึงจิตใจ ผมสัมผัสได้ถึงขนาดนั้น

"เฟยก็จะไม่คิดมากเหมือนกันนะ ดีปะ" เฟยเริ่มมีรอยยิ้มฉาบเข้าที่ใบหน้าที่ยังคงเปื้อนรอยน้ำตาอยู่

"งั้นต่อไปนี้ ถ้าเราสงสัยอะไร หรือมีปัญหาอะไร เราจะคุยกันดีๆ เคปะ เราจะไม่ทะเลาะกันแบบนี้อีก เคนะ" ผมพูดพร้อมกับ ชูนิ้วก้อยขึ้นมาข้างหน้า เพื่อเป็นสัญญาณว่าให้สัญญากัน

"สัญญา" เฟยยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวกับผม พร้อมกับยิ้มในแบบฉนับของเฟย

ริมฝีปากนุ่มๆ สองอันประกบกันทั้งๆ ที่นิ้วก้อยยังเกี่ยวกันอยู่ เราแลกจูบกันเนิ่นนาน นานซะจนคิดว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ จนไม่อยากให้มันหายไปหรือผ่านไป

เราสองคนล้มตัวลงนอนบนที่นอนผมยังคงจับมือกับเฟย ซึ่งตอนนี้เราก็ยังคงนอนกันอยู่ในท่าประจำของเรา

"ความไม่เข้าใจกัน" ของพวกผมในตอนนี้ มันยิ่งทำให้ผมรักกันมากขึ้น และใกล้กันมากขึ้นไปอีก เราสองคนเรียนรู้ซึ่งกันและกันมากขึ้น ห่วงใยในความรู้สึกกันและกันมากขึ้น 

ครั้งนี้มันอาจจะเป็นแบบนี้ แต่ขอให้ครั้งหน้าเราอย่าต้องมีปัญหากันหรือแย่กว่านี้เลย เพราะถ้าหากมันแย่ไปกว่านี้ ผมคงทนไม่ได้ ทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเฟยเดินจากไปหรือ รู้สึกแย่ๆ แต่ก็แล้วจะทำไมหละ ตอนนี้ผมมีความสุขดี อนาคตปล่อยให้มันค่อยตัดสินเองดีกว่า เวลาคงทำให้อะไรหลายๆ อย่างดีกว่านี้

คืนนี้ผมต้องหลับฝันดีกว่าทุกๆ ครั้งที่่ผ่านมา     แล้วผมก็กลับไปพร้อมกับลมหายใจอุ่นๆ ที่ไหลรินอยู่ข้างกายผม แสงไฟสลัวๆ ในห้องทำให้ผมเห็นรอยยิ้มที่อยู่บนคนข้างๆ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีและมีความสุข ....

[HadsaNah]

สรุปว่า นะห์ ก็หนีกลับมาจากระยองจนได้

เหนื่อยมากๆ เหนื่อยสุดๆ

แต่ มาอยู่ กทม ดีกว่า

เป็นเด็ก ติดแสงสี

เอาเป็นว่า ห่างหายไปนานคงจะคิดถึงกันบ้างนะคับ

นะห์คิดถึงทุกคนเลย

ตอนนี้อะไรหลายๆ อย่างก็แย่ตามลงไปอีก

อยู่เป็นโสดอีกแล้ว เราเนี่ย

ไงซะ ชีวิตต้องเดินต่อไป

ไม่มีเขา เราก็คงไม่ตายเนอะ (แต่ก็เกือบ ๆหละ)

ดีที่ทำใจมานานแล้ว

เอาเป็นว่ายังไง ๆ ก็จะ ต่อให้จบ

เนื้อเรื่องใกล้จบเต็มทนแล้วคับ

ไงก็ เดี๋ยวจะฝากผลงานอันใหม่ รออันนี้จบก่อน

มิส ๆ ทุกคนคร้าบ

ขอโทษเจ้ ทุกๆ คนด้วย ที่ห่างหายไป ไม่ได้ทักทายเลย

เพราะวุ่นอยู่จริงๆ

[RN]

ในที่สุด ก้เข้าใจกันใช่มะ เวย์ เฟย

[jokirito]

ว้าวๆๆๆๆ มาแล้วๆ ตอนใหม่
เห็นชื่อตอนแอบตกใจนิดนึง
นึกว่าจะเกิดเรื่องอีก ดีที่ยังหวานเหมือนเดิม
เวย์ค่อยๆสอนให้เฟยรู้จักความรัก โอย น่ารักจริงๆชอบๆ

[mma419109]

    เวย์กำลังจะสอนเฟยว่าความรักจริงๆเป็นอย่างไร  ไม่ใช่อย่างที่เฟยเคยผ่านมา
แน่นอน  น่ารักมากเลย
     ยินดีต้อนรับกลับนะ คิดถึงน้องนะห์จ๊ะ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
กอดนะห์ให้หายคิดถึง หายไปนานเลย
สู้ต่อไปนะอย่ายอมแพ้ ชีวิต คือการเดินทางในทุกย่างก้าวย่อมมีอุปสรรค
เราต้องกล้าที่จะก้าวข้ามไป แม้บางครั้งมันอาจจะดูยากลำบากแสนเข็ญก็ตาม
หลายคยเมื่อมาถึงจุดนี้แต่ไปต่อไม่ได้ ก็มีชีวิตที่จมปรักอยู่แต่กับอดีต
หากเราก้าวข้ามไปได้ มันก็คือบทเรียนดีๆที่เราสามารถเก็บไว้สอนตัวเองในยามท้อได้
สู้ๆน๊า เป็นกำลังใจให้เสมอ แล้วจะรออ่านผลงานเรื่องต่อไปด้วย อิๆ

นิว